မညီမျှခဲ့သော သစ္စာ (အပိုင်း ၁) ဖတ်ရန်နှိပ်ပါ။
မညီမျှခဲ့သော သစ္စာ (အပိုင်း ၂) ဖတ်ရန်နှိပ်ပါ။
ပျွတ် … ရွှတ် … ပလပ် … ပလပ် … ပျွတ် …
“ဟင့် … ဦးနိုင် … တော်ပြီကွာ … ညစ်ပတ်တာကို တော်တော်ကြိုက်နေလား … အာ့ …
ကျမတော့ ငရဲကြီးတော့မှာပဲ … အိ … အမလေး … ကျဥ်တယ် … ဟင့် … အရည်တွေနဲ့ကွာ … ဟင့် …”
“ယဥ်အေးကို ချစ်လို့ကွာ … အွန့် ….
ဦးက ယဥ်အေး စောက်ပတ်လေးကို လျက်ချင်နေတာ ကြာပြီ … မတားနဲ့ကွာ … လျက်မှာပဲ …”
“အာကွာ … လူညစ်ပတ်ကြီး … တော်တော် ကြိုက်နေလား … အီး …”
ကျမအသိထဲမှာလည်း ဒါက မသင့်တော်ဘူးလို့ သိနေခဲ့တယ်။ ဒီနေရာကိုမှ အငမ်းမရ လျက်စုပ်ချက်နေတဲ့ သူ့ကို ဘုန်းကံနိမ့်မှာ မစိုးရိမ်ပေးတော့ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ကျမ ငရဲရမှာကိုတော့ စိုးကြောက်နေမိတယ်။
ကျမလည်း အဖုတ်လျက်၊ လီးစုပ်ကြတာကို ကြားဖူးပါတယ်။ စျေးသည်မို့ စျေးသည်မအချင်းချင်း တစ်ခါတရံ ညစ်ညမ်းတာတွေ စုပြောတတ်ကြပါတယ်။
ဘယ်သူကတော့ စောက်ပတ်လျက်ခံဖူးတယ်၊ ဘယ်လိုအရသာရှိတယ်ဆိုပြီး အပြောင်အပြက် ပြောဖူးကြပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အဲဒါတွေဟာ ကျမနဲ့တော့ မဆိုင်ဘူးထင်ခဲ့တယ်လေ။
သူများတွေ ကြုံတွေ့ဖူးကြတယ်ဆိုပေမယ့် ကျမကတော့ ကိုယ့်ထက်ကြီးတဲ့သူကို ယူထားခဲ့တာလေ။ ကိုစိုးက လင်ယောက်ျားလို ချစ်ခင်တွယ်တာရသလို အကိုတစ်ယောက်လို ကာကွယ်စောင့်ရှောက်ပေးတတ်တဲ့ ယောက်ျားကောင်းပါ။
ဒီလို အားကိုးချစ်ခင်ရတဲ့ လင်ယောက်ျားဆီကနေ ဒါမျိုးကို မမျှော်လင့်ရဲပါ။ သူ့ဘုန်းကံနိမ့်ရမယ့်အဖြစ်မျိုး ယောင်လို့တောင် မတွေးဖူးပါ။ ကျမလည်း ငရဲမယူရဲပါ။
ဒါကြောင့်ပဲ ဒါမျိုးအပြုအမူတွေက တခြားသူတွေမှာ ဖြစ်ရင်တောင် ကျမအတွက်ကတော့ ဖြစ်ဖို့မရှိသလို၊ အဖြစ်လည်း ခံဝံ့စရာလုံးဝမရှိပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ကျမထက် အသက်ကြီးတဲ့ ကိုစိုးရဲ့ လီးကိုတော့ စုပ်ပေးဖူး၊ အာသာဖြေပေးဖူးပါတယ်။
ဒါကလည်း ညားကာစ နှစ်ပိုင်းတွေက လုပ်ပေးဖူးတာပါ။ အခုတော့ လီးစုပ်ပေးတာမျိုး မလုပ်ပေးဖြစ်တာတောင် ကြာပါပြီ။ ကိုစိုးကိုယ်တိုင်က မခိုင်းသလို အခြေအနေ၊ အချိန်အခါကြောင့် မလုပ်ပေးဖြစ်တာ ကြာခဲ့ပါပြီ။
အခု အဖုတ်လျက်ခံနေရတော့ ကျမ အံ့ဩပြီး ကြောက်မိတယ်။ လုပ်နေသူက ကျမ အဖေအရွယ်လေ။ သူ့ဟာသူ တဏှာကြီးပြီး ဘုန်းနိမ့်မှာ မကြောက်ပေမယ့် ကျမကတော့ ကံထိုက်မှာ ကြောက်မိပါတယ်။
တစ်ဖက်မှာလည်း ဒီလို အလျက်အစုပ်ခံရရုံနဲ့ အသဲတလှိုက်လှိုက် ရင်တဖိုဖိုဖြစ်ကာ ကျမကိုယ်ကျမ မထိန်းနိုင်အောင် ဖြစ်နေရပါတယ်။ တစ်ကိုယ်လုံးလည်း ကျဥ်တက်အီစိမ့်ပြီး စိတ်တွေလည်း လှုပ်ရှားနေမိတယ်။
ထိုခံစားမှုများကို ကိုယ့်ယောက်ျားဆီကတော့ မယူရက်၊ လက်မခံဝံ့တာ အမှန်ပါ။ ဒါပေမယ့် ဒီလိုအထိအတွေ့အရသာကို တခြားတစ်ယောက်ဆီက ရတာကိုတော့ အသိစိတ်က လက်မခံချင်ရင်တောင် မသိစိတ်နဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကတော့ ပျော်ဝင်ကျေနပ်နေမိပါတယ်။
သူကလည်း ကျမတင်ပါးတွေကို အောက်ကနေ ပင့်မပြီး အဖုတ်ကို ပါးစပ်ကပ်လို့ မက်မက်မောမောကို လျက်စုပ်နေခဲ့တာပါ။ ဒီတော့လည်း ကျမမှာ ငြင်းဆန်နိုင်တဲ့အားမရှိတော့ဘဲ ခေါင်း ဘယ်ညာရမ်းရင်း ကိုယ်လေး လှုပ်ခါတွန့်လူးကာ ခံပေးနေရပါတယ်။
ဒီလိုနဲ့ ကျမ လိင်စိတ်တွေ ပြန်ကြွပြီး အနေရခက်လာစဥ်မှာပဲ ဦးနိုင်က ကျမ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးကို အောက်ဆွဲချနေပါတယ်။ ကျမလည်း အငြိမ်မနေနိုင်ဖြစ်ပြီး တွန့်လူးနေတော့ ဘောင်းဘီကို သူဘယ်လို ချွတ်လိုက်မှန်းပင် သတိမထားလိုက်မိပါဘူး။
ကျမ ဆီးခုံပေါ်က ကြမ်းရှရှ စောက်မွှေးများကို ဖိကပ်နမ်းရင်း သူ့လက်နဲ့ ဆွဲဖွပွတ်သပ်ပေးလာမှ ဘောင်းဘီချွတ်ပစ်လိုက်တာကို သတိထားမိသွားပါတယ်။ ကလေးမွေးတိုင်း စောက်ဖုတ်မွှေးရိတ်ရတာမို့ ကျမအမွှေးတွေက ကြမ်းရှရှနဲ့ မဲနက်နေပါတယ်။
သမီးမွေးပြီးတာ တစ်နှစ်လောက်ရှိပြီမို့ ကျမအမွှေးတွေကလည်း ပြန်ထနေပါပြီ။ ဒါကိုပင် သူက မက်မက်မောမော နမ်းရင်း လျှာနဲ့ပါ လျက်နေပါသေးတယ်။
သူ့အတွက် ဘယ်လောက်တောင် မွှေးနေလို့လည်း မသိပါဘူး။ ဒါက မွှေးစရာမှ မရှိတာ။ တကယ်ဆိုရင် ဒီနေ့ စျေးရောင်းပြီးအပြန်မှာ သူနဲ့တွေ့ရတာပါ။ ရေချိုးသန့်စင်ပြီး လှလှပပလည်း ပြင်ဆင်ခဲ့တာ မရှိပါ။
တစ်မနက်လုံး စျေးထိုင်ရောင်းခဲ့ရလို့ ချွေးတွေထွက်ကာ နံစော်နေခဲ့မှာပါ။ ချွေးစော်တင်မက သေးစော်ပါ နံနေနိုင်တဲ့နေရာကို ဦးနိုင်က နမ်းလိုက်၊ လျက်လိုက်အပြင် စောက်ရည်တွေပါ စုပ်ယူမျိုချနေခဲ့တာပါ။
သူက မရှက်မရွံ့လုပ်ပေမယ့် ကျမကတော့ မိန်းမသားမို့ ကာမအရှိန်လေး နည်းနည်းငြိမ်သက်ချိန်မှာ ရှက်ရွံ့အားနာပြီး မဝံ့မရဲ ပြန်ဖြစ်ပေါ်လာရပါတယ်။ ကျမခန္ဓာကိုယ်နဲ့ ကာမကို အကျပ်ကိုင်ကာ မောင်ပိုင်စီး အရယူနေတဲ့သူအပေါ်မှာ အားနာမဝံ့မရဲစိတ်လေး ဖြစ်ပေါ်မိလို့လည်း ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် နားမလည်နိုင်ပါဘူး။
တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ အတွင်းခံလေး လုံးဝကင်းလွတ်သွားတဲ့ ကျမရဲ့ဆီးခုံဖောင်းဖောင်းနဲ့ အဖုတ်ပြင်လေးကို သူလုပ်နေတာတွေကြည့်ပြီး မရိုးမရွပြန်ဖြစ်လာရပါတယ်။ ဒီတစ်ခါတော့ သူက စောက်ဖုတ်အစေ့လေးကို လျှာနဲ့ထိုးကော် လျက်စုပ်ရင်း နှုတ်ခမ်းနဲ့ ညှပ်ဆွဲကာ စုပ်ပေးနေခဲ့ပါတယ်။
ပြီးတော့ ကျမအဖုတ်ထဲကို လက်နှစ်ချောင်းပူးနဲ့ ထိုးထည့်ကာ နှိုက်ဆွဲကလိပေးနေပါသေးတယ်။ စောက်စေ့လေးကို ဆွဲစုပ်ခံလိုက်ရတိုင်း အဖုတ်လေးက ကျဥ်တက်ကာ ဖင်က �ကော့တက်သွားရပါတယ်။
ဖင်ကော့ပေးမိတာနဲ့ သူက အဖုတ်ထဲ လက်နဲ့ထိုးကာ နှိုက်ဆွဲပေးတော့ ကျမမှာ အီစိမ့်ကျဥ်တက်ပြီး တစ်ကိုယ်လုံး တဖျဥ်းဖျဥ်းနဲ့ ဖြစ်နေရပါတယ်။ သူ့ဆံပင်တွေကို ဆုပ်ဆွဲလိုက်၊ ဖင်လေးကော့ပေးလိုက်၊ တဆတ်ဆတ်တုန်တက်သွားလိုက်နဲ့ ဂဏာမငြိမ်နိုင်တော့ပါဘူး။
သူနှိုက်ဆွကလိတာများလေ ကျမကိုယ်ကျမ ထိန်းသိမ်းနိုင်မှု အားနည်းလေပါပဲ။ ကာမအဆိပ်တွေ သင့်နေခဲ့ပြီမို့ အသိလွတ်တုန့်ပြန်မှုတွေ လှိုင်လှိုင်ဖြစ်ပေါ်ကာ ပိုမိုတောင့်တစိတ်တွေလည်း ဖြစ်ပေါ်လာရပါတယ်။
“အာ့ … ဟင့် … ဟင့် … ဦးနိုင်ရယ် … တော်ပါတော့နော် …
ကျိန်းပြီး မခံနိုင်တော့လို့ပါ … လုပ်မှာဖြင့် လုပ်ပါတော့ … ကျမကို မနှိပ်စက်ပါတော့နဲ့ …”
“ဟင် … ဦးက ယဥ်အေးကို ချစ်လွန်းလို့ လုပ်ပေးနေတာ …
အခု ဦးက ဘာဆက်လုပ်ပေးရမှာလဲ”
“ခင်ဗျားဟာ ခင်ဗျား .. လုပ်ချင်တာ မြန်မြန်လုပ် …
မဟုတ်ရင်လည်း တော်ပါတော့ .. ဒီလိုချည်းတော့ ဆက်မလုပ်ပါတော့နဲ့”
ကျမ အဖုတ်လေးက အရည်တွေစိုရွှဲပြီး ကျိန်းစက်နေတာ မခံမရပ်နိုင်အောင်ပါပဲ။ အတွင်းထဲကလည်း လှိုက်ကာယားတက်နေခဲ့ပါပြီ။
ဒါကြောင့်ပဲ ခေါင်းလေးကို ထောင်ပြီး သူ့ကို တောင်းပန်မိတာပါ။ ဒီအချိန်မှာ အဖုတ်လျက်စုပ်ခံရတာထက် အလိုးခံပေးရတာက ကျမအတွက် အခံရပိုသက်သာမယ်လို့ ထင်မိပါတယ်။
ကျမဘက်က တောင်းဆိုလာမှ ဦးနိုင်လည်း ပေါင်ကြားထဲ မျက်နှာအပ်ထားတာကနေ ထလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျမ လက်ကိုဆွဲပြီး ထူပါတယ်။
ကျမလည်း သူဆွဲထူတဲ့အတိုင်း နွမ်းလျလျလေး ပါလာခဲ့တယ်။ ကျမ တင်ပါးလွှဲလေး ထိုင်မိစဥ်မှာပဲ ဦးနိုင်က သူ့လီးကို ကိုင်ပေးဖို့တောင်းဆိုလာပါတယ်။
ဒီတော့မှ ကျမလည်း သူ့ပေါင်ကြားထဲ လှမ်းကြည့်လိုက်မိပြီး ရင်ထဲကတုန်ကယင်ကြီးဖြစ်သွားရပါတယ်။ တစ်ထွာနီးပါးလောက်ရှိမယ့် လီးကြီးက သူ့ပေါင်ကြားထဲကနေ အရှေ့ကို ငေါထွက်နေပါတယ်။
ကြည့်ရုံနဲ့ပင် မာတင်းနေတာကို အတိုင်းသားမြင်နေရပါတယ်။ ဒီကြားထဲ လီးတံကြီးက အကြောများပြိုင်းပြိုင်းထနေပြီး လီးထိပ်လုံးကြီးကလည်း အသဲယားစရာကောင်းလောက်အောင် ပြောင်တင်းနေပါသေးတယ်။
ပေါက်ကွဲမထွက် ဖူးရောင်တင်းကားနေတဲ့ လီးထိပ်လုံးကြီးက အရည်ကြည်တွေ စိမ့်ထွက်ကာ ပြောင်လက်နေပါတယ်။ လီးရည်ကြည်တရွှဲရွှဲနဲ့ လီးထိပ်ပြူးပြူးကြီးကိုကြည့်ပြီး ကျမရင်ထဲ တုန်တုန်ယင်ယင်ကြီးဖြစ်သွားရပါတယ်။
ကလေးအမေ၊ အိမ်ထောင်သည်မို့ လီးနဲ့မစိမ်းတာတော့ မှန်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီလီးကြီးက ကျမရဲ့ကာမပိုင်လင်ယောက်ျားရဲ့ လီးကြီးမဟုတ်ဘူးလေ။
အခြားယောက်ျားတစ်ယောက်ရဲ့ လီးဆိုတဲ့အသိက ကျမစိတ်ထဲ ရှက်ရွံ့တုန်လှုပ်စေရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီလီးကြီးက ကျမခန္ဓာကိုယ်ထဲကို စိတ်ကြိုက်ခိုဝင်ဖူးပါတယ်။
ထိုအချိန်ကတော့ မြင်လည်း မမြင်ခဲ့ရသလို၊ အလိုမတူဘဲ အနိုင်ကျင့်ခံခဲ့ရတာမို့ ခံပြင်းဝမ်းနည်းစိတ်တွေကသာ ကြီးစိုးနေခဲ့တာပါ။ အခုမှ မျက်ဝါးထင်ထင် မြင်ရတာပါ။ ပြီးတော့ မကြာခင်မှာ ကျမကို စိတ်ကြိုက်လိုးလာဦးမှာပါ။
ဒီအသိကြောင့်ပင် ရှက်ရွံ့စိတ်နဲ့အတူ စိတ်လှုပ်ရှားခြင်းလည်း ဖြစ်နေရတာနဲ့တူပါတယ်။ လီးအရွယ်အစားကတော့ ကိုစိုးနဲ့ သိပ်မကွာဘူး ထင်မိတယ်။
ဒါပေမယ့် သူများမယားကို လိုးချင်ရှာလွန်းလို့ ကြောက်စရာကောင်းလောက်အောင် တင်းမာပြောင်ထနေတာကိုတွေ့ပြီး ရင်တွေတုန်နေရပါတယ်။ ပြီးတော့ ထိပ်ဖူးကြီးကလည်း တင်းပြောင်ပြူးထွက်နေတာကို ကြည့်မိရင်း ကျမအဖုတ်ထဲကတောင် တဆစ်ဆစ်နဲ့ အနေရခက်လာရပါတယ်။
ကျမဘက်က လီးကြီးကို ကြည့်မိပြီး ငြိမ်သက်နေမိတော့ ဦးနိုင်က စိတ်မရှည်တော့ပုံပါ။ ကျမလက်ကို လှမ်းဆွဲပြီး သူ့လီးကြီးဆီပို့ပေးပါတယ်။
လီးတံကြီးကို ထိမိတာနဲ့ ကျမလက်ဖဝါးလေး ပူတက်သွားရပါတယ်။ အစက သူ့လီးကို ပုဆိုးပေါ်ကနေ ကိုင်တုန်းက ပူနွေးနေတာကို သတိထားမိပါတယ်။
အခုလို အသားချင်းထိရတော့ နွေးရုံတင်မဟုတ်ဘဲ ပူပြီးတင်းကားနေတာပါ။ မရဲတရဲနဲ့ ထိနေမိတဲ့ လီးကြီးက ပူတဲ့အပြင် တဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေတာမို့ ကျမလည်း အံ့ဩပြီး ဦးနိုင်မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်မိတယ်။
ဦးနိုင်က ကျမကို ပြုံးကြည့်ပြီး ဆက်ကိုင်ပြီး ဂွင်းထုပေးလေလို့ ပြောလာပါတယ်။ ကျမကို သူ့အပိုင်မယားတစ်ယောက်လို ဒါမျိုး လုပ်ခိုင်းတာကို မကြိုက်ပါဘူး။
ဒါပေမယ့် သူကတော့ ပြောပြီးတာနဲ့ မျက်လုံးကိုမှေးမှိတ်ပြီး အရသာခံဖို့ ပြင်နေခဲ့ပါတယ်။ ကျမမှာတော့ သူ့လီးကိုင်ပြီး ဂွင်းထုပေး၊ နှိုးဆွပေး၊ ပြုစုပေးရမှာကို စိတ်ထဲ တစ်မျိုးကြီးဖြစ်နေခဲ့ပါတယ်။
အဲလို ပြုစုယုယပေးရအောင် သူက ကျမ လင်ယောက်ျားမှ မဟုတ်တာလေ။ အမှားတစ်ခုအတွက် သူ့အလိုပြည့်အောင် ဖြည့်ဆည်းပေးရုံပဲ ပတ်သတ်မိတာပါ။
အခုတော့ သူက ကျမကို သူ့အပိုင် မယားငယ်တစ်ယောက်လို သဘောထားနေပြီလား။ သူ အရသာအရှိဆုံးဖြစ်အောင် ပြုစုခိုင်းနေပြီလား။
ကျမကရော ကိုယ်လင်မဟုတ်တဲ့သူကို ဒါမျိုးလုပ်ပေးရတော့မှာလား။ ကျမအမှားကို ယောက်ျားသိမှာ ကြောက်တဲ့အတွက်သာ သူ့အလိုပြည့်အောင် လုပ်ပေးရမှာလို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ဖြေသိမ့်လိုက်ရပါတော့တယ်။
ကျမအတွေးများနေချိန်မှာပဲ ဦးနိုင်က လုပ်ပေးလေလို့ လောဆော်လာပါတယ်။ ဒါကြောင့် ကျမလည်း မထိတထိကိုင်ထားမိတဲ့ လီးကြီးကို လက်ဖဝါးထဲထည့်ကာ အားပါပါလေး ဆုပ်ညှစ်ပေးလိုက်ပါတယ်။
ကျမ ဆုပ်ကိုင်ပြီး ညှစ်လိုက်တာနဲ့ လီးထိပ်ကနေ လီးရည်ကြည်တွေဟာ ထပ်ပြီး စိမ့်ထွက်လာပါတယ်။ ကျမ ဆုပ်ညှစ်ပွတ်သပ်လေ လီးရည်ကြည်တွေက လီးထိပ်ပေါက်ကနေ စိမ့်ထွက်ပြီး စီးကျလေပါပဲ။
လီးရည်ကြည်တွေက လီးထိပ်ခေါင်းကြီးပေါ်ကို စိုစွတ်ပြောင်လက်နေစေပါတယ်။ ပြီးတော့ ဆုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်နေတဲ့ ကျမလက်ကိုပါ ပေကျံကာ စေးကပ်ကပ်ဖြစ်လာစေခဲ့ပါတယ်။
ဒီတော့ ကျမလည်း ဂွင်းထုပေးရတာ စီးစီးပိုင်ပိုင်ရှိလာပါတယ်။ ကျမလက်ထဲမှာ ဆုပ်ကိုင်ဝင်ထွက်နေတဲ့ လီးကြီးရဲ့ အထိအတွေ့က ကျမစိတ်ကို ပိုလှုပ်ရှားလာစေရပါတယ်။
လီးတံလုံးပတ်ပေါ်က ထောင်ထနေတဲ့ အကြောတွေဟာ ကျမလက်ဖဝါးထဲ ထိထိမိမိကို ပွတ်တိုက်နေခဲ့ပါတယ်။ လီးချောင်းကြီးက ပူနေသလို တဒိတ်ဒိတ်သွေးခုန်နေတော့ ဂွင်းတိုက်ပေးနေရတဲ့ ကျမလည်း ရင်ခုန်မြန်ကာ ရေဆာ ရေငတ်သလို အာခေါင်တွေ ခြောက်လာရပါတယ်။
တုတ်ချောင်းကြီးလို မာတင်းနေတဲ့ လီးကြီးနဲ့ တစ်ခါ အလိုးခံဖူးတာကိုတောင် မယုံရဲအောင်ပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ ဟိုညက အလိုးခံပြီးတော့ အဖုတ်လေးကျိိန်းစက်ပြီး အထိမခံနိုင်လောက်အောင် ဖြစ်ခဲ့ရတာနေပါမယ်။
အခုလည်း ဒီလီးထိပ်ပြူးပြူးကြီးက ကျမအဖုတ်ထဲကို ပွတ်ဆွဲထိုးတိုက်သမျှ ခံပေးရမှာကို အသဲယားနေမိတယ်။ အရင်တစ်ခါက ကြောက်ရွံ့ထူပူနေတာမို့ ကာမစိတ်တွေ မလှုပ်ရှားခဲ့ရပေမယ့် အခုလို အနီးကပ်တွေ့ရ၊ ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်ရတဲ့အခါမှာတော့ ရင်လှိုက်ဖိုမှုတွေက အလိုလို ဖြစ်လာခဲ့ရပါတယ်။
ပြီးတော့ ဂွင်းထုပေးနေရင်း ကျမအဖုတ်လေးထဲကလည်း တဆစ်ဆစ်နဲ့ ယားတက်နေရပါတယ်။ ခန္ဓာကိုယ်ကလည်း ရိုးတိုးရွတနဲ့ အနေရခက်လာခဲ့တယ်။
အခုလို ကျမစိတ်တွေ လှုပ်ရှားပြီး ခန္ဓာကိုယ်က တုံ့ပြန်ဖြစ်ပေါ်လာရတာတွေကိုလည်း မကြိုက်ပါဘူး။ ရှက်ရွံ့ရွံရှာဖွယ်ကောင်းပြီး အပြစ်ရှိသလို ခံစားရတယ်။ လိုက်လျောရတော့မှာမို့ ခံစရာရှိရင် မြန်မြန်သာ ခံပေးလိုက်ချင်ပါတော့တယ်။
မဟုတ်ရင် ကျမစိတ်တွေ ဒီထက် ဖောက်ပြန်သောင်ကြမ်းလာမှာမျိုးကို လက်မခံချင်ပါ။ မှားယွင်းတဲ့ အခြေအနေကို လက်ခံနေရပေမယ့် ဖောက်ပြန်တဲ့ခံစားမှုမျိုးကိုတော့ မဖြစ်ပေါ်စေချင်ပါ။
“ဦးနိုင် … လုပ်ရင်လုပ်တော့ရှင် … အချိန်မရှိဘူး။
ကျမ အိမ်ပြန်နောက်ကျလို့မဖြစ်ဘူး။
ယောက်ျားက စောရောက်လာရင် ပြဿနာတက်လိမ့်မယ်”
“အေး … ဒါဆို ဦး လိုးတော့မယ်နော် …
ယဥ်အေး ပက်လက်လှန်လိုက်။ ယဥ်အေးမျက်နှာလေး ကြည့်ပြီး လိုးချင်လို့”
ဦးနိုင်က တစ်တစ်ခွခွပြောလိုက်တာမို့ ကျမ ရှက်သွားမိတယ်။ ဒါပေမယ့် ပြန်ပြောနေရင် ပိုရှည်ကုန်မှာစိုးလို့ မပြောတော့ဘဲ ပက်လက်လှန်ပြီး အိပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။
�ပက်လက်ဆန့်ဆန့်ကြီး အိပ်ချလိုက်တဲ့ ကျမကို ဦးနိုင်က လိုသလို နေရာချပြင်ပေးပါတယ်။ ဒီတော့ ကျမလည်း သူပြင်ပေးသလို အလိုက်သင့်လေးပဲ ဒူးထောင်ပေါင်ကားလို့ နေပေးရပါတော့တယ်။
ကျမ ဖြစ်နေပုံကို ပြန်တွေးမိကာ ရှက်စိတ်ဝင်ရပြန်ပါတယ်။ အခုတော့ ကျမဟာ ကိုယ်လင်မဟုတ်တဲ့သူကို အလိုးခံဖို့ ပက်လက်လှဲ ပေါင်ဖြဲလို့ စောင့်ကြိုနေပေးခဲ့ရပါပြီ။
ဒါမျိုး ကြုံရမယ်လို့ အိမ်မက်ပင်မမက်ဖူးခဲ့ပါ။ အခုတော့ ကိုယ့်အဖေအရွယ် လူကြီးတစ်ယောက်ကို လင်မယားလို စပ်ယှက်ပျော်ပါးဖို့ ခွင့်ပြုထားရပါပြီ။
အရင်တစ်ခါကတော့ အလိုမတူဘဲ အဓမ္မပြုကျင့်ခံခဲ့ရတာမို့ ကျမမှာ ကြောက်ရွံ့ဝမ်းနည်းစိတ်ကလွဲပြီး ကျန်တဲ့ခံစားမှုတွေ မဖြစ်ပေါ်ခဲ့ရပါ။ သာယာမှုလည်း မခံစားခဲ့ရပါဘူး။
အခုတစ်ခါတော့ သူ့အကျပ်ကိုင်ခြိမ်းခြောက်မှုအောက်မှာ အပေးအယူသဘောထားပြီး ကျမကိုယ်တိုင်က လိုက်လျောခွင့်ပြုနေရတာပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ ဒီတစ်ခါအလိုးခံဖို့ ပြင်ဆင်ပေးရတဲ့အခါမှာ အမျိုးမျိုးသော စိတ်လှုပ်ရှားမှုတွေ ဖြစ်နေခဲ့ရပါတယ်။
ပြီးတော့ သိမ်ငယ်မိတယ်။ ပေါင်လေးကားပြီး နေပေးရတာကိုက ရှက်ဖို့ကောင်းနေခဲ့ပါပြီ။ အမှားတစ်ခုကို အဆက်ဖြတ်ဖို့ထက် အမှားကို လူသိခံရမှာ အလွန်ကြောက်နေမိတော့လည်း ဒီအခြေအနေကို လက်ခံပေးရုံပဲ ရှိပါတော့တယ်။
ကျမ ရှက်ရွံ့ကာ အနေခက်နေချိန်မှာပဲ ဦးနိုင်က သူ့လီးကြီးကို ကိုင်ပြီး အဖုတ်အကွဲကြောင်းပေါ် ပွတ်ဆွဲပေးလာခဲ့ပါတယ်။ သူ့လီးထိပ်ပြူးပြူးကြီးနဲ့ အဖုတ်လေးကို အထက်အောက် ထိုးဖိပွတ်ဆွဲပေးနေတော့ ကျမရင်ထဲ ဖျိုးခနဲဖျဥ်းခနဲ ဖြစ်လာရပါတယ်။
အနေရခက်လာရပြီး စိတ်ထဲတွေဝေနေတာတွေကို မေ့ပျောက်သွားရပါတယ်။ ရင်တထိတ်ထိတ်၊ အသဲတလှိုက်လှိုက်နဲ့ ဖြစ်လာရပါတယ်။ လူမှာလည်း မရိုးမရွဖြစ်လာရပြီး အဖုတ်လေးထဲကို သူ့လီးကြီးတိုးဝင်လာမှာကို စိတ်လှုပ်ရှားနေမိပါတယ်။
အချိန်အတန်ကြာအောင် နှိုးဆွ လျက်စုပ်ခံထားရတဲ့ ကျမအဖုတ်လေးဟာလည်း စောက်ရည်တွေရွှဲနစ်ကာ ကာမလမ်းကြောင်းဖွင့်လို့ အသင့်ဖြစ်နေခဲ့ပါပြီ။ သူကတော့ ကျမကို ရိုးတိုးရွတဖြစ်အောင် လီးနဲ့ထိုးပွတ်ပြီးမှ အဖုတ်ဝလေးမှာ လီးထိပ်ကို တေ့လိုက်ပါတယ်။
ပြီးတာနဲ့ လီးထိပ်ပြူးပြူးကြီးဟာ ကျမအဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေကို ထိုးခွဲပွတ်ဆွဲပြီး တစ်ရစ်ချင်းတိုးဝင်လာပါတော့တယ်။
ဖလွပ် … ပျွတ် … အာ့ … ပွတ် … အာ့ … အာ့ … အင်း … ဟင့် .. ဟင့် …
အဖုတ်လေးက စောက်ရည်တွေ စိမ့်ထွက်စိုစွတ်နေသလို သူ့လီးထိပ်ကြီးကလည်း လီးရည်ကြည်တွေ စိုစွတ်ပြောင်လက်နေတာပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ အဖုတ်ထဲကို စီးစီးပိုင်ပိုင်နဲ့ တစ်ရစ်ချင်းတိုးဝင်သွားခဲ့ပါတယ်။
အရင်တစ်ခါ အစော်ကားခံရတုန်းကတော့ ကျမက �ရွံ့မုန်းကာ ကြောက်လန့်နေခဲ့တာလေ။ ကာမစိတ်လည်း မဖြစ်ပေါ်ခဲ့တော့ သူ့လီးကြီး အတင်းထိုးသွင်းတဲ့အခါမှာ အရမ်းကို နာကျင်ထူပူခဲ့ရပါတယ်။
အခုကတော့ ဘာပဲပြောပြော ကျမကိုယ်တိုင်က ခွင့်ပြုခဲ့ရတာဖြစ်ပြီး အဖုတ်လေးကလည်း နူးအိပျော်ဝင်နေအောင် အနှိုးအဆွခံထားရတာပါ။ ထို့အပြင် ကျမမှာလည်း ဆန္ဒတစ်ပိုင်းတစ်စဖြစ်ပေါ်နေခဲ့တာမို့ လီးကြီးတိုးဝင်လာတာကို နာကျင်စူးအောင့်တာမျိုး မဖြစ်တော့ပါဘူး။
လီးကြီး အဖုတ်ထဲတိုးဝင်လာတာကို စီးစီးပိုင်ပိုင်နဲ့ ခံလို့ကောင်းနေခဲ့ပါတယ်။ ပြီးတော့ သူက လီးကို အဖုတ်ထဲ တည့်တည့် ထိုးစိုက်သွင်းနေတာ မဟုတ်ပါ။
ကျမ အဖုတ်လေးရဲ့ အပေါ်နံရံကို လီးထိပ်ကြီးနဲ့ ထိုးကော်ပြီး တစ်ရစ်ချင်းပွတ်ဆွဲထိုးသွင်းနေခဲ့တာပါ။ ဒီတော့ မိန်းမကိုယ်ရဲ့ အရသာခံစားမှုကောင်းတဲ့နေရာတွေကို ထိခတ်ပွတ်ဆွဲနေပါတော့တယ်။
ဒီတော့ လီးထိပ်ကြီးက ပွတ်ဆွဲတိုးဝင်သွားတိုင်း ကျမမှာ ကြက်သီးလေးများထအောင် တဖျဥ်းဖျဥ်း၊ တဖျန်းဖျန်းနဲ့ အရသာရှိနေခဲ့ရပါတယ်။ အူတွေလိပ်တက်ကုန်သလားထင်ရအောင် အသဲတွေ ယားတက်လွန်းနေပါတယ်။
ဒါကြောင့်ပဲ မျက်လုံးကို တင်းတင်းမှိတ်ကာ သူ့လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကို အတင်းဆုပ်ကိုင်လို့ လည်ပင်းသံအစ်အစ်နဲ့ ညည်းသံလေးထွက်နေရပါတယ်။ သူ့လီးကြီး အဆုံးထိုးသွင်းပြီး ကျမဆီးခုံလေးပိကပ်နေအောင် ဖိကြိတ်ထားတဲ့အထိ ကျမမှာ တဆတ်ဆတ်တုန်ခါလို့ ကျဥ်တက်နေရပါတယ်။
“ယဥ်အေး … ဘယ်လိုလဲ၊ ခံနိုင်ရဲ့လား”
“ဟင့် … မသိဘူး … ရင်ထဲ တစ်မျိုးကြီးပဲ … အာ့ .. ဟင့် … မပြောတတ်ဘူး …
အတင်းဖိကြိတ်နေတာပဲ … အာ့ …”
“ဒါဆို ဦးနိုင် လိုးတော့မယ်နော် …
ယဥ်အေး စောက်ပတ်လေးက နူးအိနေတာပဲ … အရမ်းမိုက်တယ် … ဦးနိုင်လိုးပစ်ချင်ပြီ”
“လုပ်ချင်လည်း လုပ်တော့ … ဘယ်လိုတွေပြောနေမှန်းမသိဘူး … ”
ပလွတ် … ဖွတ် … အား …
ပလွပ် … ဖွပ် … အာ့ … ဖွပ် … အား … ပျွတ် … အိ …
“အင့် … ကောင်းလိုက်တာကွာ … အင့် … အင့် … စီးနေတာပဲ … အင့် … ဦး လီးကြီးကို ခံထား .. အင့် .. အင့် …”
