ဖြူစင်သောသံယောဇဉ်နှောင်ကြိုးများ (အပိုင်း ၄) | အပြာစာအုပ် | အောစာအုပ်

ရင်တွေတလှပ်လှပ်နဲ့ မိုးလင်းခါနီးမှကျွန်တော်အိပ်ပျော်သွားမိတယ်။ အခန်းတံခါးခေါက်သံတိုးတိုး ကိုကြားလိုက်ရတော့ မနက် ကိုးနာရီ။ အခန်းတံခါးကိုဖွင့်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာ

အပြင်သွားဖို့ပြင်ဆင်ထားတဲ့ မမကို တွေ့လိုက်ရတယ်။

“မမ ဘယ်သွားမလို့လဲ”

“အော် သူငယ်ချင်းကဒီနေ့ပြန်လာမယ်တဲ့လေ သားသားကိုညကပြောဖို့မေ့သွားတာ အဲ့ဒါ သွားကြိုပြီးတော့ တစ်ခါထဲ
ဟိုဘက်အိမ်မှာပဲအိပ်လိုက်တော့ မယ်”
“အော် အင်း…အဝေးပြေးဝင်းထဲကိုလား။…ကားလဲဖြေးဖြေးမောင်းအုံးနော်”
“အင်း ပါ မမ ကားမောင်းလာတာ သားသားထက်ပိုကြာပြီ စိတ်မပူနဲ့”
“အင်းပါ….. ဒါ ဆို မမသွားတော့မယ်နော်”
“ဟုတ် မမ”
မမ ရဲ့ တံခါးပိတ်သံကိုနားစွင့်ရင်း ကျွန်တော် ပြန်အိပ်ပျော်သွားမိတယ်။
“တီတီတီတီ…………………..တီတီတီတီ……………….”
အိပ်မောကျသွားတဲ့အချိန်မှာမှဘေးကကျွန်တော်ဖုန်းမြည်သံကြောင့်လန့်နိုးသွားမိတယ်။ ဖုန်းကိုခေါင်းအုံးနဲ့ဖိထားရင်း
တော်တော်ကြာကြာမြည်နေတဲ့ဖုန်းသံကြောင့်ကြည့်လိုက်မိတဲ့အချိန်မှာ မမ နာမည်နဲ့ ဓတ်ပုံလေးကဖုန်း caller ID
မှာနေရာယူလို့ပေါ့။ တဆက်ထဲပဲ ညကခံစားချက်တစ်ချို့လဲရင်ထဲမှာ ပြန်ပြီးနိုးကြွလာတယ်။
“ဟယ်လို မမလား”
“အင်း……မောင်အိပ်နေတုံးလား”
“အင်းဟုတ်တယ် ညကဘာလို့ဖုန်းပိတ်ထားတာလဲ”
“အော် အားကုန်သွားလို့ထင်တယ် မမ အိတ်ထဲမှာထည့်ထားမိတာလေ”
“အင်း အိမ် မှာရောဘယ်သူရှိလဲမမ မောင်အိမ်မှာတစ်ယောက်ထဲ လာခဲ့လေ”
“အင်းဒါဆိုလာခဲ့မယ်လေ”
ဖုန်းချပြီးတော့ ကျွန်တော်လဲ ရေချိုးပြီးတော့ မနက်စာစားဖို့ပြင်နေတုံးတံခါးဘဲလ် သံကြားလိုက်ရတယ်။
တံခါးဖွင့်လိုက်တော့ မမ။ အိမ်နေရင်းဂါဝန်အပြာနုလေးနဲ့ ချစ်စရာကောင်းတဲ့မမပေါ့
“မမ ညကဘယ်တွေသွားလဲ”
“အင်း ဟိုကောင်လေးသူငယ်ချင်းမွေးနေ့သွားပြီးတော့ ပြန်လာတာပဲလေမောင်ရဲ့”
“ဟုတ်လို့လားမောင်သိတယ်နော်”
ကျွန်တော်လဲ နောက်သလိုလိုနဲ့ မမကိုသွေးထိုးစမ်းကြည့်မိတယ်။
“မောင် နော်………….”
“ဟားဟားဟား မမ ရယ် မောင်မမကို အားလုံး ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း နေခွင့်ပေးထားတာပဲ မောင် သဝန်တို့စရာမလိုသလို
ဒေါသထွက်စရာလဲမလိုဘူး အဓိက ကတော့ မောင်ပြောသလို မိသားစုဘဝလေးဖြစ်လာရင် အဲ့ဒီ အပေါ် အနှောက်အယှက်မဖြစ်ဖို့ပဲလိုတယ်”

ကျွန်တော်ပြောတော့ မမ ကလဲရယ်နေတယ်လေ ပြီးတော့မှ မမ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောရရင် သူနဲ့ချစ်သူတွေဖြစ်နေပြီ။

“အင်း  မမ ကို နွဲ့ဆိုးဆိုးတယ်ပေါ့  မောင်နားလည်ပါတယ် ဒါပေမဲ့ ရည်းစားတွေဖြစ်လာတဲ့အခါ အနေနီးလို့
စိတ်ကွယ်ရာရောက်ခဲ့ရင်တောင် အကာအကွယ်တော့သုံးနော် မမ”
ကျွန်တော် စကားကိုကြားတော့ မမ ပြုံးလာတယ်။ပြီးတော့
“မောင့်ကို မညာချင်ဘူးမောင်ရယ် မမသူနဲ့တစ်ခေါက်ဆက်ဆံမိခဲ့တယ် သူအိမ်မှာပဲလေ”
“အော်   အဲ့လိုပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောပြတာကျေးဇူးတင်ပါတယ် ပြီးတော့ မမကို အရင်လို ပဲချစ်နေဆဲပါ”
“မမ ကမောင့်ကိုကျေးဇူးတင်ရမှာပါမောင်ရယ် အဲ့လောက်ခွင့်လွှတ်နားလည်တဲ့ ချစ်သူကို ရခဲ့လို့ပေါ့”
“မောင့်ကို မမချစ်တယ် မောင်………………..”
ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်လုံးမှာ သာမန်ထပ်ပိုတဲ့ စိတ်တွေရှိနေတယ်ဆိုတာ ကျွန်တော်သတိထားမိလာတယ်။ဒါပေမဲ့
လူတိုင်းနဲ့မဟုတ်ပဲ မမကိုယ်တိုင်ခံစားလို့ရတဲ့ သူနဲ့ ဖြစ်စေချင်တယ် ကျွန်တော် ကိုယ်တိုင်လဲ အဲ့ဒီအပေါ်မှာ ခံစားသာယာနေမိတယ်လေ။
“မမ ရော မောင်နဲ့ဆက်ဆံတာထက် ပိုဆန်းသစ်တဲ့ စိတ်လှုပ်ရှားမှုမျိုးခံစားရလား”
“အင်း….အမှန်အတိုင်းပြောရရင်ခံစားရတယ်”
“မောင်လဲ မမ ဆက်ဆံနေတာမျိုးလေးကို တွေ့ဘူးချင်လိုက်တာ”
“အာ……….မောင်ကလဲ အဲ့လိုကြီးတော့ မလုပ်ပါဘူး ရှက်တယ် ပြီးတော့ မလုပ်ချင်ပါဘူး”
“ဒါဆို စိတ်ကွယ်ရာနေရာလေးမှာ ပဲ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ရင်ခုန်ချင်တယ်ပေါ့”
“ဟီးဟီး …. မသိတော့ဘူးကွာ”
“မမ အိမ်ကိုရောသူသိလား”
“မသိဘူး”
“အော် …. ဒီနေ့ရောသူနဲ့ချိန်းထားသေးလား”
“မချိန်းထားပါဘူး သူဖုန်းဆက်မယ်လို့တော့ပြောတယ်”
“အင်း ဒါဆိုအိမ်ခေါ်လိုက်လေ ”
“အာ….အိမ်မှာ မမရှိတဲ့ရက် ဆို ပြသနာတွေတက်နေအုံးမယ်”
“ဟိုတယ်တော့ မသွားနဲ့နော် မဖြစ်သင့်တဲ့ ပြသနာတွေဖြစ်နေမယ် ဒါဆိုဒီလိုလုပ်လေ နေ့လည် တီလေး နဲ့
အပြင်သွားစရာရှိတယ် မောင့် အိမ်မှာပဲတွေ့ပေါ့ မောင်သေ့ာပေးထားခဲ့မယ်”
“မောင်ရယ်….. သူဖုန်းဆက်လာတဲ့အခါပေါ့ အခုတော့ မပြောတတ်သေးဘူး ”
“အင်းပါ”
ကျွန်တော်တို့စကားပြောနေရင်းပဲ မမ ဖုန်းလေးကမြည်လာတယ်။ပြီးတော့ အိမ်နောက်ဖက်ကိုထွက်သွားပြီးတော့
ပြောနေတယ်လေ။ အားလုံးမကြားရပေမဲ့နေလည်လောက်ပေါ့ ဆိုတဲ့ စကားကိုတော့ နားစွန်နဖျားကြားလိုက်ရတယ်။
ကျွန်တော်တစ်ယောက်ထဲ တွေးကြည့်ရင်းနဲ့ ရင်တွေခုန်နေမိပြန်တယ်ဗျာ။ စည်းကမ်းဘောင်တွေအပြင်ဘက်
လိင်ကိစ-မှာသာမန်ထပ်ပိုတဲ့ စိတ်တွေရှိနေခဲ့တာကို တကယ်ကြုံလာတော့မှသိလိုက်ရတယ်ပြီးတော့
မမလဲ ကျွန်တော်လို စိတ်ခံစားချင်တွေရှိနေတယ်ဆိုတာ သိလာတယ်လေ။ ဘာပဲပြောပြောရင်ခုန်မိတယ်။
ဖုန်းပြောပြီးပြန်လာတော့ ….
“သူကတွေ့ဖို့ချိန်းတာလား မမ”
“အင်းဟုတ်တယ် အိမ်မှာပဲတွေ့မယ်လေလို့ပြောလိုက်တယ် မောင်ကောအဆင်ပြေရဲ့လား”
“အင်းပြေပါတယ် မောင် ၁၁နာရီလောက်သွားမယ်လေ”
“အင်း ”
“အခုတောင် ၁ဝ နာရီရှိပြီ မမပြင်စရာရှိတာပြင်လေ”
“အင်းပါမောင့်နားမှာ ခဏနေချင်သေးတယ်”
ပြောရင်းနဲ့ ဆိုဖာ ပေါ်မှာ နှစ်ယောက်အတူ ယုယုယယထွေးပွေးရင်း နဲ့ ကြည်နူးသာယာနေမိတယ်။
“ကဲမမ မောင်လဲရေချိုးတော့မယ်လေ မမလဲ ပြင်စရာရှိတာပြင်တော့ပေါ့”
“အင်းပါ ဒါဆိုမမလဲရေသွားချိုးတော့မယ်”
“အင်းတစ်ခါထဲသော့ယူသွားလိုက် အပိုရှိတယ်”
“အင်း”
သော့ယူပြီးတော့ အခန်းကို ပြန်သွားတဲ့ မမ ကို ကြည့်ရင်းကျွန်တော်သက်ပျင်းရှည်တစ်ချက်ချလိုက်မိတယ်။
ပြီတော့ ဆုံးဖြစ်ထားတဲ့ အတိုင်း လုပ်စရာရှိတာတွေလုပ်ပြီးတော့ အခန်းထဲ ဝင်ရင်း လောခ့်ချထားလိုက်မိတယ်။

အခန်းထဲက ကုတင်ပေါ်မှာ တစ်ယောက်ထဲ တွေးရင်း ကျွန်တော်အတွေးတစ်ချို့ဝင်လာခဲ့တယ်။
တီတီလေး၊ ….သူလဲ လိင်ကိစ- မှာ သာမန်ထပ်ပိုခံစားတတ်တဲ့ သူတစ်ယောက်ပဲလေ။ သူကို ခေါ်ကြည်ရင်ကောင်းမလား…….
အတွေးမဆုံးခင်မှာပဲ ကျွန်တော် လက်တွေက တီတီဖုန်းကိုနှိပ်မိရက်သားဖြစ်သွားတယ်။
“ဟလို သားသားပြော ဘာတွေလုပ်နေလဲ တီတီဆီတောင်ဖုန်းမဆက်ဘူး”
“ဘာမှမလုပ်ပါဘူး တီလေးရဲ့ အန်ကယ်ရော”
“အင်း သူ အလုပ်သွားတယ် ဒီနေ့ ဧည့်သည်တွေလာလို့တဲ့လေ”
“အော် တီလေးကိုပြောစရာရှိတယ်”
“အင်းဘာပြောမလို့လဲ”
“တီလေးအားရင် အိမ်ကိုလာခဲ့လေ ပြီးတော့ အပြင်သွားစရာရှိလို့လို့ပြောထားခဲ့အုံး လာမှအကြောင်းစုံပြောပြမယ်နော်”
“အခုလား”
“အင်း ဒါဆို အဝတ်လဲပြီးတော့ လာခဲ့မယ်လေ”
ဖုန်းချသွားတဲ့အချိန်နာရီကိုကြည့်တော့ 10:50 am ……………………
ခဏကြာတော့ တံခါးဘဲလ်သံကြားတဲ့အချိန်မှာ ဖွင့်လိုက်တော့ တီတီလေး….
အရင် ကအတိုင်းမပြောင်းလဲသေးတဲ့ ချစ်စရာအလှပိုင်ရှင်တီတီလေးပေါ့…..
“အထဲကိုဝင်လေ တီလေး”
တီလေးအထဲရောက်တော့ တံခါးကို အပြင်ကသော့ခတ် အတွင်းတံခါးကိုလော့ခ်ချလိုက်တယ်
။ပြီးတော့ တီလေးကိုကျွန်တော်အိပ်ခန်းလေးထဲကိုခေါ်ရင်း အခန်းထဲရောက်တော့……………
“ဘာပြောမလို့လဲသားသား”
“အင်း  တီလေးသားကောင်မလေးကိုသိတယ်မလား”
“အင်းလေ…. အင်းခဏနေရင်သူလာလိမ့်မယ်”
“အဲ့တော့ ……”
“ဟုတ် သားသားစိတ်တွေဘယ်လိုဖြစ်နေလဲမသိဘူးတီလေးရယ်  သူနောက်ကောင်လေးနဲ့လာမှာလေ
ကောင်လေးက ဆယ်တန်းဖြေထားတုန်းတဲ့ သားသားလဲ သူကို ရိုးနေမှာစိုးလို့ခွင့်ပြုပေးလိုက်တာ”
“သားသားရယ်…. ဘယ်လိုကြီးလဲ ”
“အင်းဟုတ်တယ် သားသားလဲကိုယ်ကိုကိုယ်နားမလည်နိုင်တော့ဘူး သူ့ကောင်းလေနဲ့ ဆက်ဆံတာကိုမြင်ဘူးတယ်
ပြီးတော့ စိတ်ထဲမှာသာယာသလိုခံစားရတယ် သားကိုယ်တိုင် ကြည့်ပြီးတော့ ခံစားလို့ရတယ်”
“အာ……မကောင်းဘူးထင်တယ်သားသားရယ်”
“မသိတော့ဘူး တီလေးရယ် ခဏဆို လာတော့မယ် သူကောင်လေးကို သူအိမ်လို့ပဲပြောထားမှာလေ”
“တီလေးလဲ ဘာပြောရမှန်းမသိတော့ဘူး”
“တီလေးကိုပြောစရာရှိတယ်ဆိုတာအဲ့ဒါလား”
“အင်း တီလေးပြီးတော့ သားသားတစ်ယောက်ထဲ ကြောက်လို့တီလေးကို အဖော်ခေါ်မိတာ ဟီးဟီး”
“အောင်မလေး ဘုရားရေ … သူပဲခွင့်ပြုပြီးတော့ သူကကြောက်တယ်တဲ့”
တီလေးနဲ့ စကားပြောနေရင်းပဲ အိမ်ရှေ့ကတံခါးဖွင့်သံကိုကြားလိုက်ရတယ်။
အခန်းထဲမှာနှစ်ယောက်အတူဖုန်းကိုပိတ်ရင်း အပြင်ကအသံကိုရင်ခုန်စွာနဲ့နားစွင့်နေမိတယ်လေ။
ကုတင်ပေါ်မှာ နှစ်ယောက်အတူထိုင်ရင်း တီလေးနဲ့ ကျွန်တော်ရင်ခုန်သံတွေမြန်နေမိတယ်။
ကျွန်တော်ခံစားချက်တွေကို ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်တောင်နားမလည်နိုင်တော့ပါဘူး အခန်းထဲ မှာ
အတူရှိနေတဲ့ ချစ်စရာကောင်းတဲ့ တီလေးကိုကြည့်ရင်း ရမက်တွေနိုးကြွလာသလို မကြာခင်မြင်ရတော့မဲ့
ချစ်သူရဲ့ ခံစားချက်အသစ်အဆန်းလေးတွေကိုလဲ ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားနေမိတယ်။ အပြင်သွားဖို့ပြင်လာတဲ့
တီလေးက ရယ်ဒီမိတ်ကိုယ်ကျပ်အကျီအဝါရောင်လေးနဲ့ ထမိန်စကတ် အနက်ရောင်လေးပေါ့။
အရင်လို့ ပြည့်ဖြိုးတဲ့ ကိုယ်လုံးလေးက ဆွဲဆောင်မှုအပြည့်နဲ့ပါပဲ။…………………………………………………………………………..
တီတီလေးရဲ့ ပြည့်တင်းတဲ့ ကိုယ်လုံးလေးကိုဖက်လို့နှစ်ယောက်အတူအပြင်ကအသံကိုနားစွင့်နေမိကြတယ်။ အပြင်မှာတော့ တံခါးပိတ်သံနဲ့အတူ အရင်ဆုံးမမအသံကိုကြားလိုက်ရတယ်လေ။

“လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေနော် မမကြီးအပြင်ကိုသွားတယ်”

“ဟုတ်ကဲ့မမ”

“ခဏလေး မမရေသွားယူလိုက်အုံးမယ်”

“ဟုတ်”
အခန်းထဲကလိုက်ကာကိုနည်းနည်းလေးဟရင်းတရုတ်ကတ်မှန်ကနေတစ်ဆင့်ချောင်းကြည့်လိုက်တော့ ညကလှေကားမှာတွေ့တဲ့ချာတိတ်လေးက ဆိုဖာပေါ်မှာထိုင်နေတယ်။

ခဏကြားတော့ ရေခွက်လေးကိုကိုင်းရင်းသူဘေးမှာဝင်ထိုင်လိုက်တဲ့မမကိုတွေ့လိုက်တယ်။

လှနေလိုက်တာ…..မမက တီရှပ်အနက်ကျပ်ကျပ်လေးကိုပေါင်လယ်လောက်ရှိတဲ့ စကတ်ပန်းရောင်လေးနဲ့တွဲဝတ်ထားတယ်လေ။ ကြီးမားပြည့်ဖြိုးတဲ့ရင်သားတွေက တီရှပ်အနက်လေးအောက်မှာ

ရုန်းကုန်လို့ ပြည့်တင်းတဲ့ တင်သားလုံးလုံးလေးကလဲတင်းကျပ်နေတဲ့

စကတ်လေးအောက်ကနေတုန်ခါပြည့်အိနေတာပေါ့။ သောက်ပြီးသွားတဲ့ရေခွက်ကိုစားပွဲပေါ်တင်ရင်းမမပုခုံးလေးကိုဖက်ပြီးဆွဲချလိုက်တာ့ သူရင်ခွင်လေးထဲကိုလဲကျသွားတဲ့မမက

သူ့ခါးလေးကိုဖက်ရင်းပြုံးနေတယ်။

“နောက်ရည်းစားဆိုတဲ့ကောင်လေးလားသားသား”

ကျွန်တော်နားနားလေးကိုကပ်ရင်းတိုးတိုးလေးမေးလာတဲ့တီတီ ရင်သားလေးတွေကိုလှမ်းကိုင်ရင်းနဲ့…..

“ဟုတ်တယ်တီလေး”

“သူတို့နှစ်ယောက်လိုးပြီးသွားဖူးပြီးပြီထင်တယ် နော်”

“အင်း မနေ့ညက အောက်ကလှေကားမှာနှစ်ယောက်လိုးနေတာကိုသားသားတွေ့တယ်”

“တကယ်………..”

