မရှောင်နိူင်တဲ့ အတွေ့ | အပြာစာအုပ် | အောစာအုပ်

မရှောင်နိုင်တဲ့အတွေ့(1)
——————————————
နောက်တလခန့်မှာလက်ထပ်ရတော့မည့်ဒေါက်တာကေသီဝင်းတယောက် ခင်ပွန်းလောင်းကိုလည်းသတိမရတော့။လက်ထပ်ဖို့ခေါင်းညိတ်ခဲ့သော်လည်း သူမ ချစ်လည်းမချစ်ခဲ့။အမေ့ငယ်သူငယ်ချင်း အန်တီနွယ်ကကေသီဝင်းဆယ်တန်းတက်သည့်နှစ်မှစ၍ ဆရာဝန်ဖြစ်သည်အထိကူညီဖြည့်ဆည်းပေးခဲ့သောကျေးဇူးကိုထောက်၍ အန်တီနွယ်၏သားနှင့်လက်ထပ်ရန်ခေါင်းညိတ်ခဲ့ရခြင်းသာ။ချစ်သူတွေမဟုတ်တော့ ခင်ပွန်းလောင်းနှင့်လည်းအထိအတွေ့မရှိခဲ့။အန်တီနွယ်တို့ဖက်မှ စကားဦးသန်းခြင်းမရှိခဲ့သော်လည်း ဒီလိုဖြစ်လာလိမ့်မယ်လို့မျှော်တွေးထားခဲ့သည်မို့ ချစ်သူလည်းမထားဖူးခဲ့။အန်တီနွယ်ကလည်းအထက်စီးမှတောင်းဆိုခြင်းမရှိခဲ့ပါ။သမီးလေးလိုချစ်လို့ကူညီခဲ့ခြင်းသာဖြစ်ကြောင်းနှင့် လွတ်လပ်စွာဆုံးဖြတ်နိုင်ပါကြောင်း မိတ်ပျက်စရာမရှိပါကြောင်းပွင့်လင်းစွာပြောခဲ့သည်။အလတ်စားစက်ရုံတရုံကိုဦးစီးလုပ်ကိုင်နေသောခင်ပွန်းလောင်းကလည်း သူမ ချစ်စိတ်မဖြစ်သည်မှလွဲ၍ငြင်းစရာအချက်အလက်မရှိ။အဖေ့လက်ကျန်တိုက်ခန်းလေးတခန်းနှင့်မြောက်ဒဂုံရှိဈေးအတွင်းမှအထည်ဆိုင်လေးတဆိုင့်ဟန်မပျက်ရုန်းကန်နေရသောအမေနှင့်မောင်လေးကိုလည်းသက်သာစေချင်သည့်စေတနာတို့ဖြင့်သူမလက်ခံခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ဆရာဝန်ဖြစ်စ သူမ၏လစာလေးကလည်းများလှသည်ဟုမဆိုနိုင်။သို့နှင့်ပင် သတို့သမီးလောင်းအဖြစ်လက်ခံလိုက်သောဒေါက်တာကေသီဝင်းသည် ယနေ့တော့—
——————————————————
ဘတ်စ်ကားတိုးစီးခိုက်မှာသာယောက်ျားများနှင့်ထိဖူးသော ကေသီဝင်းခမျာတခါတလေမှာတော့
ကားပေါ်မှာလီးနှင့်အထောက်ခံရတတ်သည်။အရှက်သည်းပြီးငြိမ်နေမှုကြောင့်သကောင့်သားများကပိုကဲကာ သူမ၏တင်ပါးကြီးနှစ်ခုကြားထဲသို့လီးနှင့်ဖိကပ်ကာတဆတ်ဆတ်ညှောင့်တာမျိုးလည်းကြုံဖူးသည်။ထိုသို့ကြုံရသောနေ့မျိုးတွင် အိမ်ပြန်ရောက်သည်နှင့် အာသာဖြေမိသည်အထိသူမစိတ်တွေထကြွခဲ့ဖူးသည်။ဖိုမ သဘာဝအရဖြစ်လေ့ရှိသည်ဟုသာသူမထင်ခဲ့သည်။စိတ်ထလွယ်သော ရမ္မက်ကြီးသောသူမကိုယ်သူမ မရိပ်မိခဲ့။လက်ထပ်ရန်သဘောတူပြီးသည့်နောက်မှာတော့အန်တီနွယ်က ကားနှင့်ယာဉ်မောင်းပေးထားသော်လည်းဆေးရုံအသွားအပြန်လောက်သာသူမသုံးသည်။လီးနှင့်အထောက်ခံရတာတွေမကြုံရတော့ချေ။သို့သော်ယာဉ်မောင်း၏မျက်လုံးများဖြင့်တော့အထောက်ခံရသည်။သူမအောက် ၂ နှစ်ခန့်ငယ်သောယာဉ်မောင်းကောင်လေးကသူမခန္ဓာကိုယ်ကိုတပ်မက်သောအကြည့်များဖြင့်ခိုးခိုးကြည့်လေ့ရှိမှန်းမိန်းကလေးသဘာဝအရသူမသိသည်။ဖွံ့ထွားတောင့်တင်းသောခန္ဓာကိုယ်နှင့်ချောမောလှပသောမျက်နှာပိုင်ရှင်ဒေါက်တာကေသီဝင်းအဖို့တော့ထိုသို့အကြည့်ခံရပေါင်းများနေပြီမို့မထူးဆန်းတော့။ယခုတော့ ရမ္မက်ထန်နေခိုက်မှာ ခင်ပွန်းလောင်းမဟုတ်သူတယောက်၏ရင်ခွင်ထဲကိုအမှတ်မထင်ရောက်သွားရာမှ မျှော်လင့်မထားသောပွေ့ဖက်နမ်းစုပ်မှုတွေသာမက တင်းမို့သောရင်သားတွေကိုပါကိုင်တွယ်ဆုပ်နယ်ခြင်းခံလိုက်ရသောအပျိုစင်မလေး ဒေါက်တာကေသီဝင်းခမျာ မဖြစ်သင့်မှန်းသိလျက်နှင့် “ဟင့်အင်း–ဟင့်အင်းကွာ”ဟုသာ တိုးတိုးငြင်ငြင်ငြင်းဆန်ရင်း ရုန်းကန်မှုလုံးဝမပြုမိပဲ
သူမစောက်ဖုတ်ကိုတက်လိုးဖို့ခေါ်မှန်းသိသိကြီးနှင့်ပင် ကုတင်ပေါ်သို့တွန့်ဆုတ်တွန့်ဆုတ်ဖြင့်လိုက်ပါခဲ့မိချေပြီ။ကာမအမှောင်အတွင်းကျရောက်နေသောဒေါက်တာကေသီဝင်းမှာ အလိုးခံရဖို့သာဆန္ဒပြင်းထန်နေပြီး ဘာကိုမှမစဉ်းစားနိုင်။ကုတင်စောင်းမှာအတူယှဉ်ထိုင်ပြီးသူမနှုတ်ခမ်းလေးအားအငမ်းမရစုပ်နမ်းရင်း ရင်သားတွေကိုဆုပ်နယ်ခြင်းအားလည်းမကန့်ကွက်မိ။အကျင်္ ီကြယ်သီးတွေကိုဖြုတ်နေချိန်မှာလည်း”ရှက်စရာကြီးကွာ”ဟုသာပြောပြီးတားမြစ်ခြင်းမပြုမိသော ဒေါက်တာကေသီဝင်းမှာ ခဏအတွင်းမှာပင်အပေါ်ပိုင်းဗလာကျင်းသွားရသည်။ရမ္မက်စိတ်နှင့်ရှက်စိတ်တို့ကြောင့်မျက်နှာလှလှလေးမှာနီမြန်းနေသည်။နှုတ်ခမ်းအစုံကိုထပ်စုပ်ရင်းအိပ်ရာပေါ်သို့လှဲချလိုက်တော့ အလိုက်သင့်ပက်လက်ကလေးဖြစ်သွားသောဒေါက်တာကေသီဝင်းခမျာ ရင်တွေတဒိန်းဒိန်းခုန်လာသည်။သူမနှုတ်ခမ်းလေးကိုစုပ်ထားရာမှပြွတ်ကနဲခွာလိုက်ပြီး အပျိုစင်ရင်သားဖွေးဖွေးမို့မို့ကိုပါးစပ်ထဲဝင်သလောက်ငုံယူလိုက်ပြီးအားနှင့်စို့လိုက်တော့ သူမရင်ပတ်လေးကော့သွားပြီး
“အို-အဟင့်ဟင့်–အာ–အင်းဟင်းဟင်း”
နို့ကိုင်တာပင်မကြုံဖူးသေးသောအစိမ်းသက်သက်အပျိုစင်လေးခမျာ နို့စို့ခံလိုက်ရတော့ရင်ထဲမှာကလိကလိဖြစ်သွားကာ အသဲတွေအူတွေတလိမ့်လိမ့်ဖြစ်ကုန်သည်အထိခံစားလိုက်ရသည်။စောက်ဖုတ်ထဲကအရေတွေရွှဲစိုနေတာကိုလည်းသိနေသည်။မကြာခဏလက်ဖြင့်အာသာဖြေလေ့ရှိသူမို့ ကာမစိတ်တွေထကြွနေပြီမှန်းသူမကိုယ်သူမသိနေသည်။သို့သော်ယခုလောက်အပြင်းအထန်ထကြွတာမျိုးတခါမှမကြုံဖူးခဲ့။မသင့်တော်မှန်းသိသော်လည်း အလိုးခံချင်စိတ်ကိုထိန်းမရ။ဘယ်သူပဲတက်လိုးလိုး အလိုးခံရဖို့သာအရေးကြီးနေသည်။သူကလည်းအချိန်ဆွဲလိုပုံမရ။သူမစိတ်မပြောင်းခင် ရအောင်လိုးဖို့ သူမဝတ်ထားသောထမီကိုဆွဲချွတ်သည်။
“အို–မောင်လေး–ဘာ–ဘာလုပ်မလို့လဲ–မမရှက်တယ်”
ဟန်လုပ်ပြောနေသောသူမမျက်နှာကိုသူကစေ့စေ့ကြည့်ပြီးစကားတခွန်းပြောလိုက်သည်။သူ့စကားကြောင့် သူမ ဖိန်းကနဲရှိန်းကနဲဖြစ်သွားသော်လည်း ဟန်လုပ်ကာ
“ဟာကွာ–မဖြစ်သင့်ဘူးနော်”
သူမထိုသို့ပြောသော်လည်း
အိပ်ရာပေါ်မှာအပေါ်ပိုင်းဗလာကျင်းပြီးပက်လက်လှန်ပေးထားကာ နို့စို့ခံနေသော ဒေါက်တာကေသီဝင်း၏စကားကိုအရေးလုပ်စရာမလိုတော့ပြီမို့ ထမီနှင့်အတွင်းခံဘောင်းဘီအဖြူလေးကိုဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်တော့
“ဟာ  ဟင်  အို” ဟုသာအသံလေးထွက်ပြီးသူကပင်
တင်ပါးကြွပေးတာlခြေသလုံးလေးမြှောက်ပေးတာတို့ဖြင့် သူချွတ်ရလွယ်အောင်လုပ်ပေးလိုက်သေးသည်။ယောက်ျားတယောက်က သူမကိုတက်လိုးရန်အတွက် အဝတ်တွေအချွတ်ခံရတာပထမဆုံးမို့ရှက်စိတ်နှင့်အတူ ကာမစိတ်တွေကပို၍ထကြွလာခဲ့သည်။အခုတော့ဒေါက်တာကေသီဝင်းမှာ ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်သွားရချေပြီ။ရမ္မက်ထန်နေသော်လည်းအပျိုစစ်စစ်လေးဖြစ်သည့်အပြင် မသင့်တော်သောကာမဆက်ဆံခြင်းကိုကျူးလွန်ရတော့မှာမို့ရှက်စိတ်ကြောင့်မျက်လွှာလေးချထားသောဒေါက်တာကေသီဝင်း၏မို့မောက်သောနို့အုံကြီးများ ပြည့်တင်းဖြူဖွေးသောပေါင်တံကြီးများနှင့် ဖောင်းတင်းနေသောစောက်ဖုတ်ကြီးတို့ကိုကြည့်ရင်းသူက သူှု့ကိုယ်ပေါ်မှအဝတ်အစားတွေကိုချွတ်လိုက်ပြီး သူမပေါင်လုံးဖွေးဖွေးကြီးတွေကိုကားလိုက်သည်။အမွေးပါးပါးလေးသာပေါက်နေသောအပျိုစင်စောက်ဖုတ်ကြီး၏ဆွဲဆောင်မှုကြောင့် ခုနစ်လက်မခန့်ရှည်ပြီးတလက်မခွဲရေပိုက်လုံးခန့်တုတ်သည့်လီးချောင်းကြီးကငေါက်ကနဲပင်ဖြစ်သွားသည်။စောက်ဖုတ်ကြီးကိုလက်ဝါးဖြင့်အုပ်ကိုင်လိုက်တော့လက်သန်းတဆစ်ခန့်ရှိသောစောက်စေ့ကချွန်၍ထောင်နေပြီး စောက်ဖုတ်ထဲကအရည်ကြည်တွေရွှဲနစ်နေတာသိလိုက်ရသည်။စောက်ဖုတ်အကိုင်ခံလိုက်ရသောဒေါက်တာကေသီဝင်းမှာ တဟင်းဟင်းငြီးကာကော့တက်သွားရသည်။ဖွေးအုဖောင်းတင်းနေသောစောက်ဖုတ်ကြီးကို သုံးလေးချက်ဖျစ်ညှစ်လိုက်တော့ဒေါက်တာကေသီဝင်း၏ပေါင်ံလုံးကြီးတွေစုလိုက်ကားလိုက်ဖြစ်သွားသည်။
သူကကေသီဝင်း၏ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ဖို့စိတ်ကူးလိုက်ပြီးမှ အပျိုစစ်စစ်လေး၏စောက်ဖုတ်ကိုသူ့လီးချောင်းကြီးထိုးသွင်းလျင်ရုန်းမှာစိုးသောကြောင့် ခြေသလုံးသားလေးနှစ်ဖက်ကိုသူ့ပုခုန်းပေါ်ထမ်းတင်လိုက်သည်။ဒေါက်တာကေသီဝင်းကလည်းအလိုးခံရန်အတွက်အလိုက်သင့်နေပေးနေသည်။သူကသူမခန္ဓာကိုယ်ပေါ်မှောက်ချလိုက်တော့သူမပေါင်ကြီးတွေက ရင်ပတ်နှင့်ထိလုမတတ်ဖြစ်ကာ စောက်ဖုတ်ကြီးကအောက်မှာစူထွက်လာသည်။သူမ မရုန်းနိုင်စေရန်ချိုင်းအောက်မှလက်လျှို၍ပုခုန်းတဖက်ကို တင်းတင်းကိုင်လိုက်ပြီး ကျန်လက်တဖက်နှင့်သူ့လီးကြီးကိုကိုင်ကာသူမစောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းအတိုင်းလေးငါးချက်ပွတ်ဆွဲရင်း
“မမ–ကျွန်တော်သွင်းလိုက်တော့မယ်နော်”
