အပိုင်း (၁)
ကျော်ရဲမောင်
ကျနော်နမ်မည်ကကျော်ရဲမောင် ပွဲစားလုပ်တယ် ဘာပွဲစားလည်းဆိုတော့ ဆိုင်ကယ်ပွဲစားလည်း လုပ်တယ် ဖုန်းတွေကောက်ပြီးအရောင်းအဝယ်လည်း လုပ်တယ် ပိုက်ဆံရမယ်စို အားလုံးလုပ်တယ် ဥပဒေနဲ့ ငြိမှာကိုတော့ ရှောင်ပါတယ် ဆိုင်ကယ်ဝယ်ရင် အောက်ဘီးလည်း ဝယ်တယ် ဆိုင်ကယ်ပျက်တွေ ဝယ်တယ် ဆေးမှုတ် အိုဗာဟောင်းအနဲကျင်း ကိုင်တယ် အရမ်းအကောင်းကြီးတော့ မဖြစ်ဘူးပေါ့ ပစ္စည်းကို အနည်ကျင်းပဲ ဖြည့်လိုက်တော့ ဆိုင်ကယ်က မောင်းလို့တော့ ရသွားတယ် ဆေးမှုတ်ထားတာရယ် ရေဆေးဆီလိုက် လုပ်လိုက်တော့ ဆိုင်ကယ်က အရမ်းတောက်ပြောင်သွားတယ် ဒီတော့ ဝယ်သူ အနည်ကျင်းတော့ သဘောကျသွားတယ် ဒါကို စျေးတင်ရောင်းလိုက်တော့ တောကနေ တက်လာတဲ့သူတွေရယ် ဆိုင်ကယ်အရမ်းစီးချင်သူတွေကို အချဥ်ထည့်လိုက်တယ်ပေါ့ ၂လလောက်နေရင်တော့ ဆိုင်ကယ် အင်ဂျင်ကျသွားရင်တော့ ဝယ်တဲ့သူ ခံလိုက်ပေါ့ ဒါကို တစ်နပ်စားဥာဏ်ပြောလည်း ပြောပေါ့လည်သူစားတမ်း ဆိုတဲ့ လောကကြီးပေါ့ဗျာ
****************************
နိုးနိုးမောင်
ကျမကတော့ တက္ကသိုလ် ကျောင်းသူလေးပေါ့ရှင် နမ်မည်က နိုးနိုးမောင် မိဘတွေက အသင့်သင့် ရှိပါတယ် ၁၀တန်းအောင်တော့ တက္ကသိုလ် တက်ပါတယ် စာကတော့ အရမ်းမတော်ပါဘူး ဒါပေမဲ့ ကျမ ရည်းစားထားတာတော့ တော်တယ်ပြောရမလား ကျမက ရင်ခုန်ချင်တာကို မြို့ကြီးပြကြီးမှာနေတာဆိုတော့ သိုသိုသိတ်သိတ် နဲ့ နေတပ်ဖို့တော့ လိုတာပေါ့ မိန်းခလေးဆိုတာ ဘူးကောင်းရင်စဥ်ခံ လင်ကောင်းတော့ စံ ယောက်ျားကောင်းရဖို့အတွက် ရည်းစားတွေအများကြီးထဲက ယောက်ျားကောင်း တစ်ယောက်ရွေးတပ်ဖို့ပဲ လိုပါတယ် ဒါကို ကျမ မာမီ ဒေါ်ဖြူဖြူမောင်က သေချာသင်ပေးပါတယ်။
****************************
ဒေါ်ဖြူဖြူမောင်
ကျမနမ်မည်က ဒေါ်ဖြူဖြူမောင် အသက်က ၃၈နှစ် အိမ်ထောင်ရှင်အမျိုးသမီး တစ်ယောက်ပါ ပိုက်ဆံကတော့ အသင့်သင့်ပဲ ရှိပါတယ် အိုးပိုင်အိမ်ပိုင်ပါ ပညာအရည်းချင်းကတော့ ၁၀တန်းလောက်ထိပဲ တက်ခဲ့ရပါတယ် ၁၀တန်းမအောင်တော့ မိဘတွေကဆက်မထားပဲ ကျောင်းထွက်ပြီး အလုပ် လုပ်ရပါတယ် အဲအချိန်တုန်းက မိဘက ဆင်းရဲတယ်လေ လုပ်ထာကတော့ စက်ချုပ်အတပ်ပညာနဲ့ လုပ်ကိုင်စာသောက်ပါတယ် ကျမကိုယ်လုံးလေးက ခါးလေးက သေးသေး တင်ကားကားနဲ့ ရင်ထွားထွားပေါ့ အသားလေးက ဖြူဝင်းဝင်းလေ အဲအချိန်က ငယ်သေးတာကို ကြိုက်ချင်တဲ့သူတွေက ဝိုင်းဝိုင်းလည် နေပါတယ် ခက်ထာက ဘယ်သူ့ကိုပြန် ကြိုက်ရမှန်း မသိဘူး ဖြစ်နေတာပေါ့ သစ်ရွက်လှုပ်တိုင်း ရင်ခုန်တပ်ပေမဲ့ ညနေစို စက်ချုပ်ပြီးသား အင်ကျီလေးတွေ ဒါးစက်လိုက်ရပါတယ် အဲအချိန်နောက်ကနေလိုက်လိုက် ပြောနေတဲ့ ကုလားလေး တစ်ယောက် ရှိတယ် နမ်မည်က ကိုအီစွတ် နှာတံလေးက ချွန်ချွန် ဆံပင်က ကောက်ကောက် အသားကတော့ ဖြူတဲ့ အထဲတော့မပါဘူး ညိုပေမဲ့ ချောပါတယ်
တနေ့မှာတော့ ကိုအီစွတ် ဟာ ကျမနောက်ကနေ လိုက်ပါတယ်
”မဖြူဖြူ နေပါအုံးဗျာ”
“ရှင် နောက်ကနေ မလိုက်ပါနဲ့ အိမ်ကသိရင် သတ်လိမ့်မယ်”
“မသိပါဘူး ဗျာ ကျနော်က မဖြူဖြူ အရမ်းချစ်လို့ပါ”
သူက အိမ်အနားရောက်သွားရင်တော့ နောက်ကြောင်းလှည့်ပြန်ပါတယ် အဲဒီလိုနဲ့ တစ်လလောက် ရှိတော့ကျမ သူ့ကို သနားမိတယ် ရှင် သူ့ကို အဖြေပေးမိတယ် အဲဒီလိုနဲ့ တစ်လလောက်နေတော့ ကိုအီစွတ်နဲ့ သစ်ပင်အောက်မှာ ချိန်းမိပါတယ်။
”အရမ်း ချစ်တယ် ဖြူရယ်”
“ဖြူလည်း အတူတူပါပဲ ကိုရယ်”
ကိုက ကျမလက်ခလေးကို ဆုပ်ကိုင်ထားတယ် ကျမလည်း ပြန်ဆုပ်ကိုင်ပြီ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ကြည့်မိကြတယ် နောက်ကိုက ကျမ မျက်နာနား တိုးလာပြီး ကျမ နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်ယူတယ် ရုတ်တရက်ဆိုတော့ ကျမလည်း ကြောင်နေမိတယ်သွေးတွေလည်း ဆူလာပြီး ကျမလည်း ကို့နှုတ်ခမ်းကို ပြန်စုပ်မိတယ် ပြန်ခွာလိုက်တော့
“ပြွတ် “ခနဲ အသံ ထွက်တယ် နောက်နှစ်ဦးသား မတိုင်ပင်ပဲ ပြန်စုပ်ကျတယ် သူ့လက်ကြီး ကလည်း ကျမရဲ့ အင်ကျီအပေါ်ကနေ ကျမနို့ကို ဆုပ်ကိုင်တယ် ကျမ သူ့လက်ကို ပုတ်ချတယ် ပုတ်ချတာမငြင်းဆန်ဘူး နောက်ပြီး ပြန်ကိုင်တယ် ပုတ်ချလိုက်ကိုင်လိုက်နဲ့ နောက်တော့ ကျမကပဲ အလျော့ပေးလိုက်ရပါတယ်။
“ကို အရမ်း ကဲတာပဲ ကွာ”
“ချစ်လို့ပါ ဖြူရယ်”
အဲဒီ နေ့က ၂နာရီလောက် စကားပြောဆိုပြီး အိမ်ပြန်လာခဲ့တယ် အိမ်ကတော့ မသိပါဘူး ကျမအမေကတော့ ကျမကို လာတောင်းတဲ့သူတွေ ရှိကြလို့ ကျမအမေက ပြောတယ်။
“သမီး အရွယ်ရှိတုန်းလေး အိမ်ထောင်ပြုသင့်ပီနော်”
“အမေကလည်း သမီး အိမ်ထောင်မပြုချင်သေးဘူး”
“အေးနော် မိဖြူ ဂလေဂချေတွေ နဲ့ ချစ်တယ် ကြိုက်တယ် မကြားချင်ဘူးနော်”
ကျမ ကိုနဲ့ ကြိုက်ထာကို မပြောရဲဘူးလေ တကယ်တော့ ကိုက အလုပ်မရှိသေးဘူးလေ အိမ်ကလည်း ရိပ်မိမလားပဲ ဒါကြောင့် ကျမလည်း သိုသိုသိတ်သိတ် နေထိုင်ခဲ့တယ် အိမ်ကလည်း သူတို့ ကြည့်ထားတဲ့ လူတစ်ယောက်ကို ပြပါတယ် ရုပ်ရည် အသင့်သင့် နဲ့ ကျမတို့ ဆင်းရဲတာစာရင် သူက ပိုက်ဆံအသင့်သင့် ရှိပါတယ် ကျမ မှာလည်း ချစ်သူ ရှိထားတော့” စဥ်းစားပါရစေအုံးအမေရယ်” လို့တော့ ပြောထားပါတယ် အရင်လို အပြင်မှာ ချိန်းတာတွေ သိတ်မလုပ်ဖြစ်တော့ဘူး အရေးကြီးမှ ဖုန်းဆက်ဖြစ်တယ် အဲအချိန်တုန်းက PCO တွေပဲရှိတာလေ သူကလည်း PCO ကနေ စောင့်ပြီး တပါတ်တခါ တော့ ပြောဖြစ်ပါတယ် ဖုန်းပြောရင်းနဲ့ကို့ ကိုအရေးကြီး ပြောစရာရှိတယ် စိုလို့ ကျမသူငယ်ချင်း အိမ်ကို ချိန်းလိုက်မိတယ် သူငယ်ချင်း နမ်မည်က ညိုမီထွန်း အရမ်းရင်းနီးတဲ့သူပေါ့ ကျမရောက်တော့ ညိုမီ က ကောင်းမွန်စွာ ဧည့်ခံပါတယ် ကိုလာတော့ ညိုမီလည်း အေးဆေးစကား ပြောဖို့ အပြင်ထွက်သွားပါတယ်။
“ကို အိမ်က ဖြူကို အိမ်ထောင်ချပေးဖို့ ပြောထားတယ်”
“ကို ဖြူကို မခွဲနိုင်ဘူး ” ကိုတို့ တစ်နေရာ ထွက်ပြေးကြမယ်လေ”
ကို အဲဒီစိတ်ထားလို့ ပျော်မိပါတယ် ဘာလုပ်လို့ ဘာကိုင်ရမှာကတော့ နောင်ခါလာ နောင်ခါစျေးပေါ့ ကျမလည်း ကို့ရင်ခွင်ထဲ ဝင်လိုက်မိတယ် ကိုကလည်း ကျမကို ဖက်ထားတယ် နောက်ကျမ မေးစိလေး ကို ဆွဲမပြီး ကျမ နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်ယူတယ် ကျမလည်း မျက်တောင်စဥ်းကျပြီး သူ့နှုတ်ခမ်းကို ပြန်စုပ်လိုက်တယ် အနမ်းကျောက အရှည်ကြီးပေါ့
“ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် အွန်း အု”
သူ်အနမ်း ဟာ ပျော်စရာပေမဲ့ ကိုက သူ့ရဲ့လျှာဟာ ကျမ ပါစပ်ထဲထိုးထည့်တော့ မခံစားတပ်တော့ သူ့လျှာကို ကျမလျှာနဲ့ ပြန်တွန်းမိတယ် သူလျှာကလည်း အားကောင်းတော့ ကျမကပဲအလျော့ပေးပြီး သူ့လျှာကြီးကို ငုံထားပေးလိုက်တယ် နောက်ကို့လက်က ကျမနို့ကို အင်ကျီပေါ်ကနေ ကိုင်တယ် ကျမလည်း အတူနေထိုင်ကျမယ် ဆိုတော့ စိတ်ကိုလျော့လိုက်ပြီး ကို့ ကိုဖက်ထားလိုက်တယ် ကိုကလည်း ကျမ အင်ကျီချွတ်လိုက်ပြီး ဘော်လီ ဂျိတ်တွေပါ ဖြုတ်ချလိုက်တယ် ဝင်းဝါပြီး တင်းရင်းနေတဲ့ ကျမနို့ ကို ကိုင်တော့တာပဲကျမလည်း ကို့လက်ပေါ်ကနေ ဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ်
” ကို့ကို အရမ်းချစ်တယ်”
ဆက်ရန်
မောင်းကြီး
အပိုင်း (၂)
ကိုက ကျမ နို့တွေဆုပ်နယ်ရင်းနဲ့ ကျမ ထဘီအထက်ဆင်စ ကို လာဖြုတ်ပါတယ် ကျမလည်း ပြန်ဆွဲပေမဲ့ မမှီတော့ဘူး ဖြူဖွေးနေတဲ့ ပေါင်သားလေးကို သူလက်နဲ့ ပွတ်သတ်ပေးတယ် အတွင်ခံပင်တီ ရဲ့ဂွဆုံ ကို လာပွတ်တော့ စိတ်တွေလည်း တစ်မျိုးဖြစ်တယ်
“အားးးးးအီးးးးး ဟင်းးးး ဟင်းးး” ကို တမျိုးကြီးပဲ”
သူ့ပါးစပ်ကြီးက ကျမ နို့ကို စို့တယ် လက်ကလည်း ပင်တီဂွစုံကနေ ပွတ်ရာကနေ ပင်တီထဲ လက်ထည့်ပြီးတော့ ကျမစောက်ပတ်ကို ဒါရိုက်ပွတ်တော့တာပဲ စောက်ပတ်က အရည်တွေစိုနေတော့ ကျမ. ရှက်မိပါတယ် ဒါပေမဲ့ ခဏပါပဲ နောက် ကိုက ကျမ ပင်တီကို ချွတ်ချလိုက်တော့တာပဲ ကျမတကိုယ်လုံး မြင်သွားတော့ ပါပဲ ဘယ်လက်က ပေါင်တန်ဖွေးဖွေးလေးနှစ်ဖက်၏ ပွတ်သပ်ပေးနေ၏။
” အင်း … ပြွတ် ပြွတ် ”
ကျမပေါင်ခြံအရင်းနား သူ လက်ချောင်းလေးများ ရောက်လာရာ နူတ်ခမ်းချင်းတေ့စုပ်ကာ ပေါင်နှစ်ဖက်အား စိထားလိုက်တော့သည်။
” ဘာလို့လည်း … ဖြူ”
” ဟင့် အင်း … ကွာ ”
” ပြောပါ … ဖြူရယ် ” ” ဟိုလေ … ဖြူ…… ထွက်ချင် နေပြီ … ”
ကိုလည်းသဘောပေါက်သွားတယ်။ကျးမရဲ့ကာမစိတ်ပြင်းထန်ပုံကိုလည်း နားလည်သိရှိတယ်ထင်တယ် စောက်ပတ်မှာ ဖေါင်းကြွနေလျက် အရည်ကြည်လေးများ စောက်ခေါင်း အတွင်းမှ စိမ့်ထွက်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရတော့သည်။
စောက်ခေါင်းဝထဲ လီးထိပ် တေ့မိသည်နှင့် သွင်းချလိုက်တယ်
“ဗြစ် ဗြစ် ဖွတ် တစ်တစ် ရှူးးးးး”အားးးးနာတယ် နာတယ်အမလေး နားလိုက်ထာ ”
အရမ်းတော့မလုပ်ပါဘူး နာတာကတော့ သေမတပ်ပါပဲ ကြတ်လိုက်ထာလည်း တစ်စို့ ပထမဆုံးဆိုတော့
“ခဏလေး ဖြူ”
ဖြေးဖြေးချင်း အချက် ၃ဝခန့်အတွင်းထုပ် လုပ်ထားတေအာ့ရည်များ ထပ်ထွက်ပြန်တယ်
” ရရဲ့လား … ဖြူ”
” အင်း … … အရမ်းကြီးတော့ မလုပ်နဲ့အုံး နဲနဲတော့ နာသေးတယ်.”