“အင်း ဟုတ်တယ်”

အသံကိုအုပ်ပြောရင်းတိတ်ဆိတ်တဲ့အခန်းလေးထဲမှာချစ်စရာကောင်းတဲ့ တီလေးနို့တွေကိုကိုင်နေရတာလဲ အရမ်းကိုကောင်းတဲ့ဖီလင်တစ်မျိုးပါပဲ။

သူရင်ခွင်ထဲမှာမှေးစက်နေတဲ့မမ ကို ယုယုယယထွေးပွေးထားရင်းနဲ့ မမနို့တွေကိုအကျီပေါ်ကနေပွတ်ခြေနေတယ်။ မျက်လုံးလေးမှိတ်လို့တိုးတိုးလေးညီးနေတဲ့ မမ ရဲ့ ရမက်ပျင်းတဲ့အလှက

ဆွဲဆောင်မှုရှိလိုက်တာ…ကြည့်နေရင်းနဲ့ ကျွန်တော်လီးတစ်ချောင်းလုံးတဆတ်ဆတ်တုန်လို့ပေါ့။

ဒါကိုအလိုက်သိတဲ့တီလေးကကျွန်တော်ရဲ့တင်းမာနေတဲ့လီးကိုပုဆိုးပေါ်ကနေတင်းတင်းလေးဆုပ်ကိုင်ထားပေးတယ်လေ။ကြည့်နေရင်းနဲ့ပဲ မမ တီရှပ်လေးကိုချွတ်ချလိုက်တော့

လက်လေးကိုအလိုက်သင့်မြှောက်ပေးရင်း အကျီကိုကူချွတ်ပေးနေတယ်။မမရဲ့ဖြူဝင်းတဲ့ ကိုယ်လုံးအိအိလေးမှာ

အနီရောင် ဘော်လီလေးကမမရဲ့နို့အုံတင်းတင်းလေးကိုထိန်းမထွေးပွေ့ထားတယ်။ ဖွေးဥနေတဲ့ အသားစိုင်တွေနဲ့ဘော်လီရဲရဲလေးက လိုက်ဖက်လိုက်တာဗျာ။ ကြည့်ကောင်းကောင်းနဲ့ကြည့်နေရင်းမမ

ပါးစပ်ကနေ

“အခန်းထဲသွားရအောင်ကွာ အပြင်မှာရှက်စရာကြီး”

မမစကားဆုံးတော့နှစ်ယောက်အတူကျွန်တော်ဘေးက ညီမလေးအခန်းထဲကိုလမ်းလျောက်ဝင်လာကြတယ်။

တီလေးနဲ့ကျွန်တော်လဲကျွန်တော်ကုတင်လေးပေါ်မှာမက်တပ်ရပ်ရင်းတစ်ဖက်ခန်းထဲကိုရင်ခုန်စွာနဲ့ကြည့်နေမိတယ်။

 

အခန်းထဲရောက်တော့ ညအိမ်ပီးလေးကိုဖွင့်ရင်းအခန်းထဲကအဲကွန်းကိုပါ မမ ဖွင့်လိုက်တယ်လေ။ အခန်းထဲမှာမက်တပ်ရပ်နေတဲ့

မမနောက်ကနေသိုင်းဖက်ရင်းဘော်လီထဲမှာတင်းပြည့်နေတဲ့ မမနို့တွေကို

မမရဲ့ဂျိုင်းအောက်ကနေလက်လျှိုရင်းဆုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်နေတယ်။ မမရဲ့ပြည့်တင်းတဲ့ဖင်သားတွေကလဲ ဘောင်းဘီထဲမှာတင်းတောင်နေတဲ့

သူလီးလေကိုဖိကပ်ပွတ်သပ်လို့ကြည်နူးနေကြတုံး ကျွန်တော်လက်တွေကလဲ ထမိန်စကတ်ပေါ်မှာမို့မို့လေးဖောင်းနေတဲ့တီလေးရဲ့ဆီးခုန်လေးကိုဖွဖွလေးပွတ်သပ်ပေးနေမိတယ်။

နို့တွေကိုဆုပ်နယ်နေတဲ့ သူလက်တွေကို မမကထပ်ကိုင်ရင်းကုတင်ပေါ်မှာထိုင်ချလို်က်တဲ့ သူပေါင်တွေပေါ်ကိုထပ်လို့မမပါထိုင်ချလိုက်တယ်။

မမနောက်ကနေမမရဲ့ဘော်လီချိတ်လေးကိုချွတ်လို်က်တော့နှောင်ဖွဲ့မှုကင်းသွားတဲ့ မမရဲ့ နို့ဖွေးဖွေးလေးတွေကတုန်ခါအိကျလာတယ်။

စကတ်ပေါ်ကနေမမရဲ့ပေါင်သားပြည့်ပြည့်တွေကိုပွတ်နေတဲ့သူလက်တွေက တစ်ဖြေးဖြေးလျောဆင်းရင်းမမရဲ့ပေါင်နှစ်လုံးကြားကနေစကတ်လေးကိုဆွဲတင်လိုက်တော့ ပေါင်းရင်းနားမှာတစ်သွားတဲ့

စကတ်လေးနဲ့အတူ ဖွေးအိဖြောင့်စင်းနေတဲ့ပေါင်တံလေးနှစ်ဖက်အလယ်မှာ အတွင်းခံဘောင်းဘီအနက်လေးကပြူထွက်လို့…..ဖောင်းအိနေတဲ့စောက်ဖုတ်သားလေးတွေကိုဖုံးအုပ်ကာရံထားတယ်လေ။

စိတ်တွေအရမ်းကြွလာတဲ့ကျွန်တော်လက်တွေကတီတီလေးရဲ့ ထမိန်စကတ်ဇစ်လေးကိုဆွဲချလိုက်တော့ အလိုက်သင့်လေးချွတ်ပေးတဲ့တီလေးရဲ့လက်ဖွေးဖွေးအိအိလေးအောက်မှာ

ထမိန်စကတ်လေးကကုတင်ပေါ်ကိုပုံကျသွားတယ်။ ကိုယ် ကောင်မလေးကိုတစ်ခြားတစ်ယောက်နဲ့လိုးတာချောင်းကြည့်ရင်းတီလေးကိုပွတ်သပ်ရတဲ့အထိအတွေ့တွေက

သာမန်အနေအထားထက်ကိုပိုပြီးရင်ခုန်ရတယ်။ ကျွန်တော်တစ်ယောက်ထဲရင်ခုန်နေလားဆိုတော့ တီတီလေးရဲ့ပေါင်ကြားကစိုအိနေတဲ့အတွင်းခံဘောင်ဘီဂွကြားလေးကလဲ တီတီလေးရဲ့

ခံစားချက်တွေကိုသက်သေတည်လို့ပေါ့။ တောင်မတ်နေတဲ့ ကျွန်တော်လီးကို တီလေးရဲ့အတွင်းခံဘောင်းဘီပန်းရောင်လေးအောက်ကဖင်သားအိအိလေးကြားထဲမှာနှစ်ထားရင်း ရင်ခုန်စရာကောင်းတဲ့

မြင်ကွင်းကို နှစ်ယောက်အတူတိတ်တိတ်လေးကြည့်နေမိတယ်။

သူ့ပေါင်လေးပေါ်မှာထိုင်နေတဲ့မမ က သူရှေ့မှာရပ်လိုက်တော့ မမရဲ တင်ပြည့်ပြည့်လေးပေါ်ကစကတ်ဇစ်လေးကိုဆွဲချရင်းဟသွားတဲ့စကတ်အနားစလေးတွေကိုကိုင်လို့တင်းကျပ်နေတဲ့ ဖင်သားလေးတွေအောက်ကိုတစ်ဖြေးဖြေးလျောချလိုက်တော့ လှပတဲ့ကောက်ကြောင်းလေးကထင်ထင်ရှားရှားလေးပေါ်လာတယ်။ ပြည့်တင်းတဲ့အောက်ပိုင်းအလှကို အတွင်းခံဘောင်းဘီအနက်လေးက ပိုလို့ပေါ်လွင်နေစေတာပေါ့။ ကုတင်ပေါ်မှာထိုင်နေတဲ့ သူကိုယ်ပေါ်ကတီရှပ်အကျီလေးကိုမမ ကချွတ်ပေးရင်း
“အားရအောင်လိုးရအောင်နော် ညက လှေကားမှာဆိုတော့သိပ်အားမရဘူးကွာ”
“ဟုတ်ကဲ့မမ ကျွန်တော်လဲ မမ ကို အားရပါးရလိုးချင်နေမိတာပါ”
မမ နဲ့သူ့ရဲ့စကားကြမ်းကြမ်းတွေက တီတီလေးနဲ့ ကျွန်တော်စိတ်တွေကိုပိုကြွလာစေတယ်လေ။ နှစ်ယောက်လုံးရင်ထဲက ရမက်တွေကို မြိုသိပ်ရင်းတီတီလေးရဲ့ ဖင်သားအိအိလေးတွေပဲပိုလို့ဖိကပ်ထားမိတယ်။စိတ်တွေကြွနေတဲ့တီတီလေးလဲ သူ့ဖင်သားလေးတွေကိုနောက်ကိုကော့ရင်းကျွန်တော်ရင်ခွင်ထဲမှာ တိတ်တိတ်လေးပေါ့………
တီလေးနှဖူးပေါ်မှာစို့နေတဲ့ချွေးစက်လေးတွေကိုသုပ်ပေးရင်း တီလေးကိုပြုံးပြလိုက်တော့ ပါးချိုင့်လေးတွေပေါ်အောင်ပြန်ပြုံးပြတဲ့တီတီလေးရဲ့အနီးကပ်မျက်နှာလေးကဆွဲဆောင်မှုအပြည့်နဲ့…အသက်၃ဝ ကျော်လာပေမဲ့နုပျို လှပနေဆဲ တီတီလေးပါပဲ။ ကျွန်တော်အခန်းထဲမှာနှစ်ယောက်လုံးစိတ်လှုပ်ရှားနေမိသလိုပဲ တစ်ဖက်ခန်းမှာတော့ ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လေးဖြစ်နေတဲ့ မမရဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးပေါ်ကနေ မို့ဖောင်းနေတဲ့ မမရဲ့ ဆီးခုန်လေးကိုသူ့နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ဖွဖွလေးနမ်းနေတယ်။ ဆီးခုန်လေးပေါ်ကနေတစ်ဆင့် ဟဟလေးဖြစ်နေတဲ့ မမရဲ့ပေါင်ကြားလေးထဲက မို့အိစူတင်းနေတဲ့ စောက်ဖုတ်အသားစိုင်လေးတွေပေါ်ကို သူလျှာလေးနဲ့လျက်ပေးနေတယ်လေ။ ဖောင်းအိနေတဲ့မမရဲ့လက်တွေက အိမ်ယာခင်းပန်းရောင်လေးကိုဆုပ်ဆွဲလို့……ဘောင်းဘီတွေပေါ်ကနေနမ်းနေရင်းနဲ့ မမရဲ့ ဘောင်းဘီသားရေကြိုးလေးတွေကိုကိုင်ရင်းဆွဲချွတ်လိုက်တော့…. အမွေးနုနုလေးတွေအောက်က ခုန်းကြွနေတဲ့ မမရဲ့ စောက်ဖုတ်အသားစိုင်လေးတွေက ဖြူဖွေးလှပလို့နေတယ်။ မမရဲ့ပေါင်တံပြည့်ပြည့်လေးကိုသူလက်နဲ့ကားရင်း မမပေါင်ကြားရင်းနားလေးကနေသူလျှာလေးနဲ့ စောက်ဖုတ်သားအိအိလေးတွေကိုပွတ်ဆွဲလိုက်တဲ့အချိန်မှာ………..
“အား………….မောင်လေးရယ် ”
မမရဲ့ ရမက်ပျင်းပျင်းနဲ့ ငြီးသံလေးကလှိုက်တက်ပြန့်လွင့်လာတယ်။ စောက်ဖုတ်အသားဖောင်းဖောင်းလေးကို လက်နဲ့ဆွဲဟရင်းမမရဲ့ အကွဲကြောင်းလေးတစ်လျောက်ကို ယက်နေတယ်လေ။ အိပ်ယာခင်းကိုဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့မမ လက်တွေကလဲတဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေတယ် ခေါင်းအုံးပန်းရောင်လေးထက်မှာပြန့်ကြဲ နေတဲ့ မမရဲ့ ဆံနွယ်တွေနဲ့ မျက်လုံးကိုတင်းတင်းလေးမှိတ်လို့သူအထိအတွေအယုအယတွေပေါ်မှာသာယာရစ်မူးနေတဲ့ မမရဲ့ အလှကလဲစာဖွဲ့လို့မကုန်နိုင်အောင်ပါပဲဗျာ။ စောက်ဖုတ်လေးကိုအားရအောင်ယက်ပြီးတော့ မမရဲ့ ကိုယ်လုံးပြည့်ပြည့်လေးပေါ်ကိုခွတက်ရင်းနဲ့ မမ ရဲ့ နှုတ်ခမ်းသားအိအိလေးနားကိုရောက်လာတဲ့သူလီးကိုမမ ပါးစပ်ဝနားလေးကိုတေ့ပေးလိုက်တော့….. ဖြူဖွေးဖောင်းအိနေတဲ့မမ လက်လေးတွေနဲ့သူလီးကိုဖွဖွလေးကိုင်ရင်း ပြည့်အိနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးတွေနဲ့ စုပ်ယူနေတယ်။လက်တစ်ဖက်ကလဲ တွဲကျနေတဲ့ သူဥလေးနှစ်လုံးကိုဖွဖွလေးပွတ်ခြေကစားလို့ပေ့ါ။ မမပေါ်မှာခွရက်အနေအထားနဲ့သူမျက်နှာတွေကိုမော့ရင်း မမရဲ့ နွေးထွေးတဲ့ အာငွေ့နွေးနွေးလေးအရသာကိုခံစားနေတယ်။ကျွန်တော်လဲ တီတီလေးရဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးထဲကနေ ပြည့်အိတဲ့ စောက်ဖုတ်သားလေးတွေကိုပွတ်ကစားရင်း ရင်ခုန်ခံစားနေမိတယ်။ လီးစုပ်ပေးနေတဲ့မမ မျက်နှာနုနုလေးကလဲ ရမက်သွေးတွေကြွလို့ ပန်းနုရောင် လွမ်းနေသလိုလို…….။ မမနဲ့ သူရဲ့ ပွတ်သပ်နှိုးဆွနေတဲ့ ပုံစံလေးတွေက တီလေးရဲ့စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံးကို အချစ်ရည်တွေနဲ့ရွဲသထက်ရွဲလာစေတယ်။ လီးစုပ်ပြီးလို့အားရတော့မှ မမရဲ့ပေါင်ကြားမှာထိုင်ရင်း အရည်ကြည်လေးတွေနဲ့ရွဲအိနေတဲ့ မမ စောက်ဖုတ်အဝနားလေးမှာသူလီးလေးကိုတေ့ပြီးတော့ဖြေးဖြေးခြင်းထိုးသွင်းလို့းညှောင့်နေတာပေါ့။ သူ့လီးလေးဝင်သွားတဲ့အချိန်တိုင်း နှုတ်ခမ်းလေးကိုဖွဖွဟရင်းတိုးတိုးလေးငြီးနေတဲ့ မမ မျက်နှာလေးကကြည်လင်ဝင်းမွတ်လို့……… ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်တဲ့အချိန်မှာ သက်ပျင်းလေးကိုတိုးတိုးချလို့စည်းချက်ညီညီ နဲ့ဆန်းသစ်တဲ့အရသာတွေကိုခံစားနေတယ်။ မမနဲ့အတူတူ ကျွန်တော်နဲ့တီတီလေးနှစ်ယောက်လုံးလဲ ရင်ခုန်သံဆန်းဆန်းတွေနဲ့ ပေါက်ကွဲထွက်လာတော့မဲ့ ခံစားချက်တွေကိုကျိတ်မှိတ်မြိုသိပ်နေမိတယ်လေ။
“အား   မောင်လေး မမကိုနာနာလေးဆောင့်ပေးနော် …. အရမ်းကောင်းတယ်ကွာ …အား…………..”
မမရဲ့ တစ်ချက်တစ်ချက်ထွက်လာတဲ့ ရမက်ပျင်းပျင်းငြီးသံလေးတွေကလဲ တိတ်ဆိတ်တဲ့ အခန်းလေးကိုအသက်ဝင်လာစေတယ်။မမ ပေါ်ကနေ မမရဲ့နို့တွေကို စို့ရင်းနဲ့ စောက်ဖုတ်ကိုအားနဲ့ဆောင့်တိုင်းထွက်ပေါ်လာတဲ့ မမရဲ့ ဆီးခုန်ဖောင်းဖောင်းလေးနဲ့ သူဆီးခုန်ရိုက်သံလေးတွေကလဲ မမရဲ့ငြီးသံလေးနဲ့ အပြိုင် လွင့်ပျံ့လို့………
“အား ကောင်းလိုက်တာ မမစောက်ဖုတ်ကလိုးလို့ကောင်းတယ် မမရယ် နွေးအိနေတာပဲနော်”
“အင်း…… အ….အ……အ…..အ……နာနာလေးဆောင့်လိုးပေးပါနော် အား………….ကောင်းလိုက်တာကွာအရမ်းခံလို့ကောင်းတယ်….အား………………အား……………….”
မမတို့ နှစ်ယောက်အတူစကားလုံး ကြမ်းကြမ်းလေးတွေပြောရင်းလိုးနေတာကိုကြည့်ရင်းတီလေးလက်တစ်ဖက်ကလဲကျွန်တော် ပုဆုံးကိုချွတ်ချရင်းနဲ့တင်းတောင်နေတဲ့လီးကို ဆုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်ပေးနေတယ်။
မမစောက်ဖုတ်ထဲကနေသူလီးကိုထုတ်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာ ပက်လက်လေးဖြစ်နေတဲ့မမတစ်ယောက်ကုန်းထရင်း ကုတင်ပေါ်မှာလေးဖက်လေးထောက်ပေးတယ်လေ။ သိမ်ကျဉ်းတဲ့ခါးလေးနောက်မှာ အိစက်လုံးဝန်းနေတဲ့ ဖင်သားပြည့်ပြည့်လေးတွေကြားက မို့အိစူတင်းနေတဲ့ စောက်ဖုတ်အသားစိုင်လေးတွေကိုတွေ့နေရတယ်။မမ နောက်မှာဒူထောက်ရင်းသူလီးကိုမမစောက်ဖုတ်လေးထဲထည့်လို့ မမ ခါးတွေကိုကိုင်ရင်းနောက်ကနေအားရပါးရဆောင့်လို့းနေလိုက်တာ…
“အား…..အရမ်းထိ်တာပဲကောင်းလိုက်တာ….အား………..အား……………”
ဖင်တွေကိုအနောက်ကိုပြန်ဆောင့်ရင်းနဲ့ ငြီးနေတဲ့ မမ ရဲ့ နို့စူစူတင်းတင်းလေးတွေကလှုပ်ရှားလို့နေတယ်။
အခန်းလေးထဲမှာလဲ မမဖင်သားအိအိလေးကိုဆောင့်တိုင်းထွက်လာတဲ့ တ ဖတ်ဖတ် ရိုက်သံလေးတွေနဲ့ညံလို့…..တော်တော်ကြာအောင်ဆောင့်လိုးပြီးတဲ့အချိန်မှာ
ရမက်ပြင်းပြင်းနဲ့ အလိုးခံနေတဲ့ မမ ဆီကနေ…
“အား မမ ပြီးတော့ မယ်မောင်လေး အား………..ကောင်းလိုက်တာ……အား မောင်ရယ် ကောင်းလိုက်တာ”
မမ နှုတ်ကဆွဲဆွဲငင်ငင်အော်ညီးသံလေးအဆုံးမှာ လှပတဲ့ မမတစ်ကိုယ်လုံးတဆတ်ဆတ်တုန်ခါသွားရင်းနဲ့ ….
“အား ………………………..မမပြီးသွားပြီ အား………………………”
မမရဲ့ ငြီးသံကိုကြားတော့ အဆက်မပြတ်ဆောင့်ရင်း မမရဲ့ ဖင် သားလုံးလုံးလေးတွေကိုအတင်းဖိကပ်လို့ သူပါတဆတ်ဆတ်တုန်သွားတယ်လေ။
ကုတင်ပေါ်မှာ မှောက်ရက်ကျသွားတဲ့ မမပေါ်ကနေထပ်ရင်းမမ ဆံပင်တွေကို သပ်လို့
“ကောင်းလိုက်တာမမ ရယ်”
“အင်းမမလဲ အရမ်းကောင်းတယ်”
ပြီးတော့မှ ပက်လက်လေးဖြစ်သွားတဲ့ သူလက်မောင်းကိုခေါင်းအုံးရင်းနဲ့ သူရင်ခွင်ထဲကိုခေါင်းလေးဝင်လို့…
“မမတော့ မောင်လိုးတာကိုအရမ်းစွဲနေမိပြီ”
“အင်း…. ဂူဂူးမသိအောင်အမြဲလိုးမယ်လေနော် မမ”
သူစကားကိုကြားတော့ သူရင်ခွင်ထဲကနေ ခေါင်းလေးမော့ရင်းမမပြုံးပြတာကိုမြင်လိုက်ရတယ်။
ခဏကြာတော့မှ….
“ရေသွားဆေးတော့မယ်လေ ပြီးရင် မမပြန်လိုက်ပို့မယ်နော်”
“ဟုတ် ကဲ့ မမ”
မမရဲ့ နှဖူးလေးကိုအနမ်းလေးပေးရင်းကုတင်ပေါ်ကနေထပြီးတော့ အနောက်ဖက်ကိုထွက်သွားကြတယ်။
နှစ်ယောက်လုံးအသံကိုမကြားရတော့မှ တီလေးရဲ့ အပေါ်အကျီလေးကိုဆွဲချွတ်လိုက်ရင်း ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လေးလှဲချလိုက်တဲ့ တီတီလေးကိုခွဖက်လို့ တိတ်တိတ်လေးရင်ခုန် နေမိကြတယ်။