ပူနွေးမာတောင်နေသောလီးချောင်းကြီးကသူမစောက်ဖုတ်ကိုလာထိကတည်းက  အလိုးခံရတော့မည်ဟူသောအတွေးဖြင့်ရင်တဖိုဖိုဖြစ်သွားရသောသူမမှာသူကထိုသို့ပြောလိုက်တော့ အင်  လိုလို အင်း လိုလို ခွဲခြားမရသောအသံလေးထွက်သွားရသည်။ဘယ်လီးမှအသွင်းမခံဖူးသေးသောစောက်ဖုတ်ကို မှုတ်ပေးချင်သေးသော်လည်း သူမ၏ကာမစိတ်မကျခင် ရအောင်လိုးထားရမှာမို့ သန့်စင်သောအပျိုစင်စောက်ဖုတ်ကို မှုတ်ဖို့မစဉ်းစားတော့ပဲ စောက်ဖုတ်အဝမှာလီးကိုတေ့လိုက်သည်။လီးအသွင်းခံရတော့မည်မှန်းသိလိုက်သောသူမ၏နှုတ်ခမ်းလေးအလိုလိုပွင့်ဟလာပြီး သူ့လက်မောင်းကိုလည်းသူမလက်ဖဝါးနုနုလေးဖြင့်ဆုပ်ကိုင်လိုက်မိစဉ်
“ဗြစ်ဗြစ်ဗြစ်–ပြွတ်ဗြစ်”
“အား—အ–အင်း”
လီးထိပ်ကြီးကသူမစောက်ဖုတ်ထဲကိုဒစ်မြုတ်သည်အထိဝင်လာတော့ တင်းကနဲဖြစ်သွားပြီးအနည်းငယ်နာသော်လည်း သူမငြီးရုံလေးသာငြီးလိုက်မိသည်။
သူက လီးကိုင်ထားသောလက်ကိုလွှတ်ပြီး သူမ၏ကျန်ပုခုန်းတဖက်ကိုပါတင်းတင်းကိုင်ကာ လီးဒစ်ကြီးကို အဝင်အထွက်လေးငါးခါလုပ်ပေးရင်း
“မမ–ဝင်လား”
“အင်း–ဝင်–ဟာကွာ–မင်းကလည်း–အာ့”
ဝင်တယ်ဟုပြောမိမလိုဖြစ်ပြီးမှ အပျိုစင်လေးရှက်သွားပြန်သည်။
“ထပ်သွင်းလိုက်မယ်နော်”
ဒီတခါတော့သူမအသံမထွက်တော့။မရုန်းနိုင်အောင်ရင်ပတ်ချင်းဖိကပ်လိုက်တော့ လုံးဝန်းတင်းမို့နေသောနို့ကြီးနှစ်လုံးက နူးညံ့သောအထိအတွေ့ကိုပေးနေပြန်သည်။ပါးပြင်လေးကိုနမ်းလိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်ထဲမှာဒစ်မြုတ်နေသောလီးချောင်းကြီးကို သုံးလေးကြိမ်ခန့်အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးလိုက်တော့အရေတွေထပ်ရွှဲလာခိုက်မှာ တလက်မခန့်ထပ်သွင်းလိုက်သည်။
“အား–ရှီး–နာ–နာတယ်မောင်လေးရယ်–အား”
အရေတွေရွှဲနေသော်လည်း အပျိုစင်စောက်ဖုတ်ထဲကို ကြီးထွားသောလီးချောင်းကြီးအသွင်းခံရခြင်းမို့လီးတဝက်ပင်မဝင်သေးသော်လည်း နာကျင်မှုကိုခံစားလိုက်ရသဖြင့် သူမမျက်နှာလှလှလေးရှုံ့မဲ့သွားရသည်။
“သွင်းကာစမို့ပါမမရယ်–လီးတဆုံးသွင်းပြီးသွားရင်မနာတော့ပါဘူး–မမကို ကောင်းကောင်းလေးလိုးပေးမှာပါ”
“ဟာ–ဘယ်လိုကြီးပြောပြန်တာလဲ”
သူမနားရှက်သွားသော်လည်း စိတ်ကပို၍ပါလာမှန်းသူမကိုယ်သူမသိလိုက်သည်။အပျိုစောက်ဖုတ်ကို ပထမဆုံးလီးအသွင်းခံရလျှင်အစပိုင်းမှာနာကျင်လိမ့်မည်ဆိုတာတော့ မိန်းကလေးတိုင်းသိကြသလိုသူမလည်းသိသည်။သာမန်အချိန်မှာသာ လီးအသွင်းခံရမှာကြောက်ကြသော်လည်း အလိုးခံချင်စိတ်ပြင်းထန်လာချိန်မှာတော့ လီးဘယ်လောက်ကြီးကြီးမကြောက်မရွံ့(အချို့ကတော့ ကြောက်ကြောက်နှင့်ပင် လိုလားစွာ)လီးအသွင်းခံတတ်ကြတာမိန်းကလေးတို့သဘာဝမို့ သူမလည်းနာကျင်မှုကိုအံကြိတ်ပြီး လီးအသွင်းခံဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။အခန်းထဲမှာလေအေးစက်ဖွင့်ထားသော်လည်း သူမနှာသီးဖျားလေးမှာချွေးလေးတွေစို့လာသည်။သူကအသာထပ်ဖိသွင်းလိုက်တော့ သူမနားထဲမှာဗြစ်ကနဲအသံကြားလိုက်ရပြီးလီးတဝက်ခန့်ဝင်လာသည်။
“အားအား–အမလေးလေး–နာတယ်–နာတယ်–အား
ဖြေးဖြေးသွင်းပါမောင်လေးရယ်–နာလိုက်တာ–အား
တစ်ဆို့ဆို့ကြီး–အား”
သူမ နာကျင်မှုကြောင့်မျက်လုံးလေးပွင့်လာပြီး ငိုမဲ့မဲ့လေးပင်ဖြစ်လာရသည်။လီးအသွင်းခံနေရသောစောက်ဖုတ်ထဲမှာလည်းတင်းကျပ်ကျပ်ကြီးဖြစ်နေသည်။
“ခဏလေးပါမမရယ်–မမစောက်ဖုတ်ထဲမှာကျွန်တော့်လီးချောင်းကြီးက တစ်လစ်ကြီးဝင်နေပြီ–ခဏလေး”
လီးတဝက်လောက်သာသွင်းပြီးဝင်သလောက်နှင့်ပင်အသာအယာလိုးနေလိုက်သည်။လိုးချင်လွန်းလှသောစောက်ဖုတ်ကြီးကိုလက်တွေ့လိုးနေရပြီမို့ လီးတဆုံးမဝင်သေးသော်လည်းအရသာရှိလှသည်။ပထမဆုံးအချီမှာ လီးကိုကြောက်မသွားစေရန် တဝက်နှင့်ပင်ပြီးအောင်လိုးပေးဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။အမြှေးပါးမပေါက်ရင်အပျိုပဲမို့ အပျိုစင်စောက်ဖုတ်ကိုမှုတ်ခွင့်လည်းရနိုင်သည်။အသာလေးထပ်ဖိလိုက်တော့
“အားအ–နာပါတယ်ဆို”
“မမသိပ်နာနေရင်ထပ်မသွင်းတော့ဘူးလေ–ဝင်သလောက်နဲ့ပဲလိုးမယ်နော်”
စောက်ဖုတ်ထဲမှာလီးအသွင်းခံနေရပြီဖြစ်သော်လည်း လိုး ဟူသောစကားကိုကြားတော့အပျိုစင်လေးရှက်သွားရပြန်သည်။ပုခုန်းပေါ်မှာထမ်းထားသည့်ခြေသလုံးလေးတွေကိုပြန်ချကာ သူမမျက်နှာပြင်အနှံ့နမ်းရှိုက်လိုက်ပြီးအသာအယာစလိုးသည်။စောက်ဖုတ်နှင့်လီးအဝင်အထွက်မှာတပြွတ်ပြွတ်မြည်သံများကိုနှစ်ယောက်လုံးကြားနေရတော့ရမ္မက်ကပို၍ထန်လာကြသည်။နူးညံ့အိစက်သောစောက်ဖုတ်အတွင်းသားနုနုလေးများကို ပူနွေးမာကြောသည့်လီးချောင်းကြီးကပွတ်တိုက်နေမှုကြောင့်ထူးခြားသည့်ကာမအရသာကိုလည်းခံစားလာရသည်။လက်ဖြင့်အာသာဖြေသည်ထက်အဆပေါင်းများစွာသာသောအလိုးခံရသည့်အရသာကိုဒေါက်တာကေသီဝင်းလက်တွေ့သိလာသည်။မျက်တောင်လေးစင်းကာအလိုးခံရင်း သူ့လက်မောင်းကိုတချက်တချက်ဖျစ်ညှစ်လာသောသူမကိုကြည့်ရင်း အလိုက်သိစွာခပ်သွက်သွက်လိုးပေးလိုက်သည်။တင်းကျပ်နေသော်လည်းအရည်တွေရွှဲနေသဖြင့်လီးအဝင်အထွက်ကစီးပိုင်နေရုံမှလွဲ၍အခက်အခဲမရှိ။
“ကောင်းလိုက်တာမမရယ်–မမစောက်ဖုတ်ကြီးကလိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ” ဟုပြောရင်းနို့စို့ပေးလိုက်ပြန်ရာ စောက်ဖုတ်ကိုလီးဖြင့်အလိုးခံရင်းအရသာတွေ့လာချိန်မှာ အပေါ်ပိုင်းမှာပါနို့စို့ခံလိုက်ရတော့ ဒေါက်တာကေသီဝင်းလူးလွန့်ကော့ပျံလာတော့သည်။
ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကိုကားပေးကာ
“အင်းဟင်းဟင်း–မောင်–မောင်လေးရယ်–အာ–”
ငြီးငြူသံများထွက်လာပြီး သူမကိုတက်လိုးနေသောသူ့ကိုအတင်းပြန်ဖက်လိုက်မိတော့သည်။သူလည်းလီးတဆုံးသွင်းချင်စိတ်ကိုမနည်းထိန်းနေရသည်။
နို့နှစ်လုံးကိုတလုံးပြီးတလုံးစို့ရင်းခပ်သွက်သွက်လိုးပေးလိုက်ရာ သူမအရသာအရမ်းကောင်းလာပြီး
“မောင်လေး–အားအား–မောင်လေးရယ်–”
သူမစောက်ဖုတ်ကြီးကော့ကော့တက်လာပြီးပထမဆုံးတချီပြီးသွားလေတော့သည်။သူလည်းသုက်ကိုမထိန်းတော့ပဲဆက်တိုက်လိုးလိုက်ပြီးဒေါက်တာကေသီဝင်း၏အပျိုစင်စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးထဲသို့သုက်ရည်ပူများပန်းထုတ်လိုက်တော့သည်။
(ဆက်ရန်)

မရှောင်နိုင်တဲ့အတွေ့(၂)
သုက်ရည်များပန်းထည့်ပေးလိုက်ပြီးသော်လည်း ကြိုတင်သောက်ထားသောကာမအားဆေးအရှိန်ကြောင့် လီးကြီးကတောင်နေဆဲ။စိမ်ထားချင်သော်လည်းသူ့ပုခုန်းကို ဒေါက်တာကေသီဝင်းကအသာတွန်းလိုက်သဖြင့်အလိုက်တသိဆင်းပေးလိုက်သည်။အလိုးခံတုန်းကခံခဲ့သော်လည်း ယခုမှရှက်နေသောဒေါက်တာကေသီဝင်းမှာ မျက်လုံးမဖွင့်ရဲ။လှုပ်လည်းမလှုပ်ရဲပဲ ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကိုပူးကပ်ကာပက်လက်ကလေးငြိမ်နေဆဲ။လီးတဆုံးမဝင်ခဲ့သော်လည်း ဘယ်လီးမှအသွင်းမခံဖူးသေးသည့်အပျိုစင်စောက်ဖုတ်မှာ ခုနကအလိုးခံခဲ့ရမှုကြောင့်ပူထူနေသလိုခံစားရသည်။မိမိဘာသာလက်ဖြင့်အာသာဖြေခဲ့စဉ်က ကောင်းလှပြီဟုထင်ခဲ့သောအရသာသည် တကယ့်လက်တွေ့လီးအစစ်နှ့င့်အလိုးခံရတာကို ဘယ်လိုမှမမီမှန်းဒေါက်တာကေသီဝင်းသိလိုက်ရသည်။မဖြစ်သင့်မှန်းသိသော်လည်း အလိုးခံချင်စိတ်ကိုမထိန်းနိုင်သဖြင့် ယောက်ျားတယောက်က တက်လိုးတာကိုရုန်းကန်ခြင်းမပြုပဲ အလိုတူအလိုပါအလိုးခံခဲ့တာအိပ်မက်မဟုတ်တာသေချာနေသည်။မိမိစောက်ဖုတ်ကိုတက်လိုးခဲ့ပြီး စောက်ဖုတ်ထဲသို့လရေများပန်းထည့်ခဲ့သူသည် မိမိအနားမှာပင်ရှိနေဆဲ။ဖတ်ဖူးသောအပြာဝတ္ထုတွေထဲကလို အကြိမ်ကြိမ်လိုးဦးမလားမသိ။နောက်ထပ်လိုးရင်ဘယ်လိုပုံစံနဲ့လိုးမှာလဲ  လီးတဆုံးသွင်းမှာလား အဲ့ဒါဆိုဘယ်လိုနေမလဲ ပိုပြီးနာမှာလား ပိုပြီးကောင်းမှာလား ဟူသောအတွေးတွေအလိုလိုတွေးမိသည်။မဖြစ်သင့်မှန်းသိလျက်နှင့် ထပ်ပြီးလိုးခွင့်ပြုရမှာကိုလည်းရှက်နေသည်။သူမ ငြင်းဆန်လိုက်ပါက နောက်ထပ်အလိုးမခံရတော့မှာကိုလည်းမဖြစ်ချင်။အလိုးခံရသောအရသာကိုလည်းသူမနှစ်သက်မိပြီလေ။ဒေါက်တာကေသီဝင်းဘာလုပ်ရမှန်မသိဖြစ်နေချိန်မှာ သူကတော့သိသည်။တက်လိုးတာကိုကြည်ဖြူစွာလိုက်လျောပြီး အခုလည်းငြိမ်သက်နေဆဲမိန်းကလေးတယောက်ကို ထပ်လိုးဖို့ဘယ်ယောက်ျားမှတွန့်ဆုတ်နေမည်မဟုတ်။ဝတ်လစ်စားလစ်ဖြင့်အိပ်ရာပေါ်မှာပက်လက်လှန်ပေးထားဆဲဖြူဖွေးတောင့်တင်းဖွံ့ထွားသောတပ်မက်ဖွယ်ရာခန္ဓာကိုယ်သည် စိတ်ကြိုက်ထပ်လိုးဖို့ဖိတ်ခေါ်နေသလိုဖြစ်နေသည်မို့ သူ့လီးကြီးက တောင်လာပြန်သည်။သူထထိုင်လိုက်တာကိုလည်းသူမသိနေသည်။ချွတ်ထားသောထမီကိုယူကာ သူမစောက်ဖုတ်ကိုသုတ်ပေးတော့ “အို”ဟုသာအသံလေးထွက်ပြီး ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကိုမသိမသာကားပေးမိသည်။စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးတဖက်ကိုအသာဖြဲလိုက်တော့ အလိုးခံပြီးစအပျိုစင်စောက်ဖုတ်၏အတွင်းသားရဲရဲလေးတွေကိုထင်းကနဲတွေ့လိုက်ရသည်။
