မုဆိုးလား သာကောင် သားကောင်လား မုဆိုး (အပိုင်း ၁) 👈 ဖတ်ရန်နှိပ်ပါ။
မုဆိုးလား သာကောင် သားကောင်လား မုဆိုး (အပိုင်း ၂) 👈 ဖတ်ရန်နှိပ်ပါ။
အပိုင်း (၁၉)
ကျမ နိုးနိုးမောင်ဟာ ကိုရှားလူ အဆက်သွယ် ဆရာမ ရဲ့ သင်တန်းမှာပဲ နေလိုက်တယ် ရန်ကုန်ဆိုတာ ကျမတို့နေတဲ့ နယ်နဲ့တော့ မတူဘူးလေ မြို့ပြနဲ့ လူနေမှုက အရမ်းကို ကွာခြားပါတယ် ဒါကို ကျမက မော်ဒယ်မင်းသမီးလေးရူးနေရသေးတယ် ငါလည်း လူပဲ အစတော့ ရုန်းကန်ရအုံးမှာပဲလေ ပေးစပ်ဖို့အတွက် အောင်မြင်ခြင်း အစလို့ပဲ ယူဆပါတယ်
ကျမစီ ဖုန်းတခု ဝင်လာလို့ ကြည့်လိုက်တော့ ကိုနေမင်း ဖြစ်နေတယ်အဆင်ပြေလား မေးလို့ လောလောဆည် တော့ ဒီလိုပဲ နေနေရတယ် သူကလည်း စိတ်ဓာတ်မကျနဲ့ အားပေးစကားပြောပါတယ် မနက်ဖြန် အားရင် အပြင်ထွက်မလား လို့မေးတယ် ကျမလည်း ဆရာမ ပြောကြည့်လေ ပြောပြီး ဖုန်းချလိုက်တယ်။
နောက်တနေ့ မနက် ကိုနေမင်း ကျမ စီရောက်လာတယ် ဆရာမ ပြောပြီး လိုက်သွားလိုက်တယ် လောလောလပ်လပ် ရင်းနီးတာစိုလို့ ကိုနေမင်းတစ်ယောက်ပဲ ရှိတာလေ လောလောဆည် တော့ ဘုရာတွေ လိုက်ပို့ပေးတယ် ရွှေပုဇွန်မှာ အအေးသောက်ကြတယ် ရန်ကုန်မှာနေရင် ကိုယ်ပိုင်ကား မရှိရင် လိုင်းကားစီးနပ်ဖို့လိုတယ် လို့ ကိုနေမင်းက ပြောပါတယ် ညနေထိအောင် လယ်ပြီးတော့ အဆောင်ပြန်ပို့ပါတယ် ညရောက်တော့ ဖုန်းပြောလိုက်နဲ့ ရင်နှီးမှုလေးတွေ ပိုလာပါတယ် ကိုရှားလူ ကိုလည်း သတိရပါတယ် သူက အနားမရှိဘူးလေ တလာတလေတော့ ဖုန်းဆက်တပ်ပါတယ် ကိုကျော်ရဲမောင်ကတော့ ဘာသတင်းမှကို မကြားတောဘူး နိုးနိုးလည်း ကျုယျ့အလုပျကိုပဲ ကြိုးစားပြီး သင်ကြားနေပါတယ် ဆရာမကလည်း ကိုရှားလူ အကြောင်းခနခနမေးပါတယ် သူကပါ စိတ်ဝင်စားနေပြီလားခက်တယ် ကိုရှားလူ က တကယ့်ဟီးရိုးပါ့လား ကိုနေမင်းနဲ့ ကလည်း ရင်းနီးရာကနေ သံယောစဥ် ရစ်နောင်လာတယ် သွားတာလာတာခနခနဖြစ်နေတော့ ရစ်နောင်မိပြီပေါ့လေ ။
ခုဆို ကျမ ကြောငြာတွေ ရျုကျနရေပါပွီ ကိုနေမင်း အဆက်သွယ်ရယ် ဆရာမ မို့မို့လွင် ရဲ့ ပန့်ပိုးမှုရယ်ကြောင့် နမ်မည်လေးလည်း ရလာပြီပေါ့ ရှင် ကြောငြာတွေ ရိုက်ပြီး ပြန်မယ့်အချိန် ကိုနေမင်းက ရောက်လာတယ် ချစ်သူလည်း ဖြစ်နေပြီလေ။
“ကို အလုပ်အားလို့ ထွက်လာတာလား”
“နိုးကို လွမ်းလို့ပေါ့”
“ဟွန့် ပိုလွန်းတယ် ကို”
“တကယ်ပါ နိုးရယ်”
ကို က ကျမ ကို ဖက်ထားပြီး သူ့ရင်ခွင်ထဲ ကို ဆွဲသွင်းလိုက်တယ်။
“ကို မကဲနဲ့နော် လူတွေရှိတယ်”
ကိုက မချင့်မရဲ ဖြစ်သွားပြီး ကျမ လက်ခလေးကိုပဲ ဆွဲပြီး ကားနဲ့အပြင်ခေါ်သွားတယ် ။
“ချစ်တယ် နိုးရယ် ”
“နိုးလည်း ကို့ကို ချစ်ပါတယ် ”
ကားလေးဟာ ကို့ရဲ့ အိမ်ကို ရောက်သွားတယ် ကိုက ကျမလက်ခလေး ဆွဲပြီး အိမ်ထဲရောက်သွားတော့ ဘယ်သူမှ မရှိကြဘူး
“ကို အိမ်မှာ လူမရှိကြဘူးလား ”
“ခရီးသွားကြတယ် နိုး ”
“ဟင် ”
ကိုက ကျမ ဟင် အသံကြားတာလေး ကို က ကျမ ခါးလေးကနေ ဆွဲဖက်လိုက်ပြီး သူ့နှုတ်ခမ်းကြီးတွေနဲ ကျမနှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးတွေကို ငုံစုတ်ပစ်လိုက်တယ် ။
“အို့…..အု ….ပြွတ်”
သူ့လုပ်ရပ်က မြန်လွန်းတယ် ။
သူ့လက်ကကျမကို စွေ့ကနဲ ပွေ့ချီလိုက်ပြီး ခပ်လှမ်းလှမ်းက သားရေဆိုဖါရှည်ကြီးပေါ်ကို သယ်သွားတယ် ။
ကျမကို ဆိုဖါပေါ် ချလိုက်ပြီးပေါင်တန်နှစ်ဖက် ကြားနေရာကို စကပ်ကို လှန်တင်လိုက်တယ်ပြီးမှ ပင်တီပေါ်ကနေ နမ်းရှုံ့လိုက်တယ် ။
( အို )
အဓိကနေရာကို ဖမ်း နမ်းပစ်လိုက်တာ ။
ကြက်သီးတွေ ဖျန်းကနဲ ထသွားတယ် ။
သူ့နှာခေါင်းက ဆက်တိုက်ဘဲ မို့ဖေါင်းဖေါင်း အဓိကကို နမ်းရှုနေတယ် ။
နှာတန်ထိပ်နဲ့ အကွဲကြောင်း အတိုင်း စုန်ချီ ဆန်ချီ ထိုးပွတ်နေတယ် ။
ကျမတကိုယ်လုံး တုန်ခါသွားရတယ် ။
စကပ်ကို သူ ဆွဲချွတ်လိုက်တယ် ။
“အို . . .”
မွှေးညှင်းနုနုစိမ်းစိမ်းလေးတွေနဲ့ ဆွတ်ဆွတ်ဖြူနေတဲ့ ကျမရဲ့ ပေါင်တန်ရှည်သွယ်သွယ်တွေ ဘွားကနဲ ပေါ်လာတယ် ။
မိန်းမလှလေး တယောက်ရဲ့ ပေါင်တန်လှလှတွေကို မြင်ရဖို့ ဆိုတာက မလွယ်လှဘူး ။
ဖုံးကွယ်ထားတဲ့ အလှတွေလေ ။
ပင်တီသေးမျှင်မျှင်လေးကို သူ့လက်ကြီးတဖက်က ဆွဲချွတ်လိုက်တယ် ။
“ကို အဲလို မလုပ်နဲ့လေ”
ရုန်းရင်းကန်ရင်း ပင်တီလေး သူ့လက်ကြီးထဲကို ပါသွားတယ် ။
ဟာ…ပေါ်သွားပြီ ။
ထင်းထင်းကြီး ပေါ်သွားတာ …မို့ဖေါင်းနေတဲ့ မိန်းမကိုယ် အကွဲကြောင်း လေး ရှက်လိုက်ထာ
” နိုးဟ စောက်ဖုတ်က အရမ်း လှတာဘဲ ….ရှယ်ပဲ”
သူ့စကားသံတွေက ကျမနားထဲ အရမ်းကို ဆန်းနေတယ်
ကြမ်းတမ်း တဲ့ စကားလုံးတွေ က ဒီလို အသိုင်းဝိုင်းမှာလည်း ရှိတာပဲလား
“မှုတ်မယ် …မှုတ်တယ် ဆိုတာ သိတယ်မှုတ်လား…ဘာဂျာမှုတ်တာ…စောက်ဖုတ်ကို ယက်ပေးတာ…. ”
“အို ” ကို နိုးက မိကောင်းဖခင် သမီး တစ်ယောက်ပါ ”
“Sorry ပဲ နိုးရယ် တောင်းပန်ပါတယ်” ပြောပြီး “ကိုစိတ်မထိန်းနိုင်တော့လို့ပါ”
ကျမ ပေါင်တန်တွေ ကြားထဲကို မျက်နှာကြီး ထိုးကပ်ပြီး အကွဲကြောင်းကို သူ နမ်းတယ်
သူ့နှာတန်နဲ့ အကွဲကြောင်းကို လိုင်းဆွဲတယ် ။
အို …….အိုး…….