အပြင်ဘက်မှာ မမ တို့နှစ်ယောက်ထွက်သွားတဲ့ အသံပျောက်သွားတဲ့ အထိ တီတီလေးနဲ့ ကျွန်တော် တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ဖက်ရင်းရင်ခုန်နေမိတယ်။
အပြင်ကနေသော့ခတ်သွားတဲ့ အသံပျောက်သွားပြီးတော့ တော်တော်ကြာတော့မှ ကျွန်တော်လဲအတွင်းခံဘောင်းဘီလေးဝတ်လို့ အခန်းအပြင်ဘက်ထွက် မိန်းခလုတ်ကိုတင်ရင်း အခန်းထဲကအဲကွန်းလေးကိုပြန်ဖွင့်လိုက်တော့ အေးစိမ့်စိမ့် အခန်းလေးကကျွန်တော်နဲ့တီလေးနှစ်ယောက်ကြောင့်ပြန်ပြီးအသက်ဝင်လာခဲ့တယ်။
ကျွန်တော်အခန်းကနေ ညီမလေးအခန်းထဲကိုနှစ်ယောက်လုံးပြောင်းဝင်ရင်း စောစောကပဲ မမတစ်ယောက်အလိုးခံခဲ့တဲ့ကုတင်လေးဘေးမှာ
နှစ်ယောက်အတူရပ်လို့ပေါ့။ နှစ်ယောက်လုံးရဲ့ အတွေးတွေထဲမှာတော့ ချစ်သူနောက်ကွယ်မှာတိတ်တိတ်လေးဖောက်ပြန်ခဲ့ကြတဲ့လူသားနှစ်ဦးရပုံရိပ်တွေက ထင်ဟပ်လို့………………
“သားသားဘယ်လိုခံစားနေရလဲ”
ကုတင်ဘောင်လေးပေါ်မှာထိုင်ရင်းမေးလာတဲ့တီလေးရဲ့အမေး……..
“ဘယ်လိုခံစားနေရလဲဆိုတော့ သူကိုကြည့်ပြီးတော့ သာယာတယ် ဖီးလ်လာတယ် သားသားပဲသူကိုခွင့်ပြုခဲ့တာလေ ရိုးအီနေတဲ့ ခံစားချက်တွေကနေ
ပိုပြီးဆန်းသစ်တဲ့ အရသာကိုပေးချင်တယ် သူလဲလိုချင်တယ် တိတ်တိတ်လေး ခံစားရတဲ့ အရသာကိုတီတီလေးလဲသိနေတာပဲလေ”
ကျွန်တော်ပြောတော့တီလေးကရီနေတယ်။
“သားသားရော အဲ့လိုခံစားချက်မျိုးကိုကြိုက်လား”
“အင်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောရရင်ကြိုက်တယ်”
စကားပြောနေတဲ့ တီတီလေးက အရင်ကအတိုင်းနုပျိုသစ်လွင်နေဆဲ….လှနေဆဲပဲဗျာ။ အပေါ်ပိုင်းဘော်လီအသားရောင်လေးထဲက ဆူတင်းနေတဲ့
နို့အုံတွေကလဲ အရွယ်နဲ့ မလိုက်အောင်ကို လှပလို့
အတွင်းခံပန်းရောင်လေးထဲက လုံးတစ်နေတဲ့ တင်ပါးအသားဆိုင်တွေကလဲ ကြွရွနေတုံးပါပဲ။ ဒီလို အလှတွေကြောင့်လဲ လိုးချင်တဲ့သူတွေဝိုင်းနေတာပေါ့။
“တီလေးကိုမေးရအုံးမယ် သားသားအကြောင်းလဲသိနေပြီဆိုတော့ တီလေးနဲ့ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲနေချင်တယ်”
“အင်းမေးလေ”
“တီလေးရော အပြင်မှာ အလိုးခံဘူးလား ဟိုတစ်ခါကောင်လေးနဲ့မဟုတ်ပဲပေ့ါ”
ကျွန်တော်မေးတော့တီလေးကရယ်နေပြန်တယ်။ပြီးမှ……..
“အင်း အဲ့ဒီကောင်လေးနဲ့ပဲ သားသားရယ်”
“နောက်ပိုင်းရောလိုးဖြစ်သေးလား”
“အင်း သူအိမ်မှာသွားလည်ရင်းနဲ့တစ်ခေါက်ဖြစ်ဖူးတယ် သူကတစ်ယောက်ထဲ နေတာလေ”
“အော်”
“သားသားအန်ကယ်လဲ တိတ်တိတ်လေးဖြစ်နေတဲ့သူရှိတယ်”
“အမ် ဟုတ်လား တီလေးဘယ်လိုသိလဲ”
“မူမူ ပြန်ပြောပြတာလေ မမ တောင်ကြီးပြန်တဲ့ အချိန် အိမ် ကို လာတယ်တဲ့ ရုံးက အတွင်းရေးမှုးမလေးလို့ပြောတယ် ပြီးတော့ သူကို အောက်ကို မုန့်သွားဝယ်ခိုင်တယ်တဲ့”
“တီလေးလဲသူတို့နှစ်ယောက်ဖုန်းပြောတာတစ်ခေါက်ကြားဖူးတယ်”
“တကယ်”
“အင်း တီလေးသားသားကိုပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောပြတာပါ”
“အော် တီလေးနဲ့ရောအတူလိုးဖြစ်တယ်မလား ”
“အင်း အရင်လိုပါပဲ”
“တီလေးတော့ အိမ်ထောင်ရေးကိုမထိခိုက်ရင်ပြီးတာပါပဲ”
“အင်း လေ”
“တီလေးရော စောစောကတွေ့တာဘယ်လိုနေလဲ”
“အင်း စိတ်လှုပ်ရှားရတယ် တီလေးလဲအလိုလေးကြိုက်တယ် မထင်မှတ်ပဲဖြစ်သွားတဲ့ခံစားချက်လေးကိုပေါ့”
“အင်း သားသားလဲ အဲ့လိုပဲ ပြီးတော့ သူ အဲ့လိုဖြစ်တာကိုမြင်ရတော့သာယာမိတယ် အဲ့လို့စိတ်ကအရမ်းထူးဆန်းတယ်နော်”
“အင်း”
ရယ်နေတဲ့ တီလေးနားကိုတိုးကပ်ရင်းနဲ့ ပြည့်ဖြိုးတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လေးကို ယုယုယယထွေးပွေ့လိုက်တော့ အလိုက်သင့်လေးခိုဝင်မှီတွယ်လာတဲ့
အိထွေးနေတဲ့ ကိုယ်လုံးလေးက ကျွန်တော်ရင်ခွင်ထဲမှာ လဲကျပြိုဆင်းလာတယ်။ နှစ်ယောက်လုံးရဲ့ ရင်ထဲမှာလဲအတွေးကိုယ်စီနဲ့
လေအေးစက်လေးရဲ့ အသံတိုးတိုးလေးကလွဲလို့ အခန်းထဲမှာ တိတ်ဆိတ်ညိမ်သက်နေတယ်။ လှိုက်ဖို့နေတဲ့ တီတီလေးရဲ့
ရင်အစုံကအသက်ရှုလိုက်တိုင်းမှာ ဖောင်းမို့ လို့……………..
ပျော့ပြောင်းတဲ့ ဆံနွယ်စတွေကို တွန်းဖယ်ရင်း ပုခုံးထက်က ဘော်လီကြိုးလေးကိုတွန်းချလိုက်တော့ လက်မောင်းဘေးကို လျောကျသွားတဲ့
ဘော်လီကြိုးလေးနဲ့ ပြောင်ရှင်းသွားတဲ့ တီလေးရဲ့ ဝင်းမွတ်တဲ့ ပုခုံးထက်ကအသားစိုင်ပြည့်ပြည့်လေးတွေကနူးညံ့လိုက်တာ။နှစ်ယောက်အတူကုတင်ပေါ်မှာထိုင်လို့ အခန်းနံရံလေးကိုကြောမှီထားရင်းကျွန်တော်ရင်ခွင်ထဲကိုပက်လက်လေးလှဲချလိုက်တော့ လက်တစ်ဖက်ကခန္ဓာကိုယ်အိအိလေးကိုထိ်န်းယူပွေ့ဖက်ရင်းနဲ့ နှဖူးပေါ်မှာကပို့ကရို့ပြန့်ကြဲနေတဲ့ ဆံနွယ်လေးတွေကို ယုယုယယ သပ်တင်ပေးလိုက်မိတယ်။ ရင်ခွင်ထဲမှာ မျက်လုံးလေးမှိတ်ထားတဲ့ တီတီလေးကတော့ခံစားချက်အပြည့်နဲ့
ရမက်တွေနောက်ကိုလွင့်မြောလို့…………..
ဘော်လီချိတ်လေးကိုချွတ်ပြီးတော့ လှပအိထွေးတဲ့ နို့အုံလေးကို လက်နဲ့ဖွဖွလေးအုပ်ကိုင်လိုက်တဲ့အချိန်မှာ….
“အား……………….နွေးပြီးတော့ နူးညံ့လိုက်တာ သားသားရယ်”
တင်းတင်းရင်းရင်း အိတစ်နေတဲ့ နို့အုံလေးကိုလက်ချောင်းထိပ်လေးတွေနဲ့ ဆွဲယူပွတ်သပ်လိုက်မိတယ်။ဖွေးဥနေတဲ့
ရင်သားပြည့်ပြည့်လေးတွေအလယ်မှာတော့ ပန်းနုရောင်အကွက်ဝိုင်းဝိုင်းလေး၊   ပြီးတော့ ပန်းနုရောင်အကွက်လေးနဲ့လိုက်ဖက်နေတဲ့
အရောင်နုနု နို့သီးခေါင်းမာမာလေးတွေကလဲ တင်းတင်းလေးနဲ့ တစ်စုံတစ်ရာကိုကြိုလင့်နေသယောင်ယောင်
။နို့သီးတင်းတင်းလေးကိုလက်ခေါင်းထိပ်လေးတွေနဲ့ ဖွဖွလေးဖိလိုက်တော့ မျက်လုံးလေးကိုတင်းတင်းမှိတ်ရင်းခေါင်းလေးမော့လို့ ရင်သားအိအိလေးတွေကိုကော့ပေးလာတဲ့ တီတီလေးရဲ့ အလှ………………………………………
အားလုံးက ကာရမ် မိမိ စပ်ဆိုထားတဲ့ အချစ်ကဗျာလှလှလေးထဲကနတ်သမီးလေးတစ်ပါးလို…………………..
လှလိုက်တာ တီတီလေးရယ်။ ခေတ်မှီအသုံးအဆောင်တွေရဲ့ ပံ့ပိုးမှု နုပျိုသစ်လွင်တဲ့ ခံစားချက်တွေနဲ့ ကြော့မော့ သန့်ရှင်းနေတဲ့
အလှပိုင်ရှင်တစ်ယောက်၊  ဒါဟာ အိမ်ထောင်သည်တစ်ယောက်ဆိုတာဘယ်သူယုံပါမလဲလေ။ နို့အုံတင်းတင်းလေးတွေရဲ့အောက်က
ချပ်ရပ်တဲ့ဗိုက်သားဖွေးဖွေးလေးတွေနဲ့ လိုက်ဖက်ညီတဲ့ ခါးသိမ်သိမ်လေးတွေ ပြီးတော့ အချိုးအဆစ်ကျကျ အနုပညာဆန်ဆန်ကားတင်းသွားတဲ့
တင်သားဝိုင်းဝိုင်းအိအိလေး၊ တင်သားဝိုင်းဝိုင်းလေးတွေကို ကော့တက်ပေါ်လွင်နေစေတဲ့ ပေါင်သားပြည့်ပြည့် အိအိလေးတစ်စုံ၊လှပတဲ့
ပေါင်တံလေးတွေရဲ့ အလယ်မှာတော့ အမွေးလေးတွေကိုပြောင်အောင်ရိတ်ထားတဲ့ ဆီးခုန်မို့မို့လေးကချစ်စရာကောင်းလောက်အောင် ခုံးမို့လို့ပေါ့။ ဆီးခုန်မို့မို့လေးတွေအတိုင်းလျော့ဆင်းလိုက်ပြန်တော့ ဆယ်ကျော်သက် မိန်းခလေးတစ်ယောက်လို အိထွေးနူးညံ့နေတဲ့ အသားစိုင်ဖောင်းဖောင်းလေး၊
စိုစိုအိအိနဲ့ နူးညံ့နွေးထွေးတဲ့ ခံစားချက် တွေကိုဆောင်ကျဉ်းပေးတဲ့ အချစ်ရိပ်မြုံလေးတစ်ခုလို့တင်စားလိုက်ရင် လွန်မယ်မထင်ပါဘူးဗျာ။
နို့အုံအိအိလေးတွေကို ဖွဖွလေးပွတ်သပ်ပေးနေတဲ့ ကျွန်တော်လက်တွေကို တီတီလေးရဲ့ ဆီးခုန်မို့မို့လေးပေါ်တင်လိုက်တော့ ဖောင်းဖောင်းလေးနဲ့
အိနေတဲ့ အသားနုနုလေးတွေရဲ့ အထိအတွေ့က အရသာရှိလိုက်တာ။ လက်ချောင်းလေးတွေကို ဖိလိုက်တဲ့ အချိန်မှာ ပြန်ပြီးတွန်းကန်လာတဲ့ဆီးခုန်အိအိလေးရဲ့ အသားနုနုလေးတွေထဲမှာလက်ချောင်းလေးတွေကအိဝင်လို့ လက်တွေကိုမလိုက်တဲ့အချိန် လက်ရာလေးအတိုင်းရဲနေတဲ့ သွေးခြေဥလေးတွေ………….လက်ချောင်းလေးတွေးကိုတဖြေးဖြေးလျောဆင်းလိုက်တော့ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးရဲ့
အနူးညံ့ဆုံးဖောင်းဖောင်းအိအိအသားစိုင်လေးနှစ်ခြမ်းကအပျိုစင်လေးတစ်ယောက်လိုစိကပ်လို့……ထိကပ်နေတဲ့ အကွဲရာလေးတစ်လျောက်
လက်ချောင်းလေးတဲ့ ထိုးဆင်းသွားတဲ့ အချိန်မှာတော့ တီတီလေးရဲ့ အချစ်ရည်စင်ကြည်ကြည်လေးတွေစီးဆင်းစိမ့်ကျနေတဲ့
အပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေး ဒါဟာ ကျွန်တော်လိုးခဲ့ဘူးတဲ့၊ လိုးနေတဲ့ တီလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်အိအိလေးပေါ့။ နွေးထွေးစိုစွတ်တဲ့
အဝကျဉ်းကျဉ်းလေးကိုကျော်လွန်လာပြန်တော့ အသားချောချောလေးတွေနဲ့အတူ ပြည့်တင်းလုံးဝန်းတဲ့ ဖင်သားအိအိလေးနှစ်ခြမ်းကြားက အပေါက်ဝလေးတကယ်ကိုစိကပ်လို့….သန့်သန့်ရှင်းရှင်းနေတတ်တဲ့ တီတီလေးလိုလူတစ်ယောက်ရဲ့ ဖင်ပေါက်ဝလေးက
မနှစ်မြို့ဖွယ်နေရာလေးတစ်ခုလိုများဘယ်လို စိတ်နဲ့အဓိပါယ်ဖွင့်ရမလဲလေ။
တီလေးရဲ့ ဒူးနှစ်ဖက်ကိုကွေးရင်းပြည့်ဖြိုးတဲ့ ပေါင်တံလေးနှစ်ဖက်ကိုထောင်လို့ မခို့တရို့ ပုန်းအောင်းနေတဲ့ စောက်ဖုတ်လေးကို
လှစ်ဟလိုက်တော့ စိကယ်နေတဲ့ အသားစိုင်လေးနှစ်ခြမ်းက ခပ်ပြေပြေလေဟသွားတယ်ဆိုပေမဲ့ ပန်းနုရောင်အစိလေးကိုတော့ အလိုက်သိစွာနဲ့ ဖုံးအုပ်ကွယ်ဝှက်ထားနေဆဲပါပဲ။ စောက်ဖုတ်ဝကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲက စိမ့်ကျလာတဲ့ အရည်ကြည်လေးတွေက
အသားနုနုလေးတွေတစ်လျောက်စီးဆင်းရင်း ဖင်ကြားထဲက အသားနုလေးတွေကိုပါ ချောအိစိုစွတ်လာစေတယ်လေ။
တင်းတင်းလေးစိကယ်နေတဲ့ တီတီလေးရဲ့ ဖင်ပေါက်ဝလေးကိုလက်ချောင်းလေးက ဖွဖွလေးဖိလိုက်တဲ့ အချိန်မှာတော့
နုထွေးတဲ့ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြားက ငြီးသံတိုးတိုးလေးနဲ့အတူ………….
“မောင်ရယ် မ နာမှာပေါ့”
နှလုံးသားတွေတစ်ဆတ်ဆတ်တုန်ခါသွားလောက်အောင် ဆွဲဆောင်ရိုက်ခတ်လိုက်တဲ့ စကားသံလေး………….
“မောင်ရယ်….တဲ့လေ”
တကယ်ဆို ပိုင်ရှင်ကိုယ်စီနဲ့လူသားနှစ်ဦး…………တိတ်ဆိတ်တဲ့ အခန်းလေးထဲမှာဘယ်သူမှမသိအောင် ဖောက်ပြန်နေမိတာ………………………………………………………………………………………………….။
အို……………………………ဖောက်ပြန်တယ်တဲ့လား။
ဖောက်ပြန်တယ်ဆိုတဲ့ စကားလုံးကကြမ်းလွန်းပါတယ်လေ။ အဲ့ဒီစကားလုံးနဲ့ ဆန့်ကျင်စွာပဲခံစားချက် ရသလေးကတော့
နူးညံ့သိမ်မွေ့လွန်းတယ်။ ပိုင်ရှင်ရှိနေတဲ့လူသားတွေ တရားဝင်လိုးခွင့်ရနေတဲ့ အထိအတွေ့တွေကိုခဏမေ့လို့ ဆန်းသစ်တဲ့ ခံစားချက်လေးတွေကြားမှာတိတ်တိတ်လေးခိုးပြီးလွင့်မြောနေမိတာ……..။ တိတ်တိတ်လေး…….တကယ်ကိုတိတ်တိတ်လေးပေါ့။
နှစ်ယောက်ပဲသိတဲ့ ဆိတ်ကွယ်ရာနေရာလေးမှာခံစားချက်အသစ်လေးတွေ၊ အထိအတွေ့ အဆန်းလေးတွေကိုခိုးပြီးခံစားရတဲ့ ခံစားမှု ….
ဒါကိုဘယ်လိုများပေါ်လွင်အောင်တင်စားရပါ့မလဲလေ။
ရင်ထဲမှာတသိမ့်သိမ့် လှုပ်ခါရင်းနဲ့ လွင့်မြောနေမိတယ်။ စည်းကမ်းဘောင်တွေရဲ့အလွန် ထိန်းသိမ်းမှုတွေရဲ့ အပြင်ဘက်က
လွတ်လပ်ပြီး ရသဆန်းဆန်းလေးတွေပေးစွမ်းနိုင်တဲ့ ကဗျာချိုချိုလေးတစ်ပုဒ်ပေါ့။
နွေးထွေးစိုအိနေတဲ့ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးတစ်လျောက်ကျွန်တော်လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့
ပွတ်သပ်ဆော့ကစားရင်းတင်းမာတဲ့အစိလေးကိုထိလိုက်မိတော့  အခန်းမှောင်မှောင်လေးထဲတိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်မှုတွေကိုတီတီလေးရဲ့
ငြီးသံတိုးတိုးလေးက တိုးဝှေ့ဖယ်ရှားလိုက်တယ်။
“အား………………………..မောင်ရယ်”
“အရမ်းကောင်းတယ်ကွာ”
ရမက်ပြင်းပြင်းလေးတွေရဲ့စေစားချက်ကြောင့်စိမ့်ဆင်းလာတဲ့ တီတီလေးရဲ့ ချောအိနွေးထွေးတဲ့အရည်ချွဲချွဲလေးတွေကို အစိလေးမှာ လိမ်းသုပ်ရင်း တင်းမာတဲ့ အစိထိပ်လေးကိုဖွဖွလေးပွတ်သပ်နေမိတယ်။ မျက်လုံးလေးကိုတင်းတင်းမှိတ်လို့ ပြည့်တင်းတဲ့နှုတ်ခမ်းသားဖူးဖူးလေးကိုဖွဖွလေးကိုက်ရင်း နဲ့ ပြည့်တင်းလုံးဝန်းတဲ့ဖင်သားအိအိတွေကိုကော့ပေးနေတဲ့ တီတီလေးရဲ့ချစ်စရာကောင်းတဲ့ အမူအရာလေးက နှလုံးသားထဲက ခံစားချက်တွေကို ဖွင့်ဟဝန်ခံလို့နေတယ်။
လှလိုက်တာ………………… ရင်ထဲက ရိုးသားစွာထွက်ပေါ်လာတဲ့ခံစားချက်တွေနဲ့ ဟန်ဆောင်မှုကင်းမဲ့တဲ့ လူသားနှစ်ဦးရဲ့ အထိအတွေ့ ဘယ်သူမှမသိအောင်တိတ်တိတ်လေးဖောက်ပြန်နေရတဲ့ခံစားမှု…………………။
ဘဝတွေပျက်ဆီးသွားလောက်အောင် အစွန်းမရောက်ခဲ့ရင် ဒါဟာသိပ်ကိုချိုမြိန်တဲ့ ရသတစ်ခုပေါ့……………………
ရှိခဲ့ပါတယ်……….ခိုးစားရတဲ့အသီးကပိုချိုသတဲ့လေ…………….။