ဦးနိုင်က လီးကြီးထည့်စိမ်ကာ ဖိကြိတ်နေပြီးတော့မှ ကျမကို စတင်ပြီး ခပ်သာသာလေး စလိုးလာပါတယ်။ လီးကို တစ်ဝက်လောက်ဆွဲထုတ်ကာ ဖိဖိပြီး ကြိတ်လိုးလေး လိုးနေတာမို့ ကျမအဖုတ်လေးထဲမှာ စီးပိုင်အိထွေးလို့နေပါတယ်။
လီးထိပ်ကြီးက အဖုတ်နံရံလေးကို ခပ်သာသာလေး ဆောင့်ကာ ဖိကြိတ်လိုက်ရင် ရင်ခေါင်းတစ်ခုလုံး ပြည့်သိပ်သွားသလားထင်ရအောင် ခံစားရပါတယ်။ ဒါကပဲ ကျမတစ်ကိုယ်လုံး တဖျဥ်းဖျဥ်းနဲ့ ဖြစ်စေရကာ ခံရတာ ကောင်းနေခဲ့ပါတယ်။
အင့် … ဖွပ် … ဖွပ် … အာ့ … ဖပ် .. ဖပ် .. ဖွပ် … အား
“ကောင်းရဲ့လားဟင် … ဦး လီးကြီးကို အရသာတွေ့ရဲ့လား”
“အာ့ … ဘာတွေပြောနေလဲ … အား … အဲလိုမပြောနဲ့ … အာ့ …. ဟင့် … အား …”
“ဦးကတော့ လိုးရတာ အရမ်းကောင်းတယ်။
ယဥ်အေးက လူတင်လှတာမဟုတ်ဘူး။ စောက်ပတ်လေးကလည်း စီးပြီးအိနေတာပဲ …
အင့် … ဦးကတော့ ယဥ်အေးကို စွဲနေပြီ … အင့် … အင့် … ယဥ်အေး စောက်ပတ်လေးက ဦးလီးကြီးကို ညှစ်ထား … အင့် … ချစ်လိုက်တာကွာ … အင့် …”
ဦးနိုင်ကတော့ တဏှာထန်ထန်စကားများကို ပြောရင်း ကျမကို ကျုံးဖက်လို့ ဖိကာဖိကာ လိုးနေခဲ့ပါပြီ။ သူ့အနေနဲ့ကတော့ သမီးအရွယ်၊ သူများမယားကို စိတ်ကြိုက်လိုးနေနိုင်တာလေ။
သူများအပိုင်ကို မောင်ပိုင်စီးကာ စိတ်ကြိုက်ရယူ ဖျက်စီးနေနိုင်တာကိုး။ အဲတော့ ရမ္မက်ထန်ထန်နဲ့ အရသာရှိရှိ လိုးနေခဲ့တာ မဆန်းပါဘူး။
ကျမကိုယ်တိုင်လည်း ကိုယ့်လင်သားမဟုတ်တဲ့သူနဲ့ အရှက်ကုန် လင်မယားလို ဆက်ဆံနေခဲ့ရတာကို စိတ်လှုပ်ရှားကာ ရင်ဖိုနေမိပါတယ်။ အလိုတူတာ မတူတာထက် ကြုံတွေ့နေရတဲ့အဖြစ်အပျက်အပေါ် တစ်မူထူးတဲ့ စိတ်ခံစားမှုတွေ ဖြစ်ပေါ်နေခဲ့ရပါတယ်။
ဒါကြောင့်ပဲ သူ့လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ကိုင်ရင်း ညည်းသံစီစီထွက်ပေါ်လို့ အလိုးခံပေးနေမိပါတယ်။ သူ့လီးကြီးကလည်း ကျမအဖုတ်ထဲကို ပြည့်သိပ်စီးပိုင်နေအောင် ဝင်ထွက်နေတာမို့ တစ်ကိုယ်လုံးလည်း တဖျဥ်းဖျဥ်းနဲ့ ကာမအဆိပ်များ တက်နေခဲ့ရပါပြီ။
ဒီလို ကာမအဆိပ်များတက်နေခဲ့လို့လည်း ကျန်တဲ့အတွေးများ မဝင်နိုင်တော့အောင်ပင် ဖြစ်နေခဲ့ပါတယ်။ အဖုတ်ထဲက အထိအတွေ့နဲ့ တစ်ကိုယ်လုံးမှာဖြစ်နေတဲ့ ဖျိုးဖျိုးဖျဥ်းဖျဥ်းခံစားမှုများကြားမှာ ယစ်မူးနေမိပါတယ်။
ဦးနိုင်ကလည်း ကျမကို ရင်ချင်းဖိအပ်ပြီး ဖင်ကို ကြွကာကြွကာနဲ့ မပြတ်လိုးနေခဲ့ပါတယ်။ ကျမ ပါးနဲ့ မျက်နှာအနှံ့ကိုလည်း တပ်မက်ပြင်းပြစွာနမ်းရင်း လက်တစ်ဖက်နဲ့ လည်ပင်းကိုလျှိုကာ ချုပ်ဖက်ထားပါသေးတယ်။
ဒီလို ထိရှစိုးမိုးနိုင်လွန်းတဲ့ အထိအတွေ့တွေကြောင့်ပဲ ကျမမှာ ကာမအရှိိန်များ တက်သထက် တက်နေခဲ့ရပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာပဲ ဦးနိုင်က ကိုယ်ကို မတ်လိုက်ပြီး ကျမပေါင်တွေကို အပေါ်ကိုပင့်တင်လို့ သူ့တံတောင်ကွေးနဲ့ ထိိန်းထားလိုက်ပါတယ်။
ဒီတော့ ကျမဖင်လေးက မြောက်ကြွတက်လာရတာပေါ့။ ဒီတော့မှ သူက အချိန်မဆွဲဘဲ အပေါ်ကနေ မိုးကာ ကျမအဖုတ်ထဲကို တဖေါင်းဖေါင်းနဲ့ လိုးစိုက်သွင်းပါတော့တယ်။
ဒီပုံစံက ထိချက်ပြင်းပြီး အူလှိုက်သဲလှိုက်အောင် ထိမိခံစားရပါတယ်။ မြောက်ပင့်ထားရတဲ့ ကျမအဖုတ်လေးထဲကို သူ့လီးကြီးက အဆီးအတားမရှိ အရှိန်နဲ့ ပစ်ဆောင့်လိုးသွင်းနေခဲ့တာပါ။
ကျမမှာ ပထမဆုံး အဆောင့်ခံလိုက်ရချိန်မှာပဲ အားခနဲ အော်ပြီး တုန်ခါရမ်းသွားရပါတော့တယ်။ သူကတော့ အပေါ်ကနေ ဒူးကွေး ခြေဖျားထောက်ကာ ဖင်ကို မြောက်မြောက်ပြီး အားကုန် စိုက်သွင်းကာ ဆောင့်လိုးနေပါတော့တယ်။
ရမ္မက်ဆိပ်မွှန်ကာ နာကျင်ခံခက်နေတဲ့ ကျမမျက်နှာလေးကို ဦးနိုင်က စေ့စေ့စိုက်ကြည့်ပြီး အံကြိတ်လို့ ပစ်ဆောင့်လိုးနေခဲ့တာပါ။ ကျမမှာတော့ သူ့ရဲ့ချုပ်ထိန်းမှုအောက်မှာ ခေါင်းကိုဘယ်ညာရမ်းပြီး အလူးအလဲခံပေးနေရပါတော့တယ်။
ဖေါင်း … အား .. ဖေါင်း … ဖေါင်း … ဘွတ် … အီးးး
ဖေါင်း … ဖေါင်း .. အား … ဖေါင်း … ဖေါင်း … အာ့ …
“အင့် … ခံထား … အင့် … လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ ယဥ်အေးရယ် … အင့် …
လိုးဖူးသမျှထဲမှာ အကောင်းဆုံးပဲ .. အင့် .. ကောင်းလိုက်တာ … ကြိုက်လား … ဟင် …
လှိမ့်ပိတ်ခံနေပုံလေးက ချစ်စရာလေး … အင့် … ယဥ်အေး .. ချစ်တယ် … လိုးကောင်းလိုက်တဲ့ … စောက်ပတ်လေး … အင့် …”
“ဟင့် … အား … ဖြည်း ..ဖြည်း … အား … သေပါပြီ … ဟင့် …
သူ့မယား မဟုတ်တိုင်း … ဟင့် … အား … အမလေး … သေပြီ … ဟင့် …”
“ဦး လိုးမှတော့ ဦးမယားပဲပေါ့ … အင့် …
ယဥ်အေးက ငါလိုးမ မယားလေးလေ … ခံထား … ကြိုက်လား … အင့် .. ကောင်းလိုက်တဲ့ မယားလေး … အင့် … လိုးပေးမယ်နော် … ကြိုက်ရဲ့လား .. အင့်”
ဖေါင်း .. ဖေါင်း … အီးးး .. အင့် … ဖေါင်း … ဖေါင်း … အင့် … ဘွတ် … အွတ် …
ဖေါင်း … ဖေါင်း .. အား … အင့် … ဖေါင်း … ဖေါင်း … အု့ …
“အား … ဘယ်လိုတွေပြော … အား … အမလေး … ဟင့် .. ဟင့် … အဲလို … အာ့ … မပြောပါနဲ့ … ဟင့် … ဟင့် …
လုပ် … လုပ် … အမလေး … ပြောမရလည်း … ခင်ဗျား အကြိုက် … မြန်မြန်လုပ် … အား … အမ .. လေး …
အာ့ … အာ့ … ကောင်း … ကောင်း … အာ့ .. အား … အမလေးးး …. အီးးး …. အာ့ …”
အားပါပြီး ထိမိပြင်းထန်လွန်းတဲ့ လိုးဆောင့်ချက်တွေအောက်မှာ ကျမ စိတ်နဲ့ကိုယ်ဟာ လွတ်ထွက်သွားရပါတယ်။ တစ်ကိုယ်လုံး ထူပူအီစိမ့်သွားအောင် အရှိန်နဲ့ ပစ်ဆောင့်လိုးခံရတိုင်း အကြောတွေ တဖျဥ်းဖျဥ်းဖြစ်ပြီး ရင်တွေ တလှပ်လှပ်ခုန်နေရပါတယ်။
တုန်ခါရမ်းနေရအောင် ဆောင့်လိုးခံနေရရင်းပင် ကျေနပ်အားရနေမိပါတယ်။ အပေါ်က အားကုန်ပစ်ဆောင့်လိုးခံနေရတာကိုပင် နာရမှန်းမသိတော့ပါဘူး။ ကျမရဲ့ အသွေးအသားတွေဟာ ကာမအဆိပ်တွေသင့်နေခဲ့ရပါပြီ။
သူ့ပြောစကားတွေကို အသိစိတ်က မကြိုက်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ကာမအမြင့်ဆုံးအချိန်ရောက်နေပြီမို့ ပက်စက်တဲ့ပြောစကားတွေနဲ့ ထိရှပြင်းထန်တဲ့ အလိုးတွေကပဲ ကျမကို စိတ်လှုပ်ရှားစေရကာ ကာမမီးတွေ ပိုမိုကြီးမားတောက်လောင်လာရစေပါတယ်။
ကျမစိတ်နဲ့ခန္ဓာဟာ ကာမမီးတွေ သင့်နေခဲ့ရပြီမို့ သူ့ပခုံးကို လက်နဲ့လှမ်းဆွဲ ကုတ်ခြစ်ရင်း တအီးအီးညည်းလို့ အထွဋ်အထိပ်ရောက်သွားရပါတော့တယ်။ အပေါ်က မပြတ်ဆောင့်ချလိုးနေတာကို ခံနေရရင်းပင် တစ်ကိုယ်လုံး အကြောများ တောင့်တင်းတုန်ခါလို့ ပြီးသွားခဲ့ရတာပါ။
မျက်လုံးထဲ ဘာမှမမြင်တော့အောင် ဖျိုးဖျိုးဖျတ်ဖျတ်ဖြစ်သွားရကာ တစ်ကိုယ်လုံး ပွင့်ထွက်လွင့်စင်သွားသလို ခံစားလိုက်ရပါတယ်။ သူ့အောက်မှာ ပေါင်ကွေး၊ ဖင်မြောက်လို့ အလိုးခံပေးနေရင်း တဆတ်ဆတ်တုန်ယင်လို့ ကာမပြီးဆုံးခြင်း အရသာများကို တနင့်တပိုး ခံစားနေရပါတယ်။
ဖေါင်း … ဖေါင်း .. အု့ … ဖေါင်း … ဖေါင်း .. ဖေါင်း .. အိ …
“ကောင်းလိုက်တဲ့ စောက်ပတ် .. အင့် … ညှစ်ဆွဲနေတာ … အား … ကောင်းလိုက်တာ …
အား … ဦး ပြီးတော့မယ် … အရမ်းကောင်းနေပြီ ..
အား … ယဥ်အေးစောက်ပတ်လေးက … လိုးကောင်း … အား … အာ့ … ဦး လီးရည်တွေ ထွက်ပြီ … အာ့ … အာ့ … ကောင်းတယ် … အာ့”
ကျမမှာ အကြောများဆွဲကာ တုန်တက်ရင်း အလိုးဆက်ခံပေးနေရတာပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ တဖြောင်းဖြောင်းမြည်အောင် ဆောင့်လိုးခံနေရတာကိုပင် အသိမကပ်နိုင်တော့ဘဲ ကာမအဆီအဆိမ့်များ ယစ်မူးမိန်းမောလို့ မျော့လွင့်နေခဲ့ရပါတယ်။
မပီမသ ညည်းသံတိုးတိုးလေးသာ ထွက်ပေါ်နိုင်ပါတော့တယ်။ အကြောများ တုန့်ဆွဲတုန်ခါနေခဲ့တော့လည်း အဖုတ်အတွင်းသားလေးတွေဟာ တုံ့ပြန်ပြီး သူ့လီးကို ညှစ်ဆွဲပေးနေခဲ့တယ်နဲ့ တူပါတယ်။
ဒါကြောင့် ဦးနိုင်လည်း လိုးရတာ အရသာပိုရှိသွားပုံပါ။ ကျမ ပြီးလို့ မကြာပါဘူး၊ အချက် ၂၀ လောက် ပစ်ဆောင့်လိုးရင်း အဖုတ်ထဲ လီးကြီး စိုက်သွင်းထိုးနှစ်လို့ လီးရည်တွေ ထုတ်ပန်းလာပါတယ်။
ကျမသားအိမ်တစ်ခုလုံး ပူနွေးနေအောင် လီးရည်တွေ ပန်းထည့်ခံလိုက်ရချိန်မှာ ပြီးထားရတဲ့ ကျမအဖုတ်လေးဟာ ကျဥ်တက်အီစိမ့်သွားရပါတယ်။ သူကလည်း ကျမကိုယ်ပေါ် ဖိမှောက်အိပ်ပြီး လီးရည်တွေကို တပျစ်ပျစ် ပန်းထည့်နေခဲ့ပါတယ်။
ကျမလည်း ရင်ဘတ်ပေါ်ဖိမှောက်အိပ်လာတဲ့ သူ့ကိုယ်လုံးကြီးကို သိုင်းဖက်ရင်း လီးရည်တွေ ပန်းထည့်ခံရတာကို အရသာခံနေမိပါတယ်။ နှစ်ဦးသားမှာ တဆတ်ဆတ်တုန်ခါရင်း တစ်ဦးကိုတစ်ဦး တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ဖက်လို့ ကာမအရသာခံကာ သာယာကျေနပ်နေမိကြပါတော့တယ်။
နှစ်ဦးသားဖက်ပြီး ကာမစည်းစိမ်ကို အပြည့်အဝခံစားနေမိရင်းမှ တဖြည်းဖြည်းအရှိန်ကျလာချိန်မှာ ရှက်စိတ်ဝင်လာရပါတယ်။ ဒီနေ့မှာ ဖြစ်ခဲ့တာတွေဟာ ဦးနိုင်ရဲ့ အကျပ်ကိုင်မှုကြောင့် ကျမဘက်က မဖောက်ပြန်ချင်ဘဲ ဖြည့်ဆည်းအလိုးခံပေးခဲ့ရတာပါ။
ဒါပေမယ့် ကျမရဲ့ ရမ္မက်ထန်ခဲ့ပုံတွေ၊ စိတ်လိုလက်ရအလိုးခံပေးခဲ့ပုံနဲ့ သူပေးတဲ့ ကာမအရသာများကို အားရကျေနပ်သွားမိခဲ့တာတွေက ရှက်ဖို့ကောင်းလွန်းပါတယ်။ ကိုယ့်မှာ လင်ယောက်ျားရှိလျက်နဲ့ အဖေအရွယ် လူကြီးတစ်ယောက်ရဲ့ အထိအတွေ့နဲ့ ရမ္မက်အားမာန်တွေအပေါ် ကျမမှာ စိတ်ရောကိုယ်ပါ လိုက်ပါသွားခဲ့မိတာပါ။
စောင့်ထိန်းရမယ့် စည်းတွေကို ချိုးဖောက်ပြီး ကျမစိတ်တွေ ဘယ်လောက်ဖောက်ပြန်သောင်းကြမ်းခဲ့သလဲဆိုတာ ကိုယ့်ဟာကိုယ် အသိဆုံးပါပဲ။ ဘယ်သူမှ မသိရင်တောင် ဖြစ်ခဲ့တဲ့ ကျမစိတ်ကို ကျမပဲ အသိဆုံးလေ။
ဒါကြောင့် ရှက်မိရပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျမလို အိမ်ထောင်သည်တစ်ယောက်ဟာ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် မထိန်းနိုင်အောင် တဏှာနောက်လိုက်ပါမိတဲ့ ခံစားချက်ကိုလည်း အံ့ဩကာ ရွံမုန်းမိတယ်။
နောက်ဆုံး ကျမဟာ ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်လာမိပါတယ်။ စိတ်ကစားတတ်တဲ့ ရူးရူးမိုက်မိုက် အရွယ်မဟုတ်တော့ဘဲ ရမ္မက်နောက်ကို အသိလွတ်ပြီး လိုက်ပါမိတာမို့ ကျမကိုယ်ကျမ လန့်သွားမိပါတယ်။
ဒီအဖြစ်အပျက်တွေ မတိုင်ခင်အထိ ကျမဟာ အပျော်အပါးမက်တတ်ပေမယ့် အိမ်ထောင်ရေးကို သစ္စာစောင့်ထိန်းခဲ့သူပါ။ အပျော်အပြက် ပြောဆိုနောက်ပြောင်တာကလွဲပြီး ကျမခင်ပွန်းသည်အပေါ် ဖောက်ပြန်ဖို့ စိတ်တောင်မကူးခဲ့ဖူးပါဘူး။
အခုလို အဖေအရွယ် လူကြီးနဲ့မဆိုထားနှင့် သက်တူရွယ်တူရော၊ ကျမထက် ငယ်တဲ့သူနဲ့ရော မှောက်မှားချင်တဲ့ ဆန္ဒမျိုး မရှိခဲ့ပါ။ ဒီလို စိတ်ကူးနဲ့ မှားမိရင်တောင် ကျမလို အိမ်ထောင်သည်အမျိုးသမီးအတွက် ရွံ့ရှာစက်ဆုပ်ဖွယ်လို့ ယူဆ လက်ခံထားခဲ့ပါတယ်။
ခင်ပွန်းသည်က မိသားစုအတွက် ကြိုးစားလုံးပန်းနေရချိန်မှာ ဇနီးက စိတ်နဲ့ဖောက်ပြန်မိရုံနဲ့ အပြစ်ကြီးတစ်ခုလို ခံစားရတတ်ပါတယ်။ အထူးသဖြင့် အိမ်ကမိန်းမ ဖောက်ပြန်ရင် ခရီးသွားနေတဲ့ လင်ယောက်ျားမှာ ကံဆိုးမှုတွေ ဖြစ်တတ်တယ်လို့ အယူအဆလည်း ရှိကြတယ်လေ။
ဒါကြောင့်ပဲ ကျမဟာ အပျော်အပါးမက်ပြီး သွားလာတတ်ပေမယ့် လင်သားအပေါ် သစ္စာမပျက်ခဲ့ဖူးပါဘူး။ ဒါပေမယ့် အခုတော့ လင်ကွယ်ရာမှာ အခြားယောက်ျားရဲ့အလိုးခံရင်း ကျမစိတ်ထဲ သာယာသွားမိခဲ့ပါတယ်။
ဒီအသိက ကျမကို သွေးပျက်ရစေပါတယ်။ မရည်ရွယ်ပါဘဲ အထိအတွေ့အပေါ် သာယာကျေနပ်နေမိတာတွေလည်း ကြက်ပျောက်ငှက်ပျောက် ဖြစ်သွားရပါတယ်။
ဒီနေရာမှာ ဆက်နေချင်စိတ်မရှိတော့ပါဘူး။ အသိလွတ်ကာ ကျမရဲ့ ထက်သန်ပြင်းပြတဲ့ ရမ္မက်စိတ်ကို ပြသခဲ့မိလို့လည်း ဦးနိုင်ကို မျက်နှာချင်းမဆိုင်ရဲတော့ပါ။
ဒါကြောင့်ပဲ ကျမရင်ဘတ်ပေါ်မှာ မှေးအိပ်ပြီး ဇိမ်ရစ်နေတဲ့ သူ့ကို တွန်းပြီး ထဖို့ကြိုးစားလိုက်ပါတယ်။ ကျမအတင်းတွန်းမှ သူလည်း ထထိုင်ကာ ကျမကို အံ့ဩသလို ကြည့်နေပါတယ်။
ကျမလည်း ဆတ်ခနဲထကာ လည်ပင်းနားအထိ လိပ်တက်နေတဲ့ ဘယာစီယာကို ပြန်ဆွဲချလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ခါးထိ လန်တက်နေတဲ့ ထဘီလေးကို ကပျာကယာ အမြန်ဆွဲဖုံးလိုက်ပါတယ်။
အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးကတော့ ခြေရင်းဘက်မှာ ကွင်းလုံးကျွတ်ကာ ရှိနေပါတယ်။ ကျမလည်း အလျင်လိုနေလို့ ပြန်မဝတ်တော့ဘဲ သူ့ကိုကျောခိုင်းပြီး ဟနေတဲ့အင်္ကျီရင်ဘတ်ကို ပြန်ဆွဲစိကာ ကြယ်သီးအမြန်တပ်လိုက်ပါတယ်။
ကျမလည်း အဝတ်အစားကို သေချာနေရာချကာ ပြင်မနေတော့ဘဲ ကပိုကရိုအတိုင်းလေးပဲ ထကာ အခန်းအပြင်ကို လှမ်းထွက်ဖို့ ပြင်လိုက်ပါတယ်။ ဒီတော့မှ ကျမလုပ်သမျှကို �ငေးကြည့်နေတဲ့ ဦးနိုင်က အသိဝင်လာပြီး ဘယ်ကိုလဲ၊ နေဦးလေဟုဆိုကာ ကျမလက်ကို မမှီမကမ်း လှမ်းဆွဲလာပါတယ်။
ကျမလည်း သူ့လက်ကို အတင်းရုန်းပြီး တံခါးဖွင့်ကာ အပြင်ဘက်ထွက်လာလိုက်တယ်။ သူလည်း ကမန်းကတန်းထလိုက်လာပြီး ကျမကို အတင်းလိုက်ဆွဲပါတယ်။
“လွှတ်ပါ .. ကျမ ပြန်ပါရစေ”
“နေဦးလေ ယဥ်အေးရဲ့။ ဦး ပြန်လိုက်ပို့ပေးမှာပေါ့ ..
အခုမှ ပြီးတဲ့ဟာကို ချက်ချင်းကြီး ပြန်စရာလား”
“ဟင့်အင်း … ကျမ မနေနိုင်တော့ဘူး။
ခင်ဗျားလည်း လိုချင်တာ ရပြီးပြီပဲ တော်ပါတော့”
“ဟမ် … ဦးမှ အလိုမပြည့်သေးတာ … အချိန်ရှိပါသေးတယ်။
နောက်တစ်ခါလောက် ထပ်လိုးရမယ်လေ”
“ဘာ !!! ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိုင်ဘူး …
တော်ပြီ … တော်ပြီ … ကျမ ပြန်တော့မယ်”
“ရှူးးးး တိုးတိုးပြောပါ .. မအော်ဘဲနဲ့ အေးဆေးဆွေးနွေးရအောင်”
ကျမမှာ သူ့စကားကြောင့် ထိတ်လန့်သွားသလို ဒေါသလည်း ထွက်ရပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ကျမ အသံကျယ်ကျယ်နဲ့ အော်ပြောမိတာပါ။
သူ သတိပေးမှ အသံကိုပြန်ထိိန်းပြီး သူ့လက်ထဲကနေ ရုန်းကာ အိမ်ပြင်ထွက်လာခဲ့တယ်။ သူကလည်း အတင်းဆွဲနေတော့ ကျမတို့နှစ်ယောက်ဟာ တွန်းလားရုန်းလားဖြစ်ရင်း အိမ်အပြင်ကနေ အိမ်ရှေ့ခန်းထဲ ပြန်ရောက်လာခဲ့ပါတယ်။
ကျမကို လွှတ်ဖို့ တောင်းဆိုပေမယ့် သူက မလွှတ်ပေးပါဘူး။ သူက ကျမ မရုန်းနိုင်အောင် နောက်ကနေ အတင်းသိုင်းဖက်ကာ လက်နှစ်ဖက်လုံးကို ဖမ်းချုပ်ထိန်းထားလိုက်ပါတယ်။ ကျမမှာတော့ သူ့ရင်ခွင်ကျယ်ကြီးထဲမှာ မရုန်းနိုင်အောင် ဖြစ်ရပြန်ပါတယ်။
“တော်ပါတော့ရှင် … ခင်ဗျားကို ဒီလောက်လိုက်လျောမိတာတောင် ကိုယ့်ကိုယ်ကို မသတီတော့ဘူး။
ပြန်ပါရစေတော့ရှင် …”
“ပြန်ရမှာပါ။ အချိန်ရှိတုန်းလေး နောက်တစ်ခါ လိုးပါရစေဦး”
‘ခင်ဗျား တဏှာကြီးလှချည်လား။ ယောက်ျားဖြစ်ပြီး ကတိမတည်ဘူး။
ခင်ဗျားဆန္ဒရှိသလို ဖြစ်ပြီးရပြီပဲ။ ကတိတည်ပါတော့။
ကျမကိုလည်း စိတ်ကြိုက်ဖျက်စီးပြီးပြီပဲ။ ကျေနပ်ပါတော့ …
ကျမဘဝပျက်အောင်တော့ မလုပ်ပါနဲ့ရှင်။ ကျမ ယောက်ျားသိသွားရင် နှစ်ယောက်လုံး သေမှာ။ အရှင်ထားမှာ မဟုတ်ဘူး”
“အိုကွာ … ဒီကိစ္စက သူ သိစရာမှ မရှိတာ”
“အဲလို မပြောပါနဲ့။ အရင်တစ်ခါဖြစ်ပြီးကတည်းက သူ့ရှေ့မှာ လိပ်ပြာမလုံဘဲ ကြောက်နေခဲ့ရတာ။
အပြစ်ရှိတဲ့စိတ်နဲ့ ကြောက်လွန်းလို့လည်း သူ့ကို မျက်နှာချင်းတောင် ကောင်းကောင်းမဆိုင်ရဲခဲ့ဘူး။
ရှေ့ဆက်လည်း ဘယ်လိုဆက်သွားရမှန်း မသိတော့ဘူး။ကျမကို ဒီလောက်ဒုက္ခပေးရရင် ကျေနပ်ပါတော့ …..
အခုလည်း ခင်ဗျား အကျပ်ကိုင်ပြီး သဘောရှိလုပ်ပြီးပြီပဲ …
ကျမကို ပြန်ခွင့်ပြုပါ … ဖယ်ပေးပါတော့”
“ယဥ်အေးရယ်၊ ငါပြောပြီးပြီပဲ ။ ငါအလိုပြည့်ရင် မင်းကို ပြန်ခိုင်းမှာပါ။
အခု ငါ့အလိုမှ မပြည့်သေးတဲ့ဟာကို”
“ခင်ဗျား တော်တော် နှာကြီးပြီး သောင်းကြမ်းလွန်းပါလား။
အခုလည်း ခင်ဗျားအကြိုက်လုပ်သမျှကို ကျမ ဘာပြောခဲ့လို့လဲ။ ဒါတောင်မကျေနပ်သေးဘူးလား။
ခင်ဗျားအလိုပြည့်အောင် လိုက်လျောပေးရင် ကျမ အိမ်ထောင်ရေးမထိခိုက်စေရပါဘူး၊ ဘယ်သူမှ မပြောပါဘူးလို့ ကတိပေးခဲ့တာကို ဘယ်လိုယုံရမှာလဲ”
“ဪ … ယဥ်အေးရယ်။ မင်းနဲ့ ဦးနဲ့က ဒီအထိတောင် ဖြစ်ခဲ့ပြီးပြီပဲ။
အခုမှ ဘာထူးတော့မှာလဲ။ ကျန်တာတွေ ထည့်မတွက်တော့နဲ့ကွာ”
“မတွက်လို့ရမလား။ အဲလို မတွက်ဘဲ ပေါ့ပျက်ပျက်နေခဲ့မိလို့ ခင်ဗျားယုတ်မာတာကို ခံခဲ့ရတာလေ။
ကိုယ့်အဖေအရွယ်မို့ ဘာမှမတွေးဘဲ ယုံကြည်ပြီး ပွဲအပြန်လိုက်ပို့ခိုင်းမိတာကိုက ကျမ အမှားပဲ။
ခင်ဗျားယုတ်မာပြီး မတရားကျင့်ခဲ့တာကို အိမ်ထောင်ရေးပျက်စီးမှာ လည်းကြောက်တယ်။
ကျမ ကလေးတွေအပေါ်မှာလည်း ဖောက်ပြန်တဲ့မိခင်ရဲ့ ကလေးတွေဆိုပြီး အရိပ်မည်းကြီးကျမှာစိုးလို့ ကြိတ်မှိတ်မျိုသိပ်ထားခဲ့ရတာ …
အခု တစ်ဆင့်တက်၊ ခြိမ်းခြောက်ပြီး ထပ်ယုတ်မာတယ်။ ဒါတောင် ခင်ဗျားက မကျေနပ်နိုင်သေးပါလား …
ဒီကိစ္စကို ကျမယောက်ျားသိရင် ရှင်ရော၊ ကျမရော … နှစ်ယောက်လုံး အသတ်ခံရမှာ”
“ဦးက ယဥ်အေးကို စမြင်ကတည်းက စွဲလမ်းခဲ့ရတာလေ။
ချက်ချင်းတော့ ဘယ်မေ့ဖျောက်နိုင်ပါ့မလဲ … အချိန်တော့ ယူရမှာပေါ့”
“ကျမလည်း စိတ်ပျက်လှပါပြီ။ ဒီလိုဆိုရင် အကုန်ဒုက္ခရောက်ကုန်လိမ့်မယ်။
ခင်ဗျားမှာလည်း အိမ်ထောင်နဲ့၊ သားကြီးသမီးကြီးနဲ့။ ခင်ဗျားသားသမီးတွေက ကျမထက်တောင် ကြီးတဲ့သူတွေရှိပါသေးတယ်။
သားသမီးချင်း ကိုယ်ချင်းစာပါ။ ဒီကိစ္စကို ဒီမှာတင်ရပ်ပြီး ကျမကို လွှတ်ပေးပါတော့ ….
ကျမ မှားခဲ့တယ် .. အိမ်ထောင်စကျကတည်းက လူကြီးမိဘတွေ စကားနားထောင်ခဲ့ရင် ဒီနေ့လို စိတ်ဒုက္ခရောက်ရမှာ မဟုတ်ဘူး။
အိမ်ထောင်သည်က အပျော်အပါးမမက်ဘဲ ရှိတာနဲ့ရောင့်ရဲတင်းတိမ်ရမယ်။
ကျမကတော့ အပျော်အပါးမက်ပြီး ဝတ်ချင်၊ စားချင်၊ သုံးချင် ဖြုန်းချင်တော့ အမှားတွေ ဖိတ်ခေါ်ခဲ့မိတာပေါ့ …
ကျမ အမှားကို ကျမ ရှောင်လွှဲနေလို့ မရနိုင်မှန်း နားလည်သွားပြီ။ ဒီကပြန်ရင် ယောက်ျားကို အကုန်ဖွင့်ပြောပြီး ဝန်ခံလိုက်တော့မယ်”
“ဟာ !!! အဲလို လုပ်လို့မရဘူးလေ။ အဲတာဆို မင်းအမကိစ္စပါ ပေါ်ကုန်မှာနော်”
“သူ့ကို ထည့်မတွက်နိုင်တော့ဘူး။ သူ့ကြောင့်လည်း ဒီလိုတွေ ဖြစ်ခဲ့ရတာ။
ကျမလည်း အပျော်မက်မိတာကိုး”
“ယဥ်အေးရယ်။ အဲလောက်လည်း စိတ်ထဲမထားပါနဲ့။
ဒီကိစ္စက ယဥ်အေးမပြောရင် ဘယ်သူမှ မသိပါဘူး။
မင်းက ထုတ်ပြောလိုက်မှပဲ အားလုံး အရှက်တကွဲ အကျိုးနည်းကုန်ရမှာ။ ဦး တောင်းပန်ပါတယ်နော်”
“ကျမဘက်ကတော့ အရှက်ကွဲလည်း မတတ်နိုင်ဘူး။
ခင်ဗျားဘက်က အရှက်ကွဲမခံချင်ရင် ဘာလို့ ကိုယ့်သမီးအရွယ်ကို ကြံလဲ။
သူများမယားကို ကြာကူလီရိုက်ခဲ့တုန်းက ခင်ဗျား ဒါတွေ မစဥ်းစားခဲ့ဘူးလား”
“ပြောပါ။ ယဥ်အေးစိတ်ရှိသလို ပြောပါ။
အားလုံးက ဦး အပြစ်တွေချည်းပါပဲ။ ယဥ်အေးအပြစ်မရှိပါဘူး”
“ကျမလည်း အပြစ်ရှိတာပေါ့။ ကျမ ယောက်ျားက အစကတည်းက ခင်ဗျားရဲ့အကျင့်ကိုသိတယ်။
ဒါကြောင့် သူက မဖြစ်သင့်တာ မဖြစ်ရအောင် ကြိုသတိပေးထားခဲ့ပြီးသား။
သူသတိပေးထားရဲ့နဲ့ အလေးမမူမိပဲ မှားခဲ့မိတာမို့ ကျမကိုယ်ကျမ ခွင့်မလွှတ်နိုင်တာ။
အဲလို သူ့စကားကို နားမထောင်မိလို့လည်း သူသိမှာ ကျမ ပိုကြောက်နေရတာ။
သူသာသိရင် ကျမကို ဘယ်လိုမှ ခွင့်လွှတ်မှာ မဟုတ်ဘူး။ ကြိုမြင်လို့တားခဲ့တာကို နားမထောင်မိတဲ့ ကျမကိုပဲ အပြစ်တင်ပြီး သတ်မှာပဲ။
သားသမီးမျက်နှာကြောင့် သူ ခွင့်လွှတ်ရင်တောင် တစ်သက်လုံး သူ့မျက်နှာကို ကျမ ဘယ်လိုကြည့်ရဲတော့မှာလဲ။
တစ်ဘဝလုံး အပြစ်ရှိတဲ့စိတ်နဲ့ ကုန်ဆုံးရတော့မှာ …”
“ဟင် … သူက ဦးအကြောင်းကို သိလို့လား”
“သိတယ်။ ခင်ဗျားတို့ကို စတွေ့ကတည်းက …. ….”