“အို—ဘာတွေလျှောက်လုပ်ပြန်ပြီလဲ” ဟူသောစကားသည် နှုတ်ဖျားမှထွက်မလာရဲပဲ လည်ချောင်းထဲမှာပင်ရပ်တန့်သွားခဲ့သည်။သူမစောက်ဖုတ်ကိုဖြဲပြီးကြည့်နေမှန်းသိသော်လည်း မတားမိ။ဒီလိုစောက်ဖုတ်ဖြဲပြီးအကြည့်ခံရလိမ့်မယ်လို့ထင်မှတ်မထားသောဒေါက်တာကေသီဝင်းခမျာ ရင်ပတ်ပေါ်ကင်းခြေများအလျှောက်ခံရသကဲ့သို့ အူထဲအသဲထဲကပါ ကလိကလိဖြစ်သွားရသည်။စောက်ဖုတ်ထဲကထွက်လာသောအရည်ကြည်များနှင့် နှစ်ဦးပေါင်းသုက်ရည်တွေကိုပြောင်စင်အောင်သုတ်လိုက်ပြီး သူ့လီးမှာပေနေတာကိုလည်းသုတ်လိုက်ကာ ကေသီဝင်း၏ပေါင်လုံးအိအိကြီးတွေကိုကားလိုက်သည်။နောက်တချီအလိုးခံရတော့မည်ဟူသောအတွေးဖြင် ့ရင်ထဲမှာဒိန်းကနဲဖြစ်ကာ အသက်အောင့်ပြီး အိပ်ရာခင်းကိုလက်ကလေးဖြင့်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်လိုက်မိသောဒေါက်တာကေသီဝင်းမှာ သူမစောက်ဖုတ်ကို ပါးစပ်ဖြင့်ငုံ၍စုပ်ယူကာ လျှာဖြင့်ကလိခံလိုက်ရတော့
“အာ–အာ–မောင်လေး–အဲ့လိုမလုပ်–အင်းဟင်း–မလုပ်ပါနဲ့–အာ–အိုး–ရှီး–အာ့”
သူကတော့ဘာမှပြန်မပြောပဲစောက်ဖုတ်ကိုသာသည်းသည်းမည်းမည်းလျက်လိုက် စုပ်လိုက်လုပ်နေသည်။အင်တာနက်အပြာကားတွေမှာကြည့်ခဲ့ဖူးသောမြင်ကွင်းကိုကိုယ်တိုင်ကြုံရသောအခါဒေါက်တာမလေးကေသီဝင်းအဖို့ရင်ဖိုလှိုက်မောခြင်းနှင့်အတူတနှာရာဂပြင်းထန်စွာထကြွလာရသည်။ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးမှာလည်းစုလိုက်ကားလိုက်lခေါင်းလေးဘယ်ညာရမ်းလိုက်lနှုတ်ဖျားကတဟင်းဟင်းငြီးလိုက်ဖြစ်နေရသည်။ရမ္မက်ထန်နေခိုက်မို့ချွန်ပြီးမာတောင်နေသောစောက်စေ့လေးကို နို့စို့သလိုအစို့ခံလိုက်ရပြန်တော့ ဓာတ်လိုက်ခံရသလိုတကိုယ်လုံးတွန့်လိမ်ကော့ပျံကာ
“အာ့–အားဟား–အာ–အာ-တော်–တော်ပါတော့-အ”
ရမ္မက်အထန်ဆုံးအဆင့်ကိုရောက်အောင်နှိုးဆွလိုက်နိုင်ပြီမို့ သူကရုတ်ချည်းပင်စောက်ဖုတ်လျက်နေတာကိုရပ်လိုက်ပြီး သူမရင်ပတ်ပေါ်ခွထိုင်ကာ နံဘေးတဖက်တချက်ကိုဒူးထောက်လိုက်ပြီးသူမနှုတ်ခမ်းကိုလီးနှင့်ဖိလိုက်သည်။လီးစုပ်ရတော့မည်မှန်းသိလိုက်သော်လည်းဘာကိုမှမဆင်ခြင်နိုင်လောက်အောင်ရမ္မက်မွှန်နေပြီမို့နှုတ်ခမ်းလေးနှစ်လွှာကိုဟပေးလိုက်မိသည်နှင့် လီးဒစ်ကြီးကသူမပါးစပ်ထဲရောက်လာတော့သည်။ပူနွေးပြီးမာကြောခြင်းနှင့်နူးညံ့ခြင်းကိုတပြိုင်တည်းခံစားလိုက်ရသည်။သူကဘာမှမပြောမီမှာပင်သူမက တပြွတ်ပြွတ်စုပ်လိုက်မိသည်။သူ့လီးကိုရမ္မက်ထန်စွာဖြင့်အငမ်းမရစုပ်နေသောဒေါက်တာကေသီဝင်း၏မျက်နှာချောချောလေးကိုကြည့်ရင်းစိတ်မထိန်းနိုင်ပဲ သူမခေါင်းကိုကိုင်ကာ ပါးစပ်ထဲမှဆွဲထုတ်လိုက် ပြန်ထိုးသွင်းလိုက်လုပ်တော့သည်။ရုတ်တရက်ကြောင်အမ်းအမ်းဖြစ်သွားသော်လည်းသူမစောက်ဖုတ်ကိုလိုးခဲ့သောလီးက ပါးစပ်ကိုလိုးနေပြီမှန်းသိလိုက်တော့ နှုတ်ခမ်းသားလေးဖြင့်အသာဖိကပ်ငုံထားလိုက်မိသည်။ဆယ့်လေးငါးချက်ခန့်ပါးစပ်ကိုလိုးလိုက်ပြီးနောက်ပြွတ်ကနဲဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်ကိုလိုးရန်ပြင်လေတော့သည်။ဒေါက်တာကေသီဝင်း၏ခန္ဓာကိုယ်ကိုကုတင်စောင်းမှာကန့်လန့်ဖြစ်အောင်ဆွဲလှည့်လိုက်သည်။သူမကလည်းအလိုက်သင့်ပါလာသည်။ခုနကလည်းတချီလိုးပြီးပြီ။အပြန်အလှန်စောက်ဖုတ်လျက် လီးစုပ်လည်းလုပ်ပြီးကြပြီ။အလိုးခံချင်စိတ်တွေလည်းထကြွနေပြီမို့ ဒေါက်တာကေသီဝင်းမထူးဇာတ်ခင်းဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။တယောက်နှင့်တယောက်ဘာစကားမှမပြောမိကြပဲကာမစပ်ယှက်ဖို့သာပြင်နေမိကြသည်။သူကကုတင်အောက်ကိုဆင်းလိုက်တော့ ဘယ်သွားမလို့လည်းမသိဘူးဟူသောအတွေးဖြင့်မျက်လုံးလေးဖွင့်ကြည့်လိုက်သောဒေါက်တာကေသီဝင်းမှာ သူမပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲဝင်ရပ်လာသော သူ့ပုံရိပ်နှင့်အတူ မတ်ထောင်နေသောလီးချောင်းကြီးကိုပါတွေ့လိုက်ရတော့ ရင်ထဲမှာလှိုက်ကနဲဖြစ်သွားရပြီး နှုတ်ဖျားမှ
“အိုး–နည်းတာကြီးမဟုတ်ဘူး–အကြီးကြီးပဲ”ဟု လွှတ်ကနဲပင်အသံထွက်သွားမိသည်။
“ဒီလီးနဲ့ခုနကတောင်လိုးပြီးပြီလေမမရဲ့”
ပြောရင်းသူမခြေသလုံးသားလေးနှစ်ဖက်ကိုပုခုန်းပေါ်ထမ်းတင်လိုက်သည်။လက်မနှစ်ဖက်က စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားဖောင်းဖောင်းအိအိလေးတွေကိုအသာဆွဲဖြဲကာ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းအတိုင်းလီးထိပ်ကြီးဖြင့်ပွတ်ထိုးနေရာ သူမမနေနိုင်မထိုင်နိုင်ဖြစ်လာပြီးလူးလွန့်ကာ
“အင်းဟင်း–ဟင့်–မောင်–မောင်လေး–လုပ်မှာဖြင့်လည်းလုပ်တော့ကွာ–မမရှက်တယ်”
တကယ်တော့ရှက်တာလည်းပါသည်။အလိုးခံချင်စိတ်ကိုမထိန်းနိုင်တော့တာလည်းပါသည်။စိတ်ထလာသောမိန်းကလေးတို့၏သဘာဝအတိုင်း လီးကိုလည်းမကြောက်တော့ချေ။မသင့်တော်မှန်းသိသော်လည်း ဘယ်သူမှမသိနိုင်ဟူသောအတွေးနှင့် ဆိတ်ကွယ်ရာတိုက်ခန်းလေးထဲကအိပ်ရာပေါ်မှာနှစ်ယောက်ထဲ  ကိုယ်လုံးတီးဖြင့်ရှိနေကြသည်ဟူသောအသိတို့က နှစ်ယောက်သား၏ကာမရမ္မက်ကိုမီးလောင်ရာလေပင့်နေသည်မို့ ရာဂမီးတောက်ထဲမှာ ဆင်ခြင်တုံတရားတို့လောင်ကျွမ်းပြာကျကုန်ပြီဆိုတော့ မိန်းကလေးဖြစ်သောသူမကိုယ်တိုင်ပင် လိုလိုလားလားဖြစ်နေတော့သည်။သူကလီးဒစ်ကြီးကို စောက်ဖုတ်ထဲသို့ ပြွတ်ကနဲစသွင်းလိုက်သည်။ထို့နောက်သူမကိုယ်ပေါ်မှောက်ချကာ လေးငါးချက်အရှိန်ယူပြီးဆတ်ကနဲဖိထိုးသွင်းလိုက်တော့
“အ–ဖြေး–ဖြေးဖြေး–အား”
လီးတဝက်ကျော်ခန့်ဝင်သွားပြီးအပျိုမြှေးကိုသွားထောက်နေသည်။အရည်တွေရွှဲနေသော်လည်းလီးအသွင်းကြမ်းတာကိုအပျိုမလေးမခံနိုင်။သဘောကျသလိုတော့ဖြစ်မိသည်။မိမိ်ကို တက်လိုးနေသောယောက်ျားတယောက်က မိမိ၏ခန္ဓာကိုယ်ကို တပ်မက်စိတ်ပြင်းထန်နေခြင်းအား ရမ္မက်သွေးကြွနေသောမိန်းကလေးတိုင်းနှစ်သက်ကြသည်သာ။နာကျင်သွားသဖြင့်ဖျတ်ကနဲပွင့်လာသောမျက်ဝန်းအစုံသည် ရာဂမွှန်နေသောသူ့မျက်နှာကိုတွေ့လိုက်သည်နှင့်ရုတ်ချည်းပြန်မှိတ်သွားသည်။ဒုတိယအချီပင်လိုးနေပြီဖြစ်သော်လည်း သူမမျက်နှာပူဆဲ။ရှက်နေဆဲ။သူမကိုတက်လိုးလိမ့်မည်ဟုဘယ်တုန်းကမှမထင်ခဲ့သူက တကယ်လိုးနေချေပြီ။သူမနို့အုံဖွေးဖွေးကြီးတွေကိုဆုပ်နယ်ဖျစ်ညှစ်ကာ စောက်ဖုတ်ထဲသို့တဝက်ကျော်ကျော်ဝင်နေသောလီးချောင်းကြီးကိုဆွဲထုတ်လိုက် ဆောင့်သွင်းလိုက်ဖြင့်ခပ်မှန်မှန်စလိုးလာသည်။အလိုးခံနေစဉ်မှာနို့အကိုင်ခံရတာကလည်းအရသာပို၍တိုးစေသည်။ခပ်တင်းတင်းဆုပ်နယ်ထားသဖြင့်နို့အုံသားများက လက်ချောင်းများကြားမှတစ်၍ထွက်နေသည်။အသာအယာလိုးရင်းဆတ်ကနဲဖိသွင်းလိုက်တော့
“အာ့–နာတယ်ကွာ–ဖြေးဖြေးသွင်းပါ-ကျွတ်ကျွတ်”
“ပေါင်ကားထားလေမမရဲ့–အဲ့ဒါမှလီးသွင်းရလွယ်တာ”
သူမမျက်နှာလေးရဲသွားသော်လည်း ဘာမှမပြောပဲ ပေါင်နှစ်လုံးကိုမသိမသာကားပေးသည်။ဆယ့်လေးငါးချက်ခန့်အသွင်းအထုတ်လုပ်ပြီးလိုးပေးလိုက်တော့စောက်ဖုတ်ထဲကအရည်တွေပို၍ရွှဲလာသည်။ဒီတော့မှရင်ပတ်ချင်းဖိကပ်ပြီးပုခုန်းနှစ်ဖက်ကိုဆွဲကာအရှိန်ယူပြီးဆောင့်သွင်းပစ်လိုက်ရာ
“ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်-ဗြစ်-ဖောက်-ဒုတ်–အီး-အား—သေပါပြီမောင်လေးရယ်–နာလိုက်တာ–အား အအ”
