“ဟယ်လို” “ဟယ်လို မောင်” “မ ပြောလေ” “မ ဆီလာနေပြီလား ခုဘယ်နားရောက်နေပြီလဲ”
ဇွဲခန့် ကားကို ဟံသာဝတီအဝိုင်းပတ်အတိုင်း အသာပတ်၍
“မောင်လာနေပြီ နောက် ၁၅ မိနစ်လောက်ဆိုရောက်မယ်” “မကော ပြန်ရောက်ပီလာ”
သံလမ်းမှတ်တိုင်သို့အရောက် ကားမှ ဘရိတ်ဖမ်းအုပ်လိုက်သဖြင့် ယိုင်သွားသော နန်းနှင်းဝတီ ဘတ်စ်ကားလက်ကိုင်တန်းကို မနည်းလှမ်းဖမ်းပြီး ကားပေါ်မှဆင်းလိုက်သည်။ ထဘီကလည်းဝတ်ထားသေးသဖြင့် လူကို မနည်းကိုယ်ရှိတ်သတ်ပြီး အိန္ဒြေဆယ်ကာ ဆင်းလိုက်ရသည်။
“မကခုမှ မှတ်တိုင်ရောက်တယ် ကားကလည်းကြပ်လိုက်တာမောင်ရယ် ဟိုကိုမသွားခင် ဘတ်စ်ကားလေး စီးဖူးအောင်စီးကြည့်ပါတယ် သေချင်စော်ကိုနံသွားတာပဲ” “ဟားဟား မ ကိုမောင်ပြောသားပဲ လာကြိုပါ့မယ်ဆိုတာကို အတတ်စမ်းချင်တာကိုး”
လမ်းချိုးလေးအတိုင်း ကွေ့ဝင်လာသော နန်းဝတီနောက် ခပ်ခပ်လှမ်းလှမ်းမှ လိုက်လာသော ခြေလှမ်းနှင့် သူ့အနောက်ပိုင်းအပေါ်မလွဲမသွေကျရောက်နေမည့် အကြည့်တို့အား သတိထားမိလေသည်။ လှိုင်ကွန်ဒိုသို့ စပြောင်းကတည်းက ယနေ့ထိ ဒီလမ်းပေါ်သို့ လမ်းပင်ဆင်းမလျှောက်ဖူးပေ။
“အင်းမောင် ဒါဆို မ ဆီရောက်မှတွေ့မယ်လေ ဂရုစိုက်မောင်းဦးကားကိုလည်း ကားကကြပ်ကကြပ်နဲ့” “ဟုတ်ပီ မ ဒါပဲနော်” “အင်း”
နှင်းဝတီ ဖုန်းချ၍ အသာအယာဆက်လျှောက်လာခဲ့သည်။ မကြာသေးခင်က သူ့နောက်မှ လျှောက်လာသော ခြေလှမ်းများမှ လမ်းထောင့်တစ်နေရာအရောက်ရပ်သွားသည်။ သူလှည့်မကြည့်ပဲ အေးဆေးပင်ဆက်လျှောက်လာခဲ့သည်။ လမ်းကိုအသာထိန်းလျှောက်လာသော်လည်း သူမရင်ထဲမှ အမျိုးအမည်မသိခံစားချက်ကြီးက လှိုက်လှိုက်တက်နေသေးသည်။ ၎င်းမှာ မကြာသေးမှီလေးက ဘတ်စ်ကားပေါ်တွင်ကြုံတွေ့လိုက်ရသောအရာကြောင့်ဆိုတာ သူမသိနေ၏။ ရွှေအိုအောင်ပိုးဝမ်းဆက်မြန်မာဝတ်စုံ အပျော့သားလေးနှင့် ခါးထိရှည်သောဆံနွယ်တို့မှာ နက်မှောင်နေသည်။ မောင်ကြိုက်တတ်သော လှိုင်းတွန့် hair style လေးနှင့် နှုတ်ခမ်းနီရဲရဲလေးဆိုးထားသည်ကလည်း အလွန်လိုက်ဖက်နေသည်။ ဖြူဝင်းသောအသားရည်နှင့်လိုက်သော အမည်းရောင်ဒေါက်မြင့်ဖိနပ်လေးဖြင့် ကျော့ကျော့မော့မော့လျှောက်လာသော သူ့အား လမ်းဘေးမှ ကလေးအစခွေးအဆုံး မျက်စိတစ်ဆုံးကြည့်ကြသည်။ ယောကျ်ားကြီးများဆိုလျှင် လိုက်ဆွဲမလားပင်အောက်မေ့ရသည်။
