ကလေးတွေကျောင်းဖွင့်တော့မှာမို့မရင်ရွှေငွေလိုနေသည်။သူယောကျာ်းကစည်ပင်သာယာကသန့်ရှင်းရေးဝန်ထမ်းမို့ကလေးသုံးယောက်နဲ့မနဲရပ်တည်နေရသည်။ဒီလိုကျောင်းဖွင့်ရာသီရောက်တိုင်းကျောင်းတွေကငွေကောက်ခံတာမရှိပေမဲ့ကျောင်းဝတ်စုံနဲ့ကျောဘိုးအိတ်ဖိုးတွေကလိုလာပြီဖြစ်သည်။ပေါင်နှံစရာကလဲမရှိ။ယောကျာ်းကိုအပူကပ်ပြန်လည်းကပ်တာဘဲရှိမည်။သူလည်းလခအပြင်ဘာမှဖန်တီးပေးနိုင်တာမရှိဘူးဆိုတာမရင်ရွှေသိသည်။
သူကအညာသူမို့ခပ်တောင့်တောင့်ဖြစ်သည်။ကလေးသုံးယောက်မွေးထားတာတောင်ကိုယ်လုံးကလျော့မသွား။မျက်နှာကလည်းညိုချောဖြစ်သည်။သူငွေလိုတိုင်းကြီးကြပ်ရေးမှူးဦးမြိုင်မိန်းမဒေါ်တင်ဝေပြောတဲ့စကားဆီစိတ်ကရောက်ရောက်သွားခဲ့သည်။လွန်ခဲ့တဲ့ခြောက်လခန့် ကသူတို့ဌာနကလူကြီးတစ်ယောက်ကမရင်ရွှေကိုစိတ်ဝင်စားကြောင်းစီးပွားရေးကြပ်တည်းတာကိုထောက်ပံ့ပေးလိုကြောင်းနဲ့သူကိုလာတွေ့ဘို့ပြောထားကြောင်းဒေါ်တင်ဝေကပြောခဲ့သည်။မရင်ရွှေကဒေါ်တင်ဝေကို”သူ့ကိုသွားတွေ့ရင်သူကဘာလုပ်မလို့လဲ”လို့မေးသည်။မှန်ပါသည်ဒီမေးခွန်းကမေးကိုမေးရမည်ဖြစ်သည်။လူကြီးတစ်ဦးအနေနဲ့ထောက်ပံ့ချင်မှတော့ရော့ဆိုလာပေးလည်းရရဲ့သားနဲ့လာတွေ့ဆိုတဲ့စကားလုံးကအများကြီးအစာပါတာကိုမရင်ရွှေသိလို့မေးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ဒေါ်တင်ဝေက”ဘာလုပ်လုပ်ပေါ့ဟယ်နင်ကအပျိုမှမဟုတ်ဘဲ ငွေရပြီးရောပေါ့တခြားလူလည်းမဟုတ်ဘဲကိုယ့်ဌာနကလူကြီးဟာကို” လို့ပြောခဲ့သည်။အဲ့ဒီတုန်းကတော့ငွေကြေးကအဲ့လောက်မလိုဘဲခုတော့လိုနေပြီမို့မရင်ရွှေတစ်ယောက်ပြန်သတိရသွားခြင်းဖြစ်သည်။ဒီနှစ်အငယ်ဆုံးကောင်ကကေဂျီစတက်မှာမို့ကျောင်းမှာမျက်နှာမငယ်စေချင်။ငွေကလည်းအခြားဆီမှရရန်မရှိ။မရင်ရွှေဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်ပြီဖြစ်သည်။မရင်ရွှေဒေါ်တင်ဝေအိမ်သွားပြီး”အစ်မဟိုလူကြီးဆိုတာဘယ်မှာသွားတွေ့ရမလဲ”လို့မေးလိုက်သည်။ဒေါ်တင်ဝေက”အေးငါမေးလိုက်အုံးမယ်ပြီးရင်ပြန်ပြောမယ်”လို့ပြောသည်။တစ်ရက်ကျော်မှဒေါ်တင်ဝေကလိပ်စာပေးပြီးမနက်ဖန်မနက်ကိုးနာရီအရောက်သွားဘို့ပြောသည်။မနက်ငါးနာရီထပြီးအိမ်သားတွေစားဘို့မရင်ရွှေချက်ပြုတ်ပြီးရေမိုးချိုးကာအလှပြင်လိုက်သည်။ရှိတဲ့အကျီနဲ့ထမီနွမ်းနွမ်းကိုသပ်သပ်ယပ်ယပ်ဝတ်လိုက်သည်။လိပ်စာထဲကအတိုင်းသွားတော့ဖိုးစိန်လမ်းဂျောင်ဂလောင်ထဲကဟော်တယ်ဖြစ်နေသည်။သူသိလိုက်ပါပြီသူအသွေးအသားနဲ့ငွေနဲ့လဲရတော့မည်။သူ့ယောကျာ်းမျက်နှာကိုမြင်ယောင်ပြီးမျက်ရည်လည်ပေမဲ့ငွေကလိုနေလို့အားတင်းပြီးဝင်လိုက်သည်။ဟော်တည်ဧည့်ကြိုမလေးကသူ့ကိုစိတ်မကောင်းတဲ့အကြည့်နဲ့ကြည့်ပြီးအခန်းတစ်ခန်းဆီလိုက်ပို့သည်။အခန်းထဲသူဝင်သွားတော့အေးစိမ့်နေသည့်အပြင်မွှေးကြိုင်နေသည်။ဒီလိုနေရာမျိုးမကြုံဘူးလို့သူ့အတွက်ထူးဆန်းနေသည်။ဧည့်ကြိုမလေးက”အစ်မအခန်းကစောင့်နေလိုက်အန်ကယ်ကြီးကလာနေပြီလို့ဖုန်းဆက်ထားပါတယ်”လို့ပြောပြီးတံခါးပိတ်ကာ ထွက်သွားသည်။တစ်ယောက်ထဲကုတင်ပေါ်ထိုင်ရင်းကြောက်နေသည်။ဂျောက်ဆိုတံခါးဖွင့်သံကြားရပြီးဌာနကလူကြီးဆိုသူမျက်နှာကြီးကပေါ်လာသည်။ပြုံးပြုံးကြီးတဏှာမျက်လုံးကြီးနဲ့သူ့ကိုစိုက်ကြည့်ရင်းတစ်လှမ်းချင်းလှမ်းလာနေသည်။အနားရောက်တော့ရင်ရွှေပုခုံးနှစ်ဖက်ကိုကိုင်ကာ”မင်းကအရမ်းလှတယ်ကလေးသုံးယောက်အမေတောင်မထင်ရဘူးတို့မင်းကိုမုန့်ဘိုးတစ်သိန်းပေးမယ်နော်”လို့ပြောသည်။မရင်ရွှေကြောက်ကြောက်နဲ့ရင်ထဲပီတိဖြစ်ပြီးသားသုံးယောက်မျက်နှာကိုပြေးမြင်လိုက်မိသည်။အဲ့လိုမြင်ပြီးရင်ထဲမှသတ္တိတွေအလိုလိုပေါ်လာသည်။
ဦးဘုန်းဆက်ကမရင်ရွှေနှုတ်ခမ်းလေးကိုနမ်းစုပ်ရင်းတကိုယ်လုံးကိုပွတ်သပ်နေသည်။မရင်ရွှေစိတ်မပါပေမဲ့အလိုက်သင့်လေးပြန်ဆက်ဆံလိုက်သည်။”အစ်ကိုကြီး ရင်ရွှေဘယ်ချိန်ပြန်ရမှာလဲ”လို့မေးတော့”အစ်ကိုကြီးကျေနပ်ရင်တစ်ခါထဲ”လို့ပြန်ပြောသည်။ရင်ရွှေသိလိုက်ပါပြီ။