တိတ်ဆိတ်တဲ့အခန်းငယ်လေးထဲမှာ ရမက်ပျင်းပျင်းတွေနဲ့အတူ စီးမျောနေတုံး တီတီဖုန်းလေးမြည်လာတယ်။
“အင်း ကိုပြောလေ”
“အော် အင်းအင်း ဂရုစိုက်ပြန်အုံးနော်ညကျရင်”
ဖုန်းပြောပြီးတော့ ကျွန်တော်ဖက်လှည့်လာတဲ့တီတီလေး…………
“ဒီည သားအန်ကယ် Dinner ရှိလို့တဲ့ နောက်ကျမယ်ဆိုတာလှမ်းဆက်တာ”
“အော်”
ဖုန်းကိုဘေးချလိုက်ရင်းကုတင်ပေါ်မှာလှဲချလိုက်တဲ့တီတီလေး….ဖောင်းအိနေတဲ့ပေါင်တံပြည့်ပြည့်လေးကြားမှာအရည်လဲ့နေတဲ့ စောက်ဖုတ်အိအိလေးကရွန်းလဲ့တောက်ပြောင်လို့………………။
ဒူးထောင်ထားတဲ့ ပေါင်တံအိအိတွေကိုလက်နဲ့ထိုးဟရင်း အရည်လဲ့နေတဲ့ တီတီစောက်ဖုတ်လေးပေါ်ကိုယက်လိုက်တော့ ….
“အား………………ကောင်းလိုက်တာမောင်ရယ်”
ပြောင်းလဲသွားတဲ့အခေါ်အဝေါ်တွေက ရမက်တွေကိုတစ်မျိုးလေးပြောင်းလဲအသက်ဝင်စေတယ်။
စောက်ဖုတ်ဟဟလေးကြားကအစိမာမာလေးကိုလျှာနဲ့ထိုးဆွရင်း လက်ချောင်းလေးကို တီတီစောက်ဖုတ်လေးထဲထိုးထည့်လိုက်တော့ အဆက်မပြတ်ပေါ်ထွက်လာတဲ့ငြီးသံလေးတွေကအခန်းထဲမှာညံလို့ပေါ့……..။
“လိုးပါတော့မောင်ရယ် မမ စောက်ဖုတ်ထဲကိုမောင့်လီးထည့်ပြီးလိုးပါတော့ မမခံချင်တယ်ကွာ”
တီတီရဲ့ရမက်ပျင်းပျင်းစကားသံတွေဆုံးတော့ ပေါင်တံအိအိလေးတွေကြားကစောက်ဖုတ်လေးထဲကိုကျွန်တော်လီးလေးထိုးထည့်လို်က်မိတယ်။ ချောအိနွေးထွေးတဲ့ အထိအတွေ့လေးတွေကလီးတစ်လျောက်စိမ့်ဝင်စီးဆင်းလာတယ်လေ။
ပြည့်တင်းတဲ့ ကိုယ်လုံးအိအိလေးတွေက ခံစားမှုကိုပိုလို့တိုးလာစေတယ်။ ပြီးတော့ စောက်ဖုတ်အိအိလေးထဲကိုဆောင့်ထည့်လိုက်တိုင်းယိမ်းထိုးသွားတဲ့နို့အုံပြည့်ပြည့်လေးတွေ……………..
မျက်လုံးအစုံကိုတင်းတင်းမှိတ်လို့ နှုတ်ခမ်းပြည့်ပြည့်လေးကိုကိုက်ရင်း ခံစားနေတဲ့ ချစ်စရာမျက်နှာလေး…………………။
“ကောင်းလိုက်တာ မမရယ်”
“အား…………….အရမ်းကောင်းတယ်မောင် ခပ်နာနာလေးဆောင့်ပေးနော် အား………..”
တိတ်ဆိတ်တဲ့အခန်းလေးထဲမှာရေကုန်ရေခန်းချစ်ရည်လူးနေကြတဲ့ ကျွန်တော်နဲ့တီတီလေး…..
အခန်းဝကတံခါးခပ်ဟဟဆီက မျက်လုံးတစ်စုံကိုတော့ ဘယ်သူမှသတိမထားလိုက်မိဘူးလေ………
သူ………………………………………………………………..။

တီတီတီတီ…..တီတီတီတီ……တီတီတီတီ………………………..
ဖုန်းလေးကို အမြန်ကောက်ကိုင်လိုက်တဲ့အချိန်မှာတော့ ည ၈ နာရီ……….
“ဟယ်လို မမလား”
“အင်းဟုတ်တယ်မောင်”
“မောင်အိမ်မှာရှိလား မ လာခဲ့မယ်”
“အင်းရှိတယ် မ လာခဲ့လေ”
ဖုန်းချပြီးတော့ မရှေးမနှောင်းမှာပဲ…………………………………။
“တင်းတောင်……………..”
တံခါးဘဲလ်သံနဲ့အတူ ပွင့်လာတဲ့တံခါးချပ်လေးနောက်က အလှနတ်သမီးလေး…….မမ
“မမနေ့ခင်းက ဘယ်လိုလဲအဆင်ပြေလား”
ကျွန်တော်မေးတော့ပြုံးရင်းကျွန်တော်ဘေးရောက်လာတဲ့ မမ က ကျွန်တော်ဘေးမှာဝင်ထိုင်ရင်း………..
“နေပါအုံး မမ အရင်မေးပါရစေ”
“အင်း မေးလေ ဘာလို့လဲ”
“မောင်နဲ့ မတစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ရှိခဲ့ကြတယ်နော်”
“အင်း ဘာလို့လဲ”
“အင်း မ  ဖြစ်ခဲ့တာတွေလဲမောင်သိခဲ့တယ် ပြီးတော့ နှစ်ယောက်လုံးလဲ အဲ့လို ဖီလင်လေးကိုသဘောကျကြတယ်”
“ဟုတ်ပါပြီ မရယ် လိုရင်းကိုပြောပါ”
“အင်း နေ့ခင်းက မ တို့ပြန်သွားတော့ မောင် တီလေးနဲ့ နှစ်ယောက်အတူရှိတယ်မလား”
“အန်”
“မမ ကို မညာနဲ့နော် မှန်မှန်ပြော”
ကျွန်တော်ရင်ထိတ်သွားမိတယ်လေ….နေ့လည်ကမမဆီမှာသော့ ရှိနေတာပဲ
“ဘာဖြစ်လို့လဲမ”
“မ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲပြောတော့မယ် နေ့လည်က မ မြင်တယ် မောင်နဲ့ တီတီသွယ်ကို”
“အန်”
ကျွန်တော် ပြောစရာမရှိအောင်ဆွံအသွားခဲ့တယ် ပြီးတော့ မှ မမက
“မမ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး ဒါပေမဲ့ ဘယ်အချိန်ထဲကလဲ မမသိချင်မိတာ”
“ဒီနေ့မှပါ ဘယ်လိုဖြစ်သွားလဲမသိတော့ဘူးမရယ်”
ကျွန်တော်ညာလိုက်မိတယ်
ကျွန်တော်စကားကိုကြားတော့မမ လဲရယ်နေတယ်လေ။
မမအပြုံးကိုမြင်တော့မှကျွန်တော်စိတ်တွေပေါ့သွားမိတယ်။
“မမ နားလည်ပါတယ် မောင်လဲမကိုခွင့်လွတ်ပေးခဲ့တာပဲလေ”
“ကျေးဇူးပါမမရယ်”
“မမရောနေ့လည်ကဘယ်လိုလဲ အိမ်မှာ …အမှန်အတိုင်းပြောနော်”
“အင်း မမဖြစ်သွားမိတယ် သူနဲ့”
“အော်… ကောင်းလား”
ကျွန်တော်လျှာလေးထုတ်ပြီးပြောင်သလိုမေးလိုက်တော့….
“အင်း အီစိမ့်နေတာပဲ”
မမလဲလျှားလေးထုတ်ရင်း ကျွန်တော်ကိုပြောလာတယ်။ ပြီးတော့ နှစ်ယောက်အတူ ရယ်လိုက်မိကြတယ်လေ။
“ဒီညကောဖုန်းဆက်အုံးမယ်တဲ့လား.။”
“အင်းဒါတော့ မလဲမပြောတတ်ဘူး ဆက်မယ်ထင်တယ်”
မမစကားဆုံးတော့ မမရဲ့မျက်နှာနုနုလေးကိုငေးစိုက်ကြည့်နေမိတယ်။ ချစ်စရာကောင်းတဲ့မျက်နှာလေးနဲ့မလိုက်ဖက်အောင်ကို လိင်စိတ်တွေရုန်းကြွနေတဲ့ မမက အလှသွေးကြွယ်နေတယ်….. မမရဲ့ ညဝတ်အကျီလေးထဲက နို့ဖောင်းဖောင်းလေးတွေကလဲ အိစက်မို့မောက်လို့ပေ့ါ။ မမနို့လေးတွေကိုအကျီပေါ်ကနေကိုင်လိုက်တော့……
“နဲနဲနာနေတယ်မောင်ရယ် နေ့ခင်းကသူအရမ်းစိုု့လို့ထင်တယ်”
မမ စကားကိုကြားတော့ နေ့လည်ကကုတင်ပေါ်မှာ ချစ်ရည်လူးခဲ့ကြတဲ့ မမပုံရိပ်တွေကိုပြန်မြင်ယောင်ရင်းကျွန်တော်စိတ်တွေ လှုပ်ရှားလာမိတယ်။
“မမ”
“အင်းပြောလေ”
“အဲ့လို မထင်မှတ်ပဲ သူငယ်ချင်းတွေကနေဖြစ်သွားတာမျိုးမမ သဘောကျလား”
“ဘာလိုလဲထူးထူးဆန်းဆန်းမေးနေတယ်”
“အော်ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး အဲ့လိုမျိုးလေးကလဲတစ်မျိုးလေးစိတ်လှုပ်ရှားစရာကောင်းမလားလို့”
ကျွန်တော်ပြောတော့ မမက –
“ဘာလဲမောင်ကစမ်းကြည့်ချင်လို့လား မ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်တော့ရှိတယ် သူလဲ အဲ့လိုမျိုးစိတ်ဝင်စားတယ်တဲ့လေ”
“အော် ဒါဆို အဲ့လိုလေးလုပ်ကြည့်မလား မ ရောဘယ်လိုလဲ”
“မောင် က သဘောတူတယ်ပေါ့”
မမ စကားကို ကျွန်တော် ပြုံးရင်းပဲထောက်ခံမိတယ်။
“ဒါဆို မ သူငယ်ချင်းကိုဖုန်းဆက်ကြည့်မယ်လေ သူလဲ အိမ်မှာသူငယ်ချင်းတွေနဲ့ပဲနေတာဆိုတော့ အဆင်ပြေတယ်”
“အင်း ဒါဆို သောက်ရအောင်ဆိုပြီးတော့ မ ဖုန်းဆက်ကြည့်လေ”
“အင်း”
စကားဆုံးတော့ မမ ဖုန်းလေးကိုကိုင်ရင်း သူငယ်ချင်းကိုဖုန်းခေါ်နေတယ်။ ကျွန်တော်လဲ ဖေဖေ ဝယ်ထားတဲ့ ပုလင်းတွေကိုထုတ်ရင်း စားစရာအတွက် အသီးတွေပြင်ဆင်ဖို့ နောက်ဖေးဖက်ကိုဝင်ခဲ့တယ်။ ခဏကြာတော့ မှနောက်ဖက်ကိုမမ ဝင်လာရင်း-
“အင်း သူအားတယ်ပြောတယ် သူကောင်လေးကို ခေါ်ပြီးလာခဲ့မယ်တဲ့”
“ဒါဆိုသူကောင်လေးနဲ့ မ အဆင်ပြေလို့လား”
“အင်း သူကောင်လေးနဲ့လဲသိတယ်လေ မ သူငယ်ချင်းလဲ ချစ်စရာလေးနော်”
နောက်သလိုပြောလာတဲ့ မမရဲ့ ပြောင်စပ်စပ်မျက်နှာလေးက တစ်စုံတစ်ရာကိုပိုင်ဆိုင်လိုက်ရတဲ့ အမူအရာနဲ့ တက်ကြွရွင်လန်းလို့ လေ။
“ဒါဆို မ အဝတ်အစားသွားလဲလိုက်အုံးမယ်နော်”
“အော် ဟုတ် လှလှလေးဝတ်ခဲ့နော် မမ”
ကျွန်တော်စကားကို မစောင့်ပဲလှည့်ထွက်သွားတဲ့ မမရဲ့ ပြည့်ပြည့်တင်းတင်းဖင်သားစိုင်လေးတွေက ဖောင်းအိမို့စက်လို့…………………………………။
မမပြန်သွားပြီးတော့မကြာခင်ပဲတံခါးဘဲလ်သံလေးမြည်လာတယ်။
ကျွန်တော်သွားဖွင့်လိုက်တဲ့အချိန် မှာ တော့ တီရှပ်အဖြူရောင်ကျပ်ကျပ်လေးနဲ့ အသားရောင်ဒူးအထက်နားလောက်ရှိတဲ့ စကတ်ကားကားလေးကိုဝတ်လို့ အကျီအဖြူလေးရဲ့အောက်မှာတော့ အနီရောင်ဘော်လီအိအိလေးနဲ့ ချစ်စရာကောင်းတဲ့ မမ ပြီးတော့ မမနဲ့အတူ ဖြူဖြူရှည်ရှည်ကောင်လေးတစ်ယောက် သွယ်လျတဲ့မျက်နှာက ငယ်ရွယ်နုနယ်မှုတွေအထင်းသား…ပြီးတော့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်။

အို……….
ကျွန်တော် သတိလက်လွတ်ငေးစိုက်ကြည့်လိုက်မိတယ်။
ဖြူစင်ဝင်းမွတ်တဲ့အသားအရည်နဲ့လက်ဖက်တဲ့ အဖြူရောင်စွတ်ကျယ်လေးရဲ့ အပေါ်မှာ အနက်ရောင်ဇာအကျီပါးလေးကိုဝတ်လို့…….အနက်ရောင်အသားပျော့စကတ်လေးနဲ့…..။
တောက်ပြောင်မဲနက်နေတဲ့ စကတ်သားလေးရဲ့ ပေါ်မှာတော့ တင်းတင်း အိအိပေါင်သားလေးနှစ်ဖက်က ရုန်းကန်လို့ စကတ်ကိုတင်းတင်းလေးဖြစ်နေတယ်လေ။ မမ ထက်နဲနဲသေးတဲ့ ဖင်လုံးလုံးလေးတွေနေရာမှာတော့ အတွင်းခံဘောင်းဘီကြိုးရာလေးက စကတ်အပေါ်ကနေထင်းထင်းလေးနဲ့ ကျွန်တော်စိတ်တွေကိုလှုံဆော်နေတယ်။ အခန်းထဲကိုတစ်လှမ်းချင်းလှမ်းဝင်လိုက်တိုင်း အပေါ်အောက်ယိမ်းထိုးသွားတဲ့ ဖင်အိအိလေးကို နောက်ကနေကြည့်နေမိတယ်. ဒါကိုသတိထားမိတဲ့မမက “မောင် ဒါ မသူငယ်ချင်း မထက်ငယ်တယ် မြတ်နိုး တဲ့ ဒါကတော့သူကောင်လေး လင်းဆက်…..”
မိတ်ဆက်ပေးပြီးတော့ ပြုံးသွားတဲ့အပြုံးလေး ပါးမို့မို့လေးထက်မှာပါးချိုင့်လေးတစ်စုံနဲ့
“ဟုတ်တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ်”
ပြီးတော့ အားလုံးအိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းကဆိုဖာမှာထိုင်ရင်းစကားပြောနေမိကြတယ်။ ဖော်ရွေပွင့်လင်းပြီးတော့ social ကျတဲ့ သူတွေဆိုတော့ခဏနဲ့ပဲ ပြောမနာဆိုမနာရင်းနှီးသွားကြတယ်လေ။
“မောင် နောက်ဖေးမှာပဲစားကြသောက်ကြမလား”
“ဒီမှာပဲအဆင်ပြေမယ်ထင်တယ် မရဲ့”
ကျွန်တော်စကားဆုံးတော့ နောက်ဖေးဖက်ကနေ ပုလင်းတွေခွက်တွေအသီးတွေကို သယ်အိမ်ရှေ့မှာပြင်ဆင်ပြီးတော့ တီဗွီကလာတဲ့ MTVကြည့်ရင်း သောက်ခဲ့ကြတယ်။ ဧည်ခန်းကြမ်းပြင်မှာ ဆိုဖာကိုမှီရင်းထိုင်နေတဲ့ မမ ပြီးတော့ မမရဲ့ ဘေးမှာ လင်းဆက်ကထိုင်နေတယ်လေ။ ကျွန်တော်လဲမသိချင်ယောင်ဆောင်ပေးနေမိတယ်။လင်းဆက်ရဲ့ ဘေးမှာတော့ ချစ်စရာကောင်းတဲ့မြတ်နိုး…..
မြတ်နိုးရဲ့ရှေ့တည့်တည့် ကျတဲ့နေရာလေးကိုတမင်ရွေးထိုင်ခဲ့တဲ့ကျွန်တော်မျက်လုံးတွေက မြတ်နိုးရဲ့လှပတဲ့ကိုယ်လုံးထွေးထွေးလေးကို အရသာခံကြည့်ရင်း သောက်နေမိတယ်။ တစ်ကြိမ်မှာတော့…….
အကြည့်ချင်းဆုံသွားမိတဲ့ကျွန်တော် မြတ်နိုးရဲ့မျက်လုံးစူးစူးလေးကို စိုက်ကြည့်လိုက်တော့ ရှက်စနိုးလေးနဲ့ ခေါင်းငုံသွားတဲ့အလှ……လှလိုက်တာဗျာ
ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ဒူးလေးတုတ်ပြီးထိုင်နေတဲ့မြတ်နိုးဆီးခုန်ဖောင်းဖောင်းလေးက စကတ်အနက်ရောင်ပျော့ပျော့လေးထဲမှာတင်းလို့အမှတ်တမဲ့ ခြေထောက်လေးကိုရွေ့လိုက်တိုင်း ဟဟလေးပေါ်သွားတတ်တဲ့ ပေါင်းကြားလေးထဲကအနီရောင်အတွင်းခံရေးရေးလေး……….။
ကျွန်တော်ရင်တွေခုန်နေတယ်ဗျာ…….အရက်ကြောင့် ကြွလာတဲ့သွေးတွေနဲ့ ရမက်စိတ်ကြောင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်းတိုးထွက်လာတဲ့ ဆူဝေမှုတွေ………………ဒါကလဲအရသာတစ်မျိုးပဲလေ။
ပြီးတော့ MTV က စိတ်ကြွစရာ အပွတ်အသပ်တွေနဲ့ မြင်ကွင်းကဧည့်ခန်းလေးထဲကလူသားတွေရဲ့စိတ်ကိုနှိုးဆွပေးနေတယ်။
အရက်တစ်လုံးကုန်လုဆဲဆဲမှာပဲ အားလုံးရဲ့ ထိန်းချုပ်မှုတွေလွတ်လပ်စပြုလာတယ်။ ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်လဲ ရီဝေဝေ ပြီးတော့ ရင်တွေတလှပ်လှပ်…..အတွေးလေးထဲမှာတော့ မြတ်နိုးရဲ့ ချစ်စရာအသားစိုင်လေးတွေကိုပုံဖော်စိတ်ကူးယဉ်လို့……………………………………………………..။
“မောင် အခန်းမီးလေးနဲနဲမှိန်လိုက်လေ romantic ပေါ့ ဒါမှပိုမိုက်တာ”
မမရဲ့စကားကို အားလုံးကလဲထောက်ခံကြတယ်လေ။ မြတ်နိုးရဲ့ ဖြူလွလွပါးမို့မို့လေးနှစ်ဖက်ကတော့ အရက်ကြောင့်နီထွေးလို့။
ဧည့်ခန်းမီးဝါဝါလေးကိုမှိန်လိုက်တဲ့အချိန် မှာတော့…
“ကလပ်တောင်သွားချင်လာပြီ မေဇွန်ရေ”
ရီဝေဝေမျက်ဝန်းတွေနဲ့ ပြောလာတဲ့မြတ်နိုး…………….
“ကလပ်တော့မသွားပါနဲ့တော့ ကားမောင်းလို့အဆင်ပြေမှာမဟုတ်ဘူးလေ အားလုံးလဲ ကောင်းနေကြပြီဆိုတော့”
ကျွန်တော်ပြောလိုက်တော့
“ဒါဆိုလဲအိမ်မှာကပေ့ါ”
“အိမ်ထဲမှာသီချင်းအကျယ်ကြီးဖွင့်ကလို့ကတော့ ရဲစခန်းရောက်မှာ”
ရယ်ရင်းပြောလိုက်တဲ့ကျွန်တော်စကားကို မြတ်နိုးက
“ဒါဆိုလဲအားလုံးအတူအဲ့မှာသွားအိပ်တာပေါ့”
လျှာလေးထုတ်လို့ ပြောလာတဲ့ မြတ်နိုးမျက်နှာနုနုလေး…………..လှလိုက်တာ……………………။
ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်စကားကောင်းနေတဲ့အချိန်မှာငြိမ်သက်နေတဲ့ မမ ပြီးတော့ မမဘေးကလင်းဆက်…
လင်းဆက်ရဲ့ လက်တစ်ဖက်က မမပေါင်လေးပေါ်ကိုမသိသလိုတင်လို့ ဒါကို သိနေတဲ့မမကလဲ တီဗွီကသီချင်းကို လိုက်ဆိုရင်း ပေါင်လေးကိုအသိမသာလှုပ်ရှားပေးနေတယ်။
“ရုပ်ရှင်ကြည့်ရအောင်လေ အခွေတွေဝယ်ထားတာရှိတယ်”
ပြောပြီးတော့တီဗွီရှေ့ကိုသွားရင်း အချစ်ဇတ်လမ်းတစ်ပုဒ်ကိုဖွင့်လိုက်တယ်။
ရီဝေနေတဲ့အတွေးစတွေနဲ့ အခန်းမှောင်မှောင်လေးထဲမှာ လေးယောက်လုံးဇတ်လမ်းရဲ့ဆွဲဆောင်မှုထဲကိုမျောပါသွားရင်း တစ်ချက်တုန်သွားတဲ့မမကြောင့် ကျွန်တော်စိတ်လှုပ်ရှားသွားမိတယ်။ ကျွန်တော်သတိထားမိလိုက်တော့ မမရဲ့ စကတ်ကားကားလေးဘေးကနေမသိမသာလေးဝင်နေတဲ့ လင်းဆက်ရဲ့လက်တစ်ဖက် ပြီးတော့ ပေါင်ကြားလေးကမှာသိသိသာသာခုံးမို့နေတဲ့ မမရဲ့ စကတ်ပိတ်သားလေးကလှုပ်ရှားလို့……………။
မမရဲ့စောက်ဖုတ်လေးကိုသူပွတ်ပေးနေတယ်ဆိုတာကျွန်တော်သိလိုက်တယ်……. ကျွန်တော်အပြင် ဒါကိုသတိထားမိနေတဲ့ သူတစ်ယောက်…..မြတ်နိုးရယ်လေ သူမျက်လုံးတွေက ဘေးကလူသားနှစ်ယောက်ကိုမေ့လျော့နေတဲ့ မမနဲ့ လင်းဆက်ဆီမှာ…..အသိသာကြီးမဟုတ်ပေမဲ့ တီဗွီကလာတဲ့အလင်းကြောင့် သူမျက်လုံးတွေကိုကျွန်တော်သေချာမြင်လိုက်ရတယ်။ ပြီးတော့ မှ…
“မြတ်နိုးသေးပေါက်ချင်လို့ အိမ်သာလိုက်ပြပေးပါလား”
ကျွန်တော်ကိုကြည့်ရင်းပြောလာတဲ့မြတ်နိုး….. အဲ့လောက်ချစ်စရာကောင်းတဲ့မိန်းမလှလေးဆီက ပွင့်လင်းတဲ့ စကား….ဒါဟာဘာအဓိပါယ်ဆိုတာမသိပေမဲ့ ကျွန်တော်ရင်တွေတလှပ်လှပ်ခုန်သွားမိတယ်။ မြတ်နိုးစကားကြောင့်ရုတ်တရက်ဆွဲထုတ်လိုက်တဲ့လင်းဆက်ရဲ့လက်တစ်ဖက် …. မမပေါင်ကြားလေးထဲကိုရောက်ခဲ့တယ်ဆိုတာသက်သေခံနေတဲ့ လက်ချောင်းထိတ်က ပြောင်လက်လက်အရည်ကြည်လေးတွေး……………………………………………………။
နောက်ဖေးကိုရောက်တော့ အိမ်သာထဲကိုဝင်သွားတဲ့မြတ်နိုး ….. အိမ်သာတံခါးခပ်ဟဟလေးကိုမပိတ်ပဲ စကတ်ဇစ်လေးကိုဆွဲချရင်း ပေါင်လည်လောက်ထိလျောချလိုက်တော့ နှစ်ပေမီးချောင်းလေးရဲ့အလင်းရောင်အောက်မှာ ဖြူဝင်းတဲ့ပေါင်သားစိုင်အိအိတွေပြီးတော့ နီရဲတဲ့အတွင်းခံပိုးသားဘောင်းဘီလေးကတင်းတင်းပြည့်ပြည့်ဖင်သားအိအိတွေကို တင်းတင်းလေးထုပ်ပိုးထားတယ်။ ပြီးတော့ အတွင်းခံလေးကိုလျောချရင်း အိမ်သာပေါ်မှာထိုင်ချလိုက်တဲ့အချိန်တံခါးကြားလေးထဲကနေကြည့်နေမိတဲ့ကျွန်တော်မျက်လုံးတွေနဲ့
အကြည့်ချင်းဆုံသွားမိတယ်။ မထင်မှတ်ထားပဲ ပြုံးပြတဲ့မျက်နှာလေး…………မိန်းခလေးတစ်ယောက်ရဲ့မာယာဆိုတာဒါလား….. ကျွန်တော် အသိတရားတွေကင်းမဲ့သွားခဲ့ရပြီလေ။