ကျမလည်း ကိုစိုးက ဦးနိုင်နဲ့ပတ်သတ်ပြီး ကြိုသတိပေး၊ တားမြစ်ခဲ့တာကို ပြောပြလိုက်တယ်။ ပြောရင်း ဝမ်းနည်းလာပြီး ငိုချလိုက်မိတယ်။ ဦးနိုင်က ကျမကို သူ့ရင်ခွင်ထဲ သွင်းကာ သိုင်းဖက်ထားရင်း နှစ်သိမ့်နေပါတယ်။
“ဝမ်းမနည်းပါတော့နဲ့။ ဒီလိုဆိုရင် ဒီအကြောင်းတွေကို ယဥ်အေးယောက်ျားသိလို့ မရဘူးလေ။
ယဥ်အေးဖွင့်ပြောလည်း သူက မင်းကိုပဲ အပြစ်တင်တော့မှာ။
ဒီကိစ္စကို ဦးတို့ ခေါင်းအေးအေးထားပြီး ဆွေးနွေးရအောင်နော်”
ကျမလည်း �ရင်ထဲကြိတ်ခံစားခဲ့ရတာတွေ ပြောပြီး ငိုချလိုက်ရလို့ နည်းနည်းတည်ငြိမ်သွားတယ်။ သူက အေးဆေးဆွေးနွေးချင်တယ်ပြောပြီး ကျမကိုလည်း သူ့ရင်ခွင်ထဲက လွှတ်မပေးပါဘူး။
ကျမကို ကျောဘက်ကနေ သိုင်းဖက်ကာ နှစ်သိမ့်ရင်း ချော့မြူပွတ်သပ်နေပါသေးတယ်။ ကျမတင်ပါးမို့မို့အပေါ် နောက်ကနေ ဖိကပ်ထားတဲ့ သူ့လီးပူပူကြီးကလည်း အငြိမ်မနေဘဲ ဖင်သားတွေအပေါ် တဖြည်းဖြည်း ဖိပွတ်လာပါတယ်။
“တော်ပါပြီ။ ခင်ဗျားက ဆွေးနွေးမယ်ဆိုပြီး လိုချင်တာကိုပဲ ရအောင်ယူနေတာပဲ။ ခင်ဗျားနဲ့ ဆွေးနွေးလည်း အလကားပဲ”
“ဦးပြောပြီးပြီလေ။ ဦးကြောင့် ယဥ်အေးဘဝ မထိခိုက်စေရဘူးလို့။
ဦး ပြောသလိုသာ လုပ်ပါ။ ဦးလည်းကျေနပ်၊ ယဥ်အေးရဲ့ အိမ်ထောင်ရေးလည်း မထိခိုက်ဘူးပေါ့။ ဘယ်လောက်ကောင်းလဲ”
“ဘာကောင်းတာလဲ။ ကတိပေးပြီးတော့ ခင်ဗျား တဏှာထသမျှ လိုက်လျောပေးရတာပဲ မဟုတ်လား။
တော်ပြီ၊ စိတ်ပျက်ပြီ။ အခုလည်း ဘာထူးလဲ။ ခင်ဗျားက ကတိမတည်ဘူး”
“မဟုတ်ဘူးလေ။ ဦးပြောထားတာက ကျေနပ်အောင် နှစ်ချီလိုးမယ်လို့လေ။
ယဥ်အေးဘက်က ကြည်ကြည်ဖြူဖြူနဲ့ လိုက်လျောရင် ဦး ကတိတည်မှာပေါ့။
အခုက တစ်ခါပဲ လိုးရသေးတယ်လေ။ ဦးက လိုးမဝသေးဘူးကွာ။ မြန်မြန်နောက်တစ်ချီ ဆွဲရအောင်နော်”
“ဟာ … မရဘူး။ အချိန်လည်း မရှိဘူး။ မှောင်တော့မယ်။ ကျမပြန်မှရမယ်”
“အချိန်ရပါသေးတယ်ကွာ။ ယဥ်အေး ယောက်ျားက ဘယ်အချိန်ထွက်သွားတာမို့လဲ”
“မနက်ကတည်းက ကျမနဲ့အတူတူ သူလည်း ထွက်သွားတာ။ သူ့သူငယ်ချင်းကို —- ရွာက ဘုန်းကြီးကျောင်းမှာ ဆေးသွားပြမလို့ …
အခုချိန်လောက်ဆိုရင် ပြန်ရောက်လောက်ပြီ။ သူ ပြန်ရောက်လို့ ကျမ မရှိရင် သေပြီ”
“ဒါဆို မရောက်လောက်သေးပါဘူး။ အဲရွာက ဘုန်းကြီးဆီကို ဦးလည်း လူနာလိုက်ပြပေးဖူးပါတယ်။
ဝေးလည်းဝေး၊ လမ်းကလည်း မကောင်းဘူး။ ပြတဲ့လူနာကလည်း နေ့တိုင်းများတယ်”
“ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်၊ အိမ်မှာ သမီးတစ်ယောက်တည်း … ပြန်မှ ဖြစ် … ဟင် …”
ရုတ်တရတ် မိုးရွာချလိုက်တာမို့ ကျမလည်း စိတ်ညစ်သွားပါတယ်။ အစကတည်းက မိုးမှောင်နေတာကို ညနေမှောင်စပျိုးတာနဲ့ရောပြီး ကျမ သတိမထားခဲ့မိတာပါ။
ကိုယ့်အပူနဲ့ကိုယ်ဆိုတော့ ပိုဆိုးတာပေါ့။ ဒီလပိုင်းတွေမှာ မိုးကရုတ်တရတ်ရွာချတတ်ကာ လေကြီးမိုးကြီးတတ်ပါတယ်။ တော်တော်နဲ့လည်း မစဲတတ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ကျမစိတ်ညစ်သွားရတာပါ။
“ဟော .. မိုးစရွာပြီ။ အဲဒါကြောင့် ခဏနေပါဦးလို့ ပြောတာပေါ့။
ဆောင်းစရာလည်း မပါကြဘူး။ ဒီအတိုင်းပြန်ရင် ယဥ်အေး ဖျားလိမ့်မယ်။ ကလေးလည်းရှိသေးတော့ ဖျားလို့မဖြစ်ဘူး။
မိုးနည်းနည်းစဲအောင် ခဏလောက် စောင့်ရအောင်နော်”
ဦးနိုင်ကတော့ သူ့အကြိုက်ဖြစ်သွားပါတယ်။ ကျမလည်း ဆက်မနေချင်ပါ။ သူက ပြန်ဖို့လည်း ခွင့်ပြုမှာ မဟုတ်ပါဘူး။
အခုတောင် ကျမကို တိုးဖက်ပြီး ပွေ့ဖက်ပွတ်သပ်နေသေးတာလေ။ နောက်ကနေ ကျမ ပါးနဲ့ လည်ပင်းကို နမ်းရင်း ကျမဖင်ကို သူ့လီးကြီးနဲ့ ဖိပွတ်နေပါသေးတယ်။
လိုချင်တာကို မရရအောင်ယူတတ်တဲ့ အကျင့်ကို သိနေပြီမို့ စိတ်ရှုပ်ထွေးနေရပါတယ်။ ကျမလည်း ဘာဆက်လုပ်ရမှန်းမသိဘဲ ဟိုသည်လျောက်ကြည့်နေရင်း …
“ဟင် ! ဦးနိုင် လွှတ် .. လွှတ်”
“ဘာလို့လဲ”
“ပြတင်းပေါက်ဘက်မှာ လူရိပ်လားမသိဘူး။ တွေ့လိုက်လို့ … လွှတ်ပါ …
ကျမတို့ကို တစ်ယောက်ယောက် တွေ့သွားဦးမယ်”
တံခါးမတပ်ရသေးတဲ့ ပြတင်းပေါက်ဘက်မှာ ချွတ်ခနဲ အသံကြားပြီး ရိပ်ခနဲ လှုပ်ရှားမှုတွေ့လိုက်ရလို့ လန့်သွားမိတာပါ။ ကျမ လန့်ပြီး လက်ဖယ်ခိုင်းပေမယ့် ဦးနိုင်က မဖယ်ပေးဘဲ သူလည်း ထိုဘက်ကို လှမ်းကြည့်ပြီးမှ …..
“ဘယ်သူမှ မရှိပါဘူးဟာ … ဒီနားက အိမ်တွေက လူမနေတဲ့ အလွတ်တွေချည်းပဲ။
လူအသွားအလာကလည်း မရှိကြပါဘူးဟ”
“မဟုတ်ဘူးနော် … ကျမတော့ ဖျတ်ခနဲ လှုပ်သွားတာ တွေ့လိုက်တယ်”
“ဪ … ယဥ်အေးရယ်၊ မိုးရွာပြီး လေတိုက်တော့ သစ်ပင်တွေ လှုပ်တာနေမှာပေါ့။
ခြံစည်းရိုးဘေးမှာလည်း မန်ကျည်းပင်ရှိတယ်လေဟာ။ ဒါမှမဟုတ် လျောက်သွားနေတဲ့ ခွေးတို့ဘာတို့ ဖြစ်မှာပေါ့။
လူမဟုတ်တာတော့ သေချာတယ်။ ဦး အာမခံတယ်”
ဦးနိုင်ဘက်က ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်ပြောလာတော့ ကျမလည်း မြင်လိုက်တာကို ဇဝေဇဝါဖြစ်သွားပါတယ်။ သူပြောသလို မိုးသက်လေကျရောက်ပြီး အမြင်တွေ မရှင်းတာလည်းမှန်ပါတယ်။
ပြီးတော့ ကျမရောက်ကတည်းက လမ်းပေါ်မှာလည်း ဖြတ်သွားဖြတ်လာတောင် မတွေ့ရပါဘူး။ ဒါကြောင့် စိုးရိမ်ရတာ တစ်မျိုးလျော့ပေမယ့် အိမ်ရှေ့ခန်းက တံခါးတွေမရှိတော့ အပြင်က လှမ်းကြည့်ရင် ကျမတို့ကို မြင်နိုင်ပါတယ်။
ထို့ကြောင့်ပဲ ကျမစိတ်ထဲ နေရတာ မသိုးမသန့်ဖြစ်လာပါတယ်။ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိတဲ့ ကျမကို ဦးနိုင်က နောက်ကနေသိုင်းဖက်ကာ ပွတ်သပ်နေရင်း အိမ်ခန်းထဲကို ပြန်ခေါ်နေခဲ့ပါတယ်။
“မိုးက သည်းလာပြီ။ ဒီမှာက တံခါးတွေမရှိတော့ မိုးပတ်လိမ့်မယ်။ လာပါ … ယဥ်အေးရယ်”
“မိုးက ဘယ်တော့ တိတ်မလဲမှ မသိတဲ့ဟာကို။ စောင့်နေလို့ရမလား။ မိုးချုပ်နေပြီ။ ကျမ အချိန်မှီအိမ်ပြန်ရဦးမယ်”
“အင်းပါ။ မိုးမတိတ်လည်း နည်းနည်းစဲတော့မှ ဦးလိုက်ပို့ပါ့မယ်။ စိတ်ချပါ”
“ဒါဆိုလည်း ဒီကပဲ စောင့်မယ်။ ခင်ဗျားဟာခင်ဗျား အခန်းထဲသွား”
“ယဥ်အေးပဲ လူမြင်မှာ ကြောက်တယ်ဆို။
လာပါ။ ဦးလည်း နေရတာ မဝသေးဘူး။
မကြာဘူး။ ခဏပဲ … လာပါ ယဥ်အေးရယ် …”
“ဟာ … တော်ပြီဆို … ခင်ဗျားက အသက်အရွယ်နဲ့မလိုက်အောင်ကို တော်တော် တဏှာကြီးတာပဲ .. အာ့ .. အရမ်းမဆွဲနဲ့ …”
တကယ်ပဲ ဦးနိုင်ရဲ့ တဏှာစိတ်ကို ကျမ လန့်မိပါတယ်။ အခုတင် တစ်ချီအားရအောင် ဆော်ပြီးတာကို နောက်တစ်ချီ လိုးဖို့ စိတ်အားသန်နေပါသေးတယ်။
စိတ်တင်မက၊ ကျမ ဖင်သားတွေကို ပွတ်သပ်ထိုးဆွနေတဲ့ သူ့ပစ္စည်းကြီးကလည်း ထိုးထိုးထောင်ထောင်နဲ့ ထကြွနေခဲ့ပါပြီ။ ကျမကို စတင်အဓမ္မကျင့်တဲ့ညကလည်း နှစ်ချီဆက်တိုက်ဆွဲခဲ့တာပါပဲ။
အခုလည်း ကျမကို သိုင်းဖက်ပြီး အခန်းထဲကို မရအရ ဆွဲခေါ်နေခဲ့ပါတယ်။ ကျမလည်း အားမတန်တော့ သူ့နောက်ကို လန့်လန့်နဲ့ပဲ ပြန်ပါသွားရပါတယ်။
သူကတော့ အခန်းထဲရောက်လို့ တံခါးပိတ်ပြီးတာနဲ့ ကျမကို အနားမပေးဘဲ ဆက်တိုက်တိုက်စစ်ဆင်နေခဲ့ပါတယ်။ နောက်ကနေ သိုင်းဖက်ရင်း ကျမပါး၊ လည်ပင်း၊ ပခုံးနဲ့ ကျောပြင်တစ်လျောက်ကို နမ်းရှိုက်လို့ ရင်သားတွေကို အင်္ကျီပေါ်ကနေ ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်နေခဲ့ပါတယ်။
ကျမမှာတော့ သူ့လက်တွေကြားမှာ ရုန်းဖယ်တွန်းရင်းနဲ့ပဲ အငြိမ်မနေနိုင်အောင် ဖြစ်လာရပါတယ်။ ဒီကြားထဲ သူ့လက်တစ်ဖက်က ကျမ ဝမ်းပြင်သားအပေါ် အသဲယားအောင် ပွတ်သပ်ရင်း ထဘီကြားထဲကို လက်ထိုးသွင်းလိုက်ပါတယ်။
ခုနက အလျင်လိုနေလို့ အတွင်းခံဘောင်းဘီပြန်မဝတ်ဘဲ အပြင်ကို ထထွက်သွားခဲ့ရတာပါ။ ဒီတော့ ထဘီကြားထဲ သူ့လက်တိုးဝင်လာတဲ့အခါမှာ ကျမ ဆီးခုံနဲ့ ပေါင်ခွကြားက အဖုတ်ပေါ်ကို ထိထိမိမိပဲ အုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်နိုင်ပါတော့တယ်။
ကျမမှာ ဖျဥ်းခနဲဖြစ်ပြီး ဖင်လေးနောက်ဆုတ်လို့ ရှောင်မိတယ်။ ဒီတော့ အနောက်က လီးကြီးပေါ်ကို ပိုဖိပွတ်သလို ဖြစ်ရပြန်ပါတယ်။ အဖုတ်နဲ့ ဖင်ကို ရှေ့နောက်ညှပ်ပြီး ပွတ်သပ်ထိုးဖိနေတော့ ရင်ထဲတလှပ်လှပ်ဖြစ်ကာ ဂဏာမငြိမ်ဖြစ်လာရပါတယ်။
အစကတည်းက ကပိုကရိုဝတ်ထားရတဲ့ ထဘီလေးကလည်း ခြေရင်းမှာ ကွင်းလုံးပုံကျသွားခဲ့ပါပြီ။ ကျမ လက်နဲ့လိုက်ဆွဲပေမယ့် မမှီတော့ပါဘူး။
ထဘီကို လှမ်းဆွဲဖို့ ကြိုးစားမိတဲ့ ကျမကို ဦးနိုင်က ဒီနေရာဟာ လူသွားလူလာ မရှိသလို အပြင်မှာ မိုးတွေရွာနေတာမို့ ဘယ်သူမှ မလာပါဘူးလို့ ပြောပါတယ်။ အပြင်မှာ မှောင်ရိပ်သန်းနေပြီး အခန်းထဲမှာ ပိုမှောင်နေခဲ့တာ မှန်ပါတယ်။
ဒါကြောင့် ကျမလည်း ထဘီကွင်းလုံးကျွတ်ကျသွားတာကို ဒီအတိုင်းပဲ ထားလိုက်ပါတော့တယ်။ ဦးနိုင်ကလည်း ဘယ်လိုမှတားမရတော့ပါဘူး။ ကျမကို အားရအောင် ထပ်လိုးဦးမှာ သိနေပါပြီ။
ကျမလည်း တစ်နေကုန် အပြင်ထွက်သလို ဖြစ်နေတာမို့ အိမ်ပြန်ချင်နေပါပြီ။ ဒါကြောင့်ပဲ အရှက်မရှိ ထဘီကျွတ်နေရတာနဲ့ ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်မှုတွေကို မတားတော့ဘဲ အလိုက်သင့်သာ နေပေးလိုက်ပါတော့တယ်။
ဒီတော့ သူ့စိတ်ကြိုက်ဖြစ်နေတာပေါ့။ သိုင်းဖက်ရင်း လက်တစ်ဖက်က ရင်သားတွေကို ဆုပ်နယ်သလို နောက်လက်တစ်ဖက်ကလည်း အဖုတ်ကို ပွတ်နှိုက်နေပါတယ်။
အနောက်ကနေလည်း ကျမ ဖင်နှစ်လုံးကြားကို သူ့လီး ပူပူမာမာကြီးနဲ့ ထိုးပွတ်နေပါသေးတယ်။ ခံစားလွယ်၊ ကာမစိတ် ထကြွလွယ်တဲ့ အစိတ်အပိုင်းတွေကို တပြိုင်တည်း ထိခတ်နှိုးဆွခံရတော့ ကျမမှာ ခြေပင်မခိုင်တော့ပါဘူး။
အသည်းယားမှု၊ ရင်လှိုက်ဖိုမှုများနဲ့အတူ တရှိန်ရှိန်နဲ့ ခံစားရခက်လာခဲ့ပါပြီ။ သူ့လက်တွေနဲ့ လီးကြီးရဲ့ကြားမှာ လူမှာလည်း မတ်မတ်မရပ်နိုင်တော့ဘဲ ပေါင်လေးကွ၊ ဒူးလေးယိုင်တိုင်တိုင်နဲ့ တဆတ်ဆတ်တုန်ညည်းနေရပါတယ်။
ကျမ ဖြစ်နေပုံက ဘေးကကြည့်နေရင် အလွန်ရှက်စရာ ကောင်းနေမှာပါ။ ကြယ်သီးတစ်ချို့ ပြုတ်ကွာနေတဲ့ အင်္ကျီဖရိုဖရဲ၊ ထဘီကွင်းလုံးကျွတ်ကာ အောက်ပိုင်းဟောင်းလောင်းနဲ့ ဒူးကွေးပေါင်ကွလို့ မတ်တတ်ရပ်ကာ အဖုတ်နှိုက် ခံပေးနေရတာပါ။
ဘယာကို ပင့်တင်ပြီး နို့ကို ဆုပ်နယ်လွန်းလို့ နာကာ စပ်ဖျဥ်းဖျဥ်းဖြစ်နေရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် နာနေတဲ့ကြားကပင် နို့တွေက ဆူကြွတင်းမာကာ နို့ရည်တွေစိမ့်ထွက်ပြီး တဖျဥ်းဖျဥ်းနဲ့ အသဲလှိုက်အောင် ခံစားနေရပါတယ်။
အဖုတ်လေးကလည်း လက်နှစ်ချောင်းပူးထိုးထည့်ပြီး အတင်းနှိုက်ဆွဲ ဖိချေနေတာမို့ စူးအောင့်နေရတာပါ။ အဖုတ် အထဲက လှိုက်ကာယားတက်ပြီး စောက်ရည်တွေ တဆစ်ဆစ်နဲ့ စိမ့်ထွက်နေခဲ့ပါတယ်။
ဦးနိုင်က ဒီလိုတွေ ဆက်လုပ်နေရင် ကျမမှာ မနေနိုင် မထိုင်နိုင် ပိုဖြစ်ရပြီး အရှက်ပိုရဖို့ပဲ ရှိပါတော့တယ်။ မပြီးနိုင်တဲ့ သူ့ကာမဆန္ဒတွေအောက်မှာ အရှက်မဲ့အောင် ဖြစ်ပျက်နေရပြီး အချိန်တွေပိုကြာမှာကိုလည်း စိုးရိမ်မိပါတယ်။
ဒါကြောင့်ပဲ အဖုတ်နှိုက်နေတဲ့ သူ့လက်ကို မရှိမယ့်ရှိမယ့်အင်အားလေးနဲ့ အတင်းဆုပ်ကိုင်ပြီး တော်ပါတော့၊ အချိန်မရှိတော့လို့ လုပ်မှာဖြင့် လုပ်ပါတော့လို့ ပြောရပါတယ်။ ဒီတော့မှ ဦးနိုင်က ကျမကို မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖြစ်အောင် ဆွဲလှည့်လိုက်ပါတယ်။
ပြီးတော့ ကျမ မျက်နှာကို စေ့စေ့စိုက်ကြည့်ပြီး လိုးရတော့မှာလားလို့ မေးပါတယ်။ ကျမလည်း ဘာမှ မပြောတော့ဘဲ ခေါင်းအမြန်ငြိမ့်ပြလိုက်တယ်။
ဦးနိုင်က ပြုံးပြီး ဒါဆို မြန်မြန်ပြီးအောင် လိုးပေးမယ်၊ အိပ်ရာပေါ်သွားပြီး ဖင်ကုန်းပေးလို့ ဆိုလာပါတယ်။ ကျမလည်း ရှက်သွားပေမယ့် သူပြောတဲ့အတိုင်း အိပ်ရာသဘောမျိုး ခင်းထားတဲ့နေရာကိုသွားကာ ဒူးထောက်ထိုင်လို့ စောင့်နေလိုက်ပါတော့တယ်။
ကျမအဖြစ်က ကိုယ့်ကိုလိုးမယ့်သူကို ဖင်ဟောင်းလောင်းနဲ့ အသင့်စောင့်ကြိုနေပေးရသူ ဖြစ်လို့နေပါပြီ။ ဒီလူကလည်း ကိုယ့်လင်ယောက်ျားမဟုတ်ပါဘူး။
ကိုယ်ချစ်လိုယူထားရတဲ့ လင်နဲ့တောင် ဒါမျိုး အသင့်ပြင်ပြီး အလိုးခံဖို့ မစောင့်ပေးဖူးပါ။ အခုတော့ တစ်ပါးသူရဲ့ လိုအင်ကို ဖြည့်ဆည်းပေးဖို့အတွက် လိုက်လျောနေမိတဲ့ ကျမကိုယ်ကျမ ရှက်ရွံ့ မနှစ်မြို့စိတ်တွေ ခံစားနေရပါတယ်။
သေချာတာကတော့ အခုလို လိုက်လျောပေးရတာဟာ ချစ်ခင်ကြင်နာစိတ် တစိုးတစိမှ မပါပါဘူး။ အကျပ်အတည်းတစ်ခုက အမြန်လွတ်မြောက်ချင်စိတ်ကပဲ အရှက်မဲ့ရတဲ့အခြေအနေကို တွန်းပို့သွားခဲ့တာပါ။
ကျမရဲ့ ကာမပိုင်လင်ယောက်ျားနဲ့တောင် ဒီလိုအရှက်မရှိ မပြုမူဖူးပါဘူး။ ကိုစိုးကတောင်းဆိုရင် ဖင်ကုန်းပေးပြီး အလိုးခံပေးဖူးပါတယ်။ ညားကာစနှစ်တွေမှာ လင်မယားနှစ်ယောက်ဟာ မှောင်မှောင်မဲမဲထဲ နှစ်ကိုယ်တူဆက်ဆံနည်းတွေကို တိုးတိုးတိတ်တိတ်နဲ့ မြိုင်ဆိုင်ခဲ့ကြပါတယ်။
နောက်ပိုင်း ကလေးတွေရလာမှ အချိိန်ယူနှူးနှက်တာမျိုး၊ ဖင်ကုန်းအလိုးခံတာမျိုးတွေ နည်းပါးခဲ့ရတာပါ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အခုတော့ ကိုယ့်လင်သားမဟုတ်တဲ့သူရှေ့မှာ အောက်ပိုင်းအဝတ်မကပ်နိုင်ဘဲ အလိုးခံဖို့ အသင့်ရှိနေရပါပြီ။
ကျမ ရှက်ရွံ့သိမ်ငယ်ပြီး စိတ်လှုပ်ရှားရပေမယ့် ဦးနိုင်ကတော့ အနားကို လျောက်မလာသေးပါဘူး။ ဒါကြောင့် ကျောပေးထိုင်နေတာကနေ သူ့ကို လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ သူက ဆက်လုပ်လေဆိုတဲ့သဘောနဲ့ မေးငေါ့ပြပြီးမှ လှမ်းလာပါတယ်။
ကျမကို သူပြောသလို ဖင်ကုန်းပြီး အသင့်နေခိုင်းတဲ့သဘောဆိုတာ နားလည်ပါတယ်။ ဒေါသစိတ်လေးဖြစ်သွားပေမယ့် သူ့အလိုမြန်မြန်ပြည့်ရင် ပြီးရောဆိုတဲ့စိတ်ပဲထားကာ ဒူးထောက် ဖင်ကုန်းလို့ နေပေးလိုက်ပါတော့တယ်။
ယောက်ျားတစ်ယောက်ရဲ့ရှေ့မှာ ဖင်ကိုစွင့်ကားပြီး လေးဘက်ကျကျ ကုန်းပေးထားရတဲ့ ကျမစိတ်ထဲမှာ ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားမှု အမျိုးမျိုးဖြစ်ပေါ်နေရပါတယ်။ သာယာတဲ့စိတ်ရယ်လို့ မဟုတ်ပေမယ့် ရှက်ရွံ့သိမ်ငယ်စိတ်နဲ့အတူ စိတ်လှုပ်ရှားမှုတွေက ထိိန်းမရအောင် ဖြစ်နေခဲ့ရပါတယ်။
ရှေ့မှာ ဖင်ကုန်းပြီး လာလိုးလှည့်ပါလို့ ဖိတ်ခေါ်နေတဲ့ ကျမကို ဦးနိုင်က အရသာခံကြည့်ကာ ရမ္မက်တွေ တိုးပွားနေတော့မှာပါ။ ကျမ အနေရခက်နေစဥ်မှာပဲ သူက ဖင်နောက်ရောက်လာပြီး နေရာယူလိုက်ပါတယ်။
ရောက်တာနဲ့ ဝိုင်းစက်စွင့်ကားနေတဲ့ ကျမ တင်ပါးတွေကို ပွတ်သပ်ရင်း ဆုပ်ကိုင်နေပါတယ်။ တစ်ဆက်တည်း သူနှိုက်ဆွထားလို့ အရည်တွေစိုနေတဲ့ အဖုတ်အကွဲကြောင်းကို ထိုးနှိုက်ပွတ်ဆွဲနေပါတယ်။
နဂိုကတည်းက ဖင်အပြောင်သားနဲ့ ကုန်းပေးထားရလို့ ရှက်နေရတဲ့ ကျမမှာ ပိုအနေရခက်ရပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ လုပ်မှာဖြင့် မြန်မြန်လုပ်ပါတော့လို့ စိတ်မရှည်သံနဲ့ ပြောလိုက်ရတယ်။
ဒီတော့မှ ဦးနိုင်ဟာ ကျမခါးကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ မြဲမြဲဆုပ်ကိုင်ပြီး လီးကို အဖုတ်ဝမှာ တေ့လို့ ဖိထောက်ထားလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့မှ ခါးကိုစုံကိုင်ဆွဲလို့ အဖုတ်ထဲကို လီးတဆုံး ဆောင့်သွင်းချလိုက်ပါတော့တယ်။
ကျမမှာ အားခနဲအော်ပြီး ခါဆင်းသွားရတယ်။ သူ့လီးကြီးက ကျမအဖုတ်ထဲ အရှိန်နဲ့ ဆောင့်တိုက်ခံလိုက်ရတာလေ။ ဒီတော့ အသားလေးများ တဆတ်ဆတ်တုန်ကာ ခေါင်းလေးမော့ ဖင်လေးတုန်လို့ မချိမဆံ့ညည်းသံလေး ထွက်ပေါ်နေရပါတယ်။
သူကတော့ ဒီတစ်ခါ ကျမကို အနားမပေးတော့ဘဲ ဆက်တိုက်ကို လိုးလာပါတော့တယ်။ သူ့ဆောင့်လိုးတိုင်း ကျမမှာ ဖင်ကုန်းထားတာကနေ အရှေ့ကို ငိုက်ကျသွားရပါတယ်။ သူက ခါးကိုဆွဲပြီး ပုံစံမပျက်အောင်ထိန်းလို့ လိုးနေခဲ့ပါတယ်။
သူက မညှာတော့ဘဲ တဖြောင်းဖြောင်းနဲ့ ဆူညံနေအောင်ကို အားမာန်အပြည့်နဲ့ ဆက်တိုက်ကို ဆောင့်လိုးနေခဲ့တာပါ။ ကျမရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းကတော့ ပရမ်းပတာကို ခါရမ်းတုန်တက်နေရပါတယ်။
ဒါပေမယ့် သူက ခါးအရင်းကို မြဲမြဲဆုပ်ကိုင်ထားလို့ ကျမ ဖင်လုံးတွေဟာ သူ့လက်ထဲမှာ ပုံစံမပျက် ရှိနေရပါတယ်။ ဒီတော့ တင်းပြောင်စွင့်ကားနေတဲ့ ဖင်လုံးတွေဟာ သူဆောင့်လိုးတဲ့ဒဏ်ကို လှိမ့်ပိတ်ခံပေးနေရပါတော့တယ်။
ကျမမှာတော့ ထိမိပြင်းထန်လွန်းတဲ့ ဆောင့်ချက်တွေအောက်မှာ တစ်ကိုယ်လုံး ထူပူကျိန်းစက်လို့ အလူးအလဲဖြစ်နေရပါတယ်။ နားထင်ကြောများ တဒိတ်ဒိတ်ခုန်အောင် ထိရှလွန်းရပြီး လူမှာလည်း တဖြန်းဖြန်း၊ တရှိန်ရှိန်နဲ့ ဖြစ်ပေါ်လာရပါတယ်။
ပြင်းရှတဲ့ နာကျင်ခံခက်မှုတွေကပဲ တောင့်တမှုတွေ ပိုဖြစ်စေရပါတယ်။ အရှိန်ပြင်းပြင်း ရိုက်ခတ်မှုတွေက တပ်မက်မှုတွေကို တိုးပွားလာစေရပါတယ်။
မချိမဆံ့ ညည်းညူနေရတဲ့ ဝေဒနာတွေကနေ မလွန်ဆန်နိုင်တဲ့ ယစ်မူးမှုတွေဆီ ကူးပြောင်းလာစေရပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ဦးနိုင်ရဲ့ ဆောင့်လိုးချက်တွေကို ဖင်လေးကော့၊ ရင်လေးဝပ်ပြီး ခေါင်းလေးမော့ကာ အံ့ကြိတ်တင်းခံနေပေးမိပါတယ်။
အခန်းလေးထဲမှာတော့ မာန်သွင်းဆောင့်လိုးသံတွေရယ်၊ အသားချင်းရိုက်ခတ်သံ တဖြောင်းဖြောင်းရယ်၊ ကျမရဲ့ မချိမဆံ့ညည်းသံ အစ်အစ်တွေရယ်နဲ့ ဆူညံနေခဲ့ပါတယ်။ ကျမမှာလည်း သူ့အလိုးတွေကြောင့် တုန်ခါရမ်းရင်း၊ အကြောများတုန့်ဆွဲကာ တဆတ်ဆတ် တုန်တက်လို့ အခါခါ ကောင်းနေမိပါတယ်။
ကာမ ပြီးခြင်း၊ မပြီးခြင်းကိုပင် မဝေခွဲနိုင်အောင်ကို အရသာနဲ့ ဝေဒနာကြားမှာ လူးလှိမ့် ခံစားနေရတာပါ။ နောက်ဆုံး အဖုတ်ထဲက စီးပိုင်ကျဥ်တက်မှုနဲ့ တစ်ကိုယ်လုံး တဖျဥ်းဖျဥ်းဖြစ်ပေါ်နေရတာကိုပဲ သိပါတော့တယ်။
ခံစားမှုတွေနောက်ကိုလိုက်ပါပြီး လေထဲလွင့်မျောနေသလို ခံစားနေရပါတယ်။ ကျမကို စိတ်ကြိုက်လိုးရလို့ အားရကျေနပ်ပြီး ကျုံးဝါးရေရွတ်နေတဲ့ ဦးနိုင်စကားသံတွေကိုလည်း မနာကျည်းနိုင်လောက်အောင်ပင် ကာမအဆိပ်တွေ သင့်ပြီး ယစ်မူးနေခဲ့ရပါတော့တယ်။
�ဖေါင်း .. ဖေါင်း … ဖွပ် … အင့် .. ဖေါင်း …
အာ့ … အား … အား … အ … အွတ် … အား …
“အား … လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ ယဥ်အေးရယ် …
မင်း ဖင်လုံးလေးတွေက တင်းပြီး တုန်နေတာပဲ … အရမ်းလှတယ် …
ဒီစပ်ပတ်ကို လိုးရတာ အရသာ ရှိလိုက်တာ .. အင့် … ကောင်းလား … ဟင် …
ဒီယောက်ျား လိုးပေးတာ ကောင်းရဲ့လား .. ဟင် … ငါ့မယားလေး … အင့် … လှလိုက်တာ … အင့် … အင့် …”
ဦးနိုင်ကတော့ ကျမကို သူ့မယားလို သဘောထားပြောဆိုပြီး မညှာမတာ လိုးနေခဲ့ပါတယ်။ သူနဲ့ကျမက ချစ်လို့ကြိုက်လို့ အခုလို ဖြစ်နေကြတာမဟုတ်ဘူးလေ။