ကျမ နှုတ်ခမ်းလှလှလေးတွေ ပွင့်ဟသွားတယ် ။
တကိုယ်လုံးလည်း တုန်ခါသွားရတယ် ။
” အိုး . ”
သူ့လျာကြမ်းကြမ်းက အသားနုနုကို ဖိ ယက်နေတာ ကြက်သီး တဖျန်းဖျန်းထပြီး တကိုယ်လုံး တုန်ခါနေရတယ် ။
သူယက်ထာ ကျွမ်းတယ် ။
အဆိုးဆုံးကတော့ ကျမ အစိလေးကို သူငုံပြီး စုတ်တာ
ကျမလည်း ကော့နေတာဘဲ
လောကကြီးကိုတောင် မေ့သွားတယ် ထင်တယ်တုန်ခါပြီး အရည်တွေ ပန်းထွက်ကုန်တယ် ။
မျက်စိဖွင့် ကြည့်လိုက်တော့ ကိုပြုံးနေတယ် ။
ကျမလည်း အရမ်း ကောင်းသွားတာကို သူတွေ့တယ်လေ ။
ရှက်မိတာနဲ့ မျက်စိတွေကို ပိတ်လိုက်မိတယ်။
ဆက်ရန်
မောင်ကြီး
အပိုင်း(၂၀)
“ဘာကြည့်တာလည်း ကို ”
“နိုး က အရမ်းလှလို့ပေါ့ ”
ဒီလို ဖြေမိလိုက်မိလို့ ကျေနပ်မိတယ်
သူက
” ဟိတ်….နိုနိုလေး….ရှက်ရှက်နဲ့ ဘာလို့ မျက်လုံးပိတ်ထားရတာလည်း ဖွင့်ကြည့်ကွာ…. ”
သူ ပြောလို့ ပိတ်ထားတဲ့ မျက်စိတွေကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်မိတယ် ။
အို ..
သူ့လီးတန်ချောင်းကြီး က အကြီးကြီးပဲအင်တာနဲ့ဆိုက်တွေမှာ လီးကို မြင်ဖူးပါတယ်။
” လီးမြင်ဖူးလား”….
“ဟာ” ကို နိုးနိုးက မိကောင်းဖခင် သမီးတစ်ယောက်ပါ” အချစ်ဆိုတာ ကိုက ပထမဆုံး နိုးအချစ်ဦးပါ”
“နိုးနိုး ကိုပွင့်လင်းစွာ ပြောမိတာပါ”စကားလုံး ကြမ်းတာကိုတော့ ခွင့်လွတ်ပါ နိုး”
သူ့လီးကြီး ထိပ် အပေါက်လေးက အရည်လေးတွေ ထွက်နေတယ် ။ အဲလိုမြင်ဖူးချင်းပထမဆုံး မြင်ဖူးချင်းပါ ကျမလည်း အစပိုင်းက ရုန်းကန် ငြင်းဆန်မိပေမယ့် သူ ကိုင်တွယ် ပွတ်သပ်တာတွေ စုတ်တာယက်တာတွေကို သဘောကျသွားမိတယ် သူ့လီးကြီးကိုလည်း သဘောကျသွားတယ် ။သူ့လျာနဲ့ ယက်လိုက် ခြာလပတ် ဝိုင်းပေးလိုက်နဲ့ လုပ်ပေးတာကို အရမ်း သဘောကျတယ် ။
သူက ကျမ ကို ပက်လက် ဖြစ်နေတဲ့ ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက် ဝင်လာတယ်
“ပေါင်တွေကိုကားလိုက်နော်”
သူ့အသံက တိုးပေမယ့် အမိန့်ပေးနေသလိုဘဲ ။
ကျမလည်း သူ့အမိန့်ကို နာခံနေချင်မိတယ် ပေါင်တန်တွေကို ဖြဲကား ပေးလိုက်မိတယ် ။
အဖုတ်ကလည်း သူ ယက်ပေး ကတည်းက တအားရွကြွ နေတာ ။
အတွင်းထဲမှာ တအား လှိုက်ယားနေတာ လီး သွင်းထည့်တာကို ခံချင်နေမိတယ် ။
သူက ကျမကိုယ်ပေါ်ကို ခွမိုးပြီး သူ့အတန်ချောင်းကြီးကအဖုတ်ဝမှာ အပေါ်အောက် အစုန်အဆန် ပွတ်တိုက်လိုက်တဲ့အတွက် ကျမအဖုတ်က အရည်တွေက သူ့ဒစ်ဖူးကြီး တခုလုံးကို စိုစိုရွှဲ ပေကျံသွားစေတယ် ။
သူ ထိုးသွင်းထည့်ပေမယ့် ကျမအဖုတ်က လီးနဲ့ မကြုံဖူးသေးတဲ့ အပျိုစင် အဖုတ်မို့ သူ့လီးထိပ်ဖူး သွင်းလို့ မရဘူး ဖြစ်နေတယ်
သူက လီးနဲ့ စောက်ဖုတ် သွတ်ဖို့ ကြိုးစားနေတဲ့နေရာကို တံတွေးတွေ တဖွတ်ဖွတ်နဲ့ ထွေးထည့်လိုက်တယ် ။
နို့နှစ်လုံးကို သူ ညှစ်နယ်နေပြီး သူ့လီးကြီးနဲ့ ကျမ စောက်ဖုတ်ထဲကို ထိုးသွင်းတယ် ။
အကြိမ် တော်တော်များများ ဖိဖိသွင်းလိုက် ပြန်ထုပ်လိုက်နဲ့
တကြိမ်မှာတော့ သူ့လီးထိပ်ကားကြီး စောက်ပတ်ထဲကို မြုပ် ဝင်သွားတယ် ။
“အို့…..”
သူ့လက်မောင်း နှစ်ဖက်ကိုတင်းတင်း ဆုပ်ညှစ်ထားလိုက်မိပြီး ပေါင်တန်တွေကို အစွမ်းကုန် ဖြဲကားပေးမိတယ်။
တဖျစ်ဖျစ်နဲ့ တင်းကြပ်လွန်းနေတာကြောင့် သွတ်သွင်းထားတဲ့နေရာကို သူ တံတွေးတွေထွေးချပြီး ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ်နဲ့ ဖိသွင်းတယ်။
ကျမရဲ့ အပျိုစင် စောက်ဖုတ်ကို သူ့ကို ပုံအောပေးလိုက်မိပြီ ။
“ဗြစ် ဗြိ အားးးးး နာတယ် ကို ဖြေးဖြေး”
ကို ကျမကို ချော့လိုးပေးပါတယ်သူ့ဟာကြီးက စွပ်ရက်ကြီး တစ်လစ်ကြီး ပေါ့ စောက်ဖုတ်ထဲလည်း အပြည့်အသိပ်ကြီး ဖြစ်နေတယ် သူက ဖြည်းဖြည်း ဖိသွင်းလိုက် ပြန်ဆုတ်လိုက် လုပ်ပေးနေသေးတယ် ။
( အို့…… )
အရသာကတော့ တအားကောင်းလာတယ် အပျို ပေါက်စ ဘဝထဲက စောက်ပတ်ထဲ ယားတာကို ဒါကြီးနဲ့ ဖြေသိတ်ချင်တာလေ အခုလို လီးနဲ့ ထိုးသွင်းပေးတာကို ခံချင်မိနေတာ ကြာပါပြီလေ
အတွင်းသား နုနုတွေကို လီးမာမာတောင့်တောင့်ကြီးက ပွတ်ထိုးပေးနေတာ မကောင်းဘဲ ရှိပါ့မလား ။
” နိုး”
“ရှင်”
“နိုးကို ကိုယ် အရမ်း ချစ်တယ်…. ”
ကျမ သူ့ကို မျက်စောင်းထိုးလိုက်တယ် ။
သူလိုချင်တာ ရလိုက်တော့…ယောကျ်ားတွေများ အရမ်းပိုဘဲ…အရမ်းချစ်တယ် တဲ့….လိုးနေတဲ့အချိန် လျောက်ပြောနေတယ်. လို့ပဲ ထင်မိတယ်….
