မ်းက ဟော်တယ်ကိုမောင်းကွာ”တဲ့။ ဒီလိုနဲ့ ဟော်တယ်အခန်း
ထဲရောက်တော့ ဒေါ်တင့်တင့်ဟာ လက်တဖက်နဲ့ဇော်ဇောကိုသိုင်းဖက်ရင်း ပါးပြင်အနှံ့အနမ်းမိုးတွေရွာရင်း ဇော်ဇော်နှုတ်ခမ်းကို တယုတယစုပ်နေခဲ့တယ်။ အခြားလက်တဖက်နဲ့ဇော်ဇော်အင်ကျီကြယ်သီတွေဖြုတ်ပေးနေခဲ့တယ်။ ဇော်ဇောလဲ စွင့်ကားတဲ့ဒေါ်တင့်တင့် တင်သားတွေကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ညင်ညင်သာ ခြေမွပေးနေတယ်။ ခဏာအကြာနှစ်ယောက်သား အဝတ်အစားတွေကို အပြန်အလှန်ချွတ်ပေးရင်း ဇော်ဇော်မျက်လုံးပြူးသွားတယ်။ ကြည့်လေ အိမ်ထောင်ရှင်မရဲ့နို့တဲ့ဗျာ။ လုံးဝန်းပြီး ကျစ်ထုပ်နေတယ်။ အရွယ်အစားကလဲ ထန်သီးနုနုအရွယ်အစားI နို့သီးခေါင်းတွေဟာ ပန်းရောသမ်းနေတယ်။ ဇော်ဇော်လဲ အငမ်းမရနို့တွေကိုစို့ရင်း ဘယ်လိုမှစိတ်မထိန်းနိုင်တဲ့အဆုံးမှာ ဒေါ်တင့်တင့်ကို ညင်ညင်သာသာအုတ်နံရံဘက်တွန်းရင်း မုဆိုးဒူးထောက်ထိုင်ချကာI ဒေါ်တင့်တင့်ခြေထောက်တချောင်းကို မိမိပုခုံးပေါ်ထမ်းတင်ရင်း ဒေါ်တင့်တင့်ရဲ့ အမွှေးရိတ်ထားတဲ့ အဖုတ်လေးကို လျှာလေးနဲ့ကလိပေးလိုက်တယ်။ ဒေါ်တင့်တင့်လဲ မျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီး ဇော်ဇော်ခေါင်းကို ညင်ညင်သာပွတ်ပေးနေတယ်။ တချက်တချက်အောက်ကိုငုံ့ကြည့်တော့ မိမိရဲ့စောက်စိလေးကို လျှာလေးနဲ့ကလိI တခါတခါ လက်ကလေးနဲ့ဖြဲပြီး စောက်ပတ်အတွင်းသားနံရံတွေကို လျက်ပေးနေတဲ့ ဇော်ဇော်ရဲ့လျှာအသွင်းအထုတ်လေးကိုကြည့်ရင်းI မိမိတသက်မှာတခါမှမခံစားဖူးတဲ့ အထိအတွေ့ကြောင့် ဆယ်ကျော်သက်လေးလိုကြည်နူးနေမိတယ်။ တဆက်တည်းမှာပဲ ဇော်ဇော်အပြုအစု အယုအယတွေနဲ့တွေ့ရတာ နောက်ကြလေခြင်းဆိုတဲ့ နှမျောမှုလဲဖြစ်ပေါ်ခဲ့တယ်။ ဇော်ဇော်လဲ ၁၅မိနစ်လောက် ဘာဂျာပေးအပြီးမှာ ဒေါ်တင့်တင့်ခန္ဓာကိုယ်ဟာ ဆတ်ကာဆတ်ကာတွန့်သွားတယ်။ ဒေါ်တင့်တင့် မိမိလျှာနဲ့တခါပီးတာကို ဇော်ဇော်လဲကြည်နူးနေမိတယ်။ ခဏအကြာ ဒေါ်တင့်တင့်ဟာ ဇော်ဇော်လက်မောင်းကို ဆွဲတင်ပြီး “မောင် တော်ပီကွာ မကိုမနှိပ်စက်ပါနဲ့တော့ မ မခံစားနိုင်တော့ဘူး”ဆိုတဲ့ ခပ်ချွဲချွဲအသံလေးနဲ့ ပြောရှာတယ်။ နောက်အိပ်ရာပေါ်ပက်လက်ကလေးလှန်ပေးနေတယ်။ ဇော်ဇော်လဲ အိပ်ရာပေါ်တက်တော့ တသက်မှာတခါမှမအိပ်ဘူးတဲ့ ရေမြှုပ်မွေ့ရာပေါ်မှာ အပျိုတယောက်အလှထက်ပိုတဲ့ မိန်းမကိုလိုးရတော့မယ်ဆိုတဲ့အသိနဲ့ ရင်ခုန်နေတယ်။ ဇော်ဇော်ဟာ ဒေါ်တင့်တင့်ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ညင်ညင်သာဆွဲကားပြီး မိမိလီးကြီးကို စောက်ပတ်အဝမှာတေ့ပြီး ဖြေးဖြေးခြင်းဖိလိုက်တယ်။ ကြည့်ပါအုံးဗျာ အနှစ်၁ဝအိမ်ထောင်ရှင်မှသာပြောတာ စောက်ခေါင်းကျဉ်းကျဉ်းလေးဆိုတော့ ဇော်ဇော်လီးကြီးဟာ ဘယ်လိုမှလျောလျောရှုရှုမဝင်ပဲ ကျပ်နေခဲ့တယ်။ ဇော်ဇော်လဲ ဒေါ်တင့်တင့်ပါးလေး
