ဖြူစင်သောသံယောဇဉ်နှောင်ကြိုးများ (အပိုင်း ၁) 👈 ဖတ်ရန်နှိပ်ပါ။
ဖြူစင်သောသံယောဇဉ်နှောင်ကြိုးများ (အပိုင်း ၂) 👈 ဖတ်ရန်နှိပ်ပါ။
ဖြူစင်သောသံယောဇဉ်နှောင်ကြိုးများ (အပိုင်း ၃) 👈 ဖတ်ရန်နှိပ်ပါ။
ဖြူစင်သောသံယောဇဉ်နှောင်ကြိုးများ (အပိုင်း ၄) 👈 ဖတ်ရန်နှိပ်ပါ။
ဖြူစင်သောသံယောဇဉ်နှောင်ကြိုးများ (အပိုင်း ၅) 👈 ဖတ်ရန်နှိပ်ပါ။
မောင့်ကိုရယ်ပြရင်းမေဇွန် Toilet ရှိရာဖက်ကိုထွက်လာခဲ့တယ်။
Toilet ကပြန်ထွက်လာတဲ့အချိန် မေဇွန်လမ်းလျောက်လာတော့ ပုခုံးခြင်းတိုက်လိုက်မိတဲ့သူကိုမေဇွန်ရန်တွေကိုမော့ကြည့်လိုက်တော့
အို……….
သူလေ
“Sorry နော် မ”
ကျသွားတဲ့မေဇွန်ဖုန်းလေးကိုသူကောက်ပေးရင်း တောင်းပန်တဲ့သူ့ကိုမေဇွန်ရန်တွေ့ရမဲ့အစားပြုံးပြလိုက်မိတယ်။
ဖုန်းလေးကိုဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့
“ရရဲ့လားမ ဘာဖြစ်သွားလဲ ကျွန်တော်ခေါ်ကြည့်ပေးရမလား”
မေဇွန်ပြုံးမိပြန်တယ်။ တော်တော်လည်တဲ့ကောင်လေးပဲ
“အင်း ခေါ်ကြည့်ပါအုံး ဘာများဖြစ်သွားလဲမသိဘူး”
“မ ဖုန်းနံပါတ်က”
“၀၉၅၀………”
ဖုန်းမှာပေါ်လာတဲ့နံပါတ်လေးကိုမေဇွန်တွေ့တော့
“ကျွန်တော့်နာမည်အောင်ချမ်းမြေ့ပါ”
“အော် အင်းအင်း မက မေဇွန်”
“ဟုတ် တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ် မမေဇွန် နောက်လဲတွေ့ရင်ခေါ်နော်”
“ကောင်းပါပြီရှင် ဒါဆို မ သွားတော့မယ်နော်”
“ဟုတ်ကဲ့”
ရိုးစင်းတဲ့အပြုံးပိုင်ရှင်သူ့ကိုမေဇွန်နှုတ်ဆက်ရငထွက်လာခဲ့မိတယ်။
အို………………….မေဇွန်ရင်တွေခုန်လို့ပါလား။
ကားနောက်ခန်းမှာ ထိုင်နေတဲ့အချိန် မေဇွန်ရင်တွေလှိုက်မောလို့ပေါ့။
“အော် …မ .. မနေ့က ဖေဖေ E mail လာတယ် ညီမလေးကကျောင်းပိတ်တယ်ဆိုတော့ သူတို့လာလည်ကြမလို့တဲ့လေ”
“အော် အင်း ဇွန်တောင်မေးမလို့ မီးလေးကျောင်းပိတ်တာပြန်မလာဘူးလားဆိုပြီးတော့ ဒါနဲ့ဘယ်နေ့ရောက်မှာလဲမောင်”
“Friday တဲ့”
“အမ်….ဒီနေ့ပဲ Thusday လေမောင်ရဲ့”
“ဟုတ်တယ် မောင်မေ့သွားလို့ ပြောဖို့ဟာ”
“Flight အချိန်ကရော”
“ည ၁၁ တဲ့ ဒီကအချိန်”
“အော်”
စကားပြောရင်းနဲ့ အိမ်ကိုပြန်ရောက်လာတော့ ညရှစ်နာရီရှိပြီ။မောင်ကတော့ရေချိုးပြီးတော့ တီဗီခဏကြည့်ပြီး အိပ်နေပြီပေါ့။ ကိုထက်လေးတစ်ယောက်ပဲ ဧည့်ခန်းမှာရုပ်ရှင်ကြည့်နေတယ်လေ။ ဇွန်ကတော့မီးဖိုထဲမှာအလုပ်တွေရှုပ်လို့ပေါ့။မနက်ဖြန် မောင့်ဖေဖေရယ် မေမေရယ် မောင့်ညီမလေးရယ် အတွက် ချက်ဖို့ကြိုစီစဉ်နေရတယ်လေ။ဇွန် နောက်ဖက်မှာပြင်ဆင်ပြီးလို့အိမ်ရှေ့ထွက်လာတဲ့အထိကိုထက်တစ်ယောက်တီဗီကြည့်နေတုံး။
“သားသား မအိပ်သေးဘူးလား ညဉ့်နက်နေပြီ”
“ဟုတ်အိပ်တော့မယ် မေမေကိုစောင့်နေတာလေ”
ဆိုဖာမှာထိုင်လိုက်တဲ့ ဇွန့်ရင်ခွင်ထဲကိုတိုးဝင်ရင်း ကိုထက်လေးချွဲတာကိုဇွန် ငြိမ်နေမိတယ်။
“မေမေ နို့စို့မယ်”
ချွဲချွဲလေးပြောလာတဲ့ ကိုထက်လေးကိုဇွန်ပြုံးကြည့်ရင်း
“တကယ်စို့မလို့လား”
“အင်း”
ထိုင်နေတဲ့ဇွန်ဘေးကနေခါးလေးကိုဖက်လိုက်ရင်း ပိုးသားညဝတ်ဂါဝန်လေးရဲ့ပုခုံးကြိုးလေးကို ဘေးဘက်ဆွဲချလိုက်တော့ ဘော်လီမပါတဲ့ ဇွန့်နို့ပြည့်ပြည့်လေးပေါ်လာတယ်။
“နေအုံး မေမေ မီးပိတ်လိုက်အုံးမယ်”
ပြောရင်း တီဗီနဲ့မီးကိုပိတ်လိုက်တော့ဧည့်ခန်းတစ်ခုလုံးမှောင်အတိကျလို့ပေါ့။
ဇွန်ဆိုဖာမှာပြန်ထိုင်လိုက်ရင်း
“သားသား”
“ဟုတ် မေမေ သားသားဘာမှမမြင်ရဘူး”
တိုးတိုးလေးပြောလာတဲ့ သားသားလက်ကို ဇွန်ဖွဖွလေးဆုပ်ကိုင်ရင်း နို့အုံအိအိလေးပေါ်တင်ပေးလိုက်တော့ သူလေ သူ့လျှာနွေးနွေးလေးနဲ့ ဇွန့်နို့သီးခေါင်းလေးကိုဖွဖွလေးစို့နေတယ်။
ဇွန်ရူးတော့မှာပဲ….။
ချောအိအိပိုးသားဂါဝန်လေးပေါ်ကနေ သူလက်တွေက ဇွန်ပေါင်တံပြည့်ပြည့်ကိုပွတ်သပ်နေတာကြောင့်ပေါ့။
ဆိုဖာနောက်မှီပေါ်ကိုခေါင်းလေးတင်ရင်ဇွန်မျက်လုံးလေးတွေကိုတင်းတင်းမှိတ်ထားမိတယ်။
သူ…….
အို……..ဇွန်ဘာတွေတွေးနေမိပါလိမ့် ညနေက feel မှာတွေ့ခဲ့တဲ့ကောင်လေး။
“အား…………………………………………”
ဇွန်စောက်ပတ်လေးထဲကနွေးခနဲခံစားလိုက်ရတယ်။
“ဝူး…………..ဝူး……………ဝူး……………………..”
ဇွန်ဖုန်းလေးကတုံခါနေတဲ့အသံကြောင့် ဇွန်ရင်တွေဒိတ်ခနဲပေါ့။
“သားသား အိပ်တော့ မေမေမနက်ဖြန်အတွက်လုပ်စရာတွေရှိသေးတယ်”
“မေမေကလဲ”
“သားကလိမ်မာပါတယ်နော် မေမေစကားနားထောင်လေ”
ဇွန်စကားဆုံးတော့ စိတ်ဆိုးတဲ့အမူအရာလေးနဲ့သူအခန်းထဲဝင်သွားတဲ့အချိန်ဇွန်ဖုံးလေးကိုကောက်ကိုင်လို့အိမ်နောက်ဖက်ကိုပြေးသွားမိတယ်။
မီးဖိုခန်းတံခါးကိုလော့ချလိုက်ပြီးတော့ မေဇွန်တစ်ယောက်ထဲ Toilet ထဲဝင်ခဲ့တယ်။
“ဟလို”
“မမ အိပ်နေပြီလား”
“မအိပ်သေးပါဘူး”
“ညနေက Sorry နော် မမ”
“ရပါတယ် ချမ်းမြေ့ရဲ့”
“ဟာ… မမက ကျွန်တော်နာမည်ကိုမှတ်မိတာပဲ Thank U”
Toilet ထဲမှာ ထိုင်ရင်း ဇွန်ပြုံးမိတယ်။
“မမ အမျိုးသားရောအိပ်ပြီပေါ့”
“အင်း သူအိပ်နေပြီ”
“အော် ဒါဆိုနိုးသွားအုံးမယ်”
“ရပါတယ် မမက Toilet ထဲမှာ”
“အော် ရှူးရှူးပေါက်နေတာလား ဟီး စိတ်မဆိုးနဲ့နော် မမ စတာ”
“ကောင်လေးနော် လူကြီးကို”
“ညနေကအတူထိုင်နေတာကောင်မလေးလား ချစ်စရာလေးနော်”
“ဟီး ဟုတ်တယ်”
“ကောင်မလေးကိုရှေ့ထားပြီးတော့ တခြားသူတွေကိုအဲ့လိုလိုက်ကြည့်တတ်တယ်ပေါ့”
“ဟာ……မမရယ် sorry ပါနော်”
“ရပါတယ် ကောင်မလေးကဒီလောက်ချစ်ဖို့ကောင်းတာ ကို သူများကိုကြည့်တော့ ဘာမှလည်းတွေ့တာမဟုတ်ပဲနဲ့”
“တွေ့တာပေါ့”
“လိမ်ပြီ”
“တကယ်မမရဲ့ အရောင်လေးတောင်ပြောပြရမလား”
“ဟာ ကြည့် သူ မမကို”
“အဲ့လိုမဟုတ်ပါဘူး မမ ပန်းရောင်လေးဝတ်ထားတာကိုတွေ့တယ်လို့ပြောမလို့ပါ”
“ဟာကွာ”
ဖုန်းပြောနေတဲ့ဇွန်လက်တွေတုန်ယင်လာတယ်။ စောစောက သားသားရဲ့အထိအတွေ့တွေ မကုန်ခင်ပဲ သူစကားလုံးတွေက ဇွန်စိတ်တွေကိုထပ်ပြီးနှိုးဆွနေတယ်လေ။
“တော်ပြီကွာမြင်တော့လဲဘာမှလုပ်လို့ရတာမဟုတ်ပဲနဲ့များလိုက်ကြည့်ရလား”
“တကယ်လုပ်လို့တော့မရဘူးပေါ့ ဒါပေမဲ့…..”