“နိုး ကို မခွဲနိုင်တော့ဘူး ကွယ်”
သူ့ဟာကြီးကို အဆုံးအထိ သွင်းချလိုက်တယ်
“ဗြိ ဗြစ်…ဖွတ် ရှူးးးးးးးးအားးးး နိုးလည်း ကို့ ကို ချစ်ပါတယ်”လို့ ပြန်ပြောမိတယ် ။
အရမ်းကောင်းအရမ်း ဖီလင် တက်နေတော့ သူ့ကိုလည်း ပြန်ဖက်ထားမိတယ် ။သူက တချက်ချင်း ဖြည်းဖြည်းလေး သွင်းထုတ်လိုက် နှုတ်ခမ်းလေး စုပ်လိုက် လက်ကလည်း နို့ကို ဖြစ်နယ်လိုက် အရသာ အရမ်းကို ကောင်းနေပြီလေ။
” အင်း…လုပ်ပေး မြန်မြန်”ကိုရယ်”
ကျမ သူ့ကို မြန်စေချင်နေပြီ ။ဒါကြောင့် သူ့ကို ပြန်ကော့ပေး တုံ့ပြန်မိတယ် ။သူ့ကိုလည်း တင်းတင်း ဖက်ပြီး ပါးစပ်က အိုးအင်းနဲ့ အသံတွေ လုပ်မိတယ် ။
သူက ကျမ တုံ့ပြန်လာတာကို သိတယ် ။သဘောပေါက်ပုံရတယ် လိုးချက်တွေကို အရှိန်မြှင့်လိုက်တယ် ။
“ရော့ အင့် ဖွတ် ဖွတ် ဗြစ်အင့်”
“အိုး….အား……ရှီး…..အား…….အင်…အင်…….အား…..ရှီး…..”
“ကောင်းလား…နိုး…..ကိုယ် လိုးပေးတာ ကောင်းလား……. ”
“အင်း……အင်း……. ကောင်းတယ် ကိုရယ်”
ကျမလည်း သူဆောင့်တာတွေကို ပြန်ကော့ပေးမိတယ် တကယ်လည်း အရမ်း ကို ကောင်းတာကို ။
သူ တအား ဖိဆောင့်ရင်း သုတ်ရည်တွေ ကျမစောက်ဖုတ်ထဲ ထုတ်လွှတ်လိုက်တယ်….
“အင်း…..အား…..အီး…..ဆိုတဲ့ အသံတွေ ညည်းရင်း ပြီးသွားတယ် ။
သူ့လီးကိုတော့ စောက်ဖုတ်ထဲက မထုတ်သေးဘဲ စိမ်ထားတယ် ။
တိတ်ဆိတ် ငြိမ်သက်သွားတောကျမလည်း တော်တော် မောသွားတာပဲ ရှင်
နှစ်ယောက်သား ငြိမ်ပြီး ထပ်ရက် စွပ်ရက်နဲ့ဘဲ အမောဖြေနေကြတဲ့အချိန်
က ဖုန်းမြည်သံလေး သဲ့သဲ့ ကြားလိုက်ရတယ် ။
“ဟင်….ဖုန်းလာနေတယ်……”
ကျမ သူနဲ့ လူချင်း ခွာချင်တယ် ။
ဖုန်းကို ယူကြည့်လိုက်တယ် ဆရာမ စီက လာတာ ကျမ လည်း ကို့ ကို ဖယ်ဖို့ ပြောလိုက်တော့သူ့လီး ကျွတ်ထွက်သွားတယ် ။
စကပ်ကို ကောက်ယူပြီး စွပ်လိုက်တယ် စောက်ပတ်က တအား စပ်နာနေတယ် ။
“အား…ကျွတ်ကျွတ်…..”
“ဆရာမ သမီး ပြန်လာနေတာ လမ်းမှာ ကားတွေ ပိတ်နေလို့”
“သမီး အသံက မောနေသလိုဘဲ …ဘာဖြစ်ထာလည်း”
“ကားတွေကြတ်နေလို့ အသက်ရှူကြတ်နေလို့ ပါ ဆရာမ”
“အေးပါကွယ် ဆရာမ စိတ်ပူလို့ပါကွယ် ”
“ဟူးးးးးတော်သေးတယ် ”
ဖုန်းချပြီး ကို့ဘက်ကို လှည့်လိုက်တော့ သူ့လီးကြီးက ပျော့ကျနေတယ် ခုနတုန်းကနဲ့ ကို မတူတော့ဘူး ကျမလည်း ရေချိုးချင်တယ် ပြောတော့ ကိုက ရေချိုးခန်း ညွန်ပေးတယ်ရေချိုးခန်းကို သွားပြီး ဆေးကြောသုန်သင်လိုက်တယ် ရေချိုးခန်းထဲက အိမ်သာကမုတ်မှာ ထိုင်ပြီး သေးပေါက်တော့ စောက်ပတ်က စပ်နေ ကျိန်းနေတယ် ။
ကို လိုးလို့ အပျိုရည် ပျက်ပြီး ပတ်ကင်ဖေါက် ခံလိုက်ရတယ် ဒါပေမဲ့ ကို့ကို ကြည်ဖြူပါတယ် ချစ်မိတာကို
ဟင်…
ကို…..ရေချိုးခန်းထဲကို လိုက်လာတယ်…..
စောက်ဖုတ်နဲ့ ဖင် တဝိုက်ကို ရေဆေးကြောနေနေတာကို သေချာကြည့်နေတယ်..
“ကို ….မကြည့်နဲ့ …လေ နိုးရှကိတယ်”
သူ့ကိုမျက်စောင်းလှလှလေး ထိုးလိုက်တယ်သူက ရယ်ပြီး
“တွေ့ဖူးသွားပြီဘဲ နိုးရယ်…..” လို့ ပြောပြီး ကျမ အနားကို တိုးကပ်လာတယ် ကျမကို ဖက်တယ် ။
ကျမ သူ့ကို တွန်းဖယ်ဖို့ ကြိုးစား ပေမဲ့ သူရင်ခွင်ထဲ ရောက်သွားတယ်
“ကို ဆရာမ ခေါ်ထားတယ်လေ နောက်မှနော်.”
အဲလိုနဲ့ အိမ်ပြန်လာခဲ့တယ် ကားပေါ်က ဆင်းတော့ ကွတ ကွတနဲ့ အခန်းထဲ ဝင်ပြီး အနားယူလိုက်တယ်။
ဆက်ရန်
မောင်ကြီး
အပိုင်း (၂၁)
ကျမ ဖူးမြတ်ဝေ ဟာကိုသိန်းဖေ နဲ့ လက်ထပ်ပြီးတော့ အလုပ်ကိုယ်စီ လုပ်ရပါတယ် ညရောက်ရင်တော့ ကိုသိန်းဖေက. လိုးတော့တာပဲ အိမ်ရဲ့အပေါ်ထက်မှာဆိုတော့ ဘယ်သူ့မှလည်းတက်မလာသလို လူကြီးတွေကလည်း အောက်မှာနေကြတာဆိုတော့ တကယ့်ကို လွတ်လပ်ပါတယ် ၂လလောက်ကြာတော့လည်း ကျမတို့မှာ သားသမီးရတနာ ရမလာပါဘူး ဘယ်သူက မရတာလည်း ဆိုတာအဖြေမသိသေးဘူး ကျမက ဆရာဝန်မဆိုတော့ ဆေးချက် လုပ်ကြည့်ရာ ကျမဘက်က ခလေးရနိုင်တဲ့ အားကောင်းနေတာတွေ့ပါတယ်။
ကျနော် သိန်းဖေဟာ ဆရာဝန်မလေး ကို ရထားတော့ ပျော်မိတာပေါ့ ၂လလောက်ရှိတော့ ခလေးမရတော့ စိတ်ဖိစီးမှူ ဖြစ်တယ် အဲဒါနဲ့သူငယ်ချင်း ဆရာဝန် တစ်ယောက်နဲ့ ပြကြည့်လိုက်တော့ ကျနော်မှာ ခလေးရနိုင်တဲ့ အနေထားမရှိဘူးလို့ ပြောတယ် ဆရာဝန်ကတော့ ရနိုင်တဲ့ နည်းလမ်း ပြောပြီး အားပေးပါတယ် ကျနော်လည်း ဆေးစာကို လုံခြုံတဲနေရာထက် ဖျောက်ဖျက်လိုက်ပါတယ် ကျနော်မိန်းမ ကို မပြောချင်ဘူး မက်ဒီကယ် ချက် စာရွက်ကို တွေ့သွားရင် သူစိတ်ဆင်းရဲမှာစိုးလို့ ကိုယ့်စိတ်ထဲပဲ ထားလိုက်တယ် ။