The Leaf ကွန်ဒိုအောက်ရောက်တော့ ဖုန်းကိုပြန်ထုတ်၍ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ သက်စံသူ ထံဖုန်းဆက်၍ တစ်စုံတစ်ရာကို မေးမြန်းလိုက်လေသည်။
နောက်ခံအချက်အလက်
ယနေ့ **** company တွင် လက်ထောက်ဒါရိုက်တာရာထူးဖြင့် တာဝန်ကျေစွာ ထမ်းဆောင်ပြီးနောက် အိမ်သို့ပေါ့ပါးပျော်ရွှင်စွာ ပြန်လာခဲ့သည်။ သို့သော် အလုပ်မှအဆင်းပင် ကားမှာ စက်ကနှိုးမရတော့၍ အကိုအောင့်ဝပ်ရှော့ကို ဖုန်းဆက်၍ လာဆွဲခိုင်းလိုက်ရသည်။ နှင်းဝတီတို့မှာ အတော်ချမ်းသာသော မျိုးရိုးမှဆင်းသက်လာသူဖြစ်သည်။ အဖေဖြစ်သူဦးမြင့်မိုးမိုးသော် မှာ *** company နှင့် ကျောက်မြတ်ရတနာဆိုင်ကြီးများ လုပ်ကိုင်သည်။ မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်နန်းနှင်းရွှေဝတီကတော့ ၎င်းကျောက်မျက်လုပ်ငန်းများကို ဦးစီးသူဖြစ်သည်။ တစ်ဦးတည်းသောအကိုဖြစ်သူမှာတော့ ကား showroom နှင့် ကားဘော်ဒီဝပ်ရှော့လုပ်ငန်းများကို လုပ်ကိုင်နေသည်။ နှင်းဝတီမှာ MBA ရပြီး အဖေ့သူငယ်ချင်း company တွင် ဝင်ရောက်လုပ်ကိုင်ပြီး ယခုနှစ်နှစ်အတွင်းမှာပင် လက်ထောက်ဒါရိုက်တာရာထူးထိ ရရှိခဲ့သည်။ အသက် ၂၄ နှစ်သာရှိသေးသော နှင်းဝတီမှာ မိဘအရှိန်အဝါဖြင့် တောက်ပလိုသူမဟုတ် ကိုယ့်အစွမ်းအစနှင့်သာ အောင်မြင်ချင်သောသူ။
“အသက်လေးငယ်တုန်း ပညာလေးလည်းပြည့်အောင်ဖြည့်ထားချင်သေးတယ်မောင်ရဲ့”
အင်္ဂလန်တွင် PHD သွားတက်မည့်အကြောင်း ဇွဲခန့်ကိုအပူကပ်မိသည်။
“မ က Master တောင်ရထားပြီးပြီလေကွာ ဖြစ်နိုင်ရင်မသွားပါနဲ့ ပြီးရင် မက အကြာကြီးနေဦးမှာ”
ဇွဲခန့် ကလေးတစ်ယောက်လို ချွဲမိသည်။ ဇွဲခန့်မှာ ယခုမှ Batchlar degree ကိုပူပူနွေးနွေးရထားတုန်းဖြစ်ပြီး IT company တစ်ခုကို စတင်တည်ထောင်ရန်ကြိုးစားနေသူဖြစ်သည်။ ဇွဲခန့်ကိုကိုကလည်း ချမ်းသာသောမိသားစုမှဖြစ်ပြီး နှစ်ဦးစလုံးမှာလည်း နေနှင့်လ ရွှေနှင့်မြပင်။ နှင်းဝတီကဲ့သို့ အလွန်လှပသောချစ်သူကောင်မလေးကို နိုင်ငံခြားတွင် အကြာကြားခွဲခွာရမည်ကို စိတ်မချနိုင်ဖြစ်နေရှာသည်။
“မောင်လည်း Master လိုက်တက်ပေါ့မောင်ရဲ့” “မ ကလည်းလုပ်ရော မောင့်လုပ်ငန်းတွေကခုမှစခါစရှိသေးတယ် မလည်းသိသားကို” “မပူပါနဲ့မောင်ရယ် မ မကြာမကြာပြန်လာမှာပါ ဘာလည်း မောင်က မကိုမယုံလို့လာ”
