ခင်
အားလုံးပဲ ပျော်ရွင်နိုင်မဲ့ နေ့လေးဖြစ်ပါစေလို့ ခင် ဆန္ဒပြုပါတယ်။
နာမည်ကတော့ ခင်ဖုန်းရွှေပါ ညီအမနှစ်ယောက်ပဲရှိပါတယ်။ ခင်နဲ့ မမ တင်ဖုန်းရွှေပေါ့…။ ဖေဖေကတော့မရှိတော့ဘူး ။ မေမေကတော့ ကျန်းကျန်းမာမာနဲ့ပဲ မမတင်တို့ မိသားစုနဲ့အတူနေတယ်။ ခင်လဲ အိမ်ထောင်နဲ့ပါ ဒါပေမဲ့ အခုတော့ မရှိတော့ဘူး။ ဘယ်လိုပြောရမလဲ… ခစ်.ခစ်..အခုလောလောဆယ်တော့ အပျိုကြီးပြန်လုပ်နေတယ်လို့..ပြောရမလား..ဟင်..ဟင်။ ခင့်ရဲ့ အမအကြီး ခင့်စီဖုန်းဆက်လာပါတယ်။ အကြောင်းကတော့ ရန်ကုန်ကို ကုမ္မဏီကိစ္စ အစည်းအဝေး တခုသွားစရာ ရှိတဲ့ ခင့် ကို ရန်ကုန်မှာကျောင်းတက်နေတဲ့ တူတော်မောင် သူ့သားစီ အိမ်ကနေ ပစ္စည်းလေးတချို့ ထည့်ပေးလိုက်ချုင်လို့တဲ့ ။ပြီးတော့ အိမ်တလုံးထဲမှာ သူ့သားတယောက်ထဲ ဘယ်လိုနေထိုင် စားသောက်နေတယ်ဆိုတာကိုလဲ သိချင်လို့ ခင့်ကိုကုမ္မဏီကစီစဉ်ပေးတဲ့ ဟိုတယ်မှာမနေပဲ သူ့သားနဲ့ အတူ တပတ်လောက်သွားနေပေးဖို့ ပြောလာတယ်။ အိမ်ကိုလွမ်းနာကျလို့ အိမ်ကိုလဲ အတော်လွမ်းနေပါတတဲ့…ဒါနဲ့ ခရီးမထွတ်ခင် မမတင်အိမ်ရှိရာကို အရင်ဆုံးသွားခဲ့ပါတယ်။ အိမ်လုပ်စားစရာတွေ အကြော်အလှော်တွေ အိကျင်္ီအဝတ်အစားတချို့ ထည့်ထားတဲ့ အိတ်တလုံး ကို ခင်နဲ့ လူကြုံထည့်ပေးလိုက်ပါတယ်။ သားက ကျောင်းကိစ္စတွေ သူ့အားကစားကိစ္စတွေနဲ့ အခုတလော အိမ်သိပ်မကပ်နိုင်ဘူးဖြစ်နေတယ်တဲ့ …ဒါကြောင်တင် သူ့ တိုက်ခန်းသွားရင် သား ဝသန်နဲ့မတွေ့မှာစိုးလို့ ဆိုပြီး သားရဲ့ အိမ်ခန်းသော့တချောင်းကိုပါ တခါထဲထည့်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ပစ္စည်းတွေတင်ပြီး ခင်လဲ ခရီးစထွက်ခဲ့ပါတယ်။
ကားကတော့ ခင် ကိုတိုင်ပဲမောင်းတယ်…ဒရိုက်ပါမထားဘူး အခုလိုရန်ကုန်-မန္တလေး ဟိုက်ဝေးလဲ ကိုကိုယ်တိုင်ပဲမောင်းနေကျလေ…ကားပျက်မှာဘာညာ ဘာမှမကြောက်ဘူး …ခင် တို့ ငယ်ငယ်ကတဲ့က ကားနဲ့ ပတ်သက်တဲ့ သိသင့်သိထိုက် ဖြစ်တတ်တာလေးတွေကို ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်အောင် ဖေဖေကတင်ပေးထားတယ်လေး…ကို့ကိုယ်လဲ ယုံကြည်မူတော့ အပြည့်ရှိပြီးသားပဲ။ ကားလေးမောင်းနေရင်း လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်က ထူးခြားတဲ့ အဖြစ်လေးတွေကို သွားပြီးတွေးမိ နေပါတယ်။ ခင့် ရဲ့အိမ်ထောင်ရေးအကွဲအပြဲ တွေ၊ ၃၄ နှစ်ပြည့်မွေးနေ့နဲ့ …အထူးခြားဆုံးကတော့ ခင်တူတော်မောင်ရဲ့ ထူးခြားတဲ့ အပြုအမူလေးတွေ အကြောင်းပေါ့….။ ဥပမာ အနေနဲ့ ပြောရရင် ပြီးခဲ့တဲ့နှစ် ကုမ္မဏီရုံးပိတ်ရက် တရက်က မမတင်တို့အိမ်မှာ ခင်ရယ် မမရယ် ဝသန်ရယ် မေမေရယ် ၄ယောက် မုန့်ဟင်းခါးလုပ်စားကျပါတယ် တင့် ယောကျာ်းကိုသန်းဝင်းကတော့မရှိဘူး နယ်ဘက်ခရီးထွတ်နေတယ်။ အဲ့ဒီနေ့က ဝသန်တယောက်ထူးခြားနေတယ်..ခင့်ကိုကွက်ကြည့်ကွက်ကြည့်နဲ့ ပထမတော့ သာမန်ပဲကြည့်ထယ်ထင်ထားတာ ။ အဲလိုလဲမဟုတ်ဘူး သူကြည့်ရင်လဲ ခင့်ရဲ့ရင်သားတွေ တင်ပါးတွေကိုပဲ မျက်စိကျွတ်ကျမတတ်ကိုကြည့်တာ။
အဲလိုတွေကြည့်ကြည့်ပြီးရင် အိမ်သာထဲကို ခဏခဏ ဝင်ဝင်သွားပါရော…အဲဒါဘာအဓိပါယ်လဲဆိုတာ ခင်ကောင်းကောင်းသဘောပေါက်ပါတယ်။ မမ တင်ကတော့ ဘယ်လိုမှ သတိထားမိတဲ့ ပုံမပေါက်ဘူး။ သူလုပ်စရာရှိတာတွေကိုပဲလုပ်လို့ ချက်ပြုတ်ကြော်လှော်လို့ ..ဘာမှသတိထားမိပုံ မပေါ်ဘူး။ ဒီလို ဆယ်ကျော်သက်လေးများ ကြီးပြင်းလာတဲ့ သဘာဝကို ခင်ကောင်းကောင်း သဘောပေါက်ပါတယ်… သူတို့အသက်အရွယ်လို အချိန်အခါမျိုးဟာ လေပြေလေး ဖြည်းဖြည်းဖြတ်တိုက်သွားတာတောင် လိုက်ခံစားပြီး ထိလွယ်ရှလွယ် ခံစားလွယ်တဲ့ အသက်အရွယ်ဆိုတာ။
ခင့်ကို ဝသန်အဲလိုတွေကြည့်တော့ အိမ်ပြန်ရောက်တာနဲ့ မှန်ရှေ့ ရပ်လို့ ခင့် တကိုလုံးကို ခြေဆုံးခေါင်းဆုံး ပြန်ပြန်ကြည့်မိတယ်။ ခင့် အသက်က အခု ၃၅နှစ်ထဲမှာ အသားဖြူတယ် အရပ်၅ပေ၅ရှိတယ် ကိုခန္ဓောအလေးချိန် ၁၂၅ပေါင်ရှိတယ်။ ရင်တို့ တင်တို့ကတော့ အကြီးကြီးတွေမဟုတ်ဘူး သူ့ကောက်ကြောင်းနဲ့သူတော့ တင့်တင့်တယ်တယ်ရှိတယ်။ အိမ်ထောင်ကျဖူးတယ် …ဒါပေမဲ့အဲဒီယောကျာ်းနဲ့ ၁နှစ်ကျော်ကျော်သာပေါင်းပြီး တရားဝင်ကွာရှင်းခဲ့တယ်။ သဘောထားခြင်းမတိုက်ဆိုင်တာလား ဘာလားတော့မသိဘူး ခင်သူနဲ့ ဆက်ပေါင်းလို့ မရတော့တာသေချာသလောက်ရှိနေလို့ ကွာရှင်းပြတ်စဲခဲ့ကျတာပေါ့။ ဒီလို အိမ်ထောင်ကွဲပြီး သိပ်မကြာခင်မှာပဲ ခင့်ကို လက်ထပ်ချင်လို့ နိုင်ငံခြားရှိမေမေ့ အမျိုးဘက်က လူတယောက် လာပြီးတောင်းရမ်းဖူးတယ်.။ခင် အိမ်ထောင်ရေးဆိုတာကို စိတ်ကုန်နေတဲ့ အချိန်လဲဖြစ် စိတ်တွေလဲ အရမ်းရှုပ်ထွေးနေတာကြောင့် ခင် ညင်းပယ်ခဲ့လိုက်မိတယ်။ မေမေနဲ့ မမတင်ကတော့ အဲလို ငြင်းလိုက်လို့ ခင့်ကို တပါတ်လောက် စကားတောင်မပြောကျဘူးလေ။ ဟုတ်လဲဟုတ်ပါတယ် ခင့်ကို လက်ထပ်ချင်တယ့် ပုဂ္ဂိုလ်က နိုင်ငံခြားက စတော့တွေအများကြီးပိုင်တယ်ိလို့ ပြောတယ် ..ဘောစိကြီးပေါ့…မေမေတို့ ဆွေမျိုးအတိုင်းအဝိုင်းထဲမှာဆိုရင် မျက်နှာတော်တော်ကြီးတယ်လို့ပြောတာပဲ…ခင်လဲသေချာမသိဘူး..။ ကိုမြင့် အသုံးမကျလို့သာ ကွာရှင်းလိုက်ရတာ အရင်ချစ်သူသံယော်ဇဉ်ကမကုန်သေးတော့ ခင် စိတ်ရှုပ်လို့ ကို့ကို တည်ငြိမ်အောင် လုပ်နေတဲ့ အချိန်နဲ့လဲတိုးသွားတော့ ခင် ငြင်းပယ်ခဲ့ရတယ်လေး။ သူတို့ဘက်က ဘယ်လောက်ချမ်းသာလို့ ဘယ်လောက်မျက်နှာကြီးတယ်ဆိုတာလဲ ခင် သေချာတောပမသိပါဘူး။
ဒါနဲ့ ဝသန်တယောက် မမတို့အိမ်မှာ မုန့်ဟင်းခါလုပ်စားတဲ့နေ့က
သူ ခင့်ကိုအဲလိုတွေ ချောင်းချောင်းကြည့်နေတာတွေကို မသိသလိုပဲနေပေးလိုက်မိတယ်။ခင် တခုပြောချင်တာက ဝသန်တယောက် ဘာကြောင့် သူ့အဒေါ်အရင်းကိုမှ ဒီလိုစိတ်တွေနဲ့ ခံစားနေရတာလဲ ဘာလို့ အဒေါ်အရင်းကို စိတ်ဝင်စားနေရတာလဲ….သူ့ရုပ်ရည်ကအစိုးကြီး မဟုတ်တဲ့အပြင် အရမ်းကိုကြည့်ကောင်းပြီး ယောကျာ်းပီသတဲ့ လူချောလေးတယောက်ပါ။ ခန္ဓာကိုယ်ကလဲ အားကစားအရမ်းလုပ်ထားလို့ အရွှယ်နဲ့ မလိုက်အောင် တောင့်တင်းလှပတဲ့ ခန္ဓာကိုအချိုးအစားရှိတဲ့ သူတယောက်…သူ့လိုပုံမျိုးနဲ့ မိန်းမချောလေးတွေကို ခေါင်းခေါက်ပြီးရွေးလို့ရနေရဲ့သားနဲ့ ကျမလို့ အသက် ၃ဝကျော်ပြီဖြစ်တဲ့ တလင်ကွာ တခုလပ် သူ့အဒေါ်အရင်းခေါက်ခေါက်ကိုမှ ဒီလို ဖိုမစိတ်မျိုးနဲ့ စိတ်ဝင်စားနေရတာလဲ…မစဉ်းစားတတ်အောင်ပဲ ဖြစ်ရပါတယ်။ သား ဝသန်အသက်က ဒီနှစ်ထဲမှာဆို ၂၁နှစ်ကျော်သွားပြီလေး။ ခင်ကလဲ သူအဲလိုအပြုအမူမျိုးတွေ လုပ်ပြလာရင် အခန်းထဲဝင်ပြီးကို့ကိုယ်ကို မှန်ထဲချေဆုံးခေါင်းဆုံး ပြေးပြေးကြည့်မိတယ်…ကိုလဲ ဘာတွေလုပ်လို့လုပ်မိလဲမသိတော့ပါဘူး။
ခင့် စိတ်တွေ ဟာလဲ အနယ်မကျသေးဘူး …ယောကျာ်းနဲ့ကွာရှင်းထားတာလဲ သိပ်မကြာသေးတော့ တည်ငြိမ်အောင်လုပ်နေရတဲ့ အတွက် …စိတ်တွေကသိပ်ပြီးနေသာထိုင်သာ မရှိသေးတဲ့ သဘောလို့ပဲပြောရမလား…သိပ်အဆင်မပြေသေးဘူးပေါ့။ အဲလိုကွာရှင်းထားတုန်းက မမတင် တို့အိမ်မှာ တော်တော်ကြာနေခဲ့တယ်။ ခင့်ကိုယ်ပိုင်အိမ်တလုံး မဝယ်ဖြစ်ခင်ထိလို့ ပြောရမှာပေါ့။ တနေ့ ဝသန် ရန်ကုန်ကနေ ကျောင်းခဏပိတ်လို့ ပြန်လာပါတယ်…သူပြန်လာတော့ ခင်က သူ့အခန်းမှာနေနေတာလေ။
သူ့အတွက် ဘုံပျောက်သွားတာပေါ့…ဝသန်အခန်းထဲမှာပဲ ခင်နဲ့ အတူအိပ်ဖို့ ဝသန့်ကို ပြောသေးတယ်…ကောင်လေးက အိပ်ချင်နေတဲ့ပုံပဲ …ဒါပေမဲ့ ဝသန် ခင်နဲ့အတူူအိပ်ခွင့်မရလိုက်ပါဘူး မမတင်က မအိပ်ခိုင်းဘူးလေ “အို ..မင်းတို့ တူဝရီးနှစ်ယောက် ကုတင်တလုံးထဲ ကျပ်ကကျပ်နဲ့ ဘယ်လိုအိပ်လို့ရမလဲ အိပ်နေရင်း ကုတင်ပေါ်က ပြုတ်ကျမှဖြစ် အကွဲကွဲအပြဲပြဲတွေ ဖြစ်ကုန်မှာပေါ့ …သား ကလာတုန်းခဏ အိမ်ရှေ့ ဆိုဖာပေါ် အိပ်လိုက်ပါကွယ် နော်..သားလေး”
လို့မမတင်က ပြောလာတော့မှ သူ့ ပျော်နေရာကနေ စိတ်အိုက်သွားသလိုပုံစံလေးဖြစ်သွားတာ ခင် သတိထားလိုက်မိတယ်။ ခင် လဲ ဘာမှမပြောတော့ပဲ သူတို့ သားအမိနှစ်ယောက်ကြား ပြုံးစိစိသာလုပ်နေမိတော့တယ်။ မမတင် ကလဲသူ့သား အရွယ်ရောက်နေပြီဆိုတာကို သဘောပေါက်တဲ့ ပုံရှိတယ်။ ဒါကြောင့်လဲ ခင် နဲ့ ပေးမအိပ်ရဲတာလဲဖြစ်မှာပါ။ ဟုတ်တော့လဲဟုတ်တယ် သား ဝသန်ရဲ့ ကုတင်က နဲနဲမြင့်တယ်… တယောက်အိပ်ကုတင်ဆိုတော့ နဲနဲလဲကျင်းတယ်လေး။
ဒါနဲ ဝသန်က
” တီတီခင် သားအခန်းမှာပဲ အိပ်လိုက်ပါ …သား ဆိုဖာပေါ်မှာပဲ အိပ်လိုက်မယ်”ဆိုတော့
အဲဒီည ခင်လဲ ဝသန့်အခန်းမှာပဲ ဆက်အိပ်လိုက်တယ်… ညတခေါင်ကျော်လောက် ၁နာရီထိုးလောက်လဲရောက်ရော ခင်တရေးနိုးပြီး မျက်လုံးဖွင့်အကြည့် .. “အမလေး” ်ခင် ကျက်သီးတွေ ထပြီး လှန့်ဖြန့် သွားလိုက်တာမပြောပါနဲ့။ ခင့် ညဝတ် ဂါဝန်လေးက ခင့် ဗိုက်သားအထိလှန်တက်နေတယ်သိလာ…ခင့် အတွင်းခန်အဖြူလေးကပေါ်လို့ အတွင်းခံက အရမ်းပါးတော့ ခင့် ပစ္စည်အကွဲကြောင်းရာလေးက သစ်သစ်ရစ်ရစ်လေးပေါ်လို့ ။ ခင် အရမ်းလှန့်သွားတယ် …ခင့် ညဝတ် ဂါဝန်ဇာပါလေးတွေ ဝတ်အိပ်တတ်တယ်…တခါတလေတော့ ထမီနဲ့ပဲအိပ်တယ်။ အခုလိုတော့ အပေါ်ထိ လှန်တက်နေရလောက်အောင် ခင် အအိပ်မကျန်းဘူးဆိုတာ ခင့် ကိုခင်သိတယ်။အိပ်ရာပေါ်ကဆင်းပြီး တံခါးသွားကြည့်တော့ တံခါးက ခပ်ဟဟလေး ပွင့်နေတယ်။ ခင်ညက တံခါဂျတ်မထိုးခဲ့မိဘူးဆိုတာ အခုမှစဉ်းစာမိတော့တယ်။ ခင် သဘောပေါက်လိုက်ပါပြီ ဒါဘယ်သူ့လက်ချက်လဲဆိုတာ။ အဲဒီညခင် အိပ်လို့မရတော့လို့ စဉ်းစားနေရင်းက ရေစာသလိုဖြစ်လာတာနဲ့ ရေခဲသေတ္တာရှိရာ မီးဖိုခန်းဘက်ကို ထွတ်လာခဲ့မိတယ်။ မီးဖိုခန်းထဲရောက်တော့ ဝသန်တယောက် ရေဖန်ခွက်လေးကိုင်လို့ ထိုင်ခုံတလုံးပေါ်ထိုင်နေလေရဲ့…ခင်လဲ အိပ်ချင်မူးတူးပုံစံနဲ့ ဝသန့်ကို ဘာမှမပြောပဲ ရေခဲသေတ္တာရှိရာကို လာခဲ့လိုက်ပြီး သေတ္တာထဲက ရေဗူးကိုထုတ် ဖန်ခွက်တလုံးထဲထည့်ပြီးသောက်ချလိုက်တယ်။ ရေဗူးပြန်ထည့်ရင်း ဝသန်ဘက်ကို ခင်လည့်လိုက်တယ်…
” သား ဝသန် မအိပ်သေးဘူးလာ ညနက်နေပြီလေး သားရဲ့”
” ဟုတ်တယ် တီတီ … သား သိပ်အိပ်မရတာနဲ့ ထထိုင်နေမိတာ”
“ဟင်…ဘာလို့လဲသားရဲ့ …ကြိုးစားပြီး အိပ်လိုက်ပါ သားရယ် မိုးလဲ တော်တော်ချုပ်နေပြီ”
သား ဝသန် အိပ်မရတဲ့အကြောင်းကို ခင် လဲသိနေတယ်ဆိုတာကို ဝသန်တယောက်ရိတ်မိတဲ့ပုံမပေါ်ဘူး…
“ဟုတ်ကဲ့ တီတီ”
ဒါနဲ့ ဝသန် ဖန်ခွက်လေးချလို့ ဧည့်ခန်းရှိရာကို ထွတ်သွားတော့တယ်။
အဲနောက် ခင်လဲ အခန်းထဲပြန်လာ တံခါဂျက်ထိုးလို အိပ်ရာပေါ်တက် ဟိုဟာစဉ်းစား ဒီဟာစဉ်းစားနဲ့ ခင် လဲ အိပ်မရတော့ဘူး ..သိပ်မကြာပါဘူး သား ဝသန် အိပ်နေတဲ့ ဧည့်ခန်းထဲကနေ ညည်းညူသံ သဲသဲ လေးထွက်လာတယ်… ဘာများလဲ ဆိုပြီး အိပ်ရာပေါ်က ထ ပြီး တံခါးအသာဖွင့်လို့ ဧည့်ခန်းထဲကို တိုးတိုးလေးလမ်းလျှောက်သွားရင်း ဝင်သွားမိတာ တွေ့လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းကြောင့် ခင် တညလုံး အိပ်ရာပေါ်တယောက်ထဲ နေမထိထိုင်မသာကိုဖြစ်လို့။ ဘာများထင်လဲ ..အမလေး သား ဝသန်တယောက် သူ့ ငယ်ပါလေးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး အားရပါးရပွတ်နေလိုက်တာ။ ကိုမြင့်ရှိစဉ်က ခင် ကိုလုပ်လို့ ခင်ကစိတ်မပါဘူး ပင်လဲပင်ပန်းနေတယ်လို့ ပြောလိုက်ရင် ကိုမြင့်တယောက် သူ့လိင်တံကြီးကို ခင့် ပစ္စည်းထဲကထုတ်လိုက်တယ် နောက်ပြီး… ဝသန်အခုလုပ်သလိုပဲ သူ့ပစ္စည်းကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး အပေါ်အောက်ပွတ်ပေးနေတတ်တယ်။ ခင်က ကိုမြင့်အဲလိုလုပ်တာကို ဘာလုပ်တာလဲလို့မေးတော့ ကိုမြင့်က ဒါယောကျာ်းလေးတွေမိန်းမနဲ့ မဆက်ဆံပဲ ကို့ကိုယ်ကို အာသာဖြေတာ တနည်းအားဖြင့်ပြောရင် ဂွင်းတိုက်တယ်ခေါ်တယ်ခင့်ရဲ့လို့ ကိုမြင့် ပြောပြဖူးတယ်။ ဒါဆို သား ဝသန် ဂွင်းတိုက်လို့ အာသာဆန္ဒဖြေဖျောက်နေတာပါလာ ဆိုပြီး ခင်လဲ မျက်လုံးလေးအပြူးသားနဲ့ ကြည့်နေမိရော..။
သူငယ်ငယ်တုန်းက တွေ့ဖူးတဲ့ ဝသန့်ငယ်ပါလေးက အခုတော့ရှည်ပြီး အလုံး ကလဲကြီးလိုက်တာမှ…ခင့်ယောကျာ်း ကိုမြင့် ထက်နှဆနီးပါးလောက်တောင်ကြီးမယ်..