အိမ်သာထဲကထွက်လာတဲ့မြတ်နိုး…..တံခါးဘောင်ကိုကိုင်ရင်းရုတ်တရက်ယိမ်းယိုင်သွားတဲ့ကိုယ်လုံးအိအိလေးကို လှမ်းထိန်းပေးလိုက်တော့ ကျွန်တော်ရင်ခွင်ထဲကိုအလိုက်သင့်လေးပြိုလဲလို့လာတယ်။
နွေးထွေးအိစက်နေတဲ့ ကိုယ်လုံးလေးကြောင့် ကျွန်တော်ရင်တွေတလှပ်လှပ်ခုန်လို့……….
နီထွေးတဲ့နှုတ်ခမ်းအိအိလေးကို ငုံယူနမ်းစုပ်လိုက်တဲ့အချိန်မှာတော့ ကျွန်တော်ခါးကိုခပ်တင်းတင်းလေးပြန်ဖက်ရင်း တုံပြန်လာတဲ့အနမ်းချိုချိုလေးတွေ………. မို့ဖောင်းဖောင်းရင်သားတစ်စုံက ရင်ခွင်ထဲမှာ အိဝင်ဖိကပ်နေတယ်။ နှစ်ယောက်လုံးရဲ့အသက်ရှူသံပျင်းပျင်းတွေက ပါးပြင်ပေါ်ကိုခပ်ကြမ်းကြမ်းပွတ်တိုက်တိုးထွက်လို့ပေါ့…………။
“အ……..” အသံအုပ်အုပ်လေးတစ်သံ ….ဒါ မမ အသံ
ရမက်ပျင်းပျင်းအနမ်းတွေရပ်ရင်းကျွန်တော်နဲ့မြတ်နိုးနှစ်ယောက်အတူအိမ်ရှေ့ကိုတိတ်တိတ်လေးထွက်လာ
တော့ဆိုဖာကိုမှီရင်းခြေထောက်ဆင်းထားတဲ့ မမ…..ဝတ်ထားတဲ့စကတ်ကားကားလေးကအောက်ကနေတိုးဝင်နေတဲ့လက်တစ်ဖက်…..ပြီးတော့ ခေါင်းလေးကိုမော့ရင်းအောက် နှုတ်ခမ်းထွေးထွေးလေးကိုက်လို့ လောကကိုမေ့နေတဲ့လူသားနှစ်ဦး…
ကျွန်တော်နဲ့မြတ်နိုးနှစ်ယောက်အတူ အနောက်ဖက်ကိုပြန်သွားလို့ အသံပြုရင်းနဲ့ ဧည့်ခန်းဖက်ကိုပြန်လျောက်လာခဲ့ကြတယ်။ ဧည့်ခန်းကိုရောက်တော့ ကိုယ်ရှိန်သတ်လိုက်တဲ့ မမတို့နှစ်ယောက်လုံးကျွန်တော်တို့ကိုပြုံးပြတယ်။ ပြီးတော့ မမနဲ့သူကတစ်ဖက် ကျွန်တော်ထိုင်လို်က်တဲ့ဘေးမှာမြတ်နိုးလာထိုင်တယ်လေ။
“ပျင်းလာပြီကွာရုပ်ရှင်က”
မမ ဆီကထွက်ပေါ်လာတဲ့စကားသံလေးအဆုံးမှာ
“ဟိုလိုတွေလုပ်မလား မမဇွန်”
ထင်မှတ်မထားတဲ့အသံလေး မြတ်နိုးနှုတ်ဖျားကတိုးထွက်လို့လာတယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော်ပေါင်တွေပေါ်ကိုကျလာတဲ့မြတ်နိုးရဲ့လက်ဖောင်းဖောင်းလေး………….တရွေ့ရွေ့နဲ့ ပေါင်ဂွကြားကတင်းမာနေတဲ့လိင်တံလေးကိုဖွဖွလေးလာထိတယ်။ ပြီးတော့ မမလက်အိအိလေးတွေကလဲလင်းဆက်ရဲ့ပေါင်လေးတွေပေါ်မှာအစုန်အဆန်ပွတ်သပ်လို့…………….။
တိတ်ဆိတ်တဲ့ဧည့်ခန်းလေးထဲမှာ လူသားလေးယောက်…….. မမရဲ့လက်တစ်ဖက်က လင်းဆက်ရဲ့ လက်လေးတစ်ဖက်ကိုကိုင်ရင်း တီရှပ်ဖြူဖြူလေးထဲကနေရုန်းကြွနေတဲ့ နို့အုံဖွေးဖွေးလေးပေါ်ကိုတင်းပေးလိုက်တယ်။ ဒါကိုကြည့်နေတဲ့ မြတ်နိုးနဲ့ကျွန်တော်ရင်ထဲမှာတော့ ရင်ခုန်သံခပ်ဆန်းဆန်းလေးတွေကနိုးထလို့………
ကျွန်တော်ရင်ခွင်ထဲကိုပြိုဆင်းလာတဲ့ ကိုယ်လုံးနွေးနွေးလေး ……မြတ်နိုး……ချစ်စရာကောင်းတဲ့ကောင်မလေး။
“အခန်းထဲကိုသွားရအောင်လေ”
မမ နှုတ်ဖျားကအသံ………………………….။
အခန်းထဲကကုတင်လေးပေါ်မှာတော့ မမနဲ့လင်းဆက်….
ပက်လက်လေးဖြစ်နေတဲ့ မမကိုယ်ပေါ်ကတီရှပ်အဖြူလေးကိုချွတ်ပေးနေတယ်။ ဖွေးအုနေတဲ့အသားစိုင်တွေပေါ်မှာတော့နီရဲရဲဘော်လီလေးကကြွရွလို့ပေါ့….ပေါင်ရင်းထိလန်တက်နေတဲ့ စကတ်လေးတွေပြီးတော့ ပေါင်သားအိအိလေးတွေရဲ့အဆုံးက အနီရောင်အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးနဲ့ မမ…..။
မြင်နေကြပေမဲ့ ခံစားချက်ကတော့အရင်ကနဲ့မတူဘူးလေ။ စာကြည့်စားပွဲလေးကိုဖင်လေးတင်လို့စားပွဲပေါ်လက်ထောက်ထားတဲ့ မြတ်နိုးရဲ့ခပ်ဟဟပေါင်ကြားလေးထဲကိုကျွန်တော်တိုးဝင်ရင်း စွတ်ကျယ် အဖြူလေးကိုချွတ်ပေးမိတယ်။
လှလိုက်တာ…..အနက်ရောင်ဘော်လီလေးနဲ့လိုက်ဖက်တဲ့နို့နှစ်ရောင်အသားအိအိလေးတွေဘော်လီလေးထဲကနေရုန်းကန်လို့နေတယ်။ ချပ်ရပ်တဲ့ဗိုက်သားဖွေးဖွေးလေးတွေအောက်က မို့ဖောင်းဖောင်းဆီခုံလေးတွေကစကတ်အနက်ရောင်လေးထဲမှာခုံးမို့လို့………
အခန်းလေးထဲမှာပျံ့လွင့်လာတဲ့ အသံတိုးတိုးလေး….မမရဲ့ နို့အုံဖောင်းဖောင်းလေးကိုစို့နေတဲ့ အသံ။အဝတ်ကင်းမဲ့သွားတဲ့မမ ကိုယ်လုံးလေးပေါ်မှာတော့ခွရက်အနေအထားနဲ့ နို့တွေကိုဆုပ်နယ်စို့ယူနေတဲ့ လင်းဆက်။ သူပေါင်ကြားက ထောင်မတ်နေတဲ့ လီးကမမပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာထိုးဝင်နစ်မြုတ်လို့ ပေါင်လေးကိုတင်းတင်းလေးစိရင်း လင်းဆက်ရဲ့ လီးကိုပေါင်နှစ်လုံးနဲ့ဖိညှပ်ပွတ်သပ်ပေးနေတဲ့မမ…….။
ချစ်သူကောင်လေးကသူငယ်ချင်းမမကိုလိုးနေတဲ့မြင်ကွင်းကို ကြည့်ရင်း မြတ်နိုးစိတ်လှုပ်ရှားနေမိတယ်။တကယ်တော့ မမဇွန်နဲ့ မြတ်နိုးနှစ်ယောက်လုံးအခုလိုခံစားကြည့်ချင်မိခဲ့တာလေ။အခု………
မြတ်နိုးခံစားနေကျခံစားချက်တွေထက်ပိုပြီးစိတ်လှုပ်ရှားနေမိတယ်။ မြတ်နိုးပေါင်ကြားမှာလဲမမဇွန်ရဲ့ ကောင်လေး ပြီးတော့ မြတ်နိုးဂျိုင်းအောက်ကနေလက်လျှိုရင်း ဘော်လီလေးကိုဖြတ်ချပေးနေတယ်။ မြတ်နိုးလေ……..ရင်တွေခုန်လိုက်တာ…………………………………………..။
အလိုက်သင့်လေးပွင့်ဟသွားတဲ့ဘော်လီလေးအောက်က လင်းဆက်အမြဲ ဆုပ်ကိုင်ပေးတဲ့မြတ်နိုးရဲ့ နို့အုံလေးတွေပြီးတော့ ပန်းနုရောင်ဖျော့ဖျော့နို့သီးခေါင်းလေးတွေ……………အခု ဖွဖွလေးဆုပ်ကိုင်ပေးလာတာက မမဇွန်ရဲ့ကောင်လေး…..မြတ်နိုး နို့လေးတွေကို ဖြေးဖြေးလေးကော့ပေးမိခဲ့တယ်။ အား……………..ကောင်းလိုက်တာ။
ချစ်သူကောင်လေးက မြတ်နိုးရဲ့သူငယ်ချင်းကို ကုတင်ပေါ်မှာနှိုးဆွနေတဲ့မြင်ကွင်းကိုကြည့်ရင်း သူငယ်ချင်းရဲ့ကောင်းလေးအပွတ်အသပ်တွေကိုခံစားနေရတဲ့ခံစားချက်……… ဘယ်လိုစကားလုံးတွေနဲ့ အဓိပါယ်ဖွင့်ရမလဲရှင်။
မြတ်နိုးပေါင်ကြားကတဆစ်ဆစ်ခံစားချက်တွေနဲ့အတူ အရည်တွေစိုလာတာကိုပါခံစားလိုက်ရတယ်။
ပြီးတော့ မြတ်နိုးရဲ့ချစ်သူကလေ မမဇွန်ရဲ့စောက်ဖုတ်အိအိလေးကိုယက်ပေးနေတယ်။ အိပ်ယာခင်းတွေကို
တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ရင်း မြတ်နိုးကောင်လေးရဲ့ အယုအယကိုခံစားနေတဲ့မမဇွန်…. ပေါင်ကြားကစောက်ဖုတ်အိအိလေးတွေကို ပွတ်သပ်ဆွဲယူနေတဲ့ ချစ်သူရဲ့လျာနုနုလေး……….
ပြီးတော့ မမဇွန်ရဲ့ ညီးသံသဲ့သဲ့……………..မြတ်နိုး ရင်တွေခုန်လိုက်တာ…..
ခါးပေါ်ကစကတ်ဇစ်လေးကိုဆွဲချလိုက်တဲ့အချိန် ဖင်လေးကိုမရင်းကော့ပေးလာတဲ့မြတ်နိုး ရဲ့ ဖင်အောက်ကနေစကတ်လေးကိုလျောထုတ်ရင်း ချွတ်လိုက်တော့ အနက်ရောင်အတွင်းခံလေးတစ်ထည်က ဆီခုန်မို့မို့လေးတွေကို ဖုံးအုပ်ရင်းပေါင်ကြားလေးထဲကိုခပ်ပြေပြေလေးလျောဆင်းသွားတယ်။ လှလိုက်တာ………………..
နူးညံ့တဲ့အသားစိုင်အိအိလေးတွေ ပေါ်ကအနက်ရောင်အတွင်းခံဘောင်ဘီလေးကို ချွတ်ပေးလိုက်တော့ပေါင်နှစ်လုံးကြားက အမွေးနုနုလေးတွေအောက်မှာ နီရဲနေတဲ့အကွဲကြောင်းလေးနဲ့အတူ အသားစိုင်ဖောင်းဖောင်းလေး………..။
စားပွဲခုံပေါ်မှာမြတ်နိုးကိုတွန်းပို့ရင်း ပေါင်ဟဟလေးကြားက အမွေးနုနုတွေဖုံးလွမ်းထားတဲ့ မြတ်နိုးစောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးကိုကျွန်တော်ယက်ပေးနေမိတယ်။ စားပွဲပေါ်မှာနောက်ပြန်လက်လေးထောက်ရင်း ခေါင်းကိုမော့လို့ ကျွန်တော်ရဲ့ အထိအတွေ့တွေကိုခံစားနေတဲ့မြတ်နိုး……..
“အား…………………….ရှီး…………..”
အိပ်ခန်းလေးထဲမှာတော့ ညီးသံလွင်လွင်လေးတွေကပျံ့လွင့်လို့နေတယ်။
အေးစက်မှိန်ဖျော့တဲ့အလင်းရောင်လေးအောင်မှာတော့ ရမက်တွေရဲ့နောက်ကိုမျောလွင့်နေတဲ့လူသားတွေ……
သူငယ်ချင်းရဲ့ကောင်လေးတွေဆီကအယုအယတွေကိုစိတ်တူကိုယ်တူခံစားနေတဲ့မိန်းမလှလေးနှစ်ဦး.။
လင်းဆက်ရဲ့ပွတ်သပ်ယုယမှုတွေအောက်မှာ သာယာနေတဲ့ မမ ဆီက
“အား…လိုးပါတော့ကွာ”
မမရဲ့အသံလေးကကျွန်တော်နဲ့မြတ်နိုးရဲ့စိတ်တွေကိုပိုလို့နိုးကြွလာစေတယ်။ စားပွဲပေါ်မှာထိုင်လို့ပေါင်လေးကိုဟရင်း ပေါင်ကြားမှာမတ်တပ်ရပ်နေတဲ့ကျွန်တော်ဆီကိုတရွေ့ရွေ့လှမ်းလာတဲ့ မြတ်နိုးရဲ့ဖြူဖြူအိအိလက်လေးကကျွန်တော်လီးကိုလာပြီးဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ခပ်ဟဟပေါင်ကြားလေးထဲကအကွဲကြောင်းရဲရဲလေးမှာတေ့ရင်း ကျွန်တော်ခါးတွေကိုဖက်လို့တဖြေးဖြေးဖိသွင်းလိုက်တဲ့အချိန်မှာတော့………….
“အား…………”
ညီးသံလေးနဲ့အတူ မမနဲ့လင်းဆက်တို့ရဲ့ဆီခုံနှစ်ခုရဲ့ပွတ်ရိုက်သံတစ်ဖတ်ဖတ်က လွင့်ပျံ့လို့လာတယ်လေ။
မမအပေါ်မှာ ထပ်ရင်း ဆောင့်လိုးနေတဲ့လင်းဆက်ရဲ့ လီးအရသာကိုခံစားနေတဲ့မမ ပြီးတော့ စားပွဲပေါ်မှာလက်လေးကိုနောက်ပြန်ထောက်ရင်း မို့ဖောင်းတဲ့စောက်ဖုတ်အိအိလေးကိုကော့တင်ပေးနေတဲ့ မြတ်နိုးစောက်ဖုတ်လေးထဲက ဝင်ထွက်လှုပ်ရှားနေတဲ့ကျွန်တော်ရဲ့ လီးနဲ့မြတ်နိုးရဲ့စောက်ဖုတ်ပွတ်ဆွဲသံလေးတွေ……………..။ သာမန်ထက်ပိုတဲ့ ခံစားမှုဆန်းဆန်းလေးတွေကို ခံစားရင်း
“အ….အ…..အ………..နာနာလေးဆောင့်ပေးကွာ”
မမရဲ့ အသံတိုးတိုးလေးကိုကြားတော့ကျွန်တော်လဲမြတ်နိုးကိုဖက်ရင်း ပေါင်လေးကားပေးထားတဲ့ စောက်ဖုတ်လေးထဲကို ဆက်တိုက်ဆောင့်လိုးနေမိတယ်။
ဖြူဝင်းတဲ့မျက်နှာနုနုလေးပေါ်မှာတော့ ချွေးစက်လေးတွေစို့လို့ပေါ့… နို့အုံပြည့်ပြည့်လေးတွေကလဲ ကျွန်တော်ဆောင့်လိုက်တိုင်းမှာ ယိမ်းယိုင်လှုပ်ရှားလို့……
နှုတ်ခမ်းလေးကိုခပ်တင်းတင်းကိုက်ရင်း ကျွန်တော်လီးရဲ့အရသာကို ခံစားနေတဲ့မြတ်နိုးရဲ့ချစ်စရာအမူအရာလေး ပြီးတော့ ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လေးအလိုးခံနေတဲ့ မမရဲ့ ကဗျာဆန်တဲ့အလှ …… တကယ်ကိုပဲ စိတ်လှုပ်ရှားစရာအခြေအနေလေးတစ်ခုပေါ့……
မြတ်နိုးစောက်ဖုတ်အိအိလေးထဲကို လိုးဆောင့်နေရင်းကျွန်တော်ကိုတင်းတင်းလေးဖက်လာတဲ့မြတ်နိုးလက်တွေနဲ့အတူ
“အ…………အ……………အ……….. ပြီးတော့မယ် အား………….”
မြတ်နိုးရဲ့ နှုုတ်ကညီးသံလွင်လွင်လေးပါပေါ်ထွက်လာခဲ့တယ်။
မြတ်နိုးရဲ့အသံအဆုံးမှာတော့ ဆက်တိုက်ဆောင့်နေတဲ့ကျွန်တော်ဆောင့်ချက်တွေ …… အံလေးကိုတင်းတင်းလေးကြိတ်ရင်းခံနေရှာတဲ့မြတ်နိုး
“အား………………..မြတ်နိုးပြီးပြီ အား…………………… ကောင်းလိုက်တာ ………..အား…………”
တစ်ကိုယ်လုံးတုန်ခါသွားတဲ့မြတ်နိုးကိုယ်လုံးအိအိလေးကိုထွေးပွေးရင်း ကျွန်တော်လီးရေတွေကိုပါမြတ်နိုးစောက်ဖုတ်အိအိလေးထဲကိုပန်းထည့်လိုက်မိတယ်။
ကုတင်ပေါ်မှာတော့ မမရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို တစ်ဆုံးထိုးသွင်းပြီးလိုးနေတဲ့ အသံလေးတွေနဲ့ မမရဲ့ညီးသံတိုးတိုးလေးကရောယှက်လို့ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆီးခုံနှစ်ခုရိုက်သံလေးတွေအဆုံးမှာတစ်ဦးကိုတစ်ဦးဖက်ရင်းညိမ်သက်သွားတဲ့ မမနဲ့လင်းဆက်………
……………………………………..
အခန်းလေးကလဲပြန်လည်တိတ်ဆိတ်ညိမ်သက်လို့…….. အခန်းထဲကရမက်တွေရဲ့မဆုံးသောခေါ်ဆောင်ရာနောက်ကို လျောက်လှမ်းနေမိတဲ့ လူသားတွေရဲ့ရင်ထဲမှာတော့ ရင်ခုန်သံဆန်းဆန်းလေးတွေနဲ့ ရုန်းကြွလှုပ်ရှားလို့ပေါ့……………………………………။