***********************************
ကျမဟာ လူနာတွေကို စစ်တိုင်းတခါတလေမှာ sex ဖြစ်မိတယ် အထူးသဖြင့် ယောက်ျားလေးတွေကိုပေါ့ တနေ့ဆေးရုံကိုဆင်းရဲနွမ်းပါးတဲ့ ခလေးလာပြလို့ ကြည့်မိတယ် ခလေးအဖေက တနေကုန်အလုပ်လုပ်ရတာ ပိုက်ဆံကမရှိ ဒီတော့ အိပ်စိုက်ပြီး ကုပေးရတယ် ခလေးအဖေက နမ်မည် က ဦးရွှေအိုး ညနေရောက်ရင်ခလေးကို လာကြည့်တယ် မနက်ပိုင်းရောက်ရင် ခလေးအမေက လာကြည့်တယ်။
ကျမ ဟာ ကိုဖေနဲ့က ခလေးရမယ် လို့မျှော်လင့်မိတယ် ကိုဖေကလည်း ကြိုးစားပါတယ် ကြာတာသွားတယ် ခလေးက ရမလာဘူး ကျမ အားနည်းချက်ကြောင့်လို့ ထင်မိတယ် ကိုဖေကလည်းအရင်လိုလည်း သိတ်မလိုးနိုင်တော့ဘူး သူ့ပန်းကလည်း ညိုးလာတယ် စိတ်ဓာတ်ကြတာလည်း ပါမှာပေါ့ကြာလာတော့ကျမ စောက်ပတ်ကလည်း ဆာလာတယ် လိုးပေးမဲ့သူကို မတွေ့ဖြစ်ဘူးလေ။
ဆနေ့တော့ ဦးရွှေအိုး ခလေး ဆေးရုံက ဆင်းမယ်လုပ်တော့လိုအပ်တဲ့ဆေးကို ကျမ အပြင်ဆေးခန်းလာယူဖို့ မှလိုက်တယ် တကယ်တော့ ခလေးက ကျန်းမာရေးက မကောင်းသေးပါဘူး ထလေးကို တောက်လျောက် မကြည့်နိုင်လို့ ဆင်းလိုက်ထာပါ ကျမလည်း ဂျူတီပြီးလို့ လိုအပ်ဆေးဝါးများ ကို ကျမစီလာယူဖို့ မှာလိုက်တယ် ။
တနေ့ညနေခင်းမှာ ဦးရွှေအိုးဟာ ခလေးအတွက် ဆေးလာယူတယ် ကျမ နှာခေါင်းမှာ အရက်နံ့ ရလိုက်တယ် ပိုက်ဆံမရှိလို့ ဆေးဝါးကို ခလေးအတွက် ပေးလိုက်ပေမဲ့ လူကြီးက အရက်သောင်နေတော့ အထင်သေးမိတယ် မူးနေတော့ မသိချငိယောင် ဆောင်လိုက်တယ် ဒါပေမဲ့ သူ့မျက်လုံးကြီးက ကျမရင်ဘတ်ကို စိုက်ကြည့်နေတယ် ကိုဖေက လည်း သိတိမလိုးနိုင်တော့ အဖုတ်က ဆာနေမိတယ် ရာသီဥတုက မှောင်မဲလာတော့ မိုးဖွားလေးတွေကျလာတာပေါ့ ကျမလည်း ဦးရွှေအိုး ကို မပြန်ဖို့ပြောမိတယ်။
“ဦးရွှေအိုး မိုးရွာနေတယ် ထိုင်အုံးလေ”
“ဟုတ် ဆရာမ ခလေးအတွက် ဆေးပေးလို့ကျေးဇူး တင်ပါတယ်”
“ရတယ် ဒါပေမဲ့ ရှင်ကတော့ အရက်လေး တမျှမျှနဲ့”
“တောင်းပန်ပါတယ် ဆရာမ ရယ်”ကျနော်က အလုပ်ကြမ်းလုပ်ရတော့ ပင်ပမ်းတယ် ဒါကြောင့်ပါ”
မိုးကလည်း တဖြေးဖြေး နဲ့ ပိုသဲလာတယ် ဦးရွှေအိုး ဟာ ထိုင်ရာကနေ ထပြီးပြန်တော့မယ်ပေါ့
“ဆရာမ ကျနော် ပြန်တော့မယ်”
ဒီတခါ တော့ ကျမအောက်ပိုင်းကိုကြည့်ပြီး ထလိုက်တော့ ကျမလည်းခေါင်းညိမ့်ပြီး သူ့အနားရပ်မိတဲ့ အချိနိ မိုးကခြိမ်း မီးကပျက် တပြိုင်ထဲပေါ့
“ဂျိမ်းးးးးးးး ဂျိမ်းး ဖြတ်”အမေ့”
ဦးရွှေအိုး ကထအရပ် ကျမကလည်း ကြောက်လန့်တခြားနဲ့ဦးရွှေအိုး ရင်ခွင်ထဲ ရောက်မိသွားတယ် မိုးခြိမ်းတော့ ဦးရွှေအိုး ကလည်း ကျမကို ပြန်ဖက်ထားတယ်။
“လွှတ်ပါ ”
“မလွှတ်ချင်ဘူး ဆရာမရယ်”
နောက်ကျမ မေးစိကိုင်ပြီး နှုတ်ခမ်းကို စုပ်လိုက်တယ်
မောင်ကြီး
ဆကိရန်
အပိုင်း (၂၂)
ဦးရွှေအိုးဟာ ကျမ နှုတ်ခမ်းကို မွတ်သိတ်စွာ စုပ်ယူတယ် အနမ်းတွေက ကြမ်းတယ်မိုးကလည်းပိုသဲလာတယ် လက်က အပေါ်တက်လာပြီး ကျမ နို့အုံ ကိုဆုပ်နယ်တယ် အင်ကျီပေါ်က နယ်ရတာ အားမရလို့အင်ကျီကို ချွတ်တယ် ဂျူတိကုတ်ကို ချွတ်ပြီး ဘော်လီဂျိတ်ကို ကျမကပဲ ချွတ်ပေးလိုက်တယ် ပေါ်လာတဲ့ ကျမ နို့အုံကြီးကို ဆုပ်နယ်တယ် ။
“နို့အုံကြီးက တင်းနေတာပဲ “ကောင်းလိုက်ထာ”
“ဟင့် အရမ်းမနယ်နဲ့လေ နာတယ်”
ကျမ က ညုမိသလို ညီးမိတော့ နို့ကို ပိုဆုပ်နယ်တော့တယ်။
“အားးးးနာပါတယ် စို”
အရမ်းအော်မှပဲ လျော့ပေးတော့တယ် တကယ်တော့ ကျမအော်ရပေမဲ့ အဲလိုကြမ်းတာကို နှစ်သက်မိတယ် ကျမအော်လို့ လျော့ညစ်မိပေမဲ့ အသီးလေးတွေကို ချေပြန်တယ် လက်ညိုးနဲ့ လက်မ ကိုအသုံးပြုထားတော့ ရမ္မက်က ပိုထန်မိတယ်။
နောက်တော့ လူနာခုတင်ပေါ်မှာ နေတဲ့ကျမ ကိုယ်ပေါ်က နို့တဖက်ကို စို့တော့တာပဲရှင်။
“ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် “အို ဟင်းးးယားတယ်”
ကျမ ငြီးလို့နေတုန်းပဲ လက်က အောက်ကို ဆင်းပြီး ကျမ စောက်ပတ် ကို ပွတ်တော့တာပဲ အရည်လေးတွေကလည်း သူ့အတွက်ကျနေတာပဲ နို့စို့နေရာက နေသူ့လျှာကြီးက အောက်ဆင်းပြီး ကျမစောက်ပတ် ကို သူ့နှာခေါင်းကြီးနဲ့ ထိုးပြီး လျှာနဲ့ပါ ယက့လိုက်တော့
” ပလပ် ပြတ်ပြတ်ပြတ်ပလပ်”အမလေးးး အားးးး ကောင်းလိုက်ထာ”
အရည်တွေက အရင်ကထွက်ပိုထွက်လာပြီး စောက်ဖုတ်လေးမှာလဲ ပွစိပွစိဖြစ်လာတယ်သူက စောက်ဖုတ်ယက်တာကို ရပ်လိုက်ချိန်တွင်တော့ ကျမ မှာကောင်းနေတုန်းကြီးပေါ့ ယက်တာတွေ ခံလို့ ကောင်းလွန်းလို့ တချီ ပြီးသွားခဲ့တာ စောက်ရေပျစ်ပျစ် ဖြူဖြူတွေ စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်း အောက်ဖက်မှာ စီးယိုကျနေသည် ။
“လိုးရအောင် ဆရာမ ”
“(ဟင်) ကျမ အံသြမိပြီး အသံထွက် မိတယ် ဦးရွှေအိုးက ကျမပေါင်ကို ဆွဲဖြဲပြီး
ဒူးတုတ်ဝင်လိုက်တယ် နောက်တော့ သူ့လီးကြီး နဲ့တေ့ပြီး သွင်းချလိုက်တယ်။
