မညီမျှခဲ့သော သစ္စာ (အပိုင်း ၁) ဖတ်ရန်နှိပ်ပါ။
မညီမျှခဲ့သော သစ္စာ (အပိုင်း ၂) ဖတ်ရန်နှိပ်ပါ။
မညီမျှခဲ့သော သစ္စာ (အပိုင်း ၃) ဖတ်ရန်နှိပ်ပါ။
ဒီတော့မှပဲ နည်းနည်း အသက်ရှူချောင်သွားတယ်။ ဒါပေမယ့်လည်း ပါးစပ်အပြည့် လီးကြီးအထည့်ခံထားရတာမို့ အသက်ကို ဝအောင် ဘယ်လိုရှူရမှန်းမသိသေးပါဘူး။ အနေရခက်နေတုန်းပါပဲ။
သူ့လီးကြီးကလည်း ပါးစပ်လေးထဲ မဆန့်မပြဲကြီး ဖြစ်နေခဲ့တာပါ။ ဒီကြားထဲ သူက စုပ်ခိုင်းနေသေးတော့ ယဥ်အေးမှာ အခက်တွေ့နေရပါတယ်။
ယဥ်အေးဟာ ညားကာစ နှစ်တွေမှာ ကိုစိုးကို လီးစုပ်ပေးဖူးပါတယ်။ မိမိချစ်ရတဲ့ လင်ယောက်ျားကို အရသာတွေ့ပြီး ကျေနပ်စေဖို့ ပါးစပ်ထဲထည့်ကာ ကြားဖူးနားဝနဲ့ လုပ်ပေးဖူးတဲ့သဘောပါ။
သေချာလည်း မစုပ်ပေးဖြစ်သလို ဘယ်လိုစုပ်ရမှန်းလည်း မသိပါ။ ရွံတယ်၊ မရွံဘူးဆိုတာထက်၊ ဒီအပြုအမူက သဘာဝနဲ့ဆန့်ကျင်နေခဲ့တာလေ။
ဒီတော့လည်း ပါးစပ်ထဲ လီးထိပ်လောက်ထည့်ပြီး မှုတ်ကာ အာငွေ့ပေး၊ တံတွေးစွတ်ပေးရုံသာသာပါပဲ။ သူမကို တန်ဖိုးထားတဲ့ ကိုစိုးကလည်း အတင်းမခိုင်းခဲ့ပါ။
အခုတော့ ဦးနိုင်က ပါးစပ်အပြည့် လီးသွပ်ထည့်ပြီး စုပ်ပါ၊ စုပ်ပါလို့ အတင်းခိုင်းနေခဲ့ပါပြီ။ သူမလည်း တိုက်တွန်းမှုကြောင့် လီးကြီးကို နှုတ်ခမ်းနဲ့ ညှပ်ဆွဲပြီး စုပ်ယူကြည့်လိုက်ပါတယ်။
ပျွတ်ခနဲ လီးစုပ်သံနဲ့အတူ စိမ့်ထွက်နေတဲ့ လီးရည်ကြည်တွေက အာခေါင်ထဲရောက်ရှိသွားပါတော့တယ်။ ပျို့တက်ချင်ပေမယ့် သူက အလျော့မပေးဘဲ ဆက်စုပ်ခိုင်းနေတယ်။
ဒီတော့ ယဥ်အေးလည်း အခံရခက်နေပေမယ့် လီးဆက်စုပ်ပေးနိုင်ဖို့ သွားရည်နဲ့ လီးရည်ကြည်တွေကို မျိုချပစ်လိုက်ရပါတယ်။ ပြီးတာနဲ့ ပါးစပ်ထဲက လီးကို ရသလောက်လေး မျှင်းစုပ်ပေးနေခဲ့တယ်။
ယောက်ျားတစ်ဦးရဲ့ လီးနံ့ပြင်းပြင်းက အစပိုင်းမှာ တော်တော်အခံရခက်နေခဲ့ပါတယ်။ ချဥ်စူးစူး၊ အောက်သိုးသိုးအနံ့ထက် လီးရည်ကြည်နဲ့ လီးကရတဲ့ အရသာကြီးက သူမကို အခံရခက်စေပါတယ်။ ပါးစပ်ထဲလည်း ပျစ်ချွဲပြီး ပျို့အန်ချင်စိတ်ကို မနည်းထိန်းထားရတယ်။
ယောက်ျားတစ်ယောက်ရဲ့ သေးပေါက်တဲ့ လိင်တံကို ပါးစပ်နဲ့ အားရပါးရစုပ်ပေးဖို့ဆိုတာ အစပိုင်းမှာတော့ မလွယ်ပါဘူး။ စိတ်ထဲမနှစ်မြို့ချင်သလိုဖြစ်နေခဲ့ပါတယ်။
မက်မက်မောမော စုပ်ပေးရအောင် ရေခဲချောင်းမှ မဟုတ်တာ။ ဒါပေမယ့် ဦးနိုင်ရဲ့ အဆက်မပြတ် တောင်းဆိုမှုကို မငြင်းသာပါဘူး။
သူ့အလှည့်တုန်းက အဖုတ်ကို မရွံမရှာ လျက်စုပ်ပေးခဲ့တာလေ။ သူမမှာ ကောင်းလွန်းလို့ စောက်ရည်တွေ တစီစီထွက်ကုန်တာကိုတောင် လျက်စုပ်မျိုချပေးပြီး အကောင်းဆုံးအရသာတွေကို တနင့်တပိုးပေးခဲ့တာပါ။
ဒါကြောင့်ပဲ သူမမှာ ငြင်းဖို့ခက်နေရတယ်။ သူမကလည်း သူ့ကို ဒီလောက်တော့ ပြန်ပြုစုပေးသင့်တယ်လို့ ထင်မိပါတယ်။
အတွေးများနဲ့ ကြိတ်မှိတ်ကာ လီးစုပ်ပေးနေရင်း သူမစိတ်တွေလည်း လှုပ်ခတ်လာရပါတယ်။ ကိုယ့်ယောက်ျားမဟုတ်တဲ့သူကို အနိမ့်ကျဆုံးနည်းနဲ့ ပြုစုဖြည့်ဆည်းပေးနေခဲ့ပါပြီ။
ကိုစိုး အမြတ်တနိုးနမ်းရှိုက်တတ်တဲ့ မျက်နှာနဲ့ နှုတ်ခမ်းဟာ တခြားယောက်ျားတစ်ယောက်ရဲ့ ရမ္မက်ဆန္ဒပြည့်စုံစေဖို့ လိင်အင်္ဂါကို ပြုစုဖြည့်ဆည်းပေးနေခဲ့ရပါပြီ။ ထိုသူ့လီးထိပ်က တဆစ်ဆစ်နဲ့ ထွက်သမျှ အရည်တွေကိုလည်း စုပ်ယူမျိုချပေးနေခဲ့ရပါပြီ။
အခုတော့ ခိုင်းလို့လုပ်နေရတာနဲ့ မတူတော့ပါဘူး။ ဦးနိုင်ရဲ့ ရမ္မက်ဆန္ဒပြည့်စေဖို့ သူမကိုယ်တိုင်က စိတ်လိုလက်ရ လုပ်ပေးနေသလို ဖြစ်နေခဲ့ပါပြီ။
တဖြည်းဖြည်း အသားကျလာတော့ လီးစုပ်ရတာဟာ အနေရသိပ်မခက်တော့ပါဘူး။ သူ့လီးကြီးကို ပါးလေးချိုင့်ခွက်သွားအောင် စုပ်ပေးလာတတ်သလို သူခိုင်းသလိုလည်း လျှာလေးနဲ့ ရသလောက် တို့ထိလျက်ပေးနေဖြစ်ပါပြီ။
အခုတော့ ဒူးထောက်ထိုင်ကာ ဖင်လေးနောက်ပစ်ပြီး သူ့ပေါင်နှစ်ဖက်ကို လက်ထောက်လို့ လီးစုပ်ပေးရတာကို သဘောကျနေမိပါပြီ။ သူမကို ပက်ပက်စက်စက်လိုးဖူးပြီးသား လီးကြီးမို့လည်း ပိုပြီး စိတ်ပါပါစုပ်ပေးမိနေသလားမသိပါဘူး။
ဒါပေမယ့် ပါးစပ်နဲ့တောင် မဆန့်မပြဲဖြစ်နေတဲ့ လီးကြီးကို အဖုတ်လေးထဲ အဝင်ခံဖူးတာကို အံ့ဩမိတယ်။ ပါးစပ်ထက် အဖုတ်က လီးကို ပိုကြိုက်လို့နေမှာပါ။ ဦးနိုင်လီးကြီးကလည်း စုပ်လျက်ပေးနေရင်းပင် ပါးစပ်ထဲမှာ ပိုကြီးလာသလို ထင်ရပါတယ်။
ပါးစပ်ထဲမှာလည်း သွားရည်နဲ့ လီးရည်ကြည်ပျစ်ချွဲချွဲတွေဟာ ပိုများလာပါတယ်။ မျိုချလို့မနိုင်ဘဲ နှုတ်ခမ်းထောင့်စွန်းကပင် ယိုစီးကျနေရပါတယ်။
စိတ်လိုလက်ရ လီးစုပ်ပေးနေရင်းပင် သူမအဖုတ်လေးကလည်း မခံနိုင်အောင် ယားတက်နေရပါပြီ။ ပါးစပ်က သွားရည်တွေ ယိုစီးကျနေသလို အဖုတ်လေးထဲကလည်း စောက်ရည်တွေ ယိုစိမ့်ကျနေရပါတယ်။
ပျွတ် … ပလွပ် … ပလွပ် … အား .. ပလွပ် … ကောင်းလိုက်တာ … အင့် … ပျွတ် … အွတ် …
“ယဥ်အေးရယ်၊ လီးစုပ်တာ သိပ်မတတ်သေးပေမယ့် ခံရတာကောင်းလိုက်တာ … အား …
ဦး လီးကြီးကို မင်းနှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ စုပ်ပေးနေတာ … အား ပါး ပါး …. ကောင်းလိုက်တဲ့ ပါးစပ် …
အား … ဦး မခံနိုင်တော့ဘူး … ဦး လီးက ပေါက်ကွဲထွက်တော့မယ် …
ဦးက ယဥ်အေးကို လိုးချင်သေးတယ် … အာ့ .. ခဏလေး … ဦးတို့ လိုးကြရအောင်နော်”
ပျွတ် … ဟင် ..
“လုပ်တော့မှာလား … ကျမ ဘယ်လိုနေပေးရမလဲ”
“အဲဒီအတိုင်းပဲ လေးဘက်ထောက်နေ … ဦးက မင်းဖင်လုံးတွေကို အပေါ်က ကြည့်ပြီး မနေနိုင်တော့ဘူး ….
အဲဒီပုံစံအတိုင်း လိုးချင်နေပြီ …”
ဦးနိုင်မှာ သူ့ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက်လီးစုပ်နေတဲ့ ယဥ်အေးကို ကြည့်ကာ လိုးချင်တဲ့စိတ်ကို ထိန်းမရတော့ပါဘူး။ ဒါကြောင့်ပဲ အမြန်လိုးကြဖို့ ပြောလိုက်ရပါတယ်။
ယဥ်အေးမှာလည်း ရမ္မက်တွေ ကြွပြီး အဖုတ်ကလည်း မခံနိုင်အောင် ယားနေခဲ့ပြီလေ။ သူမလည်း ဒီလီးကြီးနဲ့ အလိုးခံချင်နေခဲ့ပါပြီ။
ဒါကြောင့်ပဲ ဦးနိုင် ခိုင်းတဲ့အတိုင်း လေးဘက်ထောက်လေးပဲ နေပေးလိုက်တယ်။ ထိထိမိမိ လိုးကောင်းစေဖို့ ဒူးကို ပြင်ထောက်ပြီး ဖင်ကို ပိုပစ်ပေးလိုက်ပါတယ်။
ရမ္မက်တွေ ထန်နေသလို နှစ်ဦးသားကလည်း အရှက်ကုန်နေကြပြီမို့လည်း မဝံ့မရဲနဲ့ တွေဝေနေတာမျိုး မရှိတော့ပါဘူး။ စိုးမိုးချုပ်ကိုင်မှုအားကြီးလွန်းသည့် တဏှာရမ္မက်၏ ဖျားယောင်းဖမ်းစားမှုတွေကပဲ အိမ်ထောင်သည်တစ်ဦးရဲ့ အရှက်နဲ့ တန်ဖိုးကို နင်းချေဖျက်စီးပစ်ခဲ့ပါပြီ။
ဦးနိုင်က ယဥ်အေးဖင်နောက်ကို ရောက်လာပြီး ဒူးထောက်ထိုင်ကာ နေရာယူလိုက်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ချက်ချင်းမလိုးသေးဘဲ အနောက်ကို စူထွက်နေတဲ့ အဖုတ်ဝကို လီးထိပ်နဲ့ တေ့ပြီး ဝေ့ကာဝိုက်ကာနဲ့ ပွတ်ဆွဲပေးနေခဲ့ပါတယ်။
“အာ့ … ဟင့် … ဦးရယ် … ဟင့် … ဘယ်လိုကြီးလဲ … အာ့ …
အူယားလိုက်တာ … လုပ်မှာဖြင့် လုပ်တာ မဟုတ်ဘူး … ရှစ်”
“အူးယားတာမဟုတ်ဘူး … ယဥ်အေး စောက်ပတ်က အလိုးခံချင်လို့ ယားနေတာ …
ဦးက ဘာလုပ်ရမှာလဲ … လိုးရမှာလား … ပြောလေ”
“အာကွာ … ဟင့် … အချိန်မရှိပါဘူးဆို … ဟင့် … သိပ်အချိန်ယူတာပဲ … အာ့ ..
လုပ်ကွာ … လိုး … လိုးမှာဖြင့် လိုးတော့ … အဲလို ပွတ်ဆွဲနေတာ ကျဥ်ပြီး မခံနိုင်တော့ဘူး”
“ဒါဖြင့် ယဥ်အေး ပါးစပ်နဲ့ စုပ်ပေးထားတဲ့ လီးနဲ့ လိုးပေးမယ်နော် …
အင့် … အလိုးခံချင်နေတဲ့ ကောင်မလေး .. အင့်”
“အား … အာ့ … ဘယ်သူက ခံချင်လို့လဲ … အာ့ … ဖြည်း … ဖြည်း …. အာ့ … ဟင့် … ဟင့် …”
“ကောင်းလား … အခုလို ဖြည်းဖြည်းသွင်းပေးတာ အရသာရှိရဲ့လား … ဟင် … ခံနိုင်ရဲ့လား”
“အား … ကောင်းတယ် … အဲလို လုပ်တာ … ခံနိုင်တယ် … ဟင့် … ကောင်းတယ် … အာ့”
ယားကာ မနေတတ်တော့တဲ့ ယဥ်အေးမှတောင်းဆိုလာတော့ ဦးနိုင်လည်း လီးကို တစ်ရစ်ချင်း ထိုးသွင်းလိုက်ပါတယ်။ ပြည့်ကျပ်တင်းမာနေတဲ့ လီးကြီးရဲ့အထိအတွေ့နဲ့ ဦးနိုင်ရဲ့ တဏှာထန်ထန်စကားတွေဟာ ယဥ်အေးရဲ့ ကာမစိတ်ကို ပိုသောင်းကြမ်းလာစေရပါတယ်။
အဖုတ်အတွင်းသားနံရံများကို လီးကြီးက ပွတ်တိုက်တိုးဝင်သွားတိုင်း ကြက်သီးဖြန်းဖြန်းထအောင် ခံစားနေရပါတယ်။ ထိမိစီးပိုင်လွန်းတဲ့ အထိအတွေ့ကို လိုက်ပါခံစားရင်း ညည်းသံတိုးတိုးလေးများ ထွက်ပေါ်နေရပါပြီ။
ရူးမေ့လွန်းလောက်အောင် ကောင်းလွန်းတဲ့ အထိအတွေ့ကြောင့်ပဲ တစ်သက်နဲ့တစ်ကိုယ် မပြောဖူးတဲ့ တဏှာထန်ထန် စကားတွေကို အပြန်အလှန် ပြောနေခဲ့ပါပြီ။ လီးကြီးရဲ့အရသာကို အပျက်မခံနိုင်လွန်းလို့ ဖင်ကို ပိုပစ်ကာ ကုန်းပေးထားလိုက်မိပါသေးတယ်။
ဦးနိုင်လည်း အားရကျေနပ်နေတာပါပဲ။ အကြိုက် နှူးဆွပေးထားတဲ့ အဖုတ်လေးဟာ စောက်ရည်များစိုစွတ်ပြီး နူးညံ့စီးပိုင်နေခဲ့တာလေ။
ဒါကို အရသာအပြည့်ခံပြီး လီးကြီးကို အဖုတ်ထဲ တဆုံးဝင်အောင် တဖြည်းဖြည်းထိုးသွင်းနေခဲ့တာပါ။ လီးကြီးက အဆုံးထိ ဝင်ပြီးတာတောင် အတင်းထပ်ဖိကြိတ်ကာ စိမ်ထည့်ထားပါတယ်။
ဝင်စရာမရှိတော့တာကို အတင်းဖိကြိတ်တွန်းထားတော့ ယဥ်အေးမှာ တဆတ်ဆတ်တုန်ခါရင်း ရူးမတတ်ဖြစ်နေရပါတယ်။ အဖုတ်ထဲက ပြည့်သိပ်နေတဲ့ လီးကြီးရဲ့တုန်ခါထိခတ်မှုတိုင်းမှာ ကြက်သီးများတဖျန်းဖျန်းထအောင် ဖြစ်နေရပါတယ်။
စက္ကန့်မလပ် ခံစားမှုတွေ တိုးလာရလို့ ဖင်လေးတုန်ခါပြီး အိပ်ရာခင်းကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ချေနေမိပါတယ်။ ခံစားမှုပြင်းပြင်း ဝေဒနာတွေကို ပိုမိုတောင့်တနေချိန်မှာပဲ ဦးနိုင်က လီးကို အသာဆွဲထုတ်ပြီး ခပ်ဖိဖိလေး စလိုးလာခဲ့ပါပြီ။
ဖွပ် … အား .. ဖွပ် … ဖပ် .. ဖပ် .. အာ့ ..
“လှလိုက်တာ ယဥ်အေးရာ … အင့် …
မင်းကို စတွေ့ကတည်းက အခုလို ဖင်ကုန်းခိုင်းပြီး လိုးချင်နေတာ …
အင့် … လှလိုက်တဲ့ ဖင် …”
အင့် … ဖြန်း … အား … ဟင့် …
“ကောင်းလား … အခုလို လင်ငယ်နဲ့ ဖင်ကုန်းအလိုးခံရတာ ကောင်းရဲ့လား … ဟင် … ပြောလေ ယဥ်အေးရဲ့”
“လိုးမှာဖြင့် လိုးပါ .. အာ့ … ဘာတွေ ပြောနေတာလဲ .. ဟင့် …
သူများကြားလို့ မသင့်တော်တာတွေ … မပြောပါနဲ့ …”
“ဘယ်သူမှ မကြားပါဘူး .. အခုလို လွတ်လွတ်လပ်လပ်နဲ့ လိုးချိန်မှာ ဘာမှ ရှက်စရာမရှိဘူး …
ငါ့ကိုတောင် ဖင်ကုန်းအလိုးခံနေမှတော့ ဘာကို ရှက်နေဦးမှာလဲ …
ပြောလေ … ငါ့ အလိုးခံရတာ ကြိုက်တယ်မဟုတ်လား …
ပြောမှ မင်းကို ဖင်ထောင်ပြီး အပီဆောင့်လိုးပေးမှာ …”
“လူညစ်ပတ်ကြီး … အား … နားရှက်စရာတွေ တော်တော်ပြောချင်တဲ့သူ ..
ဟုတ်တယ် … ကြိုက်တယ် … ခင်ဗျား အလိုးခံရတာ ကောင်းတယ် .. ဟင့် … အာ့ …
အခုလည်း ရှင့်စိတ်ကြိုက် အလိုးခံပေးနေရတဲ့ဟာကို ….
လိုးစရာရှိတာ မြန်မြန်လိုးပါနော် … ကျမ အိမ်ပြန်ရမယ် ..”
“အား … လိုးမှာပေါ့ ယဥ်အေးရယ် …
မင်းကို ပက်ပက်စက်စက်လိုးချင်လို့ အတင်းကြံထားရတာပဲ …
ဒီယောက်ျားရဲ့ လီးကို စွဲနေအောင် လိုးပေးမယ်နော် … အင့် .. ငါ့ အချစ်လေး .. အင့် …”
ဖွပ် .. ဖေါင်း … အားးး … ဖေါင်း … ဖေါင်း … ဘွတ် … အီး .. ထိတယ် … အာ့ .. ကောင်းတယ် .. ဖွပ် … အာ့ …
ဦးနိုင်က ခပ်ဖိဖိလေး စိမ်လိုးနေတာကနေ ယဥ်အေးဆီက တဏှာထန်ထန်စကားများ ကြားလာရတဲ့အခါမှာ အရှိန်တင် လိုးလာခဲ့ပါပြီ။ ယဥ်အေးမှာ ဒီလိုစကားများ ပြောဖို့ မဆိုထားနဲ့ နားကြားရတာတောင် ရှက်လှပါတယ်။
ကိုစိုးနဲ့ အိမ်ထောင်သက်တမ်းတစ်လျောက်မှာ လင်မယားချင်း အရှက်ကုန်အောင် လိုးပွဲဆင်ကြပေမယ့် နားရှက်စရာတွေ မပြောဖြစ်ခဲ့ကြပါဘူး။ မိဘတွေအိမ်မှာမို့ သူမတို့ရဲ့ သံဝါသအမှုကို သိသာသိစေ၊ မမြင်စေ၊ မကြားစေရအောင် ထိန်းသိမ်းခဲ့ကြပါတယ်။
ဒါပေမယ့် အခုတော့ ကိုယ်တိုင်က ရမ္မက်တွေကြွနေရပြီး ထိရှပြင်းထန်တဲ့ အထိအတွေ့ကို ခံစားချင်တဲ့ စိတ်က ကြီးစိုးနေခဲ့ပါတယ်။ ပြီးတော့ ဘယ်သူမှ မမြင်နိုင်၊ မကြားနိုင်မှန်း ဦးနိုင်ရဲ့ ပြောစကားကလည်း သူမစိတ်ရိုင်းတွေကို ပွင့်ထွက်လာစေခဲ့ပါတယ်။
ဆိတ်ငြိမ်လွတ်လပ်တဲ့အခြေအနေမှာ ကာမစိတ်ရိုင်းတွေ ပေါ်ပေါက်လာပြီး ထိန်းသိမ်းဆင်ခြင်မှုတွေ မဲ့သွားတတ်ကြပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ယဥ်အေးဆီက တဏှာထန်ထန်စကားတွေ စတင်ပြောထွက်လာခဲ့တယ်။
လူ့သဘောကိုက အပျက်ကို ပျော်ဝင်တတ်ပါတယ်။ အရှက်မဲ့စရာ ကိစ္စတွေကလည်း အစပြုဖို့ ခက်ပေမယ့် စမိလျှင်လည်း မဆုံးနိုင်အောင် ဆက်သွားနေမိပါတယ်။
ဒါကြောင့် ယဥ်အေးလည်း အရင်က မပြောဖူးတဲ့ နားရှက်စရာတွေကို ပြောမိရင်း သဘောတွေ့လာတယ်။ ရမ္မက်တွေလည်း ထန်နေပြီမို့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် တုံ့ပြန်ရတာကို ကျေနပ်လာမိပါတယ်။
ဦးနိုင်ကလည်း ယဥ်အေး တင်ပါးကို စုံကိုင်ဆွဲပြီး လိုးနေခဲ့ပါပြီ။ ပြီးတော့ တင်းပြောင်နေတဲ့ တင်ပါးတွေကို ကြည့်ရင်း လက်ဝါးနဲ့ ခပ်ဆတ်ဆတ်လေး ရိုက်တတ်ပါသေးတယ်။
ယဥ်အေးမှာတော့ ဖင်ကို စတင်အရိုက်ခံရချိန်မှာ ရှက်ရွံ့သိမ်ငယ်သွားမိတယ်။ တပြိုင်တည်းမှာပဲ သူမမှာ ရမ္မက်တွေ ပိုထန်လာရပါတယ်။
ဒါကြောင့်လည်း ဦးနိုင်ရဲ့ ပက်ပက်စက်စက်ပြောစကားနဲ့ အပြုအမူတွေအပေါ်မှာ နာရမှန်းမသိအောင်ပင်ဖြစ်လာရပါတယ်။ ဦးနိုင်ရဲ့ ထိတွေ့ရိုက်ခတ်မှုတိုင်းနဲ့ အပြုအမူတိုင်းဟာ သူမရဲ့ စိတ်နဲ့ခန္ဓာကို တောင့်တစိတ်တွေသာ ပိုဖြစ်လာရပါတယ်။
ဖွပ် … ဖပ် … ဖပ် … ဘွတ် … အီးးး … ဟင့် .. ထိတယ် …
“အင့် … ခံလို့ကောင်းလား … ဦးတော့ မင်းကို ဒီလိုဆော်ရတာ အရမ်း အားရတယ် … အင့် …”
ဖြန်း .. အာ့ … ဖေါင်း … ဖေါင်း … အား … ကောင်းတယ် … အား … ကောင်းတယ် …
ဟင့် … သူများမိန်းမကို အတင်းလိုးနေတဲ့ လူကြီး .. ဖြန်း .. အား … ဖပ် .. ဖပ် … ဖြန်း … ဘွတ် … အားးး … ထိတယ် …
ဒူးထောက် ဖင်ပစ်ကာ ကုန်းပေးထားရတဲ့ ယဥ်အေးကို ဦးနိုင်ကတော့ စိတ်ရှိရှိကို နွှာနေခဲ့ပါပြီ။ ဒူးထောက်လိုးနေတာကနေ ဒူးကွေး၊ ခြေဖျားထောက်လို့ သူမခါးကို စုံကိုင်ဆွဲကာ လိုးနေခဲ့တာပါ။
ဒီကြားထဲ တုန်တက်နေတဲ့ ဖင်သားပြောင်ပြောင်ကို ရိုက်နှက်တတ်ပါသေးတယ်။ သူ့ဖင်ကို ပစ်ပစ်လွှဲပြီး အားရှိသမျှ ကျုံးကာ ဆောင့်လိုးသမျှကို ယဥ်အေးမှာတော့ တစ်ကိုယ်လုံး ရမ်းခါနေအောင် ခံပေးနေရပါတယ်။
တဖြောင်းဖြောင်းကျုံးဆော်ပြီး ဖင်ကို တဖြန်းဖြန်းအရိုက်ခံနေရတဲ့ကြားကပင် သူမတစ်ကိုယ်လုံးမှာလည်း ကာမမီးတွေ လောင်မြှိုက်အားကောင်းနေရပါတယ်။ ယောက်ျားကြီးတစ်ယောက်ရဲ့ အားနဲ့ အရှိန်ပြင်းပြင်း ဆောင့်သွင်းလိုးနေတာကို အဖုတ်လေး နာကျင်စူးအောင့်နေအောင် ခံနေရရင်းပင် ထပ်မံလိုချင်နေမိပါတယ်။
နာရမှန်းလည်း မသိ၊ အခံရခက်ခက်နဲ့ပင် လိုးသထက် လိုးစေချင်တဲ့ စိတ်သာရှိနေခဲ့ပါတယ်။ ဒါကြောင့်မို့လည်း အလူးအလဲ လှိမ့်ပိတ်ခံပေးနေရရင်းပင် ကောင်းတယ်၊ ကောင်းတယ် ဟုညည်းတွားရေရွတ်နေမိတာပါ။
သူများမိန်းမကို အချောင်ကြံဖန်လိုးတတ်တဲ့ ဦးနိုင်ကလည်း သူမမှာ ကာမအဆိပ်တွေတက်ပြီး အရှိန်အမြင့်ဆုံးအချိန်ရောက်နေတာကို နားလည်ပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ မညှာမတာ ဆောင့်လိုးကာ သူ့ရမ္မက်စိတ်ရိုင်းတွေကို ဖွင့်ချနေတာပါ။
ဒီလိုနဲ့ ယဥ်အေးမှာ အသိလွတ်ပြီး ကာမအမြင့်ဆုံးဖြစ်နေချိန်မှာ သူကလိုးရင်း ဒူးပြန်ထောက်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ယဥ်အေးလည်ပင်းကို သိုင်းချုပ်ကာ အနောက်ကို ဆွဲယူလိုက်ပါတယ်။ တံတောင်ဆစ်ထောက်ပြီး အလိုးခံနေရတဲ့ သူမမှာ လည်ပင်းကနေ ဖမ်းချုပ်ဆွဲမတာကို ခံရတာမို့ လည်ပင်းအစ်အစ်နဲ့ပဲ ကျောလေးကော့ကာ ပါသွားရပါတယ်။
လက်လည်း မထောက်ထားနိုင်တော့ပါဘူး။ ဒူးနှစ်ဖက်ကိုသာ အားပြုပြီး ကိုယ်လေးကော့ကာ မတ်မတ်လေးဖြစ်သွားရတယ်။ ဦးနိုင်က သူမ လည်ပင်းကို တံတောင်ကွေးနဲ့ ဖိချုပ်ထားတာမို့ လည်လေးမော့၊ မျက်လုံးများပြူးလို့ တုန်တက်နေရပါတယ်။
ဒီလို နာကျင်ကာ အခံရခက်နေတာကိုပင် သတိမမူနိုင်လောက်အောင် သူလုပ်သမျှကို လက်ခံကျေနပ်နေမိပါတယ်။ သူကလည်း အောက်ကနေ လီးကို ထိုးကော်ကာ ပင့်ပင့်ပြီး ဆော်နေခဲ့တာလေ။
ဒီတော့လည်း နာကျင်ခံခက်သမျှဟာ ကာမအရှိန်ပိုကောင်းစေဖို့ လောင်စာများသာ ဖြစ်နေရပါတယ်။ သူမဟာ ကာမအထိအတွေ့အရသာအပေါ်မှာပဲ အသိရှိပါတော့တယ်။
ဒီလို မချိမဆံ့ ကော့ပျံတုန်တက်နေအောင် အလိုးခံနေရင်းပင် ဦးနိုင်က သူမနို့တွေကို အားကြီးနဲ့ ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်နယ်ပစ်လိုက်ပါတယ်။ ယဥ်အေးမှာတော့ တစ်ကိုယ်လုံး တဖျဥ်းဖျဥ်းဖြစ်အောင် ကျဥ်တက်အီစိမ့်ပြီး လည်ပင်းသံ ခပ်အစ်အစ်ထွက်ပေါ်လို့ ကာမအထွဋ်အထိပ်ကို လွင့်ပျံတက်ရောက်သွားရပါတော့တယ်။
ဖွပ် … ဖွပ် … ဗြွတ် … အစ် … ဖွပ် … ဘွပ် … အီးးး
“အင့် … ခံစမ်း … ငါ့အချစ်လေး … အင့် …
အားရအောင် လိုးပေးမယ် … ငါ့လီးကို ကြိုက်တယ်မဟုတ်လား … ဟင် …
လင်ရှိလျက်နဲ့ ငါ့အလိုးကို ခံတာ … အင့် … လီးကြိုက်လို့မဟုတ်လား … အင့် …
ဒီနို့ကြီးတွေက ငါကိုင်ဖို့ပေါ့ … ဟုတ်လား … ခံစမ်း .. နင်ကို လှိမ့်ပိတ်နေအောင် လိုးပေးမယ် … အင့် … ခံစမ်း …”
အာ့ … ဖပ် … ဖပ် … ဘွတ် … အွတ် … အီး …. အာ့ … အာ့ …
ယဥ်အေးမှာ လည်ပင်းသံ အစ်တစ်တစ်နဲ့ အော်ညည်းရင်း အထွဋ်အထိပ်ရောက်သွားခဲ့ရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူမ ပြီးရတဲ့ ပုံစံက မသက်သာလှပါ။
ဦးနိုင်က သူမ လုံးဝရုန်းမရအောင် လည်ပင်းကို နောက်ပြန်ဖမ်းချုပ်ထားရင်း နို့တွေကို အတင်း ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်နယ်နေခဲ့တာပါ။ ဒါကြောင့်မို့လည်း ခါးလေးကော့ လည်ပင်းမော့ပြီး တဆတ်ဆတ်တုန်ခါအကြောဆွဲလို့ ပြီးနေခဲ့ရပါတယ်။
ဘာမှအသိမကပ်နိုင်လောက်အောင်ပင် ကာမဇောအဟုန်များ တောက်လောင်အားကြီးနေရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် မညှာမတာ ဖမ်းချုပ်ဖျစ်ညှစ်ခံထားရတဲ့ ရင်သားနဲ့ လည်တိုင်လေးကတော့ နာကျင်လွန်းလှပါတယ်။
သွားရည်များ ယိုစီးကျနေရပြီး အသက်ရှူလည်း မဝတော့ပါဘူး။ ဦးနိုင်က သူမ ပြီးနေချိန်မှာ ထိုပုံစံအတိုင်း ဆယ်ချက်လောက် ပင့်လိုးပြီးမှ သူမကိုယ်လေးကို ဖမ်းဆွဲချုပ်ထိန်းထားတာကနေ လွှတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။
နဂိုကတည်းက ဒူးသာထောက်ထားရပြီး ဦးနိုင်ဖမ်းဆွဲထားတဲ့အတိုင်း ကော့လန်လို့ အလိုးခံပေးခဲ့ရတာပါ။ ဒါကြောင့် ဦးနိုင်က လွှတ်ပေးလိုက်တာနဲ့ အိပ်ရာပေါ်ကို အထိန်းအကွပ်မရှိ မှောက်လျက်လေး ပစ်ကျသွားရပါတယ်။
ဒီတော့မှပဲ ကာမပြီးခြင်းတုံ့ပြန်မှုများကို တနင့်တပိုးခံစားရင်း အသက်ကို ဝအောင်ရှူရပါတော့တယ်။ သူမ တစ်သက်နဲ့တစ်ကိုယ် မကြုံဖူးတဲ့ ပုံစံ၊ အပြုအမူ၊ ဆက်ဆံပုံနဲ့ ရရှိခဲ့တဲ့ ကာမကောင်းခြင်းအရသာများအပေါ် ကျေနပ်နှစ်သိမ့်နေရင်းပဲ မှောက်လျက်လေး တုန်ယင်ကာ အမောဖြေနေမိပါတော့တယ်။
ဦးနိုင်ကလည်း ကာမအမောများဖြေသိမ့်နေတဲ့ ယဥ်အေးကို စောင့်ပေးရင်း ဝမ်းလျားမှောက်လေး တုန်ယင်နေတဲ့ သူမ ကျောပြင်နဲ့ တင်ပါးများကို ပွတ်သပ်ပေးနေခဲ့ပါတယ်။ ယဥ်အေးမှာတော့ စွဲမက်ဖွယ်ကောင်းလွန်းတဲ့ ကာမအရသာများကို တငြိမ့်ငြိမ့်ခံစာရင်း အားအင်တွေ ကုန်ခမ်းနေခဲ့ရပါတယ်။
ဒီလို ခံစားငြိမ်သက်နေမိပေမယ့် တစ်ဖက်မှာလည်း ဦးနိုင်မပြီးသေးတာကို သိနေခဲ့ပါတယ်။ သူမရဲ့အလိုးခံရမှုက ဦးနိုင် မပြီးမချင်း ခံရဦးမှာပါ။
အခုတောင် ဦးနိုင်ရဲ့ပွတ်သပ်နှစ်သိမ့်မှုတွေကြောင့် နွမ်းနယ်နေတဲ့ သူမခန္ဓာကိုယ်လေးမှာ ရိုးတိုးရွတနဲ့ ဖြစ်လာရပါတယ်။ သူလည်း ဒီလောက်နဲ့ မကျေနပ်သေးဘဲ ပြီးတဲ့အထိ နောက်တစ်ခါထပ်လိုးဦးမှာ သေချာပါတယ်။
အလူးအလဲခံပေးခဲ့ရပြီး တစ်ကိုယ်လုံး နုံးချိသွားရပြီမို့ နောက်ထပ်အလိုးခံဖို့ကို လန့်နေမိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ခံစရာရှိတာခံပေးပြီး သူ့ကိုလည်း သူမလို အကောင်းဆုံး ဖြစ်သွားစေချင်မိပါတယ်။
သူမအနေနဲ့ ဦးနိုင်ကို ဘယ်လိုမှ မေတ္တာမရှိပါ။ ဒါပေမယ့် ဒီအချိန်မှာတော့ ဦးနိုင်အပေါ် နှစ်သက်လိုလားခြင်း၊ မလိုလားခြင်းဟာ အကြောင်းမဟုတ်တော့ပါဘူး။
လူမှုကျင့်ဝတ်တွေကို ဖောက်ဖျက်ပြီး ကာမကို အတူတူဖြည့်ဆည်း ပျော်ပါးခဲ့ကြသူတွေမို့ တစ်ဦးအပေါ်တစ်ဦးတော့ အပေးအယူမျှမျှနဲ့ မျှဝေခံစားချင်တဲ့ စိတ်လေးဝင်နေမိပါတယ်။ ဦးနိုင်ကိုလည်း အချိန်မကြာစေဘဲ မြန်မြန် ပြီးကာ ကောင်းသွားစေချင်တယ်။
ဒါကြောင့်ပဲ ဦးနိုင်ရှိရာဘက်ကို ခေါင်းလှည့်ကြည့်ကာ …..