ကိုလည်း ဖြေးဖြေးချင်း ထည့်လိုက် ပြန်ပြီးတော့ ထုပ်လိုက် နဲ့ ကျမစောက်ပတ်ကလည်း အရည်တွေ ထပ်ထွက်တယ် ကိုကလည်း သွင်းလိုက်ထုပ်လိုက်နဲ့နဲနဲတော့ သက်သာလာတယ် ခံစားမှုလည်း ကောင်းတယ် ကျမလည်း ကို့ ကို ဖက်လိုက်တယ်။
… ကိုက စောက်ပတ်ထဲမှ သူ့လီးကြီး ဆွဲထုတ်လိုက် ခေါင်းအတွင်းသား နီတာရဲလေးမှာ ရုတ်တရက်ပြန်မစိပဲ ဟစိဟစိနဲ့ပေါ့ စားပွဲခုံပုလေးပေါ်မှ တစ်ရှုးများယူကာ ပေါင်လေးဖြဲပြီးသေချာကြည့်နေတော့ ကျမလည်း ရှက်တော့ ပေါင်ပြန်စိမိတယ် သူကလည်း ပေါင်ကြားဒူးတုတ်ဝင်ထားတော့ ပေါင်က စိမရဘူးလေသူ့ဒစ်ဖူးကြီး စောက်ပတ်ထဲ ပြန်ဝင်လာတော့ ကျမလည်း … ဟန်မဆောင် နိုင်တော့ဘူး သူ့ကို ပြန်ဖက်ထားပြီး ကော့ပေးမိလိုက်တယ် သူကလည်း အပေါ်မှ ဖိဆောင့်တော့တာပဲ
“အားးးးးနာတယ် နာတယ် ”
ကျမ အဖုတ် အတွင်းသားတွေကို ကို့ဟာကြီးက ပွတ်ဆွဲသွားပြီ သူဒစ်ကြီးက ကျမ အဖုတ်အစေ့ဘေးကိုလည်း ခလုပ်တိုက်သွားတော့ ကျင်တက်သွားတာပဲ ကျမလည်း ကို့လက်မောင်းကို ဆုပ်ကိုင်ထားရင် အပေါ်ကို ကော့တက်သွားမိတယ် ကျမရဲ့ ကာမဟာ နာသလိုရှိပေမဲ့ ကောင်းလည်း ကောင်းတယ်ပက်လက်အနေအထား နဲ့ လိုးထားတာ ရှက်လွန်း၍ မျက်လုံးကို လက်ဖြင့် ကွယ်ထားသော်လည်း ကို့ရဲ့ လှုပ်ရှားမှုကို အလိုက်သင့် နေပေးမိတယ် နောက်ပီးပိုပြီး ရင်းနီးလာမိတယ် နို့အုံကို လက်နှင့် လုံးချေလိုက်၊ နို့သီးခေါင်းကို စို့လိုက်ဖြင့် နေလေရာ ကျမ လည်း မခံစားနိုင်တော့ဘဲ
အားးးး ရှိးးးးးး
ဘယ်လိုတွေ လုပ်နေတာလဲကိုရယ်..
လုပ်ပေးပါတော့..
ပြွစ် …စွပ် …
သူလည်း လီးကြီးကို စောက်ပတ်ထဲ ပြန် ဖိထည့်လိုက်သည်။
အွန့် ….ကျွတ်….. အမယ်လေး.. တမျိုးကြီးပဲ ကိုရယ် ဖြည်းဖြည်းချင်း စောက်စိလေး ပွတ်ပေးလိုက် နှုတ်ခမ်းလေး နမ်းပေးလိုက် နို့အုံ စို့လိုက် ချေပေးလိုက်နင့် လီးကြီးမှာ စောက်ခေါင်းကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲ ဝင်လိုက် ထွက်လိုက်ပေါ့
ဖွစ် ….ပြစ် ….ပစ် ….စွပ် ..
ဇွိ …ဇွပ်…ဇပ်…
.အား…. အ ….အာ …အ…အားးး ရှိးးး အာ….အင့်…
အင့်……ဟင့်…..အင်း….. ဖြည်း ဖြည်းချင်း အထုတ်အသွင်း လုပ်ပြီးခံနိုင်ရည်ရှိအောင် ချော့လိုး လိုးနေလေသည်။
အ …အင့်….အ… အင်းးးးးအ့ …အ……အင်…..
သူ့ လီးမဲမဲကြီးမှာ စောက်ရည်များဖြင့် ရွှဲစို ပြောက်လက်နေပီးကျမရဲ့ ပန်းဆီရောင် စောက်ဖုတ်ထဲတွင့် ဝင်လိုက် ထွက်လိုက် ဖြစ်နေသည်။ စောက်ဖုတ် အဝ ပွင့်ဖက်လွှာ နစ်ချပ်မှာ လီး ဝင်ထွက်တိုင်း လိပ်တက်သွားသည်ကို ကြည့်ရင်း ကိုလည်း အားတက်လာသည်။ ကျမ၏ ကာမ ညည်းသံကို ပိုပို ကျယ်လာလေ ပို အားတက်လာလေ ဖြစ်ပီး ပေါင်နစ်ချောင်းကို ကားသထက်ကားရင်း ဖိလိုးနေတယ် တဖြည်းဖြည်း ခံနိင်ရည်ရှိလာသောအခါ အရှိန်မြင့် ဆောင့် လိုးပါတော့သည်။ပေါင်လုံး နှစ်လုံးကို ပုခုံးပေါ် ထမ်းတင်ရင်း ဆောင့်လိုးနေလေရာ အောက်မှ ကျမလည်း မခံစားနိုင်တော့ဘဲ ဆောင့် ချက်နှင့် အညီ ကော့ကော့ပစ်ပြီး တချီပီး တချီ ပြီးနေလေသည်။
ဖပ်….ဖပ်….ဖပ်……ဇွပ်….ဇွပ်…
အ …..အင်……. အင့်…….အင်းးးး…အင့်…..အွန် ….အို….အု…..အင့်….ဟင်းးးးးဟင်းးးး
ကောင်းလိုက်တာ ကိုရယ်
အမယ်လေး…နော်…..အ……အင်….
အားးးး ရှီးးးးးးး
အိပ်ခန်းထဲဝယ် လိုးသံ ညည်းသံများ ကာမမီးများ တောက်လောင်နေပါတော့သည်။
ကျမလည်း အမြင့်ရောက်သွားလိုခံစားမိပြီး အောက်ပြုတ်ကျတော့ ချောက်ထဲပဲ အသည်းအေးကနဲ ခံစားမိတယ် အဲဒီနေ့က တနေကုန် ကျမကို လိုးလိုက်ထာပဲ ကောင်လည်း ကောင်းတယ်အိမ်ပြန်တော့ ကျမ ပေါင်ကွတ ကွတ နဲ့ သတိထား ပြန်ရတယ် အရမ်းဆိုးတယ်
ဆက်ရန်
မောင်ကြီး
အပိုင်း (၃)
အိမ်ပြန်ရောက်တော့ အသာလေ အမေ မသိအောင် အခန်းထဲ အောင်းနေလိုက်တယ် ရေတောင် ဆင်းမချိုးတော့ဘူး တကိုယ်လုံး နာကြင် ကိုက်ခဲနေတာပဲ ဖျားချင်သလိုတောင် ဖြစ်သွားတယ် ရည်စား အရေးတကြီ တိုင်ပင်ဖို့ သွားတာ ရည်စားက လိုးတာ ခံလိုက်ရတယ် အမေကတော့ သမီးသဘောထား တဲ့ မေးပြန်ပီ ကျမကလည်း ထုံးစံအတိုင် စဥ်းစားပါရစေအုံးပေါ့ နောက်ရက်တွေမှာလည်း ညိုမီတို့အိမ်မှာ တွေ့ကြတယ် တွေ့တိုင်း ကိုက ကျမကို လိုးတယ် ကျမလည်း ကို့လီးကို စွဲမိနေတယ် ကို့နဲ့က နေ့တိုင်း မလိုးဖြစ်ပါဘူး ၃ရက်တစ်ခါ တစ်ပါတ် ၂ခါဖြစ်လိုက် တခါတလေ တစ်ပါတ်တစ်ခါ ဖြစ်တယ် ကိုနဲ့ ညိုမီနဲ့တောင် မျက်မှန်းတမ်းမိနေတယ် ခနခန တွေ့နေတော့ ကျမ ရှက်မိတယ် ပထမဆုံးက အရေးတကြီးနဲ့ စခဲ့တာ ခုတော့ အရေးကြီးတာက ပြီးကို မပြီးနိုင်ဘူး ပေါ့ ညိုမီလည်း ရိပ်မိလောက်တော့ ကျမက ကို့ကို ယူဖို့စပြောမိတယ် ကိုကလည်း အလုပ်ရှာထားတယ် ခနလေးပါနဲ့ အချိန်ဆွဲထားတယ် အဲလိုပြောပြီး ကိုနဲ့ ထပ်လိုးဖြစ်ကြတယ် ကိုက ကုလားဆိုတော့ အလိုးသန်တယ် လိုးလည်းလိုးနိုင်တယ် တနေကုန်အလိုးခံရလို့ကတော့ လူကို မျော့သွားတာပဲ အိမ်ရောက်ရင်လည်း အခန်းထဲ တန်းတန်းဝင်နေတော့ အမေက ရိပ်မိသလိုနဲ့ အမေက ဇွတ်စီစဥ်မယ်ဆိုတော့ မိဖြူတို့ ပြာယာခတ်ပြီ အိမ်နား က ဖုန်နဲ့ ကို့ကို ဆက်ရင် ရိပ်မိနိုင်တာကြောင့် အိမ်အလုပ် မနက်ပိုင်း အပြီးလုပ်ပြီး ညိုမီ တို့ အိမ်ကျမှဆက်မယ်ပေါ့ ဆိုပြီး ထွက်လာခဲ့တယ် အပြင်ဝင်းတံခါးက ပွင့်ပြီး အတွင်းတံခါးက စိထားသလို ဖြစ်တော့ ကျမလည်း အသာလေး တက်လာလိုက်တယ် အခန်းတံခါးခေါက်မယ် ဆိုပြီး လက်ရွယ်လိုက်တော့ အခန်းထဲက ငြီးသံကြားလိုက်တယ်။
“အားးးးးဟင်းးးး အို ဘယ်လိုတွေ လုပ်နေတာလည်း ရှင်”
ဟင် ဒါညိုမီ အသံပါ့လား အမလေး ရည်းစားအိမ်ခေါ်ပြီး အလိုးခံတာတောင် ဝင်းတံခါးမိပိတ် အခန်းတံခါးလည်း ဂျက်မထိုး တော်တော်ကို ကဲနေတာပါ့ ကောင်မ ကျိတ်ပုန်းခုတ်နေတာတောင် မသိလိုက်ဘူး
“ညို ကောင်းအောင်လို့ လုပ်ပေးနေတာလေ”
ဟင် ဒါကို့ အသံပါ့လား အသံက ကုလားသံဆိုတော့ ကို့အသံပါ့လား အဲဒါနဲ့ ကျမလည်း နောက်ဖေးဘက်ကနေ ပါတ်ပြီး မလွယ်ပေါက်ကနေ ပါတ်ပြီးသူတို့ အခန်းဘက်နား ကပ်ဝင်လာတာပေါ့ အဲဒီကနေ သူပစ္စည်းတွေ ထားတဲ့ စတိုခန်းထဲ ဝင်လိုက်တယ် ပျဥ်ကာဆိုတော့ အပေါက်က မတွေ့ဘူး ကံကောင်းချင်တော့ အပေါက်တွေ့လို့ ချောင်းကြည့်လိုက်ရာ ကိုအီစွတ် က အပေါ်ကနေ ညိုမီကို လိုးနေတာပေါ့ ညိုမီက ဝတ်တပ်စားတပ်တော့ အသားလေးကလည်း ဖြူဖွေးနေတာ နို့ကလည်း ထွားထွား တင်လည်း ကားကားဆိုတော့ ကိုအီစွတ် အကြိုက်လိုးနေတာပေါ့
“အားးးး နာတယ် ဖြေးဖြေး လုပ်ပါ ကိုအီစွတ် ရယ်”
ဟင်ကောင်မ ခံချင်တုန်းကတော့ ဇွတ် သူများရည်းစားကို စနိုက်ကြော် သွားပြီခုမှ ဖြေးဖြေး လုပ်ခိုင်းနေတယ် ဟိုကုလားက လည်း နောက်တစ်ယောက် လိုးရလို့ မျက်နာက စပ်ဖြီးဖြီးနဲ ကျမကပဲ စိတ်တိုနေရတာ စိတ်တာတိုနေတာ သူတို့ လိုးနေတာကလည်း ကြည့်လို့လည်း ကောင်းတယ် ညိုမီစောက်ပတ် ထဲ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်နဲ့ ကျမလက်လည်း မသိမသာနဲ့ စမ်းမိတာ ကျမ စောက်ပတ်မှာလည်း အရည်တွေ ရွှဲနေပါ့လား ဒါပေမဲ့ သူတို့နှစ်ယောက်ကိုတော့ စိတ်ထဲက အကောင်းတော့ မမြင်မိဘူး ကိုဆိုတဲ့ အီစွတ်ကုလား ကို မုန်းမိတယ် ဟိုစနိုက်ကြော်မ ညိုမီကလည်း လင်ရှားတာလား ရည်းစားပဲ ရှားတာလား သူများဟာကိုမှ ဖြတ်စားတဲ့ ဟာမ ကျမလည်း သူတို့လိုးတာ ကို မကြည့်ပဲ ထွက်လာခဲ့တယ် စိတ်က တော်တော်နဲ့ မကျေဘူး ဖြစ်နေတယ်။
အိမ်ရောက်တော့ အမေက တစ်မျိုး ပြောနေပြန်တယ် ကျမလည်း အမေတို့ကောင်းသလ်ုတာ စီစဥ်လိုက်ပါတော့ ပြောလိုက်တယ် အမေကလည်း တစ်ဖက်ကို အကြောင်းပြန်လိုက်တယ် သိတ်မကြာခင်ရက်ပိုင်းအတွင်းမှာ တောင်ရမ်းဖို့ လုပ်နေကြတယ် ခုလူရဲ့နမ်မည်က က်ုသက်အောင် ရုပ်လေးက မဆိုးပါဘူး အလုပ်နဲ့ပေါ့ အီစွတ်နဲ့တော့ တခြားစီပဲ ကိုသက်အောင်ကတော့ ကျမကို အလိုလိုက်ပါတယ် အီစွတ် အကြောင်းကိုတော့ ဖုံးထားရတာပေါ့ အီစွတ်နဲ့ အလိုးခံထားတော့ ဗိုက်မကြီးပေမဲ့ ဆေးသောက်မထားတော့ ကျမအတွက် သားကောင်တခု ကို အသုံးချရတော့မယ် မဂ်လာဦးညအတွက်လိုးရင် မှင်နီကို ပလပ်စတစ်အိပ်နဲ့ ထည့်ပြီး ထောင့်အစွန်းလေးကို ကပ်ကြီးနဲ့ကိုက်ထားပြီး ကိုသက်အောင် လိုးတဲ့အချိန်မှာ အဖုတ် ပေါ်လောင်းထည့်လိုက်တယ် အိပ်ယာအခင်းပေါ် နီကျင်သွားတယ် သူလိုးတဲ့အချိန်မှာလည်း နာတယ် လို အော်ပြလိုက်တော့ ကိုသက်အောင်လည်း ကျမ ကို အပျို မှတ်ပြီး တအားလိုးတော့တာပဲ ပလပ်စတစ်ကို ပြန်ယူပြီး ခုတင်နဲ့ အ်ပ်ယာကြား ဖွက်ထားလိုက်တယ် ကိုသက်အောင် လီးကလည်း ပုံမှန်စိုက်ပါပဲ မနက်လင်းတော့ စောစောစီးစီး ထပြီး အိမ်အလုပ် ကို လုပ်ပေးရတာပေါ့ ၁လလောက်နေတော့ မအီမသာ နဲ့ ကျမ ကိုဝန်ရတော့တာပဲ ကျမလည်း လန့်နေမိတယ် မွေးလာမဲ့ခလေးက ကုလားဆင်ဖြစ်မှာ တွေးပူမိတာပေါ့ စိတ်ကလည်း တနုန်နုန်နဲ့ပေါ့ ကိုသက်အောင်ကလည်း နာရက်ကို မရှိဘူး ညတိုင်း ၂ခါလောက်တော့ လိုးဖြစ်ပါတယ် ရခါစ ညကတော့ မိုးအလင်းပဲ နောက်ပိုင်းတော့ လျော့လာပါတယ် မီးလည်း ဖွားရော မိန်းခလေး မွေးတယ် သမီးလေးက ဖြူဖြူတုတ်တုတ်လေးပေါ့ကျမသမီးလေးကို ချစ်ကြပါ သေသေချာချာ ကို ပိုးမွေးသလို ပြုစုစောင့်ရှောက်ခဲ့ပါတယ် သမီးလေး၉တန်းရောက်တော့ ရည်းစား မထားနဲ့အုံး ၁၀တန်းအောင်မှ ထားပေါ့ ဘယ်လိုနေထိုင်ရမှာကို သင်ပေးခဲ့တယ် ကျမတုန်းက ၁၀တန်း မအောင်တော့ သမီးကို ဘွဲ့ရစေချတာ မိဘ စေတနာပေါ့ သမီးကလည်း ကြိုးစားပြီး နားထောင်ရှာပါတယ် ။