“ဗြိ ဗြိ ဗြစ် အားးးး ပြဲပြီ”နာတယ် နာတယ်”
တကယ်တော့ ကျမကအတွေ့ကြုံမရှိတဲ့သူမဟုတ်ပါဘူအလိုးခံခဲ့ဖူးပါတာသိထာပြီးသားပါ ခုက လီးက အကြီးကြီးဆိုတော့ စောက်ပတ်ထဲ ပြည့်ကြတ်နေတာအရည်တွေကလည်း ထွက်နေတော့ ကြတ်မနေတော့ ပဲစောက်ပတ်နံရံတွေတော့ ပွတ်ဆွဲနေတယ်ရှင်
“ကောင်းလား ဆရာမ ”
“ဘာတွေ မေးနေတာလည်း”
“ဖြေပါ ဆရာမ ”
“သိဘူး”
“မသိရင်တွေ့ကြသေးတာပေါ့”
“ရော့ အင့် ဗြိဗြစ်”
“အားးး အမလေး နာတယ်”
ကျမလည်း ဦးရွှေအိုး ကိုဖက်ထားရင်း မျက်နာရှုံ့မဲ့နေတာပေါ့ ဒါကို သူက အရသာခံကြည့်ပြီး လိုးတယ်ရှင်
“ရော့ အင့် အင့်”
“…..ဗြိ……ဗြိ……ဗြိ……။
…….အားးးးးးနာတယ်….အား…..။
…….ဗြိ……ဗြိ……ဗြိ……။
…..အားးးသေပါပြီ သူ့ဟာကြီးကအကြီးကြီးနဲ့..အား…။
…….ဗြိ…..ဗြိ…..ဗြိ…..ဗြိ…..။
ယ ဦးရွှေအိုးက ကျမနို့တွေကိုလည်း ကုန်းစို့တာပဲ။ နို့တွေကုန်းစို့လိုက်၊ ကျမနှုတ်ခမ်းတွေကို လာနမ်းလိုက်လုပ်နေ တာ။
….ဗြစ်……ဗြစ်…..ဗြစ်…..။
…..အ…..အ………အီးးး….။
“ကောင်း ကောင်းလာပြီ”
သူ့လီးကြီးနဲ့ ကျမစောက်ဖုတ်ထဲမှာတစ်ဆုံးလိုးတယ်ရှင်။ တဖြေးဖြေးနဲ့အရသာတွေ့လာတယ်။ သူ့လီးကြီးကိုလည်း ခံနိုင်ရည်ရှိလာတယ်လေ။ ကျမခံနိုင်မှန်း သိတော့ အရှိန်မြှင့်ပြီးဆောင့်လိုးလာတယ်။
…….ဗြစ်…..ဗြစ်……ဗြစ်……။
……ဖတ်……ဖတ်……ဖတ်…..ဗြွတ်….။
……အ…..အ…..အမလေး….။
……ဖတ်…..ဖတ်…..ဖတ်……ဖတ်…..။
…..ရှီးးးးးကောင်းလိုက်တဲ့းအဖုတ်လေး။ဆရာမကော ကောင်းလားဟင်……။
……ဖတ်……ဖတ်…….ဖတ်…..ဒုတ်…..။
……အ….အင့်…..ကောင်း…..ကောင်းတယ်ဆရ….အရမ်း ကောင်းတာပဲ….ဆောင့်ပေးပါ…အီးးးး။
သူ့ရဲ့ဆောင့်လိုးချက်တွေက အရမ်းမြန်လာတယ်။ခုတင် တောင်လှုပ်နေအောင်ဆောင့်လိုးတာ။
……ဖတ်…..ဖတ်……ဖတ်……။
……အင့်…..အင့်…..အ……အမလေး…..။
သူ့လီးကြီးဝင်လာတိုင်း ကျမရင်ထဲလှိုက်ခနဲဖြစ်ဖြစ် သွားတယ်။ ကျမ တစ်ချီပြီးပေမယ့်သူမပြီးသေးဘူး။ ။ မိနစ်ငါးဆယ် လောက်ဆောင့်လိုးပြီးမှ သူ့လီးထိပ်ကလီးရည်ပူပူလေး တွေကျမစောက်ခေါင်းထဲစီးကျလာတော့တယ်။ ဦးရွှေအိုး က ပြီးသွားပေမယ့် ချက်ခြင်းလီးကိုပြန်မထုတ်သေးဘဲ ကျမ စောက်ခေါင်းထဲမှာစိမ်ထားတယ်။ ပြီးတော့ကျမကိုတင်း တင်းကြပ်ကြပ်ဖက်ထားတာ ကျမဖြင့် အသက်ရှုမဝသလိုဖြစ်သွားရတယ်။
ဦးရွှေအိုးက ကျမလို ဆရာဝန်မ တစ်ယောက်ကိုလိုးပြီးတော့လည်း ဖက်ထားရတာလည်း အရသာကိုး နို့တွေဆိုလည်းအုပ်ကိုင်ထားရတာကိုး ကျမလည်း အဲလိုအားကြီးကြီးခံချင်နေတာလေ။
ကျမလည်း စောက်ပတ်လေးကို လက်နဲ့ စမ်းကြည့်လိုက်မိတယ်
ဟွန်းအရမ်းလိုးနိုင်တဲ့ လူကြီး သူများဟာတောင် ပြဲသွားတယ်။
ဆက်ရန်
မောင်ကြီး
အပိုင်း(၂၃)
က်မ ဟာ ဦးရွှေအိုး နဲ့ဆေးခန်းထဲမှာ လိုးဖြစ်တယ်အဆင့်တွေတက်ပြီး ဦးရွှေအိုး လီးကို စုပ်ပေးတဲ့အဆင့်ကို ရောက်နေပြီ ဦးရွှေအိုးကလည်း က်မလို ဆရာဝန္မ ကို လိုးရလို့ အရှုံးမရှိဘူး ကိတ်တဲ့နို့ကို ဆုပ်နယ်ရတယ် မို့ဖောင်းနေတဲ့ က်မေစာက္ပတ္လိုးရတာ ကျမကလည်းသူဂုတ်ကိုဆွဲကော့ကော့ပေး သူ့လီးကြီးကိုလည်း စောက်ပတ်ကြီးနဲ့ ညပ်ပစ်လိုက်တယ့် အခါစို
“အားးးးဘယ်လိုလုပ်လိုက်ထ..ာလည်း ဆရာမ ရယ်”
တကယ်တော့ က်မအဲလို လုပ်ထာဟာသူ့အတွက် ကောင်းနေမှာပါ ကျမလည်း ဦးရွှေအိုးကို ဖက်ပြီးကော့ပေးမိတယ်။
“အားးး ကောင်းလိုက်ထာ ကိုကိုရယ်”
“ဘယ္လို ခေါ်လိုက်တယ်”
“ကိုကိုလို့ ခေါ်လိုက်ထာ လေ”
“ကြားလို့ကောင်းလိုက်ထာ”ကိုကိုကေရာ ဘယ်လိုခေါ်ရမလည်းဟင်”
“အဆင်ပြေသလိုခေါ်ပါ”
“ဖူးမြတ်လို့ ခေါ်ရမလား မိန်းမ လို့ခေါ်ရမလား”
“မိန်းမ လို့တော့ခေါ်ပါနဲ့ ဖူးမြတ်ပဲ ခေါ်ပါ ”
“အင်းပါ သဲကြိုက်သလို ခေါ်ပါ့မယ်”
“ကိုကို”
“သဲ”
“အရမ်းချစ်တယ် ကြာ”
“ကိုကိုက ချစ်ချင်တာလား လိုးချင်တာလား”
“ချစ်လို့ လိုးချင်တာပေါ့”
ကိုကိုက အဲလိုပြောပြီး အရမ်းဆောင့်ချတော့တာပဲ ရှင်
“ဖောင်း ဖောင်း အားးနာတယ် အမေလး ဖြေးဖြေး လုပ်ပါကိုကိုရယ်”
“”မရေတာ့ဘူးကြာ အရမ်းကောင်းတာပဲ””
“အားးးးအရမ်းလိုးတာပဲ” ဟင့် သူ့လီးက အကြီးကြီးနဲ့.”
“ဖူးးမြတ်စောက်ပတ် ယောငျကျုငျးနပေီ အရမ်းကို လိုးနိုင်တာပဲ.”
ခဏေနေတာ့ ကျမလည်းစိတ်မထိန်းနိုင်တော့ပဲ အရှိန်မြှင့်ပြီးဆောင့်လေတော့ နာလဲနာ ကောင်းလဲကောင်းနှင့် မကြာခင် က်မေရားပါ အထွတ်အထိပ်ကိုရောက်သွားကြလေတော့သည်။ ကိုကိုသုတ်ရည်တွေကိုလဲ ကျမအဖုတ်ထဲ ပန်းထည့်လိုက်လေရာ သုတ်ရည်တွေမှာ များလွန်းသဖြင့် အပြင်သို့ပင်စီးကျလာလေသည်။
ကျမလဲ ကိုကို့ကိုယ်ပေါ်ကိုပွေ့ရင်း
အ ရည်တွေ ပေကျံနေသည့်လီးကြီးကိုဆော့ကစားနေမိသည်။.