နမ်းရင်း မမ နဲနဲနာမယ်နော် မောင်လိုးတော့မယ် ဆိုတော့ “လိုးပါမောင် မောင်ကြိုက်သလောက်လိုး” ဆိုတဲ့စကားမဆုံးခင် ဗျစ်ဆိုတဲ့အသံနဲ့အတူ ဒေါ်တင့်တင့်အောက်နှုတ်ခမ်းတွေကို ပျက်လုမတတ်သွားနဲ့ကိုက်လိုက်မိတယ်။ ဇောဇော်လဲ အဆုံးထိလိုးလိုက်ရင်း သူ့လီးကြီးဟာ ဒေါ်တင့်တင့်သားအိမ်ကို သွားသွားထောက်တယ်။ ဒေါ်တင့်တင့်လဲညည်းတွားရင်း ‘ကောင်းလိုက်တာ မောင်ရယ် မဘဝမှာ ဒီလိုနာနာကျင်ကျင်တခါမှအလိုးမခံခဲ့ရဘူးဘူး။ မောင်နဲ့တွေ့မှ မဆန္ဒတွေပြည့်ဝတော့တယ်” ဇော်ဇော်လဲအချက်ငါးဆယ်လောက် ခပ်ကြမ်းကြမ်းလိုး
အပြီးမှာ ဇော်ဇော်သုပ်ရည်တွေဟာ ဒေါ်တင့်တင့်စောက်ခေါင်းထဲပြည့်လျှံသွားတယ်။ ဒီလိုနဲ့ နားလိုက်လိုးလိုက်လုပ်ရင်း ညနေနေဝင်ချိန်မှာ နှစ်ယောက်သား ပြန်ခဲ့ကြတယ်။
အိမ်ပြန်ရောက်တော့ မိမိဇနီး ထားထားကို “မထား ဒီနေ့ကျနော်ဖျားချင်သလိုဖြစ်လို့ စောစောအိပ်တော့မယ်”ပြောပြီး အိပ်ရာဝင်ခဲ့တယ်။ မထားလဲခင်ပွန်းဖြစ်သူ ဇော်ဇော်ရဲ့ ထူးခြားတဲ့အမူအရာကိုကြည့်ပြီး အံ့ဩနေတယ်။ ဟုတ်တယ်လေ အိမ်ထောင်သက် ၂နှစ်အတွင်းမှာ အမြဲတမ်းမိမိကို ၂ခါအနဲဆုံးလိုးပြီးမှအိပ်တဲ့ ယောက်ကျားက ဒီနေ့မှထူးထူးဆန်းဆန်းပါလား။ ဒီလိုနဲ့ ညတရေးနိုး လုပ်နိုးလုပ်နိုးနဲ့ဆောင့်ရင်း မနက်၄နာရီသာ ထိုးသွားတာ ကိုယ်တော်ချောက အိပ်တုန်း။ ဒီလိုနဲ့ သူမလဲဘယ်လိုမှအောင့်အီးမနေနိုင်တဲ့အဆုံး ဇော်ဇော်ပုဆိုးကို ချွတ်ခါ ဇော်ဇော်လီးကို ပါးစပ်နဲ့စုပ်ပေးနေတယ်။ ဇော်ဇော်လီးရဲ့ အနံ့တခုကြောင့် မထားမျက်မှောင်ကုပ်စဉ်းစားနေတယ်။ မနေ့မနက်က ဇော်ဇော်ငါ့ကိုလုပ်ပြီး နှစ်ယောက်အတူရေးချိုးတော့ ဇော်ဇော်လီးကို ငါကိုယ်တိုင် ဆပ်ပြာနဲ့ကျကျနန ပွတ်တိုက်ဆေးကြောခဲ့တာပါ။ အခုဘာကြောင့် ဒီအနံ့ကရနေရတာလဲ။ မထားလဲ အတွေးရေယာဉ်ကြောမှာနစ်မျောရင်း “ငါစိပ်ထင်လို့နေမှာပါ’ဆိုပြီး ဖြေဖျောက်ပစ်လိုက်တယ်။ ၁လခွဲအကြာ ဦးမောင်မောင် ပြန်ရောက်လာတော့ ဒေါ်တင့်တင့်ဟာ ဦးမောင်မောင်ကိုပြေးဖက်ပြီး “ကိုကြီးကို ဝမ်းသာစကားပြောရအုံးမယ်။ တင့်လေကိုယ်ဝန်ရနေပြီ”တဲ့။
ပြီး
➡️တင်ထားပြီးသမျှ အပြာစာအုပ် အောစာအုပ်များ စာရင်းကြည့်ရန်နှိပ်ပါ။⬅️