********************
နေခြည်နွေးနွေးလှိုင်
နေခြည်က အလှပြင်ဆ်ုင်လေး ဖွင့်ထားတဲ့ အလှပြင်သူလေးပါ အသက်က ၃၅ ဖြူဖြူချောချော ပေါ့ ဆိုင်က အမျိုးသား အမျိုးသမီး ၂မျိုးသုံးပေါ့ အမျိုးသား တွေက ဆံပင်ညှပ် ခေါင်းလျော် ဆေးဆိုး ပေါ့ အမျိုးသမီးတွေက အမျိုးသား ထက် ပိုပြင်ရပါတယ် တခါတလေ မှာ အမျိုးသား တွေကို နေခြည်ကိုယ်တိုင် ခေါင်းလျော်ပေးရတာ ရှိပါတယ် ဆိုင်နမ်မည်က ရွှေနတ်သမီး ခေါင်းဆောင်ကတော့ နေခြည်ပေါ့ အလုပ်ကို စေတနာထားတယ် အဆင်ပြေအောင်ဆက်ဆံတယ် ဒီတော့ နမ်မည်ရတဲ့ ရွှေနတ်သမီး အလှပြင်ဆိုင်ပေါ့ နေခြည်က အသားဖြူတယ် ကိုယ်လုံးလေးက လှတယ် ချစ်သူ ခင်သူပေါတယ် နေခြည်စီကို အမြဲခေါင်လျော်သူ တစ်ယောက်ရှိတယ် နေခြည်အမြဲလျော်ပေးရတယ် သူနမ်မည်က ကျော်ရဲမောင် ပေါ့ ဆံပင်ကရှည်တယ် သူက စကားပြောညက်တယ် အပြောလည်း ကောင်းတယ် ဆိုင်ကယ်တို့ ဖုန်းတို့ အရောင်းဝယ် လုပ်တယ် ပစ္စည်းကောင်း အသန့်လေးတွေကို သူနဲ့မှာရတယ် တခြားသူအပေါ်မှာ သူလည်ချင်လည်မယ် နေခြည်အတွက်ဆိုရင်တော့ ပစ္စည်း အသန့်လေးတွေရတယ် နောက်တစ်ဦးရှိသေးတယ် သူက ကျောက်လောက ကပေါ့လူငယ်တစ်ယောက်ပဲ သူ့နမ်မည်က ရှားလူပေါ့ရှင်။
ဆက်ရန်
မောင်ကြီး
အပိုင်း (၄)
ရှားလူ
နမ်မည်က ရှားလူ လူသိများတယ် ဘာလုပ်လည်း ဆိုရင်တော့ ကျောက်အရောင်းဝယ် လုပ်တယ် အသက်က၂၇ အဲ တစ်ကိုယ်တော်ပါပဲ လူမိုက်တော့ မဟုတ်ဘူး သတ္တိတော့ အပြည့်ရှိတယ် ဝယ်ရင်တော့ မှော်ထဲလည်းရောက်တယ် ရောင်းရင်တော့ မြို့ကြီးပေါ် တက်ရောင်းတယ် မြတ်လာတဲ့ အမြတ်စွန်းကိုတော့ ဘဏ်မှာ သိမ်းထားလိုက်တယ် လိုသလောက်ကို ATM ကပ်နဲ့ သုံးတယ် အဝယ်အရေးကြီး မိုဘိုင်း ဘဏ်ကင်း နဲ့ချေမလား အဖြူထည်လိုချင်ရင်တော့ ရက်ကြိုချိန်းပေါ့ ဆံပင်ကို အရှည်ထားတယ် အမြတ်သနိုးထားတယ် အရမ်းလည်း အရှည်မထားပါဘူး ကြည့်ကောင်းယုံလောက်ပဲ ထားတယ် ဖာကန့်နဲ့မိုးကုတ်ကျောက်ကိုတော့ အဝယ်တော် လူယုံထားတယ် အရမ်းအောင်မယ်ဆို ကိုယ်တိုင် သွားဝယ်လိုက်တယ် ကြိုက်စျေးရရင် လည်း အဲဒီနေရာမှာ ရောင်းလိုက်တယ် ငွေကို Kpay သိမ်းလိုက်တယ်
မှတ်ချက် %နဲ့ လျော့ပြီး ပေးချေတဲ့ဆိုင်တွေ မရှိသေးဘူး ပေါ့
အိပ်ထဲကို ပိုက်ဆံ အနည်ကျင်းထားတယ် kpay ချေတဲ့ဆိုင်ဆို kpay ချေတယ် ရှားလူ က ကျော်တာ လွှားတာ သိတ်မလုပ်ဘူး သူ့ ကို ကျော်မယ်ဆိုလို့ကတော့ ဘယ်သူ့ကိုမှ လက်မခံဘူးအဲဒါ သူ့စိတ်ဓာတ်ပါပဲ မြို့ပေါ်ရောက်လို့ ခေါင်းလျော်ရင်တော့ ရွှေနတ်သမီး ဆိုင်မှာ ခေါင်းလျော်တယ် အနှိတ်လျော်ပေါ့ ၁နာရီလောက်ကြာတယ် ဇိမ်တမျိုးပေါ့လေ ညနေရောက်ရင်တော့ J&Jမှာ ဘီယာသောက်တယ် နေတာကတော့ အိမ်ယာဘက် တိုက်ခန်းနဲ့နေတယ် ရည်းစားကို တော့ ရင်ခုန်သူမတွေ့သေးဘူး တက္ကသိုလ် ကဆရာမတွေနဲ့ ကတော့ အဆက်သွယ်ရှိတယ် ကျောက်သွားပြရင်နဲ့ ခင်လာတာပါ ယောက်ျားပဲ အီစီကလီ တော့ ရှိတာပေါ့လေ။
*****************************
ဒေါက်တာ ဖူးမြတ်ဝေ
အသက်လေးက ၂၇နှစ် ဆရာဝန်မတစ်ယောက်ပေါ့ အသားလေးက ဖြူနုတယ် လိမ်းတာ ဖီးတာ မရှိတောင်မှ သူတို့လေး သူ့မျက်နာလေး က ချစ်စရာလေး လုပ်ထာကိုင်တာလည်း သွက်လက်တယ် အထက်လူကြီးတွေက ချစ်ခင်သလို လူနာတွေကလည်း သူ့မျက်နာတွေ့ရင် ရောဂါတစ်ဝက်သက်သာ တယ်လို့တောင် ပြောကြတယ် ကိုယ်လုံးလေး ကြည့်အုံး ၃၅..၂၅..၃၈..အဲလိုမျိုးပိုင်ဆိုင်ထားတာ ရင်ခုန်မှ ရည်းစားထားမယ် ချစ်သူအဆင့်ရောက်ခဲ့ရင် လက်ထပ်မယ် ပျော်စရာဘဝလေးတည်ဆောက်မယ် မိဘကတော့ ပိုက်ဆံရှိပါတယ် အချမ်းသာကြီးမဟုတ်တောင် ရှိပါတယ် ရန်ကုန်ဆေးတက္ကသိုလ်က နေ ဟောက်ဆာဂျင်ဆင်းပြီးတော့ အလုပ်ဝင်တော့ နယ်မြို့လေး မှာ တာဝန်ကျတယ် အားလုံးနဲ့လည်း အဆင်ပြေပါတယ်။
ရှားလူဟာ ညနေဆောင်း မှာ ကျောက်အရောင်းဝယ် တည့်လို့ တော်ဝင်နှင်းဆီ ဘီယာဆိုင်ဘက် ဆိုင်ကယ်လေးနဲ့ မောင်းနေတာပေါ့ ကျောင်းသူ လေးတစ်ယောက်ကို ဆေးကြောင်ကြောင်နေတဲ့ လူငယ်အုပ်စု ပစ္စည်းလုယက်မှု ဖြစ်နေတာတွေ့လို့ မိန်းခလေး ဘက်ကနေဝင်ကူညီရာ အများနဲ့တစ်ယောက်ပေမဲ့ နိုင်အောင် တိုက်ခိုက်နိုင်ပါတယ် နောက်ဆုံးတော့ ကျန်တစ်ဦးက နောက်က ဒါးနဲ့လှမ်းထိုးရာ ရိပ်ခနဲ မြင်လိုက်လို့ ရှောင်လိုက်ရာ လက်မောင်းရှပ်ထိသွား သတ္တိကျ မရှိဘူး ထင်ပါတယ် ထိုးပြီး ပြေးပါလေရော သူတို့လည်း မိန်းခလေး စလင်းဘက်အိပ်ချပြီး ပြေးပါလေရော အချောင်သမားတွေပါ စလင်းဘက်ကို မိန်းခလေး လက်ထဲ ပြန်ပေးလိုက်တယ်။
“ကျေးဇူးပဲ အစ်ကို “ဟင် အစ်ကို လက်မောင်းမှာ သွေးတွေနဲ့ပါ့လား”
“ရတယ် ညီမ သွားရမှာဝေးလား”
“မဝေးပါဘူး အိမ်နဲ့ နီးပါတယ် ” အနီးနားက ဆေးခန်း ပြရအောင်ပါ”
ရှားလူလည်း လက်ခံပြီး မိန်းခလေး လက်ကိုင်ပုဝါနဲ့ လက်မောင်းကို သူလေးက စီးပေးပါတယ် သူ့နမ်မည်က နိုးနိုးမောင် လို့ သိရတယ်။
ဆေးခန်းထဲ လူ၂ဦး ဝင်လာလို့ ကြည့်မိလိုက်တယ် လက်မောင်းမှာ လက်ကိုင်ပုဝါ စီးထားပြီး သွေးယိုစိမ့်နေတာ မြင်တော့ ဘာဖြစ်ထာပါလိမ့် ကြည့်မိတော့ ရန်ဖြစ်ထာမှန်းသိလိုက်တယ် ဥပဒေနဲ့မကင်းပဲ ကုသတယ် ဖြစ်အုံးမယ် သွေးက အရမ်းထွက်နေတော့ လူနာ ကို ကုသပေးလိုက်ပါတယ် အဲဒီအတွကလူနာမှတ်တမ်းကို ယူထားပြီး ဒါးဒဏ်ရာကို ဆေးထည့်ပြီးမေးခိုင်ဆေး ထိုးပေးလိုက်တယ် ။
“လူနာ မနက်ဖြန် ထပ်လာစေချင်တယ် “ခု ပေးတဲ့ဆေး ကို ည မနက်သောက်ပါ မနက်ဖြန်တော့ ထပ်လာ ပြစေချင်ပါတယ်”
“ဟုတ်ကဲ့ ကျနော် ထပ်လာပါ့မယ် ”
ဆေးဖိုးပေးပြီး သူတို့ထွက်သွားပါတယ် လူနာရှင်နမ်မည်ကို မှတ်ထားလိုက်တယ် နမ်မည်က ရှားလူ ဘာလို့လည်း ဆိုတော့ တခုခုဖြစ်ခဲ့ရင် ကျမဘက်က ကာ ဗာယူထားတာပါ ။
နောက်တနေ့ကျတော့ ရှားလူလည်း ဆရာဝန်မလေး စီ ဆေးကုသမှု လာပြပါတယ် အကြည့်တွေကလည်း ရဲလိုက်ထာ စကားတွေကလည်း ဂရုဏာ သလိုနဲ့ ပြောနေတော့ ရင်းနှီးမှုတော့ ရှိသလိုပါပဲ ဘာလုပ်သလည်း အေးမိတော့ ကျောက်အရောင်းဝယ် လုပ်တယ်ပြောတော့ ဖူးလည်း စိတ်တော့ဝင်စားမိပါတယ် အားရက်မှာ ကြည့်ချင်တယ် ပြောထားလိုက်တယ် ကျမလည်း သူ့ဖုန်းနံပါတ် တောင်းထားလိုက်တယ် ။
နောက်ထပ် တစ်ယောက်နဲ့ အသိထပ်တိုးပါတယ် သူကတော့ ပွဲစားလေး ကျော်ရဲမောင် ပါ ဖူးမြတ်ရဲ့ သွားရေးလာရေးအတွက် ဆိုင်ကယ် လိုအပ်လို့ ကြားခံဆေးရုံက လူတစ်ယောက်နဲ့ ဆက်သွယ်မိတာပါ သူတို့လေးတွေက. ဖူးမြတ် ကို စိတ်ဝင်စားနေတဲ့ သူတွေပေါ့ ပန်းလေး လှရင် ပုတုန်းလေး နားချင်ကျတာပဲလေ ဖူးမြတ်ကလည်း လှတာကို တခါတလေမှာ သွေးသားက ခံစားချင်ရင်တော့ အဖော်ရှိဖို့ လိုအပ်မယ်ထင်တယ် ကိုယ့်ကို တန်ဖိုး မထားမှာကိုတော့ စိုးရိမ်တယ် အိပ်ယာ ပေါ်ရောက်ရင် အဖုတ်ကို ပွတ်ရတာရယ် နို့ကိုင်မိတာရယ် အရမ်းခံစားလို့ ကောင်းတယ် ဖောင်းကြွနေတဲ့ ကျမ အဖုတ်ထဲကို ဘယ်သူထည့်ပေးမှာလည်း ။
ဆက်ရန်
မောင်ကြီး
အပိုင်း (၅)
ကျော်ရဲမောင် ဟာ ပွဲစားဆိုတော့ သွားတာလာတာ လမ်းများတာပေါ့ ဆရာဝန်မလေး ဖူးမြတ်ဝေ ကို ဆိုင်ကယ် ရှာပေးပြီး တော့ ပစ္စည်းကို အသန့်လေးထဲက ဝယ်ရောင်း လုပ်ပေးလိုက်တယ် သူ့စီ သွားဖို့ လမ်းရှာရတာပေါ့ အဲဒီအတွက် အင်ဂျင်ဝိုင်လျော့ထည့်ပြီး လိုအပ်ရင် မှာဖို့ ဖုန်းနံပါတ် comtact ယူထားလိုက်တယ် အိမ်မှာ ဆေးခန်းဖွင့်ထားတော့ တခါတလေ ဖျားနာရင် သူ့စီ ဝင်ပြလိုက်တယ် ရင်နှီးမှုလေးတွေလည်း တိုးတက်လာတာပေါ့ ခက်ထာက ဆရာဝန်မ တစ်ယောက်ကို ပွဲစားတစ်ယောက်က ပြောဖို့က မလွယ် ပါ့လား
“ဟူးးးးးးးးးးး မလွယ်ပါ့လား”
ဒီလိုနဲ့ တက္ကသိုလ် ဘက်လျောက်သွားပြီး ဆရာမတွေစီ ဖုန်းစက္ကန်းလေးတွေ ပြဖို့ဆိုပြီး ကျောင်းသူလေးတစ်ယောက်နဲ့ ဆိုင်ကယ်ချင်း တိုက်မိပါလေဘကျောင်းသူလေးက လမ်းကူးမဲ့ ခွေးကို ရှောင်လိုက်ရာ ကျော်ရဲမောင် စီးမဲ့ ဆိုင်ကယ်ကို သွားတိုက်ထာလေ
“ဝုန် ဒုန်း ချလွမ် ”
.
” အားးးးးးးအမလေး”
အော်တာကတော့ ကျောင်းသူလေးက အော်ပြီး ကျော်ရဲမောင်လည်း လဲသွားတယ် ယောက်ျားလေးဆိုတော့ လူးလဲထပြီး မိန်းခလေး ထူပေးလိုက်တယ် ။
“ညီမ အကို လမ်းမမှားဘူး နော်.”
“ဟုတ်ပါတယ် ညီမလည်း ခွေးရှောင်လို့ အကို ဆိုင်ကယ် ဝင်တိုက်မိတာပါ”
“ညီမ ဘာဖြစ်သွားသေးလဲ ”
“ရတယ် အကို ဆိုင်ကယ် ဘာဖြစ်သွားသေးလဲ ”
အဲဒီတော့မှ ကျနော်လည်း ဆိုင်ကယ် ကြည့်မိလိုက်တယ် ဆိုင်ကယ် ကာဗာ ကွဲသွားတယ် ရှေ့မီးသီးလည်း ကွဲသွားတယ် ။
“အကိုအိမ်လိုက်ခဲ့ပါ့လား ညီမ ပြင်ပေးဖို့ ပိုက်ဆံ ပါမလာဘူး”
“ရပါတယ် အကိုနမ်မည်က ကျော်ရဲမောင်ပါ”
“ညီမ နမ်မည်က နိုးနိုးမောင်ပါ အိမ်က ကျောင်းနဲ့ နီးပါတယ်..”