ကို့မျက်လုံးတွေကိုယ်မယုံနိုင်အောင်ဖြစ်ပြီး …ပါစပ်အဟောင်းသား မျက်လုံးအပြူးသားနဲ့ ကြည့်နေတုန်…သားဝသန် တယောက် ပါစပ်က နေ ”
အား…အားးး…အ.” ်ဆိုတဲ့ အသံတွေထွက်လာပြီး သူ့ငယ်ပါထဲကနေ သုတ်ရည်တွေ တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ လေပေါ် ပြန်တက်လို့ သွားကုန်ပါရော… သူ့ဗိုက်က အရစ်အရစ် ကြွက်သားတွေ ပေါ် သုတ်ရည်တွေ ဖြန်းပတ်ထားသလိုက်သလိုပဲ သုတ်ရည်တွေ ပြန်ကျလာတယ်…သူ့တကိုလုံးလဲတဆတ်ဆတ်တုန်လို့။ ခင်လဲ တအံ့တဩနဲ့ မျက်တောင်မခက်ပဲကြည့်ကောင်းကောင်းနဲ့ ကြည့်ရင်း မှင်တက်မိနေမိတယ်…. ထွားလာလိုက်တဲ့ကောင်လေး ကြည့်ပါအုံ သူ့ငယ်ပါလေးက အခုတော့ တကယ့်ကိုကြီးမားတဲ့ ယောကျာ်း တန်ဆာကြီးကို ဖြစ်လို့။
ခင်လဲ သတိပြန်ဝင်လာပြီး ကို့အခန်းထဲကို အသာလေး ပြန်ဝင် တံခါးဂျက်ထိုးလို့ …အိပ်ရာပေါ်တက်လဲနေလိုက်ပါတယ်။ မျက်စိထဲမှာလဲ သား ဝသန်ရဲ့ လိင်တံကြီးက ပြန်ကိုဖျောက်လို့ မရတော့ဘူး…ကြိုးစားပြီးဘယ်လောက် အိပ်အိပ် အိပ်လို့မရတာ မိုးလင်းထိပဲ။ အမေလေး ဘုရားဘုရား
…လို့ စိတ်ထဲမှာလဲ ရေရွတ်လိုက်မိတယ်။
နောက်တခေါက်က ဝသန် သင်္ကြန်ကျောင်းပိတ်လို့ အိမ်ခဏပြန်အလာ …မမတင် ယောကျာ်း ..ဝသန့် အဖေဘက်က အမျိုးတွေလာလည်ကျတယ်လေ။ အိမ်မှာ ဧည့်သည်တွေတည်းတော့ အိပ်ခန်းများများစားစား မရှိတဲ့ မမတင်တို့အိမ်မှာ ဝသန် အဖို့ အိပ်စရာမရှိဖြစ်သွားပါရောလား…ဒါနဲ ဝသန်ကို မမတင်က ခင့် အိမ်မှာညအိပ်ဖို့လွှတ်လိုက်တော့တာပေါ့။ အဲဒီ အချိန်မှာတော့ ခင် ကိုပိုင်အိမ်တလုံးဝဲပြီးသွားပြီလေး။
အဲဒီည ခင် ကုမ္မဏီမှာ စိတ်ရှုပ် အလုပ်ရှုပ်ခဲ့ သမျှ အိမ်ရောက်တယ်ဆိုရင်ပဲ ခင့် အခန်းထဲကို အမြန်ဝင် ကိုပေါ်က အဝတ်အစားတွေအားလုံးချွတ် အတွင်းပစ္စည် အပြင်ပစ္စည်း တခုမှမကျန်အောင် ချွတ်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲဝင် ရေကိုအဆုံးထိဖွင့်လို့ရေပန်းလေးနဲ့ ရေစချိုးတော့တယ်။ ရေချိုးနေရင်းက ပိုက်ပေါ်သွယ်ထားတဲ့ ရေပန်းလေးကိုဖြုတ် ခင့် ကိုယ်ခန္ဓာအနံ့ ရေပန်းနဲ့လိုက်ပန်းလို့ တိုက်ချွတ်စေးကျောနေမိတာပေါ့… နို့တွေ ဟိုကြားဒီကြား ကြားမှန်သမျှ နိုက်ပြီး အားရှိပါးရှိ ပွတ်သပ်ချိုးနေရင်းက ဖီလင်ယူနေတဲ့အချိန် …မျက်လုံးလေး ဟဟ ဖွင့်အမိမှာ …အမလေး ဝသန်တယောက် ရေချိုးခန်းတံခါး ခပ်ဟဟလေးကြားကနေ ရပ်လို့ ခင့်ကို ဝါးစားတော့မတက် ကြည့်နေလေရဲ့….ခင် တာထအော်လိုက်ရင် တူနဲ့ အဒေါ်ကြား တယောက်မျက်နှာတယောက်မကြည့်ရဲပဲ မကောင်းမကောင်းတွေဖြစ်မှာစိုးလို့ မသိသလို မျက်လုံးလေးပြန်မေးပြီး ဆက်ချိုးနေမိတယ်။ ခင် ကလဲခင်ပဲ ဝသန်အိမ်မှာရှိနေတာကို သတိမထားပဲ အရင်လို တယောက်ထဲ လွွှှတ်လွှတ်လပ်လပ် အခန်းတံခါးတွေဘာတွေ ပိတ်မနေပဲ ဒီတိုင်လုပ်နေမိတာပေါ့။ တော်တော်ကြာ ခင်လဲ ချိုးနေရင်းက ရေပန်းလေးကိုပိတ် တပါတ်လေးကို လှန်းယူလို့ ရေချိုးခန်းအဝကို မျက်နှာမူလိုက်တဲ့ အချိန် ဝသန်မရှိတော့ဘူး …သူထွက်သွားပါပြီ ။
ရေချိုးပြီး တပါတ်လေးနဲ့ ရေသုတ်နေရင်းက စဉ်းစားရင်းရှက်စိတ်တွေ ဝင်လာမိတယ်။ အဲဒီညလဲ ဝသန့် အခန်းထဲက နေ … အာသာဖြေရင်းက ထွက်လာတဲ့ အသံ သဲသဲကို ကြားနေရတယ်…အသံတွေကို နားစွန့်ရင် ဆောင်အောက် က ပစ္စည်းလေးကို လက်နိုက်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာတော့ အကွဲကြောင်းလေး တခုလုံး အရည်တွေရွဲလို့။ ခင့် ကို့ကိုယ်ကို ရှက်လဲရှက် …ငါကပါ ဒီလိုစိတ်တွေဘာလို့လိုက်ဖြစ်နေရတာလဲ ကို့တူက ကို့အပေါ်အဲလိုစိတ်တွေဖြစ်နေတာကို ဆုံးမရမယ့် အစား ကိုကိုယ်တိုင်ကပါ အရသာလိုက်ခံနေတော့ ကို့ကိုယ်ကိုလဲရှက် အံလဲအံဩမိတယ်သိလာ စိတ်လဲတိုမိတယ်။
အဲဒီညအဖြစ်တွေကို ဘယ်လိုလုပ်ရမယ်မှန်မသိတာနဲ့ ခင်လဲ အမှုမဲ့ အမှတ်မဲ့ ခင့် စိတ်ထဲပဲထားလိုက်တယ်။
ဒီလိုနဲ့ ပြီးခဲ့တဲ့ နှစ်က ဖြစ်ပျက်ခဲ့တမျှတွေကို ပြန်တွေးလို့ ကားလေးမောင်းလာရင် တောင်ငူမြို့လေးကိုတောင် ရောက်လို့လာပါပြီရှင်။ တောင်ငူမှာ ခဏနားပြီး ဆက်ထွတ်လာခဲ့လိုက်တယ်။
နောက်တနေ့ မနက်အရောက်မှာတော့ ရန်ကုန်ကို ခင်ချောမောစွာပဲ ရောက်လာခဲ့ပါတယ်။ ဝသန်ရှိတဲ့ ကွန်ဒိုရှိရာကို အရင်မောင်းသွားလိုက်တယ်။ ရောက်တော့ ကားကို တိုက်ခန်းအောက် ပါကင်မှာထိုးပြီး ဓာတ်လေကားကတဆင့် ဝသန့်အခန်းနံပါတ် အတိုင်းအပေါ်ကိုတက်သွားလိုက်ပါတယ်။ ဝသန့် အခန်းတံခါးရှေ့လဲရောက်ရော လူခေါ် ဘဲလ်ကို ၂ချက်ဆင့်နိပ်ပြီးခေါ်ကြည့်ပါသေးတယ်…လာမဖွင့်ပေးပါဘူး..နောက်တချက်ထပ်နိပ်ပြီးခေါ်ကြည့်တာ လာမဖွင့်တာနဲ့ မမတင်ပေးလိုက်တဲ့ သော့ထုတ်ပြီး ဝသန့် အခန်းထဲကို ဝင်လိုက်ပါတယ်.။ ..ထင်တဲ့အတိုင်းပဲ တူတော်မောင် မောင်ဝသန်တယောက်မရှိပါဘူး။ ဒါနဲ့ ခင်လဲ ခရီးကလဲ ပန်းပန်းနဲ့ဆိုတော့ …ရေချိုးမိုးချိုးပြီး တရေးလောက်အိပ်လိုက်မယ်ဆိုပြီး…ပါလာတဲ့ အိပ်ကိုချ အဝတ်စားရှိသမျှချွတ်ပြီး တပါတ်လေးထုတ်လို့ ရေချိုးခန်း ရှိရာဘက်ကို ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ ဝသန်တယောက် ယောကျာ်းလေးလို့သာပြောသာ တယောက်ထဲအတော့ကို နေတတ်ထိုင်တတ်တဲ့ကောင်းလေးပဲလို့ …သန့်ရှင်းသပ်ရပ်နေတဲ့ သူ့ဧည့်ခန်း လေးကိုကြည့်လို့ စိတ်ထဲ တူတော်မောင်ကို ချီးကျူးနေမိတယ်။ ဒါနဲ့ သူ့အိ်ပ်ခန်းထဲကို လဲဝင်လိုက်ရော အိပ်ရာတွေကလဲ သပ်သပ်ရက်ရက်နဲ့ အဝတ်အစားဗီရိုတွေ စာအုပ်စင်တွေ အခန်းထဲမှာရှိတဲ့ သူ့အားကစားပစ္စည်းတွေ နံရံကပ် ပိုစတာတွေ အားလုံး သူ့နေရာနဲ့ သူနေသားတကျပါပဲ။ အရင်က အိမ်မှာနေတုန်းကဆို ဝသန်တယောက် သူ့အခန်းကို အမေလုပ်သူရှင်းရင်ရှင်းမဟုတ်ရင် ခင့်မေမေ သူ့အဖွားကိုတိုင် ဝင်ဝင်ရှင်းပေးရတာပေါ့။ အခုတော့ ကြည့်ပါအုံး တော်လိုက်တဲ့ တူလေးဆိုပြီး ဝသန့်ကို ချီးကျူးနေမိတယ်။ ဒါနဲ့ သူ့အခန်းလေးကိုဖြတ်လို့ ရေချိုးခန်းထဲရှိရာကို ဝင်လိုက်ပါတယ်။ တညလုံးလဲ ကားမောင်းထားတာဆိုတော့ ပင်ကလဲပင်ပန်းနဲ့ ဆိုတော့ ရေမိုးချိုးပြီး တရေးလောက်အိပ်ဖို့ စဉ်းစာမိတယ်။
ရေးပန်းလေးဖွင့်လို့ တကိုလုံးကို နေရာမကျန် တိုက်ချွတ်စေးကျောပြီး ရေချိုးနေလိုက်မိရော…ရေချိုးပြီးလို့ ရေချိုးခန်းကအထွတ် …တပါတ်လေးတထယ်တာ ခင့် ကိုယ်ပေါ်မှာရှိတယ် သိလား…
“အမလေး…..အော်..ငါ့နဲ့ အသံမပေးဘာမပေးနဲ့ ဝသန်ရယ်…တီခင်ကို လှန့်ဖျန့်သွားတာပဲ…ဘယ်တုန်းကတဲ့ကအိမ်ပြန်ရောက်နေတာတုန်းဟဲ့…”
ကိုတော်ချော တူတော်မောင် ဝသန်တယောက် ရေချိုးခန်းဝ ကိုရောက်လို့နေတယ်လေ
ဝသန် ၊ “ခုနမှရောက်နေတာ တီတီရဲ့ …ဒီအချိန်ဆို တီခင် အိမ်ရောက်နေလောက်ပြီဆိုတာ သိလို့ ကျောင်းကပြန်ခဲ့တာ။”
တီခင်၊ ” ဟုတ်လား တီလဲ ရောက်တာမကြာသေးဘူး…ရောက်ရောက်ချင်းမင်းစီ အရင်လာတာပဲ ..ကုမ္မဏီကလူတွေနဲ့ တောင် မဆက်သွယ်ရသေးဘူး….မမတင် ကသားနဲ့ အတူ တပတ်လောက်နေဖို့ မှာလိုက်တယ်…အဲဒါကောသိလာ”
ဝသန် ၊ “သိပါတယ်..တီခင်ရယ် သားမေမေနဲ့ ဖုန်းရပြီးပါပြီ…တီခင်ရန်ကုန်လာမယ်ဆိုတာ မေမေကပြောလို့သိပြီးသား…တီဒီမှာနေဖို့လဲ မေမေ့ကို သားပြောလိုက်တာ ..တီရဲ့”
ကြည့်စမ်းဒီကောင်လေး သူနဲ့ တပတ်လောက် အတူတူနေဖို့ သူကိုတိုင် မမတင်ကိုပြောလို့ …စီစဉ်ထားတာကိုး တော်တော်မလွယ်တဲ့ တူတော်မောင်ပဲ လို့ ခင့် စိတ်ထဲရေရွတ်နေမိပါတယ်။ သူနဲ့များတပတ်လောက် ဘယ်လို အတူတူ အိမ်တလုံးထဲမှာ နှစ်ယောက်ထဲ ဘယ်လိုနေရမလဲ…ခင်နဲ့တပတ်နီးနီး အတူနေမယ့် ယောကျာ်းတယောက်ဟာ တူတော်မောင်ဖြစ်ပေမဲ့လဲ ခင့်ကို ဆန့်ကျင်ဘက် လိင်တယောက်လိုသဘောအမြင်မျိုးနဲ့ သဘောကျနေတဲ့ သူဆိုတော့ တပတ်တောင် ဘယ်လိုနေရမလဲလို့ ခင်လဲစဉ်းစားနေမိတယ်။ အခုမှတော့လဲ မထူးတော့ပါဘူး…နေရုံပဲရှိတာပေါ့ …
” ဟုတ်ပါပြီ ကိုတော်ချောရယ် နေပေးပမယ်” လို့ ခင်သူ့ကို ပြုံးလို့ပြောလိုက်မိတယ်။ အဲလိုပြောလိုက်တော့ ဝသန်တယောက် မိုရတဲ့ မျက်နာနဲ့ ခင့်ကို ကျေနပ်ပြုံး ပြန်ပြုံးပြနေလေရဲ့ …လူတယောက်က တယောက်ကို ပြုံးပြတယ်ဆိုတာ အမျိုးမျိုးရှိတယ်နော်…လူတွေပြုံးပြုံးပြတယ်ဆိုတာ ရည်ရွယ်ချက်အများကြီးရှိတယ်….လူတယောက်က ကို့ကိုလိုလို့လား၊မလိုလို့ ပြုံးတာလား၊ မချိပြုံး ရွဲ့ပြုံး စောင်းပြုံး လူတွေကဘယ်လိုစိတ်ရှိလို့ ဘာရည်ရွယ်ချက်ရှိလို့ ထွတ်လာတဲ့ မျက်နှာဘေးနဲ့ အပြုံးလေးတွေ ကိုကြည့်လို့ လူအကဲခက် ပညာကို ခင်က တဖက်ကမ်းခပ် တတ်မြှောက်ထားတာ နော်..ဟဲဟဲ ..အထင်တော့မသေးလိုက်နဲ့…အခု ဝသန်ပြုံးတဲ့ အပြုံးက ခင် သိတယ် သူဘာကိုသဘောကျနေလဲ ဘာကိုတော့ဖြစ်လုပ်ခွင့်ရတော့မယ်ဆိုတာကို တွေးလို့ ပျော်နေတဲ့ အပြုံး။ စကားတွေ ပြောရင်း ဝသန်နဲ့ ခင် တယောက်ကိုတယောက် မျက်လုံးချင်းဆိုင်ကြည့် ပြီး ၁မိနစ်လောက် ငြိမ်းသွားကျတယ် ..သိလာ။
ဝသန်နဲ့ အတူတူနေရမယ်ဆိုတော့ နဲနဲတော့ ကြောက်မိတယ်…ဟုတ်တယ်လေး သူက ခင့်ကို အဒေါ်တယောက်လို သဘောထားပြီး ချစ်နေတာမှမဟုတ်တာ….ပြီးရင် ခင်ကလဲ ခင့်တူလေးလို ယောကျာ်းပီသတဲ့ လူချောလေးကိုု နဲနဲတော့ ရင်ခုန်မိခဲဖူတဲ့သူ ….ဒါပေမဲ့ ဒီလို မတင့်သော်တဲ့ ကိစ္စကို ခင့်ခေါင်းထဲကနေ ဘယ်လိုမှလဲ လက်ခံမှာမဟုတ်ဘူး ဘာအခွင့်အရေးမှလဲပေးမှာမဟုတ်ဘူးလို့ စိတ်ထဲကနေတော့ ပြောနေမိတာပေါ့။ သား ဝသန်ကလဲ အခွင့်အရေးကို အလွတ်ယူတတ်တဲ့ လူစားမျိုးတော့မဟုတ်ပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ အခွင့်ရေးရရင်တော့ လက်လွတ်ခံတတ်တဲ့ သူတယောက်လဲ မဟုတ်တာတော့သေချာတယ်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ခင့် သဘောပါ ခင်အနေအထိုင် ဆင်ခြေပြီး နေလို့ရှိရင် ဘာမှဖြစ်လာစရာ အကြောင်းမရှိဘူး။ လက်ခုပ်ဆိုတာ တစ်ဖက်ထဲတီးလို့မမီဘူး နှစ်ဖက်တီးမှမီတဲအမျိုးပဲလေ။
ပြီးရင် ဒီလောက် ကြီးမားကျယ်ဝန်းတဲ့ ကွန်ဒို တိုက်ခံထဲမှာ ဖိုနဲ့မနှစ်ယောက်ထဲ ။ သူကျိတ်ကျွေနေတဲ့ သူ့အဒေါ်နဲ့ တပတ်ကြီးများတောင် အတူတူနေရမှာဆိုတော့ ….ခင့် အတွက် စဉ်းစားရမယ်။ အနေအထိုင်ဆင်ခြင်ရမယ်လေး..ကိုကအကြီးပဲ မဟုတ်လား….
မျက်လုံးချင်းစုံရပ်လို့ ပြောနေကျရင်းက …ခင်လဲ မျက်နာကို တဖက်လွဲလိုက်ပြီး .. ဒါနဲ့ ခင့် ကိုယ်ပေါ်မှာ တပါတ်လေးတထည်သာပတ်ထားတာကို အခုမှသတိထားမိတော့တယ်…
” သားဝသန် တီတီခင်အခန်းထဲမှာ ခဏအနားယူလိုက်အုံးမယ်နော်” လို့ ပါစပ်ကပြောရင်း ခက်မြန်မြန်လျှောက်လို့ ဝသန့်ကို လည့်ကြည့်မနေတော့ပဲ ခင်အိပ်ရမယ့် အခန်းထဲကို သုတ်ခြေသင် ခဲ့မိတယ်…
အိပ်ခန်းထဲရောက်တော့ တံခါးလေးကိုပိတ် ပတ်ထားတဲ့ တပါတ်လေးကို ချွတ်ချလိုက်ပြီး ခင့်အိပ်ထဲက အတွင်းခံ ပင်တီလေးကို ယူပြီး ဝတ်မယ်ရှိသေးတယ်…
“ဒုံးဒုံး..ဒုံး….”
