အ‌မုန်းဆုံးလူနဲ့ အနီးဆုံးအတူ | အပြာစာအုပ် | အောစာအုပ်

၁ ။ #အမုန်းဆုံးလူနှင့် အနီးဆုံးအတူ  #smartboygyi #အချစ်တက္ကသိုလ်
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
တောက်…. တော်တော်ကို စောက်ရှက်မရှိတဲ့ လူကြီး အသက်ကြီးပြီး အချိန်မစီးဘူး….
ယမင်းရဲ့ တစ်ယောက်တည်း စိတ်တိုပြီး ရေရွတ်နေမိသည်။ ဒီလူကြီးက ယမင်း ရေချိိုးတိုင်း အမြဲ တစ်နေရာရာက ချောင်းကြည့်နေတတ်သည်။ ရွေးစရာလည်း မရှိပါ။ အိမ်ချင်းက ကပ်ရက်ဖြစ်ပြီး ရေချိုးသည့် နေရာကို သူ့အိမ်ဘက်က လှမ်းကြည့်ရင် သေချာ မြင်ရသည်။
အမေ့ကို တိုင်ပြောမည်ဟု စိတ်ကူးမိသော်လည်း အမေစိတ်ပူမှာလည်း စိုးသေးသည်။ သမီး မိန်းကလေးတွေချည်း နေသည့် အိမ်ဖြစ်လို့ ဘေးအိမ်နဲ့လည်း အကျယ်ကျယ် စကားမများခြင်သဖြင့် ငြိမ်နေခဲ့သည်။ ဒီလူကြီးတော့ တစ်နေ့တခြား ပိုပို လွန်လွန်းလာသည်ဟု ထင်မိသည်။ အရင်က သူ့အိမ်ပေါ်က ချောင်းကြည့်ပေမယ့် အခု ခြံစီးရိုးနားထိ ကပ်ပြီး ချောင်းကြည့်လာသည် အထိ အတင့်ရဲလာသည်။ ဘယ်လို လုပ်ရမှန်းလည်း မသိ…။
ဦးစိုးပိုင်သည် အသက်က သုံးဆယ့်ခုနစ်နှစ်လောက် ရှိသည်။ အရပ် ထောင်ထောင်မောင်းမောင်းနှင့် နှုတ်ခမ်းထူ မျက်နှာက  ခပ်တည်တည် အရင်က သင်္ဘောလိုက်ပြီး ငွေလေးစုမိတော့ ခြံလေး အိမ်လေး ၀ယ်ကာ အရပ်ထဲ ငွေတိုးပေးစားနေသူ ဖြစ်သည်။
သူပိုင်သည် အိမ်က ဒီရက်ကွပ်ထဲမှာကို လေးအိမ်လောက် ရှိသည်။ ဘေးအိမ်ကို လာဌားတုန်းက လူကြည့်ဌားမယ်လို့ အမြဲပြောတဲ့ သူက မခင်အေးတို့ မိသားစုကြတော့ မြင်မြင်ချင်း သဘောကျပြီး ပေါက်ဈေးထက် လျှော့ပေးပြီး နှစ်နှစ်တောင်  ကြိုငွေမယူဘဲ စာချုပ်,ချုပ်ခဲ့သည်။ မဌားချင်ဘဲ နေပါ့မလားဗျာ…။ မခင်အေးက လေးဆယ် ၀န်းကျင်၊ သမီးအကြီးက တက္ကသိုလ်ကျောင်းသူ၊ အငယ်လေးက ဆယ်တန်း အငုံးလေးတွေ ဖြစ်သည်။ ဒီလို အိမ်ဌားကို စောင့်နေသူနှင့် ဒီလို အိမ်ရှင်မျိုး လိုက်ရှာနေသူ တွေ့တော့ အလုပ်ဖြစ်သွားသည်။ အိမ်ပြောင်းလာတဲ့ နေ့ကလည်း ကိုစိုးပိုင်တို့ သဘောကောင်းချက် မခင်အေးတောင် အားနာရသည်။
မခင်အေးက ရုံးတစ်ခုမှာ အလုပ်လုပ်သည်
သမီးတွေ ငယ်ငယ်ကတည်းက ယောက်ျားက ဆုံးပါးသွားတာ ဆိုတော့ တစ်ယောက်တည်း ခက်ခက်ခဲခဲ ရုန်းကန်နေရသည်။ အလုပ်က လစာကောင်းသော်လည်း သမီးနှစ်ယောက် စရိတ်နှင့် ဆိုတော့ မလောက်ငှာ အိမ်ပိုင် မ၀ယ်နိူင် အိမ်ရှင်တွေကလည်း အသားကျလာရင် လစာတိုးတောင်း ဒီလိုနဲ့ တဖြည်းဖြည်း ပြောင်းခဲ့ရသည့် အိမ်ပေါင်း မနည်း ကိုစိုးပိုင်နဲ့ တွေ့တော့ စိတ်ချမ်းသာသွားသည်။ ရုပ်ကသာ ခပ်တည်တည်ကြီးနဲ့ အတော် သဘောကောင်းတဲ့ လူဟု တွေးမိခဲ့သည်။
ရေချိုးတာတောင် ဖြောင့်အောင် မချိုးရ စိတ်ပျက်လွန်းလှသည်။ ဒီလူကြီးကို တဖြည်းဖြည်း ရွံလာမိသည်။ အမေရှိသည့် ရက်ဆို ဘုရားသမားလိုလို ဘာလိုလိုနဲ့ အငယ်မကိုလည်း ချောင်းသေးလား မသိ… ထမိန််ရင်ရှားကို ချွတ်ပြီး နို့လေးကို ပွတ်လိုက် ဗိုက်လေးကို ပွတ်လိုက်နဲ့ မှန်ကြည့်ပြီး ယမင်း တစ်ယောက်တည်း စကားပြောနေသည်။
သိမ်းထုတ်ထားသည့်ကြားက ဖွင့်ထွားနေသည့် နို့အုံလေးကို ကြည့်လိုက် အမွေးရေးတေးတေးနှင့် ‌စောက်ဖုတ် ဖောင်းဖောင်းလေးကို ကြည့်လိုက်နှင့် ကိုယ့်ဟာကိုသာ အာသာဖြေနေရသည့် ဘ၀ထက် ကိုစိုးပိုင် တစ်ဆင့် တက်ချင်လာသည်။ ဒီကောင်မလေးက  ဒီလို လုပ်တာ မနှစ်သက် ဗျူဟာ ပြောင်းမှ ဖြစ်မည်။ အလိုးလည်း ခံဖူးသေးပုံမပေါ် ဒီသုံးယောက်လုံးကိုသာ လိုးရလို့ကတော့
စိတ်ကူးနှင့် ရူးနေမိသည်။
အမေရေ သမီး ကျောင်းသွားလိုက်အုံးမယ်နော်.. ရွန်းလဲ့ရေ  အမေ့ကို ဆေးတိုက်ဖို့ မမေ့နဲ့အုံးနော်…
အင်းပါ မကြီးရယ် သွားပါ… သမီးလည်း ဆေးတိုက်ပြီးမှ ကျောင်းသွားမှာပါ။
အမေ ဆေးသောက်လိုက်အုန်း ဘာစားချင်လည်း သမီး သွားဝယ်ပေးမယ်..
လမ်းထိပ်က မုန့်ဟင်းခါးလေးဘဲ ၀ယ်ပေးပါ.. ပြီးရင် ကျောင်းသွားတော့ နောက်ကျနေအုံးမယ်.. အမေ့ဟာ အမေ ဆေးသောက်လိုက်ပါ့မယ်..။
ဒီနေ့ မခင်အေး အလုပ်သွားတာ မတွေ့
နည်းနည်းပါးပါး စနည်းနာအုံးမှ ဆိုသလို  အိမ်ဘေးနား သွားပြီး အရိပ်အခြေ ကြည့်တော့လည်း တိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘာလုပ်နေလည်း မသိ… ထုံးစံအတိုင်း မလွယ်ပေါက်ကနေ ခိုး၀င်ပြီး အတွင်းကို ချောင်းကြည့်လိုက်တော့ ကုတင်ပေါ်မှာ လှဲနေသော မခင်အေးကို တွေ့လိုက်ရသည်။
ကုတင်ခြေရင်းကို သေချာ အပေါက်ဖောက်ထားလို့ အရှင်းကြီး မြင်နေရသည်။ အိမ်နေရင်းမို့ အတွင်းခံ မပါ… ထောင်ထားသည့် ပေါင်ကြားက စောက်ဖုတ် ဖောင်းဖောင်းကြီးက ပြေးလျက်ချင်စရာ… ဘယ်လို ကြံရင်ကောင်းမလည်း တွေးရင်း ရင်တွေ ပူလာသည်။
အစ်မရေ… အစ်မ အိမ်တံခါးကြီး ဖွင့်ထားပြီး ဘယ်သူမှ မရှိဘူးလား..
ခပ်တည်တည်နှင့် အတွင်းက ခြံတံခါးကို လှည့်ဖွင့်ရင်း အရူးကွက် နင်းလိုက်သည်..
မောင်စိုးပိုင်လား…အစ်မရှိတယ်.. ၀င်လာခဲ့လေ… နေမကောင်းလို့ လှဲနေတာ
အိမ်ထဲအရောက် ဘာဖြစ်လို့လည်း အစ်မ ဆေးခန်းကော သွားပြီးပြီလား မေးရင်း စောက်ဖုတ်ကြီးကို မြင်ယောင်လာလို့ သရည်တောင် ကျချင်လာသည်။
မသွားပါဘူးကွယ်…မနေ့က အအေးမိပြီး ခြေတွေလက်တွေ ကိုက် အညောင်းမိနေသလို ဖြစ်နေတာပါ။
သမီးတွေကော ဘယ်သွားကြလည်း နေမကောင်းတာ ဘယ်သူမှ မနေကြဘူးလား.. ပြောပြောဆိုဆို လက်ကလည်း သွက်တယ် နဖူးလေးကို စမ်းကြည့်လိုက်သည်။
အရေးမကြီးလို့ပါ မောင်လေးရယ်.. ညနေမှပဲ ပြန်လာကြမှာ
အစ်မ ကျွန်တော် နှိပ်ပေးရမလား….
မလုပ်ပါနဲ့ အားနာစရာကြီး…
အားနာစရာ လူတွေမှ မဟုတ်တာ အစ်မရယ်…
ခြေသွက်လက်သွက်နှင့် ခြေထောက်လေး ကိုင်ရင်း စနှိပ်လိုက်သည်။
ငရဲတွေ ကြီးကုန်ပါအုံးမယ် ကွယ်….
မခင်အေး ရင်တွေ ပူလာသည်။ ဒီလို ယောက်ျား တစ်ယောက်နှင့် အထိအတွေ့ မရှိတာ နှစ်ပေါင်း မနည်းတော့ ဖျားချင်သည့် စိတ်တောင် ဘယ်ပျေက်သွားမှန်း မသိ… အိပ်နေသော ကာမစိတ်ကို နိူးဆွသလို ဖြစ်နေသည်။ ခြေသလုံး နှိပ်ရင်းက ပေါင်လောက်ထိ ကိုင်ခွင့်ရလာပြီ ဆိုတော့ အခြေအနေ ကောင်းပုံရသည်ဟု တွေးမိရင်း တံတွေးမျိုးချလိုက်သည်။
အစ်မ ခြေထောက် နည်းနည်း မြှောက်ပါအုံး… အပူထုတ်ပေးချင်လို့…
ခပ်တည်တည်နှင့် ပေါင်ရင်းကို ဖမ်းကိုင်ရင်း မထိတထိ စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်ပေးလိုက်သည်။ ဟိုနှိပ်သည်နှိပ်နှင့် ပွတ်ပေးလိုက် အဖုတ်လေး မထိတထိ ကစားလိုက်နှင့် အားမရတော့
အစ်မ မှောက်ပေးလေ….
ကောင်းလိုက်တဲ့ ဖင်အိုးကြီး ကော့ထွက်နေသည်။ ခြေသလုံးက စလို့ တင်ပါးထိ ကိုင်ခွင့်ရမှတော့ မထူးတော့…
အစ်မ ပြန်လှန်ပြီ.. ပေါင်ကားထား အစ်မကို အပူထုတ်ပေးအုံးမယ် ဆိုတော့ မခင်အေးက ကားပေးသည် အောက်စကလည်း နဂိုကတည်းက လွတ်အောင် လုပ်ထားတာ ဆိုတော့ စောက်ဖုတ်ကြီးက အထင်းသား မြင်ရသည်။ အလိုးမခံရတာ ကြာပြီဆိုတာ သေချာသည်။စောက်ဖုတ်က စေ့နေတာပဲ အထဲ ထပ်မြင်ချင်တော့ ပေါင်ကို နည်းနည်း ဖြဲကြည့်လိုက်သည်။ ရဲနေသော အတွင်းသား အထက်က စောက်စိနားမှာ အရည်တွေ စိုနေလေသည်။ သေချာပါပြီ… မထူးတော့ ထပ်ထိန်းဖို့လည်း မလွယ်… ခေါင်းကို အသာစိုက်မလို့ လုပ်တုန်း…။ အိမ်ရှေ့က ခေါင်းလောင်းဆွဲသံ ကြား၍ ကမန်းကတန််း ထရသည်။ မခင်အေးဆို ပြာယာခတ်သွားသည်။ ကိုယ်လည်း မထူး… သူ့သမီး တစ်ယောက်ယောက်သာ သိသွားလို့တော့ အကုန်ငတ်မည့်ကိန်း… အပေါက်က ချောင်းကြည့်လိုက်တော့ အလှူခံတွေ…..
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
အလှူခံတွေ အစ်မ ခဏလေး  တိတ်တိတ်နေ ဆိုသည့် ပုံစံဖြင့် အစ်မကို မျက်နှာရိပ် မျက်နှာကဲ ပြပြီး ခဏ စောင့်နေလိုက်သည်။ နှစ်မိနစ်လောက် နေတော့ ပြန်ထွက်သွားသည်။
သူတို့ ပြန်ထွက်သွားမှ လုပ်ငန်းပြန်စရသည်။ ထမိန်ကို အပေါ်မ,တင်လိုက်တာနဲ့ တွေ့ရတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးက တကယ့်ကို အသားချည်းပဲ ဆိုတာမျိုး ဖောင်းကားပြီး အစိပျောက်တဲ့ စောက်ဖုတ်မျိုး လိုးရတာ သိပ်အရသာရှိမည့် စောက်ဖုတ်မှန်း သိလိုက်သည်။ ပေါင်ကိုဖြဲ ခေါင်းလေး အသာ၀င်ပြီး စောက်ဖုတ် ဖောင်းဖောင်းကြီးကို အလျှားလိုက် လျက်ပေးလိုက်သည်။ မခင်အေးကား လွန်စွာ အလိုက်သိလွန်းလှသည်။ ပေါင်ကို အစွမ်းကုန် ဖြဲပေး၍ စောက်စိကို လျှာနှင့် ထိစေရန် အစွမ်းကုန်  ဖင်ကြီးကို ကော့ပေးနေသည်။
ကိုစိုးပိုင် မနေနိုင်တော့ ပုဆိုးကို ကွင်းလုံးကျွတ် ချွတ်ကာ စောက်စိနှင့် ဒစ်ဖျား အသာထိ ကစားပေးရင်း မခင်အေးမျက်နှာ ကြည့်လိုက်တော့ မျက်လုံးလေး မှိတ်ပြီး ဇိမ်ယူနေသည်ကို တွေ့ရသည်။ ဒစ်လေး အသာတေ့ပြီး ထည့်ကြည့်သည်။ ဒီလောက်  စောက်ရည် ရွဲနေတာတောင် အလွယ်တကူ ထည့်၍မရ ကျပ်လွန်းလှသော စောက်ဖုတ်ကို  ချီးကျူးမိသည်။ ဒစ်ကို တံတွေးလေးစွတ် အသာလေး မျောထည့်ကြည့်ရင်း ဖင်ကော့ပြီး တိုးကြည့်သည်။
တကယ့်ကို ကောင်းလွန်းသည့် အရသာ ဖောင်းအိနေသော စောက်ဖုတ် အတွင်းသားနှင့် ဒစ်ဖျားတို့ ထိတွေ့မိသော အရသာက ကောင်းလွန်းလှသည်။ လီးပြန်အထွက်မှာ ဖြူဖြူအဖတ်တွေ အရည်နှင့် ရော၍ ပါလာသည်။ လီးပြန် အကြွမှာ ကျွတ်ထွက်သွားမှာ စိုး၍ ကော့ပေးနေသော မခင်အေး၏ နှုတ်ဖျားမှာ အသံထွက်လာသည်။
မောင်… မထုတ်နဲ့အုံး မှိန်းထားပြီး မှန်မှန်လေး ဆောင့်ပေး…
ဟုတ် မ
ခါးကို လိမ်၍ လီးကို တစောင့်းထည့်လိုက်သည်။ တစ်ဖက်နံရံ ပူလာ၍ တစ်မျိုးပြောင်း၍ မခင်အေး ဆွဲလန်းသွားအောင် ပုံမှန်လေး လိုးပေးနေသည်။ သူ့ကိုယ့်ပေါ် မှောက်၍ စကောဝိုင်းပေးလိုက်သည်နှင့်…
ကျွတ်… ကျွတ်… အား… အား… ကောင်းလိုက်တာ မောင်ရယ်.. အင်း… အီးအီ…
ညည်းသံလေးက ပို၍ ဖီးလ်တက်လာသဖြင့် အရမ်းဆောင့်ပေးလိုက်သည်..
ဖြေးဖြးမောင်…မပြီးနဲ့အုံး မ,အရမ်းကောင်းနေပြီ…
မောင်စိုးပိုင်ကို ဒီလောက် လိုးတတ်လိမ့်မယ် မထင်ထား စောက်ဖုတ် လျက်ပေးကတည်းက ချစ်စိတ်တွေ ပိုမို တိုးပွားလာသည်။ ဒစ်ဖျားနှင့် အစိလေးကို ကစားလိုက် အတွင်းသားတွေကို မထိထိအောင် ထိုးလျက်တတ်သောကြောင့်
မောင်ဟုပင် ခေါ်မိသည် အထိ အသည်းခိုက်အောင် ကောင်းလွန်းလှသည်။ လိုးနေရင်းက ရပ်ပြီး စောက်ဖုတ်ကို ပြန်ပြန်လျက်နေသည်မှ မီးလောင်ရာ လေပင့် ဆိုသလို တဏာစိတ်ကို ပိုမို ကြွတက်စေသည်။
မောင်…ခဏလေး… မ အပေါ်တက်ချင်လို့ ဆိုကာ….
ဒစ်ဖျားကို အဖုတ်နား အသာတေ့ပြီး ထိုင်ချလိုက်သည်။ ဒီအချိန်မှ မောင့်ကို ကောင်းအောင် လုပ်ပေးချင်သည့် ဆန္ဒမှ လွဲ၍ အခြား ဘာမှ မသိတော့…
ယမင်းလည်း စာသင်ချိန် တစ်ခု ပြီးတော့ နောက်တစ်ချိန် ဆက်မတက်ချင်တော့ အမေ့ကို စိတ်ပူနေသည်။ သူငယ်ချင်းများလည်း ကျောင်းမတက်၍ အိမ်ပြန်လာခဲ့သည်။ သော့က တစ်ယောက်တစ်ချောင်း ယူထားသည်မို့ ခြံတခါး ဖွင့်ပြီး ၀င်လာခဲ့သည်။ တိတ်ဆိတ်နေသော အနေအထားအရ အမေ အိပ်နေသည် ထင်၍ တံခါးကို တိုးတိုးလေး ဖွင့်ပြီး ၀င်အလာ အမေ့အခန်းက ညည်းသံကြား၍ သွားကြည့်မိရာ အံ့သြလွန်း၍ ကြက်သေ သေသွားမိသည်။
ဦးစိုးပိုင် လီးကြီးကို ကလေးများ ရေခဲချောင်းလျက်သလို လျက်ပေးနေသော အမေ့ကို ကြည့်ပြီး ၀မ်းနည်းမိသည်။ ငယ်ငယ်လေးကတည်းက လေးစားချစ်ခင်ရသော အမေ အခုတော့
သူမုန်းလွန်းသည့် လူရဲ့ လီးကြီးကိုမှ အားရပါးရ မရွံ့မရှာ စုပ်ပေးသည်ကို တွေ့တော့ ဒေါသထွက်လွန်း၍ အသား တဆတ်ဆတ် တုန်လာပေသည်။ ဒေါသနှင့်အတူ ရမ္မက်ကလည်း ထိပ်ရောက်လာပြီး
ကိုယ့်စောက်ဖုတ်ကို ကိုယ်လှန်ပွတ်မိနေသည်။
ကိုစိုးပိုင် ပက်လက် အနေအထားဖြင့်
မျက်လုံးမှိတ်လို့ ဖီးလ်ခံရင်း မသိစိတ်ကြောင့် မျက်လုံး အသာဖွင့်ပြီး ချောင်းကြည့်လိုက်တော့ လိုက်ကာစ အနားမှ လူရိပ်လိုလို တွေ့လိုက်ရသည်။ လေတစ်ချက် အယိမ်း အ၀တ်စလေး အလှန် ယမင်း ဖီးလ်တက်နေသည်ကို မြင်မိသည့် အတွက် ကျေနပ်သွားသည်။
မမ… မောင်လီးက စုပ်လို့ကောင်းလား… မမက အရမ်းတော်တာပဲကွာ.. မောင်တော့ အရမ်းစွဲနေပြီ သိလား.. မမက ကမ္ဘာပေါ်မှာ လီးစုပ်တာ အကောင်းဆုံးပဲ..