ချစ်စရာမျက်လုံးရွဲလေးများနှင့် မထိတထိမေးသော နှင်းဝတီကိုကြည့်၍ ဇွဲခန့်အသဲပင်ယားလာသည်။
“မကိုယုံတာပေါ့ ဒါမယ့်စိတ်မချဘူးလေ မကောင်မလေးမျိုးကိုရထားတာ ဘယ်လိုစိတ်ချနိုင်မလဲ”
ပြောသာပြောသည် မင်းခန့်ကို နှင်းဝတီဘယ်လောက်ချစ်လဲ သူကိုယ်တိုင်သိသည်။ ချစ်လွန်းလို့ပင် နှင်းဝတီ၏တန်ဖိုးရှိလှသော အပျိုစင်ပန်းဦးလေးအား မင်းခန့်ကို ဆွတ်ခူးစေခိုင်းခဲ့သည်မဟုတ်ပါလော။ ဘယ်လိုပင်ဖြစ်ဖြစ် နှင်းဝတီ့ဆန္ဒကိုတော့ သူမပိတ်ပင်ရက် သူမတက်လမ်းကိုတော့ မတားဆီးရက်ပေ။ နောက်ဆုံးတော့ခွင့်ပြုလိုက်ရပြီး နောက်နှစ်ရက်ဆိုလျှင် နှင်းဝတီမှာသွားတောင်သွားရတော့မည်။
နောက်ရက်ပိုင်းဆို နှင်းဝတီကို ခွဲရတော့မှာကို ဇွဲခန့်စဉ်းစားရင်း ရင်လေးမိသည်။ သို့သော် ယနေ့ညတော့ နှင်းဝတီအိမ်တွင် နှစ်ယောက်သား မသွားခင်အချိန်လေးများကို ပျော်ရွှင်စွာ ကြည်နူးရပေဦးမည်။ တွေးရင်းပင် ဇွဲခန့်ဘောင်းဘီအောက်ကလီးကထတောင်လာသည်။ နှင်းဝတီရဲ့အပျိုစင်ဘဝလေးကို ပိုင်ဆိုင်ရပြီး သူတို့မှာ အချစ်ခရီးလမ်းများ အလိုးခရီးများ လေးငါးကြိမ်လောက် ပေါက်ရောက်ခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။ နှင်းဝတီမှာ ဗိုင်းကောင်းကျောက်ဖိ သူဌေးသမီးတစ်ဦးဖြစ်သည့်အလျောက် လိုးနေစဉ်တွင် အရှက်အကြောက်လေးများရှိသော်လည်း ဇွဲခန့်အားအကောင်းဆုံးဖြည့်ဆည်းပေးရှာသည်။ သို့သော် ပညာမစုံသေး။ လီးစုပ်ခြင်းကိုပင် နောက်ဆုံးတစ်ခေါက်လိုးတုန်းကမှ သေချာလုပ်ပေးခြင်းဖြစ်သည်။ ဇွဲခန့်မှာ ကျောင်းကတည်းက sex ကိစ္စတွင် ဆရာကြီးဖြစ်၍ နှင်းဝတီလို အရိုင်းတုံးအလှအပလေးကို အတော်ကျွမ်းကျင်စွာ ကိုင်တွယ်နိုင်သည်။ သို့သော် အရမ်းစခန်းသွားလို့မဖြစ် သူချစ်တဲ့မိန်းကလေး လက်ထပ်ဖို့ရည်ရွယ်ထားသူမို့ ဂရုတစိုက်စည်းစနစ်ကျစွာ ကိုင်တွယ်ရသေးသည်။ သို့သော် ဇွဲခန့်တွင် အတွင်းစိတ်ထဲ ကပ်တိုးလေးစွဲလန်းနေသောအရာတစ်ခုရှိနေသေးသည်။ ၎င်းမှာ ကပ်ကိုး (cuckold) ပင်ဖြစ်သည်။
နှင်းဝတီနှင့်ဇွဲခန့်တို့၏ ညနေခင်း
“တင်း … တောင်”
ဇွဲခန့် bell လေးအားအသာအယာနှိပ်လိုက်သည်။