” တီတီ နေ့လည်စာဘာစားချင်လဲ …ကျနော် စီစဉ်ပေးထားမယ်…တီတီ နိုးတာနဲ့ တခါထဲစားလို့ ရအောင်”
ဒါနဲ့ ခင်လဲ ပင်တီလေးကို ခင့်တင်ပါသစ်သစ်ရစ်ရစ်လေးပေါ အသာလေး ဆွဲဝတ်လို့
” ရပါတယ် သားရယ် သားစားသလိုပဲ တီတီအတွက် လုပ်ထားလိုက်ပါ…တီတီအတွက် အရေးမကြီးပါဘူး”
” ဒါဆိုလဲ ….သား စီစဉ်ထားလိုက်မယ်.. တီတီအနားယူလိုက်အုံးနော်..”
“ဟုတ်ပါပြီ ရှင့်…” လိုခင် ပြန်ဖြေလိုက်တယ်။
သား ဝသန်တယောက် အဲလိုပြောပြီး ထွက်သွားပါရော..ခင်လဲ ဘော်လီဝတ် တီရှပ်ပါးပါးလေးတထည် နဲ့ လုံခြည်ကောက်စွတ်ပြီး ဆံပင်တွေ ကို ခြောက်အောင် တံပါတ်နဲ့ နာနာလေးသုတ်နေမိတယ်။ ဆံပင်ရေခြောက်အောင် သုတ်နေရင်း အခန်းဝရန်တာကနေ ထွက်ကြည့်လိုက်တာ သားရဲ့ ကွန်ဒိုခန်းကနေ ရန်ကုန်တမြို့လုံးကို တွေ့ရတယ် သိလာ။ ဒီကောင်လေး အိမ်ဝယ်တာ တော်တော်နေရာရှာတတ်တာပဲလို့ စိတ်ကချီးကျူးမိသေးတယ်။ ဆံပင်တော်တော် ခြောက်သွားတော့မှ အိပ်ရာပေါ် အသာလဲပြီး မျက်လုံးလေး တချက်မိတ်လိုက်တာနဲ့ ခရီးပန်းလို့လားမသိ အိပ်ပျော်သွားပါရော။
“ဒုံ …ဒုံ….တီခင်…ဒုံ…ဒုံ….တီ ..ထတော့လေ ညနေ ၅နာရီတောင်ခွဲနေပြီ..”
ဝသန်လာနိုးသံကြားလို့ ခေါင်းရင်းက နာရီလေးလှန်းယူလို့ ကြည့်မိတယ်…ဟုတ်ပါ့တော် အိပ်ပျော်သွားလိုက်တာ ညနေ ၅နာရီတောင်ထိုးနေပါရောလာ…ဆက်အိပ်လို့တော့ မဖြစ်ဘူး ထအုံးမပဲ ဆိုပြီး အိပ်ရာက လူလဲထလိုက်မိတယ်။
“သား ဝသန် …တီတီအခုလာခဲမယ်..စောင့်နေနော်…မျက်နှာသစ်သွားတိုက်လိုက်အုံးမယ် ..”
“ဟုတ်ကဲ့…ဟုတ်ကဲ့ တီတီ …တီခင် စားဖို့ ဝဲထားပြီးပြီနော်”
ခင်လဲ ရေချိုးခန်းထဲဝင် သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီး မီးဖိုခန်းထဲ ထွက်လာလိုက်တယ်…
မီးဖိုခန်းထဲ ရောက်တော့ သားဝသန် အလုပ်ရှုပ်နေတယ်…ဟင်းတွေ ပန်းကန်တွေထဲထည့် ဟိုဟာယူ ဒီဟာယူနဲ့ပေါ့
သား ဝသန်က တယောက်ထဲနေတော့ အပြင်မှာပဲ ထမင်းစားတာလေး…တခါတလေ အိမ်ကို ပါဆယ်ဆွဲလာပြီးသူ့အခန်းထဲမှာပဲစားတယ်။ ကျောင်းကိစ္စတွေနဲ့ ပဲအလုပ်များနေတဲ့ ဝသန်တယောက် ကျောင်းမှာ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ဖြစ်သလို တွေ့တဲ့နေရာဝင်စားမယ် အစားအသောက်အတွက် အစီအစဉ်စနစ်တကျ စားချိန်သောက်ချိန် ဇယားဆွဲထားပုံမပေါ်ဘူး။ အခု သူ့ အဒေါ် ခင့်ကို ထမင်းဟင်းချကျွေးနေတဲ့ ပုံကိုပဲကြည့် ပြာယာကိုခက်နေတာပဲ။ ဒါနဲ့ ခင်ချောင်းတချက်ဟန့်လိုက်ပြီး
“အ..ဟမ်း”
ဝသန် ခင့်ကိုပြန်လဲ့ကြည့်တယ်
” ဟာတီတီလာပြီ …အဆင်သင့်တော့ဖြစ်နေပြီ တီခင် …လာစားရအောင်”
ခင်လဲခုံတလုံးပေါ် ထိုင်လိုက်ပြီး ဝသန့်ကိုပြုံးလို့ကြည့်နေမိတယ်
အော်..ငါ့တူတယောက် မိဘအိမ်မှာတုန်းက လက်ဆေးစားခဲ့ပြီး အခုသူတယောက်ထဲနေတော့မှ အမလေး…ထမင်းစားဖို့အရေးအလုပ်တွေရှုပ်လို့ ဆိုပြီး ခင်တွေးရင်းသဘောကျ ပြုံးကြည့်မိနေတာပေါ့။
ဒါကို သူက
” တီတီ …ကျနော့ကို ဘာလို့ ရီနေတာလဲ..”
” ဘာမှ ဟုတ်ပါဘူးကွယ် ငါ့တူလေးကို သဘောကျနေလို့ပါ ..တီဗိုက်စာပြီကွား စားကျရအောင် ”
” အင်..စားမယ် တီတီ ..” လို့ပြောပြီး ထိုင်ခုံတလုံးဆွဲယူပြီး ခင့်အနားမှာ သူထိုင်လိုက်တယ်…လာထိုင်တာကလဲ အရမ်းကပ်နေလို့…ခင်က
” အော်..သားရယ် အဲလောက်ကပ်ထားမှတော့ တီဘယ်လို ထမင်းစားမလဲကွဲ့ …ခစ်..ခစ်”
လိ်ု့ ပြောတော့မှပဲ
” ဟုတ်သားပဲ ..အရမ်းကပ်နေတာကြီးကို ..ဟီဟီ..စောတီ..စောတီး….တီတီ…” ဆိုပြီး ခင့်ကို စပ်ဖြဲဖြဲ အပြုံးနဲ့
ပြန်ပြောလို့ …ဝသန်ခင့်ကို ဟင်းတွေထည့်ပေးတော့တာပဲ
“စား တီတီ…သားက အခုလိုအိမ်မာတကူးတက ဝယ်စားတာမဟုတ်ဘူး …တီတီရှိလို့သာ။ သားတယောက်ထဲဆို ကျောင်းသွားရင်း မြို့ထဲ သွားရင်း အဲလိုပဲ ..ကြုံရာထိုင်စားလိုက်တာ”
” သားရတယ်..တီ့ကို ဟင်းတွေခွထည့်ပေးမနေနဲ့ ..တီစားနိုင်ဘူး…”လို့ပြောရင်း ထမင်းစားကျတော့တယ်
ထမင်းစားရင်းက
“သား ဝသန် မင်းအဲလိုတွေ အပြင်မှာ လျှောက်ဝယ်စားနေတယ်…သန့်လားမသိ မသန့်လားမသိကွယ်…”
” အော်..တီတီကလဲ သားက သန့်ရှင်းတဲ့ဆိုင်ပဲစားတာပေါ့…မသန့်ရှင်းရင်မစားပါဘူး…သားအသန့်ကြိုက်တာလဲ တီတီသိရဲ့သားနဲ့ ..”
” ဟုတ်ပါတယ်..မောင်သန့်ရှင်းလေးရယ်…ဒီက စိတ်ပူလို့ပြောတာကို ” ခင်လဲ တူတော်မောင်ကို မျက်စောင်းလေးတချက်ပြစ်ပြီး ပြန်ပြောလိုက်မိတယ်
“သားက ..ကျောင်းဘယ်လောက်ထိ တက်ရအုံးမှာလဲ ..ဟင်”
” “ဟုတ်လား…ဒါဆိုသိပ်မလိုတော့ ဘူးပဲ …ကျောင်းပြီးရင်ကော ဘာဆက်လုပ်မှာလဲ?”
“သားကျောင်းပြီးရင် …အမေရိကတော့ သွားချင်တယ်..အဲမှာ အလုပ်လုပ်ချင်တယ် တီတီ”
“ကောင်းပါတယ် သားရယ် …ဒါဆို စာများများကြိုးစားနော်…အခုကော တင်နစ်ရိုက်သေးလာ ?”
” ရိုက်တာပေါ့ တီတီရဲ့ အဲဒါကတော့ …training ပြတ်လို့ မဖြစ်ဘူးလေ…ကိုယ်လက်လုပ်ရှားမှုတခုခုရှိမှပဲ…
မဟုတ်ရင် သားကထိုင်နေရတာများတယ်”
ဟုတ်လဲ ဟုတ်ပါတယ်လေ …သား ဝသန်ကိုကြည့်ပါအုံး တကယ့် athletic ဘောဒီမျိုး …အရင် ယောကျာ်းကိုမြင့်နဲ့များဘာမှ မဆိုင် …ကိုမြင့်က ငပိန် ဒီကြားထဲ ဆေးလိပ်ကသောက်သေးတယ်…ဘာမှသုံးမရဘူး …ခင်လဲ မစီမဆိုင် ခင့်အရင်ယောကျာ်းနဲ့ ဝသန့်ကို နှိုင်းရှင်ကြည့်မိနေတယ်…ဒါနဲ
” ကောင်းတာပေါ့ သားရယ် အဲလိုအားကစားလဲလုပ် …ပညာလဲထူးချွန်အောင်လုပ်မှ အဖက်ဖက်က ပြည့်စုံတဲ့ ယောကျာ်းကောင်းတယောက်ဖြစ်မှာ သိလာ… တီတီတို့ကတော့ အားကစားလဲမလုပ်နိုင်တော့ပါဘူး”
“တီတီကလဲ ..အားကစားမလုပ်ဘူးသာဆိုတယ် ..တီတီကိုယ်ခန္ဓာက တကယ့် အနစ်ဗျ…ဟဲဟဲ”
” ဟင်..ကောင်လေး ကို့အဒေါါ်ကိုနော်..ငါထုလိုက်ရ ခွေးစုတ်လေး”
” ဟုတ်လို့ပြောတာပေါ့တီတီရယ်..တီခင်က ယောကျာ်းတာရတာ ကလေးမယူရသေးဘူးဆိုတော့ …တကယ့် လုံးကြီးပေါက်လှ အပျိုလေးတယောက်လိုပဲ…သိလာ…ဝသန်က အမှန်ပြောတာ…စိတ်ဆိုးလား”
ဟုတ်တော့လဲ ဟုတ်ပါတယ်လေး…ခစ်..ခစ် …သား ဝသန် ကို့အဒေါ်ကို အဲလိုပြောလို့ စိတ်စိုးဟန်သာဆောင်ရတာ…ရင်ထဲမှာတော့ သဘောတွေကျ လို့ ပီတိတွေဖြာလို့ ..ကျေနပ်မိနေတာ…မျက်နှာကလဲ သူအဲဒီလိုပြောလို စိတ်စိုးဟန်ဆောင်နေတဲ့ ကြားထဲက … ပြုံးဖီးဖီးလေးလုပ်မိတယ်။
” အမလေး….ကို့အဒေါ်ကို လာမြှောက်နေတယ်…တခုခုလိုချင်လဲပြောပါနော် ..မြှောက်နေစရာမလိုဘူး…ချက်ချင်း ဝယ်ပေးလိုက်မယ် သိလာ”
“သားကလဲ …တခုခုလိုချင်တာများ တီတီ့ကို မြှောက်ပြောမှရမှာလာ …
သား တီခင့်စီကဘားမှမလိုချင်ပါဘူးဗျာ…သား လိုချင်တာလဲတီ ပေးနိုင်မယ်ထင်ပါဘူး”
“သားက ဘာလိုချင်လို့လဲ …တီတက်နိုင်တာဆိုရင် ကျိုက်တာပြော ချက်ချင်းဝယ်ပေးလိုက်မယ် ငါ့တူလေးကို”
လို့ပြောပြီး ဝသန့်မျက်နှာလေးကို ကြည့်လိုက်တယ်
ခုနက ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်နဲ့ စကားပြောနေတဲ့ ဝသန့် မျက်နှာလေး ညိုးသွားပြီး ခင့် ကို
စိုက်ကြည့်နေလေရဲ့…ခင်လဲ သူနောက်နေတယ်ထင်ပြီး ပြုံးစိစိလုပ်ပြောနေရင်းက …ဝသန်တယောက်ခင့်ကို ပြန်မပြုံးပြဘူး…စိုက်လို့ပဲကြည့်နေတယ်
ခင်လဲ သူ့ကို တချက်အကဲခက်ပြီး …ဒီကောင်လေးတော့ ဒီလိုမတော်တဲ့ အကြည့်တွေနဲ့ သူ့အဒေါ်ကို ကြည့်နေပြန်ပါပြီဆိုပြီး စိတ်ထဲပြောလို့ ခေါင်းလေးငုတ်ထားလိုက်မိတယ်။ ရုတ်တရက်ဆိုသလိုပဲ ခင့်လက်ကလေးကို ဝသန်လာကိုင်လိုက်ပါရော…ခင်လန့်သွားတယ် ခဏတော့ အကိုင်ခံနေပြီး သတိဝင်လာမှ လက်ကို ပြန်ဆွဲယူလိုက်တယ်။ ပြီးအရည်ရွမ်းတဲ့ မျက်လုံးလေးတွေနဲ့ ချစ်စရာအရမ်းကောင်းတာပဲသိလာ …ခင့်ကိုကြည့်နေတဲ့ သူ့မျက်လုံးတွေကလေ…ခင်လဲ ခဏတော့ စိုက်ကြည့်မိနေလိုက်သေးတယ်…ပြီးမှ
” သား ဝသန် မင်းဘာတွေဖြစ်နေတာလဲကွာ…ခုပဲ ပျော်ရွှင်နေရာကနေ ဘာလို့ အဲလိုမျက်နှာကြီးညိုးသွားရတာလဲ…တီဘာပြောမှားသွားလို့လဲ”
” မဟုတ်ပါဘူးတီခင်…သားဘာမှမဖြစ်ပါဘူး…ဒီလိုပါပဲ …ဘာရယ်မဟုတ်ပါဘူး”
ဝသန် ခင့်ကိုညာနေပေမဲ့ သူ့အမူအရာတွေက အရမ်းသိသာလွန်းနေတယ်…ခင့်ကိုလဲ မကြည့်တော့ပဲ ခေါင်းလေးကို ငုတ်လို့ထမင်းပြန်စားနေတယ်..ခင် လဲမနေတတ်တော့တာနဲ့
“သား ဝသန်ရယ် သားဘာတွေဖြစ်နေတယ်ဆိုတာ တီသိတယ်နော်..အဲလိုမနေနဲ့ကွာ တီမကြိုက်ဘူး…တီက သားနဲ့ အတူ တပါတ်လောက်နေအုံးမှာနော်…အဲလိုတွေ မလုပ်ပါနဲ့ …တီတီမနေတတ်ဘူး…အဲလိုတွေ ဖြစ်နေရင် တီတီသားနဲ့မနေတော့ဘူးနော်…တီတီ ကုမ္မဏီကပေးတဲ့ ဟိုတယ်မှာ သွားနေလိုက်မယ်လို့”
ခင်ပြန်ပြောလိုက်မိတယ်….ဒါနဲ့ ဝသန် ခေါင်းလေးငုံသွားပြီး ..
“သားဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး တီခင်ကလဲ … ဒီလိုပါပဲ အကြောင်းတိုက်ဆိုင်မှုတခုကို သွားစဉ်းစားမိလိုက်လို့ပါ…တီခင် တခြားမှာတော့ သွားမနေပါနဲ့နော်…တီခင်မကြိုက်ရင် ဝသန်မလုပ်တော့ဘူး…တီခင်နားမှာ ပျော်ပျော်ရွင်ရွှင်နဲ့ နေပါ့မယ်..နော်…တီခင်…နော်လို့”
အဲလို သား ဝသန်ကပြောလာတော့ ခင်လဲစိတ်မကောင်းဖြစ်မိတယ်…စားပွဲပေါ်မှာတင်ထားတဲ့ ဝသန့် လက်ကလေးကို ခင့် လက်ကရုတ်တရက် သွားအုပ်ကိုင်လိုက်မိတယ်…ဝသန်လဲခေါင်းလေးမော့လာပြီး ခင့်ကို တောင်းပန်တဲ့ မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ ကြည့်နေတာပေါ့ ….ခင်ရင်ထဲမှာလဲ တမျိုးကြီးပဲ …သူ့မျက်နှာလေးကို ကြည့်လိုက်တာ သနားဖို့ကောင်းလိုက်တာရှင်…ချစ်စရာလဲအရမ်းကောင်းတာပဲသိလာ။ သား ကို အရမ်းသနားမိသွားတယ်။ အစကတည်းက ဒီမှာလာမနေရင် အကောင်းသားလို့ စိတ်ထဲမှာလဲ တွေးနေမိတယ်…
“သား ဝသန် တီတီနဲ့ သားရဲ့ ကြားမှာ တချို့ကိစ္စတွေက မဖြစ်သင့်ဘူးဆိုတာ
ကိုသားနားလည်ရမယ်နော် ”
လို့ ခင်လဲ ဝသန့်ကိုချော့ပြောရတာပေါ့….ဝသန်ကလဲ
“သား သိပါတယ် တီခင် …စိတ်မပူပါနဲ့ သားနဲ့အသူရှိနေတဲ့ အချိန်တွေ တီ့အတွက် စိတ်အနှောက်အယှက်မဖြစ်စေရပါဘူးလို့ သားကတိပေးတယ်…တီလဲဘယ်မှသွားမနေပါနဲ့နော်”
ခင်လဲ ခေါင်းကို ညိတ်ပြရင်း
“စိတ်ချ တီ ဒီတပတ်လုံး သားနဲ့ပဲနေမယ်..နော်…ဝသန်”
လို့ပြောရင်း သူ့လက်ကလေးကို စုပ်ကိုင်ရင်းက အနည်းငယ်ဖိညစ်မိလိုက်တယ်။
ဝသန်တယောက်ရုတ်တရက်ထရက်ပြီး
“တီ..သား အပြင်မှာ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ချိန်းထားတာရှိသေးတယ်…တီအိမ်မှာ လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေပါ…လိုအပ်တာရှိရင်သားကို ဖုန်းဆက်နော်…ပြီးတော့ ကုမ္မဏီကိစ္စ တခုခုသွားစရာရှိရင်လဲ သားကိုပြော …သားကားနဲ့ပဲ လိုက်ပို့ပေးမယ် သိလာ”
” အင်…ဒီနေ့တော့ တီဘယ်မှမသွားချင်ဘူး …ရုံးကိစ္စလဲ တီဖုန်းဆက်ထားလိုက်မယ်…အစည်းအဝေးကလဲ မနက်ဖြန်မှဆိုတော့လေ…သား သွားစရာရှိတာသွား..တီတီအိမ်မှာပဲရှိမယ်…နော်”
” ဒါဆိုသားသွားမယ်နော်” လို့ပြောပြီး ကျောပိုးအိ်တ်နဲ့ ကားသော့ကို ယူပြီး ဝသန်ထွတ်သွားတာပေါ့..
ခင်မှာလဲ ဘာလုပ်လို့ဘာကိုင်ရမှန်းမသိပဲ ဝသန်ထွတ်သွားတာကို ငေးကြည့်ရင်း ခင် တယောက်ထဲ ထမင်းစား စားပွဲမှာ တယောက်ထဲထိုင်လို့ အတွေးပင်လယ်ဝေနေမိတယ်..