“အယ်……ဒါပေမဲ့ဘာဖြစ်လဲ”
“ဟို………ဟိုလေ စိတ်ကူးကြည့်လို့တော့ရတာပေါ့”
“အာ……ကြည့် သူမမကို ပြစ်မှားနေပြီ”
“မမရယ် နားနဲ့မနာဖဝါးနဲ့နာပါ ကျွန်တော်လေ အခန်းထဲရောက်တော့ မမ ဟိုဟာလေးကိုတွေးကြည့်မိသေးတယ်”
“တော်ပြီကွာ”
“မမ”
“အင်”
“ခုကျွန်တော်အိပ်ခန်းထဲမှာတစ်ယောက်ထဲမမရဲ့”
“အဲ့တော့”
“အာ …မမကလဲ ကျွန်တော့်မျက်စိထဲမှာ မမ ရဲ့ ပန်းရောင်ဖောင်းဖောင်လေးကိုမြင်နေတာ”
“မမ”
“ဟင်”
“မမ မျက်နှာလေးကိုမြင်ချင်လိုက်တာ မမဖုန်းမှာ Tango ရှိလား ကျွန်တော်ခေါ်လိုက်မယ်လေ”
“အင်းရှိတော့ရှိတယ် ဒါပေမဲ့ မတွေ့ချင်ပါဘူး”
“မမရယ် please”
သူ့တောင်းပန်သံလေးကို ဇွန်ပြုံးမိပြန်တယ်။
“ဒါဆိုခဏနေအုံးမမ နားကျပ်သွားယူလိုက်အုံးမယ်”
ပြောပြီးတော့ အခန်းထဲကို နားကျပ်သွားယူတဲ့ ဇွန်ခြေထောက်နှစ်ဖက်လုံးတုံယင်လို့လေ။
အခန်းထဲမှာ အိပ်မောကျနေတဲ့ မောင်နဲ့သားသားကို တစ်ချက်ကြည့်ရင်း နားကျပ်လေးကိုကိုင်လို့ဇွန် မီးဖွင့်လိုက်ပြီးတော့Toilet ထဲကိုပြန်ဝင်ခဲ့တယ်။
“ဟလို ကြားပြီလား”
“ဟုတ်မမ ကျွန်တော် ခေါ်လိုက်မယ်နော်”
“အင်း”
ဖုန်းချလိုက်ပြီးတော့ မြည်လာတဲ့ Tango Ring သံလေးက ဇွန်ရင်ခုန်သံတွေကို မမှီနိုင်ဘူးထင်တယ်။
အေးစက်နေတဲ့လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ဇွန် သူ့Call ကို accept လုပ်လိုက်တယ် ဆိုရင်ပဲ သူ့မျက်နှာလေးက ဇွန်ဖုန်း Screen ပေါ်မှာ ပေါ်လာလို့ပေါ့။
“မမ မြင်ရပြီလား”
“အင်း မြင်ရပြီ ချမ်းမြေ့ကော”
“ဟုတ် မြင်ရတယ် မမ …မမက ချစ်စရာကောင်းလိုက်တာနော်”
ဇွန် သူ့ကိုပြုံးပြမိတယ်။
“မမ ညဝတ်အကျီလေးနဲ့လိုက်တယ်နော် မမကို ဟိုနေရာလေးပဲဖောင်းဖောင်းလေးထင်တာ နို့လေးတွေကလေးတင်းတင်းအိအိလေးတွေနော်”
“ချမ်းမြေ့နော် မမ out လိုက်တော့မှာ”
“ဟာ မမရယ် sorry ”
“မအိပ်သေးပဲဘာလုပ်နေတာလဲ”
“မမကိုပဲမြင်နေလို့ပြီးတော့…………”
“ံပြီးတော့ ? ”
“ဟိုလေ….ဟိုလိုဖြစ်နေလို့”
“ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ”
“မမရယ်”
“အင်း မပြောပဲနဲ့မမကဘယ်လိုသိမှာလဲ”
“ဟိုလိုလေ မမရယ် အရမ်းလုပ်ချင်လာရင်ဖြစ်တတ်တာမျိုးလေ”
“အော်”
“သိပြီလား”
“အင်းသိပြီ”
“အခုအရမ်း မာနေတယ် မမရယ်”
“ဟုတ်လား”
“အင်း မမကြည့်ကြည့်”
ဇွန်မတားလိုက်နိုင်ခင်မှာပဲ ဖုန်းမှာပေါ်လာတဲ့ သူလီးမာတင်းတင်းလေး။
ဇွန်အရမ်းရင်ခုန်သွားခဲ့မိတယ်။
“မမ ဟိုလေ”
“အင်း”
“ဟို မမကို မှန်းပြီးတော့လုပ်ချင်တယ် ပြီးတော့ မမဟာလေးကိုလဲမြင်ချင်မိသေးတယ်မမရယ်”
“မမ”
“အင်း”
“မမ ဟာလေးကိုပြပါလား”
“အာ ရှက်စရာကြီး”
“ခဏပါပဲမမရယ်”
“ခဏပဲနော်”
“ဟုတ်”
သူ့ကိုပြောပြီးတော့ ဇွန် ဂါဝန်လေးကိုမရင်း ဇွန် ပေါင်ကြားလေးကို ဖုန်းကင်မရာနဲ့ ချိန်ထားလိုက်မိတယ်
ဇွန်လေး ……………..အဲ့လိုခံစားမှုကိုပထမဆုံးခံစားဘူးတာပါ။ တဖက်ကကောင်လေးတစ်ယောက်ကို ဇွန်စောက်ဖုတ်တွေကိုပြနေရတယ်ဆိုတဲ့ အသိက ဇွန် ရင်ကိုနွေးသွားစေတယ်။ပြီးတော့ ဇွန် စောက်ရည်နွေးနွေးတွေလဲ အဝဆီကနေတလဟောစိမ့်ထွက်လို့ပေါ့။
“မမ”
“အင်”
“မမနဲ့နှစ်ယောက်အတူလိုးကြမယ်လေ”
“အင်း”
ဇွန်မငြင်းနိုင်တော့ပါဘူး။ဇွန်ဆီမှာခွန်အားတွေကင်းမဲ့သွားခဲ့ပြီလေ။
“မမ ဂါဝန်လေးကိုချွတ်လိုက်ပါလား”
“ဟာ toilet ထဲမှာကို မချွတ်ချင်ပါဘူး မမလှန်ပေးမယ်နော်”
“ဟုတ် မမ”
သူ့ကိုပြောပြီးတော့ ဖုန်းလေးကို Tissue Stand လေးပေါ်တင်လိုက်ရင်း ဇွန် ဂါဝန်လေးကို ခါးလေးတွေထိအောင်လှန်တင်လိုက်တယ်။
“မမ ညနေကဘောင်းဘီလေးပဲနော်”
“အင်းဟုတ်တယ်”
“မမရယ်”
“မမ … မမစောက်ပတ်လေးကိုဖွဖွလေးပွတ်နေလေ”
“အင်း”
ဖုန်းမှာပေါ်နေတဲ့ သူလီးလေးကိုလက်နဲ့ကိုင်ရင်း ဂွင်းထုနေတာကိုကြည့်ပြီးတော့ ဇွန်လဲဇွန်စောက်ပတ်လေးကိုဘောင်းဘီပေါ်ကနေပွတ်နေမိတယ်။
“မမ ရယ် ကောင်းလိုက်တာ မမ စောက်ပတ်လေးကိုမြင်ရရင် သိပ်ကောင်းမှာပဲနော်”
“ဟာ…….ရှက်စရာကြီးချမ်းမြေ့ကလဲ”
“ပြပါလားမမရယ် ခဏလေးပါပဲ”
“ဟာကွာ”
“လုပ်ပါမမရယ်နော် ခဏလေးပဲဟာကို”
“တကယ်ခဏပဲနော်”
“ဟုတ်”
“ဒါဆိုခဏ”
သူ့ကိုပြောရင်း ဇွန်ဘောင်းဘီပန်းရောင်လေးကိုဇွန်းဒူးနားလေးထိတွန်းချလိုက်ရင်း ပေါင်းလေးကားပြီးတော့ သူ့ကိုဖုန်းလေးနဲ့ရိုက်ပြမိတယ်။
ဇွန်မရှက်နိုင်တော့ပါဘူးလေ။ ဖုန်းပေါ်ကအကွက်သေးသေးလေးကနေဇွန်စောက်ပတ်လေးကိုတပ်တပ်မက်မက်ကြည့်နေတဲ့သူ့ကိုတွေ့ရတာ
ဇွန့်အတွက်တော့တမျိုးရင်ခုန်စရာပါ။ညဖက်လူခြေတိတ်နေတဲ့အချိန် တဖက်ကကောင်ချောလေးကိုဇွန့်စောက်ဖုတ်လေးကို ပြရတဲ့အရသာကဇွန့်အတွက်ဆန်းကျယ်တဲ့ခံစားမှုပါပဲ။
“မမရယ် မမစောက်ပတ်လေးကိုလိုးချင်လိုက်တာ ကျွန်တော်အရမ်းကောင်းနေပြီ မမ စောက်ပတ်လေးကို ကျွန်တော်လိုးနေတယ်လို့တွေးပြီးပွတ်နေနော်မမ”
“အင်း”
သူပြောတဲ့အတိုင်းလေးပဲ ဖုန်းပေါ်ကသူ့လီးမာမာလေးကိုကြည့်ရင်း ဇွန်တွေးနေမိတယ်။
“အား…………………….”