နားလည်မှုတွေနဲ့ဖြတ်သန်းလာခဲ့ကြတဲ့ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ဦးရဲ့ချစ်သူသက်တမ်း သုံးနှစ်ရှိလာခဲ့ပြီလေ။
“မ…. လာမဲ့ တင်္နလာနေ့ ဖေဖေမေမေတို့ပြန်ရောက်မယ်တဲ့ အဲ့ဒါသွားကြိုရင်   မ  လိုက်ခဲ့နော်”
“အင်း လိုက်ခဲ့မယ်လေ ဘယ် Flight နဲ့လဲ”
“Morning မမ ကိုးနာရီ”
“OK လေ”
“အင်း ဒါဆို အဲ့နေ့မနက်မောင်ဖုန်းဆက်လိုက်မယ်နော်”
“အင်းပါ”
ကျွန်တော်စကားဆုံးတော့ လှည့်ပြီးအခန်းထဲကိုဝင်သွားတဲ့ မမရဲ့ နောက်ပိုင်းအလှလေးက တင်းရင်းအိစက်နေဆဲလေ………………………………………………………………………။
အဲ့လိုနဲ့…..။   ။ နေ့ရက်တွေကျော်လွန်လို့ တင်္နလာနေ့ကိုရောက်ခဲ့တယ်။
“တီ တီ တီ တီ”
မနက်စာပြင်နေတဲ့အချိန် ဖုန်းသံလေးကြောင့် မေဇွန် ရဲ့ရေစိုလက်တွေကိုသုတ်ရင်း …..
“အင်း ပြောမောင်”
“မ ready နော် နောက် ၁၅ မိနစ်လောက်ဆိုသွားမယ်”
“အင်း ဒါဆို မ အဝတ်လဲလိုက်တော့မယ်လေ”
“OK”
မောင်ဖုန်းကိုချလိုက်ပြီးအချိန် မေဇွန်ဘီဒိုလေးထဲက အနက်ရောင်စကတ်ကျပ်ကျပ်လေးနဲ့ အကျီပန်းရောင်လေးကိုထုတ်ရင်း မေဇွန်ပြုံးလိုက်မိတယ်။
………………………………………………………………………………………………………
“မ ဒီနေ့အရမ်းလှနေတယ်”
“အော့် ဒါဆိုအရင်နေ့တွေကမလှဘူးပေါ့
“မဟုတ်ပါဘူးဗျာ ဒီနေ့ ပိုလှတယ်ပြောတာပါ”
“ဟုတ်ပါပြီ ကဲ မောင်းတော့လေ တော်ကြာနောက်ကျနေမယ်”
ပြည်လမ်းမထက်မှာတရိပ်ရိပ်ပြေးနေတဲ့ ကားလေးတစ်စီး ….ကားထဲကလှပတဲ့နတ်သမီးလေးတစ်ပါးနဲ့………
မနက်ခင်းလေနုအေးတွေကလတ်ဆတ်နေလိုက်တာ……………………………………………..။
လေဆိပ်မှန်တံခါးနှစ်ချပ်ကိုကျော်လွန်သွားတဲ့ အချိန် မျက်လုံးပေါင်းများစွာက မေဇွန်ရဲ့ တိကျလှပတဲ့ကောက်ကြောင်း
ထင်းထင်းလေးတွေအပေါ်ကိုစုပြုံကျရောက်လာတယ်။
ပြည့်ပြည့်တင်းတင်းနို့အုံလေးတွေကိုဖေးမထွေးပွေ့ထားတဲ့ ဘော်လီအနက်ရောင်လေးက ပန်းရောင်တီရှပ် လေးပေါ်မှာမခို့တရို့…….
သိပ်ကျဉ်းတဲ့ ခါးအိအိလေးတွေအောက်မှာ လုံးဝန်းဖောင်းမို့နေတဲ့ တင်သားအိအိတွေက အနက်ရောင်စကတ်ကျပ်ကျပ်လေးထဲမှာရုန်းကန်လို့လေ……..
အတွင်းခံဘောင်းဘီကြိုးပြားလေးကလဲစကတ်ကျပ်ကျပ်လေးနဲ့ ဖင်သားအိအိတွေကြားမှာ မလှုပ်သာမယှက်သာ အိစက်တဲ့ စကတ်သားလေးထဲကနေဖောင်းတင်းလို့ သူရှိနေကြောင်းပြောနေလေရဲ့…………………….။
လေယာဉ်ဆိုက်ပြီးတဲ့အချိန်ထွက်လာတဲ့လူအုပ်ကြားထဲမှာ ဖေဖေနဲ့မေမေ ပြီးတော့ ချစ်စရာညီမလေး…….
အရင်ကတိတ်ဆိတ်တဲ့ အိမ်လေးထဲမှာ ဒီနေ့တော့ အသံတွေနဲ့ လှုပ်ရှားအသက်ဝင်လို့လေ……
အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းမှာ တော့ မ နဲ့ စကားလက်ဆုံကျနေတဲ့မေမေ ပြီးတော့ အဝတ်လဲရင်းအခန်းထဲကထွက်လာတဲ့ ဖေဖေ………
“သား မင်း မမကြီးရော”
“ဟိုဖက်အိပ်မှာ သူညနေလာမယ်ပြောတယ် ”
“အော် အေးအေး စက်ရုံမှာရောအားလုံးအဆင်ပြေလား”
“ဟုတ်ပြေပါတယ်”
“အေး ခဏနေရင် ဖေဖေသွားလိုက်အုံးမယ် ဒါနဲ့ မင်းရောဘယ်တော့မိန်းမယူမလဲ”
“အာ ဖေဖေကလဲ ယူချင်တာတော့ အခုပဲ”
ရယ်ရင်းပြောလိုက်တဲ့ ကျွန်တော်စကားကို ဖေဖေလဲ လိုက်ရယ်ရင်း
“ဒါဆိုု ဖေဖေတို့မပြန်ခင်စီစဉ်လေကွာ”
“တကယ်လား”
“ဒါပေါ့ကွာဟိုမှာထဲက မင်း အမေနဲ့ ပြောလာပြီးပြီ အဲ့ဒီအကြောင်း”
“အင်းပါ နောက်ရက်တွေ မေဇွန်နဲ့ပါတိုင်ပင်တာပေါ့ ဖေဖေရဲ့”
“အေးအေး ကောင်းတယ်”
ဖေဖေနဲ့စကားဆုံးတော့ ကျွန်တော်အခန်းထဲကိုဝင်လာခဲ့တယ် ….ပြီးတော့ မရှေးမနှောင်းမှာပဲ
အခန်းထဲကိုဝင်လာတဲ့သူက မီးမီး ကျွန်တော်ရဲ့ချစ်စရာညီမလေးပေါ့………………….။
“ကိုကို   မီးမီး ရဲ့လက်ဆောင် ကြိုက်မကြိုက်တော့မသိဘူး ဝယ်လာခဲ့တာ”
ကျွန်တော်ကုတင်ပေါ်မှာထိုင်ရင်း လက်ထဲကိုထည့်ပေးလာတဲ့နာရီလေး….
“အင်း ကြိုက်တာပေါ့ ကိုကို ဘာကြိုက်တယ်ဆိုတာသိတယ်ပေါ့”
“ဒါပေါ့”
“ကောင်လေးနဲ့ရောသွားတွေ့အုံးမှာလား”
“ဟားဟား ပြတ်သွားတာကြာပေါ့ ဝေးနေတော့လဲအဆင်မပြေဘူးလေ”
အပြုံးလေးနဲ့ပြောလာတဲ့ ညီမလေးရဲ့ မျက်နှာနုနုလေးကဆွဲမက်စရာကောင်းနေဆဲပါပဲ။
ပြည့်ဖြိုးတဲ့ကိုယ်လုံးတင်းတင်းလေးနဲ့ ပြီးတော့ နို့အုံအိအ်ိလေးတွေက အရင်ကထက် ပိုပြီးဖောင်းမို့လာတာကိုသတိထားလိုက်မိတယ်။
“မီးမီး ဟိုမှာရော ကောင်လေးရှိနေပြီလား”
ကျွန်တော်ကိုပြုံးကြည့်လိုက်တဲ့ ညီမလေးရဲ့ မျက်ဝန်းတွေက ကြည်လင် စိုလဲ့လို့…..
“အင်း ရှိတယ် ဟီး……. ဘာလို့လဲ ”
“အရင်ကနဲ့မတူလို့”
“ကြည့်လိုက်တာနဲ့သိတယ်ပေါ့လေ”
မျက်စောင်းလှလှလေးထိုးရင်း ကုတင်ပေါ်ကနေထလိုက်တဲ့ အချိန်……တခဏလေးလှစ်ဟသွားတဲ့
ပေါင်တံအိအိဖွေးဖွေးလေးကြားက အတွင်းခံအနက်ရောင်လေးကိုတွေ့လိုက်ရတယ်……။
အရင်ကထက် ပိုပြီးဖွေးနုလာတဲ့အသားစိုင်အိအိလေးတွေပေါ်မှာ ထင်းထင်းလေးပေါ်လွင်နေတဲ့မီးခိုးရောင်
ဂါဝန်ကျပ်ကျပ်လေးက ပြည့်တင်းတဲ့ ကိုယ်လုံးအိအိလေးကိုမနိုင့်တနိုင် ထွေးအိလို့ ……
ဆွဲဆောင်မှုရှိတဲ့ ရင်သားအိအိတွေရဲ့အလှကြောင့် ဟိုးအရင်ကထက် ညှို့ငင်အားတွေပိုတိုးလာစေတယ်လေ။
“သား ဖေဖေ စက်ရုံသွားလိုက်အုံးမယ်နော် မင်းမေမေနဲ့ မေဇွန်က ဈေးထဲကိုသွားမလို့တဲ့ ဖေဖေတစ်ခါထဲခေါ်သွားလိုက်မယ်”
“မောင်ရောလိုက်အုံးမှာလားဈေးကို”
“မလိုက်တော့ဘူး မ မေမေနဲ့ ပဲသွားလိုက်တော့”
အခန်းတံခါးကနေသုံးယောက်အတူထွက်သွားတဲ့အချိန်  ခပ်ဆန်းဆန်းရင်ခုန်သံတွေနဲ့ ဧည့်ခန်းလေးထဲမှာတစ်ယောက်ထဲထိုင်နေမိတယ်။
“ကိုကို ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ”
အနောက်ကနေထွက်ပေါ်လာတဲ့အသံလွင်လွင်လေးနဲ့အတူ လှပတဲ့ မင်းသမီးလေး……
ညဝတ် ဂါဝန် အပြာရောင်လေးကိုဝတ်လို့ ကျွန်တော်ဘေးမှာဝင်ထိုင်လိုက်တဲ့အချိန် ရှန်ပူနံ့သင်းသင်းလေးက
ကျွန်တော်နှာခေါင်းဝလေးကိုထိခပ်တိုးတိုက်သွားတယ်လေ။
“ကိုကိုရော ဒီမှာမမနဲ့ဘယ်လိုအခြေအနေဖြစ်နေပြီလဲ”
“ငါကနင့်ကိုမေးရမှာပါ အဲ့ဒါ”
“မီး က OK တယ် အားလုံး”
“ဟိုမှာရော အရင်ကောင်လေးနဲ့လိုနေသေးလား”
“ဘယ်လိုလဲ…….ဟီးဟီး  ကိုကိုးကလဲ ဟိုမှာက သူတို့ Date ချင်တယ်ဆိုတာကိုလက်ခံလိုက်ရင် ရည်စားပဲ ရည်းစားဖြစ်ပြီဆိုတာနဲ့ အားလုံးပါတယ်”
“အန်….ဒါဆို အတူနေတယ်ပေါ့”
“Sometime ပေါ့”
“နေပါအုံး သူများကိုပဲလျှောက်မေးနေတယ် ကိုကိုးရော မမနဲ့အတူနေတယ်မလား မလိမ်နဲ့နော် မီးသိတယ်”
“အောင်မာ ….. ငါလဲsometime ပေါ့ ….ဟားဟား”
နှစ်ယောက်အတူစကားပြောရင်း ကျွန်တော်ပေါင်ကိုရိုက်လိုက်တဲ့ညီမလေးရဲ့ လက်ဖောင်းဖောင်းလေး ရဲ့ အထိအတွေ့ပြီးတော့ ကျွန်တော်ပုခုံးကိုဖိကပ်နေတဲ့ လက်မောင်းသားအိအိလေးရဲ့အထ်ိအတွေ့တွေက ကျွန်တော်ရင်ကို လှုပ်ရှားလာစေတယ်လေ။
စောစောကအသံတွေနဲ့ဆူညံ့နေတဲ့ အခန်းလေးကအခုတော့ တိတ်ဆိတ်ညိမ်သက်လို့ အခန်းထဲကဆန့်ကျင်ဖက်လူသားနှစ်ဦးရဲ့ စိတ်ရှိုင်းတွေကို လှုပ်နှိုးနေလေရဲ့………။
ကျွန်တော်ရဲ့ ပေါင်လေးတစ်ဖက်ကို ထိကပ် နေတဲ့ညီမလေးရဲ့ ပေါင်သားပြည့်ပြည့်တင်းတင်းလေးတွေ…..ဆိုဖာပေါ်မှာထိုင်ရင်းစိကပ်ထားတဲ့ဒူးဖွေးဖွေးလေးနှစ်ဖက်ကိုလုံ
အောင်ဖုံးဖိမထားနိုင်တဲ့ညဝတ်ဂါဝန်ပါးလေးကပေါင်သားအိအိလေးပေါ်မှာ ရွရွလေးအုပ်မိုးလို့….. ပုခုံးသားအိအိလေးတွေပေါ်ကိုကပို့ကရို့ ကျနေတဲ့ဆံနွယ်စလေးတွေကြားမှာတော့ လက်တစ်လုံးဂါဝန်ပုခုံးသိုင်းကြိုးလေးနဲ့အတူ ဘော်လီကြိုးရဲရဲလေးကယှဉ်တွဲလို့ ဖွေးနုအိစက်နေတဲ့ အလှတရား တွေကို အားဖြည့်နေတယ်လေ။
“မီးမီး sorry နော်”
“ဘာအတွက်လဲ”
“မီးမီးမသွားခင်က ကိုကိုးတို့နှစ်ယောက်အတူမနေသင့်တာကိုနေမိခဲ့တယ်လေ”
“အော်………မီးမီးအမှန်အတိုင်းပြောပြရမလား”
“အင်း ”
“ဟိုရောက်သွားတော့ လဲ အဲ့ဒီအချိန်တွေကို မီး သတိရတယ် အထူးသဖြင့်အခန်းထဲမှာ တစ်ယောက်ထဲရှိတဲ့အချိန်တွေပေါ့”
“ဟိုမှာ ကောင်လေးနဲ့အတူနေပေမဲ့ အဲ့ဒီအချိန်က ရင်ခုန်ရတာနဲ့မတူဘူး”
“ဘယ်လိုပြောရမလဲမသိပေမဲ့ တစ်ခါတစ်လေ မီးတောင့်တမိတယ် ….သိလား”
“မီးမီးရယ် ”
“ဟိုမှာလဲ အဲ့လိုတွေရှိပါတယ် အားလုံးတော့မဟုတ်ဘူးပေါ့”
“အဆုံးစွန်ထိဖြစ်မသွားရင် OK တာပဲလေ”
မီးမီးရဲ့ စကားဆုံးတော့ ကျွန်တော်ရင်ခွင်ထဲကိုဖိကပ်အိဝင်လာတဲ့ ထွေးထွေးအိအိအသားဆိုင်လေးတွေကိုထွေးပွေ့ရင်း ရင်ခွင်ထဲမှာဖိကပ်ဖက်တွယ်ထားမိတယ်။ပြီးတော့ ပါးမို့မို့ရဲရဲလေးတွေနဲ့လိုက်ဖက်အောင် စိုစွတ်ရွမ်းလဲ့နေတဲ့မျက်ဝန်းတစ်စုံ….အဲ့ဒီမျက်ဝန်းတွေရဲ့နောက်ကွယ်က နက်ရှိုင်းတဲ့ခံစားချက်နုနုလေးတွေနဲ့……..ပန်းနုရောင်နှုတ်ခမ်းပါးလေးတွေ…………နီးကပ်လာတဲ့ နှတ်ခမ်းလေးနှစ်စုံက ထိကပ်ပေါင်းစပ်သွားတဲ့အချိန်ညီမလေးရဲ့ စိုနွေးနွေးအောက်နှုတ်ခမ်းအိအိလေးကို လျှာဖျားလေးနဲ့ပွတ်သပ်စုပ်ယူနေမိတယ်။