ခဏအကြာ တံခါးလာဖွင့်ပေးသော နန်းနှင်းဝတီအားတွေ့လိုက်သည်။ အဖြူရောင် shirt အင်္ကျီလေးနှင့် အထဲက အနက်ရောင်ဘော်လီလေးမှာအထင်းသား။ အောက်က အနက်ရောင်ပင်တီလေးသာပါသည်။ နက်မှောင်နေသောဆံနွယ်တို့အား တစ်ပတ်ရစ်ထုံးထားသော နန်းနှင်းနွယ်မှာ အလွန်ဟော့နေ၏။
“လူကိုမမြင်ဖူးဘူးလား ဟင်အဲ့လောက်တောင်ကြည့်နေတာ” “မ ကဒီနေ့မှပိုလှနေသလိုပဲ” “တော်ပါ ပေးပေးအထုပ်တွေ လာခဲ့ အထဲကို”
နန်းနှင်းဝတီ ဇွဲခန့်ဝယ်လာသော ဝိုင်နှင့် အခြားစားစရာများအား ရေခဲသေတ္တာထဲသို့ထည့်နေသည်။ ဇွဲခန့်မှာ နောက်က ဆိုဖာတွင်မှီ၍ နှင်းဝတီ၏အနောက်ပိုင်းအလှအား ကြည့်ရင်းပင် ကားပေါ်မှတောင်လက်စ လီးကပြန်ထလာ၏။ ထို့နောက် နှင်းဝတီအနားကပ်သွားကာ။ နောက်မှသိုင်းဖက်လိုက်သည်။
“မောင် ဖယ်ပါ ဒီမှာ ဒါလေးထည့်လိုက်ဦးမယ်။” “ဟင့်အင်း မဖယ်နိုင်တော့ဘူး မဘာလို့ဒီနေ့အရမ်းဟော့နေတာလဲ။”
ပြောရင်းဆိုရင်းပင် ဇွဲခန့်ညာလက်တစ်ဖက်က နှင်းဝတီနို့ပေါ်ရောက်လာသည်။
“ဟာကွာ မောင် တော်တော်ဖြစ်နေတာ ။ နေဦးဒါလေးထည့်လိုက်ဦးမယ်”
နောက်ဆုံးပန်းသီးတစ်လုံးကို ထည့်အပြီး ဇွဲခန့်က နှင်းဝတီအားသူ့ဖက်ဆွဲလှည့်လိုက်သည်။ ရွှန်းလဲ့နေသောမျက်လုံးအစုံနှင့် သူ့အားမော်ကြည့်နေသော နှင်းဝတီ့မျက်နှာလေးမှာ လှရက်လွန်း၍ ငုံထားပစ်ချင်စရာပင်ကောင်းလှသည်။ အပေါ်ဆုံးကြယ်သီးတစ်လုံးဖြုတ်ထားသော shirt အင်္ကျီအောက်မှ အနက်ရောင်ဘော်လီလေးထဲတွင် အဖြူစွတ်စွတ်နို့နှစ်လုံးက အထင်းသား ကိုက်ပစ်ဖို့ စိန်ခေါ်နေသည့်ပင်။
ဇွဲခန့် နှင်းဝတီကို ဆွေ့ခနဲပွေ့ပြီး အိပ်ခန်းထဲသို့ မသွားသည်။ ထို့နောက်အိပ်ယာပေါ်အသာအယာချ၍ ဝတ်ထားသော Shirt အကျီအားချွတ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် နှင်းဝတီအပေါ်မှ အုပ်မိုးကာ တစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်။
ကျားလက်ထဲ ရောက်ရှိနေသော သနားကမားသမင်မလေးခမျာ ဇွဲခန့်ကိုစိုက်ကြည့်နေသော နှင်းဝတီ၏နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးရဲရဲလေးများက ဇွဲခန့်အားအနမ်းမိုးရွာရန်ဖိတ်ခေါ်နေလေသည်။
“အွန့်”
ဇွဲခန့် ခပ်ကြမ်းကြမ်းအနမ်းတစ်ခုနှင့်စတင်လိုက်သည်။ အနမ်းကြမ်းလေးများဖြင့်ဆက်တိုက် တိုက်ခိုက်လိုက်ရာ နှင်းဝတီလည်း အလိုက်သင့်ပြန်လည်စီးမျောလာ၏။