ဇွန်စောက်ဖုတ်လေးထဲကယားလိုက်တာ။ဇွန်လေးသူလိုးတာကိုခံချင်နေမိတယ်။ပြီးတော့….ပြီးတော့………..
“အ…..အ…………….”
နွေးခနဲခံစားမှုလေးနဲ့အတူစိမ့်ထွက်လာတဲ့ စောက်ရည်ကြည်လေးတွေကဇွန်လက်တစ်ချောင်းလုံးကိုရွဲနစ်လို့ပေါ့။
“အ….အ……..မမရယ် ကျွန်တော်ပြီးတော့မယ် မမစောက်ဖုတ်လေးကို နီးနီးလေးရိုက်ပြပါလား”
ဇွန်မငြင်းနိုင်ခဲ့ပါဘူး။ သူတောင်းဆိုတဲ့အတိုင်းလေးပဲ ဖုန်းကို ဇွန်ပေါင်ကြားထဲဆွဲကပ်လိုက်မိတယ်။
နီးကပ်သွားတဲ့ ဖုန်းကင်မရာလေးထဲကနေ ဇွန်ရဲ့ ဆူတင်းနေတဲ့
စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားအိအိလေးတွေ ဇွန်သုံးတဲ့ဆေးအစွမ်းကြောင့် မညိုပဲ ပန်းနုရောင် အကွဲကြောင်းရဲရဲလေးတွေနဲ့
မာမာလေးထောင်နေတဲ့ ဇွန့်စောက်စေ့ရဲရဲလေးက အရည်ကြည်လေးတွေနဲ့ ရွန်းစိုတောက်ပလို့ပေါ့။
“အား……..မမရယ်”
ဇွန်လိုပဲအနီးကပ်ရိုက်ပြတဲ့ သူ့လီးမာမာလေးကလဲ ရဲလို့ပေါ့။အကြောပြိုင်းပြိုင်းထပြီး ရုန်းကြွနေတဲ့
သူ့လီးကိုဇွန်ရင်ခုန်မိတယ်။ ဇွန် စောက်ပတ်လေးထဲမှာသာဆိုရင်လေ…………….
“အား……………………….”
တွေးမိလိုက်တဲ့အချိန်ဇွန်စောက်ပတ်တစ်ခုလုံးကျင်စိမ့်နေတာပဲ။
“အား မမကိုတင်းတင်းလေးဖက်ပြီးတော့ မမစောက်ပတ်လေးကိုလိုးနေပြီနော်”
“အို……………သူပြောတဲ့စကားသံကဇွန်အတွေးထဲမှာ တရေးရေးပေါ်လာခဲ့တယ်”
“သူဇွန်ကိုလိုးနေပြီတဲ့”
“အား……………………..ကောင်းလိုက်တာချမ်းမြေ့ရယ် မမအရမ်းကောင်းတယ်”
ဇွန်နှုတ်ကငြီးရင်း ဇွန် အစိထိပ်လေးကို လက်နဲ့သွက်သွက်လေးပွတ်နေမိတယ်။ ခံစားချက်တွေကလဲ ကောင်းသထက်ကောင်းနေတော့တာပေါ့။
“အား…………..ချမ်းမြေ့မမပြီးချင်ပြီ အား…………..”
“ဟုတ် ကျွန်တော် မမကိုစောင့်နေတာ အတူပြီးရအောင်နော်မမ”
“အင်း”
ဖုန်းမှာပေါ်နေတဲ့သူ့လီးမာမာလေးကို ကြည့်ရင်း ဇွန် ခံစားချက်တွေနဲ့အတူလက်ကိုသွက်သွက်လေးလှုပ်ရှားမိနေတုံး………..
“အား………ချမ်းမြေ့ရယ်………..အ….အ……..အ…………အား မမပြီး တော့မယ်…..အား……………”
“ပြီးပြီ…………..အ…..အ……အ……မမပြီးပြီ………….အား………………………………….”
“အား မမရယ် ……………….အား …………………”
“တွေ့လားမမ ကျွန်တော်အရည်တွေအများကြီးထွက်သွားတာ”
“တော်ပါ……….လူကြီးကိုမဟုတ်တာတွေလုပ်တယ်”
“မမ ရယ် …..မမကအရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းတာကို”
“ဟုတ်ပါပြီ……….ကဲအိပ်တော့ နောက်နေ့မှ ဖုန်းဆက်မယ်နော် Good Night”
“ဟုတ် မမ Good Night နော်”
အပြန်အလှန်နှုတ်ဆက်ပြီးတော့ ဇွန်ဖုန်းလေးကို Tissue Stand လေးပေါ်မှာ အသာချရင်း စောက်ဖုတ်လေးကို ရေနဲ့ပွတ်သပ်ဆေးနေမိတယ်။ပြီးတော့မှဇွန် ဘောင်းဘီလေးကိုဆွဲတင်လို့ ဂါဝန်လေးကို အောက်ဖက် ဆွဲချလိုက်ရင်း ဇွန် တစ်ယောက်ထဲ ရှက်ပြုံးလေးပြုံးနေမိတော့တယ်။
ဒီလိုနဲ့ သောကြာနေ့ကိုရောက်လာခဲ့တယ်။ သားသားအလုပ်တွေ မောင့်အလုပ်တွေနဲ့ အိမ်သန့်ရှင်းရေးတွေပါလုပ်ရတာ မေဇွန့်အတွက်ပင်ပန်းပေမဲ့ မေဇွန်ပျော်နေမိတယ်။
မောင့် မိသားစုက ဇွန့်အပေါ်မှာသမီးလေးတစ်ယောက်လိုအမြဲသဘောထားသလို ဇွန့်အတွက်လဲတကယ့်ကိုနွေးထွေးတဲ့မိသားစုလေးပါပဲ။
“တင်…..တောင်”
တံခါးဘဲလ်သံလေးအဆုံးမှာ ထောက်ခနဲ့ပွင့်သွားတဲ့ တံခါးရွက်နောက်က မောင်…ပြီးတော့
ဖေဖေ မေမေ နဲ့ မောင့်ညီမလေး……………
“Long time no see သမီး …နေကောင်းရဲ့လား”
နှုတ်ဆက်သံနဲ့အတူ ဇွန့်ကိုလက်နှစ်ဖက်ကားပေးတဲ့ဖေဖေရင်ခွင်ထဲကို
တင်းတင်းကျပ်ကျပ်လေးပွေ့ဖက်ရင်းနှုတ်ဆက်ရင်းဖြေလိုက်မိတယ်။
“ဟုတ် ဖေဖေ …ဖေဖေတောင်နဲနဲပိန်သွားတော့ နုသွားတယ်”
“ဟားဟား ငါ့သမီးကတော့တကယ်ပါပဲ မြှောက်တတ်တာကို”
“မေမေလဲ လှလာတာပဲ ညီမလေးကပိုလို့တောင်ချစ်စရာကောင်းလာသေးတယ်”
“မမ ကပိုတောင်နုလာသေး………..”
စနောက်သံတွေနဲ့ အိမ်ခန်းလေးကပိုလို့အသက်ဝင်နေလေရဲ့
မိသားစုနဲ့ အတူပျော်နေတဲ့မိန်းမကို အဝေးကလှမ်းပြောင်ပြနေတဲ့မောင့်မျက်နှာမှာလဲအပျော်တွေကူးစက်လို့
“ဖေဖေတို့ စားပြီးမှနားလေ သမီးဟင်းတွေချက်ထားတယ်”
“မစားတော့ပါဘူးသမီးရယ် ရေချိုးပြီးနားလိုက်တော့မယ် သမီးတို့လဲနားတော့
ညဥ့်နက်နေပြီ”
“ဟုတ် ဖေဖေရောမေမေရော စားချင်တာရှိရင်ပြောနော်သမီးချက်ကြွေးမယ်”
“ဟင်….မမကလဲသမီးတော့မပါဘူးပေါ့”
နှုတ်ခမ်းလေးစူရင်းပြောလာတဲ့ မောင့်ညီမလေးက ဇွန့်မျက်လုံးထဲမှာတော့ ပြည့်ပြည့်လေးဖြစ်လာယုံကလွဲလို့အရင်အတိုင်းချစ်စရာကောင်းနေဆဲလေ။
ညီမလေးနားကိုသွား လို့ပုခုံးလေးနှစ်ဖက်ကိုဆုပ်ကိုင်ရင်းနဲ့
“ညီမလေးက မမနဲ့အကြိူက်တူပဲလေ ဆိုတော့ မပြောလဲမမ သိတာပေါ့”
“ဒါဆိုမနက်ဖြန် သမီးကြိုက်တာကြွေးနော်”
“ဟုတ်ကဲ့ပါ ရှင့်……..ညီမလေးစိတ်တိုင်းကျဖြစ်စေရပါမယ်”
ဒီလိုနဲ့ပဲ အပြုံးလေးတွေနဲ့ညလေးတစ်ညကလှလှပပကုန်ဆုံးသွားခဲ့တယ်လေ။
——————————————————
“သမီးသားပြောတဲ့ကလေးကသူလေးလား”
ရုတ်တရက်နောက်ကနေမေးလိုက်တဲ့ဖေဖေအသံကြောင့် နေ့လည်စာထမင်းဘူးထည့်ပေးရင်းလှည့်ကြည့်ပြီးတော့ဖြေလိုက်မိတယ်။
“ဟုတ်တယ် ဖေဖေ ”
“သားသား ဒါ ဦးရဲ့ဖေဖေ”
“အော် ဟုတ်ကဲ့ဗျ”
“လူချောလေးပဲကွ မနေ့ညကစာကျက်ပြီးအိပ်နေတယ်ထင်တယ်”
“ဟီးဟုတ်တယ်…..ကျေးဇူးပါဦးခွင့်ပြုပါဦး ကျောင်းကားရောက်တော့မှာမို့လို့”
“အော် …အေးအေး”
တံခါးကိုသော့ပြန်ပိတ်ရင်း
ဧည့်ခန်းကဆိုဖာပေါ်မှာထိုင်နေတဲ့ဖေဖေဖက်ကိုလှည့်လိုက်ရင်းနဲ့
“ဖေဖေအစောကြီးနိုးတာရော အိပ်မပျော်လို့လား”
“အိပ်ပျော်ပါတယ် ကိုယ့်မြေကိုယ့်ရေပြန်ရောက်တော့လဲ စောစောထပြီးတော့လဖက်ရည်ဆိုင်လေးဘာလေးသွားထိုင်ချင်လို့”
“အော် ဖေဖေကလဲ ခုနှစ်နာရီလောက်မှသွားပေါ့ အခုအိမ်မှာပဲသောက်လေ ကော်ဖီသောက်မလားလဖက်ရည်ပဲသောက်မလား သမီးဖျော်ပေးမယ်လေ”
“ရပါတယ် သမီးသွားအိပ်တော့လေ”
“သမီးကမနက်ဆို အမြဲပုံမှန်ထနေကျလေ ဖေဖေသားသာနေမြင့်မှထတာ”
“ဟုတ်လား ဒီကောင်စက်ရုံကိုရောပုံမှန်သွားကြည့်ရဲ့လား”
“ဟုတ်ပုံမှန်တော့သွားပါတယ်”
“ခဏနော်သမီးလဖက်ရည်သွားဖျော်လိုက်မယ် လဘက်ခြောက်ကိုနှပ်ပြီးဖျော်တာဆိုတော့ကောင်းတော့ကောင်းမှာပါ
ဖေဖေသောက်ကြည့်ပေါ့”
“အေးအေး”
ပြောပြီးတော့ ဖေဖေရှေ့ကနေထွက်လာခဲ့မိတယ်။သုံးလေးလှမ်းလှမ်းပြီးတော့မှ….