သူလည်းအိမ်ထောင်သည်ကလေးအမေမို့သူ့အတွက်ယောကျာ်းတစ်ယောက်ကျေနပ်အောင်လုပ်တာဘာမှအခက်အခဲမရှိတာမို့ဦးဘုန်းဆက်နှုတ်ခမ်းကိုသူကနမ်းပြီးလီးကိုကိုင်စွပေးလိုက်သည်။ပြီး”အစ်ကိုကြီး လီးကအကြီးကြီးဘဲ ရင်ရွှေကြောက်တယ်”လို့ညုတုတုအသံနဲ့ပြောလိုက်သည်။ဦးဘုန်းဆက်သဘောကျသွားပြီးတဟဲဟဲရယ်တော့သည်။ပြီး ရင်ရွှေက”အစ်ကိုကြီးဗလကြီးကိုရင်ရွှေပြအုံးနော်”ဆိုအကျီးနဲ့ဘောင်းဘီကိုချွတ်ပေးလိုက်သည်။ရင်ရွှေပေါင်ကြားကိုကြည့်ရင်းစိတ်ထဲကလူကသာနှာဘူးလီးကဖြင့်ပျော့နေတာကိုများလို့ပြောမိလိုက်သည်။ရင်ရွှေကဦးဘုန်းဆက်နို့တွေကိုလျာနဲ့ကလိရင်းလီးကိုစွပေးနေသည်။ဦးဘုန်းဆက်ကရင်ရွှေအကျီနဲ့ထမီကိုချွတ်ပြီးစောက်ဖုတ်ကိုနှိုက်သည်။”နာတယ်အစ်ကိုကြီးရဲ့အစ်ကိုကြီးလီးကမတောင်သေးတော့ရင်ရွှေစိတ်မပါသေးဘူးလေ”လိုချွဲပြောလေးပြောရင်းဆက်စွပေးလိုက်သည်။လီးကတဖြေးဖြေးနဲ့မာစပြုလာလို့ရင်ရွှေငုံခဲပေးလိုက်သည်။ဒစ်လေးကိုလျာနဲ့ဝိုက်ယက်တော့ဦးဘုန်းဆက်ဆီက”အအကျွတ်ကျွတ်”ဆိုအသံထွက်လာသည်။”အစ်ကိုကြီးကောင်းလိုက်တာရင်ရွှေရယ်”လို့ဦးဘုန်းဆက်ပြောလာသည်။”အစ်ကိုကြီး လီးကြီးနဲ့လိုးပေး ရင်ရွှေမနေနိုင်တော့ဘူးအစ်ကိုကြီးရယ်ဆိုရင်ရွှေထန်နေတဲ့ပုံနဲ့ပြောလိုက်သည်။သူရှေ့မှာဘဲမတ်တတ်ရပ်လျက်ခါးကိုင်းကာကြမ်းပြင်ကိုလက်ထောက်ချပြီးကုန်းပေးလိုက်သည်။ဦးဘုန်းဆက်ကနောက်ကနေရပ်ပြီးလီးကိုစောက်ပတ်အဝမှာတေ့နေသည်။”လိုးပါတော့ကိုကြီးရဲ့ရင်ရွှေကိုကြီးလီးကိုလိုချင်ပြီးကွာ”ဆိုထပ်ကဲပြတော့မှဗြွတ်ဆိုရင်ရွှေစောက်ပတ်ထဲလီးကဝင်လာသည်။လီးတဆုံးလည်းဝင်ရောရင်ရွှေပညာပြတော့သည်။စောက်ပတ်နဲ့လီးကိုညှစ်ညှစ်ပေးလိုက်သည်။ဆောင့်နေတဲ့ဦးဘုန်းဆက်လီးကလီးကိုညှစ်နေလို့ကောင်းနေပြီးရင်ရွှေမှာမျော့ပါတယ်ဆိုကာသဘောတွေ့သွားသည်။အမှန်ကတော့ရင်ရွှေရဲ့ကျွမ်းကျင်မှုဆိုတာသူမသိ။