ဇွဲခန့်လက်တစ်ဖက်မှာ နှင်းဝတီ Shirt အင်္ကျီအောက်မှ အဆီပိုမဲ့ ဗိုက်သားလေးများအားပွတ်သပ်ပြီး ဘော်လီအောက်နားသို့ရောက်ရှိလာသည်။ ထို့နောက် ကျောဖက်သို့ ဆက်လက်ဆင်းသွားပြီး ဘော်လီချိတ်နှစ်ခုအား အလျင်အမြန်ပင်ဖြုတ်လိုက်သည်။
ထို့နောက်ဘော်လီဆွဲထုတ်၍ အနမ်းရပ်ကာဇွဲခန့်တစ်ချက် သိမ်းကြည့်လိုက်သည်။ Shirt အင်္ကျီပါးအောက်မှ နို့သီးခေါင်းရဲရဲလေးများ မထင်းတစ်ထင်းမြင်နေရသည်။ နှင်းဝတီ လက်နှစ်ဖက်အားယှက်ကာလျက်
“မောင်ကွာ အဲ့လိုကြီးမကြည့်နဲ့” “လှတာကိုး မ ရဲ့”
ဟုဆိုက လက်က အကျီအောက်သို့ပြန်ဝင်ကာ နို့သီးခေါင်းတစ်ဖက်အား အသာအယာပွတ်လိုက်ကာ ပါးစပ်မှာလည်း နှင်းဝတီ၏ကြက်သီးထနေသောလည်ဂုတ်နှင့် ပုခုံးများအား နမ်းရှုံ့နေ၏။ ဟင်းရည်သောက်ပန်းကန်လုံးလောက်ရှိသော နှင်းဝတီ၏နို့များအား တစ်လုံးစီညှစ်၍ လက်တစ်ဖက်မှာ အနက်ရောင်ပင်တီလေးအောက်ရောက်သွားသည်။ နွေးထွေးနေသော ရတနာရွှေကြုတ်အဖုတ်လေးက သူ့အားကြိုဆိုနေသည်။ အမွှေးများပြောင်ရှင်းနေသော ဆီးခုံလေးအားပွတ်၍ ဆင်းကာ စောက်စိလေးအား စမ်းမိသောအခါ နှင်းဝတီမှ တွန့်ခနဲဖြစ်သွားလေ၏။
အဖုတ်အား ပွတ်သပ်ကြည့်သောအခါ အရည်များပင်အနည်းငယ်ရွှဲနေသည်။ ပုံမှန်နို့စို့ပြီးမှ အရည်ရွှဲတတ်သော စောက်ဖုတ်မှာ ဒီနေ့ဘယ်လိုဖြစ်ပါလိမ့်ဟု ဇွဲခန့်တွေးမိသည်။ ထို့နောက် အင်္ကျီအားလှန်၍ နို့သီးခေါင်းလေးအားစို့လိုက်သည်။
“အင်းးး”
ထို့နောက် လျှာဖြင့်ပွတ်ပေးကာ တစ်ဖက်မှလဲ အရည်ရွှဲနေသော စောက်ဖုတ်အားပွတ်၍ လက်ညိုးလေးစတင်သွင်းပေးနေ၏။ ထို့နောက်နို့အုံလေးများပါ ပါအောင်ဆွဲစို့ပေးလေ။ ပြီးလျှင်နောက်တစ်ဖက်
“အွန်းးး” “အင်းးး”
ညီးသံလေးများ နှင်းဝတီထံမှ ထွက်လာလေသည်။ နို့စို့၍ ဝသွားသောအခါ ဇွဲခန့်အောက်ပိုင်းသို့လျှောဆင်းလေသည်။ ဒီတစ်ခေါက်အလှည့်ကျသည်မှာ စောက်ဖုတ်ကလေး။ အနက်ရောင်ပင်တီလေးအား အမြန်ပင်ဆွဲချွတ်လိုက်သောအခါ နှင်းဝတီမှာလှမ်း၍ဆွဲသည်။
“ဟင့်အင်း နေဦးမောင်”
ဒီတစ်ခေါက်လည်း ဘုန်းနိမ့်မယ်ပြော၍ တားပြန်ဦးမည်။ ဇွဲခန့် တွေးမိသည်။
“ဘာလဲ ဘုန်းနိမ့်မယ်ပြောမလို့လား” “မဟုတ်ပါဘူး မောင့်ကိုမ အရင်လုပ်ပေးမယ်လေ ဟိုဟာ” “ဟင် တစ်ကယ်လား” “အင်း လာအိပ်လာ”