ယမင်းကြားအောင် အသံပေး၍ ပို၍ ကော့ကော့ပေးနေမိသည်။
မ,ရပြီ…အပေါ်ကနေ ပြန်စောင့်ပေးအုံးကွာ
မခင်အေး ခန္ဓာကိုယ်ကို အသွားကြွပြီး ဒစ်ဖျားနှင့် အဖုတ်ကို အသာတေ့ပြီး
ထိုင်ထ လုပ်လိုက်သည်။ စောက်ဖုတ်သား နှစ်ခုက ဒစ်ဖျားကို အသာ ဆွဲဆွဲစုပ်သွားသည်မှာ အရသာ ထူးလွန်းလှသည် တောင့်မခံနိုင်သည့် အဆုံး..
မ ခဏ လှဲလိုက်…မောင် အောက်ကနေ ဆောင့်ပေးမယ်..
မခင်အေးက စိုးပိုင် ကိုယ်ပေါ် မှောက်လှဲလိုက်တော့ စိုးပိုင်က အသာဖက်ပြီး ဖင်နှစ်လုံးကို တဖျန်းဖျန်း တဖြောင်းဖြောင်း ချပြီး ဆောင့်ပေးနေသည်။
ကောင်းလိုက်တာ မောင်ရယ်… ဆောင့်ဆောင့်
အသားနာလေ ဖီးလ်ပိုတက်လေ ဖြစ်သော မိန်းမ အမျိုးအစားမှာ ပါသည် ထင်သည်။ ကိုယ်နှင့် အပြိုင် အားကျမခံ မြင်းစီးရင်း သူ့စောက်စိနှင့် မထိထိအောင် ပြန်ပွတ်ရင်း
ဖီးလ်ခံနေသည်။ မခင်အေး ညည်းသံက စိုးပိုင်ကို  ပို၍ ဖီးလ်တက်စေတော့ မတောင့်ထားနိုင်ဘဲ အတွင်းထဲ လရည်တွေ ပန်းထုတ်လိုက်သည်။ အပေါ်ကနေ အောက်မဆင်းသေးဘဲ လီးကို အတွင်းသားနှင့် ဆွဲညှစ်၍ လရည်ကုန်အောင် ညှစ်ပေးနေသည့် စောက်ဖုတ်ကြီးကို အရမ်းချစ်မိသွားသည်။
ကောင်းလားမောင်……….
ကောင်းတယ် မရယ်… အမြဲတမ်းသာ ဒီစောက်ဖုတ်ကြီး လိုးချင်နေမိတယ် သိလား
မကလည်း ဒီလိုပဲ.. မောင်လီးကြီးကို စွတ်ထားချင်တယ် သိလား…
ယမင်းစိတ်ထဲ ဒေါသ ရမ္မက် မနာလိုခြင်းတို့ ပေါင်းစပ်ထား၍လား မသိ စောက်ဖုတ်က အရည်တွေ ပန်းထွက်လာသည် အထိ ကောင်းလွန်းသွားသည်။ သူတို့ ဘာဆက်လုပ်အုံးမလည်း အသာ နားစွင့်ရင်း အ၀တ်အစား သပ်သပ်ရပ်ရပ် ဖြစ်အောင် ပြန်၀တ်လိုက်သည်။
မရယ်…မောင် လက်ထပ်ပါရစေနော် မကို သနားလွန်းလို့ပါ သမီးနှစ်ယောက်နဲ့ မ ရုန်းကန်ရတာ မကြည့်ရက်လို့ပါကွာ…..။
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
မရောက်ပါစေနဲ့လို့ ဆုတောင်းခဲ့သော နေ့ရက်တော့ ရောက်ရှိခဲ့လေပြီ နာကျင်ခြင်း၊ ၀မ်းနည်းခြင်းတို့ ပြည့်နေသောကြောင့် အခန်းအပြင် မထွက်ဘဲ ကြိတ်ငိုနေမိသည်။
ဒီလူကြီးနှင့် လက်ထပ်ရလား အမေရယ်…
တစ်သက်လုံး ကျွေးမွေးပြုစုလာသော အမေ့ကို အပြစ်မတင်ရက် သမီးတွေ ကျေင်းစရိတ်နှင့် ဟိုလူ သည်လူဆီမှာ အမေ့ အကြွေးများကို သိရသော အခါ သဘောမတူပေမယ့် ခေါင်းငြိမ့်လိုက်ရသည်။ ရွန်းလဲ့ကား ဘာဆို ဘာမှ အရေးမစိုက်.. အရွယ်ငယ်သေးတာလည်း ပါမည်… သူ့အပေါ်လည်း ဟိုလူကြီးက ကောင်းပုံရ၍  သူက ၀မ်းနည်းပုံ မပုံ…။
မမရေ.. သမီးတွေခေါ် အပြင်မှာ ညစာ ထွက်စားရအောင်…
ဟုတ်မောင်…ခဏစောင့် သမီး.. ယမင်းရေ..
တံခါး ဖွင့်ပါအုံး…
အမေ့..ဆို ငို၍ တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ပြေးဖက်မိသည်။ ဖက်ထားသော သမီး လက်နှစ်ဖက်ကို ဖြေလျော့၍ ပါးလေးကို နမ်းကာ ၀မ်းမနည်းပါနဲ့ သမီးရယ်.. အမေတို့အတွက် ရွေးစရာ လမ်းမှ မရှိတော့တာ သမီးလေးသာ စာကြိုးစား လိမ်လိမ်မာမာနေနော်… ကဲ.. အ၀တ်အစားလည်း အပြင်ကို ညစာ ထွက်စားရအောင်.. ရွှန််းလဲ့ရေ.. အ၀တ်အစားလဲတော့ အပြင်မှာ ညစာ သွားစားမယ်..။
နှစ်အိမ် တစ်အိမ် ဖြစ်သွားပြီ ဖြစ်၍ သားသမီး သုံးယောက်လုံး အိမ်ပြောင်းကြသည်။ သမီးတွေအတွက် တစ်ယောက် တစ်ခန်း ပေးထားသည်။ အိမ်က ကျယ်၀န်းပြီး အိမ်ထောင်စု ပရိဘောဂ အစုံအလင်နှင့်မို့ ရွန်းလဲ့ကတော့ ပျော်နေသည်။ သူ သဘောအကျဆုံးကာ ရေချိုးခန်းထဲမှာ Bathtub နှင့် ရေပန်းပါခြင်းပင်…
ဒီလူကြီးကား ဟန်ဆောင်ကောင်းလှသည် အားလုံးရှေ့တွင် သူ့ကို သမီးအရင်းလို ဆက်ဆံသည်။ ဒင်နာမှာ သူမှ အပ အားလုံး ပျော်နေကြသည်။  မပျော်ပေမယ့် အမေ့တို့ စိတ်ဆင်းရဲမှာ စိုး၍ ပြုံးနေရသည့် ဘ၀..
မြန်မြန် ပြန်ချင်လှပြီ..။ စားပြီး၍ အိမ်အပြန်မှာ ဒီလူကြီး ဘာတွေ ကြံစည်နေလည်း ဆိုတာ တွေးရင်း အိမ်ပြန်ရောက်မှ အတွေးက နိူးထလာမိသည်။
အမေတို့ အိပ်သည့် အခန်းနှင့် ယမင်းအခန်းက ကပ်လျက်ဖြစ်ပြီး ယမင်းအရှေ့ခန်းမှာ ရွန်းလဲအခန်း ရှိသည်။ ဘေးမှာ တစ်ခန်း ပိုသေးသည် ဧည့်သည်များ လာလျင် နေဖို့ဟု ပြောသံတော့ ကြားသည်။ ထိုအခန််းဘေးမှာက ရေချိုးခန်း ဖြစ်သည်။
ဘာလိုလိုနှင့် ဒီအိမ်ရောက်တာတောင် နှစ်လလောက် ရှိပြီ.. သူ့အပေါ် မရိုးမသား ဆက်ဆံတာလည်း မလုပ်၍ စိတ်ထဲမှာ ပျော်သလိုလို ရှိသော်လည်း.. ညဘက်ရောက်တိုင်း အမေတို့ အခန်းဘက်က လိုးနေသည့် အသံက ရမ္မက်တွေကို အရမ်းကြွစေသည်။ ခိုးကြည့်ချင်သည့် ဆန္ဒကလည်း မတားဆီးနိုင် ဖြစ်နေသည်။ အပေါက်ကလည်း မရှိ… ကားထားသည့် အထပ်သားက စေ့လွန်းလှသည်။ မနေနိုင်သည့် အဆုံး ရေလေး ဆွတ်ပြီး အပေါက်သေးသေးလေး ဖောက်ဖို့ ကြိုးစားရင်း နောက်မှ သတိရသွားသည်။ ဒီဘက်က မြင်ရလျှင် ဟိုဘက်ကလည်း အပေါက် တွေ့သွားမှ ဆိုးလှသည်။ အမေတို့ အခန်းဘက် ခြောင်းကြည့်ချင်စိတ်က တားမရ၍သာ အပေါက်လေး ဖောက်လိုက်ပြီး စက္ကူလေးနှင့် ပြန်ပိတ်ထားလိုက်သည်။ သူတို့ ချစ်တင်းနှောချိန်ဆို ဖွင့်ကြည်လျင် သတိမထားမိလောက် ဟု တွေးမိရင်း ကျေနပ်သွားသည်။
ပုံမှန်ဆို မနက်ခင်း မိုးလင်းတာနဲ့ ဦးစိုးပိုင်က လွဲ၍ အားလုံးနီးပါး အပြင်ထွက်ကြသည်။ ညနေမှ အားလုံး ပြန်ဆုံသည်က များသည်။ ဒီနေ့ ယမင်း အိမ်ပြန််အလာ မူးနေသော လူနှစ်ယောက် သူ့နောက်က လိုက်လာပြီး ရိသဲ့သဲ့ ပြောနေသဖြင့် အိန္ဒြေမပျက် လျှောက်နေရသော်လည်း ကြောက်မိသည် ရှေ့လမ်းက လူပြတ်သည်။ ထင်ထားသည့် အတိုင်းပင် ထိုးလမ်းကြား အရောက် အနား အတင်းကပ်လာပြီး လက်မောင်းကို ဆွဲကာ
မင်းသမီးလေး.. ဒို့ မင်းလေးကို ကြွေလွန်းလို့ပါကွာ…
မူးနေသည့် ပါးစပ်က အရက်နံံ့ တထောင်းထောင်းနှင့် ရည်းစားစကား ပြောခံရသည်မှာ ရှက်စရာ ကောင်းလှသည်။ လက်မောင်းကိုင်ထားသည့် လက်ကို ဆတ်ကနဲ ဖယ်ရင်း ပါးရိုက်မည် အပြု နောက်တစ်ယောက်က လက်ကို ၀င်ဖမ်းရင်း ချုပ်ထားသည် ထိုစဉ် အခြား တစ်ယောက်က ပါးကို ကိုင်ရင်း နမ်းမည်ဟန် ပြင်နေသည်။ ရှက်သည့် စိတ်နှင့် ၀မ်းနည်းသည့်စိတ် ပေါင်းတိုင်း ဘာဖြစ်မှန်းမသိ စောက်ဖုတ်က စိုလာသည်။
ဟေ့ရောင်တွေ ခွေးသူတောင်းစားတွေ ငါ့သမီးကို မထိနဲ့ ဆိုပြီး ဦးစိုးပိုင် ရောက်လာပြီး ဆွဲထိုးတော့သည်။ သူ့ဗလကြီးနှင့် ဆိုတော့ ဟိုနှစ်ကောင် ထွက်ပြေးသွားသည်။
လာသမီး…မကြောက်နဲ့ အိမ်ပြန်ရအောင် ဆိုပြီး လက်ဆွဲခေါ်သွားသည့်နောက် ယောင်ချာချာ ပါသွားခဲ့သည်။ အိမ်ရောက်တော့ အမေက
ဘာဖြစ်လာတာတလည်း သမီး…
လမ်းမှာ အမူးသမားတွေ ဆွဲလားရမ်းလာ လုပ်လို့ပါ.. ဦးစိုး ရောက်လာလို့ တော်သေးတယ်..
ကဲ  မမရေ.. သမီး နှစ်ယောက်လုံး ကျောင်းကြို ကျောင်းပို့ ကျနော် လုပ်ပေးပါ့မယ် ခေတ်က ကောင်းတာ မဟုတ်ဘူး။
သူ့ခွင်ထဲ ၀င်သွားပြီလားဟု ယမင်း စိတ်ပူမိသေးသည်။ နောက်နေ့က စလို့ အငယ်မကို လမ်းမှ ချပြီးလျင့် ကျောင်းထိ ကားနှင့် လိုက်ပို့ပေးသည်။ လမ်းမှာလည်း စကားမပြောဖြစ် သူနှင့် ရွန်းလဲ့ကတော့ ဓာတ်ကျနေသည်။ ညနေ လာအကြိုမှာ လက်ထဲမှာ အထုပ်လေး တစ်ထုပ် ကိုင်လာသည်ကို တွေ့ရသည်။
ကားပေါ်ရောက်တော့ ဒီမှာ သမီးအတွက် ဦး ဖုန်း၀ယ်လာတယ်…  ကြိုက်ရဲ့လား…
Samsung Note 5… ဒီလို ဖုန််းမျိုး ကိုင်ချင်သည်မှာ ကြာပြီ.. အမေ့ကို သနား၍ မပူဆာရက်ပေ.. ဒီလူကြီး အဆင့်တက်လာမည် ဆိုး၍ ပျော်ရွင်မှု မပြမိ..
ရပါတယ်…အဆင်ပြေပါတယ်… ဟုတ် မဆိုးပါဘူး… ဟု ပြောရင်း ကားပေါ် တက်ထိုင်မိသည်။ ရွန်းလဲနဲ့ အမေကတော့ သူနဲ့ မတူ.. အရမ်းကို ပျော်နေသည်
နံပါတ်တွေကလည်း အစဉ်လိုက်ဆိုတော့ မှတ်ရလွယ်သည်။ ဖုန်းမသုံးဘူး၍ အင်တာနက်လည်း သေချာ မကြည့်တတ် အိမ်မှာကလည်း ဒီလူကြီးပဲ နားလည်တာ မတတ်နိုင် သူ့ကိုပဲ သွားလုပ်ခိုင်းရမည်။ တီဗွီရှေ့မှာ အမေနှင့် သူတို့ သုံးယောက် တီဗွီကြည့်နေရင်း  ဖုန်းသုံးတာ သင်ပေးနေသည်။
ယမင်းလာလေ…အန်ကယ် အင်တာနက် ဖွင့်ပေးမယ်… ပေး သမီး ဖုန်း….
ဒီစောက်ဖုတ် ဖောင်းဖောင်း ပိုင်ရှင်လေးကို စားရဖို့ အရေး မအေဖြစ်သူကိုလည်း ယူလိုက်ရသည်။ ရင်းထားရသည့် အရင်းအနှီးက မသေး… လဘက်ကောင်း စားချင်ရင် ပလောင် တောင်တက် နှေးရမည် ဆိုသည့် စကားကို လက်ကိုင်ထားပြီး.
အချိန်အခါကို စောင့်နေရသည်။
မသိမသာလေး ဖုန်းကို အင်တာနက် ဖွင့်ပေးရင် Browser မှာ all site လေးကို defult တင်ထားပေးလိုက်သည်။
ရပြီ သမီး စမ်းသုံးကြည့်……..။
အခန်းထဲ ပြန်ရောက်တော့ အင်တာနက် ဟိုနှိပ်သည်နှိပ် လုပ်လိုက် ဓာတ်ပုံရိုက်လိုက်နှင့် ကိုယ့်ဟာကို သဘောကျနေသည်။
မနက်ခင်း အစောဆိုလျင့် ကိုစိုးပိုင်က အပြေးလေ့ကျင့်သည်။ ပုံမှန် ခြောက်နာရီခွဲလောက်ဆို ထ၍ ဘယ်အချိန် ပြန်ရောက်လည်း မသိပါ။ တစ်ခါတရံ ကိုစိုးပိုင်က ဘယ်မှမသွား ရေချိုးခန််း ကပ်လျက် အခန်းထဲ ၀င်လျက် ရေချိုးတာ ချောင်းနေခြင်း ဖြစ်သည်။
ကိုစိုးပိုင် အိမ်မှာ မရှိမှန်းသိ၍ ရွန်းလဲ့နှင့် ယမင်း လွတ်လပ်စွာ ရေချိုးနေကြသည်။ အလုံခန်း ဖြစ်၍ ချွတ်ချိုးသည်က များသည်။ ယမင်းက ပိုဆိုးသည်။ ရေချိုးလျင် သူ့စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်လိုက် ဖြဲလိုက် နို့ကို ကိုင်ကြည့်လိုက်နှင့် မှန်ရှေ့မှာ အမြဲ လုပ်နေကြ
ကိုစိုးပိုင် ဒါကို ကြည့်ရင်း အမြဲ ဂွင်းထုဖြစ်သည်။ ရွန််းလဲ့ကား စောက်ဖုတ်မွေးပင် ရေးတေးတေး ရှိသေး၍ ကိုစိုးပိုင် သိပ်ဖီးလ်မလာပေ။ ယမင်း ရေချိုးတာ ချောင်းလိုက် ဂွင်းထုလိုက်နှင့် ညဘက် မခင်အေး လုပ်ရင်တောင် ယမင်း မျက်နှာလေးကို မှန်းပြီး လိုးဖြစ်လေသည်။
………………..
ယမင်း ကျောင်းရောက်တော့ သူငယ်ချင်းတွေကို ဖုန်းကြွားမိ၏။ သူတို့ထဲတွင် မသော်က အကျွမ်းဆုံး မိဘများကလည်း ပိုက်ဆံရှိ၍  သူလိုချင်တာ အကုန်ဖြစ်နေသူ..
ယမင်းရေ…လာ ငါ့မှာ ရှိတာတွေ နင့်ထဲ ပြောင်းပေးမယ် ဆိုပြီး သီချင်းတွေကော blue movie တွေပါ ထည့်ပေး‌လိုက်သည်။
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

ညနေစောင်းလို့ ကားလာကြိုတော့ တက်ထိုင်ပြီး ဖုန်းလေးပွတ် သီချင်းလေး နားထောင်ရင်း သဘောကျနေမိသည်။ ရှေ့ခန်း ဘက်မှန်ကနေ ယမင်းကို လှမ်းရှိုးလိုက်တော့ ဟနေသာ စကတ်ကြားက ပင်တီ ပန်းရောင်လေးကို တွေ့လိုက်ရသည်။ အပြင်မှာ တွေ့ဖူးသော စောက်ဖုတ် ဖြစ်ပေမယ့် ကြည့်လို့ ကောင်းနေသည်.. ဖောင်းကားနေသော စောက်ဖုတ်လေးကို မှုတ်ပေးချင်စိတ်က ထိန်းမရချင်တော့ လူရှင်းသည့်နေရာ ခဏရပ်ပြီး မုဒိမ်းသာ ကျင့်လိုက်ချင်သည်။
အိမ်ပြန်ရောက်တာနဲ့ အခန်းထဲ၀င် အ၀တ်အစားလဲ ဖုန််းနှင့် နှစ်ပါးသွား ပုံမှန်ဆို အားလုံးစားပြီးမှ သူ ညစာ၀င်စားတာ များသည်။ အားလုံးက ပုံမှန်အတိုင်း လုပ်ရှားနေသည်။ သူမ တစ်ယောက်တည်းသာ ညဘက်ရောက်လာလျင် စိတ်လှုပ်ရှားနေသည်။ ဒီနေ့ ညက ပိုဆိုး၏ အပေါက်ထဲမှာ ချောင်းကြည့်ဖို့ အရေး တွေးရင်း စိတ်လှုပ်ရှားမိသည်။ ထုံးစံအတိုင်း ဆယ်နာရီကျော် တီဗွီပိတ်ပြီး အမေတို့ အခန်းထဲ ၀င်လာတော့ အိပ်ချင်ယောင် ဆောင်ပြီး နားစွင့်နေမိသည်။
မောင်ကလည်းကွာ အရမ်းကြီးပဲ.. ခဏနေပါအုံး.. အင်္ကျီလဲချင်လို့
လာပါမရယ်… ဒီအတိုင်းလေး ဖီးလ်လာလို့ပါကွာ… မောင် မစောက်ဖုတ်ကြီးကို မှုတ်ပေးချင်လို့
အသံတွေက သူ့ကို အိပ်ယာထက်က အမြန်ထကြည့်ဖို့ အရမ်းလှုံ့ဆော်နေ၍ ထချောင်းမိသည်။ အမေ့ ပေါင်နှစ်လုံးကြား ခေါင်းကြီး ငုံ့ပြီး လှုပ်ရှားနေသည့် ဒီလူကြီးရဲ့ အ၀တ်မဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကြီးကို ကြည့်ရင်း
အသည်းယားမိသည်။
အမေကား ကောင်းလွန်း၍ ထင်သည်။ မျက်လုံးလေးမှိတ် ပါးစပ်လေး ဟပြီး တိုးတိုးလေး ညည်းနေသည်။
မ…မောင်ကိုလည်း မှုတ်ပေးအုံး…
ကိုစိုးပိုင် အိပ်ယောပေါ် လှဲ၍ လီးကို ကော့ပေးထားသည်။ ယမင်း မျက်နှာလေး တွေးရင်း လီးက ပိုတောင်လာသည်။
မောင်…အရမ်းကောင်းလား…..
အင်း…လုပ် မ… ဥတွေပါ ငုံပေးကွာ..