“ကိုကြီးရယ်ကောင်းလိုက်တာဆောင့်ပါရင်ရွှေပြီးချင်နေပြီကိုကြီးလီး ကြီးကအရမ်းကောင်းတာဘဲ အ အ အီးဟီးလိုးပါရင်ရွှေကောင်းလွန်းလို့ပါ”ဆိုမြှုလိုက်သည်။မကြာပါရင်ရွှေစောက်ဖုတ်ထဲလီးရည်လေးငါးစက်လောက်ပန်ဝင်ပြီးတရွှီးရွှီးနဲ့ဦးဘုန်းဆက်အကြောဆွဲနေသည်။ရင်ရွှေကလည်းစောက်ပတ်နဲ့ညှပ်ညှပ်ပေးလိုက်သေးသည်။
ကုုတင်ပေါ်မှာအိပ်နေတဲ့ရင်ရွှေကိုဦးဘုန်းဆက်ကသူအိတ်ကြီးထဲကနေပိုက်ဆံထုတ်ပေးသည်။”နောက်လည်ကိုကြီးခေါ်ရင်လာပါရင်ရွှေရယ်ကိုကြီးရင်ရွှေကိုအသဲစွဲသွားပြီ”ဆိုဦးဘုန်းဆက်ကရင်ရွှေပါးတွေကိုတရွှတ်ရွှတ်နဲ့နမ်းသည်။ရင်ရွှေကားငှားပြီးမြို့ထဲမှာကလေးတွေအတွက်ပစ္စည်းတခါတည်းဝယ်လိုက်သည်။ပစ္စည်းဝယ်နေတုန်း”အစ်မနက်ဖန်ဆိုထီထွက်ပြီဒါလေးတစ်စောင်ဘဲကျန်တော့တယ်ဗျာကူညီပြီးထိုးပေးပါအိမ်မှာအမေနေမကောင်းဖြစ်နေလို့ပါ”ဆိုကောင်လေးတစ်ယောက်ထီလာရောင်းလို့ရင်ရွှေသနားပြီး၆၀၀ဝနဲ့ယူလိုက်သည်။
အိမ်ပြန်ရောက်တော့ကလေးတွေပစ္စည်းတွေခွဲပေးလိုက်သည်။ဝယ်လာတဲ့ခေါက်ဆွဲကျော်ပါကျွေးလိုက်တော့ကလေးတွေပျော်နေသည်။ရင်ရွှေကြည့်ရင်းပျော်လည်းပျော်သူယောကျာ်းအတွက်စိတ်မကောင်းလည်းဖြစ်နေမိသည်။ဖိုးထောင်ပြန်လာတော့သူ့အတွက်ဝယ်လာတဲ့အကျီနဲ့ပုဆိုးကိုပေးပြီးခေါက်ဆွဲကျော်ပါကျွေးလိုက်သည်။ယောကျာ်းကတအံ့တအောကြည့်လို့”ရွာကဦးလေးဘုန်းကြီးနဲ့တွေ့လို့ကလေးတွေအတွက်ဆိုပိုက်ဆံတစ်သိန်းပေးသွားတယ်လေ”လို့ပြောလိုက်သည်။
နောက်နေ့ထီပေါက်စဉ်ရောင်းတဲ့လူလာလို့ဝယ်ပြီးတိုက်ကြည့်တော့သိန်းတစ်ထောင်ဆုပေါက်လေသည်။ရင်ရွှေရှိုက်ကြီးတငင်ငိုနေလို့ဖိုးထောင်ကဝမ်းသာလွန်းလို့ငိုတယ်လို့ထင်နေပေသည်။အမှန်ကတော့သူ့ဘဝအစွန်းထင်းသွားတာကိုဝမ်နည်းပြီးငိုခြင်းဖြစ်လေသည်။ခုမှဘဲမရင်ရွှေဘဝအခြေလှချေပေတော့မည်။
➡️တင်ထားပြီးသမျှ အပြာစာအုပ် အောစာအုပ်များ စာရင်းကြည့်ရန်နှိပ်ပါ။⬅️