ကျော်ရဲမောင် လည်း ဆိုင်ကယ် ကို နိုးနိုးမောင် တို့ အိမ်နားက ဆိုင်ကယ် ဆိုင်မှာ ပြင်လိုက်တယ် ကာဗာ ကို ပြန်ဆက်ဖို့ က်ု မနက်ဖြန်မှ ရမယ် ပြောတယ် အဲဒါနဲ့ နိုးနိုးမောင်တို့ အိမ်ရောက်သွားတယ် သူ့အမေ ဒေါ်ဖြူဖြူမောင်ကလည်း သဘောကောင်းပါတယ်။
“မောင်ကျော်ရဲမောင်ကို အားနာလိုက်ထာကွယ်”
“ရတာ် အန်တီ မတော်တဆ ဖြစ်ထာပဲ လေ”
အပြန်ကျတော့ ဆိုင်ကယ်မရှိတော့ တက္ကစီနဲ့ ပြန်မယ်ဆိုတော့ အန်တီဖြူ က သူ့သမီး လိုက်ပို့ခိုင်းတယ် ကျနော်လည်း နိုးနိုးကိုတင်ပြီ အိမ်ကို မောင်းခဲ့တယ် သိတ်မဝေးပါဘူး အမြန်မောင်းလိုက်တော့ နိုးနိုး က ကျော်ရဲမောင် ခါးဖက်ထားမိတယ် သူရဲ ရင်နှစ်မွှာနဲ့ ကျော်ရဲမောင် ကျောနဲ့ ဖိကပ်မိတယ် အရသာခံပြီးမောင်းနေတာပေါ့ အိမ်ရောက်တော့ ဆိုင်ကယ်ပြန်ပေးပြီး
” ပြန်တော့နော် နိုး” လမ်းတွေလည်း လျောက်ဝင်မနေနဲ့နော် ”
“ဟုတ်ကဲ့ပါ အကို” မနက်ဖြန် ဘယ်အချိန် လာကြိုရမလည်း”
“ရတယ် အဆင်ပြေသလို ထွက်လာခဲ့မယ်.” မနက်ဖြန်မှ ဆုံမယ်နော် တာတာ”
နိုးနိုးလည်း ပြန်လာခဲ့ပြီး အိမ်ရောက်တော့ အခန်းထဲ နားနေလိုက်တယ် ကျောင်းက မောင်မယ်သစ်လွင် ရှိုးလျောက်ရမယ် ကျောင်းပြီးရင် မောဒယ်လောကထဲ ဝင်မယ် အဆင်ပြေရင် ရုပ်ရှင် စိတ်ကူးတော့ ယဥ်လိုက်အုံးမယ် ပိုက်ဆံပေးရတာမှ မဟုတ်ထာ ခုလောလောဆည် ကိုမောင်ဆိုတဲ့ လူငယ်လေး ရယ်နောက်ပြီးတောင့်တောင့်တင်းတင်းနဲ့ ကိုရှားလူရယ် ဘယ်သူ့ကို လမ်းခင်းရမလည်း ဟိုတစ်ယောက်က ကျောက်ရောင်းတယ် ကိုမောင်ကတော့ ရုပ်လေးက ဖြောင့်တယ်လေ မနက်ဖြန် ဆုံအုံးမှာပဲလေ။
မနက်ရောက်တော့ ကျော်ရဲမောင် ဆိုင်ကယ်ရွေးလိုက်တယ် အဲအချိန်ဖုန်း တခုဝင်လာလို့ ကြည့်လိုက်တော့ ဒေါက်တာ ဖူးမြတ်ဆက်တာ ဖြစ်လို့ သူ့အိမ်ကို သွားလိုက်တယ်
“လာ ကိုကျော်ရဲမောင် ဆိုင်ကယ် ဘာဖြစ်မှန်းမသိလို့ ဆက်ကြည့်တာ ”
“ကျနော်ကြည့်လိုက်အုံးမယ် ဆရာမ”
“ဟုတ်ကဲ့”
ကျော်ရဲမောင် လည်း ငုတ်တုတ်ထိုင်ပြီး ဆိုင်ကယ် အင်ဂျင်ဝိုင်ကို စစ်လိုက်တော့ ကုန်နေမှန်း သိလိုက်တယ် သူ့ဆိုင်ကယ်နဲ့ အင်ဂျင်ဝိုင်ဝယ်ပြီး ထည့်ပေးလိုက်တယ် အနားမှာ ဆရာမလေးက ထိုင်ပြီး ငုံ့ကြည့်နေတယ်လေ ဖူးမြတ်က လယ်ဟိုက်ဝတ်ထားတော့ ဘယာစီယာကြားက ရုန်းကြွနေတဲ့နို့ကိုမြင်တော့ ရင်တုန်သလို လီးကလည်း ဘောင်းဘီထဲက ရုန်းကြွနေတာပေါ့ ဖူးမြတ်ကဆိုင်ကယ်ဘာဖြစ်ထာလည်း မေးနေပေမဲ့ကျော်ရဲမောင် က မကြား မျက်နှာချင်းဆိုင်ဘက်မှ ဆိုင်ကယ်အားထိန်းကိုင်ပေးကာ ဂွများ ပလာယာများ သူတောင်းသမျ ဖူးမြတ်က ဆိုင်ကယ်နောက်ဘီးကြားမှ ပေးနေသည်။ကျော်ရဲမောင် ချိန်းဖုံးဖြုတ်ရင်း ပုဆိုးမှာ အောက်စလွတ်နေတော့သည်။ဖူးမြတ် တစ်ယောက် အမှတ်မထင် ကျော်ရဲမောင် လီးအား မြင်လိုက်ရသည်။
ကျော်ရဲမောင့်လီးမှာ ဒစ်မပြုတ်ပေ အရေပြားရှည်သောကြောင့် လီးမှာ ဒစ်ကိုမမြင်ရပဲ ထိပ်တွင် ရဲရဲစုစုလေးဖြစ်နေသည်။
” အင့် ဟင့် ဘာတွေ တွေးမိနေပါလိမ့် ” မျက်စိအကြည့်လွဲလိုက်သည်။ သို့သော် စောက်ပတ်လေးဆီက ဆစ်ကနဲ့ဆစ်ကနဲ့ယားတက်လာသည်။ ပုဆိုးကြားသို့ မျက်စိက ပြန်ရောက်သွားပြန်သည်။ဒီတခါ အံသြသွားရပါတယ်ကျော်ရဲမောင် အသားဖြူလို့လားမသိ လီးက ပန်းရောင်သန်းနေကာ ဆီးခုံးက အမွှေးလေးများ မမြင်ရချေ ရိတ်ထားပုံရသည်။ သူက ချိန်းဖုံးမှဖြုတ်ရင်း ပေါင်ဖြဲလိုက်ရာ ဖူးမြတ်အား လီးကို အရင်းထိမြင်နိုင်အောင် ဖြဲပြသလိုဖြစ်သွားသည်။
လီးက မတောင်သေးတာတောင် လောက်ရှိနေသည်။၄လက်မ အတုတ်ကလည်း ကျပ်ဝိုင်းလောက်တုတ်တယ်။ ဒစ်မပွင့်ပဲ ပန်းနုရောင်လီးကြီးက ဖူးမြတ်အား ဖိတ်ခေါ်နေသယောင်ပေါ့ရှင်။ သူ့လီးကြီးအား အုပ်ကိုင်ပြီး ဂွင်းထုပေးချင်တဲ့စိတ်တွေ တဖွားဖွားဖြစ်ပေါ်နေသည်။ စောက်ဖုတ်လေးထဲမှာ အရည်ကြည်လေးများက အိုင်ထွက်လာတော့တယ်။တွေးရင်းနဲ့ ကျမရှက်မိပါတယ် ဆရာဝန်မတစ်ယောက်ဂုဏ်သိက္ခာကို မမြင်နိုင်တဲ့တွန်းအားတခုက ဆေ့ဆော်ပေးနေသလိုပဲ ကျမသူ့လီးကို ကြည့်နေတာသူရိပ်မိသွားမလားပဲ
ရိပ်မိသွာတယ် သေစမ်းသေစမ်း ရုတ်တရက် မျက်နှာလေးနီရဲကာ ရှက်သွေးပိုခဲ့ရပြန်ပေါ့။ ရင်တွေဖိုလာတယ် ချက်ချင်းဆိုသလို ဝဲဘက်နှလုံးက အထက်အောက်ရိုက်ကာ တဂတ်ဂတ်နဲ့ ရင်တွေတုန်လာပြီး အောက်က အဖုတ်လေးက တဖျင်းဖျင်းနဲ့ယားတက်လာတာ။
ကျမ အိပ်ခန်းတံခါးလေးဖွင့်ကာကျော်ရဲမောင်ကို နှုတ်မဆက်ပဲ အခန်းထဲဝင်ပြီး ကုတင်ပေါ်ပက်လက်လှန်ပြ ဘောင်းဘီလေးပေါ်က အစိလေးအား ပွတ်ချေနေမိသည်။
” အားးး းးး ဟငျးး အ အ ”
ခန္ဓာကိုယ်တခုလုံး ဖိန်းတိန်းရှိန်းတိန်းဖြစ်နေစဉ် အခန်းဝမှကျော်ရဲမောင်ရပ်ပြီးကြည့်နေ တယ်။ ကုတင်ပေါ်တွင် ပေါင်လေးကားပြီး အောက်ခံဘောင်းဘီအနီးရောင်လေးနှင့် အဖုတ်လေးအား ဖိပွတ်နေသော ဖူးမြတ်ဝေအားကြည့်ကာ တံခါးလော့ချပစ်လိုက်တယ်။
” ကျနော် ဆိုင်ကယ်သော့ လာပေးတာ ဆရာမ အိမ်က လူတွေမတွေ့လို့ အခန်းထိ လာပေးတာ”
” အာ – ကျွတ် သူ့ရှေ့ မိမိကအဖုတ်အားနိုက်မိလျက်သားတကယ်ပဲ သေသာ သေလိုက်ချင်တယ်”
ရုတ်တရက် ဆိုသလို ကျော်ရဲမောင်လည်း ကုတင်ပေါ် တင်ပလွဲထိုင်လိုက်တယ်။
“ကိုကျော်ရဲမောင်”
“ဗျာ ”
“ကျမ ရှက်မိတယ် ရှင်”ဟို ဟိုလေ”
“ကျနော် နားလည်ပါတယ် ဆရာမ ရယ်”
အဖုတ်လေးအားပွတ်နေသောလက်ကို ကျော်ရဲမောင်က ဆွဲကိုင်ပြီး ဖူးမြတ်ကိုကြည့်နေတယ်။
” ဟင့် – ကျွတ် ”
ကျော်ရဲမောင်လည်း ရင်ခုန်သံတွေ တဒိုင်းဒိုင်း မြန်လျက်ပေါ့ သူရဲ့လီးကို ပုဆ်ုးပေါ်မှ ဆုပ်ကိုင်ထားမိတယ်။ နောက်တော့ ဖူးမြတ်ကို ဆွဲထူပြီး ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းလိုက်တယ် ။
“ချစ်တယ် ဆရာမ ရယ်”
“ရှင်”
နောက်တော့ ဖူးမြတ်မေးစိလေး ဆွဲမပြီ နှုတ်ခမ်းပါးလေးကို သူ့နှုတ်ခမ်းကြီးနဲ့ စုပ်ယူလိုက်တယ်။
ပြွတ်
ရင်တွေကလည်း ၂ယောက်ခုန်နေကြတယ် ကျော်ရဲမောင် က ရယူချင်းနဲ့ ခုန်သလို ဆရာဝန်မလေးကလည်း ယောက်ျားတစ်ယောက်ရဲ့ အနမ်းကို ပထမဆုံး ခံယူမိတာလေ သူမရဲ့ လက်ပြတ် အင်ကျီဝတ်ထားတော့ လက်မောင်းသားဖောင်းဖောင်းလေးကို ကျော်ရဲမောင် လက်ကြီးနဲ့ ပွတ်သတ်ပေးလိုက်တော့ ဖူးမြတ် မှာကြက်သီးလေးတွေ ထနေတယ် နောက်တခါ ဖူးမြတ် နှုတ်ခမ်းကို ထပ်စုပ်ပြန်တယ် အနမ်းက ရှည်တော့ ဖူးမြတ် လျှာနဲ့ သူလျှာနဲ့အထဲမှာကစားပြီး ပွတ်ဆွဲယူပြီး ဖူးမြတ်လျှာကို စုပ်ယူလိုက်တယ်။သူလက်က ဖူးမြတ်ကို ဘေးတစ်စောင်း ဖက်ထားလျက်နဲ့ပဲ ဖူးမြတ် အင်ကျိီအပျော့အပေါ်ကနေ နို့ကို ဆုပ်နယ်တော့တာပဲ သူ့ဘယ်လက်က ဖူးမြတ် တင်ပါးကို ပွတ်သလို ညာလက်က အင်ကျီ အပေါ်က နို့ကို ဆုပ်နယ်တော့တာပဲ ခနနေတော့ ဖူးမြတ်အင်ကျီအောက်ကနေ လက်ကဝင်လာပြီး ဘယာစီယာ အပျော့ပေါ်ကနေ နို့ကို ပွတ်နေတယ်အတွင်ထဲက ဘယာစီယာကို အပေါ်မတင်လိုက်ပြီး နို့ကို ဒါရိုက်ကိုင်လိုက်တယ်တင်းရင်ပြီး ကိုင်လို့ကောင်းလိုက်တာ နို့သီးတဖက်ကို စို့လိုက်တယ်
ပြွတ်ပြွတ် ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်
စို့ပြီးရင် နောက်တစ်ဖက်ကို ပြောင်းစို့ပြီး ကျန်ခဲ့တဲ့ တစ်ဖက်ကိုလည်း ချေပြီးး.ဆုပ်နယ်တယ် ဖူးမြတ် အဖုတ်က အရည်တွေ ပိုထွက်လာတယ်သူက အရမ်းစို့တော့ရင်ဘတ် ကော့ပေးမိတယ် သူစို့လို့ကောင်းအောင်ပေါ့ ရင်တွေကလည်း ခုန် ကျော်ရဲမောင် ဖူးမြတ် အင်ကျီကြတ်လေးကို ဆွဲချွတ်တယ် ဘယာစီယာ ပါ တခါထဲ ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။
“ကျော်”
“ဗျာ ”
“ရှက်တယ် ”
“ချစ်ရင် မရှက်ပါနဲ့ နော်”
နောက် ကျော်ရဲမောင် ဟာ ဖူးမြတ် လက်ကိုယူပြီး သူ့လီးကြီးပေါ်တင်ပေးလိုက်တယ်
အပ်ကိုင်နေကျလက်က ယောက်ျား တစ်ယောက်ရဲ့ တောင်နေတဲ့ လီးကို ကိုင်ရတာ တမျိုးကြီးပဲ အရင်ကုသမှုပိုင်းနဲ့ ကိုင်ရတာနဲ့ ခုကိုင်ရတာ မတူဘူးလေ
ထို့နောက် ကျော်ရဲမောင် လီးအားပွတ်သပ်နေရင်း မျက်လုံးချင်းဆိုက်ကြည့်မိကြပြန်သည်။ ပုဆိုးအတွင်းမှ လီးကလည်း သူမလက်ထဲ တဖြည်းဖြည်း ထွားလာကာ တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ သွေးတိုးနေသလို။ မျက်လုံးချင်းစိုက်ကြည့်ရာမှ သူမအောက်ပိုင်းကို မျက်စပစ်ပြရာကျော်ရဲမောင်သူမအောက်ခံဘောင်းဘီလေးအား ပေါင်လယ်ထိ ချွတ်ချလိုက်သည်။
ပေါင်တံဖြူဖြူတွေကြား ဖေါင်းးကားနေတဲ့ အဖုတ်လေးအားကြည့်ရင်း ဖူးမြတ်အစိလေးအား ညှစ်ချလိုက်သည်။
” အားးး အမေ့ အင့် အိ့ ”
ရုတ်တရက် စောက်စိလေးအား မပြောမဆို ညှစ်ခံရသဖြင့် ညည်းသံလေးပေးရင်း ပေါင်နှစ်ချောင်းလုံး ဇက်ကနဲ့ တုန်သွားရသည်။ကျော်ရဲမောင် တရဇပ် တိုက်စစ်ဖွင့်လိုက်ပြန်သည်။
အိုးးးး းးးးး နို့အုံလေးက တင်းနေလျက် နို့သီးခေါင်းလေးက ရဲပြီးကော့တက်နေသည်။ တွေးရင်း ကြည့်ရင်း ကျော်ရဲမောင်ပုဆိုးအမြန်ချွတ်ချပစ်တယ်။
” အို့ အမေ့ ဟင် ”
ဆက်ရန်
မောင်ကြီ
အပိုင်း (၆)
ကျော်ရဲမောင် ရဲလီးကို မြင်တော့ ဖူးမြတ် အံသြမိတယ် သူ့လီးကပဲ ကြီးတာလား ဆေးရုံမှမြင်ခဲ့ရတာတွေက ရောဂါကြောင့်လားတော့ မသိဘူး အဲလောက်မကြီးဘူးလေ ခုန ကိုင်တုန်းက မကြည့်ပဲကိုင်လို့လား မျက်စိနဲ့ ကြည့်ပြီးကိုင်မိမှပဲ
“ကျော်ရယ် ကြီးလိုက်ထာ”
“အရမ်း ချစ်ချင်လို့ နေမှာပေါ့”
ကျော်က မပြောမဆိုနဲ့ ဖူးမြတ်ပေါင်ကြားဝင်ပြီး နုတ်ခမ်းသားအထက် ဖုထွက်လာတဲ့ စောက်စိနီတာရဲလေးအား လျှာထိပ်ဖြင့် ထောက်ကာ ကလိပေးလိုက်သည်။
” အ အားးးး အီးးးး းးးး အငျးး ဟငျးးးး အအ ”
တခါမှ အယက်မခံဖူးသေးသော အဖုတ်လေးမှာ ကျော်ရဲမောင် လျှာ၏ ပူနွေးထိမိတဲ့ အယုအယတွေအောက်မှာ အရည်ကြည်လေးများ စိုရွှဲနေရသည်။
” အို့ အားးးရှီးးး အားလားလားးးး ကောင်းလိုက်တာ ေကျာ် ရယ် ”
သူရဲ့ အယက်အမှုတ်တွေကြားမှာ ဖူးမြတ် တစ်ယောက် သိမ့်သိမ့်တုန်နေရကာ ဖင်လေးကော့ပြီး ကျော်ရဲမောင် ပါးစပ်နှင့် သူမစောက်ပတ်လေး လွတ်ထွက်သွားမှာ စိုးရိမ်နေမိသည်။ စောက်ပတ်လေးအား အစွမ်းကုန်ကော့ထားပေးကာ ကျော်ရဲမောင် ခေါင်းအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဖိထားလိုက်သည်။
” အားးး အို့ — အမေ့ — ဟင့် အင့် ”
ကျော်ရဲမောင်မှာ အစိလေးအား ကိုက်ပြီး ဆွဲစုပ်လိုက်ရာ စောက်ပတ်နီတာရဲလေးထဲမှ စောက်ရည်များ ထောင်ပန်းနေတော့သည်။
” အားးးး ရှီးးးး းးးးး အားးးးး အမေ့ အို့ အိုးးးးး းးးးး ကောငျးလိုကျတာဟာ အားးး အအ ရှီးးးးးးး ”