ထူးထူးဆန်းဆန်းဟု ဇွဲခန့်တွေးမိပြီး အိပ်ယာပေါ်အိပ်ချလိုက်သည်။ နှင်းဝတီမှာ ဇွဲခန့်ခါးပတ်နှင့်ဘောင်းဘီအား အသာအယာချွတ်လိုက်သည်။ ဖုထစ်၍ ဘစ်အောက်တွင် ဇွဲခန့်လီးကြီးက အတင်းရုန်းထွက်နေသည်။ နှင်းဝတီ ဇွဲခန့်လီးကြီးအား ဘစ်ပေါ်မှပင်လှမ်း၍ နမ်းလိုက်သည်။ မထင်ထားသောအထိအတွေ့ကြောင့် လီးကြီးမှာ ငေါက်ခနဲပင် မာတောင်လာသည်။ ဇွဲခန့် နှင်းဝတီအား မျက်တောင်မခတ်ပင် ကြည့်နေသည်။
“ဟာ မောင်က အဲ့လိုမကြည့်နဲ့လေ”
ဟုဆိုကာ ဘေးကခေါင်းအုံးဖြင့် ဇွဲခန့်မျက်နှာကိုလှမ်းအုပ်သည်။ ထို့နောက် ဘစ်အားချွတ်ကာ လီးကြီးကို လက်ဖဝါးဖြူဖြူနုနုလေးဖြင့်ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ ထို့နောက် အပေါ်အောက်နယ်နှစ်ချက်လောက် ဂွင်းထုလိုက်သည်။ ပြီးနောက် ဒစ်လေးပေါ်အောင်ဆွဲကာ အရည်ကြည်လေးများစိမ့်နေသော ဒစ်အား ပါးစပ်ဖြင့်ငုံလိုက်သည်။ နွေး၍သွားသောအထိအတွေ့ကြောင့် လီးကြီးမှာ တစ်ဆတ်ဆတ်ဖြင့် ပိုပင်မာလာသည်။ နှင်းဝတီ ပါးစပ်ထဲ ဖြည်းဖြည်းချင်းစုပ်၍ ထည့်လိုက်သည်။
“အာ…. ကောင်းလိုက်တာ မ ရယ်”
ထို့နောက် နှုတ်ခမ်းနုလေးများဖြင့် ဖြည်းဖြည်းချင်းစုပ်ပေးနေသည်။ ဇွဲခန့်မှာ တစ်ရစ်ရစ်ဖြင့်နတ်ပြည်သို့တက်ကာ အကောင်းကြီးကောင်းနေလေသည်။ ယခင်က လီးစုပ်ဖို့ မနည်းတောင်းရပြီး ဇွဲခန့်အတင်းပါးစပ်ထဲထိုးပေးမှ စုပ်ပေးသော နှင်းဝတီတစ်ယောက် အခုတော့ လီးကို ဘေးတစ်စောင်းစုပ်လိုက် ဒစ်ဖျားကို လျှာဖြင့်ပွတ်လိုက် လဉလေးများအားစုပ်လိုက်ဖြင့်ရှယ်ပြုစုနေသည်။
ပြီးနောက် ပါးစပ်မှထုတ်၍ လက်ဖြင့်အသာအယာ ဂွင်းတိုက်ပေးနေသည်။
“မောင်” “ဟင်” “မောင့်ကိုပြောပြစရာရှိတယ် သိလာ” “အင်း”
ဇွဲခန့်မှာ မျက်စိမှိတ်၍ အသာပင်နားစွင့်နေသည်။ ထို့နောက် နှင်းဝတီလီးအားတစ်ချက် ပြန်စုပ်လိုက်သည်။
“မောင် မကိုအထင်မသေးရဘူးနော်” “အွန်း”
သက်စံသူ ပြောတာမှန်သည် ယောကျာ်းများကိုပူဆာရန်အကောင်းဆုံးအချိန်မှာ လီးစုပ်ပေးသောအချိန်ဟု သူကသင်ပေးသည်။ အခုန သက်စံသူ့ကို အကြံအညာဏ်လှမ်းတောင်းတုန်းက ပေးလိုက်သောအိုင်ဒီယာဖြစ်ပြီး လက်ရှိမှာ အသုံးဝင်နေလေသည်။
လက်က အသာအယာဂွင်းတိုက်ပေးရင်း နောက်လက်တစ်ဖက်က ဇွဲခန့်နို့သီးလေးများအား ပွတ်ကာကစားပေးနေသည်။ ဇွဲခန့်ပြဖူးသော အောကားများထဲမှ သိသလောက်လုပ်နေခြင်းပင်။