“ဦး၊ မပြီးသေးဘူးမို့လား”
“အင်းလေ၊ ယဥ်အေး မောနေလို့ ခဏနားနေတာ …”
“မထူးတော့ပါဘူး … လုပ်မှာဖြင့် ဆက်လုပ်တော့ …
ကျမက အိမ်ပြန်ရဦးမှာ … အရမ်းနောက်ကျနေလိမ့်မယ် …
သိပ်တော့ မကြမ်းပါတော့နဲ့ … ကျမ မခံနိုင်တော့ဘူး”
“ကြမ်းတော့ ယဥ်အေး မကောင်းဘူးလား”
“ကောင်းတာတော့ ကောင်းပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ခံရတာကတော့ မသက်သာဘူး။
ခင်ဗျား တော်တော်လုပ်နိုင်တဲ့လူ … သူ့မယားမဟုတ်တိုင်း ညှာညှာတာတာကို မရှိဘူး”
“ဟင် … အခု ယဥ်အေးက ဦးရဲ့ မိန်းမဖြစ်နေပြီလေ”
“ဟာ … အဲလို မပြောပါနဲ့”
“ဒါက အမှန်ပဲလေ။ မင်းယောက်ျား ပြန်မရောက်ခင်အထိ ဦးအကြိုက် လိုက်လျောမယ်ဆို …
ဒါဆို အဲဒီအချိန်အထိ မင်းက ဦးရဲ့မိန်းမပေါ့ … အရှက်ကုန်အောင် လိုးပဲလိုးပြီးနေမှပဲ၊ ဦးက မင်းရဲ့ယောက်ျားပဲ မဟုတ်လား”
“ဒါပေမယ့် …”
“ဒါပေမယ့်တွေ ဘာတွေ လုပ်မနေပါနဲ့။ ဒီလပိုင်းလေးအတွင်းမှာ ဦးတို့နှစ်ယောက် လင်မယားတွေလို နေရအောင်နော် …
ဘယ်သူမှမသိအောင်လေ။ သိလည်း မာမာဝေနဲ့ ငထွန်းပဲ သိမှာပေါ့။
ဒီအချိန်အတွင်းမှာ ဦးက မင်းကို အကောင်းဆုံး ချစ်ချင်လို့ပါ”
“တော်ပါ … ခင်ဗျား ချစ်တာက … ဟွန်း …
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ကျမဘဝက ပျက်မှတော့ မထူးတော့ပါဘူး။
ကိုစိုးပြန်ရောက်ရင်တော့ ကျမအပြစ်ကို ကျမ ခံရမယ်။
ဒီကြားထဲမှာတော့ ခင်ဗျားပြောသလို နေမိတော့မှာပါပဲ …”
တကယ်လည်း ယဥ်အေးဟာ ဦးနိုင်ရဲ့ မယားငယ်ဖြစ်နေခဲ့ပြီလေ။ သူမ ခန္ဓာကိုယ်နဲ့ ကာမကို အကြိမ်ကြိမ်အခါခါ ရယူနေမှတော့ ဦးနိုင်ဟာ သူမရဲ့ လင်ငယ်ပေါ့။
သူမကိုယ်တိုင်လည်း ပြန်လှည့်လို့မရတော့တဲ့ လမ်းမှားကို ရောက်နေခဲ့ပါပြီ။ ဒီတော့ ချောင်ပိတ်မမိခင်အထိ လမ်းမှားကို ဆက်လျောက်နေချင်မိပါတော့တယ်။ ပြီးတော့ ဦးနိုင်ဆီက လောလောလတ်လတ် ရရှိခဲ့တဲ့ ကာမအရသာတွေကလည်း သူမစိတ်ကို ဆွဲဆောင်နေတုန်းပါပဲ။
ဖောက်ပြန်တဲ့ ကာမအမှုရဲ့ ဆွဲဆောင်မှုနဲ့ ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားရမှုကလည်း ကြီးနေခဲ့တယ်လေ။ ပြီးတော့ ဦးနိုင်ရဲ့ တစ်မူထူးတဲ့ ဆက်ဆံနည်းတွေ၊ ပြုမူကိုင်တွယ်ပုံတွေ၊ အထိအတွေ့ကြမ်းကြမ်းတွေနဲ့ ရင်လှိုက်ဖိုမောရတာတွေကလည်း တပ်မက်ဖို့ ကောင်းလွန်းနေခဲ့ပါတယ်။
ဒါကြောင့်ပဲ ဦးနိုင်ရဲ့အပြောကို ခွန်းတုံ့ပြန်ပြီး ငြင်းမနေတော့တာပါ။ မလွန်ဆန်နိုင်တဲ့ ဆွဲအားတွေနောက်ကို လိုက်ပါချင်သေးတဲ့ စိတ်ကလည်း သူမမှာ ကြီးနေခဲ့ပါတယ်။
ယဥ်အေးဆီက ကြည်ကြည်ဖြူဖြူ လက်ခံပေးလာတော့ ဦးနိုင်လည်း ဝမ်းသာသွားပါတယ်။ ယဥ်အေးကို သူ ဖန်တီးထားတဲ့ ကာမထောင်ချောက်ထဲဆီ ကျုံးသွင်းထားနိုင်ခဲ့ပါပြီ။
“ချစ်လိုက်တာ ယဥ်အေးရယ် .. မင်း လက်ကို ပေးပါဦး …
ဦးလီးကို ကိုင်ပေးထား …”
“ဟွန့် … စပြီ …”
ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ဦးနိုင်က ယဥ်အေးလက်ကို ဆွဲယူပြီး အရည်တွေစိုစွတ်နေတဲ့ သူ့လီးတံကြီးပေါ် တင်ပေးလိုက်ပါတယ်။ အနားယူလိုက်တော့ လီးကြီးက မပျော့မမာ ဖြစ်နေပါတယ်။
ယဥ်အေးလည်း အားယူကာ ပက်လက်လှန်လိုက်ပြီးမှ သူ့လီးကြီးကို ပြန်ကိုင်ကာ ဆုပ်နယ်ပေးနေခဲ့ပါတယ်။ သူမရဲ့ စောက်ရည်တွေနဲ့ စိုရွှဲကာ စေးကပ်ကပ် ဖြစ်နေတဲ့ လီးကြီးကိုလည်း ညစ်ပတ်တယ်လို့ မထင်မိတော့ပါဘူး။
ဒါကြောင့်ပဲ စိတ်လိုလက်ရ ဆုပ်ညှစ်ပေးရင်း ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်နဲ့ ဂွင်းထုပေးနေခဲ့ပါတယ်။ ဒီတော့လည်း လီးကြီးဟာ ပူနွေးပြီး ပြန်မာလာခဲ့ပါတယ်။
“ဦး၊ ရပြီလေ … လုပ်မှာဖြင့် လုပ်တော့နော် …
ဦး ပြီးရင် ကျမ ပြန်ချင်ပြီ”
“ဒါဖြင့် ဦးက လိုးရတော့မလား”
“အွန်း … လိုးတော့ကွာ … ဒီတစ်ခါ ဘယ်လိုနေပေးရမလဲ”
“ယဥ်အေး ထထိုင်လိုက်၊ ပြီးတော့ ပေါင်ကားပြီး ဦးပေါင်တွေကို ခွထိုင်လေ …
ဦးတို့ ထိုက်လျက် လိုးရအောင်”
“ဟင် … အိပ်လိုးလည်း ရတဲ့ဟာကို … ဘယ်လိုကြီးလဲ …
ဦးနဲ့တွေ့မှ အသစ်အဆန်းချည်းပဲ ဖြစ်နေတယ်”
“ဦးက မင်းကို ပုံစံအမျိုးမျိုးနဲ့ ခံစားစေချင်လို့ပါ။
မင်းအတွက် အသစ်အဆန်းဆိုတော့ ပိုကောင်းရမှာပေါ့”
“မသိတော့ဘူး။ ကျမတော့ ဦးကို လန့်နေပြီ။
အခုလည်း ဦးပြောသလို မနေတတ်ဘူး။ တစ်ခါမှမလုပ်ဖူးဘူး”
“လာပါ၊ ဦး ပြပေးမယ်။ လာ .. ခွထိုင်ပြီး လက်နှစ်ဖက်ကို နောက်ပြန်ထောက်ထားလိုက် …
ဒါမှ ဦးက မင်းမျက်နှာလေးကို တစိမ့်စိမ့်ကြည့်ရင်း ခါးကိုဆွဲလို့ ငြိမ့်ငြိမ့်လေး လိုးနိုင်မှာလေ။
မင်းပဲ ဒီတစ်ခါ ထပ်မကြမ်းပါတော့နဲ့ဆို … လာ …”
ယဥ်အေးအတွက်ကတော့ တကယ့်ကို အထူးအဆန်း ရင်ခုန်ဖွယ်တွေ ဖြစ်နေရပါတယ်။ သာမာန် အိပ်ရာထက် ကာမကိစ္စတွေလောက်သာ ကြုံဆုံ ခံစားဖူးတဲ့ သူမအတွက်ကတော့ ဦးနိုင်ရဲ့ အထိအတွေ့ဆန်းဆန်းတွေကို ရှာဖွေရင်ဖိုချင်တဲ့ စိတ်ကလည်း ဖြစ်ပေါ်လို့နေရပါတယ်။
ယဥ်အေးဟာ လိင်ကိစ္စနဲ့ ရင်းနှီးနေတဲ့ ကလေးနှစ်ယောက်အမေပါ။ ဒါပေမယ့် အသက် ၂၂ နှစ်သာရှိသေးတာမို့ သွေးသားဆူဖြိုးပြီး ထကြွလွယ်သလို အသစ်အဆန်းကိုလည်း စူးစမ်းရှာဖွေကာ ရင်ခုန်ပျော်ပါးချင်တဲ့ စိတ်ကလည်းရှိနေခဲ့ပါတယ်။
ဒါကြောင့်ပဲ ဦးနိုင်ပြောသလို မငြင်းမဆန်ဘဲ လိုက်လျောပေးနေမိတယ်။ ဦးနိုင်ကတော့ ထိုင်နေတဲ့ သူ့ရှေ့ကို ဆွဲခေါ်ပြီး နေရာကျအောင် ပြင်ပေးလိုက်ပါတယ်။
အခုတော့ ယဥ်အေးဟာ ဦးနိုင်ရဲ့ ခါးကို ခွထိုင်ရင်း လက်နှစ်ဖက်ကို နောက်ပြန်ထောက်ထားလိုက်ရပါတယ်။ ဦးနိုင်က သူမခါးကို ဆွဲလို့ အဖုတ်ဝထဲ လီးကိုတေ့ကာ သွင်းလိုက်ပါတယ်။
ဒီပုံစံက လီးဝင်တဲ့ အထိအတွေ့ကို တစ်မူထူးအောင် ထိတွေ့ခံစားရပါတယ်။ လီးကြီးက အဖုတ်အတွင်းသားများအပေါ် ထိုးစိုက်ပွတ်ဆွဲသွားတိုင်း ယဥ်အေးမှာ မျက်လုံးလေးများ မှေးစင်းလို့ တအာ့အာ့ညည်းညူ ခံစားနေရပါတယ်။
အရည်တွေ စိမ့်ထွက်စိုစွတ်နေတဲ့ လီးနဲ့အဖုတ်မို့ ကျပ်တည်းမှုသိပ်မရှိပေမယ့်လည်း ထိမိစီးပိုင်လွန်းတဲ့ ခံစားမှုကို နှစ်ယောက်သား ကျေနပ်နေမိပါတယ်။ လီးတဆုံး သွင်းပြီးချိန်မှာ ဆီးခုံချင်း ပိကပ်ပြီး ဖိပွတ်နေရတာလည်း ခံစားလို့တစ်မျိုးကောင်းနေပြန်ပါတယ်။
ဒီလို ဖိပွတ်တိုင်း အဖုတ်ထဲက လီးကြီးက ထိုးမွှေနေသလို ဆီးခုံပေါ်က အမွှေးများကြောင့်လည်း ကြမ်းရှရှဖြစ်ကာ စိတ်တွေ ပိုထန်လာရတယ်။ ယဥ်အေးမှာတော့ အထိအတွေ့ကြောင့် တစ်ကိုယ်လုံး တဖျဥ်းဖျဥ်းဖြစ်ကာ ဖင်လေးကို နှဲ့ကာဝိုက်ကာနဲ့ တုန်တက်နေရပါတယ်။
ဦးနိုင်ကတော့ ထိရှခံစားနေရတဲ့ ယဥ်အေးမျက်နှာလေးကို တစိမ့်စိမ့်ကြည့်ကာ ယဥ်အေးခါးကို ဆွဲကာ ဆွဲကာနဲ့ စတင်လှုပ်ရှားပြီး လိုးနေခဲ့ပါပြီ။ နှစ်ယောက်သား မျက်နှာချင်းဆိုင်လို့ တစ်ချက်ချင်း စီးစီးပိုင်ပိုင်နဲ့ လိုးရတာဟာ လိုးလို့ ခံလို့ ကောင်းလွန်းနေကြပါတယ်။
ယဥ်အေးမှာတော့ လက်နောက်ပြန်ထောက်ကာ ခေါင်းလေးမော့ပြီး ဖီးလ်တက်သွားလိုက်၊ ဦးနိုင်ကို မျက်လုံးလေး မှေးစင်းကာကြည့်လိုက်နဲ့ အရသာတွေ့နေရပြီး ညည်းသံတိုးတိုးလေးတွေ ထွက်ပေါ်နေခဲ့ပါတယ်။ အထိအတွေ့ကို တငြိမ့်ငြိမ့်ခံစားရင်း အလိုက်သင့်စီးမျော သာယာနေမိတာကနေ ပိုမိုလိုလားစိတ်တွေလည်း ဖြစ်နေခဲ့ရပါတယ်။
ဒါကြောင့် ဦးနိုင်ဆွဲယူတာနဲ့ အံကျအောင် သူမ ဖင်လေးကို ရှေ့နောက်လှုပ်ရှားပေးလာမိတယ်။ တပ်မက်စိတ်ကြောင့်ပင် တောင့်တမှုတွေဖြစ်ပေါ်လာကာ သူမခန္ဓာကိုယ်က တုံ့ပြန်နေဖြစ်ခဲ့ပါပြီ။
အချက်ကျကျ အလိုးခံနေရင်းပင် နောက်ပြန်ထောက်ထားတဲ့ လက်ကိုအားယူပြီး သူမအဖုတ်လေးကို ကော့ကာ ပင့်ကာနဲ့ ခံပေးနေခဲ့ပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာ သူမအတွက် အရှက်အကြောက်ထက် ခန္ဓာကိုယ်က လိုလားမှုကိုသာ အသိရှိနေခဲ့ပါပြီ။
ကာမမီးဟာ မီးစလေး ဖြစ်ပေါ်မိသည်နှင့် အရှိန်အဟုန်နဲ့ တောက်လောင်လာစေတတ်ပါတယ်။ လူသူကင်းဝေးပြီး ဆိတ်ငြိမ်တဲ့နေရာဖြစ်ခြင်း၊ အရှက်ကုန် ရင်းနှီးဆက်ဆံဖူးသူတွေဖြစ်ခြင်းဟာ ကာမမီးကို အတိုင်းအဆမရှိ ပေါက်ကွဲ လောင်ကျွမ်းလာစေဖို့ အကြောင်းရင်းခံတွေ ဖြစ်လာစေရပါတယ်။
ဒီသဘောအတိုင်းပါပဲ။ ယဥ်အေးဟာ အတွေ့နောက်ကို လိုက်ပါနေမိပါပြီ။ ဒီလောက် လီးကြီး အထည့်ခံထားရတာကိုတောင် တဆစ်ဆစ်နဲ့ လှိုက် လှိုက်ပြီး ယားနေခဲ့ပါတယ်။ ဒါကြောင့်လည်း ဖင်ကို လှုပ်လို့ အဖုတ်လေးကို ကော့ကာ ပင့်ကာနဲ့ ဖြစ်နေခဲ့ရပါတယ်။
ဒီအချိန်မှာ ဦးနိုင်က �ပေါင်ကားထိုင်ချပြီး သူမကိုယ်လေးကို သူ့ကိုယ်ပေါ်ရောက်အောင် ဆွဲယူလိုက်ပါတယ်။ ပြီးမှ လက်တဖက်ကို နောက်ပြန်ထောက်ကာ ကျန်တစ်ဖက်နဲ့ သူမ ဖင်ကို ကိုင်ပြီး ဆွဲကာတွန်းကာနဲ့ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်စေခဲ့ပါတယ်။
အခုတော့ သူမအဖုတ်ထဲမှာ မတ်မတ်ထောင်နေတဲ့ လီးကြီးက သက်သျှိုထားသလို ဖြစ်နေခဲ့ရပါပြီ။ အခုမှပဲ လီးကြီးရဲ့ တင်းပြည့်ကျပ်တည်းမှုကို ထိထိမိမိကြီး ခံစားရပါတော့တယ်။
သူ့လက်နဲ့ ထိန်းပြီး လှုပ်ရှားခိုင်းတဲ့အတိုင်း သူမဖင်ကို ရှေ့နောက်ဘယ်ညာကို ဖိကြိတ်ကာ လှုပ်ရှားပေးရတိုင်း သူမတစ်ကိုယ်လုံး ကြက်သီးလေးများထအောင် ဖြစ်နေရပါတယ်။ လီးကြီးက သူမအဖုတ်လေးထဲမှာ အကြားအလပ်မရှိ ထိတွေ့ပွတ်ချေနေတာမို့ တစ်ကိုယ်လုံး ကျဥ်တက်အီစိမ့်နေရပါတယ်။
ယဥ်အေးလည်း အရသာတွေ့လာသလို ခံစားလို့လည်း ကောင်းလာပါတယ်။ ဒီတော့လည်း ဦးနိုင်ရဲ့ ထိန်းသိမ်းပေးမှုကြောင့်မဟုတ်တော့ဘဲ သူမဘာသာ လီးကြီးပေါ်တက်ထိုင်လို့ ဆီဆုံကြိတ်သလို ဖိကြိတ်မွှေရင်း ကော့ပျံတုန်တက်နေရပါတယ်။
သူမ အဖုတ်ထဲက စောက်ရည်တွေကလည်း အောက်ကို ယိုစီးကျကာ နှစ်ဦးသားရဲ့ ပေါင်ခြံကြားမှာ စေးကပ်ကပ်နဲ့ ဖြစ်နေခဲ့ရပါပြီ။ သူမမှာတော့ မျက်လုံးများ မှေးစင်း၊ ညည်းညူကာ လီးကြီးရဲ့ အထိအတွေ့ကို အပြည့်အဝခံယူနေမိပါတယ်။
“အား … ကောင်းလိုက်တာ ယဥ်အေးရာ .. ဒီလို လိုးရတာ ကောင်းတယ်မို့လား”
“အာ့ .. ဟင့် .. ထိတယ် ဦးရယ်၊ ဦးရော ကောင်းတယ်မို့လား”
“ကောင်းတယ်၊ အခု ဦးကို အပေါ်က ဆောင့်လိုးပေးလေ …
ယဥ်အေးလိုးပေးတာ ဦးခံချင်တယ် … ကိုယ့်ယောက်ျားကို ကောင်းအောင် လိုးပေးလေ … အချစ်လေးရဲ့ …”
“ဟင် !!! ကျမက လိုးပေးရမယ်”
ဦးနိုင်စကားကြောင့် ယဥ်အေးလည်း ရှက်သွားတယ်။ အခုတော့ သူမဟာ အဖေအရွယ် လင်ငယ်ကြီးကို အရသာအပြည့်ရှိစေဖို့ အပေါ်က တက်ဆောင့်ပြီး လိုးပေးရပါဦးမယ်။
ဦးနိုင်ဟာ အပြောက နောက်ကျနေပါတယ်။ သူ့လက်နဲ့ ယဥ်အေးဖင်ကို မပြီး ဖိချခိုင်းနေပါပြီ။ ဒီတော့လည်း ယဥ်အေးမှာ ဒူးနှစ်ဖက်ထောက်လို့ ဖင်ကို အသာကြွကာ ခပ်ဖိဖိပေး လိုးပေးရပါတော့တယ်။
ဒီလို ဖိချလိုက်တိုင်း သူ့လီးထိပ်ကြီးက သူမ သားအိမ်ထိပ်ကို ထိခတ်ခံရပြီး ကျဥ်တက်အီစိမ့်နေရပါတယ်။ လီးတစ်ဝက်လောက် အထုတ်အသွင်းလုပ်ကာ ဖိဆောင့်လိုးပေးရင်း သူမမှာ ဖော်မပြတတ်အောင် ကောင်းလွန်းနေခဲ့ပါတယ်။
သူမလှုပ်ရှားလိုက်တိုင်း ရရှိနေတဲ့ ခံစားမှုတွေကို အရသာတွေ့နေမိတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ယဥ်အေးရဲ့ ဖိဆောင့်လိုးချက်တွေဟာ သွက်ကာ အားပါလာခဲ့ပါတယ်။
အခုတော့ ဦးနိုင်ရဲ့ လမ်းပြ ကူပေးစရာ မလိုတော့ဘဲ သူမဘာသာ ဖင်ကို မြောက်လိုက်ကြွလိုက်နဲ့ တက်ဆောင့်ပေးနေခဲ့ပါပြီ။ ဦးနိုင်ကတော့ လက်တစ်ဖက်ကို နောက်ပြန်ထောက်ပြီး သူမ တက်ဆောင့်လိုးပေးနေတာကို အရသာခံနေခဲ့ပါပြီ။
နောက်လက်တစ်ဖက်ကတော့ အထက်အောက် လှုပ်ခတ်နေတဲ့ သူမ နို့တွေကို ဖျစ်ညှစ်ဆုတ်နယ်လို့ ပေးနေခဲ့ပါတယ်။ ဒီတော့ ယဥ်အေးမှာ ရမ္မက်အဆိပ်တွေ တက်သထက်တက်နေရပါတော့တယ်။
ပလွပ် … ဘွတ် … အာ့ … ကောင်းလိုက်တာ .. ဟင့် … ထိတယ် … ဖပ် … ဖပ် … ဖပ် …အား …
“ယဥ်အေး … ဆောင့်တာ ကောင်းတယ် … လိုး … လိုး … မင်း အားရအောင်လိုး …”
“ကောင်းတယ် ဦး၊ အရမ်းထိတယ် … ဟင့် … အား … ကောင်းလိုက်တာ …
ဦးရော ကောင်းရဲ့လားဟင် … အာ့ …”
“ကောင်းတယ် … မင်းစောက်ပတ်က အရည်ထွက်ပြီး စီးပိုင်နေတာပဲ……
ငါအရမ်း အရသာ ရှိတယ် ….. လိုးစမ်း … စောက်ပတ်ယားနေရင် လိုးသာလိုး”
ဘွတ် … ဖပ် … အာ့ …. ဗြွတ် … အဟင့် …. ဖပ် … ဖပ် … အား … ကောင်းလိုက်တာ ဦးရယ် …
“ဆောင့်စမ်း….မင်းရဲ့ လင်ငယ်ကို ကောင်းကောင်း လိုးပေးနေတာလား …. ဟင် …. အရမ်းစောက်ပတ်ယားနေပြီပေါ့ …
ကောင်းတယ် …. ဆောင့် …. ဆောင့် …”
ယဥ်အေးလည်း စိတ်ကြိုက်တက်ဆောင့်နေရင်း စိတ်တွေ လွတ်ထွက်နေရပါပြီ။ သူ့အလိုးကို ခံပေးရုံသာမဟုတ်ဘဲ ကိုယ်တိုင်စိတ်တိုင်းကျ ရယူနေနိုင်တာမို့ ကျေနပ်အားရနေမိပါတယ်။
အခုလို တက်ဆောင့်လိုးရလို့ အဖုတ်လေးဟာ စူးအောင့်ပြီး ကျဥ်တက်အီစိမ့်နေပေမယ့် အားမရနိုင်ဖြစ်လာပါတယ်။ အစက သိပ်မကြမ်းဖို့ ဦးနိုင်ကို တောင်းဆိုခဲ့ပေမယ့် အခုချိန်မှာတော့ သူမကိုယ်တိုင်က ထိချက်ပြင်းပြင်းတွေကို ပိုမိုတောင့်တလာခဲ့ပါပြီ။
အသိလွတ်အောင် ရမ္မက်အဆိပ်တွေ တက်နေရပြီမို့ နာကျင်မှာကိုလည်း ဂရုမစိုက်နိုင်တော့ပါဘူး။ အဖုတ်ပွင့်ရင် ပွင့်ထွက်သွားပါစေ၊ သူမ ရင်ထဲက ရမ္မက်ဆာလောင်မှုတွေကိုသာ ပြည့်ဝစေချင်ပါတော့တယ်။
ဒါကြောင့်လည်း ယဥ်အေးဟာ ဦးနိုင်ပခုံးကို ကိုင်ပြီး အဖုတ်ထဲက လီးကို အဖျားနားထိရောက်အောင် ထုတ်ပြီး အားပါပါလေး ပစ်ဆောင့်လိုးနေမိပါတယ်။ ဒီလို ကိုယ့်စိတ်နဲ့ကိုယ် ခပ်ပြင်းပြင်း တက်ဆောင့်လိုက်တိုင်း တစ်ကိုယ်လုံး ကော့ပျံခါထွက်သွားရပါတယ်။
နထင်နရင်းတွေပါ ထူပူသွားရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အဲဒါကိုပဲ ကြိုက်နေမိပါတယ်။ အဖုတ်ထဲက ယား၊ တစ်ကိုယ်လုံးလည်း တဖျဥ်းဖျဥ်းဖြစ်၊ စိတ်က ဆောက်တည်ရာမရဖြစ်ကာ ကာမပန်းတိုင်ကို ကိုယ်တိုင် အပြေးချီတက်နေမိပါပြီ။
သူမဟာ ဘာကိုမှ သတိမထားမိတော့ဘဲ ရမ္မက်ရဲ့ ရှေ့ဆောင်ရာအတိုင်း လိုက်ပါနေမိပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ဦးနိုင်ရဲ့ ပခုံးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ကိုင်ထားတာကနေ သူမ လက်တွေနဲ့ သိုင်းဖက်ထားလိုက်ပါတယ်။
ပြီးတော့ သူ့ပခုံးပေါ် ခေါင်းမှီတင်ရင်း သူ့လည်ပင်းဘေးသားတွေနဲ့ ပခုံးမာမာကို နမ်းရှိုက်ပေးနေမိပါတယ်။ အရှိန်အဟုန်နဲ့ လောင်ကျွမ်းနေတဲ့ ရမ္မက်ကြောင့်ပဲ သူမဟာ အလိုလိုတုံ့ပြန်လာနေမိတာပါ။
ဒီအချိန်မှာ ဦးနိုင်ဟာ သူမအတွက် တပ်မက်ဖို့အကောင်းဆုံးသူအဖြစ် ပြောင်းလဲသွားခဲ့ပါပြီ။ ဒါကြောင့်ပဲ ဦးနိုင် ပခုံးနဲ့ လည်ပင်းပေါ် မျက်နှာအပ်ရင်း တပ်မက်ပြင်းပြတဲ့ အနမ်းများပေးရုံသာမက နှုတ်ခမ်း၊ လျှာတို့နဲ့ပါ စုပ်လျက်နမ်းပေးနေမိပါတယ်။
ဦးနိုင်ကိုယ်က ထွက်နေတဲ့ ချွေးနံ့နဲ့ ငံကျိကျိအရသာတွေကို မရွံရှာနိုင်ဘဲ တပ်မက်စရာဖြစ်လို့နေရပါတယ်။ သူ့ပခုံးကို လွတ်ထွက်သွားမှာ �စိုးရိမ်တဲ့အလား အတင်းကိုဖက်ကာ စုပ်နမ်းရင်း အဆက်မပြတ် ဆောင့်ပေးနေမိပါတယ်။
ယဥ်အေးမှာ ကာမအရူးမလေးသဖွယ် စိတ်တွေလွတ်ပြီး အမြင့်ဆုံးအချိန်ရောက်နေခဲ့ပါပြီ။ ဒီအချိန်မှာပဲ ဦးနိုင်လက်တွေက သူမရင်သားတွေကို ပြုတ်ထွက်မတတ် အားနဲ့ ဖျစ်ညှစ်လိုက်တာကို ခံလိုက်ရပါတယ်။
ဘွတ် … ဘက် … အာ့ …. ဗြွတ် … အဟင့် … ဖပ် … ဖပ် … အာ့ …
ဘွတ် … ဗြွတ် … ပျွတ် … ရှလွတ် …. ပျွတ် ….
“ယဥ်အေး .. ဆောင့် … ဆောင့် …. ငါပြီးတော့မယ် … မင်းယောက်ျားကို ဆောင့်ပေးစမ်း …. အာ့ …. လုပ်စမ်း အချစ်လေး …
ဆောင့် … ယောက်ျားကို ပြီးအောင်ဆောင့်ပေး … မင်း လင်ငယ် ပြီးတော့မယ် …”
“အွတ် … အင့် … ဦး … ကျမလည်း ပြီးတော့မယ် … ဦးလည်း ပြီးလိုက်နော် … ဦး ပြီးအောင် လုပ်ပေးမယ် …
မိန်းမ အထဲမှာ ပြီးလိုက်နော် … အား … ကျမလည်း အရမ်းကောင်းနေပြီ …”
“တော်တော် လီးဆာနေတဲ့ ငါ့မိန်းမပဲ…. အား ….
ဦး သုတ်ရည်တွေ မင်းစောက်ဖုတ်ထဲ ပြည့်အောင် ငါ့ပန်းထည့်ပေးမယ် …. ဒါမှ ယောက်ျားကို စွဲနေမှာ … အင့် .. မင်း လင်ငယ်ရဲ့ သုတ်ရည်တွေ အထည့်ခံစမ်း … အင့် …”
ဟင့် … ဘွတ် …. အင့် ….. ဘွတ် … ဗြွတ် ….. အာ့ …. ပြီးလိုက် ဦး … ကောင်းတယ် … အာ့ …
ဖပ် … ဖပ် … ဘွတ် … အာ့ .. အင့် … ဘွတ် … ဗြွတ် … အား … ငါလိုးမ … ခံစမ်း … အာ့ …
“အား … အာ့ …. ဦး …. အ ….. အမလေး … ကောင်း … ကောင်းတယ် …. အားးးး …..”