“ဖေဖေ..ဟို”
“အို………”
ရုတ်တရက်ပူသွားတဲ့ပါးပြင်နှစ်ဖက်က ပန်းနုရောင်သန်းသွားမယ်ထင်တယ်။
ဇွန်လေရင်တွေတဆတ်ဆတ်ခုန်သွားရင်းလက်ဖျားလေးတွေအေးစက်လို့သွားတယ်။
ရုတ်တရက်လှည့်ပြီးမေးဖို့လှည့်လိုက်တဲ့အချိန်
ဖေဖေမျက်ဝန်းတွေက ဇွန့်ညအိပ်ဝတ်ဂါဝန် လေးထဲက ထင်းထင်းလေးပေါ်နေတဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးထဲက ဖင်လုံးအိအိလေးတွေကိုစိုက်ကြည့်လို့ပေါ့။
တဆတ်ဆတ်တုန်နေတဲ့ရင်ကိုထိန်းရင်း….
“ဟို ဖေဖေ ဟို……ဟိုလေ….သကြားတစ်ဇွန်းလောက်ထည့်မယ်နော်”
“အော် အေးသမီးလေး”
ဖေဖေကတော့မသိသလိုပါပဲ လူကြီးမို့လို့များလားတော့မသိဘူး အိနြေကြီးနဲ့
ဇွန့်မှာသာရင်တွေတုန်လို့………..
————————————————————————–
“ရပြီး ဖေဖေ သောက်ကြည့်ပါအုံး”
“အော် အေးအေး သမီးအိပ်ချင်ရင်သွားအိပ်လေ အစောကြီးရှိသေးတာကို”
“မအိပ်ချင်တော့ပါဘူးဖေဖေရယ် သမီးအကျင့်ဖြစ်နေပြီ”
ဖေဖေကိုပြန်ဖြေရင်း ဆိုဖာပေါ်ကိုဇွန်လဲဝင်ထိုင်လိုက်မိတယ်။
“ဒါနဲ့ ကလေးကဘယ်နှစ်တန်းလဲ ”
“ရှစ်တန်းဖေဖေ သူမိဘတွေကနယ်မှာဆိုတော့ သမီးတို့ဆီမှာနေရင်းကျောင်းတက်တာ”
“အင်း ကောင်းပါတယ် သမီးတို့လဲသားသမီးယူဖို့မစဉ်းစားတော့ဘူးလား”
“ဟို….ကြိုးစားပါတယ်ဖေဖေရယ် မရတာလေ”
“ဟေ…….ဆရာဝန်နဲ့ရောမတိုင်ပင်ဘူးလား”
“မောင့်သူငယ်ချင်းဆရာဝန်နဲ့တော့တိုင်ပင်တယ် ဟို….ဟို သမီးကမရနိုင်ဘူးပြောတယ်”
“သမီးရယ် စိတ်မကောင်းမဖြစ်နဲ့ ဟုတ်ပြီလား”
ခေါင်းလေးငုံ့ရင်းဖြေလိုက်တဲ့ဇွန့်ကိုဆံပင်တွေကိုဖွဖွသပ်ရင်းဖေဖေနှစ်သိပ်ရှာတယ်။
“ဟုတ်”
“ခုလဲကိုယ့်သားလေးလိုပါပဲ ဖေဖေတွေ့နေတာ သူလဲသမီးတို့ကိုချစ်ပါတယ် သူ့ကိုမွေးစားလိုက်ပေါ့သမီးရဲ့”
ရယ်ပြီးပြောလိုက်တဲ့ဖေဖေစကားသံကိုကြားလိုက်တဲ့အချိန် မေဇွန့်ရင်တွေတဆတ်ဆတ်ခုန်လာမိတယ်။တကယ်တော့
သားသားနဲ့ မေဇွန်ရဲ့ဆက်ဆံရေးက
မေမေနဲ့သားလိုမဟုတ်ခဲ့ဘူးဆိုတာဖေဖေများသိသွားရင်………
ဖေဖေပြောသလိုမေဇွန်ကသူ့ကိုမွေးပြီးတော့ …..အို……
……တကယ်ဆို သူ့ကမှ တီလေး တီလေးနဲ့ ဇွန့်ကို စားနေတာပါ။ တစ်ယောက်ထဲတွေးရင်းမေဇွန်ပြုံးလိုက်မိတယ်။
“သမီးဘာတွေသဘောကျပြီးပြုံးနေတာလဲ”
“အော်မဟုတ်ပါဘူး သားသားကချစ်စရာကောင်းတာလေးတွေတွေးမိလို့ပါ”
“အင်း အခုဆိုအားလုံးသံယောဇဉ်တွေဖြစ်နေကြပြီဆိုတော့
မွေးစားလိုက်ရင်လဲပြီးသွားတာပဲလေ”
“အင်းဟုတ်တယ်နော်ဖေဖေ”
ထောက်ခံသလိုပြောရင်းဖေဖေ့ကိုကြည့်လိုက်တော့ ဆိုဖာပေါ်ကိုခြေတဖက်တင်ရင်းခြေသလုံးကိုနှိပ်နေတယ်လေ။
“ဖေဖေ ညောင်းနေလို့လား သမီးနှိပ်ပေးမယ်လေ”
“ရတယ်သမီး မနေ့ကလေယာဉ်စီးလာတော့ ခြေသလုံးတွေကတောင့်နေတာ”
“ရပါတယ် လာပါသမီးနှိပ်ပေးပါ့မယ်”
ပြောရင်းဖေဖေခြေထောက်ဘေးကဆိုဖာလေးအောက်မှာထိုင်ချလိုက်ပြီးတော့
ဖေဖေခြေထောက်တွေကို
ပေါင်ပေါ်ဆွဲတင်လိုက်ရင်း ခြေသလုံးကိုနှိပ်ပေးနေမိတယ်။
ပုဆိုးအောက်ကခြေသလုံးသားတွေကလူငယ်တစ်ယောက်လိုသန်မာနေဆဲပါပဲ…..
“ဖေဖေအကြောတွေတင်းနေတာပဲနော်”
မော့ကြည့်ရင်းပြောလိုက်တဲ့အချိန် ဖေဖေအကြည့်တွေက ညဝတ်ဂါဝန်လည်ဟိုက်လေးထဲကနေထင်းထင်းလေးထွက်နေတဲ့
ဘော်လီအနက်လေးနဲ့ပုံ့ပုံ့လေးလျှံထွက်နေတဲ့ရင်သားအိအိလေးကို
ငေးစိုက်ကြည့်နေတယ်လေ။
“အို………..”