ကြည့်နေရင်း အရမ်း အသည်းယားလာသလို ပေါင်ကြားကလည်း စိုလာသည်။ လွတ်လပ်သည့် အနေအထားဖို့ တစ်ကိုယ်လုံး ချွတ်ပြီး ပွတ်နေမိသည်။ အမေက ဒီလူကြီးပေါ် ပြောင်းပြန် လှည့်ထိုင်ကာ သူ့ဘက် မျက်နှာပေးထားသည် စောက်ဖုတ်ကြီးထဲ လီး၀င်သွားသည့် အဖြစ်အပျက်က ပိုပြီး စိတ်ထစေသည်။ မခင်အေးက ဒီပုံစံကို အရမ်းကြိုက်သည် အပေါ်ကနေ စိတ်ကြိုက် လှုပ်ရှား၍ ရသည်။ ကိုစိုးပိုင် ဒူးကို အားပြုကိုင်ရင်း အပေါ်က ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ဆောင့်ပေးလိုက်သည်။
မောပြီ မောင်ရယ်…မ,ကုန်းပေးမယ်လေ.. နောက်ကနေ ဆောင့်..နော်…
ပြေပြောဆိုဆို ကုတင်ပေါ်တက် ဒူးလေးထောက်ပြီး ခေါင်းလေးစိုက်ကာ ဖင်ကို အစွမ်းကုန် ကော့ပေးထားသည်။ လီးကို စောက်ဖုတ်နှင့် တိုက်ကစား၍ အဖုတ်ထဲ ထည့်လိုက်သည်နှင့် ကိုစိုးပိုင် အသားကုန် ကြမ်းတော့သည်။
ကောင်းလိုက်တာ မောင်ရယ်..ဆောင့်ပါ.. ဆောင့်… အား.. အား…ရှီး…အိုး… မ,ပြန်ဆောင့်ပေးမယ်….
မခင်အေးက ဖင်ကြီးနှင့် ပြန်ဆောင့်သည့် အတွက် လီးနှင့် စောက်ဖုတ််သံ တဖတ်ဖတ် စည်းချက်ညီစွာ ပေါ်ထွက်နေသည်။ ဆယ်မိနစ်လောက် ကြာတော့ ကိုစိုးပိုင် လှုပ်ရှားမှုက အရမ်းသွက်လာသည်။ သူ့အလိုလို လှုပ်ရှားလာသော စိတ်နှင့်အတူ ယမင်းလက်တွေက စောက်ဖုတ် အတွင်းထဲ နှစ်ချောင်းထည့်နိုက်ရင်း အရမ်းမြန်လာပြီး အထွတ်အထိပ်ထို့ ရောက်ရှိသွားသည်။
တစ်ရှူးစလေးနဲ့ ယူသုတ်ပြီး ကုတင်ပေါ်တက် မျက်စိတ်မှိတ်ကာ အိပ်ဖို့ ကြိုးစားပေမယ့် အိပ်လို့မရ.. ဒီ မုန်းစရာကောင်းသော လူကြီးရဲ့ လီးထိပ် ဒစ်ကြီးကို ပြန်မြင်ယောင်နေသည်။ မနေ့ညက အိပ္မရ၍ မနက် အိပ်ယာထ နောက်ကျသွားသည်။
ယမင်းရေ…ယမင်း.. ထတော့လေကွယ်.. ဒီနေ့ ကျောင်းမသွားဘူးလား..
မေ့မေ့အသံကြားမှ ကမန်းကတန််း အိပ်ယာပေါ်က ကုန််းထ၍ နာရီကြည့်တော့ ခုနစ်နာရီခွဲနေပြီ.. ရေချိုးရန် ရေချိုးခန်းထဲ၀င် အမြန် ရေမိုးချိုး ကျောင်းသို့ ပြေးရသည်။
ယမင်းသည် ချစ်စရာ ကောင်း၍ လှပသော မိန်းမပျိုလေး ဖြစ်သောကြောင့် သူ့ကို လိုက်နေသူတွေ များသည်။ ထိုသူများထဲမှ အာကာထက်ကိုတော့ သဘောကျသည်။ ကိုယ်ပိုင် ကားနှင့် ကျောင်းတက်နိုင်သော သူ ဖြစ်သလို ရုပ်ကလည်း ခပ်သန့်သန့်မို့ သူနှင့်တွဲဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ ဒီနေ့ သူ့ကို အဖြေပေးမယ် ဆိုပြီး သူနှင့်အတူ ကန်တော်ကြီးထဲ လိုက်လာခဲ့သည်။ ရင်ထဲက အချစ်ထက် ဟန်ပြလောက်သာ သေဘာထား၍ သိပ်တော့ ရင်မခုန်…။ သူများတွေ အဖြေပေးသလို ကဗျာလည်း မဆန်ခဲ့ လူရှင်းသည့် နေရာအရောက် ယမင်းပခုံးနှစ်ဖက်ကို ကိုင်ရင်း
ကိုယ့်ကို အဖြေပေးတော့လေကွာ
ရင်ခုန်သံနှင့် ထပ်တူမကျသော စကားနောက်တွင် ချိုမြိန်မှု ပါလိမ့်မည်ဟုတော့ မထင် ဟန်ဆောင်ပြုံးရင်း ခေါင်းငြိမ်ပြလိုက်သည်။ ယောက်ျားသဘာ၀ ချစ်သူ ဖြစ်သည်နှင့် စပြသည်။ ယမင်းကို ဖက်ထားပြီး သူ့လက်များက လှုပ်ရှားနေသည်။ ယားကျိကျိနှင့် သိပ်ပြီးဖီးလ်မလာ…။
အာကာထက်က အတွေ့အကြုံ နုသေးသည်။ ယမင်းကို ဟိုပွတ် သည်ပွတ်နှင့် နို့အုံလေးကို အပေါ်က ကိုင်ရင်း ဖီးလ်တက်နေသည်။ ငြင်းဆန်မှု အလျင်းမရှိသော ချစ်သူကို ကြည့်ရင်း ပေါင်ကြားထဲ လိုက်နှိုက်ကာ ပင်တီ အပေါ်ကနေ ပွတ်နေသည်။ လက်တစ်ဖက်က ပွတ်ပေးရင်း လက်တစ်ဖက်က သူ့ပစ္စည်း သူကိုင်ကာ ဂွင်းထုနေသည်။ ငါးမိနစ်လောက် အကြာ သူ့လက်တွေ မြန်လာသည်။ ခဏနေတော့ ဆတ်ခနဲ တွန့်ပြီး ရပ်သွားသည်။ မထိတထိ ကိုင်တွေ့မှုသည် ရမ္မက်ကို ပိုကြွစေသည်။ သို့သော စိတ်ကျေနပ်မှုတော့ မရခဲ့ပေ…။ ကောင်းနေတုန်း ဖြတ်ခနဲ ရပ်သွားပြီး သူ့ရဲ့ ပါးပြင်ကို နမ်းကာ
ဆောရီး ယမင်းရယ်… ကိုယ် အဆင့်ကျော်သွားတယ်.. ဆောရီးနော်…
ပါးကျိုးအောင် ရိုက်ချင်သည့် စိတ်ကို မနည်း ထိိန်းထားရသည်။ ရမ္မက်မီးကို နိူးဆွပြီး တစ်ကိုယ်ကောင်း ဆန်လွန်းသည့် သူ့ကို အတော်လေးကို မုန်းတီးမိသည်။ ဆက်မလုပ်လို့ စိတ်ဆိုးနေသည့် မျက်နှာကို သူ့က ဒီလို လုပ်လို့ စိတ်ဆိုးနေသည် ထင်၍ ချော့နေသည့် အာကာထက်ကို ကြည့်ပြီီး စိတ်ပိုတိုလာသည်။
ပြန်တော့မယ်ဟာ…………
အိမ်ထိလိုက်ပို့ပေးလေသည်။ အိမ်ပြန််ရောက်တာနဲ့ လှည့်တောင် မကြည့်ချင်ပေမယ့် လက်ပြနှုတ်ဆက်လိုက်သည်။ စူပုပ်ပုပ် မျက်နှာနှင့် ကားပေါ်က ဆင်းလာသည့် ယမင်းကို ကြည့်ရင်း ဘာဖြစ်လာတာလည်း ကိုစိုးပိုင် တွေးနေမိသည်။ မသိချင်ယောင် ဆောင်ကာ အခန်းထဲ ပြန်၀င်ရင်း အသံကို နားစွင့်နေမိသည်။
ယမင်းက ဒေါသထွက်လေ ဖီးလ်တက်လေ အမျိုးအစားထဲက ဖြစ်သည်။ ယခုလည်း အာကာထက်ကို ဒေါသထွက်သည့် စိတ်ကြောင့် စောက်ဖုတ်က စိုနေပြီ အခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် အ၀တ်အစားချွတ်ကာ ဖုန်းထဲက အောကားတွေ ကြည့်ရင်း ကိုယ့်ဟာကိုယ် ပွတ်ရင်း ဖီးလ်ဖြစ်နေသည်။ အလောတကြီးနှင့်မို့ တံခါးကို သေချာ မပိတ်မိခဲ့ပေ။
ကိုစိုးပိုင်သည် အခန်းထဲကို နားစွင့်ရင်း ချက်ချသံ မကြား၍ ချောင်းရန် စိတ်ကူးလိုက်သည်။ ဘယ်သူမှလည်း မရှိ၍ သူ့ကို ကံတရားက မျက်နှာသာ ပေးနေသည်။ တံခါးလေး အသာဟ၍ ချောင်းကြည့်လိုက်တော့ ချစ်ဆုံးလေးက ၀တ်လစ်စလစ်နှင့် ဖုန်းကြည့်ရင်း စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်နေသည်။ ခွင့်သာခိုက်မှ မလိုက်ချင်လျင် အမိုက်နင့်ပြင် ရှိပါအုံးမလား ဆိုသည် စကားကို လက်ကိုင်ထား အခန်းတံခါးကို အသာလေး ဖွင့်ရင်း ကုတင်ခြေရင်းကို လေးဘက်ထောက် ၀င်သွားခဲ့သည်။ ပေါင်ကို အစွမ်းကုန် ကားထားခါ ဖီးလ်ဖြစ်နေသော ယမင်းက သတိမထားမိပေ။
အို့…အမေ့..မလုပ်ပါနဲ့.. ရှင် လူယုတ်မာကြီး.. လွှတ် လွှတ်.. စောက်ရှက်မရှိတဲ့ လူကြီး.. လူယုတ်မာ……..
အော်ချင်သလို အော်လေ ဘယ်သူမှ မကြားဘူး…
သမီလေး စောက်ဖုတ်ကို အန်ကယ် လျက်ချင်လို့ပါ…
ခြေထောက်က အတင်းကန်ရင်း ရုန်းနေသောကြောင့် ဒူးနှစ်ချောင်းကို ကိုင်ကာ
ဖြဲထားရင်း စက်ဖုတ်ကို အလျားလိုက် လျှာနှင့် လျက်ပေးလိုက်သည်။ ဖီးလ်အတက်ဆုံး အချိန် ဒေါသထွက်နေ၍ ပိုဆိုးလာသည်။ ပါးစပ်ကသာ ဆဲနေသော်လည်း သူ့စောက်ဖုတ််က ဒီလူကြီးလျှာကို စွဲမက်နေလေပြီး ခါးလေး ကော့ကော့ပေးကာ အရည်တွေ စီးကျနေသည့် စောက်ဖုတ်ကို ကြည့်ပြီး ဒီလူကြီး အထင်သေးမည်ကို စိုး၍ ကိုယ့်ဘာသာလည်း ရှက်မိသည်။
အစိလေးကို ငုံထားပြီး ၀လုံးဝိုင်းပေးနေသော လျှာအစွမ်းက အာကာထက် လက်နှင့် ကွာလွန်းလှသည်။ ပြောရင်းဆိုရင်း ဒီကောင့်ကို ပိုမုန်းလာသည်။ သူ့ကြောင့် ………
ကောင်မလေး အရမ်းဖီးလ်တက်နေသည့်ကို ကြည့်ရင်း သူ့လီးကြီးက တဆတ်ဆတ် တောင်လာသည်။ တစ်သက်လုံး မှတ်မိသွားစေရင် ရည်ရွယ်၍ တစ်ချီပြီးအောင် လျက်ပေးလိုက်သည်။ တော်တော်ထန်သည့် ကောင်မလေး စောက်ရည်တွေ ထွက်လာတာ မနည်း။
ရှင် တော်တော် ယုတ်မာတာပဲ.. မအေလည်း လိုးတယ်… သမီးလည်း လိုးချင်တယ်… သွား.. အခန်းထဲက ထွက်သွား…
သွားမှာပါ ချစ်သမီးလေးရယ်.. မသွားခင် ပြုစုပေးမယ်နော်….
ပေါင်ကို ဆွဲကားကာ သူ့လီးကြီးနှင့် စောက်ဖုတ်ကို တေ့၍ စောက်မြင်ကပ်စရာ မျက်နှာပေးနှင့် စကားပြောနေသော
ဒီလူကြီးကို ပိုပြီး ရွံလာသည်။ သူကသာ ရွှံနေတယ်… စောက်ဖုတ်ကတော့ ချစ်နေပုံ ရသည်။ အ၀င်လမ်းကြောင်း ချောစေရန်
အရည်တွေ တရစပ် ထုတ်ပေးနေသည်။
အိုး…. ရှီး…အား..ပြတ်ထုတ်…ပြန်ထုတ်.. မလုပ်နဲ့…
ပါးစပ်က ထုတ်ခိုင်းပြီး လီး၀င်ကောင်းအောင် ကော့ကော့ပေးနေသည့် ယမင်းကို ကြည့်ပြီး လီးက ပိုတောင်လာသည်။ စီးပိုင်နေသည့် စောက်ဖုတ် အတွင်းသား နုနုများအပြင် ရှာမှရှားသည့် စောက်ဖုတ်ပိုင်ရှင်လေး ထိပ်လေးသာ သွင်းပြီး ကစားနေမှုကို စောက်ဖုတ်က လက်မခံ ပို၀င်စေရင် ခါးအကော့ တင်ပါးကို အားပြုပြီး အ၀င်နက်စေရန် ကြိုစားသည့် အခိုက်နှင့် ဆုံသွား၍ မင်းသမီးလေး နှုတ်ဖျားက……..။
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
အား…ရှီး…မှန်းရခက်သည့် ရမ္မက်သံများက သွေးသားကို ပိုမို ကြွလာစေသည်။ အသာလေး မျောလိုးနေရာက လီးပို၀င်လာအောင် ကော့တက်ပေးနေသော စောက်ဖုတ်ဆန္ဒကို မလွန်ဆန်နိုင်ဘဲ ခါးအားထည့်ရင် အတင်းကြုံးချင်လာသည်။ ဘောနှင့် စောက်ဖုတ် ရိုက်လို့ ထွက်လာသည့် ပြက်.. ဖတ်.. ဖတ််လ်..  အသံလေးက နားထောင်လို့ပင် ကောင်းနေသေးသည်။
လိုးချင်သည့် စောက်ဖုတ်ကို လိုးနေရလို့လား မသိ… လီးကလည်း အလိုက်သင့် နူးညံ့သော အတွင်းသားကို ဒစ်ဖျားက ထိသွားတိုင်း အသည်းခိုက်အောင် ကောင်းလွန်းနေသည်။ ဆယ်မိနစ်လောက် ကြာတော့ မအောင့်နိုင်ဘဲ… အပြင်ကို ထုတ်ပြီး စောက်ဖုတ်ပေါ် ပန်းပေးလိုက်သည်။ ယမင်းမျက်နှာလေးကို ကြည့်လျက် ကိုစိုးပိုင်က တိုးတိုးလေး မေးလိုက်သည်။
သမီး…ကောင်းလား…..
လူယုတ်မာ.. ရှင်. ကျမကို ယုတ်မာတာ ဘာဖြစ်လို့ ကောင်းရမှာလည်း.. အခု အခန်းထဲက ထွက်သွား….
ပါးစပ်က တရစပ် ပြောရင်း အတင်း ကုန်းရုန်းထနေ၍ ကိုစိုးပိုင်
အခန်းပြင်ကို အသာ လှည့်ထွက်ခဲ့သည်။ ကိုစိုးပိုင် ထွက်သွားတော့မှ ယမင်းသည် ရှိုက်ကြီးတငင် ငိုနေပြီး ကိုယ့်ကိုကိုယ် ဒေါသထွက်မိသည်။ သူ အမုန်းဆုံးလူက သူ့ကို တက်လုပ်တာကို ငြိမ်ခံနေပြီး. အလိုတူ အလိုပါ ဖြစ်နေသည့် စိတ်ကိုလည်း ရွံရှာမိသည်။ ပြီးတော့မှ အာကာအကြောင်းကို တွေးရင်း ဒေါသပိုထွက်လာသည်။ အဲဒီကောင် စောက်သုံးမကျလို့.. ။
နောက်ရက်တွေ ကျောင်းသွားတော့ ဒီလူကြီးကို မလိုက်ပို့ခိုင်းဘဲ သူ့ဘာသာသူ သွားမည်ဟု ဆုံးဖြတ်မိသည်။ ဒီလူကြီး အတင့်ရဲလာလျှင် ပိုဆိုးမည်။
ဒီဖြစ်ရပ် ဖြစ်ပြီး တစ်ပါတ်ခန့် ကြာသောအခါ ကိုစိုးပိုင်သည် ယမင်းကို ဘယ်အချိန် ပြန်၀င်လုံးရမလည်း တွေးနေမိသည်။ သူ့အမေကို တိုင်မည် ထင်၍ စိတ်ပူနေသော်လည်း ယခုတော့  ပုံမှန်အတိုင်း ပြန်ဖြစ်သွား၍ အခြေအနေ ကောင်းသည်ဟု ယူဆမိသည်။ ဒီရက်ပိုင်းမှ မခင်အေးကလည်း သိပ်နေမကောင်းတော့ ခွင့်မပေး စားနေကြ မစားရတော့ ပိုစားချင်လာသည် ဖြစ်ချင်ရာဖြစ် ညဘက် အတင်း၀င်လုပ်ဖို့တောင် စဉ်းစားမိသော််လည်း အငယ်ကောင်မလေးပါ လွှတ်သွားမည်ကို စိတ်ပူရသေးသည်။
ယမင်း ကျောင်းတက်ရတာ သိပ်မပျော်တော့ ဘာလိုနေမှန်း မသိ.. သူငယ်ချင်းတွေနဲ့လည်း စကားမပြောချင်၍ လူတိတ်ဆိတ်ရာ ထိုင်ခုံလေးမှာ ထိုင်ပြီး သီချင်းနားထောင်နေမိသည်။ ယမင်း ဆိုပြီး သူ့နောက်က လူတစ်ယောက် လာဖက်၍ လန့်ပြီး ထလိုက်မိကာ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့
အာကာ…ဖာခေါင်း နင် ဘယ်လိုလုပ်လိုက်တာလည်း တစ်ယောက်ယောက် မြင်သွားအုံးမယ်…
ဘာဖြစ်လည်းကွာ ကိုယ်တို့က ချစ်သူတွေပဲ ယမင်း ကိုယ့်ကို စိတ်ဆိုးနေတုန်းပဲလား.
စိတ်ဆိုးတာာမှ နင့်ပါးကို ဗြန်းဗြန်းကွဲအောင် ရိုက်ချင်တာ သိလား… စောက်ကောင်…
သွား… သွား.. ငါ့ အနားက ထွက်သွား……။
စိတ်မဆိုးပါနဲ့ကွာ ကိုယ် ယမင်းကို ချစ်လို့ပါ.. နောက်တစ်ခါ မလုပ်တော့ဘူးနော် ဆိုပြီး အတင်းဖက်ကာ တောင်းပန်နေပုံကို ကြည့်ရင်း ပိုစိတ်ပျက်သွားသည်။ ခံချင်နေသူက သူ့လီးကိုင်ပြီး စောက်ဖုတ်ထဲ ထည့်ပေးရမလို ဖြစ်နေပြီ.. စကားပြောရင်း ဟိုပွတ်သည်ပွတ် လုပ်နေ၍ ပိုးဆိုးသွားသည်။ ဒေါသထွက်တိုင်း စောက်ဖုတ်က စိုလာ၍ အလိုးခံချင်လာသည်.