ဆက်ရန်
မောင်ကြီး
အပိုင်း ( ၂၄ )
ကျမ ဟာ ဦးရွှေအိုး နဲ့ဆေးခန်းထဲမှာ လိုးဖြစ်တယ်အဆင့်တွေတက်ပြီး ဦးရွှေအိုး လီးကို စုပ်ပေးတဲ့အဆင့်ကို ရောက်နေပြီ ဦးရွှေအိုးကလည်း ကျမလို ဆရာဝန်မ ကို လိုးရလို့ အရှုံးမရှိဘူး ကိတ်တဲ့နို့ကို ဆုပ်နယ်ရတယ် မို့ဖောင်းနေတဲ့ ကျမစောက်ပတ်လိုးရတာ ကျမကလည်းသူဂုတ်ကိုဆွဲကော့ကော့ပေး သူ့လီးကြီးကိုလည်း စောက်ပတ်ကြီးနဲ့ ညပ်ပစ်လိုက်တယ့် အခါစို
“အားးးးဘယ်လိုလုပ်လိုက်ထာလည်း ဆရာမ ရယ်”
တကယ်တော့ ကျမအဲလို လုပ်ထာဟာသူ့အတွက် ကောင်းနေမှာပါ ကျမလည်း ဦးရွှေအိုးကို ဖက်ပြီးကော့ပေးမိတယ်။
“အားးး ကောင်းလိုက်ထာ ကိုကိုရယ်”
“ဘယ်လို ခေါ်လိုက်တယ်”
“ကိုကိုလို့ ခေါ်လိုက်ထာ လေ”
“ကြားလို့ကောင်းလိုက်ထာ”
“ကိုကို ကရော ဘယ်လိုခေါ်ရမလည်း ”
“သိဘူး”
“ချစ်တယ် ကွာ”
.”ချစ်ထာမဟုတ်ပါဘူး ကိုကို ကလိုးချင်နေတာပါ”
“အဲလိုလည်း မဟုတ်ပါဘူး”
သူ့လီးက အဲဒီ အခေါ်ဝေါ်ကြောင့်လားတော့မသိဘူး ဆက်တိုက်ဆောင့် လိုးတော့တာပဲ။
“ဖောင်း ဖောင်း ဗြွတ်ဗြစ်ဘွတ် ဘွတ်ဘွတ် ”
“အားးးး ရှီးးးးအမလေးးး ကောင်လိုက်ထာ ကိုကို ရယ် လိုးပါ မရပ်နဲ့”
****************************
တနေ့တော့ ကျမ ရာသီမလာတာ ၂လ လောက်ရှိတော့ ကိုယ်ဝန်များ ရနေမလား သိတ်တော့ သိတ်မပူရပါဘူး ကိုဖေကလည်း ခလေး လိုချင်နေတာပဲလေ ဒီခလေးဟာ ဦးရွှေအိုး နဲ့ ရတယ်ဆိုတာ ကျမ တစ်ယောက်ပဲ သိတာပဲလေ ဒီအတောအတွင်း လည်း ကိုဖေနဲ့ လည်း အတူနေခဲ့တာ ပဲလေ ခလေးရရင် ကိုဖေလည်းဝမ်းသာနေမှာပဲလေ။
တနေ့တော့ ကံဆိုးမိုးမှောင်ကျတယ် �ပြောရမလား ရှင် ကိုဖေ ဟာ ကားတိုက်မှုဖြစ်တယ် အခြေနေကတော့ မကောင်းဘူးရှင် ဆေးရုံပေါ်ရောက်နေတယ် သူ့အမေလည်း ရောက်တယ်ဘာမှမပြောနိုင်ဘူး ။
ဆရာဝန်က တော့ ပြောပါတယ် သူ့မှာ နှလုံးခုန်နုန်း သိတ်မမှန်ဘူး ကျမလည်း ကိုဖေ ကိုကြည့်ရင်းမျက်ရည်ကျမိတယ် ကျမ ဗိုက်ထဲမှာ ခလေးရှိတာ သိရင် နောက်ဆုံး အနေနဲ့ ကိုဖေ ဝမ်းသာစေချင်တယ် ။
တနေ့ ဘယ်သူ့မှ မရှိတဲ့အချိန်ကိုဖေအခန်း ကို သွားလိုက်တယ် ကိုဖေလည်း ကျမကို ကြည့်နေမိတယ် ကျမလည်း အနားကပ်ပြီး ကိုဖေကို
“ကိုဖေ ဖူးမြတ်မှာ ကိုဖေရင်သွေးလေး ရှိနေပြီ.”
“ဟင် .”
ကျနော် မိန်းမ စကားကြောင့် အံသြသွားတယ် ရင်တွေလည်း အရမ်းခုန်သွားတယ် ဘာလုပ်ရမလည်း ဒီခလေးက ငါ့ခလေးမဟုတ်ဘူး လို့ ဘယ်လို ငြင်းရမလည်း ငါ့မိန်းမ တခြားယောက်ျားနဲ့ ဖောက်ပြန်ပြီး ရတဲ့ ခလေး ကို ငါနဲ့ ရတဲ့ ခလေးလို့ လိမ်နေတာပဲ ကျနော့်ပါးစပ်က စကားပြောချင်ပေမဲ့ မလှုပ်နိုင်မပြောနိုင် ဖြစ်နေတာ့တယ် တကယ်တော့ ငါနွားဖြစ်သွားတာလား ငါ မင်းရဲ့သားကောင်းတော့ မဟုတ်ဘူး ဖူးမြတ် တွေ့ကြသေးတာပေါ့လေ။
ဆက်ရန်
မောင်ကြီး
အပိုင်း (၂၅)
ဟင် ကျနော် မိန်းမ က ကိုယ်ဝန်ရှိနေပြီလို့ ပြောလိုက်တော့ ကျနော် မျက်လုံးပြာဝေသွားတယ် သူကတော့ ကျနော်ဒီကြားထဲ အတူနေခဲ့တော့ ကိုယ်ဝန်ရှိတာကို လွယ်လွယ်ပြောတာကိုဒါပေမဲ့ ကျနော်မှာ ကိုယ်ဝန်ရလောက်အောင် မစွမ်းဆောင်ဘူးဆိုတာ ကိုဖူးမြတ်က မသိသေးဘူးလေ သူက ကိုယ်ဝန်ရှိလာတော့ ကျနော်ပေါ်ပုံချလိုက်ထာကို ကျနော်ကရော ဘာလုပ်မလည်း မိဘက မျိုးဆက်ရခဲ့ရင် မိဘအမွေက ရှိသေးတယ် ဖူးမြတ်ကို ပွင့်လင်းစွာရင်ဆိုင်ရမလား စဥ်းစားစမ်းး
“ဟူးးးးးးးးး. ”
ဖူးမြတ်က ကျနော်ကို လျော့တွက်နေတာကို အေး မင်းနဲ့ငါဘယ်သူ သားကောင်လား အုဆိုလားဆိုတာ တွေ့ကြတာပေါ့
****************************
ရှားလူ
ကျနော် မာရီယာ နဲ့ အတူနေခဲ့တာတွေဟာ အဆင်ပြေပါတယ် သူကတကယ်တော့ ကျောက်ကို အကြီးစားကြီးကိုင်ချင်တာလား မသိဘူးတောင်တွင်းကြီးက နေ ပုဂံကို ရထားနဲ့ စီးသွားတယ် ရှေးဟောင်း မြို့တော် တခုပါပဲ ဘုရားအစုံ လိုက်ပို့ပေးပါတယ်။
ပုဂံမှာ မြင်းလှည်းစီးပြီးတသ်ဆူပြီး တစ်ဆူဖူးရတော့ မာရီယာ ပျော်နေတယ် သူမ ကတော့ မြန်မာ ပိုက်ဆံနဲ့ သုံးရတော့ သူ့အတွက်ကတော့ တန်မှာပေါ့ မြန်မာ ငွေကြေးက နိမ့်တာကို ရှေးဟောင်းပစ္စည်း တွေ့ရင် အကြာကြီး ကြည့်တယ် ။
ဘုရားတွေဖူးပြီး ကျနော်တို့ သီရိပစ္စရာ ဟော်တယ်မှာ တည်းကျတယ် ။
ညရောက်တော့ မာရီယာ ဟာ သယ ကျနော်နားကပ်ပြီး
“ချားလူ”
“ဟင် မာရီယာ ”
“ပင်ပမ်း နေပြီလား ဟင်”
“မပင်ပမ်းဘူး ရတယ် “ပုဂံကနေ ဘယ်သွားမလည်း ဟင်”
.