ဧည့်ခန်းနံရံထက်က နာရီသံတချက်ချက်ကစီးချက်ကျကျ……..လေအေးစက်ထဲကထွက်လာတဲ့လေနုအေးလေးတွေရဲ့ ချမ်းစိမ့်စိမ့် အထိ်အတွေ့ အမှောင်သမ်းနေတဲ့ ဆိတ်ကွယ်ရာအခန်းလေးထဲက ရမက်ပြင်းပြင်းတွေနဲ့လူသားနှစ်ဦးရဲ့ အထိအတွေ့၊အပွတ်အသပ်၊ အယုအယတွေက တိုးလို့ တိုးလို့ သက်ဝင်လှုပ်ရှားလာနေတယ်။
နှုတ်ခမ်းအိအိတွေက အနမ်းချိုချိုလေးကိုဖယ်ခွာရင်း ဆံနွယ်အိအိလေးတွေကိုသပ်ချလိုက်တဲ့တော့ လှလှပပ ပေါ်ထွက်လာတဲ့ မီးမီးရဲ့ လည်တိုင်ဖြူဖြူလေး ကို တရှိုက်မက်မက် နမ်းရှိုက်လို့ သွေးကြောစိမ်းစိမ်းလေးတွေပေါ်ကို ခပ်ဖွဖွလေးဖိကိုက်လိုက်တဲ့အချိန်….. ခပ်တင်းတင်းဖက်တွယ်လာတဲ့မီးမီးရဲ့ လက်တစ်ဖက်က ကျွန်တော်ဆံပင်တွေကိုဆုပ်ကိုင်ပွတ်ချေလို့လေ………။
ရုတ်တရက် ကျွန်တော်ပေါင်နှစ်ချောင်းပေါ်ခွထိုင်လိုက်တဲ့ မီးမီးရဲ့ ဆီးခုံ ဖောင်းဖောင်းလေးက
ကျွန်တော်ဆီးခုံလေးပေါ်မှာ အိထပ်ဖိကပ်လို့နွေးထွေးနေလိုက်တာ….ဂါဝန်ပါးလေးအောက်ကိုထိုးနှိုက်ရင်းခွထိုင်ထားတဲ့ဖင်သားအိအိလေး
ကြားကခပ်ပြေပြေလေးလျောဝင်သွားတဲ့ဖင်အကွဲကြောင်းကြားလေးတစ်လျောက်ကို အတွင်းခံဘောင်းဘီချောချောလေးပေါ်ကနေဖိကပ်ပွတ်ဆွဲလိုက်တဲ့အချိန်မှာတော့ …. ရွန်းလဲတဲ့မျက်ဝန်းတစ်စုံကိုခပ်တင်းတင်းမှိတ်ရင်း လည်တိုင်ဖွေးဖွေးလေးကိုမော့လို့ ကော့ကော့လေးမို့တက်လာတဲ့ရင်သားတစ်စုံရဲ့ အလှ …. ကာရံမိတဲ့အချစ်ကဗျာရိုးရိုးလေးတစ်ပုဒ်ပေါ့……..။
အခန်းလေးထဲကိုပွေ့ချီလာတဲ့ ကိုကိုလက်တွေကသန်မာလိုက်တာ…………………………………………….။
အိပ်ခန်းလေးထဲကညအိပ်မီးဝါဝါလေးလင်းလက်လာတယ်……အခန်းတံခါးကိုပြန်ပိတ်ရင်း မီးအနားကိုရောက်လာတဲ့ ကိုကိုလက်တွေက မီး ရဲ့ ခါးကျဉ်းကျဉ်းလေးကိုယုယုယယဆုပ်ကိုင်လို့………
ဒီနေ့မှ ကိုကို ကိုယ်တိုင်လဲပေးထားတဲ့ အိပ်ယာခင်း ပန်းရောင်လေးက ရင်ခုန်စွာနဲ့စောင့်ကြိုနေသလိုထင်နေမိတယ်။ ဟိုးငယ်ငယ်လေးထဲက အတူကြီးပြင်းလာတဲ့ ကိုကိုနဲ့မီးမီး …အခုတော့ ဖြူစင်တဲ့သံယောဇဉ်တွေကြားမှာအရောင်ခပ်ပါးပါးလေးစွန်းထင်းလို့………
“အ………………………………”
ခါးကျဉ်းကျဉ်းလေးတွေအောက်ကိုလျောဆင်းသွားတဲ့လက်တစ်စုံက မီး ရဲ့တင်သားအိအိလေးတွေကိုဆုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်နေတယ်လေ။ ပေါင်ကြားကအသားစိုင်အိအိလေးကိုဖုံးအုပ်ထားတဲ့ အတွင်းခံပိုးသားလေးကစိုစွတ်နေတဲ့အထိအတွေ့လေးကိုခံစားလိုက်မိတယ်။တစ်ချက်တစ်ချက်ခပ်နွေးနွေးစီး
ကျလာတဲ့ အရည်စိုစိုလေးတွေ………. တဆစ်ဆစ် နဲ့ အတွင်းပိုင်း အသားနုလေးတွေဆီက ယားကျိကျိ ခံစားမှုလေးတွေ……..
“အား…………………………….. ကိုကိုရယ်။”
ဖိကပ်အိနစ်သွားတဲ့ ဖင်သားအိအိတွေကိုထွေးပွေ့ဆီးကြိုလိုက်တဲ့ မွေ့ယာပျော့ပျော့လေးရဲ့အထိအတွေ့ကအိအိစက်စက်နဲ့နူးညံ့လိုက်တာ………………………………….။
မီး ကုတင်ပေါ်မှာထိုင်နေမိတယ်ပြီးတော့ ကိုကို………….ကိုကိုရယ်လေ…….မီး ပေါင်တံအိအိလေးကိုဖွဖွလေးဆွဲကားလို့ ကုတင်အောက်မှာဒူးထောက်ရင်း ပေါင်တွင်းသားအိအိလေးတွေကိုဖွဖွလေးပွတ်ဆွဲပေးနေတယ်။
ကိုကိုရယ် ချစ်သူနဲ့အတူ လိုးခဲ့တဲ့အရသာတွေထပ်ပိုနူးညံ့နွေးထွေးလိုက်တာ….။ ဟိုးငယ်ငယ်လေးက ဒီအခန်းလေးထဲမှာ နှစ်ယောက်အတူဖက်ပြီးအိပ်ခဲ့ဖူးတယ်ဖြူစင်မှုတွေနဲ့ပေါ့…….။အခုလဲနှစ်ယောက်ထဲအတူလေ ဒါပေမဲ့ ရမက်နွေးနွေးလေးတွေနဲ့…….
ကိုကိုရဲ့လက်တွေနဲ့ မီးခြေထောက်လေးကိုဖြေးဖြေးလေးမလို့ ခြေချောင်းဖြူဖြူအိအိလေးတွေကို စုပ်ယူနမ်းရှိုက်နေတယ်။
လက်တစ်ဖက်နဲ့ခြေသလုံးသားအိအိလေးကိုဖွဖွလေးပွတ်ဆွဲလို့…. ပြီးတော့ တစ်ဖြေးဖြေးချင်း……….တဖြေးဖြေးချင်း …………………….။
“အား……………………”
မီးပေါင်ရင်းသားအိအိလေးတွေကိုအတွင်းခံဘောင်းဘီသားရေကြိုးလေးတစ်လျောက်ပွတ်သပ်လိုက်တဲ့အထိအတွေ့……..
စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးကြားကခပ်နွေးနွေးအရည်ကြည်လေးတွေစိမ့်ထွက်သွားတဲ့ခံစားမှုလေးပါ မီးရလိုက်တယ်။
ကျန်နေတဲ့လက်လေးတစ်ဖက်က မီး ဝတ်ထားတဲ့ဂါဝန်အနားစလေးကိုဆွဲတင်လိုက်တော့ ပြည့်ပြည့်လေးနဲ့ပေါင်သားအိအိလေးတွေ ပေါ်လာတာပေါ့…….
ပေါင်တံလှလှလေးတွေကိုကြည့်ရင်း လက်နှစ်ဖက်နဲ့ မီး ရဲ့ ဖင်သားအိအိတွေကိုသိုင်းဖက်လို့ ကိုကိုခေါင်းလေးကိုမော့ရင်း မီး မျက်နှာလေးကိုလှမ်းကြည့်လာတယ်။
“မီးမီး”
“ရှင်…… ကိုကို”
“ဘယ်သူမှသိလို့မဖြစ်ဖူးနော်”
“မီးနားလည်ပါတယ် ကိုကိုရယ် မီးကိုယ်တိုင်လဲလိုလိုချင်ချင်ခံစားနေမိတာပါ”
“မီး စောက်ဖုတ်လေးက ဖောင်းအိနေတာပဲနော်”
မီး ရယ်ပြမိတယ်
“ဘာရယ်တာလဲ ခလေးလေး”
“ကို………. ကိုလို့ပဲခေါ်တော့မယ်နော် မီး ရင်ထဲမှာရှိတဲ့အတိုင်းပြောပြမယ် ကိုနားထောင်ချင်လား”
“အင်း”
“ကို အဲ့လိုပြောတော့ မီးလေ ကျေနပ်တယ် သာယာတယ် ပြီးတော့ …………………..”
ရဲသွားတဲ့ ပါးမို့မို့လေးတွေကို ခေါင်းငုံကွယ်ဝှက်ရင်း….။
“ကို နဲ့ နှစ်ယောက်လုံးတင်းတင်းလေးဖက်ပြီးတော့ မီးစောက်ဖုတ်အိအိလေးကိုထဲကို ကိုလီးနဲ့ ဖြေးဖြေးလေးလိုးပေးစေချင်မိတယ် ကိုရယ်……”
“မီးလေးရယ်………………။”
စကားသံလေးနဲ့အတူ မီး ပုခုံးအိအိလေးကိုဆုပ်ကိုင်လို့ ကုတင်ပေါ်ကိုလှဲချလိုက်တယ်လေ။ ဂါဝန်အနားစလေးကလဲ ဆီးခုံဖောင်းဖောင်းလေးအထက်မှာပုံလို့……။ ဖြူစင်တဲ့ အသားစိုင်လေးပေါ်မှာထင်းထင်းလေးပေါ်နေတဲ့မီးရဲ့အတွင်းခံ နီနီရဲရဲလေးက ဆီးခုံဖောင်းဖောင်းလေးနဲ့
စောက်ဖုတ်အိအိလေးအပေါ်မှာ ခပ်တင်းတင်းလေးဖုံးအုပ်ဖိကပ်လို့ပေါ့…..။
ကိုရဲ့လက်နှစ်ဖက်က အတွင်းခံဘောင်းဘီရဲရဲလေးပေါ်မှာ ပြေးလွားလို့ ဆီးခုန် အိအိလေးတစ်လျောက် ဖွဖွလေးပွတ်သပ်လှုပ်ခပ်နေတယ်လေ။ ခါးကျဉ်းကျဉ်းလေးကိုဖိကပ်နေတဲ့သားရေကြိုးပြားလေးကိုဆွဲကိုင်ရင်း
တဖြေးဖြေးလျောဆင်းချွတ်ယူလိုက်တဲ့အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးကို ကုတင်ဘေးမှာအသာချရင်း ပေါင်ကြားလေးထဲက
ဆူဖြိုး မို့တင်းနေတဲ့ အသားခြမ်းနေနှစ်ခုကြားကို  ကိုရဲ့ခေါင်းလေးတိုးဝင်လာတယ်……..။
ကိုရယ်………………………. အိမ်ယာခင်းပန်းရောင်လေးက မီးရဲ့ လက်ချောင်းလေးတွေကြားမှာ တွန့်လိပ်ကုန်တယ်လေ။
မျက်ဝန်းတစ်စုံကိုတင်းတင်းမှိတ်ရင်း ဖိကပ်လာမဲ့ ကိုရဲ့လျှာနွေးနွေးလေးကို မျော်လင့်နေမိဆဲမှာပဲ………….။
“အား…………………………….”
“အ……………အ……………….အား………………..”
“နူးညံ့လိုက်တာ ကိုရယ်……………………..”
မီးရဲ့ စောက်ဖုတ်အိအိလေးနှစ်ဖက်ကိုဖွဖွလေးတွန်း ဟပြီးတော့ အရည် ကြည်လေးတွေနဲ့ ချွဲအိစိုစွတ်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်အကွဲလေးတစ်လျောက်ကို ပွတ်သပ်တွန်းတိုက်သွားတဲ့ ကို့ရဲ့ လျှာနွေးနွေးလေးက ဖင်ပေါက် ရဲရဲလေးဆီမှာအဆုံးသတ်သွားတယ်လေ။ပြီးတော့ အပေါ်ကိုပြန်ဆွဲတင်လိုက်တဲ့အချိန်မှာမီး စောက်စိရဲရဲလေးကိုခပ်ဖိဖိလေးပွတ်သပ်လိုက်တယ်။
“ကိုကို ရယ်……………………။”
အိပ်ယာခင်းလေးကိုဆုပ်ခြေရင်း တိုးတိုးလေးငြီးနေတဲ့ မီးမီးရဲ့ အသံလေးက အခန်းလေးထဲမှာတငြိမ့်ငြိမ့်စီးဆင်းပျံ့လွင့်လို့…………………
ပေါင်သားအိအိ်လေးတွေကိုဟပေးရင်း ဖင်လုံးလုံးလေးကိုကော့ပေးလာတဲ့ မီးလေးရဲ့ တုံ့ပြန်မှုက ကျွန်တော်ရင်တွေကို ပိုလို့လှုပ်ရှားလာစေတာပေါ့။
တင်းတင်းမှိတ်ထားတဲ့မျက်ဝန်းလေးတွေ…..နှုတ်ခမ်းပါးလေးကိုဖိကိုက်ထားတဲ့ သွားဖွေးဖွေးလေးတွေနဲ့ ….နှဖူးလေးထက်မှာ စို့နေတဲ့ ချွေးစ လေးတွေက မီးလေးရဲ့ခံစားချက်တွေကို လှစ်ဟပြနေတယ်။
စောက်ဖုတ်ရဲရဲလေးကိုဖိကဖုံးကွယ်ထားတဲ့အသားဖောင်းဖောင်းလေးတွေကမို့မို့လေးနဲ့ကျွန်တော်ကိုဆွဲဆောင်
နေလိုက်တာ…..အဲ့ဒီအသားအိအိလေးတွေကို ကျွန်တော်နှုတ်ခမ်းနဲ့ စုပ်ငုံပေးနေမိတယ်……အသားစိုင်လေးရဲ့နူးညံ့မှုတွေက ဖော်မပြနိုင်လောက်အောင် နွေးထွေးနူးအိလို့ပေါ့…. ပေါင်ရင်း အသားအိအိလေးမှာလဲ အတွင်းခံဘောင်းဘီသားရေကြိုးလေးဖိကပ်ထားတဲ့အရာလေးကအထင်းသား….ရဲနေတဲ့ဘောင်းဘီရာလေးတစ်လျောက် လျှာနုနုလေးနဲ့ယက်ပေးနေမိတယ်လေ။ ပေါင်ရင်းကနေတစ်ဆင့် ပေါင်သားလေးပေါ်ကိုဖိကပ်လိုက်တော့ ကြက်သီးဖုသေးသေးလေးတွေ။မွေးညင်းနုနုလေးတွေနဲ့အိစက်ပြည့်တင်းနေတဲ့ ပေါင်သားဖွေးဖွေးလေးကလှလိုက်တာ။ ဖွေးနေတဲ့ ပေါင်ရင်းသားအိအိလေးကိုစုပ်လိုက်တော့ သွေးခြေဥသွားတဲ့ အနီကွက်ရဲရဲလေးကထင်းထင်းလေးကျန်နေခဲ့တယ်။ ပေါင်သားလေးတွေကနေတစ်ဆင့် ချပ်ချပ်လေးနဲ့လှနေတဲ့ဗိုက်သားဖွေးဖွေးလေးတွေပေါ်ကိုနမ်းလိုက်တော့ တဆတ်ဆတ်တုန်သွားတဲ့ ဗိုက်သားအိအိလေးနဲ့အတူ ဖင်သားလုံးလုံးလေးတွေကို ပါဆက်ခါဆက်ခါကော့ပေးနေတယ်လေ။ ညီမလေးရဲ့ညအိပ်ဝတ်ဂါဝန်လေးကိုဖြေးဖြေးခြင်းဆွဲချွတ်လိုက်တော့ ကြောလေးကိုကော့ရင်းအလိုက်သင့်ကူပေးရှာတယ်။ဂါဝန်လေးကျွတ်သွားတဲ့အချိန် ကျွန်တော်အကြည့်တွေကိုမခွာနိုင်လောက်အောင်ဆွဲဆောင်နေတဲ့ အရာလေးနှစ်ခု………..။
ညီမလေးရဲ့ နို့တင်းတင်းလေးနှစ်ဖက်ပေါ့…………………………………………………………………..။
မီးရင်တွေခုန်လိုက်တာ………… ကိုကိုရဲ့အကြည့်တွေက မီးရင်သားအိအိတွေကိုတပ်တပ်မက်မက်ငေးစိုက်ကြည့်နေတယ်လေ။
“ကိုရယ်…………..”
ကို့ခေါင်းလေးကိုဆွဲယူရင်း ဘော်လီကြားလေးထဲမှာဖောင်းအိထွက်နေတဲ့ မီးရဲ့ နို့အိအိလေးတွေပေါ်ကိုဖိကပ်ထားမိတယ်။
“ကို……….”
“ပြောလေ မီးလေး”
“မီးကိုတမျိုးမထင်နဲ့နော်”
“ဘာလို့လဲ”
“မီးရေချိုးပြီးတော့ အတွင်းခံတွေကိုတမင်အနီရဲရဲလေးတစ်စုံရွေးဝတ်ထားတာ ကိုပိုခံစားလို့ကောင်းအောင်ပါ   မီးကိုကို  ကို မြှူဆွယ်တာမဟုတ်ပါဘူးနော်”
“မီးလေးရယ်”
စကားဆုံးတော့ ကိုကိုလေ မီးရဲ့ ပုခုံးသားလေးပေါ်မှာ အိဝင်နေတဲ့ ဘော်လီကြိုးရဲရဲလေးကိုလက်မောင်းပေါ်ကိုတွန်းချလိုက်တယ် ပြီးတော့ ရှင်းရှင်းလေးပေါ်လာတဲ့အသားစိုင်းလေးတွေကိုယုယုယယ နမ်းရှိုက်ပေးနေတော့တာပဲရှင်……….။
နမ်းနေရင်းနဲ့ မီးကြောဖက်ကိုလက်လေးတစ်ဖက်သွင်းရင်း နောက်ကြောကဘော်လီချိတ်လေးကိုဖြုတ်ချပေးတယ်……။ မီးလေး……အရမ်းရင်ခုန်နေမိတာပေါ့.။
“မီးလေး…..”
“အင်းပြောလေ ..ကို”
“မီးနို့လေးတွေပိုကြီးလာတယ်နော်”
“ကိုကို ကလဲ…………..”
“ဟိုမှာကောင်လေးအမြဲကိုင်ပေးလို့လား”
“မမေးနဲ့တော့ ကိုကိုရယ် မီးရှက်တယ်ကွာ”
နို့လေးကိုဖွဖွလေးဆုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်နေတဲ့ကိုကို ကိုကြည့်ရင်းမီးသနားသွားမိတယ်။
“အင်း ပါ  ကိုကို သိချင်ရင် မီးပြောပါမယ်”
“ဟိုမှာကောင်လေးနဲ့တွေ့ရင်သူနို့ကိုပဲကိုင်တာလေ လိုးတာတော့ တစ်ခါတစ်လေမှပါ”
“အော်”
ကိုကိုစကားသံလေးဆုံးတာနဲ့ တပြိုင်ထဲ မီးနို့သီးခေါင်းလေးကို ကိုနှတ်ခမ်းလေးနဲ့ ဖိကပ်စုပ်ယူလိုက်တယ်လေ။
“အား…………………. ကိုကိုရယ်”
ပြည့်ပြည့်တင်းတင်းနို့အုံလေးက ကို့လက်ချောင်းလေးတွေကြားမှာ ရှက်ရွံလို့…………။
ဖွဖွလေးငုံထားတဲ့နှတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြားကနို့သီးခေါင်းလေးအပေါ်ကို ကိုကိုရဲ့လျှာနွေးနွေးလေးပွတ်သပ်လိုက်တဲ့ခဏ……………။
ကိုကိုရယ်………………………….. ကိုကိုဆံပင်တွေကိုထိုးဖွရင်း ကိုပေးတဲ့ ခံစားမှုတွေအောက်မှာလွင့်မြောနေမိတယ်ရှင်။
မီးနို့တွေကိုအားရအောင်စို့ပြီးတဲ့အချိန်မှာ ကိုအကျီနဲ့ဘောင်းဘီကိုချွတ်ချလိုက်တယ်။ပြီးတော့ ကိုလေ………
အတွင်းခံဘောင်ဘီဘေးထဲကတင်းမာနေတဲ့ မီးလက်တစ်ဖက်ဆွဲယူလို့ ကိုရဲ့လီးပေါ်ကိုတင်ပေးလာတယ်။တင်းမာနေတဲ့ အသားချောင်းလေးက ဘောင်းဘီထဲမှာတစ်ဆတ်ဆတ်တုန်လို့ပေါ့…….။
“ကို…….ငြိမ်ငြိမ်လေးနေပေးနော်”
ကုတင်ပေါ်မှာပက်လက်လေးလှဲနေတဲ့ ကျွန်တော့်ပေါင်ကြားထဲကိုညီမလေးဆင်းသွားခဲ့တယ် ပြီးတော့ အတွင်းခံဘောင်ဘီလေးကိုဖြေးဖြေးဆွဲချွတ်ရင်း ထိုးထွက်လာတဲ့ ကျွန်တော့်လီးကို ညီမလေးရဲ့ လက်ဖြူဖြူဖောင်းဖောင်းလေးတွေနဲ့ဖွဖွလေးဆုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်ပေးနေတယ်လေ။
ကောင်းလိုက်တာ………….ပေါင်ကြားမှာထိုင်ရင်း လီးကိုယုယုယယပွတ်သပ်နေတဲ့သိပ်ချစ်စရာကောင်းတဲ့မီးလေး။
ဆုပ်ကိုင်နေရင်းနဲ့ အပေါ်အရည်ခွံလေးကိုဖွဖွလေးဆွဲချလို့ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြားကိုတဖြေးဖြေးဆွဲယူသွားတယ်။
ကျွန်တော်ကြည့်နေမိရင်းနဲ့ပဲ.နူးညံ့တဲ့နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာရဲ့အထိအတွေ့ကို လီးထိပ်လေးမှာ နုနုရွရွလေးခံစားလိုက်မိတယ်ဗျာ.။ လီးဒစ်အချိုင့်လေးတွေထဲကိုနစ်ဝင်နေတဲ့ နှုတ်ခမ်းသားအိအိလေးတွေ….ထိပ်ဖောင်းဖောင်းလေးတစ်ခုလုံးကို ငုံရင်းအတွင်းကနေပွတ်သပ်ပေးနေတဲ့ လျှာနွေးနွေးလေး…….ပြီးတော့ ဥလေးတွေကိုဖွဖွလေးပွတ်သပ်ဆုပ်ကိုင်ပေးနေတဲ့လက်အိအိလေးတွေ……….။
“အား……………….မီးလေးရယ်”
ချစ်စရာကောင်မလေးရဲ့ အထိအတွေ့အယုအယတွေက လီးတစ်လျောက်လုံးကျဉ်ဆိမ့်လာမိတယ်။
“မီးလေး….အား……တော်ပြီ ကို ပြီးချင်လာပြီ”
ကျွန်တော်စကားကိုကြားတော့ ပြုံးနေတဲ့ ချစ်စရာမျက်နှာလေး…….ပြီးတော့အပေါ်ကိုတိုးလာရင်း တင်းတင်းလေးပွေ့ဖက်လာတဲ့လက်လေးတစ်စုံနဲ့……
မီးလေးရယ်…………ကျွန်တော်လဲတင်းတင်းလေးပြန်ဖက်ထားလိုက်မိတယ်………………………….။
“မီးလေး…………။”
“ကိုလက်နဲ့ပြီးအောင်လုပ်ပေးမယ်နော်”
ကျွန်တော်စကားကိုကြားတော့ တွေတွေလေးဖြစ်သွားတဲ့ မီးလေးရဲ့မျက်နှာလေးက တစ်စုံတစ်ခုကိုမြိုသိပ်ဖုံးကွယ်ထားနေရတာကို ဝန်ခံနေသလိုပါပဲ။
ပြီးတော့ ရင်ခွင်လေးထဲကိုခေါင်းတိုးရင်း ကျွန်တော်ကိုတင်းတင်းလေးပြန်ပြီး ပွေ့ဖက်ထားတယ်။
“အဆုံးသတ်ထိ မဖြစ်သင့်ဖူးထင်တယ်မီးလေးရယ်”
ကျွန်တော်စကားသံတွေကိုတိတ်တိတ်လေးနားထောင်နေတဲ့ ညီမလေး ….ပြီးတော့ ရင်ခွင်ထဲကနွေးသွားတဲ့ခံစားမှုလေးတစ်ခု……………………………………..။
“မီးလေး ငိုနေတာလား…………………”
ပါးမို့မို့လေးထက်ကမျက်ရည်စတွေကို ကျွန်တော်ဖွဖွလေးသုပ်ပေးနေမိတယ်ပြီးတော့ ချစ်စရာကောင်းတဲ့ ပါးမို့မို့လေးထက်ကိုအနမ်းတွေနဲ့နှစ်သိမ့်ပေးနေမိတယ်လေ။