လီးထိပ်ကဒေါက်တာကေသီဝင်း၏အပျိုမြှေးကိုထိုးဖောက်ကာသားအိမ်ကို ဒုတ်ကနဲဆောင့်မိသွားသဖြင့် ဒေါက်တာကေသီဝင်းခမျာ ခေါင်းလေးမော့ ရင်လေးကော့တက်သွားပြီးတဆတ်ဆတ်တုန်ကာ အသံပင်ထပ်မထွက်နိုင်တော့သည်အထိခံလိုက်ရသည်။ခုနကကားပေးထားသောပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကိုလည်းယောင်ယမ်းပြီးပြန်စုလိုက်မိသည်။ကြီးထွားရှည်လျားသောလီးချောင်းကြီးဖြင့်စောက်ဖုတ်ထဲကိုတဆုံးဝင်အောင်ဆောင့်သွင်းခံလိုက်ရသောအပျိုစင်လေးဒေါက်တာကေသီဝင်းခမျာ နာကျင်လွန်းလှသောကြောင့်မျက်လုံးထောင့်မှမျက်ရည်များပင်စီးကျလာခဲ့ရသည်။ဆရာဝန်တဦးဖြစ်သည်မို့ သူမအပျိုမြှေးပေါက်သွားပြီဆိုတာလည်းသူမသိလိုက်သည်။ခေါင်းအုံးအစွန်းကိုဆုပ်နယ်လိုက်lအိပ်ရာခင်းကိုချေမွလိုက်ဖြင့်စောက်ဖုတ်ထဲမှနာကျင်မှုကိုသက်သာလိုသက်သာငြားကယောင်ကတမ်းလျှောက်လုပ်နေသောဒေါက်တာကေသီဝင်း၏စောက်ဖုတ်ထဲကိုလီးတဆုံးထိုးသွင်းကာမလိုးသေးပဲစိမ်ထားပြီး ရင်ချင်းအပ်ပါးချင်းကပ်ကာ အနားပေးထားလိုက်သည်။ခဏအကြာမှာလူးလွန့်မှုလေးတွေငြိမ်သက်သွားပြီး
“အား–ကျွတ်ကျွတ်–အရမ်းနာတယ်ကွာ–ရှီး–အား–ကွဲပြဲကုန်ပြီလားမသိဘူး–အဟင့်ဟင့်-အာ့”
“မကွဲလောက်ပါဘူးမမရယ်–အပျိုးမြှေးပေါက်သွားတာဖြစ်မှာပါ”
“ပေါက်မှာပေါ့–အတင်းဆောင့်သွင်းတာကိုး–ဟင့်”
“မမကိုကျွန်တော်က ပါကင်ဖွင့်လိုက်ရတာပေါ့နော်”
“အာ–နာရတဲ့ကြားထဲ ပေါက်ကရတွေလာပြောနေတယ်–ဘာမှန်းမသိဘူး–”
လီးအသွင်းခံရသောဝေဒနာကိုအာရုံလွဲအောင်ပြောရင်း နားရွက်လေးထဲကိုလျှာနှင့်ထိုးတော့ အို့ ကနဲဖြစ်ကာ တွန့်သွားပြန်သည်။ထို့နောက်လည်တိုင်လေးကိုနမ်းသည်။ရင်ညွန့်သားလေးကိုနမ်းသည်။ထို့နောက်တော့နို့အုံကြီးကိုစို့တော့သည်။မာတောင်နေသောလီးချောင်းကြီးက စောက်ဖုတ်ထဲမှာတင်းကျပ်နေအောင်ထိုးသွင်းခံထားရပြီး နို့ပါအစို့ခံရပြန်တော့ဒေါက်တာကေသီဝင်း တဟင်းဟင်းတအင့်အင့်ငြီးသံထွက်လာသည်။ခုနကစေ့ထားသောပေါင်နှစ်လုံးကိုပြန်ကားပေးလာသည်။လီးတဆုံးသွင်းထားသဖြင့်ဆီးခုံခြင်းဖိကပ်နေရာ စောက်ဖုတ်ထဲကိုလီးနှင့်မွှေပေးလိုက်တော့စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေမရိုးမရွဖြစ်သွားသလို စောက်စေ့လေးကိုလည်း လီးမွေးတွေနှင့်ကလိလိုက်သလိုဖြစ်သွားလေရာ
“အို့–ဘယ်လိုလုပ်–အ–လုပ်နေတာလဲ–အာ့”
“မမ–နာနေသေးလား”
“ခုနကလောက်တော့မနာတော့ဘူး–ဒါပေမဲ့အထဲမှာပြည့်သိပ်ပြီး တစ်ဆို့ဆို့ကြီးကွာ-နေရခက်တယ်”
“အနာသက်သာရင် လိုးတော့မယ်နော်”
“အိုး–ရှက်နေတာနော်”
“လိုးတာကတော့လိုးတယ်လို့ပဲပြောရတာပဲလေမမရဲ့–လင်မယားတွေလည်းဒီလိုပဲပြောတာပဲ”
“အင်းပါအင်းပါ–မြန်မြန်လိုး–မျက်နှာပူတယ်”
ရှက်ကိုးရှက်ကန်းဟန်လေးနှင့်ပြောလိုက်သောသူမမျက်နှာလေးကိုတချက်ငုံ့နမ်းလိုက်ပြီး လီးကြီးကိုတဝက်ခန့်ပြန်ဆွဲထုတ်ကာ အသာပြန်သွင်းလိုက်သည်။
“အင်း–အာ့ဟ”
သူ့လက်မောင်းကိုဆုပ်ကိုင်ကာဖျစ်ညှစ်လိုက်မိသည်။အသွင်းအထုတ်ကတဖြည်းဖြည်းမြန်လာသည်။
နူးညံ့အိစက်နေသောစောက်ဖုတ်အတွင်းသားနုနုလေးများမှာ ပူနွေးမာကြောသောလီးချောင်းကြီးဖြင့်ပွတ်တိုက်ခံရတော့ ထူးခြားသည့်ကာမအရသာကိုနှစ်ယောက်လုံးခံစားလာရသည်။လီးအဝင်အထွက်တိုင်းမှာသူမစောက်စေ့လေးကိုလည်း လီးချောင်းကြီးကပွတ်တိုက်နေလေရာ  မကြုံဖူးသောအတွေ့ထူးကြောင့်ရင်ချင်းအပ်ကာသူမကိုဖက်လိုးနေသောသူ့ကို သူမလည်းအလိုလိုပြန်ဖက်မိသွားသည်။လီးကိုအဖျားထိဆွဲထုတ်ပြီးတဆုံးဆောင့်သွင်းလိုက်တော့
“ဘွတ်–ပြွတ်ဗြစ်ဗြစ်ဗြစ်-ဒုတ်–အင့်–ပြွတ်ဒုတ်–အင့်–အအ–မောင်လေးရယ်–အား”
“မမ–မခံနိုင်ရင်ပြောနော်”
“တအားဆောင့်ရင်အောင့်တယ်ကွာ–မင်းဟာကြီးက ရင်ဝအထိရောက်လာသလိုပဲ–အား”
“ခဏအောင့်ခံနော်–ပြီးရင်ကောင်းမှန်းသိလာလိမ့်မယ်–မမကိုကောင်းကောင်းလိုးပေးမယ်”
“စကားမများနဲ့ကွာ–လိုးမယ်ဆိုလည်းလိုးတော့”
အချက်သုံးဆယ်ခန့်ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တော့
“အား–အား–အင့်–အင့်ဟင့်–မောင်လေး-အား”
သူမထွန့်ထွန့်လူးလာပြီးသူ့ကိုကုတ်ခြစ်ဖက်တွယ်လာတော့ သူလည်းစိတ်မထိန်းနိုင်တော့ပဲအားရပါးရဆောင့်ဆောင့်လိုးလေတော့သည်။
“ကောင်းလိုက်တာမမရယ်–မမစောက်ဖုတ်က်ိုလိုးချင်တာကြာလှပြီ–အခုမှလိုးရတယ်–မမရော အလိုးခံလို့ကောင်းလား”
သူမပြန်မဖြေရဲသေးlလူးလွန့်ကော့ပျံကာ တအင့်အင့်ငြီးရင်းအလိုးခံနေသည်။ခဏအကြာမှာတော့ လက်နှင့်အာသာဖြေတာထက် ခုနကလီးတဝက်သွင်းပြီးလိုးတာကပို၍အရသာရှိပြီး အခုလီးတဆုံးသွင်းပြီးဆောင့်ဆောင့်လိုးတာကိုအလိုးခံနေရတာက  နှိုင်းယှဉ်၍မရအောင်အရသာရှိလှကြောင်းလက်တွေ့သိရလေပြီမို့ အပျိုမလေးဒေါက်တာကေသီဝင်းမှာမရှက်နိုင်တော့ပဲ
“အားအင့်–ကောင်း–အား–ကောင်းတယ်မောင်လေးရယ်–လိုး–အင့်–မမကိုလိုးစမ်းပါ–အင့်အင့်အင့်–အ-အား–အင့်အင့်–ကျွတ်ကျွတ်–အောင့်လိုက်တာ–အား–အင့်အင့်အင့်အင့်”
သူကရင်ချင်းအပ်ပြီးလိုးနေရာမှခွာလိုက်ပြီးမတ်တပ်ရပ်ကာ သူမနို့နှစ်လုံးကိူ စုံကိုင်ဆုပ်နယ်ဖျစ်ညှစ်ရင်း
မညှာမတာဆောင့်ဆောင့်လိုးလေတော့ရာ ဒေါက်တာကေသီဝင်းတယောက် ကာမအရသာကိုအလျှံပယ်ခံစားရင်း ပို၍ပို၍ကောင်းသည်ထက်ကောင်းလာကာတချီပြီးသွားလေတော့သည်။သူလည်းစောက်ဖုတ်နှင့်လီးအဝင်အထွက်ကိုငုံ့ကြည့်လိုက်တော့စောက်ဖုတ်မှာရော လီးချောင်းကြီးမှာပါ ဒေါက်တာကေသီဝင်း၏စောက်ဖုတ်ထဲမှထွက်လာသောသွေးတွေချင်းချင်းနီနေတာကိုမြင်လိုက်ရာ အပျိုစင်စစ်စစ်စောက်ဖုတ်ကြီးကိုပါကင်ဖွင့်နေရသည်ဟူသောအတွေးကြောင့် ရမ္မက်ပိုထန်လာပြီးမညှာနိုင်တော့ပဲပယ်ပယ်နယ်နယ်အားရပါးရဆောင့်ဆောင့်လိုးလေရာ ဆန္ဒပြည့်သွားပြီးဖြစ်သောဒေါက်တာကေသီဝင်းခမျာ
သူ့လီးဒဏ်ကို မချိမဆန့်အလူးအလဲခံရလေတော့သည်။
“အားအား–နာ–နာတယ်–မခံနိုင်တော့ဘူး–အား–
တော်ပါတော့မောင်လေးရယ်–သေပြီ–သေပြီ–
အားအင့်အင့်အအအား–အမလေးလေး–အဟင့်ဟင့်–နာလိုက်တာ–အား”
အိပ်ရာပေါ်မှာလူးလိမ့်အလိုးခံရင်းငြီးငြူနေသောဒေါက်တာကေသီဝင်းကိုကြည့်ရင်းသုက်ရည်တွေမထိန်းနိုင်ပဲ ဒေါက်တာကေသီဝင်း၏စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးထဲသို့ ပန်းထည့်လိုက်လေတော့သည်။
“အား–အား–ကောင်းလိုက်တာမမရယ်–အား–
ကောင်းလိုက်တဲ့စောက်ဖုတ်ကြီး–အား”
ခဏအကြာမှာတော့ အလုံပိတ်တိုက်ခန်းလေးထဲမှာနှစ်ယောက်ထဲရှိနေတာမို့ လွတ်လပ်စွာ ရမ္မက်ထန်စွာ စိတ်ရှိလက်ရှိလိုးခဲ့ကြသူနှစ်ဦးမှာ အိပ်ရာပေါ်မှာခြေပစ်လက်ပစ်အမောဖြေနေကြတော့သည်။
အားပါးတရအလိုးခံခဲ့ပြီးသော်လည်း မသင့်တော်မှန်းသိလျက်နှင့်အလိုးခံပြီးကာမစိတ်ပြေပျောက်သွားချိန်မှာတော့ ဒေါက်တာကေသီဝင်းတယောက်ရှက်စိတ်များဝင်လာမိပြန်သည်။သူ့မျက်နှာကိုမကြည့်ရဲပြန်။သူကအမောပြေသွားတော့သူမကိုလှမ်းဖက်လိုက်သည်။သူမကသူ့ရင်ပတ်မှာမျက်နှာအပ်ပြီး
“ရှက်စရာကြီးမောင်လေးရယ်”
“ဘယ်သူမှမသိပါဘူးမမရယ်”
“တော်တော့နော်–ပြီးသွားတာတော့ထားလိုက်တော့”
“လိုးလို့မှမဝသေးတာမမကလဲ”
အာ–ကိုယ့်အစ်မကို အဲ့လိုပြောရလား”
“ကိုယ့်အစ်မမို့ တက်တောင်လိုးပြီးပြီ”
“အိုး–ကြည့်ပါလား”
သူမကဖွဖွလေးဆွဲဆိတ်သည်။
“မောင်နှမအရင်းကြီးမို့ မသင့်တော်လို့ပါမောင်လေးရယ်–နော်–မောင်လေးမနေနိုင်ရင် ဆရာမလေးတွေနဲ့မိတ်ဆက်ပေးမယ်လေ”
“မမကိုလိုးရသလောက်အရသာရှိမှာမဟုတ်ဘူးမမရဲ့”
“ကိုယ့်အစ်မဆိုပြီးတော့လည်းနည်းနည်းပါးပါးမညှာဘူး–လူကိုမုဒိမ်းကျင့်တာကျနေတာပဲ–ဟင်း”
“အဲ့ဒီလိုပယ်ပယ်နယ်နယ်လိုးရမှအားရတာမမရဲ့”
“သွား”
ဘယ်မှမသွားဘူး–မမကိုတနေ့လုံးလိုးမှာ”
“အိုး–သေရချည်ရဲ့ဟယ်”
“ပြောရင်းနဲ့လီးတောင်လာပြီ–ထပ်လိုးမယ်နော်”
“ဘယ်သူ့ကိုမှမပြောမိစေနဲ့နော်မောင်လေး”
“ပြောစရာလားမမရယ်–မောင်နှမအရင်းကြီးလိုးတာဘယ်သူ့ကိုပြောလို့ဖြစ်မှာလဲ–လိုးမယ်နော်”
“မထူးတော့ပါဘူးမောင်လေးရယ်–သဘောပဲ”
ထို့နောက်မှာတော့ အစ်မဖြစ်သူကိုတချီပြီးတချီလိုးလေရာ မောင်နှစ်မအရင်းခေါက်ခေါက်နှစ်ဦး၏ လိုးသံဆောင့်သံ ငြီးတွားသံတွေသာ တိုက်ခန်းလေးထဲမှာတနေ့လုံးစီစီညံနေလေတော့သည်။

မရှောင်နိုင်တဲ့အတွေ့(၃)
(အင်းစက်ပါ–အင်းစက်ဆိုတာ သွေးသားရင်းချာအချင်းချင်း ကာမစပ်ယှက်ကြတာပါ–မဖတ်ချင်ရင်ကျော်သွားပါ–ပြောထားပါလျက်နဲ့ မနေနိုင်လို့ဝင်ဖတ်ပြီးတော့မှဆဲကြဆိုကြမယ် ဆိုရင်တော့ ကျုပ်ကလည်းပြန်ဆဲမှာ)