ဦးနိုင်က ယဥ်အေးနို့တွေကို အားရှိသမျှ အတင်းဖျစ်ညှစ်ထားရင်း သူ့လီးကို အောက်ကနေကော့ပြီး လီးရည်တွေကို ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်ပါတယ်။ ယဥ်အေးလည်း နို့အုံတွေ တဖျဥ်းဖျဥ်းဖြစ်ကာ သုတ်ရည်ပူပူတွေ ပန်းထည့်ခံလိုက်ရချိန်မှာပဲ ဦးနိုင်ကို အတင်းကျုံးဖက်လို့ ကာမအထွဋ်အထိပ်ရောက်သွားခဲ့ရပါတယ်။
သူမကိုယ်လေးကတော့ တဆတ်ဆတ်တုန်ခါ အကြောဆွဲလို့ ကာမပြီးဆုံးခြင်း တုံ့ပြန်မှုများကို တနင့်တပိုးခံစားရင်း သာယာနေမိပါတယ်။ ဦးနိုင်ကလည်း သူမနို့တွေကို အတင်းဖျစ်ညှစ်ထားရင်း လက်ကျန်လီးရည်တွေကို အရသာရှိရှိ ဆက်ပန်းထည့်နေပါတော့တယ်။
—————
ကာမစိတ်ကလည်း ထူးဆန်းလှပါတယ်။ သာမာန်အချိန်မျိုးမှာ နာကျင်တာတွေ မခံစားနိုင်ပေမယ့် ကာမစိတ်ကြွနေချိန်မှာတော့ ထိုနာကျင်ခံခက်ရတာတွေအပေါ် တပ်မက်မှုက မဆုံးနိုင်အောင် �ဖြစ်သွားတတ်ပါတယ်။
ယဥ်အေးမှာလည်း အကြောက်တရားနဲ့ နောင်တတို့ကြားမှာ ချောင်ပိတ်မိနေရင်းပင် ဦးနိုင်ရဲ့ ရမ္မက်ထောင်ချောက်ထဲကို ကျဆင်းသွားခဲ့ရပါပြီ။ အရွယ်ကောင်းအမျိုးသမီးတစ်ဦးရဲ့ သွေးသားခန္ဓာကိုယ်ကလည်း ရင်လှိုက်ဖို ခံစားမှုများကို အလိုလိုတုံ့ပြန်ဖို့ အားကောင်းနေခဲ့ပါတယ်။
ဒါကြောင့်ပဲ သူမ မဖိတ်ခေါ်ဘဲ ဝင်ရောက်လာတဲ့ ဆွဲဆောင်မှုတွေကို မတွန်းလှန်နိုင်ဘဲ လိုက်ပါပျော်ဝင်ခဲ့ရပါပြီ။ မှားမှန်းသိနေပေမယ့် ထိုအမှားပေါ်မှာပဲ သာယာတတ်သွားတာကတော့ ခက်ပါတယ်။
ဒီသဘောကို ကောင်းကောင်းသိတဲ့ ကြာကူလီကြီးကလည်း သူမရဲ့ အားနည်းချက်ကို အမိအရဆုပ်ကိုင်ကာ သူလိုချင်တဲ့ပုံစံရအောင် သိမ်းသွင်းထားနိုင်ခဲ့တာပါ။ ယဥ်အေးအဖို့ကတော့ မငြင်းနိုင်လို့ပဲ လိုက်လျော လိုက်လျော၊ ကြောက်လို့ပဲ လိုက်လျော လိုက်လျော၊ ဦးနိုင်နဲ့ အရှက်ကုန်ဆက်ဆံရတာတွေကို ကျေနပ်သာယာ နေမိပါပြီ။
သူမအတွက် ကာမဆန္ဒဆိုတာ ညအိပ်ချိန်ရောက်မှ လင်မယားနှစ်ယောက် အိပ်ရာထက်မှာ တိုးတိုးတိတ်တိတ်နဲ့ ခပ်မြန်မြန် ဖြေရှင်းပျော်ရွှင်ကြရတာ မဟုတ်လား။ အခုတော့ နေ့ခင်းကြောင်တောင်ကြီးမှာ ကိုယ့်လင်မဟုတ်သူနဲ့ ကမ္ဘာဦးလူသားတွေလို အရှက်ကုန် ဖြည့်ဆည်းမိခဲ့ရပါပြီ။
တစ်သက်လုံး ပြောမထွက်ခဲ့တဲ့ တဏှာထန်ထန် နားရှက်စရာ စကားတွေကိုလည်း အပြန်အလှန်ပြောလို့ သာယာတတ်ခဲ့ပြီလေ။ ကိုယ့်အပေါ် အနိုင်ကျင့် စော်ကားခဲ့တဲ့ အဖေအရွယ်အကြံပက်စက်သူကြီးရဲ့ ရင်ခွင်ထဲ ခိုဝင်သိုင်းဖက်လို့ ရင်ခုန်သံတွေ မြိုင်ခဲ့ရပါပြီ။
ပက်ပက်စက်စက် ပြောစကားတွေကိုလည်း မရှက်နိုင်၊ မနာနိုင်တော့ပါဘူး။ အရှက်ကုန်အောင် ပုံစံအမျိုးမျိုး ဆက်ဆံခံ၊ အလိုးခံရတာကိုပဲ အားရနေတတ်ပါပြီ။
ဦးနိုင်ရဲ့ အားမာန်ပြင်းပြင်း မညှာမတာဆက်ဆံမှုတွေကို ကြိုက်နှစ်သက်မိသလို သူမဘက်ကလည်း ညည်းညူအော်ဟစ်ကာ တုံ့ပြန်ဖြည့်ဆည်းပေးခဲ့မိပါပြီ။ ပြီးတော့ သူမကို အကောင်းဆုံးအရသာတွေ ပေးတဲ့ သူ့ကိုလည်း အကောင်းဆုံး ဖြည့်ဆည်းပြုစုပေးချင်ခဲ့ပါတယ်။
သူမ အဖုတ်လေးကို မရွံမရှာ လျက်စုပ်နမ်းပေးခဲ့တာကိုလည်း အရသာခံကာ စွဲလမ်းနေခဲ့ပါပြီ။ သူမကလည်း ဦးနိုင်ရဲ့ လီးညိုညိုကြီးကို မက်မက်မောမော နမ်းရှိုက်ကာ စုပ်လျက်ပေးရင်း သူ့လီးနံ့ပြင်းပြင်းကို သဘောကျနေမိပါတယ်။
ဒါတွေက ရမ္မက်စိတ်ရဲ့ လှည့်စားမှုကြောင့် ဖြစ်ရတာပါ။ ဒါပေမယ့် တစ်ခါရရှိဖူးတဲ့ ခံစားမှုထူး၊ အတွေ့ထူးနဲ့ ရမ္မက်ထူးကို နောင်အကြိမ်ကြိမ် ပြန်လည်တောင့်တကာ လိုချင်တတ်ကြတာက ခက်ပါတယ်။
ဒါကြောင့်ပဲ ယဥ်အေးဟာ သူမစိတ်ကို သူမ နားလည်သွားခဲ့ပါတယ်။ သူမမှာ ဖြစ်ပေါ်ခဲ့တဲ့ ရမ္မက်စိတ်ရိုင်းတွေကို လွန်ဆန်နိုင်ဖို့က မလွယ်တော့ပါဘူး။
ထိုနေ့ကတော့ သူတို့နှစ်ဦးဟာ နောက်ထပ် မလိုးဖြစ်တော့ပါဘူး။ ဦးနိုင် ထပ်နေချင်သေးပေမယ့် ယဥ်အေးက ငြင်းရပါတယ်။
သူမကိုယ်တိုင်လည်း နွမ်းနယ်နေပြီဖြစ်သလို အိမ်ကိုပြန်ဖို့လည်း ရှိပါသေးတယ်။ ဦးနိုင်ဆန္ဒအတိုင်းသာ နောက်တစ်ချီ ခွင့်ပြုလိုက်ရင် မိုးချုပ်ဦးမှာ သေချာပါတယ်။
သူမလည်း ဦးနိုင်ရဲ့ တဏှာအားကို လန့်နေမိတယ်။ သူမလို ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်ကို ပျော့ခွေပြီး မျော့သွားအောင် လိုးနိုင်တဲ့သူပါ။
စကားတွေ၊ အကိုင်အတွယ်တွေနဲ့ သူမကို စိတ်တွေအပြတ်ထန်အောင် နှိုးဆွပြီးမှ လှိမ့်ပိတ်ဆော်ခဲ့ပြီးတာကို အားမရနိုင်သေးပါဘူး။ သူများမယား ငယ်ငယ်လေးကို စိတ်ကြိုက် စားသုံးခွင့်ရတော့လည်း မက်မပြေဖြစ်ပြီး မညှာမတာ စားသုံးချင်တာ သဘာဝကျပါတယ်။
ဒါကြောင့် ယဥ်အေးက လိုးချင်ရင် နောက်တစ်ခါမှ လိုးပါတော့လို့ နှစ်သိမ့်ပြီး အိမ်ပြန်ခဲ့ရပါတယ်။ ယဥ်အေးရဲ့ အိမ်အပြန်လမ်းဟာ အလာတုန်းကလို စိတ်ထဲမှာ ဝေခွဲမရဖြစ်တာတွေ၊ တွေဝေကြောက်ရွံ့တာတွေ နည်းသွားခဲ့ပါတယ်။
သူမ လျောက်ရမယ့် လမ်းကို ပြတ်ပြတ်သားသား သိမြင်ခဲ့ပါပြီ။ ဒီလမ်းဟာ သူမနဂိုတည်ရှိရာရပ်ဝန်းဆီ ဘယ်တော့မှ ပြန်မရောက်နိုင်တော့တဲ့ ပြန်လမ်းမဲ့လမ်းပါ။ ထိုပြန်လမ်းမဲ့လမ်းမှာ သူမ နောက်ထပ်ကြုံတွေ့ရမှာတွေကတော့ ရင်နာကြေကွဲစရာတွေ၊ ပူဆွေးဝမ်းနည်းစရာတွေကို ရင်ဆိုင်ရမှာ သိနေပေမယ့် တဖက်မှာလည်း ………
💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜
အခန်း (၅)
ကျမအဖြစ်ကတော့ လှုပ်လေ မြှုပ်လေဖြစ်နေပါပြီ။ အနေအထိုင်မတတ်မှု၊ အပျော်အပါးမက်မှုနဲ့ မြေဝယ်မကျ နားထောင်သင့်တဲ့ လင်ယောက်ျားရဲ့စကားကို ပစ်ပယ်ခဲ့မှုတွေကြောင့် အမှားတွေ ဆင့်ကဲဖြစ်ခဲ့ရပါပြီ။
စခဲ့တဲ့အမှားမှာ ကျမအပြစ်တွေ ပါဝင်နေခဲ့လို့လည်း ဒီအဖြစ်ကို ကိုစိုးသိမှာ ကြောက်ခဲ့ရတာပါ။ ထိုအကြောက်စိတ်ကပင် ကျမကို ဦးနိုင် ကြိုးဆွဲရာအတိုင်း လိုက်ပါသွားခဲ့မိပါတယ်။
အနေအထိုင် အေးဆေးတည်ငြိမ်သလို လူချစ်လူခင်များပြီး ဖော်ရွေတတ်တဲ့ ကိုစိုးဟာ ကျမအပေါ်မှာလည်း ချစ်ခင်ညှာတာတတ်တဲ့သူမှန်း သိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကိုယ့်အပေါ် ထိခိုက်နာကျင်အောင် စော်ကားတဲ့သူဆိုရင် ဘယ်တော့မှ အလွတ်မပေးတတ်တဲ့ ကိုစိုးအကြောင်းကို သိနေလို့လည်း ပိုကြောက်လန့်တုန်လှုပ်မိတာပါ။
ကိုစိုးရဲ့ အမှတ်သည်းခြေကြီးပုံနဲ့ လက်တုံ့ပြန်တတ်ပုံကို သူ့သူငယ်ချင်းတွေက ကျမတို့ အိမ်ထောင်ကျပြီးမှ ပြောပြလို့ သိခဲ့ရပါတယ်။ ကိုစိုး အသက် ၈ နှစ်၊ ၉ နှစ်လောက်ကပေါ့။
သင်္ကြန်တွင်းမှာ ကလေးတွေပီပီ ကိုစိုးတို့ သူငယ်ချင်းတွေဟာ မနက်စောစော ရေကစားနေကြပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာ ညားကာစလင်မယားနှစ်ယောက်ဟာ ဘုန်းကြီးကျောင်းသွားဖို့ ထွက်လာကြတယ်။
ကိုစိုးတို့ဟာ ထိုလင်မယားကို ဘုန်းကြီးကျောင်းသွားမယ်ထင်ပြီး ရေမပက်ကြပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ကိုစိုးက ကလေးပီပီ ရေမွှေးတော့ ဖြန်းလို့ရမယ်ထင်ကာ ရေမွှေးထည့်ထားတဲ့ ရေပြွတ်ကလေးနဲ့ လှမ်းပက်လိုက်မိတယ်။
ဒီမှာတင် ညားကာစ၊ ချစ်စိတ်တွေတက်ပြီး အစွမ်းတွေပြချင်နေတဲ့ ယောက်ျားဖြစ်သူက ကိုစိုးကို ဖမ်းချုပ်ပြီး ခေါင်းကို တခွပ်ခွပ်နဲ့ ထိုးပါတော့တယ်။ နောက်ဆုံး အမကြီးက သူ့ယောက်ျားကို ဝင်တားပြီး ကလေးကို ဒီလောက်လုပ်ရမလား၊ ရေမွှေးဖြန်းတာ၊ ရေပက်တာမဟုတ်ကြောင်းပြောကာ အပြစ်တင်ဆူပါတော့တယ်။
ကိုစိုးကတော့ အထိုးခံရချိန်မှရော၊ အမကြီးက တားကာ ခေါင်းကဘုတွေကို ကြက်ပူထိုးပေးချိန်မှာရော အသံတစ်ချက်မှမထွက်ဘဲ အံကြိတ်ခံခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူ့ကိုထိုးခဲ့တဲ့ အကိုကြီးမျက်နှာကို သေသေချာချာ ကြည့်နေခဲ့ပြီး သူအထိုးခံရတာ ၁၃ ချက်ဆိုတာကိုတော့ အသည်းထဲစွဲအောင် မှတ်ထားခဲ့ပါတယ်။
ကလေးဘဝက ဖြစ်ခဲ့တဲ့ကိစ္စမို့လည်း အားလုံးက မေ့ပျောက်သွားကြပါပြီ။ ဒီလိုနဲ့ နောင် ၁၀ နှစ်လောက်အကြာမှာ ကိုစိုးဟာ ခံခဲ့ရတာကို မမေ့ပျောက်နိုင်သေးဘဲ လက်တုံ့ပြန်ဖို့ အမြဲကြိုးစားနေတာကို သူ့သူငယ်ချင်းတွေ သိလိုက်ရပါတယ်။
အသက် ၁၈၊ ၁၉ လောက်ရှိပြီဖြစ်တဲ့ ကိုစိုးဟာ တစ်နေ့တော့ ထိုင်နေကျ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ကို သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်နဲ့ သွားခဲ့တယ်။ ဒီမှာတင် သူ့ကို ကလေးဘဝမှာ လက်စွမ်းပြခဲ့သူကို တစ်ယောက်တည်း ထိုင်နေတာ တွေ့လိုက်ရပါတယ်။
ဆိုင်ထဲမှာလည်း လူကရှင်း၊ အဝင်အထွက်လည်း မရှိ၊ လမ်းသွားလမ်းလာလည်း ကင်းနေတာမို့ ကိုစိုးဟာ လက်တုံ့ပြန်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် အတူပါတဲ့ သူငယ်ချင်းကို လမ်းထိပ်က သွားစောင့်ခိုင်းပြီး စက်ဘီးကို နင်းပြေးဖို့ အသင့်ပြင်ထားခိုင်းလိုက်ပါတယ်။
သူငယ်ချင်းက ဘာကြောင့်မှန်း မတွေးတတ်ဘူး။ ဒါပေမယ့် ငယ်ပေါင်းတွေမို့ ကိုစိုး တစ်ခုခု လုပ်တော့မယ်ဆိုတာ သိလိုက်တယ်။ ဒါကြောင့် �မှာတဲ့အတိုင်း အသင့်နေလိုက်တယ်။
ကိုစိုးဟာ ဆိုင်ထဲဝင်သွားပြီး အနီးက သစ်သားခွေးခြေခုံပုကို ဆွဲယူလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဘောလုံးစာစောင် ငုံ့ဖတ်နေတဲ့ ထိုလူကို ရိုက်ချလိုက်ပါတယ်။
ဘယ်နှစ်ချက်ရိုက်လဲဆိုတော့ ၁၃ ချက်ပါ။ သူခံခဲ့ရတာကို အချက်ရေရည်ပြီး အတိအကျပြန်ရိုက်ခဲ့ပါတယ်။ သစ်သားခုံနဲ့ဆိုတော့ သွေးတွေဖြာခနဲပေါ့။
ရိုက်ပြီးတာနဲ့ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် ပြေးပါတော့တယ်။ သေပြီလို့တွက်ကာ ကိုစိုးဟာ ရှမ်းပြည်ဘက်အထိ တက်ပြေးခဲ့ပါတယ်။
ဒါပေမယ့် ကံကောင်းတော့ မသေပါဘူး။ အချက် ၂၀ကျော်လောက်တော့ ချုပ်လိုက်ရပါတယ်။ ထိုသူက လူကြီးသားဆိုတော့လည်း ရဲက တရားခံကို အပူတပြင်း လိုက်ရှာတာပေါ့။
ခက်တာက ရိုက်ခံရတဲ့သူကိုယ်တိုင်က ဘယ်သူက ဘာကြောင့်ရိုက်သွားမှန်း မသိတာပါ။ ဘေးပတ်ဝန်းကျင်က ကိုစိုးမှန်းသိပေမယ့် အများက ခင်မင်ကြတာမို့ ရိုက်တဲ့သူနာမည်ကို ထုတ်မပြောကြပါဘူး။
လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ပိုင်ရှင်နဲ့ အလုပ်သမားတွေကလည်း ကိုစိုးကို ကာကွယ်ပေးကြတယ်။ ရဲက အတင်းစစ်တော့ လူတော့ တစ်ခါတလေ လာထိုင်တတ်လို့ မြင်တော့ မြင်ဖူးတယ်၊ မရင်းနှီး၊ နာမည်မသိ၊ နေရပ်မသိဘူးဆိုပြီး ဘူးခံကြပါတယ်။
နောက်ဆုံးတော့ အကြောင်းကြောင်းကြောင့်ပဲ လူမှားအရိုက်ခံရတယ်သတ်မှတ်ကာ အမှုပိတ်သွားခဲ့လို့ ကိုစိုး ဒီကို ပြန်လာနိုင်ခဲ့တာပါ။ နှစ်တွေကြာခဲ့ပြီမို့ ခံရသူက ဘာကြောင့်မှန်း မသိဘဲကို သေမလောက် ခံလိုက်ရပါတယ်။
အားလုံးအတွက် အသေးအဖွဲ့လို့ ထင်နိုင်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကိုစိုးကတော့ သူ့စိတ်ကို ဒဏ်ရာရအောင် လုပ်ထားတဲ့သူကို နှစ်တွေဘယ်လောက်ကြာကြာ မမေ့မပျောက်ဘဲ ရအောင် လက်တုံ့ပြန်တတ်ပါတယ်။ ဒါက ကိုစိုးစိတ်ဓာတ်နဲ့ ပတ်သတ်ပြီး မြင်သာစေမယ့် ကိစ္စတစ်ခုသာ ဖြစ်ပါတယ်။
ကိုစိုးဟာ လူတိုင်းအပေါ် ကောင်းပြီး၊ မစော်ကားတတ်သလို ခင်မင်တတ်၊ ကူညီတတ်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူ့ကို ထိခိုက်အောင် လုပ်ရင်တော့ ဘယ်လိုမှ ခွင့်လွှတ်နားလည်ပေးမှာ မဟုတ်ပါဘူး။
သူ တန်ဖိုးထား၊ ချစ်ခင်ရတဲ့ မိသားစုဘဝကို ဖျက်စီးတဲ့သူဟာ သူ့နာကျည်းမှုကြောင့် ပြန်လည်ပျက်စီးကြရပါလိမ့်မယ်။ ဒီလိုဆိုရင် အမေကသေ၊ အဖေက လူသတ်မှုတွေနဲ့ ထောင်ကျရပါလိမ့်မယ်။
ကျမကိုလည်း ခွင့်လွှတ်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ အပျော်အပါးမက်ပြီး သူ သတိပေး၊ တားမြစ်ထားတဲ့သူနဲ့ ဖြစ်ရတာမို့ ကျမ အနိုင်ကျင့်ခံရတာကို ယုံမှာ မဟုတ်ပါဘူး။
ဒါကို အကြောင်းမသိဘဲ ရှေ့ဆက်တိုး အကျပ်ကိုင်လာတဲ့ ဦးနိုင်ကြောင့် ပိုအခက်တွေ့ခဲ့ရတာပါ။ ကျမနဲ့ ဦးနိုင်သေမှာက အကြောင်းမဟုတ်ပေမယ့် ကျေးဇူးရှင်ခင်ပွန်းနဲ့ ကလေးနှစ်ယောက်ကို ကျမကြောင့် ဘဝအပျက်မခံနိုင်ခဲ့ပါ။
အဲဒီအထိ ကျမမှာ ကြောက်စိတ်တစ်ခုသာ ရှိပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ကြံရာမရဖြစ်ကာ ဦးနိုင်နဲ့ ထပ်တွေ့မိခဲ့တာပါ။
အစရှိ အနောင်နောင်ဆိုသလို ရက်ပိုင်းအတွင်း သုံးကြိမ်လောက် တွေ့ပြီးခဲ့ချိန်မှာတော့ ကျမဟာ အိမ်ထောင်သည်အမျိုးသမီးကောင်း မဟုတ်တော့တာကို နားလည်လက်ခံရပါတော့တယ်။ မိမိယောက်ျား မဟုတ်သူ၊ တခြားတစ်ယောက်နဲ့ ကာမဆက်ဆံမိရသလို စိတ်ကပါ ပျော်ဝင်နှစ်သက်သွားမိတဲ့ ကျမဟာ ဘယ်လိုလုပ် မိန်းမကောင်း ဖြစ်နိုင်ပါတော့မလဲ။
ကျမဟာ နှစ်ကိုယ်တူ တိုင်တည်ထားတဲ့ အိမ်ထောင်ဦးသစ္စာကို ပျက်ယွင်းသူ၊ လူမှုကျင့်ဝတ်နဲ့ မိသားစုအပေါ်စောင့်ထိန်းရမယ့် အိမ်ထောင်သည်စည်းကို ဖောက်ဖျက်သူ ဖြစ်သွားခဲ့ပါပြီ။ ဒီလို အခြားယောက်ျားအပေါ် ပျော်ဝင်မိခဲ့တဲ့ စိတ်၊ခန္ဓာနဲ့ ကျမ ရဲ့ ရိုးသားဖြူစင်တဲ့ မိသားစုဘဝထဲ ပြန်ဝင်ဖို့ကို မသတီတော့ပါဘူး။
ရိုးသားပြီး မိသားစုအတွက် ကြိုးစားရှာဖွေနေတဲ့ ကျေးဇူးရှင် ယောက်ျားကို လိမ်ညာဖုံးကွယ်ပြီး နွားဇာတ်မသွင်းနိုင်ပါ။ ဘယ်နေ့သိမလဲဆိုပြီး စိုးတထိတ်ထိတ်နဲ့ အသက်မရှင်ချင်သလို ကျမ ချစ်ရတဲ့ယောက်ျားကို မျက်နှာရဲရဲမကြည့်နိုင်မှတော့ ကျမရဲ့ အိမ်ထောင်ရေးဟာ ရှေ့ဆက်ဖို့ မဖြစ်နိုင်တော့ပါဘူး။
ဒါကြောင့်ပဲ ကျမဟာ ဦးနိုင်နဲ့ သုံးကြိမ်မြောက် တွေ့ပြီးချိန်မှာ ယတိပြတ်ဆုံးဖြတ်ချက် ချနိုင်ခဲ့ပါတယ်။ ကျမရဲ့ အေးချမ်းဖြူစင်တဲ့ မိသားစုဘဝလေး မရှိတော့ပါဘူး။
တစ်ခုပါပဲ။ ကျမဟာ ကိုစိုးနဲ့ လမ်းခွဲချိန်မှာ ဦးနိုင်ကို အဝေးဆုံးမှာ ရှိစေချင်ပါတယ်။ ဦးနိုင်နဲ့ ကိစ္စကို လုံးဝပြည်ဖုံးကားချလိုက်ချင်ပါတယ်။
ကိုစိုးဟာ ကျမနဲ့ ငြိစွန်းတဲ့သူဟာ ဘယ်သူဘယ်ဝါမှန်း မသိရင်၊ ဒါမှမဟုတ် ကျမရဲ့အဖြစ်အပျက်ကို မသိရင် အကောင်းဆုံးပါ။ အိမ်ထောင်ကွဲပြီးရင် အပြစ်မှန်သမျှ ကျမတစ်ယောက်တည်း ခံယူပြီး ကိုစိုးစီမံတဲ့အတိုင်း ခံယူပေးပါ့မယ်။
ကျမအနားကနေ အပြီးထွက်သွားဖို့ကို ဦးနိုင်က သိပ်လက်မခံချင်။ ကျမက လင်နဲ့ကွာပြီးရင်လည်း သူက ဆက်ပတ်သတ်ချင်နေပါသေးတယ်။
ဒါတော့ ကျမက လက်မခံနိုင်ပါ။ ကျမဟာ သူ့မယားငယ်အဖြစ် တစ်သက်လုံး မနေနိုင်ပါ။ ပြီးတော့ သူ့ကြောင့် ဘဝပျက်ရတာမို့ သူနဲ့လည်း ဆက် မနွယ်ချင်ပါ။
ကျမဘက်က လက်မခံတော့ သူလည်း ကိုစိုးပြန်လာခါနီးရင် အဆက်ဖြတ်ပေးပါ့မယ်လို့ သဘောတူလာခဲ့ပါတယ်။ ဒီကြားထဲမှာ လူမသိအောင်နေဖို့လည်း ကတိပေးပါတယ်။
ကျမလည်း ပိုသေချာအောင် အမနဲ့ ကိုထွန်းအပါအဝင် လေးယောက်သား ညှိုနှိုင်းခဲ့ကြတာပါ။ ပြီးတော့ ကျမနဲ့ ဦးနိုင်ဇာတ်လမ်းပြီးချိန်မှာ အမကိုလည်း ကိုထွန်းနဲ့ အဆက်ဖြတ်ဖို့ နားချရပါတယ်။
အမကပါ ကိုထွန်းနဲ့ ဆက်နွယ်နေရင် ဦးနိုင်က ထပ်လာနေနိုင်တာမို့ ကျမတို့အရှုပ်ထုတ်လည်း ပြီးနိုင်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ အမကတော့ အင်တင်တင်နဲ့ ဖြစ်နေပါတယ်။
နောက်ဆုံး ကျမက အတင်းအကျပ်ပြောမှ သဘောတူခဲ့ပါတယ်။ အမမှာ ကလေးမရှိပေမယ့် ဒီလိုသာ ဆက်ရှုပ်နေရင် တစ်နေ့ကျ အားလုံးသိပြီးတော့ ပြဿနာအကြီးကြီး တက်လိမ့်မယ်လေ။
အဲဒီကျရင် ကျမပါ အရှုပ်ထုတ်ထဲ ပါနေရပါလိမ့်မယ်။ အမက သဘောတူပေမယ့် အားလုံးလမ်းမခွဲခင်အထိတော့ သူနဲ့ ကိုထွန်းတို့ စိတ်လွတ်လက်လွတ်နေဦးမယ်လို့ ဆိုလာပါတယ်။
ဦးနိုင်ကလည်း ဒါပဲ တောင်းဆိုတာပါပဲ။ ဒါတော့ ကျမလည်း ခွင့်ပြုခဲ့တယ်။ တကယ်တော့ ကျမကိုယ်တိုင်လည်း ဦးနိုင်ရဲ့ အထိအတွေ့၊ ဆက်ဆံမှုတွေနဲ့ ရင်သိမ့်တုန်ခံစားချက်တွေကို မပစ်ပယ်နိုင်သေးပါဘူး။
မဝေးတော့တဲ့အချိန်မှာ အားလုံးစွန့်ခွာရတော့မှာမို့ ကျန်ရှိနေတဲ့အချိန်လေးအတွင်းတော့ အမှားပေါ်မှာ သာယာပျော်မွေ့ချင်ပါသေးတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ကျမနဲ့ ဦးနိုင်ဟာ ဆက်ပတ်သတ်ခဲ့ကြပါတယ်။
အရင်ကဆိုရင် ဦးနိုင်နဲ့ကိုထွန်းဟာ တစ်လမှ တစ်ခါ၊ နှစ်ခါလောက်သာ လာတတ်တာပါ။ အခုတော့ သူတို့အလုပ်တွေလည်း နားထားရတယ်ဆိုကာ အနည်းဆုံး တစ်ပတ်တစ်ခါတော့ ကျမတို့ဆီ လာတတ်ပါတယ်။
ရောက်လာရင်တော့ ထုံးစံအတိုင်း ကွက်သစ်ဘက်က အိမ်မှာပဲ သွားတွေ့တတ်ကြတယ်။ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောရရင် တွေ့တာနဲ့ လိုးဖို့ပြင်ပြီး အရှက်ကုန် လိုးကြတာပါပဲ။
အမက မနက်ပိုင်းအားတာမို့ အဲဒီတိုက်မှာ ကိုထွန်းနဲ့ မနက်ပိုင်းမှာ တွေ့တာများပါတယ်။ ကျမကတော့ ဦးနိုင်က လူရောင်လာပြရင် စျေးစောစောသိမ်းကာ နေ့ခင်းနဲ့ ညနေဘက်တွေမှာ သွားတွေ့တတ်ပါတယ်။
အဲဒီဆောက်လက်စတိုက်မှာပဲ နောက်ထပ် ၆ ခါ ၇ ခါလောက်တွေ့တတ်ကြတယ်။ တွေ့တိုင်းလည်း ဦးနိုင်ရဲ့ ပြင်းထန်တဲ့ ရမ္မက်တွေအောက်မှာ အလူးအလဲ လှိမ့်ပိတ်ခံရင်း ကျေနပ်သာယာခဲ့မိတာချည်းပါပဲ။
အကျင့်ဖောက်ပြားကာ လူသိမခံတဲ့ ဇာတ်လမ်းမို့လည်း ပိုရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားဖို့ကောင်းသလား မသိပါဘူး။ ကျမဟာ ဦးနိုင်ကို အဖေအရွယ် မနှစ်မြှို့ဖွယ်လူကြီးလို့ မမြင်နိုင်တော့အောင် မိုးမမြင်လေမမြင် ကာမလှိုင်းတွေထန်ကာ ရူးသွပ်စွဲလမ်းနေမိပါတယ်။
ကျမ တပ်မက်ရအောင်လည်း ဦးနိုင်က အတွေ့ထူးတွေ အမြဲတမ်းပေးခဲ့ပါတယ်။ တွေ့တာနဲ့ အကိုင်အတွယ်၊ အပွတ်အသပ်နဲ့ ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်နယ်တာတွေက ကျမကို ရမ္မက်တွေ ထန်လာစေရပါတယ်။
ပြီးတော့ ကျမရဲ့ ချစ်ရတဲ့ယောက်ျားဆီက မမျှော်လင့်ရဲ၊ လက်မခံရဲတဲ့ အဖုတ်လျက်စုပ်တာမျိုးတွေကိုလည်း ဦးနိုင်က မရွံမရှာလုပ်ပေးတတ်တယ်။ ကျမကလည်း အဖေအရွယ် လင်ငယ်ကြီးက အဖုတ်လျက်စုပ်နမ်းပေးတာကို ရင်တဖိုဖို၊ စောက်ရည်တရွှဲရွှဲနဲ့ မရှက်မကြောက် ခံယူပေးရဲလာပါတယ်။
ဦးနိုင်ဆိုတာကလည်း မိန်းမအဖုတ်ကို ပါးပြင်ထက်တောင် နှစ်သက်စွဲလမ်းနေသလား မသိပါဘူး။ တွေ့တိုင်း အိမ်ခန်းထဲရောက်တာနဲ့ ကျမ ထိုင်တာတောင် မစောင့်ဘဲ ကျမထဘီကြားထဲကို ခေါင်းတိုးဝင်ကာ အရင်နမ်းပေးတတ်ပါတယ်။
ကျမက တစ်မနက်လုံး စျေးရောင်းပြီးမှ လာရတာမို့ ချွေးစော်တွေ နံနေမှာပါ။ တစ်ခါတလေ စျေးဝယ်သူကျနေချိန်မှာ အပေါ့အပါးဆိုလည်း မသွားနိုင်သေးဘဲ အောင့်ထားရတာမျိုးရှိတတ်တာပေါ့။
ဒီတော့ ကျမ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးဟာ အဖုတ်နံ့၊ ချွေးနံ့အပြင် သေးဆော်တွေပါ နံနေမှာပါ။ ဒါကိုပင် မက်မက်မောမော နမ်းရှိုက်ပေးတတ်တဲ့ ဦးနိုင်အကျင့်ကြောင့် အားနာသလို စိတ်လည်း ပိုလှုပ်ရှားရပါတယ်။
ဒါ့အပြင် ကျမ ဖင်အိုးတွေကိုပါ တရှူးရှူးနဲ့ မက်မက်မောမော နမ်းတတ်တာပါ။ ပြီးရင်လည်း ကျမ အဖုတ်လေးနဲ့ စောက်စေ့လေးကို ကျဥ်တက်အီစိမ့်နေအောင် လျက်စုပ်ပေးလွန်းလို့ တားယူရတဲ့အထိပါပဲ။
ကျမ ရင်သားတွေဟာလည်း သူ ညှစ်လွန်း ဆုပ်နယ်လွန်းလို့ ပိုတင်းကားလာတယ်တောင် ထင်ရပါတယ်။ ကျမ တစ်ကိုယ်လုံးလည်း သူ မနမ်းဖူး၊ လျှာနဲ့ မလျက်ဖူးတဲ့နေရာ မရှိသလောက်ပါပဲ။
ပြီးရင်တော့ ကျမကိုလည်း သူ့ကို ပြန်နမ်းခိုင်းတတ်ပါတယ်။ နောက်ပိုင်းတော့ သူက မခိုင်းရဘဲ ကျမကိုယ်တိုင်က စိတ်လိုလက်ရ နမ်းပေး၊ ပွတ်သပ်ပေးလာတတ်ပါတယ်။