သူ့ရဲ့ မသင့်တော်တဲ့ ရမ္မက်တွေကြောင့်သာ လိုးနေခံနေကြရတာ မဟုတ်လား။ ဒီတော့လည်း အချောင်ကြာကူလီရိုက်ပြီး ရယူထားရတဲ့ ကျမလို မိန်းမမျိုးကို လိုးခွင့်ရတုန်း အကြိုက်ဖြုတ်နေခဲ့တာ မဆန်းပါဘူး။
ကျမအပေါ် အရင်ကတည်းကရှိနေခဲ့တဲ့ တပ်မက်စိတ်တွေကို ရမ္မက်ကြမ်းတွေနဲ့အတူ ဖွင့်ထုတ်ချခံနေရတာပါ။ ကျမမှာတော့ သူကိုင်တွယ်ဆောင့်လိုးသမျှကို တစ်ကိုယ်လုံး ခါရမ်းရင်း ညည်းသံပင် ပီသအောင် မထွက်နိုင်တော့ပါ။
အရှိန်နဲ့ ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း အရင်တစ်ချီ ပန်းထည့်ထားတဲ့ လီးရည်လက်ကျန်နဲ့ စောက်ရည်တွေက အပြင်ကိုပင် စင်ထွက်စီးကျနေရပါတယ်။ ကျမ ပေါင်ခွဆုံနဲ့ ပေါင်တံလေးတွေပင် ပေပွစေးကပ်နေခဲ့ပါပြီ။
ဦးနိုင်ကလည်း လိုးချက်တွေ ပိုမြန်ကာ ဆောင့်အားတွေက မီးပွင့်မတတ်ပါပဲ။ သူ့လီးကြီးကလည်း ပိုကြီးလာသလားထင်ရအောင်ပင် ကျမအဖုတ်လေးဟာ ဖူးယောင်တင်းကားနေရပါတယ်။
ကျမတင်ပါးဆုံကို သူ့အားကြီးနဲ့ မြဲမြဲဆုပ်ကိုင်ကာ လိုးနေရင်းကနေ ပခုံးကို လှန်းဆွဲလိုက်ပါတယ်။ နောက်လက်တစ်ဖက်ကလည်း သူ့ဆောင့်အားကြောင့် တုန်ခါရမ်းနေတဲ့ ကျမ နို့ကို လှမ်းဆွဲလာပါတယ်။
ထိုနောက်မှာတော့ ပခုံးနဲ့ နို့ကို အတင်းဖမ်းချုပ် ဆုပ်ကိုင်ကာ ဆောင့်လိုးနေခဲ့ပါတယ်။ ကျမကိုယ်ပေါ်မှာလည်း အဝတ်အစား မကပ်သလောက် ဖြစ်နေခဲ့ရပါပြီ။
အင်္ကျီနဲ့ ဘယာစီယာလေးမှာလည်း ကြယ်သီးတွေပြုတ်ပြီး လည်ပင်းနားအထိ ပင့်တင်ခံထားရတာပါ။ ဒီတော့ တစ်ကိုယ်လုံး အဝတ်မဲ့နေသလိုဖြစ်ကာ ယောက်ျားတစ်ယောက်ရဲ့အလိုးကို ဖင်ကုန်းခံပေးနေရပါပြီ။
ဒါပေမယ့် ရှက်စိတ်မဝင်နိုင်တော့အောင်ပါပဲ။ ကျမနို့တွေကို သူ့အားကြီးနဲ့ ဖျစ်ညှစ်ပြီး ဆောင့်ဆွဲလိုးသမျှကို မချိမဆံ့ ခံရင်း အသိတွေ လွတ်နေရပါတယ်။
အဖုတ်ထဲက ထူပူစူးအောင့်မှုဟာ မျက်လုံးထဲ မိုက်ခနဲ ပြာခနဲဖြစ်အောင် ပြင်းလွန်းလှပါတယ်။ ရင်သားနဲ့ အဖုတ်ထဲက နာကျင်ခံခက်မှုတွေဟာ ကြီးမားလွန်းလို့ ခွဲခြား မခံစားနိုင်တော့အောင်ပါ။
ကိုယ်လုံးလေး တွန့်လိမ်ကော့ပျံလို့ မျက်ဖြူလန်တက်အောင် ခံနေရရင်း ကာမယင်းများထနေရပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ သူဟာ အဆက်မပြတ် ဆောင့်လိုးနေရင်း လီးကိုဆွဲထုတ်ကာ အားခနဲ အော်ညည်းရင်း ကျမ တင်ပါးပေါ်ကို သုတ်ရည်တွေ ပန်းထုတ်လိုက်ပါတော့တယ်။
ကျမ ပခုံးနဲ့ နို့ကို ဆွဲထားတာကနေ လွှတ်ပေးလိုက်ချိန်မှာပဲ ကျမကိုယ်လေးဟာ ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို ပစ်ကျသွားရပါတယ်။ သူ့သုတ်ရည်ပူနွေးနွေးတွေက ကျမ တင်ပါးပေါ်တင်မကဘဲ ကျောပြင်ပေါ်ကိုပါ ဖြန်းပက်ခံလိုက်ရပါတယ်။
သူကတော့ အကောင်းကြီးကောင်းကာ ညည်းညူလို့ ကျမကိုယ်ပေါ်ကို လီးရည်တွေ ထုတ်ပန်းစွန့်ထုတ်ရင်း အရသာရှိနေတော့မှာပါ။ ကျမမှာတော့ သူလွှတ်ချထားတဲ့အတိုင်း ဝမ်းလျားလေးမှောက်ကာ တဆတ်ဆတ် တုန်ယင်လို့ ကာမဒဏ်များကို ခံစားမိန်းမောနေရပါတယ်။
မနားတမ်း အားမာန်ပြင်းပြင်းနဲ့ အရှိန်တင်လိုးဆောင့်လိုးသမျှကို လှိမ့်ပိတ်ခံပေးခဲ့ရတာမို့ တစ်ကိုယ်လုံး မလှုပ်နိုင်လောက်အောင် အားအင်တွေ ကုန်ခမ်းနွမ်းချိသွားရပါတယ်။ အဖုတ်ဟပြဲ၊ စောက်ရည်တရွှဲရွှဲ၊ ဖင်အပြောင်သားနဲ့ သုတ်ရည်တွေ ပေပွလို့ မောပန်းနွမ်းနယ်သမျှကို အသက်ကိုမျှင်းရှူကာ ငြိမ်သက်နေမိပါတယ်။
အစက သူမြန်မြန်ပြီးရင် မြန်မြန်ထပြန်မယ်လို့ တွေးထားပေမယ့်လည်း အခုအခါမှာတော့ လှုပ်တောင်မလှုပ်နိုင်တော့အောင်ပါ။ နာကျင်ခံခက်ပြီး ရင်လှိုက်ဖို မောပန်းခဲ့ရတာတွေကလည်း များခဲ့ရတာမို့ အသိလည်း ကောင်းကောင်းမကပ်နိုင်သေးအောင်ဖြစ်နေရပါတယ်။
ဝေဒနာနဲ့ အရသာကြားမှာ အလူးအလဲခံပေးခဲ့ရတာမို့ အားပြတ်နွမ်းနယ်သွားကာ ဆက်မှေးနေမိပါတယ်။ ဦးနိုင်လည်း ကျမကိုဖက်ကာ ခဏမှေးနေပြီးမှ သူ့ပုဆိုးကိုယူပြီး ကျမကိုယ်ပေါ်မှာပေကျံနေတဲ့ သုတ်ရည်တွေကို သုတ်ပေးနေပါတယ်။
ကျမလည်း သူ့ကို ဘာမှ မတားဆီးမိပါဘူး။ နွမ်းလျလျလေးနဲ့ ငြိမ်သက်နေမိပြီးမှ အိမ်ပြန်ဖို့ကို အသိဝင်ရပါတယ်။ ဒါကြောင့် အားတင်းကာ ထရင်း ကျမ အဝတ်အစားတွေကို ပြန်ကောက်ယူ ဝတ်နေမိပါတယ်။
သူ့ကိုလည်း စကားမပြောမိပါဘူး။ အိမ်မက်မက်နေသူပမာ ကိုယ့်ဟာကိုယ် အဝတ်များ ပြန်ဝတ်နေမိပါတယ်။ ဒီလို ဝတ်နေရင်း အိမ်ပြန်ရောက်ရင် ရင်ဆိုင်ရမှာတွေကို တွေးမိကာ ကြောက်စိတ်က ဝင်လာရပါတယ်။
ဒီအချိန်မှာ ရှက်ရွံ့စိတ်ထက် ကြောက်လန့်တုန်လှုပ်စိတ်က ကြီးစိုးနေခဲ့ပါတယ်။ ကျမ ယောက်ျားကိုလည်း ဘယ်လိုမျက်နှာချင်းဆိုင်ရမှန်းပင် မသိတော့ပါ။
အချိန်ကလည်း မိုးချုပ်နေပြီမို့ ကိုစိုးက ပြန်ရောက်နေတော့မှာပါ။ ကိုစိုးက ဘာမှမသိရင်တောင် ကျမကတော့ သူ့မျက်နှာကို ရဲရဲကြည့်ရဲဖို့ မဖြစ်နိုင်တော့ပါ။
ကျန်တာကို ထားဦး၊ သမီးကို ပစ်ထားပြီး ညမိုးချုပ်တဲ့အထိ အပြင်မှာနေတာကိုက ကျမမှာ အပြစ်ရှိနေခဲ့ပါပြီ။ တခြားယောက်ျားတစ်ယောက်နဲ့ လိုးနေလို့ဆိုတာသာ သိရင်တော့ ကျမ အသက်နဲ့ကိုယ် အိုးစားကွဲရပါလိမ့်မယ်။
ဒါကြောင့်ပဲ ကိုစိုးကို မတွေ့ရဲသလို အိမ်မပြန်လို့လည်း မဖြစ်ပြန်ပါ။ ဘာဆက်လုပ်ရမှန်း မသိ၊ ဒီနေ့ညကို ဘယ်လိုဖြတ်သန်းရမှန်းလည်း မစဥ်းစားတတ်တာမို့ သေသာသေလိုက်ချင်ပါတော့တယ်။
ဒါကြောင့် ဦးနိုင်ကိုလည်း ဘာမှ စကားမပြောတော့ဘဲ သူ့စက်ဘီးနောက်မှာ ထိုင်ပြီး အသိမဲ့သူလို လိုက်လာမိတယ်။ သူကတော့ ဘာတွေပြောနေမှန်း မသိပါဘူး။ ကျမ ကြောက်ရွံ့ထိတ်လန့်နေတာကို သူလည်း ရိပ်မိနေတာမို့ အားပေးနေတာပဲ ဖြစ်မှာပါ။
ကျမလည်း ကိုစိုးစောင့်နေမယ့် အမေ့အိမ်ကို မပြန်ရဲပါ။ ဘာဆက်လုပ်ရမှန်းလည်း မသိ။ လိပ်ပြာမလုံဘဲ ကြောက်လန့်နေမိတာမို့ ဖြစ်နိုင်ရင် ဘယ်သူနဲ့မှ ရင်မဆိုင်ဘဲ တစ်နေရာရာကိုသာ ထွက်ပြေးသွားချင်ပါတယ်။
လူမမယ် သားနဲ့သမီးမျက်နှာကို မြင်ယောင်ပြီး ပိုဝမ်းနည်းရတယ်။ ထွက်မပြေးရက်ပါ။ ပြီးတော့ မိသားစုကို ချစ်ကာ ဦးစားပေးတတ်တဲ့ ကျေးဇူးရှင် လင်ယောက်ျားက ဘာမှ မသိဘဲ စောင့်မျှော်နေရှာတာကိုလည်း သနားမိတယ်။
ကျမမှာ အိမ်လည်း မပြန်ရဲ၊ ကြံရာလည်း မရတဲ့အဆုံး ဦးနိုင်ကို အမအိမ်ဘက်ပဲ လိုက်ပို့ခိုင်းလိုက်ပါတယ်။ အမတို့ လမ်းထိပ်အရောက်မှာပဲ အမက မှောင်ရိပ်က ထွက်လာပြီး ကျမကို လှမ်းခေါ်ပါတယ်။ ကျမလည်း အားကိုးမဲ့နေချိန်မှာ အမကို တွေ့တော့ ဘာမှမပြောနိုင်ဘဲ ဖက်ကာ ငိုချလိုက်မိပါတယ်။
“ဟဲ့ … ယဥ်အေး … မငိုနဲ့လေ … လမ်းလယ်ကြီးမှာ … ဟဲ့”
“အမ … အမ … ကျမလေ …”
“အေး .. အေး .. အမသိတယ်။ ညည်းခံစားနေရမှာကို အမသိတယ်။
အဲဒါကြောင့်ပဲ မိုးချုပ်လာတော့ စိတ်မချလို့ ထွက်စောင့်နေတာ .. ညည်းတို့ကလည်း မိုးတော်တော်ချုပ်တဲ့အထိ နေရလား”
“အဲဒါက …”
“အေးပါ .. အမက အပြစ်ပြောတာ မဟုတ်ပါဘူး။ ဦးနိုင်ကလည်းလေ … ဘယ်လိုလုပ်တာလဲ။
သူ့ယောက်ျားပြန်ရောက်နေပါတယ်လို့ ကျမကြိုမှာလိုက်ရဲ့နဲ့ … ဦးနိုင်တွေ့ချင်လွန်းနေလို့သာ ကျမ မတားခဲ့တာ …
ကဲ .. ကဲ .. ယဥ်အေးကို ကျမနဲ့ထားခဲ့။ ရတယ် … ကျမ ကြည့်လုပ်လိုက်မယ်”
“ရပါ့မလား မဝေ။ ဦး ဘာလုပ်ပေးရမလဲ”
“ရတယ်ဦးနိုင်။ အခုတော့ ဦးနိုင် အမြန်ပြန်သွားတာ အကောင်းဆုံးပဲ။
ကျန်တာကို ကျမ တာဝန်ယူတယ်။ ဘာမှ မဖြစ်စေရဘူး။
ဦးနိုင် စိတ်ချလက်ချနဲ့ ပြန်သွားပါ”
“အင်းပါ။ ဒါဆိုရင် ဦး ပြန်လိုက်ပါ့မယ်။
ဒါပေမယ့် တစ်ခုခု ပြဿနာတက်ရင် ဦးကို အမြန်အကြောင်းကြားပါနော်။ ဦး တာဝန်ယူပါတယ်။
သူက သိပ်ကြောက်နေတာ။ အဲလိုကြောက်နေမှ ပိုရှုပ်ကုန်မယ်။ မဝေ သေချာထိန်းပေးလိုက်ပါဦး။
ဒါဆို ဦးပြန်ပြီ။ ယဥ်အေး … ဦးပြန်ပြီနော် …”
ဦးနိုင်က အမနဲ့ အပြန်အလှန်ပြောရင်း နှုတ်ဆက်ကာ ပြန်သွားပါတယ်။ ကျမလည်း ဘာမှ ဝင်မပြောဘဲ အမကိုဖက်ကာ ငိုနေမိပါတယ်။ ကျမရင်ထဲမှာ ဝမ်းနည်းတာနဲ့ ကြောက်လန့်တာပဲ ရှိပါတယ်။
“ယဥ်အေး … ဘာဖြစ်နေလဲ။ ညည်းစိတ်ထဲရှိတာ အမကို ပြောအေ”
“အမ .. ကျမ အိမ်မပြန်ရဲဘူး။ ကိုစိုးကို မျက်နှာချင်းမဆိုင်ရဲတော့ဘူး”
“ဟင် !!! ဒါဖြင့် ဘာဖြစ်ချင်လဲ။ ဦးနိုင်နဲ့ လိုက်သွားချင်လား”
“အို ! ဘာလို့ သူနဲ့ လိုက်ရမှာလဲ။ အခုလို ကျမ ဖြစ်နေရတာ အဲလူယုတ်မာကြောင့်။
သူ့နောက်ကို လိုက်စရာ အကြောင်းကို မရှိဘူး။ ကျမမှာ အပြစ်ရှိလို့ ကိုစိုးကို ရင်မဆိုင်ရဲတာက သတ်သတ်။
ကိုစိုးကို ပစ်ပြီး သူနဲ့လိုက်ရအောင်တော့ ကျမ မရူးသေးပါဘူး”
“အေးပါ။ အမက သဘောပြောတာပါ။
ဒါဆို ညည်းအိမ်မပြန်လို့ ရပါ့မလား။ ညည်းယောက်ျားကို ဘယ်လောက်ရှောင်နိုင်မှာလဲ”
“ကျမလည်း မစဥ်းစားတတ်တော့ဘူး။ သားနဲ့သမီးကိုလည်း ပစ်မထားရက်။
ကြောက်တာကလည်း ကြောက်နဲ့ ဘာဆက်လုပ်ရမှန်း မသိတော့ဘူး”
“အဲဒါပြောတာပေါ့။ ကြောက်တာက ကြောက်ပေါ့။
ဒါပေမယ့် ကလေးတွေ ရှိသေးတယ်လေ။ ညည်းကြောက်ပြီး ရှောင်ပုန်းနေလို့ရမလား …
ပြီးတော့ ညည်းနဲ့ ဦးနိုင်ဖြစ်တာကို ဘယ်သူမှ မသိဘူးလေ။ ဟန်မပျက်နေနိုင်ရင် ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး”
“အဲလို မနေနိုင်လို့ ခက်နေတာပေါ့။ မနက်ကမှ သမီးကို ပစ်ထားပြီး လျောက်မသွားဖို့ ထပ်သတိပေးသေးတယ်။
အခု မိုးချုပ်နေပြီ။ ဦးနိုင်နဲ့ အကြောင်းသာ ထပ်သိသွားရင်တော့ နှစ်ယောက်လုံးကို သတ်မှာ ..
ကျမအပြစ်နဲ့ကျမ သေရတာ မကြောက်ဘူး။ သေသင့်တယ်။ ဒါပေမယ့် ကိုစိုးက ကျမတို့ကို သတ်ပြီး ထောင်ကျရမှာလေ။ ကလေးတွေ ဘယ်လိုလုပ်မလဲ။
နောက်ဆုံး … ကျမတို့အကြောင်းကို မသိရင်တောင် ကျမ လိပ်ပြာမလုံဘူး။ စိုးတထိတ်ထိတ်နဲ့ နေရတာကိုလည်း ပိုကြောက်နေမိတယ်။
မနေ့ကညကလည်း တစ်ညလုံး ထိိတ်လန့်နေရတာ။ အခုထပ်ဖြစ်တယ်ဆိုတော့ ဘယ်လိုမှ ဟန်မဆောင်နိုင်တော့ဘူး”
“အေး .. ဟန်မဆောင်နိုင်လည်း ဒီရက်ပိုင်းတော့ ရအောင်ဆောင်ရမှာပဲ။
ညည်းယောက်ျားက ဒီရက်ပိုင်းထဲ ပြန်ထွက်မှာဆို။ သူ နယ်မထွက်ခင်အထိတော့ ဟန်မပျက်နေပါဦး။
နောက်မှ ခေါင်းအေးအေးနဲ့ တစ်ခုခု စဥ်းစားဆုံးဖြတ်ကြတာပေါ့နော်။
ငါ့ညီမရယ်။ ဒီတစ်ရက်နှစ်ရက်တော့ စိတ်အားလေး တင်းထားပါ။ အနည်းဆုံးတော့ ညည်း သားနဲ့ သမီးအတွက်ပေါ့။
သူ ခရီးထွက်မှ ကလေးတွေအတွက်ပါ အကောင်းဆုံး ဖြစ်နိုင်မယ့် တစ်ခုခုကို စဥ်းစားကြမယ်နော် … နော်”
“အမရယ် … ကျမ ဘယ်လိုမှ မဖြစ်လို့ပါ”
“ယဥ်အေးရယ် … ညည်း ကြောက်နေတာက ပိုခက်နေတာ …
အခု မိုးချုပ်တဲ့ ကိစ္စက ငါတာဝန်ယူတယ်။ ငါလည်း အမေ့အိမ်လိုက်ခဲ့မယ်။
ဘာမှ မဖြစ်စေရဘူး။ ဦးနိုင်ကိစ္စကလည်း သူ ဘယ်လိုမှ မသိနိုင်ပါဘူးအေ။
အိမ်မပြန်ဘဲ ရှောင်နေမှ အကုန်သိကုန်မှာ။ အဲတော့မှ တုတ်တပြက်၊ ဓါးတပြက်တွေ ဖြစ်ကုန်မယ်။
ညည်း လိပ်ပြာမလုံလဲ ဒီတစ်ရက်၊ နှစ်ရက်လောက် သည်းခံပြီး နေလိုက်ပါ …
ကလေးတွေက ညည်းမရှိလို့ ဖြစ်မလား …
လာပါ … အိမ်ပြန်ရအောင်နော် …”
အမကတော့ ကျမကို နှစ်သိမ့်ပြီး အမေ့အိမ်ဘက် ဆွဲခေါ်လာပါတယ်။ လမ်းတစ်လျောက်လည်း ဘယ်သူမှမသိနိုင်တာမို့ ဟန်မပျက်နေဖို့နဲ့ ဘာမှ ဖြစ်မလာနိုင်ပါဘူးဆိုတာကို တတွတ်တွတ်ပြောကာ အားပေးလာခဲ့ပါတယ်။
အမေ့အိမ်ရှေ့အရောက်မှာပဲ အိမ်ဝိုင်းအဝင်နားက ထိုင်ခုံတန်းပေါ်မှာ ကိုစိုးကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ အမရဲ့ အားပေးမှုကြောင့် စိတ်အားတင်းထားခဲ့ပေမယ့် ကိုစိုးကို တွေ့လိုက်ရချိန်မှာတော့ ကျမဟာ ဟန်မဆောင်နိုင်အောင် သွေးပျက်နေမိပါတယ်။
ဒါကြောင့် ကိုစိုးမျက်နှာကိုလည်း မကြည့်ရဲပါဘူး။ အိမ်ပေါ်ကိုပဲ လှမ်းတက်ရင်း သမီးလေးအနားကို သွားကာ ရင်ခွင်ထဲထည့်လို့ တင်းတင်းဖက်ထားမိပါတယ်။
သွေးပျက်ချောက်ချားပြီး တုန်လှုပ်မှုက ကြီးနေခဲ့တော့လည်း ကျမခေါင်းထဲ ဟာလာဟင်းလင်းဖြစ်ကာ အသိမဲ့သူတစ်ဦးလို ကြောင်ငေးကာ ထိုင်နေမိပါတယ်။ ဘယ်သူတွေဘာတွေပြောလို့၊ ဘာလုပ်နေမှန်းမသိအောင်ကို မျက်လုံးအကြောင်သားနဲ့ ဖြစ်နေခဲ့ရတာပါ။
အမှားကျူးလွန်ထားသူရဲ့ စိတ်တစ္ဆေက ကျမကို ခြောက်လှန့်နေခဲ့ပါတယ်။ ဒီလို ငိုင်တွေပြီး ထိုင်နေမိတာကနေ အမေက လက်မောင်းကို ကိုင်လှုပ်ပြီးခေါ်မှ လက်ရှိအခြေအနေကို သတိပြန်ရပါတယ်။
ကျမအနားမှာ မတ်တတ်ရပ်နေတဲ့ ကိုစိုးကိုတွေ့ရတော့ ကြောက်နေမိတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ သူက အိမ်ပြန်ဖို့ ခေါ်တာကို ပြန်မလိုက်ဘူး ငြင်းမိတာပါ။
အမေက ဘုမသိ ဘမသိနဲ့ ပြန်ဖို့ အတင်းပြောနေတာကို ဆူအောင့်ကာ သမီးကို ချီပြီး အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ပြေးရပါတယ်။ ကိုစိုးကတော့ ကျမကို ခေါ်မရတော့ အတင်းထပ်မခေါ်ဘဲ ပြန်သွားတယ်နဲ့ တူပါတယ်။ အိမ်မှာလည်း သားက ကျန်နေခဲ့သေးတာလေ။
ကျမမှာသာ အိပ်ခန်းထဲရောက်ကတည်းက သမီးကို ဖက်ပြီး ကြိတ်ကာ ရှိုက်ငိုနေမိပါတယ်။ အမေ့ရဲ့တဖျစ်တောက်တောက် ဆူပူနေတာကိုလည်း ကြားပေမယ့် နားထဲမဝင်နိုင်တော့ပါဘူး။
မှားခဲ့တဲ့အပြစ်ကြောင့် ဖြစ်ရတဲ့ နောင်တနဲ့ အပူမီးက ကျမကို ခြောက်လှန့်နှိပ်စက်နေခဲ့ပါတယ်။ ကျမ အမူအရာပျက်နေတာကို ကိုစိုး ရိပ်မိသွားနိုင်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဘယ်တတ်နိုင်မှာလဲ။
အမပြောသလို ဟန်မပျက်နေဖို့ ကြိုးစားပေမယ့် ရမှမရတာလေ။ တခြားယောက်ျားတစ်ဦးနဲ့ လောလောလတ်လတ် အလိုးခံထားရတဲ့ ကျမက သူနဲ့ ဘယ်လိုလိုက်အိပ်ရဲပါ့မလဲ။
ကြာကူလီ ဦးနိုင်က ကျမကို တစ်ကြိမ်နဲ့တောင် အားမရဘဲ သူ့စိတ်ကြိုက် လိုးထားခဲ့တာလေ။ သူ့အပိုင်မဟုတ်တဲ့ သူများမယားဆိုတော့လည်း တန်ဖိုးထားမှု မရှိဘဲ မညှာမတာ လိုးသွားခဲ့တာ မထူးဆန်းပါဘူး။
ကျမ ခန္ဓာကိုယ်လေးဟာ သူ့ရမ္မက်စိတ်ရိုင်းတွေကြောင့် နွမ်းနယ်အားအင်မဲ့နေခဲ့ရပါတယ်။ ယောက်ျားကြီးတစ်ယောက်ရဲ့ စိတ်ရှိသလို ကိုင်တွယ်လိုးဆောင့်ခဲ့တဲ့ ဒဏ်တွေက ကျမကိုယ်ပေါ်မှာ ထင်ကျန်နေတုန်းပါပဲ။
ကုန်ကုန်ပြောရရင် သူ့လီးရည်၊ သုတ်ရည်တွေကို ကျမ အဖုတ်နဲ့ ကိုယ်ခန္ဓာအပေါ်မှာ စွန့်ထုတ်ပက်ဖျန်းသွားခဲ့တာလေ။ ကျမအဖုတ်ထဲမှာဆိုရင် သူပန်းထည့်သွားတဲ့ သုတ်ရည်တွေ ကပ်ငြိစွဲကျန်နေဦးမှာပါ။
ဒီလို အခြေအနေနဲ့ ကျမက လင်ယောက်ျားနဲ့ အတူလိုက်အိပ်ရဲပါ့မလား။ တစ်ပါးသူရဲ့ ကိုယ်နံ့ပြင်းပြင်းတွေ စွဲထင်နေမယ့် ကျမခန္ဓာကိုယ်နဲ့ လင်ယောက်ျားနဲ့အတူ အိပ်ရဲလောက်အောင် လိပ်ပြာမသန့်ပါဘူး။
လိုက်အိပ်ရဲတယ်ဆိုရင်တောင် အကင်းပါးတဲ့ ကိုစိုးက ရိပ်မိမှာပါ။ မနေ့ညက ဒါမျိုး လောလောလတ်လတ် အလိုးခံထားရတာ မဟုတ်ဘဲနဲ့တောင် တစ်ညလုံး ကျမ သွေးပျက်ချောက်ချားနေခဲ့ရတာလေ။
ဘာမှမသိရှာဘဲ အိပ်ပျော်နေတဲ့ ယောက်ျားကိုတောင် စေ့စေ့မကြည့်ရဲ၊ အသားချင်းမထိရဲလောက်အောင် သိမ်ငယ်ကြောက်ရွံ့ခဲ့ရပါတယ်။ အခုလို အလိုးခံထားရတဲ့အခြေအနေနဲ့တော့ ဘယ်နည်းနဲ့မှ လိုက်မအိပ်ရဲတော့ပါဘူး။
ဒါကြောင့် ကိုစိုးမသင်္ကာဖြစ်နိုင်တာ သိသိနဲ့ ကျမ အကြောက်အကန်ငြင်းပြီး ရှောင်ခဲ့ရတာပါ။ ကိုစိုးကို ရှောင်နိုင်ပေမယ့်လည်း ရှေ့ဆက်ဖြစ်လာနိုင်မှာတွေကို တွေးတောပြီး ကျမရင်ထဲက ထိတ်လန့်မှုကတော့ မလျော့သွားသေးပါဘူး။
ထိတ်လန့်ချောက်ချားနေတဲ့ ကျမအတွက် အိပ်မရတဲ့ ညတစ်ည ထပ်တိုးခဲ့ရပါပြီ။ ဒီလို သွေးပျက်ကြောက်လန့်နေရတာကို ကျမ မခံစားနိုင်တော့ပါဘူး။ အပြစ်ရှိတယ်ဆိုတဲ့ ခံစားချက်ကြီးကို ကြိတ်မှိတ်မျိုသိပ်ရင်း ဖွဲမီးလို တမြည့်မြည့်လောင်ကျွမ်းပူပင်နေရတဲ့ ဒဏ်ကိုလည်း မခံစားနိုင်တော့ပါ။
ဒါကြောင့် ကျမဖြစ်ခဲ့တာတွေကို ကိုစိုးကို ပြောပြဝန်ခံပြီး ပေးသမျှအပြစ်ကို ခံဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ အဓိကကတော့ ကိုစိုးက နာကျည်းဒေါသနဲ့ လူသတ်တဲ့အထိ မလုပ်ဖို့ အနူးအညွတ်တောင်းပန်ရပါလိမ့်မယ်။
ဒါကလည်း ကျမ သေရမှာ ကြောက်လို့မဟုတ်သလို ဦးနိုင်သေမှာကို စိုးရိမ်လို့မဟုတ်ပါဘူး။ ကျမလို အမိုက်မအတွက် ပေးသမျှအပြစ်ဒဏ်က ထိုက်တန်ပါတယ်။
သူများမယားကို ကြာခိုပြီး ကာမကို မရရအောင် ယူဆောင်ပျော်ပါးတတ်တဲ့ ဦးနိုင်လို လူယုတ်မာအတွက်လည်း သနားညှာတာစရာ အကြောင်းမရှိပါ။ အပျော်အပါးကြောင့် ဘဝပျက်ရတတ်တာကို လျစ်လျူရှုခဲ့မိတဲ့ ကျမကြောင့် ကိုစိုးနဲ့ ကလေးနှစ်ယောက်ရဲ့ ဘဝတွေ ထိခိုက်ပျက်စီးရမှာကို လုံးဝအဖြစ်မခံနိုင်ပါ။
ဒါကြောင့် ကိုစိုးကို ကျမ အိမ်ထောင်ရေး ဖောက်ပြန်ခဲ့ဖူးကြောင်း ဝန်ခံပြီး လင်မယားကွာရှင်းပေးဖို့ တောင်းဆိုချင်ပါတယ်။ သူ့ဒေါသနဲ့ ကျမကို ရိုက်နှက် အရှက်ခွဲလည်း ခံသင့်ပါတယ်။
ဒါပေမယ့် ဘယ်သူ ဘယ်ဝါနဲ့ ဘာကြောင့်ဖြစ်ရတယ်ဆိုတာကို မပြောဘဲ အပြစ်မှန်သမျှကို ကျမတစ်ယောက်တည်း ခံယူလိုက်ပါ့မယ်။ အဖြစ်မှန်ကို တစ်စိတ်တစ်ပိုင်း ဖုံးကွယ်ထားပြီး ကျမ အပြစ်လို့ပဲ ဝန်ခံလိုက်ခြင်းဟာ ကျမ မိသားစုအတွက် အကောင်းဆုံး ပေးဆပ်ခြင်း ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။
ဒီလို ဆုံးဖြတ်မိတော့ ကျမ စိတ်ထဲ အနည်းငယ် ပေါ့ပါးသွားတယ်။ ခက်တာက ယောက်ျားကို ဝန်ခံဖို့က အပြောလွယ်သလောက် တကယ်လုပ်ဖို့ ခက်နေခဲ့တယ်။
သူ့ဘက်က လူတိုင်းအပေါ် ရိုးသားပြီး သစ္စာရှိတယ်။ ဒါပေမယ့် သူ့အပေါ် စော်ကားသူဆိုရင်လည်း အညှိုးတကြီးနဲ့ နာနာကျည်းကျည်း လက်တုံ့ပြန်တတ်တဲ့ ကိုစိုးအကြောင်းကို သိနေတော့ ပိုကြောက်မိတာပေါ့။ ပြီးတော့ မိသားစုအတွက် ရည်မှန်းချက်တွေနဲ့ နယ်ထွက်အလုပ်လုပ်ဖို့ တက်ကြွနေတဲ့ ယောက်ျားကို စိတ်ဆင်းရဲစရာတွေပြောပြဖို့ မဝံ့ရဲရပါ။
သူ မျှော်မှန်းတဲ့ မိသားစုဘဝလေး တစ်စစီပြိုကွဲရမှာကို သူ ခံစားနိုင်ပါ့မလား။ ဒီတစ်ခါ ခရီးထွက်ပြီးရင် အိမ်ဆောက်ဖို့ ငွေကြေးရတော့မယ်ဆိုပြီး သူပျော်ရွှင်နေခဲ့တာလေ။ ကျမ ဘယ်လို ပြောပြရက်ပါ့မလဲ။
အမပြောသလို ခရီးမထွက်ခင်အထိ ကြိတ်မှိတ်နေပြီး ခရီးကပြန်ရောက်လာမှ အကြောင်းစုံဖွင့်ပြောရင် ကောင်းမလား။ ဒီလိုဆိုရင် ကြောက်လန့်တွေဝေနေသေးတဲ့ ကျမစိတ်ကို အကောင်းဆုံးပြင်ဆင်ဖို့ အချိန်ကောင်းကောင်းရနိုင်မယ်လေ။
ကိုစိုးကလည်း ဒီရက်ထဲပဲ ပြန်ထွက်တော့မှာပါ။ လတ်တလော ရင်ဆိုင်ဖို့ ကြောက်လန့်နေတဲ့စိတ်ကြောင့် ပြန်လာမှ ဖွင့်ပြောဖို့ကိုပဲ ရွေးချယ်လိုက်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကိုစိုးက ခွင့်လွှတ်နားလည်ပါတယ်ဆိုရင်တောင် ဆက်ပေါင်းဖို့တော့ ကျမ လိပ်ပြာမသန့်တော့ပါ။