ဇွန်ရင်တွေတလှပ်လှပ်ခုန်လို့လာတယ်။ မောင့်ဖေဖေဆိုတဲ့အသိရှိနေပေမဲ့ ဧည့်ခန်းမီးဝါဝါလေးအောက်မှာနှစ်ယောက်ထဲရှိတဲ့
ဆန့်ကျင်ဖက်လိင်ဆိုတဲ့စိတ်ကနိုးကြွလို့လာတယ်။
အစကသတိမထားမိပေမဲ့ ဇွန့်ပေါင်သားအိအိလေးပေါ်မှာ
ဖိထားတဲ့ဖေဖေခြေဖဝါးလေးတွေကလဲ ဇွန့်ရင်ကိုပိုလိုနွေးလာစေတယ်။
နှိပ်နေတဲ့ခြေထောက်တစ်ဖက်ကနေနောက်တစ်ဖက်ပြောင်းလိုက်တဲ့အချိန်
လျောကျလာတဲ့ခြေဖဝါးလေးက
ဇွန့်ပေါင်ကြားတည့်တည့်ကဖောင်းဖောင်းလေးခုံးအိနေတဲ့
အသားစိုင်နွေးနွေးလေးကိုထိမိသွားခဲ့တယ်။
ဇွန်တုန်သွားခဲ့ပေမဲ့ မလှုပ်ရှားမိခဲ့ဘူး ဖေဖေဆီကသက်ပျင်းချသံတိုးတိုးလေတစ်ချက် ပြီးတော့စည်းချက်မှန်မှန်နှိပ်ပေးနေတဲ့ဇွန့်လက်ချောင်းလေးတွေက ပုံမှန်လှုပ်ရှားနေဆဲပါပဲ။အဲ့ဒီအခြေအနေလေးကိုဖယ်လွဲလိုက်ဖို့
နှစ်ယောက်လုံးမကြိုးစားမိခဲ့ဘူး။ဇွန့်လက်နဲ့ဖေဖေခြေသလုံးကထိတဲ့အသံကလွဲလို့
ဧည့်ခန်းလေးပကတိငြိမ်သက်လို့………..။
ထိကပ်နေတဲ့အသားစိုင်နှစ်ခုကြားမှာဇွန့်ဂါဝန်လေးနဲ့အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးရှိနေပေမဲ့ နှစ်ဦးစလုံးရဲ့အတွေးတွေထဲမှာတော့အကာအရံမဲ့ခံစားမှု့တွေချိတ်ဆက်လို့ပေါ့။
ဇွန်မလှုပ်မိခဲ့ဘူး….ဒါပေမဲ့
ဇွန့်နှလုံးသားကတော့အထိန်းအကွပ်မဲ့လှုပ်ခါနေမိတယ်။
အသိစိတ်လွတ်သွားတဲ့တစ်ချက်တစ်ချက်တိုင်းမှာဇွန် စလိုက်ချင်ပေမဲ့
မောင့်ဖေဖေဆိုတဲ့အသိ ပြီးတော့ ….ပြီးတော့ဇွန်ကမိန်းခလေးပဲ။
မိန်းခလေးကစရမယ်တဲ့လားရှင်။
“အို…………..ဇွန်ရင်တွေခုန်လိုက်တာ”
ဖေဖေခြေထောက်လေးက
ဇွန်စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးထဲကိုတစ်ချက်ဖိဝင်လိုက်ပြီးတော့တစ်ပြိုင်ထဲပဲ
“ရပါပြီသမီးလေးရယ် ဖေဖေလဲအညောင်းပြေပါပြီ”
လူကြီးဆန်ဆန်ထိန်းထိန်းသိမ်းသိမ်းပြောလိုက်တဲ့ဖေဖေအသံတွေက
စီးချက်မကျပဲတုန်ခါလို့….
ပြောပြီးတာနဲ့ဖြေးဖြေးလေးဖယ်သွားတဲ့ခြေချောင်းလေးတွေနောက်ကို
ဇွန့်စိတ်တွေလိုက်ပါသွားသလိုပါပဲ။
“နောက် ဖေဖေအနှိပ်ခံချင်ရင်ပြောနော် သမီးကိုအားမနာပါနဲ့”
ဇွန့်စကားအဆုံးမှာ
ဇွန့်လက်မောင်းလေးကိုဖွဖွဆုပ်ကိုင်ရင်းဆိုဖာပေါ်တက်ဖို့ဖေးမပေးတယ် ဆိုဖာပေါ်မှာထိုင်လိုက်တဲ့အချိန်ဖေဖေလက်နွေးနွေးလေးက ဇွန်ပေါင်တံအိအိလေးကိုဂါဝန်ပေါ်ကနေဖွဖွလေးပွတ်ပေးရင်း
ဇွန့်နားရွက်နုနုလေးနားကိုတိုးကပ်လို့
“ဖေဖေပြောပါ့မယ် သမီးလေးရယ်”
မနက်ခင်းရဲ့သာယာတဲ့ငှက်သံလေးတွေကဇွန့်ရင်ထဲကမတင်မကျခံစားချက်ကိုနှစ်သိမ့်လို့။
ဖေဖေလက်ကိုဖွဖွလေးဖယ်ရင်း မနက်စာပြင်ဖို့ ဇွန်ထွက်ခဲ့မိတယ်။
ဇွန်ပျော်ပါတယ်။တစ်ချက်တစ်ချက်ဖေဖေအကြည့်တွေကိုတော့ ဇွန်ရင်ခုန်မိတာအမှန်ပဲ။
အဲ့လိုအကြည့်စူးစူးလေးနဲ့ဆုံတိုင်းဇွန်ရင်တွေနွေးခဲ့ရတယ်ပြီးတော့ ဇွန်ပေါင်ကြားက
ခပ်နွေးနွေးအရည်ကြည်လေးတွေစိမ့်ထွက်လာမိသလိုလို်ခံစားခဲ့ရတိုင်းတစ်ယောက်ထဲ
ကြိတ်ရှက်ခဲ့မိတယ်။ဒီလိုနဲ့ပဲနေ့ရက်တွေတရွေ့ရွေ့ပေါ့။
မောင့်ကိုစိတ်ထဲကကြိတ်တောင်းပန်ခဲ့ရတာလဲအကြိမ်ကြိမ်။
တကယ်တော့မောင့်ဖေဖေဟာလဲဇွန့်ဖေဖေပါ။
ဒါပေမဲ့…..မိန်းကလေးစိတ်ကသိပ်ပြီးဆန်းကြယ်တာပဲ မောင့်ဆီကမရခဲ့တဲ့ကြင်နာယုယမှဂရုစိုက်မှုလေးတွေကိုပေးတဲ့တခြားယောကျင်္ားတစ်ယောက်ကိုစိတ်ထဲကသာယာမိတာဇွန်မှားနေတယ်ဆိုရင်တောင်ဇွန်မပြင်ချင်ခဲ့ဘူး။ကျင့်ဝတ်တွေနဲ့ တပ်မက်မှုတွေလွန်ဆွဲခဲ့တိုင်းဇွန့်အသိတရားတွေကျရှုံးခဲ့တာအကြိမ်ကြိမ်ရယ်။ဖေဖေကြောင့်လဲဇွန်ရင်ခုန်ခဲ့ရတယ်။ဇွန့်ဘဝမှာမှတ်မှတ်ရရပေါ့ ဇွန်အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးလက်ဆောင်ရခဲ့ဘူးတယ် ဖေဖေရယ်လေ။
“သမီးလေးအတွက်”
ပြောရင်းလက်ထဲကိုလှမ်းပေးတဲ့အိတ်လှလှလေး
Shopping ကပြန်လာတဲ့အချိန်ပေါ့ အားလုံး အိမ်ကိုပြန်လာပြီးတော့ တိုက်ရှေ့လမ်းတစ်ဖက်ကဆိုင်လေးမှာ အအေးသောက်နေတဲ့အချိန် အိမ်ကိုဇွန်နဲ့ဖေဖေအရင်ပြန်နှင့်ခဲ့တယ်။
အိပ်ထဲရောက်ရောက်ချင်းဖေဖေလှမ်းပေးတဲ့အထုတ်လေးထဲကိုကြည့်လိုက်တော့ ဇွန်မျက်နှာလေးတစ်ခုလုံး
ခပ်နွေးနွေးရဲသွားမိတယ်။
“ဟို…………ဖေဖေ……..ဟာ……ဖေဖေဘယ်လိုဝယ်ခဲ့တာလဲဟင်”
“သမီးညီမလေးကိုရွေးခိုင်းတာပေါ့ သမီးနဲ့လိုက်မဲ့ဟာမျိုးလို့”
“ဟာ………..ဖေဖေရယ် ညီမလေးတစ်မျိုးထင်နေရင်………..အို…..သမီးရှက်လိုက်တာ”
“သမီးကလဲ ဒါကဟိုမှာ ဆန်းတာမှမဟုတ်တာ”
“ဖေဖေ ရယ်………ကျေးဇူးပါနော်”
ဇွန်ပြောတော့ ဖေဖေရယ်လေ ပြုံးနေရင်းနဲ့
“ဝတ်ကြည့်လေသမီး အဆင်ပြေလားလို့”
“ဟို…………”
ဇွန်ပြောမယ်ဟန်ပြင်ပြီးကာမှ ပြုံးရင်းခေါင်းငြိမ့်ပြတဲ့ဖေဖေကြောင့်အထုတ်လေးကိုဆွဲရင်းအခန်းထဲကိုဝင်လာခဲ့မိတယ်။
ဇွန့်ရင်တွေတကယ်ပဲတလှပ်လှပ်ပေါ့။အခန်းထဲရောက်တော့မှအထုတ်လေးထဲကဘောင်းဘီလေးနှစ်ထည် အနီရဲရဲလေးနဲ့ အဖြူအနက်ဆင်းလေးတစ်ထည်ပေါ့။ ဇွန်ရင်တွေခုန်လိုက်တာပြီးတော့စိတ်ထဲမှာလဲကြည်နူးနေမိသလိုခံစားခဲ့ရတယ်။
ဇွန်ဘဝမှာပထမဆုံးလေး။မောင်နဲ့အိမ်ထောင်သက်သုံးနှစ်အထိ မောင် တောင်ဇွန်ကိုအဲ့လိုဝယ်မပေးခဲ့ဖူးဘူး။ ရင်ခုန်ကြည်နူးမှုတွေရောထွေးနေတဲ့စိတ်နဲ့ဇွန်ထမီစကတ်ဇစ်လေးကိုဆွဲချလိုက်ရင်းဖင်လုံးလေးမှာတင်းတင်းလေးဖိကပ်နေတဲ့စကတ်သားလေးကိုလက်နဲ့လျောချလိုက်မိတယ်။
ပြင်ပကလေနဲ့ထိတွေလိုက်ရတဲ့အရသာလေးကပုံမှန်ပေမဲ့ ဇွန်ပေါင်သားအိအိလေးတွေမှာတော့ကြက်သီးဖုသေးသေးလေးတွေပေါ်လာတဲ့အထိဇွန်စိတ်လှုပ်ရှားနေမိတာပေါ့။ဝတ်ထားတဲ့ဆင်စွယ်ရောင်အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးကိုလိပ်ချွတ်လိုက်တော့ ပေါင်ကြားတည့်တည့်ကနှစ်ထပ်ချုပ်ထားတဲ့ချည်သားလေးမှာအရည်စီးစီးလေးတွေနဲ့စိုစွတ်လို့။