ဖိုမ သဘာဝအရ အရင်းနှီးဆုံး လူသားများအဖြစ် ခန္ဓာကိုယ်ချင်းတောင် နှီးနွယ်စပ်ယှက်ပြီး လင်မယားအရာမြောက်အောင် ပတ်သတ်နေမိကြပြီလေ။ ဒီတော့ တစ်ယောက်သဘော တစ်ယောက်သိကာ သူ့အကြိုက်၊ ကိုယ့်အကြိုက်ကို မတောင်းဆိုရဘဲ ဖြည့်ဆည်းပြုစုပေးတတ်တာ သဘာဝပါပဲ။
လူမှုစည်းကို ဖောက်ဖျက်ပြီး လင်ငယ်၊ မယားငယ်နေကြသူတွေမို့လည်း ကျမတို့ရဲ့ ပတ်သတ်မှုမှာ ကာမဆက်စပ်ခြင်းက အဓိကအကြောင်းအရင်း ဖြစ်နေခဲ့ကြပါပြီ။ စိတ်မှာ ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ ရမ္မက်ရိုင်းတွေရဲ့ လိုလားတောင့်တမှုတွေကို အပြန်အလှန် ဖြည့်ဆည်းပေးဆပ်ရင်း ပျော်ရွှင်သာယာမိကြပါတယ်။
ကျမဟာလည်း ဦးနိုင်နဲ့ တွေ့မိရင် အရင်က အိမ်ထောင်သည် ကလေးတွေအမေ ယဥ်အေးမဟုတ်တော့သလိုပါပဲ။ ကာမကို အရူးအမူးစွဲလမ်းတပ်မက်နေတဲ့ အကျင့်ပျက်မတစ်ယောက်လို ပြောင်းလဲနေခဲ့ရပါတယ်။
ဦးနိုင်နဲ့ ပတ်သတ်ရတာကို ကျမရဲ့စိတ်မှာ လက်ခံရပြီးကတည်းက သူ့အပေါ် အမြင်တွေလည်း ပြောင်းလဲသွားခဲ့ရပါတယ်။ ဦးနိုင်ဟာ ကျမဘဝမှာ ကိုစိုးပြီးရင် နောက်ထပ် အရင်းနှီးရဆုံး ယောက်ျားသားအဖြစ် လက်ခံထားခဲ့မိပါပြီ။
ရှေ့မှာ ဘယ်လိုပဲရှိခဲ့ပါစေ၊ အခုအချိန်မှာ ဦးနိုင်ဟာ ကျမရဲ့ စိတ်ရောကိုယ်ရော ပုံနှင်းအပ်ထားရတဲ့သူ ဖြစ်နေခဲ့ပြီလေ။ အရှက်မရှိ ပြောရရင် ကျမရဲ့ လင်ယောက်ျားတစ်ဦးပါပဲ။ လူသိမခံဝံ့တဲ့ တိတ်တိတ်ပုန်း လင်ငယ်ပေါ့။
ဒါဟာ ကိုစိုးအပေါ်မှာ ထားရှိခဲ့တဲ့ နူးညံ့ဖြူစင်တဲ့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာနဲ့ မသတ်ဆိုင်ပါဘူး။ ဦးနိုင်အပေါ်မှာ နှလုံးသားမှ ဖြစ်တည်လာတဲ့ ချစ်ခင်စုံမက်ခြင်းမျိုးမရှိပေမယ့် ရမ္မက်ကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ စွဲလမ်းတပ်မက်ခြင်းမျိုး ဖြစ်ပေါ်နေခဲ့မိပါပြီ။
ကျမအတွက် စွဲလမ်းတပ်မက်ရကာ ခန္ဓာကိုယ်ပုံအပ်ရတဲ့ နောက်ထပ်ယောက်ျားတစ်ဦးမို့လည်း သူနဲ့တွေ့ချိန်မှာ စိတ်တူကိုယ်တူ ကာမခရီးလမ်းကို လျောက်နေခဲ့မိပါတယ်။ ကိုယ့်လင်လို ဖြစ်နေတော့လည်း သူ့အကြိုက်တွေကို စေတနာပါပါ ဖြည့်ဆည်းပေးရင်း ပျော်ရွှင်လာတတ်ပါတယ်။
ကျမ စိတ်ထဲ ကသိကအောက်ဖြစ်ရတဲ့ နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းတာကလွဲပြီး ကျန်တဲ့အပြုအစု၊ အယုအယတွေကို ဦးနိုင်က မခိုင်းဘဲ ပေးတတ်လာပါတယ်။ သူ့အင်္ကျီကိုချွတ်ပေးရင်း ချွေးစို့နေတတ်တဲ့ ရင်အုပ်ကျယ်ကျယ်ကို နမ်းရှိုက်ပေးရတာကို စိတ်လှုပ်ရှားနေမိတတ်ပါတယ်။
သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကို တရွေ့ရွေ့နမ်းရှိုက်ကာ လျှာလေးနဲ့ လျက်စုပ်ပေးရင်း တဖြည်းဖြည်းအောက်ဆင်းလာရတဲ့ ခံစားချက်က ရင်ခုန်ဖို့ကောင်းလာတယ်။ ပုဆိုးပေါ်ကနေ သူ့ လီးမာမာကြီးကို နှာခေါင်းနဲ့ ဖိကပ်နမ်းရှိုက်ပေးရင်း စိတ်ရဲ့ဆာလောင်မှုကို ဖြေသိမ့်တတ်လာတယ်။
အရည်ကြည်တွေ စိမ့်ထွက်နေတဲ့ သူ့လီးဒစ်ပြူးပြူးကြီးကို တေ့စုပ်ရင်း လျက်စုပ်ပြုစုပေးရတာကို ပျော်ရွှင်နေတတ်မိပါပြီ။ ဒီလိုတွေ ကျမဘက်က ပြုစုယုယပေးရင်း သူနဲ့အတူ လိုးပွဲဆင်ရတာကို ကျေနပ်အားရပြီး ကြည်နူးရတာ အမြဲပါပဲ။
ဦးနိုင်ကလည်း ကျမရဲ့ ရမ္မက်ဆန္ဒတွေကို ပြည့်ဝအောင် စိတ်ကို အမျိုးမျိုးဆွပြီး ပုံစံအမျိုးမျိုးနဲ့ လိုးပေးနိုင်ခဲ့ပါတယ်။ စမြင်ကတည်းက သူ တပ်မက်ခဲ့ပါတယ်ဆိုတဲ့ ကျမ ခန္ဓာကိုယ်ကို ဖွတ်ဖွတ်ကြေမတတ် လှိမ့်ပိတ်ဆော်တာချည်းပါပဲ။
ဒီလိုအဆော်ခံရတိုင်း ကျမမှာတော့ မချိမဆံ့ အော်ညည်းရင်း အလူးအလဲခံပေးရတာကို ကျေနပ်နေမိတာပါ။ ကိုစိုးနဲ့ လင်မယားလိုးကြတိုင်း လူကြားမှာစိုးလို့ ကြိတ်မှိတ်ဖြေဖျောက်ရင်း သာယာခဲ့ကြရတာပါ။
ဒါပေမယ့် အခုလို ဆိတ်ငြိမ်လွတ်လပ်တဲ့ နေရာမှာ ထိန်းချုပ်မှုမရှိဘဲ အရှက်ကုန် ပွင့်ထွက်ခွင့်ရတာကိုက လင်ငယ်နေရတဲ့အရသာကို ကျမ နှစ်သက်သွားမိတာ ဖြစ်ပါမယ်။ ဒါကလည်း လေးစားမှု၊ တန်ဖိုးထားမှု၊ အရှက်အကြောက်နဲ့ စောင့်စည်းထိန်းသိမ်းမှုတွေ မပါဝင်တဲ့ ဖောက်ပြန်တဲ့ ကာမလွန်ကျူးမှုမဟုတ်လား။
ကျမကတော့ အိမ်ထောင်ရေးစည်းနဲ့ မိန်းမကောင်းတစ်ဦးရဲ့ တန်ဖိုးနဲ့ သိက္ခာကို နင်းချေခဲ့တဲ့ တဏှာရမ္မက်ရဲ့ သားကောင်စစ်စစ်ဖြစ်နေခဲ့ပါပြီ။ ဒါကြောင့်ပဲ ရှေ့ရေးကို ထည့်မတွေးတော့ဘဲ ဦးနိုင်နဲ့ စိတ်တူကိုယ်တူ ဖြစ်နေခဲ့ရပါတော့တယ်။
ဒီကြားထဲ ကိုစိုးက တော်တော်နဲ့ ပြန်မလာဖြစ်တော့ ကျမအတွက် ပိုပြီးဖောက်ပြန်ခွင့်ရနေခဲ့ပါတယ်။ ခရီးထွက်ပြီး တစ်လလောက်အကြာမှာပဲ ကိုစိုးဆီက လူကြုံနဲ့ သတင်းစကားပါးလာပါတယ်။
ဖုန်းတွေရှားပါးတော့လည်း တစ်နယ်နဲ့တစ်နယ် စာပို့တာနဲ့ လူကြုံနဲ့ပြောခိုင်းတာပဲရှိတာလေ။ ကိုစိုးက အလုပ်တွေ မပြတ်သေးလို့ နောက်နှစ်လလောက်ကြာဦးမယ်တဲ့။
ဒီတော့ လောလောဆယ်မှာ ကျမအတွက် စိတ်ဆင်းရဲစရာတွေ၊ ဝမ်းနည်းကြေကွဲစရာတွေ ရင်ဆိုင်ရဖို့ မရှိသေးပါဘူး။ တစ်ဖက်မှာလည်း သောက်လေ သောက်လေ ငတ်မပြေတဲ့ ကာမဆားငံရေကို ပျော်ပျော်ကြီး သောက်သုံးဖို့ အခွင့်ရနေခဲ့ပြန်ပါတယ်။
သောက်ကောင်းကောင်းနဲ့ သောက်ပေမယ့်လည်း ကိုယ့်ကိစ္စလည်း ကိုယ်ရှင်းရပါသေးတယ်။ အဲဒါကတော့ သန္ဓေတားတာကို မမေ့မလျော့ဆက်လုပ်ရတယ်လေ။
အရင်ကတော့ သမီးမွေးထားတာ မကြာသေးလို့ ကိုစိုးနဲ့ အတူနေရင်း ဗိုက်ထပ်မကြီးအောင် တားရတာပါ။ အခုတော့ လင်ငယ်အတွက် သုံးပေးရတဲ့အဖြစ် ရောက်နေပါပြီ။
မသုံးလို့လည်း မဖြစ်ပါဘူး။ ဦးနိုင်က လိုးတိုင်း သုတ်ရည်တွေကို ကျမအဖုတ်နဲ့ သားအိမ်ထဲပြည့်အောင် ပန်းထည့်နေကျလေ။
ကျမခန္ဓာကိုယ်က ကိုစိုးအတွက် မဟုတ်တော့သလိုပါပဲ။ ဦးနိုင်လက်တွင်း ကျဆင်းလို့ ပေးဆပ်ဖြည့်ဆည်းရင်း သာယာနေခဲ့မိပါပြီ။
ဒါပေမယ့် ကျမတို့အတွက် အခက်တွေ့စရာတွေတော့ ဖြစ်လာရတယ်။ ဒါကတော့ ကျမနဲ့ အမတို့ ခြေရှုပ်နေတာကို အမေက ရိပ်မိလာလို့ပါ။
ကျမတို့လည်း သိုသိုသိပ်သိပ်နဲ့ နေတာပါပဲ။ ဒါပေမယ့် အညှီအဟောက်ကိစ္စဆိုတော့လည်း ပျံ့နှံ့လွယ်တယ်နဲ့တူပါတယ်။
ပြီးတော့ သေချာမသိကြပေမယ့် ကျမတို့ အနေအထိုင်၊ အသွားအလာနဲ့ ဝတ်တာစားတာကို အစကတည်းက ကဲ့ရဲ့ချင်နေကြတာ မဟုတ်လား။ ဒီတော့လည်း အထင်ကို အမြင်လုပ်ပြီး ပုံကြီးချဲ့လာကြလို့ အနေအေးတဲ့ အမေ့နားဆီ ရောက်လာခဲ့တာ ဖြစ်ပါမယ်။
သူများမကောင်းကြောင်းဆိုရင် ပြောချင်ဆိုချင် ကဲ့ရဲ့ချင်ကြတဲ့ လူတွေကို ကျမ တော်တော်ဒေါသထွက်မိပါတယ်။ ကျမကိုယ်တိုင်က အမှားမှာ သာယာနေမိပြီမို့ ကိုယ့်အပြစ်ကိုယ်မမြင်နိုင်ဘဲ မကောင်းပြောချင်သူတွေကိုသာ ဒေါသဖြစ်နေမိပါတယ်။
အမေကတော့ သေချာမသိပါဘူး။ ဒါပေမယ့် အစကတည်းက အမ ရှုပ်နေတာကို ရိပ်မိပြီး အနေအထိုင်ကို မကြိုက်ဖြစ်နေခဲ့တာပါ။ ဒါကြောင့် ကျမကိုတောင် ထိန်းသိမ်းပေးဖို့ ပြောဖူးတယ်လေ။
အခုတော့ ကျမကပါ အမနဲ့တတွဲတွဲဖြစ်ပြီး ဦးနိုင်တို့နဲ့ သွားလာနေမိတော့ ကျမပါ အပြစ်တင်ခံနေရပါတယ်။ ပြီးတော့ အမေလည်း ကျမ မူပျက်နေတာကို ရိပ်မိနေပါလိမ့်မယ်။
အိမ်ကို ဦးနိုင်တို့လာတာကို မကြိုက်သလို အတူသွားလာတာကိုလည်း တားမြစ်လာပါတယ်။ ဒီလူတွေနဲ့ တတွဲတွဲ လုပ်နေတာကို ကျမ ယောက်ျားသိရင် မလွယ်ဘူးဆိုပြီး စိုးရိမ်တကြီးနဲ့ အမြဲဆူတတ်ပါတယ်။
အကြီးကို မနိုင်ရတဲ့ကြားထဲ ကျမကပါ လမ်းမှားလိုက်နေရင် အမေတော့ သေချင်တယ်ပဲ အမြဲပြောနေတတ်ပါတယ်။ ဒီတော့ ကျမလည်း အနေအထိုင် နည်းနည်း ဆင်ခြင်ရတယ်။
အိမ်မှာက ညီမ အပျိုလေးလည်း ရှိသေးတယ်လေ။ ကျမတို့ ညီအမကြောင့် အမေတို့ လူကဲ့ရဲ့စရာဖြစ်မှာကို မလိုချင်ပါဘူး။
ဒါကြောင့် ဦးနိုင်နဲ့တွေ့ဖြစ်ရင် အရင်လို အချိန်ဆွဲပြီး မနေနိုင်ပါဘူး။ ကျမတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ လိုအပ်တာကိုသာ မြန်မြန်ဖြေရှင်းပြီး အိမ်ကို အချိန်နဲ့ ပြန်ရောက်အောင် ကြိုးစားရပါတော့တယ်။
ဦးနိုင်ကတော့ ကျမဆီလာတုန်းမှာ အချိန်ကြာကြာနဲ့ အကြိုက်လိုးချင်တာပါပဲ။ ကျမ နားချလွန်းလို့သာ တစ်ချီကောင်း မြန်မြန်လိုးပြီး ကျေနပ်ကြရပါတယ်။
ဒါကြောင့်လည်း ဦးနိုင်ကျေနပ်အောင်လို့ တွေ့တာနဲ့ ကျမကပင် ခပ်မြန်မြန် စတင်နမ်းရှိုက်၊ လီးစုပ်ပေးကာ ပြုစုပေးဖြစ်ပါတယ်။ ပြီးတာနဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ခပ်သွက်သွက်ချွတ်ပြီး သူ့အကြိုက် ထဘီလှန်ကာ ဖင်ကုန်းပေးဖြစ်တာများပါတယ်။
တစ်ခါတလေ ကျမမှာ ကိစ္စရှိနေရင်တောင် ဦးနိုင်ရောက်လာရင်တော့ တွေ့နေကျနေရာမှာ မဖြစ်ဖြစ်အောင် သွားတွေ့ပေးတတ်ပါတယ်။ ကျမအတွက် အလုပ်ပိုအဖြစ်၊ အနှောင့်အယှက်အဖြစ်လည်း မတွေးမိတော့ပါဘူး။
ကိုယ့်ကို တွေ့ချင်လို့ ရောက်လာရရှာတဲ့ လင်ငယ်ကို ကျမဘက်က ကျေနပ်အောင် ဖြည့်ဆည်းပေးချင်တဲ့စိတ်ပဲရှိနေခဲ့ပါတယ်။ ဒီလို ဖြည့်ဆည်းပြုစုပေးရတာ၊ သူ့အကြိုက် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပြောဆိုလိုးသမျှကို နှစ်သက်လိုလားစွာ ခံပေးရတာနဲ့ လူမသိအောင် စိုးတထိတ်ထိတ်နဲ့ တွေ့ဆုံရင်ခုန်ရတာတွေက ကျမကို ကြည်နူးစရာတစ်မျိုးဖြစ်စေရပါတယ်။
တစ်ခါတလေ ဦးနိုင်ကလည်း ခက်ပါတယ်။ အမေရိပ်မိနေလို့ အိမ်ကိုမလာပါနဲ့ဆိုတာကိုတောင် သူတွေ့ချင်ပြီဆိုရင် ရောက်ချလာတတ်ပါတယ်။
ဒါကလည်း ကျမတို့မှာ အချိန်းအဆက်လုပ်စရာက ဖုန်းတွေဘာတွေ မရှိဘူးလေ။ ဒီတော့ ညနေပိုင်းမှ သူက တွေ့ချင်လို့ရောက်လာရင် ကျမက စျေးကပြန်လာပြီမို့ အိမ်ကိုပဲ ရောက်လာရတာပါ။
အမအိမ်သွားပြီး ကျမကို ခေါ်ခိုင်းဖို့ကလည်း အမ ယောက်ျားအလုပ်က ညဆိုင်းဆိုရင် နေ့ခင်းဘက် အိမ်မှာရှိနေဦးမှာလေ။ ဒီတော့ ကျမတားနေတဲ့ကြားက အိမ်ကို လက်ဆောင်တစ်ခုခုယူလာပြီး ဧည့်သည်သဘောမျိုး ရောက်ချလာတတ်ပါတယ်။
တစ်ခါကလည်း ညနေမှောင်စပျိုးမှ ဦးနိုင်နဲ့ ကိုထွန်းက ရောက်လာတယ်။ သူတို့ကို တွေ့တာနဲ့ အမေက ကျမသမီးကို ချီပြီး အိမ်ထဲဝင်သွားတယ်။
ကျမကိုလည်း ညည်းတို့ ဧည့်ကောင်းဆောင်ကောင်းတွေ ညည်းပဲ ဧည့်ခံ။ ကြာမနေစေနဲ့၊ မြန်မြန်ပြန်ခိုင်း။ ဘေးပတ်ဝန်းကျင်မြင်ရင် မကောင်းဘူးလို့ တိုးတိုးမှာသွားပါတယ်။
ကျမလည်း ဦးနိုင်တို့ကို ဟန်လုပ်ကာ ဧည့်ခံရင်း အိမ်ကိုလာရမလားလို့ တိုးတိုးပြောရပါတယ်။ ဦးနိုင်ကလည်း ကျမ ဘယ်လိုပြောပြော သူလုပ်ချင်တာကိုပဲ လုပ်တတ်သူပါ။
ခဏထိုင်စကားပြောနေရင်း ညမှောင်လာပါတယ်။ ဒါကြောင့် ပြန်တော့ဖို့ ပြောရတယ်။ ကျမက အတင်းပြန်ခိုင်းမှပဲ ပြန်ဖို့ပြင်ပါတယ်။
ဒါပေမယ့် ညမိုးချုပ်နေသလို၊ လျှပ်စစ်မီးကလည်း မလာသေးတာမို့ လမ်းက မှောင်မဲနေပါတယ်။ ဦးနိုင်က မှောင်နေလို့ ကျမကို လမ်းထိပ်အထိ လိုက်ပို့ပါလားလို့ ဆိုလာပြန်ပါတယ်။
ဒါကတော့ ဦးနိုင်ဟာ ကျမနဲ့ အချိန်ကြာကြာနေချင်လို့ တမင်တောင်းဆိုတာ ဖြစ်ပါမယ်။ သူ့ခမျာ တခြားရပ်ရွာကနေ တွေ့ချင်လွန်းလို့ ရောက်လာခဲ့ပြီးမှ ချက်ချင်းပြန်ရမှာဆိုတော့လည်း အားနာစိတ်လေး ဝင်မိပါတယ်။
ဒါကြောင့် ကျမလည်း သူကျေနပ်စေဖို့ အိမ်ထဲက ဓာတ်မီးသွားယူကာ အမေ့ကို မှောင်နေလို့ ဧည်သည်တွေ လမ်းထိပ်လိုက်ပို့ဦးမယ်လို့ အော်ပြောလိုက်ပါတယ်။ အမေကတော့ ကလေးက အိပ်ချင်နေပြီ၊ မြန်မြန်ပို့ပြီး မြန်မြန်ပြန်လာခဲ့၊ မကြာစေနဲ့ဆိုပြီး လှမ်းပြောပါတယ်။
ဒီလိုနဲ့ ကျမလည်း ဦးနိုင်တို့ကို ဓာတ်မီးထိုးပြီး လိုက်ပြမိတယ်။ ဦးနိုင်က ကျမနဲ့ ယှဥ်ပြီး ကပ်လျောက်နေလို့ ကျမမှာ လိပ်ပြာမလုံဘဲ ပတ်ဝန်းကျင်ကို ကြည့်နေမိတယ်။
ဒါပေမယ့် ဒီလမ်းကြားက လူသွားလူလာနည်းပြီး အခုလည်း ဘေးလူတွေကို မတွေ့ရပါဘူး။ ကျမဓာတ်မီးရဲ့ အလင်းရောင်ကလွဲပြီး မှောင်နေတာမို့ ဦးနိုင်ကို ဘာမှမပြောတော့ပါဘူး။
ဒီလို ယှဥ်တွဲလျောက်လာကြရင်းနဲ့ ဦးနိုင်က ကျမပခုံးကို ဖက်လိုက်တယ်။ ကျမလည်း လန့်ပြီး ဓာတ်မီးကို ပိတ်လိုက်မိတယ်။ အလင်းရောင်ကြောင့် တစ်ယောက်ယောက် မြင်သွားမှာကို စိုးရိမ်လို့ပါ။
ပခုံးကို တွန့်ပြီး ဘာလို့လမ်းပေါ်မှာ ဖက်တာလဲလို့ ပြောရတယ်။ ဦးနိုင်က ဘယ်သူမှ မမြင်ပါဘူး၊ ကျမကို လွမ်းလို့ရောက်လာတာ၊ အတူဖက်ပြီး လမ်းထိပ်နားလောက် အတူသွားရအောင်လို့ ဆိုလာပါတယ်။
ကျမလည်း လူမြင်မှာကြောက်လို့ ပြောပေမယ့် မရပါဘူး။ ဒါနဲ့ပဲ ဓာတ်မီး မထိုးတော့ဘဲ မှောင်မှောင်မဲမဲထဲမှာပဲ လူရိပ်လူခြေကြည့်ကာ အဖက်ခံရင်း လျောက်လာမိပါတယ်။
ဦးနိုင်က ဖက်ကာ လမ်းလျောက်ရင်း ကျမပါးပြင်ကို ကပ်ကာနမ်းနေပါသေးတယ်။ ပြီးတော့ သူ့လက်တွေကလည်း ကျမ ပခုံးကနေ ကျောပြင်ကို တရွရွပွတ်သပ်ရင်း ခါးဆီကို ရောက်သွားပါတယ်။
နောက်တော့ ကျမ တင်ပါးတွေကို ပွတ်သပ်ရင်း ဖျစ်ညှစ်လာပြန်တယ်။ ကျမလည်း လမ်းသွားရတာ မဖြောင့်တော့ပါဘူး။
အနားမှာ ကိုထွန်းရှိနေလျက်နဲ့ လက်သရမ်းနေတဲ့ ဦးနိုင်ကြောင့် မျက်နှာလည်း ပူလာတယ်။ တစ်ယောက်ယောက်တွေ့သွားမလားဆိုတဲ့ စိုးရိမ်စိတ်နဲ့အတူ လမ်းလယ်ကြီးမှာ လက်သရမ်းခံနေရတာမို့ စိတ်လှုပ်ရှားကာ အာခေါင်တွေလည်း ခြောက်လာရပါတယ်။
“ဦးကကွာ … အဲလောက် မသရမ်းနဲ့လေ။ တယောက်ယောက်မြင်သွားရင် အကုန်အရှက်ကွဲကုန်ရလိမ့်မယ်။
လက်က ငြိမ်ငြိမ်လည်း မနေဘူး။ ဖယ်ပါတော့”
“ဘယ်သူမှ မမြင်ပါဘူး။ ဒီလမ်းက ယဥ်အေးဆီလာတိုင်း ဦး သွားနေကျပါ။
ခြံကျယ်တွေချည်းပါပဲ။ ညပိုင်းဆို လူသွားလူလာမှ မရှိတဲ့ဟာကို”
“ဘယ်သူမှ မရှိလည်း ကိုထွန်းရှိတယ်လေ။ အဲလောက်မကဲပါနဲ့”
“ငထွန်းများ စိတ်ထဲ ထားမနေပါနဲ့။ သူ့ကို ငါက အမြဲ ပါရမီဖြည့်ပြီး ကူညီပေးနေရတာ။
အခုတော့ သူက ဦးကို ပြန်ကူညီရမှာပေါ့။ ဟုတ်တယ်မလား … ငထွန်း”
“ဟုတ်ကဲ့ အာစိ၊ တပည့် ဘာမှ မမြင်ဘူး။ မကြားဘူးလို့သာ မှတ်ပြီး ကိုယ်လုပ်ချင်တာ လုပ်ပါ .. ဟီး ဟီး”
“အာကွာ .. တော်တော်လိုက်တဲ့ ဆရာသမားတွေ .. သွားတော့ … လိုက်မပို့တော့ဘူး”
ကျမလည်း အတိုင်အဖောက်ညီနေတဲ့ သူတို့စကားကြောင့် ရှက်သွားရပါတယ်။ တစ်လမ်းလုံး ဦးနိုင်က လက်သရမ်းပြီး ဖင်အကိုင်ခံ၊ အပွတ်ခံနေရတာကို ကိုထွန်းလည်း သိနေခဲ့မှာပါ။
ကိုထွန်းက ကျမတို့ဖောက်ပြန်နေကြတဲ့အကြောင်းကို သိနေတဲ့သူပါ။ ဒါပေမယ့် အခုလို ပေါ်တင်ကြီး အစအနောက်ခံရတာတော့ ရှက်ဖို့ကောင်းလွန်းပါတယ်။
ရှက်ရမ်းရမ်းကာ ခြေလှမ်းရပ်သွားတဲ့ ကျမကို ဦးနိုင်က အတင်းဖက်ပြီး ပြန်ချော့လာပါတယ်။ ကိုထွန်းကလည်း ရယ်ပြီး ရှေ့ကို လေး၊ ငါးလှမ်းလောက် ကျော်ထွက်သွားခဲ့ပါတယ်။
“ယဥ်အေးရယ်၊ ဒီလူနဲ့ ဒီလူ … ရှက်စရာမှ မဟုတ်တဲ့ဟာကို … ဦးကို မစာနာတော့ဘူးလား။
ဦးက မင်းကို လွမ်းလွန်းလို့ အဝေးကြီးက လာရတဲ့ဟာကို”
“စာနာလို့ အိပ်ချင်နေတဲ့ သမီးကို ထားခဲ့ပြီး အမေပြောနေတဲ့ကြားက လိုက်ပို့တာပေါ့ …
ဒါပေမယ့် ဦးက ဘာဖြစ်ချင်နေမှန်းမှ မသိတဲ့ဟာကို …
ဒီလောက် ကဲနေမှတော့ သွားတော့ .. လိုက်မပို့တော့ဘူး”
“ဦး ဖြစ်ချင်နေတာက ယဥ်အေးနဲ့ အတူတွေ့ပြီး ချစ်ချင်တာ .. ခဏလောက် ချစ်ရအောင်နော်”
“ဟာ … ဘယ်လိုဖြစ်နိုင်မှာလဲ။ ဦး လာတဲ့အချိန်လည်း ကြည့်ဦး … အရင်လည်း ဦးလာတိုင်း ကျမ လိုက်လျောပေးတာပဲ …
အခုတော့ အချိန်မရှိ ဘာမရှိနဲ့ …. နောက်မှ ဦးစိတ်ကြိုက် နေပေးမယ်ကွာ .. အခုတော့ ပြန်တော့နော်”
“ယဥ်အေးကို တွေ့ရင် ဦး မနေနိုင်ဘူးကွာ။ အခုနောက်ပိုင်းလည်း ဦးတို့အေးဆေးမတွေ့ရဘူးလေ။
မင်းက နောက်ပိုင်းမအေးတာနဲ့ ခဏတဖြုတ်ပဲ တွေ့ရတာမဟုတ်လား။ ဦးမှာ စိတ်အလိုမပြည့်ဘဲ ပြန်ခဲ့ရတဲ့ရက်တွေ မနည်းတော့ဘူး။
အခုလည်း ခဏဖြစ်ဖြစ်တွေ့ချင်လွန်းလို့ လာခဲ့ရတာ။ အဲဒါကို ဒီအတိုင်း နှင်ထုတ်တော့မှာလား”
“ဦးရယ် … ကျမလည်း အချိန်ပေးချင်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကလေးကတစ်ဖက်၊ အမေကလည်း တမှောင့် … မလွယ်လို့ပါ …
မဟုတ်ရင် ဦးနဲ့တွေ့တိုင်း ဦးစိတ်တိုင်းကျ နေပေးချင်တာပါ။ အခုလည်း အချိန်မတော်ကြီးမို့ ပြန်ခိုင်းရတာလေ။
ဒီအချိန်မျိုးမှာ ဘယ်လိုဖြစ်နိုင်မှာလဲ။ ဟို တွေ့နေကျအိမ်ကိုလည်း သွားလို့မှမရတာ … ရရင် ဦး အလိုကို ဖြည့်ပေးချင်ပါတယ် … နော်”
“ယဥ်အေးက လိုက်လျောပေးချင်ရင် ဦးတို့ ဟိုအိမ်ထိ သွားစရာ မလိုပါဘူး …
ဒီနားမှာ လူလည်းရှင်း၊ မှောင်လည်းမှောင်နဲ့ ဦးတို့ ဟိုဘေးနားမှာပဲ ခပ်မြန်မြန် လုပ်ကြရအောင်နော်”
“ဟာ … မဖြစ်ပါဘူး။ အကုန်လုံး အရှက်ကွဲကုန်လိမ့်မယ် … လမ်းဘေးမှာ ဘယ်လိုဖြစ်နိုင်မှာလဲ”
“ဟင် … ဦးတို့ စဖြစ်တုန်းကလည်း လှည်းလမ်းဘေးပဲလေ …
အခုလည်း ဘယ်သူမှ မသိနိုင်ပါဘူး”
“အို !!! တူ မလား။ အဲဒီတုန်းက ကိုယ့်ရပ်ရွာမဟုတ်ဘူး။ လယ်ကွင်းဘေး ကိုင်းချုံတွေကြားလေ။
အခုက ကျမ ရပ်ရွာ၊ ကျမ အိမ်အပိုင်းမှာ … လူမိသွားရင် ကျမတော့ အရှက်ကွဲတာထက် ပိုဆိုးရမှာ … ကြံကြီးစည်ရာ …”
“မထူးပါဘူးကွာ၊ အခုလည်း လူပြတ်နေတဲ့ဟာကို .. ပြီးတော့ ငထွန်းကို အစောင့်ထားမယ်လေ ..
ဟေ့ကောင် ငထွန်း … လူကြည့်ပေးကွာ … တို့နှစ်ယောက် ဟိုနားသွားပြီး ခဏထိုင်မလို့”
“ရတယ်လေ။ စိတ်ချ … ကျနော် ကင်းစောင့်ပေးပါ့မယ် .. ဟီး …. လွတ်လွတ်လပ်လပ်သာ နေကြ”
“အို !!! မရဘူး … ဦး .. အဲလို ဇွတ်တရွတ် မလုပ်နဲ့ကွာ …
ကိုထွန်းရှိနေတာကို ရှက်စရာကြီး .. နောက်မှနော် … ဦး …”
“ရှူး … မင်းလုပ်မှ လူကြားသွားလိမ့်မယ် ..
လာပါ .. ဟို သစ်ပင်ကြီးအောက်က မှောင်ရိပ်ပိုကျတယ်။ ဒီဘက်က ကြည့်ရင် ဘယ်သူမှ မမြင်နိုင်ပါဘူး။
ငထွန်းကိုလည်း ရှက်မနေနဲ့။ သူစောင့်ပေးလိမ့်မယ်။
သူနဲ့ မင်းအမကိုလည်း ငါက စောင့်ပေးနေကျပါ … လာစမ်းပါ … အဲလိုလုပ်နေတာက ပိုကြာတယ် … လာပါ”
ဦးနိုင်က အကြောက်အကန်ငြင်းနေတဲ့ ကျမကို လမ်းဘေးဆီ မရမက ဆွဲခေါ်နေပါတယ်။ ကျမမှာ အသံကျယ်ကျယ်လည်း မတားရဲ၊ အားချင်းလည်းမမျှနဲ့ ကြိတ်ရုန်းရင်းပဲ လမ်းဘေးခြံထဲက ထနောင်းပင်ကြီးအောက်ကို ပါသွားခဲ့ပါတယ်။
ကျမမှာ ရှက်တာရော ကြောက်တာရော ရောထွေးနေပါတယ်။ �ဦးနိုင်အလိုးကို ခံပေးရတာက ကျမအတွက် အထူးအဆန်းမဟုတ်ပါ။ ဒီအချိန်၊ ဒီနေရာဟာ မှောင်ပြီး လူသွားလူလာနည်းတာလည်း သိပါတယ်။
ဒါပေမယ့် ကျမ အိမ်အပိုင်းဖြစ်နေတာမို့ မတော်လို့ လူမိမှာ အရမ်းကြောက်မိပါတယ်။ ပြီးတော့ ကိုထွန်းက ကျမတို့ အရှက်မရှိ လိုးနိုင်ဖို့ ကင်းစောင့်ပေးဦးမှာတဲ့။
ကျမ ဖောက်ပြန်ပြီး ဦးနိုင်နဲ့ တိတ်တိတ်ပုန်း ဖြစ်နေကြတာကို ကိုထွန်းတို့က ဖြစ်ကြောင်းကုန်စင် သိပြီးသားပါ။ သိပေမယ့်လည်း အခုဟာက ပေါ်တင်ကြီးမို့ မျက်နှာပူကာ ရှက်မိတာပါ။
အရှက်မရှိ အကျင့်ဖောက်ပြားခဲ့ပေမယ့် မိန်းမသဘာဝမို့ မဝံ့မရဲတော့ ဖြစ်ရတာပါပဲ။ ဒါကြောင့်လည်း အရင်က ဦးနိုင်နဲ့တွေ့တိုင်း နှစ်ဦးတည်း အချိန်းအဆက်လုပ်ပြီး တွေ့ဖြစ်ကြတာပါ။
အခုတော့ ဦးနိုင်လုပ်ပုံကြောင့် မျက်နှာပူစရာ ဖြစ်ရပါတော့မယ်။ ဦးနိုင်ကလည်း ဇွတ်တရွတ်နဲ့ သူလုပ်ချင်ရာကို ဘာမှမထောက်ညှာဘဲ ရအောင် အမြဲလုပ်တတ်သူပါ။
ဒါကြောင့်ပဲ ကျမကို ရအောင် စော်ကားပြီးတော့ အခုလို ဖောက်ပြန်တတ်အောင် လုပ်ခဲ့တာလေ။ သူ့မယားငယ်ဖြစ်နေရပြီး သူ့ကို လင်ငယ်တော်မိမှတော့ ဇွတ်တရွတ် ကြိုးစားနေတာကို အော်ကြီးဟစ်ကျယ်နဲ့ ငြင်းဆန်လို့လည်း မရပြန်ပါ။
ဒီတော့လည်း သူ့အလို မြန်မြန်ပြည့်ပြီး အရှက်မကွဲခင် ပြန်ခိုင်းဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် သူ့ဆွဲခေါ်ရာကို ရောက်တော့ ရုန်းမနေတော့ဘဲ …..