ဒီလို ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီးနောက်မှာ ကျမအနေနဲ့ ကိုစိုးကို ပုံမှန်ပြန်ဆက်ဆံနိုင်အောင် ကြိုးစားခဲ့ပါတယ်။ ကျမ မူမမှန်တာကို ရိပ်မိတဲ့ကိုစိုးက နောက်တစ်နေ့မှာ ရောက်လာပြီး မေးတော့လည်း ဆင်ဝှေ့ရန်ရှောင် နေခဲ့မိတယ်။
ဒါကို ရိပ်မိတဲ့ ကိုစိုးက အထပ်ထပ်မေးလာတဲ့အခါမှာ ခရီးကပြန်လာမှ ပြောပြပါ့မယ်။ ခရီးသွားခါနီး စိတ်အနှောက်အယှက်ဖြစ်နေပါ့မယ်။ စိတ်အေးအေးနဲ့သာ သွားဖို့ပြောရင်း နှစ်သိမ့်လိုက်ရပါတယ်။
ဒါပေမယ့် ယောက်ျားကို ဟန်မပျက် ပြောနေခဲ့ပေမယ့် ကျမစိတ်ထဲမှာ ယူကျုံးမရဖြစ်နေမိတယ်။ နောက်ဆုံး ကိုစိုးက ဘာမှ ဆက်မမေးဘဲ အိမ်ကို ပြန်သွားခဲ့ပါတယ်။
ကျမကို ကျောခိုင်းထွက်သွားတဲ့ ကိုစိုးကို ကြည့်ပြီး မျက်ရည်ကျလာမိတယ်။ ကျမနဲ့ ကိုစိုးဟာ အပြီးတိုင်ဝေးရပြီဆိုတဲ့ အတွေးက ကျမကို ဝမ်းနည်းကြေကွဲစေရပါတယ်။
တကယ်ဆိုရင် ယောက်ျားက လနဲ့ချီပြီး အလုပ်သွားတာမို့ ကျမက လိုအပ်တာတွေ ကူညီပြီး နှုတ်ဆက်ရမှာပါ။ ဒါကို သိပေမယ့် ကျမ မလုပ်နိုင်ခဲ့ပါ။
ကျမက ကိုစိုးအတွက် ဇနီးမယားကောင်း မဟုတ်တော့ဘူးလေ။ ဘယ်လိုပဲ အလိုမတူပါဘူးဆိုဆို၊ တခြားယောက်ျားတစ်ယောက်ရဲ့ ကာမဆက်ဆံခံနေရချိိန်မှာ ကျမအသိစိတ်လွတ်ပြီး သာယာခဲ့မိတဲ့ အပြစ်ကြောင့် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ခွင့်မလွှတ်နိုင်လောက်အောင် ဖြစ်ရပါတယ်။
ဒါကြောင့် ကိုစိုးခရီးထွက်ရတဲ့ မနက်မှာ ကျမ ပိုပြီး ထိခိုက်ခံစားရပါတယ်။ မနက်စောစောထပြီး လိုအပ်တာတွေလုပ်ပေး၊ မနက်စာပြင်ဆင်ကျွေးမွေးပြီး လိုက်ပို့ပေးရမှာကို ကျမ မလုပ်နိုင်ခဲ့ဘူးလေ။
ဒါကြောင့်ပဲ တစ်မနက်လုံး စိတ်နဲ့ကိုယ်နဲ့ မကပ်နိုင်အောင် ဖြစ်နေခဲ့ရတာပါ။ ကျမဘက်က အားနည်းချို့ယွင်းချက်ကြောင့် တန်ဖိုးထားရမယ့် အရာတွေကို ပြန်လည်မရနိုင်တော့အောင် ဆုံးရှုံးသွားခဲ့ရပါပြီ။
တစ်ဖက်မှာလည်း ကိုစိုးက ဘာမှမသိဘဲ ထွက်သွားခဲ့ပြီမို့ တစ်မျိုးစိတ်အေးရပါတယ်။ မဟုတ်ရင် သူ့ဘဝနစ်နာပြီး ကျမ သား၊ သမီးတွေဘဝ နစ်မွန်းရမှာလေ။
ဒါပေမယ့် တစ်ဖက်မှာလည်း ကျမ ရင်ဆိုင်ရမယ့် အရာတွေ ကျန်နေပါသေးတယ်။ ဦးနိုင်ကို တွေးမိတော့ ကျမ စိတ်တွေ ရှုပ်ထွေးမွန်းကျပ်လာရပါတယ်။
အခုပဲကြည့်ပါ။ သူက ကျမနဲ့ ထပ်တွေ့ချင်လို့ အမနဲ့ပြောခိုင်းလိုက်ပြန်ပါပြီ။ ဦးနိုင်နဲ့ မတွေ့ချင်တော့သလို သူ့ရဲ့ကတိစကားတွေကိုလည်း မယုံတော့ပါ။
ဒါပေမယ့် သူကတော့ မရရအောင် ရှေ့ဆက်တိုးနေဦးမှာပါပဲ။ အခုတောင် လမ်းကစောင့်မယ်၊ အိမ်ကိုလာမယ်ဆိုပြီး ကျမကို အကျပ်ရိုက်အောင် ထပ်လုပ်နေပြန်ပါပြီ။
လိုချင်လွန်းလို့ အတင်းရယူထားတဲ့ အရာကို လွယ်လွယ်နဲ့ ဘယ်လက်လွှတ်တော့မှာလဲ။ သူ့အလိုမပြည့်မချင်း ကျမကို ဒုက္ခပေးနေမှာပါ။
ခက်တာက ကျမ ဖောက်ပြန်မိတယ်ဆိုပြီး ကိုစိုးနဲ့ လမ်းခွဲရင်တောင် သူနဲ့ဖြစ်ခဲ့တာကို လူသိမခံရဲပါ။ ဒီကြာကူလီကို အရင်ကတည်းက မကြိုက်တဲ့ ကိုစိုးက ကျိန်းသေ လက်တုံ့ပြန်မှာပါ။
ဒါမျိုး အဖြစ်မခံနိုင်ပါ။ ပြီးတော့ သားကြီးမယားကြီးရှိတဲ့ ဖအေအရွယ် လူကြီးနဲ့ အိမ်ထောင်ရေးဖောက်ပြန်တယ်ဆိုပြီး သတင်းထွက်သွားရင် ပိုအရှက်ကွဲရပါလိမ့်မယ်။
ဒီလို အရှက်၊ အကြောက်ကပဲ ကျမကို ချောင်ပိတ်မိစေရပါတယ်။ ဒါကို သိတဲ့အကြံသမားကလည်း ကျမကို တစ်မျိုးပြီးတစ်မျိုး စိတ်ဒုက္ခပေးနေခဲ့ပါတယ်။
ကိုစိုး နယ်ထွက်တဲ့ အချိန်အတောအတွင်းမှာ ဦးနိုင်နဲ့ ကိစ္စကို အဆက်ဖြတ်နိုင်ဖို့ လိုပါတယ်။ ပတ်ဝန်းကျင်က မသိစေဖို့နဲ့ လိုတာမရလို့ ယုတ်မာလာနိုင်တဲ့ ဦးနိုင်ကို တားဆီးရပါမယ်။
စိတ်ရှုပ်ထွေးနေတဲ့ကျမဟာ စျေးလည်း ဆက်မရောင်းချင်တော့တာနဲ့ သိမ်းပြီး အိမ်ပြန်လာခဲ့ပါတယ်။ အပြန်လမ်းမှာ ကျမ ဘာဆက်လုပ်ရမှန်း မသိအောင် ဝေခွဲမရဖြစ်နေခဲ့တယ်။
လမ်းမှာတော့ ဦးနိုင်စောင့်နေတာ မတွေ့ရပါဘူး။ ဒါဆို ဟိုအိမ်မှာပဲ ကြိုစောင့်နေသလား။ ကျမ မသွားရင် အမေ့အိမ်ကို သူလိုက်လာမလား။
အမေကလည်း ဦးနိုင်နဲ့ ကိုထွန်းလာတာကို မကြိုက်ပါ။ အမ မူပျက်နေတာကို အမေက ရိပ်မိနေတာမို့ ဦးနိုင်တို့လာရင် အရင်ကတည်းက သိပ်သဘောမတွေ့ပါ။
ကျမကိုလည်း အမ မူပျက်နေတာကို မေးဖူးသလို ကျမတို့ကိုလည်း ဆူဖူးပါတယ်။ အခု ကျမကပါ ဖောက်ပြန်နေတာကို သိသွားရင် အမေက ပိုဆိုးလာမှာပါ။
ဦးနိုင်ကလည်း ဘာကိုမှ ထည့်မတွက်ဘဲ မျက်နှာပြောင်တိုက်ပြီး ယုတ်မာမယ့်သူပါ။ ကျမမှာ အမေနဲ့ ညီမအပျိုရှိသလို ယောက္ခမမိသားစုလည်း ရှိသေးတယ်လေ။
အားလုံး အရှက်တကွဲဖြစ်ရမှာတော့ မခံနိုင်ပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ ဦးနိုင်ကို လန့်မိတယ်။ သူ့ဆီလူမသိ၊ သူမသိ သွားတွေ့ရင် ကောင်းမလား။
သူနဲ့ သွားတွေ့ဖို့ စဥ်းစားမိရုံနဲ့ ကျမရင်ထဲ ထိတ်ခနဲ ဖြစ်သွားရတယ်။ သူ့ကို တောင်းပန်ညှိနှိုင်းဖို့ သွားပေမယ့် သူ့အလိုးကတော့ ခံရဦးမှာ သေချာပါတယ်။
ဦးနိုင်က တကယ်လည်း လန့်ဖို့ကောင်းအောင် တဏှာကြီးလွန်းပါတယ်။ တစ်ပတ်မပြည့်ခင်မှာ သုံးခါတွေ့ဖို့ ရောက်လာခဲ့တယ်။
အရင်နှစ်ခါမှာတော့ ခြေကုန်လက်ပန်းကျအောင် အလိုးခံလိုက်ရပါတယ်။ အသက်အရွယ်နဲ့ မလိုက်အောင် လိုးနိုင်တဲ့ လူကြီးပါ။ တစ်ခါတွေ့တိုင်း နှစ်ချီတော့ ရအောင်လိုးတယ်။
သူ့အကြောင်းကို စဥ်းစားရုံနဲ့ ကျောချမ်းရပါတယ်။ ပြီးတော့ စိတ်ထဲလည်း တစ်မျိုးဖြစ်သွားရတယ်။ အခုလည်း ကျမကို သူစောင့်နေပြန်ပါပြီ။
ကျမအနေနဲ့ ထပ်အလိုးခံရလည်း မထူးတော့ပါဘူး။ မပျောက်ပျက်နိုင်တော့တဲ့ အစွန်းအထင်းကတော့ ကျမတို့နှစ်ဦးကြားမှာ ရှိထားခဲ့ပြီလေ။
ကျမ လိုချင်တာက ယောက်ျားပြန်မလာခင်မှာ ဦးနိုင်နဲ့ ကိစ္စကို အပြီးဖြတ်ထားနိုင်ဖို့ပါ။ ပြီးတော့ ကျမတို့ဖြစ်ခဲ့တာကို ဘယ်သူမှ မသိဖို့ လိုပါတယ်။ ကျမမှာ ငဲ့ညှာစရာ မိသားစုနဲ့ သားသမီးမျက်နှာတွေ ရှိသေးတယ်လေ။
အရှက်မကွဲဖို့နဲ့ ရေရှည်မနွယ်ဖို့အတွက်တော့ သူနဲ့ သဘောတူညီမှုရဖို့လိုပါတယ်။ ဒီလို တွေးမိပြီး သူနဲ့သွားတွေ့ကြည့်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။
တကယ်ဆိုရင် ဆုံးဖြတ်တာက နောက်ကျနေပါသေးတယ်။ ကျမ ခြေထောက်တွေက သူစောင့်နေရာ ကွက်သစ်ဘက်ကို အလိုလို လျောက်လှမ်းနေမိခဲ့ပြီး ဖြစ်ပါတယ်။
ဒီလိုနဲ့ အရင်တွေ့ခဲ့တဲ့ ဆောက်လက်စတိုက်ရှေ့ကို ရောက်လာခဲ့တယ်။ ခြံရှေ့ရောက်မှ ကျမ ချီတုံချတုံ ဖြစ်နေမိသေးတယ်။
အိမ်ထဲမှာ ကျမကို လိုးဖို့ စောင့်နေတဲ့သူ ရှိပါတယ်။ ဒီတစ်ခါ အိမ်ထဲဝင်တာက ဘယ်သူကမှ အတင်းဆွဲခေါ်လာတာ မဟုတ်ဘဲ ကျမစိတ်ဆုံးဖြတ်ချက်နဲ့ ရောက်လာခဲ့တာပါ။
ကျမ လုပ်နေတာတွေ မှားနေပြီဆိုတာ သိပေမယ့် အရှက်အကြောက်တွေက ကျမကို ရှေ့ဆက်ဖို့ တွန်းအားပေးနေခဲ့ပါတယ်။ လွန်ဆွဲကာ မဝေခွဲနိုင်တဲ့ အတွေးများနဲ့ပဲ လူရိပ်လူခြေကိုကြည့်ကာ ခြံထဲသို့ ခပ်မြန်မြန် ဝင်သွားလိုက်မိပါတော့တယ်။
အခန်း ( ၄ )
လောကမှာ လိုတာမရ၊ ရတာမလိုဆိုတဲ့ ဆိုရိုးစကားရှိတယ်။ ဒါပေမယ့် နိုင်မင်းဆိုတဲ့ ကျုပ်ကတော့ လိုတာလည်း ရသလို၊ ရသမျှနဲ့လည်း မကျေနပ်နိုင်တဲ့ လူစားမျိုးပါ။
အစကတော့ ကျုပ်ဟာ လက်သမားဆရာပေါ့။ နောက် လက်သမားခေါင်းဆောင်အဖြစ် အလုပ်သမားတွေနဲ့ စုဖွဲ့ပြီး အိမ်တွေဆောက်ပေးတာပေါ့။
ကျုပ်က အကွက်မြင်၊ လာဘ်မြင်တတ်တော့ အခွင့်အရေးကိုလည်း ရှာကြံပြီး ရအောင်ယူတတ်တယ်လေ။ ဒါကြောင့်လည်း လက်သမားခေတ်ကနေ တိုက်အိမ်တွေဆောက်ကြတော့ ကျုပ်လည်း ကန်ထရိုက်လေး ပြောင်းလုပ်တာပေါ့။ ဒီတော့ ငွေလည်း ရှာနိုင်သင့်သလောက် ရှာနိုင်ခဲ့ပါတယ်။
ကျုပ်နဲ့ အရင်က ဘဝတူတွေဟာ လမ်းရိုးဟောင်းကြီးအတိုင်း သွားနေချိန်မှာ ကျုပ်ကတော့ အခွင့်အရေးကို လက်လွှတ်မခံဘဲ အရယူခဲ့တာပါ။ ဒီလို အကျင့်ဟာ လုပ်ငန်း၊ စီးပွားရေးမှာသာမကဘဲ ကျုပ်ရဲ့ နေထိုင်မှုပုံစံမှာပါ ထပ်တူကျင့်သုံးခဲ့တယ်။
အထူးသဖြင့် ကျုပ်အရမ်း ဝါသနာကြီးတဲ့ မိန်းမကိစ္စမှာပေါ့။ မိန်းမကိစ္စမှာလည်း ကျုပ်က ဝါသနာကြီးလွန်းတော့ အခွင့်အရေးကို ရှာကြံပြီး မရရအောင် ယူခဲ့တာချည်းပါပဲ။
ကျုပ်မှာ မိန်းမရှိသလို သားကြီး သမီးကြီးတွေလည်းရှိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် မိန်းမဆိုရင် ပျိုပျို၊ အိုအို၊ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ကျုပ်စိတ်ဝင်စားတယ်။ စိတ်ဝင်စားတဲ့အတိုင်းလည်း ရအောင် ကြံတတ်တယ်။
အများအားဖြင့်တော့ ကျုပ်နဲ့ မကင်းရာ၊ မကင်းကြောင်း ပတ်သတ်ရင်းနှီးနေကြတဲ့ မိန်းမတွေနဲ့ ဇာတ်လမ်းတွေ ရှိခဲ့ကြတယ်။ ကျုပ်ကလည်း မိန်းမဆိုရင် ဘယ်သူ့မျက်နှာမှ မထောက်တတ်ဘူးလေ။
ဒါကြောင့်လည်း ကျုပ်အလုပ်ထဲက တပည့်တွေရဲ့ မိန်းမတွေနဲ့လည်း ဖြစ်ခဲ့ဖူးပါတယ်။ ဒုသနသောဆိုတာ ငယ်ငယ်ကတည်းက ကြောက်ခဲ့ပေမယ့် ကျုပ်ရဲ့မကောင်းတဲ့ အကျင့်ဟာ သူများမယားတွေအပေါ် အာသီသပိုပြင်းပြီး တပ်မက်စိတ် ကြီးလွန်းခဲ့တယ်။
မကောင်းတဲ့အကျင့်နဲ့ လူမှုရေးဖောက်ပြန်မှုဆိုတော့လည်း ပြဿနာတွေ တက်ခဲ့ဖူးပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျုပ်မိသားစုက လူသိရှင်ကြားဖြစ်ပြီး အရှက်ကွဲမှာစိုးလို့ ပိုက်ဆံနဲ့ တိုးတိုးတိတ်တိတ် ဖြေရှင်းလိုက်ကြတာတွေ ရှိပါတယ်။
ကျုပ် မိန်းမနဲ့ မိသားစုကတော့ ဒါမျိုးလုပ်တာကို ဘယ်ကြိုက်ပါ့မလဲ။ အပြစ်ပြောတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် ကျုပ်က အိမ်ထောင်ဦးစီးဖြစ်သလို မိသားစုကို ရှာဖွေကျွေးမွေးနေတဲ့သူဆိုတော့လည်း သူတို့ အပြင်းအထန်တော့ မပြောနိုင်ကြပါဘူး။
ကျုပ်ကလည်း အိမ်မှာကျောင်းလာနေတဲ့ မိန်းမဘက်က တူမ၊ ကျောင်းသူလေးကိုတောင် အလွတ်မပေးခဲ့ဘူးလေ။ ကောင်မလေးခမျာ ရင်ခုန်မှုကို မြည်းစမ်းချင်တဲ့အရွယ်ဆိုတော့ ကျုပ်ရဲ့ ထိကပါး၊ ရိကပါး သိမ်းသွင်းမှုကို ခံယူရင်း နောက်ဆုံး အပျိုစင်ဘဝလေးကိုပါ ကျုပ်က အားရပါးရကြီး စားသုံးပစ်လိုက်တာပေါ့။
စူးစမ်းချင်စိတ်သာရှိပြီး၊ ဘာမှ မသိမတတ်သေးတဲ့ နုနုထွတ်ထွတ်လေးကို လမ်းပြပြီး လိုတာရအောင်ယူရတာက ပျော်ဖို့တော့ကောင်းပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အိမ်ထောင်သည်မိန်းမတွေနဲ့ ဆက်ဆံရတာလောက် ကျုပ်စိတ်ထဲကျေနပ်အားရမှု မရှိခဲ့ဘူးဗျာ။ ကျုပ်ကိုက ငရဲမီးထဲ ပျော်ပျော်ကြီး ခုန်ဆင်းချင်နေတာနဲ့ တူပါတယ်။
ဒါပေမယ့် အဲဒီကလေးမလေးနဲ့ ပတ်သတ်ပြီး ပြဿနာက ကြီးသွားတယ်။ အားလုံးသိကုန်ပြီး၊ ဒီတစ်ခါတော့ ငွေနဲ့ပဲ တိုးတိုးတိတ်တိတ် ရှင်းလို့ မရတော့ဘူး။
မိန်းမဘက်က အမျိုးတွေက ရှိသေးတယ်လေ။ ဒါကြောင့်ပဲ ကျုပ်တို့ တစ်မိသားစုလုံး အခြားရပ်ရွာကို ပြောင်းပြေးကြရတယ်။ ပြောင်းပြေးတယ်လို့တော့ အမည်မတပ်ဘဲ လုပ်ငန်းကောင်းတဲ့နေရာကို ပြောင်းတာဆိုပြီး သတင်းလွှင့်ရတာပေါ့။
ဒီလိုတွေ ဖြစ်ခဲ့တော့ မိသားစုက ကျုပ်ကို ပြောမရလို့သာ လွှတ်ထားလိုက်ရပေမယ့် မကြည်ကြတော့ပါဘူး။ ကျုပ်မိန်းမကလည်း အသက် ၅၀ နားနီးပြီဆိုတော့ ကျုပ်ဆန္ဒကို မဖြည့်ဆည်းနိုင်တော့ဘူးလေ။
ဒီတော့ လီးသောင်းကြမ်းလွန်းတဲ့ ကျုပ်ကို လုပ်ချင်ရာလုပ်ဆိုပြီးပဲ နေလိုက်ပါတော့တယ်။ ကျုပ်ကလည်း အိမ်စာထက် သူများအိမ်ထဲက အစာကိုပဲ ခံတွင်းတွေ့တတ်တာကိုး။
ဒါပေမယ့် အခုနောက်ပိုင်းတော့ အသက်လေးလည်း ရပြီမို့ ဆင်ခြင်လာခဲ့ပါတယ်။ ကျုပ်အသက်လည်း ၅၀ နားနီးပြီလေ။ ဒါပေမယ့် စိတ်ပျိုကိုယ်နုမို့ပဲလား၊ မ ဓာတ်တွေကိုပဲ မှီဝဲလွန်းလို့ပဲလား မသိပါဘူး၊ မသိတဲ့သူတွေက ၄၀ ကျော်လောက်ပဲ ထင်တတ်ကြပါတယ်။
အနေအထိုင် အစားအသောက်ကြောင့်လည်း အားမာန်တွေမလျော့သေးသလို လိင်စိတ်ကလည်း ကြီးတုန်းပါပဲ။ ဒါပေမယ့် ကဲသင့်တာထက်ကို ကဲပြီးပြီမို့ နည်းနည်းတော့ ထိန်းထိန်းသိမ်းသိမ်းနေခဲ့ပါတယ်။ တစ်ခါတရံတော့ အပြင်စာလေးတွေတော့ ရှာကြံစားတတ်သေးတာပေါ့။
ဒီလိုအချိန်မှာပဲ ကျုပ်ဘဝထဲကို ယဥ်အေးဆိုတဲ့ အိမ်ထောင်သည် မိန်းမချောလေး ဝင်လာခဲ့ပါတယ်။ ဒါကလည်း ကျုပ်တပည့် ငထွန်းကြောင့်လည်း ပါပါတယ်။
ကျုပ်တပည့်ကလည်း ဆရာ့ခြေရာနင်းတယ်လေ။ တစ်ဖက်ရွာက အိမ်ထောင်သည် မိန်းမတစ်ယောက်နဲ့ ချစ်ကြိုက်နေကြတယ်တဲ့။
ငထွန်းက သူ့အကြောင်းတွေကို အတွင်းရေးကအစ ကျုပ်ကို အကုန်ပြောပြတယ်။ သူနဲ့ဖြစ်နေတာက အိမ်ထောင်သည်မို့ ကျုပ်လည်း သတိပေးရတယ်။
ဒါမျိုးက အချိန်မရွေး ပြဿနာတက်တတ်တယ်လေ။ မိသွားရင် အထိုးအကြိတ်ခံရပြီး အရှက်ကွဲနိုင်သလို အသတ်ပါခံရတတ်တယ်မဟုတ်လား။
ဒါတွေကို ကြုံတွေ့ဖူးပြီး ကောင်းကောင်းဖြတ်သန်းဖူးတဲ့ ကျုပ်က သူ့ကို သတိပေးရသလို နည်းပေးလမ်းပြလည်း လုပ်ရတာပေါ့။ လင်ရှိမိန်းမတွေက ပိုပြီး စွဲမက်ဖွယ်ကောင်းတာ၊ ခံစားလို့ကောင်းတာကို ကျုပ်လည်း သိနေတော့ သူ့ကို မတားရက်ပါဘူး။
မတားတဲ့အပြင် ကျုပ်ကိုယ်တိုင်က ဒါမျိုးကို စိတ်ပါလက်ပါနဲ့ ကူညီပေးချင်သေးတာလေ။ ဒါကြောင့်ပဲ တစ်ဖက်ရွာကို သူ သွားပြီးတွေ့ရင် စိတ်မချတာနဲ့ ကျုပ်လည်း အဖော်အဖြစ်နဲ့ လိုက်ပေးဖြစ်ပါတယ်။
ဒီမှာတင် ယဥ်အေးနဲ့တွေ့ဖို့ အကြောင်းဖန်လာခဲ့ပါတယ်။ ယဥ်အေးကို စတွေ့တော့ ကလေးနှစ်ယောက် အမေလို့ လုံးဝမထင်ခဲ့ဘူး။
ကျုပ်အကျင့်ကလည်း မကောင်းပါဘူး။ ယဥ်အေးကို စတွေ့ကတည်းက ကျုပ်စိတ်တွေ ဖောက်ပြန်နေခဲ့တယ်။
သူမက ကလေးနှစ်ယောက်အမေဆိုပေမယ့် အသက်က ၂၀ ကျော်လေးပဲရှိသေးတာလေ။ ပြီးတော့ တခြား အိမ်ထောင်သည်တွေလို ဖိုသီဖတ်သီနဲ့ မဟုတ်ဘဲ သပ်သပ်ရပ်ရပ်လေး ဝတ်စားပုံက ကျုပ်ကို ဆွဲဆောင်နေခဲ့တယ်။
အိမ်ထောင်သည်လို့ မထင်ရအောင်ကို မျက်နှာက နုပြီး စကားပြောတာလည်း ပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင်နဲ့ နှစ်လိုဖွယ်ကောင်းလှပါတယ်။ မျက်နှာလေးက ဆွဲဆောင်မှုရှိသလို ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအစားကြောင့်လည်း ကျုပ်စိတ်ထဲ တပ်မက်စိတ်တွေ ပေါက်ဖွားလာစေရပါတယ်။
တစ်သားမွေး တစ်သွေးလှဆိုသလိုပါပဲ။ သူ့ကိုယ်လုံးလေးက ပြည့်ပြည့်တင်းတင်းလေးနဲ့ ထွေးပွေ့ဖက်ထားချင်စရာလေးပါ။ ကျုပ်ကို အဆွဲဆောင်နိုင်ဆုံးကတော့ ခန္ဓာကိုယ်လေးနဲ့ လိုက်ဖက်တဲ့ လုံးဝန်း တင်းရင်းနေတဲ့ တင်ပါးအိုးလှလှတွေပါပဲ။
အသက်ကလည်း ငယ်သေးသလို သွေးသားဆူဖြိုးတဲ့ အရွယ်ဆိုတော့လည်း အိမ်ထောင်သည် ကလေးနှစ်ယောက်မိခင်ဆိုပေမယ့်လည်း နုပျိုလန်းဆန်းမှုတွေကတော့ အထင်းသားပေါ်လွင်နေခဲ့ပါတယ်။ သူ့ကိုမြင်မြင်ချင်းမှာပဲ ကျုပ်တို့အညာဘက်ရဲ့ လက်သုံးစကားကို ပြေးသတိရလိုက်တယ်။
ရွှေဘိုမင်းကြိုက်နဲ့ စစ်ကိုင်းအိုးဆိုတဲ့ အပြောလိုပါပဲ။ ယဥ်အေးဟာ ကျုပ်ရဲ့စိတ်ကို ဆွဲဆောင်နိုင်ပြီး တပ်မက်ပိုင်ဆိုင်လိုတဲ့ စိတ်ရိုင်းတွေကို မွေးဖွားလာစေခဲ့ပါတယ်။
ဒါပေမယ့် ကျုပ်ရဲ့စိတ်ရိုင်းတွေမပေါ်အောင် အမူအရာတွေကို ထိန်းခဲ့ပါတယ်။ ကျုပ်ဘဝမှာ မိန်းမတွေ အတော်များများနဲ့ ပတ်သတ်ဖူးတာမို့ ဘယ်အချိန်မှာ ဘယ်လိုနေရမယ်၊ ဘယ်လိုထိန်းသိမ်းရမယ်ဆိုတာ သိနေခဲ့ပြီလေ။
ကျုပ်အများဆုံး ငြိစွန်းခဲ့တာကလည်း ကာမပိုင်ရှိပြီးသား မိန်းမတွေလေ။ ဒီတော့ အိမ်ထောင်သည်မိန်းမတွေရဲ့ စိတ်ကို ခန့်မှန်းတွက်ဆတတ်သလို ရင်းနှီးအောင်လည်း ပေါင်းသင်းတတ်ပါတယ်။
ကျုပ်တို့လူသားတွေက ဝါသနာတူ၊ အကြိုက်တူတဲ့သူကို ခင်မင်ရင်းနှီးတတ်ကြတယ်မဟုတ်လား။ မိန်းမတွေလည်း ဒီသဘောပါပဲ။ ဒါပေမယ့် မိန်းမတွေက အကြိုက်က ခပ်များများ။ တစ်ခါတလေ သူတို့ဘာကြိုက်လို့ ဘာဝါသနာပါလဲဆိုတာကို ခန့်မှန့်ရခက်ပါတယ်။
သူတို့အနားကပ်ချင်ရင် သူတို့တကယ် ဘာကြိုက်လဲဆိုတာကို သိဖို့လိုတာပေါ့။ ဒါက အလွယ်ဆုံးနည်းလမ်းပါပဲ။ သူတို့ဘာလိုအပ်လဲ။ ဘာကို စိတ်အလိုမကျလဲဆိုတာကို ထုတ်မမေးဘဲ ခန့်မှန်းနိုင်ဖို့တော့ လိုတာပေါ့။
ကျုပ်ပတ်သတ်ခဲ့တဲ့ အိမ်ထောင်သည်တွေကတော့ ငွေကြောင့်နဲ့ အိမ်ထောင်ရေးသာယာမှုနည်းတဲ့သူတွေက များပါတယ်။ သူတို့လိုအပ်တာကို မသိမသာ ပေးအပ်ဖြည့်ဆည်းရင်း ကျုပ်လိုချင်တာကို အရယူခဲ့တာ များပါတယ်။
ဒါမျိုးက အချိန်ပေးရတတ်တယ်။ မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ ကာမကို ချက်ချင်းကြီး ရဖို့ကတော့ အတင်းတက်ကျင့်ဖို့ပဲရှိတယ်။ ကျုပ်က သူများမိန်းမကို ကြာကူလီရိုက်ချင်တာလေ။ မုဒိန်းကျင့်ချင်တဲ့သူမှ မဟုတ်တာ။
သူ့ရဲ့ကာမကို လိုလိုချင်ချင်ပေးအပ်တာကို ရယူချင်ကြတာလေ။ လင်ငယ်၊ မယားငယ်အဖြစ် ဆက်ဆံရင်း ရင်ခုန်သံအသစ်အဆန်းတွေကို ရယူခံစားချင်တာလေ။ ဒါကြောင့် အချိန်ပေးဆွဲဆောင်ရတာပေါ့။
ယဥ်အေးကတော့ ကျုပ်ပတ်သတ်ဖူးတဲ့ မိန်းမတွေနဲ့မတူဘူး။ ခန့်မှန်းရခက်တယ်။ ဒုတိယကလေးမွေးထားတာတောင် တစ်နှစ်မပြည့်သေးတော့ အိမ်ထောင်ရေးလည်း သာယာနေမှာပါပဲ။ ဒါကြောင့် စကားပြောရင်း သူ့အကြိုက်ကို လေ့လာကြည့်မိတယ်။
ဒီတော့မှ ယဥ်အေးရဲ့စိတ်ကို နည်းနည်းသိလာတယ်။ သူက ပျော်ချင်ပါးချင်တယ်။ ပွဲလမ်းသဘင်ကိုလည်း ဝတ်ကောင်းစားကောင်း ဝတ်ဆင်ပြီး သွားလာစားသောက်ချင်တယ်။ အများတန်းတူ ဝယ်ချင်၊ သုံးချင်တယ်။
ဒီစိတ်ကတော့ အမျိုးသမီးအများစုမှာ ရှိတတ်တာချည်းပါပဲ။ များတာနဲ့ နည်းတာ၊ အလွန်အကျွံပျော်ပါးချင်တာနဲ့ ဆင်ခြင်ထိန်းသိမ်းနိုင်တာပဲ ကွာကြပါတယ်။
ယဥ်အေးရဲ့ အကြိုက်ကို သိပြီးနောက်မှာတော့ ကျုပ်ဟာ ယဥ်အေးတို့နဲ့ စိတ်တူကိုယ်တူဖြစ်လာတယ်။ အတူသွားလာ၊ စားသောက်ရင်း ရင်းနှီးမှုတွေကို တိုးလာစေခဲ့တယ်။
ကျုပ်ကလည်း သွားလည်တိုင်း လက်ဆောင်တစ်ခုမဟုတ် တစ်ခုတော့ ယူသွားတာပါပဲ။ ပွဲတွေသွားလို့ စားသောက်ကြရင်လည်း ကျုပ်ပဲ ရှင်းတာများပါတယ်။
ယဥ်အေးကလည်း ကျုပ်တို့ကို ခင်မင်လာပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ယဥ်အေးက လက်ဆောင်တွေ ယူလာတာမျိုးနဲ့ ကျုပ်က ပိုက်ဆံရှင်းတာမျိုးတွေကို သိပ်မကြိုက်ဘူး။ အမြဲတားတတ်ပါတယ်။
ဒီနောက်မှာတော့ ငထွန်းက ယဥ်အေးအမနဲ့ သွားတွေ့တိုင်း ကျုပ်အမြဲပါနေခဲ့တယ်။ ယဥ်အေးကလည်း သူ့အမနဲ့ အဖော်လိုက်လာတာပေါ့။
ဒီတော့ ကျုပ်နဲ့ ယဥ်အေးက တပူးတွဲတွဲ ပိုဖြစ်လာတာပေါ့။ ပြီးတော့ ကျုပ်က သူ့အမ မာမာဝေကိုလည်း လက်ဆောင်တွေပေးပြီး ပိုင်အောင်ပေါင်းထားတယ်။
အစကတော့ ငထွန်းကတစ်ဆင့် သူ့အမကို ဘေးတွန်းခိုင်းရတာပေါ့။ ယဥ်အေးကို ကျုပ်စိတ်ဝင်စားနေကြောင်း ပြောပြပြီး အကူအညီတောင်းရတာပေါ့။
ဒီနေရာမှာ မာမာဝေဟာ ကိုယ်တိုင်လည်း လင်ငယ်နေတာမို့ သူ့ညီမကို ကျုပ်စိတ်ဝင်စားတာသိတော့ အထူးအဆန်းဖြစ်မနေပါဘူး။ သူကပါ ဝမ်းသာအားရနဲ့ ဖြစ်စေချင်သေးတာ။