ဒီကောင်ကလည်း သူလုပ်တာ မကြိုက်ဘူး ထင်၍ နို့ပင် မကိုင်ရဲ ခဏနေတော့ မေသော်တို့ အဖွဲ့ကို မြင်၍ ငါသွားအုံးမယ်ဟာ ဟု ပြောပြီး ပြေးထွက်သွားလေသည်။
ညနေကျောင်းဆင်းတော့ ကားက ကြပ်လွန်းလှသည်။ ကားကြပ်လျင် ထုံးစံအတိုင်း မလူးသာ မလွန့်သာ နှစ်မှတ်တိုင်လောက် စီးပြီးတော့ လူက အဆင်းမရှိဘဲ အတက်ချည်းပဲ ဆိုတော့ ပိုကြပ်လာသည်။ နောက်နားက ဖင်ကို ပူပူကြီး လာလာထောက်၍ လှည့်ကြည့်တော့ အသက် သုံးဆယ်ကျော် အရွယ် ခပ်သန့်သန့် လက်ထဲမှာလည်း အိတ်တစ်ဖက် ကိုင်ထားပြီး သူ့ဖင်ကို နောက်က လီးနှင့် ထောက်နေသည်။ ပုဆိုးနှင့် ထမီ ခံနေ၍ တိုက်ရိုက် မထိသော််လည်း ဘယ်လိုမှန်း မသိ ခံလို့ ကောင်းလှသည်။
ဘေးနားက ထိုင်ခုံကို ကြည့်တော့လည်း သူတို့ကို သတိထားမိပုံ မပေါ်၍ မသိမသာလေးဘဲ နေလိုက်သည်။ ဒီလူက လူလည် အိတ်နဲ့ ကွယ်ပြီး သူ့ဖင်ကြားကို အသာတေ့ပြီး ထောက်ထားခြင်း ဖြစ်သည်။ ငြိမ်ခံနေမှန်း သိ၍ ပိုအတင့်ရဲလာလား မသိ လက်က ပါလာသည်။ လက်၀င်လို့ရအောင် ပေါင်နည်းနည်း ကားပေးလိုက်တော့ အမြှောင်းလေးကို လာပွတ်ပေးသည်။ သို့သော် လိုရာ မရောက်နိုင်အောင် သူ့အိတ်ကြီးက တင်ပါးမှာ လာထောက်နေသည်။
စိတ်မရှည်တောာ့ နောက် ဆယ်မိနစ်လောက်ဆို ဆင်းရတော့မယ်.. အကယ်၍များ သူသာ ညီမလေး အစ်ကိုနဲ့ လိုက်ခဲ့ပါလား ဆိုပြီး တစ်နေရာရာ ခေါ်သွားရင် လိုက်ဖြစ်မှာ သေချာသည်။ ခုတော့ မထိတထိနှင့် ပိုစိတ်တိုလာသည်။ စိတ်တိုလာရင် စောက်ဖုတ်က အရည်ရွှဲလာပြီး စီးကပ်ကပ်နှင့် နေရခက်လှသည်။ ဆင်းရမည့် မှတ်တိုင်ရောက်တော့ ဆင်းပြီး နောက်လှည့်မကြည့်ဖြစ်တော့…
အိမ်ထဲကို ဒေါသထွက်နေသည့် မျက်နှာနှင့် ၀င်လာသော ယမင်းကို ဂျာနယ်ဖတ်ရင်း မြင်မိသည်။ ကားရပ်သံ မကြားရ၍ တစ်ယောက်တည်း ပြန်လာပုံ ထောက်သည်။ သူ့ကို ကျော်သွားလို့ ကြည့်တော့မှ ဖင်မှာ ရေစိုကွက်လေး တွေ့လိုက်ရသည်။
သေချာပါပြီ ဒီကောင်မလေး စိတ်ထပြီး ပြန်လာတာ ဖြစ်မယ်..
မသိမသာ ခဏစောင့်ရင်း အသံကို နားစွင့်လိုက်သည်။ အင်္ကျီလဲနေပုံရသည် မခင်အေးကို ကြည့်လိုက်တော့ မှိန်းနေပုံ ရသည်။ အသာလေး အသံမကြားအောင် တံခါးနား ကပ်ပြီး နားထောင်ကြည့်ပြီး ဟိုနေ့ကလိုများ ဖြစ်မလား ဆိုပြီး တံခါးကိုလည်း ကပ်ပြီး တွန််းကြည့်မိသည်။ တံခါးပေါက်လေး နည်နည်းဟတော့ ကိုယ်လုံးတီးနှင့် ယမင်းပုံစံက စိတ်ကို ပိုထိန်းရခက်သည် အတင်း တွန်းဖွင့်လျင် ပွင့်နိုင်သော်လည်း မခင်အေး နိုးသွားနိုင်သည်။ အိုး… မေ့နေလိုက်တာ ခေါင်းရင် ပြတင်းပေါက်က ကျော်တက်ရင် အဆင်ပြေနိုင်တာပဲ.. သူ့အိမ်က လမ်းထောင့်ဆုံး ဆိုတော့ ဟိုဘက်မှာ ခေါင်းရင်ဘက်မှာ ဘယ်သူမှလည်း မရှိ၍ ပုံမှန်ဆို တံခါး ဖွင့်ထားတာ များသည်။
စဉ်းစားနေဖို့ အချိန်မရ ပြေသွားကြည့်မှ အဖြေသိရမည် ဆိုသည့် အသိကြောင့် အိမ်နောက်ဖေးဘက်ကို အပြေးလာမိသည်။ ကံကောင်းသည်လား.. ကံဆိုးသည်လားတော့ မသိ တံခါးပေါက်က ဖွင့်ထားသည်။ အတင်း၀င်လုံးလို့ အော်လိုက်လျင်တော့ စောက်ရှက်ကွဲပြီး အဖမ်းခံရမည့်ကိန်း ဟိုတစ်ကြိမ်ကလို ခံရင်တော့ အကောင်းသား တွေးရင် ဗျာမြားနေသည်။
တစ်ကိုယ်လုံးလည်း ထူပူနေပြီ..လိုးချင်သည့် စိတ်ကို တားမရသည့် အဆုံး.. တံခါးဘောင်ကို အားပြုပြီး ခိုတက်လိုက်သည်။ ဖုန်းက အောကားကို နားကြပ်တပ် ကြည့်နေသော ယမင်းက သတိမထားမိ အသာလေး လေးဘက်ထောက် သွားပြီး ပက်လက်လှန်နေသော ယမင်းကို တက်ခွက်လိုက်သည်။
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
ယမင်းကို တက်ခွပြီး နှုတ်ခမ်းချင်း ကစ်ဆင်ဆွဲလိုက်သည်။ ပေါင်နှစ်လုံးကို ဒူးဖြင့် ချဲပြီး လက်ကို ချုပ်ထားလိုက်သည်။ ယမင်း ရုတ်တရက် ဆိုတော့ အရမ်း လန့်သွားသည်။ တက်နေသည့် ဖီးလ်လေးတောင် ဘယ်နားရောက်သွားမှန်း မသိ… သေချာ ကြည့်တော့မှ ဦးစိုးပိုင် ဖြစ်နေသည်။
ဒီလူကြီး လျှာကြီးက ပါးစပ်ထဲ ၀င်လာပြီး မွှေ့နေသည်။ ရုန်းဖို့ ကြိုးစားကြည့်သော်လည်း အားက မမျှ.. ဒီကြားထဲ အထိအတွေ့က စကားပြောလာသည်။ ယောက်ျား တစ်ယောက်ရဲ့ လီးကို အတောင့်တဆုံး အချိန်မှာ ဒီလို အထိအတွေ့ကို ရမ္မက်ဆန္ဒက မလွန်ဆန်နိုင် ငြင်းဆန််သည်ဟု အယောင်ပြနိုင်ယုံသာသာပင်…
အတွေ့အကြုံ ရှိပြီးသား ကိုစိုးပိုင်က သိပ်အချိန်မဆွဲ အဖုတ်၀လေး အသာတေ့ပြီး ခေါင်း၀င်အောင် ကြိုးစားကြည့်သည်။ အရည်ရွဲနေသော အဖုတ်ဖြစ်၍ သိပ်မကြိုးစားလိုက်ရ အလိုက်သင့်လေး ၀င်သွားချိန် ခါးအားလေး စိုက်ထည့်ရင်း ယမင်းမျက်နှာကို ကြည့်နေသည်။ ပါးစပ်ကို ဟရင်း မျက်လုံးလေး စင်းကာ ဖီးလ်တက်နေသော ယမင်းကို ကြည့်ရင်း ပိုစိတ်ကြွလာသည်။ ဒီတစ်ခါတော့ အတတ်နိုင်ဆုံး အချိန်ဆွဲထားချင်သည်။ ပက်လက် လိုးနေရင်း ငါးမိနစ်လောက် နေတော့ ပေါင်ကြား ခေါင်းစိုက်ရင်း အစိလေးကို ငုံလိုက် အလျားလိုက် လျှာနှင့် ဆွဲဆွဲသွားတိုင်း ခါးလေး ကော့ပေးနေပုံက တကယ့်ကို ချစ်စရာကောင်းသည့် ပုံစံလေး….
ခဏရပ်ထားပြီး  ပါလေးကိုနမ်း လည်ပင်းလေးကို စုပ်ပေးရင်း ဦးလိုးတာ ကောင်းလား သမီး အမြဲ လိုးချင်တယ်ကွာ ဦး နေ့တိုင်း လိုးပေးမယ်နော်..
လုပ်စရာရှိတာ လုပ်ပါ… ပြီးရင် မြန်မြန်ပြန်….
ဒီကောင်မလေး ဇ,ကမသေး စောက်ဖုတ်ထဲ လီးနှစ်ခါ ၀င်ပြီးတာတောင် မာန်က မလျော့ချင်သေး.. ဒါလည်း ဖီးလ်တစ်မျိုးပင် အသာတကြည် ခံရင်တောင် ဒီလောက် ဖီးလ်ရှိလိမ့်မည် မဟုတ်ဟု တွေးရင်း သူ့ဘေးနား ၀င်လဲပြီး..
သမီး ဖင်လေး နောက်ပစ်ထား ဖက်ပြီး လိုးပေးမယ်…
ကျန်တာ ပြောရင် နားမထောင်ပေမယ် လိုးနေရင်တော့ ကြိုက်တဲ့ပုံစံ ပြော၍ရသည်။ သူပြောသည့် အတိုင်း ဖင်နောက်ပစ်ပြီး လီးပို၀င်အောင် အနေအထား ပြောင်းပေးလေသည်။ နို့အုံလေးကို လက်တစ်ဖက်က ကိုင်ပြီး တစ်ဖက်က ခါးလေးကို ကိုင်ကာ လိုးရတာ အကောင်းဆုံးပင် ပိုပြီးလည်း ရင်းနှိီးစိတ် ရလာသလိုပင်.. ယမင်းက မနေနိုင် ဖင်လေး နောက်ကို ပြန်ပြန်ဆောင့်နေသည်။ အတွင်းက ရိုးတိုးရွတဖြင့် လီးကို အတွင်းကို ရောက်နိုင်သမျှ ရောက်စေရန် ပြန်ဆောင့်ပေးရင်း စည်းချက်ကျကျ အပြန်အလန် လုပ်ပေးရင်း ဖီးလ်တက်နေသည်။ ငါးမိနစ်လောက် ကြာတော့..
သမီးလေး ကုန််းပေးပါလား…ဦး နောက်က လုပ်ချင်လို့…
ကုတင်ပေါ် လေးဘက်ထောင်ပြီး ခေါင်းလေး ငုံ့ကာ ဖင်လေး ထောင်ပေးထားသည်။ ဒီလိုပုံစံကို အောကားတွေထဲမှာ တွေ့ကတည်းက ခံနေချင်တာ ဖြစ်သည်။ ကိုစိုးပိုင် ကုတင်အောက်ဆင်းပြီး ဖင်နှစ်ဖက်ကို ကိုင်ကာ အသာလေး တေ့ထည့်ထားပြီ ဆယ်ချက်လောက် ဖြေးဖြေးလေး ဆောင့်ပေးလိုက်သည် ပြီးတော့ နို့နှစ်ဖက်ကို ကိုင်ကာ အားရပါးရ ဆောင့်လိုးချင်လာသည်။ စိတ်မထိန်းနိုင်သည့် အဆုံး တဖုန်းဖုန််းဖြင့် အသံပင် ကျယ်သွားပြီး မခင်အေး ကြားမှာ စိုးသောကြောင့် ပြန်လျော့ထားရသည်။
အချိန်လည်း သိပ်မရ၍ သူ့ကို အမြန်ပြီးအောင် လက်တစ်ဖက်ဖြင့် အစိထိပ်လေးကို ချေပေးရင် ကိုယ်လည်း ပြီးလိုက်ရသည်။ ပြီးပြီးချင်း ပုဆိုးပြန်၀တ်ပြီး တံခါးဖွင့်လျင် ရတာကို ပြတင်းပေါက်က ပြန်ခုန်ဆင်းသွားသော ဒီလူကြီးကို ကြည့်ပြီး ပြုံးမိသေးသည်။ ဘာတွေ ဖြစ်နေမှန်း ကိုယ့်စိတ်ကိုယ် မသိ.. ကာမဆန္ဒစိတ် အရမ်းထန်လွန်းပြီး အမုန်းဆုံးလူနဲ့မှ အလိုးခံနေရသည့် စိတ်ကိုလည်း စိတ်နာလာသည်။ ယောက်ျား အမြန်ယူတာ ကောင်းမည်ဟု စဉ်းစားမိသည်။
အချိန်ကာလက တဖြေးဖြေး တိုက်စားသွားသည်။ တစ်နှစ်တာ အချိန်အတွင်း ဒီလူကြီးနှင့် လုပ်ဖြစ်ခဲ့တာ အကြိမ်ပေါင်း မနည်း ယောက်ျား ဆိုတာကလည်း လိုချင်ရင် ရှာရခက်သည်။ ရည်းစားတွေ ထည်လဲတွဲသော်လည်း တစ်ဘဝလုံးစာ အတွက်ဆို သင့်တင့်တာ ခုချိန်ထိ မတွေ့သေး.. အမှန်အတိုင်း ပြောရရင် ရည်းစား သုံးယောက်လောက်နှင့် တူတူ နေဖူးခဲ့သည်။ အများစုက သူမ ဆန္ဒကို အပြည့်အ၀ မလိုက်လျောနိုင် ဒီီလူကြီး လိုးတာလောက် ဘယ်တော့မှ မကောင်း.. တစ်အိမ်ထဲ အတူနေ အမြဲလိုးနေကြ ဒီလူကြီးက ယောက်ျားလို ဖြစ်နေ၍များ အခြားလူတွေနဲ့ အာသာဆန္ဒ အပြည့်မတာလား မသိ..။
ဒီနေ့က ဆယ်တန််း အောင်စားရင်း ထွက်မည့်နေ့ အမေနှင့် အငယ်မ အစောကြီး  အောင်စားရင်း သွားကြည့်မည်ဟု ပြောသည်။ အိပ်ယာထတာ နည်းနည်း နောက်ကြတော့ အမြန်ရေချိုးမှ ဖြစ်မည် ဆိုပြီး တဘက်လေး ကိုင်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲ အ၀င်.. နောက်ကနေ ပခုံးလာပုတ်၍…
သမီး…ဦး အရမ်းထန်နေလို့ ရေချိုးခန်းထဲမှာ ဆွဲရအောင်နော်…
ပြောပြောဆိုဆို အခန်းထဲ အတင်းတွန်းပြီး သူပါ လိုက်၀င်လာတော့ ငြင်းနေလို့လည်း မရ။ တီရှပ်လေးကို ချွတ်ပြီး ဘရာလေးကို ပင့်တင်ကာ နို့ငတ်သည့် ကလေးငယ်လို အားရပါးရ စို့နေသည့် ဒီလူကြီးကို ကြည့်ပြီး ပညာပေးအုံးမည်ဟု တွေးမိသည်။
တော်တော့ မစို့နဲ့တော့ အဖုတ်ကို လျက်ပေး ပြီးအောင် လျက်ပေးမှ ဆက်လုပ်မယ်..
တစ်ညလုံး အိပ်ထား၍ ညစ်ပတ်နေသော အဖုတ်ကို လျက်ခိုင်းရတာကိုပညာပေးခြင်းဟု တွေးပြီး ကျေနပ်နေမိသည်။ ကိုးစိုးပိုင်က ဒီကောင်မလေး ရေချိုးခန်းထဲမှာ လိုးချင်နေတာ ကြာပြီ ဖြစ်သည်။ တစ်ခါမှ မလိုးဘူးသေး၍ ဖီးလ်အတက်ဆုံး အချိန် ဖြစ်လေသည်။ စက်ဖုတ်အနံ့က ညသိပ်ထားတာတောင် အနံ့ သိပ်မဆိုးလှ ပြီးတော့ သူ့ဆီက ထွက်လာသည့် ဦးရေ နံ့လေးကို အရမ်းကြိုက်သည်။ ဘယ်အချိန် လျက်ခိုင်းလျက်ခိုင်း ကျေကျေနပ်နပ် လျက်မည့်လူ ဖြစ်သည်။
အလျားလိုက်လေး လျက်လိုက် နှုတ်ခမ်းသားလေးကို စွဲဆုပ်လိုက် အစိလေး ငုံလိုက်နှင့် အားရပါးရ လုပ်ပေးနေသော ဦးရဲ့ အပြုအစုကို တောင့်မခံနိုင်တော့ မပြီးအောင် ထိန်းထားရင်းက တစ်ကိုယ်လုံး တုန်တက်သွားပြီး အထဲက အရည်တွေ တရေဟာ ထွက်ကြလာသည်။ မှန်ရှေ့မှာ အသာကုန်းပြီး ဖင်နောက်ပစ်ပေးလိုက်သည်။ ခါးလေးကို အသာဖက်ထားပြီး ဂုတ်ပိုးလေးကို စုပ်ကာ ပြန်နူးပေးရင်း လက်တစ်ဖက်က လီးကို ကိုင်ကာ စောက်ဖုတ်မှာ တေ့ပြီး သွင်းလိုက်သည်။ စည်းချက်ညီညီ လိုးရင်း ဆယ်မိနစ်လောက် အကြာ နှစ်ယောက်လုံး ပြိုင်တူနီးပါး ပြီးသွားသည်။ ပြီးသွားတာနဲ့ တပြိုင်တည်း ဦးစိုးပိုင် အခန်းပြင် ထွက်သွားလေသည်။
ရေမိုးချိုး အ၀တ်အစားလဲပြီး လူသံကြားလို့ ထွက်ကြည့်တော့ အမေကာ မျက်နှာ မကောင်း ညီမလေးက အငိုမျက်နှာလေးနှင့် စာမေးပွဲ ရှုံးလာပြီ ထင်သည်။
အငယ်မ ဘာဖြစ်လို့လည်း မအောင်ဘူးလား…
အောင်တယ်ဟေ….2Dပဲ ပါလို့တဲ့….
အော်…ဆိုပြီး ဦးစိုးပိုင်က ၀င်ပြောသည်။ သမီးကလည်းကွာ 2D လည်း ဘာဖြစ်လည်း သမီးလေး လိုချင်တာ ပြော…ဦးလေး ဆုချမယ်…
ဒီည အပြင်ထွက်စားကြမယ်………။
ညဘက်ရောက်တော့ အပြင်ထွက်စားကြချိန် အမေ့ရှေ့မှာ ထိုင်ရတာ စိတ်မလုံလှ သူ့ယောက်ျားနှင့်မှ ဖောက်ပြန်မိသည့် ကိုယ့်စိတ်ကိုလည်း ရှက်မိလှသည်။ အငယ်မက ၀မ်းနည်းနေတုန်း ဆိုတော့ စားရတာလည်း သိပ်စိတ်မပါ..။ အိမ်အပြန်လမ်းမှာလည်း အားလုံးက အတွေးကိုယ်စီနှင့် ဆိုတော့ တိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘာလိုလိုနှင့် ယမင်းပင် ဘွဲ့ရတော့မည်။
သမီးရေ…မေမေ သမီးကို ပြောစရာရှိတယ် သိလား…။
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

ဒီလို စကားသံ ကြားတော့ မဟုတ်တာ လုပ်ထားတဲ့ လူဆိုတော့ ရင်ထိတ်သွားသည်။ အမေ့ ဆက်ပြောတဲ့ စကားသံကြားမှ ရင်ထိတ်ပြေသွားသည်။
သမီးလည်း အရွယ်ရောက်လာပြီ ဘွဲ့လည်း ရတော့မှာ ဆိုတော့ ရည်စူးထားသူများ ရှိလား… အမေကတော့ သမီးကို အိမ်ထောင်ပြုစေချင်ပြီလေ… အမေ့ကျန်းမာရေးကလည်း ရွှေလား ငွေလား မသဲကွဲ အမေများ လုံးပါးပါးသွားခဲ့ရင် ကိုစိုးပိုင်နဲ့ အမေ့ သမီးနှစ်ယောက်ကို စိတ်မချဘူးကွယ်။ သမီးပျိုလေး နှစ်ယောက် ပထွေးနဲ့တော့ အမေစိတ်ပူတယ်။
အမေ့ကို ကြည့်ပြီး သနားမိသည်။ ခက်တာက ကိုယ့်မှာလည်း ယူစရာ ယောက်ျား မရှိသေး။ အာကာကလည်း ကြိုက်တယ် ချစ်တယ်တယ် ပြောတာ တကယ်ယူနိုင့်မည်ပုံ မပေါ်သေး။
သမီး..အမေပြောတာ ကြားရဲ့လား…သမီးမှာ မရှိရင်.. အမေ့ သူငယ်ချင်းသားနဲ့ ယူစေချင်တယ်.. သူက တစ်ဦးတည်းသော သား.. ငွေရေးကြေးရေးလည်း ပြည့်စုံတယ်.. ကောင်လေးကလည်း အခု နိုင်ငံခြားမှာ ဆိုတော့ ရည်းစားတောင် မရှိသေးဘူးတဲ့ သူ့မိဘတွေ စီစဉ်တာ လက်ခံမယ့်ပုံတဲ့ နောက်အပါတ်ထဲ ပြန်လာမှာ လူငယ်ချင်း တွေ့ကြည့်ကြပါလား..။
အမေ စိတ်ချမ်းသာအောင်တော့ အင်း လုပ်လိုက်ရသည်။ တစ်ခါမှ မမြင်ဘူးသေးသူ တစ်ယောက်ကို လက်ထပ်ရမည် ဆိုတော့ စိတ်တော့ လှုပ်ရှားမိသည်။ စိတ်ကူးထဲက ချစ်သူတစ်ယောက်လို ဖြစ်စေချင်သည်။ ရုပ်ရည်ထက် ကာမကိစ္စ ကျွမ်းကျင်မှုနဲ ဦးဆောင်နိုင်သူ ဖြစ်ပါစေလို့ တိတ်တခိုးလေး ဆုတောင်းမိလိုက်သည်။ အမြင်အရ သိပ်တော့ မဆိုး..ရုပ်ရည်သန့်သန့် အရပ်အမောင်းလည်းရှိ ပညာလည်းတတ် အလုပ်အကိုင်လည်း ကောင်းဆိုတော့ မိဘဆန္ဒကို ခေါင်းငြိမ့်လိုက်သည်။
ကိုသန့်ဇင်သည် အင်ဂျင်နီယာ ဘွဲ့ရကတည်းက နိုင်ငံခြားထွက်ပြီး အလုပ်လုပ်နေတာ သုံးနှစ်ပြည့်ပြီ တစ်ဦးတည်းသော သားဖြစ်လို့ မိဘတွေရဲ့ မြေးချီချင်တဲ့ ဆန္ဒကို ဖြည့်ဆည်းပေးဖို့ ဆုံးဖြတ်ပြီး အမေတို့ ခေါ်ပြသော မိန်းကလေးကို တွေ့ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ မြင်မြင်ချင်း လှပသော ယမင်းကို သဘောကျ၍ ခေါင်းငြိမ့်ကာ မင်္ဂလာရက် သတ်မှတ်လိုက်သည်။
မခင်အေးကား ယခုရက်ပိုင်း စိတ်ချမ်းသာလို့လား မသိ ကျန်းမာရေးပင် ထူထူထောင်ထောင် ဖြစ်လာသည်။ ယခုရက်ပိုင်း ဂဏာမငြိမ် ဖြစ်နေသူက ကိုစိုးပိုင် ယမင်း လက်ထပ်တော့မည် ဆိုကတည်းက စိတ်ထဲက ဒေါသကို မြိုသိပ်ထားရသည်။ မခင်အေးက စီစဉ်တာ ဆိုတော့ ပိုပြီး သူ့ကို မဲချင်လာသည်။
မောင်သန့်ဇင်က ခွင့်တစ်လပဲ ရတာဆိုတော့
အမြန်ဆုံး လက်ထပ်ပေးလိုက်မယ်.. မောင်.. မောင်လည်း တစ်ယောက်စာ ထောက်ပံ့ရတာ သက်သာသွားတာပေါ့ သမီးငယ်လေးကလည်း တက္ကသိုလ် တက်တော့မှာ ဆိုတော့ မောင့်အတွက်လည်း ၀န်ထုပ်၀န််ပိုး မဖြစ်တော့ဘူးပေါ့..။
ကျနော် ရှာကျွေးနိုင်ပါတယ် မမရယ်.. ယမင်းက ငယ်ပါသေးတယ်.. သူကတော့ သဘောတူလို့လား…
အော်…မောင်ကလည်း သူက ကြည်ဖြူလို့ စီစဉ်တာပါ…
ပြီးရောကွာ ဒါဆိုလည်း ဆိုပြီး စိတ်ဆိုး ဒေါသထွက်သွားသော ကိုစိုးပိုင်ကို ကြည့်ပြီး ဘာကြောင့်လည်း ဆိုတာ နည်းမလည်မိ…။
လက်ထပ်ဖို့ ရက်ပိုင်းအလို ဖြစ်၍ .အားလုံး အလုပ်ရှုပ်နေကြသည်။ အငယ်မကလည်း သူ့သူငယ်ချင်းတွေကိုဖိတ် အမေကလည်း သူ့သူငယ်ချင်းတွေကို လှည့်ဖိတ်.. ကိုယ်တိုင်လည်း မအားနိုင်ရှာ.. မိသားစုက ညဘက်မှ စုံလှသည်။
ဒီနေ့လည်း သူငယ်ချင်းတွေကို ဖိတ်ပြီး အိမ်အပြန် တစ်အိမ်လုံး တိတ်ဆိတ်နေသည်။ အတွင်းတံခါး ဖွင့်ထား၍ တစ်ယောက်ယောက် ရှိမှာတော့ သေချာသည်။ အပြင်က ပြန်လာလာချင်း ဆိုတော့ ရေငတ်၍ ရေခဲသတ္တာလေးဖွင့် ရေအေးလေးသောက် အခန်းထဲ၀င်ကာ အ၀တ်အစားလဲလျင် ကောင်းမည်ဟု စဉ်းစားမိသည်။ အပေါ်အင်္ကျီ ၀တ်နေချိန် နောက်က သိုင်းဖက်ခံံရ၍ ဦးစိုးပိုင်းမှန်း သိလိုက်သည်။
သမီးလေးရယ်… ဦးလေးတို့ နောက်ဆုံး အချိန်လေး တူတူနေရအောင်နော်..