“ခင်ဗျားနဲ့တော့ တော်တော်ခက်တယ်။
အိမ်မလာနဲ့ဆိုလည်း လာတယ်။ အခုလည်း ဖြစ်ချင်ရာကို ဇွတ်လုပ်ချင်တယ်။
ကျမဘက်ကို ဘယ်တော့မှ မကြည့်ဘူး …
ကဲ … အခု မလိုးရရင် မပြန်ဘူးမဟုတ်လား။ ဟိုဘက်ကိုသွား .. ဒီဘက်က ကိုထွန်းနေရာက လှမ်းကြည့်ရင် ရိုးတိုးရိပ်တိတ် တွေ့နေလိမ့်မယ် …
ခင်ဗျားနဲ့တော့ ကျမလည်း အရှက်ဆိုတာ ဘာမှန်းကို မသိတော့ပါဘူး။
လုပ်မှာဖြင့်လည်း မြန်မြန်လုပ် .. အိမ်မှာ သမီးက အိပ်တော့မှာ … အမေကလည်း ကြာနေရင် ပြောခံရလိမ့်မယ်”
“အင်းပါ .. မကြာပါဘူး”
ကျမလည်း ပြောမရမယ့်အတူတူ အလိုးခံဖို့ပဲ ရှိပါတော့တယ်။ အချိန်ကြာမှာလည်း စိုးရိမ်တာမို့ သူ့ကို မှောင်ရိပ်ပိုကျတဲ့ ဘက်ကို ခေါ်လာလိုက်ပါတယ်။
တစ်ဆက်တည်း ဘယ်လိုအလိုးခံရမလဲလို့ တွေးမိတယ်။ ပက်လက်တော့ မဖြစ်ပါဘူး။ အင်္ကျီနဲ့ ထဘီတွေ ညစ်ပေကုန်ရင် အမေရိပ်မိသွားလိမ့်မယ်။
ဒီတော့ သူ့အကြိုက် ထဘီလှန်ပြီး ဖင်ကုန်းပေးလိုက်ဖို့ တွေးမိပါတယ်။ ဒါဆိုရင် သူလည်း မြန်မြန်ပြီးနိုင်သလို အဝတ်အစားတွေလည်း မညစ်ပေတော့ဘူးပေါ့။
ဒါပေမယ့် တကယ် ထဘီလှန် ဖင်ကုန်းပေးရမှာကို စိတ်လှုပ်ရှားရပြန်ပါတယ်။ စိတ်လှုပ်ရှားနေလို့လည်း မပြီးဘူးလေ။ ဒါကြောင့်ပဲ ဟိုသည်ကြည့်ရင်း ထဘီကို ဒူးအထက်ရောက်အောင် ဆွဲတင်ပြီးမှ မြေကြီးပေါ်ကို ဒူးထောက်လိုက်ပါတယ်။
တစ်ဆက်တည်း ထဘီကို ဖင်ပေါ်အောင်လှန်တင်လို့ မြေကြီးပေါ်ကို တံတောင်ဆစ်နဲ့ထောက်လို ကုန်းပေးလိုက်ပါတယ်။ အိမ်နေရင်းမို့ အတွင်းခံဘောင်းဘီ ဝတ်မထားမိတာက အလုပ်ရှုပ်သက်သာသွားပါတယ်။
ဦးနိုင်နဲ့ ကျမဟာ ရှက်ရမယ့်လူတွေတော့ မဟုတ်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ဖြစ်နေရတဲ့ အခြေအနေကြောင့် ကျမရင်ထဲမှာ ရှိုးတိုးရှန့်တန့်နဲ့ စိတ်လှုပ်ရှားနေရပါတယ်။
လစ်တာနဲ့ လင်ငယ်ကို ပြေးတွေ့ပြီး ကြုံတဲ့နေရာသွားသွားကုန်းနေတဲ့ကောင်မဆိုပြီး ကျမတို့စျေးသည်မအချင်းချင်းတွေ တစ်ဦးနဲ့တစ်ဦး စနောက်ပြောတတ်ကြတယ်မဟုတ်လား။ အခုတော့ ကျမအဖြစ်ကလည်း ဒီလိုတကယ်ဖြစ်နေရပါပြီ။
လင်ငယ်ရဲ့အလိုးကိုခံဖို့ လမ်းဘေးမှောင်ရိပ် သစ်ပင်ကွယ်မှာ ထဘီလှန်၊ ဖင်ကုန်းပြီး အလိုးခံဖို့ အသင့်ပြင်ပေးနေရပါပြီ။ အရှက် အကြောက်ထက် လင်ငယ်ရဲ့ စိတ်အလိုကို အတတ်နိုင်ဆုံး ဖြည့်ဆည်းပေးချင်စိတ်သာ ရှိနေခဲ့ပါတယ်။
ဒါမျိုးကို ကျမရဲ့ကာမပိုင်ယောက်ျားကသာ တောင်းဆိုခဲ့ရင် ကျမ ရှက်လွန်းကြောက်လွန်းလို့ ခွင့်ပြုပေးမိမှာ မဟုတ်ပါဘူး။ ကိုစိုးကလည်း ဒါမျိုး ခိုင်းမှာမဟုတ်ပါဘူး။ ဦးနိုင်ကတော့ လင်ငယ်ပီပီ ကျမကို တွေ့တာနဲ့ သူ့တဏှာဆန္ဒတွေ ပြည့်ဖို့ကိုပဲ ဇွတ်အတင်းကြံစည်ရယူတတ်တာ မဟုတ်လား။
ကျမကို သူ စပြီး အနိုင်ကျင့်စော်ကားတုန်းကလည်း ကိုင်းချုံကြားမြေပြင်ပေါ်မှာပါပဲ။ ဒါပေမယ့် အဲဒီအချိန်တုန်းကတော့ သူ အတင်းကျင့်တာမို့ ကြောက်စိတ်ရွံရှာမုန်းတီးစိတ်တွေသာ ကြီးစိုးနေခဲ့တာပါ။
အခုတော့ ကိုယ့်အိမ်လမ်းဘေးနားမှာ ကျမကိုယ်တိုင်က လိုက်လျောပြီး ဖင်ကုန်းအလိုးခံပေးရမှာလေ။ ကျမမှာလည်း မတတ်သာလို့ သူ့အလိုကို လိုက်လျောပေးနေရင်းပင် ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားကာ ကျေနပ်နေမိတာက ခက်ပါတယ်။
ဦးနိုင်လည်း ကျမ ဖင်နောက်ကို ရောက်လာပါတယ်။ ပြီးတော့ အမြင်မသဲကွဲတာမို့ ကျမ တင်ပါးတွေကို လက်နဲ့ စမ်းကိုင်ပြီး နေရာယူနေခဲ့ပါတယ်။
သူက အဖုတ်လျက်ရတာကြိုက်မှန်းသိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အခြေအနေအရ သူ့နှိုးဆွတာကို ခံစားဖို့အချိန်မရှိပါဘူး။ သူ့အလို မြန်မြန်ပြည့်စေချင်တဲ့ စိတ်သာ ကျမမှာရှိပါတယ်။
ဒါကြောင့်ပဲ ဦး၊ မကြာစေတော့နဲ့၊ မြန်မြန်သာ လိုးပါ၊ ကျမ ကြာနေလို့မရဘူးဆိုပြီး လောလိုက်ရပါတယ်။ ဒီတော့မှပဲ သူလည်း အချိန်မဆွဲတော့ဘဲ ကျမအဖုတ်ဝကို လက်နဲ့ ပွတ်သပ်လိုက်ပါတယ်။
လက်ကို တံတွေးထွေးပြီး အဖုတ်ဝကို ပွတ်လိုက်တာဖြစ်ပါမယ်။ စိုစိစိဖြစ်သွားပါတယ်။ ကျမလည်း မမြင်ရပေမယ့် အိမ်ထောင်သည်မို့ ဒီသဘောကို နားလည်ပါတယ်။
ဒီအခြေအနေမျိုးမှာ ကျမ မိန်းမကိုယ်က အရန်သင့်မဖြစ်သေးတာမို့ သူ့လီးကြီးအဝင်ခံဖို့ တော်တော်မလွယ်ပါ။ သူကတော့ တံတွေးနဲ့ ခပ်မြန်မြန် ပွတ်လိမ်းပြီးမှ အဖုတ်ဝကို လီးတေ့လို့ ထိုးသွင်းလာပါတယ်။
လူမိမှာ စိုးရိမ်နေရတဲ့ ကျမမှာတော့ ရမ္မက်စိတ်လည်း သိပ်မဖြစ်သေးပါဘူး။ စောက်ရည်တွေ မစိုစွတ်သေးတဲ့ အဖုတ်အတွင်းသားတွေကတော့ သူ့လီးကြီး တိုးဝင်ပွတ်တိုက်တဲ့ဒဏ်ကို ကျပ်ကျပ်တည်းတည်းကြီး ခံစားနေရပါတယ်။
နူးညံ့တဲ့အတွင်းသားနံရံတွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းပွတ်တိုက်တွန်းဆွဲတာကို စူးအောင့်နေအောင် ခံရတာပါ။ နာကျင်ခံခက်သမျှကို နှုတ်ခမ်းကိုက်လို့ အံကြိတ်တင်းခံရင်းပင် တအီးအီးနဲ့ မချိမဆံ့ညည်းသံလေး ထွက်နေရပါတယ်။
သူ့ကို ဖြည့်ဆည်းပေးချင်လို့သာ အခံရခက်တာကို တင်းခံပေးပေမယ့် မသက်သာလှပါဘူး။ လူကြားမှာလည်း ကြောက်ရပါသေးတယ်။ ကိုထွန်းကလည်း ရှိနေသေးတယ်လေ။
ဦးနိုင်ကတော့ လီးတဆုံးဝင်တာနဲ့ ပြန်ဆွဲထုတ်ကာ စလိုးလာခဲ့ပါပြီ။ ဒီအခြေအနေက အချိန်ဆွဲကာ ဇိမ်ခံနေလို့မရတာကို သူလည်း သိမှာပါ။
အရင်လို လွတ်လပ်တဲ့နေရာမှာ ဆန္ဒရှိသလောက် စိတ်ကြိုက်ဖြုတ်ရတာမျိုး မဟုတ်ဘူးလေ။ သူ့ကို ဖြည့်ဆည်းပေးချင်လို့ ဖင်ကုန်းအလိုးခံပေးနေတဲ့ သူများမယားလေးကို လမ်းဘေးသစ်ပင်အောက်မှာ အမြန်လိုးရတာပါ။
ဒါကြောင့်ပဲ ကျမ ခါးကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်လို့ တဖွပ်ဖွပ်မြည်အောင် ဆွဲ ဆွဲပြီး လိုးနေခဲ့ပါပြီ။ ကျမမှာတော့ သူ့အရှိန်တင်လိုးလာသမျှကို စိုးတထိတ်ထိတ် ရင်တဖိုဖိုနဲ့ပဲ လှိမ့်ပိတ်ခံပေးနေရပါပြီ။
လိုးသူက သူ့လီးအယားပြေပြီး ဆန္ဒပြည့်ဖို့အတွက် ခပ်သွက်သွက်လိုးဆောင့်နေတာပါ။ ဒါပေမယ့် ခံရသူ ကျမအတွက်မှာတော့ အသံကျယ်ကျယ်မထွက်အောင် ကြိတ်မှိတ်တင်းခံရင်း လိုးရှိန်မပျက်စေဖို့ ဖင်ကို ပင့်ထောင်လို့ ကုန်းပေးထားရပါတယ်။
လိုးရှိန်လေးရလာတော့ ကျမအဖုတ်လေးကလည်း အလိုလိုတုံ့ပြန်ပြီး အရည်လေးတွေစိမ့်ထွက်လာလို့ တော်ပါသေးတယ်။ မဟုတ်ရင် တစွပ်စွပ်ပွတ်ဆွဲနေတဲ့ သူ့လီးထိပ်ပြူးပြူးကြီးကြောင့် ကျမ အဖုတ်အတွင်းသားတွေ ဆုတ်ပြဲသွားမတတ်ပါပဲ။
ဦးနိုင်လက်တစ်ဖက်ကလည်း ကျမပခုံးကို ဆွဲပြီး အားမာန်အပြည့်နဲ့ ခပ်သွက်သွက် လိုးလာပါတယ်။ ကျမမှာတော့ လေးဘက်ကျကျကုန်းကာ ခါးလေးကော့၊ ရင်လေးမော့ပြီး အားပါတဲ့လိုးချက်တွေကို ကြိတ်မှိတ်ခံပေးနေရပါတယ်။
ကြိတ်လိုးနေရင်းကနေ အရှိန်ရလာတော့ တဖွပ်ဖွပ်၊ တဖပ်ဖပ်နဲ့ အသားချင်းရိုက်ခတ်သံ၊ ကျမရဲ့ ကြိတ်ညည်းသံနဲ့ သူ့ရဲ့အသက်ရှူသံပြင်းပြင်းတွေဟာ ထွက်ပေါ်လို့နေခဲ့ပါပြီ။ အသံတွေထွက်နေတော့ ကျမလည်း လူကြားမှာ ကြောက်မိတယ်။
အနည်းဆုံးတော့ ကိုထွန်းက ကြားနေနိုင်တာမို့ ရှက်စိတ်လည်း ဝင်နေမိတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ အသံတွေထွက်နေတာကို သတိပေးရပါတယ်။
ဒါပေမယ့် ဦးနိုင်ကတော့ ဘယ်သူမှမကြားပါဘူး။ ကိုထွန်းနေရာကလည်း မကြားနိုင်ပါဘူးဆိုကာ ဆက်ပြီး ဆောင့်လိုးနေခဲ့ပါတယ်။ သူလည်း စိတ်တွေထန်နေပါပြီ။
ကျမလည်း ဆက်ပြောနေရင် ပိုကြာနေမှာစိုးလို့ မပြောတော့ပါဘူး။ ကျမမှာတော့ လူမိမှာ ကြောက်တာကတစ်မျိုး၊ လိုးနေတဲ့အသံတွေကို ကိုထွန်းကြားမှာ ရှက်တာကတစ်မျိုးနဲ့ စိတ်လှုပ်ရှားလွန်းရပါတယ်။
ခံရတာကလည်း မသက်သာပါဘူး။ ပခုံးနဲ့ ခါးကို တင်းတင်းဆွဲပြီး အနောက်က ပစ်ဆောင့်သမျှကို တစ်ကိုယ်လုံး ရှေ့နောက်ရမ်းခါလို့ ခံပေးနေရပါတယ်။
သူ့ဆောင့်အားကြောင့် ကိုယ်လုံးလေးက ရမ်းခါနေရပြီး ဒူးတွေလည်းပွန်းကာ နားလာခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် နာတာကျင်တာကို အမှုမထားနိုင်ဘဲ သူ့အလို မြန်မြန်ပြည့်ပြီး အရသာရှိသွားစေချင်မိပါတယ်။
အရင်က ဆိတ်ငြိမ်လွတ်လပ်တဲ့နေရာမျိုးမှာ ဦးနိုင်နဲ့လိုးရတာမို့ စိတ်ရှိလက်ရှိ ပစ်ခံကာ ညည်းသံတွေ ထွက်ပေါ်ဆူညံနေတတ်ပါတယ်။ အခုတော့ စိုးတထိတ်ထိတ်၊ ရင်တဖိုဖိုနဲ့ ကြိတ်မှတ်တင်းခံပေးရတာမို့ စိတ်ပိုလှုပ်ရှားမိသလို ရင်လှိုက်ဖိုမောပန်းမှုတွေလည်း ဖြစ်ရပါတယ်။
လိုးနေကြတဲ့ အသံတွေကို ဘယ်သူမှမကြားလည်း ကိုယ်တိုင်ကြားနေရတာမို့ ရှက်ရှက်နဲ့ပဲ တင်းခံရင်း ခံရတာကောင်းလာခဲ့ပါတယ်။ ကျမ ခါးလေးကိုခွက်ကာ ဖင်ကို ပစ်ထောင်ပေးပြီး သူ့အလိုးများကို တုံ့ပြန်ပေးမိရင်း သာယာလာခဲ့ပါတယ်။
နောက်ဆုံး ဦးနိုင်က ကျမအဖုတ်ထဲ လီးတဆုံး ပစ်ဆောင့်ကပ်ကာ တွန်းဖိထားရင်း လီးရည်တွေ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်ပါတယ်။ အဖုတ်ထဲ နွေးခနဲဖြစ်အောင် လီးရည်တွေ ပန်းထည့်ခံလိုက်ရချိန်မှာပဲ ကျမ မျက်လုံးထဲ ဝင်းခနဲဖြစ်သွားရပါတယ်။ ခေါင်းလေးမော့လို့ လည်ပင်းသံအစ်အစ်နဲ့ ညည်းသံရှည်ရှည်ဆွဲကာ ပြီးသွားရပါတယ်။
တစ်ကိုယ်လုံးလည်း တဖျဥ်းဖျဥ်းဖြစ်ကာ ကာမအရသာကို ခံစားတုံ့ပြန်ရင်း ကျေနပ်နေမိပါတယ်။ ဦးနိုင်က လီးရည်တွေ တပျစ်ပျစ်ပန်းထည့်လေ ကျမမှာ တစ်ကိုယ်လုံး အကြောများတုံ့ဆွဲလို့ ခံစားရတာကောင်းလေပါပဲ။
ဒါပေမယ့် အခြေအနေနဲ့ အချိန်အခါအရ ကာမအရသာတွေကို ယစ်မူးပြီး ကြာရှည် ဇိမ်မခံရဲပါဘူး။ ဒါကြောင့်ပဲ ဦးနိုင်ကို ပြန်တော့ဖို့ ပြောရပါတယ်။ သူလည်း စိတ်အလိုပြည့်ရပြီမို့ ပြန်ဖို့ပြင်ပါတယ်။
ကျမလည်း ဦးနိုင်ကို အရင်ထွက်သွားပြီး အတင်းပြန်ခိုင်းလိုက်ရပါတယ်။ လမ်းထိပ်အထိ လိုက်မပို့တော့ပါဘူး။ ကိုထွန်းကို မျက်နှာပူလို့ပါ။
ပြီးတော့ ကျမလည်း အိမ်ဘက်ကို ဓာတ်မီးမထိုးတော့ဘဲ မှောင်ထဲပဲ ခပ်သုတ်သုတ်လျောက်ပြန်လာခဲ့ပါတယ်။ အမှောင်မှာ နစ်မြှုပ်ပျော်ရွှင်နေပြီမို့ အလင်းကို ကြောက်ရွံ့ထိတ်လန့်တတ်တာ သဘာဝပါပဲ။
အိမ်ရောက်တော့ အမေက ကြာရမလားဆိုပြီး ဆီးဆူပါတော့တယ်။ ပြီးတော့ အလုပ်က ပြန်ရောက်နေပြီဖြစ်တဲ့ ညီမကလည်း ကျမ လက်မှာ မြေကြီးတွေပေနေတာကို ဘာလို့လဲဆိုပြီးမေးနေပါသေးတယ်။
ဒီတော့မှ ကျမလည်း သတိရတော့တယ်။ တံတောင်ဆစ်နှစ်ဖက်လုံး မြေကြီးတွေ ကပ်နေပါတယ်။ အဝတ်အစားကိုပဲ ဂရုစိုက်ခဲ့မိတယ်။
ပြီးပြီးချင်းလည်း ရှက်ရွံ့စိတ်နဲ့အတူ အမေ့အပြောခံရမှာစိုးလို့ ဘာမှဂရုမထားမိဘဲ အိမ်ကို တန်းပြန်လာခဲ့မိတာလေ။ ကျမလည်း မလုံမလဲဖြစ်သွားရကာ လျော်လဲလာတာလို့ အကြောင်းပြလိုက်ရပါတယ်။
အမေကတော့ တစ်နေ့နေ့မှာ ကျမရဲ့ အနေအထိုင်ကြောင့် သူ့မြေးတွေ ဒုက္ခရောက်ရမယ်ဆိုပြီး ပြောကာ ဆူနေခဲ့ပါသေးတယ်။ ကျမလည်း ကိုယ့်အပြစ်ကို ဖုံးကွယ်ချင်တဲ့စိတ်နဲ့ အမေ့ကို ထင်ရာတွေလျောက်ပြောနေရမလားဆိုကာ ပြန်ပြောမိပါတယ်။
တကယ်တော့ ကျမကို ကျမလည်း မှားမှန်းသိပါတယ်။ မိဘမောင်နှမမျက်နှာ၊ ပြီးတော့ ကျေးဇူးရှင် လင်ယောက်ျားမျက်နှာနဲ့ သား၊ သမီးမျက်နှာကို မထောက်ဘဲ မိုက်လုံး ဆက်ကြီးနေမိမှန်းလည်းသိနေပါတယ်။
ဒီမိုက်မဲမှုတွေဟာ တစ်နေ့နေ့တစ်ချိန်ချိန်မှာ ဝမ်းနည်းကြေကွဲရမှုတွေနဲ့ အဆုံးသတ်ရမယ်ဆိုတာလည်း သိနေခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျမရဲ့ စိတ်နဲ့ခန္ဓာက ထိုမိုက်မှားမှုတွေထဲကနေ မရုန်းထွက်နိုင်သေးဘဲ ပျော်ရွှင်နေချင်ပါသေးတယ်။
နောက်ဆုံး ကိုစိုးပြန်လာချိန်ကျမှ ကျမရဲ့ အမှားတွေဟာ ရပ်တန့်ရတော့မှာပါ။ ထိုအချိန်မှာ ကြုံတွေ့ရမယ့် ရင်နာစရာတွေကို တွေးမိလို့ပဲ လက်ရှိအချိန်မှာ စိတ်အလိုလိုက်ပြီး ပျော်နေချင်သေးတာ ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် နောက်ပိုင်းမှာတော့ ကျမဘက်က အမေ့အပြောလွတ်အောင် အနေအထိုင် ပိုဆင်ခြင်ရပါတော့တယ်။ အမေကလည်း တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကျမ အကြောင်းတွေ သိနေခဲ့ပါပြီ။
ဒီတော့ ဦးနိုင်ကိုလည်း သိပ်မလာဖို့ မှာရတယ်။ လာလို့တွေ့ဖြစ်ရင်လည်း ခဏတဖြုတ်ပဲ အချိန်ပေးမိတယ်။ ခိုးတွေ့ ခိုးခံပြီး မြန်မြန်လူချင်းခွဲရတာပေါ့။
ဦးနိုင်ကလည်း ဒါကို သဘောမကျပါဘူး။ သူကလည်း လုံးဝအဆက်မဖြတ်ရခင် အချိန်လေးမှာ ကျမနဲ့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် တွေ့ချင်နေပါတယ်။
ကျမလည်း အတူတူပါပဲ။ ဖောက်ပြန်ခဲ့မိပြီးမှ လွတ်လွတ်လပ်လပ် မပျော်ရ၊ မခံစားရတာကို မကျေနပ်ပါဘူး။ ပတ်ဝန်းကျင်ဆိုတဲ့ အတားအဆီးကြောင့်သာ ကျမရဲ့ ရမ္မက်ဆန္ဒဆိုးတွေကို ချိုးနှိမ်ထားခဲ့ရတာပါ။
ဒါကြောင့်ပဲ ဦးနိုင်က ဒီပတ်ဝန်းကျင်နဲ့ လွတ်ကင်းနိုင်ဖို့ ကြံစည်လာပါတယ်။ ဒါကတော့ မြို့ကို သွားပြီး တည်းခိုခန်းမှာ တွေ့ကြဖို့ တိုက်တွန်းလာပါတယ်။
မြို့မှာတော့ တည်းခိုခန်းတွေ ရှိကြတယ်လေ။ ဒါပေမယ့် လိုးကြဖို့အတွက် တည်းခိုခန်းသွားတယ်ဆိုတာ ကျမအတွက် အထူးအဆန်းဖြစ်နေပါတယ်။
ကျမ သိတာက တည်းခိုခန်းဆိုတာ ခရီးသွားတွေ ညအိပ်နားနေဖို့အတွက်ပဲ မဟုတ်လား။ ဒီလိုနေရာမှာ ခဏတာ ကာမပျော်ပါးလို့ရနိုင်တယ်ဆိုတာ ဦးနိုင်ပြောမှ သိရပါတယ်။
ဦးနိုင်ကတော့ မိန်းမတွေ ပွေရှုပ်ဖူးသူမို့ ဒါတွေသိတာ မဆန်းပါဘူး။ ဒါဆိုရင် ကျမရဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်လည်း မရိပ်မိနိုင်တာကို ပြောပြကာ တိုက်တွန်းလာပါတယ်။
ကျမနဲ့ ဦးနိုင်ဟာ ကာမလွန်ကျူး ဖောက်ပြန်နေဖို့က အချိန်တွေ သိပ်မရှိတော့ပါဘူး။ ဒါကြောင့်ပဲ ရသမျှအချိန်လေးမှာ စိတ်ထင်တိုင်းနေချင်သေးလို့ ဦးနိုင်ပြောတာကို လက်ခံလိုက်ပါတယ်။
ဦးနိုင်ကတော့ တည်းခိုခန်းမှာတွေ့ရရင် မစို့မပို့ လိုးခဲ့ရတာတွေကို အတိုးချကာ စိတ်ကြိုက်လိုးမယ်လို့ဆိုလာပါတယ်။ အရှက်အကြောက်တွေ လုံးဝမရှိဘဲ သူလိုးသမျှ လိုက်ပါခံယူရမယ်လို့ဆိုလာပါတယ်။
ကျမကလည်း သူနဲ့အရှက်ကုန်အောင် ဖောက်ပြန်နေခဲ့ကြပြီဖြစ်သလို သူ့အပြုအစုတွေကြောင့် ရင်ဖိုစိတ်လှုပ်ရှားရတာကိုလည်း စွဲလမ်းနေခဲ့တာလေ။ ဒီတော့ အေးဆေးတွေ့ဖြစ်ကြရင် သူ့စိတ်တိုင်းကျ ဖြစ်ရပါစေမယ်ဆိုပြီး ကတိပေးလိုက်ပါတယ်။
ဒါပေမယ့် တကယ်သွားရတော့ ရင်တထိတ်ထိတ်နဲ့ စိတ်လှုပ်ရှားရတာပါပဲ။ အမေ့ကိုတော့ စျေးရောင်းဖို့အတွက် လိုအပ်တာတွေကို မြို့တက်ပြီး ဝယ်တယ်လို့ပဲ အကြောင်းပြရတာပေါ့။
မနက်စောစော ကားဂိတ်မှာ ဦးနိုင်နဲ့ ကားစစီးကတည်းက ရင်ထိတ်နေခဲ့ရတာပါ။ ကားဂိတ်မှာက လူစုံတာကြောင့် ကျမကို သိသူတွေနဲ့ တွေ့နိုင်တယ်လေ။
ပြီးတော့ ကိုစိုးနဲ့ အရင်းနှီးဆုံးသူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ကလည်း ကားဂိတ်မှာ ရှိနေတတ်ပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ဦးနိုင်နဲ့ လိုင်းကားအတူတူစီးပေမယ့် အသိအကျွမ်း ခရီးသွားဖော်လိုပဲ ပြောဆိုဆက်ဆံရပါတယ်။
မြို့ရောက်တော့လည်း စောသေးတာနဲ့ တည်းခိုခန်းတန်းမသွားဖြစ်ပါဘူး။ အလှအပကြိုက်တဲ့ ကျမက စျေးထဲသွားပြီး ဝယ်ချင်တာလေးတွေ ဝယ်ရပါသေးတယ်။
ဦးနိုင်ကလည်း ကျမနဲ့အတူ အဖော်လိုက်ပေးပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူက လက်ကိုင်လိုက်၊ ခါးဖက်လိုက်နဲ့ လုပ်ချင်တယ်လေ။ သူ့အတွက်ကတော့ ဘယ်သူမှ မသိနိုင်တဲ့နေရာမှာမို့ ကျမနဲ့ လင်မယားတွေလို ပြုမူနေထိုင်ချင်မှာပေါ့။
ကျမမှာသာ ရွာကလူတွေ တွေ့မလားဆိုပြီး ရင်ထိတ်နေရလို့ သူ့ကို ကြိတ်ကာ တားနေရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူနဲ့အတူတူ စိုးတထိတ်ထိတ်နဲ့ အပျိုလေးလို နေထိုင်၊ သွားလာဝယ်ခြမ်းရတာကို ကျမစိတ်ထဲ ကြည်နူးစိတ်လေး ဖြစ်နေရပါတယ်။
ကိုယ့်ရပ်ရွာမဟုတ်ဘူးဆိုတဲ့ အသိနဲ့အတူ ကျမဟာ လူသစ်စိတ်သစ်လို ဖြစ်နေရတယ်။ ဒီအချိန်အတောအတွင်းလေးမှာ အိမ်ထောင်သည် ကလေးအမေဆိုတဲ့ ဖြစ်တည်မှုကနေ လွတ်ကင်းနေခဲ့ပါတယ်။
ဒါကြောင့်ပဲ ကျမဟာ ပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင် ရယ်ရယ်မောမောနဲ့ ဖြစ်နေမိတယ်။ ကျမ စိတ်ပျော်လာတော့ ဦးနိုင်ကလည်း အရဲကိုးလာခဲ့တယ်။
လူလစ်တာနဲ့ ကျမကို ခါးဖက်လိုက်၊ တင်ပါးကို ပွတ်သပ်လိုက်နဲ့ အသားယူကျီစယ်နေခဲ့တယ်လေ။ လူကြားထဲမှာ ဦးနိုင်ရဲ့ ကိုင်တွယ်မှုတွေ၊ မထိတထိ ပွတ်သပ်ဖျစ်ညှစ်မှုတွေကို ကျမလည်း မလိုလားစိတ်မဖြစ်တော့ဘဲ ကျေနပ်သာယာလာမိပါတယ်။
ပြီးတော့ မကြာခင်မှာ ဦးနိုင်နဲ့ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် လိုးရတော့မယ်ဆိုတဲ့ အသိကလည်း ကျမကို ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားစေရပါတယ်။ ဦးနိုင်ကလည်း ဒါတွေကို သိနေလို့နဲ့တူပါတယ်။ ကျမစိတ်ကို မရိုးမရွဖြစ်အောင် တလျောက်လုံး လုပ်နေခဲ့ပါတယ်။
လူအလစ် ကျမတင်ပါးတွေကို ပွတ်သပ်ဖျစ်ညှစ်လိုက်တိုင်း ရင်ထဲ ဖျိုးခနဲ ဖျန်းခနဲဖြစ်ကာ လိင်စိတ်တွေ ထကြွလာရပါတယ်။ အရင်တုန်းက ကျမဟာ ကလေးအမေ အိမ်ထောင်သည်ပီပီ မသင့်တော်တဲ့ ကာမမှုတွေကို အရှက်အကြောက်တရားနဲ့ ဆင်ခြင်ထိန်းသိမ်းနိုင်ခဲ့ပါတယ်။
ကျမအတွက် ကာမခံစားမှုဆိုတာကလည်း မိသားစုအရေးနဲ့ အိမ်ထောင်ရေးသစ္စာလောက် အရေးမပေးဖြစ်ခဲ့ပါ။ ဒါပေမယ့် ဦးနိုင်နဲ့ ပတ်သတ်ဖောက်ပြန်မိခဲ့ပြီးချိန်မှာ ကျမဟာ ကာမအပေါ် အလွန်အကျွံ စွဲလမ်းမက်မောခဲ့ရပြီး ရမ္မက်ဆန္ဒနောက်ကိုသာ အသာငမ်းငမ်း ရှာဖွေရယူကာ ခံစားနေချင်မိပါတော့တယ်။
စိတ်က ပျက်စီးဖောက်ပြန်မိမှတော့ အသွေးအသား၊ ခန္ဓာကိုယ်ကလည်း အပျက်ဘက်လိုက်ပါမိတာ မဆန်းပါဘူး။ ကျမလို အသက်ငယ်ငယ်၊ အရွယ်ကောင်းမိန်းမမျိုးကတော့ စိတ်ကို မထိန်းနိုင်ခဲ့ရင် သွေးသားတောင့်တမှုနောက်ကို လိုက်ပါမိတော့မှာပါပဲ။
အခုလည်း ကျမဟာ ဦးနိုင်နဲ့အတူသွားနေရင်း ကာမစိတ်တွေ ဖြစ်လာရတယ်။ ဒီလိုပုံနဲ့ စျေးထဲမှာ ဆက်နေရင် မလွယ်တော့ပါ။ ဦးနိုင်ကလည်း ကဲသလို ကျမကိုယ်တိုင်လည်း ရမ္မက်သွေးတွေ မထိန်းနိုင်တော့ပါ။
ဒါကြောင့်ပဲ တည်းခိုခန်းကို သွားကြဖို့ ကျမကပဲ အရင်စပြောရပါတော့တယ်။ ဒီတော့မှပဲ ဦးနိုင်က ပြုံးဖြီးဖြီးဖြစ်ကာ စျေးနားက တည်းခိုခန်းကိုပဲ ခေါ်သွားပါတော့တယ်။
တည်းခိုခန်းထဲ စဝင်တော့မှပဲ ကျမမှာ ရှိုးတိုးရှန့်တန့်ဖြစ်ရပါတော့တယ်။ ကျမထင်ထားတာက ခရီးသွားဟန်လွဲ တည်းခိုဖို့ ရောက်လာတဲ့ပုံစံပေါ့။
ဒါပေမယ့် တည်းခိုခန်းထဲမှာ ယောက်ျားတွေပဲရှိနေပြီး ကျမတို့ကို ဝိုင်းကြည့်နေသလို ခံစားရတယ်။ ကျမတို့ကလည်း လိုးဖို့သာ ရောက်လာရတာမို့ လိပ်ပြာမလုံ ဖြစ်ရပါတယ်။
ဦးနိုင်ကတော့ ကျမ လက်ကို ဆုပ်ကိုင်ကာ အားပေးရင်း ခါးကိုဖက်ထားလိုက်ပါတယ်။ ဝန်းထမ်းတွေကတော့ မထူးဆန်းတော့တဲ့ပုံပါပဲ။ ကောင်းကောင်းမွန်မွန် ကြိုဆိုပြီး စကားပြောပါတယ်။
ဒါပေမယ့် အခန်းယူဖို့ပြောတဲ့အခါကျမှ ကျမမှာ မျက်နှာမထားတတ်အောင် ဖြစ်ရပါတယ်။ ကျမ ထင်တာက ပုံမှန် တည်းခိုဖို့ အခန်းယူတယ်ပဲ ထင်တာလေ။
ဒါပေမယ့် သူတို့မေးတာက တစ်နာရီဆက်ရှက်လား၊ ဘယ်နှစ်နာရီယူမှာလဲတဲ့။ တည်းခိုခန်းကို နာရီပိုင်းနဲ့ ဌားလို့ရတယ်ဆိုတာ အခုမှသိရပါတယ်။
ဘယ်သူက တည်းခိုခန်းမှာ နာရီပိုင်းလောက်နဲ့ လာနေမှာလဲ။ လိုးကြဖို့ပဲ လာကြတာပေါ့။ ဒါဆိုရင် ကျမတို့ကိုလည်း လိုးကျဖို့ အခန်းလာငှားတယ်ဆိုတာ သူတို့အားလုံး သိနေကြလို့ပေါ့။
ဒီလိုတွေးမိမှ ကျမလည်း ရှက်စိတ်ဝင်မိပါတယ်။ အခုမှပဲ ကျမတို့ဝင်လာစက သူတို့ဝိုင်းကြည့်တဲ့ အကြည့်ကို သဘောပေါက်လာပါတယ်။
သူတို့အနေနဲ့ကတော့ ဒီလိုလာကြတာက မထူးဆန်းပေမယ့် ဦးနိုင်နဲ့ ကျမရဲ့အသက်ကွာခြားမှုကြောင့် အထူးအဆန်းဖြစ်တာနေပါမယ်။ အဖေအရွယ်လူကြီးနဲ့ အသက် ၂၀ ကျော်အရွယ် အမျိုးသမီးတို့ တွဲပြီးဝင်လာတာဟာ သူတို့အတွက် ထူးဆန်းနေပါလိမ့်မယ်။
သားအဖလို့လည်း ထင်မှာမဟုတ်ပါဘူး။ ဦးနိုင်က ကျမခါးကိုတောင်ဖက်ထားပြီး အခန်းယူဖို့ ပြောနေခဲ့တာလေ။ ကျမဟာ ဒီလူကြီးနဲ့ အချိန်ပိုင်း လွတ်လွတ်လပ်လပ် အလိုးခံဖို့ ပါလာတယ်ဆိုတာ အသိသာချည်းပါ။
ဒီနေရာမျိုးမှာ လာအလိုးခံမှတော့ လင်မယားတွေမဟုတ်မှန်းလည်း သိသာပါတယ်။ မယားငယ်လို့ထင်ရင်တောင် ကံကောင်းပါတယ်။
မကောင်းတဲ့မိန်းမ ဒါမှမဟုတ် ဒီလူကြီးရဲ့ အပျော်မယားလို့ပဲ ထင်မှတ်ကြမှာပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ ကျမကို ကြည့်တဲ့အကြည့်တွေဟာ ရိုင်းပြတာမျိုး မဟုတ်ပေမယ့် ထူးဆန်းပြီး စူးစမ်းတဲ့အကြည့်တွေကို မြင်ရတာပါ။
ဒါက ကျမကို ခြေလက်တွေ တုန်ယင်အေးစက်စေရအောင် ရှက်ရွံ့သိမ်ငယ်စေရပါတယ်။ ခေါင်းမဖော်ဝံ့တော့ပါဘူး။ ဝန်းထမ်းကောင်လေးက လမ်းပြခေါ်ဆောင်မှုနောက်ကို ဦးနိုင်က ဆွဲခေါ်လို့သာ တုန်တုန်ယင်ယင်နဲ့ ပါလာရပါတယ်။
ဦးနိုင်ကတော့ အေးစက်နေတဲ့ ကျမလက်တွေကို ဆုတ်နယ်ရင်း နောက်လက်တစ်ဖက်က ခါးကိုဖက်ထားပါတယ်။ ပြီးတော့ လှေကားအတက်မှာ ဘယ်သူမှမမြင်အောင် ကျမ တင်ပါးတွေကို ဆုပ်နယ်ပွတ်သပ်နေပါသေးတယ်။
ကျမမှာတော့ ရှေ့ကသွားနေတဲ့ ဝန်ထမ်းကောင်လေးက လှည့်ကြည့်မှာကို �စိုးရိမ်စိတ်၊ ရှက်ရွံ့သိမ်ငယ်စိတ်တွေဖြစ်နေရတဲ့အပြင် တားမရတဲ့ ဦးနိုင် လုပ်သမျှကို ရင်တခုန်ခုန်နဲ့ပဲ လိုက်ပါလာခဲ့ရပါတယ်။ ကောင်လေးကတော့ ကျမတို့ကို အခန်းဝအထိ လိုက်ပို့ပေးပြီး ပြန်လှည့်ထွက်သွားပါတယ်။
ကျမလည်း အခန်းထဲ မြန်မြန်ဝင်မိပါတယ်။ ဦးနိုင်က တံခါးပိတ်လိုက်မှပဲ အနေရခက်နေတာတွေ ပြေလျော့ပါတော့တယ်။ အခန်းထဲမှာတော့ စူးစမ်းတဲ့မျက်လုံးတွေ မရှိတော့တာမို့ လုံခြုံသွားသလို ခံစားရပါတယ်။
“ယဥ်အေး၊ ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ၊ လက်ဖျားတွေလဲ အေးစက်နေတာပဲ”
“အေးမှာပေါ့။ ကျမမှာ မျက်နှာတောင် မထားတတ်ဘူး။
ဒီလိုမှန်းသိရင် မလာရဲပါဘူး”
“အစမို့ပါ။ ဒါတွေက မထူးဆန်းပါဘူး။ ဘာမှ မရှက်နဲ့ နော် …”
“ဟွန့် … ဦးကတော့ ဟုတ်မှာပေါ့။ အခြားမိန်းမတွေနဲ့ လာနေကျကိုး …
ကျမမှာတော့ ရှက်လို့ သေတော့မယ် …
ဒီကြားထဲ လက်က တစ်စက်မှ ငြိမ်ငြိမ်မနေဘူး …
တော်တော် ဏှာထနေတယ် .. ဟုတ်လား”
“ဟား ဟား … ထတာပေါ့ … ယဥ်အေးကိုယ်လုံးလေးက မြင်တာနဲ့ စိတ်တွေကြွလာတာ …
ဖင်လုံးလေးတွေက တင်းအိပြီး ကိုင်လို့မှ မဝတာ”
ဦးနိုင်က ပြောနေရင်း ကျမကို သူနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင် ဆွဲဖက်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျမ တင်ပါးနှစ်ဖက်ကို လက်တွေနဲ့ ဆုပ်ကိုင်ပြီး ဖျစ်ညှစ်နေပါတယ်။
“ကိုင်ချင်ရင် အခုလို နှစ်ယောက်တည်းရှိရင် ကိုင်ပေါ့ … ဦးကိုင်ဖို့ ခွင့်ပြုထားတဲ့ဟာကို …”
“ယဥ်အေး တစ်ကိုယ်လုံးက ဦး အတွက်လား … ဟုတ်လား”
“ဟုတ်ပါ့ … ဟုတ်ပါ့ … ကျမ တစ်ကိုယ်လုံးလည်း ခင်ဗျားကြီး မောင်ပိုင်စီးထားတာလေ။
အဲတော့ ခင်ဗျားအတွက်ပေါ့ … ဟွန့် …
အသက်ကြီးမှ ဒီလောက်နှာထနေတဲ့ လူကြီး … အင့် … ဒါကြီးက တော်တော်ထနေလား”
ကျမလည်း အူယားယားနဲ့ ပုဆိုးအပြင်ကနေ သူ့လီးကြီးနေရာကို ဖျစ်ညှစ်လိုက်ပါတယ်။ ဒီနေ့တော့ ဦးနိုင်က အတွင်းခံ ဝတ်လာပါတယ်။
လီးတစ်ချောင်းလုံးကို ဖျစ်ညှစ်လို့ မရပေမယ့် လီးတံအမြောင်းကြီးပေါ်ကို အုပ်ကိုင်ပြီး ဖျစ်ညှစ်ပေးနေခဲ့ပါတယ်။ တလျောက်လုံး ဦးနိုင်ကြောင့် စိတ်လှုပ်ရှားထကြွခဲ့ရတဲ့အရှိန်ရယ်၊ ပါးတွေကို နမ်းရင်း ဖင်ကိုဆုပ်နယ်ခံနေရတဲ့ အရှိန်ရယ်ကြောင့် ကျမရဲ့ ရမ္မက်တွေ ထကြွနေခဲ့ရပါတယ်။
ပြီးတော့ လုံခြုံလွတ်လပ်တဲ့နေရာဆိုတဲ့အသိက ကျမရဲ့ရမ္မက်သွေးဆိုးတွေကို ရဲတင်းပွင့်လင်းလာစေခဲ့ပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ သူ့အကြိုက် အကျင့်ပျက်စကားတွေ ပြောထွက်လာပြီး အရှက်မဲ့ အပြုအမူတွေနဲ့ တုံ့ပြန်ပေးလာခဲ့ပါတယ်။
ကျမဟာ ဦးနိုင်ရဲ့အနမ်းတွေကို နှစ်သက်စွာ ခံယူရင်း သူ့လည်ပင်းကို တပ်မက်တဲ့အနမ်းပြင်းပြင်းများ ပြန်လှန်ပေးနေမိပါတယ်။ သူ့ကျောပြင်ကို ပွတ်သပ်ရင်း လီးကို ပုဆိုးပေါ်ကနေ ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ရတာကို အားမရနိုင်ဖြစ်နေခဲ့ပါတယ်။
“ယဥ်အေး .. အချစ်လေး၊ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက် …
ယောက်ျားလီးကို အရင်နမ်းပြီး နှုတ်ဆတ်ဦးလေ။ မင်းသိပ်ကြိုက်တဲ့ လီးရဲ့အနံ့ကို ရှူကြည့်ပါဦး”
“အွန့် ….”