ဒါကြောင့်ပဲ သူ့ညီမအကြောင်းတွေကို အကုန်ပြောပြတယ်။ အိမ်အကြောင်း၊ မိသားစု၊ ယောက္ခမအကြောင်းနဲ့ နောက်ဆုံး လင်မယား အိပ် ရာထက်ဆက်ဆံရေးကအစ သူသိသမျှ အကုန်ဖောက်သည်ချတော့တာပဲ။
ဒီတော့မှပဲ ယဥ်အေးရဲ့ ယောက်ျားဟာ ခရီးအမြဲထွက်နေတာကို သိရပါတယ်။ ကျုပ်လည်း သူ့ကို ပိုဂရုစိုက်ပေးတတ်တယ်။ သူ့အိမ်ထောင်ရေးအကြောင်းတွေကိုလည်း မသိမသာအားပေးရင်း အဖော်အဖြစ်နေပေးခဲ့တယ်။
ဒါပေမယ့် မရိုးသားတဲ့အမူအရာတွေ မပြမိအောင် ထိန်းသိမ်းခဲ့တယ်။ ဒါကြောင့်မို့လည်း ယဥ်းအေးက ကျုပ်ကို ယုံကြည်ပြီး အားကိုးခင်မင်လာခဲ့တယ်။
အသက်အရွယ်လည်း ကွာတော့ သူက ကျုပ်ကို ဦးကြီးတစ်ယောက်လို ခင်မင်အားကိုးတာ မဆန်းပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ကျုပ်က ယုံကြည်မှုကို ပိုလိုချင်တာလေ။
ဒီလိုနဲ့ ကျုပ်နဲ့ယဥ်အေးဟာ ပွဲလမ်းသဘင်သွားရင်း၊ ငထွန်းတို့ ချိန်းတွေ့တာကို အဖော်လိုက်ပေးရင်းနဲ့ တတွဲတွဲဖြစ်လာခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် ယဥ်အေးဟာ ကျုပ်ထင်သလို အညှာလွယ်တဲ့ မိန်းမမျိုးတော့ မဟုတ်ခဲ့ဘူး။ အပျော်အပါးမက်တတ်ပေမယ့် အရှက်အကြောက်ကြီးတာကို သိခဲ့ရတယ်။
စျေးသည်လည်း ဖြစ်သလို အိမ်ထောင်သည် ကလေးအမေမို့ ယောက်ျားသားတွေနဲ့ ဆက်ဆံရာမှာ သိပ်မရှိန်ဘဲ အလိုက်သင့်ပြောဆိုဆက်ဆံတတ်တယ်။ ဒါပေမယ့် သူ့အပေါ် မရိုးသားတဲ့ အပြုအမူတွေတွေ့ရင် ရှက်ကြောက်ပြီး ရှောင်ဖယ်တတ်တာကို တွေ့ရပြန်တယ်။
ကျုပ်အပေါ် ခင်မင်ယုံကြည်ပေမယ့် အခြားစိတ်တွေ မဖြစ်ပေါ်တာကို တွေ့ရတယ်။ သူ့ရဲ့ ရိုးသားပွင့်လင်းမှုဟာ ကျုပ်ကို ရှေ့ဆက်တိုးမရအောင် တားဆီးနေခဲ့တယ်။
ဒါကလည်း ယဥ်အေးက ပျော်ချင်ပါးချင်တဲ့စိတ်ပဲ အားကြီးပြီး ဖောက်ပြန်တဲ့စိတ်တွေမရှိလို့ဖြစ်ပါမယ်။ တစ်ဖက်မှာလည်း ဒီလိုရိုးသားဖြူစင်လို့ပဲ ကျုပ်ရဲ့ရမ္မက်ထောင်ချောက်ထဲ ကျုံးသွင်းတာကို တစ်စတစ်စနဲ့ ခံရရှာတာပါ။
ကျုပ်မှာလည်း ယဥ်အေးနဲ့ အတူသွားလာရင်း တပ်မက်စိတ်တွေ တားမရအောင် ဖြစ်လာခဲ့တယ်။ တစ်ခါတလေ နှစ်ယောက်ထဲရှိချိန်မျိုးမှာ အတင်းကို ဖက်ရမ်းနမ်းရှုပ်ပြီး လိုးပစ်ချင်စိတ်တွေ ဖြစ်လာရပါတယ်။
ဒါပေမယ့် သူမဘက်က ရိုးသားနေတော့လည်း တော်တော်နဲ့ အဆင့်မတက်တော့ ခက်နေရတယ်။ လွယ်လွယ်မရတော့လည်း ပိုလိုချင်မိတယ်။
ကျုပ်နဲ့ ငြိစွန်းခဲ့တဲ့ လင်ရှိမိန်းမတွေကလည်း ယဥ်အေးလောက် စွဲလမ်းဖို့မကောင်းဘူးလေ။ သူကတော့ ငယ်တဲ့အပြင် ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအစားကလည်း ပြေပျစ်တောင့်တင်းတော့ ကျုပ်စိတ်ရိုင်းတွေက ပိုတိုးရတာပေါ့။
ကျုပ်လည်း သိပ်စိတ်မရှည်တော့ဘူး။ ပြီးတော့ လက်ဆောင်တွေပေး၊ ဘာပေးနဲ့ ကျုပ်စည်းရုံးထားတဲ့ သူ့အမကလည်း မြောက်ပေးတတ်တယ်လေ။
ယဥ်အေးရဲ့ယောက်ျားက အိမ်ပြန်လာတော့မှာတဲ့။ ယောက်ျားပြန်ရောက်လာရင် ယဥ်အေးက အပြင်သိပ်ထွက်လို့မရတော့ဘူးတဲ့။
ယဥ်အေးကိုယ်တိုင်က သူ့ထက် အသက်ကြီးတဲ့ ခင်ပွန်းကို ချစ်ကြောက်ပြီး အလေးထားတတ်တာကို အစကတည်းက ကျုပ်သိနေခဲ့ပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ နောက်ထပ်အခွင့်အရေးမရတော့မှာကို စိုးရိမ်လာတယ်။
ကျုပ်ဟာ သူ့စိတ်နဲ့ခန္ဓာကို အမြန် ပိုင်ဆိုင်ချင်လာတယ်။ ယဥ်အေးလို မိန်းမမျိုးက တားဆီးထားတဲ့ စည်းတွေ၊ စောင့်ထိန်းရမယ့် ကျင့်ဝတ်တွေနဲ့ အလေးထားရမယ့် မိသားစု၊ ပတ်ဝန်းကျင်ကြောင့် စိတ်နောက်ကိုယ်ပါပြီး ဖောက်ပြန်လာဖို့က မလွယ်ပါဘူး။
တကယ်ဆိုရင် ကျုပ်က ယဥ်အေးရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကို အတင်းရယူချင်တာမဟုတ်ပါဘူး။ သူ့ခံစားချက်တွေ ကျုပ်အပေါ် ယိမ်းယိုင်လာပြီး နှစ်ကိုယ်တူ ကာမပွဲတွေကို မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင် ကျင်းပချင်ခဲ့တာပါ။
ဒါမှလည်း ပိုင်ရှင်ရှိတဲ့ မိန်းမလှလေးရဲ့ စိတ်နဲ့ခန္ဓာကို အရသာရှိရှိ ခံစားကျေနပ်ရမှာ မဟုတ်လား။ ဒါပေမယ် ယဥ်အေးဟာ ဒီလို ဖြစ်ဖို့က မလွယ်ဘူး။ သူမဘက်က စိတ်ပါလာမယ်ဆိုရင်တောင် အချိန်တွေ အရမ်းကြာဦးမှာပါ။
ဒီမှာတင် ငထွန်းနဲ့ ယဥ်အေးအမတို့နဲ့ တိုင်ပင်ရတယ်။ အကူအညီတောင်းရတယ်။ မကောင်းတာဆိုရင် အဖော်အပေါင်းလေးနဲ့ သွားချင်၊ ပျက်စီးချင်တဲ့ လူ့စိတ်သဘောကြောင့်လည်း သူတို့နှစ်ယောက်လုံးက ကျုပ်ဖြစ်ချင်တာကို ပံ့ပိုးကြပါတယ်။
ဒါကြောင့်ပဲ အစီအစဥ်ချပြီး ယဥ်အေးရဲ့ ကာမကို အရယူနိုင်ခဲ့တယ်။ ပြောရရင် ကျုပ်အကြိုက် လိုးခွင့်ရခဲ့တယ်။ လိုးနိုင်ခဲ့တယ်။
ဒီလို လိုးနိုင်ခဲ့တော့လည်း သူမအပေါ် တပ်မက်စိတ်တွေက လျော့မသွားဘဲ ပိုတိုးလာခဲ့ရတယ်။ အဓမ္မကာမရဲ့ ဆွဲဆောင်မှုကလည်း ကြီးလွန်းနေခဲ့တာကိုး။
ပြီးတော့ ညမှောင်မှောင်မဲမဲမှာ သူမရဲ့ နုထွေးအိစက်နေတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အထိအတွေ့နဲ့ လိင်အင်္ဂါချင်း အထိအတွေ့ကလည်း ကျုပ်ရဲ့ ရမ္မက်တွေကို မရောင့်ရဲနိုင်အောင် ဖြစ်စေရတယ်။ သူမကို အကြိမ်ကြိမ် ထိတွေ့ရယူပြီး စိတ်နဲ့ခန္ဓာကို ကျုပ်ဆီမှာပဲ ပုံအပ် ပျော်ဝင်စေချင်လာပါတော့တယ်။
ယူကျုံးမရ ဝမ်းနည်းနေတဲ့ မျက်နှာလေးနဲ့ နာကျင်ခံခက်လို့ ညည်းညူဖြစ်ပျက်သွားပုံလေးတွေဟာ ဘယ်တော့မှ မေ့ဖျောက်လို့မရတော့ပါဘူး။ မချိတင်ကဲ ကြိတ်မှိတ်ညည်းရင်း အိထွေးလှတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လေးရဲ့ အလိုလို တုံ့ပြန်ပုံလေးတွေ၊ ကာမမှာ ယစ်မူးတုန်ယင်ပုံလေးတွေက ကျုပ်ကို စွဲမက်စေရပါတယ်။
သာမာန်အခြေအနေမှာပင် စောက်ပတ်ချင်း တူပေမယ့် တုံ့ပြန်ပုံချင်းက မတူကြဘူးလေ။ အထူးသဖြင့် စိတ်ခံစားချက်ချင်းက ကွာခြားပါတယ်။
ကြာကူလီကို အားသန်တဲ့သူတွေကတော့ အပျိုထက် အိမ်ထောင်သည်မိန်းမကို ပိုကြိုက်ကြတာဟာ စိတ်ခံစားချက်ကြောင့်ပါ။ သူများပိုင်ဆိုင်တဲ့ မိန်းမကို ကိုယ့်စိတ်ကြိုက်ရယူစားသုံးရတာကိုက စိတ်ထဲမှာ ကျေနပ်ပီတိဖြစ်နေတတ်ပါတယ်။
ဒါကြောင့်ပဲ ကျုပ်တို့လို လူစားတွေက သူများမယားကိုမှ အာသီသပြင်းကာ သာယာနေတတ်ကြတာပေါ့။ အခုလည်း ယဥ်အေးကို တစ်ခါလိုးဖူးပြီမို့ ထပ်ပြီး လိုးချင်စိတ်တွေ ဖြစ်နေရပါတယ်။
ဒီနေရာမှာလည်း သူ့အမကိုပဲ အပူကပ်ရပါတယ်။ ကျုပ်နဲ့ဖြစ်ပြီးနောက်မှာ သူ့အခြေအနေကို သွားကြည့်ခိုင်းရင်း နောက်ထပ်လိုးရဖို့ အကူအညီတောင်းရတယ်။
ယဥ်အေးက မတရားကျင့်ခံရပြီးတဲ့နောက်မှာ တော်တော်ဝမ်းနည်းနာကျင်သွားရပါတယ်။ ကျုပ်အပေါ် မုန်းတီးနေမှာကိုတော့ သိပါတယ်။
ဒါထက် ယဥ်အေးဟာ ဒီကိစ္စကို အများတကာသိမှာကို အလွန်ကြောက်နေခဲ့တယ်။ အထူးသဖြင့် သူ့ယောက်ျား သိသွားမှာ သေမတတ်ကြောက်နေခဲ့ပါတယ်။ ဒါတွေကို သူ့အမက ပြောပြခဲ့တာပါ။
ဒီတော့ ကျုပ်ကလည်း ထိုအကြောက်တရားနဲ့ပဲ အကျပ်ကိုင်ကာ သူ့ကို ဆက်လိုးရဖို့ ကြံစည်မိပါတယ်။ ဒီတော့ သူ့အမက အကြံပေးလာတယ်။
ထပ်တွေ့ဖို့ စိတ်ကူးရှိရင် အချိန်ထပ်မဆွဲဘဲ သူ့ယောက်ျားရှိနေတဲ့ရက်ထဲမှာ ပြန်စဖို့ပါ။ ယောက်ျားရှိနေတဲ့ရက်မှာမို့ ယဥ်အေးဟာ ကျုပ်အကျပ်ကိုင်မှုကို ကြောက်ကြောက်လန့်လန့်နဲ့ လိုက်လျောလိမ့်မယ်လို့ မာမာဝေက ဆိုလာပါတယ်။
ယောက်ျားက ခရီးပြန်ထွက်သွားရင်တော့ ကြောက်လန့်တာ နည်းသွားပါလိမ့်မယ်။ ကျုပ်လည်း ယဥ်အေးကို အချိန်ပေးချင်သေးပေမယ့် သူ့အမရဲ့ တိုက်တွန်းမှုကြောင့်ပဲ နောက်တစ်ကြိမ်တွေ့ဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။
အမှန်ပြောရရင် ကျုပ်ဟာ ယဥ်အေးလို ငယ်ရွယ်နုပျိုတဲ့ လင်ရှိမိန်းမလေးကို လက်ပန်းကျသွားအောင် လိုးပြနိုင်ဖို့ အဖက်ဖက်က ကြိုတင်ပြင်ဆင်ခဲ့ပါတယ်။ တကယ်တော့ ယဥ်အေးဟာ သူမရဲ့အရှက်အကြောက်ကြောင့်ပဲ ကျုပ်ရဲ့ထောင်ချောက်ထဲ ကျဆင်းခဲ့ရတာပါ။
ကျုပ်ကိုအပ်ထားတဲ့ ဆောက်လက်စတိုက်ထဲမှာပဲ �ယဥ်အေးကို စိတ်ကြိုက်ဖြုတ်နိုင်ခဲ့ပါတယ်။ ယောက်ျားသိမှာကို သေမလောက်ကြောက်နေရှာတဲ့ သူမကို ချော့တစ်ခါ၊ ခြောက်တစ်လှည့်နဲ့ပဲ အကျပ်ကိုင်ပြီး ကျုပ်လိုဘပြည့်ဖို့ အချိန်ပေးကာ ကောင်းကောင်းလိုးပစ်ခဲ့တယ်။
ဒီတစ်ခေါက်မှာတော့ ကြောက်ရွံ့ထိတ်လန့်ရင်းပင် ရမ္မက်စိတ်တွေ ထကြွလာတဲ့ ယဥ်အေးကို လိုးရတာဟာ ကျုပ်အတွက် အရသာအရှိဆုံးပါပဲ။ သူဘက်က အရသာရှိပြီး အလိုလိုတုံ့ပြန်လာအောင်လည်း ကျုပ်က ကောင်းကောင်းဆွဲခေါ်ခဲ့တယ်လေ။
ပထမတစ်ခေါက်လို အတင်းကျင့်ရတာမဟုတ်ဘဲ သဘောတူညီမှုတစ်ခုနဲ့ ဖြစ်ကြရတာမို့လည်း ကျုပ်ရဲ့ ကာမပညာတွေ ထုတ်သုံးနိုင်ခဲ့တယ်လေ။ မည်သို့ပဲရှိပါစေ၊ လိုးကြရပြီဆိုရင်ဖြင့် အထိအတွေ့နောက်ကို လိုက်ပါတတ်ကြတာ သဘာဝပါပဲ။
ဘယ်လောက်ပဲ အရှက်ကြီးသူဖြစ်ပါစေ ကာမအဆိပ်တွေသင့်နေချိန်မှာ လိုချင်တောင့်တစိတ်တွေကြီးစိုးကာ အရှက်ကင်းသွားတတ်ကြပါတယ်။ သွေးသားနဲ့ တည်ဆောက်ထားတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်မို့လို့ပဲ ဖိုမအထိအတွေ့အပေါ် ရင်ခုန်လှိုက်ဖိုတတ်ကြတာ မဆန်းပါဘူး။
ဒါပေမယ့် ဒီအထိအတွေ့တွေ၊ ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားမှုတွေနဲ့ ကာမအလိုဆန္ဒပြည့်မှုတွေကို စွဲလမ်းသွားအောင်လုပ်ဖို့က ကျုပ်တာဝန်လေ။ တစ်ချို့က မလွှဲသာလို့ လိုးကြ ခံကြရင်း ရမ္မက်စိတ်နောက်လိုက်ပါကာ ယစ်မူးတုံ့ပြန်တတ်ကြပေမယ့် အသိစိတ်ပြန်ဝင်တဲ့အခါမှာ ဆင်ခြင်အသိနဲ့ နောက်တစ်ခါမဖြစ်အောင် ထိန်းချုပ်ရှောင်ကျဥ်ကြတယ်လေ။
ကျုပ်ကိုယ်တိုင် စွဲမက်ပြီး လိုးလို့ကောင်း၊ လိုးမဝနိုင်ဖြစ်နေတဲ့ ယဥ်အေးကိုတော့ ဒါမျိုးအလွတ်မခံနိုင်ပါဘူး။ အိမ်ထောင်သည်မိန်းမတွေကို ကောင်းကောင်းလိုးခဲ့ဖူးတဲ့ ကျုပ်အတွက်ကတော့ ဒီသဘောတွေကို နားလည်ပါတယ်။
ပြီးတော့ မရုန်းနိုင်တဲ့ ကာမနွံထဲနစ်ကာ သာယာတတ်အောင်လည်း စွမ်းဆောင်နိုင်ခဲ့တာပါပဲ။ ဒါကြောင့် ယဥ်အေးကို အချိန်သိပ်မပေးဘဲ သူ့ယောက်ျားခရီးထွက်သွားတာ သိတာနဲ့ နောက်တစ်ကြိမ်တွေ့ဖို့ ကြိုးစားခဲ့တာပါ။
ဒါကြောင့်ပဲ အခါတော်ပေး သူ့အမကို သွားပြီးပြောခိုင်းလိုက်တယ်။ ပြောခိုင်းလိုက်ပေမယ့် ယဥ်အေး လာ မလာကို သေချာမသိပါဘူး။
ရင်တထိတ်ထိတ်နဲ့သာ စောင့်နေမိပါတယ်။ တကယ်လို့ရောက်မလာရင် ရယူချင်စိတ်ကြီးနေတဲ့ ကျုပ်ဘက်က တုံ့ပြန်မှုဟာ ပိုပြင်းဖို့ပဲရှိပါတယ်။ ရောက်လာခဲ့ရင်တော့ ကျုပ်တို့နှစ်ယောက်ဟာ ခြားနေတဲ့စည်းကို ကျော်ဖြတ်ပြီး ပိုမိုနီးကပ်သွားတဲ့ သဘောပါပဲ။
ကျုပ်လို မိန်းမအတွေ့အကြုံများတဲ့သူတောင် ဒီတစ်ခါယဥ်အေးကို စောင့်နေရင်း စိတ်တွေလှုပ်ရှားနေမိပါတယ်။ ဂဏာမငြိမ်ဖြစ်ကာ စောင့်ဆိုင်းနေစဥ်မှာပဲ ယဥ်အေးဟာ ခြံရှေ့ကို ရောက်လာပါတယ်။ ပြီးတော့ ဟိုသည်ကြည့်ရင်း ခြံထဲကို ခပ်သုတ်သုတ် လှမ်းဝင်လာတာ တွေ့လိုက်ရပါတော့တယ်။
ယဥ်အေးမှာ တစ်ဦးဦးမြင်သွားမှာစိုးရိမ်ပြီး တိုက်ထဲကို ခပ်မြန်မြန် ဝင်လာခဲ့ပါတယ်။ အထဲရောက်တော့ ဦးနိုင်မှ စောင့်နေတာကို တွေ့ရပါတယ်။
ဦးနိုင်ကိုတွေ့တော့ သူမရင်ထဲ တစ်ချက် လှုပ်ခတ်သွားတယ်။ ဒါပေမယ့် အရင်လို စိုးရိမ်ထိတ်လန့်မှုတော့ သိပ်မဖြစ်တော့ပါ။
သူမအခြေအနေကလည်း ထိတ်လန့်နေလို့လည်း မထူးတော့ဘူးလေ။ ဒါပေမယ့် ကိုယ့်ကို အကြိမ်ကြိမ် သားမယားပြုကျင့်နေတဲ့သူနဲ့ တွေ့ရတာမို့ မျက်နှာအထားရခက်သလို ဖြစ်နေခဲ့ပါတယ်။
ဒါကြောင့်ပဲ ဦးနိုင်ကိုတွေ့တော့ လှမ်းနေတဲ့ ခြေလှမ်းလေး ရပ်သွားတယ်။ သူမ အခြေအနေကို ဦးနိုင်ကလည်း ရိပ်မိပါတယ်။
ဒါကြောင့်ပဲ ဘာမှမထူးခြားတဲ့ပုံမျိုးနဲ့ ယဥ်အေးကို လာ၊ လာလို့ခေါ်ကာ လက်မောင်းလေးကို လှမ်းကိုင်ပြီး အတွင်းခန်းဘက်ကို ခေါ်လာခဲ့ပါတယ်။ သူမလည်း ကိုယ်လေးတစ်ချက်တွန့်ခနဲ ဖြစ်သွားပြီးမှ ဦးနိုင်ခေါ်တဲ့ဆီ အသာတကြည်ပဲ လိုက်လာခဲ့ပါတယ်။
ဦးနိုင်ကတော့ သူစောင့်နေတာ ကြာပြီဆိုတဲ့အကြောင်း၊ ယဥ်အေးမလာမှာကို ပူနေရတဲ့အကြောင်းတွေကို တတွတ်တွတ်နဲ့ ပြောနေခဲ့ပါတယ်။ ပြီးတော့ သူမကို အရင်တစ်ခါအလိုးခံရတဲ့ နေရာဆီခေါ်လာပြီး ထိုင်ခိုင်းပါတယ်။
ယဥ်အေးလည်း အခုချိန်ထိ ဘာစကားမှ မပြောဖြစ်သေးဘဲ ဝင်ထိုင်လိုက်တယ်။ ဦးနိုင်ကလည်း သူမ ဘေးမှာ ကပ်ထိုင်လာပါတယ်။
ဒီအထိ ယဥ်အေးမှာ ငြိမ်သက်နေသေးပေမယ့် သူမစိတ်ထဲမှာတော့ ဇဝေဇဝါဖြစ်နေပါသေးတယ်။ သူမ ဒီကို ဘာကြောင့်လာခဲ့ရတာလဲ။ သူမစိတ်ထဲ မသဲကွဲဘူး ဖြစ်နေရတယ်။
ဒီအထိရောက်လာမှတော့ ဦးနိုင်အလိုးကို ထပ်ခံပေးရဦးမှာပါ။ သူကလည်း အရင်တစ်ခါ လိုးခဲ့ကြတဲ့နေရာမှာ ခေါင်းအုံးတွေ၊ ဖျာတွေခင်း၊ စောင်အထူတွေခင်းနဲ့ အရင်တစ်ခါလို မဟုတ်ဘဲ သေချာပြင်ဆင်ထားတာကို တွေ့ရပါတယ်။
ဒါဆို သူမက အလိုးခံဖို့ လာတာလား။ မဟုတ်သေးပါ။ ဒီကိုရောက်ရင် အလိုးခံရမယ်ဆိုတာ သိပေမယ့် သူမမှာ ဦးနိုင်နဲ့ ပြောချင်တာတွေ ရှိနေပါသေးတယ်။
ပြီးတော့ သူမနဲ့ ဦးနိုင်ရဲ့ ပတ်သတ်မှုက ဘယ်လိုလဲ။ သူမဟာ အိမ်ထောင်ရေးဖောက်ပြန်ပြီး လင်ငယ်နေသလို ဖြစ်နေပြီလား။
မဟုတ်ပါဘူးလို့ ငြင်းချင်ပေမယ့် အိမ်ထောင်ရေးမှာ သူမ ခန္ဓာကိုယ်က မသန့်ရှင်းတော့ဘူးလေ။ လက်မခံချင်ပေမယ့်လည်း ဖြစ်နေတဲ့ အရှိတရားကိုတော့ ဖုံးကွယ်လို့မှမရနိုင်တာ။
အပျော်အပါးကြောင့် တစ်ပါးသူရဲ့ စော်ကားမှုကို ခံခဲ့ရတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်၊ ကိုယ့်အဖြစ်ဆိုးကို လူသိမှာ ကြောက်ခဲ့၊ ရှက်ခဲ့လို့ သူတစ်ပါးအလိုကို လိုက်လျောဖြည့်ဆည်းပေးခဲ့ရတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်၊ မတတ်သာလို ဖြည့်ဆည်းပေးရင်း တစိမ်းယောက်ျားရဲ့ ဆက်ဆံမှု၊ အထိအတွေ့အပေါ် သာယာကျေနပ်သွားမိတဲ့ ဒီခန္ဓာကိုယ်က ဘယ်လိုလုပ် သန့်ရှင်းနိုင်ပါတော့မလဲ။
ဘယ်သူမှ မသိပါဘူးဆိုပြီး ဟန်မပျက်နေဖို့ထက် တစ်နေ့နေ့ သိသွားမလား၊ ပြဿနာပဲ တက်တော့မလားဆိုပြီး စိုးတထိတ်ထိတ်နဲ့ ကြောက်လန့်ပူပင်နေရတဲ့ ဒဏ်ကို မခံစားနိုင်တော့ပါ။
သူမရဲ့ သာယာအေးချမ်းပြီး သန့်ရှင်းစင်ကြယ်တဲ့ အိမ်ထောင်ရေးဟာ ပျက်စီးသွားခဲ့ရပါပြီ။ ဆုံးရှုံးကာ တစ်ခန်းရပ်သွားခဲ့ရပါပြီ။
ဒါကြောင့် ဦးနိုင်နဲ့ သူမရဲ့ပတ်သတ်မှုကို အရှိအတိုင်း နားလည်လက်ခံပေးလိုက်ရပါပြီ။ သူမဟာ အိမ်ထောင်ရေးဖောက်ပြန်သူဖြစ်နေရပါပြီ။ လင်ငယ်ရှိနေတဲ့ မိန်းမပါပဲ။
ဒါပေမယ့် သူမဟာ ဦးနိုင်ရဲ့ မယားငယ်အဖြစ်မျိုး လက်မခံနိုင်ပါ။ အရှိကို လက်ခံပေးနိုင်ရင်တောင် ဒီအခြေအနေကိုတော့ ဇာတ်လမ်းမရှည်ချင်ပါ။
“ယဥ်အေး … ဘာစားပြီးပြီလဲ … ဦးတော့ နှစ်ယောက်အတူစားဖို့ ဝယ်ထားတယ်”
“မစားချင်ဘူး။ ခင်ဗျားဟာ ခင်ဗျားစားပါ”
“မင်းမစားရင် ဦးလည်း မစားသေးပါဘူး။ ဒီနေ့တော့ ဦးတို့ အချိန်တွေရပါသေးတယ်”
“မရဘူး။ ကျမ အိမ်စောစောပြန်ရမယ်။
ဟိုနေ့ညက နောက်ကျတာကို အမေက အပြစ်ပြောနေတာ။ ဒီနေ့တော့ စောစောပြန်မှ ရမှာ”
“ယဥ်အေးကလည်းကွာ။ မင်းယောက်ျားမှ မရှိတော့တဲ့ဟာကို …
အေးဆေးနေစမ်းပါ”
“ယောက်ျားမရှိပေမယ့် ကလေးတွေရှိသေးတယ်။
ကျမက ခင်ဗျားနဲ့လိုက်ပြီး တဏှာထမနေနိုင်ဘူး”
ယဥ်အေးမှာ စိတ်ပေါက်ပေါက်နဲ့ပြောရင်း သူမကိုယ်သူမ ရှက်လာမိတယ်။ ယောက်ျားခရီးထွက်တဲ့ရက်မှာပဲ ကလေးတွေကို ပစ်ထားကာ လင်ငယ်ရဲ့ အလိုးကို ခံဖို့ ရောက်နေရပြီမဟုတ်လား။
“အခုလာတာက … ခင်ဗျားကို ပြောစရာရှိလို့”
“အွန်း .. ပြောလေ”
“ခင်ဗျားက ကျမကို ဘယ်အထိ ဒုက္ခပေးနေမှာလဲ။
ခင်ဗျားအလိုကိုလည်း လိုက်ပြီးသွားပြီ။ ဒါကို ထပ် ထပ်ပြီး လာတွေ့နေတာကတော့ ခင်ဗျားတော်တော်လွန်နေပြီ။
ကျမက ခင်ဗျား မယားငယ်မဟုတ်ဘူး”
“ဟာ … အဲလိုတော့ မပြောပါနဲ့။ မင်းကို ဒုက္ခမပေးချင်ပါဘူး။
ဦးက မင်းကို ချစ်မိလို့”
“တော်ပါရှင်။ ခင်ဗျားဘက်က ချစ်တာဖြစ်ဖြစ်၊ တဏှာရူးချင်တာဖြစ်ဖြစ်၊ အဲဒါကျမနဲ့မဆိုင်ဘူး။
ဒါပေမယ့် ခင်ဗျားကြောင့် ကျမအိမ်ထောင်ရေးကတော့ ရှေ့ဆက်လို့ မဖြစ်နိုင်တော့ဘူး။ ပျက်စီးရတော့မယ်”
“ဒါက ယဥ်အေးအမှားကြောင့်မဟုတ်ပါဘူး။
ဦးမှားတာမို့ ဦးတာဝန်ယူ …”
“ဘာမှတာဝန်ယူစရာမလိုဘူး။ ကိုယ့်မိုက်ပြစ်ကို ကိုယ်ပဲခံမယ်။
သူများမယားငယ်တော့ အဖြစ်မခံနိုင်ဘူး။ အဲတော့ ကျမတို့ပတ်သတ်မှုကို ရပ်ပေးပါတော့ ….
ကျမ ယောက်ျား ဒီတစ်ခေါက်ပြန်မလာခင်မှာ ခင်ဗျားနဲ့ ကင်းကင်းရှင်းရှင်း ဖြစ်နေချင်တယ်။
မဟုတ်ရင် အကုန်လုံး ပြဿနာတွေတက်ပြီး ဒုက္ခရောက်ကုန်လိမ့်မယ်။
သူပြန်လာရင်တော့ ကျမရဲ့ အမှားတွေအတွက် တစ်ခုခုရွေးချယ်ရတော့မယ်”
“ဒါနဲ့ မင်းယောက်ျားက ဒီနေ့မှ ထွက်သွားတာမဟုတ်လား။
ဆုံးဖြတ်ဖို့ အချိန်တွေရှိပါသေးတယ်။ သူက ဘယ်လောက်ကြာမှာလဲ”
“အရင်ကတော့ တစ်လလောက်ကြာတယ်။ ဒီတစ်ခါတော့ အလုပ်ကြီးရလို့ ပိုကြာမယ်လို့တော့ ပြောသွားတယ် …”
“ဒါဆို ဦးတို့အတွက် အချိန်ရှိသေးတာပေါ့”
“ဘာ အချိန်ရှိတာလဲ။ တော်ပါပြီဆို …”
“ဒီလိုကွာ … ဦးလည်း မင်းကို မမေ့နိုင်သေးဘူး။
အဲတော့ သူပြန်မလာခင်အထိ ဦးနဲ့ အတူတူနေပေးပါ။
သူပြန်လာရင်တော့ မင်းဖြစ်စေချင်သလို ဦး နေပေးပါ့မယ်။ ဒါဆို ဦးလည်း ကျေနပ်မယ်။ ယဥ်အေးလည်း အဆင်ပြေမယ်လေ”
ဦးနိုင်ဘက်က ဒီလိုပဲ ပြောလာမယ်ဆိုတာ ယဥ်အေးလည်း တွေးထားပြီးသားပါ။ လွယ်လွယ်နဲ့ လက်မလွှတ်နိုင်လို့လည်း အထပ်ထပ်အကျပ်ကိုင်ပြီး လာတွေ့နေခဲ့တာ မဟုတ်လား။
ယဥ်အေးအနေနဲ့ကတော့ ညစ်စွန်းပျက်စီးခဲ့ရပြီးမှတော့ ဘာမှမထူးတော့ပါဘူး။ သူမရဲ့ အိမ်ထောင်ရေးကို ရှေ့ဆက်ရဲလောက်အောင်လည်း မျက်နှာပြောင်မတိုက်နိုင်ပါ။
ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခုကို ချပြီးသွားတဲ့အချိန်မှာ သူမအတွက် ရွေးချယ်စရာဆိုတာ အများကြီးမရှိတော့ပါ။ သူမ မှားခဲ့တဲ့ အမှားရဲ့ဒဏ်ကို ကျေကျေနပ်နပ်ကြီး ခံဖို့ပဲရှိပါတော့တယ်။
အခုလည်း ဒီကိုလာကတည်းက အလိုးခံရဦးမှာ သိပါတယ်။ သူမ မလာရင် ပိုယုတ်မာလာနိုင်တာတွေအတွက် ကြိုကာကွယ်ရအောင် လာခဲ့မိတာပါ။
သူမ အနေနဲ့ ဦးနိုင်ကတိတွေကို အယုံအကြည်မရှိပေမယ့် သူမဘက်က သဘောထားကို ပြတ်ပြတ်သားသား ပြောပြထားချင်လို့ပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ …..
“ကောင်းပြီ၊ ကျမ ဘဝကတော့ မထူးတော့ဘူး။
ဒါပေမယ့် ကျမကြောင့် မိသားစုအရှက်ကွဲမှာစိုးတာ …
ပြီးတော့ ကျမကြောင့် ကိုစိုးက … လက်တုံ့ပြန်ပြီး ထောင်ကျမှာ စိုးရိမ်တာ …
အဲဒါကြောင့် ရှင့်အကြိုက်လိုက်လျောနေခဲ့တာ …
ဒါပေမယ့် ကိုစိုးပြန်လာတဲ့အထိ ရှင့်ဘက်က နောက်မဆုတ်ရင်တော့ ကျမလည်း ဘာမှမထောက်တော့ဘူး …..
ကျမရဲ့ အိမ်ထောင်ရေးပါ အပျက်ခံရမှတော့ အရှက်ကွဲလည်း ကွဲပါစေ ….