ဖူးမြတ်ဝေ အဖုတ်လေးအား ကော့ပန်းနေရင်း ပေါင်လေးများ တုန်နေတော့သည်။ အရည်များကုန်စင်သွားမှ – ဖုန်းးး ဆို ဖင်ကြီးမှာ အောက်ပြန်ကျလာပြီး မျက်စိလေးမှိတ်ကာငြိမ်သက်သွားတော့သည်။
ဆရာဝန်မလေး မောရှာသွားတယ် ပွဲစားလေး လျှာအစွမ်းက ထက်မြက်သကို ဆန္ဒတွေပြီးမြှောက်၍ ခဏနားနေစဉ် နို့အုံလေးအား ဆွဲစုပ်ခြင်းခံရပြန်သည်။ နို့အုံလေးအား ပါးစပ်ထဲဆွဲစုပ်ပြီး လျှာထိပ်ဖြင့် နို့သီးခေါင်းလေးအား ဝိူက်ဝိူက်ပေးသည်။ ဖူးမြတ် တစ်ယောက် စောက်ရည်များထောင်ပန်းထားပေမယ့် နုညံ့တဲ့ နုနုယွယွ အတွေ့အထိကြောင့် ကာမစိတ်များ ပြန်ထလာပြန်သည်။ရင်ဘတ်လေးကော့နေရင်း ပေါင်ကြားသို့ ခပ်နွေးနွေးအရာကြီးက လာလာထောက်နေသဖြင့် မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်မိရာ ဘယ်ချိန်က အပေါ်မှ ခွထားလိုက်မှန်း မသိရပေ။နို့သီးခေါင်းလေးများအား ဘယ်ညာစို့ရင်း လျှာဖျားလေးက လည်ပင်းနား ထိုးတက်လာသည်။လည်ပင်းသားလေးများအား ပြွတ်ကနဲ့ ပြွတ်ကနဲ့ဆွဲစုပ်နေရင်း နုညံ့တဲ့ လျှာဖျားလေးက သွန်းဆက်နဒီ နှုတ်ခမ်းလေးကြား တိုးဝင်လာနေသည်။
” အိုးးးး အင်းးးး းးးး အဟင်းးး အင်း”
ညည်းသံတိုးတိုးလေးထွက်လာကာ သူ့ခါးကို လက်နှဖက်ဖြင့် ဆွဲဖက်ကာ နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ပစ်လိုက်သည်။ကျော်ရဲမောင် မှာ တရာဝန်မတစ်ယောက် ဖီလ်း တအားတက်နေချိန် လီးနှင့် အဖုတ်ဝလေးအား တေ့ကာ စောင့်လိုးလိုက်သည်။
” ဘွတ် စွပ် ဗျစ်ဗျစ် ”
” အားးး အ အမေ့ သေပါပြီဟာ မရဘူး ကြပ်တယ် ပြန်ထုတ် ပြန်ထုတ် အားးး အမလေးးးး အီးးဟီးးးး “ကျော်ရဲမောင် လိုးလိုက်သဖြင့် အပျိုမှေး ပေါက်ကာ ဆရာဝန်မလေး မှာ နာကျင်သွားသဖြင့် အော်ဟစ်လိုက်သည်။
လီးကြီးမှာ တင်းကျပ်စွာ အဖုတ်လေးထဲ နှစ်မြုပ်နေသည်။ဆရာဝန်မလေးမှာ အဖုတ်လေးက ညှစ်ထားပေးသလိုဖြစ်ကာ လီးပတ်ပတ်လည်တွင် အကြောပြိုင်းပြိုင်း ထကာ ပိုကျပ်လာသည်။ကျော်ရဲမောင်မှာ လီးကြီးကို ပြန်ထုတ်မပေးပဲ ဆီးခုံးခြင်းကပ်ကာ အဖုတ်လေးထဲ ခါးကစား၍ ထိုးမွှေပေးလိုက်သည်။၁၅မိနစ်ခန့် ထိုးမွှေပြီး လီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်းထုတ်ကာ တရစ်ချင်း ပြန်ထဲ့လိုးလိုက်သည်။
” အားးး အငျးးး အားးးး ရှီးးး းးး ”
စောက်ဖုတ်အတွင်းသားများကို ထိုးခွဲပွတ်ဆွဲနေတဲ့ လီးအရသာကို စတင်ခံစားမိလာသည်။လီးတဝက်လောက် ထုတ်ကာ ခပ်သွက်သွက်လေး စမ်းလိုးကြည့်သည်။ ဆရာဝန်မက အလိုက်သင့်လေး ကော့ကော့ပေးနေသည်ကို သတိထားမိလိုက်သည်။
” အားး ရှီးးး းးး တမျိုးကြီးပဲ အို့ အားး ရှီးးး းးး ”
ကျော် ရဲမောင် လည်း လီးကို ဒစ်ခေါင်းပေါ်ရုံ ထုတ်ကာ အဆုံးထိ ပြန်ပြန်လိုးနေသည်။
” အ အားးး မြန်မြန်လေးခံလို့ကောင်းလိုက်ထာ အားးးး ရှီးးး ဟူးးး းးးးး ” ”
အချက်၃၀လောက် မနားတမ်း ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ဖိလိုးပစ်ရာ ဖူး တစ်ယောက် ညည်းသံလေးပေးရင်းးး အဖုတ်လေးအားကော့ကာ အောက်မှ ပြန်လိုးပေးနေတော့သည်။
” အားးး ရှီးးး ဘွတ်ဘွတ် ဗျစ် ဖွပ်ဖွပ် အားးး အမေ့ အ အိုးးးး ဘွတ်ဘွတ် ပြွတ် စွပ် ” ပြီးတော့မယ် – ကျော် – အားးး ပြီးတောမှာ အအ ရှီးးးး းးးး – ခပ်ပြင်းပြင်း – အားးး အ စောင့်စောင့် အင်းးး ဟုတ်တယ် စောင့် မြန်မြန်လေးးး သူလည်း လီးတစ်ချောင်းလုံး ကျင်တက်လာကာ အချက် ၂၀လောက် တဖန်းဖန်းပြစ်လိုးလိုက်ရင်း လရည်များပန်းထည့်လိုက်သည်။
စောက်ပတ်လေးထဲ လရည်ပူပူလေးဝင်ရောက်လာသဖြင့် သူ့လီးအား ညှစ်ပေးနေရင် ဖူးလည်း စောက်ရည်များ ထွက်ကျလာတော့သည်။ခဏ နားကြရင်း ”
“ဒီကိစ္စကို ဘယ်သူမှ မသိပါစေနဲ့နော် ကျော် ရယ်”
” ဟုတ်ကဲ့ပါ ဆရာမ ကျေနာ်နားလည်ပါတယ် ”
ခနနေတော့ကျော်ရဲမောင် ဖူးမြတ်ကိုယ်လုံး ကို ဆွဲဖက်ပြန်ရော
“ကျော် တော်ပြီလေ သူလုပ်ထားလို့ နာနေပြီ”
“ချစ်ချင်သေးတယ် မရဘူးဗျာ”
“ဟာ အရမ်း ကို ကဲတာပဲ”
အဲနေ့က ကျော်ရဲမောင် ဖူးမြတ် ကို နောက်ထပ် ၂ချည်ထပ်လိုးတယ် ဖူးမြတ်အခါခါပြီးနေတာပဲ။
*****************************
မမျှော်လင့်ပဲ နဲ့ ပွဲစားလေးကျော်ရဲမောင်ဟာ ဆရာဝန်မလေး ဖူးမြတ်ဝေ ကို လိုးမိသွားလို့ မြောက်ကြွမြောက်ကြွ ဖြစ်နေတာပေါ့ လူပေါင်းစုံနဲ့ ဆက်ဆံရပေမဲ့ ဆရာဝန်မ တစ်ယောက်ကို လိုးဖို့ဆိုတာ နဲတဲ့အခွင့်ရေးလား ဒီတော့ ညရောက်ရင် ဖုန်းပြောကြတယ်။ဖုန်းထဲမှာ sex chatကြတယ် စိတ်တခုတော့ အာသာပြေတာပေါ့ လက်တွေ့ မဖြစ်နိုင်တဲ့ အချိန် ဖုန်းထဲကနေ လိုးကြတာပေါ့လေ ။
တနေ့ ဖူးမြတ်မွေးနေ့ တခုလုပ်ဖြစ်တယ် ကိုယ်သိတဲ့ အသိုင်းဝိုင်းရယ် ကျော်ရယ် နောက်တစ်ယောက်က ကျောက်ပွဲစားလေး ရှားလူရယ် သူတို့ကို ဖိတ်လိုက်တယ် အားလုံးကိုယ်စီ လာကြပါတယ် ကျော်က တော့ သူ့အပေါင်းသင်းတချို့ ခေါ်လာပါတယ် ကိုရှားလူက တစ်ယောက်ထဲပေါ့ အနောက်တိုင်းဝတ်စုံ ကို သတ်သတ်ရပ်ရပ် ဝတ်ထားပါတယ် ဆေးရုံက တချို့ဆရာမ လေးတွေက ကြည့်ကျတယ် သူက တော့ ဘယ်သူ့ကိုမှ မကြည့်ပဲ ပုံမှန် အတိုင်းလမ်းလျောက်ပြီး ဧည့်ခံတဲ့ မိန်းခလေး တစ်ယောက်က သူ့ကို နေရာချပေးပါတယ် ဖူးမြတ်လည်း ရှားလူ ရဲ့ စားပွဲစီ သွားပြီး ဧည့်ခံစကားပြောဖြစ်ပါတယ် ရှားလူက
“ဟက်ပီ ဘတ်ဒေး ဖူးမြတ်”
အဲလိုပြောပီး ဖူးမြတ်လက်ထဲ လက်စွတ်ဘူးလေး ပေးလ်ုက်တယ် ဖူးမြတ်လည်း မနေနိုင်လို့ ဘူးလေးကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်တယ်။
“လှလိုက်ထာ ရှားရယ် ကျေးဇူးပဲနော်”
“ရတယ် ဖူးမြတ် ” ဖူးမြတ်သဘောကျရင် ဝမ်းသာပါတယ် ”
ဖူးမြတ် ရှားလူနဲ့ စကားပြောတော့ ကျော်ရဲမောင် ဂျေဝင်သွားတယ် ဖူးမြတ်လည်း အလိုက်ထိုက်တော့ ဆက်ဆံရမှာပေါ့ ဂျေဝင်လည်း မတပ်နိုင်ဘူး ညနက်တော့ ဧည့်သည်တွေ ပြန်သွားတော့ ကျော်ရဲမောင်နဲ့ သူ့သူငယ်ချင်းတွေ က မပြန်သေးပဲ ကျန်နေသေးတယ် ။
“ဖူး သိတ်ပျော်နေလား”
“အင်းလေ ဘာလို့တုန်း ကျော်”
“လက်စွတ် လေး အရမ်းလှတာပဲလား”
“အော် ကျော်က ဒါကြောင့် သဝန်တိုနေတာလား” ဖူးမြတ် ရင်ထဲမှာက ကျော်တစ်ယောက်ပါ.”
ကျော်ရဲမောင် က သူ့သူငယ်ချင်းတွေ ရှေ့မှာ ဖူးမြတ်ဝေ ကို ဖက်တယ်။
“ဘယ်လို လုပ်လိုက်ထာလည်း ကျော်”
“ချစ့သူတွေမှန်း သိအောင် ကြေငြာလိုက်ထာပါ”
ကျော်ရဲမောင် မူးတာနဲ ဂျေဝင်တာနဲ့ရောပြီး လုပ်လိုက်ထာ တချို့သူငယ်ချင်းတွေက ဝိုင်းဆွဲတယ် ကျော်ရဲမောင် က ကလန်ကဆန် လုပ်တယ် သူ့သူငယ်ချင်တွေကလည်းသူလိုပါပဲ အဲဒီထဲက ထွန်းနောင်နဲ့ ကျော်ရဲမောင် ရန်ထဖြစ်လို့ ကျော်ရဲမောင်က ထိုးလိုက်ရာ ကောင်လေး ပါးစပ်က သွေးထွက်ပါလေရော ဖူးမြတ်လည်း
“ဒါ ကျမရဲ့ နေ ရာပါ ရန်ဖြစ်ရင် ရဲစခန်းကို ဖုန်းဆက်ရပါလိမ့်မယ်”
သူတို့ အဖွဲ့တွေ ပြန်သွားတော့ ဖူးမြတ် ကောင်လေးကို ဆွဲခေါ်ပြီး သူပါးကို အယောင်ကျဆေးလူးပေးတော့ ကောင်လေးက
“အားး နာတယ် “ပြောပြီး ကျမ လက်ကိုလာကိုင်တယ် သူနဲ့ ဖူးမြတ်နဲ့ နီးပေမဲ့အသက်ရှူသံ ကြားနေရတယ် သူ့အသက်ရှူသံဟာ ဖူးမြတ် လည်ဟိုက်အင်ကျီကို လာတိုက်သွားတယ်။
“ဟင်” အင်ကျီ လေဟတ်လို့ ကြည့်မှ သူမျက်လုံးက ကျမလည်ဟိုက်နေတဲ့နို့ကို ကြည့်နေတာကို အဲအချိန် မီးက ဖြတ်ကနဲပျက်သွားတယ်။
အယ်တော့
ဆက်ရန်
မောင်ကြီး
အပိုင်း(၇)
ရုတ်တရက် မီးပျက်သွားတော့ မမြင်မစမ်း နဲ့ဆိုတော့ စိတ်ကွယ်ရာလည်း ဖြစ် မီးကလည်း မှောင်ဆိုတော့ ထွန်းနောင် က. ဖူးမြတ်လက်မောင်းကို လှမ်းကိုင်လိုက်တယ် ကောင်လေးက ပိန်ပိန်လေးပါ အသားရေကလည်း ညိုမဲမဲလေးပါ ဒါပေမဲ့ အသားချင်းထိတွေ့ မှုကြောင့် သာယာမိပါတယ် နောက် ဖူးမြတ်ကို ဆွဲဖက်လိုက်လို့ သူ့ရင်ခွင်ထဲ ရောက်သွားတယ် ဖူးမြတ် လည့း သတိထားပြီး ပြန်ရုန်းလိုက်တော့ လူပိန်ပေမဲ့ အားသန်တယ် နောက် ဖူးမြတ်နှုတ်ခမ်း ကို လာစုပ်တယ်လေ ရုတ်တရက် ဆိုတော့ အမှောင်ထဲ အနမ်းခံရမယ်လို့ တွက်မထားဘူးလေ ဖူးမြတ်လည်း စိတ်တိုပြီး တွန်းလ်ုက်တယ် အဲအချိန် မီးကပြန်လာတယ်လေ မီးအလင်းရောင်ကြောင့် သူလည်း မျက်နာပျက်သွားတယ်လေ နောက်ပြီးခေါင်ငိုက်စိုက်နဲ့ ဖူးမြတ်ကို
“တောင်းပန်ပါတယ် “လို့ပြောပြီးထွက်သွားတယ်။
အဲညက ပစ္စည်းတွေသိမ်းကြသူတွေကတော့ သတိထားမမိကျဘူး အိပ်ယာထဲ ရောက်တော့ လူပိန်သလောက် အားထွက်တာရယ် အမှောင်ထဲမှာ ကျမ နှုတ်ခမ်းကို တန်းတန်းမတ်မတ် အနမ်းခံလိုက်ရတော့ ရင်ထဲ တမျိုးကြီးပဲ နို့ကို မကိုင်ပေမဲ့ တင်းလာတယ် စောက်ပတ်ကလည်း အရည်စို့သွားတယ်။ ကျော်နဲ့လည်း ဖုန်းမပြောချင်ဘူး နောက်ဆုံးတော့ လက်အားကိုးပြီး ပြီးလိုက်ရတယ်။
*****************************
ဒီနေ့ အလှပြင်တာနဲ့ ခေါင်းလျော်တာကျလာတာကြောင့် နေခြည်ကိုယ်တိုင် လုပ်ပေးရတယ်လေ ကျောင်းသူလေး နိုးနိုးမောင်ကို ပြင်ပေးရတယ် Fresher wellcome ရှိလို့ပြင်ပေးရတာရယ် Show လျောက်ဖို့အဝတ်စားရယ် ကိုယ်တိုင်လိုက်ပြင်ပေးရတယ်လေ ကောင်မလေးကလည်း လှလည်းလှတယ် ပြင်ပေးလိုက်တော့ ကြွတက်လာပြီး သူအနေနဲ့လည်း တန်လိုက်ပါတယ် နိုးနိုးလည်း (ကွင်း)ရတယ်သူကလည်း နေခြည်ကို ကျေးဇူး တင်စကားတွေ ပြောတယ် နေခြည်လည်း ပိုက်ဆံရလိုက်ပါတယ် သူလည်း စာလိုက်နိုင်ယုံပါပဲ မော်ဒယ် လောကထဲကို ဝင်မဲ့ကိန်းရှိတယ် သူသာအောင်မြင်ခဲ့ရင် နေခြည်ကို သူ့နောက်လိုက်ဖို့ ခေါ်တယ်လေ နေခြည်က ဆိုင်နဲ့ဆိုတော့ အဆင်မပြေဘူးလေ နေခြည်ဆိုင်လည်း နိုးနိုးဆုရလို့ အောင်မြင်လာပါတော့တယ် ဒီဇိုင်နာ လုပ်ဖို့ပြောပါတယ် ဒီဇိုင်းနာသင်တန်းတက်ဖို့ ပြင်ဆင်ရတော့မယ်ပေါ့ ကိုရှားလူ နဲ့က သူ့ပစ္စည်းလေးပြဖို့ ချိန်ထားတယ် စားသောက်ဆိုင်တခုမှာပေါ့ စားသောက်ဆိုင်ဘက် ရောက်တော့ ကိုရှားလူက သီးသန့်အခန်းကို ခေါ်သွားပါတယ်။
“ထိုင် နေခြည်”ဘာမှာမလည်း”
“ရတယ် ကိုရှား”အဆင်ပြေတာမှာပါ”
မီးနူးကပ်ကြည့်ပြီး ရှားလူကိုကြည့်မိတယ် အရမ်းစမတ်ကျတယ် ဝတ်စားဆင်ယဥ်မှုက အနောက်တိုင်းဝတ်စုံနဲ့ ဆံပင်ကို မတိုမရှည် ဘေးခွဲလေးနဲ့ သူအိပ်ထဲကနေ ကျောက်ဘူးလေး ထုပ်လိုက်တယ် လက်စွတ် လေးကို ဘူးထဲကနေ ထုပ်လိုက်တော့ ကျောက်လေးတေက အရောင်တဖြတ်ဖြတ်နဲ့ စျေးအရမ်းကြီးမဲ့ ကိန်းပဲ နေခြည်လည်းတွက်ချက်နေတယ် ငါတပ်နိုင်ပါ့မလားပေါ့
“စျေးက ဘယ်လောက် ကိုရှား”
“နေခြည်ယူမယ် စို ၅၀ နဲ့ပေးမယ်” ရွှေတန်ဖိုတင် ၁၅သိန်းရှိတယ်.”