“ကျမ မြန်မာပြည် ကို သဘောကျတယ်”
“ဟုတ်ပါပြီ ဘာဆက်လုပ်မလည်း မာရီယာ ”
ကျမ ကျောက်ဘက်လိုင်းကိုတော့ သဘောကျပါတယ်”ဒါပေမဲ့ အဲတာထက် ရှေးဟောင်း ပစ္စည်းကိုလည်း သဘောကျတယ်”
ဒီပုံစံ အတိုင်းဆိုရင်တော့ ပုဂံမှာနေမလား တောင်တွင်းကြီးကို ပြန်သွားရမလား လောလောဆယ်တော့ ကျနော် သူမ ကိုဖက်ထားမိတယ် ပျူခေတ်က ရှေးဟောင်းကျတဲ့ မြို့တော် ကို ပုဂံထက် နှစ်ပေါင်း တစ်ထောင်ကျော် စောတာကို မာရီယာ စိတ်ဝင်စား နေတယ် ထင်တယ် ပိဿနိုးမှာ ပန်ထွာဘုရင်မ ရဲ့ သရဖူကို စိတ်ဝင်စား နေပီထင်တယ်။
“ဟူးးးးးးး လော်လော်ဆယ် မန်းလေး အရင်သွားရအောင် မာရီယာ ”
”အင်းပါ ချားလူ”
ဆက်ရန်
မောင်ကြီး
****************************
အပိုင်း (၂၆)
မန်းလေး မြို့စွန် ဘက်မှာ 81 ကလပ် အလွာသီးသီး တွေ တက်ရောက်ကြတဲ့ နေရာလေးပေါ့ တချို့လည်း နယ်ဘက်ကနေ တက်လာကြတယ် သောက်ကိုင်ဆိုတဲ့ ဆိုင်လေးတွေရှိတယ် ဘီယာဝယ်သောက်ရင် ကိုင်လို့ရတယ်။
ကျမ မာရီယာ ဟာ မန်းလေး အစွန်မှာ တစ်ယောက်ထဲ ဟော်တယ်မှာ တည်းတယ် လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေတယ် ပျင်းလာတော့ ကလပ်ဘေးနားက သောက်ကိုင် ဆိုင်လေးပေါ့ မြန်မာ လိုရေးထားတော့ နားမလည်ဘူး နောက်မှ သူများပြောတာ မှ သိလာတယ် ချားလူက ဗမာစကား သင်ပေးထားတော့ဘအနည်းအကျင်း ပြောတပ်လာပြီ ။
ကျမ လည်း ဘီယာသောက့ရင်းနဲ့ အနားယူနေတာပေါ့ ချားလူ ကို သတိရပေမဲ့ လွတ်လပ်ချင်တယ် သူနဲ့မနေရတော့ သတိရတယ် အသားမဲမဲ ကောင်လေးတွေဝင်လာတာ မြင်တယ် ဘီယာမှာတယ် နောက်သူတို့ ဆိုင်ရှင်နဲ့ စကားပြောတယ် ။
နောက်ကျမ ဘက်လက်ညိုးထိုးပြီး သူ့ကို ကိုင်လို့ရလားမေးတယ် ဆိုင်ရှင်က ခေါင်းခါတယ် သူ့ဆိုင်က ခလေးမတွေပြတယ် ကောင်လေးတွေက ခေါင်းခါတယ် ကျမက ဆိုင်ရှင်ဘက်လှည့်ပြီး ခေါင်းညိမ့်ပြလိုက်တယ် ဆိုင်ရှင် နေရာစီစဥ်တယ် ကျမလည်း ချောင်ကြကြအခန်းကို ထိုင်တယ် ခနနေတော့ ခုန ကောင်လေးတွေလိုက်လာတယ် ကျမ က တစ်ယောက်ပဲ ထိုင်လို့ရမယ် ပြောလိုက်တော့ တစ်ယောက်ပဲ ကျန်ခဲ့တယ်။
သူက နိုင်ငံခြားသူ တစ်ယောက်နဲ့ ကပ်ထိုင်ရတော့ တော်တော်ပျော်နေမဲ့ ပုံပဲ တကယ်တော့ ချားလူနေရာအစားထိုးလိုက်ထာပဲ ကောင်လေးတွေဟာလည်း နိုင်ငံခြားသူတစ်ယောက်ကို ကိုင်ရမယ်ဆိုတော့ တော်တော် ကျေနပ်မှာပေါ့လေ သူကမြန်မာစကားပဲ တပ်တယ် ကျမက အနည်းကျင်းမြန်မာ စကားတပ်တော့ အဆင်ပြေပါတယ် နည်းနည်းသောက်လာတော့ ကောင်လေးဟာ ရစ်တစ်တစ်ဖြစ်လာတော့ ကျမကို သူ့ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းလိုက်တော့ ကျမ လည်းသူ့ရင်ခွင်ထဲ ကျသွားတာပေါ့ နောက်ကျမ နှုတ်ခမ်းကို စုပ်တော့တာပဲ ရှင်
ဆက်ရန်
မောင်ကြီး
အပိုင်း (၂၇)
ပြွတ် သူစုပ်လ်ုက်တော့ အသံလေးထွက်လာတယ် စုပ်အားတော့ ပြင်းတယ် ခံစားမှုလေးကတော့ကောင်းတယ် နောက်သူ့ညာဘက်လက်က ကျမ ဘယ်ဘက်ရင်အုံပေါ် လက်တင်ပြီး ညစ်နယ်တော့တာပဲ
“အားးး ဖြေးဖြေး”
ကျမ ပြောတာကို ဂရုမစိုက်ထာလား မသိတော့ဘူး နဲနဲတော့ လျော့ဖြစ်ညစ်တယ် အပျော့စား ဆိုတော့ အင်ကျီအောက်ကနေ တက်လာပြီး ဘယာစီရာ အပေါ်ကနေ နို့ကို ညစ်ပြန်တယ် ကျမလည်း ဘယာစီရာ ဂျိတ်ကို ဖြုတ်ပေးလိုက်တယ် နို့ကို ပွတ်သပ်ပေးတယ် နို့သီးခေါင်းလေးကိုလည်း ချေပေးတယ် ဒီလိုဆိုတော့လည်း ကောင်းလာပြန်ရော ကျမလည်း သူ့နှုတ်ခမ်း ကို စုပ်လိုက်တယ်။
ကျမ လက်တဖက်က သူ့ပုဆိုးပေါ်ကနေ ထောင်နေတဲ့ ဟာကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ်
“ဟာ အမလေး ”
လီးက ကြီးတယ် မာလည်း မာတယ် တောင့်တင်းပြီး သူ့ဘော်ဒီက မာဆယ်တွေ မထွက်ပေမဲ့ တောင့်တင်းပါတယ် ။
တောလုပ် တောကိုင် လုပ်နေသူဆိုတော့ ခန္ဓာကိုယ်က တောင့်တင်းတာဟာ သဘာဝ ပေါ့ကျမလည်းသဘောကျမိတယ် နောက်တော့ ကျမတို့ ကွတ်ပြစ်ပေါ် လဲကျသွားတယ်။
သူက ကျမအပေါ်ကနေ ခွလျက်ကြီးပေါ့ ကျမက အောက်ကနေ သူ့လက်မောင်းကို ကိုင်ထားလျက်ကြီး သူ့ခေါင်းက အောက်ကို နိမ့်ကျလာပြီး ကျမ နှုတ်ခမ်းကို စုပ်တယ် ကျမလည်း သူဂုတ်ကို ဆွဲယူပြီး ပြန်စုပ်လိုက်တယ် ။
�.”ပြွတ်” နဲနဲကြာအောင် စုပ်လိုက်တယ် သူ အနမ်းကျွမ်းကျင်တယ် ပထမပိုင်းတုန်းကတော့ ရမ္မက်ပြင်းလို့ စုပ်တယ် ထင်နေတာ နောက်စုပ်ရင်းနဲ့ ကောင်းလာတယ် သူ့လက်က တင်းမာနေတဲ့ ကျမနို့ကို နယ်တော့တာပဲ ကျမလည်းသူ့ကျောကို ဖက်ထားတယ် နှစ်ဖက်လုံးကို စုံကိုင်ပြီးနယ်တာ နှုတ်ခမ်းစုပ်ရာကနေ အောက်ဆင်းလာတော့ ပန်းရောင်သန်းနေတဲ့ နို့သီးလေးကို စုပ်တော့တာပဲ
“ပြွတ် ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်. ” အို ဒါလင် အရမ်းကောင်းတာပဲ ”
မလွတ်တမ်း ကို စို့တာ ကျမလည်း သုကို ဖက်ထားမိတယ် သူ့ခေါင်းက အောက်ကို ဆင်းလာပြီး စကပ်ချွတ်တယ် ပင်တီလေး ကျန်နေတာကို ချွတ်လိုက်တယ် ကျမလည်း ဖင်ကြွပေးလိုက်တယ် သူဟာ ကျမရဲ့ ပင်တီကို ဆွဲချွတ်ပြီးတော့ အရည်တွေစိုနေတဲ့ ကျမ စောက်သောက်ပတ် ကို ယက်လိုက်တော့