တော်ပြီကွာ–တော်တော့ကွာ ဟုပြောရင်းပြောရင်းတချီပြီးတချီအလိုးခံလိုက်ရသောဒေါက်တာကေသီဝင်းမှာ စောက်ဖုတ်လည်းကျိမ်းစပ်နေပြီ။နို့တွေလည်းပူထူနေချေပြီ။လိုးကောင်းကောင်းနှင့်တချီပြီးတချီလိုးနေသော မောင်ဖြစ်သူကို အခုတော့သူမ မရှက်တော့။မျက်နှာမပူတော့သော်လည်း လေးဘက်ကုန်းခိုင်းတာကိုတော့ မကုန်းရဲသေး။ပက်လက်နှင့်ကုတင်စောင်းသာအလိုးခံပေးသည်။လေးချီမြောက်အလိုးခံပြီးချိန်မှာသူမအတော်နုန်းနေချေပြီ။ရေချိုးခန်းထဲသွားကာဆေးကြောပြီး သွေးတွေနှင့်သုက်ရည်တွေပေနေသောအိပ်ရာခင်းကိုအသစ်လဲကာ စောင်တစ်ထည်ကိုနှစ်ယောက်ခြုံ၍အိပ်ရာပေါ်မှာနားနေကြရင်း
“မောင်လေး–တော်တော့နော်–မမမောနေပြီ”
“မောရင်နားလိုက်လေ–အမောပြေမှထပ်လိုးမယ်”
“ဟင့်အင်းကွာ–နောက်နေ့မှ”
“အခုတချီတော့ထပ်လိုးဦးမယ်လေ”
“မင်းကတော့တကယ်ပါပဲကွာ–မမကိုဘယ်တုန်းကတည်းကလိုးချင်နေမှန်းမသိဘူး–ဟင်း”
“မမကိုလိုးချင်တာသုံးလေးနှစ်ရှိနေပြီမမရဲ့–”
“ဟယ်–တကယ်–အယ်–ကြည့်စမ်းကြည့်စမ်း”
သူမမျက်နှာလေးပြုံးစေ့စေ့ဖြစ်သွားပြီးမောင်ဖြစ်သူကို လက်သီးဆုပ်လေးဖြင့်ဖွဖွလေးထုသည်။
သူကမချင့်မရဲဖြစ်သွားပြီးသူမကိုဆွဲဖက်ကာ နှုတ်ခမ်းရဲရဲအိအိလေးကိုစုပ်လိုက်ပြန်သည်။မျက်တောင်ကော့ကြီးများမှေးစင်းကျသွားပြီးနှုတ်ခမ်းအစုပ်ခံရင်း သူမပါးစပ်ထဲသို့တိုးဝင်လာသောသူ့လျှာကိုလည်း သူမ၏လျှာနွေးနွေးလေးဖြင့်ပြန်၍ပွတ်သပ်တုန့်ပြန်တတ်နေချေပြီ။အတန်ကြာအောင်စုပ်နမ်းပြီးနောက်နှုတ်ခမ်းချင်းပြွတ်ကနဲကွာသွားကြပြီး
“ဟင်း–မောလိုက်တာ”
“ဒီအဖြစ်မျိုးလေးကိုကျွန်တော်စိတ်ကူးယဉ်ခဲ့ရတာကြာပြီမမရဲ့”
“ချစ်သူလိုချစ်လို့မရဘူးနော်”
“အဲ့လိုတော့မဟုတ်ဘူးမမရဲ့–အစ်မကိုအစ်မလိုပဲချစ်တာပါ–ထူးဆန်းတာက sex နဲ့ပတ်သက်ရင် မမကိုပဲပြင်းပြင်းထန်ထန်ဆန္ဒရှိနေတာ”
“ဟယ်–ကိုယ့်အစ်မကိုများဟယ်”
“ဖြစ်လေ့ရှိပါတယ်မမရယ်–အဲ့ဒါကို သွေးသားရင်းချင်းမှားယွင်းမှု လို့ခေါ်တယ်”
“အမလေး–ဒါလောက်တော့သိပါတယ်နော်–fb သုံးနေတာပါ”
“မမလည်းဖတ်ဖူးတယ်ပေါ့”
စကားပြောရင်းလက်ကလည်းအငြိမ်မနေlနို့ကိုကိုင်လိုက်lပေါင်ကိုပွတ်လိုက်lစွင့်ကားနေသောတင်ပါးကြီးများကိုဆုပ်နယ်လိုက်လုပ်နေသည်။
“တချို့ fri တွေကအဲ့ဒါတွေလာလာပို့တယ်လေ–အဲ့ဒီတော့ဖတ်ဖူးတာပေါ့”
“အဲ့ဒါတွေဖတ်ပြီးကျွန်တော့်ကိုစိတ်မကူးကြည့်ဘူးလား”
“ခစ်ခစ်–တခါနှစ်ခါတော့တွေးကြည့်ဖူးတယ်–မောင်လေးကိုတွေ့ရင်ရှက်လို့  နောက်ထပ်မတွေးဖြစ်ပါဘူး”
“အခုရော ရှက်သေးလား”
“အတင်းလျှောက်လုပ်တာကိုး–ဟင်း”
“ကျွန်တော်ကတော့မမကိုလိုးချင်တာကြာလှနေပြီ–အခုလိုးရတော့ အရမ်းလိုးလို့ကောင်းတယ်”
စကားပြောရင်း ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်ရင်းဖြင့်သူ့လီးက တောင်လာပြီးသူမပေါင်လုံးအိအိကြီးကိုဖိကပ်နေပြန်သည်။သူမလက်ကိုယူကာလီးပေါ်တင်ပေးလိုက်တော့ မရဲတရဲကိုင်တွယ်နေရာမှတံတွေးတချက်မြိုချလိုက်ပြီး
“အကြီးကြီးပဲကွာ–မာတောင်နေတာပဲ”
“အဲ့ဒါ မမစောက်ဖုတ်ကြီးကိုလိုးချင်သေးလို့လေ”
“ဒါကြီးနဲ့ထိုးသွင်းခံရလို့ အပျိုရည်လည်းပျက်သွားပြီ–မောင်နှမချင်းလည်းမရှောင်ဘူး–ဟင်း”
“မောင်နှမချင်းလိုးရတာက သူစိမ်းနဲ့လိုးရတာထက်ပိုကောင်းတယ်ဆိုတာ မမနောက်တော့သိလိမ့်မယ်”
“မင်းကဘယ်သူ့ကိုလိုးဖူးလို့လဲ”
“လမ်းထဲကကွန်ပျူတာဆိုင်မှာလာလုပ်တဲ့ကောင်မလေးလေ”
“ဟယ်–ဆံပင်ရှည်လေးနဲ့တယောက်လား–ဆံတိုလေးနဲ့လား”
“ဆံပင်ရှည်လေးနဲ့လေ–နှင်းဝေအောင်တဲ့”
“အဲ့ကောင်မလေးက ပိုချောတယ်နော်”
“အင်း–သူ့ကိုလိုးတာတောင်မမကိုစိတ်ထဲကမှန်းပြီးလိုးခဲ့တာ”
“ကောင်စုတ်ကလေး–ကိုယ့်အစ်မကိုများ”
“အဲ့လိုမှန်းလိုးရတာအရမ်းကောင်းတာ”
“ငါ့မောင်လေးက သွက်လိုက်တာနော်–အဲ့ကောင်မလေးအခုမတွေ့တော့ပါဘူး”
“အိမ်ထောင်ပြုသွားပြီလေ–အဲ့ဒါထားလိုက်ပါတော့
အခုထပ်လိုးချင်သေးတယ်”
“မမနာနေပြီမောင်လေးရဲ့–မင်းဟာကြီးကအကြီးကြီးနဲ့တအားဆောင့်တာ”
သူမ မချင့်မရဲဖြစ်လာဟန်ဖြင့် သူ့လီးကြီးကိုခပ်တင်းတင်းဖျစ်ညှစ်လိုက်သည်။ပူနွေးနေသောလီးချောင်းကြီးမှသွေးခုန်နေတာကို သူမလက်ဖဝါးလေးမှာသိနေသည်။ဒီလီးကြီးနဲ့ စောက်ဖုတ်ကိုရော ပါးစပ်ကိုပါလိုးခဲ့တာပါလားဟူသောအသိက မကြုံဖူးသောစိတ်ခံစားမှုကိုဖြစ်စေသည်။တသက်လုံးအတူနေလာသောမောင်အရင်းခေါက်ခေါက်ကအကြိမ်ကြိမ်အားရပါးရတက်လိုးတာကို ကြည်ဖြူစွာအလိုးခံခဲ့မိတာကိုနောင်တတော့မရချင်။ပထမအချီစမလိုးခင်
သူမထမီကိုချွတ်မည်အပြုမှာ
“အို–မောင်လေး–ဘာ–ဘာလုပ်မလို့လဲ–မမရှက်တယ်”ဟုဆိ်ုခဲ့စဉ်က
“မမကိုလိုးမလို့လေ–ကျွန်တော်မလိုးလည်း မမကိုသူစိမ်းကတက်လိုးလို့အပျိုရည်ပျက်မဲ့အတူတူ
မမရဲ့အပျိုစင်ဘဝကို ကိုယ့်မောင်လေးကိုပဲပေးခဲ့ပါလား” ဟူသောစကားက သဘာဝကျသလိုလိုရှိသည်မို့  “မသင့်တော်ပါဘူးမောင်လေးရယ်”ဟုသာအရှက်ပြေပြောပြီး အလိုးခံပေးခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။
“အခုဖြေးဖြေးပဲလိုးမယ်လေ”
“မမတကယ်ကိုအရမ်းနာနေလို့ပါမောင်လေးရယ်–နောက်နေ့ကျတော့မှလုပ်နော်”
“လီးကတအားတောင်နေပြီ–အလိုးမခံရင်လည်း လီးစုပ်ပေးပါလား”
“စုပ်ပေးပြီးရင်တော်တော့နော်”
“ပြီးအောင်စုပ်ပေးလေ–မပြီးရင်တော့တက်လိုးမှာ”
သူမကမျက်စောင်းလေးတချက်ထိုးလိုက်သည်။
ထို့နောက်မောင်နှမနှစ်ယောက်မျက်နှာချင်းဆိုင်ဘေးတစောင်းအနေအထားမှ သူမကိုခြေရင်းဘက်သို့လျှောဆင်းစေလိုက်တော့ မတ်ထောင်နေသောလီးချောင်းကြီးသည်သူမမျက်နှာရှေ့ရောက်လာတော့သည်။သူမစောက်ဖုတ်ထဲကိုတဆုံးထိုးသွင်းကာ အားရပါးရဆောင့်ဆောင့်လိုးပြီး အပျိုရည်အပျိုသွေးတွေကို ပန်းဦးခြွေကာ အစ်မအရင်းကိုပါကင်ဖောက်ခဲ့သောလီးချောင်းကြီးပါလားဟူသည့်အတွေးကအလိုလိုဝင်လာမိသေးသည်။နေ့ခင်းကအထိအပျိုစင်ဖြစ်ခဲ့သောဒေါက်တာကေသီဝင်းမှာ မောင်ဖြစ်သူက တက်လိုးတာကိုအလိုးခံလိုက်မိသဖြင့်အပျိုရည်လည်းပျက်ခဲ့ပြီမို့ သိပ်စဉ်းစားမနေတော့ပဲ သူမစောက်ဖုတ်ကိုလိုးခဲ့သည့်လီးချောင်းကြီးကို ဘယ်ဘက်လက်ကလေးဖြင့်ဆုပ်ကိုင်ကာ နှုတ်ခမ်းလေးကိုဟပြီးအသာအယာစငုံလိုက်သည်။သူကသူမခေါင်းကိုကိုင်ကာ ပါးစပ်ထဲသို့သုံးလေးခါအသွင်းအထုတ်လုပ်ပြီး
“မမ–အဲ့ဒီလိုလုပ်ပေးနော်–လီးဒစ်ကိုလည်းလျှာနဲ့ထိုးပေး–အဲ့ဒါမှမြန်မြန်ပြီးမှာ”
ဒေါက်တာကေသီဝင်းက သူသင်ပေးသည့်အတိုင်းတသဝေမတိမ်းလုပ်ပေးလိုက်သည်။နှုတ်ခမ်းလေးဖြင့်တင်းတင်းဖိကာ အဝင်အထွက်လုပ်ပေးသည်။
အားကနဲရှီးကနဲငြီးရင်း ခါးကော့ကော့တက်လာတာမြင်တော့သူမပို၍စိတ်ပါလက်ပါစုပ်သည်။လီးကိုင်ထားသောလက်ကလည်း ကွင်းထုပေးလိုက်သေးသည်။သူလိုးချင်လွန်းခဲ့လှသောအစ်မဖြစ်သူက ကြည်ဖြူစွာအလိုးခံပေးခဲ့ရုံသာမက သူ့လီးကိုပါအငမ်းမရစုပ်နေတာကိုကြည့်ပြီးစိတ်ပိုထလာသည်။
“စုပ်စုပ်–အားရပါးရစုပ်–အား–အား–ကောင်းလိုက်တာမမရယ်–စုပ်စမ်းပါ–အား”
သူ့ငြီးတွားသံတွေက သူမ၏ရမ္မက်စိတ်ကိုထကြွလာစေသည်မို့ပို၍သွက်သွက်စုပ်သည်။သူမပါးစပ်ထဲကို သူ့လီးထဲကအရည်ကြည်အချို့ထွက်ကျလာတာသိသော်လည်းမရွံနိုင်။လီးစုပ်ပေးနေရင်းတံတွေးတွေများလာလို့မျိုချလ်ိုက်ချိန်မှာထိုအရည်ကြည်တွေသူမဗိုက်ထဲရောက်သွားမှာကိုလည်းသိသည်။သိလျက်နှင့်ပင်မျိုချမိသည်။လျှာနှင့်အာခေါင်ကြားမှာရောက်နေသောလီးဒစ်ကြီး လျှာ၏ဖိအားကြောင့်တင်းကနဲဖြစ်သွားသဖြင့် သူ့လီးကထွက်သောအရည်ကြည်တွေကို အစ်မဖြစ်သူကမျိုချလိုက်ပြီမှန်းရိပ်မိလိုက်တော့ သူလည်းပိုပြီးဖီးတက်လာသလို ယခင်ကတံတွေးမျိုချသကဲ့သို့မဟုတ်ပဲ အရသာလေးတမျိုးရောစွက်ပါလာမှန်းသိသာသဖြင့် ကေသီဝင်းလည်းအလိုးခံချင်စိတ်ဖြစ်လာပြန်သည်။မိန်းကလေးတယောက်စောက်ဖုတ်အလျက်ခံရင်းကော့ပျံလာတာကိုယောက်ျားတွေကြိုက်သလို လီးအစုပ်ခံရသောယောက်ျားလေး ထန်လာတာကိုမိန်းကလေးတွေလည်းသဘောကျသည်သာ။ထိုအခါမျိုးမှာ သူမတို့ပါထန်လာတတ်သည်ဆိုတာသူ့အတွေ့အကြုံအရသိခဲ့သည်။သေချာပေါက်ထပ်လိုးရဦးမည်မှန်းသိနေသဖြင့် နောက်တချီအတွက်သူကစမပြောပဲ အစ်မဖြစ်သူက လီးစုပ်ပေးနေတာကိုသာဇိမ်ခံနေလိုက်သည်။ကေသီဝင်းမှာလည်း သူမစောက်ဖုတ်ကိုပါကင်ဖွင့်ခဲ့သည့်လီးကိုအားရပါးရစုပ်ရင်း စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေရွစိရွစ်ိဖြစ်လာပြန်သည်။လီးကိုငုံပြီး ဒစ်ပတ်လည်တဝိုက်ကိုလျှာဖြင့်ပွတ်သပ်ထိုးဆွလိုက်တိုင်း မောင်လေးက အားကနဲ ရှီးကနဲ ငြီးတွားနေသလို သူ့လီးကလည်းသူမပါးစပ်ထဲမှာ
ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲဖြစ်သွားတတ်သည်ကိုသတိပြုမိသည်။ဒီလီးကြီးတောင်နေတာဟာ သူမစောက်ဖုတ်ကိုလိုးချင်လို့ဆိုတာလည်းမတွေးပဲသိနေသည်။
သူမကသာလိုးခွင့်ပြုရင် ထပ်လိုးမှာသေချာသည်။
စောက်ဖုတ်က နာနေသော်လည်း အလိုးခံချင်စိတ်ကိုသူမ မထိန်းနိုင်တော့သည့်အဆုံးမှာတော့ ပါးမို့မို့လေးခွက်ဝင်သွားသည်အထိလီးချောင်းကြီးကိ လေးငါးချက်ခန်ု့အားပါးတရဆောင့်၍စုပ်လိုက်ပြီးနောက်ပါးစပ်ထဲမှလီးကိုချွတ်ကာ အိပ်ရာပေါ်ပက်လက်လှန်ချလိုက်ပြီး
“ဟား–မောတယ်မောင်လေးရယ်–တော်ပြီကွာ”
“စုပ်ပါမမရယ်–ပြီးကာနီးနေပြီ”
“အာ–ဟင့်အင်း–တော်ပြီ ”
“အဲ့ဒါဆိုတက်လိုးမှာနော်”
သူမဘာမှပြန်မပြောပဲမျက်လုံးလေးမှေးစင်းကာ သူ့ကိုရီဝေစွာကြည့်နေသည်။
လိုးချင်လည်းလိုးပေါ့မောင်လေးရယ် ဟူသည့်သ
ဘော။သူကသူမပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကိုထောင်ကာကားလိုက်ပြီး သူမပေါင်ကြားထဲဝင်ထိုင်ကာ စောက်ဖုတ်ပေါ်သို့လီးကိုတင်လိုက်သည်။နို့အုံဖွေးဖွေးကြီးနှစ်လုံးကို လက်နှစ်ဖက်နှင့်စုံကိုင်ဆုပ်နယ်လိုက်ပြီး
“မမ–လီးကိုကိုင်ပြီးစောက်ဖုတ်နဲ့တေ့ပေးပါလား–ကျွန်တော်ထိုးသွင်းလိုက်မယ်လေ”
“အို–ကိုယ့်ဘာသာသွင်းပါလား”
“လက်မအားလို့ပါမမရဲ့–လုပ်ပါ”
“ကျွတ်–အရှက်တွေလည်းကုန်ပါပြီဟယ်”
တမင်လုပ်ထားသောငြူစူဟန်လေးဖြင့်ပြောကာ
သူမစောက်ဖုတ်ထဲထိုးသွင်းပြီးအားရပါးရဆောင့်ဆောင့်လိုးတော့မည့် သူ့လီးကိုသူမလက်ကလေးဖြင့်ကိုင်ပြီးစောက်ဖုတ်အဝမှာတေ့ပေးလိုက်သည်။
“ဖြေးဖြေးသွင်းနော်–နာနေတာ–အ–အား”
ပြောနေရင်းမှာပင် လီးဒစ်ကြီးပြွတ်ကနဲဝင်လာသဖြင့် စောက်ဖုတ်အဝမှာဖျင်းကနဲဖြစ်သွားကာ သူမမျက်နှာလှလှလေးရှုံ့မဲ့သွားရသည်။ဝင်သလောက်နှင့်အသာအယာလိုးရင်း မသိမသာဖိဖိသွင်းသည်။သူမကလည်းအစိမ်းသက်သက်မဟုတ်တော့ပြီမို့ လီးသွင်းရလွယ်ကူစေရန် ပေါင်လုံးအိအိကြီးတွေကိုအစွမ်းကုန်ကားပေးထားသည်။
“အင်းဟင်းဟင်း–အား–ရှီး–ကျွတ်ကျွတ်–အ–အား
မောင်လေးရယ်–အင်း–အင်းဟင်း–အမလေးလေး–
ကျပ်လိုက်တာ–အား–မဆုံးသေးဘူးလားဟယ်–
နာလှပြီ–အမလေးနော်–အား”
“တဝက်ကျော်လောက်ဝင်သွားပါပြီမမရဲ့–မမစောက်ဖုတ်နဲ့ကျွန်တော့်လီး တစ်လစ်ကြီးဖြစ်နေပြီ–အဲ့ဒီလိုလီးသွင်းရရင်တအားဖီးဖြစ်တာ”
“မင်းကဖီးဖြစ်နေ–အသွင်းခံရတဲ့သူကသေတော့မယ်–အခုထိမဆုံးသေးဘူး–အား”
“ဆောင့်သွင်းလိုက်မယ်လေ–နည်းနည်းအောင့်ခံလိုက်”
“မထူးတော့ပါဘူးဟယ်–သွင်းလိုက်–ပြွတ်ပြွတ်–အင်း–ပြွတ်ဗြစ်ဗြစ်ဗြစ်–ဒုတ်”
“အ–သေပါပြီ–အားးးး–အာ့အာ့”
သူမ လူးပျံသွားအောင်ခံလိုက်ရပြန်သည်။လီးကတဆုံးဝင်သွားပြီဖြစ်သည်။အပြင်မှာနှစ်လက်မကျော်ကျော်ကျန်နေသောလီးတုတ်တုတ်ကြီးကိုအရှိန်ဖြင့်ဆောင့်သွင်းခံလိုက်ရတော့ စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေစုတ်ပြတ်ကုန်ပြီလားဟုထင်ရလောက်အောင်နာကျင်သွားရသလို ရှည်လျားသောလီးထိပ်ကြီးကသားအိမ်ကို ဒုတ်ကနဲလာဆောင့်သဖြင့်အောင့်သွားကာ ရင်ဝမှာပင်နင့်ကနဲခံစားလိုက်ရသည်။
“အားဟား–အင်း–မင်းအစ်မဟဲ့–နည်းနည်းပါးပါးညှာပါဦး–အင်း–အင်း–”
“တဆုံးဝင်သွားပြီလေ–ထပ်မနာတော့ပါဘူး–ကောင်းလာတော့မှာပါမမရဲ့”
“အမလေးလေး–ကောင်းတာကနောက်–နာတာကအရင်–သူ့လီးအကြီးကြီးနဲ့တအားဆောင့်သွင်းတာပဲ”
ထို့နောက်စကားသံတွေတိတ်သွားကြပြီး စောက်ဖုတ်နှင့်လီးအဝင်အထွက်မှတပြွတ်ပြွတ်မြည်သံ အသက်ပြင်းပြင်းရှူသံ  မချိမဆန့်ငြီးငြူသံတို့သာဆက်တိုက်ပေါ်ထွက်လာတော့သည်။အလိုးခံရသောအရသာကိုစွဲသွားအောင် ပညာပြ၍လိုးပေးနေသော
မောင်ဖြစ်သူ၏ရင်ခွင်အောက်မှာ သူမလူးလွန့်ကော့ပျံရင်း ကာမအရသာကိုမိန့်မိန့်မူးမူးခံစားရင်း သူမလက်တွေက သူ့ကိုအလိုလိုပြန်ဖက်မိသည်။စောက်ဖုတ်ထဲမှအရသာသည် ခန္ဓာကိုယ်တခုလုံးကိုပြန့်နှံ့လာသလိုထင်မိသည်။မောင်နှမနှစ်ယောက်လုံး
ကိုယ်လုံးတီးချွတ်ပြီးလိုးနေကြခြင်းကြောင့်အသားချင်းထိသည့်နေရာမှန်သမျှအရသာရှိနေသလိုပင်။
လိုးရင်းလိုးရင်းဆောင့်ချက်တွေကြမ်းလာသည်။
အရှိန်ဖြင့်ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်းလီးထိပ်ကသားအိမ်ကို ဒုတ် ကနဲ ဒုတ် ကနဲထိနေသဖြင့်အောင့်သွားသော်လည်း
တအင့်အင့်ငြီးတွားမိရုံမှအပ ဖြေးဖြေးလိုးဖို့မပြောမိတော့။သူ့ဂုတ်ပိုးကိုဆွဲဖက်ကာ သူမကစတင်၍
နှုတ်ခမ်းချင်းအငမ်းမရစုပ်ယူလိုက်မိချိန်မှာတော့
သူလည်းအစ်မဖြစ်သူကိုမညှာတော့ပဲ စိတ်ရှိလက်ရှိ
ပယ်ပယ်နယ်နယ်ဆောင့်ဆောင့်လိုးလေတော့သည်။
နို့နှစ်လုံးကိုစုံကိုင်ဖျစ်ညှစ်နေတာတွေလည်းနာရမှန်းမသိတော့။ကြီးလိုက်တဲ့လီးlကြမ်းလိုက်တဲ့ဆောင့်ချက်lကောင်းလိုက်တဲ့အရသာ
“လိုး–အင့်–လိုးစမ်းပါမောင်လေးရယ်-အားအား-
အင့်–ကောင်းလိုက်တာ–အင့်အင့်အင့်–အာ့”
မူလကပင်ရမ္မက်ကြီးသောဒေါက်တာကေသီဝင်းမှာ
အလိုးကျွမ်းကျင်လှသောမောင်လေး၏ဆောင့်လိုးချက်တွေကိုခံစားရင်း မထိန်းနိုင်မသိမ်းနိုင်ဖြစ်ကာ
ပွင့်လင်းစွာပြောမိသည်အထိဖြစ်လာရသည်။
“လိုးမယ်မမ–နောက်နေ့တွေလည်းလိုးမယ်နော်”
“လိုး–အင့်–လိုးကွာ–မင်း–ကြိုက်သလို–အင့်–လိုး”
“မမစောက်ဖုတ်ကြီးကလိုးလို့အရမ်းကောင်းတယ်–
ဆောင့်လိုက်တိုင်းအိကနဲအိကနဲဖြစ်နေတယ်–ကျွန်တော်ပြီးချင်နေပြီ–တအားဆောင့်မယ်နော်”
“ဆောင့်–ဆောင့်–စိတ်ကြိုက်ဆောင့်–အားအား-အာ့
မောင်လေး–အား–မောင်လေးရယ်–အအအအ”
အစ်မဖြစ်သူ၏စောက်ဖုတ်ကြီးကိုပြင်းထန်ကြမ်းတမ်းစွာဆောင့်ဆောင့်လိုးရင်း ကာမပန်းတိုင်ကိုနှစ်ယောက်သားရောက်ရှိသွားကြပြန်တော့သည်။
အပျိုမလေးဒေါက်တာကေသီဝင်းမှာ မောင်အရင်းက တက်လိုးတာကိုကြည်ဖြူစွာအလိုးခံရင်း ငါးကြိမ်တိုင်တိုင်ပြီးခဲ့ရသဖြင့်  အိပ်ရာပေါ်မှာနုံးခွေနေရသည်။မောင်နှမအရင်းခေါက်ခေါက်ချင်း ပြန်လိုးကြတယ်ဆိုတာ လူ့အသိုင်းအဝိုင်းက လက်ခံကြသည်တော့မဟုတ်။ဒါကိုတော့နှစ်ယောက်လုံးကနားလည်သည်။သွေးသားရင်းချာချင်းလူမသိသူမသိလိုးနေကြတာတွေမရှိဘူးလားဆိုတော့လည်း ရှိသည်။ဒါမျိုးက ကိုယ်ဝန်ရှိမှလူသိတာများသည်။မှုခင်းသတင်းတွေမှာတော့ အလိုမတူပဲမုဒိမ်းကျင့်ပြီး တိုင်ပြောရင်သတ်ပစ်မယ်လို့ခြိမ်းခြောက်ခံရတာကြောင့်မတိုင်ရဲပဲ
အကြိမ်ကြိမ်မုဒိမ်းကျင့်ခံရသည် ဆိုတာမျိုးတွေကတပုံစံတည်းဖြစ်နေသည်။အင်းစက်မုဒိမ်းသတင်းခေါင်းစဉ်ကိုဖတ်လိုက်ရတာနှင့်ပင် တိုင်ပြောရင်သတ်ပစ်မယ်ဆိုသည့်စာသားပါမည်ဆိုတာသေချာနေသည်အထိပင်။ကိုယ်ဝန်မရှိခင်ကတော့ ကာလရှည်ခိုးစားခဲ့ကြခြင်းဖြစ်သည်။ယခုသူမလည်း အတွေ့ကိုမရှောင်နိုင်တော့ မောင်နှမအရင်းခေါက်ခေါက်ချင်း အလိုးခံခဲ့မိတော့သည်။ကိုယ်တိုင်ဆရာဝန်မို့
ကိုယ်ဝန်ကိစ္စတော့ပူစရာမလို။နောက်ရက်တွေမှာအမေမရှိတာနဲ့ သူမအလိုးခံရတော့မည်ဆိုတာသေချာနေပေပြီ။ငတ်မပြေသည့်ကာမဆားငံရည်ကိုသောက်မိပြီဆိုတော့
“မထူးတော့ပါဘူးလေ—
သူစိမ်းယောက်ျားတက်လိုးတာတောင်ခံရဦးမှာပဲဟာ
–အခုလည်းဘယ်သူမှသိတာမဟုတ်ပါဘူး”ဟူသောအတွေးတို့ဖြင့် ရှေ့ဆက်တိုးဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်တော့သည်။သူမအပျိုမစစ်တော့တာကို ခင်ပွန်းလောင်းကိုမင်းမောင်မရိပ်မိအောင်တော့ပိရိစွာလုပ်ရပေဦးမည်ဟုတွေးရင်း အိပ်ရာပေါ်မှာမှိန်းနေလိုက်တော့သည်။
(ကိုမင်းမောင်ကို ဒေါက်တာကေသီဝင်းက ဘယ်လိုပိပိရိရိလှည့်ပတ်မယ်ဆိုတာ အပိုင်း ၄ မှာ ဆက်ဖတ်ရပါမယ်)

မရှောင်နိုင်တဲ့အတွေ့(၄)ဇာတ်သိမ်း

ကေသီဝင်းမှာကာမဆားငန်ရေကိုနှစ်သက်မိပြီမို့
နေ့စဉ်အလိုးခံဖြစ်နေသည်။မနက်ခင်းအမေအထည်ဆိုင်မသွားမီ ဘုရားရှိခိုးနေချိန်မျိုးမှာ ဆေးရုံသွားရန်ရေချိုးနေသောသူမကို မောင်လေးက ရေချိုးခန်းထဲမှာ မတ်တတ်တမျိုး lရေချိုးခန်းနံရံကိုလက်ထောက်ခိုင်းပြီးခါးကုန်း၍တသွယ် လာလိုးတတ်သည်။အလိုးခံပေးပြီးမှ ဆေးရုံသွားရသည်ချည်းပင်။အမေကလည်းလုံးဝမရိပ်မိ။အမေ့ရှေ့မှာတော့ပုံမှန်အတိုင်းပင်။တခါတရံမောင်နှမချင်း ကတောက်ကဆလေးပင်ဖြစ်ပြလိုက်ကြသေးသည်။အတူနေသည့်အမေပင်မရိပ်မိမှတော့ တခြားသူရိပ်မိစရာအကြောင်းမရှိတော့ချေ။မောင်နှမအရင်းခေါက်ခေါက်ကြီးလိုးကြတာဆိုတော့ သူတို့ကလည်းအနေအထိုင်ပိရိသည်။နှစ်ယောက်ထဲရှိချိန်မှာတော့ လွတ်လွတ်လပ်လပ်ထင်တိုင်းကြဲကြသည်။နိုက်ဂျူတီဆင်းရမည့်နေ့မျိုးဆိုလျင် တနေ့လုံးလိုးကြသည်။ဆေးရုံမှာညဘက်နိုက်ဂျူတီဆင်းပြီး နောက်နေ့မနက်အိမ်ပြန်ရောက်တော့လည်းလိုးဖြစ်ကြသည်။ဂျူတီကုတ်လေးဝတ်ထားတုန်းလိုးချင်တယ်ဆိုတော့လည်းသူမလိုက်လျောမိသည်။အတွင်းခံဘောင်းဘီမှအပ အဝတ်အစားအပြည့်အစုံဝတ်ထားပြီးအလိုးခံရတာလည်းဖီးတမျိုးပင်။မောင်နှမနှစ်ယောက်မှာ