ကျမ စိတ်နဲ့ခန္ဓာဟာ ဦးနိုင်ရဲ့ �ခိုင်းစေမှုတွေကို မငြင်းဆန်နိုင်ဘဲ လိုက်ပါချင်နေမိပါတယ်။ ဒါက ကျမရဲ့ ဆာလောင်မွတ်သိပ်နေတဲ့ ရမ္မက်သွေးဆိုးတွေကြောင့်လည်း ဖြစ်ရတာပါ။
ဦးနိုင်နဲ့ တွေ့တိုင်း၊ ဆက်ဆံရတိုင်း အတွေ့ထူး၊ ခံစားမှုထူးတွေနဲ့အတူ ထူးကဲလှတဲ့ ရင်လှိုက်ဖိုမှုတွေ အမြဲတွေ့ကြုံရပါတယ်။ ဒါကိုပဲ ပျော်ရွှင်ကျေနပ်နေမိတာမို့ ဦးနိုင်ပြောသမျှကို လိုက်ပါဖြည့်ဆည်းပေးချင်စိတ် ရှိနေခဲ့တာပါ။
ဒါကြောင့်ပဲ ဦးနိုင်ရှေ့ကြမ်းပြင်မှာ ဒူးထောက်ထိုင်ရင်း သူပုဆိုးကြားထဲ ခေါင်းတိုးဝင်ကာ လီးတံနေရာကို နမ်းရှိုက်ပေးနေမိတယ်။ ပုဆိုးအသစ်ကြားမှာ ကျမလိုချင်တဲ့ လီးနံ့ပြင်းပြင်းကို လှိုင်လှိုင်မရပေမယ့်လည်း အခုလို နမ်းရှိုက်ပေးရတာကိုပဲ ကျေနပ်နေမိတယ်။
ဒါကြောင့်ပဲ ကျမဟာ သူ့ပေါင်ခွဆုံအနှံ့ကို စိတ်လိုလက်ရ နမ်းရှိုက်ပွတ်သပ်ပေးနေမိတာပါ။ ဒီအချိန်မှာ ကျမဟာ သူ့ရဲ့မယားငယ် ဒါမှမဟုတ် အလကားလိုးလို့ရတဲ့ အပျော်မယားဖြစ်ရတာကို ကျေနပ်ပျော်ရွှင်နေမိတယ်။
အိမ်ထောင်ရေးဖောက်ပြန်တာတွေ၊ လူမှုစည်းတွေချိုးဖောက်နေတာတွေကိုလည်း ခေါင်းထဲမရှိတော့ပါဘူး။ ကျမမှာ ထကြွတောက်လောင်နေတဲ့ ရမ္မက်မီးတွေရဲ့လောင်မြှိုက်မှုကြောင့် နောက်မီးလင်း လင်ငယ်နေတဲ့ အကျင့်ပျက်မ၊ ကြိုက်ကုန်းမ ဖြစ်ရတာကို ပျော်ရွှင်သာယာနေမိပါတယ်။
ဒီအချိန်အတွင်းမှာ ဦးနိုင်ဟာ ကျမအတွက် တပ်မက်ဖွယ်အကောင်းဆုံးဖြစ်နေပါပြီ။ တပ်မက်မှုနဲ့အတူ ရဲတင်းလွန်းတဲ့ ကျမရဲ့အပြုအမူဟာ ဦးနိုင်အတွက်လည်း ရမ္မက်ထန်စရာ ကောင်းလွန်းနေမှာပါ။
သူလည်း သေချာ ဖီးသင်ထားတဲ့ ကျမဆံပင်တွေကို ထိုးဖွနေခဲ့ပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျမ မျက်နှာကို သူ့ပေါင်ကြားထဲ ဆွဲထည့်ပြီး သူ့ဆီးခုံနဲ့ အတင်းဖိကပ်ထားပါတယ်။
“နမ်းစမ်း … ငါ့လီးကို ကြိုက်ရင် နမ်းထား ..
ငါလိုးမလေးရာ … မင်းယောက်ျား လီးကို နမ်းစမ်းပါ”
“ဟင့် … မဆဲနဲ့ကွာ”
“ဆဲတာမဟုတ်ဘူးလေ … မင်းကို ငါလိုးနေမှတော့ ငါလိုးမ မိန်းမလေးပေါ့ …
ပြောထားပြီးသားလေ … လွတ်လွတ်လပ်လပ်တွေ့ရရင် ဦး စိတ်ရှိသမျှ ခွင့်ပြုမယ်ဆို”
“အွန့် … အင်းပါ … ဦးရဲ့ အလိုးခံ မိန်းမလေးပါ … ဟင့် …”
ဦးနိုင်နဲ့ ပတ်သက်မိပြီးကတည်းက ကျမအနေနဲ့ စကားကြမ်းကြမ်းတွေကို လက်ခံကျေနပ်ဖို့သာ ရှိပါတော့တယ်။ သူ့ရဲ့အပြုအမူကြမ်းကြမ်းနဲ့ တစ်တစ်ခွခွ ပြောစကားတွေကပဲ ကျမကို ပိုစိတ်လှုပ်ရှားစေရတယ် မဟုတ်လား။
ဒါကြောင့်ပဲ ဘာမှဆက်မပြောတော့ဘဲ သူ့ပေါင်ကြားထဲမျက်နှာ ပြန်အပ်ထားလိုက်ပါတယ်။ သူကတော့ ကျမမျက်နှာနဲ့ သူ့ပေါင်ခွကို အားရအောင် ဖိကပ်ပွတ်နေပြီးမှ …..
“ယဥ်အေး … ငါ့လီးနံ့ကို ဒီလောက်ကြိုက်နေရင် ပုဆိုးကိုလှန်ပြီး နမ်းလေ …”
ကျမလည်း ဦးနိုင်ပုဆိုးကို ခါးအထိဆွဲလှန်ပြီး စုကိုင်ထားလိုက်ပါတယ်။ အတွင်းခံဘောင်းဘီအောက်မှာ အမြောင်းလိုက် ခုံးထနေတဲ့ လီးတံကြီးကို အထင်းသားတွေ့မြင်ရရုံနဲ့ ရင်ခုန်မြန်လာရပါတယ်။
ဒီလီးကြီးက ကျမခန္ဓာကိုယ်လေးထဲကို အကြိမ်ကြိမ် ဝင်ထွက်ဖူးပြီး ပျော်ရွှင်မှုတွေ ပေးဖူးပါတယ်။ ကာမကို အလွန်အကျွံ ခံစားပျော်ဝင်ကာ အမှားသံသရာထဲက ရုန်းမထွက်နိုင်အောင် ဆွဲဆောင်ထားနိုင်တဲ့ အရာကြီးမဟုတ်လား။
ကျမရဲ့ ညစ်နွမ်းနိမ့်ကျတဲ့ ရမ္မက်အမှောင်စိတ်ကလည်း ဦးနိုင်ရဲ့ ကိုယ်သင်းချွေးနံ့နဲ့ လီးနံ့ပြင်းပြင်းအပေါ် တပ်မက်လွန်းနေခဲ့ပါပြီ။ ဒါကြောင့်ပဲ သူ့အတွင်းခံဘောင်းဘီအောက်မှာ ခုံးထနေတဲ့ လီးတံအမြောင်းကြီးကို နှာခေါင်းနဲ့ဖိကပ်ပြီး ပြင်းပြင်းပြပြ နမ်းရှိုက်ပေးလိုက်ပါတယ်။
“အား .. ကောင်းတယ်။ မင်းမျက်နှာနုနုလေးနဲ့ ပွတ်ပြီးနမ်းပေးတာ ခံလို့ကောင်းတယ် …
ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ ယဥ်အေးရယ် … နမ်းထား … ဦး လီးကို ကြိုက်သလောက် နမ်းစမ်း … အင့်”
အတွင်းခံလေးပေါ်မှာ စွဲထင်နေတဲ့ ယောက်ျားတစ်ယောက်ရဲ့ ချွေးနံ့၊ ဂျီးနံ့နဲ့အတူ အောက်သိုးသိုး လီးနံ့တွေက ကျမကို နှစ်ခြိုက်စွဲလမ်းမှုတွေ တိုးသထက် တိုးလာစေရပါတယ်။ စိတ်က ဆာလောင်လို့ နမ်းမိတာကနေ ထိုအနံ့အသက်တွေကိုပဲ သဘောကျနေမိပါတယ်။
ဒီတော့ ကျမရဲ့နမ်းရှိုက်မှုတွေနဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ ဖိဖိပြီး စုပ်နမ်းပေးမှုတွေဟာ ပြင်းပြလာရပါတယ်။ ဦးနိုင်ကတော့ ကျမရဲ့တပ်မက်မှုပြင်းတဲ့ နမ်းရှိုက်မှုတွေကို ခံယူရုံသာမကဘဲ ခေါင်းကိုချုပ်ကိုင်သာ သူ့လီးနေရာနဲ့ ကျမမျက်နှာနုနုလေးကို အတင်းဖိပွတ်နေခဲ့ပါတယ်။
မြို့ကိုသွားမှာမို့ အလှဆုံးပြင်ဆင်ခြယ်သခဲ့တဲ့ ကျမမျက်နှာလေးဟာ သူ့ပေါင်ကြားထဲမှာ ဖျော်ဖြေဖို့ ဖြစ်နေခဲ့ရပါပြီ။ ဒါကိုပဲ ကျေနပ်နေမိရင်း တောင့်တမှုတွေပြင်းသထက် ပြင်းလာနေရပါတယ်။
ဦးနိုင်ရဲ့ လီးကြီးကလည်း အတွင်းခံကို ပေါက်ထွက်မတတ် တင်းမာကြီးထွားလာရပါတယ်။ သူလည်း ကျမရဲ့ နမ်းရှိုက်ပေးမှုတွေကြောင့် စိတ်တွေ ထန်နေခဲ့ပါပြီ။ သူ့လီးကြီးရဲ့ တဆတ်ဆတ် သွေးတိုးတုန်ခါမှုကို ကျမပါးပြင်နဲ့ နှာခေါင်းလေးက အတိုင်းသားခံစားသိရှိနေရပါတယ်။
သူ့လီးထိပ်နေရာမှာ အရည်ကြည်တွေစိမ့်ထွက်ပြီး အတွင်းခံကိုတောင် စိမ့်ထွက်စိုစွတ်နေပါတယ်။ ကျမကလည်း ဘောင်းဘီပေါ်က ထိုအစိုကွက်လေးကို လျှာနဲ့လျက်ရင်း နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ တေ့စုပ်လိုက်တဲ့အခါ သူ့ဆီက ကျေနပ်အားရတဲ့ ညည်းသံတွေကြားလာရပါတယ်။
“အား … အရသာရှိလိုက်တာဟာ … ငါ့လီးကို ဒီလောက်တောင် ကြိုက်တာလား … ဟင်”
“အွန့် … ကြိုက်တယ် … အရင်က ရွံတတ်ပေမယ့် အခုတော့ မရွံတော့ဘူး …
ဦးရဲ့ လီးနံ့နဲ့ ချွေးနံ့ကိုကြိုက်တယ်။ ဦးလီးက ထွက်တဲ့ လီးရည်ကြည်တွေကိုလည်း ကြိုက်တယ်ကွာ ..
အခုလို နမ်းပေးရတာ အရမ်းရင်ခုန်တယ်”
“အား .. ဒီလောက်ကြိုက်ရင် ဘောင်းဘီချွတ်လိုက်တော့ …
ငါလည်း အတွင်းခံသိပ်ဝတ်တာ မဟုတ်ဘူး။ ခရီးသွားလို့သာ ဝတ်လာရတာ …
မင်း နမ်းနေပုံနဲ့ ငါ့လီးလည်း မနေနိုင်တော့ဘူး … အထဲမှာ နာလာပြီ …
ချွတ်ပြီး စိတ်ကြိုက် နမ်း .. စုပ်စမ်းဟာ …”
“ဟုတ် … ချွတ်ပေးမယ်နော်”
ဦးနိုင်က ကျမ ပင့်ကိုင်ထားတဲ့ ပုဆိုးကို ယူပြီးကိုင်ထားပေးပါတယ်။ ကျမက သူ့ရဲ့အတွင်းခံဘောင်းဘီကို တဖြည်းဖြည်း ဆွဲချပေးလိုက်ပါတယ်။
ဘောင်းဘီလေး လွတ်ကင်းသွားတာနဲ့ အရည်ကြည်တွေ စိမ့်ထွက်နေတဲ့ လီးတံကြီးက တဆတ်ဆတ်တုန်ခါပြီး ထွက်လာပါတယ်။ ပြီးတော့ သူ့လီးထိပ်ကြီးက ကျမပါးပြင်ကို ထိခတ်ပွတ်သပ်နေပါတယ်။
အလှတွေပြင်ထားတဲ့ ကျမပါးပြင်လေးမှာလည်း သူ့လီးရည်ကြည်တွေ စိုစွတ်ပေကျံကုန်ပါပြီ။ ဒါကိုပဲ သူက အရသာခံကာ ငုံ့ကြည့်ရင်း ကျမ မျက်နှာအနှံ့ကို သူ့လီးကြီးနဲ့ ထိုးလိုက် ပွတ်သပ်လိုက်နဲ့ လုပ်နေပါသေးတယ်။ ပါးစပ်ကလည်း …..
“သိပ်လှတဲ့မျက်နှာ … အင့် … ငါ့လီးနဲ့ အထိုးခံစမ်း …
ငါ့လီးရည်တွေနဲ့မှ ပိုလှသေးတယ် … ကြိုက်တယ်ပေါ့ …
အင့် .. လီးကြိုက်မ … ခံထားစမ်း”
ဆိုပြီး တတွတ်တွတ် ပြောနေပါသေးတယ်။ ကျမလည်း မျက်နှာကို လီးနဲ့အထိုးခံ၊ အပွတ်ခံရတာကို ကျေနပ်နေမိတယ်။ ကျမရဲ့ မျက်နှာဟာ သူ့ရဲ့စိတ်ဆာလောင်မှုကို ဖြေဖျောက်ဖို့၊ သူ့လီးရဲ့ အထိုးအပွတ်ခံဖို့ ဖြစ်နေရတာကို စိတ်လှုပ်ရှားကာ ကျေနပ်နေမိပါတယ်။
ဒါကြောင့် သူလုပ်သမျှကို မရုန်းဖယ်မိပါဘူး။ မျက်နှာလေးမော့ပေးကာ မျက်လုံးလေးတွေ မှေးမှိတ်လို့ အပြုံးမပျက် ခံယူပေးနေမိပါတယ်။ ဒါ့အပြင် သူ့လီးထိပ်ကြီးက နှာခေါင်းနားကပ်လာရင် နမ်းရှိုက်ပေးနေမိပါသေးတယ်။
“ငါ့လီးနဲ့ အထိုးခံရတာကို ကျေနပ်နေတဲ့ မျက်နှာလေးက သိပ်ချစ်ဖို့ကောင်းတယ် …
ပါးစပ်လေးကို ဟထား … မင်းနှုတ်ခမ်းလှလှလေးကို မင်းကြိုက်တဲ့ လီးနဲ့ ထိုးဦးမယ် …
ငါ့လီးကြီးကို စုပ်ပေးဦး … အင့် …”
ဦးနိုင်က ပြောရင်း အားမရဖြစ်ကာ ကျမခေါင်းကို ဆွဲမော့ပြီး နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို သူ့လီးထိပ်ကြီးနဲ့ ထိုးပွတ်နေပါသေးတယ်။ ကျမနှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာဟာ သူ့လီးရည်ကြည်တွေနဲ့ စိုစွတ်တောက်ပကာ အနံ့တွေ စွဲထင်စေရပါပြီ။
ကျမလည်း သူ့လီးထိပ်ကြီးကို တေ့ကာ စုပ်နမ်းရင်း စိမ့်ထွက်နေတဲ့ လီးရည်ကြည်ပျစ်ချွဲချွဲတွေကို စုပ်ယူမျိုချလိုက်ပါတယ်။ ပြီးမှ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကို အသာဖွင့်ဟလို့ သူ့လီးထိပ်ကြီးကို ဆွဲငုံပေးလိုက်ပါတော့တယ်။
“အား … ကောင်းတယ် … နွေးနေတာပဲ …
စုပ် … စုပ် … မင်းရဲ့အချစ်ဆုံးကြီးကို အားရအောင် စုပ်လိုက်စမ်း … အင့် …
နူးညံ့နေတာပဲ … မင်းစုပ်ပေးတာ ခံလို့ကောင်းတယ် …
မင်းလည်း လီးတော်တော်စုပ်တတ်နေပြီပဲ … အင့် … အား … ကောင်းလိုက်တဲ့ ပါးစပ်ပေါက်လေး … အင့်”
ကျမလည်း လီးကြီးကို ပါးစပ်ထဲ ဝင်နိုင်သမျှထည့်သွင်းပြီး စုပ်ပေးနေခဲ့ပါတယ်။ လျှာနဲ့လည်း သိမ်းလျက်ကာ ကစားပေးသလို ပါးစပ်ကို အငြိမ်မနေဘဲ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်နဲ့ လှုပ်ရှားပေးနေခဲ့တာပါ။
အမြဲတမ်း လီးချွေးနံ့၊ လီးဂျီးနံ့တွေ ပြင်းနေတတ်တဲ့ ဦးနိုင်လီးညိုညိုကြီးဟာ စစုပ်ပေးခဲ့ရတဲ့ အချိန်တွေတုန်းက ပျို့တက်ကာ အခံရခက်ခဲ့ရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် နောက်ပိုင်းမှာတော့ ထိုအနံ့တွေကပဲ ကျမကို ကာမထန်လွန်းတဲ့ မိန်းမတစ်ဦးဖြစ်အောင် ဆွဲဆောင်နိုင်ခဲ့ပါတယ်။
စုပ်ပေးလိုက်တိုင်း ကျမအာခံတွင်းထဲကို တစိမ့်စိမ့်ထွက်ကျလာတဲ့ လီးရည်ကြည်ပျစ်ချွဲချွဲနဲ့ သူ့လီးအရည်ပြားအောက်မှာ ကပ်နေတဲ့ လီးဂျီးဖက်တွေရဲ့ အနံ့အရသာပြင်းပြင်းတွေကိုလည်း မရွံမရှာနိုင်ဘဲ စုပ်ယူမျိုချပေးနေတတ်ပါပြီ။
လိုလားနှစ်ခြိုက်မှုတွေနဲ့ ပြောင်းလဲလာတဲ့ ကျမရဲ့ အပြုအစုတွေကြောင့် ဦးနိုင်လည်း ကျေနပ်ပီတိဖြစ်နေခဲ့မှာပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ လီးစုပ်ပေးနေတဲ့ ကျမမျက်နှာလေးကို စေ့စေ့ကြည့်ရင်း မျက်နှာကို ပင့်မကာ ပါးစပ်ပေါက်လေးထဲကို သူ့လီးကြီးကို ထိုးနှစ်လိုက်၊ ပြန်ထုတ်လိုက်နဲ့ အရသာယူနေခဲ့ပါတယ်။
ကျမလည်း သူ့ရဲ့ကျေနပ်အားရနေတဲ့ မျက်နှာနဲ့ ပြောဆိုနေတာကိုကြားပြီး ကျေနပ်နေမိတယ်။ ကျမလည်း ဒူးထောက်ထိုင်ကာ သူ့မျက်နှာကို ရီဝေဝေမျက်လုံးများနဲ့ မော့ကြည့်ရင်း လီးကိုအကောင်းဆုံးဖြစ်အောင် စုပ်ပေးနေမိပါတယ်။
ကျမက ဂွေးအုတွေကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး လီးကိုအားပါပါလေး စုပ်ပေးလိုက်ရင် သူ့မှာ စုတ်သပ်ညည်းညူလို့ လီးကြီးက အာခံတွင်းထဲမှာ တုန်ခါလာရပါတယ်။ သူ့ဒူးတွေလည်း တဆတ်ဆတ်တုန်ကာ ကျမဆံပင်တွေကို အားနဲ့ဆုပ်ကိုင်လာပါတယ်။
“အား … ကောင်းလိုက်တာ … ယဥ်အေးက လီးစုပ်ကောင်းတဲ့ မိန်းမပဲ … အာ့ …
ဦး ဒူးတွေတောင် မခိုင်တော့ဘူး … ခဏနေဦး …
ဦးတို့ ကုတင်ဆီသွားရအောင် … မင်းလီးစုပ်တာကို ထိုင်ပြီးခံမှရတော့မယ်”
“ဟင် … ဟုတ် … သွားလေ …”
ဦးနိုင်ပြောမှ ကျမလည်း သတိရပါတော့တယ်။ ကျမတို့နှစ်ယောက်ဟာ အခုထိ ကုတင်ဆီမရောက်သေးပါဘူး။ အခန်းတံခါးနားမှာပဲ ရှိပါသေးတယ်။
ကျမလည်း စိတ်တွေထန်ကာ တံခါးနားမှာပင် သူ့ပုဆိုးကိုလှန်ပြီး လီးစုပ်ပေးနေမိတာပါ။ ဦးနိုင်ကတော့ ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ကျမကို ဆွဲထူပြီး ကုတင်ဆီခေါ်သွားပါတယ်။
ဒါပေမယ့် ကုတင်ပေါ်ကို မတက်သေးပါဘူး။ သူက ကုတင်စောင်းမှာထိုင်လို့ ပုဆိုးကို ခါးထိပြန်လှန်ပေးပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျမကို ကြမ်းပြင်မှာ ထိုင်ပြီး လီးပြန်စုပ်ပေးဖို့ ပြောလာပါတယ်။
ကျမလည်း သူ့ခြေရင်းမှာ ကျုံ့ကျုံ့လေး တင်ပါးလွှဲထိုင်လိုက်ရပါတယ်။ ပြီးတော့ သူ့ပေါင်ကြားထဲ မျက်နှာ ပြန်တိုးဝင်ကာ လီးကိုကိုင်လို့ ပါးစပ်ထဲ ပြန်သွင်းလိုက်ရပါတယ်။
သူကသာ မတ်တတ်မရပ်နိုင်တော့လို့ ကုတင်စောင်းမှာ ပေါင်ကားထိုင်ပြီး လီးစုပ်ပြန်ခံနေတာပါ။ ကျမမှာတော့ အခုထိ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာပဲ ထိုင်လို့ သူ့ကို အကောင်းဆုံးဖြစ်အောင် ကြိုးစားလီးစုပ်ပေးနေရပါတယ်။
ဒါပေမယ့် ဒီလို လီးစုပ်ရတာကိုပဲ ကျမမှာ ကျေနပ်နေမိတယ်။ ကျမကြောင့် သူ့ကောင်းနေတာကို ညည်းညူပြောဆိုခံရတိုင်း သူ့ကို ပိုကောင်းအောင် လုပ်ပေးချင်တဲ့ စိတ်က ပိုတိုးပွားလာရပါတယ်။
တတွတ်တွတ်ရေရွတ်ပြောဆိုနေတဲ့ သူ့ရဲ့ ပက်စက်တဲ့ စကားများကိုလည်း စိတ်ထဲအခံရမခက်ဘဲ ကျေကျေနပ်နပ်ခံယူနေမိပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျမခန္ဓာကိုယ်ထဲကလည်း ရွစိထိုးကာ ကာမအရှိန်တွေ တက်နေရပါတယ်။
“ငါ့လိုးမလေး … လင်ငယ့်လီးကို စုပ်ရတာ ကြိုက်နေတယ်ပေါ့ … အား … ကောင်းတယ် … စုပ်စမ်း …
မင်းကို အကောင်းဆုံးလိုးပေးနေတဲ့ လီးကို စုပ်စမ်း … အာ့ … မင်းလည်း စောက်ပတ်ယားနေပြီမဟုတ်လား … ဟင် …
ဖင်ချမထိုင်နဲ့ … ဒူးထောက်ပြီး ပေါင်လေးနည်းနည်းကားပြီး ထိုင်လိုက် … မင်းကို ပိုယားအောင်လုပ်ပေးမယ် …
လင်ငယ်ကို လီးစုပ်ပြီး ယားနေတဲ့ စောက်ပတ်ကို စမ်းကြည့်ဦးမယ် … ပေါင်ဟထား … ယဥ်အေး …”
ကျမမှာ တပျွတ်ပျွတ်၊ တပျတ်ပျတ်မြည်အောင် လီးကိုစုပ်လျက်ရင်း ကာမစိတ်တွေ ထန်နေချိန်မှာပဲ ဦးနိုင်က ပုံစံပြင်ကာ ထိုင်ခိုင်းပါတယ်။ ကျမလည်း လီးစုပ်နေရင်းပင် ထဘီလေးကို ဒူးအထိမတင်ပြီး ဒူးထောက်ပေါင်ကားလို့ ပြင်ထိုင်ပေးလိုက်ရပါတယ်။
ဒီတော့မှ သူ့ခြေထောက်တစ်ဖက်ဟာ ကျမပေါင်ကြားထဲ တိုးဝင်လာပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျမအဖုတ်လေးကို အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးပေါ်မှပင် ခြေထောက်နဲ့ ထိုးကော်ကာ ပွတ်လာခဲ့ပါတယ်။
နဂိုတည်းက စိတ်တွေကြွပြီး တစ်ကိုယ်လုံး ရွစိထိုးနေတဲ့ ကျမဟာ အဖုတ်ကို ခြေထောက်ကြမ်းကြမ်းကြီးနဲ့ ထိုးပွတ်ခံလိုက်ရတော့ အီးခနဲညည်းမိရပါတယ်။ ဖျဥ်းခနဲ စိမ့်ကာကျဥ်တက်ပြီး အဖုတ်လေးထဲက လှိုက်ကာယားတက်လာရပါတယ်။
ဦးနိုင်ရဲ့ ကြမ်းရှရှခြေဖမိုးနဲ့ ပင့်ကော်ထိုးပွတ်ခံလိုက်ရတိုင်း ကျမမှာ လီးစုပ်နေရင်း ယားလွန်းလို့ ကိုယ်လေးတွန့်တက်ကာ အဖုတ်လေးကို ညှစ်မိရပါတယ်။ စောက်ရည်လေးတွေလည်း စိမ့်ထွက်ကာ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးပင် စိုစွတ်လာရပါတယ်။
ဒီလို အရည်တွေစိမ့်ထွက်စိုစွတ်နေတော့ ဦးနိုင်လည်း လီးစုပ်ခံရင်းပင် ခြေထောက်နဲ့ ထိုးပွတ်ရတာ ပိုမာန်ပါလာပါတယ်။ ပြီးတော့ ခြေဖမိုးနဲ့ ထိုးပွတ်ရုံတင်မဟုတ်ပါဘူး။
ကျမရဲ့ ပေါင်ခွကြားက အဖုတ်ပြင်လေးကို ခြေဖျားနဲ့ သာသာလေး ပင့်ခတ်လာပါတယ်။ နဂိုကတည်းက ယားကာကျဥ်တက်ပြီး စောက်ရည်တစိုစိုနဲ့ နူးညံ့နေတဲ့ အဖုတ်လေးဟာ သူ့ခြေဖျားနဲ့ ပင့်ခတ်ခံလိုက်ရတိုင်း ကျမမှာ ဓာတ်လိုက်သလို ကျဥ်တက်သွားရပါတယ်။
ကြက်သီးမွှေးညှင်းများထလို့ အီးခနဲညည်းရင်း ဖျပ်ဖျပ်ခါသွားရတာပါ။ ကျမဖြစ်ပျက်သွားပုံကို သူက ကြည့်ပြီး ပိုစိတ်ထန်လာကာ ကျမပေါင်ခွဆုံကို ခပ်ဆတ်ဆတ်လေး ပင့်ခတ်လာပါတော့တယ်။
“အင့် … စောက်ရည်က ဘောင်းဘီတောင် စိုနေပြီ …
တော်တော်စောက်ပတ်ယားပြီး အလိုးခံချင်တဲ့ မိန်းမ … အင့် … အင့် …
လီးနဲ့မလိုးခင် ခြေထောက်နဲ့ အရင်လုပ်ပေးမယ် … ငါ့လိုးမ … စောက်ပတ်ယားမ … ခံထားစမ်း … အင့်”
ဖပ် … ဖပ် … အား … ဖပ် … ဖပ် … အီး …
“အား … ဦး … ဟင့် … ဟင့် … မရတော့ဘူး … ဟင့် … ဟင့် …
ကျမ စပတ်လေး မခံနိုင်လို့ပါ … အီးးးး … အဟင့် … ဆက်လုပ်ရင် ကျမ ရူးလိမ့်မယ် …”
အဖုတ်ပြင်လေးကို ခြေဖျားနဲ့ အားပါပါလေး တဖျတ်ဖျတ်ပင့်ခတ်ခံလိုက်ရတော့ ကျမမှာ ဘယ်လိုမှ တင်းမထားနိုင်တော့ပါဘူး။ အဖုတ်လေးက ထုံကျဥ် စူးအောင့်ကာ တုန်တက်သွားရပါတယ်။
သူ့ခြေဖျားနဲ့ စောက်စေ့နေရာလေးကို ရိုက်ခတ်ခံလိုက်ရရင် မျက်လုံးထဲမှာ မီးတွေပွင့်သွားကာ တစ်ကိုယ်လုံး ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်နဲ့ အကြောများဆွဲသွားရပါတယ်။ နောက်ဆုံးတော့ ဘယ်လိုမှ မခံနိုင်လွန်းလို့ စုပ်နေတဲ့လီးကို ချွတ်ပြီး လက်နဲ့ညှစ်ကိုင်ထားမိပါတယ်။
ပြီးတော့ သူ့ပေါင်ကြားထဲ ခေါင်းတိုးဝင်ကာ ဖိကပ်ပြီး တဆတ်ဆတ်တုန်ယင်နေရပါတယ်။ တအီးအီးနဲ့ အခံရခက်စွာ ညည်းညူရင်း မျက်ရည်စများ စိမ့်ထွက်ကာ ငိုညည်းတောင်းပန်နေရပါတယ်။
ဒူးထောက်ကာ ပေါင်ကားထားတာကနေ သူ့ခြေထောက်အပေါ် ဖိချထိုင်ထားရပါတယ်။ ထပ်ပင့်ခတ်ခံရမှာစိုးလို့ သူ့ခြေဖျားကို ကျမပေါင်ကြားနဲ့ ဖိညှစ်ကာ လိမ်ကျစ်ထားမိပါတယ်။
နှုတ်ကလည်း အရူးတစ်ယောက်လို ရေရွတ်တောင်းပန်ရင်း သူ့ပေါင်ကြားထဲ မျက်နှာကို အတင်းတိုးကပ်ထားမိပါတယ်။ ဦးနိုင်ကတော့ ကျမဆံပင်တွေကို ပွတ်သပ်နှစ်သိမ့်ရင်း သွားရည်တရွှဲရွှဲနဲ့ သူ့လီးကြီးကို ကျမပါးပြင်လေးနဲ့ ပွတ်သပ်နေခဲ့ပါတယ်။
“ယဥ်အေး … တော်တော်မှ ကောင်းရဲ့လား ….
ယားနေတဲ့ စောက်ပတ် … ဘယ်လိုဖြစ်သွားလဲ …”
“ဟင့် … ရူးလိမ့်မယ် ဦးရယ် … ဘယ်လိုမှ မရတော့လို့ပါ ….