ပစ္စည်က တန်တယ် လက်ထဲမှာက ၃၀လောက်ရှိတာ လိုလည်း လိုချင်တယ် အခက်တွေ့နေတာကို ရှားလူရိပ်မိတယ်
“နေခြည် ရှိသလောက်ပဲ ပေးပါလေ ကျန်တာကို နေခြည်အဆင်ပြေ သလို လုပ်ပါ”
နေခြည် မျက်နာ ပြုံးရွှင်သွားတယ် လက်စွတ်ဘူး ကို ပြန်ပိတ်ပြီး
“ကိုရှားလူ မနက်ဖြန် အိမ်လာခဲ့လေ နေခြည် ၃၀လောက်ပေးမယ် ၂၀လောက်ကို တပါတ်လောက်အချိန်ပေးပါ့လားရှင်”
“ရတယ် ယူထားလိုက် မနက်ဖြန် ဆိုင်လာပြီး ခေါင်းလျောမယ်”
“ပိုက်ဆံကို အိမ်မှာထားတာ ဆိုင်အရင်လာလိုက် ဆိုင်ကနေ အိမ်သွားတာပေါ့”
အစားသောက်တွေ ရောက်လာပြီး ရှားဘူ ဘီယာသောက်တယ် နေခြည်က အချိုရည်သောက်ပြီး စားကြတယ် ည ၈နာရီခွဲတော့ ကိုယ်စီ လမ်းခွဲလိုက်ကြတယ် ။
လှချင်တဲ့ နေခြည်ဟာ ကျောက်လောက ထဲ မအူမလယ်နဲ့ ရောက်လာပါတယ် ဝတ်ချင်လို့ဝယ်တဲ့ လက်စွတ် သူငယ်ချင်းမိတ်ဆွေတွေက သဘောကျလို့ ပြန်ရောင်း ထုပ်လိုက်ထာ ၈၀ရလိုက်တယ် ခနလေး နဲ့ ၃၀မြတ်လိုက်ထာ စီးပွားရေး ကလည်းပိုပြီးအဆင်ပြေလာတယ် အလှပြင်ဆိုင်ကို လက်ထောက် ကလျာဦး ကို ဦးစီးခိုင်းလိုက်တယ် ရှားလူကိုတော့ သူဆံပင်ညပ် ခေါင်လျော်ချင်ရင် နေခြည်ကိုယ်တိုင်ပဲ ညပ်ပေးတယ် လျော်ပေးတယ် အိမ်အလယ်ခေါ်ပြီး ထမင်းစားဖိတ်ကျွေးတယ် ရင်နှီးမှုလေတွေက. တိုးတက်လာပြီး အဲဒီနောက်မှာ သံယောစဥ် တွယ်ညိလာတယ် နေခြည်က ရှားလူ ပိုက်ဆံရှိတာထက် ပိုက်ဆံရှာတာ တော်တဲ့သူလို့ တွက်မိတယ် နေခြည်သူရဲ့ကမ်းလှမ်းချက်ကို လက်ခံမိလိုက်တယ် ရန်ကုန် မန်းလေး ဘက်ခရီးထွက်ရင် နေခြည်ကို ခေါ်ပါတယ် သူနဲ့နှစ်ယောက်ထဲ တွေ့ရင် လက်ခလေးကိုင်တာရယ် နဖူးလေးနမ်းတာရယ် လောက်ပဲ အခွင့်ရေးယူတယ် ကျန်တာ ဘာမှ မလုပ်ဘူး ပစ္စည်းတွေဆိုရင်လည်း အကောင်း တွေကိုင်ပြီး အရိုင်းတုံးတွေကနေ ကျောက်အောင်ရင်တော့ အရမ်းကို အမြတ်တွေ မြတ်ထာပေါ့ ကျောက်ကြည့်နည်း စျေးဖြတ်နည်း မှော်ထဲမှာ ကျောက်အရိုင်းတုံး တွေရှိတယ် ဒါကတော့ ကံတရားနဲ့ပညာ ၂ခုပေါင်းပြီး ဆုံးဖြတ်ရတယ် ဒါပေမဲ့ ကံတရားက ကိုယ့်ဘက်ပါမလာတော့ ဆုံးရှုံးမှုနဲ့ တိုးရပါတယ် ရှုံးတာပါပေမဲ့ မြတ်တဲ့အတုံးက အောင်သွားရင်တော့ ဖြေနိုင်တာပေါ့ ခုဆိုရင် နေခြည်ဒီဇိုင်းဟာ အရင်လို ပုံစံမဟုတ်တော့ဘူး ဘောင်းဘီးအရှည်နဲ့ ကိုယ်ကြတ်ဝတ်စုံနဲ့ပေါ့ ကိုယ်နယ်ပြန်ရောက်ရင်တော့ ထဘီစကပ်နဲ့ သတ်သတ်ရပ်ရပ် ပါပဲ ရှားလူ ဟာ အကြီးလိုင်းတွေကိုင်တယ်။ နေခြည်က အလတ်စားလိုင်းပေါ့ တနေ့နေခြည် ရှားလူနဲ့ မန်းလေး လိုက်သွားလိုက်တယ် ကျောက်မျက်ရတနာ ပြပွဲတခုမှာ ပစ္စည်တွေလေလံတင်ပွဲရှိလို့ လိုက်သွားလိုက်တယ် ကျောက်စိမ်းတုံး အရိုင်းတွေ ကြည့်နေမိတယ် ကျောက်မျက်ရတနာကြည့်တဲ့ မီးနဲ့ထိုးကြည့်လိုက် နေခြည်လည်း ပိုက်ဆံအသင့်အသင့် ယူလာခဲ့ပါတယ် ကျမက တုံကင်နံပါတ် ၇ ရပါတယ် အလံလေး ကြည့်ပြီး ကြမ်းခင်းစျေး ၁၀သိန်း ခေါ်ထားပါတယ် ။
“ပိုပေး နိုင်တဲ့သူ ရှိပါသလား”
တုံကင် ၁ ကိုင်တဲ့သူက ၁၅သိန်း စပေးပါတယ် နေခြည်က
“ကျမ ၂၀ ပေးပါမယ်”
“သိန်း ၂၀ တစ်ကြိမ် သိန်း၂၀ကြိမ်”
“ကျနော် သိန်း ၃၀ ပေးပါ့မယ်”
တုံကင် နံပါတ် ၁၀ လူပုံက ခပ်ချော အနောက်တိုင်းဝတ်စုံ ဝတ်ထားသူပဲ သူက ၃၀ပေးတယ် ။
“တုံကင်နံပါတ် ၁၀ လူကြီးမင်းက ၃၀ပေးပါတယ် ခင်ဗျာ”သိန်း ၃၀ တစ်ကြိမ်”
ရှားလူက နေခြည်လက်ခလေးကို ဆုပ်ကိုင်ထားတယ် နေခြည်လည်း သူ့လက်ကိုပြန်ဆုပ်ကိုင်မိတယ် နေခြဘ်လက်ကတော့ အေးဆက်နေတယ်။
“သိန်း ၄၀ပေးပါ့မယ် ရှင်”
တုံကင်နံပါတ် ၉ အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ပဲ
“ဒီက အမျိုးသမီး က သိန်း ၄၀ပေးပါတယ် ခင်ဗျာ”
သိန်း၄၀ တစ်ကြိမ် သိန်း၄၀ နှစ်ကြိမ်
နေခြည် အဲဒီအတုံးကို စိတ်ဝင်စားမိတယ် အဲဒါနဲ နေခြည်လည်း
“ကျမ သိန်း ၇၀ ပေးပါတယ်”
လူတွေ ညိမ်ကျသွားတယ် အရိုင်းတုံးကို ၇၀ပေးလိုက်တော့ ညိမ်ကျသွားတယ်
“ကျနော် သိန်း ၁၀၀ ပေးပါမယ်”
တုံကင်နံပါတ် ၁၀ ကအလံထောင်အော်တယ် လူတွေလည်း ဟာ ကနဲ့ ဖြစ်သွားတယ် ကျမလက်ထဲ ပါလာတာက သိန်း ၂၀၀ လောက်ပဲပါတယ်ကျမ လည်းမခံချင်စိတ်ဖြစ်မိတယ် ကျမ ၁၂၅သိန်း ပေးမယ် လို့ စိတ်ကူးနေတုန်း
“ကျမ သိန်း ၁၅၀ ပေးပါတယ် ရှင်”
ဟင် အရိုင်းတုံးဟာ အဲလောက်ကြီးတန်မလား သွေးတွေလည်း ဆူပွက်သွားတယ် နောက်ဆုံးဖြစ်ချင်ဖြစ် နေခြည်အလံထောင်ပြီး
“ကျမ သိန်း ၂၀၀ ပေးပါတယ် ”
တုံကင်နံပါတ် ၇ က သိန်း၂၀၀ တစ်ကြိမ် လူတွေလည်း မလှုပ်ရဲကြဘူးသိန်း၂၀၀ နှစ်ကြိမ် ကျမလည်း အသက်မရှူရဲ အောင်တော့မယ်ပေါ့
“ကျနော် သိန်း ၂၅၀ ပေးပါတာ် ခင်ဗျာ ”
ကျမလည်း မလှုပ်နိုင်တော့ဘူး သွားပြီ ဒီအရိုင်းတုံး ငါမရတော့ဘူး စိတ်လျော့လိုက်မိတယ် ။
“နေခြည် စိတ်အားမလျော့ပါနဲ့ တခါတလေမှာ ကံပေးလာပါလိမ့်မယ်။
“သိန်း ၂၅၀ တစ်ကြိမ် သိန်း၂၅၀ နှစ်ကြိမ် သိန်းးးး
ကျမလည်း မတ်တပ်ရပ်ပြီး ကျမ သိန်း ၃၀၀ ပေးပါတယ် အလံထောင်အော်လိုက်တယ်။
ကြော်ငြာသူဟာ တုံကင်နံပါတ် ၇က
သိန်း ၃၀၀ တစ်ကြိမ်
သိန်း ၃၀၀ နှစ်ကြိမ်
သိန်း ၃၀၀ သုံးကြိမ်
“တုံကင်နံပါတ် ၇ မနေခြည်နွေးနွေးလှိုင် ရရှိသွားပါခင်ဗျာ ”
ကျမလည်း ရှားလူ ပခုန်းပေါ် ခေါင်တင်ပြီး ပျော့ကျသွားပါတယ် ရှားလူက ကျမကို ထွေးပွေ့ထားပါတယ်။ ကျမမှာပါတာက သိန်း၂၀၀ လေလံကို ၃၀၀နဲ့ဆွဲလိုက်တော့ အခက်တွေ့နေပြီလေ လိုချင် အုံးဟဲ့ မိနေခြည် သိန်း ၁၀၀ ဘယ်လို လုပ်မလည်း လူတွေလည်း အသီးသီးပြန်သွားကြတယ် ရှားလူ ကို မော့ကြည့်မိတယ်
“ပိုက်ဆံအိပ်ပေး နေခြည်”
“ရှားလူမှာ ပိုက်ဆံပါလားဟင်”
“မပါဘူး နေခြည်”
“ဟာ”
ဆက်ရန်
မောင်ကြီး
အပိုင်း (၈)
ကိုရှားလူ မှာလည်း ပိုက်ဆံမပါတော့ ကျမတော့ အရှက်ကွဲပါပြီ အခန့်မသင့်ရင် ရဲစခန်းရောက်နိုင်တယ် အဲလိုတွေးနေတုန်း ကျမအနားကို
“ကွန်ကရက်ကျူးလေးရှင်းပါ မနေခြည်”
“ဟင် “သူတို့ကလည်း စွတ်အထင်ကြီးနေပြန်ပြီ”
ကိုရှားလူဘက်ကို သတိမထားမိဘူး သူပြန်လာပြီး ပိုက်ဆံမပြည့်တာကို ပြောရင် ထပ်ပြီး အရှက်ကွဲအုံးမယ် ကျမလည် ခုနလူကို
“ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ရှင်”
သူလည်း ကျောက်အရိုင်းတုံး စိတ်ဝင်စားတယ် ထင်ပါတယ် ပညာနဲ့ ကြည့်တဲ့အခါ ၂၀၀ ကျော်တန်မယ် ထင်တယ် ကံတရားနဲ့ လိုချင်မှုက အားသန်နေတာ သူလည်းပြောစိုပြီး ထွက်သွားတယ် အနားကို ရှားရောက်လာတော့ မော့ကြည့်လိုက်တယ်။
“သွားမယ်လေ နေခြည်”
“ဟင် ရှား ဘယ်ကိုလည်း ”
“ပြန်မယ်လေ.” ပြောပြီးအထုပ်ပါတ်ကင်လေး ပြတော့ ကျမပျော်ပြီး ရှားကို ဖက်ထားမိတယ်။
“ရှားဘယ်လို လုပ် ယူလာတာလည်း “ရှားမှာ ပိုက်ဆံ မပါဘူး စို ”
“အင်း မပါဘူးလေ ဒါပေမဲ့ မိုလ်ဘိုင် ဘဏ်ကင်း ထဲမှာ ပိုက်ဆံ ရှိတယ် နေခြည်ထဲက သိန်း ၂၀၀ ချေပြီး ကျန်ပိုက်ဆံ ကိုတော့ ကို့ acc ထဲက ပေးချေလိုက်တယ် ကျောက်ရောင်းပြီးရင်တော့ ပြန်ဆပ်ပေါ့”
“အင်းပါ ရှားရယ် ပစ္စည်းလေလံ အောင်တာတော့ ဝမ်းသားတယ် ပြန်ရရင် သိတ်မထင်ဘူး”
“ကံတရား ရှိပါသေးတယ် ” မနက်ဖြန် ကို့ အသိတစ်ယောက် ခေါ်လိုက်မယ် သူ့ကို အကြမ်းသွေးခိုင်းမယ်”
“ရှား ကောင်းမယ် ထင်သလိုတာ လုပ်လိုက်ပါ”
ပင်ပမ်းလို့ ဟော်တယ်ပြန်ပြီး အနားယူလိုက်တယ် အရိုင်းတုံးကိုတော့ ကျမလက်ထဲ ပေးထားလိုက်တယ် ညရောက်တော့ တစ်ယောက်ထဲ အတုံးထုပ်ပြီး မီးမှိတ်လိုက်တယ် ဓာတ်မီးနဲ့ ကျောက်ကိုကြည့်တယ် စိမ်းဖန့်အကြောလေးတွေကြည့်လိုက် ညဥ်နက်မှ အိပ်ပျော်သွားတယ်။
♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥
မနက်လင်းတော့ မန်းလေး မန်းမြို့တော်လက်ဘက်ရည် ဆိုင်မှာ နှစ်ယောက်အတူ သွားထိုင်လိုက်တယ် မနက်စာ ကို ရှမ်းခေါက်ဆွဲနဲ့ လက်ဘက်ရည် သောက်လိုက်ကြတယ် ဗိုက်အသင့်အသင့် ပြည့်သွားတယ် ၉နာရီ လောက်ကျတော့ ရှားအခန်းမှာ ကျောက်သွေးဆရာက အတုံးကြည့်တယ်
ကျောက်က စစားကထဲကအကြောနား ရောက်လာတယ် အရောင်ထွက်ခြင်း က ပေါ်မလာသေးဘူး ရင်ကလည်း ခုန်နေတယ် အကြွေးလည်း တင်အုံးမယ် လက်ထဲက သိန်း ၂၀၀ လည်း ကုန်အုံးမယ် ကိုယ့်ကိုကိုယ် ဆရာကြီးလိုလို နဲ့ ခုတော့ မပိုင်ဝက်မွေး ဝင်ချင်အုံးလေ ကျောက်လောကထဲ
“ဆရာ ခနလောက် ရပ်ထားလိုက်မယ်”
ရှားက ဝင်ပြောတယ် ကျောက်သွေး ဆရာလည်း ရပ်လိုက်ပြီး အတုံးကို ပြန်အပ်တယ်
“အပေါ်ရံ အကြောထိကနေ တဝက်မရောက်တစ်ရောက်ထိ မပေါ်သေးဘူး တဖက်ကနေပြန် သွေးရင် ကြက်ဥအလုံးလောက်ပဲ ကျန်မယ် အဲဒါ အဖြေပဲ ကိုရှားလူ”
ကျောက်သွေးဆရာ ပြန်သွားပြီး နေခြည်လည်း စိတ်ဓာတ် ကျချင်သလို ရှားက ကျမကို ဖက်ထားပြီး အားပေးရှာပါတယ် နောက်အတုံးတွေလည်း လေလံခပ်ဆွဲရအောင်လည်း ဒီအတုံးနဲတင် စိတ်ဓာတ် ကျချင်ချင် ကျမလည်း ရှားရင်ခွင်ထဲ မှာ မလှုပ်မယှက်နေတာပေါ့ ရှားကလည်း ကျမကို ထွေးပွေ့ထားရင်း အားပေးစကား ပြောရှာပါတယ်ရှားက ကျမကို ခပ်ခွားခွား လုပ်တော့
“ခနဖယ်ပေးပါအုံး နေခြည်”
“နေချင်သေးတယ် ရှား ရယ် “မလွတ်ပါနဲ့အုံး”
“ခဏလေးပါနော် ကို ကျောက်ထပ်သွေး အုံးမယ် ”
ရှားက ကျမကို ခုတင်အသာတင်ပြီး ခုန သွေးလက်စ တဖက်အပိုင်းက ထပ်သွေး လိုက်တယ် အကြောတွေ ကနေ သွေးလာလိုက်ထာ နေရောင်ခြည်ရဲ့ ကျောက်အပေါ် ကျရောက်ရင်း သွေးလာလိုက် ခလေးဘောလုံးအသေးစားရောက်တဲ့ အချိန် အစိမ်းရောင် သမ်းလာတာမြင်လိုက်တယ် ရှားက
“ဟင် နေခြည် ကျောက် အရောင် ပေါ်နေပြီး”
ကျမကို ခေါ်ပြတော့ ကျမ လည်း ဝမ်းသာလွန်းလို့ ရှားကို ဖက်လိုက်တယ် “အောင်ပြီ နေခြည်”
“ပျော်လိုက်ထာ ရှားရယ်.”