အစရသွားပြီဆိုတော့ မောင်ကျန်တစ်တို့ ဆိုသလိုဖြစ်နေကြသည်။ညားကာစလင်မယားလို လူလစ်တာနှင့်လိုးကြသည်။လိုးခဲ့ကြတာလည်းဆယ့်ငါးရက်လောက်ရှိပြီမို့ အရှက်တွေလည်းကုန်ခဲ့ပြီဆိုတော့ လိုးသည့်ပုံစံလည်းစုံနေချေပြီ။ဖုန်းထဲမှအပြာကားများကိုအတူကြည့်ကာ စိတ်ထလာကြသည်နှင့်အားရပါးရလိုးကြသည်။တခါတလေ သူမက ဟန်ကိုယ့်ဖို့လုပ်နေသေးချိန်မှာ ထန်နေပြီဖြစ်သောမောင်လေးက သူမကိုစောက်ဖုတ်လျက်ပေးတော့ ပက်လက်လှန် ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကားကာ စောက်ဖုတ်ကိုပေးထားရင်း အပြာကားဆက်ကြည့်နေရာမှ မနေနိုင်တော့ပဲ ဖုန်းကိုအိပ်ရာပေါ်ပစ်ချကာ တယောက်ပေါင်ကြားတယောက်ခေါင်းဝင်ပြီး 69 ပုံစံ စုပ်ကြလျက်ကြပြီး
စိတ်ရှိလက်ရှိလိုးကြသည်။အစ်မဖြစ်သူကို ထင်သလိုလိုးနေရတာတောင်အားမရပဲ အပြာကားတွေထဲကလို ဖင်လိုးမည်တကဲကဲလုပ်နေသဖြင့်
“အမလေး–အဲ့ဒါတော့မလုပ်ပါနဲ့မောင်လေးရယ်–
ဒီလောက်ကြီးတဲ့လီးကြီးနဲ့သာ ဖင်ထဲအသွင်းခံရရင်
မမ နာလို့သေလိမ့်မယ်–မတော်တဆကွဲပြဲသွားရင်
ပြဿနာအကြီးအကျယ်တက်မှာ–ကျန်တာတော့ကြိုက်သလိုလုပ်”
သို့နှင့်ပင် ပါးစပ်ကိုလိုးပြီးလရေတွေပန်းထည့်တာကိုမျိုချခဲ့ရပြန်သည်။အခုတော့လရေသောက်ရတာကို ဒေါက်တာကေသီဝင်းနှစ်သက်နေမိပြီ။ဒီနေ့လရေသောက်ပြီးနောက်တနေ့အိပ်ရာထမှာလန်းဆန်းကာ ပို၍အားပြည့်နေသလိုထင်မိသည်။ဆေးရုံမှာသွားလာလှုပ်ရှားနေရင်း”ဒီဆရာဝန်မ ချောချောတောင့်တောင့်လေးက မောင်အရင်းနဲ့နေ့တိုင်းအလိုးခံနေပါလားလို့ ဘယ်သူမှထင်မှာမဟုတ်ဘူး”ဟုတွေးမိသေးသည်။ယနေ့လည်း နိုက်ဂျူတီအထွက် အိမ်ပြန်ရောက်တော့ဘယ်သူမှမရှိ။အမေကဈေးထဲကအထည်ဆိုင်မှာရှိလိမ့်မည်။မောင်လေးက သူ့သူငယ်ချင်းရဲ့ဖုန်းဆိုင်မှာရှိမည်ထင်သည်။ဖုန်းဆားဗစ်သင်တန်းတက်ထားပြီး ကိုယ်ပိုင်ဆိုင်မဖွင့်ဖြစ်သေးမီ ကျွမ်းကျင်မှုရစေရန် သူငယ်ချင်းကိုသွားဝိုင်းကူနေခြင်းဖြစ်သည်။သူမပြန်ရောက်ချိန်ကိုအမီပြန်လာမှာတော့သေချာသည်။ခဏနားပြီးရေဝင်ချိုးလိုက်သည်။အိပ်ရေးသိပ်မပျက်ခဲ့သော်လည်း ရေချိုးလိုက်တော့လန်းလန်းဆန်းဆန်းဖြစ်သွားသည်။တကိုယ်လုံးကိုဆပ်ပြာတိုက်ရာမှာတောင် ပေါင်ကြားထဲကိုနှစ်ခါတိုက်သည်။မောင်လေးပြန်လာရင်ထုံးစံအတိုင်းအလျက်ခံရမှာလေ။စောက်ဖုတ်ကိုပွတ်သပ်ဆေးကြောရင်း”မောင်လေးတက်လိုးထားတဲ့စောက်ဖုတ်ပါလား”ဟု ဖျတ်ကနဲတွေးလိုက်မိပြန်သည်။သူမ
ရေချိုးခန်းကအထွက်မှာ မောင်လေးကပြန်ရောက်လာသည်။တယောက်ခါးတယောက်ဖက်ပြီး အိပ်ခန်းထဲရောက်လာကြသည်။မျက်နှာသုပ်ပုဝါယူကာ
သူမမျက်နှာနှင့် ဆံစပ်မှရေတို့ကိုတယုတယသုတ်ပေးနေသည်မှာ ချစ်သူတယောက်အလားပင်။
“အခုမလိုးနဲ့ဦးနော်–မမအိပ်ချင်လို့”
“မရဘူး လိုးမှာ”
“ညနေမှကွာ”
“ဒီရက်ပိုင်းလေးပဲလိုးရတော့မှာမမရဲ့–မင်္ဂလာဆောင်ပြီးရင် ကိုမင်းမောင်ကလိုးတော့မှာ”
“အိုး–”
သူမရှက်သွားတာကိုကြည့်ပြီး
“ဟုတ်တယ်လေ–မမကဒီလောက်တောင့်တာ–ဘယ်သူကမလိုးချင်ပဲနေမှာလဲ–သူကလည်းလိုးမှာပဲ”
ပြောရင်းနှင့် သူမရင်လျားထားသောထမီအပေါ်မှနေ၍စောက်ဖုတ်ကိုလက်ဖြင့်အုပ်ကိုင်ကာရေသုတ်လိုက်ပြီးထမီကိုချွတ်ချလိုက်သည်။ထို့နောက် သူမကိုနံရံမှာမှီ၍ရပ်စေကာ သူကဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပြီး
အစ်မဖြစ်သူ၏ပေါင်လုံးဖွေးဖွေးကြီးတဖက်ကို ပုခုန်းပေါ်တင်လိုက်တော့ ရေချိုးပြီးစသန့်စင်နေသည့်စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကို အနည်းငယ်ဟနေသောအနေအထားဖြင့်သူ့မျက်နှာရှေ့မှာမြင်လိုက်ရသည်။ထို့နောက်တော့ စောက်ဖုတ်ကြီးကိုစုပ်လိုက်လျက်လိုက်ဖြင့် အစ်မဖြစ်သူ၏ရမ္မက်ကိုနှိုးဆွနေတော့သည်။ဒီပုံစံဖြင့်စောက်ဖုတ်အလျက်မခံဖူးသေးသည့်ဒေါက်တာကေသီဝင်းမှာ မောင်ဖြစ်သူ၏ဆံပင်တွေကိုလက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ဆုပ်ချေရင်း ခေါင်းလေးမော့မော့သွားပြီး တဟင်းဟင်းငြီးငြူသံလေးတွေထွက်လာသည်။အသားတွေတဆတ်ဆတ်တုန်လာသည်။သူမ၏စွင့်ကားသောတင်ပါးကြီးများကိုလက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ဆုပ်နယ်ကာ စောက်ဖုတ်ကြီးကိုပါးစပ်နှင့်ကွာမသွားအောင်အတင်းဖိကပ်စုပ်ယူခံနေရတော့
ရပ်နေသောခြေတဖက်က ဒူးပင်မခိုင်တော့ပဲညွတ်ကျလာသည်။စောက်ဖုတ်အလျက်ခံရတဲ့မိန်းမပျိုတယောက်အနေနဲ့ အလိုးခံချင်စိတ်တွေထကြွလာရသည်မှာသဘာဝပင်။
“မောင်လေး–တော်တော့–မမ မရပ်နိုင်တော့ဘူး အာ့”
ဒီတော့မှ သူမကိုကုတင်စောင်းမှာကန့်လန့်ဖြတ်ကိုယ်တပိုင်းတင်ပြီး
“တခြားလီးနဲ့အသွင်းမခံရသေးခင် တဝကြီးလျက်ဦးမယ်–”
ဟုပြောပြီး ဖောင်းတင်းနေသောစောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားကြီးနှစ်ဖက်ကိုဆွဲဖြဲပြီး ငါးပါးဟက်အရောင်လိုရဲတွတ်နေသောစောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေကိုပါးစပ်ဖြင့်ငုံကာစုပ်ယူလိုက်သည်။စောက်ဖုတ်ဖြဲထားသောလက်တွေက သူမပေါင်တဖက်တချက်မှဝိုက်ပြီးနို့အုံကြီးတွေကိုခပ်တင်းတင်းဖျစ်ညှစ်လိုက်သည်။ပါးစပ်ထဲသို့ကော့လိပ်ဝင်လာသောစောက်ဖုတ်အတွင်းသားအိအိလေးတွေကိုလျှာဖြင့်ဖိထိုးပစ်လိုက်တော့
“လိုး–လိုးပါတော့မောင်လေးရယ်–မမမနေနိုင်တော့ဘူး–လိုးပါတော့”
မူလကပင်တနှာကြီးသည့်ဒေါက်တာကေသီဝင်းမှာ
မောင်ဖြစ်သူ၏ထိမိသောနှိုးဆွမှုတွေကြောင့်
မထိန်းနိုင်မသိမ်းနိုင်ဖြစ်လာသည်အထိရမ္မက်ထန်လာကာ အရှက်အကြောက်ကင်းမဲ့စွာတောင်းဆိုလာတော့မှ သူကမတ်တတ်ထရပ်ပြီး စောက်ဖုတ်အဝမှာလီးတေ့ကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းထိုးသွင်းလိုက်သည်။
“အား–အား–ဖြေးဖြေးသွင်းလေ–နာတယ်အာ့”
“လီးအသွင်းကြမ်းတာက်ိုခံနိုင်ရည်ရှိအောင်ကျင့်ပေးတာမမရဲ့”
“အမလေး–သေတော့မှာပဲဟယ်”
နို့နှစ်လုံးကိုစုံကိုင်ဖျစ်ညှစ်ရင်း ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တော့ လီးကိုတောင့်တနေသောစောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ကာမအရသာတွေခံစားလာရသည်။တအင့်အင့်ငြီးကာ ကော့ပျံနေသောအစ်မဖြစ်သူတနှာထန်လာတော့မှ
“မမစောက်ဖုတ်ကြီးက လိုးလို့အရမ်းကောင်းတယ်ဗျာ–အမြဲတမ်းလိုးချင်တယ်”
“လိုး–လိုးပေါ့မောင်လေးရယ် အားအား”
“မင်္ဂလာဆောင်ပြီးရင်လည်းလိုးမယ်နော်”
“အင်း–လိုး–လိုးကွာ အာ့အာ့ ကောင်းလိုက်တာအင့်”
သူလိုချင်သောစကားကိုရလိုက်ပြီမို့ ဘာမှထပ်မပြောတော့ပဲ ဆက်တိုက်ဆောင့်ဆောင့်လိုးပေးလိုက်ပြီးမှ လီးကြီးကိုပြွတ်ကနဲဆွဲချွတ်ကာ လေးဘက်ကုန်းခိုင်းလိုက်ပြီး သူကမတ်တတ်ရပ်လျက်နှင့်ပင် အားရပါးရ မညှာမတာဆောင့်ဆောင့်လိုးလေတော့ရာ လိုးချက်တိုင်းမှာသားအိမ်ကိုလီးထိပ်ကြီးကတဒုတ်ဒုတ်အဆောင့်ခံရသောသူမမှာ နာတာအောင့်တာကောင်းတာတွေရောပြွမ်းခံစားရင်း တအီးအီးတအားအားအော်သံတွေထွက်လာတော့သည်။သူမစောက်ဖုတ်ကိုပယ်ပယ်နယ်နယ်ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေသောမောင်လေး၏လီးချောင်းကြီးမှာ လိုးနေရင်းပိုကြီးဘလသလိုလိုထင်မိသည်။အစ်မဖြစ်သူ၏ခန္ဓာကိုယ်အသွေးအသားတွေကိုစိတ်ရှိလက်ရှိဝါးမျိုရင်း သူလည်းထန်လာပြီမို့ အစ်မအရင်းခေါက်ခေါက်ကိုပင်မညှာနိုင်တော့ပဲ  ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းလိုးပစ်လိုက်ရာ လရေတွေတပြွတ်ပြွတ်ပန်းထည့်ပြီး လီးချောင်းကြီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်ချိန်မှာ ဒေါက်တာကေသီဝင်းခမျာ
အိပ်ရာပေါ်သို့ခွေကျသွားရလေသည်။