“မ လေ ညနေက ဘတ်စ်ကားစီးလာတော့ လေ” “အင်း” “အရမ်းကြပ်တာ သိလာ လူတွေက အရမ်းကပ်လို့ တစ်ကားလုံးလည်း နံစော်နေတာ သိလား” “အင်း”
အကြောပြိုင်းပြိုင်းထနေသော လီးတံကြီးကို တစ်ချက်ကုန်းစုပ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ညနေက ဖြစ်ကြောင်းကုန်စင်အားလီးစုပ်လိုက် ဂွင်းတိုက်လိုက်ဖြင့်ပြောပြလိုက်သည်။
ဘတ်စ်ကားပေါ်မှ အတွေ့အကြုံ
ညနေ ၅ နာရီခန့်က
နှင်းဝတီ လူတွေကြပ်ညှပ်နေသောဘတ်စ်ကားပေါ်က သေချင်စိတ်ပင်ပေါက်၍ ကိုယ့်ကိုသာကြိမ်ဆဲနေမိသည်။
“အတတ်စမ်းချင်တာ လျှောက်လုပ်ချင်တာ မိဝတီ ခံ ခံ”
ကြားထဲကားဆရာက ကားမောင်းကြမ်းသေးသည်။ တစ်ချက်တစ်ချက် လူက ကိုင်စရာပင်မလို လူများကြားညှပ်ထား၍ ယိမ်းထိုးနေသည်။
ထို့နောက် ကမ္ဘာအေးနားကမှတ်တိုင်တစ်ခုနားရောက်သောအခါ ကားပေါ်သို့လူအချို့တက်လာသည်။ တက်လာသူများများ ဆင်းသွားသူနည်းနည်းဖြင့် ဘတ်စ်ကပိုကြပ်လာသည်။ စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြင့် ရှေ့မှတ်တိုင်ရပ်လျှင်တော့ဆင်း၍ ကားငှါးပြန်မည်ဟု ဝတီတစ်ယောက်တွေးလိုက်သည်။ ဘတ်စ်တစ်ခါမျှမစီးဖူး၍ ဆင်းမည့်မှတ်တိုင်နီးလျှင် အပေါက်သို့တိုးရမည်ဆိုလည်းမသိချေ။
တက်လာသူများထဲမှ ကုလားတစ်ယောက် လူများအားအတင်းတိုးကာတိုးကာ သူ့နားတစ်ဖြည်းဖြည်းနီးလာသည်။ ကုလားက ပုဆိုးစုတ်အင်္ကျီ Shirt အဖြူညစ်ထေးထေးဖြင့် ကွမ်းကလည်းဝါးထားသေးသည်။ ဆံပင်ကောက်ကောက်နှင့်လူကြားထဲတိုးကာတိုးကာလာသည်။
“ဘုရား ဘုရား ငါ့နားတော့မလာပါစေနဲ့ ရောက်ရာမှာပဲရပ်ရင်ရပ် မဟုတ်ရင် ကျော်သွားပါ”
နှင်းဝတီ ရင်ထဲမှကြိတ်ဆုတောင်းနေပြီး လူကလည်း နောက်ကရပ်နေသော အန်တီကြီးအားကျောချင်းတစ်အားပူးထားလိုက်သည်။
“ရှေ့လိုက်တိုးပေး အလယ်ကညီကိုတွေ လိုက်တိုးပေးပါ ရပ်မနေပါနဲ့”
ထိပ်ဆုံးမှကျေးဇူးရှင်ကားဆရာကြီးမှာ ကုလားကိုမြှောက်ပေးနေသယောင်ပင်ရှိသည်။ နောက်ဆုံးတော့ နှင်းဝတီ့ဘေးကိုအတင်းတိုးရင်းရောက်လာသည်။ နှင်းဝတီဆုတောင်းမပြည့်။ အဲ့ဒီကုလားက ထပ်တိုးကာ နှင်းဝတီနောက် တည့်တည့်ပင်နေရာယူ၍ ရပ်သွားသည်။ နောက်မှာရပ်၍ နှင်းဝတီ့ပုခုံးပေါ်ကျော်၍ လက်ကိုင်တန်းကို လှမ်းကိုင်လိုက်သောအခါ ထွက်လာသော ဂျိုင်းနံ့ဆူးကနဲက မူးမေ့ပင်လဲလိုက်ချင်တော့သည်။