အော်…ဝသန်တောင် တကဲ့ ယောကျာ်းကြီးတယောက်ဖြစ်နေပါပေါ့လား…အခုဖြစ်သွားတဲ့ကိစ္စမှာတောင် ခင် စိတ်တွေမနဲ့ ထိန်းထားရတယ်…ဝသန့်မျက်နှာလေးကို ကြည့်ပြီး ခင်အရမ်းသနားသွားမိတယ်။ လူတယောက်က ခင့်ရဲ့အချစ်မေတ္တာတွေ ကိုပေးပါ သနားပါလို့ အသနားခံ တောင်းနေသလိုပဲ …သနားလဲအရမ်းသနားသွားတယ် သိလာ။သားလာ…သားနောက်ထပ် ၂နှစ်လောက်တော့ တက်ရအုံးမယ် …တီတီရဲ့” မယ်မင်းကြီးမ ခင်ဖုန်းရွှေ ညည်းမကြံကောင်းမစီရာတွေ တွေးမနေနဲ့နော် …လို့ ကို့ကိုကိုပြောရင်း စားသောက်ထားတဲ့ ပန်းကန်တွေကို ဆေးကြောသုတ်သင်ဖို့ ထရပ်လို်က်တယ်။ ပန်းကန်တွေ ကို ဆေးစရာရှိဆေး လဲစရာရှိလဲကျင်းပြီး ခင့်အခန်းဘက်ထွတ်လာလိုက်တယ်။ ခင့်အခန်းဘက်ထွတ်လာတော့ ဘေးက ဝသန့်အခန်းလေးက ပွင့်နေတယ်…ဒါနဲ့ ဝသန်မရှိတုံး သူ့အမေ မမတင်မှာထားတဲ့အတိုင်း ဝသန့်အခန်းကို မွေအုံးမှပဲဆိုပြီး ဝသန့်အခန်းထဲ ဝင်လိုက်မိတယ်။ အခန်းထဲရောက်တော့ အရင်ဆုံး ကွန်ပျူတာစာပွဲ ရှိရာကို သွားပြီးထိုင်ချလိုက်တယ်….ကွန်ပျူတာစာပွဲပေါ်မှာလဲ သူ့ကျောင်းကိစ္စနဲ့ ပတ်သက်တဲ့ စာရွက် စာတန်းတွေနဲ့ ရှုပ်လို့….ဟိုလန်ဒီလော်လုပ်လိုက်တာ….ဟော်တွေ့ပါပြီ…ခွေတွေထားတဲ့ ကွန်ပျူတာစင်အောက်အန်ဆွဲ ထဲမှာ …အပြာဇာတ်လမ်းတွေ…အမလေး ကြောက်စရာကြီးတွေရှင် ယောကျာ်းသားများရဲ့လိင်တံကြီးများကလဲ လေကားလက်ကိုင်လောက်နီးနီးရှိတဲ့ ဟာကြီးတွေ။ မိန်းမသားများ ရဲ့ နို့တွေ အဖုတ်တွေဟာလဲ အကြီးကြီး ပြဲပြဲလန်လန်ကြီးတွေနဲ့ ခင် ခွေတွေတချပ်ပြီးတချပ်ကြည့်ရင်း တံတွေးတွေ တအွန့်အွန့်နဲ့ မျိုချနေမိတယ်။ တခုထူးဆန်းတာက မိန်းမပုံတွေက အသက်ခက်ငယ်ငယ် ဝသန့်လို အသက်အရွယ်မျိုး sexyလေးတွေမဟုတ်ပဲ …ခင်တို့လို အသက်သုံးဆယ်ကျော် လေးဆယ်ဝင်းကျင် မိန်းမပုံတွေ …ခင် တော်တော်အံဩနေမိတယ်…ရေးထားသေးတယ် ဘာတဲ့ MILFS တဲ့ ဘာလဲ MILFs မသိဘူး …အသက်ကြီးတဲ့ မိန်းမပြည့်တန်ဆာတွေ ဆိုတာတော့ ခင် သေချာပြောနိုင်တယ်…ဒါနဲ့ ခင်လဲ ခွေတွေကို အံဆွဲထဲပြန်ထည့်ထားလိုက်တယ်…ဒါကိုတော့သူ့အမေကို တိုင်ပြောလဲအပိုပဲ ဒါတွေက အခုခေတ်လူငယ်တိုင်း ယောကျာ်းလေးတိုင်းရဲ့ အခန်းထဲမှာရှိတယ်လေ….ခင် ကိုမြင့်နဲ့ တက္ကသိုလ်မှာ ရီစားဖြစ်တုန်းကတောင် ကိုမြင့်က ဒါမျိုးကားတွေ ခင့် ကိုလာလာပြလို့ ရန်ခဏခဏဖြစ်ရဖူးတယ်လေး…ဒါကတော့မဆန်းဘူး ခင် ခွတ်လွတ်နိုင်တယ်…ဒါပေမဲ့ တခုရှိတာက အပြာခွေတွေအားလုံးက အသက်ကြီးတဲ့ မိန်းမပုံတွေကြီးပဲ…ဒါကို ခင် ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ…အို ..လျှောက်စဉ်းစားနေ တာကို့နဲ့မ မဆိုင်တာပဲ ..ဆိုပြီး ခွေတွေသူ့နေရာနဲ့သူပြန်ထားလိုက်တယ်…ခွေတွေထားတဲ့ အံဆွဲလေးထဲမှာပဲ ရွှေဗူးလေးနဲ့ထည့်ထားတဲ့ Diary စာအုပ်တအုပ်ကို ထပ်တွေ့ပြန်တယ်။ ဒါနဲ့ ..ဗူးလေးကို ယူပြီးဖွင့်ကြည့်မိတယ်..ဗူးထဲမှာစာအုပ်တအုပ် diary စာအုပ်လေး…ဖွင့်ဖတ်ရကောင်းမလား ဖွင့်မဖတ်ရကောင်းမလား ခင် စဉ်းစားသေးတယ်…
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်လေ ခင် ကသူ့အဒေါ်ပဲ ကို့တူတယောက်ရဲ့အခြေအနေကိုတော့ အဒေါ်တယောက်အနေနဲ့ သိခွင့်ရှိတယ်ဆိုပြီး ဖွင့်ဖတ်ပြစ်လိုက်တယ်.
ဘာတွေများရေးထားတယ်ထင်လဲ…သူထားခဲ့ဖူးတဲ့ ရီစားအကြောင်းတွေရှင့်…ဒီကတော့ တူတော်မောင်လေး ရီးစာလဲမထား ဘာမထားနဲ့ သူ့အဒေါ်ကိုပဲ သဘောကျနေတယ်ထင်ခဲ့တာ…အမလေး ငါမှားပါပေါ့လားလို့ ကို့ကိုယ်ကို စိတ်တိုမိတယ် သိလာ…သူ့ကိုလဲ အရမ်းကို စိတ်တိုမိတယ်…တူလေးရီးစားထားတာ သူများအဒေါ်တွေ အတွက်တော့ စိတ်တိုစရာမဟုတ်ပေမဲ့ ခင် ကတော့ရင်ထဲမှာ ဘလောင်ကိုဆူသွားတာပဲ…
ဝသန်နှင့်ကိုငါ အရမ်းမုန်းတယ် သိလားလို့ စိတ်ထဲမှာလဲ ဝသန့်ကို ပြောလိုက်မိတယ်။
စာအုပ်ကို တရွက်ချင်းလှန်ရင်းက သူ့ရီးစားတွေအကြောင်းရေးထားတာ စာမျက်နှာ ၁၅မျက်နှာလောက်ရှိတယ် ..သူတို့အရပ်အမောင်းတွေ ဘယ်လိုသူတို့နဲ့ ဆက်ဆံရရင် အရသာရှိတာတွေ ဘယ်တယောက်ကဘယ်လို အပြုအစုတော်တာတွေ အဲဒါတွေကို ရေးထားတာရှင်း …ဘယ်တယောက်ကိုတော့ ဘယ်လောက်အထိ ချစ်မိတယ် ဆိုတာမျိုးကိုတော့ တရွက်မှာမှ မရေးထားဘူး….။ လှန်ဖတ်ရင်းနဲ့ သူ့ကောင်မလေးတွေရဲ့ စာမျက်နှာကုန်သွားတယ်…လှန်ရင်းလှန်ရင်း အမလေး….တွေ့လိုက်ရတဲ့ ဓာတ်ပုံတပုံကြောင့် ခင် အရမ်းကို အံဩသွားမိတယ် …ဘယ်သူ့ပုံများ မှတ်သလဲ ခင့်ပုံပါရှင်း ခင့်ပုံမ …ခင့်ပုံအစစ် ပုံလေးက ကွဲသွားတဲ့ ယောကျာ်းကိုမြင့်နဲ့ ယူပြီး ဟန်းနီးမွန်းထွတ်တုန်းက ပုံလေးပါ ..အဲတုန်းက ဝတ်ထားတာက ပင်တီအဖြူ ဘော်လီအဖြူလေးနဲ့ အိပ်ရာပေါ် မောက်ရပ်အနေအထားနဲ့ ကိုမြင့် လက်ဆော့ပြီး ရိုက်ထားတာ …အဲဒီပုံက အယ်ဘန်ထဲက ပျောက်သွားတာ တနှစ်လောက်ရှိနေပြီ တအိမ်လုံးနံနေအောင်ရှာတာလဲမတွေ့ဘူး …အခုတော့ တရားခံ ပေါ်ပြီ ဒင်းလေးက ခိုးထားတာကို သူ့အဒေါ်ပုံကို။ သူများတွေ့မှာစိုးလို့ အဲလိုတွေပျောက်မှာစိုးလို့ ဘယ်မှာမှမထားဘူးခင့် အခန်းထဲက သီးသန့် အဲဘန်ထဲမှာထည့်ထားတာ….အခုမှတွေ့တော့တယ်ရှင်…ဝသန် …ဝသန်သူခိုးလေး…ဟင်..ဒင်းတော့ တွေ့မယ်ဆိုပြီး ပုံကိုကြည့်ရင် ပုံအောက်က စာကို ဖတ်ကြည့် မိလိုက်တယ်…
” တလောကလုံးမှာ ဒီမိန်းမကလွဲပြီး ဘယ်သူ့ကိုမှ မချစ်နိုင်ဘူး”
ခင် ပျော်ပဲပျော်ရမလား စိတ်ပဲညစ်ရမလား ဟင်… ဒီစာသားလေးကြောင့် ခင် ရင်ထဲမှာအရမ်းဝမ်းသာသွားတာတော့သေချာတယ်… ဦးဏှောက်ကတော့ လက်မခံနိုင်ဖြစ်လို့ ဝသန့်ကို စိတ်တိုရမလား …ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ ခင် မသိတော့ပါဘူးရှင်… ခင် ပျော်နေတာကတော့အမှန်ပဲ
အဲဒီစာလေး ကိုလဲတွေ့ရော ခင်ပြုံးလိုက်မိတယ်..ခုနကတော့ သူ့ရီးစားတွေ အကြောင်းရေးထားတာတွေဖတ်နေတုန်းကတော့ ခင် ဝသန့်ကို အရမ်းဒေါသထွက်နေမိတယ်….ဒါပေမဲ့ ဒီစာသားလေးတွေ့မှ ခင် အရမ်းကိုပျော်သွားတယ် သိလာ…
” တလောကလုံးမှာ ဒီမိ်န်းမကလွဲပြီး ဘယ်သူ့ကိုမှ မချစ်နိုင်ဘူးတဲ့ ”
ခင် ရင်တွေခုန်လို့ ပျော်နေမိတယ် သိလာ…မပျော်ပဲနေမလား ကြည့်အုံးလေ…သူထားခဲ့တဲ့ ကောင်မလေးတွေက ခင့် ထပ်အသက် ထက်ဝက်လောက်ကွာတဲ့ ငယ်ငယ်ချောချောလေးတွေ…အဲလို ကောင်မလေးတွေ ပိုင်ဆိုင်ခွင့်ရှိနေတာတောင် ဒီက အဒေါ်အအိုကြီးကို ချစ်နေရှာတဲ့ တူကို ဘယ်လိုလုပ်ပြီး မုန်းလို့ရနိုင်တော့မှာလဲ…ဟုတ်တယ်မလာ…..ခစ်..ခစ်။
အော်…သား ဝသန်ရယ် မင်းတီတီ့ကို အဲလောက်တောင်ပဲလားကွယ်ဆိုပြီး ပီတိတွေပြစ်လို့ ခင် အရမ်းပျော်နေမိတယ် သိလာ။ ခင်လဲ ခြေရာလက်ရာမပျက် စာအုပ်ကို ပြန်ထားပြီး ခင့် အခန်းထဲ ထွက်လာလိုက်မိတယ်။ အခန်းထဲရောက်တော့ ..အိပ်ရာပေါ်တက် နဖူးပေါ်လက်တင်ရင်း အတွေးပင်လယ် ဝေနေမိပါရော။…အော် ဒီကောင်လေး ငါ့ကို ဘာလို့ အဲလောက်တောင် ရူးသွပ်နေရတာလဲ …ဘာလို့လဲ …သူ့မှာ ငယ်ငယ်ချောချောရီးစားတွေဆိုတာလဲ တပုံကြီးနဲ့ ခင့်လို တခုလပ် အဒေါ်အရင်းကိုမှ ဘာလို့ အရမ်းချစ်နေရတာလဲ ဝသန်ရယ်။…..ဒါနဲ့ နေပါအုံး ခင် ကကော ဝသန့်ကို မချစ်ဘူးလား ချစ်ရင်လဲ တူလေးတယောက်ကို အဒေါ်တယောက်က သာမန်ထားတဲ့ အချစ်မေတာ္တသန့်သန့်နဲ့ပဲချစ်တာလာ သေကောသေချာလို့လား ဆိုပြီး ….ခင့် ကိုခင်ပြန်ဆန်းစစ်မိနေတယ်။
ဘာပဲပြောပြော …ခင် သူ့အကြည့်တွေကို မခံနိုင်တာကတော့ အမှန်ပဲ ..အဲလိုရီးစားတွေထားတယ်ဆိုတာကိုလဲ ခင့်ရင်ထဲမှာ မကျေနပ်သလို ဖြစ်နေမိတယ်…အဲဒါတွေက ဘာကြောင့်လဲ ကို့ကိုယ်ကို မေးခွန်းထုတ်နေမိတယ်ရှင်။ ခင်တို့ နှစ်ယောက် ဒီထပ်ပိုပြီး ဘာမှလဲ ထပ်ဖြစ်မလာပါစေနဲ့ လို့လဲ ဆုတောင်းမိတယ်။ နာရီဝက်တနာရီလောက်လဲကြာရော..အိမ်ရှေ့အခန်းတံခါးကို သော့နဲဖွင့်ဝင်လာတဲ့ အသံကို အခန်းထဲက ကြားနေရတယ်…ဒါနဲ့ ဘယ်သူများလဲ သူခိုးများလားဆိုပြီး အခန်းတံခါးဖွင့် ကြည့်လိုက်မှ ဝသန်ပြန်ရောက်နေပြီ…
“သား ဝသန် ပြန်ရောက်နေပြီလား …အသံမပေးဘာမပေးနဲ့ ..တီတီဖြစ်သူခိုးထင်လို့ လန့်သွားတာပဲ”
” တီတီကလဲ ဒီရပ်ကွက်သူခိုးမရှိဘူး …လူခိုးပဲရှိတာ…ဟဲ..ဟဲ”
ဝသန်က ခင့် ကိုစနေသေးတယ် ..မျက်နှာကလဲ ပြုံးဖီးဖီးနဲ့ မုန်းဖို့ကောင်းလိုက်တဲ့ ကောင်လေးလိုစိတ်ထဲက ပြောရင်း …သူ့ကို
” အမလေး ..တီခင် တို့က လူမပြောနဲ့ ဂေါ်ဇီလာတောင်မကြောက်ဘူးနော်..သိလာ”
လို့ မျက်စောင်းလေးတချက်ခဲပြီး ဝသန့်ကို ပြန်ပြုံးပြလိုက်တယ်။
” တီ ဒီည ဘယ်မှမသွားဘူးလာ ဟင်…ဘယ်မှလျှောက်မလယ်ချင်ဘူးလား…လယ်ချင်ရင် ဝသန်လိုက်ပို့မယ်နော်”
“ရပါတယ် ဝသန်ရယ် တီခင် ဒီညဘယ်မှမသွားဘူး …ကို့တူလေးနားမှာပဲ နေမယ် ..စကားတွေအများကြီးပြောရင်းနဲ့ ပေါ့” လို့ ကြာပါတဲ့ အပြုံးလေးနဲ့ ကိုလူချောလေးကို ပြန်ပြောလိုက်မိတယ်
ဝသန် ခင့် အနားကပ်လာပြီး တကယ်ပြောတာလား တီခင်…တီခင်က ဝသန်နဲ့ ဘာအကြောင်းတွေများပြောချင်တာလဲ…” လို့ ခင့်အနားကပ်ပြောတော့ ခင်ကလဲ
“ခစ်..ခစ် ဟိုအကြောင်းဒီအကြောင်းပေါ့လို” ပြောလိုက်တယ်
” ဒါဆိုရင် တီခဏစောင့် ကျနော် ရေမိုးချိုးလိုက်အုံးမယ်နော်”” အင်”
ဝသန် သူ့အခန်းထဲ ဝင်သွားပါလေရော။
ဝသန် အခန်းထဲ ဝင်နေတုံး ခင်လဲ ကုမ္မဏီက ဒါရိုက်တာကို ဒီနေ့ သူရန်ကုန်ရောက်ကြောင်း ..မနက်ဖြန် အစည်းအဝေးကျမှပဲ စုံကျမယ်လို့ လှန်းဖုန်းဆက်လိုက်တယ်။ ဒါရိုက်တာကလဲ ခင် ခရီးပန်းလာရင် ဟိုတယ်မှာပဲအနားယူလိုက်ပါ …ဒီနေ့တော့ လာမတွေ့တော့ပါနဲ့လို့တဖက်ကပြန်ပြောတယ်…ခင်က အခုဟိုတယ်မှာ ခင် မနေတဲ့ အကြောင်း ခင့်အမတိုက်ခန်းမှာ တူတယောက်နဲ့ နေနေတာကြောင့် ဟိုတယ်မှာမနေဖြစ်တော့ ကြောင်းပြန်အကြောင်းကြားလိုက်တယ်…ဒါရိုက်တာကလဲ အဲဒါလဲရတာပဲ ဒါဆို မနက်ဖြန်အစည်းအဝေးတော့ အမီလာခဲ့နော် ခင်ဆိုပြီး တယောက်ကိုတယောက်အပြန်အလှန် အကြောင်းကြားအသိပေးရင်းဖုန်းချလိုက်ကျတယ်။ဖုန်းပြောပြီး ဘာလုပ်ရမှန်းမသိတာနဲ့ တီဗွီဖွင့်ပြီး ဟိုလိုင်းပြောင်းကြည့် ဒီလိုင်းပြောင်းကြည့်နဲ့ လုပ်နေလိုက်တယ်။
ဝသန်သူ့အခန်းထဲကနေ ပြန်ထွတ်လာပါပြီရှင်… အားကစားဘောင်းဘီတို တီရှပ်အဖြူနဲ့ … တကယ့် အားကစားသမားကြီးပုံစံကိုပေါက်နေတာ…ရင်အုပ်တွေကလဲကားကား လက်မောင်းတွေကလဲ ကြွက်သား လုံးကြီးတွေနဲ့ တော့ …သူကြည့်ရတာ ဟိုလွန်ခဲ့တဲ့ ၃ ၄လကနဲ့ မတူပဲ အရမ်းကို ပြောင်းလဲနေတဲ့ ကောင်းလေးပဲလို့ ဝသန် ဧည့်ခန်းထဲ လမ်းလျှောက်လာတာကို ငေးကြည့်နေရင်း ခင် သူ့ကို အားကျနေမိတယ် သိလာ… ပြီးတော့ အရမ်းယောကျာ်းကောင်းပြီသပြီး ချောတာလဲ မပြောပါနဲ့တော့ လို့ ခင် ဝသန့်ကို စိတ်ထဲကနေလဲ ချီးမွမ်းနေမိတယ်…ခင်ကချောတယ်လို့ ပြောတဲ့ ယောကျာ်းဆိုတာ တော်တော်ရှားတာနော်…ကျောင်းတုန်းကဆို သူငယ်ချင်းတွေက ခင့်ကို အပျိုကြီးဖြစ်မယ်လို့ တောင်ထင်ထားကျတာ သိလာ…ခင် ကဇီဇာအရမ်းကြောင်ပြီး လူလဲအရမ်းရွေးလို့တဲ့…ဟုတ်လဲဟုတ်တယ်သိလာ…ခင် ကျောင်းတုန်းကဆို အရမ်းမာနကြီးတာ …ကိုတိုင်ကားမောင်းပြီး ကျောင်းတတ်တယ်လေ…အဲဒီခေတ်က မန္တလေးတမြို့လုံး ကားဘယ်နှစီးရှိလဲ လိုက်ရေလို့ရတဲ့ခေတ်မျိုး….ကျောင်းကို ကားနဲ့လာတက်တယ်ဆိုတာ အတော်ပိုက်ဆံချမ်းသာမှ ကားစီးနိုင်တာ..အခုခေတ်လို မျက်စိနှောက် ပလူပျံနေအောင် ကားတွေက မများသေးဘူး…ရုပ်ကလဲ အသင့်သင့်ချော ပိုက်ဆံလဲရှိ ကားကြီးနဲ့ ဆိုတော့ …ကျောင်းထဲက ဘဲတွေများ ခင့် ကိုလိုချင်လိုက်တာများ မပြောနဲ့ ကြွားပြောတာမဟုတ်ဘူးသိလာ…တကယ်…ခင် ကလဲ အဲလိုအနေအထားတွေ သိတော့ …မာနကြီးတခွဲသားနဲ့ တော်ယုံယောကျာ်းဆို စကားလာပြောရင်ပြန်ဟောက်လွှတ်တာ…ဘယ်သူမှ မကပ်ရဲဘူး …ကိုမြင့်တယောက်သာ ခင် ကလက်ခံခဲ့တာလေး…ကိုမြင့်က အဲဒီအချိန် မန္တလေးမိန်းထဲမှာ ကင်းနော်…ဒီလိုနဲ့ ကိုမြင့်နဲ့ပဲယူဖြစ်ခဲတာလေ…လည်လွန်းတဲ့ဘီး ချီးနင်း ဆိုသလို ကိုမြင့်ဆိုတဲ့လူဟာ ခင့်အတွက်တော့ ရုပ်ချောတာတခုပဲ မက်မောစရာရှိတယ်…ကျန်တာ ဘာမှသုံးစားမရတဲ့ လူကြီးပါ…ဒါကြောင့်လဲ ကိုမြင့်နဲ့ခင် မနှစ် တနှစ်ကပဲ ကွဲခဲ့ကျတာပေါ့..။ ဒါကြောင့် ဝသန့်ကို ခင် ကချောတယ်လို့ စိတ်ထဲမှာ ပြောနေမိတာ ဝသန်တကယ်လဲချောလို့ပေါ့…ခင် သူ့ကိုကြည့်နေရင် တချက်တချက်လွှတ်လွှတ်သွားတယ်…အဲဒါဘာလဲသိလာ…
ဝသန့်ကို ကို့တူလေးတယောက်လိုမမြင်မိပဲ တကယ်ဆွဲဆောင်မှုရှိလွန်းတဲ့ အစင်လေး ဆိုပြီးပေါ့။
ဒီလိုစိတ်ထဲ မှာဖြစ်နေတာကို ဝသန် သတိထားမိမှာစိုးလို့ မနဲ ပြန်ပြန် ထိန်းယူရတယ်…ကိုကအကြီးနော် ဆိုတာကို ခေါင်းထဲ အမြဲတမ်းပြန်သတိရပြီး ကို့ကိုယ်ကို ပြန်ထိန်ထိ်န်းပြစ်ရတယ်…တခါတလေ ကို့ကိုယ်ကို ပြန်ပြီး မထိန်းနိုင်မှာတောင် ခင် ကြောက်နေမိတယ်။
ဒီလိုနဲ့ ဝသန် ခင့် အနားမှာလာထိုင်တယ်.. ဆိုဖာနှစ်ယောက်ထိုင်ခုံမှာ ခင်ကတဖက် ဝသန်ကတဖက်ပေါ့။
သူလာထိုင်ပြီး နှစ်ယောက်သား ဘာမှစကားမှမပြောဖြစ်ကျပဲ တီဗွီကိုသာ ဆိုက်ကြည့်နေမိကျတယ်… ဒါနဲ့ ဝသန်က ခင့်ဖက်လည့်ပြီး စကားစတယ်…
” တီခင် …တီခင် ညဘာမှ မစားတော့ဘူးလာ ..ဟင် …တီခင်..ဗိုက်စာတယ်ဆို သား အောက်ဆင်းပြီး တခုခုဝယ်ပေးမယ်လေး..”