ရှားက ကျမ ကို ကြည့်ပြီး ကျမ နှုတ်ခမ်း ကို နမ်းတယ် ကျမ လည်း ပျော်လွန်းလို့ ရှားလုပ်သမျှ ငြိမ်နေလိုက်တယ် ကျမလည်း ရှားကို ပြန်ဖက်ပြီး ရှားနှုတ်ခမ်းကို စုပ်လိုက်တယ်။
ပြွတ်
တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် အကြာကြီး နမ်းပြီး ရှားလက်က ကျမကို ဖက်ထားရင်းနဲ့ လက်က အောက်ဆင်ပြီး ကျမ တင်းပါး ကို အသာလေး ဆုပ်ကိုင်ပြီး ပွတ်ပေးတယ်နမ်းလ်ု့ဝသွားတော့ ခုတင်ပေါ် နှစ်ယောက်အတူထိုင်ကျပြီး ထပ်ပြီး နှုတ်ခမ်း ကို စုပ်ကျပြန်တယ် ရှားက ဒီတခါကျတော့ သူ့လက်ကြီးက ကျမ ရင်ဘတ်ပေါ် ဆုပ်ကိုင်တယ် နို့့တွေကလည်း တင်းမာလာပြီး အဖုတ်ကလည်း အရည် စိမ့်လာတယ် နောက်တော့ ကျမ အင်ကျီကို အရင်ချွတ်လိုက်တယ် ဘယာစီယာ ထဲမှာ လျံထွက်မေတဲ့ ကျမနို့လုံးလုံးလေးက ကြည့်မနိုင်ဘူးပေါ့ နောက်တော့ ဘယာစီယာ ဂျိတ်ကို ဖြုတ်ချလိုက်တယ် ဝင်းဝါပြီး တင်းရင်းနေတဲ့ နို့ဟာ လေသလပ် ခံလိုက်ရတယ် အေးခနဲပဲ
“လှလိုက်ထာ နေခြည်ရယ်”
အဲလိုပြောပြီး ရှားက ကျမ နို့ကို နယ်တော့တာပဲနောက်တာ့ အားနေတဲ့ နို့တဖက်ကို စို့လိုက်တယ်
“ပြွတ်ပြွတ် ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် ” အားးးရှီးးဖြေးဖြေး ရှား”
ရှားကလည်း ကျမနို့ကို ခလေးစို့တာထက် ခပ်ပြင်းပြင်း စို့တယ် ကျမကလည်း လက်ခလေးနဲ့ ကိုင်ပြီး ကော့ပေးမိတယ်။
ဆက်ရန်
မောင်ကြီး
အပိုင်း (၉)
ရှားရဲ့ နို့စို့ချက်ဟာ ကျမ နို့သီးလေးဟာ ကျင်ကနဲ့ပဲ သူစို့လို့ကောင်းအောင် လက်ညိုးနဲ့ လက်ခလယ်ညပ်ပြီး ကော့ပေးမိတယ်။
“ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် ” “ချစ်တယ် နေခြည်”
“နေခြည် လဲပဲ ရှားရယ်.
ရှားဟာ နောက်တစ်ဖက်ကို ပြောင်းစို့လိုက်တယ် ကျန်ခဲ့တဲ့ တစ်ဖက်ကိုလည်း နယ်ပြီး အသီးကို ချေတယ် ကျမ တကိုယ်လုံးလဲ သွေးတွေ ပူဆင်းသွားတယ်။ ကုတင်ပေါ်ပက်လက်လေးဖြစ်နေတာ ကို ရှားက ငယ်ငယ်က နို့ငတ်လို့လားမသိဘူးအရမ်းကိုစို့တာနောက်လက်တဖက်က ကျမထဘီကြားထဲ လက်ကရောက်လာပြီး ကျမရဲ စောက်ပတ်လေး ကိုပွတ်တယ် အလိုလိုမှ အရည်ကထွက်ချင်နေတာ ပွတ်တော့ ထွက်ပြီပေါ့ ရှားရဲနို့စိုးရဲ့ကျွမ်းကျင်လှတဲ့ အနူးအနှပ် အနှိုးအဆွတွေကြောင့်ပဲလား၊ ကျမကိုယ်တိုင်ကပဲ တဏှာရမ္မက် သွေးသားဆန္ဒတွေက ပြင်းပြ လွန်းလို့ပဲလား စိတ်တွေက အမြဲထနေ သလိုပဲ။ အရင်တုန်းကတော့ ဆို ဘာမှန်း မသိသေး နောက်မှ အဖုတ်ပွတ်ရတာ အရမ်းကောင်းပြီး အာသာဖြေမိတာ ခု ကျမ မျက်နှာလေးကို စေ့စေ့ကြည့်တယ်။ အနမ်းတွေကလည်း မကုန်နိုင်ဘူး
“ပြွတ်စ်စ်စ်စ်…”
စကားကို ပြောခွင့်မပေးဘူး
ရှားကိုလဲ အလိုလိုက်လျှောလိုက်ချင်တယ်။အမြဲ မြင်တွေ့နေကျမို့လေ။ ကျမရဲ့ စိတ်တွေက အရင်လို မဟုတ်တော့ဘူးလေ။ ယောင်္ကျား နဲ့ မိန်းမ ကာမ ဆက်ဆံတယ်ဆိုတာကို ရေးကြီးခွင်ကျယ်ကြီးအနေနဲ့ မထင်တော့ဘူး။ သဘာဝတရားရဲ့ လိုအပ်ချက်တွေလို့ပဲ ထင်မိတယ်။ ကျမတို့ နေတဲ့ နိုင်ငံကအရှက်တရားတွေ၊ သိက္ခာတွေ၊ ဖြစ်သင့် မသင့်ဆိုတဲ့ လူစည်းကမ်း သတ်မှတ်ချက်တွေက လိုအပ်တာထက် ပိုနေတယ်လို့ ခံစားမိတယ်။၊လူတွေကတဖြည်းဖြည်း ချဲ့ကားပြီး လိုချင်သလို စည်းကမ်းထုတ်လာကြတာလို့ပဲ ထင်တယ်။ အိပ်ယာပေါ်မှာ ကျရင် ဘယ်လိုနေမလဲ ဆိုတာ သိချင်မိတယ်။ အနမ်းတွေနဲ့ မျောနေတဲ့ အချိန် အခန်းတံခါး ဘက် ကြည့်မိတော့ လော့မချသေးပဲ စိထားတာတွေ့လိုက်တယ် ။
“အခန်းတံခါးလဲ လော့မချခဲ့ပဲနဲ့”
“ရှားတံခါး ပိတ်လိုက်နော်ကျမ ရှက်တယ် ”
လို့ ညုသံလေးနဲ့ပြောလိုက်တယ်ဆိုရင်းးပဲ ဖြတ်ကနဲ မြန်လိုက်တာ အခန်းတံခါးဆီကို ပြေးသွားပြီး တံခါးဂလန့်ချလိုက်တယ်။
ပြီးတာနဲ့ ကုတင်ပေါ်ပက်လက်လေးဖြစ်နေတဲ့ ကျမရဲ့ ကိုယ်ပေါ်ကို ငုံ့ပြီး နှုတ်ခမ်းလေးတွေကိုုပ်နမ်းလာပြန်တယ်။ ကျမလဲ ရှား ကို ပြန်နမ်းလိုက်တော့ လျှာကြီးက ပါးစပ်လေး ထဲဝင်လာတယ်။ ကျမလဲ ရှားလည်ပင်းကို ။လက်တွေနဲ့ တွဲခိုဆွဲထားလိုက်မိတယ်။ ကျမရဲ့ နို့လုံးလေးတွေကို ဆုပ်နှယ်ပြန်တယ် နို့လေးတွေကို ကုန်းစို့တော့တာပဲ ကိုယ်လုံးလေး ကြက်သည်းလေးတွေထသွားတယ် ။
ပြွတ်စ်စ် ပြွတ်စ်စ် ပြွတ်စ်စ်
အဟင့် ဟင့် အ အ အ အ
“အားးး အ အ ရှားဖြည်းဖြည်း..”
ကျမရဲ့ ထဘီ ကို ချွတ်လိုက်တယ် ပင်တီလေးမှာ အရည်စိုကွက်နေတာကို သူ့လက်ထိတ်ကလေးနဲ့ ဖိပြီးပွတ်လိုက်တယ်။စောက်ဖုတ်လေးကို တိုက်ရိုက်ကို ထိသွားတာပဲ။ ပင်တီပေါ်ကနေောက်ဖုတ်လေးကို ပွတ်ပြီးမှ ပင်တီလေးကို ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ စောက်ဖုတ်လေးကို တစိမ့်စိမ်းကြည့်ပြီးနောက် လျှာကြီးနဲ့ အက်ကွဲကြောင်းလေးအတိုင်း ပင့်လျက်တော့တာပါပဲ။
အို……ရှားရယ်၊ ကျမရဲ့ ရသာဖူးစောက်စေ့လေးကိုလဲ လျှာထိပ်လေးနဲ့ ထိုးကလိပေးနေသေးတယ်။ ကျမလက်တွေက ရှား ခေါင်းကို ကိုင်မိနေပြီ ငရဲတော့ ကြီးတော့မှာပဲ။ ရှား လျှာကြီးက ကျမ ရဲ့စောက်ဖုတ်နခမ်းသားလေးတွေကြား ထိုးဝင်ထိုးထွက်လုပ်နေရုံမက စောက်ဖုတ်နခမ်းသားအဖတ်လေးကို နခမ်းကြီးနဲ့ ဖတ်ကနဲ ဆွဲစုပ်လိုက်သေးတယ်။ ကျမဖင်ကြီးတွေ ခါယမ်းကော့တက်လာရပြီလေ။ စောက်ခေါင်းအတွင်းသားထဲက ကျလိကျလိ ဖြစ်နေရပြီ၊ အရည်တွေလဲ တစိမ့်စိမ့်စီးကျလာရပြီ။
“အာ … အ …ရှားး မလုပ်နဲ့လေ”
“ချစ်လို့ လုပ်ပေးတာပါ နေခြည်”
“ပလွတ်..ပလပ် ပလပ်…ပြွတ်စ်”
“အားးးး အီးး ကောင်းလိုက်တာ ရှားရယ် တမျိုးကြီးပဲ နေခြည်တခုခုလို ချင်နေပြီ ”
ကျမက ရှားလက်မောင်းကို အသာဆွဲပြီး လေသံလေးနဲ့ ပြောလိုက်တယ်။ ဒီလောက်ဆို သူလဲ အထာပေါက်မယ် ထင်ပါတယ်။ သူ့ ဘောင်းဘီကို ကန်ချွတ်ချလိုက်တော့ အတွင်းခံထဲ ဖုဖောင်းနေတာကြီး မြင်လိုက်တယ်။အတွင်းခံ ကို ချွတ်လိုက်ပြီး ကျမ ပေါင်ကြားကို ဝင်လာခဲ့တယ်။ ရှားရဲ့ ညိုညိုတုတ်တုတ် လီးတံကြီးကလဲ မာန်ဖီလို့ ခေါင်းတယမ်းယမ်းနဲ့လေ။ကျမ ရဲ့စောက်ခေါင်းဝလေးကို လီးထိပ်ဖူးကြီးနဲ့ တေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိသွင်းလိုက်တယ်။ စောက်ဖုတ်လေးလဲ အရည်တွေ ရွဲနေပြီမို့ လီးတံကြီးက တရစ်ရစ်နဲ့ ဖြည်းဖြည်းချင်းပဲ တိုးဝင်လာတယ်။ မေရဲ့ စောက်ဖုတ် အတွင်းသားနုနုလေးတွေကို ရှားရဲ့ ဒစ်ကြီးက တိုးခွေ့သွားတယ်။
“ဗြစ် ပြစ် တစ် တစ် ဘွတ်”
“အားးး နာတယ် နာတယ်ရှားရယ်ဖြည်းဖြည်းနော် အဟင့် ဟင့်”
“အင်းပါ နေခြည်ရယ် ”
“အားးးးး အီး အဟင့် ဟင့် ”
ရှားကဖင်ကို ကော့ကော့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း စဆောင့် ဆောင့် လိုးတယ်။ နောက်တော့ ပုံစံက အားမရဘူးထင်တယ် ကျမရဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးကို သူ့ လက်မောင်းနဲ့ တဖက်တချက်မပြီးတော့ အားထည့်ပြီး တချက်ချင်းတချက်ချင်း အင့်ကနဲနေအောင်ကို ပစ်ပစ် ဆောင့် လိုးတော့တယ်။ သူ့လီးကြီး ပြန်ဆွဲထုပ်တော့ လီးထိပ်မှာ သွေးစလေးတွေနဲ့
(အို) သွေးတွေထွက်နေပါ့လား ကျမကြည့်တာ မြင်သွားတော့ ရှားက
“နေခြည် အပျိုစင် ပေါက်သွားတာပါ”
“ရှား အရမ်း ဆိုးတယ်”
နောက်တော့ သွင်းလိုက် ထုပ်လိုက်နဲ့ ရှားလီးကြီး မနာတော့ပဲ ကောင်းလာတယ် ။
“အားးး အ အ ရှားးးရယ် အရမ်းကောင်းတာပဲ လုပ်းးပါ အဟင့် ဟင့်”
ဖွတ် ဖွတ် ဖက် ဖက် ပြွတ်စ်စ်
ဖွတ် ဖွတ် ဖက် ဖက် ပြွတ်စ်စ်
”အူးးးး အ အ အင့် အင့် ကို လိုးးးပေးးတာ ကောင်းးးလားးး”
“အီးးးး ရှီးးး အားးး ကောင်းတယ် အရမ်းးကောင်းတယ် လိုးးးလိုးးးပေးပါ ရှားရယ်”
ရှားဟာ ကျမကို အားရပါးရ လိုးနေတော့။ကျမလည်း အရှက်ကုန်အောင် အလိုးခံမိတယ်။ရှား လီးနဲ့ အလိုး အဆောင့်မှာလဲ မျော့နေအောင် ခံလိုက်ရတယ်ကုတင်တောင် သိမ့်သိမ့်တုန်နေတယ် အရမ်းကောင်းနေလေတော့ ဘာကိုမှ ဂရုမစိုက်နိုင်တော့ပါဘူး။ကျမဖင်ကြီးလည်း ကော့ကော့ပြီး ခံပေးသလို ရှားကလဲ ဖိဖိပြီးဆောင့် ဆောင့် လိုးပေးနေတော့ နှစ်ယောက်သား တက်ညီလက်ညီနဲ့ ကောင်းနေကြတာပေါ့။ နှစ်ယောက်စလုံး ကာမအရသာ အထွတ်အထိပ်ကို ပြိုင်တူနီးပါးရောက်သပြီး လရည်တွေလဲ ကျမ သားအိမ်လေးထဲ ပန်းထုတ်ပြီး ပြီးသွားတော့တယ်။
အဲဒီ နေ့က ကျမ ကို လိုးလိုက်ထာ လူကို မျော့သွားတာပဲ ညနေရောက်မှ ကိုယ့်အခန်းကို ပြန်နိုင်နိုင်တယ် ကျမ အဖုတ်လေးလည်းယောင်ကိုင်းပြီး နှုတ်ခမ်းလေး ကွဲထွက်သွားတယ် ရေချိုးတော့ အဖုတ်လေးရေနဲ့ဆေးတော့ စပ်လိုက်တဲ့ဖြစ်ခြင်း ဒါပေမဲ့ ကိုယ်ချစ်လို့ပေးစပ်ရတာ တန်ပါတယ် ။
ဆက်ရန်
မောင်ကြီး
အပိုင်း (၁၀)
ဖူးမြတ် ဟာ ခုတော့ တစ်ကိုယ်ထဲပါ ကျော်က လူကြားထဲ မသင်ကာနဲ့ ပြဿနာ ဖြစ်ပြီး အခေါ်အပြော ဖြတ်ခဲ့တယ် သူလိုးခဲ့တာကို တော့ သတိရနေ မိပါတယ် ဖူးမြတ် စောက်ပတ်ကို သူပထမဆုံးလိုးခဲ့တာ ကို လကျော်က ဖုန်းဆက်ပြီး တောင်းပန်ပေမဲ့ သဝန်အရမ်းတိုလွန်းရင် ဖူးမြတ် အသိုင်းဝိုင်းနဲ့က မလွယ်ဘူးလေ အဲဒီ နောက် ထွန်းနောင် ကို ဆေးကုပေးရင်း ဖူးမြတ် နှုတ်ခမ်းကို နမ်းသွားမိတယ် သူ့ကို စိတ်ဆိုးရမလိုနဲ့ သတိရနေမိတယ် သူလည်း ဖုန်းဆက်တောင်းပန်ပါတယ် သူက ကျော်သူငယ်ချင်း ပဲလေ သူ့ဖုန်းကို မှတ်ထားမိတယ် ဆိုင်ကယ် ပျက်ရင် ဆေးရုံမှာစို ပြင်ဆိုင်ရှိတယ် အိမ်မှာကျတော့ ပြင်ဆိုင်ဝေးတော့ ထွန်းနောင် ကိုပဲ ဖုန်းဆက်သွယ်မိတယ်။
တနေ့မှာ ဖူးမြတ်ဆိုင်ကယ် လေလျော့နေတော့ သွားလို့အခက်ခဲ ဖြစ်နေတာပေါ့ ထွန်းနောင် ကို ဖုန်းဆက်ခေါ်မိတယ် အကျိုးအကြောင်း ပြောပြတော့ သူလည်း ချက်ချင်းရောက်လာပြီး ဘာဖြစ်ထာလည်း ပေါ့ ဆိုင်ကယ်လေလျော့နေတော့ သူလက်ထိုးလေထိုးတံ ယူလာပြီး ထိုးပေးရှာတယ် ဒါနဲ့ ဖူးမြတ်လည်း သူ့ကို ကော်ဖီတိုက်ဖို့ အိမ်ထဲခေါ်မိတယ်။