ငြင်းချင်တဲ့ ဆန္ဒလည်း မရှိ ဒီလူကြီးရဲ့ အထိအတွေ့မှာ မျောခဲ့သူ ဆိုတော့ ဘာမှ ပြန်မပြော.
ယမင်းကို အသာလေး ဆွဲဖက် ကုတင်ပေါ်ကို တင်ပြီး ပက်လက် လှန်ခိုင်းလိုက်သည်။ စကတ်လေးကို အသာ အပေါ်လှန််ပြီး ပင်တီလေးကို ဆွဲဖြဲပြီီး အမြောင်းလေးထဲ လျှာတင်ပြီး အထက်အောက် ကစားလိုက်သည်။ နောက်ဆို ဒီလို လုပ်ရတော့မည် မဟုတ်.. ဒီနေ့က နောက်ဆုံး ဖြစ်နိုင်သည်။ သူ့ကို အကောင်းဆုံး အမှတ်တရ ဖြစ်စေရန် ရည်ရွယ်ထား၍လား မသိ.. အားရပါးရ စိတ်လိုလက်ရ ပြုစုနေသည်။
ဒီလူကြီးက စိတ်ဓာတ်သာ မကောင်းတာ လျှာစောင်းက ထက်တယ်.. ပြုစုရင်လည်း မနေနိုင် ကောင်းသည်။ သူ့လျှာအစွမ်းကို နှစ်သက်ကြောင်း ပြသည့် အနေဖြင့် စောက်ဖုတ်က အရည်များ တရစပ် ထွက်နေသည်။ ထွက်လာသမျှ အရည်များကို လျက်ပြီး မျိုချနေသည့် သူ့ကို ကြည့်ပြီး ရူးနေပြီလားတောင် ထင်မိသည်။
လုပ်တော့လေ..အမေတို့ ပြန်လာတော့မယ်.. လူယုတ်မာကြီး..
သုံးနေကျ စကာလုံးများကို သုံး၍ ပြောနေခြင်း ဖြစ်လို့ ကိုစိုးပိုင်.. သိပ်တော့ မခံစားရတော့ ပေါင်နှစ်လုံး ပခုံးပေါ် အသာတင်ပြီး တေ့ကာ ဆောင့်ပေးလိုက်သည်။
နောက်ဆုံး ဆိုတဲ့ အသိက ပိုပြီး ဆန္ဒတက်ကြွစေသလား မသိ.. လိုးလို့ ကောင်းကောင်းနှင့် မပြီးအောင် ထိန်းထားရင်း လိုးနေမိသည်။
သမီးလေး ကုန်းလိုက်..
ကိုစိုးပိုင်က ဖင်နှစ်လုံးကို တဖြန်းဖြန်းရိုက်ပြီး အားရပါးရ နောက်ကနေ ဆောင့်နေသည်။
နာတယ်..အရမ်းမရိုက်နဲ့……..နာလေ ဖီးလ်တက်လေ ဖြစ်သော ယမင်းက
ပါးစပ်ကသာ ပြောနေသော်လည်း စောက်ဖုတ်က နောက်တစ်ချီ ပြီးစီးသွားကြောင်း အထိန်းအမှတ် အရည်များ စီးကျလာပြန်သည်။ ပြီးသွားတော့ စောက်ဖုတ်က လီးကို ဆွဲဆွဲစုပ်နေ၍.. ထိန််းမထားနိုင်တော့ပေ။
ဒီနေ့ နောက်ဆုံး ဆိုတော့ မထူးဇာတ်ခင်းပြီ ယမင်းကို အတင်း ပက်လက်လှန်ကာ လရည်တွေ ပါးစပ်ထဲ အတင်း ပန်းထည့်လိုက်သည်။ ရုတ််တရက်မို့ စဉ်းစားဖို့ အချိန်မရ ၀င်လာသော လရည်များကို မျိုချမိပြီး လီးကို အားရးပါးရ စုပ်နေမိသည်။ ခဏနေမှ သတိရပြီး ရှင်လူယုတ်မာကြီး.. သွား… အခန်းထဲက ထွက်သွား ကျွန်မနား ဘယ်တော့မှ ကပ်မလာနဲ့ ဆိုပြီး အတင်း မောင်းထုတ်လိုက်သည်။
တရားရုံးတက် လက်မှတ်ထိုး အကျဉ်းရုံး လက်ထပ်တဲ့ မင်္ဂလာပွဲ ဆိုပေမယ့် ဟိုဘက်က ဆွေမျိုးအသိုင်းအဝိုင်း ကောင်းတော့ လက်ဖွဲ့ အတော်ရသည်။ ညနေစောင်းတော့ မိသားစု ဒင်နာ ဆိုင်မှာ စားဖြစ်ကြသည်။ အရင်နှီးဆုံး မိတ်ဆွေလောက်သာ ဖိတ်ထား၍ လူတော့ သိပ်မများ ကိုသန့်ဇင် သူငယ်ချင်းများက နှစ်ဝိုင်း… ယမင်းသူငယ်ချင်းများက တစ်ဝိုင်း.. မိဘများက တစ်ဝိုင်း၊ လေးဝိုင်းသာ ရှိသည်။
ဟေ့ရောင်သန့်ဇင်..ချကွာ..လူပျိုဘ၀ နောက်ဆုံးည.. မယမင်းလည်း နည်းနည်းပါးပါး သောက်ပါလား… ရဲဆေးလေ..
ဟာသလိုလို အတည်လိုလိုနှင့် သူ့သူငယ်ချင်းများက ခွက်ကမ်းပေးလာ၍ တစ်ခွက် ကောက်မော့လိုက်သည်။ အ၀င် ချိုတိုတိုလေးနှင့် လည်ပင်းထဲ ပူဆင်းသွားသည်။ ဝိုင်းအားလုံး လှည့်ပြီး ဧည့်ခံနေရ၍ သူတို့ ဝိုဈင်းမှာ အမြဲ မထိုင်နိုင်တာကဘဲ ကံံကောင်းသွားသည်။ နှစ်ခွက်ထဲ သောက်မိ၍ တော်သေးသည်။ ရီဝေဝေ မူးသည့် အရသာလေးက ကောင်းလွန်းလှသည်။
အမေတို့ ဝိုင်းရောက်တော့ ဦးစိုင်းပိုင်ကို ကြည့်ပြီး အားရပါးရ ပြုံးမိသည်။ သူ့အပြုံးကို မြင်တော့ ကိုစိုးပိုင် ဒေါသပိုထွက်လာသည်။ ကိုယ်လိုးနေကျ စောက်ဖုတ်လေးကို သူများ အပိုင်ပေးရမည် ဆိုသည့် အတွက် စိတ်ထဲက အတော်တင်းနေသည်။
ဆယ်နာရီလောက် ကျတော့ ဝိုင်းသိမ်းပြီး အိမ်ပြန်ဖို့ ပြင်ကြသည်။
ဦးလေး မေမေနဲ့ ညီမလေးကို ဂရုစိုက်နော်.. သမီးတော့ ယောက်ျားအိမ်မှာပဲ နေမှာ ဆိုတော့
မထိတထိ ပြောသွားသော ယမင်းကို ကြည့်ပြီး အံကြိတ်မိသည်။ ပြောထားအုံးပေါ့ဟာ ဆိုသည့် အကြည့်ဖြင့် ပြန်ကြည့်လိုက်သည်။ သန့်စင်က ပခုံးလေး ကိုင်ပြီး ဖက်သွားသော မြင်ကွင်းကား အသည်းခိုက်အောင် ဒေါသထွက်သွားသည်။
————-
အိမ်ရောက်တော့ ယောက်ျားလုပ်သူကို ကြည့်လိုက်သည်။ ရီဝေဝေ ကာမအခိုး ဝေနေသည့် မျက်လုံးများကို တကယ်သဘောကျသည်။ မျက်နှာသစ် ကိုယ်လက် သန့်စင်ပြီး ညအိပ် ဂါ၀န်လေး ၀တ်ပြီး ကုတင်ပေါ်က အသင့် စောင့်နေလိုက်သည်။ သန့်ဇင်က သောက်တာ နည်းနည်း များသွားသည် မျက်နှာသစ်နေရင်း ကိုယ့်ကိုကိုယ် ဒေါသထွက်မိသည်။ မင်္ဂလာဦးညမှာ အမူးလွန်း၍ မဖြစ် ဆိုပြီး မျက်နှာကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းသစ် ဂုတ်ပိုးကို လုပ်နိူးပြီး အမူးပြေအောင် လုပ်ဆောင်နေသည်။
အခန်းထဲက အထွက် ညအိပ်မီးသီလေး မှုန်ပြပြအောက်မှာ အဖြူရောင် ဂါ၀န်လေးနှင့် အရမ်းလှနေသော နတ်သမီလေးကို ကြည့်ပြီး ရင်ခုန်နေသည်။
ဘေးနား အသာ၀င်လှဲရင်း……..
ချစ်လိုက်တာ ကလေးရယ်…ကိုကိုဘက် လှည့်ပါအုံးကွာ.. ရင်သားလေးကို အသာချေပေးရင်း ဖင်ကို လီးနှင့် ထောက်ထားလိုက်သည်။ အတွေ့အကြုံ မရှိချင်ယောင် ဆောင်၍ လက်ကို အတင်း တွန်းဖယ်သည့်ပုံ ပြန်ဖမ်းလိုက်သည်။
အစ်ကို ယားတယ်.. မလုပ်ပါနဲ့….
ချစ်လို့ပါကွာ.. ကိုယ်တို့က လင်မယား ဖြစ်နေပြီပဲ.. ကိုကို ကောင်းအောင် လုပ်ပေးမယ်နော်..
လက်ကသာ ဖယ်ချင်ယောင် ဆောင်ရသည်..
လီးနှင့် ထိမိတိုင်း ကြွလာသည့် ကာမစိတ်ကို အဖုတ်လေးက သက်သေပြနေသည်။ သူ့လက်က နို့ကို ချေပေးရင်း အဖုတ်ကို စမ်းတော့ စိုရွှဲနေမည်ကို သိမှာ သေချာသည်။ ကိုကိုက ထ၍ ဂါ၀န်လေးကို ဆွဲလှန်တော့ မှုတ်ပေးမည်ဟု ထင်မိသည်။ သို့သော် မဟုတ်ပါ.. လက်ညိုးကြီးကို အတင်း ထိုးထည့်လိုက်၍ အောင့်သွားသည်။ လက်ညိုးနှင့် မွှေ့ပြီး လီးကို အတင်းထိုးထည့်ဖို့ ကြိုးစားနေသည်။ လီးမ၀င်နိုင်အေင် အတင်းစေ့ထားလိုက်မိသည်။ သူ့ဒစ်ဖျားက စောက်စိကို လာလာထိနေ၍ ပေါင်ကားချင်စိတ်ကို မနည်းထိန်းထားရသည်။
အတွေ့အကြုံ သိပ်မရှိသည့် သန့်ဇင်သည် လူကလည်း နည်းနည်း မူးနေ၍ အပေါက်တည့်အောင် မထည့်နိုင်ဟု တွေးမိရင်း ချွေးပြန်လာသည်။ ဒစ်က အဖုတ်နှင့် ပွတ်တာများပြီး လူက ပြီးချင်နေပြီ.. ယမင်း လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ကိုသန့်ဇင် ချွေးပြန်နေတာ ကြည့်ပြီး မရယ်မိအောင် ထိန်းထားရသည်။ မသိမသာလေး ပေါင်ကားပေးပြီး လီးကို အ၀င်တည့်အောင် လှမ်းကိုင်မလို့ လုပ်တုန်း သတိနှင့် ထိန်းထားရသည်။ ဒစ်ဖျားလေး ၀င်သွား၍ ခါးအားသုံးပြီး အတင်း ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။
အား….ကိုကို…နာတယ်…
ယမင်း အော်လိုက်၍ လန့်သွားပြီး.. ပြန်ထိန်းလိုက်သည်။
ကိုကို ဖြေးဖြေးလုပ်ပါ..နာတယ်.. သိလား..
ပြောပြီး ခါးကြီးကို အတင်းဖက်ထားလိုက်သည်။ ဦစိုးပိုင်လီးလောက်လည်း မကြီး အတုတ်လည်း နည်းနည်း သေးတယ်လို့ ထင်မိသည်။ လီးမှန်ရင် ဘာဖြစ်ဖြစ် စောက်ဖုတ်က လက်ခံပြီးသား ဖြစ်၍ အရည်က ထွက်ချင်လာသည်။ သန့်ဇင်က ဆယ်ချက်လောက် စောင့်ပြီး မအောင့်နိုင်ပဲ လရည်တွေ အထဲကို ပန်းထွက်ကုန်သည်။
ကောင်းလိုက်တာ ချစ်လေးရယ်.. ကိုကို လုပ်တာ ကောင်းလားဟင်.. ပါးလေးကို နမ်းရင်း မေးသော သူ့ကို အမှန်အတိုင်းဆို
အာကာတုန်းကလိုပင် ပါးသာ ဆွဲရိုက်လိုက်ချင်သည်။ ဒါက လင်မယား ဟန်ဆောင်မှ ဖြစ်မည် အချိုသာဆုံး ပြုံးပြရင်း ရှက်စနိုးဖြင့် ဟုတ်… တစ်ခွန်းတည်း ပြောပြီး ဟိုဘက်လှည့်သွားသော မိန်းမကို ကြည့်ပြီး သဘောကျမိသည်။
လင်မယား ဘ၀နှင့် တ၀ကြီး အလိုးခံမည် ဆိုသည့် စိတ်ကူးယဉ် အိမ်မက်က ပျက်သွားရပြန်သည်။ မဆီမဆိုင် ဦးစိုးပိုင်ကို တွေးမိသည်။ ဒီလူယုတ်မာကြီးကြတော့လည်း လိုးတတ်လိုက်တာ… တစ်နေကုန် ပင်ပန်းပြီး အရက်အရှိန်လေးလည်း ပါတော့ သိပ်မကြာခင် အိပ်ပျော်သွားသည်။
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

ကံကြမ္မာ၏ မျက်နှာသာ ပေးမှုသည် ဘက်လိုက်လွန်းသည်ဟု ထင်မိသည်။ ယောက်ျားယူလျင် အကောင်းဆုံး ယောက်ျားကို ရှာယူမည်။ နေ့တိုင်းနီးပါး စည်းစိမ်ခံမည်ဟု တွေးထားခဲ့တာ ဖြစ်မလာခဲ့ပေ။ ဒီညက တော်တော်နှင့် အိပ်မပျော်… ရုတ်တရက် နိုးလာတော့ နေတောာင် အတော်မြင့်နေပြီ..။
ကလေးရေ..ထတော့ မနက်စာ စားရအောင် ကိုကြီးက ကလေးကို စောင့်နေတာ…. .။
ကမန်းကတန််း အိပ်ယာထ မျက်နှာသစ် အ၀တ်အစား လဲပြီး မနက်စာ ဆင််းစားရင်း
မိသားစု စကားပြောဖြစ်ကြသည်။
ကလေးရေ..ကိုကြီးက ခွင့်တစ်လပဲ ရတာ နောက်အပါတ်ထဲ ဟိုကို ပြန်ရအုံးမယ်။ မေမေတို့နဲ့ အဆင်ပြေအောင်နေနော်.. ဒီတစ်ခါ သွားပြီီးရင် အပြီး ပြန်လာခဲ့မယ်နော်… သိလား..။
ယူလို့မှ တစ်ညပဲ ရှိသေးတယ်…သူက ပြန်ဖို့ အကြောင်းပြောတော့ နည်းနည်းတော့ တင်းလာသည်။ စိတ်တိုသည်နှင့် စိတ်က ပါလာသည်။ အဲဒီစိတ်ကို ဘယ်လို ထိန််းရမလည်း မသိ..။ စားပြီးတောာ့ အခန်းဆီ ပြန်ခဲ့ကြသည်။ အထဲရောက်တော့ နောက်က သိုင်းဖက်ပြီး အရမ်းချစ်တယ် ကလေးရယ်.. ညက အရမ်း နာသွားလား.. အခုကော စပ်နေသေးလား…။ ဟန်ဆောာင်ရတာ တော်တော် ခက်သည်။ သို့သော် ဟန်မဆောင်၍လည်း မဖြစ်.. လင်မယား ဖြစ်လာခဲ့ပြီးမှာတော့ သိပ်မထူး…။
အင်း…နည်နည်းတော့ စပ်နေတုန်းပဲ….