ခင်ကလဲ သူ့ဖက်လည့်ပြီး
” တော်ပါပြီ သားရယ်…တီတီ ဘာမှမစားချင်တော့ပါဘူး ၅နာရီလောက်ကပဲ သားနဲ့ စားထားတဲ့ဥစ္စာကို ..ရပြီ တီခင်ညဘာမှမစားတော့ဘူးနော်သား”
” အင်…အဲဒါဆိုသားလဲ ဘာမှသွားမဝယ်တော့ဘူး…ရေခဲသေတ္တာထဲမှာလဲ ကိတ်တွေ ဒိုးနပ်တွေရှိတယ်…ထမင်းမှစားချင်တယ်ဆိုရင်လဲ …ကြက်ဥနဲ့ ဝက်အူချောင်းတွေရှိတယ်..တီတီ”
“ရေခဲသေတ္တာထဲ ကို သားကအစုံထည့်ထားတာပဲ…အမလေး အစားပုပ်လိုက်တာ ငါ့တူလေးကလဲ…”
“မဟုတ်ဘူးတီတီရဲ့…သားက တခါတလေ ညတော်တော်နက်တဲ့ အထိ စာဖတ်နေတတ်တယ် …အဲလိုစာဖတ်နေရင်း ဗိုက်စာစာလာတတ်လို့ ရေခဲသေတ္တာထဲ …ရိက္ခာတွေဖြည့်ထားတာ…ညကြီးမင်းကြီးကျတော့ ဘယ်မှသွားဝယ်စားလို့မရတော့ဘူးလေ…ဒါကြောင့်ပါတီခင်ရဲ့”
“ဟုတ်တော့…ဟုတ်တာပဲ…အဲလိုှဗိုက်စာရင် ညကြီးဘယ်မှလျှောက်မသွားနဲ့နော် သား ဝသန်…လူစိုးသူခိုးနဲ့ တွေ့နေမှဖြင့် ဒုက္ခများနေမယ်”
“အင်ပါ တီခင်ရဲ့ ..အဲလိုတွေ သိလို့ကို ရိက္ခာအပြည့် ဖြည့်ထားတာ..ဟဲ..ဟဲ”
ခင့်ကို ပြုံးဖြီးဖြီးဖြစ် ပြန်ဖြေတယ်။ ဒီလိုနဲ့ နှစ်ယောက်သား ဘာမှ ထပ်မပြောဖြစ်ပဲ တီဗွီကိုသာ ဆက်ပြီးကြည့်နေကျတာပေါ့ ..နဲနဲကြာတော့ ခင်ကပဲ စကားစလို့
“သား ဝသန် မင်းမှာ ချစ်သူရီးစားများရှိနေပြီလား…ရှိရင်လဲ တီတီ့ကိုပြောပြလေ…သူကချောလား…ဘယ်လိုလေးလဲ ဆိုတာ ..တီတီလဲသိချင်တယ်…ပြောပြပါလား…”
လို့ ဝသန့်မျက်နှာတချက်ကြည့်ပြီး မသိချင်ယောက်ဆောင်ကာမေးလိုက်မိတယ်…ဒါနဲ့ ဝသန်ကလဲ တီဗွီကို မျက်နှာမူထားလျက်နဲ့ ခင့်ကို ပြန်ဖြေတယ်…
“တီကလဲဗျာ…ကျတော်က ရီးစားဘယ်လိုလုပ်ရှိမှာလဲ …ကျောင်းနဲ့အိမ် အိမ်နဲ့ တဲနစ်ကွင်း ဒါတွေနဲ့ပဲ ပတ်ရှုပ်နေတဲ့ ဥစ္စာ ဘယ်သူကသားကို လာကြိုက်မှာလဲ…မရှိသေးပါဘူး တီတီရယ် ..”ဆိုပြီး ခင့်ကို ခပ်ယဲ့ယဲ့အပြုံးနဲ့ ပြန်ပြောတဲ့ သူ့ပုံစံကို ခင်လေး သိလာ နာရွက်ဆွဲပြီး ..ဗိုက်ခေါက်တွေဆွဲလိမ်ပြစ်ချင်တယ်…သူ့အဒေါ်ကိုများဘာမှတ်နေလဲမသိဘူး လာလိမ်နေသေးတယ်…။
ခင်လဲ သူ့အကြောင်းမသိသလိုပဲ နေပြီး ပြန်ပြုံးပြလို့ …တခုမေးလိုက်မိတယ်
” သားမှာရီးစားမရှိဘူးဆိုတာကို တီယုံပေးလိုက်မယ်ဟုတ်လား..”
လို့ ခပ်ယဲ့ယဲ့အပြုံးနဲ့ ပဲဝသန့်ကို ပြန်ပြောလိုက်မိတယ်…သူမှာရီးစား မရှိဘူးဆိုတာ ခင် မယုံမှန်းသူရိပ်မိတဲ့ပုံပဲ…
သွားတွေပေါ်အောင်ဖီးပြီး ခင့် ကိုပြန်ရီပြနေတယ်လေ…
“ဟီ..ဟီ…ဟုတ်တယ်တီရဲ့ သား မှာမရှိဘူး…”
ဟင်..ဟင် ကောင်လေးနော် ငါအကုန်သိတယ်ဆိုတဲ့ အထာနဲ့ သူ့ကို မျက်လုံးတချက်ပြူးပြလိုက်တယ်..အဲတော့ သူက
“တီကလဲ..အဟုတ်ပြောတာ …သားမှာလုံးဝရီးစားမရှိသေးဘူး…ယုံ” ဆိုပြီး မျက်နှာပိုး အချိုးသတ်လို့ ခင့် ကို အတည်ပေါက်ပုံစံမျိုးနဲ့ ပြန်ဖြေတယ်…ဒါကြောင်ခင်လဲ ထပ်မမေးတော့ပါဘူး မေးလဲ ဒါပဲဖြေမယ်. ခွေးကောင်လေးဆိုပြီး ထပ်မမေးပဲ…ပြုံးစိစိလုပ်ကာ တီဗွီဖက်ခေါင်းလည့်လို့ တီဗွီဖန်သားပြင်ကြီးကို ဆက်ငေးနေလိုက်တယ်…
ဒီလိုတီဗွီကို စိမပါပဲကြည့်နေရင်းက မေးစရာ တခုခေါင်းထဲထပ်ပေါ်လာတယ်…
“သား ဝသန်…”
ခင် သူ့ကိုမကြည့်ပဲ လေသံခပ်တိုးတိုးနဲ့ ခေါ်လိုက်တယ်… “တီပြော”
သူကလဲ လဲ့မကြည့်ပဲ ပြန်ဖြေတယ်…
ခင်ကပဲ ဆက်ပြီး…
“သား ဝသန်မှာ ချစ်သူရီးစားမရှိဘူးဆိုတော့ သားရင်ထဲကနေ တဖက်သတ်ချစ်နေတာမျိုးကောမရှိဘူးလား..ဟင်…”
လို့ နှစ်ယောက်ထဲကြားနိုင်တဲ့ လေသံတိုးတိုးနဲ့ပဲ ထပ်မေးလိုက်မိတယ်…
ဝသန် ခင့်ကို ဘာမှ ပြန်မဖြေဘူး တီဗွီကိုပဲ ဆိုက်ကြည့်နေတယ်…ညကလဲ တဖြည်းဖြည်းနက်လာရင်းက လမ်းထဲ ကားတွေ ဖြတ်သွားဖြတ်လားလုပ်တဲ့ အသံတွေတောင် ခပ်ကျဲကျဲသာကြားရတော့တယ်…တီဗွီက သရုပ်ဆောင်များရဲ့ စကားတွေကတော့ အတိုင်းသာကြားနေရပေမဲ့ ဘာတွေဆိုလို နေတာလဲဆိုတာကိုတော့ ဝသန်ကော ခင်ပါ လုံးဝနားလည်မှာမဟုတ်ဘူး…အနေထားတခုအတွက်သာ စိတ်မပါပဲ ကြည့်နေကျရတာပေါ့…
ဝသန် အတော်နဲ့ ခင့် မေခွန်းကို မဖြေဘူး …ခဏကြာတော့
“တီခင်…”
လို့သာ ခေါ်ပြီး ပြန်တိတ်ဆိတ်သွားပြန်တယ်….
ခင် ကပြန်လို့
“ပြောလေ..ဝသန်”
ဝသန်က ဆက်ပြီး …
” သား အရမ်းချစ်ရတဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်တော့ ရှိတယ် သိလာ တီခင်”
“အင်..ပြောလေသား သူကဘယ်သူလဲ ..ဟင်” သိလိုဇောအားကြီးတဲ့ ပုံစံနဲ့ ဝသန့်ဖက်လည့်ပြီး ခင် ထပ်မေးလိုက်တယ်…
ဒါနဲ့ ဝသန်က
” သား အရမ်းချစ်ရတဲ့ မိန်းမတယောက်တော့ ရှိတယ် သိလား တီ….သူ့ကို ဘယ်လောက်ချစ်ချစ် ဘယ်လောက်ပဲမြတ်နိုးနိုး …သား ရင်ထဲကစကားတွေကို သူ့ကို ပြောပြလို့ လုံးဝမဖြစ်ဘူးတီ…တသက်လုံးလဲ မဖြစ်နိုင်ဘူးဆိုတာ ကျတော်သိတယ်….ဒါပေမဲ့ ကျတော် သူ့ကလွဲပြီး တခြားမိန်းကလေးတွေကို ပြောင်းချစ်ကြည့်တယ်….လုံးဝပြောင်းလဲလို့မရဘူး…သူကသား အတွက်တော့ နတ်သမီတပါးပါပဲ …တီတီ”
ခင် ဘာဆက်ပြောရမှန်မသိ ဖြစ်သွားတယ်..ရုတ်တရက်မို့ သူ့စကားတွေက ခင့် ရင်ထဲစူးဝင်သွားသလိုပဲ ဒါကြောင့် ခင့် မျက်နှာရဲကနဲဖြစ်သွားတာကို ဝသန်မသိစေချင်လို့ အရှေ့ကို ပဲ ဆိုက်ကြည့်နေလိုက်မိတယ် အတွေးထဲမှာလဲ “….အော်..ဝသန်ရယ် တီခင်မင်းရင်ထဲမှာ ဘာတွေရှိတယ် ဆိုတာကို တီခင် တိတိကျကျကိုသိပါတယ်ကွယ်…မင်းရင်ထဲက အချစ်ဆိုတာကြီးက ဘယ်သူ့အတွက် သိမ်းစီးထားသလဲ ဆိုတာတီခင် အသိဆုံးပါ…ဒါပေမဲ့ လုံးဝမဖြစ်နိုင်တဲ့ အရာတခုဆိုတာလဲ မင်းနားလည်ထားစမ်းပါ ဝသန်…ဒီလိုကိစ္စမျိုးဖြစ်ခဲ့သည်ရှိသော် ..မင်းရော မင်းရင်ထဲမှာရှိနေတဲ့ သူပါ …တသက်လုံး အမှောင်ကမ္ဘာထဲမှာနေသွားကျရမယ်ဆိုတာ…မင်းသိထားသင့်တယ် ဝသန်…”
လို့ စိတ်ထဲမှာ ရေရွတ်နေမိတယ်…မျက်လုံးထဲမှာလဲ မျက်ရည်ပူတွေဝဲလို့ စုပြုံလာတယ်…ခင် မငိုမိအောင် မျက်ရည်မကျမိအောင် မနဲစိတ်ထိန်းထားနေရတယ်။
ဒါနဲ့ သူမရိတ်မိအောင် စီရီထားချင်မရှိတဲ့ ကပေါက်တီကပေါက်ချာစကားလုံးတွေကို အမြန်ပြောလိုက်မိတယ်…
“အော်..ဟုတ်လာ…ဝသန်….အင်….ဒါဆို…ဒါဆို သား ချစ်နေတဲ့ သူက သားနဲ့ အဆင့်အတန်းခြင်းလုံးဝကွာခြားနေလို့လားကွာ…ဘယ်လိုမိန်းမမျိုးမလို့လဲ…တီတီကိုပြ …တီတီတို့ကလဲ အခြေအနေမဲ့တွေမှ မဟုတ်တာ….ဘယ်သူလဲ သား” လို့ ဝသန်ကို မေးလိုက်မိတယ်
ဝသန်…ခင့်ဖက်ကို လည့်လို့ စူးစူးရဲရဲကြည့်နေတယ် ဆိုတာကိုခင်သိတယ် ဒါကြောင့် သူ့ဖက်ကို မလည့်ပဲ စကားတွေ ပြောနေမိတာပေါ့…သူနဲ့ ခင်အကြည့်ချင်းဆုံလို့ မဖြစ် ခင်မျက်လုံးတွေကို သူတွေ့သွားလို့ လုံးဝမဖြစ်ဘူး။ သူ တီဗွီဖက် မျက်နှာလဲ့သွားမှပဲ ခင် သူ့ဖက်ကို လဲ့ကြည့်မိလိုက်တယ်…ဝသန်မျက်လုံးတွေထဲမှာ အရည်တွေလဲ့နေလေရဲ့ တီဗွီဖန်သားပြင်က ပို့လွှတ်တဲ့ အလင်းရောင်ကြောင့် မျက်လုံးထဲ မျက်ရည်တွေ ဝိုင်းနေတယ်ဆိုတာ ပိုသိသာတယ်။
ခင့်ရင်ထဲမှာလဲ အရမ်းကို ဝမ်းနည်းစိတ်မကောင်းဖြစ်ရတယ်….
ဝသန် တီဗွီကို ငေးနေရင်းမှ
” အဲလိုမျိုးကြီးလဲမဟုတ်ပါဘူးတီတီရယ်….သားပြောတဲ့ ကွာခြားမှုတွေ ..ဘယ်လိုမ မဖြစ်နိုင်မှုတွေဆိုတာ တီပြောသလိုမျိုးတွေနဲ့ ဘာမှမဆိုင်ပါဘူး …တီခင်ရယ်…အဲတာကို ကျနော်တယောက်ကလွဲပြီး ဘယ်သူမှလဲ ..နှိုင်းယှဉ်ပြလို့ အဖြေထုတ်နိုင်မှာမဟုတ်ဘူး…”
ခင် ဝသန့် ကိုကြည့်ရင်း ရင်ထဲစို့လာတယ်…ခင် စိတ်တွေကို မနဲထိန်းချုပ်ထားရတယ်…
“သား ဝသန်ရယ် ..လောကကြီးမှာ မဖြစ်နိုင်ဘူးဆိုတာလဲ မရှိပါဘူး…သား အဲလိုတယူတန်တော့ မတွေးပါနဲ့ သားရယ်”
လို့ ခင် ဝသန့်ကို နှစ်သိမ့်ရင်း သူအနှားကို တိုးသွားလိုက်တယ်…ပြီးတော့ ဝသန့် လက်ကောက်ဝတ်လေးကို ခင် ဘယ်လက်နဲ့ စုပ်ကိုင်လို့ ဝသန့်ပုခုံးပေါ်ကို ခင် ခေါင်းလေးမှီထားလိုက်မိတယ်။
ဝသန်ရုတ်တရက် နဲနဲအံဩသွားပုံရတယ်…မှီထားတဲ့ ခင့် ခေါင်းလေးကို ကြည့်ပြီး …ခဏအကြာမှ ဝသန့်ရဲ့ ဘယ်လက်ကလေးက ခင်ပုခုံးပေါ်ကို ရောက်လာတော့တယ်ရှင်…
ဒီလိုနဲ့ နှစ်ယောက်သား တိတ်ဆိတ်လို့ ဘာမှဆက်မပြောဖြစ်ကျတော့ဘူး…ခင်လဲ သူ့ပုခုံးလေးကို မှီထားရင်းက သူ့ရင်ခုန်သံတွေကို အတိုင်းသာကြားနေရတယ်…ဝသန် တယောက်ရင်ခုန်သံတွေ အရမ်းမြန်နေတယ်လေး…သူ့ရဲ့ ဝင်သက်ထွက်သက်တွေကလဲ ပိုမြန်မြန်လာသလိုပဲ…ခင့် ပုခုံးပေါ်တင်ထားတဲ့ သူ့လက်က ခင့် ပုခုံးကို တချက်တချက် ဖြည်းဖြည်း ညစ်ပေးနေတယ်…ချစ်သူ တယောက်ကို ဖက်လို့ နှစ်သိမ့်ပေးတဲ့ ပုံစံမျိုးလေးပေါ့…ခင် လဲအရမ်းကို သာယာမိနေတာပေါ့….
အဲလို ပုံစံလေးနဲ့ပဲ နှစ်ယောက်သား ဆိုဖာပေါ်မှာ တိတ်ဆိတ်လို့နေတာ ဘာစကားမှကို မပြောမိကျပဲ တော်တော်ကြာနေလိုက်မိကျတယ်…ဒါနဲ့ခင် ကစလို့ …
” သား ဝသန် …သွားအိပ်ကျဆို့နော် …ညလဲနက်လပြီ…တီလဲ မနက်ဖြန် ကုမ္မဏီ အစည်းအဝေး တက်ရမယ်..သား လဲကျောင်းတက်ရမယ် မလား”
လို့ ပြောပြီး မှီထားတဲ့ ခင့်ခေါင်းလေးကို သူ့ပုခုံးပေါ်က အသာထလို့ မှတ်တက်ထရပ်လိုက်တယ်…
“တီသွားအိပ်တော့မယ်နော်…သား”
“ဟုတ်ကဲ့ …တီ..”