ခင်ဗျားဘဝလည်း ပျက်ပြီး ဒုက္ခရောက်စေရမယ် …”
မထူးတော့တဲ့အခြေအနေမှာ သူမဘက်က ပြတ်ပြတ်သားသားပဲ ပြောချလိုက်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူမရင်ထဲမှာ ကြောက်နေတာတစ်ခုကတော့ ရှိနေတုန်းပါပဲ။
သူမ ယောက်ျားကသိသွားပြီး နာနာကျည်းကျည်းနဲ့ လက်တုံ့ပြန်လာမှာကိုပါ။ ဒီလိုတော့ အဖြစ်မခံနိုင်။ ထိုအခြေအနေအထိ မရောက်ဘဲ လင်မယားကွာရှင်းရတယ်ဆိုရင်တော့ အကောင်းဆုံးပါပဲ။
မဖြူစင်နိုင်တော့တဲ့ ဘဝမှာတော့ ထပ်မံညစ်စွန်းရလို့လည်း မထူးတော့ပါဘူး။ ဒါကြောင့်ပဲ ဦးနိုင်ရဲ့တောင်းဆိုမှုကို လိုက်လျောပေးလိုက်ရလို့လည်း ပိုနစ်နာစရာမှ မရှိတော့တာလေ။
ဦးနိုင်ကတော့ သူမ ဖြစ်စေချင်သလို ဖြစ်ရပါမယ်ဆိုပြီး ကတိထပ်ပေးနေပါတယ်။ သူလည်း ယဥ်အေးက ခပ်မာမာပြောလာတော့ လန့်သွားတယ်။
သူ့အနေနဲ့ကတော့ မိန်းမကိစ္စနဲ့ပတ်သတ်ရင် မိသားစုမျက်နှာလည်း မကြည့်ဘဲ လုပ်ချင်ရာလုပ်တတ်သူပါ။ အခန့်မသင့်လို့ အရှက်ကွဲရ၊ ငွေနဲ့ဖြေရှင်းရတာတွေလည်း ရှိခဲ့ဖူးတယ်လေ။
ဒါပေမယ့် ယဥ်အေးရဲ့ ယောက်ျားပါသိသွားပြီး ပြဿနာကြီးရမှာမျိုးတော့ မဖြစ်စေချင်ပါ။ ဒါမျိုးက အသတ်ပါခံရနိုင်တယ်လေ။
အမှုအခင်းဖြစ်တာလောက်တော့ သူက ဂရုမစိုက်ပါ။ ငွေနဲ့ရှင်းသင့်ရင် ရှင်း၊ မရတော့လည်း ပြေးရ၊ ရှောင်ရမှာပေါ့။
အကောင်းဆုံးကတော့ ရန်လည်းမများရ၊ အရှက်လည်းမကွဲရဘဲ သူများမယားကို တိတ်တိတ်ပုန်း စိတ်ကြိုက်လိုးနေရဖို့ပဲလိုပါတယ်။ ဒါကြောင့် အချိန်အတိုင်းအတာတစ်ခုလောက်အထိ သူမကို စိတ်ကြိုက် လိုးခွင့်ရရင်လည်း မဆိုးပါဘူး။
ကျန်တာတော့ မီးစင်ကြည့်ကဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် ယဥ်အေးရဲ့ယောက်ျားပြန်လာခါနီးရင် သူ့ဘက်က လုံးဝရပ်တန့်ပေးပါ့မယ်လို့ ကတိအထပ်ထပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။
ပါးစပ်က ကတိပေးနေရင်းပင် သူ့လက်တွေက ယဥ်အေးကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ အငြိမ်မနေဘဲ ပွတ်သပ်နေပါတယ်။
ယဥ်အေးလည်း သူမကို လာဖက်လာတဲ့ လက်တွေကို တွန်းဖယ်ကာ ရုန်းလိုက်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဦးနိုင်က အဖယ်မခံဘဲ တိုးဖက်လာတာပါ။
သူမလည်း ရုန်းကြည့်ပေမယ့် မရတော့ မရုန်းချင်တော့ပါဘူး။ ငြင်းနေလို့လည်း မထူးတော့ဘူးလေ။ သူမနဲ့ ဦးနိုင်က လူမသိအောင် တိတ်တိတ်ပုန်း ဖောက်ပြန်နေကြတဲ့သူတွေ မဟုတ်လား။
ဒီအရှိကို လက်ခံပြီးချိန်မှာတော့ ရုန်းနေလို့ မထူးတော့ပါဘူး။ လင်ငယ်၊ မယားငယ်နေတယ်ဆိုတာ ချစ်သူရည်းစားတွေလို လက်လေးကိုင်၊ ပါးလေးနမ်း၊ ရင်ခွင်ထဲခေါင်းဝှက်လို့ ရင်ခုန်နေရုံပဲ မဟုတ်ဘူးလေ။
အသွေးအသား၊ ခန္ဓာကိုယ်ချင်း အရှက်ကုန်အောင် ရင်းနှီးဆက်ဆံလို့ ကာမသာယာမှုကို အပြန်အလှန် ရှာဖွေဖြည့်ဆည်းကြဖို့မဟုတ်လား။ အပျို၊ လူပျိုတွေလို အနမ်းတစ်ချက်လောက်နဲ့ အရှက်သည်းကာ ရင်ခုန်ကျေနပ်နေလို့ မပြီးနိုင်ဘူးလေ။
အိမ်ထောင်ကိုယ်စီရှိလျက်နဲ့ နောက်တစ်ယောက်နဲ့ အရှက်မရှိ ထပ်ပတ်သတ်ဖြစ်ကြတာလေ။ ဒီတော့လည်း အရှက်ကုန် ရမ္မက်ခရီးလမ်းကို အတူတူလျောက်ကြဖို့က လိုရင်းဖြစ်နေခဲ့ပါတယ်။
မတူညီတဲ့ အကြောင်းတရားများစွာနဲ့ အိမ်ထောင်ရေးဖောက်ပြန်ကာ လင်ငယ်၊ မယားငယ်ထားကြတာတွေ ရှိကြမှာပါ။ ဒါပေမယ့် နောက်ဆုံး အရင်းခံကတော့ ရမ္မက်ချင်း အပေးအယူမျှကာ သာယာမှုရှာကြခြင်းပါပဲ။
ဒါကြောင့်ပဲ ယဥ်အေးဟာ စိတ်ကိုပိုင်းဖြတ်ထားနိုင်ပြီး ဦးနိုင်လုပ်သမျှကို ငြိမ်ခံနေလိုက်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် တားမရရင်လည်း လုပ်၊ သိပ်မကြာစေဖို့နဲ့ အိမ်စောစောပြန်ရဦးမယ်ဆိုတာကိုတော့ သတိပေးလိုက်ရပါတယ်။
တရွေ့ရွေ့ပွတ်သပ်နေတဲ့ လက်တွေက သူမ ကိုယ်လေးကို မရိုးမရွဖြစ်လာစေရပါတယ်။ ဒီထက်ပိုတဲ့ ခံစားမှုပြင်းပြင်းတွေ ဖြစ်လာရဦးမှာကို သိနေလို့လည်း ဦးနိုင်စပြီး လှုပ်ရှားလိုက်တာနဲ့ သူမစိတ်တွေကပါ လှုပ်ရှားလာရပါတယ်။
မှားနေမှန်းသိပေမယ့်လည်း ဒီအမှားကိုပဲ လက်ခံရတော့မှာပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ ဦးနိုင်ရဲ့ ပွေ့ဖက်ပွတ်သပ်မှုကို အသဲတအေးအေးနဲ့ လက်ခံပေးနေမိပါတယ်။
ဦးနိုင်ကတော့ ယဥ်အေးဆီက ငြင်းဆန်မှုတွေ မဲ့သွားချိန်မှာ ကြိတ်ပျော်သွားရပါတယ်။ နွေးထွေးအိစက်လွန်းတဲ့ သူများမယားငယ်ငယ်လေးကို စိတ်ကြိုက်ကိုင်တွယ်နိုင်ပြီမို့ ကျေနပ်နေမိတာ မဆန်းပါဘူး။
ဒါကြောင့်ပဲ သူ့လက်တွေက ယဥ်အေးကို သိုင်းဖက်ပြီး ရှေ့ကရင်သားတွေကို အင်္ကျီပေါ်ကနေ ပွတ်သက်ဆုပ်နယ်နေခဲ့ပါတယ်။ ပြီးတော့ သူမရဲ့ ပါးပြင်၊ လည်ပင်းနဲ့ ပခုံးသားအိအိများအပေါ် ရှိုက်ကာနမ်းပေးနေပါသေးတယ်။
ယဥ်အေးမှာတော့ သူ့ရဲ့ပွတ်သပ်နမ်းရှိုက်မှုတွေအတိုင်း ကိုယ်လေးတလှုပ်လှုပ်၊ ရင်လေးတကြွကြွနဲ့ ဖြစ်နေရတယ်။ ဖိုမအထိအတွေ့ကြောင့် ကာမသွေးတွေကလည်း နိုးကြွလာရကာ ရင်လှိုက်ဖိုမောပန်းလာရပါတယ်။
အသဲတအေးအေးနဲ့ စီးမျောနေမိတာမို့ ဦးနိုင်က သူမရဲ့ အင်္ကျီကြယ်သီးတွေကို ဖြုတ်လိုက်တာလည်း သတိမထားမိလိုက်ပါဘူး။ လက်တွေက သူမအသားအပေါ် တိုက်ရိုက်ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်မိလာမှ သတိထားမိပါတယ်။
ဒါပေမယ့် မတားနိုင်ဘဲ အလိုက်သင့်လေး စီးမျောနေမိတယ်။ ဦးနိုင်က သူမနောက်ကနေ တိုးထိုင်ပြီး ကိုယ်လုံးလေးကို ပေါင်နှစ်ဖက်ခွကာ ရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းလို့ ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်ကို နှိုးဆွနေခဲ့တာပါ။
သူ့ လီးတံကြီးကလည်း သူမ တင်ပါးလုံးလုံးများအပေါ် ဖိကပ်ပွတ်နေပါသေးတယ်။ ဒီတော့ မရိုးမရွစိတ်နဲ့အတူ ခံစားလို့ကောင်းနေခဲ့ပါတယ်။
ဒါကြောင့်ပဲ ဦးနိုင်က သူမ အင်္ကျီကို ချွတ်တဲ့အချိန်မှာ တားမိပေမယ့် အားမပါတော့ပါ။ ဦးနိုင်က ချွတ်လိုက်ပါ။ ဘယ်သူမှ မရှိပါဘူးလို့ တိုးတိုးကပ်ပြောရင်း အင်္ကျီကို လုံးဝကျွတ်အောင် ချွတ်ချလိုက်ပါတယ်။
ပြီးတော့ ဘယာချိတ်ကိုပါ မြန်မြန်ဖြုတ်ပြီး ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ သူမမှာ ပြောရင်း တားရင်းနဲ့ပင် အပေါ်ပိုင်း အဝတ်မရှိဘဲ ဖြစ်သွားရပါတယ်။
အရင်တစ်ခါအလိုးခံရတုန်းကလည်း တစ်ကိုယ်လုံး အဝတ်မရှိတဲ့နီးပါးဖြစ်ခဲ့ရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အခုလို လုံးဝချွတ်ထားရတာ မဟုတ်ဘူးလေ။
အခုတော့ သူမ ရင်သားတွေအပေါ် လက်လေးနဲ့ ပိုက်ကာကွယ်ရင်း ရှက်စိတ်လေး ဝင်ရတယ်။ ဒါပေမယ့် အတင်းငြင်းကာ ပြန်ဝတ်ဖို့ မကြိုးစားတော့ပါဘူး။
လူသူကင်းကာ ဆိတ်ငြိမ်လွတ်လပ်တဲ့ အခြေအနေမို့လည်း ဦးနိုင်လုပ်သမျှကို ရှက်ရှက်နဲ့ပဲ ခွင့်ပြုထားမိတယ်။ ပြီးတော့ ဦးနိုင်ကလည်း သူမကို အကြိမ်ကြိမ် အရှက်မဲ့အောင် လိုးပြီးပါပြီ။
ဒါကြောင့်ပဲ ရှက်စိတ်လေးဝင်မိပေမယ့် အခုလို ဖြစ်နေရတာကိုလည်း တစ်မျိုးစိတ်လှုပ်ရှားနေမိပါတယ်။ ဦးနိုင်ကတော့ သူမကို ရင်ခွင်ထဲပြန်ထည့်ကာ ပါးပြင်ကို တပ်မက်တဲ့အနမ်းများဆက်တိုက်ပေးလို့ နို့တွေကို ဆုပ်နယ်လာခဲ့ပါပြီ။
သူမရဲ့ ဆူဖြိုးနေတဲ့ နို့အုံတွေအပေါ် သူ့လက်တွေနဲ့ ဆုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်လာတော့ ရင်ထဲတဖျဥ်းဖျဥ်းဖြစ်ရအောင် ခံစားရပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ရင်လေးကြွတက်ပြီး လှိုက်ဖိုညည်းသံတိုးတိုးလေးတွေ ထွက်ပေါ်နေရပါတယ်။
ဦးနိုင်လည်း စိတ်တွေကြွနေခဲ့ပါပြီ။ ကိုယ့်သမီးအရွယ် သူများမယားနုနုထွတ်ထွတ်လေးကို စိတ်ရှိတိုင်း ထွေးဖက်ပွတ်သပ်ရင်း နမ်းရှိုက်နေခဲ့ရပြီမဟုတ်လား။
အထိအတွေ့အရသာနဲ့ စိတ်ကျေနပ်ခြင်းတို့က သူ့ကို ကာမမီးတွေ တရှိန်ရှိန်တောက်လောင်လာစေရပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ယဥ်အေးမျက်နှာအနှံ့ကို ပြင်းပြင်းပြပြနမ်းရှိုက်ရင်း နို့တွေကို ဖျစ်ညှစ်နေခဲ့ပါတယ်။
နို့တွေကို အားပါပါလေး ဖျစ်ညှစ်လိုက်တိုင်း ယဥ်အေးမှာ အားခနဲညည်းရင်း ရင်လေးကြွတက်လာရပါတယ်။ ထိုအခါမျိုးမှာ လည်ပင်းလေးကို စုပ်နမ်းရင်း လျှာလေးနဲ့ သိမ်းလျက်ပေးလိုက်ရင် သူမကိုယ်လုံးလေးမှာ တဆတ်ဆတ်တုန်နေရပါတယ်။
တဖြည်းဖြည်းနဲ့ သူ့ စုပ်အနမ်းတွေဟာ ရင်သားတွေအပေါ်ရောက်လာခဲ့တယ်။ သူ့လက်တွေကလည်း အောက်ကို ပွတ်သပ်ရင်းဆင်းသွားတယ်။
အချိန်မဆွဲတော့ဘဲ သူမ ထဘီကို ဖြည်ချပြီး အောက်ကို တွန်းပို့လိုက်တယ်။ အခုချိန် ယဥ်အေးတစ်ကိုယ်လုံးမှာ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးသာ ကျန်ရှိပါတော့တယ်။
ဦးနိုင်ရဲ့ ကာမလှိုင်းတံပိုးအောက်မှာ လူးကာလွန့်ကာ မျောပါနေမိတဲ့ ယဥ်အေးမှာတော့ ထဘီကျွတ်သွားတာကိုလည်း အမှုမထားနိုင်တော့ပါ။ တစ်ကိုယ်လုံး တဖျန်းဖျန်းနဲ့ ရင်လှိုက်ဖိုမှုတွေကြားမှာ မျောလွင့်ကျေနပ်နေမိပါတယ်။
ဒါကြောင့် သူမ ရင်လေးကြွပြီး နို့တွေကို စို့နေတဲ့ ဦးနိုင်ခေါင်းကို ပွတ်သပ်ဖိကပ်ထားမိတယ်။ သူ့လက်တွေက ပေါင်ကြားထဲကို တိုးဝင်လာတော့လည်း ပေါင်လေးကို ဟပေးမိတယ်။
ဖောက်ပြန်တဲ့ ကာမက ပေးတဲ့ စိတ်လှုပ်ရှားရင်ခုန်မှုရယ်၊ မတူညီတဲ့ အထိအတွေ့နဲ့ ရင်လှိုက်ဖိုမှုတွေရယ်က သူမရဲ့ စိတ်နဲ့ခန္ဓာကို ဖမ်းစားသွားခဲ့ပါပြီ။ ဖျတ်ခနဲ ဝင်ဝင်လာတတ်တဲ့ ရှက်ရွံ့ခြင်းများဟာလည်း အထိအတွေ့ရဲ့ ဖမ်းစားမှုကို မလွန်ဆန်နိုင်အောင် ဖြစ်နေခဲ့ရပါတယ်။
ရှက်စိတ်နဲ့အတူ အသိစိတ်လေး ဝင်လာမိရင်လည်း ငါ တားလို့မှမရတာ။ ဦးနိုင်က လုပ်မှာပဲ။ တားလို့မရလို့ လက်ခံနေရတာဟု အပြစ်လွတ်ဆင်ခြေများနဲ့သာ ဆက်ကာခံစားနေမိပါတယ်။
နို့စို့ရင်း အဖုတ်ပွတ်ခံနေရတော့လည်း သူမတစ်ကိုယ်လုံး ရွစိထိုးနေပါပြီ။ နို့ကို အားပါပါလေး စို့ယူခံရတိုင်း တစ်ကိုယ်လုံး တဖျဥ်းဖျဥ်းဖြစ်ကာ ရင်ဘတ်လေးကြွတက်လာရပါတယ်။ အဖုတ်လေးထဲကလည်း လှိုက်ကာယားတက်ပြီး စောက်ရည်တွေက စိမ့်ထွက်စိုစွတ်နေရပါတယ်။
မနေနိုင်အောင် ကျဥ်ပြီး ယားတက်လာတဲ့ အဖုတ်လေးဟာ ဦးနိုင်လက်ကြီးနဲ့ ထိထိမိမိပွတ်သပ်ထိုးနှိုက်တာကို ခံချင်နေခဲ့ပါပြီ။ အတွင်းခံလေး ခံနေသေးတော့ သူမမှာ အားမလိုအားမရဖြစ်ပြီး ဖင်လေးတကြွကြွနဲ့ လှုပ်ခတ်နေရပါတယ်။
စောက်ရည်တွေက ပေါင်ခွဆုံအထိ စိမ့်ထွက်ကျနေပြီမို့ ယားကျိကျိနဲ့ ပိုအနေရခက်လာရပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ဦးနိုင်က နို့စို့နေတာကိုရပ်ပြီး ကိုယ်ကိုမတ်ကာ အတွင်းခံလေးကို ချွတ်လာချိန်မှာတော့ ဖင်လေးကြွကာ ကူမိပါတယ်။
ကိုယ့်အဖေအရွယ် လူကြီးရှေ့မှာ တစ်ကိုယ်လုံး အဝတ်မကပ်နိုင်ဘဲ ဖြစ်သွားရပြီမို့ စိတ်တွေထန်နေတဲ့ကြားက ရှက်စိတ်လေးတွေဖြစ်နေခဲ့တယ်။ မိမိရဲ့ မိမွေးတိုင်းပကတိအလှကို လင်ယောက်ျားပဲ မြင်ခွင့်ရခဲ့တာလေ။
အခုတော့ အခြားယောက်ျားတစ်ယောက်ကိုပါ ပြသအသုံးတော်ခံနေခဲ့ရပါပြီ။ ဒါပေမယ့် ရှက်စိတ်ဝင်နေတဲ့ကြားထဲကပင် ရမ္မက်သွေးများကလည်း တိုးလို့ ကြွလာရပါတယ်။
ဦးနိုင်ကလည်း သူမရဲ့ အရှိတိုင်းအလှကို တစိမ့်စိမ့်ခံစားရင်း ပီတိဖြစ်နေခဲ့တယ်။ သမီးအရွယ် သူများမယား အချောအလှလေးက သူ့ရှေ့မှာ တစ်ကိုယ်လုံးချွတ်လို့ အသုံးတော်ခံနေရပါပြီ။
အမို့အမောက်၊ အဝန်းအဝိုင်းများကို ရှုစားရင်း ကျေနပ်စိတ်ကြောင့် သူ့ရင်တွေ တဒိုင်းဒိုင်းခုန်နေမိပါတယ်။ သူလည်း ကြည့်ရင်းမနေနိုင်တော့တာမို့ ယဥ်အေးပေါင်ကြားထဲ ဝင်ထိုင်ကာ ဝမ်းဗိုက်ပူပူလေးကို ပွတ်ရင်း စတင်နမ်းရှိုက်လိုက်ပါတယ်။
ဦးနိုင်က ဝမ်းဗိုက်ပြင်ကို ပွတ်သပ်ရင်း ရှူးခနဲမြည်အောင် အနမ်းခံလိုက်ရချိန်မှာပဲ ယဥ်အေးမှာ မခံနိုင်အောင် အသဲတွေယားသွားရပါတယ်။ သူက နှာခေါင်းကြီးနဲ့ ပွတ်နယ်ပြီး နမ်းရုံတင်မကဘဲ လျှာပြားကြီးနဲ့ပါ လျက်စုပ်နေတာပါ။
လက်တစ်ဖက်ကလည်း အဖုတ်အကွဲကြောင်းပေါ် ထိုးပွတ်ကာ နှိုက်ကလိပေးနေပါသေးတယ်။ ဒီတော့ သူမမှာ အူတွေတလိပ်လိပ် လှိုက်တက်ကာ အသဲတွေယားနေရပါတယ်။
မခံစားနိုင်လွန်းလို့ ကိုယ်လေးရုန်းကြွတွန့်လိမ်လို့ ခေါင်းလေး ဘယ်ညာရမ်းခါနေရပါတယ်။ ဦးနိုင်ကိုယ်လုံးကြီးကိုလည်း ပေါင်တွေနဲ့ ဆွဲညှစ်ကာ တုန်ခါနေရပါတယ်။
“အား … ဟင့် .. ဟင့် … တော်ပါတော့ ဦးနိုင်။
ကျမက ဗိုက်သားတွေထိရင် မနေနိုင်ဘူး။ အူယားလွန်းလို့ပါ။
တော်ပါတော့နော် …”
“အွန်း … ဒါဆို ပေါင်ကားပေးလေ။ အဖုတ်လေး ကြွတက်နေအောင် ပေါင်ကားပြီး မြောက်ပြထား။
ဦး … စောက်ပတ်လေးကို လျက်ပေးမယ်”
“ဟင့် … မလုပ်ပါနဲ့ … ဟိုတစ်ခါလည်း လုပ်သေးတယ်။
ကျမ ငရဲကြီးလိမ့်မယ် … အဲလိုမလုပ်ပါနဲ့နော် ..”
“ငရဲမကြီးပါဘူး။ ဦးက မင်းကို ချစ်လို့ လုပ်ပေးမှာ။
ဒါမျိုးက ခံလို့အရမ်းကောင်းတာ။ မင်းကို ကောင်းတာ ခံစားစေချင်လို့ …
လုပ်ပါ။ ပေါင်ကို ကိုင်ပြီး မထား … အင့် .. ဦးက စောက်ပတ်လျက်ပေးတာကို ဇိမ်ရှိရှိခံစမ်းပါ”
“အာကွာ … ဟင့် … မခံချင်ပါဘူးဆို … ကျွတ် …”
ယဥ်အေးမှာ မဖွယ်မရာအရာမို့ မဝံ့မရဲဖြစ်ကာ တားနေခဲ့တာပါ။ ဒါပေမယ့် ဦးနိုင်ကတော့ သူမ လက်တွေကို အတင်းဆွဲယူပြီး ပေါင်တွေကို ဆွဲမ ထားခိုင်းနေပါတယ်။
သူမလည်း ငြင်းရင်းနဲ့ပင် ကိုယ့်ပေါင်ကို ကိုယ်တိုင် ဆွဲမကာ ဖင်မြောက်ရင်း အဖုတ်လေး ဖွင့်ဟလို့ စောင့်ကြိုပေးနေရပါပြီ။ အဖေအရွယ်လူကြီးရဲ့ အဖုတ် လျက်စုပ်နမ်းတာကို ခံရဖို့ ပြင်ဆင်ပေးထားရတာမို့ စိတ်တွေလည်း လှုပ်ရှားနေရပါတယ်။
အရင်တစ်ခါ အဖုတ်လျက်ပေးတာ ခံရကတည်းက ဒီအရသာကို ကြိုက်နေခဲ့တာပါ။ နူးညံ့လွန်းတဲ့ မိန်းမကိုယ်ပန်းပွင့်လေးရဲ့ အဖူးအညွန့် ရွက်နုလေးတွေကို ယောက်ျားတစ်ယောက်က လျှာဖျားလေးနဲ့ တို့ထိလျက်စုပ်ပေးတာကို ခံရတာလေ။
တစ်ကိုယ်လုံး ဗြောင်းဆန်နေအောင် အသဲတလှိုက်လှိုက်နဲ့ ခံစားရပါတယ်။ နိမ့်ပါးယုတ်ညံ့ဆုံးနေရာကို ပါးစပ်၊ နှုတ်ခမ်း၊ လျှာတို့နဲ့ တို့ထိခံရတာမို့လည်း စိတ်တွေပိုထွေပြားကာ ရင်ခုန်ရခြင်းလည်း ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။
ဒါပေမယ့် ကိုယ့်အဖေအရွယ်လူကြီးမို့ အသာတကြည် လက်မခံရဲလို့ ခက်နေတာပါ။ တစ်ဖက်မှာလည်း ဦးနိုင်ပြောသလို ထူးကဲတဲ့အရသာကို ခံစားခွင့်ရှိတုန်း ခံလိုက်ချင်ပါတယ်။
တစ်ခါလည်း အဖုတ်လျက်ပေးတာကို ပက်ပက်စက်စက် ခံဖူးပြီးတာမို့ မထူးတော့ပါဘူး။ ဒါကြောင့်ပဲ ပေါင်တွေကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆွဲမပင့်တင်ကာ ခေါင်းထောင်လို့ ဦးနိုင်ကို ကြည့်ရင်း စောင့်နေလိုက်ပါတော့တယ်။
“ယဥ်အေး .. စောက်ပတ်လေးက ကလေးနှစ်ယောက်သာ ထွက်ထားပေမယ့် လှတယ်နော် …
အရည်တွေစိုနေပြီ … အလျက်ခံချင်နေပြီပေါ့ …
ဦး လျက်ပေးရတော့မလား …”
“ဟာကွာ … ဘာတွေပြောမှန်းမသိဘူး .. ဟင့်”
ရွှတ် … ဟင့် … ရွှတ် .. ရွှတ် …
ဦးနိုင်က နားရှက်စရာတွေ ပြောရင်း အမွှေးစုစုနဲ့ ဆီးခုံဖောင်းဖောင်းလေးပေါ်ကို နှာခေါင်းမြှုပ်အောင် ဖိနမ်းပစ်လိုက်ပါတယ်။ သူ နမ်းပုံက မွှေးအီနေတဲ့ ပါးပြင်ဖောင်းဖောင်းလေးကို မက်မက်မောမော နမ်းရှိုက်သလိုမျိုး နမ်းနေခဲ့တာပါ။
“အဲလောက်နမ်းချင်နေလား … ဟွန့် .. တစ်နေကုန် စျေးထိုင်ရောင်းထားရတာ …
နံစော်နေတဲ့ဟာကို …. တကယ့်လူ့ညစ်ပတ်ကြီး”
“မနံပါဘူး … စောက်ပတ်နံ့ကို သင်းနေတာပဲ ..
ဦးက မင်းစောက်ပတ်လေးကို အရသာရှိအောင် လျက်ပေး၊ နမ်းပေးဦးမှာ … ခဏလေး”
ဦးနိုင်က ခါးကုန်းကာ ပေါင်းကြားထဲ မျက်နှာအပ် နမ်းနေတာကနေ ထလိုက်ပါတယ်။ ယဥ်အေးလည်း ပေါင်လေးကို ဆွဲမ ကားပေးထားရင်းတန်းလန်းနဲ့ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုပြီး လိုက်ကြည့်နေမိတယ်။
ဦးနိုင်က ဒီနေ့မှတွေ့ရတဲ့ ခေါင်းအုံးတစ်လုံးကို လှမ်းယူလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ သူမ တင်ပါးတွေကို အောက်က ပင့်ကိုင်ပြီး ဖင်အောက်ကို ခေါင်းအုံးခုလိုက်ပါတယ်။
ယဥ်အေးမှာတော့ ပေါင်လေးမပေးထားလျက်နဲ့ ကြောင်စီစီ ဖြစ်နေရပါတယ်။ အခုတော့ အောက်မှာ ခေါင်းအုံးခုထားတော့ ဖင်က အပေါ်ကိုမြောက်ကြွကာ အဖုတ်ကို အစွမ်းကုန် ဖွင့်ဟပေးထားသလို ဖြစ်နေရပါတယ်။
“ဟာကွာ .. ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ … ဟင့် … မနေတတ်ဘူး ..