ပြစမ်း ကိုကြီး ကြည့်ရအောင် ကွဲများ ကွဲသွားလား မသိဘူး…
သူ့ကို ကြည့်ပြီး ရယ်ချင်လာသည်။ လီးသေးသေးနှင့် လိုးပြီး ကွဲပြီ ထင်နေသည့် ထိုယောက်ျားကို သနားလည်း သနားမိသည်။ ဂါ၀န်လေးကို ဆွဲလှန်နေသော ကိုကြီး ခေါင်းကို အသာကိုင်ရင်း…………
မလုပ်ပါနဲ့ ကိုကြီးရယ်….ရပါတယ်.. အရမ်းကြီး မဟုတ်ပါဘူးနော်…
အင်းပါ…ကိုကြီး ဒီည ထိန်းပါ့မယ်…။
စောက်ရူး… စိတ်ထဲက ထဆဲမိသည်။ ဟိုလူကြီးသာဆို အခုချိန်မှာ စက်ပက်ကို ကောင်းကောင်း လှန်လျက်နေလောက်ပြီ ကိုယ့်စိတ်က မကြည့်ပါနဲ့လို့သာ ပြောနေတာ ခံချင်နေတာ မသိ.. မိန််းမကြော တော်တော် မနပ်သော ယောက်ျား… ဒီညလည်း ညှာအုံးမယ်တဲ့…။
စူပုတ်နေသော ယမင်းကို ကြည့်ပြီး သန့်ဇင် ဘာလုပ်ရမှန်း မသိ။ ချော့တဲ့ အနေနဲ့ ဒီလို လုပ်ပါလား.. ညနေ ကလေး မေမေတို့ဆီမှာ ညစာ သွားစားမယ်လေ… ဖုန်းဆက်လိုက်..။
သူ့ကို သေချာ ကြည့်ပြီး တကယ် သနားလာမိသည်။ ကိုယ့်ဟာကိုလည်း ဒေါသထွက်မိသည်။ အပျိုစင်ဘ၀သာ ထိန်းထားနိုင်ခဲ့ရင် ဒီလို ဖြစ်လာမည် မဟုတ် တွေးရင်းက ကိုစိုးပိုင် ဆိုသည့် ပထွေးကို ပိုမုန်းလာသည်။
ညနေဘက် အိမ်ကို ကားနှင့် လိုက်ပို့ရင်း ကိုကြီးကို ချစ်သူလို နေကြည့်သည်။ သဘောကောင်း၍ စိတ်ထာားကောင်းသော ကိုကြီးကို ရ၍လည်း ကံကောင်းတယ်လို့ မှတ်ယူမိသည်။ လိင်ကိစ္စ မပါဘဲ အဖြူထည် အချစ်ကိုသာ တန်ဖိုးထားမည်ဟု ကိုယ့်ဟာကိုယ် ဆုံးမမိသည်။
အိိမ်ရောက်တော့ အာလာပ သလာပ ပြောကြရင်း တော်တော်နှင့် မပြီး..ဦးစိုးပိုင်ကို မသိမသာ လှမ်းခိုးကြည့်တော့ သူ့ပေါင်ကြားပဲ စိုက်ကြည့်နေတာ တွေ့ရသည်။ ကိုသန့်ဇင်ကို ကြည့်တော့ မေမေနှင့် ညီမလေးနဲ့ စကားလက်ဆုံ ကြနေသည်။ လူယုတ်မာကြီးက စပြီး မျက်စပြစ်ပြသည်။ အခန်းထဲ သွားနှင့် ဆိုသည့် သဘောမျိုး စိတ်တိုလို့ အံကြိတ်ပြလိုက်သည်။ ယောက်ျားယူပြီးတာတောင် သူက စားချင်နေသေးတယ်…..။ သူ့ကို မကြည့်ဘဲဲ မေမေတို့နှင့် စကား ဆက်ပြောနေရင်း ပေါင်ကြားက ယားစိစိလို ဖြစ်လာ၍ သူ့ကို ပြန်ကြည့်တော့ ထပ်ပြနေပြန်သည်။
ဒီလူကြီးကို ပြန်စရင် ကောင်းမယ်လို့ ထင်ကာ မေးငေါ့ပြလိုက်သည်။ သွားနှင့် လိုက်လာခဲ့မည် ဆိုသည့် သဘောမျိုး ခေါင်းပြန်ငြိမ့်ပြ၍ ထွက်သွားသော လူကြီးကို ကြည့်ပြီး.  ကိုယ့်ဟာကိုယ် သဘောကျမိသည်။
မေမေရေ…ဆောရီး သမီး မေ့နေလို့ အင်္ကျိီတွေ မှာထားတာ ရပြီတဲ့ ပြန်တော့မယ်နော်… တော်ကြာ အရမ်း မိုးချုပ်နေမှာ စိုးလို့…။ စကားစ အမြန်ဖြတ်ပြီး ပြန်လာခဲ့သည်။ ဟိဟိ ဟိုလူကြီးတော့ သူ့အခန်းထဲမှာ အဆင်သင့် စောင့်နေမှာကို တွေး၍ ပျော်နေမိသည်။ နောင်ကျဥ်အောင် ဆုံးမပေးမည်ဟု တွေးရင်း ပီတိဖြစ်နေသော ယမင်းကို ကြည့်ပြီး ကိုသန့်ဇင်က သူ့အမေအိမ် လိုက်ပို့၍ ပျော်နေသည် ထင်ကာ
ကလေး…
အရမ်း ပျော်လား…
ဟုတ် ပျော်ပါတယ်……
အိုကေ…ကလေး အခု အင်္ကျီ ဘယ်မှာ သွားယူရမှာလည်း…
တမင်ပြောလိုက်တာ စကားစ မပြတ်မှာ စိုးလို့ ဆိုင်တစ်ခုခုမှာ လိုက်ကျွေးပါလား… ဗိုက်ဆာလာပြီ…
အော်…ဟုတ်သားပဲ… ကလေးပြောမှ သတိရတယ်… ကိုကိုလည်း ဆာလာပြီ သွားစားရအောင်နော်…။
ထိုင်းစားသောက်ဆိုင်လေးမှာ ၀င်စားရင်း သူက ဘီယာသောက်ခွင့် တောင်းသည်။
သောက်လေ… ရပါတယ်.. ခွင့်တောင်းစရာ မလိုပါဘူး.. ယမင်လည်း အဲဲဒီလောက်တော့ ခေတ်မှီပါတယ်…
ဒါကြောင့် ကလေးကို ပိုချစ်တာ သိလား…။
သူက ဘီယာသမား ထင်သည်။ လေးငါးလုံးလောက် ကုန်မှ တော်သည်။
သေးကလည်း ထထ ပေါက်ရတာ သုံးခေါက်လောက် ရှိမည်ထင်သည်။ ယူပြီးမှတော့ မတတ်နိုင််တော့..။ ပြန်လာတော့ တော်တော်လေး မိုးချုပ်နေပြီ…..
သြော်…သားနဲ့ သမီး… မိုးချုပ်လှချည်လား… မေမေတို့က ဟိုမှာပဲ အိပ်မယ် ထင်နေတာ ကဲ… စားပြီးကြပြီလား..။
ဟုတ် မေမေ..သမီးတို့ စားခဲ့ပြီးပါပြီ…
ဟေ့ရောင် သန့်ဇင် မင်းကလည်းကွာ ဘာဖြစ်လို့ အရမ်း သောက်လာတာလည်း ငါ့သားရဲ့.
မမူးပါဘူး အဖေရာ နည်းနည်းပဲ သောက်တာပါ… ကလေးက ခွင့်ပြုတယ် ဆိုလို့ပါ….
ကောင်းရောကွာ သမီးလေးရေ… ဒီကောင့်ကို သိပ်အလို မလိုက်နဲ့နော်…
အနှောင့်အသွား မလွတ်သော ယောက္ခထီးကြီး၏ စကားကြောင့် စိတ်ထဲက ရယ်ချင်သောလည်း ဟုတ်ဖေဖေ..ဟု ခေါင်းငြိမ့်ပြီး ပြန်ဖြေလိုက်သောကြောင့် အဖိုးကြီး စိတ်ထဲ သဘောကျသွားသည်။
ကဲ သွားအိပ်ကြတော့ မိုးချုပ်နေပြီ…။
အခန်းထဲရောက်တော့ ကိုကြီးက ဖက်ပြီး ချစ်ပါရစေနော်.. ကလေး ဟု ဆိုကာ ကုတင်ပေါ် တွန်းလဲတော့ စိတ်ထဲက အရမ်းကို ကျေနပ်သော်လည်း ခဏလေး ကိုရယ် အ၀တ်လေးတော့ လဲပါရစေအုံး….
လဲမနေပါနဲ့ကွာ ဟု ပြန်မပြော အင်းအင်း လဲလိုက် ကိုကိုလည် မျက်နှာသစ်လိုက်အုံးမယ် ဆိုပြီး ရေချိုးခန်းဘက် ထသွားသည်။
ဒီနေ့တော့ သန့်ဇင် အခြေအနေ သိပ်မဆိုး အရမ်းမမူး ကောင်းကေင်းလေး ချစ်ပေးနိုင်မည်ဟု ထင်မိသည်။ အောက်က ကောင်လေး အခြေအနေကလည်း တင်းပြီး ထနေသည်။ ယမင်းကို လှမ်းကြည့်တော့. ဂါ၀န်လေး ပြောင်း၀တ်ထားသည်။ စိတ်က ထိန််းမရ သိမ်းမရ ချစ်ခြင်လာပြီး ယမင်းကို အတင်းဖက်ကာ ပါးစပ်လေးကို ကစ်ဆင်ဆွဲလိုက်သည်။
ယမင်း ကိုကြီးကို ကြည့်ပြီး ရင်ခုန်လာသည်။ နမ်းရင်းက ပတ်ထားသည့် သဘက်ကို ချွတ်ကာ ယမင်း ဂါ၀န်ကို မ,တင်လိုက်သည်။ ချိုချိုလေးကို ခပ်ဖွဖွ ကိုင်ပေး၍ အဖုတ်လေးကို ပွတ်ပေးလိုက်သည်။ စာတွေ့ကို လက်တွေ အသုံးချရမည် အချိန်ဖြစ်၍ သန့်ဇင် အတော်လေး ကြိုးစားနေသည်။ ယမင်း နာသွားမှာ စိုး၍  အတင်း တက်မလုပ်ချင်တော့ ဇာတ်ကားတွေ ထဲကလို စောက်ဖုတ်ကို လျှာနှင့်တော့ မလျက်ပေးချင် ရွံသည်။ မနူးခင်ကတည်းက အရည်ရွှဲနေတဲ့ ယမင်းက ပေါင်လေးကို အသာ ကားပေးလိုက်သည်။
ကိုကြီးက သိပ်မလုပ်တတ် အ၀င်မြန်မြန်၀င်မှ ကြာကြာခံရမည် ဒါမှမဟုတ်ရင် မနေ့ကလိုဘဲ အပြင်မှာ ပွတ်တာများပြီး တပ်ထွက် ဖြစ်သွားမှာ စိုးရသည်။
သန့်ဇင် ဒုတ်ကို ကိုင်၍ ယမင်းစောက်ဖုတ်ထဲ လီးထိုးထည့်ကြည့်သည်။ ၀င်သွားတာနှင့် မထိန်းထားနိုင် ဆက်တိုက် ဆောင့်ပေးလိုက်သည်။ ငတ်နေသည့် အချိန်တွင် လက်နှင့်ပင် အရသာ ရှိတော့ ယောက်ျားလီး ၀င်မှတော့ ဖီးလ်က တက်လာ၍ အရည်က ပိုရွှဲလာသည်။ အောက်ကနေ မသိမသာလေး ခိုးကော့ပေး၍ ကိုကြီး မျက်နှာ လှမ်းကြည့်တော့ မျက်လုံးကြီး မှိတ်ပြီး ဖီးလ်ခံကာ ဆောင့်နေသည်။ လီးအရသာ သိသော စောက်ဖုတ်၏ ဆွဲအားကို အတွေ့အကြုံ မရှိသေးသည့် လီးက မခံနိုင်၍
ငါးမိနစ်လောက် ကြာတော့ အရည်တွေ ပန်းထွက်ပြီး ကိုသန့်ဇင် ကော့တက်သွားသည်။
ကောင်းလိုက်တာ ကလေးရယ်… ကလေးကော ကောင်းလား…
ရှက်ပြုံးလုံးလေး ပြုံး၍ ခေါင်းငြိမ့်ပြတော့ သူ သဘောကျသွားသည်။
အရမ်းချစ်တယ်ကွာ ဆိုပြီး ပါးလေးကို နမ်းကာ
ယမင်းကိုယ်ပေါ်က ဆင်းကာ သူ ရေသွားဆေးသည်။ ဆန့်တငန့်ငန့် အရသာသည် တော်တော် ဆိုးသည်။ ထိုသို့ ဖြစ်စဉ် ဒေါသ ထွက်လာပါက ပိုဆိုးသော သူမ၏ စိတ်ကြောင့်ပင်… အလှည့်အပြောင်း တစ်ခု ဖြစ်တော့မလား…။
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

ရေချိုးခန်းက ပြန်လာတော့ ယမင်း တစ်လှည့်၀င်ပြီး ဆေးလိုက်သည်။ အိပ်ယာပေါ်ရောက်တော့ ကိုကြီး ဒုတ်ကို ကိုင်ပြီး အားရပါးရ မှုတ်ပေးပြီး ထပ်ဆွပေးချင်သည်။ ယမင်းကို ဖက်ထားပြီး သူ့ဟာသူ လက်တစ်ဖက်က ဆွပြီး နောက်တစ်ချီ ဆွဲဖို့ ကြိုးစားနေပုံ ရသည်။ မသိမသာလေး ဖင်လေးကို ကော့ကော့ပေးတော့ သူလည်း မနေနိုင် ထပ်တော့ လုပ်ချင်ပုံ ရသည်။
ယမင်းကို ဆွဲလှည့်ပြီး သန့်ဇင်က နမ်းလိုက်သည်။ ညီလေးကို ကိုင်ပြီး ဆွခိုင်းချင်သည်။ သို့သော် သူမ ရှက်နေမှာလည်း စိတ်ပူ၍ ကိုယ့်ဟာကိုယ် ဆွသော်လည်း မာမလာတော့… ယမင်းရဲ့ မျော်လင့်ချက်တွေ ပျက်ရပြန်ပြီ သူ့ကြည့်ရတာ စိတ်သွားတိုင်း ကိုယ်ပါပုံမရ.. ဆေးလိပ် အသောက်များလို့ ဖြစ်မယ် ထင်တယ်။ ခဏနေတော့ ဟိုဘက်လှည့်ပြီး အိပ်သွားသည်။ ကြိုးစား အိပ်သော်လည်း အိပ်မရ ဒါနဲ့ အညောင်းပြေ လမ်းလျှောက်ရင် ကောင်းမည်ဟု စဉ်းစားပြီး အောက်ဆင်းလိုက်သည်။
ညအိပ် မီးသီးလေး ထွန်းထားသော ဧည့်ခန်းမရဲ့ တိတ်ဆိတ်မှု ကြားက အသံတိုးတိုးလေး ကြားနေရသည်။ ကိုကြီးအမေ နေမကောင်း၍ ညည်းသော အသံဟု ယူဆမိသည်။ သို့သော် အသံလာရာဖက်က ယောက္ခမကြီးတွေ အခန်းဖက်က မဟုတ်… အိမ်ဖော်မလေး သူဇာအခန်းက ဖြစ်နေသည်။ နေမကောင်း၍ ညည်းနေသည်ဟု ထင်မိ၍ သူ့ဇာအခန်းဖက် လျှောက်ကာ သွားကြည့်မည်ဟု ဆုံးဖြတ်၍ တံခါးရှေ့အရောက် အသံများက ပိုမိုပီသစွာ ကြားလာရသည်။ တံခါးခေါက်မည့် လက်တို့သည် အသံတစ်ခုကြောင့် တွန့်ဆုတ်သွားမိသည်။
ဦးရယ်…အဲဒီလိုကြီး မလုပ်ပါနဲ့ အရမ်းနာတယ်… အား.. အား…
ရုတ်တရက် အံ့သြသွားသည် ကိုကြီးအဖေ ကျွန်မ ယောက္ခမကြီး ဦးသန့်အောင်က ငါးဆယ်ကျော်နေပြီ ဒီလိုကိစ္စမျိုးတွေ စိတ်မ၀င်စားလို့ ထင်ခဲ့မိသော ကျွန်မ အတွေးနှင့် အမြင် မှားသွားပြန်သည်။ ချောင်းကြည့်ရန် အပေါက် ရှာကြည့်သောအခါ သေးငယ်သော အပေါက်မှ ညအိပ်မီးသီးလေး အောက်မှာ ၀တ်လစ်စလစ်ဖြင့် လူသားနှစ်ဦး အန်ကယ်ကြီးက ကောင်မလေးကို လေးဘက် ထောက်ခိုင်းပြီး ဆွဲနေခြင်း ဖြစ်သည်။ နောက်ပေါက်လား.. ရှေ့ပေါက်လား.. မသဲကွဲ..
နဂိုက ထနေသော စိတ်တို့သည် ပိုမို ကြွလာပြီး ဦးစိုးနှင့် အမေတို့ အတွဲကို ပထမဆုံး ချောင်းကြည့်ခဲ့တာ သတိရလာရင်း ပေါင်ကြားကို ပွတ်က အာသာဖြေမိရင်း မျောနေသည်။ နောက်ဆုံး အရည်တွေ ရွှဲလာပြီး
တဆတ်ဆတ် တုန်က ပြီးသွားရင်း ဒူးညွှတ်ကျမတတ် ကောင်းလာတော့မှ သတိရလို့ အထဲ ချောင်းကြည့်တော့ သူဇာက အန်ကယ်ကြီးရဲ့ အပေါ်ကို ရောက်ပြီး ဆောင့်နေသည်။ အန်ကယ်က အသက်သာ ကြီးတယ်.. အားကစား လုပ်လို့လား မသိဘူး.. တော်တော် လုပ်နိုင်တဲ့လူ ဖြစ်သည်။ သူ့ဇာကို ကြည့်ရင်း အိမ်က ညီမေလး ရွှန်းလဲ့အတွက် စိတ်ပူလာမိသည်။ လူယုတ်မာကြီး လက်က ညီမလေးကော လွှတ်ပါ့မလား…။
မိနစ် နှစ်ဆယ်ကျော်လောက် ကြာမှ သူဇာကို ပက်လက် ပြန်မှောက်ခိုင်းကာ အားရပါးရ တစ်ချက်ချင်း ဆောင့်နေသော အန်ကယ်ကို ကြည့်ပြီး နေရာခြင်း ပြေးလဲလိုက်ချင်သည်။ ခဏလေး နေတော့ အသံမကြားအောင် အပေါ် ပြန်တက်ခဲ့ပြီး အိပ်ယာပေါ် လှဲပြီး ဘယ်လိုလုပ် အိပ်ပျော်သွားသည်ပင် မသိ..။
ဦးသန့်အောင်သည် လူက ဘုရားတရားသမား ပုံစံလိုလို ကုမ္ပဏီ နှစ်ခုလောက်မှ consultant လုပ်နေသူ သူ့မိန်းမ ဒေါ်ဇင်မာက သားလေးကို မွေးပြီး လေးငါးနှစ်ကတည်းက ရောဂါကြောင့် ထိုကိစ္စများ စိတ်မလာတော့ အတင်း တက်လုပ်လည်း သူ့ခမျာ နာကြင်ရှာ၍ နောက်ဆုံး မိန်းမ စိတ်ကျေနပ်မှုနှင့် စိတ်ချမ်းသာပါစေ ဆိုပြီး တရားဘက် လိုက်စားပြီး ထိုကိစ္စ စွန့််လွှတ်သည့်  ပုံံစံ ဖမ်းထား၍ မိန်းမလုပ်သူက ယောက်ျားကို စိတ်ချသည်။ သူဇာကို အိမ်ဖော်အဖြစ် ခေါ်ထားတာလည်း ဒေါ်ဇင်မာတို့နှင့် အမျိုးလည်း သိပ်မကင်း ကောင်မလေးကလည်း ခပ်သန့်သန့်မို့ လက်ခံထားခြင်း ဖြစ်သည်။
ဦးသန့်အောင်က တကယ်တမ်းတော့ စားဖား အကြီးစား ဖြစ်သည်။ လူကလည်း လူရည်သန့် ပညာကလည်း ရှိတော့ သိပ်တောင် ၀ယ်စားစရာ မလို ဖန််စားသည်က များသည်။ သူ့ဇာ ရောက်ခါစက အပျိုဖြန််းလေး ဆယ့်ခြောက်နှစ်လောက်ပဲ ရှိအုံးမည်။ ထိုအရွယ်လေးကို လက်သပ်မွေး၍ မက်လုံးပေးကာ နှစ်နှစ်ကျော်လောက်မှ စ၍ စားခြင်း ဖြစ်သည်။
မနက် မိုးလင်းတော့ မနေ့က စိတ်ကျေနပ်၍ ဖြစ်မည် ထင်သည် အစောကြီး နိူးနေသည်။ အောက်ဆင်း၍ ကိုကြီး နိုးလာရင် စားဖို့ သူဇာကို ကူလုပ်ပေးရင် စကားစမြည် ပြောကြည့်သည်။
မမရေ..သမီး ဘဘကြီးအတွက် မုန့်ဟင်းခါး သွား၀ယ်လိုက်အုံးမယ်.. အစ်ကိုလေး အတွက်လည်း ၀ယ်ခဲ့လိုက်မယ်.. မမရော ဘာစားမလဲ.. ဒီနားက မုန့်ဟင်းခါးတော့ နာမည်ကြီးပဲတဲ့.။
အေး ဒါဆိုလည်း ၀ယ်ခဲ့လိုက်လေ… မြည်းကြည့်ရတာပေါ့..
ကောင်မလေးက တကယ်ဆို တော်တော်လေးကို ချစ်စရာ ကောင်းပါသည်။ ခန္ဓာကိုယ်ကလည်း အတော်အတန် ဖွံ့ဖြိုး၍ မသိလျင် ပိုက်ဆံရှိ သားသမီးလို့တောင် ထင်မှားနိုင်သည်။ ခဏနေတော့ ကိုကြီးထလာသည်။
ကလေးလေး…အစောကြီး နိုးနေတာလားကွ…
ဟုတ် ကိုကို… ကော်ဖီ သောက်မလား… သူဇာတော့ မုန့်ဟင်းခါး သွား၀ယ်တယ်..။
အင်း ကောင်းတယ်………။
သူဇာ ပြန််ရောက်လာတော့ အန်ကယ်နဲ့ ကြီးကြီးကို အကြောင်းကြား၍ မိသားစု စုံညီ စကားပြောဖြစ်ကြသည်။
သားကြီး… မင်း ပြန်သွားဖို့လည်း သိပ်မလိုတော့ဘူး… ငါတို့အတွက် မြေးလေး ချီရအောင်တော့ ကြိုးစားခဲ့ပါအုံးကွာ…။
ဖေကြီးကလည်း…သမီးလေး ရှက်နေအုံးမယ်..