လို့ ဝသန်ပြန်ဖြေပြီး ခင် လဲ ဝသန်ကို ကျောခိုင်းလို့ ဧည့်ခန်းထဲကနေ ခင့် အခန်းဖက်ကို လျှောက်လာခဲ့လိုက်တယ်။
ခင် အိပ်ရာပေါ်ရောက်တော့ ခင် ရင်ထဲမှာ ဟာသွားသလိုပဲ…လုံးဝမဖြစ်နိုင်တဲ့ အရာကြီးကို ရှေ့ဆက်မတိုးမိအောင် ခင် မသိစိတ်နဲ့ သိစိတ်နှစ်ခုကအပြင်းအထန် တိုက်ခိုက်နေကျသလိုပဲ ..ခင့် ရင်ဘတ်ကြီးတခုလုံးလဲ တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ ရင်ခုန်နှုန်းတွေ အရမ်းကို မြန်နေတော့တာပဲ…အဲလိုနဲ့ ဟိုစဉ်းစားဒီစဉ်းစားနဲ့ ခင် အိပ်ပျော်သွားခဲ့ပါတယ်။လူသံတွေ ကားသံတွေကို ခင့် နားထဲမှာကြားနေရတယ် ….အိပ်တဝက် နိုးတဝက်နဲ့ပေါ့…။
မျက်လုံးလေးကို မဖွင့်ချင် ဖွင့်ချင်နဲ့ ဖွင့်ပြီး နာရီကိုလှန်းကြည့်လိုက်တော့ ရနာရီခွဲနေပြီ…ဒါနဲ့ အိပ်ရာပေါ်က ကုန်းရုန်းထ ဝရန်တာ လိုက်ကာလေးကို ဆွဲဖွင့်လိုက်တယ် ဆိုရင်ပဲ လူတွေ ကားတွေ နဲ့ သက်ဝင်လှုပ်ရှားနေတဲ့ ရန်ကုန်မြိုကြီးကို တွေ့လိုက်ရတယ်…သာယာတဲ့ မနက်ခင်းလေးပါ။ အခုလိုခေတ်ကြီးထဲမှာ ဆန်းသစ်တဲ့ မြို့ပြတခုရဲ့ အလှမျိုးမရှိရင်တောင် ခေတ်ပျက်မြို့ဟောင်းသာသာ ရန်ကုန်မြို့ရဲ့အလှကို ခဏတာ ငေးလို့ ရုစားနေရင်းက နေ ခင် ့အခန်းထဲကို ပြန်ဝင်ခဲ့လိုက်ပါတယ်။ ကုမ္မဏီအစီးအဝေးက ၉နာရီစမှာဆိုတော့ လိုအပ်တဲ့ ဒေါကူမန့်တွေ အစီအစဉ်တိုင်းဖြစ်အောင် အရင်လုပ်ဖို့ ခင့် တာချီကေ့စ်ထဲက ဖိုင်တွေထုတ်လိုက်ပါတယ်။ ဖိုင်တွေ ကို အစည်းဝေးမှာ လွယ်လွယ်ကူကူနဲ့ အမြန်ဆုံးထုတ်လို့ ကိုးကားလို့ရအောင် စနစ်တကျလုပ်ပြီး ရေချိုးဖို့စိတ်ကူးလိုက်ပါတယ်။ အင် …ရေမချိုးခင် ဝသန့်ကို သွားတွေ့အုံးမှပဲ ဆိုပြီး ခင့် အခန်းထဲကနေ ဝသန့်အခန်းဖက်ကို သွားလိုက်ပါတယ်။ ဝသန့်အခန်းထဲရောက်တော့ ရေချိုးခန်း အိပ်ရာ ဖက်တွေကို လိုက်ကြည့်တော့ ဝသန်တယောက်မရှိဘူး…ဒီကောင်လေး ထွတ်များသွားပြီလားမသိဘူးဆိုပြီး မီးဖိုခန်းဖက်ကို သွားလို့ ဝသန့်ကို သွားရှာပါသေးတယ်…မတွေ့ဘူး…။
မီးဖိုခန်းက ထမင်းစားစာပွဲပေါ်မှာတော့ အုပ်စောင်းလေးနဲ့ အုပ်ထားတဲ့ စားစရာတွေကို တွေ့ရတယ်။ အုပ်စောင်းလှန်ပြီး ကြည့်လိုက်တော့ ပန်းကန်ပြားတချပ်ထဲမှာ ကြက်ဥဟိုက်ဘရိုက်ကြော်တလုံးနဲ့ စတော်ဘယ်ရီဂျမ်းသုတ်ထားတဲ့ ပေါင်မုန့်မီးကင်တချပ်ကို တွေ့တယ်။ ပန်းကန်ဘေးမှာ note လေးတစောင်ကို တွေ့တော့ ကောက်ဖတ်လိုက်မိတာ
” တီတီ သား training သွားတယ်…၉နာရီခွဲလောက်မှ ပြန်ရောက်မယ်…တီခင်စားဖို့ ဘရိတ်ဖတ်စ် စီစဉ်ပေးထားခဲ့တယ်”
ဆိုတဲ့ note လေးပါ။ ခင် ပြုံးလိုက်မိတယ်…။
သား ဝသန်တယောက် အိမ်မှာနေတဲ့ ပုံစံမျိုးလုံးဝမဟုတ်တော့ …အရာရာတိုင်းကို အတော် သိတတ်နားလည်နေပြီး တယောက်ထဲ ဒေါင်ကျကျ ပြားကျကျ အသက်ရှင်နေနိုင်တဲ့ အရွယ်ရောက်နေပြီဖြစ်တဲ့ ယောကျာ်းရင့်မာကြီးတယောက်တောင်ဖြစ်လို့နေပါလားဆိုပြီး ခင် ကောက်ချက်ချရင်း တူတော်မောင် အချစ်ဆုံးလေးကို ချီမွမ်းမိနေတာပေါ့…အမှတ်တွေလဲ အများကြီးပေးနေမိတယ်။ ဒီပုံစံလေးတာ ဝသန့်ကို မမတင်မြင်ရင် အရမ်းကို ဝမ်းသာသွားမှာပါ။ ဒါနဲ့ ခင်လဲ ခင့်အခန်းထဲပြန်ဝင်လာပြီး ထမီ အပေါ်ညဝတ်အိကျင်္ီ အတွင်းခံ နဲ့ ဘော်လီတွေကို အားလုံးချွတ်လိုက်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲသွားလို့ ဆင်းပြေနပြေ ရေချိုးပြစ်လိုက်တယ်။ရေချိုးပြီးလို့ အဝတ်အစားလဲ အလှပြင်ပြီး မီးဖိုခန်းထဲက ဝသန်လုပ်ပေးခဲ့တဲ့ ဘရိတ်ဖက်စ်ကို သွားစားလိုက်တယ်။ စားပြီးတော့ စားရွက်အလွတ်တရွက်မှာ စာတကြောင်းရေးချလိုက်ပါတယ်…
“သား ဝသန် တီတီ ကုမ္မဏီအစည်းအဝေးသွားပြီနော်…နေ့လည်၂နာရီ ၃နာရီလောက်မှ ပြန်ရောက်မယ်…တီ့အတွက် နေ့လည်စာဘာမှ မလုပ်နဲ့တော့ တီအပြင်မှာပဲစားလာခဲ့မယ်…တီတီ”
ဆိုပြီး note လေးတစောင်ရေးပြီး စာပွဲ ထမင်းအုပ်စောင်းပေါ် ညပ်ထားခဲ့လိုက်ပါတယ်။
နာရီကြည့်တော့ ၈ခွဲနေပြီ။ ဒါကြောင့် လိုအပ်တဲ့ ဖိုင်တွေကိုယူ အိမ်ကိုသော့ပိတ်ပြီး ပါကင်ကကားကိုထုတ်ပြီး ကုမ္မဏီရှိရာ လှည်းတန်းဖက်ကို ထွက်ခဲ့လိုက်ပါတော့တယ်။ ကုမ္မဏီရောက်တော့ MD ကိုဝင်တွေ့ပြီး မနက်၉နာရီကနေလုပ်လိုက်တဲ့အစည်းအဝေး ၁၁ခွဲလောက်မှာပြီးသွားပါတယ်။ အစည်းအဝေးပြီးတော့ ရုုံးကို မီတင်လာတဲ့ ဝန်ထမ်းတွေစုပြီး မြို့ထဲမှာပဲ နေ့လည်စာ စားလိုက်ကျတယ်။ ဒါနဲ့ အစည်းအဝေးကို နေ့လည် ၁နာရီမှပြန်စပြီး ၂နာရီခွဲပြီးသွားတော့ ကုမ္မဏီကနေ အိမ်ကိုပြန်ခဲ့လိုက်တယ်။ အိမ်ပြန်ရောက်လို့ ဘဲလ်တီးကြည့်တယ် တံခါးလာမဖွင့်ဘူး ဒါနဲ့ ခင့် စီရှိတဲ့သော့နဲ့ အိမ်ထဲကိုဖွင့်ဝင်ခဲ့လိုက်တယ်။
ရေမိုးချိုး အဝတ်အစားလဲပြီး ကုတင်ပေါ်မှာလဲနေရင်းက ခင့် ဟန်းဖုန်းလေး တုန်ခါလာလို့ သီချင်းသံတွေ အဆက်မပြတ် ထွတ်လာတယ်။ ဖုန်းကိုကောက်ကိုင်ပြီး ပြန်ဖြေလိုက်တော့ မမတင်ဖြစ်နေတယ်….ဒါနဲ့
” ဟဲလို..ခင် ”
“အင်..မမ ပြော”
” ခင် အဲမှာအစင်ပြေရဲ့လား ညီမလေး…ဝသန်ကော်ရှိလား..ဘယ်လိုလဲ…ညည်းတူက လိမ်လိမ်မာမာကောရှိရဲ့လား”
” ရှိပါ့တော် ..ရှိပါ ..အရမ်းကို လိမ္မာလို့ နေပါတယ်ရှင့်”
“သားက ကျန်းကျန်းမာမာကော ရှိရဲ့လား ခင်”
“အမလေးနော် အဖြစ်သဲနေလိုက်တာ မမသားလေ…ကျန်းကျန်းမာမာလဲရှိတယ်…လိမ်လဲလိမ္မာတယ် ပြောစရာကိုမလိုတာ…သူ့ဟာနဲ့သူ ကျောင်းသွာလိုက် တင်နစ်သွားရိုက်လိုက် သူငယ်ချင်းတွေစီသွားလိုက်နဲ့ အလုပ်ကိုရှုပ်နေတာပဲ…ဘာမှကိုပြောစရာမရှိဘူး..ခင် ရောက်ရောက်ချင်းတုန်းကဆို ပိုလို့တောင့်အံဩသေးတယ်…တိုက်ခန်းတခုလုံးလဲ သန့်ရှင်းသပ်ရပ်လို့ ..သူ့အခန်းဆိုလဲ အရင်အိမ်မှာနေတုန်းကလို့မဟုတ်ဘူး….မမသားက အရမ်းတော်နေပြီသိလာ..”
တဖက်မှ မမတင်ကလဲ
” အေး..ဟုတ်လား ဒါဆိုကောင်းတာပေါ့ ခင်ရယ်…ငါတို့လဲ စိတ်မညစ်ရတော့ဘူးပေါ့ …လိုအပ်တာရှိရင်လဲ ခင် ကနဲနဲထောက်ပြလိုက်ပေါ့…ခင် တူကဘာပဲပြောပြောငယ်သေးတယ်လေး..ဟုတ်ဘူးလာ”
အမလေး မမတင်မို့လို့ ပြောတယ် …ခင့်တူက ငယ်သေးတယ်တဲ့ …အခုသူ့သားရဲ့ပုံစံနဲ့ သူ့ငယ်ပါကြီးကို မမတင်တွေ့လိုက်လို့ကတော့ အဲဒီစကားထွက်လာမှာမဟုတ်ဘူး…ပါစပ်အဟောင်းသားနဲ့ အံဩလို့မဆုံးဖြစ်နေမှာမြင်ယောင်သေးတယ်။
ဒါနဲ့ ခင်ကလဲ
” စိတ်ချပါမမရယ် ခင် လဲ တပါတ်ကျော်ကျော်လောက်တော့ နေဖြစ်မယ် …ဒီက အစည်းအဝေးက ၈ရက်၉ရက်လောက်ကြာအုံးမှာ…ခင် ဝသန်နဲ့ပဲနေမှာပါ မမ …ဝသန်နဲ့ အတူတူ တပတ်လောက်နေပြီး သူ့အနေအထားဘယ်လိုရှိတယ် ဆိုတာကို ကောင်းကောင်းလေ့လာလို့ မမကိုပြန်ပြီး ရီပို့လုပ်ပါ့မယ်ရှင့်” လို့ ခင် မမတင်ကို ပြန်ဖြေရင်း အပြုံးကောက်လေးတချက် ပြုံးလိုက်တယ်..ဒါကိုတော့ မမတင် တွေ့နိုင်မယ်မထင်ဘူး။
” ကျေးဇူးပါပဲ ငါ့ညီမလေးရယ် …ခင့် တူကို လိုအပ်တာလေးတွေ လုပ်ပေးလို့ အစည်းအဝေးပြီးတော့ မန္တလေးပြန်လာခဲ့လိုက်ပေါ့ …နော်”
“ဟုတ်ပြီ မမတင် စိတ်ချသိလာ…ဝသန့်ကို ခင် ကောင်းကောင်းလုပ်ပေးလိုက်မယ်ရှင့် ..သူ့သာကို ဖြစ်နေလိုက်တာ ..မမကသာ ဝသန့်ကို ကလေးထင်နေတာ သူကဖြစ်လူကြီးတယောက်လို ဖြစ်နေပြီးမမရေ…”
မမတင်က
” အဲကောင်လေး ရီးစားတွေများရနေလားမသိဘူး….ခင် မမေးကြည့်ဘူးလား”
“မေးကြည့်ပြီးပြီ …မရှိဘူးတဲ့ ..သူ့အလုပ်နဲ့သူတောင်အနိုင်နိုင်တဲ့ ရီးစားထားဖို့ အချိန်မရှိဘူးတဲ့…မမရေ..ဟုတ်လား မဟုတ်လားတော့မသိဘူး”
“ဟုတ်မှာပါအေး…ငါ့သားက အခုမှကလေးကို ..”
အမလေး မမရယ် ကလေးကလေးနဲ့ သူ့သားကို ပြောနေလိုက်တာ နားကြားပျင်းကပ်လာပြီ…ဒီမှာမမရေ မမသားက မမထင်သလိုကလေးကလေးမဟုတ်တော့ဘူး…သူ့ပစ္စည်းကြီးကိုမြင်ရင်ပဲ ဘုရားတသွားအုံးမယ်လို့ ခင့် စိတ်ထဲက မမတင်ကို ပြောပြစ်လိုက်ချင်တယ်…ဒါမေမဲ့ မပြောလိုက်မိပါဘူး…
ဟုတ်ပါတယ်…မမရယ် ဝသန်ကကလေးပဲရှိသေးတာ…ဟုတ်ပါတယ်လို့ ” ခင်လဲ ခပ်ရွဲ့ရွဲ့လေး မမတင်ကိုပြောပြစ်လိုက်တယ်။
“ဒါဆိုလဲ ..ဒါပဲနော်ခင် …မမ အိမ်အလုပ်တွေရှိသေးတယ်…take careနော်”
” ok ပါ မမရဲ့ bye နော်”
“bye’
လို့ မမတင်နဲ့ ဖုန်းပြောပြီးဖုန်းချလိုက်တယ်။
ခင် အိပ်ရာပေါ်ပြန်လဲနေရင်း ဟိုတွေးဒီတွေးလုပ်လို့ စဉ်းစားနေရင်း …ခင် ပြတ်ပြတ်သားသား ဆုံးဖြတ်ရမဲ့ အရာတခုကို စဉ်းစားမိသွားတယ်။ အဲဒါကတော့ တခြားမဟုတ်ပါဘူး ခင်နဲ့ ဝသန်ရဲ့ ကိစ္စပါ…
ဟုတ်တယ် ခင်ပြတ်သားမှဖြစ်တော့မယ်…ဝသန့်ရင်ထဲမှာ ခင်နဲ့ပတ်သက်ပြီးဒီလိုတွေဖြစ်နေတာကို ခင် အဆုံးသတ်မှဖြစ်တော့မယ်လို့ ခင် ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ ခင်နဲ့ ဝသန် ဟာ ခဏလေးတွေ့ပြီး သဘောထားမတိုက်ဆိုင်လို့ လမ်းခွဲရမဲ့ သူစိမ်းတွေမဟုတ်ဘူး …ဒီလို ကိစ္စကြီးမဖြစ်သင့်လို တယောက် နဲ့ တယောက် ခပ်ဝေးဝေးမှာနေပြီး အမြဲရှောင်တိန်းနေလို့ရတဲ့သူတွေလဲမဟုတ်ဘူး…ခင်နဲ့ဝသန်ဟာ တူဝရီးအရင်းခေါက်ခေါက်တွေ …တနည်းမဟုတ်တနည်းကတော့ ပတ်သက်တွေ့ဆုံနေရမှာပဲ …အဲလိုသာရှောင်နေရင် မိသားစုဝင်တွေ ပိုရိတ်မိလို့ ဒီထက်ပိုစိုးသွားနိုင်တယ်လို့ ခင်စဉ်းစာမိလိုက်တယ်။
ခင်ရင်ထဲကဖြစ်နေတာကိုကော ဝသန့်ရင်ထဲကဖြစ်နေတာတွေကိုပါ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း နှစ်ဦးကြားဖွင့်ပြောတိုင်ပင်မယ်…ဒီစိတ်ကြီးတယောက်အပေါ်တယောက် ဆက်မထားနိုင်အောင် တခုခုနဲ့ အစားထိုးပြီး ပြောင်းလဲပြစ်မှရမယ်လို့ ခင် စဉ်းစားမိတယ်။ ဒါကြောင့် ဒီည ဝသန်ပြန်လာရင် ဒီကိစ္စကိုဖွင့်ပြောလို့ ဆွေးနွေလိုက်ရင်ကောင်းမယ်ပေါ့။ ဟုတ်တယ် ခင်အဲလိုပဲလုပ်ရမယ်…မဟုတ်ရင် ခင်နဲ့ ဝသန်ကြားမှာရှိတဲ့ မိုင်းဗုံးကြီး ပြင်းပြင်းထန်ထန်ပေါက်ကွဲလို့ မမှားသင့်တာမှားပြီး လူပုံအလယ်မှာတသက်လုံး အရှက်ရကျလိမ်မယ်။ အဲလိုဖြစ်ခဲရင်တော့ ခင်လဲကို့ကို သတ်သေမိမှာပဲ။
ခင် လေဝသန်နဲ့ပတ်သက်လာရင် စိတ်ကို အတော်ထိန်းနိုင်တယ်လို့သာပြောသာ…ခင့်အကြောင်းခင်သိတယ်။ ကိုမြင့်နဲ့တုန်းကလဲ မာနအလွန်ကြီးတဲ့ခင် ကိုမြင့်ရဲ့ အထိအတွေ့တွေ နှစ်လိုဖွယ်ကောင်းြ့ပီး လိင်ဆွဲဆောင်အားကြီးလွန်တဲ့ ကိုမြင့်ရဲ့ စကားတွေ အပြုအမူတွေကို မရှောင်နိုင်ခဲ့လို့ပဲ မာန်ကျိုးလို့ ယောကျာ်းရခဲ့တာပေါ့…အခု ဝသန်ဆိုတဲ့ ကောင်လေးဆိုတာ ကိုမြင့်မှာရှိတဲ့ အရည်အချင်းတွေ ထက် အဆပေါင်းများစွာ သာလို့ရှိတဲ့သူတယောက်။ ခင် စဉ်းစားရင်းစဉ်းစားရင်းနဲ့ မွန်းကျပ်လာတယ်။ ခင် စိတ်တွေတည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ထားလိုက်ပြီး မျက်လုံးတွေစုံမိတ်ထားလိုက်မိတယ်။ အရှင်ဘုရား တပည့်တော် မတို့ တူဝရီးကြားမှာမှ ဘာလို့ ဒီကံတရားမျိုးရှိနေရတာလဲ ဘုရားလို့ စိတ်ထဲက ပြောနေမိတယ်။ အင်..ဒီအိမ်မှာနောက်ထပ်လေးငါးခြောက်ရက် ထပ်နေဖို့ဆိုတာ ဖြစ်နိုင်ပါအုံးမလား မိခင် နင်စဉ်းစားအုံးနော်လို့ ကို့ကိုကိုပြောနေမိတယ်…ဒါကြောင့် ကုမ္မဏီကစီစဉ်ပေးထားတဲ့ ဟောတဲလ် မှာသွားနေရကောင်းမလားပေါ့စဉ်းစားမိတယ်။ အသိစိတ်ကတာ အဲလိုတွေ စဉ်းစားမိနေတာ အင်းအားကြီးတဲ့ စွမ်းရည်တခုကတော့ ခင် အဲလိုတွေမလုပ်မိအောင် ထိန်းချုပ်ထားသလိုပဲ။ အဲဒါတွေက အပြောသာရှိသလို အရာဝင်လာမယ့် အဖြေမဟုတ်ခဲ့ပါဘူး။ ခင် ဘယ်မှလဲမသွားချင်ဘူးကွာ ဝသန်နဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ မိသားစူတွေနဲ့ ဝေးတဲ့ ဒီလိုနေရာမှာ နှစ်ယောက်ထဲ နေရဖို့ အခွင့်အရေးဆိုတာကလဲ အကြားကြီးမှတခါဖြစ်နိုင်မဲ့ ဖြစ်တောင့်ဖြစ်ခဲ အခွင့်အရေးမျိုး။
ခင့် စိတ်တွေအရမ်းထွေပြားနေတော့တာပဲ…လုပ်ပြစ်မယ် ..ဟာ…မလုပ်ဘူးကွား ဖြစ်မှမဖြစ်နိုင်တာဆိုတဲ့ စိတ်နှစ်ခုက ခင့် ရင်ထဲမှာ လွန်ဆွဲနေကျသလိုပဲ။ ခင် ဒါမျိုးပြင်းထန်တဲ့ အရာတခုခုရဲ့ထိန်းချုပ်မှုကို ကိုမြင့်နဲ့တုန်းကတောင် မခံစားခဲ့ဖူးဘူး။ အခု တူတော်မောင် ဝသန်နဲ့မှာ ဘယ်လိုတွေဖြစ်ကုန်မှန်းမသိတောဘူး။ အခု ဝသန်နဲ့ အတူနေတာ တရက်ပဲရှိသေးတယ် ကိုမြင့်နဲ့ ကွဲပြီးကတဲ့က မရရှိသေးတဲ့ ပျော်ရွှင်ခြင်းတွေရရှိနေသလိုပဲ။ ခင် ဘာလုပ်ရမလဲ …ခင်တကယ်ရူးချင်တယ် သိလာ။ ခင် သူ့ရဲ့အပြုအမူတွေကို အပြစ်မပြောပဲ သူလုပ်ချင်တာကို လုပ်နိုင်ဖို့ အခွင့်အရေးတွေပေးပေးနေတယ် ဆိုတာကိုလဲ ဝသန်သိမှာပါ။ အခုအခြေအနေက တယောက်ကိုတယောက် ဒီလိုတွေဖြစ်နေတယ်ဆိုတာကို သိနေကျပေမဲ့လဲ တရားဝင် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ဇွတ်မိုက်လိုက်ကျဖို့ဆို တာ သူလဲမရဲ ကိုလဲမရဲ လိပ်ခဲတည်းလဲ ရှေ့မတိုးသာ နောက်မဆုတ်သာ အခြေအနေမျိုးလေးပေါ့။