ခြေဖျားလေးကနေလိပ်ချွတ်လိုက်ရင်းဖေဖေ ဝယ်ပေးတဲ့ပိုးသားအတွင်းခံဘောင်းဘီရဲရဲလေးကိုကိုင်လိုက်တဲ့အချိန်မှာဇွန့်လက်တွေပုံမှန်ထက်အေးစက်လို့လာတယ်။ကြောက်စိတ်နဲ့စိတ်လှုပ်ရှားမှုရောထွေးနေတဲ့အချိန်ဟာမိန်းခလေးတစ်ယောက်အတွက်အသိကင်းမဲ့ဆုံးအချိန်များဖြစ်နေမလားဇွန်မသိတော့ပါဘူး။ ကုတင်ဇောင်းလေးမှာထိုင်ရင်းဘောင်းဘီအိအိလေးကိုဟလို့ လွယ်လျှဖွေးအိနေတဲ့ဇွန်ခြေထောက်လေးတစ်ဖက်ကိုဘောင်းဘီထဲကိုထိုးထည့်လိုက်မိတယ်။ပြီးတော့တစ်ဆက်ထဲပဲနောက်ထပ်တစ်ဖက်………….။
တရွေ့ရွေ့ခြေသလုံးသွယ်သွယ်လေးဆီကိုဆွဲတင်လိုက်တဲ့ဘောင်းဘီရဲရဲလေးက
ဇွန့်ရဲ့နို့နှစ်ရောင်အသားစိုင်လေးပေါ်မှာထင်းထင်းလေးပေါ်လွင်လို့……။
ချောအိနေတဲ့ဒူးနားကိုရောက်တော့မှဇွန်မတ်တပ်ရပ်လိုက်ရင်းပေါင်ရင်းရောက်တဲ့အထိဆွဲတင်လိုက်မိတယ်တကယ်ပါပဲ ပိုးသားအိအိလေးတွေနဲ့ပွေ့ဖက်ထုပ်ပိုးလိုက်တဲ့ဇွန်ဖင်လုံးအိအိလေးတွေကဘောင်းဘီရဲရဲလေးထဲမှာအတိအကျပေါ့။တင်းတင်းလေးအိနေတဲ့ဆီးခုန်မို့မို့လေးကနေလျောဆင်းလာတဲ့ပိုးသားနုနုလေးက
ဇွန်စောက်ဖုတ်အိအိလေးနဲ့ထိတွေ့ဖိကပ်လိုက်ရတဲ့အတွေ့ကြောင့် အရည်နွေးနွေးလေးတွေထပ်ပြီးစွတ်စိုလာပြန်တယ်လေ။ဇွန်အလန်ကတကြားဘောင်းဘီလေးကိုလက်နဲ့ဆွဲလှန်လိုက်တဲ့အချိန်မှာတော့ အရမ်းကိုနောက်ကျသွားခဲ့ပြီ။
ဇွန်စောက်ရည်ချွဲချွဲလေးတွေကိုပိုးသားဘောင်းဘီခွကြားလေးကစုပ်ယူပြီးနှင့်ပြီကော
အို………………..ဇွန်လေ…………ဇွန်ရှက်လိုက်တာ။
တဆစ်ဆစ်နဲ့ယားလာတဲ့စောက်ဖုတ်လေးကိုဘောင်းဘီခွကြားလေးကနေအုပ်ကိုင်လိုက်တော့ဇွန်အရည်နွေးနွေးလေးတွေးကပိုလို့စိမ့်ထွက်လာသလိုခံစားရတယ်။ဘောင်းဘီခွကြားလေးမှာနွေးအိလို့ပေါ့။
“ဒေါက်ဒေါက်ဒေါက်”
တံခါးခေါက်သံလေးနဲ့အတူဖေဖေအသံကတပြိုင်ထဲပေါ်ထွက်လာတယ်။
“သမီးလေးအဆင်ပြေလား ဖေဖေကိုပြပါအုံး”
“အာ………ဖေဖေ”
အခန်းထဲကနေဇွန့်ရဲ့တုန်ပြန်တဲ့အသံကတုန်ရီလုပ်ခါလို့
“ခဏပဲသမီးရဲ့မြန်မြန်တော်ကြာပြန်လာတော့မှာ”
ဖေဖေစကားကိုကြားလိုက်တဲ့အချိန်ဇွန်ရင်ထဲမှာပိုပြီးပူနွေးလာတယ်။တကယ်ပဲဇွန်လဲဒီအချိန်လေးကိုမကုန်ချင်ပါဘူးဖေဖေရယ်။ဒါပေမဲ့ ဟို…..ဇွန်က ….ဇွန်ကဖေဖေချွေးမလေ။
အတွေးတွေယောက်ယက်ခတ်နေရင်းဇွန်မသိစိတ်ကတံခါးလက်ကံဘုလေးကိုဘယ်အချိန်ဆွဲလှည့်လိုက်မိလဲမသိတော့ပါဘူး။ဇွန့်ရှေ့မှာဖေဖေရယ်လေ တီရှပ်အဖြူကျပ်ကျပ်လေးနဲ့အတွင်းခံဘောင်းဘီရဲရဲလေးပဲဝတ်ထားတဲ့ဇွန့်ရှေ့မှာရပ်ရင်း
ဇွန့်ကိုငေးငေးလေးကြည့်နေတယ်။ဇွန့်ခေါင်းလေးကိုငုံ့ချလိုက်မိပေမဲ့ မိန်းခလေးရဲ့အသိစိတ်အစွမ်းကြောင့်များလား ဖေဖေဇွန့်ဆီးခုန်ဖောင်းဖောင်းလေးတွေကိုကြည့်နေတယ်ဆိုတာသိနေတယ်။
ice breaker
- အပျော်တမ်း
#55
နုဖတ်ထွေးအိနေတဲ့ကောင်မလေးတစ်ယောက်ကို အတွေ့အကြုံရှိတဲ့ သူတစ်ယောက်အနေနဲ့လိုးချင်နေမိတာအမှန်ပါ။
ပုဆိုးအောက်ကအတွင်းခံဘောင်းဘီထဲမှာတဆတ်ဆတ်တင်းမာနေတဲ့
လိင်တံရဲ့ရုန်းကန်နေတဲ့အရှိန်ကိုလဲကောင်းကောင်းခံစားနေမိတယ်။
“လှလိုက်တာသမီးလေးရယ်”
တုန်ရီနေတဲ့စကားသံတွေကိုတိုးတိုးလေးရေရွတ်ရင်းချွေးမလေးနားကိုတိုးကပ်သွားတော့ရှက်ရွံနေရှာတဲ့
သမီးလေးကိုကြည့်ရင်းပုခုံးသားနုနုလေးတွေကိုဖွဖွလေးဆုပ်ကိုင်လိုက်မိတယ်။
“ဖေဖေ……..”
တိုးတိုးလေးရယ်ပါ။တကယ်ကိုနှစ်ကိုယ်ကြားတိုးတိုးလေးပေါ့။ဇွန့်ရဲ့စကားသံလေးအဆုံးမှာ ဖေဖေရယ်လေ ဇွန်ကိုယ်လုံးထွေးထွေးလေးကိုဆွဲယူပွေ့ဖက်လိုက်တယ်။
ဖေဖေရင်ခွင်နွေးနွေးထဲကိုနစ်ဝင်သွားတဲ့တစ်ပြိုင်နက် ဇွန်လေ……..ဇွန် မျက်ရည်တွေတားမရအောင်စိမ့်ထွက်လာခဲ့မိတယ်။
“သမီးလေ ငိုနေတာလား”
“ဟင့်……………”
ရှိုက်သံလေးနဲ့အတူ ဖေဖေကိုတင်းတင်းလေးဖက်ရင်းရင်ခွင်ထဲကိုတိုးသထက်တိုးနေမိတော့တယ်။
ဇွန်ငိုနေမိတယ်။ကြောက်တယ်ဆိုတာထက် ရင်ထဲမှာနွေးထွေးလုံခြုံသွားတဲ့ကြင်နူးမှု့ကြောင့်ရယ်ပါ။
ဇွန်ဘဝမှာအကြိမ်ကြိမ်သူစိမ်းယောကျင်္ားလေးတွေနဲ့နေခဲ့ဘူးတယ်။ ဒါပေမဲ့အခုလိုနွေးထွေးလုံခြုံစိတ်ချတဲ့
ခံစားမှုမျိုးဇွန်မရခဲ့ဘူးလေ။တင်းတင်းလေးထွေးပွေ့ထားတဲ့ဖေဖေလက်တွေက ဇွန်တင်ပါးအိအိလေးတွေကိုဖွဖွလေးဆုပ်နယ်ပွတ်သပ်နေပေမဲ့ဇွန်မငြင်းခဲ့မိဘူး….ဇွန်လေ….ဇွန်မငြင်းရက်ခဲ့ဘူး။ဖေဖေကိုဖက်ထားတဲ့ဇွန့်လက်တွေကိုဖယ်ရင်းဖေဖေလည်တိုင်ဆီကိုခိုတွဲချိန်လိုက်မိတယ်။
လွတ်လပ်သွားတဲ့ဖေဖေလက်တွေကခါးဆီမှာကျပ်ကျပ်လေးကပ်နေတဲ့ဇွန်တီရှပ်အနားစလေးကိုကိုင်ရင်းအပေါ်ကိုပင့်ချွတ်ပေးတဲ့အချိန်ဇွန်လေ ကလေးလေးတစ်ယောက်လိုလက်လေးမြှောက်ပေးမိပြန်တယ်။ဇွန့်ခေါင်းလေးကိုကျော်လွန်သွားတဲ့တီရှပ်အဖြူရောင်လေးကဇွန့်ဆံနွယ်အိအိလေးတွေကိုဆွဲယူဖြန့်ဖွပေးလိုက်တဲ့ပြီးတော့ပြန်ကျလာတဲ့ဆံနွယ်လေးတွေကပုခုံးလေးနှစ်ဖက်မှာခပ်ရိုင်းရိုင်းဖွာကျလို့ပေါ့။
အခုခေတ်မော်ဒယ်တွေလိုမပိန်ပေမဲ့ပြည့်တင်းတင်းပုခုံးသားအိအိလေးတွေမှာ
နစ်ဝင်နေတဲ့ဘော်လီကြိုးအနက်ရောင်လေးနဲ့နုထွေးအိစက်နေတဲ့ရင်သားအိအိလေးတွေကိုမလုံတလုံဆွဲမပင့်တင်ထားတဲ့ဘော်လီအနက်ရောင်လေးက နို့နှစ်ရောင်အသားစိုင်အိအိလေးပေါ်မှာထင်းထင်းလေးအိဝင်လို့ပေါ့။
“ဖေဖေ”
မျက်ရည်စလေးတွေနဲ့မော့ကြည့်ရင်းတိုးတိုးလေးခေါ်မိတော့အပြုံးလေးနဲ့ငုံ့ကြည့်လာတဲ့ဖေဖေရယ်လေ။
“သမီးကိုအထင်သေးသွားပြီထင်တယ်”
“သမီးရယ်…………………..”