ရင်ခွင်ထဲမှာခေါင်းလေးဝှက်လို့စကားလုံးတွေကိုမြိုသိပ်နေခဲ့ရတဲ့ ချစ်ညီမလေးရဲ့မျက်နှာနုနုလေးတွေကပန်းနုရောင်ဖြော့ဖြော့လေးယှက်သန်းလို့….
“မီးလေးရယ်”
ကျွန်တော့်ခေါ်သံနဲ့အတူမော့လာတဲ့မျက်နှာနုနုလေးကိုငေးစိုက်ကြည့်ရင်းကျွန်တော်တစ်စုံတစ်ခုကိုဆုံးဖြတ်
လိုက်မိတယ်။ပြီးတော့ကျွန်တော်ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်မှာထပ်ရက်ဖွဖွလေးဖက်ထားတဲ့ ညီမလေးခန္ဓာကိုယ်အိအိလေးကိုတင်းတင်းဖက်လို့ဘေးကိုလှိမ့်ချလိုက်တော့ ပက်လက်လေးဖြစ်သွားတဲ့ ကိုယ်လုံးအိအိလေးနဲ့ ကျွန်တော်မျက်နှာကိုတွေတွေလေးကြည့်နေတယ်လေ။
အဲ့ဒီအချိန်မှာပဲတဖြေးဖြေးတိုးကပ်လာတဲ့ကျွန်တော့်ရဲ့နှုတ်ခမ်းတစ်စုံကို ဆီးကြိုထွေးငုံလိုက်တဲ့ညီမလေးရဲ့နှုတ်ခမ်းသားအိအိတွေရဲ့အယုအယအောက်မှာကျွန်တော်အသိစိတ်တွေ
ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့ရတယ်။ တိတ်ဆိတ်တဲ့အိပ်ခန်းလေးထဲမှာ နှုတ်ခမ်းနှစ်စုံရဲ့ပွတ်သပ်ထိတွေသံလေးတွေလွင့်ပျံ့လို့……………………………………။
တရွေ့ရွေ့လျောဆင်းလာတဲ့ကျွန်တော်ရဲ့ဆံနွယ်တွေကိုထိုးဖွနေတဲ့ မီးလေးရဲ့လက်ဖောင်းဖောင်းလေးတစ်စုံ…….
ပြီးတော့ ဖြူဖွေးထွေးအိနေတဲ့ နို့အုံလေးပေါ်မှာကျွန်တော်နှုတ်ခမ်းရာတွေစွန်းထင်းသွားခဲ့တယ်။
“အား……………..ကိုကိုရယ်”
ဆည်းလည်းသံလေးတွေတိုးထွက်လာတဲ့နှုတ်ခမ်းရဲရဲလေးကိုဖွဖွလေးဟလို့ ညီးတွားနေတဲ့မျက်နှာနုနုလေးကချစ်စရာကောင်းလွန်းလိုက်တာ….ညီမလေးပေါ့…..။ ကျွန်တော်သိပ်ချစ်တဲ့ ကျွန်တော်ရဲ့ညီမငယ်လေး မီးမီးရယ်လေ။
ရင်သားအိအိလေးရဲ့ထိပ်ကပန်းနုရောင်အသီးလေးကိုစုပ်ယူရင်း လက်နဲ့တင်းတင်းလေးဆုပ်ကိုင်လိုက်တိုင်းလက်ရာလေးအတိုင်းရဲသွားတဲ့ နို့အုံအိအိလေးကိုဖွဖွလေးပွတ်သပ်ပေးနေမိတော့တယ်။
“ကိုရယ်…….ကောင်းလိုက်တာ”
ခံစားချက်ပြင်းပြင်းတွေနဲ့ကုတင်ထက်ကအိပ်ယာခင်းလေးကိုဆုပ်ခြေနေတဲ့ လက်တစ်စုံ……..
အခန်းထဲမှာရှိနေတဲ့အရာဝတ္ထုတိုင်းက ကျွန်တော်နဲ့ မီးလေးရဲ့ ထပ်တူမျှနေတဲ့ သာယာမှုတွေထဲမှာစီးမျောပျော်ဝင်နေသလိုလို………….. အေးစက်နေတဲ့ လေအေးစက်ကလေနုအေးတွေကိုအံတုရင်း
ရုန်းကန်ထွက်လာတဲ့ မီးလေးရဲ့ နှုတ်ခမ်းပေါ်က ချွေးစက်လေးတွေနဲ့……… ကုတင်ထက်က အလှနတ်သမီးလေးတစ်ပါး……….
ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ရဲ့ရမက်တွေလဲ အသက်ဝိဉာဉ်တွေနဲ့အတူရှင်သန်နေကြတယ်။
အဆီပိုမရှိတဲ့ဗိုက်သားအိအိလေးကိုဖွဖွလေးပွတ်သပ်ရင်းပေါင်ရင်းမှာတိတိကျကျအိကပ်နေတဲ့
အတွင်းခံဘောင်းဘီရဲရဲလေးကဖြူနုတဲ့အသားအိအိလေးပေါ်မှာကြွရွလှပလို့ပေါ့…….
ခါးထက်ကအတွင်းခံဘောင်ဘီကြိုးလေးကိုကိုင်လိုက်တဲ့အချိန်အလိုက်သင့်လေးမြှောက်တက်လာတဲ့တင်ပါးအိအိလေးတွေက ချစ်သောမီးလေးရဲ့အလိုက်သိတတ်မှုတွေလား…………ကျွန်တော်လက်ထဲမှာဆုပ်ကိုင်လိုက်တဲ့သားရေကြိုး
လေးအတိုင်းဖွဖွလေးလျောချွတ်လိုက်မိတယ်။
ပြည့်တင်းတဲ့ပေါင်တံအိအိတွေက ထိတွေ့ပွတ်သက်လိုက်တဲ့လက်ဖဝါးထက်မှာနူးညံ့မှုတွေအပြည့်နဲ့ပေါ့။ အမွေးနုနုစိမ်းစိမ်းလေးတွေနဲ့ သွေးကြောရဲရဲလေးတွေကဖြူဖွေးတဲ့အသားစိုင်ထက်မှာ ပေါ်လွင်လို့ ပေါင်တံလေးရဲ့အလှကို
ဖြည့်စွက်ပေးနေတယ်။ ပေါင်တံလေးတစ်လျောက်ဖွဖွလေးပွတ်သပ်ပေးသွားရင်း အဆုံးသတ်နေရာလေးတစ်ခုမှာတော့……………သီးခြားခွဲထွက်နေတဲ့ပေါင်သားဆိုင်လေးနှစ်ဖက်ပေါင်းဆုံသွားတဲ့နေရာက အသားနုနုလေးတွေ…. ဆယ်ကျော်သက်မိန်းခလေးတွေရဲ့သဘာဝအတိုင်းထွက်ပေါ်နေတဲ့ အမွေးနုနုလေးတွေကိုရိတ်သင်ထားတဲ့ချောမွတ်နူးအိနေတဲ့ ဖောင်းမို့မို့နူးညံ့မှုလေးတစ်ခုကိုယ်ကျွန်တော်ခံစားလိုက်ရတယ်။
“ကိုကိုရယ်………………..”
တိတ်ဆိတ်တဲ့အခန်းလေးထဲမှာတိုးတိုးလေးပေါ်ထွက်လာတဲ့ညီမလေးရဲ့ညီးသံတိုးတိုးလေးက ကျွန်တော်နှလုံးသားကိုလှုပ်ခါသွားစေတယ်။ ပိုးသားဘောင်းဘီလေးနဲ့အမြဲထုပ်ပိုးထားတတ်တဲ့ မီးလေးရဲ့စောက်ဖုတ်အိအိလေးပေါ့။ အကွဲကြောင်းလေးတွေက ဖောင်းအိတဲ့အသားစိုင်တွေနဲ့တင်းတင်းလေးစိကပ်လို့……အသားစိုင်လေးပေါ်ကိုထိလိုက်တဲ့
ကျွန်တော်လက်ချောင်းလေးတွေကိုအိဝင်သွားတဲ့အထိ နူးနူးညံ့ညံ့လေး တုန့်ပြန်နေတယ်လေ။
ကျွန်တော်ရင်ခုန်သံတွေမြန်လာခဲ့တယ်။ အသိစိတ်လေးတစ်ခုကြောင့်ပေါ့…………ကျွန်တော်တယုတယပွတ်သပ်နေခဲ့မိတာ ချစ်ညီမလေးမီးမီးရဲ့ ဖောင်းအိနေတဲ့စောက်ဖုတ်လေးလေ။ ဒါလေးပေါ့…………..အဲ့ဒီအရာလေးကကျွန်တော်လီးနဲ့ထိုးသွင်းပြီးလိုးရမဲ့စောက်ဖုတ်ရဲရဲလေးလေ။
ကျွန်တော့်လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ဖွဖွလေးဟလိုက်တဲ့အချိန်မှာ တော့ ရဲနေတဲ့အသားနုနုစိုစိုလေးတွေ…ပြီးတော့ မီးလေးရဲ့ အစိရဲရဲလေးကမာတင်းလို့ အစိလေးရဲ့ထိပ်မှာမရဲတရဲခေါင်းလေးထွက်နေတဲ့အသားမာမာလေး……ကျွန်တော့်လျှာနုနုနဲ့ယုယုယယပွတ်သပ်ပေးလိုက်မိတယ်။
“အ……အ…………….အ………………အ”
ကုတင်ထပ်မှာအိဝင်နေတဲ့တင်သားပြည့်ပြည့်တွေကိုကော့တက်လို့…….သာယာတဲ့ညီးသံဖွဖွလေးကလဲ
ကျွန်တော်နားထဲကိုအဆက်မပြတ်တိုးဝင်ရိုက်ခတ်နေတယ်။
အစိရဲရဲလေးကိုစုပ်ယူပြီးတဲ့အချိန် နူးညံ့တဲ့အသားရဲရဲလေးတွေကနေလျောဆင်းရင်း ညီမလေးရဲ့ခန္ဓာအတွင်းပိုင်းထိဆက်သွယ်ထားတဲ့အပေါက်ဝလေးထဲကိုကျွန်တော်လျှာလေးနဲ့ထိုးဆွနေမိတယ်။စိမ့်ထွက်လာတဲ့
အရည်ကြည့်ကြည့်လေးတွေကခံစားတတ်သူတွေအဖို့တော့အရသာသစ်တစ်မျိုးပဲပေါ့….ဒါဟာ
ကြင်နာယုယမှုတွေနဲ့ပေးဆပ်ခြင်းရဲ့သက်သေပဲလေ။
“ကိုရယ် မီးမနေနိုင်တော့ဘူးကွာ………………”
လှိုက်ဖိုနေတဲ့နှလုံးသားကထွက်ပေါ်လာတဲ့ အသံလေးကတုန်ခါမှုတွေနဲ့………ပေါင်လေးကိုကားပေးရင်းကျွန်တော်ဆံနွယ်တွေကိုထိုးဖွပွတ်သပ်နေတဲ့ မီးလေး………..မျက်လုံးတစ်စုံကိုတင်းတင်းမှိတ်လို့ ဖြောင့်စင်းအိထွေးနေတဲ့ဆံနွယ်စတွေက နွေဦးမှာကြွေကျပြန့်ကြဲနေတဲ့
ရွက်ဝါလေးတွေလို ကုတင်ထက်မှာလွင့်ကြဲလို့……………………………။
ကားကားလေးဖြစ်နေတဲ့ပေါင်တံအိအိလေးတွေကြားမှာကျွန်တော်ထိုင်လိုက်တော့ကျွန်တော်ကိုကြည့်ရင်းပြုံးပြလာတဲ့
မျက်နှာပြည့်ပြည့်လေးနဲ့မျက်ဝန်းနက်နက်လေးကအရောင်တစ်ချို့တောက်ပလို့လေ…………..။
ဒါဟာ ချစ်ခြင်းမေတ္တာနဲ့ရမက်တို့ရဲ့ဆန့်ကြင်ဖက်ပေါင်းစပ်မှုအလှ………..နှလုံးသားထဲမှာရုတ်တရက်ဖြတ်သန်းသွားနဲ့
ကြင်နာမှု၊တပ်မက်မှုတွေနဲ့ မီးလေးရဲ့ခန္ဓာကိုယ်အိအိလေးပေါ်ကိုမှောက်ချရင်း နှစ်ယောက်အတူထွေးပွေ့ပွတ်သပ်နေမိခဲ့တယ်။
ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခုပူကပ်နေရင်း မီးလေးရဲ့ပေါင်ကြားထဲကိုလက်လျှိုလို့နူးအိတဲ့အသားစိုင်အကွဲကြောင်းလေးကြားကိုကျွန်တော်လီးနဲ့တေ့လိုက်တဲ့အချိန်
နွေးထွေးစိုစွတ်တဲ့အထိတွေ့လေးကနှစ်ဦးလုံးရဲ့ ခံစားချက်တွေကိုပိုလို့နှိုးဆွပေးနေသလိုလို……။
“ကို….ကွန်ဒုံးမရှိဘူးလား”
“ရတယ် မီးလေး ပြီးတော့မှ emergency ဆေးသောက်လိုက်ရင်ရတယ်လေ”
“အင်း …….”
ကျွန်တော်စကားကိုထောက်ခံရင်းခေါင်းလေးငြိမ့်ပြတဲ့ မီးလေးရဲ့ မျက်နှာပြည့်ပြည့်လေးတွေထက်ကချွေးစလေးတွေကိုယုယုယယပွတ်သပ်ပေးလိုက်မိတယ်။ပြီးတော့
တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်တင်းတင်းလေးဖက်ရင်း စောက်ဖုတ်အိအိလေးထဲကိုကျွန်တော်လီးနဲ့ဖွဖွလေးဖိသွင်းလိုက်တော့….
“အ….ကို  ဖြေးဖြေးလေးသွင်းနော်”
မျက်လုံးလေးကိုတင်းတင်းမှိတ်ရင်း ကျွန်တော်ကိုတိုးတိုးလေးသတိပေးရှာတယ်လေ။
မီးလေးရဲ့စောက်ဖုတ်အိအိလေးကလှပသလောက်တင်းတင်းလေးနဲ့စီးအိနေလိုက်တာ……… တဖြည့်ဖြည်းတိုးဝင်သွားတဲ့လီးချောင်းလေးကိုစိုစွတ်နွေးအိနေတဲ့အတွင်းသားနံရံတွေကဆီးကြိုထွေးပွေ့လို့ ….ဖောင်းမို့နေတဲ့လက်ချောင်းလေးတွေကလဲကျွန်တော်ကြောပြင်ကိုပွတ်သပ်ပေးနေတယ်။
“ကောင်းလိုက်တာ မီးလေးရယ်”
“ဟင့်……ဟုတ်လို့လား”
“အင်းပေါ့”
“မီးလေးရော”
“ကောင်းတာပေါ့ကိုရယ်”
“မီးလေးရဲ့ကောင်လေးကိုတောင်မနာလိုလာပြီ”
“အွန်….ဘာမှလဲမဆိုင်ဘူး”
“ဆိုင်တာပေါ့ သူကအမြဲလိုးခွင့်ရမှာလေ”
“ကိုကလဲ    မီးနဲ့ကိုကငယ်ငယ်ထဲကအတူရှိခဲ့တာပဲ ကိုအပေါ်သံယောဇဉ်ပိုပါတယ်နော် တိတ်တိတ်လေးဆိုပေမဲ့ ဖြူစင်တဲ့သံယောဇဉ်နှောင်ကြိုးတွေနဲ့လေ
အခွင့်အရေးရတဲ့အခါတိုင်းအတူနေ့မှာပေါ့ကိုရယ်”
မီးလေးစကားဆုံးတော့ခန္ဓာကိုယ်နွေးနွေးလေးကိုယုယုယယထွေးပွေ့ရင်းစောက်ဖုတ်အိအိလေးထဲ
ကိုဖြေးဖြေးလေးလိုးသွင်းနေမိတယ်။
“ကို ရယ်……………”
ထိုးသွင်းလိုက်တဲ့အချိန်တိုင်းနှုတ်ခမ်းရဲရဲလေးကိုကိုက်လို့ကော့ပေးရှာတဲ့မီးလေး တစ်ချက်တစ်ချက်မျက်နှာလေးမဲ့သွားတိုင်းကျွန်တော်ရင်ထဲကနေသနားမိတယ်…..။
ချစ်တဲ့ညီမလေးကိုမနာကျင်စေချင်ဘူးလေ…..။
အပေးအယူမျှတဲ့ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ရဲ့ရမက်တွေကအချိန်ကြာလာလေ ပိုပြင်းထန်လာလေပေါ့။ ကုတင်လေးထက်မှာပွတ်သပ်လူးလှိမ့်ရင်း တရှိုက်မက်မက်လိုးနေမိတဲ့ချစ်စရာကောင်မလေးက အထိအတွေ့တွေကိုမက်မက်မော့မော့တောင့်တတတ်တဲ့ညီမလေးမီးမီးပေါ့…..။ အသွေးတူလို့စိတ်အခြေအနေတွေထက်တူကျကြတယ်ထင်တယ်။ သူစိမ်းဆိုတာထက်နီးနီးကပ်ကပ်ပွတ်ပွတ်သပ်သပ်ရှိနေခဲ့ကြတဲ့လူသားနှစ်ဦးရဲ့အထိအတွေ့ကပိုလို့ဆန်းသစ်နေမိကြတယ်။
ကော့ပေးလာတဲ့အချိန်အချက်ကျကျဆောင့်ချလိုက်တဲ့ အခါတိုင်းမီးလေးတစ်ယောက်အရမ်းကြေနပ်နေတယ်လေ။တင်းတင်းလေးစီးကပ်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်အိအိဖောင်းဖောင်းလေးထဲက
တစ်ချက်တစ်ချက်ညှစ်ပေးလိုက်တဲ့အခါတိုင်းကျွန်တော်စိတ်တွေ
အထိန်းအချုပ်မဲ့သွားရတယ်။
“မီးလေး……..ကိုနောက်ကလိုးချင်တယ်”
ကျွန်တော့်စကားကိုကြားတော့ပက်လက်လေးကနေပြုံးပြရင်းကုတင်လေးထက်မှာလေးဘက်လေးကုန်းပေးရှာတယ်။ ကုန်းနေတဲ့မီးလေးရဲ့အလှကပြည့်တင်းတဲ့တင်သားအိအိတွေကြောင့်ပိုလို့ပြည့်စုံသွားတယ်လေ။
သိမ်ကျဉ်းတဲ့ခါးလေးနောက်မှာပြည့်ပြည့်လေးကားတင်းနေတဲ့ဖင်လုံးအိအိလေးတွေကမာမာလေးတင်းလို့
ပေါင်တံအိအိလေးကြားမှာဖောင်းဖောင်းလေးဆူထွက်လာတဲ့စောက်ဖုတ်လေးက အချစ်ရည်တွေနဲ့တောက်ပနေတယ်။ထောက်ထားတဲ့လက်နှစ်ဖက်ကြားမှာလှလှလေးအိကျနေတဲ့ နို့ဖောင်းဖောင်းလေးတွေကယဉ်ယဉ်လေးတုံအိလို့ပေါ့ ဖြူဝင်းတဲ့ကြောပြင်ထက်ကခပ်ရိုင်းရိုင်းပြန့်ကြဲနေတဲ့ဆံနွယ်စလေးတွေကလဲ မီးလေးရဲ့အလှကိုပိုလို့တိုးလာစေတယ်လေ။ ခပ်သိမ်သိမ်ခါးလေးကိုဖွဖွဆုပ်ကိုင်ရင်းပေါင်တံလေးအလယ်ကဖောင်းဖောင်းလေးထွက်နေတဲ့စောက်ဖုတ်အိအိလေးကြားကို
ကျွန်တော့်လီးနဲ့တေ့ရင်းတဖြေးဖြေးလိုးသွင်းလိုက်မိတယ်။ အားယူရင်းဆောင့်လိုက်တဲ့အချိန်တိုင်းနောက်ဖက်ကိုပြန်ဆောင့်ပေးတတ်တဲ့မီးလေးရဲ့ တုံ့ပြန်မှု ဖင်သားအိအိလေးတွေနဲ့ရိုက်ခတ်လိုက်တိုင်းထွက်ပေါ်လာတဲ့အသံလေးတွေက အခန်းလေးထဲမှာအဆက်မပြတ်ပေါ့။ တသိမ့်သိမ့်လှုပ်ခါနေတဲ့ခန္ဓာကိုယ်လေးနဲ့အတူ စီးချက်ကြကြ ယိမ်းနွဲ့နေတဲ့နို့ဖောင်းဖောင့်အိအိလေးတွေကအချစ်ရဲ့ပြပုဒ်တစ်ခုကိုပေါင်းစပ်ဖော်ကျူးနေခဲ့ကြတယ်။
“အ…အ….အ…..အ”
“လိုးပါ ကိုကိုရယ်…………….မီးလေးအရမ်းကောင်းတယ်……အား….အား………….”
ရမက်တွေပေါင်းစပ်ပါဝင်နေတဲ့အသံလေးတွေနဲ့
လောကကိုမေ့နေကြတဲ့လူသားနှစ်ဦးရဲ့ခံစားချက်တွေအထွဋ်အထိပ်ကိုရောက်လုနီးလာခဲ့တယ်လေ။
ခါးလေးကိုဆွဲလို့လိုးသွင်းလိုက်တဲ့အချက်တိုင်းကလဲ အားအင်အပြည့်နဲ့ပေါ့…………..
စောက်ဖုတ်အိအိလေးကလဲတိုးဝင်လာတဲ့အသားမာမာလေးကိုတင်းတင်းလေးဖိညှစ်ပွတ်ဆွဲလို့……
“အား…..ကိုကို မီးလေးပြီးချင်ပြီ………..အား”
“ကို အတူတူပြီးချင်တယ်  မီး ပြီးတော့မယ် ကိုလိုး……အား ……လိုးပါကိုရယ်……အ…..အ….အ”
အဲ့ဒီအသံလေးတွေပေါ့ ကျွန်တော်ခံစားချက်တွေကိုပိုပိုလို့တိုးလာစေတယ်လေ။
အားပါတဲ့ဆောင့်ချက်တွေနဲ့အတူကျွန်တော်လီးတစ်လျောက်ကျဉ်စိမ့်တဲ့အရာသာလေးကတိုးထွက်စီးဆင်းလာတယ်။
“အား…..မီးလေး ကိုလဲပြီးတော့မယ်……အား………”
“ဟုတ်  ကို……မီးပြီးပြီ …..အား……………အား…………………….. ကိုရယ်”
ဆွဲဆွဲငင်ငင်အော်ငြီးသံလေးနဲ့အတူ မီးလေးရဲ့ခန္ဓာကိုယ်လေးလဲတသိမ့်သိမ့်လှုပ်ခါသွားတယ် ပြီးတော့ တဆတ်ဆတ်တုန်ခါသွားတဲ့ကျွန်တော့်လီးကနေတစ်ဆင့် အရည်နွေးနွေးလေးတွေကို ညီမလေးရဲ့စောက်ဖုတ်လေးတစ်လျောက်ဆောင့်သွင်းပန်းထည့်လိုက်မိတယ်။
“ကောင်းလိုက်တာကိုရယ်………….မီးနုံးသွားတာပဲ”
“ကိုလဲအရမ်းကောင်းတယ်မီးလေးရယ်…………..”
စကားသံတွေရဲ့အဆုံးအခန်းလေးကပြန်လည်တိတ်ဆိတ်သွားခဲ့တယ်။ကုတင်ပေါ်မှာတော့လူသားနှစ်ဦး
တင်းတင်းလေးပွေ့ဖက်လို့ကြည်နူးမှု့အပြုံးလေးတွေနဲ့ရင်ခွင်နွေးနွေးလေးဆီကိုတိုးဝှေ့ရင်းလောကကို
ခဏမေ့ထားခဲ့မိကြတယ်………………………………………………………………………………………။

➡️တင်ထားပြီးသမျှ အပြာစာအုပ် အောစာအုပ်များ စာရင်းကြည့်ရန်နှိပ်ပါ။⬅️