အောင့်ပြီး ကျဥ်တက်တာကို မခံနိုင်တော့ဘူး”
“ဒါဆို … ဦး … ပြန်လုပ်ပေးမယ် … ထ … ကုတင်စောင်းမှာ ထိုင်လိုက်”
ဦးနိုင်က ကျမကို ဆွဲထူပြီး ကုတင်စောင်းမှာ ထိုင်ခိုင်းပါတယ်။ လက်နောက်ပစ်ကာ ပေါင်ကားပြီး ထိုင်ခိုင်းတာပါ။
အားကုန်ကာ မောပန်းနေတဲ့ ကျမလည်း သူ �ဆွဲထူနေရာချတဲ့အတိုင်း အလိုက်သင့် ပါသွားရပါတယ်။ အခုချိန်ထိ အဝတ်အစားမချွတ်ရသေးတဲ့ ကျမမှာ ပူပြီး ချွေးတွေထွက်နေခဲ့ရပါတယ်။
“ဦး … ကျမ အင်္ကျီတွေ အရင်ချွတ်လိုက်ရင်ကောင်းမယ် …
ချွေးတွေစိုနေပြီ။ အပိုလည်း မပါလာဘူး။ ဒါပဲ ပြန်ဝတ်ရမှာ”
“မချွတ်နဲ့ဦးကွာ။ ယဥ်အေးက ဒီအဝတ်အစားနဲ့ အရမ်းလိုက်တယ်။
မနက်က စတွေ့ကတည်းက လိုးချင်စိတ်တွေ ဖြစ်နေရတာ … မချွတ်နဲ့ဦး။ ဒီပုံစံအတိုင်းပဲ အရင်လိုးဦးမယ်”
‘ဟင် !!! အဲဒါဆိုရင် တွန့်ကြေကုန်မှာပေါ့ …
တော်ကြာ ကျမ အိမ်ပြန်ဝင်ရင် အရမ်းသိသာသွားလိမ့်မယ်”
“ခရီးသွားရင် အင်္ကျီတွေ တွန့်ကြေတာ မထူးဆန်းပါဘူးကွာ …
ကြာပါတယ် … လက်နောက်ပြန်ထောက်ပြီး ခြေထောက်လေး သေချာကားပေးထားစမ်းပါ”
သူဖြစ်ချင်တာပဲ သိတဲ့ ဦးနိုင်ကြောင့်လည်း ခက်ပါတယ်။ အခုလည်း သူ့သဘောအတိုင်းသာ လက်ခံခိုင်းပြီး ကျမကို ကုတင်စောင်းမှာ ပေါင်ကိုသေချာဖြဲပြီး ထိုင်ခိုင်းပါတယ်။
ပြီးတော့ သူက ကျမပေါင်ကြားထဲဝင်ပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ် ငုပ်တုတ်ထိုင်ချလိုက်ပါတယ်။ အရင်တုန်းကတော့ ဒီအပြုအမူမျိုးကြုံရတိုင်း မသင့်တော်တာတွေ၊ ငရဲကြီးမှာတွေ တွေးကြောက်ကာ မဝံ့မရဲအမြဲဖြစ်ရပါတယ်။
အခုတော့ ကုတင်စောင်းထိုင်နေတဲ့ ကျမပေါင်ကြားအောက်မှာ ဒူးထောက်ထိုင်နေတဲ့ သူ့ကိုကြည့်ပြီး ကျမမှာ ရင်ဖိုစိတ်လှုပ်ရှားကာ ကျေနပ်နေမိပါတယ်။ တားမနိုင်တဲ့ သူက ကျမအဖုတ်လေးကို လျက်ပေးခဲ့တာလည်း အခါခါရှိပြီမို့ ငရဲကြီးရင်လည်း မထူးတော့ပါဘူး။
ကျမရဲ့ လင်ငယ်ယောက်ျားအဖြစ် လက်ခံထားခဲ့သူနဲ့ ချစ်နှိုးဆွကာ အပြန်အလှန်ပြုစုဖြည့်ဆည်းပေးကြရင်း ကြည်နူးကျေနပ်ကြရတာပဲလေ။ သူ့အပြုအစုတွေအောက်မှာ ရရှိလာမယ့် ရင်သိမ့်တုန်ခံစားမှုတွေကလည်း ကျမကို စွဲလမ်းစိတ်တွေ ဖြစ်ပေါ်နေရပါပြီ။
ဒါကြောင့်ပဲ ကျမရှေ့မှာ ထိုင်ပြီး ပေါင်ကြားထဲခေါင်းတိုးဝင်လာတဲ့ သူ့ကိုကြည့်ပြီး ကြည်နူးနေမိတယ်။ သူက ထဘီကို ဆွဲ မလှန်သေးပါဘူး။ ထဘီပေါ်ကပင် ကျမ ပေါင်တံနှစ်ဖက်နဲ့ ပေါင်ရင်းခွဆုံလေးကို နမ်းရှိုက်ပေးနေခဲ့ပါတယ်။
ဒီလိုနမ်းနေရင်း လက်ကလည်း ကျမထဘီလေးကို တဖြည်းဖြည်းဆွဲတင်လာပါတယ်။ ခါးထိရောက်အောင် လှန်မတင်ပါဘူး။ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးပေါ်လာတာနဲ့ သူ့ခေါင်းကို ကျမပေါင်ခွဆုံထဲ တိုးဝင်လိုက်ပါတယ်။
ပြီးတော့ အတွင်းခံလေးပေါ်ကပင် ကျမရဲ့ ဆီးခုံဖောင်းဖောင်းလေးနဲ့ ပေါင်တွင်းကြားတလျောက်ကို သူ့နှာခေါင်းနဲ့ တရွရွပွတ်သပ်ကာ နမ်းရှိုက်နေခဲ့ပါတယ်။ ကျမမှာတော့ သူ့ခေါင်းကြီးလှုပ်ရှားမှုတိုင်းမှာ အသဲတယားယားနဲ့ ဖြစ်နေရပါတယ်။
ဦးနိုင်ရဲ့အနမ်းတွေဟာ ကျမရဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီပေါ်ရောက်လာချိန်မှာတော့ ပေါင်လေးတွေ လှုပ်လှုပ်ရွရွဖြစ်လာရပါတယ်။ သူ့ကို လီးစုပ်ပေးရင်း စိမ့်ထွက်စိုစွတ်နေရတဲ့ ကျမရဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီခွကြားထဲ သူ့နှာခေါင်းကြီးနဲ့ ထိုးသွင်းနမ်းရှိုက်လိုက်ချိန်မှာတော့ ဖျဥ်းခနဲဖြစ်ကာ ညည်းသံလေးထွက်လာရပါတယ်။
သူက ကြင်ကြင်နာနာလေး နမ်းပေးနေတာကို ငုံ့ကြည့်နေပေမယ့် ထဘီစကွယ်နေလို့ သိပ်မမြင်ရပါဘူး။ ဒါကြောင့် တပိုင်းတစသာ လှန်တင်ထားတဲ့ ထဘီစလေးကို ခါးအထိ ဆွဲတင်လိုက်ပါတယ်။
ဒီတော့မှပဲ ကျမပေါင်ခွဆုံအောက်ထဲ မျက်နှာတိုးဝင်ပြီး နမ်းရှိုက်ပေးနေတာကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်းမြင်ရပါတော့တယ်။ သူကတော့ ကျမပေါင်ခွဆုံရဲ့အဖုတ်အကွဲကြောင်းတလျောက်ကို နှာခေါင်းမြှုပ်အောင် ထိုးသွင်းနမ်းရှူနေတာပါ။
သူ့နှာခေါင်းကြီးနဲ့ ထိုးကာ ပွတ်ဆွဲပေးနေတော့ စောက်ရည်စိုနေတဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီစလေးဟာ အကွဲကြောင်းမှာ ညှပ်နေခဲ့ပါပြီ။ ထို့အပြင် သူက လျှာနဲ့လည်း သိမ်းလို့လျက်ပေးနေသလို လက်ချောင်လေးတွေနဲ့လည်း ထိုးဆွပွတ်ဆွဲပေးနေပါသေးတယ်။
“အာ့ … ဦးရယ် … မရွံဘူးလား … ဟင့် …
ယားတယ်ကွာ … ဟင့် … အသဲတွေ ဗြောင်းဆန်နေပြီ …
ဒီလိုနမ်းရတာ … ဦးက အရမ်းကြိုက်တာပဲလား … ဟင့် …”
“ကောင်းရဲ့လား … ဦးက ချစ်လို့လုပ်ပေးတာလေ …”
“ချစ်ကွာ … အရမ်းကောင်းတယ် … ဟင့် …
အသဲတွေယားတယ် .. ဦးက ကျမကို ရူးအောင် လုပ်နေတာပဲ … အာ့ …”
ကျမမှာ ပေါင်ကြားထဲက သူ့မျက်နှာကို ကြည်ကြည်နူးနူးကြည့်လိုက်၊ အသဲတွေယားလွန်းလို့ မျက်လုံးလေးမှေးစင်းကာ တဟင့်ဟင့်နဲ့ ညည်းလိုက်နဲ့ ဖြစ်နေရပါတယ်။ တစ်ကိုယ်လုံးလည်း တုန်တက်နေရကာ အဖုတ်လေးထဲကလည်း တဆစ်ဆစ်နဲ့ ယားတက်နေရပါပြီ။
ဒါကြောင့်လည်း လက်တစ်ဖက်နဲ့ သူ့ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ထိုးဖွပွတ်သပ်ပေးနေမိရင်း ကျမရင်ထဲခံစားနေရတာကို ထုတ်ဖော်ညည်းညူနေမိပါတယ်။ ကျမခန္ဓာကိုယ်အပေါ် တပ်မက်မှုကြောင့် �ချစ်တယ်လို့ သူပြောလာတာကိုလည်း ကြည်နူးသာယာနေမိပြန်ပါတယ်။
အစက သူ့ခြေဖျားနဲ့ ပင့်ခတ်ခံရလို့ မခံနိုင်အောင် ထုံကျဥ်စူးအောင့်နေတဲ့ အဖုတ်လေးကလည်း ကာမသွေးများတိုးလာတဲ့အခါမှာ တရွရွနဲ့ တုံ့ပြန်ထကြွလာရပါတယ်။ စောက်ရည်တွေကလည်း ပိုစိမ့်ထွက်ပြီး တောင့်တမှုတွေကလည်း ပိုလာခဲ့ပါပြီ။
ဒါကြောင့်ပဲ ဦးနိုင်က အတွင်းခံမျော့ကြိုးကို ဆွဲချလာတဲ့အခါမှာ ဖင်လေးကြွပေးပြီး ကူချွတ်ပေးမိပါတယ်။ ဘောင်းဘီလေးကျွတ်သွားပြီးချိန်မှာတော့ ဦးနိုင်ရဲ့ ခေါင်းက သူမပေါင်ကြားထဲပြန်ရောက်လာပါတယ်။
ပြီးတော့ စောက်ရည်တွေ စိုစွတ်နေတဲ့ အဖုတ်အကွဲကြောင်းကို အောက်ကပင့်လို့ လျှာအပြားလိုက် လျက်ပေးလိုက်ပါတယ်။
ရွှတ် … အာ့ … ဟင့် …
“ဟင့် … ယားတယ် … အာ့ … ဦး … ကောင်းတယ်ကွာ …
အရည်တွေနဲ့ကို … စပတ်လျက်ရတာ တော်တော်ကြိုက်တဲ့သူ … ဟင့် …
ကြိုက်ရင်လျက်ကွာ … အရမ်းယားနေပြီ … အာ့ … ဦးရဲ့စပတ်လေးပဲ … အကြိုက်လျက်နော် … အီး …”
ဦးနိုင်ကတော့ ကျမပေါင်ကြားထဲက မျက်နှာမခွာတော့ပါဘူး။ အဖုတ်အကွဲကြောင်းကို အစုန်အဆန် လျက်ပေးသလို အဖုတ်ဝလေးထဲကိုလည်း လျှာကို ထိုးသွင်းလို့ လျက်စုပ်ပေးပြန်ပါတယ်။
ကျမမှာတော့ သူ့ရဲ့မနားတမ်း လျက်စုပ်နေတာတွေအောက်မှာ ဖင်လေးတကြွကြွနဲ့ ဂဏာမငြိမ်နိုင်တော့ပါဘူး။ အဖုတ်ထဲကနေစကာ အူတွေအသဲတွေထဲအထိ လှိုက်ကာယားတက်လာသမျှကို အသဲတအေးအေး ရင်တဖိုဖိုနဲ့ ခံစားနေရပါတယ်။
ဦးနိုင်ကလည်း လျှာနဲ့လည်း လျက်သလို နှာခေါင်း၊ နှုတ်ခမ်းတို့နဲ့လည်း ထိုးကာဆွကာနဲ့ နမ်းရှိုက်စုပ်ယူတတ်သေးတယ်လေ။ ပြီးတော့ သူ့လက်ချောင်းတွေကလည်း အငြိမ်မနေဘဲ ပေါင်တံနှစ်ဖက်နဲ့ အဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးကို ပွတ်သပ်ကလိပေးနေခဲ့တာပါ။
ပြီးတော့ ကျမ ဖင်လုံးတွေကို နည်းနည်းပင့်တင်ပြီး မရွံမရှာနဲ့ စအိုပေါက်လေးတဝိုက်ကိုပါ လျှာနဲ့ သိမ်းလျက်ပေးတတ်ပါတယ်။ ဒီတော့ သူလုပ်ပေးသမျှကို ပေါင်လေးကားကာ ခံပေးနေရတဲ့ကျမမှာ တစ်ကိုယ်လုံးတဆတ်ဆတ်တုန်ခါလို့ နေရပါတယ်။
လက်နှစ်ဖက်ကို နောက်ပြန်ထောက်ပြီး ခေါင်းလေးမော့၊ မျက်လုံးလေးမှေးစင်းကာ မပြတ်ညည်းညူနေရပါပြီ။ ဖင်ပေါက်လေးကို လျက်ပေးလိုက်ရင် အားနာစိတ်တွေ ဖြစ်ပေါ်နေပေမယ့် ဖင်ကြောလေးများရှုံ့အောင် ခံလို့ကောင်းလွန်းလို့ မတားနိုင်တော့ပါဘူး။
သူလျက်လို့ကောင်းအောင် ပေါင်တံလေးနှစ်ဖက်ကို ကားပေးထားပေမယ့် အသဲတွေယားလာတဲ့အခါမှာ ပေါင်လေးတွေက စုလိုက်ကားလိုက် ဖြစ်နေရပါတယ်။ ငါးမိနစ်လောက် သူ့အလျက်အစုပ်ကို ခံရရုံနဲ့ ကျမအဖုတ်လေးဟာ စောက်ရည်တွေရွှဲနစ်ပြီး ကျဥ်တက်အီစိမ့်နေအောင် ဖြစ်နေရပါတယ်။
ပလပ် … ပလပ် … ပျွတ် .. အာ့ … ပျွတ် … ဟင့် … ရှလွတ်
အာ့ .. ဟင့် .. အဟင် .. အာ့ … ဦး … အင့် .. အမလေးးး …
ကျမတစ်ကိုယ်လုံးလည်း အဖျားတက်သလို တဖျဥ်းဖျဥ်း တဖျန်းဖျန်းနဲ့ အကြောများဆွဲကာ တုန်တက်နေရပါတယ်။ ကျမ အဖုတ်လေးကို သူ့လျှာနဲ့ ထိတွေ့ရုံနဲ့ ရင်လှိုက်ဖိုမောပန်းလောက်အောင် ခံစားနေရစေပါတယ်။
ဒါပေမယ့် ဒီလိုဖြစ်ပျက်ခံစားနေရတာကို မလိုလားမှုတွေမဖြစ်ပေါ်ဘဲ ကျေနပ်ကြည်နူးနေမိပါတယ်။ ပြီးတော့ ဒီအရသာတွေကိုလည်း တပ်မက်မှုတွေ တိုးနေမိပါတယ်။ ကျမအဖုတ်လေးကလည်း လှိုက်ကာယားပြီး အထိအတွေ့ကြမ်းကြမ်းများကို တောင့်တလာရပါတယ်။
ပလပ် … ရွှတ် … ဟင့် .. ရွှတ် … ဦး … ဟင့် … ပလပ် …. ပလပ် …. ပျွတ်
“ဦး … မရတော့ဘူး … လုပ်မှာဖြင့် လုပ်ပါတော့ …”
“ဘာလဲ … စောက်ပတ်က ယားနေပြီလား”
“ဟုတ်တယ် … ကျမ စောက်ပတ်လေးက ယားနေပြီ … ဆက်မလျက်ပါတော့နဲ့နော်”
“ဒါဆိုရင် ဦး .. မိန်းမလေးကို လိုးပေးရတော့မလား”
“အင်းကွာ … ဦးရဲ့မိန်းမကို လိုးတော့ကွာ …
ဦးရဲ့ လီးကြီးထည့်ပြီး ဒီမိန်းမကို လိုးပေးပါတော့နော်”
“ဟား ဟား … စောက်ပတ်ယားနေတဲ့ မိန်းမကို ဦးက လိုးပေးရမှာပေါ့ ..
ဦး လိုးသမျှ ခံမှာလား … မငြင်းရဘူးနော်”
“ခံမယ်ကွာ … ခံချင်လို့ ဦးခေါ်တိုင်း လာတွေ့နေရတာပေါ့ …
ဦး လိုးချင်သလောက်လိုး … ဦးရဲ့ မယားငယ်ပဲ … အကြိုက်တာလိုး … ခံပါ့မယ်နော်”
ကာမအဆိပ်များ တက်နေရပြီမို့ ကျမမှာ အပြည့်အဝခံစားသာယာချင်စိတ်တွေသာ ရှိပါတော့တယ်။ ဦးနိုင်ရဲ့ အလိုးကို ခံချင်နေတဲ့စိတ်က ကြီးစိုးနေခဲ့ပြီမို့ သူ့မျက်နှာကို မျှော်လင့်တောင့်တတဲ့ မျက်ဝန်းများနဲ့ကြည့်ရင်း တဏှာထန်ထန်စကားများကို လှိုင်လှိုင်ပြောကာ တောင်းဆိုနေမိပါတယ်။
ကျမဘက်က သူ့အကြိုက်ပြောကာ တောင်းဆိုတော့မှ ဦးနိုင်က ထလာပါတယ်။ ပြီးတော့ သူက ကုတင်ပေါ်တက်မလာဘဲ အောက်မှာပဲ မတ်တတ်ရပ်ကာ သူ့ပုဆိုးကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပါတယ်။
ထို့နောက် ကုတင်စောင်းမှာ ပက်လက်ကားကားလေးဖြစ်နေတဲ့ ကျမရဲ့ ပေါင်ကြားမှာ နေရာဝင်ယူလိုက်ပါတယ်။ တဆက်တည်း ကျမပေါင်နှစ်ဖက်ကို ရင်ဘတ်နားကပ်အောင် တွန်းတင်လိုက်ပါတယ်။
ကျမမှာတော့ ကုတင်စောင်းမှာ ဒူးမြောက် ပေါင်ကားပြီး အဖုတ်လေး ပင့်မြောက်ဖွင့်ဟလို့ သူ့လီးကြီး လိုးသွင်းလာမှာကို မျှော်လင့်တကြီး စောင့်ပေးနေမိပါတယ်။ ဦးနိုင်က အဖုတ်လေးထဲကို ချက်ချင်း လိုးမထည့်သေးဘဲ ကျမကို ကျေနပ်အားရနေတဲ့ မျက်နှာနဲ့ စိုက်ကြည့်နေပါတယ်။
ပြီးတော့ ကျမပါးပြင်လေးကို ပွတ်သပ်ရင်း မေးစေ့ကို သူ့လက်ကြီးနဲ့ ညှစ်ကိုင်လိုက်ပါတယ်။ အလိုးခံချင်လွန်းနေတဲ့ ကျမမျက်နှာကို အရသာခံကာ ကြည့်ရင်း မေးစေ့ကို အားပါပါလေး ဆွဲညှစ်နေခဲ့တာပါ။
ဦးနိုင်အတွက်ကတော့ သူ့အလိုးကို ခံချင်ရှာနေတဲ့ သူများမယားလေးရဲ့ ရမ္မက်ထန်ထန် အသနားခံနေပုံက အလွန်ကိုကျေနပ်အားရစေမှာ အမှန်ပါပဲ။ ကျမဟာ အိမ်ထောင်ရေးဖောက်ပြန်ကာ ဘာမဆိုသူ့အကြိုက်လိုက်လျောဖို့ အသင့်ရှိနေတဲ့အထိ သူစိတ်ကြိုက်ဖျက်စီပြီး ရယူထားနိုင်ခဲ့ပြီလေ။
ကျမမှာတော့ သူ့အပိုင်ပစ္စည်းတစ်ခုလို တင်တင်စီးစီးနဲ့ ပြုမူဆက်ဆံခံနေရတာကို ကျေနပ်ပြီး ပျော်ရွှင်နေမိပါတယ်။ ရမ္မက်အဆိပ်တွေ မခံနိုင်အောင် တက်နေပြီမို့ သူလုပ်သမျှဟာ ကျမအတွက် လက်ခံကျေနပ်စရာတွေချည်း ဖြစ်နေခဲ့ရပါတယ်။
“ငါ့မိန်းမလေး ပေါင်လေးဖြဲပြီး စောက်ပတ်က ပွစိပွစိနဲ့ တော်တော်ယားနေပြီပေါ့”
“ဟင့်”
“လီးဆာနေတဲ့ မိန်းမ …”
ဖပ် … အာ့ … ဟင့် …
ဦးနိုင်က ကျမမေးစေ့ကို ညှစ်ကိုင်ကာ ပျစ်ပျစ်နှစ်နှစ်ပြောနေရင်း ပါးပြင်လေးကို လက်ဖျားလေးနဲ့ သာသာလေး ရိုက်လိုက်ပါတယ်။
“ဟင့် … ဘာလို့ရိုက်တာလဲ”
“စောက်ပတ်ယားနေလို့ ရိုက်တာလေ”
“ဦးပဲ ယားအောင်လုပ်နေတာကိုး … ဟင့်”
“မင်း လီးဆာနေတဲ့မျက်နှာလေးက ငါ့စိတ်တွေ ထလာစေတယ် …
ငါ့မိန်းမကို ကောင်းအောင် ရိုက်ပေးတာပေါ့ … ကြိုက်လား … အခုလို လုပ်ခံရတာ”
“ဟင့် … ဦးမိန်းမပဲ … ဦးကို တစ်ကိုယ်လုံးပေးထားတဲ့ဟာကို …
ဦးကြိုက်ရင် ရိုက်ပေါ့ … ဟင့် … လိုးလည်းလိုးပေးနော်”
“လိုးမှာ … စတွေ့ကတည်းက လိုးချင်လို့ မင်းကို မရရအောင် လိုးပြီး ဖျက်စီးရတာလေ … လာမယ်”
ဖပ် … အာ့ … ဖြန်း … အား … ဦးရယ် …
ဖွပ် …. ဘွတ် …. အားးး … အာ့ …
ခပ်ကြမ်းကြမ်းအပြောခံ အဆက်ဆံခံနေရရင်းပင် ကျမအဖုတ်လေးက မနေနိုင်အောင် ဖြစ်နေရပါပြီ။ ဒါကြောင့်ပဲ သူပြောဆိုပြုမူသမျှဟာ မနှစ်မြို့စရာ မဖြစ်ဘဲ ကျေနပ်စရာချည်း ဖြစ်လို့နေရပါတယ်။
ဦးနိုင်က ပါးကိုခပ်သာသာလေး ရိုက်နေရာကနေ အားနည်းနည်းထည့်ပြီး ရိုက်လိုက်ပါတယ်။ တပြိုင်တည်းမှာပဲ အဖုတ်ဝကိုတေ့ထားတဲ့ သူ့လီးကြီးကို တစ်ချက်တည်းနဲ့ တဆုံးဆောင့်သွင်းပစ်လိုက်ပါတယ်။
အဖုတ်လေးက စောက်ရည်တွေရွှဲနစ်နေလို့ လီးကြီးဟာ တရှိန်ထိုးဝင်သွားခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အရှိန်နဲ့ ပစ်သွင်းဆောင့်ထည့်ခံလိုက်ရတာမို့ ကျမမှာ ရင်ဝအထိတက်ဆောင့်ခံလိုက်ရသလို အီစလန်ဝေသွားခဲ့ရပါတယ်။
သားအိမ်ထိပ်ကို အရှိန်နဲ့ ပစ်တိုက်ခံလိုက်ရလို့ ကျမမှာ အော်ဟစ်ညည်းညူနေရပါတယ်။ ဦးနိုင်ကတော့ ကျမဖြစ်ပျက်သွားပုံကို အောင်နိုင်သူပမာ ပြုံးကြည့်ရင်း သူ့လီးကို အဖျားနားထိဆွဲထုတ်ပြီး ဆက်တိုက်ဆောင့်လိုးလာပါတော့တယ်။
အင့် … ဖွပ် … အာ့ … ပလွပ် … ဘွတ် … အီးးး … ဦး … ထိတယ် …. အား … ဖွပ် … ဖေါင်း … အမလေး … အာ့ …
ကောင်းလား … ဟင် …
ဖွပ် … ဖေါင်း … ဖေါင်း … အင့် … ဘွတ် …
ကောင်းတယ် .. အာ့ … သေပြီ … ဟင့် …
�ကုတင်စောင်းမှာ ဖင်လေးတင်ပြီး ပက်လက်လှန် ပေါင်ကားခံပေးနေရတဲ့ကျမကို ဦးနိုင်က မတ်တတ်ရပ်ပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်းလိုးနေခဲ့ပါပြီ။ သူ့လီးကြီးနဲ့ အပေါ်ကနေ စိုက်ချလိုးသမျှကို ကျမမှာတော့ အလူးအလဲခံပေးရင်း ကျေနပ်နေမိပါတယ်။
ကျမခန္ဓာကိုယ်လေးဟာ မွေ့ရာထဲနစ်မြှုပ်သွားအောင် သူ့အားကြီးနဲ့ ဆောင့်ချလိုးနေခဲ့တာပါ။ ဒီလို သူကမတ်တတ်ရပ်ပြီးလိုးတာက ပိုအားပါပြီး ထိချက်တွေ ပြင်းလှပါတယ်။
ကျမမှာ အဖုတ်ထဲက စူးအောင့်မှုကို ရင်လေးကော့ကာ တုန်တက်ရင်း အဆတ်မပြတ်အော်ညည်းနေရပါတယ်။ မချိမဆံ့ ဖျပ်ဖျပ်လူးအောင် ခံနေရပေမယ့် သူ့လိုးချက်များကို တားဆီးချင်စိတ်မဖြစ်ဘဲ ပိုမိုတောင့်တလို့သာနေမိပါတယ်။
သူက ကျမပါးတွေကို ညှစ်ပြီးလိုးသလို၊ ပခုံးတွေကို ခပ်တင်းတင်းဆွဲပြီး လိုးပါသေးတယ်။ ပြီးတော့ ကျမရင်သားတွေကိုလည်း အင်္ကျီပေါ်ကပင် ဆုပ်ကိုင်ဖျစ်ညှစ်တတ်ပါသေးတယ်။
ဖွပ် … ဖေါင်း … ဖေါင်း … အာ့ … ဖေါင်း … ဟင့် …
ဘွတ် … ဒုက် … အား …. ဖပ် … ဖပ် … ဖေါင်း … အာ့ … သေပြီ … ဟင့် …
“လီး … သေပါလား … ငါလိုးမ … အလိုးခံချင်လို့ ငါ့မယားငယ် လုပ်နေတာမဟုတ်လား … အင့် … ခံစမ်း …
လိုးမယ် .. စတွေ့ကတည်းက လိုးချင်နေတာ … အင့် … လိုးချင်လို့ မယားငယ်လုပ်ထားတာ .. အင့် .. ခံစမ်း ..
မင်း ယောက်ျား ငါ လိုးတာ ကောင်းတယ်မဟုတ်လား … ဟင် … ကောင်းရဲ့လား”
“ကောင်း … ကောင်းတယ် … မိန်းမကို လိုး … အား … လိုးကွာ … ဟင့် …
စပတ်ယားပြီး လင်ငယ်နေတဲ့ ကျမကို … လိုး … အာ့ … ထိတယ် … ဟင်း … ဟင်း … ကောင်းတယ် … အား … ဦး ….”
ဖေါင်း … အင့်ဟာ .. ငါလိုးမ … ဖြန်း …. အား … ဖေါင်း .. ဖေါင်း … အ … ထိတယ် … ဖပ် … ဖပ် … ဖေါင်း … အီးးး …
ဗြွတ် …. အား … ဖြန်း .. ဖြန်း … ဖြန်း … ဘွတ် … အမ ….. လေးးး
ကျမကို ကစားစရာအရုပ်လေးတစ်ရုပ်လို သဘောထားပြီး စိတ်ရှိသလို ပြောဆိုကိုင်တွယ်ရုံသာမက ပါးပြင်လေးကိုပါ ခပ်ဆတ်ဆတ်ရိုက်ရင်း လိုးနေခဲ့ပါတယ်။ ကျမမှာတော့ သူစိတ်ထင်တိုင်း ဆက်ဆံသမျှကို မချိမဆံ့ခံပေးရင်း အသိစိတ်တွေလွတ်နေမိပါတယ်။
ကာမအဆိပ်တွေတက်နေပြီမို့ သူလုပ်သမျှ၊ ဆဲဆိုပြောသမျှနဲ့ မညှာမတာဆောင့်လိုးသမျှတွေဟာ ကျမကို အရသာရှိစေဖို့သာဖြစ်နေရပါတယ်။ ကျမခန္ဓာကိုယ်နဲ့ အဖုတ်လေးကလည်း သူကြမ်းသမျှကို ခံယူပေးနေရင်းပင် မရောင့်ရဲနိုင်လောက်အောင် ဖြစ်နေရပါတယ်။
ဒါကြောင့်ပဲ တတွတ်တွတ်ရေရွတ်တောင်းဆိုညည်းနေမိရင်း တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ဖြစ်ပေါ်နေတဲ့ ထိတွေ့ရိုက်ခတ်မှုများအပေါ် လွင့်မျောယစ်မူးနေမိပါတယ်။ နောက်ဆုံး သူက အပေါ်ကနေ နင်းကန်ဆောင့်လိုးရင်း ကျမပါးကို ခပ်ဆတ်ဆတ်လေး သုံးချက်ဆင့်ရိုက်လိုက်ချိန်မှာ ကျမတစ်ကိုယ်လုံး လွင့်စင်မြောက်တက်သွားသလို ခံစားလိုက်ရပါတယ်။
ကျမ ပခုံးကို ဆွဲကာလိုးနေတဲ့ ဦးနိုင်လက်များကို အတင်းဆုပ်ကိုင်လို့ ပေါင်းကား ဒူးကွေးထားတာကနေ သူ့ခါးကို လွတ်ထွက်မသွားအောင် ခြေထောက်တွေနဲ့ အတင်းညှပ်ဆွဲထားမိပါတယ်။ လည်ပင်းကြောများထောင်အောင် မချိမဆံ့အော်ညည်းတုန်ယင်ရင်း ကာမအထွဋ်အထိပ်ခံစားမှုများကို တနင့်တပိုးခံစားနေရပါတော့တယ်။
အကြောအချဥ်များ အီစိမ့်ကျဥ်တက်နေအောင် ခံစားယစ်မူးနေချိန်မှာ ဦးနိုင်က ဆက်မလိုးဘဲ လီးကြီးကို ထည့်စိမ်ထားပြီး သာသာလေး ဖိကြိတ်ပေးနေပါတယ်။ သူ့လီးကြီးက ဖိကြိတ်နှဲ့လေ ကျမမှာ ကျဥ်တက်အီစိမ့်ပြီး အရသာရှိလေပါပဲ။
ဒီလို ကာမခံစားမှုနယ်ပယ်ထဲ မျောလွင့်ယစ်မူးနေချိန်မှာ ဦးနိုင်က ကျမမေးစေ့ကို တင်းတင်းညှပ်ကိုင်လို့ နှုတ်ခမ်းချင်းတေ့ကာ နမ်းရှိုက်လာပါတယ်။ သူက ကျမနှုတ်ခမ်းများကို ငုံလို့ နမ်းရှိုက်ရုံသာမကဘဲ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကို စုပ်ယူရင်း လျှာနဲ့တို့ထိကာ ကစားပေးနေပါသေးတယ်။
ကာမအရသာများကြား နစ်မျောမူးယစ်နေမိတဲ့ ကျမဟာ သူ့နှုတ်ခမ်းများကို မရှောင်လွှဲနိုင်ဘဲ အလိုလို တုံ့ပြန်ပေးနေမိပါတယ်။ သူ နမ်းစုပ်လျက်သမျှကို အလိုက်သင့်ခံယူရင်း သူ့နှုတ်ခမ်းထူထူကို ပြန်လည်လို့ စုပ်ယူပေးနေဖြစ်ပါတယ်။
တကယ်တော့ ကျမဟာ နှုတ်ခမ်းချင်း နမ်းစုပ်တာကို သဘောမကျပါဘူး။ အရင်က ဦးနိုင်နမ်းရှိုက်ဖို့ ကြိုးစားတိုင်း ကျမ ရှောင်လွှဲမိပါတယ်။
ဦးနိုင်နဲ့ ဖောက်ပြန်မိတဲ့အခါမှာ သူ့လီးညိုညိုကြီးကို မရွံမရှာ လျက်စုပ်ပြီး လီရည်ကြည်တွေကို မျိုချပေးတတ်လာပါတယ်။ ဒါပေမယ့်လည်း နှုတ်ခမ်းချင်းတေ့လို့ နမ်းစုပ်ရမှာမျိုးတော့ စိတ်ထဲတစ်မျိုးဖြစ်ကာ မလုပ်ပေးဖြစ်ပါဘူး။
ဒါပေမယ့် အခုလို ကာမအရသာများ တရှိန်ရှိန်ယစ်မူးနေရချိန်မှာ နှုတ်ခမ်းချင်း ထိတွေ့စုပ်ယူရတာကို ကျေနပ်နေမိပါတယ်။ တစ်ကိုယ်လုံးနွေးထွေးအီစိမ့်နေချိန်မှာ သူ့လီးကြီးနဲ့ ဖိကြိတ်ပေးတာကို ခံစားရင်း အပြန်အလှန်နမ်းစုပ်နေရတာဟာ ကျမအတွက် ဘာနဲ့မှမလဲနိုင်တဲ့ စည်းစိမ်တစ်မျိုး ဖြစ်နေခဲ့ရပါတယ်။
ဒါကြောင့်ပဲ သူ့ကိုယ်လုံးကြီးကို သိုင်းဖက်ရင်း တပ်မက်ပြင်းပြတဲ့ အနမ်းများကို တုံ့ပြန်ပေးနေဖြစ်ပါတယ်။ သူက နှုတ်ခမ်းချင်း ခွာလိုက်ချိန်မှာလည်း သူ့ပါးပြင်၊ လည်ပင်းနဲ့ ပခုံးသားမားမာကြီးများကို အာသာပြင်းပြင်းနဲ့ အနမ်းများဆက်တိုက်ပေးနေမိပါတယ်။
ကျမရဲ့ နမ်းရှိုက်ပေးနေမှုဟာ နှလုံးသားက မွေးဖွားပေးတဲ့ ချစ်ခြင်းမျိုးမဟုတ်ပေမယ့် ရမ္မက်ကြောင့် ဖြစ်တည်လာတဲ့ စွဲလမ်းတပ်မက်ခြင်းကို ဖော်ပြနေခဲ့တာပါပဲ။ ထိုတပ်မက်ခြင်းတွေကပဲ သူ့အပေါ် နှစ်လိုကြင်နာစိတ်တွေ မွေးဖွားလာရကာ ကာမနွံထဲက ရုန်းမထွက်နိုင် ဖြစ်နေခဲ့ရပါတယ်။
“ယဥ်အေး .. အချစ်လေး … ကောင်းရဲ့လား”
“အရမ်းကောင်းတယ် ဦးရယ်၊ ဦးလိုးတာက အသဲအူတွေပြတ်မတတ်ပဲ။
အရမ်းလည်း ကြမ်းတယ်။ ဒါပေမယ့် ကောင်းလည်းကောင်းတယ်။
ဦးက ကျမကို ရူးအောင်လုပ်နေတာပဲ”
“ယဥ်အေးကို ဦးကချစ်လို့ ကောင်းအောင် လိုးပေးတာပေါ့ …
ယဥ်အေးကရော ဦးကို ချစ်ရဲ့လား”
“ဟင့် … �”
ဦးနိုင်က ချစ်လားလို့မေးလာတော့ ကျမ ရှက်ကာ မဝံ့မရဲဖြစ်နေမိတယ်။ ကျမ ဘယ်လိုပြန်ဖြေရမှန်းမသိခင်မှာပဲ သူက အဖုတ်ထဲ ထည့်စိမ်ထားတဲ့ လီးကြီးကို ဖိကြိတ်ပြီး လှုပ်ရှားပေးလိုက်ပါတယ်။
“ပြောလေ … ဦးကို ချစ်ရဲ့လားလို့”
“အာ့ … ဟင့် … ဟင့် … ချစ်တာပေါ့ ဦးရယ်။ ကျမကို အကောင်းဆုံးအရသာတွေပေးတဲ့ ဦးကို ချစ်တယ်ကွာ …
ဦးလုပ်ပေးတာအားလုံးကို … ကြိုက်လည်း ကြိုက်တယ် …”
ဦးနိုင်က မေးရင်း သူ့ဖင်ကို လှုပ်ကာ လီးကြီးနဲ့ ဖိကြိတ်ပေးနေတော့ ကျမမှာ တဖျိုးဖျိုး၊ တဖျဥ်းဖျဥ်းနဲ့ ဖြစ်သွားရပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ သူ့အကြိုက် ချစ်စကားလေးတွေကို အမြန်ထုတ်ပြောလိုက်မိပါတယ်။
“ဒါဆို ဒီနေ့ ဦး လိုးသမျှ ခံရမယ်နော်”
“ခံမှာပေါ့ … ဦးရဲ့ မိန်းမလေးဖြစ်နေပြီပဲ။ ဦး အကြိုက်လိုးသမျှ ခံပေးမှာပေါ့ …
အခုလည်း ဦး မပြီးသေးဘူး မဟုတ်လား … ယဥ်အေးကို ဆက်လိုးလေ”
“ဦးက အရမ်းကြမ်းသွားတော့ မင်း ပင်ပန်းနေမှာစိုးလို့ …
ဦး ကြမ်းတာကို မကြိုက်ဘဲနေမှာစိုးတာလေ … အဲဒါကြောင့် ခဏနားနေတာ”
“ဦးရယ်၊ ဦးရဲ့မိန်းမလေးပါဆို။ ယောက်ျားစိတ်ကြိုက်လိုးတာကို ဘာပြောရမှာလဲ … လိုးပေါ့ …
ဟွန့် … နားတယ်တာပြောတယ် .. အခု ဦးလီးကြီးက ကျမအထဲမှာ ဖိကြိတ်ပေးနေတော့ တစ်ကိုယ်လုံး အီစိမ့်နေတာပဲ …
ဟော့ဒီယောက်ျားကြီး ကြမ်းရင်လည်း ဒီကမိန်းမက ကျေကျေနပ်နပ် ခံပေးမှာပါနော် … သိပြီလား …. ရွှတ်”
ပြောရင်းနဲ့ ကျမဟာ ဦးနိုင်ရဲ့ ပါးပြင်ကို နမ်းပေးလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ဦးနိုင်ရဲ့မျက်နှာကို ဆွဲယူပြီး နှုတ်ခမ်းထူထူကြီးကို စုပ်ယူနမ်းရှိုက်ပေးနေမိပါတယ်။
ကျမဟာ တဏှာစိတ်တွေ မိုးထိမြင့်မားနေချိန်မှာ ချစ်တယ်ဆိုတဲ့စကားကို လွယ်လွယ်ပြောနိုင်နေပါပြီ။ ဒီလိုပြောလိုက်ရတာကိုလည်း ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားနေမိပြန်ပါတယ်။
ဒါကြောင့်ပဲ သူ့အပေါ်မှာ ကျမရဲ့ ရင်ခုန်စွဲလမ်းခြင်းများနဲ့ တပ်မက်ကြင်နာခြင်းများကို အနမ်းများနဲ့ တုံ့ပြန်ဖော်ပြပေးလိုက်မိတာပါ။ ဒီလိုတန်ဖိုးမဲ့လွန်းတဲ့ ပြောဆိုပြုမူပုံတွေဟာ ကျမကိုယ်ကျမ မိန်းမပျက်ဖြစ်နေပြီဆိုတာ သိနေပေမယ့် ပျော်ရွှင်ကျေနပ်နေမိရပြန်ပါတယ်။
ပျွတ် … ပလွပ် … ပျွတ် … ပျွတ် …
“အား … ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ မိန်းမရာ …
ထ … ဦးကို ကုတင်စောင်းမှာပဲ ဝပ်ပြီး ဖင်ကုန်းပေး … ဦး နောက်ကနေ ဆောင့်လိုးချင်နေပြီ”
“အွန်း … ဟုတ်ကဲ့ရှင့် … ဦးအကြိုက် လိုးရအောင် ကုန်းပေးမယ်နော်”
တပ်မက်ပြင်းပြတဲ့ ကျမရဲ့တုံ့ပြန်ပုံတွေကြောင့် ဦးနိုင်လည်း စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ပါဘူး။ ကျမလည်း သူပြောသလို အားတင်းကာ အမြန်ထလို့ ကုတင်စောင်းမှာပဲ ထဘီကို ခါးအထိဆွဲလှန်ကာ လေးဘက်ကုန်းပေးလိုက်ပါတယ်။
သူက ကုတင်အောက်မှာပဲ မတ်တတ်ရပ်နေတာဆိုတော့ ကျမက ဒူးထောက်ပြီး ကုန်းပေးတဲ့အခါမှာ အဆင်မပြေပါဘူး။ ဒီတော့ သူပြင်ပေးတဲ့အတိုင်း သူ့လီးနဲ့ တတန်းတည်းကျအောင် ပေါင်လေးတွေကို ကားပြီး ဖင်ကို ခပ်ဝပ်ဝပ်လေး ပြင်ကုန်းပေးရပါတယ်။
ကျမဖြစ်နေပုံက မွေ့ရာပေါ်မှာ ရင်ဘတ်လေး ဖိကပ်ပြီး လေးဘက်ကားကားလေး ဖင်လေးဝပ်ကာ ကုန်းပေးထားရတာပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ ခွေးမလေး ဝပ်အိပ်နေသလို ကုတင်စောင်းမှာ ဖင်လေးပစ်လို့ ဝပ်ဆင်းပေးထားရပါတယ်။
ဒီလိုနေပေးရတာကို အခြားအချိန်ဆိုရင်တော့ အရမ်းရှက်မိမှာပါ။ အခုတော့ ရှက်စိတ်ထက် ရင်ဖိုနေမိပါတယ်။ ဒီလို ရင်ဖိုစရာတွေ ကြံဖန်တောင်းဆိုသမျှကို ကျမမှာ လိုက်လျောပေးရင်းပဲ အကောင်းဆုံးခံစားမှုတွေ ဖြစ်ရပါတယ်။
အခုလည်း ဦးနိုင်က လိုးကောင်းအောင် ပြင်ပေးတဲ့အတိုင်း ခါးကိုခွက်၊ ဖင်လုံးလုံးလေးကို ကောက်လို့ ဝပ်ပြီးကုန်းပေးထားရပါပြီ။ သူကတော့ ထဘီလှန်တင်ပေးထားတဲ့ ကျမ ဖင်သားပြောင်ပြောင်ကို ပွတ်သပ်ရင်း …
ဖြန်း …. အား … ဖြန်း … အာ့ .. ဟင့် … ဦး …..