ဒေါ်ဇင်မာက ပြုံးပြုံးနှင့် ၀င်ပြောလိုက်သည်။
ဒါနဲ့ သမီးလေးရော ဘာလုပ်မယ် စိတ်ကူးထားလည်း လုပ်ချင်တာ ရှိရင် အန်ကယ်တို့ကိုပြော ဘာမှအားမနာနဲ့ သိလား… ဆိုင်ဖွင့်မလား… ကုမ္ပဏီမှာပဲ ၀င်လုပ်ချင်တယ် ဆိုရင် အန်ကယ့် အသိတွေ ရှိတယ် ပြောပေးမယ်…။
ဟာ… ဖေဖေကလည်း ယမင်း နားပါစေ…
သားရှာကျွေးမှာပါ.. စိတ်မပူပါနဲ့ ယမင်း ဘာမှမလုပ်ရဘူးနော်.. လုပ်ချင်ရင်တောင် ကိုကို အပြီးပြန်လာမှ  စီးပွားရေး တစ်ခုခု တူတူ လုပ်ကြမယ် အခုတော့ ဖေဖေပြေားထားတဲ့ ကိစ္စ အောင်မြင်အောင် လုပ်ပေး… ကိုသန့်ဇင် စကားကြောင့် အားလုံး ပြုံးသွားကြသည်။
ရက်တို့သည် တရွေ့ရွေ့နှင့် ကုန်ဆုံးလာသည်။ ကိုကို ပြန်မည့်နေ့ ရောက်လာခဲ့သည်။ လေဆိပ်အရောက် တတွတ်တွတ်နှင့် မှာနေသော ကိုကြီးကို ကြည့်ပြီး မျက်ရည်တော့ ဝဲမိသည်။ ဒီရက်ပိုင်း အတွင်း ကိုကြီးကို တကယ် ချစ်မိသွားတာလည်း ဖြစ်နိူင်သည်။ အစစ အရာရာ ဂရုစိုက်ပြီး နွေးထွေးမှု ပေးသော ကိုကြီးကို လေးစားချစ်ခင်မိသည်က အမှန် ဖြစ်သည်။ အိမ်အပြန််လမ်းမှာ မျက်ရည်တွေ ဝေရင်း အဝေးကို တွေးနေသော ယမင်း အန်ကယ့် အသံကြားမှ သတိ၀င်လာသည်။
သမီးလေး…အရမ်း ၀မ်းနည်းနေလား… တစ်နှစ်ဆိုတာ သိပ်မကြာပါဘူး သမီးရယ်… ဖုန်းလည်း ဆက်လို့ရတာပဲ…။
ဟုတ် အန်ကယ် ရပါတယ်…။ ပထမဆုံး ခွဲတာ ဆိုတော့ ရင်ထဲတော့ ဟာတာတာကြီး..။
ယမင်း အိမ်ရောက်ကတည်းက သေချာ သတိထားမိသည်။ တော်တော် လှသော မိန်းကလေး ဖြစ်သည်။ သားဖြစ်သူ မိန်းမ ကိုယ့်ချွေးမ ဖြစ်နေ၍သာ အခြားလူသာ ဆိုလျင်ဟု အမြဲ တွေးမိသည်။ သားဖြစ်သူနှင့် အဖေက သူငယ်ချင်းကောင်းလို ဖြစ်၍ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း တိုင်ပင်ထား၍လည်း သားဖြစ်သူရဲ့ အစွမ်းအစကို သိနေသည်။
ဒီကောင် ဆေးလိပ်တွေ နင်းကန်သောက်တော့ ပန်းက သိပ်မလန်းတော့ ပန်းမသေသော်လည်း ပန််းညိုးလွယ်တဲ့ ရောဂါ ရနေပြီ ထင်သည် ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နှင့် သိပ်မသန်တော့ ဆေးခန်းပြလည်း ချက်ခြင်းကြီးတော့ သက်သာလာမည် မဟုတ် အချိန်ဆွဲ၍ ကုမှ ရမည့် ရောဂါဖြစ်သည်။ ဒီကောင်မလေး ကြည့်ရတာ စိတ်ကတော့ အတော်ထန့်မည့်ပုံ တင်တွေ ရင်တွေ ကြည့်လိုက်ရင် စိတ်က ထလာရသည်။ ကားပေါ်မှာ နှစ်ယောက်တည်းမို့ စွဲလှဲပြီး ကစ်လိုက်ချင်သည်။ သိက္ခာတရားနှင့် အသိက ဆန္ဒကို ထိန်းချုပ်ထားနိုင်၍ တော်သေးသည်။
အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ယမင်းက အခန်းထဲ တန်း၀င်ပြီး အိပ်ယာပေါ် လှဲရင်း ကိုကြီးအကြောင်း စဉ်းစားမိသည်။ ဘာမှ မဟုတ်တောင် တစ်နေ့ တစ်ချီလောက် လုပ်ပေးနိုင်သေးတော့ အာသာပြေသေးသည်။ ညဘက်တွင် နှစ်ယောက် အိမ်ယာပေါ်မှာ ဟာတာတာနှင့် နေရထိုင်ရ ခက်လှသည်။ ကိုကိုက အကြာကြီး ဖုန််းဆက်ပြောတော့ ဖုန်းဖိုးတွေ အရမ်း ကုန်မှာ စိုး၍ တားယူရသည်။
တစ်ပါတ်လောက် ကြာတော့ ယမင်း မနေတတ်တော့ ပျင်းစရာ ကောင်းလွန်းလှသည်။ မနက်ဆို အန်ကယ် အလုပ်သွားတာနဲ့ တစ်အိမ်လုံး ကိုယ့်ဟာကိုယ် အေးဆေး နေကြသည်က များသည်။ ဒေါ်ဇင်မာက တရားသမား တကယ့်အစစ် မနက် မိုးလင်း ဘုရားရှစ်ခိုး တရားထိုင် ပြီးလျင် သူ့အခန်းထဲ သူ၀င်ကာ တရားစာအုပ်လေးတွေ ဖတ်ပြီး နေတတ်သည်။ သူဇာကလည်း သူ့ဟာသူ့ အိမ်အလုပ်လုပ် နည်းနည်း အားရင် တီဗွီထိုင်ကြည့် ယမင်းကလည်း ဖုန်းလေးကို အဖော်ပြု နေရသည်။ ပျင်းလာတော့ အန်တီကို ပြောမိသည်။ အန်တီ သမီး မေမေတို့ဆီ တစ်ပါတ်လောာက် သွားနေမလို့ ဆိုတော့ အန်တီက ခွင့်ပြုသောလည်း အန်ကယ်က သိပ်ပြန်မလွှတ်ချင်။
နှစ်ရက်လောက်ပဲ နေပါ သမီးရယ်… တစ်ပါတ်တော့ မနေပါနဲ့ သားကြီးက ဖေဖေတို့ကို တမျိုးထင်မှာ စိုးလို့ပါနော်… ပြောသည့် စကားက အကျိုးအကြောင်း သင့်နေတော့ လက်ခံလိုက်ရသည်။ သွားလည်မည်သာ ပြောရသည်။ ဟိုရောက်ရင် လူယုတ်မာကြီးနှင့် တွေ့ရအုံးမည် ဟိုနေ့က ကိစ္စကို အညိုးထား၍ သူ့ကို ဘာလုပ်မလည်း တွေးရင်း စိတ်ပူမိသလို.. သူရဲ့ အထိအတွေ့ကိုလည်း မသိစိတ်က တောင့်တလွန်းနေပြန်သည်။
အိမ်ရောက်တော့ အမေတို့က ပျော်နေသည်။ ရွန်းလဲ့ကလည်း တက္ကသိုလ်ရောက်ပြီ ဆိုတော့ မေမေကလည်း အဖော်မရှိ ဖြစ်နေသည်။ စကားပြောဖော် ပြန််ရ၍ အတော်လေးကို ပျော်ရွှင်နေသည်။ သားအမိ နှစ်ယောက်တည်း ရှိသည့် အချိန်
သမီးရေ ညီမလေးကို သမီးနဲ့ တူတူခေါ်ထားပါလား… အပျင်းလည်းလည်း ပြေ… သူလည်း သွားရလာရ အဆင်ပြေတာပေါ့…;အိမ်မှာက အမေက ရောဂါသည် မောင်စိုးပိုင်နဲ့ သမီးလေး နှစ်ယောက်တည်း ဆိုတော့ သိပ်စိတ်မချလို့ပါကွယ်.. ဖြစ်နိုင်ရင်တော့…. ခေါ်ထားပေးပါနော်..
ဟုတ်အမေ..ကိုကြီးနဲ့ တိုင်ပင်လိုက်အုံးမယ်.. အခု ဦးစိုးကော ဘယ်သွားလည်း…
သူလည်း အခုတေလာ အပြင် အရမ်းထွက်တယ်… ပြန်လာရင်လည်း အရက်ကလေး နည်းနည်း မူးချင်လာတယ်… မူပျက်နေသလိုဘဲ…။ ရမ်းတော့ မရမ်းပါဘူး.. သူက အမေအပေါ်တော့ ကောင်းရှာပါတယ်.. ညနေစောင်းမှ ပြန်လာလိမ့်မယ်…။
ဟုတ် မေမေ…ဒါဆို သမီး အခန်းထဲသွားပြီး အ၀တ်အစား လဲလိုက်အုံးမယ်….။
ကိုယ်နဲ့ ရင်းနှီးပြီးသား အခန်းလေး ဆိုတော့ ၀င်လိုက်သည်နှင့် အေးချမ်းသွားသလို ခံစားရသည်။ အိမ်နေရင်း ဂါ၀န်လေး ၀တ်ရင်း ပထမဆုံး လူယုတ်မာကြီး လုပ်ခဲ့တာ ပြန်သတိရလာပြီး စိတ်ကလည်း ပြန်ထလာသည်။ ငါ ဒီမှာ ကြာကြာနေလို့ မဖြစ်ဘူး.. မြန်မြန်ပြန်မှ…။
ညနေစောင်းတော့ မမရေ… မောင်ပြန်လာပြီ.. ဘာဟင်းချက်ထားလည်း အသံက မူးနေသည့်အသံ ပေါက်နေသည်။
အော်… သူဌေးကတော်လေးလည်း ရောက်နေတာလား…
တွေ့တာနဲ့ ခနဲ့တဲ့တဲ့ စကားစပြောသည်.
ဘယ်အချိန် ပြန်မှာလည်းဗျာ.. သူဌေးကော မပါလာဘူလား…။
ဦးစိုးမူးလာပြီလား.. စကားကောင်းကောင်းပြောပါ။ ကိုကြီးက နိုင်ငံခြား ပြန်သွားပြီ.. ခဏ လာလည်တာ… နှစ်ရက်လောက်တော့ နေဖြစ်မယ်….။
ဘယ်လို လုပ်ပြီး အမှန်တွေ ပြောဖြစ်သွားတာလည်း စဉ်းစားမရ.. ဦးစိုးမျက်နှာက မှိုရသည့် မျက်နှာပုံစံ ဖြစ်သွားသည်။
မမူးပါဘူးကွာ ဦးစိုးက သမီးကို မြင်လို့ လှမ်းစတာပါ။
မမရေ ထမင်းစားကြရအောင် ငါ့သမီးလေး ပြန်ရောက်တုန်း တူတူစားကြမယ်.. ရေချိုးလိုက်အုံးမယ်.. ထမင်းပွဲ ပြင်ထားလိုက်…
ခဏနေတော့ ရွန်းလဲ့လည်း ပြန်ရောက်လာသည်။ ကားစီးရတာ ပင်ပန်းနေသော ရွန်းလဲ့ သူ့အစ်မကို မြင်၍ ပျော်သွားသည်။
မမ.. ကိုကြီး ပြန်သွားပြီ ဆိုတော့ လွမ်းပြီး မနေတတ်တော့ဘူးလား…
ဟုတ်ပါဘူး ညီမလေးရယ်.. ညီမလေးနဲ့ မေမေကို လွမ်းလို့ ဒီမှာ ခဏလာနေတာပါ။
ဟာာ ထမင်းဝိုင်းတောင် ပြင်နေကြပြီလား.. မေမေတို့က သမီးတောင် မစောင့်ဘူး..ကဲ ဒါဆိုလည်း ရေမချိုးတော့ဘူး.. ထမင်း အရင်စားမယ်…
ဦးစိုးကြည့်ရတာ ရွှန်းလဲ့ကိုတော့ တို့ထိထားပုံ မရ.. တကယ့်သမီးလေးလိုပဲ စိတ်ထဲက ထားပုံရ၍ စိတ်အေးသွားသည်။ ထမင်းစား လေကန်ရင်း တော်တော် နဲ့ စကားဝိုင်းက မပြတ်… ရွန်းလဲ့ကလည်း သူကျောင်းတက်ရင်း စီးဖို့ ကားတစ်စီးလောက် ၀ယ်ပေးပါတဲ့…။ သူစီးဖို့ ဆိုရင်တော့ ၀ယ်ပေးမည်ဟု မထင်… ကိုယ့်ဟာကိုယ် စီးဖို့ ဆိုရင်း ကားမောင်း အရင်သင်ရမည်ဟု တွေးမိသည်။
ကိုကြီးဆီက ဖုန်း၀င်လာလို့ ထိုင်ပြောရင်း အိပ်ရာ၀င်တော့ ဆယ်နာရီကျော်နေသည်။ ကိုယ်လက်သန့်စင်ပြီး အခန်းထဲ အရောက် အတွင်းခံတွေ အကုန် ချွတ်ထားလိုက်သည်။
မသိစိတ်ကဘဲလား..သိသိကြီးနဲ့လား မသိ.. ဘယ်အချိန် ဒီလူကြီး တံခါးဖွင့်ပြီး ၀င်လာမလည်း စောင့်နေမိသည်။ အမေနဲ့ ဦးစိုး စကားပြောသံ ကြားနေရ၍ ဒီညတော့ မလာတော့ဘူး ထင်မိသည်။ စိတ်၏ ဖောက်ပြန်မှုကိုလည်း တော်တော်လေးကို ရွံမုန်းမိသည်။ ဘာဖြစ်လို့များ ဒီလောက်တောင် ဒီကိစ္စကို အာသီသ ထန်သွားသည်ကို မသိ…။ ရုတ်တရက် အိပ်ပျော်သွားရင်း လန့်နိုးလာတော့ နာရီကြည့်လိုက်တော့ နှစ်နာရီ ထိုးပြီ… ၀င်ချင် ၀င်လို့ရအောင် ခေါင်းရင်းတံခါး ဖွင့်ထား၍ လေက အတော်လေး တိုက်နေပြီး တစ်ကိုယ်လုံး အေးနေပြီ။ မျှော်သာ မျှော်နေသော်လည်း ခေါ်တော့ မခေါ်ချင်.. ဒီလူကြီးသည် ယောက်ျားရပြီး နောက်ပိုင်း မလုပ်ရတော့ဘူး ထင်ပြီး မလာတာ ဖြစ်မည် ဆိုပြီး တံခါး ဆွဲအပိတ် ရုတ်တရက် ကိုယ့်လက်ကို လှမ်းဆွဲလိုက်သောကြောင့် ကြောက်ပြီး လန့်အော်မိမတတ် ဖြစ်သွးသည်။
ကိုစိုးပိုင်သည် ယမင်းကို မြင်ကတည်းက လိုးချင်နေသည်။ ဟိုတစ်ရက်ကလည်း အချက်ပြသလိုလိုနှင့် သူ့ကို ပညာပေးသွား၍ သတိထားရသည်။ ဒီညမှ မိန်းမကလည်း တော်တော်နှင့် မအိပ်… ယမင်းအခန်းကလည်း ဘာသံမှ မကြား၍ ငြိမ်နေမလား စဉ်းစားလိုက်သည်။ စိတ်က ငြိမ်ဖို့ ကြိုးစားလေ ပိုလှုပ်ရှားလာလေ ဖြစ်နေသည်။ မအောင့်နိုင်တော့ နည်းနည်းလေးပဲ မြင်ရမြင်ရ သွားချောင်းမည်ဟု တွေးရင်း ယမင်းအခန်းက ပြတင်းပေါက်လေးဘက် ရောက်သွားရင်း တက်ရင် ကောင်းမလား… စဉ်းစားနေတုန်း တံခါးပိတ်တော့မည် ယမင်းလက်ကို လှမ်းဆွဲမိသွားသည်။ အဖိုနဲ့အမ နဂိုကတည်းက ဇာတ်လမ်းရှိခဲ့ပြီးသား မသိိစိတ်ရဲ့ တောင့်တမှုတွေကို လိုအပ်နေသူ နှစ်ဦး အိပ်ယာပေါ်မှာ အားရပါးရ ချစ်နေကြသည်။
လျက်လျက်.. ဒီစောက်ဖုတ်ကြီးကို ပြီးအောင် လျက်စမ်းပါ…
ပါးစပ်က တတွတ်တွတ်နှင့် ခါးကြီး ကော့ကော့ပေးနေသော ယမင်းပုံစံက တကယ်မိုက်သည်။ စက်ဖုတ်အနံ့လေးက တကယ်ကောင်းလွန်း၍ အကြိုက်ဆုံး စောက်ဖုတ် ဖြစ်နေတော့ လျက်လို့ အားမရနိုင်.. လျက်ရင်း ယမင်း ပြီးသွားပုံရသည်။ တဆတ်ဆတ် တုန််နေသော ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်ကို တက်မှောက်ရင်း နဖူးလေးက ချွေးတွေ သုတ်ပေးရင်း ကောင်းလား သမီး…
ယမင်းက ဘာတွေ ဖြစ်နေသည်ကို မသိ… အင်း..ဆိုပြီး ကြည်ကြည်နူးနူးလေး ပြန်ကြည့်ရင်း ဖြေမိသွားသည်။
ကိုယ့်ကိုလည်း လီးစုပ်ပေးအုံးနော်…
စိတ်ထဲက တမ်းတခဲ့ရသည့် လီးကြီး.. ထိုလီးကြီး၏ အထိအတွေ့ကို  အရမ်းနှစ်သက်ခဲ့ဘူးတော့ စိတ်လိုလက်ရ မှုတ်ပေးလိုက်သည်။
ရပြီသမီး…လိုးကြရအောင်….
သူတို့ နှစ်ဦး မီးကုန်ယမ်းကုန် ချစ်ပွဲ၀င်နေကြသည်။ ဘယ်နှစ်ချိီတောင် ပြီးမှန်း မသိ… လေးနာရီမှ
သမီးရေ.. နောက်နေ့မှ ဆက်လိုးကြမယ်နော်..
ရှင့်ကို ဘယ်သူက ခံမယ်ပြောလို့လည်း ထုံးစံအတိုင်း ပြန််ပက်လိုက်သော ယမင်းပါလေးကို လိမ်ဆွဲကာ ရောက်တုန်းလေးတော့ အလိုးခံစမ်းပါ… ဟိုအိမ်ထိ လိုက်လည်း လိုးရတာ မဟုတ်ဘူးလို့ ပြောရင်း ပြတင်းပေါက်က ကျော်ဆင်းသွားသော ဒီလူကြီး နောက်ကျောကို လိုက်ငေးနေမိသည်။
ညက အိပ်ယာ၀င်တာ နောက်ကျတော့ မနက် ဆယ်နာရီ ကျော်မှ အိပ်ယာက နိူးတော့သည်။ တစ်အိမ်လုံး တိတ်ဆိတ်နေပုံ ထောာက်တော့ မေမေ ဈေးသွားပုံရသည်။ မျက်နှာသစ်ရင်း ကိုယ့်မျက်နှာကိုယ် မှန်ထဲကြည့်ကာ တကယ် မုန်းမိသည်။ ဘယ်လို ၀ဋ်ကြွေးကြောင့်များ ကိုယ့်ပထွေးနဲ့မှ ကျေနပ်မိသည် မသိ…ကိုယ့်ကို အချစ်ဆုံး ယောက်ျားလည်း ရှိပါလျက်နဲ့ ဆက်မိုက်နေသည့် စိတ်ကို တော်တော် စိတ်ပျက်မိသည်။ အခန်းထဲ ရောက်တော့ ဖုန်းလေးကို ဖွင့်ကြည့်တော့ ကိုကြီးဆီက miss call တွေ တွေ့လိုက်ရသည်။ ဒီအချိန်က အလုပ်ချိန်ကြီး ပြန်ဆက်ရင် ကောင်းမလားလို့ တွေးမိရင်း ခေါ်ရင် ကောင်းမလား မခေါ်ရင် ကောင်းမလာား စဉ်းစားနေတုန်း ဟိုလူကြီး အခန်းထဲ ပြန််၀င်လာပြီး နောက်ကနေ သိုင်းဖက်လာသည်။
ချစ်သမီးလေး..ယောကျားကို ဖုန်းဆက်မလို့လား.. ဆက်လေ… ကိုယ်နဲ့ မင်းနဲ့ ချစ်ရည်လူးနေတုန်း ဆက်ကြည့်ပါလား.. အရမ်း အရသာ ရှိတာ…။ သမီးအမေလည်း ခုမှ ဈေးသွားတာ အနည်းဆုံး တစ်နာရီတော့ ကြာမှာ…။ စကားပြောရင်း နောက်ကနေ နို့ကို လှမ်းနယ်နေတော့ စိတ်ကလည်း ထလာပြန်သည်။ သူ့လီးကြီးက ဖင်ကြားကို ထောက်ထားတော့ ယောင်ယောင်မှားမှားနှင့် ဖုန်းကို ခေါ်မိသွားသည်။
ဟယ်လို…ကလေး..နေကောင်းလား..ကိုကို မနက်က လွမ်းလို့ ဖုန်းခေါ်ထားသေးတယ်.. ကလေး အိပ်ပုတ်ကြီး ဖြစ်နေတာလား…….