ကြံကြံဖန်ဖန်ကြီး … ဒီလိုဖြစ်နေရတာကြီးက ရှက်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ”
“မရှက်နဲ့ … အဲဒါမှ မင်းစောက်ပတ်ကို ကောင်းကောင်းလျက်နိုင်မှာ …
ပေါင်တွေ ကားထားနော် … ကြည့်စမ်း … အခုမှ စောက်ပတ်က ပွင့်အာပြီး အရည်တွေ လဲ့နေတာပဲ … အွန့် …”
ရွှတ် … အို့ … ရွှတ် … ဟင့် … ပျွတ် … အာ့ …
ပျွတ် … ပလပ် … ပလပ် … အာ့ … ဟင့် …
ဦးနိုင်ကတော့ စိတ်ကြိုက်နေရာချပြီးတာနဲ့ ဆွဲမ ကားပေးထားတဲ့ ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုဖိကာ သူ့မျက်နှာကို အဖုတ်ပြင်ဆီ ထိုးအပ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ အရည်တွေစိုစွတ်ပြီး ပွင့်အာနေတဲ့ အဖုတ်ဝလေးကို နှုတ်ခမ်းနဲ့တေ့ကာ စုပ်နမ်းပစ်လိုက်ပါတယ်။
ယဥ်အေးခမျာမှာတော့ ကျဥ်စက်နဲ့ အတို့ခံလိုက်ရသလိုပါပဲ။ တစ်ကိုယ်လုံး တုန်တက်ကာ တဆတ်ဆတ်ခါသွားရပါတယ်။
ဦးနိုင်ပါးစပ်က သူမရဲ့ အူတွေအသဲတွေကိုပါ စုပ်ယူနေသလား ထင်မှတ်မိပါတယ်။ တပျွတ်ပျွတ်စုပ်ရင်း လျှာနဲ့ပါသိမ်းပြီး လျက်နေပါသေးတယ်။
သူ လျက်လေ၊ စုပ်လေ သူမ အဖုတ်အတွင်းထဲက လှိုက်ကာ ယားကာ ကျဥ်တက်လေပါပဲ။ မခံနိုင်အောင် ယားလာရပြီး စောက်ရည်တွေ တဆစ်ဆစ်စိမ့်ထွက်နေရပါတယ်။
ဗိုက်ကြောလေးများ တွန့်ဆွဲပြီး ခြေထောက်တွေလည်း တဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေရပါတယ်။ လက်တွေကလည်း ပေါင်တွေကို ဆွဲကာ မကားပေးနိုင်တော့ပါဘူး။
ယားယံကျဥ်တက်မှုကို မခံစားနိုင်လွန်းလို့ လက်နှစ်ဖက်က အိပ်ရာခင်းကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုတ်ဆွဲထားပြီး ခေါင်းက ဘယ်ညာရမ်းနေရပါတယ်။ ဖင်လေးကော့ကာ မြောက်ကြွလို့ တစ်ကိုယ်လုံး တုန်ယင်လို့နေရပါတယ်။
ဦးနိုင်ကတော့ ခေါင်းအုံးခံထားလို့ မြောက်ကြွတက်နေတဲ့ ပေါင်ခွဆုံလေးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ဖိပြီး အဖုတ်ပေါ်မျက်နှာအပ်ကာ လျှာစွမ်းကောင်းကောင်းပြနေခဲ့ပါတော့တယ်။ မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ အားအနည်းဆုံးနဲ့ ရမ္မက်အကြွဆုံးနေရာကို မရုန်းနိုင်အောင် အပိုင်ထိန်းချုပ်ပြီး စောက်ပတ်လျက်ပေးရတာကို သူအကြိုက်ဆုံးပါပဲ။
သူ အကြောင်နှိုက်ပြီး လိုးခဲ့သမျှမိန်းမတွေကို စောက်ပတ်ကောင်းကောင်း လျက်ကာ စိတ်ကြိုက်လိုးခဲ့တာချည်းပါပဲ။ သူ့ရဲ့ မရွံမရှာ လျက်စုပ်နှိုးဆွမှုတွေကပဲ မိန်းမတွေကို အရှက်ကင်းမဲ့တဲ့ ကာမသားကောင်တွေ ဖြစ်သွားစေရပါတယ်။
ယဥ်အေးကိုတော့ အရင်မိန်းမတွေထက် သူပိုလုပ်ပေးချင်ခဲ့သလို ပိုအားရနေမိပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ပေါင်ခွကြားထဲက မျက်နှာမခွာဘဲ လျက်စုပ်ပေးရင်း အဖုတ်အတွင်းထဲအထိ လျှာထိပ်ထိုးသွင်းကာ ကောင်းကောင်းထိုးကလိပေးနေခဲ့ပါတယ်။
ယဥ်အေးမှာတော့ ဆက်တိုက် အဖုတ်လျက်ခံရတော့ လေထဲ လွင့်မြောက်မျောပါနေသလို ခံစားနေရပါတယ်။ အဖုတ်အတွင်းသားတွေကို လျှာဖျားနဲ့ ထိုးလျက် ပွတ်သပ်ခံရချိန်မှာ ကြက်သီးလေးများ တဖျန်းဖျန်းထပြီး အရည်တွေ ထုတ်ပန်းပစ်မိပါတယ်။
ခြေထောက်တွေ တဆတ်ဆတ်တုန်ခါအကြောဆွဲရင်း တအီးအီးနဲ့ ညည်းသံထွက်နေရပါတယ်။ လူမှာလည်း တရှိန်ရှိန်နဲ့ အဖျားတက်သလို တုန်ယင်စီးမျောနေမိပါတယ်။
အဖုတ်ထဲ ဖျဥ်းခနဲ၊ နွေးခနဲ ဖြစ်သွားကာ စောက်ရည်တွေ ထုတ်ပန်းမိတော့ ဦးနိုင်ကို အားနာစိတ်လေး ဝင်သွားမိတယ်။ ဒါပေမယ့် ဖြစ်ပေါ်နေတဲ့ ကာမအရှိန်တွေကြားမှာ အလူးအလဲစီးမျောနေမိလို့ သူ့ကို တားနိုင်တဲ့အင်အားလည်း မရှိတော့ပါဘူး။
ဦးနိုင်ကတော့ ထွက်သမျှ စောက်ရည်ပျစ်ချွဲချွဲတွေကို မရွံမရှာ စုပ်ယူမျိုချရင်း လျှာနဲ့သိမ်းကာ လျက်နေပါသေးတယ်။ ပေါင်နှစ်ဖက်ကားကာ ဖင်လေးမြောက်လို့ တဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေတဲ့ ယဥ်အေးကို ဆက်လျက်ပေးရင်း သူ့လက်တွေနဲ့ နို့တွေကို ဖျစ်ညှစ်ပေးနေပါသေးတယ်။
ယဥ်အေးမှာတော့ အတန်ကြာအောင် ကာမကောင်းခြင်းထဲ စီးမျောခံစားနေမိပါတယ်။ ပြီးတော့မှ အားပြတ်သလို မောပန်းရင်း ငြိမ်သက်လာပါတယ်။
ဒါပေမယ့် ဦးနိုင်က အဖုတ်ဆက်လျက်ပေးနေတာမို့ အားပြတ်မောပန်းနေရင်းပင် တရှိန်ရှိန်နဲ့ ကာမစိတ်တွေ ပြန်တက်နေရပါတယ်။ အဖုတ်အတွင်းသားတွေကတော့ လျှာဖျားနဲ့ ထိတာကိုပင် အထိမခံနိုင်လောက်အောင် ကျဥ်တက်နေရပါတယ်။
ပျွတ် … ရှလွတ် … အာ့ .. ပျွတ် … အီး
“ဦးနိုင် .. တော်ပြီ … မရတော့ဘူး .. အရမ်းကျဥ်နေပြီ … တော်ပြီနော်”
“အွန့် .. မကောင်းလို့လား … ဦးတော့ ယဥ်အေးစောက်ပတ်လေးကို လျက်မဝဘူး”
“ဟွန့် .. လူညစ်ပတ်ကြီ … တော်ပြီ … ထပါတော့ …
ဒီလောက်ညစ်ပတ်နေတဲ့အရည်တွေကို … တော်တော်ကြိုက်နေလား …
ဒီမှာ အားတောင် မရှိတော့ဘူး … နေရတဲ့ပုံကိုလည်း ကြည့်ဦး … သူ လုပ်ချင်တိုင်း လုပ်နေတာပဲ”
“ဒါဆို ထထိုင်လိုက် … လာ .. ဦး .. ထူပေးမယ်”
မခံနိုင်လွန်းလို့ တားမှ ရပ်ပေးပါတယ်။ ကျမလည်း ဖြစ်နေပုံကို ကြည့်ပြီး ရှက်မိတယ်။ ဖင်ကို မြောက်ကာ ကော့ပြီး အဖုတ်လျက်ခံသလို ဖြစ်နေခဲ့တာလေ။
ထမယ်ဆိုတော့ မထနိုင်အောင်ဖြစ်နေပါတယ်။ ခါးကော့ပေးထားရတာမို့ အခုမှ နာနေတယ်။ ပြီးတော့ အားပြတ်သလို နုံးချိနေရပါတယ်။
ဒါကြောင့် ဦးနိုင်က မတ်တတ်အရင်ထရပ်ပြီး သူမကို ဆွဲထူပေးရတယ်။ သူမလည်း နွမ်းလျလျလေးပဲ ငုပ်တုပ်ထထိုင်လိုက်ရပါတယ်။
ထထိုင်ရင်း သူမ ရှေ့မှာ မတ်တတ်ရပ်နေတဲ့ ဦးနိုင်ကိုကြည့်မိပြီး မျက်လုံးပြူးသွားပါတယ်။ ဦးနိုင် လီးကြီးက ပုဆိုးအောက်ကနေ ထိုးထိုးထောင်ထောင် ထွက်နေပါတယ်။
ထိုင်နေတဲ့ သူမမျက်နှာနားမှာ ကပ်နေတဲ့မို့ ရင်ထဲ ထိတ်ခနဲဖြစ်သွားမိပါတယ်။ ပြီးတော့ ဒီလိုတထောင်ထောင်ဖြစ်နေတာကို အူယားသွားမိတယ်။
တဒင်္ဂအတွင်းဖြစ်ပေါ်လာတဲ့စိတ်ကြောင့်ပဲ သူမ မျက်နှာရှေ့နားက လီးတံကြီးကို လက်ဝါးနဲ့ ဖြတ်ရိုက်လိုက်မိပါတယ်။
အား …
“ဟွန့် … ဒါကြီးက ထိုးထိုးထောင်ထောင်နဲ့ … လူကြီးက အောက်ခံဘောင်းဘီလည်း မဝတ်ဘူး
ဟွန့် … မုန်းစရာကြီး … အင့် … မှတ်ပြီလား”
အားးး …
ယဥ်အေးလည်း စိတ်တွေဘယ်လိုဖြစ်သွားမှန်းမသိပါဘူး။ ကြည့်ရင်း အူယားတာကြောင့် လီးတံကြီးကို ဖြတ်ရိုက်လိုက်မိတယ်။ ပြီးတော့ တဆတ်ဆတ်တုန်ခါသွားတဲ့ လီးတံကြီးကို စိတ်ပေါက်ပေါက်နဲ့ ဆွဲဆုပ်ကာ ညှစ်ထားလိုက်မိပါတယ်။
ဒါမျိုး ရဲတင်းပြီး အရှက်ကင်းမဲ့တဲ့ အပြုအမူမျိုးကို တစ်သက်နဲ့တစ်ကိုယ်၊ တစ်ခါမှ မလုပ်ဖူးပါဘူး။ အခုတော့ တဏှာရှေ့ဆောင်တဲ့ အပျက်စိတ်တွေက သူမကို ဦးဆောင်နေခဲ့ပါပြီ။
ဒါကို တွေးမိပြီး စိတ်ထဲတစ်မျိုးဖြစ်သွားပေမယ့် လီးတံကြီးကို ဖျစ်ညှစ်ထားတဲ့ လက်ကိုတော့ မလွှတ်ပေးမိပါဘူး။ သူမ လက်ဝါးထဲမှာ ပူနွေးပြီး တဆတ်ဆတ်တုန်နေတဲ့ လီးကြီးကို ခပ်တင်းတင်းပဲ ညှစ်ထားခဲ့ပါတယ်။
သူမရဲ့ အပြုအမူတွေဟာ အရှက်မရှိ၊ ပွင့်လင်းလွန်းတာကို သိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် တစ်ကိုယ်လုံး အဝတ်မကပ်နိုင်ဘဲ အရှက်ကုန် ပေါင်ဖြဲကာ အဖုတ်လျက်ခံပေးပြီးမှတော့ ရှက်နေလို့ရော ဘာထူးတော့မှာလဲ။
သူမကို အသိတွေလွတ်ပြီး ကော့ပျံလန်အောင်၊ စောက်ရည်တွေ ထွက်ကျအောင် လုပ်ခဲ့တဲ့ ဦးနိုင်ကိုလည်း ပြန်ပြီး ကလဲ့စားချေချင်မိပါတယ်။ သူမကို မနေနိုင်၊ မထိုင်နိုင်ဖြစ်အောင် ပြုစားခဲ့တဲ့ သူ့ကို ပြန်ပြီး ညှင်းစဲချင်စိတ်လေး ဖြစ်လာမိပါတယ်။
“အားးး … ဒီလီးကြီးက ယဉ်အေးကို အပီလိုးချင်လို့ တောင်နေတာပေါ့ …”
“အသက်ကြီးမှ တော်တော်ထနေတဲ့ ဟာကြီး … အင့် … မှတ်ပြီလား”
အူယားယားနဲ့ နောက်ထပ် အားပါပါလေး ဖျစ်ညှစ်ပြီးမှ လွှတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ပုဆိုးခံနေတာတောင် ပူနွေးပြီး မာတောင့်နေတဲ့ လီးကြီးရဲ့ အထိအတွေ့ဟာ သူမကို စိတ်လှုပ်ရှားမှု ပြင်းစေရပါတယ်။
လီးကို လွှတ်ပေးပြီးမှ ဦးနိုင်ကို မော့ကြည့်မိတယ်။ သူမကသာ တစ်ကိုယ်လုံး အဝတ်မရှိဖြစ်နေရပေမယ့် ဦးနိုင်ကတော့ အခုချိန်ထိ ဘာမှ မချွတ်ရသေးပါ။
“အို … ခင်ဗျားကျတော့ ဘာမှမချွတ်ပဲနဲ့ … ကျမကို အကုန်ဆွဲချွတ်ရသလား … ရှက်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ
ခင်းဗျား တော်တော်ညစ်ပတ်တယ်”
“ဟား ဟား … ဦးတို့က လိုးကြတော့မယ့်ဟာကို … ရှက်စရာလား …
ယဥ်အေးကို ဦးက ချွတ်ပေးတယ်လေ … အခု .. ဦးအဝတ်အစားတွေကိုလည်း မင်းက ပြန်ချွတ်ပေးပေါ့”
“ဟာ … မလုပ်နိုင်ပါဘူး … အချိန်မရှိပါဘူးဆို …
ခင်ဗျားဟာ ခင်ဗျား … ချွတ်ချင်ချွတ် … မချွတ်ချင်နေ”
“ဟိတ် … အဲလို လုပ်လို့မရဘူးလေ။ အပြန်အလှန်ပေါ့ …
လာပါ … ထ … ဦး အင်္ကျီကို ချွတ်ပေးပါ … ယဥ်အေးလုပ်ပေးတာ ခံချင်လို့ပါ … ထ”
“အာကွာ … တော်တော် ရှည်တဲ့လူကြီး”
ဦးနိုင်က အတင်းဆွဲထူတော့ ယဥ်အေးလည်း အလိုက်သင့်လေး ပါသွားရပါတယ်။ ဦးနိုင်နဲ့ ရင်ဘတ်ချင်းအပ်ပြီး မတ်တတ်ရပ်မိတော့ စိတ်လှုပ်ရှားမိတယ်။
ကိုယ့်ကို လိုးမယ့်သူကို အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ပေးရမှာတဲ့လား။ လုပ်ပေးရမယ့်သူက သူမရဲ့ ကာမပိုင် လင်ယောက်ျားလည်း မဟုတ်ပါဘူး။
ပြီးတော့ မိမိခင်ပွန်းသည်အပေါ်မှာတောင် ဒါမျိုး ယုယနွေးထွေးမှုတွေကို အိမ်ထောင်ကျခါစကပဲ ရှိခဲ့ပါတယ်။ လင်မယားချင်း ည အိပ်ရာထက်မှာ ထဘီလှန်၊ ပုဆိုးလှန် လိုးကျတာက မထူးဆန်းပေမယ့် အခုလို ယုယနွေးထွေးမှုတွေကတော့ ပါးလျားခဲ့ပါတယ်။
ဒါပေမယ့် တစ်ဖက်ကကြည့်ရင်လည်း ဒီလူဟာ သူမကို သားမယားပြုကျင့်ဖူးတဲ့သူ၊ ပြီးတော့ အခုချိန်မှာ သူမကိုယ်တိုင်က လက်ခံခွင့်ပြုထားတဲ့သူပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ သူမနဲ့ အသွေးအသား၊ ခန္ဓာကိုယ်ချင်း ဆက်စပ်ပျော်ပါးထားတဲ့ လင်ငယ် ဖြစ်နေခဲ့ပါပြီ။
ရှက်ရွံ့ကြောက်လန့်စိတ်ကြောင့် လိုက်လျောပေးမိတာကနေ သူ့ကြောင့်ပဲ ကာမအရသာတွေ ခံစားသာယာမိခဲ့ပါတယ်။ ဒီတော့လည်း ကိုယ့်လင်ယောက်ျားတစ်ယောက်လို သဘောထားပြီး လုပ်ပေးရတော့မှာပါ။
ဒီလို အတွေးတွေက သူမကို ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားမှုတွေ ဖြစ်စေရတာပါ။ ရင်ထဲ ကတုန်ကယင်ဖြစ်ကာ အာခေါင်တွေပါ ခြောက်လာရပါတယ်။
စိတ်လှုပ်ရှားကာ ငြိမ်သက်နေမိတဲ့ သူမရဲ့လက်တွေကို ဦးနိုင်က ယူပြီး အင်္ကျီပေါ်ကို ပို့ပေးပါတယ်။ ဒီတော့လည်း စိတ်လှုပ်ရှားရင်းပဲ သူမကို လိုးမယ့် အဖေအရွယ် လင်ငယ်ရဲ့ အင်္ကျီကို ချွတ်ပေးရပါတော့တယ်။
ခန္ဓာကိုယ်ချင်းယှဥ်ရင် ယဥ်အေးဟာ ဦးနိုင်ရင်ခွင်းအတွင်း နစ်မြှုပ်နေတာပါ။ ယဥ်အေးခေါင်းက ဦးနိုင်ရဲ့ ပခုံးလောက်ပဲရှိတာလေ။
အင်္ကျီချွတ်ပေးနေရင်း ယောက်ျားတစ်ယောက်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကြီးကို အနီးကပ် တွေ့နေရတော့ သူမ ရင်ခုန်နေမိပါတယ်။ ရင်အုပ်ကျယ်ကြီးကို ကြည့်နေရင်း ကြက်သီးတွေ ထမိတယ်။
သူမရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကို ပေးအပ်နှင်းရတဲ့ ဒုတိယမြောက် ယောက်ျားတစ်ယောက်ဆိုတဲ့အသိက သူမကို စိတ်လှုပ်ရှားမှုတွေ ဖြစ်ပေါ်နေစေရပါတယ်။ စိတ်ထဲလည်း မရိုးမရွဖြစ်နေခဲ့ပြီး သူမ လက်တွေနဲ့ ဦးနိုင်ရဲ့ ရင်အုပ်ကြွက်သားတွေအပေါ် မထိတထိလေး ပွတ်သပ်နေမိတယ်။
တောသူတောင်သားတွေမို့ ယောက်ျားသားတွေဟာ အပေါ်ပိုင်း အင်္ကျီမဝတ်ဘဲ သွားလာလုပ်ကိုင်တတ်ကြတာကို တွေ့ဖူးပါတယ်။ မြင်နေ၊ တွေ့နေကျဖြစ်သလို စိတ်ထဲလည်း ထူးပြီး ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားမှု မဖြစ်ပေါ်ဖူးပါဘူး။ ညစ်ညမ်းတဲ့ လိင်စိတ်အတွေးမျိုးလည်း မပေါ်ခဲ့ပါဘူး။
သူမဘဝမှာ ကိုစိုးတစ်ယောက်တည်းရဲ့ အဝတ်မဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကို ထိတွေ့ကိုင်တွယ်ပြီး ရင်ခုန်ခဲ့ရဖူးတာပါ။ အခုတော့ သူမ မျက်နှာနားက ရင်ခွင်ကျယ်ကြီးကို ကြည့်ပြီး စိတ်တွေ ဖောက်ပြန်နေမိပါတယ်။
ဒီအချိန်မှာပဲ ဦးနိုင်က သူမခေါင်းကို ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းကာ ကပ်ထားလိုက်ပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ သူ့ရင်ဘတ်ပေါ်မှာ ပါးလေးကပ်ထားမိရင်း ယောက်ျားတစ်ယောက်ရဲ့ ကိုယ်သင်းနံ့ကို ရှူရှိုက်နေမိပါတော့တယ်။
ချွေးလေးတွေစို့နေတဲ့ ဦးနိုင်ရဲ့ ကိုယ်သင်းနံ့ဟာ သူမစိတ်တွေကို ဗလောင်ဆူစေရပါတယ်။ ရမ္မက်ရဲ့ဆာလောင်တောင့်တမှုတွေကို တိုးပွားစေရပါတယ်။
ယောက်ျားတစ်ဦးရဲ့ ကိုယ်သင်းနံ့ပြင်းပြင်းနဲ့ အထိအတွေ့အပေါ် ခံစားမှုကပဲ သူမစိတ်ကို အသိမဲ့ကာမနယ်ထဲ ဆွဲခေါ်နေခဲ့ပါတယ်။ သူမကိုယ်သူမ သတိမထားမိခင်မှာပဲ ဦးနိုင်ရဲ့ ရင်ခွင်ကျယ်ကို နမ်းရှိုက်ပွတ်သပ်ပေးနေမိပါတယ်။
စိတ်ရဲ့တောင့်တမှုကို ခန္ဓာကိုယ်က ရှာဖွေတုံ့ပြန်နေရင်းပင် ကာမစိတ်တွေ ပိုမိုတိုးပွားလာရပါတယ်။ ဦးနိုင်ရဲ့ ရင်ဘတ်ကို နမ်းရှိုက်ပွတ်သပ်လို့ မဝနိုင်အောင်ကို ဖြစ်နေခဲ့ရပါတယ်။
ဦးနိုင်ကလည်း အငြိမ်မနေပါဘူး။ သူမကိုယ်လေးကို သိုင်းဖက် ပွတ်သပ်ရင်း တင်ပါးတွေကို ဆုပ်နယ်ဖျစ်ညှစ်နေခဲ့ပါတယ်။ ပြီးတော့ သူ့လီးတံထွားထွားကြီးနဲ့လည်း အဖုတ်လေးကို ဖိထောက်ထိုးပွတ်နေပါသေးတယ်။
ဒီတော့ ယဥ်အေးမှာ ကာမအရူးမလေးသဖွယ် ဖြစ်လို့နေရပါတယ်။ အထိအတွေ့တွေအကြား ရင်လှိုက်ဖိုမောပန်းနေရရှာပါတယ်။ အဖုတ်အတွင်းထဲက တဆစ်ဆစ်နဲ့ ယားတက်လာသလို တစ်ကိုယ်လုံးလည်း တရှိန်ရှိန်နဲ့ ခံစားနေရပါတယ်။
ပိုမိုတောင့်တလာမိတဲ့ စိတ်ကြောင့်ပဲ အဖုတ်ကို ဖိပွတ်နေတဲ့ လီးကြီးကို ပုဆိုးပေါ်ကနေ ဆုပ်ကိုင်ရင်း ဖျစ်ညှစ်ပေးနေမိတယ်။ ပြီးတော့ ပုဆိုးခါးပုံစကို ဖြည်ကာ ချွတ်ချပေးဖို့ ပြင်လိုက်တယ်။
ဒါပေမယ့် ဦးနိုင်က သူမလက်ကို ဖမ်းဆုပ်ပြီး တားလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ထိုင်လိုက်၊ ထိုင်ပြီးတော့ ပုဆိုးချွတ်ချပေးလို့ သူမ မျက်နှာနားကို ကပ်ကာနမ်းရင်း ပြောလာပါတယ်။ ပြီးတော့ သူမ ပခုံးကို ကိုင်ပြီး ဖိချလာပါတယ်။
ဦးနိုင်ရဲ့ တိုးဖွဖွပြောစကားဟာ သူမကို သံလိုက်ဓာတ်လို ညှို့ယူဖမ်းစားနေခဲ့ပါတယ်။ အခုချိန်မှာ ရှက်တာတွေ၊ ငြင်းဆန်လိုတာတွေ မဖြစ်ပေါ်တော့ဘဲ သူ ညွှန်ကြားသလို အလိုက်သင့်လုပ်ဆောင်ပေးနေမိပါတယ်။
ဒါကြောင့်ပဲ မတ်တတ်ရပ်နေတဲ့ ဦးနိုင်ရှေ့မှာ ဒူးထောက်လို့ ထိုင်ချလိုက်တယ်။ သူမမျက်နှာနားမှာ ကပ်နေတဲ့ ပုဆိုးအောက်က လီးတံကြီးကို ကြည့်ပြီး ရင်တုန်နေမိရပြန်ပါတယ်။
ဒီအချိန်မှာပဲ ဦးနိုင်က သူမခေါင်းကို ပေါင်ကြားထဲ ဆွဲသွင်းလိုက်ပါတယ်။ သူမ မျက်နှာလေးကို ပေါင်ကြားခွဆုံထဲ သွင်းကာ ဖိပွတ်နေတာပါ။
ပုဆိုးအောက်က ထိုးထိုးထောင်နေတဲ့ လီးမာမာကြီးဟာ သူမမျက်နှာကို အတင်းပွတ်တိုက်ဖိကြိတ်နေခဲ့ပါတယ်။ ဒီလို ရုတ်တရတ် ပြုမူခံလိုက်ရတော့ သူမလန့်သွားမိတယ်။
ဒါကြောင့် သူ့ပေါင်တွေကို တွန်းထားမိတယ်။ ဒါပေမယ့် ဦးနိုင်ကတော့ သူမခေါင်းကို အလွတ်မပေးပါဘူး။ နောက်စေ့ကနေ လက်နဲ့ဖမ်းထိန်းပြီး သူမမျက်နှာလေးကို ပေါင်ကြားထဲထည့်ကာ ဖိပွတ်နေပါတော့တယ်။
“အား … ပွတ်လေ … ဦး လီးနဲ့ ယဥ်အေးမျက်နှာလှလှလေးကို ပွတ်ပေးစမ်းပါ … အင့် …
ကြိုက်လား …. အင့် …”
ဦးနိုင်အတွက်ကတော့ ကျေနပ်အားရစရာပါပဲ။ သမီးအရွယ် သူများမိန်းမရဲ့ မျက်နှာလှလှလေးကို ပေါင်ကြားထဲထည့်ကာ ဖိပွတ်နေရတယ် မဟုတ်လား။
ဒါကပဲ သူ့ရဲ့ ပိုင်ဆိုင်ရယူချင်စိတ်ပြင်းတဲ့ ရမ္မက်ရိုင်းရိုင်းများကို အာသီသပိုပြင်းစရာဖြစ်စေရပါတယ်။ ကြာကူလီ လူယုတ်မာများရဲ့ စိတ်ဘဝင် ကျေနပ်စေရတဲ့ အခိုက်အတန့်တွေပါပဲ။
ဦးနိုင်ရဲ့ တဏှာထန်ထန်နဲ့ ပြုမူမှုဟာ ယဥ်အေးအတွက် သိမ်ငယ်ထိတ်လန့်စရာ ဖြစ်စေရပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာတော့ အရှက်ဆိုတာထက် သိမ်ငယ်မှုက ပိုသာပါတယ်။
ဒါပေမယ့် ထိုကဲ့သို့ သိမ်ငယ်တုန်လှုပ်နေရင်း ပြုသမျှ ခံပေးနေရတာကိုပဲ စိတ်တွေ လှုပ်ရှားနေမိတယ်။ အပြုအမူအပေါ် မလိုလားစိတ်လေး ဖြစ်နေရပေမယ့် အထိအတွေ့နဲ့ အဖြစ်အပျက်အပေါ် ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားမှုတွေက အလိုလို ဖြစ်ပေါ်နေရပါတယ်။
ဒါကြောင့်ပဲ အတင်းမရုန်းဖယ်ဖြစ်ပါဘူး။ ဦးနိုင်ရဲ့ပေါင်ကြားထဲ ခေါင်းတိုးဝင်ကာ လီးမာမာကြီးနဲ့ ပွတ်သပ်နေရတာကိုပဲ ကျေနပ်လာမိတယ်။
ပြီးတော့ ယောက်ျားတစ်ယောက်ရဲ့ ပေါင်ကြား အနံ့ပြင်းပြင်းကလည်း သူမကို ဆွဲဆောင်နေခဲ့ပါပြီ။ ပွတ်သပ်ရင်း အသက်အောင့်မထားတော့ဘဲ စတင်နမ်းရှုမိလာတယ်။
ဒီနောက်တော့ သူမစိတ်ကို သူမ မနိုင်အောင်ပင် ဖြစ်သွားရပါတယ်။ အထိအတွေ့နဲ့ အနံ့အသက်အပေါ် မနှစ်မြို့မှု မရှိတော့ဘဲ မက်မက်မောမော နမ်းရှိုက်နေဖြစ်ခဲ့ပါပြီ။
ဒီလို ပြင်းပြတပ်မက်တဲ့ အပြုအမူမျိုးကို သူမ ယောက်ျားနဲ့ပင် မလုပ်ဖူးပါ။ ဒါမျိုးက အရမ်းကို ရှက်ရွံ့သိမ်ငယ်ဖို့ ကောင်းလွန်းလှပါတယ်။
အရှက်မဲ့ပြီး တဏှာထန်လွန်းတဲ့ ဒီလိုအပြုအမူမျိုးကို ခင်ပွန်းသည်နဲ့လည်း မလုပ်ပြရဲပါ။ စဥ်းတောင်မစဥ်းစားရဲပါ။ ချစ်ခင်ညှာတာတတ်တဲ့ ခင်ပွန်းကလည်း ဒါမျိုး ခိုင်းပြီး အရသာမခံတတ်ပါ။
ဒါပေမယ့် အခုတော့ ခိုင်းတတ်တဲ့ နောက်လူကို လုပ်ပေးနေမိရင်း သူမမှာလည်း ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားမှုတွေ ဖြစ်နေခဲ့ရပါပြီ။ ချစ်ခင်အားကိုးရတဲ့ ခင်ပွန်းနဲ့ တစ်သက်နဲ့တစ်ကိုယ်၊ မလုပ်ဖူးတာတွေဟာ ကာမကို အချောင်ရယူပျော်ပါးမယ့် နောက်လူအတွက် ဖြစ်နေခဲ့ရပါပြီ။
အခုလည်း ပုဆိုးကြားထဲ မျက်နှာတိုးဝင်ကာ လီးကြီးနဲ့ ပွတ်သပ်၊ နမ်းရှူနေရတာကို ကျေနပ်နေမိပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာပဲ ဦးနိုင်က ပုဆိုးကို ချွတ်လိုက်ဖို့ ပြောလာခဲ့ပါတယ်။
ပြောတာထက် ခိုင်းတယ်ဆိုရင် ပိုမှန်ပါတယ်။ သူ့ဟာသူ ချွတ်ပေးလို့ရရဲ့သားနဲ့ ကာမအရှိန်တက်နေတဲ့ ယဥ်အေးကို တမင်ပင် ခိုင်းစေလိုက်တာပါ။
ဒါကို သူမလည်း သိပေမယ့် ဒီအချိန်မှာ စိတ်မကွက်နိုင်ပါဘူး။ သူမကိုယ်တိုင်လည်း ပိုမိုတောင့်တနေခဲ့တာမို့ ဦးနိုင်ပြောသမျှကို အသာတကြည် လုပ်ပေးနေမိပါတယ်။
ဒါကြောင့်ပဲ ပုဆိုးခါးပုံစကို အသာဖြည်ပြီး အောက်ဆွဲချပေးလိုက်တယ်။ အရည်ကြည်တွေ စိမ့်ထွက်ကာ ပြောင်လက်နေတဲ့ ထိပ်ဖူးကြီးနဲ့ လီးညိုညိုကြီးဟာ သူမ နှာခေါင်းနားမှာ တဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေခဲ့ပါတယ်။
အကြောပြိုင်းပြိုင်းထနေတဲ့ လီးတံကြီးကို ကြည့်ပြီး အသဲတွေယားနေမိတယ်။ ပြီးတော့ စိတ်ညှို့ခံထားရသူပမာဖြစ်ကာ ရင်ထဲ ကတုန်ကယင်ကြီး ခံစားနေရပါတယ်။
“ယဥ်အေး … ဦး လီးကို စုပ်ပေးနော်”
“ဟမ် !!! … အာ …..”
“လုပ်ပါ ယဥ်အေးရယ်၊ ဦးက ယဥ်အေး နှုတ်ခမ်းလှလှလေးနဲ့ စုပ်ပေးတာကို ခံချင်လို့ပါ ….
ဦးလည်း မင်း စောက်ပတ်လေးကို လျက်ပေးခဲ့တာပဲလေ …
ဦးကို ပြန်လုပ်ပေးနော် … လာပါ … လီးထိပ်ကြီးကို အရင်နမ်းပေးပါဦး …
အဲဒီကောင်ကြီးက မင်းကို လိုးချင်လို့ အရည်တွေ စိမ့်ထွက်နေတာ …
အရင် နမ်းပြီး နှုတ်ဆတ်လိုက်ပါဦး … အင့် … နမ်းပါ …
ယဥ်အေးကို လိုးဖူးတဲ့ လီးကြီးလေ … ရော့ … နမ်းကြည့် … အင့် …”
ယဥ်အေးအနေနဲ့ ဒီလိုဖြစ်လာလိမ့်မယ်လို့ ထင်ထားပါတယ်။ တကယ် အခိုင်းခံရချိန်မှာတော့ တွေဝေနေမိတယ်။
ဒါပေမယ့် ဦးနိုင်ကတော့ မဆိုင်းမတွဘဲ သူဖြစ်ချင်ရာကို ခိုင်းနေခဲ့ပါတယ်။ ပြီးတော့ ယဥ်အေးမျက်နှာကို သူ့လီးကြီးဆီ ဆွဲယူထိကပ်ကာ နမ်းခိုင်းလာပါတယ်။
အရည်ကြည်တွေ စိုစွတ်နေတဲ့ လီးထိပ်ကြီးဟာ သူမ နှာခေါင်းနဲ့ ဖိကပ်မိစဥ်မှာပဲ ရင်ထဲ ပျို့ခနဲ ဖြစ်သွားရပါတယ်။ အရည်ကြည်တွေက ညှီစို့စို့နဲ့ အနံ့ပြင်းလှပါတယ်။
ပျစ်ချွဲနေတဲ့ အရည်ကြည်တွေက သူမနှာခေါင်းထိပ်ကို ပေကျံလာပါတယ်။ ရုတ်တရတ်မို့ ရွံရှာသလို ခံစားလိုက်ရပေမယ့် အတွေ့အကြုံဆန်းမှာ ရင်တွေကလည်း ထိန်းမနိုင်အောင် ခုန်နေရပါတယ်။
နီညိုရောင်ထနေတဲ့ လီးထိပ်တင်းပြောင်ပြောင်ကြီးနဲ့ ညှီစို့စို့ အနံ့အသက်ကပဲ သူမစိတ်ကို ဆွဲဆောင်လာခဲ့ပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ခေါင်းရမ်းကာ ရှောင်မနေဖြစ်ဘဲ ဦးနိုင် ဖိကပ်ထားတဲ့အတိုင်း ငြိမ်ကာ လီးထိပ်ကြီးကို စတင်နမ်းရှိုက်ပေးလာခဲ့ပါတယ်။
ကာမမှုဆိုတာကလည်း စတင်မိတာနဲ့ အလိုလိုရှေ့ဆက်မိပြီးသား ဖြစ်တတ်ပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ရွံရှာမနှစ်မြို့ဖွယ် အနံ့အသက်၊ အခြေအနေကနေ စွဲလမ်းတပ်မက်စိတ်တွေအဖြစ် ပြောင်းလဲလာခဲ့ရပါတယ်။
အခုလည်း ယဥ်အေးဟာ ဦးနိုင်ပေါင်တွေကို ကိုင်ပြီး လီးတံကြီးကို တရွှတ်ရွှတ်နဲ့ နမ်းရှိုက်နေမိပါတယ်။ လီးထိပ်ကြီးကို နမ်းရင်း အရည်ကြည်တွေကို သူမ ပါးပြင်၊ နှာခေါင်း၊ နှုတ်ခမ်းများနဲ့ ဖိပွတ်စိုစွတ်နေစေခဲ့ပါတယ်။
သူမ ယောက်ျားက မြတ်မြတ်နိုးနိုး နမ်းခဲ့တဲ့ ပါးပြင်နဲ့ မျက်နှာလေးဟာ တခြားသူရဲ့ လီးနဲ့ပွတ်သပ်ခံနေရပါပြီ။ ဒါကပဲ ကျမကို စိတ်လှုပ်ရှားမှုတွေပိုဖြစ်ရကာ ရမ္မက်တွေလည်း သောင်းကြမ်းလာစေရပါတယ်။
ဦးနိုင်မှာတော့ သူပေါင်ကြားထဲ ခေါင်းတိုးဝင်ကာ လီးကို မက်မက်စက်စက် နမ်းနေတဲ့ ယဥ်အေးကို ကြည့်ပြီး ကျေနပ်နေမိပါတယ်။ စိတ်ကျေနပ်လွန်းလို့ သူ့လီးကလည်း ပေါက်ကွဲမတတ် တင်းမာနေခဲ့ပါပြီ။
ဒါကြောင့်ပဲ ဦးနိုင်က ယဥ်အေးမျက်နှာကို ထိန်းကိုင်ပြီး နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြားကို သူ့လီးထိပ်ကြီး ထိုးပွတ်လာပါတယ်။ ပြီးတော့ လီးစုပ်ပေးဖို့ပြောကာ ပါးစပ်ထဲ လီးထိပ်ကြီးကို အတင်းထိုးသွင်းလိုက်ပါတယ်။
“ယဥ်အေး … ဆက်နမ်းမနေတော့နဲ့ …
ဦးလီးကိုစုပ်ပေးတော့ … အင့် … ပါးစပ်ဟထား …
ဦးကို ကောင်းကောင်းစုပ်ပေးစမ်း … ပြီးမှ မင်းကို လှိမ့်နေအောင် လိုးပြမယ် … စုပ် … စုပ်”
ပျွတ် … အု့ … စုပ်ပါ … အင့် … ပလွပ် … အွတ် …
ပျွတ် … အင်း … ပလွပ် … ယဥ်အေးပါးစပ်လေးနဲ့ အစုပ်ခံရတာ ကောင်းလိုက်တာ … စုပ် … လျှာနဲ့ပါ လျက်ပေး … အင့် … အား … ကောင်းတယ် …
ယဥ်အေးဟာ ပါးစပ်ထဲကို လီးအတင်းထည့်ခံရတော့ မျက်လုံးပြူးသွားပါတယ်။ လီးရည်ကြည်တွေ စိမ့်ထွက်ပြောင်လက်နေတဲ့ လီးထိပ်ကြီးက သူမပါးစပ်ထဲကို မဆန့်မပြဲကြီး တိုးဝင်လာခဲ့တာပါ။
လီးထိပ်ပြူးပြူးကြီးက သူမအာခံတွင်းထဲကို အတင်းထိုးတိုက်သွားတော့ အသက်ရှူကျပ်သွားရတယ်။ အလေ့အကျင့်မရှိသေးတာမို့ အခံရခက်သွားရတယ်။
သူမ အာခေါင်ကို လီးထိပ်ကြီးနဲ့ ထိုးတိုက်ခံရချိန်မှာ ပျို့တက်ကာ လေအံသံတွေ ထွက်လာရပါတယ်။ ဒီတော့မှပဲ ဦးနိုင်က အတင်းထိုးထည့်တာကို နည်းနည်းလျော့ပေးပြီး လီးကို တစ်ဝက်လောက် ဆွဲထုတ်ပေးလာပါတယ်။
မညီမျှခဲ့သော သစ္စာ (အပိုင်း ၄) ဖတ်ရန်နှိပ်ပါ။
မညီမျှခဲ့သော သစ္စာ (အပိုင်း ၅) ဖတ်ရန်နှိပ်ပါ။
မညီမျှခဲ့သော သစ္စာ (အပိုင်း ၆) ဖတ်ရန်နှိပ်ပါ။
မညီမျှခဲ့သော သစ္စာ (အပိုင်း ၇) (ဇာတ်သိမ်းပိုင်း) ဖတ်ရန်နှိပ်ပါ။
➡️တင်ထားပြီးသမျှ အပြာစာအုပ် အောစာအုပ်များ စာရင်းကြည့်ရန်နှိပ်ပါ။⬅