“အားးး ယားတယ် အရမ်းယက်တပ်တာပဲ”
ကျမတို့ နှစ်ယောက်ဟာ ဘာသာစကား မတူတော့ စကားသိတ်မပြောဖြစ်ဘူး ဒါပေမဲ့ ကိုယ့်ကိုကိုယ် ပြန်နေကြတယ် သူပြောတာတွေနားမလည်ပေမဲ့ လိုရာခရီးကို တော့သွားနေတာပေါ့ သူက သူလိုချင်တာကို ဆက်တိုက် ဟန်အမူယာ နဲ့ လုပ်ယူတယ် ကျမကတော့ သူနဲ့အလိုက်ထိုက် ခံယူလိုက်တယ် ။
သူဟာ စိတ်ရှည်လက်ရှည်နဲ့ ယက်တယ် နို့ကို လည်း သေချာစို့တယ် နောက်ဆုံးတော့ သူ့ပုဆိုးကို ချွတ်လိုက်တော့
“ဟင် ” တကယ့်ကို အကြီးကြီးပဲ
ဆက်ရန်
မောင်ကြီး
အပိုင်း (၂၈)
တကယ်ကို အကြီးကြီးပါပဲ ပေါင်ကြားထဲဝင်ပြီး သူ့လီကြီးနဲ့ ကျမ စောက်ပတ်ဝ ကို တေ့ထားပြီး သွင်းချလိုင်တယ်။
” ဗြစ် ဗြစ် အားး အီးးး နာတယ်”
‘”ကောင်းလိုက်ထာ စောက်ပတ်က စီးနေတာပဲ ”
ထိုးထည့်လိုက် ပြန်ထုပ်လိုက်နဲ့ လေးငါးခါလောက် လုပ်ပြီးတော့ ထိုးထည့်လိုက်တာ အဆုံးထိ ဝင်သွားတော့တယ်
ပြီးတော့နို့ကြီးနှစ်လုံးနဲဖိပွတ်နေပြန်တယ်၊ နို့စို့နေ ရင်းကျုပ်လက်တဖက်ကသူ့ပေါင်တွေကိုအသာအယာဖွဖွလေးပွတ်သပ်ဆုပ်ချေပေးသလိုနို့တွေကိုတလုံးပြီးတ လုံးဘယ်ညာ ပြောင်းပြောင်းစို့ရင် လိုးနေတာပေါ့
်”
အား ရှီး စစ် စစ် ဟို ဟင်း ဟင်း သေ သေရချည်ရဲ့ ဒါလင်ရယ် ဟင်း ဟင်း ဟင်း ဟင်း”
ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကတော့က ခုံအောက်မှာတန်း လန်းကြီးဖြစ်နေတယ်။ ကျုပ်သူ့မျက်နှာလေးကိုတချက်ကုန်းနမ်းလိုက်ပြီးနို့တွေကိုဆွဲကိုင်ဖျစ်ညှစ်လိုက်။ စောက်ဖုတ်လေးကိုလိုလိုက် လီး အရှည်ကတော့ကျုပ်လက်နဲ့တထွာကျော်ရှိတယ်၊ (လုံးပတ်လေးလက်မခွဲ။ အရှည် ရှစ်လက်မကျော်ထိပ်လုံးငါးလက်မ)လီးလုံးပတ်တလျှောက်မှာအကြောတွေကထောင်နေတာပဲ။
ချက်နှစ်ချက် လောက်ဂွင်းတိုက်သလိုလုပ်ပြီးမှသူ့ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုဆွဲမပြီးကျုပ်ခါးဘေးမှာထားလိုက်တယ်၊ လက်လွှ တ် လိုက်တော့အဲဒီခြေထောက်တွေကအောက်ပြန်ပြုတ်ကျသွားတာနဲ့ဒူးကွေးပြီးသူ့ရင်ဘတ်ဆီဖိသွင်းလိုက်တော့စွံ့ ကားနေတဲ့တင်ပါးနှစ်ဖက်။ ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှသူမရဲ့စောက်ဖုတ်ကလေးကအနည်းငယ်နီရဲပြဲအာလာတယ်၊ ကျုပ်လီးကြီးကိုအလယ်ကဖမ်းကိုင်လိုက်ပြီးထိပ်နီနီကြီးနဲ့သူ့စောက်ဖုတ်တလျှောက်ပွတ်သပ်ပေးတော့ဖင် လေးရှူံ့ပွရှူံဖြစ်ပြီးပွထလာတယ်၊
“အင်း အင်း အင်း ဘယ် ဘယ်လိုများလုပ်နေတာလဲ ဒါလင်ရယ် သူ သူများ သိပ်အနေခက်တာပဲ ဟင့်” မပွင့်တပွင့်နဲ့ပြောလာတယ်၊
ကျုပ်လီးထိပ်ကွမ်းသီးခေါင်းတခုလုံးသူ့စောက်ဖုတ်ထဲကထွက်လာတဲ့အရည်တွေနဲ့ရွှဲစိုလာတော့ခုနလိုဂွင်းသုံး လေးချက်တိုက်တယ်၊ ကျုပ်လက်ထဲမှာချွဲကျိတဲ့အရည်တွေစိုလာပြီးလီးကြီးလုံးပတ်တခုလုံးစိုရွှ ဲသွားတယ်၊ အဲဒီအခါကျမှသူမရဲ့မဟတ ဟစောက်ခေါင်းဝလေးကိုကျုပ်လီးထိပ်နဲ့တေ့ပြီးအသာအယာဖိသွပ်လိုက်တော့အသစ်စက်စက်စောက်ဖုတ်ဝ နဲ့ကျုပ်လီးထိပ်ကြီးမဆန့်ဘူးဖြစ်နေတော့
“ဖလွတ်”
ဆို/ပီးအပေါက်ချော်ကာဖင်ကြားသွားထောက်တယ်၊
“အ ဟင်း ဟင်း”
သူမဖင်လေးတချက်ရမ်းသွားတယ်။ ကျုပ်လီးကြီးကိုငုံ့ကြည့်ပြီးတံထွေးတွေထွေးထုတ်။ လီးလုံးပတ်နဲ့လီထိပ် ကွမ်းသီးခေါင်းကြီးကိုပါစိုရွှ ဲသွာအောင်သေချာပွတ်ပေးပြီး။ သူမရဲ့စော က်ဖုတ်လေးကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့သေချာ ဆွဲဖြဲလိုက်ပြီးမှကျုပ်လီးထိပ်ကြီးတေ့ထောက်။ သူမခါးကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့စုံကိုင်ပြီးတချက်အားကုန်ဖိသိပ် ဆောင့်ချလိုက်တယ်၊
“ဗျစ် ဘွတ်”
“အား အီး မလေးနာတယ် ဒါလင် နာတယ် မ မ မရဘူးထင်တယ်”
ကျုပ်သဘောအတိုင်းကျုပ်ကတအားကိုဖိဆောင့်ချလိုက်တာနဲ့တပြိုင်နက်တည်းလီးထိပ် ကြီးဟာသူမရဲ့စောက်ဖုတ်ကလေးထဲကိုထိုးခွဲဝင်ရောက်သွားတယ်၊
“အိုး ဟိုး အီး ဟင်း ဟင်း ကျွတ် ရှီး ဟီး အား ဟား ဘယ်လို ဘယ်လိုလဲ ဒါလင်ရင် ဟင်း ဟင်း”
တင်းကျပ်ကျပ်]ကီးနဲ့အဖုတ်ထဲမှာပြည့်နေတယ် ပြီးတော့ရင်ထဲမှာလှိုက်ဖိုသွားတယ် ဟင်း ဟင်း နာလည်းတကယ် နာတယ် အခုတော့မနာပြန်တော့ဘူး ဟင်းဟင်း ဒါပေမယ့်တမျိုးကြီး”
သူစကားတွေဗလုံးဗထွေးပြောရင်းကျုပ်ခေါင်းကိုဖက်ပွေ့လိုက်ပြီးသူ့ရင်ဘတ်နို့အုံကြီးတွေနဲ့ဖိပွတ်ပေးနေ သလို။ အောက်ကဖင်ကြီးတွေကလည်းတလှုပ်လှုပ်ဖြစ်လာတယ်၊
နောက်ဆုံးတော့ ကျုပ်လည်း ဆကါတိုက်မြန်လာပြီး ဆောင့်တော့တာပေါ့
“ဖတ် ဖတ် ဖွတ် အင့်”
” အီးးး အားးးးးကောင်းတယ်”
ကျုပ်လည်း မထိမ်းနိုင်တော့ အဲအမျိုးသမီး စောင်ပတ်ထဲ ကျုပ်လရည်တွေ ပန်းချလိုက်တယ်။
ဆက်ရန်
မောင်ကြီး
➡️တင်ထားပြီးသမျှ အပြာစာအုပ် အောစာအုပ်များ စာရင်းကြည့်ရန်နှိပ်ပါ။⬅️