ဟယ်လို……ဟယ်လို….
ကိုကြီး………
ဘာကြောင့် မသိ ငိုချင်လာ၍ ငိုသံနှင့် ပြောလိုက်တော့ ကိုကြီးအသံက အရမ်း စိတ်ပူသံ ပေါက်သွားသည်။
ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး…ယမင်းလည်း လွမ်းလို့ပါ…။
လူယုတ်မာ ဆိုမှ တကယ့် လူယုတ်မာကြီး ဂါ၀န်ကို လှန်၍ နောက်ကနေ စောက်ဖုတ်ကို ကုန်းလျက်နေသည်။ စကားပြောသံတို့သည် ပီသတော့မည် မဟုတ်..တော်သေးသည်.. ညည်းသံလား… ငိုသံလား… ဖုန်းသံထဲကတော့ သေချာ မကြားလောက်……။
ကိုကြီးက အလွမ်းသယ်နေ၍ ဖုန်းလည်း ချထား၍ မရ.. ဟိုလူယုတ်မာကလည်း ကုန်းခိုင်းထားပြီး စောက်ဖုတ်ကို အစွမ်းကို လျက်ရုံတင်မက အခွင့်ကောင်းယူကာ ဖင်ပေါက်ကိုပါ လက်လေး ၀င်လာသည်။
ဖုန်းသာ ပြောနေရတယ် စိတ်က ဒီကိစ္စကိုပဲ ရောက်နေတော့ စကားပြောရတာ အဆင်မပြေတော့ တော်ကြာ ရိပ်မိသွားနိုင်သည်။ ကိုကြီး ဒါပဲနော် ဖုန်းချလိုက်တော့မယ်  ပိုက်ဆံ ကုန်နေပြီ ဆိုပြီး အမြန် ချလိုက်ရသည်။
တစ်ခါမှ မထိပါးဘူးသော ဖင်ပေါက်ပါ နယ်ချဲ့လာတော့ စိတ်က တိုလာသည်။ ရှင် လူယုတ်မာကြီးပဲ ဒါတော့ မရဘူး.. စိတ်တိုလေ ဖီးလ်က ပိုတက်လာလေ ဖြစ်နေသည်။ စောက်စိကို လျှာနှင့် ဝိုင်းပေးနေသော သူ့လျှာစောင်းကြောင့် အမြင့်ဆုံးထိ ရောက်သွားရသည်။ မသိစိတ်က ဒါပြီးရင် ဘာလုပ်ပေးရမည် ဆိုတာ အလိုလို သိနေရင်း သူ့ဒစ်ဖျားကို ပါးစပ်နဲ့ ဆွဲငုံလိုက်တုန်း…
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

ဖုန်းက ထမြည်လာသည်။ ယောက်က္ခထီးဆီက ဖုန်းလာနေသည်။ မကိုင်လို့လည်း မဖြစ်.. ကိုင်လိုက်လျင်လည်း ဆက်လုပ်၍ မရ… ဒုတ်ကို ချ၍ ဖုန်းကို မ,လိုက်ရသည်။
ဟုတ်…..အန်ကယ်….
သမီးရေ…အခုပဲ သားက ဖုန်းဆက်လို့ သမီးက ငိုနေတယ် ဆိုလို့ သားက အထင်လွဲနေတယ်.. အခုပဲ ပြန်လိုက်ခဲ့တော့နော်.. အန်ကယ် လာခေါ်နေပြီ…။
အလိုက်မသိတော့ လူယုတ်မာက နောက်က ထပ်ဆွနေတော့ စကားလည်း ကောင်းကောင်းပြောမရ.. ကိုကြီးသာ လိမ်လို့ရမည်…သူ့အဖေက လူလည်…။
သမီး…အန်ကယ်ပြောတာ ကြားလား… ဖုန်းလိုင်းက သိပ်မကြည်တာလား မသိဘူး.။
ဖုန်းကို အမြန် ချလိုက်ပြီး ကဲ လုပ်စရာ ရှိတာ လုပ်တော့ဟု အချက်ပေးလိုက်သည်နှင့် ကုတင်ကို လက်ထောက်ခိုင်းပြီးနောက် တအုံးအုံးနှင့် ဆောင့်လိုးတော့သည်။ တစ်ချက်တစ်ချက် အဆောင့်နှေးသွားလျင် ယမင်းဖင်ကြီးက နောက်ပြန် ဆောင့်ဆောင့်ပေးသည်။ ကိုစိုးပိုင် အမေလည်းပြေ ပို၍လည်း ကောင်းနေသည်။ ဒါကြောင့် ဒီကောင်မလေးကို အသဲစွဲတာ အရမ်း အလိုက်သိသလို လိုးလို့ ကောင်းအောင်လည်း နေပေးတတ််သည်။ သူ့နဲ့ လိုးလျင် လီးတစ်ချောင်းလုံး အရသာ အပြည့် ခံစားရသည်။ ခဏနေတော့ မထိိန်းထားနိုင်ပဲ ပြီးသွားသည်။
ကဲ လူယုတ်မာကြီးရေ..ပြန်တော့. ဟိုက လာခေါ်နေပြီ… ကျမလည်း ရေချိုးလိုက်အုံးမယ်….
ခံချင်စိတ်ကို ထိန်းချုပ်၍ အတင်း မောင်းထုတ်ရသည်။ တကယ်ဆို စိတ်က သိပ်အာသာမပြေချင်သေး.. ရေချိုးခန်းထဲ ရောက်တော့ ရေချိုးရင် ကိုယ့်ဟာကိုယ် ပြန်ပွတ်နေမိသည်။ ကိုကြီးကို စိတ်ထဲက မှန်းချင်သော်လည်း ဘာဖြစ်မှန်းမသိ… သူ့အဖေကိုပဲ စိတ်က တမ်းတမိသည်။
ဟူးးးးးးး စိတ်ပျက်စရာ ကောင်းလိုက်တာ ရွှံရှာစရာ ကောင်းလိုက်တာ ကိုယ့်ဟာကိုယ် မုန်းတီးမိသော်လည်း ဒီဆန္ဒကြီးကို တားဆီးလို့ မရနိုင်… စိတ်က တွေးနေသော်လည်း လက်က အစိလေးကို ပွတ်လိုက် အခေါင်းထဲ လက်ထည့်ပြီး မွှေ့လိုက်နှင့် ဘယ်လိုလုပ် ပြီးသွားသည် မသိ။ ရေချိုးခန််းထဲကထွက် အ၀တ်အစား လဲပြီး အန်ကယ်ကို စောင့်နေလိုက်သည်။ ဘာရယ်မဟုတ် တမင်တကာ ဘရာစီယာ မ၀တ်ဘဲ ဂါ၀န်လေး ၀တ်ထားလိုက်သည်။ အပြင်က ကြည့်လျင်တော့ သိပ်မသိနိုင်… အမေကလည်း တော်တော်နှင့် ပြန်မလာ အတော်ကြာမှ အမေနှင့် အန်ကယ့်ကား ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ရောက်လာကြသည်။ သူ့တို့ ခမီးခမက် စကား ကောင်းနေကြသည်။
အန်ကယ့်ပုံက တကယ့်ကို ရယ်စရာ သူ့သားဆီက ဖုန်းလာလာခြင်း ထထွက်လာသည်နှင့် တူသည်။ အိမ်နေရင်း boxer ဘောင်းဘီလေးနှင့် လက်ဘက်ရည်အိုးလေး ချပေးရင်း ငုံ့လိုက်တော့ အတွင်းက ပေါက်စီနှစ်လုံးကို အန်ကယ် ခိုးကြည့်နေတာ သတိထားမိသည်။ မေမေနဲ့ အန်ကယ် စကားပြောနေတုန်း အန်ကယ့်ကို လှမ်းခိုးကြည့်တော့ အောက်က ဟာကြီး ထလာတာ တွေ့ရသည်။
ကဲ သမီးရေ.. ပြီးရင် သွားရအောင်… သမီး အမေက ပြောတယ်.. သမီး အဖော်ရအောင်.. သမီး ညီမလေးကိုပါ တူတူ ထားချင်လို့တဲ့ အန်ကယ်တို့ဘက်ကတော့ အေးဆေးပဲ… အိမ်လေး ပိုစိုသွားတာပေါ့… နောက်အပတ်ထဲ လာခေါ်လိုက်မယ်လေ.. သူ့လည်း ပစ္စည်းတွေ ဘာတွေ သိမ်းအုံးမှာ ဆိုတော့ အဆင်ပြေတယ် မဟုတ်လား… အိမ်မှာလည်း အခန်းပိုတွေ အများကြီးလေ……။
ကားပေါ်ရောက်တော့ အန်ကယ် မျက်နှာကို သေချာ မကြည့်မိ ဘောင်းဘီ အောက်က ထောင်နေသော ဒုတ်ကြီးကိုသာ ခိုးပြီး ကြည့်နေမိသည်။
……………………..
ဦးသန့်အောင်သည် ရုတ်တရက် သားဆီက ဖုန်းလာပြီး သူ့မိန်းမ အိမ်ပြန်ခေါ်ပေးပါ ဆို၍ ထထွက်လာတာ ဘောင်းဘီတိုလေးနှင့် ဆိုတာ လမ်းရောက်မှ သိသည်။ အရေးထဲ ဒီကောင်မလေးကလည်း သူ့ စနေနှစ်ခိုင်ကို လာပြသွားသေးသည်။ စိတ်က အထွတ်အထိပ် ရောက်နေ၍ အောက်က ဒုတ်ကလည် ထောင်လာသည်။ ချွေးမလုပ်သူကို ခိုးကြည့်တော့ သူ့ဒုတ်ကို ချောင်းနေတာ တွေ့ရ၍ ထိန်းထာသည့် စိတ်တို့ လွှတ်ချင်လာသည်။ ဘယ်လို ကြည့်ကြည့် လိုးချင်စရာ ကောင်းသည့် ကောင်မလေးကို မလွတ်ပေးချင်တာ့ ချွေးမဆိုတာ ခဏမေ့ထားဖို့ ကြိုးစားကြည့်သည်။
ကားမောင်းရင်း ချွေးတွေ ပြန််လာသည်။  ဘာလုပ်ရရင် ကောင်းမလည်း မသိ… စိတ်လှုပ်ရှားနေတော့ ကားတောင် ကောင်းကောင်း မမောင်းနိုင်တော့ လူရှင်းသည့် လမ်းဘေး ခဏ ထိုးရပ်လိုက်သည်။ ဟူး… သက်ပြင်းရှည်ကြီး ဦးသန့်အောင်ဆီက ထွက်လာတော့  ယမင်းလည်း သတိ ပြန်၀င်လာသည်။
အန်ကယ် ဘာဖြစ်လို့လည်း သွေးတိုးလာလို့လား… ခေါင်းမူးလို့လား.. ချွေးတွေလည်း အရမ်းပြန်နေတယ်… သမီး ဘာလုပ်ပေးရမလည်း…
ခဏလေး.. ရေဗူးထဲက ရေကို အငမ်းမရ သောက်နေသော ဦးသန့်အောင်ကို ကြည့်ပြီး စိတ်ပူသွားသည်။
တစ်မိနစ်လောက် ငြိမ်သက်သွားပြီး…
သမီးရယ်… အမှန်အတိုင်း ပြောရရင် မကောင်းပါဘူး.. အန််ကယ်… အရမ်း စိတ်ထနေတော့ ကိုယ့်ချွေးမကို ပြစ်မှားမိလို ဖြစ်ပြီး ချွေးပြန်နေတာပါ.. ဒီမှာ ကြည့်လေ.. ဘောင်းဘီအောက်က ဒုတ်ကို ထုတ်ပြမိသွားသည်။ ဖြစ်ချင်တာ ဖြစ်တော့ နောက်ကိစ္စ နောက်မှ ရှင်းမည်ဟု ဦးသန့််အောင် တွေးရင်း ရင်ဖွင့်လိုက်သည်။
ဟယ်…အကြီးကြီးပဲ…ယမင်း ထအော်မိသွားသည်။ တကယ်လည်း ဒုတ်က အကြီးကြီး ဦးစိုးထက်တောင် သာသေးသည်။ ကိုင်ကြည့်ချင်စိတ်က ထိိန်းမရ သိမ်းမရ ခုဏတုန်းက ဦးစိုးဒစ်ကို ငုံထားတုန်း တန်းလန်ကြီး ဖုန်းလာခဲ့တာ အမှတ်ရမိသည်။ ယောက္ခထီးကြီးနော် ဆိုပြီး ကိုယ်ကို့ကိုယ် သတိပေးနေရင်း အောက်က ဟာလေးက အရမ်း ယားလာသည်။ ပါးစပ်ကလည်း သားရည်တောင် ကျချင်လာသည်။ ဒီဒုတ်ကြီးနဲ့သာ လုပ်လိုက်ရလျင် ဆိုပြီး…….
မကောင်းပါဘူး အန်ကယ်ရယ်… ကိုကြီးသာ သိရင် သမီးကို သတ်မှာ.. ပြောရင်း ငိုသံပါလာတော့…
အန်ကယ် လက်နှစ်ဖက်က သူ့လက်မောင်းကို ပွတ်ပေးနေသည်။
ဟုတ်ပါတယ် သမီးရယ်…လက်လေးနဲ့ပဲ လုပ်ပေးပါလား… အန်ကယ် အရမ်း စိတ်ထနေပြီ ကားတောင် မောင်းလို့ မရတော့ဘူး… ကူညီပါနော်… မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ တောင်းပန်နေသည့် ဒီလူကြီးကို ကြည့်ပြီး စိတ်က သနားလာမိသည်။
ဟုတ်…..
ယမင်းက စကားလည်းပြော ဒုတ်ကိုလည်း လှမ်းကိုင်ကာ ဖြေးဖြေးချင်း ထုပေးလိုက်သည်။
သားကိုကော သမီးမှုတ်ပေးဖူးလား… အန်ကယ် သင်ပေးရမလား.. အဲဒါဆို သားကြီးက သမီးလေးကို အရမ်း ချစ်လာမှာ သိလား… စမ်းကြည့်ပါလား…
စားနေကျ စားဖားတွေမှန်း သိပ်သိသာသည် အစပျိုးတတ်သည်။ မခုတ်တတ်သည့် ကြောင်လို နေပြရမည့် ကျားသစ်မလေး တစ်ကောင်လို အစစအရာရာ ဦးဆောင်ပြချင်သည့် စိတ်က နိုးထလာသော်လည်း မနည်း စိတ်ထိန်းထားရသည်။
ဟင့်အင်း…သမီး မလုပ်ပေးဘူးဘူး… ရွံစရာကြီး အန်ကယ်ရယ်….
ရွံစရာ မကောင်းပါဘူး သမီးရယ်..
ဒီနေရာလေးကို သကြားလုံး စုပ်သလိုလေး စုပ်ကြည့် ပြီးရင် ထိပ်လေးကို ငုံထား ရေခဲမုန့်စားသလိုလေး…….
လုပ်နေကြ ဖြစ်သော်လည်း မလုပ်တတ်ချင်ယောင် ဆောင်ကာ သူပြောသလိုလေး လုပ်ပေးလိုက်သည်။
အား.. ..အား..ကောင်းလိုက်တာ သမီးလေးရယ်..
သူက ညည်းရင်း ဖီးလ်ခံနေတော့ လုပ်ပေးရတဲ့ လူက ပိုအားရှိလာသည်။ မထူးတော့ပါ ပါးစပ်ထဲ လီး၀င်နေမှတော့ ပညာပေးလိုက်မည်ဟု စိတ်ကူးပြီး အကောင်းဆုံး ပြုစုလိုက်တယ်….
ဦးသန်းအောင်လည်း အမှုတ်ခံရင်း လက်ကို အောက်ထဲ ထည့်လိုက်သည်။ အတွင်းခံ မ၀တ်ထားသည့် အတွက် စောက်ဖုတ်လေး၏ နူးညံ့သော အထိအတွေကို ရသည်။ လက်လေး နည်းနည်း ထည့်ကြည့်တော့ စိုရွဲနေသော စောက်ဖုတ်သားလေးကို စမ်းမိသည်။ လက်နှင့် အသာလေး လိုးပေးလိုက်သည်။ အားမရတော့ လက်ညိုးနှင့် လက်ခလယ် နှစ်ချေင်းပူနှင့် ထိုးတော့ ယမင်း ခန္ဓာကိုယ်လေး အနေအထား ပြောင်းလာသည်။ လက်အ၀င်ကောင်းအောင် ပေါင်ကို အသာ ကားပေးလာသည်။
သမီးရေ…အန်ကယ် ပြီးတော့မယ်.. မြန်မြန်လေး..
ပါးစပ််က ဒုတ်ကို ထုတ်၍ လက်နှင့် ခပ်သွက်သွက်လေး ထုပေးလိုက်သည်။ ပန်းထွက်လာသည် အရည်တွေက မြင်မကောင်း သူ့အကျီပါ ပေသွားသည်။
ချစ်လိုက်တာ သမီးလေးရယ်.. ဆိုပြီး ပါလေးကို ခပ်ဖွဖွလေး နမ်းရင် အောက််က လက်ပါ ထုတ်သွားသည်။
သမီး.. စိတ်မဆိုးနဲ့နော်.. သမီးကိုလည်း အန်ကယ် ပြန်လုပ်ပေးချင်တယ်.. အောက်က ဟာလေးကို နမ်းခွင့်ပြုနော်…
ဦးသန်အောင်က စကားတောင် မဆုံးသေး.. ခေါင်းက ယမင်း ပေါင်နှစ်လုံးကြား ရောက်နေသည်။ အလင်းရောင် သိပ်မရ၍ အထဲကို သေချာ မမြင်ရသော်လည်း စောက်ဖုတ် အနံ့လေးနှင့် ဖောင်းကားနေသော စောက်ဖုတ်က အကောင်းဆုံး အရည်အသွေး ရှိမည်မှန်း ဦးသန့်အောင် ခန့်မှန်းမိသည်။ ကားထားသော ပေါင်နှစ်လုံးကြား ၀င်ပြီး လျှာကို အထဲ ရောက်သထက် ရောက်အောင် မွှေ့ပေးလိုက် အစိလေးကို ငုံပေးလိုက် လျက်ပေးလိုက်နှင့် အားရပါးကို ပြုစုနေမိသည်။ စားနေကြ ကြောင်ဖားကြီး ဆိုတော့ လျှာစွမ်း ထက်လှသည်။ ခုဏက လက်နှင့် ကလိပေးထားတဲ့ အရှိန်ကလည်း ရှိတော့ သိပ်ကြာကြာ တောင့်မခံနိုင် ခန္ဓာကိုယ်လေး တွန့်သွားပြီး ပြီးသွားရသည်။
အိမ်အပြန်လမ်းမှာ နှစ်ယောက်သား စကား မပြောဖြစ် ယမင်းက တွေးရင်း မျက်ရည်ကျမိသည်။ ပထွေးနှင့်လည်းလုပ် ယောက္ခထီးလည်း ချမ်းသာမပေး.. ဒီလူတွေကလည်း ယုတ်မာနိူင်ကြသည်။ သူမ စိတ်ကလည်း စိတ်ပျက်စရာ ကောင်းလောက်အောင် အောက်တန်းကျလွန်းသည်။ ဖြစ်ပြီးမှတော့ မထူးတော့ နောက်ထပ် ရှေ့မဆက်ဖို့ဘဲ ကြိုးစားမည်ဟု တွေးထားသော်လည်း တစ်အိမ်ထဲ ဖြစ်နေ၍ ဘယ်လိုလုပ်ရမည် မသိ.. ရူးတောင် ရူးချင်လာသည်။
အိမ်ပြန်ရောက်တော့ မေမေက ဆီးကြိုနေသည်။
သမီးရယ်…ဘာဖြစ်လို့လည်း သားက ဖုန်းဆက်တော့ စိတ်ပူသွားတာပဲ.. နောက်ဆို သမီး သွားချင်လည်း ခဏပဲ သွားတော့ ညည်းယောက်ျားက အချစ်ကြီးဟေ့.. သူ့မိန််းမ အိမ်မှာ စိတ်ညစ်လို့ သူ့အမေအိမ် သွားပြီး ငိုနေတယ် ထင်တာ ဖုန်းဆက်လိုက်အုံးနော်.. ဟု ပြောရင် အခန်းထဲ ပြန်၀င်သွားသည်။
အခန်းထဲ ရောက်တော့ စိတ်ကလည်းညစ် ၀မ်းနည်းလာသည် ကိုကြီးဆီ ဖုန်းဆက်ပြီးမှ အားရပါးရ ငိုချလိုက်သည်။
တစ်ပတ်ကျော်တော့ ညီမလေး ရောက်လာ၍ အပျင်းလည်းပြေ စိတ်လည်း နည်းနည်း သက်သာရာ ရလာသည်။ အန်ကယ်ကလည်း ထပ်ပြီး မကြိုးစား၊ သူကလည်း ရှောင်နေ၍ ထိုပြဿနာက ဦးစိုးလိုတော့ အဆင့်မတက်လာ.. သာယာလှသော နေ့ရက်တွေကို ဖျက်စီးဖို့ မာနတ်က စေလွှတ်လိုက်ပြန်ပြီလား… တည်ငြိမ်နေတဲ့ ရေကန်ထဲ ခဲပစ်ချလိုက်သလို ဝဲဂယက် ထန်သွားအုံးမှာလား…
@@@ ပြီးပါပြီ @@@
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

➡️တင်ထားပြီးသမျှ အပြာစာအုပ် အောစာအုပ်များ စာရင်းကြည့်ရန်နှိပ်ပါ။⬅️