ဖေဖေစကားမဆုံးခင်မှာပဲ နူးညံ့တဲ့ဇွန့်နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာပေါ်ကိုပိကျလာတဲ့ဖေဖေနှုတ်ခမ်းတွေကြောင့်
ဇွန့်စကားလုံးတွေတိတ်ဆိတ်သွားခဲ့တယ်။
နုထွေးတဲ့ဇွန့်နှုတ်ခမ်းအိအိလေးတွေကိုဖွဖွလေးယက်ပေးလာတဲ့
ဖေဖေလျှာနွေးနွေးလေးကိုဇွန်တပ်တပ်မက်မက်စုပ်ယူလိုက်မိတယ်။
မောင့်ဖေဖေဆိုတဲ့အသိထက် ယုယတတ်တဲ့ယောကျင်္ားတစ်ယောက်လို့ပဲဇွန်စိတ်ထဲမှာမြင်ယောင်လာလေလေ ဖေဖေနဲ့ဇွန့်ရဲ့အထိအတွေ့တွေကပိုပြီးတော့နုညံ့နွေးထွေးရင်း
နှစ်ယောက်အတူအချစ်ကဗျာတစ်ပုဒ်ကို ကာရံညှိနေမိတယ်။
———————————————–
ဘဝမှာလိင်ဆက်ဆံတဲ့အတွေ့အကြုံကိုသားသမီးနှစ်ယောက်ရတဲ့အထိအကြိမ်ကြိမ်ကြုံခဲ့ဖူးပေမဲ့
အခုလိုအစွန်းရောက်တဲ့တပ်မက်မှုမျိုးတစ်ခါမှမကြုံခဲ့ဖူးဘူးလေ။ မေဇွန့်အပေါ်မှာသမီးလေးတစ်ယောက်လိုချစ်ခဲ့ဖူးပေမဲ့ ခုလို လိုးဖို့အထိတစ်ခါမှမစဉ်းစားခဲ့မိဘူး
ခုတော့ သားနဲ့ချွေးမလေးရဲ့အခန်းလေးထဲမှာ သားမရှိတဲ့အချိန် သမီးလေးကိုရင်ခွင်ထဲမှာထွေးပွေ့ရင်းပွတ်သပ်ချော့မြူနေရတဲ့ခံစားချက်ကတကယ်ကိုအိပ်မက်လိုပါပဲ။
တစ်ကိုယ်လုံးအပြစ်ပြောစရာမရှိတဲ့ မေဇွန်လေးရဲ့အိစက်စက်ကိုယ်လုံးနွေးနွေးလေးကိုဖက်ရင်းနှုတ်ခမ်းထွေးထွေးလေးကိုနမ်းရတဲ့အရသာ…
ပြီးတော့ ချွေးမလေး….သားရဲ့မိန်းမ ဖွံထွားထွားလေးကိုလိုးရတော့မယ်ဆိုတဲ့အသိက ဘာနဲ့မှမတူတဲ့ရမက်ခံစားမှုလေးပေါ့။ပုခုံးအိအိလေးထက်ကဘော်လီကြိုးလေးကိုဆွဲဖယ်လိုက်တော့
လက်မောင်းပြည့်ပြည့်လေးပေါ်ကိုလျောကျသွားတဲ့ဘော်လီကြိုးလေးကယိမ်းနွဲ့လို့
နို့တင်းတင်းလေးတွေကိုဖိအုပ်ထားတဲ့ဘော်လီခွက်လေးကိုဟလိုက်တော့ပန်းနုရောင်ခပ်ရင့်ရင့်နို့သီးခေါင်းလေးကတင်းတင်းလေးနဲ့ထွေးစုပ်ယုယတော့မယ်နှုတ်ခမ်းလွှာလေးတွေကိုကြိုနေတယ်လေ။
“သမီးနို့လေးကလှလိုက်တာ သမီးရယ်”
ကျွန်တော့စကားအဆုံးမှာငေးငေးလေးကြည့်လာတဲ့မျက်ဝန်းလေးနဲ့အတူနှုတ်ခမ်းအိအိလေးတွေဆီကတိုးတိုးလေးအသံတစ်ခု…..တကယ့်ကိုတိုးတိုးလေး
“ဖေဖေရယ်………………………” တဲ့
အဲ့ဒီစကားသံလေးမဆုံးခင်ပဲကြောဖက်ကိုလက်လှမ်းရင်း သမီးဘော်လီချိန်လေးကိုချွတ်ချလိုက်တော့
ဘော်လီခွက်လေးတွေထဲကနေအိအိလေးထွက်လာတဲ့နို့လေးတွေက အအိုတစ်ယောက်လို့မထင်ရက်အောင်ကိုတင်းရင်းအိစက်နေဆဲလေ။
“ချစ်တယ် သမီးလေးရယ်”
ကျွန်တော့်စကားကိုကြားတော့ရေးရေးလေးပြုံးပြရင်းခေါင်းလေးငုံ့သွားတယ်။ပြီးတော့မှ…..
“သမီးလဲချစ်လို့သာပေါ့ ဖေဖေရယ်”
သူ့စကားသံလေးကိုကြားလိုက်တဲ့အချိန်
ဟိုးဆယ်ကျော်သက်ဘဝကရင်ခုန်တပ်မက်မှုတွေတခါပြန်နိုးထလာသလိုပါပဲ။ဖက်ထားတဲ့လက်တွေကိုခဏဖယ်ရင်းရှပ်အကျီကြယ်သီးတွေကိုဖြုတ်နေတော့အလိုက်သိတဲ့သမီးးလေးရယ်လေ…ကူပြီးချွတ်ပေးရှာတယ်
အပေါ်ရှပ်အကျီလေးကျွတ်သွားတော့မှခါးက ခါးပုံစလေးကိုဖြေချလိုက်တော့အတွင်းခံဘောင်းဘီထဲကတင်းမာနေတဲ့လီးတံလေးကိုငေးကြည့်ရင်းသူခေါင်းလေးငုံ့သွားပြန်တယ်။
အတွင်းခံဘောင်းဘီကိုယ်စီသာဝတ်ထားတဲ့လူသားနှစ်ဦးစည်းကမ်းဘောင်တွေရဲ့
အပြင်ဖက်ကိုတိတ်တိတ်လေးခြေချလိုက်ရင်း ဟိုးအဝေးကိုရွက်လွင့်ဖို့ဟန်ပြန်နေကြတယ်။
နုထွားထွားကိုယ်လုံးအိအိလေးကိုပွေးဖက်လိုက်တော့အကာအရံမဲ့အသားစိုင်နှစ်ခုရဲ့အထိအတွေ့ကရင်ခုန်သံတွေကိုပိုမြန်လာစေခဲ့တယ်။ မိန်းမတစ်ယောက်ကိုဘယ်လိုကိုင်တွယ်ရမယ်ဆိုတာကြေညပ်နေတဲ့ဦးထွန်းမင်းရဲ့လက်ထဲမှာတော့ မေဇွန်တစ်ယောက်တသိမ့်သိမ့်နဲ့အချစ်ရမက်တွေကိုခံစားလို့မဝနိုင်အောင်ပါပဲ။
ရွရွလေးပွေ့ဖက်ရင်း နှစ်ယောက်အိပ်ကုတင်ထက်ဆီကိုအသာအယာလှဲချပေးလိုက်တော့ အိစက်တဲ့မွေ့ယာထဲကိုနစ်ဝင်သွားတဲ့ ချွေးမလေးရဲ့ကိုယ်လုံးထွေးထွေးလေးပေါ်ကိုမှောက်ချလိုက်ရင်းနှဖူးလေးထက်မှာ
ဝေ့ဝဲနေတဲ့ဆံနွယ်နုနုလေးတွေကိုသပ်ပေးလိုက်တော့ အရည်လဲ့နေတဲ့မျက်လုံးရွဲလေးတွေနဲ့ငေးကြည့်ရင်း
ပြုံးရှာတဲ့သမီးလေးရဲ့နှုတ်ခမ်းအိအိလေးတွေကတုန်ခါလို့…….
“ထိန်းချုပ်မှုတွေမရှိပဲခံစားရအောင်သမီးလေးရယ်နော်”
သူထပ်ပြုံးပြန်တယ်။
“ဖေဖေရယ်”
“သမီးယောကျင်္ားနဲ့ရောအမြဲလိုးကြလား”
“ဟင့်…..ဖေဖေကလဲ”
“မရှက်ပါနဲ့ ပွင့်လင်းတော့မှ ပိုခံစားလို့ကောင်းတာသမီးလေးရဲ့”
“အင်း…………….”
“ချစ်တယ်သမီးရယ်”
ပြောရင်းပါးမို့မို့လေးကိုနမ်းလိုက်တော့
“ချစ်လို့ပဲပေ့ါ ဖေဖေရယ် ခုဆို……….ဟို………….”