လုပ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီဆိုရင်လဲ ဘယ်တော့မှ နောက်ကြောင်းပြန်လဲ့လို့မရတော့ဘူးဆိုတာပဲ။ အရင်လို ဖြူစင်တဲ့ အဒေါ်နဲ့ တူတယောက်ရဲ့ ချစ်ချင်းနဲ့ ဆက်ဆံရေးတွေကိုတော့ လုံးဝပြန်ရနိုင်တော့မှာ မဟုတ်ဘူး။ နှစ်ယောက်စလုံး ဘယ်သူကမှလက်ခံလို့ မရတဲ့ အပြစ်ကို ကျူးလွန်လို့ အပူဆုံးငရဲမှာ အစဉ်းအမြဲ ခံစားစံစားသွားရမယ်ဆိုတာတော့ နှစ်ယောက်လုံးသိထားကျရမှာ အမှန်ပဲ။ အခု ခင် စဉ်းစားနေတဲ့ အချစ်ဇာတ်လမ်းလေးက ရိုးရိုးအချစ်ဇာတ်လမ်းမဟုတ်ဘူး။ လုံးဝမလုပ်ရလို့ လူတွေ ပညတ်ထားတဲ့ ပညတ်ချက်ကြီး…
ခင်ဘာလုပ်ရမလဲ ခင် နဲ့ ဝသန်ဒီတိုင်းနေလို့တော့ မဖြစ်တော့ဘူး။ ခင် စဉ်းစားရင်းစဉ်းစားရင်းနဲ့ စိတ်တွေအရမ်းရှုပ်လာတယ်။ ဒါနဲ့ အိပ်ရာပေါ်ကထ ဧည့်ခန်းထဲကိုသွားပြီး ဂြိုလ်တုကလာတဲ့ တီဗီင်္ွအစီအစဉ်တွေကို စိတ်မပါတပါနဲ့ တလိုင်းပြီးတလိုင်းပြောင်းကြည့်နေလိုက်မိတယ်။
တီဗွီကိုသာကြည့်နေတာ ခေါင်းထဲမှာတော့ ခုနက အကြောင်းအရာတွေကိုပဲ စဉ်းစာမိနေတယ်။ ဒါနဲ့ ဆိုဖာပေါ်ကထ ဝသန့်အခန်းထဲကိုသွားပြီး ဟိုဟာကိုင်ကြည့်ဒီဟာကိုင်ကြည့်လိုက်လုပ်နေမိတယ်။ ဝသန့် အဝတ်အစားတွေ ချိတ်ထားတဲ့ အဝတ်တန်းလေးနားသွားပြီး အိင်္ကျီတွေကို မျက်နှာမှာအုပ်လို့ ဝသန့်ကိုသင်းနံ့ကို နမ်းကြည့်နေမိတယ်။ သား ဝသန်ရဲ့ ဘော်ဒီအနံ့ကတော်တော်မွေးတယ် ချွေးနံ့ တွေ တခြားအနံ့တွေဘာမှမရှိဘူး ကိုယ်သင်းနံ့နဲ့ သား ဝသန်သုံးတဲ့ ရေမွေးနံ့လေးတွေပဲ ခင့် နာခေါင်းထဲမှာ သင်းပျံ့နေတာပဲ။ ခင် အရမ်းကို ကြည်နူးသလိုခံစားမိတယ်။ ခုနကခင် စဉ်းစားနေတာ ဝသန်နဲ့ ခင်တို့ရဲ့ကြားက ဖြစ်နေတဲ့ ကိစ္စကြီးကို ရပ်တန့်ပြစ်ဖို့စဉ်းစားနေရာကနေ အခု သား ဝသန်ရဲ့အခန်းထဲကိုလာပြီး ဝသန့် ခန္ဓာကိုယ်အနံ့တွေကို ရှူရှိုက်လို့ စိတ်ကူးယဉ်ကြည်နူးမိနေတာကို သတိပြန်ဝင်လာပြီး သားအခန်းထဲကနေ ပြန်ထွတ်ခဲ့မိပါရော ခင် ဘယ်လိုလုပ်ရမနော်…အရမ်းစိတ်ဆင်းရဲဖို့ကောင်းတာပဲ…။ဒါနဲ့ ဧည့်ခန်းထဲက ဆိုဖာပေါ် ပြန်လာထိုင်နေလို်က်ပါတော့တယ်ရှင်…ခင် တယောက်ဘယ်လိုတွေ ဖြစ်နေတယ်ဆိုတာကိုလဲ ကို့ဟာကို တောင်မရှင်းပြတတ် မပြောပြတတ်တော့ပါဘူး။
ဒီလိုနဲ့ ဟိုတွေးဒီတွေး စဉ်းစားရင်း အချိန်ကုန်မှန်းမသိကုန်သွားတာ နာရ ီကြည့်တော့ ၄နာရီခွဲ ၅နာရီတောင်ထိုးခံနီးနေပြီ သား ဝသန်တောင်ပြန်လာတော့မယ် လို့တွေးမိပြီး တီဗွီကိုပိတ် လို့ ခင့် အခန်းထဲကို ပြန်ဝင်လာလိုက်မိတယ်။ အခန်းထဲရောက်တော့ မှန်တင်ခုံရှေ့မှာထိုင် ခင့် ဆံနွယ်တွေကို သပ်သပ်ရပ်ရပ်ဖီးလိမ်းလို့ မျက်နှာမှာ အိမ်နေရင်းမိတ်ကပ်ပါးပါးနဲ့ နှုတ်ခမ်းနီ ကြက်သွေးရောင် ပါးပါးလေးကို လိမ်းချယ်ထားလိုက်တယ်။ ပုံမှန်အားဖြင့် ခင် အိမ်မှာနေရင် ပုခုံးအောက်ကို ပျော့ပြီးဖြာဆင်းနေတဲ့ ဆံနွယ်တွေကို ဒီတိုင်းဖားလျားချထားတတ်တယ်…မျက်နှာမှာလဲ ဘာဆိုဘာမှ မလိမ်းဘူး တခါတလေတော့ သနပ်ခါး ရေကျဲလိမ်းထားတယ်…။ အဝတ်အစားကတော့ အိမ်နေရင်းဝတ်ထမီနဲ့ မိန်းမဝတ် စပေါ့ရှပ် ကိုကျပ်လေးကို ဝတ်ထားလေ့ရှိတယ်။ အခုလဲ အဲဒီအတိုင်းပဲ ဝတ်ထားတယ်…ထူးခြားတာဆိုလို့ မိတ်ကပ်ပါးပါးနဲ့ နှုတ်ခမ်းနီပါးပါး လိမ်းချယ်ထားတာတခုပဲ။ ထမီကို ချေမျက်စိဖုုံးအောင်ဝတ်ပြီး ခင့် တင်ပါက အတွင်းခံ သရေကြိုးလေးတွေ ထင်းနေတဲ့ထိအောင် ထမီကို ကျစ်ကျစ်လစ်လစ် ကျပ်နေအောင်ဝတ်လေ့ရှိတယ်။ မှန်တင်ခုံမှာထိုင်နေရာကနေထ ထမီကိုပြန်ပြင်ဝတ်လို့ ဟိုလဲ့ ဒီလဲ့နဲ့ ခြေဆုံးခေါင်းဆုံးပေါ်တဲ့ မှန်ရှေ့မှာခင့် ရဲ့ ရှိုက်ဖိုကြီးငယ် အသွယ်သွယ်ရဲ့ နှစ်လိုဖွယ် အလှတရားကို အရှေ့ရောအနောက်ရော ဘေး အပေါ်အောက် နေရာမကျန်အောင် စစ်ဆေးပြီး လိုအပ်ချက်ကို ရှာနေမိတယ်။
မရှိဘူး အားလုံးကွက်တိပဲ အသက်၃၅နှစ်ကျော်ပြီဖြစ်လို့ တခုလပ်ဖြစ်ခဲ့ရတဲ့ ခင့် ရဲ့အလှတရားဟာ အသက်၁၆နှစ်အရွယ် အပျိုဖြန်းလေးတယောက်ရဲ့ ပျိုဂုဏ်တင့်တယ်မှုကို မရှင်နိုင်ပေမဲ့လဲ သာမန် အလှမျိုးသာရှိတဲ့ အပျိုသိုးလေးများရဲ့ အလှတရားထက်တော့ အများကြီးသာပါတယ်။ ဒါကိုခင့်ကိုခင်လဲသိတယ်..ဒါကြောင့်ပဲ ကုမ္မဏီက ယောကျာ်းကြီးကြီးငယ်ငယ်တွေရဲ့ ခိုးကြည့် ပေါ်တင်ကြည့် အကြည့်မျိုးဆုံးနဲ့ ကြည့်ခြင်းကို ခံနေရတာပေါ့။ ဒီ့အတွက်လဲ ခင့် အလှတရာကို ဂုဏ်ယူတယ်။ ကိုမြင့်နဲ့ကွဲပြီး နောက် လေးလ ငါးလတောင်မကြာဘူး ခင့် အလှကို ဘယ်အချိန်ကတဲ့က ကျိတ်ကျန်နေမှန်းမသိတဲ့ ယောကျာ်း ကြီးကြီးငယ်ငယ်များ ဒဲ့ မဟုတ်ရင်တောင် သွယ်ဝိုက်တဲ့ နီးတွေနဲ့ ခင့် ကိုပိုင်ဆိုင်လိုကြောင်း ကမ်းလှမ်း တဲ့ သူများကလဲမနဲဘူး…။ ခင် ယောကျာ်းတွေကို ကျောင်းကတဲ့ကအထင်မကြီးခဲ့တာပါ..ဒါတောင် ကိုမြင့်နဲ့ ရေစက်ပါလို့ အိမ်ထောက်သည်ဖြစ်ခဲ့ ရတာ…မဟုတ်ရင် အပျိုကြီး တသက်လုံးလုပ်ဖြစ်မှာ အမှန်ပဲ။ ဒီလိုအနေအထားရှိတဲ့ ခင့်ကို ဘယ်သူကမှ ထပ်ပြီးပိုင်ဆိုင်နိုင်ဖို့ဆိုတာ မဖြစ်နိုင်တော့ပါဘူး…ကိုမြင့် တယောက်ထဲနဲ့တောင် တော်တော် အီသွားပါပြီ…ဒါကြောင့် အားလုံးကို ခေါင်းခါခဲ့မိတယ်။
ခင် တယောက်ထဲ အလုပ်တွေရှုပ်နေရာက တင်း..ဒေါင်…တင်း..ဒေါင် တင်း..ဒေါင် ဆိုပြီး လူခေါ်ဘဲလ်ကနေ အသံထွတ်လာပါတယ်။ ခင် လဲ ဘယ်သူများလဲပေါ့ …ဘဲလ်တီးတယ်ဆိုတော့ ဝသန်တော့ မဖြစ်နိုင်ဘူး ဝသန့် သူငယ်ချင်းများလားပေါ့။ အိမ်ရှေ့တံခါးနှားသွားလိုပ တံခါးမှန်ဘီလူးအပေါက်လေးကနေ အပြင်ကိုကြည့်လိုက်တာ …ဘယ်သူမှမဟုတ်ဘူး ကိုတော်ချော မောင်ဝသန်ပါ။ ဒီနေ့မှထူးဆန်းလို့ ဘဲလ်တီးပြီးခင့်ကို တံခါးလာဖွင့်ခိုင်ရတယ်လို့။ ဒါနဲ့ ခင်လဲ တံခါးဖွင့်ပေးလိုက်တယ်…
” သား ဝသန် ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ …အိမ်သော့မေ့ခဲလို့လား…”
“မဟုတ်ပါဘူး တီတီရယ် သား သော့ဖွင့်ပြီးဝင်လာရင် တီတီ မနေ့ကလိုလှန့်သွားမှာစိုးလို့ ဘဲလ်တီးပြီးခေါ်လိုက်တာ”
” အမလေး ..ဖြစ်ရမယ်…” “မလှန့်ပါဘူးသားရယ် ….တီတီ ကအခန်းထဲမှာ ကုမ္မဏီက ကိစ္စလေးတချို့ ပြန်ကြည့်နေတာ…” လို့ ညာလို်က်တယ်သိလာ…တကယ်ကမဟုတ်ဘူး တယောက်ထဲ ပဲများနေတာ..ဟီ..ဟီး
ဒါနဲ့ ဝသန်နဲ့ခင် အိမ်ခန်းထဲကို အတူတူပြန်ဝင်လာကျတယ်။ ဝသန့်လက်ထဲမှာလဲ အထုပ်တွေနဲ့ ဟင်းတွေစားစရာတွေ နဲ့။
” သား ဟင်းတွေကလဲ အများကြီးပါလား… သား စားနိုင်လို့လား….”
” သားစားဖို့မဟုတ်ဘူးလေ တီတီ …တီခင် စားဖို့ ဝယ်လာတာ”
” တော်ရုံဆို ရပါပြီ သား ရယ် တီခင် အများကြီး မစားနိုင်ပါဘူး ဗိုက်လဲ သိပ်မစာသေးဘူး..သားကကောစားပြီးပြီလာ…ပြီးတော့ ထမင်းတယောက်ထဲမစားချင်ဘူး…သား စားမှတီလဲစားမှာ “လို့ ခင်လဲ လူကြီးစိုးလို့ခေါ်မလား ကလေးစိုးလို့ခေါ်မလား မသိတဲ့ ခွျဲပျစ်အမှူအရာလေးနဲ့ တူတော်မောင်ကို ပြောလိုက်ပါတယ်။
” အော်..တီတီရယ်…တီအများကြီးမစားနိုင်လဲ စားနိုင်သလောက်စားပေါ့…သားကတော့ အပြင်မှာစားလာတယ်…အများကြီးတော့မဟုတ်ဘူး နဲနဲလေးပဲ အခုတောင်ပြန်စာလာပြီ..ဟီ..ဟီ”
” ဟင့်… တီကဖြစ် အတူတူစားဖို့ စောင့်နေတဲ့ ဟာ.. ကို” ခင် ဝသန့်ကို မျက်စောင်းလေး တချက်ထိုးပြစ်လိုက်တယ်
“တီတီကလဲ …စိတ်မဆိုးပါနဲ့ သား လျှောက်ပြောတာ …သား ကတီတီနဲ့ အတူစားဖို့ ဒီလောက်အများကြီးဝယ်လာတာပေါ့လို့…စိတ်မဆိုးပါနဲ့ တီခင်ရယ်…သားနဲ့တူတူစားမယ်နော်..”
” ဒါဆိုလဲပြီးရော…တီတီ ထမင်းဟင်းတွေပြင်ထားလိုက်မယ်…သားရေမိုးချိုးအဝတ် အစားလဲလိုက်အုံးနော်…”
“ဟုတ်ကဲ့ တီတီ” လို့ ပြောပြီး ဝသန် သူ့အခန်းထဲကိုဝင်သွားတော့တယ်…
ခင်လဲ ဟင်းတွေကို မီးဖိုခန်းထဲ ယူလာပြီး ပန်းကန်တွေထဲထည့် ဇွန်းတက် ထမင်းခူး နဲ့ စားဖို့ အစင်သင့်ဖြစ်အောင် ပြင်စင်နေလိုက်တယ်။
သား ဝသန် ရေချိုးအဝတ်စားလဲပြီးလို့ …မီးဖိုခန်ထဲကဝင်လာပါတယ်..သူဝတ်နေကျ တီရှပ်အဖြူ ဘောကန်ဘောင်းဘီ အမဲနဲ့ …တကယ့်ကို ယောကျာ်းကောင်းတယောက်ရဲ့အတွင်သဏ္ဍာန်ကိုပေါက်လို့…
အရင်က ခပ်ငယ်ငယ်ချာတိတ်တယောက်လိုမဟုတ်တော့ဘူး…မိန်းကလေးတိုင်း အိပ်မက်ထဲ ထည့်မက်ချင်စရာ ယောကျာ်းသားတယောက်ရဲ့ အစင်းနဲ့ ပျိုပြစ်နုနယ်မှုတွေဟာ ခင့် မျက်လုံးထဲမှာတော့ တခြားယောကျာ်းသားများနဲ့ ဘယ်လိုမှနိုင်းယှဉ်လို့ မရအောင်ပဲ။ လူချောလေး လမ်းလျှောက်လာပုံကို ထိုင်နေရင်းငေးကြည့်နေမိတယ်။
“တီတီ…သားရေချိုးပြီးပြီ …စားကျဆို့….” သားဝသန်က ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ခင့် ဘေးနားက ကုလထိုင်ကိုဆွဲယူပြီးထိုင်ချလိုက်တယ်…ခင်လဲ သူ့ကြည့်နေရာက မှင်သက်မိနေတော့ ဝသန်ခင့်ကို တချက်ပြန်ကြည့်ပြီး
“တီတီ..ဘာတွေ စဉ်းစားနေတာ တုန်း…”
လို့ ပြုံးစိစိနဲ့ လုပ်ပြီးပြောမှ ခင်သတိပြန်ဝင်လာလို့
“အော်….အင်…ဘာမှဟုတ်ပါဘူးသား ရယ် …ဒီလိုပဲ ဟိုတွေးဒီတွေးတွေးမိသွားတာ”
လို့ ဝသန့် ကို မကြည့်ပဲ ပြန်ပြောရင်းက ထမင်းပန်းကန်တချက်ကိုလန်းဆွဲလိုက်တယ်…
ပန်းကန်ထဲ ထမင်းထည့် ပြီး ဝသန့်ကို ပေးလိုက်တယ်…ဝသန်ကလက်တဖက်ကယူပြီး ခင့် အမူအရာကို အကဲခတ်နေတဲ့ ပုံစံမျိုးနဲ့ ပြုံးပြီးကြည့်နေတာပေါ့…။ ခင်လဲ ခင့် ပန်းကန်ထဲကို ထမင်းထည့်လို့ ဝသန်နဲ့ခင် ထမင်း စစားကျတယ်.။ ဘာစကားမှ မပြောပဲ စားနေရင်းက
ဝသန် ကစလို့
” တီခင်…”
“ဘာလဲသား ပြော”
” တီ ဒီလိုပဲ အိမ်မှာ နေ့တိုင်းထမင်းစားနေရင် ပျင်းလာမှာပေါ့…နောက်ရပ်တွေ ဝသန်တို့ အပြင်ထွတ်စားကြရအောင်လေး”
” တီခင်မပျင်းပါဘူး ဝသန်ရယ် …နေတတ်ပါတယ်…အပြင်မှာသွားမစားချင်ဘူး သားရယ်…တီဒီလိုပဲ သားနဲ့ လက်စုံ..စားချင်တယ်”
ဝသန် ခင့် ကို ပြုံးရင်က
” ဒါဆိုလဲ တီ့သဘောပါဗျာ …ဝသန်က တီအပြင်မထွက်ဘာမထွက်နဲ့ ပျင်းမှာစိုးလို့ပါ”
” မပျင်းပါဘူး သားရယ် …နေ့လယ်ဆိုလဲ ကုမ္မဏီက အုပ်စုတွေနဲ့ …အစည်းအဝေးနားချိန်ဆို ဟိုသွားဒီသွားလုပ်ဖြစ်ပါတယ်… အဲဒါတောင်မကောင်းတတ်လို့ လိုက်ပေးတာ…တီခင်က ဘယ်မှသွားချင်တာမဟုတ်ဘူး..ကုမ္မဏီကပြန်ရင် အိမ်ပဲတန်းလာချင်တယ်”
ဒီလိုနဲ့ စကားအနဲငယ်ပြောပြီး ထမင်းအတူစားလိုက်ကျတယ်…စားပြီးတော့
” သား ဝသန်”
“ဗျာ တီခင်”
” ဒီညကော သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ချိန်းထားတာရှိလာ”
“ဒီညတော့ မရှိဘူး…သားဒီညဘယ်မှမသွားတော့ဘူး…စာနဲနဲဖတ်စရာရှိလို့”
” အင်..အင် အဲဒါလဲကောင်းတာပဲ”
“ဘာလို့လဲ တီ”
“အော်…အဲလိုညတိုင်းထွက်တတ်လား တီခင်ကသိချင်တာပါ..ဘာရယ်မဟုတ်ပါဘူး..သားတယောက်ထဲနေတယ်ဆိုတော့ ညပိုင်းတွေ အိမ်ကိုဒီအတိုင်းပြစ်ပြစ်မသွားစေချင်ဘူး…ဒီမြို့ကြီးထဲမှာက သူခိုးဂျပိုးက ပေါကပေါနဲ့”
” သားလဲ အမြဲမသွားပါဘူး တီရယ်..သွားရင်လဲ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ဆိုင်တဆိုင်ထိုင်မယ်…တခုခုစားမယ်…စကားပြောမယ်…ဟိုအကြောင်းဒီအကြောင်းဆွေးနွေးမယ်…တခါတလေ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ထိုင်ပြီးလေကန်မယ်..ရနာရီခွဲ ဂနာရီလောက်ဆိုရင် အိမ်ပြန် စာကြည့် အိပ်..ဒီလောက်ပါပဲ..ဘယ်မှကိုမသွားဘူး” ” ကောင်းတယ် ကောင်းတယ် သား အဲလိုအချိန်လေးနဲ့ထွက် အချိန်လေးနဲ့ပြန်လာ စည်းနဲ့ကမ်းနဲ့ နေတာကောင်းတယ်…ဘယ်တော့မှ ညနက်တံခေါင်ထိလယ်တာတို့ ကလပ် တက်တာတို့ ဟိုဟာလုပ်ဒီဟာလုပ်တာတို့ …မလုပ်နဲ့နော်..လုပ်ရင်တော့ အသိပဲ”
ဆိုပြီး သား ဝသန်ကို ဆုံးမနေမိတယ်..။ သူ့ကို ဒီလိုတော့ ပြောစရာမလိုပါဘူး …သား ဝသန်ကလိမ္မာပြီးသား လူငယ်လေးတယောက်ပါ။ ပြောတာကတော့ ကို့တာဝန်ပဲလေ..ဒါကြောင့် သတိပေးတဲ့အနေနဲ့ ပြောရတာပေါ့..