“မောင်ထွန်းနောင် ထိုင်အုံးနော်”အအေး ဖျော်လိုက်အုံးမယ်”
“ရတယ် မဖူးမြတ် မလုပ်ပါနဲ့”
“အားတယ်မလား အေးဆေးပေါ့”
နောက်တော့ ကျမ သံပုရာရည်တိုက်ဖို့ သံပုရာသီး လှီးရင်းနဲ့ လက်ဒါးရှ လို့ အော်လိုက်မိတယ်။
“အားးအမလေး ”
မောင်ထွန်းနောင် ဟာ မီးဖိုခန်းထဲ အပြေးရောက်လာတယ်။
“မဖူးမြတ် ဘာဖြစ် ထာလည်း”
“လက် ဒါးရှတာ မောင်ထွန်းနောင် ”
သူဟာ ရုတ်တရက် ကျမလက်ကို ယူပြီး သူ့ပါးစပ်နဲ့ စုပ်ယူလိုက်တယ် ။ နောက်ကျမ ဆေးခန်းထဲ ခေါ်သွားပြီး ကျမ လက်ကို အရက်ပြန်စွတ်ပေးတယ် လက်ကို အနာကပ်ပလာစတာနဲ့ ကပ်ပေးတယ် ခုသူက ဆရာဝန်ကျနေတာပဲ လုပ်ပေးနေတာ သူက ကြင်နာယုယမှု နဲ့ လုပ်ပေးရင်း ကျမ မျက်နာကို ကြည့်တယ် အိမ်နေရင်းဆိုတော့ အပြင်ထွက် ဖို့အင်ကျီကမလဲရသေးဘူးလေ အပါးလေးဆိုတော့ ဘယာစီယာ ကို မြင်နေရတယ် ကျမလည်း သူ့ကိုကြည့်မိတယ် အိမ်မှာက အပြင်ထွက် သွားကျတော့ သူနဲ့ကျမ နှစ်ယောက် ထဲပေါ့ သူလည်းအရင်တစ်ခါလို ငြင်းမလားတွက်နေမိတယ် တဖြေးဖြေနဲ့ သူဟာ ကျမကိုယ်လုံးကို ဆွဲဖက်လိုက်တယ် ကိမလည်း မငြင်းမိတော့ဘူး ဆာနေတာကို နောက်တော့ ကျမ နှုတ်ခမ်း ကို နမ်းလိုက်တယ် ကျမလည်း သူ့ကို ပြန်ဖက်ပြီး နမ်းမိတယ်။
“အရမ်းချစ်တယ် ဖူးမြတ်ရယ်”
ကျမလည်း ဘာမှ ပြန်မပြောမိဘူး သူ့လက်ကြီးက အင်းကျီအပါးပေါ်ကနေ ကျမနို့ကို ဆုပ်နယ်တယ် ကျမလည်း ရှက်တော့ သူ့လက်ကို ဖယ်ရှား မိတယ်သူဟာ လက်ကို အလျော့ပေးသလိုနဲ့ လက်ကို အောက်ဆင်းပြီး အင်းကျီအောက်ကနေ လက်လျိုပြီး ဘယာစီယာ ကို အထက်တင်ပြီးကျမ နို့ကို ဖြစ်လိုက်တာပဲ
“အားးး ကိုနောင် အရမ်းဆိုးတာပဲကွာ”
“ချစ်လို့ပါ ဖူးမြတ်ရယ်”
ကိုနောင်ဟာ ဘယာစီယာ ကို အပေါ်မတင်ပြီး ညစ်တော့ ကျမရင်ဘတ်က တင်းရင်းနေတာ အယ်ဒီတော့ သူ့ဘယ်လက်က ဘယာစီယာ ဂျိတ်ကို တဖက်ထဲနဲ့ ရအောင် ဂျိတ်ဖြုတ်လိုက်တယ် ဘယာစီယာ လျော့သွားပေမဲ့ အပေါ် အင်းကျီကိုခါးကနေမချွတ်လိုက်တော့ ကျမလည်း လက်ကို အပေါ်မြောက်ပေးမိတယ် ဒီတော့ အပေါ်ပိုင်းဟာ ဘာမှ မရှိတော့ ရင်ဘတ်ဟာ အေးကနဲ ဖြစ်သွားတယ်လေကိုနောင်က ဘယာစီယာ ကိုင်းကြိုးကို အောက်ဆွဲချလိုက်တယ် အပေါ်ပိုင်း ဟာ ဘာမှမရှိတော့ ဖြူဖွေးပြီး လုံးဝန်နေတဲ့ ကျမနို့အုံကို နယ်တော့တာပဲ
“အားးး ကိုနောင်ရယ် ဖြေးဖြေး နယ်ကွာ ”
“အရမ်းကောင်းတာပဲ ဖူးမြတ်ရယ်” နို့က ကိတ်နေတာပဲ”
ကိုနောင်ဟာ နို့ကို ကိတ်တယ်ပြောတော့ ကျေနပ်မိတယ် သူ့လက်ထဲမှာလည်း နို့ကလျံထွက်နေတာကို နောက်တော့ နို့တစ်ဖက်ကို စို့လိုက်တယ်။
“ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် ”
“အားးးးး ကိုနောင် ဖြေးဖြေး စို့ကွာ ကြင်နေပီ ”
အရမ်းစို့တပ်ထာပဲ နို့စို့ခံရတော့ အဖုတ်က အရည်တွေ စိမ့်နေတာပဲ ပြီးတော့ နောက်တစ်ဖက်ကို ပြောင်းစို့ပြန်တယ် ။
နောက်တော့ ထွန်းနောင်က ဖူးမြတ်ကိုယ် အောက်ပိုင်းကို နေရာယူလိုက်တယ်။ ပေါင်တန်ဖွေးဖွေး နှစ်ချောင်း ကြားထဲကို ခေါင်းင်္ကြီး ထိုးဝင်လိုက်တယ်။
” အို…ကိုနောင်…ဘာလုပ်မလို့လဲ….. ”
ကိုနောင်ဟာ ပြောစကားနားမထောင်ဘူး ကျမ စောက်ဖုတ်ကို အစုန်အဆန် ယက်ပြီ။ လျှာကြမ်းကြီးက အသားနုနုတွေကို ထိတွေ့တော့ ကျမလည်း တုန်ခါသွားတယ်။
“အို….ကို နောင် …”
သူက ကတော့ အစိကို ငုံစုတ်လိုက် အပေါက်ထဲကို လျှာထိပ်နဲ့ ထိုးသွင်းလိုက် လျှာအပြားလိုက်နဲ့ ယက်လိုက် လုပ်နေတယ်။
“အား…အား…..အိုး…ရှီး…အိုး…..ရှီး….. “”
ကျမ မရုန်းတော့ ပေါင်တန်တွေကို ပိုပြီး ကားဖြဲပေးလိုက်မိတယ်။ သူ့ကို ပေးမှုတ်လိုက်ပြီ။ သူမှုတ်ပေးတာတွေက ကောင်းလွန်းနေတယ် ကျော်ကတောင်အဲလောက်အမှုတ် မတော်ဘူး ကိုနောင်ယက်ချက်က အီစိမ့်နေတာပဲ
“အို . . ..အာ့…..အာ့……အာ့….အာ့….”
သူက စောက်ဖုတ်တင်မကဘဲ စအိုပေါက်လေးကိုပါ လျှာနဲ့ ထိုးဆွပေးနေပြန်ပြီ
“ကိုနောင်ရယ်…..အို…..မရွံဘူးလား…”
သူလုပ်တာတွေက ကျမ စိတ်တွေကို ပြင်းပြင်းထန်ထန် ထကြွစေတယ်။ စအိုပေါက်ကို သူ…သူ…သူ..စုတ်နေပြန်ပြီ။ အို…. စိတ်ရိုင်းတွေ ထိန်းချုပ်လို့ မရတော့ဘူး….။
” ကိုနောင်…..”
“ဟင် . . ”
ကိုနောင် ယက်နေ စုတ်နေရာက ခေါင်းထောင်ကြည့်တယ်။
တကယ်ပဲ မျက်နှာနဲ့ စောက်ဖုတ်အုံကြီး တစ်ခုလုံးကို လူးလှိမ့် ပွတ်သပ်ပြီး နမ်းတာ သူ့နှာတန်ထိပ်နဲ့ စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းတလျှောက် ထိုးတယ်။ ပွတ်တယ်။
“ကိုနောင်ရယ်…အာ…အို….အို…”
ဒီအခန်းလေးမှာကျော်နဲ့တုန်း တခါအလိုးခံဘူးတယ်ခု ကျမစောက်ဖုတ်ကို ကုန်းယက်ပေးတဲ့ သူ့လျှာကြီးက အစွမ်းကုန် ထုတ်ပြီး ယက်တယ်။ တပြတ်ပြတ် တပြိပြိ အသံတွေ ထွက်လာတယ်။ တအားကြိုက်နေမိတယ်။ သူ့ ခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ကိုင်ထားမိတယ်။ စောက်စိကို တစ်ချိန်လုံး သူ့လျှာကြီးက အဖျားခတ် ထိမိခိုက်မိနေတာက တစ်ကိုယ်လုံး တုန်ခါနေရတယ် ကော့ပျံနေရတယ်။
“အို….အို…..ကိုနောင်ရယ်…. လုပ်တတ်လိုက်တာ . . ”
“တော်ပြီ ကိုနောင်..ဆက်မမှုတ်ပေးနဲ့တော့ကွာ…”
သူ့ကို ဟန့်တားလိုက်တာကို သဘောပေါက်တယ်ထင်တယ်ကျမ ခံချင်နေပြီ ဆိုတာ သိနေတယ် ချက်ချင်းဘဲ ယက်နေတာကို ရပ်လိုက်ပြီး ကျမကိုယ်ပေါ်ကို ခွတက်လိုက်တယ်။ သူ့လီးတန်ရှည်ကြီးကလည်း မတ်တောင်နေတာ တဆတ်ဆတ်တောင် ခါနေတယ်။
စောက်ဖုတ်ဝကို လီးထိပ်နဲ့ တေ့ထောက်လိုက်ပြီး အသာဖိသွင်းလိုက်တယ်။ စောက်ရည်တွေ စိုစိုရွှဲနေတာမို့ နုအိတဲ့ စောက်ဖုတ်ပေါက်ထဲ ဒစ်လုံးကြီး ပြိ ဆိုပြီး ဝင်သွားတယ်။ စောက်ရည် လီးရည် ချောဆီတွေနဲ့မို့ ခဲခဲယဉ်းယဉ်း မရှိဘဲ လီးထိပ်ဖူးက စောက်ဖုတ်ထဲ ရောက်သွားတယ်။ အသားချင်း ထိတွေ့ ပွတ်တိုက်မှု အရသာလည်း တအား ထူးသွားလို့ တထစ်ထစ်နဲ့ တိုးဝင်လာတဲ့ လီးကြီးက အတွင်းသားတွေကို ဖိပွတ်သွားတယ် လူကောင်သေးသလောက် လီးက အကြီးကြီး
“အီ…အင်း………အား….အား…. ”
လီး ဆိုတဲ့ အရသာ… ကောင်းလှချည်လား… ယောင်္ကျားက မိန်းမ စောက်ဖုတ်ကို ကြိုက်သလို မိန်းမကလည်း ယောင်္ကျားလီးကို ကြိုက်တာ သဘာဝဘဲလေ။
ထွန်းနောင် လီးကလည်း ရှည်တယ်။ တုတ်တယ်။ သွင်းတာ လိုးတာ လီးတဆုံး… ဆီးစပ်ချင်း ကပ်ထိနေတဲ့အထိ…. ဆတ်ကနဲ ပြန်ဆုတ်လိုက် ခွာလိုက်ပြီး ချက်ချင်းဘဲ စွိကနဲ ပြန်ထိုးသွင်းပြန်တယ်။
ဒါကို လိုးတယ် လို့ ခေါ်ကြတယ် ဆေးပညာ မှာတော့ လိင်ဆက်ဆံတယ်ပေါ့ ဒါကိုကောင်းကြတယ်လို့တော့ စာမသင်ခဲ့ရဘူး ကျမလည်း ကိုနောင် ကျောပြင်ကြီး ဖက်ထားပြီး ကော့ပေးမိတယ်။
“အရမ်း ကောင်းတာပဲ ဖူးမြတ်ရယ်”
“ဖူးမြတ်လည်း ကောင်းတာပဲ”ဖူးမြတ်ကို ပစ်မထားရဘူးနော်”
ကျမအဲလို ပြောလိုက်ထာနဲ့ ဆောင့်ချက် ကို အရှိန်တင်ပြီး လိုးချလိုက်တယ်။
“ဘွတ် ဘွတ် ဖွတ် အင့် ရော့”
“အားးး အရမ်းကြမ်းတာပဲ”
ကျမလည်း ပြီးချင်လာတာနဲ့ ကိုနောင်လီးကြီးကို ညစ်မိသလို ကိုနောင်လီးကြီးကလည်း ပွတက်လာတယ် နောက်တော့ ကျမစောက်ပတ်ထဲ အရည်တွေ ပန်းချလိုက်တယ် ကျမစောက်ပတ်ကလည်း သူ့လီးကြီရဲ့အရည်တွေ တစ်စက်မကျန် ညစ်ချလိုက်ပြီး ကျမစောက်ပတ်ကလည်း အရည်တွေပန်းချလိုက်တယ် ကိုနောင်လည်း ကျမအပေါ်ပိကျလာတယ် ကျမလည်း သူ့ကို ဖက်ထားမိတယ်။
“ဟူးးးး အရမ်းကောင်းတာပဲ ဖူးမြတ်ရယ် ”
“ဖူးမြတ်လည်း ကောင်းတယ် ”
စကားတွေ ပြောကျရင်းနဲ့ ကိုနောင်က ကျမ နို့လေးဆုပ်နယ်ပြီးဆော့ကစား နေတယ် ခနနေတော့ ကိုနောင်လီးကြီးက မာတက်လာတော့ ကျမစောက်ပတ်လေးထဲ တင်းကနဲဖြစ်လာတယ်။
“ကိုနောင်ကောင်ကြီး ထလာပြန်ပြီ”
“အဲဒါ.ဖူးမြတ်ကို လိုးချင်သေးလို့လေ”
အဖုတ် ထဲမှာဆိုတော့ သူလီးကြီး ဆွဲထုပ်ပြီး ဒစ်နားရောက်တော့ အထဲကို ပြန်ထိုးထည့်ပြန်တယ်။
“ဗွိ ဗြိ အားးးးး ဘွတ် ဘွတ် ”
“အားးး နာတယ်ဖြေးဖြေး လုပ်ကွာ ”
“အင့် ရော့ ရော့ ဘွတ်ဘွတ်ဖွတ် ”
နောက်တော့လည်း ထုပ်လိုက် သွင်းလိုက် လုပ်ပါများလာတော့ အရည်တွေ ထပ်ထွက်လာတယ် ကျမ လည်း ကော့ပေးမိတယ် နောက်တော့ သူ့လီးကြီးက ကျမစောက်ပတ်ထဲကနေ ဆွဲထုပ်လိုက်တော့
“ဘာလို့ ထုပ်ထာလည်း ကိုနောင်”
“ဖူးမြတ် ကို့ကို ကုန်းပေး ကွာ”
ကျမလည်း ပက်လက်ကနေ ကုန်းပေး လိုက်တယ် ကိုနောင်လည်း ကျမနောက်ကနေရာယူပြီး သူလီးကြီး နဲ့ အဖုတ်ထဲတေ့ပြီး သွင်းချလိုက်တယ် ။
“ဘွတ် ဘွတ် ဖွတ်ဖွတ်ဘူ ဘူ”
“အားးး အမလေးး သေပါပြီ မောင်ရယ်”
ကျမလည်း စိတ်တွေ လှုပ်ရှားလာတော့ မောင်လို့တောင်ခေါ်လိုက်မိတယ် ။
“ဘယ်လိုခေါ်လိုက်တယ်”
“ဟာ မသိဘူး သွား.”
“ကြားရတာ ကောင်းလို့ပါ ဖူးမြတ်ရယ်”
မောင်လည်း ကျမဖင်ကြီး ကို လက်နှစ်ဖက် စုံကိုင်ပြီး ဆက်တိုက်ဆောင့်လိုးတော့တာပဲ လီးက ရှည်လွန်းတော့ သာအိမ်ဆောင့်မိတယ် ကောင်းလွန်းတော့ ကျမလည်း မတားမိတော့ဘူး
“အားးး ဆောင့် ဆောင့် နာနာဆောင့် ကောင်းတယ် ဆောင့်ဆောင့် ပြီးတော့မယ်”
မောင်လည်း အသားကုန် ပစ်ဆောင့်ရင်ကျမသောက်ပတ် ထဲအရည်တွေ ပန်းချလိုက်တယ် ကျမလည်း ပြီးသွားတယ် ။ကျမလည်း ဟူးကနဲ သက်ပြင်းချမိတယ်။
“ဟူးးးးးးးးးးးအင်းးးး”
“မောသွားလား ဖူးမြတ်”
“မောတာ့ မောတာပေါ့ ဒါပေမဲ့ မော့တော့ပါဘူး ”
“ဘာလို့”
“မောင်က အလိုးကောင်းလို့”
“ဒါဆို နောက်တခါ ထပ်လိုးအုံးမယ်”
“ဟာ တော်ပြီ ”
ဆက်ရန်
မောင်ကြီး
မုဆိုးလား သာကောင် သားကောင်လား မုဆိုး (အပိုင်း ၂) 👈 ဖတ်ရန်နှိပ်ပါ။
မုဆိုးလား သာကောင် သားကောင်လား မုဆိုး (အပိုင်း ၃) (ဇာတ်သိမ်းပိုင်း) 👈 ဖတ်ရန်နှိပ်ပါ။
➡️တင်ထားပြီးသမျှ အပြာစာအုပ် အောစာအုပ်များ စာရင်းကြည့်ရန်နှိပ်ပါ။⬅️