စကားကိုအဆုံးမသက်ပဲ သူ့ပေါ်မှာမှောက်ရင်းဖက်ထားတဲ့ကိုယ်လုံးလေးကိုဖွဖွလာဖက်တယ်။
“ခုဆို….ဘာဖြစ်လဲဟင် ခလေး”
“ခုဆို…….ခုဆို ဖေဖေ မိန်းမဖြစ်နေပြီလေ ဖေဖေရယ်…….သမီးဘာမှမစဉ်းစားချင်တော့ဘူးဖေဖေရယ်”
သမီးစကားအဆုံးမှာ သားဖြစ်သူကိုသတိရမိရင်း ဒီကုတင်ပေါ်မှာသားနဲ့အတူအလိုးခံခဲ့ဘူးတယ်ဆိုတာသိတဲ့အသိရယ် အောက်မှာရောက်နေတဲ့ ချွေးမလေး ရဲ့မျက်နှာနုနုလေးရယ်ပြီးတော့ လိုးရတော့မယ်ဆိုတဲ့အသိတွေကရင်ကိုတဆတ်ဆတ်ခုန်လာစေခဲ့တယ်။
အပေါ်ကနေမှောက်ရင်း မေဇွန်လည်တိုင်လေးကိုနမ်းလိုက်တဲ့အချိန်ကော့ကော့လေးညီးတဲ့အသံလေးကတကယ်ကိုစွဲမက်စရာပေါ့
ပုခုံးသားနုနုလေးတွေကိုဆက်နမ်းနေရင်းတင်းရင်းအိစက်နေတဲ့နို့အိအိလေးတွေကိုဆုပ်ကိုင်ပွတ်ခြေနေတဲ့အချိန်……
“အား………..အ….အ…….ဖေဖေ……အား………….ဟား………”
အဖြူနဲ့အနက်ရောထွေးနေတဲ့ဆံပင်တွေကြားကိုသမီးလက်ဖောင်းဖောင်းအိအိလေးတွေနဲ့ထိုးမွေ့ရင်းငြီးနေတဲ့အသံလေးက တကယ်ကိုစိတ်ကြွစရာပေါ့……။
အဆီပိုမရှိတဲ့ဗိုက်သားချပ်ချပ်လေးတွေပေါ်ကိုတ ပြွတ်ပြွတ် နမ်းစုပ်ရင်း
မို့မို့လေးအိစက်နေတဲ့ဆီးခုံလေးတွေကတဆင့် စောက်ဖုတ်မွေးရေးရေးလေးကြားကိုဖြဲလို့
ဖောင်းမို့အိစက်နေတဲ့အသားနုနုလေးနှစ်ခြမ်းကြားက ချွေးမလေးရဲ့စောက်ပတ်ရဲရဲလေးကိုလျှာနွေးနွေးလေးတင်လိုက်ယုံနဲ့ပဲ…..
“အ……အ………ဖေဖေ့………..ဟား………..”
ပေါင်အိအိလေးတွေကိုကားပေးရင်းကော့ကော့လေးညီးနေတဲ့ချွေးမလေးရဲ့အသံကအခန်းလေးထဲမှာပျံ့လွင့်လို့ပေါ့။
ရဲနေတဲ့စောက်ပတ်ကြားက စောက်စေ့နုနုလေးကိုနှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ငုံ့စုပ်နေတဲ့အချိန် အိစက်နေတဲ့တင်ပါးကြီါ်တွေမြောက်တက်သွားတဲ့အထိကော့ပေးနေတဲ့သမီးလေးကိုတက်လိုးချင်စိတ်တွေဘယ်လိုမှတားမရနိုင်အောင်ပါပဲလေ။——————————–
ဒီကုတင်ကြီးပေါ်မှာပဲ မောင်ရယ် မောင့်သူငယ်ချင်းမင်းဆက်နဲ့ သူ့သားလေးဇော်လတ်တို့ယောကျင်္ားသုံးယောက်တိတိ ဇွန်အလိုးခံခဲ့ဘူးပေမဲ့ မောင့်ဖေဖေရဲ့အယုအယတွေလောက်စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်ကောင်းခဲ့တာဇွန်မကြုံခဲ့ဖူးဘူးလေ။
လုံခြုံမှုနွေးထွေးမှုပြီးတော့ သိပ်ကောင်းတဲ့ခံစားမှုတွေက မောင့်ဖေဖေဦးထွန်းမင်းနဲ့မှဇွန်ရခဲ့တာ။
ဇွန်ယောကျင်္ား ကိုမွေးပေးခဲ့တဲ့ဒီလီးနဲ့ အခုဇွန်ကိုလိုးတော့မယ်ဆိုတဲ့ခပ်ကြမ်းကြမ်းအတွေးကလဲ
ဇွန်ရမက်ကိုပိုလို့နိုးဆွပေးနိုင်တယ်။
သားကိုယ်တိုင်လိုးခဲ့တဲ့ဇွန့်စောက်ဖုတ်လေးကိုခုဖေဖေကလိုးတော့မယ်လေ။
“အို…………………”
ဘယ်လောက်များရူးသွပ်လိုက်သလဲ။ဘယ်လောက်များ…..ဘယ်လောက်များ……
ဇွန်စကားလုံးရှာမရခဲ့ဘူး ဆန်းကျယ်တဲ့ရမက်ဆိုတာနဲ့တင်ဇွန်သိပ်ကိုကောင်းနေခဲ့ပါပြီ။
အသိစိတ်တွေလွတ်နေပြီးတော့ပြန်သတိဝင်တဲ့အချိန်ဖေဖေ လီးကဇွန့်စောက်ပတ်အဝလေးမှာလေ။
ဇွန်ခါးကိုကိုင်ရင်းပေါင်ကြားမှာလီးကိုကိုင်ပြီးတေ့သွင်းနေတဲ့ဖေဖေမျက်နှာကိုလှမ်းကြည့်လိုက်မိတော့
ပြုံးပြတဲ့အပြုံးလေးနဲ့အတူ
“ခလေး ဖေဖေလိုးတော့မယ်နော်”တဲ့
ဇွန်ခေါင်းငြိမ့်ပြရင်းအံလေးကိုကျိပ်လို့ဖေဖေအတွက်ဇွန့်ခါးလေးကိုကော့ပေးမိတယ်။
“အား…………………”
ဝင်လာခဲ့ပါပြီ…….တုတ်ခို်င်မာကြောတဲ့အသားနွေးနွေးလေးကစောက်ပတ်နံရံတစ်လျောက်ကိုပွတ်ဆွဲသွားတဲ့ခံစားမှုကဘာနဲ့မှမတူအောင်ကောင်းလွန်းလိုက်တာ။
“အား…………..ဖေဖေ….အ…အ….အ….အ….အာ့………….ဖေဖေ့….အိုး……..ရှီး…….”
“ကောင်းလား ခလေး”
“အား…….ကောင်းတယ်……..ကောင်းတယ်………အင့်……..အင့်…….အာ့……………ရှီး……အာ့ဟား….”
“အား…….ဖေဖေ သမီး ပြီးတော့မယ်…..အ….အ…..”
ဇွန့်စကားသံကိုကြားတော့ဆောင့်နေရာကနေဇွန်ကိုယ်လုံးလေးပေါ်ကိုမှောက်ချရင်းဖက်ပေးရှာတယ်။
တင်းတင်းလေးဖက်ထားရင်းဆောင့်လိုးနေတဲ့ဖေဖေအလိုးကိုခံရတာဇွန်တကယ်ကို့အားရမိတယ်။
ပြီးတော့ ပြီးခါနီးနွေးထွေးနေအောင်ဖက်ပေးတဲ့ဖေဖေရယ်လေ။ အလိုက်သိလိုက်တာ……….
“အား…..ဖေဖေ သမီးပြီးပြီ…..အ….အ….အား……..အာ့…………ဟူး………..အိုး…….ချစ်တယ်ဖေဖေရယ်”
ဇွန့်ညီးသံလေးနဲ့အတူ ခပ်ပြင်းပြင်းဆောင့်နေတဲ့ဖေဖေဆီကလဲတိုးတိုးလေးညီးနေရှာတယ်။
ခဏကြာတော့မှ တဆတ်ဆတ်တုန်သွားတဲ့ဖေဖေလီးကိုဇွန့်စောက်ပတ်လေးထဲမှာခံစားလိုက်ရတယ်ပြီးတော့နွေးသွားလိုက်တာ စောက်ပတ်လေးနဲ့ဗိုက်အတွင်းပိုင်းထဲမှာဖေဖေရဲ့သုတ်သွေးတွေစီးဝင်သွားတဲ့ခံစားမှုနွေးနွေးလေးက
ဇွန့်ရက်ကိုတသိမ့်သိမ့်နဲ့ပေါ့။
အဲ့ဒီသုတ်သွေးးတွေကြောင့်ပဲမောင်ဖြစ်လာခဲ့တာလေ။ခုတော့ ဇွန်စောက်ပတ်လေးထဲမှာပါ စီးဆင်းနေခဲ့ပြီ။
အို……………အတွေးတွေကလက်မခံနိုင်စရာဆိုပေမဲ့ဇွန်…..ဇွန်လေ….ကျေနပ်နေတယ်….လုံခြုံနေတယ်။
နွေးထွေးနေတယ် ပြီးတော့ဇွန်ရင်ခုန်နေတယ်ရှင်။
“သမီးကောင်းလား”
“အင်း……”
“နောက်အခွင့်အရေးရရင်လိုးရအောင်နော်”
“ဖေဖေရယ် သမီးက ဖေဖေချွေးမလေးလေ”ချစ်စရာကောင်းတဲ့အပြုံးလေးနဲ့ဖေဖေကိုပြောတော့ဖေဖေက”ခု ဖေဖေ မိန်းမ ငယ်ငယ်လေးဖြစ်ပြေီလေ”
“ဖေဖေနော်”
“ခုဇွန်က ဖေဖေသားရဲ့ မေမေဖြစ်ပြန်ပြီးပေါ့”
“သမီးလဲနောက်တတ်တာပဲ”
ဖေဖေနဲ့တူတာကိုလို့…….
ဟားဟားဟားဟားကဲ သမီးရေချိုးတော့မယ်နော် တော်ကြာပြန်လာနေအုံးမယ်။
အော်…အေးအေး သမီး ဘောင်းဘီနောက်တစ်ထည်ဝတ်ပြရအုံးမယ်နော်……
ကုတင်ပေါ်ကဆင်းလာရင်းဖေဖေ စကားကိုဇွန်မျက်စောင်းလေးနဲ့တုန်ပြန်လိုက်မိတယ်။
ရေချိုးခန်းဖက်ကိုထွက်လာခဲ့တဲ့ဇွန်ပါးမို့မို့ပေါ်မှာတော့ အပြုံးနုနုလေးနဲ့ပေါ့……………………………………………။