ဒါနဲ့ ဝသန်က
” တီတီ …ဒါဆိုသား စာခဏသွားဖတ်လိုက်အုံးမယ်…တီခင်လိုတာရှိရင် သားကိုပြောနော်…”
” ဟုတ်ပြီ ..ဟုတ်ပြီ သား စာသွားလုပ်လိုက်အုံး …တီကတော့ အပျင်းပြေ တီဗွီကြည့်နေမယ်…တခြားတော့ဘာမှ မလိုပါဘူး သား”
” သားစာဖတ်ပြီးရင် တီ့စီလာခဲ့မယ်…တီမအိပ်သေးနဲ့နော်…တီနဲ့ သားစကားတွေ ပြောချင်သေးတယ်”
” အင်းပါ တီစောင့်နေမယ်နော်”
” ဒါဆို ဝသန်သွားပြီနော်”
လို့ပြောရင်း သား ဝသန် သူ့အခန်းထဲကို ဝင်သွားပါရော…ခင်လဲ မီးဖိုခန်းကို သန့်ရှင်းရေးလုပ် ပန်းကန်တွေဆေးပြီး ဧည့်ခန်းထဲက ဆိုဖာပေါ်လာထိုင်ရင်း တီဗွီ က လွင့်နေတဲ့ ပြင်သစ်ကားလေး တကားကို ထိုင်ကြည့်နေလိုက်မိတယ်။ ပြင်သစ်စကားတော့ နားမလဲပါဘူး ….ဒါပေမဲ့ အောက်မှာ စပ်တိုင်တယ်လ် မြန်မာစာတန်းလေးတွေ ထိုးပေးထားတယ်။ တခန်းနှစ်ခန်းလောက်တော့ ကျော်သွားပြီထင်ပါရဲ့ …ခင် လာထိုင်ကြည့်တဲ့ အချိန် ဇာတ်လမ်းကတော်တော်တော့စနေပြီထင်တယ်…သိပ်အဆက်အဆက် မရှိပဲ တဝက်တပြတ်ကနေ စကြည့်သလိုဖြစ်နေတယ်။ ဘာကြောင့် သူတို့ဘာတွေဘယ်လိုဖြစ်နေကျတယ်ဆိုတာကိုတော့ခင် လဲမသိတော့ဘူး…။ သတိထားမိတာက အဓိကသရုပ်ဆောင် နှစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ မင်းသားနဲ့ မင်းသမီးက နဲနဲ လွဲနေသလိုပဲ
ပြောကို မပြောချင်တော့ပါဘူး ….အဲဒီကားထဲမှာလေ သိလာ မင်းသမီးက အသက် ၃၉ ၄ဝ ဝန်းကျင်အပျိုကြီး တယောက်ဖြစ်ပြီး မင်းသားက အသက် ၂၄ ၂၅ လောက်ရှိတဲ့ ရုပ်ရည်ခပ်သန့်သန့် ကောင်လေးတယောက်ဖြစ်နေတယ်။ ပျင်းလို့ ဖွင့်ကြည့်မိပါတယ် အဲလိုကိစ္စတွေနဲ့ ပတ်သက်လို့ ဒီက လျှော့ဖြစ်နေပါတယ်ဆိုမှ တိုက်ဆိုင်မှုပဲလား မတော်တဆပဲလားတော့မသိဘူး…နဲနဲတော့ ထူးနေသလိုပဲ ခံစားရတယ်။ ဘာပြောရမှန်းကို မသိတော့ဘူး …ကံကြမ္မာကြီးက အဲလိုစိတ်တွေ မဖြစ်ဖြစ်အောင် လိုက်လှုံ့ဆော်နေသလိုပဲ။ ဒါနဲ့ ခင်လဲ တခြားလိုင်းတလိုင်းပြောင်းပြီး ကြည့်လိုက်တယ်။ ဟိုပြောင်း ဒီပြောင်း ကြည့်နေပေမဲ့လဲ … နောက်ဆုံးတော့ အဲဒီ ပြင်သစ်ကား လွင့်နေတဲ့ လှိုင်းလေးကို ပဲ ပြန်သွားနိ်တ်မိတယ်။ ဒါနဲ့ ကို့ဘေးမှာလည် ဝသန်မှမရှိတာ အခုဒီကားကိုကြည့်နေရင်း သူရုတ်တရက်ဝင်လာမယ်ဆိုရင်လဲ တခြားလှိုင်းပြောင်းလိုက်ရုံပဲ ဟုတ်ဘူးလား..ဟီဟီ။ ဇာတ်ကားရဲ့ လပ်ဖ်ဆန်က တော်တော်ကြမ်းတဲ့အခန်းတွေပါတယ်…ခင် စိတ်ဝင်တစားနဲ့ ကြည့်နေမိတာ …သိလာ။ ဖတ်ရမ်းနမ်းရှုံ့နေကျတာလဲ အသက်ပါလိုက်တာ .. ကြည့်ရင်းနဲ့တောင် ကိုဝင်ပြီး မင်းသမီးနေရာ ဝင်သရုပ်ဆောင်ချင်စိတ်တွေပေါ်လာသလိုပဲ။ မင်းသားကလဲ ငယ်ငယ်ဖြူဖြူချောချောလေး ဆွဲဆောင်မှုကလဲ အလွန်ရှိတဲ့ ရူပါလေးနဲ့ မင်းသမီးကလဲ အသက် ၄ဝ ဝန်းကျင် လုံးကြီးပေါက်လှ လတ်လတ်ဆတ်ဆတ် အပျိုကြီးဒီဇိုင်း …ရုပ်ကနုပြီး အရွယ်တင်လို့ လိင်ဆွဲဆောင်မှုရှိလွန်းတဲ့ သက်လတ်မိန်းမတယောက်ရဲ့စတိုင်…အရမ်းကို ကြည့်လိုကောင်းတာပဲသိလာ…။ ကိုရီးယား ကားထက်တောင် ကြည့်ကောင်းသေးတယ်။ ဇာတ်လမ်းရဲ့ ကျောရိုးပုံစံလေးက ဒီလို…ကို့ထက်အသက်ကြီးလွန်းတဲ့ မိန်းမတယောက်ကို အရမ်းချစ်မိသွားတဲ့ ကောင်လေးတယောက်ရဲ့အကြောင်း…သူ့ကို သူ့မိဘတွေ သူ့အသိုင်းအဝိုင်း သူ့သူငယ်ချင်းတွေက တာမြစ်နေတဲ့ ကြားက စိတ်ရှိတိုင်း အားရပါးရလွတ်လွတ်လပ်လပ် မိုက်ရူးရဲချစ်နေကျတဲ့ မမ နဲ့မောင်လေးဇာတ်လမ်းလေးပေါ့။ ဇာတ်လမ်းကို ကြည့်ကောင်းကောင်းနဲ့ ကြည့်နေမိတာ အချိန်တောင် တော်တော်ကြာသွားတယ်။ နာရီကြည့်တော့ ၈နာရီ ခွဲကျော်နေပြီ…..
ဇာတ်လမ်းထဲက သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ အဖြစ်တွေကို ကြည့်ပြီး…အော်.. အသက်ကွာလွန်းရင် လူတွေကအမျိုးမျိုး ယူဆပြီးတော့ ပြစ်တင်ဝေဖန်တတ်ကျတာ တားစီးပိတ်ပင်တတ်ကျတာ လူ့သဘာဝပါလားလို့ ခင် စဉ်းစားရင်း ခင့်ရဲ့ ဖြစ်အင်တွေနဲ့ နှိုင်းယှဉ်လို့နေမိတယ်။ အခုဇာတ်လမ်းလေးက ရိုက်ချက်တွေအဆင့်မြင့်သလောက် ပါဝင်သူ မင်းသား မင်းသမီးတွေရဲ့ သရုပ်ဆောင်ဟန်ပန်တွေကလဲ အရမ်းကို ပီပြင်အသက်ဝင်လွန်းတဲ့ ဇာတ်ကားကောင်းလေးတကားပါ။ ဇာတ်လမ်းအဆုံးသတ်ပုံကတော့ အရမ်းဝမ်းနည်းဖို့ကောင်းပါတယ်။ ကောင်လေးကို သူ့ထက်အသက်အများကြီး ကြီးတဲ့ မိန်းမကို ကောင်လေးမိဘတွေက ကောင်လေးနဲ့ လုံးဝသဘောမတူပဲ လိုက်လိုက်ဖျက်စီးနှောက်ယှက်ကျတယ်။ နောက်ဆုံးကောင်လေးကို အဲဒီမိန်းမနဲ့ ဝေးရာကို ပို့လို့ အပြင်းအထန်တားစီးကျတဲ့ အချိန်မှာတော့ ကောင်လေးရဲ့ စိတ်ဓာတ်တွေ အကြီးအကျယ်ကျ မတွေ့ရမနေနိုင်ရောဂါဖြစ်ပြီး မခံနိုင်တဲ့ အဆုံး မီးပြတိုက်တခုပေါ်ကို တက်ပြီး ခုချလို့ ကို့ကိုယ်ကို အဆုံးစီရင်သွားခဲ့ရှာတယ်။
အခုဇာတ်ကားလေးက တကယ့် စတိုရီလိုင်းတွေကို အခြေခံပြီး ရိုက်ပြထားတဲ့ ဇာတ်ကားတကားနော်…သူတို့ ဥရောပမှာ အရွယ်တင်ပြီးနုပျိုတဲ့ မိန်းမလှကြီးတွေ ရဲ့ ဖြစ်တတ်တဲ့ အနေအထားတခုကို ချပြသွားတဲ့သဘော။ ခင်တို့ စီမှာကောမဖြစ်နိုင်ကျဘူးလာ…သိပ်ဖြစ်တာပေါ့ ဘယ်ပြောကောင်းမလဲ…။ အဲလို မိန်းမကြီးတွေနဲ့ တိတ်တိတ်ပုန်း ခိုးစားနေကျတဲ့ သိုက်သမားလေးတွေများ ရိုက်သတ်လို့မကုန်ဘူး ခင့် သူငယ်ချင်း မမများထဲမှာတောင် အများကြီး ။ သူတို့ ကြည့်ရတာ စိတ်တော်တော်ပင်ပန်းတယ် သိလာ …သူတို့ အိမ်က အဖိုးကြီးတွေက မစွမ်းတော့ ပုန်းရှိုးကွက်ရှိုး ခိုးစားနေကျရတာလေ…လူမိလို့က တကယ်ကို မလွယ်ဖြစ်မဲ့ကိစ္စမျိုးတွေ ။ ဒါပေမဲ့ ဖိုမသဘာဝမို့ ဒီလိုတွေ ကျူးလွန်ကျတာမဆန်းပါဘူး…သွေးရင်းသားရင်းတွေမှမဟုတ်တာ။ အခု ခင် အဖြစ်က သူတို့ ထက်စိုးတယ်လို့ ပြောရမလားပဲ….။လောကကြီးကမတရားဘူး …မလုပ်ရလို့ ပညတ်ထားတဲ့ အရာတွေကို လူအများကြီးကိုကျတော့ မပေးပဲ တစ်ဦးတယောက်ထဲကိုပဲ ကွပ်လို့ ကြမမ္မာငင်စေတယ် ..။သာမန် ဆန့်ကျင်ဘက် လိင်တွေအပေါ်မှာ စိတ်ကူးယဉ်လို့ သာယာခံစားရတာထက်….ကို့ သွေးအစစ်ကို စိတ်ကူးယဉ်လို့ သာယာခံစားရတာက ပိုပြီး အတိုင်းအဆမရှိတဲ့ အလိုဆန္ဒတွေ ပြည့်စုံမှုတွေပိုပြီးရရှိခံစားရသလိုပဲ…ခင့် အတွက်တော့ အခုအချိန်မှာ အဲဒီလိုပဲခံစားနေရတယ်…။ ဝသန်ကရောခင့်လိုပဲလာ။ ဒီဇာတ်လမ်းသူကစတာ….သူစလို့ ခင် လဲတွေးရင်းတွေးရင်းက …သူ့အပေါ်ဒီလို ယိုင်နဲလဲပြိုခဲ့ရတာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ ဒီစိတ်ကို ဘယ်သူမှ မသိအောင် ခင် ဖုံးကွယ်ထားနိုင်ခဲ့တယ်။ ဝသန် တောင်အနည်းငယ်မျှရိတ်မိမယ်မထင်ဘူး….။ ခင် ကအရမ်းလဲ ဟန်ဆောင်ကောင်းတဲ့ မိန်းမတယောက်နော်။
အဲလိုပြောလိုက်လို့လဲ ခင့် ကိုအထင်မသေးသွားကျပါနဲ့အုံး…ခင် ကလူရှေ့ ကိုအမှားလုပ်ထားတာကို မရိတ်မိအောင် သရုပ်ဆောင်ကောင်းတာကိုပြောတာ…အချစ်နဲ့သစ္စာအပေါ်မှာတော့ ဘယ်တော့မှဟန်မဆောင်ခဲ့ဖူးဘူး။ ခင် တယောက်ထဲ စိတ်ကူးယဉ်အတွေးကမ္ဘာလေးထဲမှာ ဖြည်းဖြည်းနဲ့မြောနေတဲ့အချိန်..
” တီး..တီး…” ဆိုပြီး သား ဝသန် ခင့်အနောက်ကနေ လှမ်းနောက်လိုက်တာ
“အမလေး…သားရယ် တီကို လန့်သွားတာပဲ…အမလေး..”
ခင် အရမ်းကို လန့်သွားတာပါ…..တကယ်စိုးတဲ့ကလေးပဲ
“တီတီကလဲဗျာ…စတာပါ…ကလူး..ကလူးးး…ကလူး….ဟီဟီ”
” အင် …စစ နော် ခဏ တီခင် အသက်ပါ ပါသွားအုံးမယ်…စာကြည့်ပြီးသွားပြီလာ..”
” ဟုတ်တယ်…တီ…ဝသန်စာကြည့်ပြီးပြီ ဒါကြောင့် တီ့စီထွတ်လာတာ”
လို့ပြောရင်း ဝသန် ခင့် ဘေးမှာလာထိုင်လိုက်တယ်…
“တီ..ဘာကားတွေကြည့်နေတာလဲ…တယောက်ထဲ အရမ်းကို ဈန်ဝင်နေလိုက်တာ…သား လာတာတောင် နဲနဲမှသတိ မထားမိဘူးမလား….” လို့ ဝသန်က ပြောတော့
ခင်လဲ ရိမုတ်က ချယ်နဲ လိုင်းတခုကို ဖျတ်ကနဲ နိတ်ပြောင်းလိုက်တယ်…ဝသန် သတိမထားမိလိုက်ဘူး ..သိလာ..ခစ်ခစ်
” ဘာ..ကားမှမဟုတ်ပါဘူး သားရယ် ..ဟိုလိုင်းပြောင်းကြည့် ဒီလိုင်းပြောင်းကြည့်နဲ့ ဘာတွေမှန်းကိုမသိပါဘူး..”လူကြီးတယောက်က ခလေး တယောက်ကို ခဏခဏလိမ်နေရတဲ့ ခင့် အဖြစ်ပါ။
မလိမ်လို့မရဘူးလေ..ဒီကားကသူကြည့်ပြီးသား ကားဆိုရင် …ကြည့်အုံး တီတီခင် တို့များ ဒီလိုကားတွေကြည့်ပြီး အရမ်းကို ဈန်ဝင်နေပါလား…ဒါဆို တီခင်လဲ ဒီလိုစိတ်မျိုးခံစားတတ်တဲသဘော ရှိလောက်မယ်ဆိုပြီး ခင့် ကိုဝသန် အပိုင်တွက်လို့ အခွင့်အရေးတွေယူ အတင့်ပိုရဲလာမှာပေါ့…။
ဒါနဲ့ နှစ်ယောက်သား စကားအဆက်အသွယ်ခဏပြတ်သွားလို့ ..တိတ်ဆိတ်နေပါရော..
ခင် ထိုင်နေတဲ့ ဖက်ကို ဝသန် တချက်ရွေ.လိုက်ပြီး သူ့ဘယ်လက်ကလေးက ခင့် အနောက်ကနေ ပုခုံးပေါ်ကို အသာလေးလာ တင်ထားတယ်….ရုတ်တရက် ခင် ဝသန့်မျက်နှာကို တချက်ကြည့်လိုက်တယ်..တမျိုးလေးလဲဖြစ်သွားလို့ပါ။ ဝသန်တယောက်ခင့် ကို ပြုံးဖီးဖီးနဲ့ ပြန်ကြည့်လို့ သူမဟုတ်သလိုပဲသိလာ…ဒါနဲ့ခင်လဲ ဘာမှဆက်မပြောတော့ ပဲ အဖက်ခံနေလိုက်မိတယ်။ သူ ဖက်ထားတာ ကဖွဖွလေးပါ အရမ်းဖက်ထားတာမျိုးမဟုတ်ဘူး…ခင့် ရင်ထဲမှာတော့ နွေထွေးနေသလို ကြည်နူးမှုတွေရရှိနေသလို ခင် ခံစားနေရတယ်။ တယောက်ကို တယောက်ဘာမှမပြောပဲ ခင် တို့နှစ်ယောက် တိတ်ဆိတ်နေရင်းက…ဝသန်ကစလို့
“တီခင်”
“ပြော…ဘာလဲ ဝသန်”
“တီခင် …ဒီလိုပဲ တသက်လုံးနေသွားတော့မှာ လား…အခု အရွယ်ရှိတုန်း ကို့ကို တကယ်ချစ်ပြီး
တသက်လုံး ကြင်ကြင်နာနာနဲ့ စောင့်ရှောက်နိုင်မဲ့ ယောကျာ်းသားတယောက်တော့ တီ ဘဝမှာလိုအပ်မယ်လို့ ဝသန်ထင်တယ်”
ခင်လဲ တချက်ရီလိုက်မိတယ်…
“ဟား..ဟား..ဟာ….အမလေး ကိုတော်ချောက ဘာများလဲလို့ သူ့အဒေါ်ကို ယောကျာ်းယူခိုင်းနေတာကို”
သူမလို့ အဲဒီစကားထွတ်ရက်တယ်…မင်းကတကယ်ပဲ တီခင့် ကို ယောကျာ်းယူစေချင်တာကောသေချာလို့လားလို့…ခင် မေးလိုက်ချင်တယ်သိလာ မေးတော့မမေးဖြစ်ခဲ့ပါဘူး…သူ့အမေးကို ဟာသတခုလိုသဘောထားတဲ့ပုံစံမျိုးနဲ့ ခင် ပြုံးလိုက်မိပါတယ်
“ဟုတ်တယ်လေး တီခင် ….ဝသန်စိတ်ထဲမှာ တီခင် ယောကျာ်းထက်မယူဘူးဆိုရင်တောင် ပိုလို့ ဝမ်းသာသေးတယ်…ဒါမှ ကို့ အဒေါ်တယောက်ထဲ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ပျော်ပျော်ရွင်ရွင်နေရမှာ ပေါ့…ဟုတ်ဘူးလာ… မယူစေချင်ဘူးဆိုရင်တောင်မှ တသက်လုံး ဖြတ်တန်းရမဲ့ ဘဝလမ်းခရီးအတွက် ဖေးမပေးမဲ့ အဖော်ကောင်းတယောက်တော့ လိုတာပေါ့….ကိုမြင့် နဲ့တုန်းက တီ ဘယ်လောက် ယောကျာ်းတွေကို စိတ်ပျက်သွားတယ်ဆိုတာ ဝသန်နားလည်ပါတယ်။ တီခင် ယောကျာ်းမယူဘူးဆိုရင်တောင် ဝသန်က တီခင် အိုတဲ့ အထိစောင့်ရှောက်ပေးလိုက်မယ်…ကို့အဒေါ်ကို”
လို့ ဝသန်က ခင့် ပုခုံးလေးကို စုပ်ကိုင်ထားရင် ပြောရှာတယ်..သိလာ..သူ့ ပါစပ်က အဲလိုစကားမျိုးထွက်လာတာ..ခင် အရမ်းပျော်မိတယ်…အရမ်းကို ပျော်မိတာပါ…သူ့ ကိုလဲ ပြုံးလို့ ခင် ငေးကြည့်နေမိတယ်…ကြည့်နေရင်းက ခင့်ခေါင်းလေးကို သူ့ ရဲ့ရင်ဘတ်ကြီးပေါ်မှာ အသာလေးမှီထားလိုက်တယ်
ခင် ရေးသူ အမည်မသိ (အပိုင်း ၂) (ဇာတ်သိမ်းပိုင်း) 👈 ဖတ်ရန်နှိပ်ပါ။
➡️တင်ထားပြီးသမျှ အပြာစာအုပ် အောစာအုပ်များ စာရင်းကြည့်ရန်နှိပ်ပါ။⬅️