*****************************************
မင်္ဂလာဆောင်ရန်တပတ်ခန့်အလိုမှာဒေါက်တာကေသီဝင်း လစာမဲ့ခွင့်နှစ်ပတ်တင်လိုက်သည်။ဆေးရုံမှာလည်းမင်္ဂလာဖိတ်စာတွေကမ်းပြီးပြီ။ထိုနေ့က သူမရာသီလာသည့်နောက်ဆုံးရက်ဖြစ်သည်။ရာသီလာနေသည့်သုံးရက်လုံးလုံးမှာ မောင်လေးကပါးစပ်ကိုလိုးလိုးနေသဖြင့် လရေတွေလည်းအကြိမ်ကြိမ်သောက်ခဲ့ရသည်။မောင်လေးနှင့်အလိုးခံပြီးအပျိုရည်ပျက်ခဲ့ပြီမို့ ကိုမင်းမောင်နှင့်လက်ထပ်ပြီးလျင်  ယောက်ျားအများစုလက်ခံထားသည့်
အပျိုကိုလိုးရင်သွေးထွက်တယ်ဆိုတာ ကိုဘယ်လိုလုပ်ရမလဲစဉ်းစားခဲ့သည်။သူမကိုယ်တိုင်လည်းအပျိုရည်ပျက်တော့စောက်ဖုတ်ထဲကသွေးတွေထွက်ခဲ့သည်လေ။ထိုအိပ်ရာခင်းကိုမလျှော်ပဲ မောင်လေးကအမှတ်တရဟုဆိုကာသိမ်းထားသည်။မင်္ဂလာဦးညမှာအလိုးခံပြီးသွေးမထွက်ရင် ဘာတွေဆက်ဖြစ်မလဲ–သူမမတွေးတတ်။အနည်းဆုံးတော့ အပျိုမစစ်တာက်ုရိပ်မိသွားတော့မည်။ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲဟုစဉ်းစားရင်းအကြံတခုရလာခဲ့သည်။မတတ်နိုင်ဘူးလေ။ဒီလိုပဲလုပ်ရတော့မှာပဲဟုသူမဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။မနက်က ရာသီအလာရပ်သွားသည်။နေ့လည်ကျတော့ ကိုမင်းမောင်ဆီဖုန်းဆက်ကာ လက်ထပ်ပြီးနေဖို့ဝယ်ထားသည်ဆိုသောကွန်ဒိုခန်းမှာ ဘာတွေပြင်ဆင်ဖို့လိုသေးသလဲဆိုတာသွားကြည့်ချင်သည်–ညနေကျရင် ယာဉ်မောင်းကိုမလွှတ်ပဲကိုယ်တိုင်လာခဲ့ပါဟုပြောလိုက်သည်။ညနေကျတော့ကိုမင်းမောင်လာကြိုသည်။ကားမောင်းနေရင်းသူမဘက်လှည့်ကာ
“ဆာနေရင်တခုခုဝင်စားရအောင်လေ–ဟိုမှာက
ဘီယာနဲ့အချိုရည်ဗူးတွေပဲရှိတယ်”
“အာလူးကြော်ပဲဝယ်လိုက်ပါ–ဟိုကျမှစားမယ်”
သို့နှင့်ပင် ဆိုင်တဆိုင်ရှေ့မှာကားရပ်ပြီးအာလူးကြော်ဝယ်ကာပြန်ထွက်လာခဲ့သည်။ကွန်ဒိုခန်းထဲရောက်တော့ရေခဲသေတ္ထာအရင်ဖွင့်ထားလိုက်ပြီး ဟိုကြည့်သည်ကြည့်လိုက်ကြည့်သည်။ပရိဘောဂတွေလည်းအစုံရှိနေပြီ။မီးဖိုချောင်သုံးပစ္စည်းတွေလည်းအားလုံးပြည့်စုံသည်။အိပ်ခန်းထဲမှာပြင်ထားတာလိုက်ကြည့်ဖို့ခေါ်တော့
“အို–ဟင့်အင်း–မကြည့်တော့ဘူး”
ရှက်သွားဟန်ဖြင့်မျက်နှာလေးလွှဲကာပြောလိုက်သောသူမကိုကြည့်ပြီးသူကရယ်သည်။
“ကဲပါ–အဲ့ဒါဆိုလည်းအချိုရည်သောက်–ကိုကြီးတော့ဘီယာနည်းနည်းသောက်ချင်တယ်”
“သောက်ပါ–ရပါတယ်”
သူမအတွက်အချိုရည်တဗူးနှင့်သူ့အတွက်ဘီယာသုံးဗူးထုတ်လာပြီးသောက်နေကြရင်း
“ကေသီဘီယာသောက်ဖူးလား”
“ဟင့်အင်း–တခါမှမသောက်ဖူးဘူး”
တကယ်လည်းမသောက်ဖူးသေး။
“သောက်ကြည့်ပါလားကေသီရဲ့”
“မူးမှာလားဟင်–အဲ့ဒါဆိုမသောက်ဘူးနော်”
“မမူးပါဘူးကွာ–သောက်ကြည့်”
အကြံသမားနစ်ယောက်အပြန်အလှန်ထောင်ချောက်ဆင်နေကြသည်။ဒေါက်တာကေသီဝင်းက သူဖောက်ပေးသောဘီယာဗူးကိုယူကာ တဝက်ကျော်ကျော်လောက်သောက်ချပစ်လိုက်သည်။ခပ်တည်တည်ပင် အာလူးကျော်ကောက်ဝါးလိုက်သည်။ထို့နောက်တယောက်မျက်နှာတယောက်ကြည့်ကာရယ်မိကြသည်။
ထို့နောက် နောက်တကျိုက်ထပ်သောက်သည်။
အယ်လ်ကိုဟော 5% ပါသောဘီယာကို သောက်လိုက်မိသောအူရိုင်းလေးကေသီဝင်းမှာ ခဏအတွင်းမှာပင်မူးရိပ်ရိပ်ဖြစ်လာသည်။
“ကိုကြီးပြောတော့မမူးဘူးဆို–ကေသီအခုမူးလာပြီ”
“အဲ့ဒါဆိုလည်းပြန်ကြမယ်လေ–ဒါလေးကုန်အောင်သောက်လိုက်”
သူပေးသောဘီယာဗူးကိုကိုင်လိုက်သည်နှင့်တဝက်မကကျန်နေသေးမှန်းသိလိုက်သည်။ဘယ်အချိန်ကဗူးချင်းလဲလိုက်သည်မသိ။သို့သော်ဘာမှမပြောပဲအကုန်သောက်ပစ်လိုက်သည်။
“ထလေ–ပြန်ရအောင်”
ကေသီဝင်းထရပ်လိုက်တော့တချက်ယိုင်သွားသည်။
ကိုမင်းမောင်က ကေသီဝင်းလက်မောင်းလေးကိုလှမ်းကိုင်ပြီးထိန်းပေးလိုက်သည်။ပထမဦးဆုံးအသားချင်းထိမိခြင်းဖြစ်သည်။”မူးတယ်ကွာ”ဟုပြောကာသူ့ရင်ခွင်ထဲယိုင်ကျလာသောဒေါက်တာကေသီဝင်း၏ပြည့်တင်းဖွံ့ထွားသောကိုယ်လုံးအိအိလေးကိုဖက်လိုက်မိတော့ ဆတ်ကနဲပွေ့ကာအိပ်ခန်းထဲခေါ်လာခဲ့သည်။
“အာ–ဘယ်သွားမှာလဲ”
“မနေနိုင်တော့ဘူးကေသီရယ်–လိုးချင်တယ်”
“အို–ဟင့်အင်း–လက်ထပ်ပြီးမှ”
“မရတော့ဘူးကွာ–အခုလိုးတော့မယ်”
သူမကိုအိပ်ရာပေါ်ပက်လက်ကလေးချလိုက်သည်။
ဖူးအိနေသောနှုတ်ခမ်းလွှာရဲရဲလေးကိုမွတ်သိပ်စွာစုပ်နမ်းသည်။သူ့မျက်နှာကိုတွန်းဖယ်ဟန်ပြုသည်။မရ။လက်တဖက်ကနို့အုံကိုကိုင်တွယ်ဆုပ်နယ်လာသည်။သူမတွန်းဖယ်သည်။ထိုအခါပေါင်လုံးပြည့်ပြည့်ကြီးတွေပေါ်ရောက်လာပြန်သည်။နှုတ်ခမ်းအစုပ်ခံထားရသဖြင့်စကားပြော၍မရသောဒေါက်တာကေသီဝင်းခမျာ တအူးအူးတအွန်းအွန်းဖြစ်နေသည်။
ပေါင်ပေါ်ရောက်လာသောလက်ကိုဖယ်လိုက်တော့
နို့အကိုင်ခံရပြန်သည်။သူမကရုန်းဟန်ပြုသည်။သူကမလွှတ်ပဲနို့ကိုဆုပ်နယ်သည်။ထိုအခါလှုပ်ရှားမှုတွေကြောင့် ရင်စေ့ပါတိတ်အကျင်္ ီလေး၏နှိပ်ကြယ်သီးတွေတဖျောက်ဖျောက်ပြုတ်ထွက်ကုန်သည်။
သူကသွက်လက်စွာပင်ဘရာစီယာလေးကိုအပေါ်ပင့်တင်လိုက်ပြီး နို့အုံကြီးတွေကိုစို့တော့သည်။
ဒီတော့မှဒေါက်တာကေသီဝင်းစကားပြောခွင့်ရပြီး
“ကိုကြီး–ကေသီတောင်းပန်ပါတယ်ကိုကြီးရယ်–
ကေသီ့ကိုမလုပ်ပါနဲ့–ကေသီကြောက်လို့ပါ”
“ခဏလေးပါကေသီရယ်–မကြောက်ပါနဲ့”
ပြောရင်းထမီကိုဆွဲချွတ်သည်။
“အို–ကေသီခွင့်မပြုဘူးနော်”
“ခွင့်မပြုလည်းလိုးတော့မယ်ကွာ–ဒီမှာလီးကအရမ်းတောင်နေပြီ”
ပုဆိုးချွတ်ြ်ပီးအောက်ခံဘောင်းဘီအတွင်းမှလီးကြီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်သည်။သူမစောက်ဖုတ်ထဲထိုးသွင်းမည့်ဒုတိယမြောက်လီးချောင်းကြီးကို ကေသီဝင်းမြင်လိုက်ရသည်။မောင်လေး၏လီးနှင့်မတိမ်းမယိမ်း။
“အဟင့်–လာမိတာမှားတယ်”
“နောက်လည်းအလိုးခံရမှာပဲကွာ”
ကေသီဝင်းဝတ်ထားသောအတွင်းခံဘောင်းဘီအဖြူလေးကိုလက်နှစ်ဖက်နှင့်ကိုင်ကာဆွဲချွတ်တော့သူမမရုန်းတော့။ဒီနေ့အလိုးခံမှဖြစ်မည်လေ။
“သူ့ဟာကြီးကအကြီးကြီးပဲ–နာမှာကြောက်တယ်”
လိုးရတော့မည့်စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကိုမြင်နေရပြီး သူမ၏စကားကသူ့ရမ္မက်ကိုပို၍ထကြွလာစေသည်မို့ စောက်ဖုတ်အရည်ရွှဲအောင်ပင်မဆွတော့ပဲတက်ခွကာထိုးသွင်းလေတော့သည်။ဗြစ်ကနဲလီးဒစ်ကြီးဝင်သွားပြီး ကေသီဝင်းနှုတ်ဖျားမှ အာ့ ဟူသောအသံလေးထွက်လာသည်။သူကလီးကိုထပ်၍ထိုးသွင်းသည်။အရည်မရွှဲသေးသောစောက်ဖုတ်ကတင်းခံထားသည်။လီးကထပ်မဝင်။
“ရှီးအားအား–မရဘူး–တစ်နေတယ်အား”
သူကလီးကိုပြန်ဆွဲထုတ်ကာ စောက်ဖုတ်ရော လီးကိုပါတံတွေးရွှဲရွှဲဆွတ်ပြီးပြန်ထိုးသွင်းလိုက်သည်။
ဒီတခါတော့လီးတဝက်ကျော်ခန့်ဗြစ်ကနဲဝင်သွားပြီး
ဒေါက်တာကေသီဝင်းအီးကနဲငြီးကာကော့တက်သွားခိုက်မှာပင်အတင်းဆောင့်ဆောင့်သွင်းလေရာ လီးအသွင်းကြမ်းမှုကြောင့်ကေသီဝင်းခမျာမျက်ရည်များပင်ကျလာရသည်။လီးအသွင်းကြမ်းတာကိုခံနိုင်အောင်လေ့ကျင့်ပေးတာဟုမောင်လေးပြောခဲ့တာကိုသတိရသည်။လီးတဆုံးသွင်းပြီးသည်နှင့်ကိုမင်းမောင်ကအနားပင်မပေးတော့ပဲဆက်တိုက်လိုးလေတော့သည်။ပထမတချီအပြီးမှာစောက်ဖုတ်နှင့်လီးမချွတ်ပဲ တစ်လစ်ကြီးသွင်းကာစိမ်ထားပြီးခဏနားကာနောက်တချီထပ်လိုးပြန်သည်။ ၂ ချီလိုးပြီးမှလီးကိုဆွဲချွတ်ကာလူချင်းခွာပြီးအမောဖြေနေသည်။ခဏအကြာမှာဒေါက်တာကေသီဝင်းထထိုင်ပြီးကြည့်လိုက်တော့ စောက်ဖုတ်မှာရော အိပ်ရာခင်းမှာပါသွေးတွေချင်းချင်းနီနေတာတွေ့လိုက်တော့ ဝမ်းသာလိုက်သည့်ဖြစ်ချင်း။သို့သော်ဟန်လုပ်ကာငိုမဲ့မဲ့လေးဖြင့်
“မလုပ်ပါနဲ့ဆိုတာကိုအတင်းတက်လုပ်တာပဲ–ဒီမှာသွေးတွေထွက်ကုန်ပြီ”
ကိုမင်းမောင်ကတော့အပျိုစင်လေးကိုပါကင်ဖွင့်လိုက်ရပြီဟုထင်ကာကျေနပ်နေတော့သည်။ရာသီသွေးရပ်ကာစ နာရီပိုင်းအတွင်းမှာအလိုးခံရခြင်းမို့သွေးပြန်ဆင်းလာခြင်းဖြစ်သည်ဆိုတာကိုတော့ ဆရာဝန်လည်းဖြစ် မိန်းကလေးလည်းဖြစ်သောဒေါက်တာကေသီဝင်းသာသိသည်။ဒေါက်တာကေသီဝင်းမှာထိုနေ့ကစ၍လီးနှစ်ချောင်းနှင့်စခန်းသွားရလေတော့သည်။မင်္ဂလာဆောင်ပြီးပြန်တော့လည်း အမေ့အိမ်သွားဦးမည်ဆိုကာ မောင်လေးထံလာလာအလိုးခံသည်။
ကိုမင်းမောင်ကစောက်ဖုတ်ကိုလိုးရုံနှင့်အားမရတော့ပဲဖင်ပါလိုးမည်ပြုသောအခါ နောက်နေ့မှလုပ်ပါဟုပြောပြီး မောင်လေးထံမှာသာဖင်ပါကင်အဖွင့်ခံလိုက်သည်။နောက် ၂ နှစ်ခန့်အကြာမှာသူမကိုယ်ဝန်ရှိလာတော့ဘယ်သူနဲ့ရတဲ့ကိုယ်ဝန်မှန်းပင်သူမမသိ။
ထိုသို့အဆင်ပြေပြေနှင့်ပင်ဆက်၍စခန်းသွားနေလေတော့သည်။
(ပြီးပါပြီ)

➡️တင်ထားပြီးသမျှ အပြာစာအုပ် အောစာအုပ်များ စာရင်းကြည့်ရန်နှိပ်ပါ။⬅️