“စတွေ့ကတည်းက မင်းဖင်အိုး ဝိုင်းဝိုင်းကိုကြည့်ပြီး ထဘီလှန် … တီးပစ်ချင်ခဲ့တာ …
အခုတော့ ငါ့မယားလေး ဖြစ်နေပြီပေါ့ … ဟုတ်လား”
“ဟုတ် … ကျမက ဦးရဲ့ မယားလေးလေ … ဘာလို့ရိုက်တာလဲလို့ … ဟင့်”
“ငါ့မိန်းမမို့ အမှတ်အသားပေးတာလေ … ဖင်တွေက တောင့်လိုက်တာ … အင့်ဟာ …”
ဖြန်း … အိ … ဟင့် … ဟင့် …
ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ဖင်ကို အားပါပါလေး အရိုက်ခံလိုက်ရတဲ့အခါမှာ ကျမမှာ အံကြိတ်တင်းခံပေးထားတဲ့ကြားက ဖင်လေးတုန်ခါပြီး ညည်းသံလေး ထွက်သွားရပါတယ်။ ဖြန်းခနဲမြည်အောင် ဖင်အရိုက်ခံလိုက်ရတာနဲ့ ကျမအဖုတ်လေးက ကျဥ်တက်ပြီး တဆစ်ဆစ်နဲ့ ယားယံလာခဲ့ပါတယ်။
“ရိုက်ပါ … မိန်းမကို လုပ်ချင်သလို လုပ်နေတာပဲ … ဟင့် …
ပါးရိုက် လိုးခဲ့ပြီးတော့ အခု ဖင်ရိုက်ခံနေရပြန်ပြီ …”
“ဘာလဲ … ဦး လုပ်ပေးတာ မကြိုက်ဘူးလား”
“ကြိုက်တယ် … ဦး မိန်းမလေးက ဦးလုပ်သမျှ ကြိုက်ပါတယ် …
ရိုက်ကွာ .. ကျမဖင်အိုးကို ကြိုက်တယ်ဆို … အခု ဦးလုပ်ချင်သလို လုပ်တော့ …”
“အား … အရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းတယ်ကွာ … ငါ့လိုးမ … စောက်ပတ်ယားမလေး … လိုးမယ် … လာထား …”
အင့် .. ဖြန်း … အား … အင့် … ဘွတ် … အာ့ … ဟာ့ ဟာ့ … ဘွတ် … အီးးးး … ဖြန်း … အာ့ …
ဦးနိုင်ကတော့ သူရိုက်လိုက်တိုင်း ရှေ့မှာ ဝပ်ပြီးတုန်ခါနေတဲ့ ကျမဖင်အိုးကို ကြည့်ကာ ခါးကိုဆွဲလို့ လီးကို အဖုတ်ထဲ သွပ်ထည့်လာပါတယ်။ ကျမမှာတော့ လီးကြီးက ပွတ်တိုက်တိုးဝင်လာတာကို အသဲတအေးအေးနဲ့ ခံစားနေချိန်မှာ ဖင်ကို ခပ်ပြင်းပြင်းအရိုက်ခံလိုက်ရတော့ အီးခနဲအော်ညည်းရပါတော့တယ်။
အဖုတ်ထဲက ပြည့်ကျပ်စီးပိုင်နေတဲ့ လီးကြီးရဲ့အထိအတွေ့နဲ့အတူ တင်ပါးပြောင်ပြောင်ပေါ်က စပ်ဖျဥ်းဖျဥ်းနာကျင်မှုကို တပြိုင်တည်း ခံစားနေရပါတယ်။ ဒါကပဲ ကျမကို ရင်ပိုခုန်ရသလို ခံစားလို့လည်း ပိုကောင်းနေရပါတယ်။
ဒါကြောင့်ပဲ အကုန်းမပျက်စေဘဲ အံကြိတ်တင်းခံပေးနေခဲ့ပါတယ်။ ဦးနိုင်ကတော့ ကျမ ခါးအခြေကို မြဲမြဲဆုပ်ကိုင်လို့ သူ့လီးကြီးကို ပစ်ကာပစ်ကာနဲ့ ဆောင့်ထည့်ကာ လိုးလာခဲ့ပါပြီ။
ဒီကြားထဲ တစ်ချက် တစ်ချက်မှာ ကျမ တင်ပါးတွေကို ဖြန်းခနဲမြည်အောင် ရိုက်တတ်ပါသေးတယ်။ ကျမမှာ သူ့လီးကြီးက အရှိန်နဲ့ပစ်ဝင် တိုးတိုက်သမျှကို ဖင်လေးတဆတ်ဆတ်တုန်ခါရမ်းလို့ အလိုးခံပေးနေရပါပြီ။
ကျမအဖုတ်လေးနဲ့ ဖင်သားများပေါ်က နာကျင်ခံခက်မှုများကပဲ ကျမကို ရမ္မက်မီးတွေ ပိုတောက်လောင်နေစေရပါတယ်။ ထိမိပြင်းထန်လွန်းတဲ့ ဝေဒနာတွေကပဲ စိတ်ကျေနပ်မှုတွေ ဖြစ်ပေါ်လာစေရပါတယ်။
ဖွပ် … ဖေါင်း … ဖေါင်း … အာ့ .. ဖြန်း … အား …
ဖေါင်း … ဖေါင်း … ဖေါင်း … အွတ် … ဖြန်း … ဖြန်း … အီးးးး …
“အင့် … အင့် … ငါလိုးမ လိုးကောင်းလိုက်တာ … အင့် …
ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့ ကလေးနှစ်ယောက်မွေးထားတဲ့ စောက်ပတ်လေး … အင့် … စီးနေတာပဲ …
ငါ့လိုးမ … အင့် … အား … ကောင်းလိုက်တာ … ဖင်ကို တုန်နေတာပဲ … အင့် …
ကောင်းလား … လင်ငယ် အလိုးခံရတာ ကောင်းရဲ့လား … ဟင် … ငါလိုးမ … လင်ငယ့်လီးကို ကြိုက်နေတယ်ပေါ့ …”
ဖေါင်း … အာ့ .. အင့်ဟာ … ဖြန်း … အာ့ …
ဖေါင်း … ဖေါင်း … အွတ် … ဖြန်း … ဖြန်း …
“အာ့ … ကောင်း … ကောင်းတယ် … အား … လိုး … အာ့ …”
ဦးနိုင်က ရမ္မက်စိတ်ရိုင်းတွေနဲ့ နင်းကန် ကျုံးဆော်သမျှကို ကျမမှာ ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကို ခံပေးနေရပါပြီ။ အခန်းထဲမှာလည်း ဦးနိုင်ရဲ့ဆဲဆိုမာန်သွင်းသံတွေ၊ အသားချင်းရိုက်ခတ်သံတွေ၊ ကျမရဲ့မချိမဆံ့အော်ညည်းသံတွေနဲ့ ဆူညံနေခဲ့ပါပြီ။
ဒါပေမယ့် လုံခြုံစိတ်ချရတဲ့နေရာဆိုတဲ့ အသိကြောင့် ကျမလည်း နာကျင်ခံခက်သမျှနဲ့ တောင့်တဖြစ်ပေါ်သမျှကို မထိန်းချုပ်ဘဲ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ခံစားနမိပါတယ်။ ဒီလိုကျမဘက်က သူလုပ်သမျှကို အသာငမ်းငမ်းဖြင့် လိုက်ပါခံယူပေးနေတော့ သူလည်း ကျမကို မငဲ့ကွက်တော့ဘဲ စိတ်ရှိသလို ကောင်းကောင်းသမနေခဲ့ပါပြီ။
ကျမခါးကို တင်းတင်းဆွဲကာ နောက်လက်တစ်ဖက်နဲ့ တင်ပါးကို ဆုပ်ကိုင်ဖျစ်ညှစ်ပြီး တဖြန်းဖြန်းနဲ့ ရိုက်နှက်လိုးနေခဲ့တာပါ။ တင်ပါးနှစ်ဖက်လုံး စပ်ဖျဥ်းဖျဥ်းဖြစ်နေရသလို အဖုတ်လေးကလည်း မီးပွင့်မတတ် ဆောင့်လိုးခံနေရလို့ စူးအောင့်ထူပူနေရရှာပါတယ်။
သာမာန်အချိန်ဆိုရင် သူ့ရဲ့ကြမ်းတမ်းမှုတွေကို ကျမခန္ဓာကိုယ်လေးက ခံနိုင်ရည်ရှိမှာ မဟုတ်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ရမ္မက်မီးများ တောက်လောင်ခံနေရချိန်မှာမို့ သူကြမ်းသမျှကို အံကြိတ်တင်းခံလို့ မဝနိုင်အောင် ဖြစ်နေရပါတယ်။
ဒါကြောင့်ပဲ ကြမ်းတမ်းပက်စက်တဲ့ သူ့အပြုအမူနဲ့ လိုးချက်တွေအောက်မှာပဲ အလူးအလဲလှိမ့်ပိတ်ခံနေရင်း ကျမလည်း အသိတွေကင်းလွတ်လာရပါတယ်။ တစ်ကိုယ်လုံးလည်း တဖျဥ်းဖျဥ်းနဲ့ ကျဥ်တက်အီစိမ့်နေရကာ ထိခတ်နာကျင်ရတာတွေကို သာယာတပ်မက်တဲ့ စိတ်တွေသာ ရှိရပါတော့တယ်။
ဒီလို ခံစားမှုနောက်လိုက်ပါပြီး အသိတွေကင်းလွတ်နေချိန်မှာပဲ သူက ဖွာလန်ကျဲနေတဲ့ ကျမဆံပင်တွေကို စုကိုင်လာပါတယ်။ ပြီးတော့ ခါးလောက်ရှိတဲ့ ကျမဆံပင်ရှည်တွေကို အလယ်ကနေစုကိုင်ပြီး အနောက်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ဆွဲလိုက်ပါတယ်။
ကျမမှာ မွေ့ရာပေါ် ခေါင်းလေးဝပ်ထားရာကနေ ဦးရေပြားက ဆုတ်ပြဲမတတ်နာကျင်လွန်းလို့ မချိမဆံ့အော်ညည်းရင်း ခေါင်းလေးနောက်လန်လို့ ပါသွားရပါတယ်။ နာလွန်းလို့ လက်ထောက်ကုန်းထဖို့ ပြင်လိုက်မိတယ်။
ဒါပေမယ့် ဦးနိုင်က ကျမကျောကို မွေ့ရာမှာ ကပ်နေအောင် အပေါ်က ဖိတွန်းထားလိုက်ပါတယ်။ ဒီတော့ကျမမှာ မွေ့ရာပေါ်ရင်ဘတ်လေး ပိကပ်၊ လည်ပင်းမော့၊ ခေါင်းလေးနောက်လှန်ကာ ဖင်လုံးပြောင်ပြောင်လေး ဝပ်ကုန်းလို့ လိုးသမျှကို ဆက်ခံပေးနေရပါတယ်။
သူကလည်း ကျမဆံပင်တွေကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ပြီး မညှာမတာ ဆောင့်ဆွဲလို့ အလိုးတွေကလည်း ကြမ်းသထက် ကြမ်းလာရပါတယ်။ ကျမမှာလည်း နာကျင်ခံခက်လွန်းတာကြောင့် မျက်ရည်များစိမ့်ထွက်လာရပြီး လည်ပင်းကြောများထောင်ကာ မချိမဆံ့ညည်းသံခပ်အစ်အစ်သာ ထွက်ပေါ်နိုင်ပါတော့တယ်။
ဦးရေပြားက နာကျင်မှုနဲ့အတူ အနေခက်လှတဲ့ ပုံစံလေးနဲ့ပဲ သူလိုးသမျှကို ကြိတ်မှိတ်တင်းခံပေးရင်း တစ်ကိုယ်လုံး တုန်တက်နေရပါတယ်။ အခံရခက်လွန်းတဲ့ အခြေအနေမှာပင် ကြက်သီးများ တဖျန်းဖျန်းထအောင် ကာမအဆိပ်များ တက်နေခဲ့ရပါတယ်။
ဖြန်း … ဖေါင်း … ဖေါင်း … အင့် … ဖြန်း … အာ့ …
“အင့် … ငါလိုးမ … အင့် … အင့်ဟာ … ခံစမ်း …
အရမ်းမိုက်တဲ့ ကိုယ်လုံးလေး … ပြုတ်ထွက်ကုန်အောင် လိုးချင်တာ … ခံစမ်း … အင့် …
ယားနေတဲ့စောက်ပတ် … လီးကြိုက်မ … ခံထား … ငါလိုးမ … စောက်ပတ်ယားမ …”
အာ့ … အု့ … … အာ့ … အား …. …
ဖင်လေးကုန်းကာ ကော့လန်ပြီး ခံပေးနေရတဲ့ ကျမကို ဦးနိုင်က ဆံပင်တွေ ဆောင့်ဆွဲပြီး ဖင်တဖြန်းဖြန်း ရိုက်ကာ ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းကို လိုးနေခဲ့တာပါ။ သူ့အပိုင် အလိုးခံမယားငယ်ဖြစ်နေရတဲ့ကျမကို ကြမ်းတမ်းပက်စက်တဲ့ စကားများလှိုင်လှိုင်ပြောရင်း ကျေနပ်အားရနေတော့မှာပါ။
ကျမမှာလည်း ကြမ်းတမ်းထိရှတဲ့ အလိုးအဆောင့်များအပေါ်မှာသာ မျောလွင့်နေမိရင်း တဆတ်ဆတ်တုန်ခါလို့ ကာမကောင်းခြင်းတွေ အီစိမ့်နေအောင် ရရှိနေပါတော့တယ်။ သူ့ချုပ်ထိန်းဖမ်းဆွဲထားတဲ့အောက်မှာပဲ ခေါင်းလေးလှန်၊ မျက်လုံးလေးများလန်တက်ကာ ပါးစပ်လေး ဟပြီး မပီမသညည်းသံလေးများထွက်ပေါ်လို့ အဆုံးစွန်ကာမနယ်ထဲ ရောက်ရှိသွားခဲ့ရပါတယ်။
နာကျင်ခံခက်လွန်းတဲ့အခြေအနေနဲ့ပဲ ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်နဲ့ တဆတ်ဆတ်တုန်ခါလို့ မချိမဆံအော်ညည်းရင်း ဦးနိုင်ရဲ့ အလိုးကြမ်းကြမ်းတွေကို ဆက်ခံပေးနေရပါတယ်။ လူမှာလည်း ထူပူအီစိမ့်ပြီး အသိတွေလွတ်ကာ မေ့မျောသလို ဖြစ်နေရပါတယ်။
သူက လိုးရင်း ဆံပင်တွေကို အတင်းဆောင့်ဆွဲထားတော့ ကျမမှာ တဖြည်းဖြည်း အနောက်ဘက် ကော့ကာပါလာရပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ကျမခြေထောက်တွေက ကုတင်အောက်ကို တရွေ့ရွေ့နဲ့ လျောကျလာရပါတယ်။
ဒါကြောင့် ကျမဟာ ကုတင်ပေါ်ကို ကိုယ်တစ်ပိုင်းတင်ပြီး ကုန်းလျက်မှောက်အိပ်ကာ ဆက်အလိုးခံပေးနေရပါတယ်။ ဦးနိုင်ကတော့ ကျမဆံပင်တွေကို အရင်းကနေ စုကိုင်ပြီး ပခုံးကိုဖိချုပ်ကာ ခပ်သွက်သွက်ကို လိုးနေခဲ့ပါတယ်။
“အင့် … ခံစမ်း … ငါ့မိန်းမဆိုရင် ဒီလိုခံထား .. အင့် …
အား … ကောင်းလိုက်တာ ငါလိုးမ ယဥ်အေးရာ …
အား … ငါပြီးတော့မယ် … ငါ့သုတ်ရည်တွေ မင်းစောက်ပတ်ထဲ ထည့်ပြီး ပြီးရတာ များပြီ …
ဒီတစ်ခါ … လာထား … အောက်ဆင်းပြီး … ထိုင်ပေး … လုပ် … မြန်မြန် …”
အား … ဦး … အာ့ .. ဟင့် ဟင့် ..
ဦးနိုင်က ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ဆံပင်တွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆွဲပြီး ကျမကို ဆွဲမလိုက်ပါတယ်။ ကျမမှာ သူလိုးနေတာကို ထူပူအသိမဲ့ကာ ငြိမ်ခံနေရရင်း ဦးရေပြားက မခံနိုင်အောင် နာလွန်းမှ လန့်ဖျပ်ကာ အသိဝင်ရပါတော့တယ်။
ဒါပေမယ့် သူက ဆံပင်တွေကို စုကိုင်ထားလို့ ရုန်းလို့လည်း မရပါဘူး။ ဒါကြောင့် သူဆွဲချတဲ့အတိုင်း နာနာကျင်ကျင် ငိုညည်းရင်းပဲ ပါလာရပြီး ကြမ်းပြင်လေးပေါ်မှာ ပုံ့ပုံ့လေး အမြန် ထိုင်ချလိုက်ရပါတယ်။
“ဟထား … ပါးစပ် … အား … လှလိုက်တာ ယဥ်အေးရယ် …
ဖီးလ်ပဲ … အာ့ … အား … လှလိုက်တဲ့ နှုတ်ခမ်းလေး .. အာ့ ..”
ကျမမှာ ဦးနိုင်နေရာချသလို နွမ်းနွမ်းနယ်နယ်လေး ထိုင်နေရပေမယ့်လည်း အသိကောင်းကောင်းမကပ်နိုင်သေးပါဘူး။ သူက ကျမဆံပင်တွေကို ဆွဲပြီး မျက်နှာကို မော့နေစေပါတယ်။
ပြီးတော့ အရည်တွေ ရွှဲစိုပြောင်လက်နေတဲ့ သူ့လီးထိပ်ပြူးပြူးကြီးနဲ့ ကျမနှုတ်ခမ်းများကို တို့ထိထိုးပွတ်ကာ ပါးစပ်ကို ဟခိုင်းနေပါတယ်။ ကျမလည်း ယောင်နနလေးနဲ့ပဲ ပါးစပ်လေးကို ဟပေးထားလိုက်ရပါတယ်။
ဦးနိုင် ပြောတဲ့အတိုင်း လုပ်ပေးနေရပေမယ့် သူဘာလုပ်ချင်မှန်း ကျမ မခန့်မှန်းနိုင်ပါ။ ရမ္မက်အဆီတွေပြန်နေတဲ့ သူ့မျက်နှာနဲ့ ဟန်ပန်ကိုကြည့်ပြီး သူပြီးတော့မယ်ဆိုတာတော့ သိနေပါတယ်။
ဒါကို မပြီးနိုင်သေးဘဲ ကျမနှုတ်ခမ်းဝမှာ လီးလာတေ့ထားပြန်ပါတယ်။ လိုးနေရင်း လီးစုပ်ခံချင်သေးလို့ပဲ ထင်လိုက်ပါတယ်။
ကျမရဲ့အဖုတ်ထဲက လောလောလတ်လတ် ဆွဲထုတ်ထားတဲ့ စောက်ရည်တရွှဲရွှဲ လီးကြီးမို့ နည်းနည်းတွန့်သွားမိတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီအချိန်မှာ ရွံဖို့ထက် ဦးနိုင်ကို ပြီးစေချင်ပါပြီ။
ဦးနိုင်ဆန္ဒရှိသမျှ လိုက်လျောဖြည့်ဆည်းရမှာက သူမ ဝတ္တရားပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ ကျမနှုတ်ခမ်းဝမှာ ကပ်ပြီး ကိုယ့်ဟာကိုယ် ဂွင်းတိုက်နေတဲ့ သူ့လီးထိပ်ပြောင်တင်းတင်းကြီးကို နှုတ်ခမ်းနဲ့ လှမ်းငုံပေးဖို့ ကြိုးစားလိုက်ပါတယ်။
ဒါပေမယ့် ဦးနိုင်က လီးကို လှမ်းအငုံမခဲဘဲ ကျမဆံပင်တွေကို တင်းတင်းဆွဲပြီး မျက်နှာလေးကို မော့နေအောင် လုပ်လိုက်ပါတယ်။ နာလို့ ဟသွားရတဲ့ ကျမနှုတ်ခမ်းဖူးဖူးအပေါ်ကို သူ့လီးထိပ်ကြီးကို တေ့လို့ အော်ညည်းရင်း သုတ်ရည်ဖြူပျစ်ပျစ်တွေကို ပါးစပ်ထဲ ပန်းထည့်ပစ်လိုက်ပါတယ်။
“အား … လာပြီ … အာ့ ..
ဟထား … မင်းပါးစပ်ထဲ ငါ့လီးရည်တွေ ထည့်ပေးမယ် … အာ့ … ခံထားလေ … ယဥ်အေး … အား ..
အရသာရှိလိုက်တာ … မင်းပါးစပ်ထဲအပြည့်ထည့်ပေးမယ် … အင့် …
ငါ့မိန်းမရဲ့ အရမ်းလှတဲ့ မျက်နှာနဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးကို ယောက်ျားက လီးရည်ပန်းပေးမယ်နော် … အား …”
လုံးဝ မထင်ထားတဲ့ အဖြစ်မို့ ပူနွေးနွေး လီးရည်များ ပါးစပ်ထဲ စဝင်လာတဲ့အခါမှာ ကျမလည်း လန့်ပြီး ခေါင်းကိုရှောင်ထွက်ဖို့ ကြိုးစားမိပါတယ်။ ခေါင်းလေးစောင်းလိုက်မိတော့ သုတ်ရည်ဖြူပျစ်ပျစ်တွေဟာ ကျမနှုတ်ခမ်းနဲ့ ပါးပေါ်ကို အပန်းခံလိုက်ရပါတယ်။
ဒါပေမယ့် ဦးနိုင်က ကျမကို အရုန်းမခံဘဲ ဆံပင်တွေကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ပြီး လီးထိပ်နဲ့ ပါးစပ်ပေါက်ကို ပြန်တေ့ထားလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျမပါးစပ်ထဲကို လီးထိပ်ခေါင်းကြီး ထည့်သွင်းကာ သူ့လီးရည်တွေကို တပျစ်ပျစ်ပန်းထည့်တာကို ခံလိုက်ရပါတယ်။
နည်းနည်းရုန်းမိတာနဲ့ ဦးရေပြားတွေက ဆုတ်ပြဲမတတ်နာရပါတယ်။ ဒါကြောင့်ကျမမှာ သူ့လီးရည်တွေ ပါးစပ်အပြည့် ပန်းထည့်သမျှကို မျက်လုံးကို တင်းတင်းမှိတ်၊ အသက်အောင့်ကာ ငြိမ်ခံပေးနေရပါတော့တယ်။
အရှိန်နဲ့ တိုးဝင်လာတဲ့ သူ့သုတ်ရည်တွေဟာ ပန်းထည့်လိုက်တိုင်း ကျမရဲ့အာခေါင်ထဲအထိ ရောက်ရှိလာရပါတယ်။ နှာခေါင်းထဲအထိ ထောင်းခနဲထနေတဲ့ သုတ်ရည်ပူနွေးနွေးတွေဟာ အော်ဂလီဆန်စရာကောင်းလှပါတယ်။
ကျမဟာ သူ့ကို လီးစုပ်ပေးတိုင်း တစ်စက်ချင်း စိမ့်ထွက်လာတတ်တဲ့ လီးရည်ကြည်တွေကို မျိုချပေးတတ်နေပါပြီ။ ဒါပေမယ့် အခုဟာက သုတ်ရည် ပျစ်ချွဲချွဲတွေကို ကျမပါးစပ်ထဲအပြည့် ပန်းထည့်ခံနေရတာပါ။
ညှီစို့စို့အနံ့ပြင်းပြင်းတွေကြောင့် ကျမမှာ မွှန်ထူနေရပေမယ့် ဘာမှမတတ်နိုင်ပါဘူး။ ပြီးတော့ မထင်ထားတဲ့အဖြစ်မို့ အံ့ဩမိသလို ပါးစပ်ထဲ လီးတပ်ပြီး သေးပေါက်ထည့်သလို့ ခံနေရတာမို့လည်း စိတ်လှုပ်ရှားနေရပြန်ပါတယ်။
ပထမဆုံး ပြီးတာမို့လည်း တပျစ်ပျစ်ပန်းထည့်နေတဲ့ သူ့သုတ်ရည်တွေကလည်း များလွန်းလှပါတယ်။ ကျမပါးစပ်ထဲမှာ အနေရခက်လှအောင် ချွဲကျိပျစ်ခဲနေရပြီး မနည်းကို ငုံထားရပါတယ်။
ဦးနိုင်ကတော့ ကျမခေါင်းကို အပိုင်ချုပ်ကိုင်ကာ လီးရည်တွေပန်းထည့်ရင်း အားရကျေနပ်လို့ နေပါတယ်။ ကျမမှာသာ အသက်အောင့်ပြီး ပါးဖောင်းအောင် ငုံပေးထားရလို့ အခက်တွေ့နေရတယ်။
သူကတော့ ကျမပါးစပ်ဝမှာ လီးထိပ်ခေါင်းကို စိမ်ပြီး လက်ကျန်လီးရည်တွေ ပန်းထည့်ပြီးတာနဲ့ လီးကြီးကို ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်လာပြန်ပါတယ်။ ကျမမှာ လီးရည်တွေကို မနည်း ငုံထားရတဲ့ကြားထဲ လီးကြီးကပါ တိုးဝင်လာတော့ နှုတ်ခမ်းစုကာ ငုံထားရတဲ့ပါးစပ်ကို ပိုဟပေးလိုက်ရပါတယ်။
ဒီတော့ လီးရည်တွေက အပြင်ကို လျှံကျပြီး ကျမမေးစေ့နဲ့ ရင်ဘတ်တွေပေါ်ကို စီးကျကုန်ပါတယ်။ ဒီတော့ ဦးနိုင်က လီးကို နည်းနည်းပြန်ဆွဲထုတ်ပေးပြီး ကျမခေါင်းကို ဆွဲမော့ကာ မထွေးထုတ်ဘဲ မျိုချပစ်ဖို့ပြောပါတယ်။
ကျမလည်း အနေရခက်လှပြီမို့ ပါးစပ်ထဲ ကျန်ရှိနေသေးတဲ့ ညှီစို့စို့ သုတ်ရည်ပျစ်ပျစ်တွေကို အသက်အောင့်ကာ မျိုချပစ်လိုက်ရပါတယ်။ လည်ချောင်းတစ်ခုလုံး အနံ့ဆိုးတွေ မွှန်ထူသွားသလို ခံစားလိုက်ရပြီး ပျို့တက်လာပါတယ်။
ဒါပေမယ့် ဦးနိုင်က လီးကို ပါးစပ်ထဲ ပြန်ထည့်ပြီး စုပ်ပေးဖို့ ပြောလာပါတယ်။ ကျမလည်း ပျို့အန်ချင်လျက်နဲ့ပဲ သူ့လီးကို ပြန်စုပ်ပေးရပါတော့တယ်။
အခုတော့ ကျမဟာ အဖေအရွယ် လင်ငယ်ကြီးက ပါးစပ်ထဲ သုတ်ရည်တွေပန်းပြီး ပြီးတာကိုလည်း ခံပေးလိုက်ရပါပြီ။ ပြီးတော့ ကျမအဖုတ်လေးကို မညှာမတာလိုးခဲ့တဲ့ လီးကြီးရဲ့ ညစ်ပေနေတာတွေကိုလည်း ပါးစပ်နဲ့ စုပ်လျက်ပြီး ပြန်သန့်ရှင်းပေးနေရပါပြီ။
ဒီအတွေးများက ကျမကို သိမ်ငယ်မှုနဲ့အတူ စိတ်လှုပ်ရှားမှုတွေ ဖြစ်ပေါ်စေရပါတယ်။ သူကတော့ လီးကို ကျမက လျက်စုပ်ပြီး ပြန်သန့်ရှင်းပေးတာကို အရသာရှိရှိခံယူရင်း မျက်လုံးမှိတ်ကာ စည်းစိမ်ယစ်နေပါတယ်။
သူ့ရဲ့ ကျေနပ်ပျော်ရွှင်မှုတွေဟာ ကျမကိုလည်း ကူးစက်လာစေပါတယ်။ သူကျေနပ်အောင် အနိမ့်ကျဆုံးနည်းလမ်းနဲ့ ဖြည့်ဆည်းပေးလိုက်နိုင်လို့လည်း ကြည်နူးနေခဲ့ပါတယ်။
ရမ္မက်စိတ်ဟာ ကျမရဲ့စိတ်ကို အမျိုးမျိုး ပြောင်းလဲဖြစ်ပေါ်စေတတ်မှန်း သိလာရပါတယ်။ ဦးနိုင်ဟာ ကျမအနေနဲ့ ချစ်ခင်နှစ်သက်ဖို့ လုံးဝမဖြစ်နိုင်တဲ့ အဖေအရွယ်လူကြီးတစ်ယောက်ပါ။
ဒါပေမယ့် ဒီလူကြီးကြောင့် ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ရတဲ့ ရမ္မက်တွေကြောင့်ပဲ သူ့အပေါ်နှစ်လိုကြည်ဖြူမှုတွေ ဖြစ်လာခဲ့ရပါတယ်။ တကယ်တော့ စိုးမိုးချုပ်ကိုင်နိုင်မှု အားကြီးလွန်းတဲ့ ရမ္မက်သွေးဆိုးတွေကပဲ ဘဝလမ်းအမှားပေါ် ပျော်ပျော်ကြီး လျောက်လှမ်းစေဖို့ ကျမကို ဆွဲခေါ်သွားခဲ့တာပါ။
ထိုကာမအမှောင်ကပဲ တစ်ချိန်က မုန်းတီးရွံရှာခဲ့တဲ့ လူယုတ်မာကြီးအပေါ် ကြည်ဖြူလိုလားမှုတွေ ဖြစ်ပေါ်လာစေရပါတယ်။ အတင်းအဓမ္မကြံစည်ခံခဲ့ရတာကို �ရွံ့မုန်းကြောက်လန့်နေတာကနေ သူ့ရဲ့ကြမ်းတမ်းပက်စက်မှုတွေကို ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားခြင်းများစွာနဲ့ အစွမ်းကုန် ဖြည့်ဆည်းရင်း သာယာနေတတ်ပါပြီ။
စက်ဆုပ်လွန်းလို့ မျက်နှာမပြောနဲ့ အသံတောင်မကြားချင်ပါဘူးလို့ ပြောခဲ့တဲ့ ဒီလူကြီးရဲ့ရင်ခွင်ထဲမှာ ကြည်ကြည်နူးနူးနဲ့ ချွေးသိပ်ခိုနားလို့ နေချင်ခဲ့မိပါပြီ။ ဒီလို ပြောင်းလဲဖောက်ပြန်လာတဲ့ စိတ်တွေက ကျမကို တန်ဖိုးမဲ့နေစေပြီမှန်း သိနေပေမယ့်လည်း ရုန်းထွက်ဖို့ အင်အားတွေ ချိနဲ့ပြိုလဲနေခဲ့ရပါပြီ။
ဒါကြောင့်ပဲ သူနဲ့အတူ ကာမအပျော်များကို အဆုံးစွန် ရှာဖွေ ရယူ ဖြည့်ဆည်းပေးရင်း ပျော်ပါးနေတတ်ခဲ့တာပါ။ အခုလည်း ဦးနိုင်ရဲ့ လီးကို ပြန်စုပ်ကာ သန့်ရှင်းပေးပြီးတော့ သူ့ရင်ခွင်ထဲ ခိုဝင်တိုးဖက်ကာ ကာမအမောများကို ဖြေဖျောက်နေမိပါတယ်။
ဦးနိုင်ကလည်း ကျမကို ရင်ခွင်ထဲ ထွေးပွေ့ကာ ခေါင်းလေးကို ပွတ်သပ်ပြီး ကလေးတစ်ယောက်လို နှစ်သိမ့်နေခဲ့ပါတယ်။ ကျမလည်း ရမ္မက်ထန်ထန်နဲ့ ကာမခရီးကြမ်းကို အသော့နှင်ကာ ပြေးလွှားခဲ့ပြီးလို့ သူ့ရင်ခွင်ထဲ ခိုနားအပန်းဖြေရင်း ကျေနပ်ကြည်နူးနေမိပါတော့တယ်။
မညီမျှခဲ့သော သစ္စာ (အပိုင်း ၅) ဖတ်ရန်နှိပ်ပါ။
မညီမျှခဲ့သော သစ္စာ (အပိုင်း ၆) ဖတ်ရန်နှိပ်ပါ။
မညီမျှခဲ့သော သစ္စာ (အပိုင်း ၇) (ဇာတ်သိမ်းပိုင်း) ဖတ်ရန်နှိပ်ပါ။
➡️တင်ထားပြီးသမျှ အပြာစာအုပ် အောစာအုပ်များ စာရင်းကြည့်ရန်နှိပ်ပါ။⬅