နှင်းဝတီမှာ သူဌေးသမီးတစ်ယောက် သူဆင်းရဲများအပေါ် စိတ်ထားမမောက်မာသော်လည်း ကုလားလူမျိုးများနှင့်ပတ်သတ်လျှင်တော့ ရွံရှာသည့်စိတ်ကအလိုလိုဝင်လာတတ်သည်။ ငယ်ငယ်က မေမေတို့ကလည်း ကလေးခြောက်လျှင် ကုလားကြီးလာပြီ ဟိုမှာကုလားကြီးလာပြီနော် အေ နင်ဘာ*!:”++$+;။ ထိုသို့နှင့် စိတ်ကရွံစိတ်အလိုလိုဖြစ်သွားသည်။ ယခုတော့ ရှေ့မှတ်တိုင်မရောက်မှီ ငရဲခဏခံရဦးမည်ဟုတွေးလိုက်မိသည်။
ကားအလွန်ကြပ်သည်ကိုအခွင့်ကောင်းယူ၍ ထိုကုလားမှာလား နှင်းဝတီနှင့် ခန္ဓာကိုယ်ချင်းအသားကုန်ကပ်ထားကာ ရနိုင်သမျှအသားအထိအတွေ့များအားရအောင်ယူတော့သည်။ ထိုကုလား ယူလည်းယူချင်စရာပင် နှင်းဝတီမှာ ဒီလောက်ကြပ်ပိတ်နေသောကားကြီးထဲတွင် ပိုးသားရင်ဖုံးနှင့် ထဘီဝမ်းဆက်အပျော့သား ဘော်ဒီကလည်း တောင့်တင်းဖြူဝင်းနေလေတော့ ကုလားအတွက်နိဗ္ဗာန်ဘုံပင်။
နှင်းဝတီလက်တစ်ဖက်မှာ ခါးပိုက်နှိုက်တို့ရန်မှကာကွယ်ရန် စလင်းဘတ်အိတ်အား ရင်ဘတ်နားကပ်ကိုင်ထား၍ နောက်တစ်ဖက်မှာ မမှီတမှီတန်းလေးအားလှမ်းကိုင်ထားရသည်။
နှင်းဝတီ မျက်စိစုံမှိတ်၍ နောက်မှတ်တိုင်ရောက်ချိန်ကိုသာ မျှော်နေမိစဉ် ဖင်နောက်မှ တစ်စုံတစ်ရာကိုခံစားမိလိုက်သည်။
မာမာအချောင်းကြီး။ နေရာကလည်းကုလားပေါင်ကြားနှင့်ကွက်တိ။ နှင်းဝတီ့ဖင်အကွဲကြောင်းအားအမြောင်းလိုက်ဖိကပ်ထားသည်။
နောက်ကကုလားက အငြိမ်မနေတစ်ဖြည်းဖြည်း အပေါ်တက်အောက်ဆင်းဖြင့်ပွတ်နေ၏။ နှင်းဝတီတွေးမိသည် ထိုသို့လုပ်လျှင် ပါပါသွားပြီး တစ်ဖြည်းဖြည်းကြီးလာနေပုံထောက်လျှင်
“ဒါ ဒါ ကုလားရဲ့ ဟို ဟို …”
နှင်းဝတီ တွေးမိလျှင်တွေးမိချင်း ဒေါသများချောင်းကနဲထွက်လာသည်။
ကုလားက နှင်းဝတီ့ပေါင်ရင်းကြားသို့ တစ်ဖြည်းဖြည်းချင်းလီးကိုထိုးသွင်းလာသည်။ နှင်းဝတီက ပေါင်ကို အတင်းစိထားလိုက်သည်။ သို့သော် နောက်ကျခဲ့ပြီ။
ကုလား၏လီးက နှင်းဝတီ့ပေါင်ကြားထဲသို့ အကျအန နေရာယူပြီးဖြစ်သွားသည်။ ထို့နောက် ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်ကာ နှင်းဝတီ့ပေါင်ကြားလေးအား လိုးနေသည်။
နှင်းဝတီ နောက်သို့လှည့်၍ ကုလားကိုပါးရိုက်လိုက်ချင်သည်။ သို့သော် သူ့လို ဗိုင်းကောင်းကျောက်ဖိ သူဌေးသမီးလေးအနေဖြင့် ရှက်စိတ်ကပိုနေသည်။
“ခုနေ တစ်ယောက်ယောက်များ ဒါကိုမြင်သွားခဲ့ရင် အို”
သူမ ရှက်စိတ်ငယ်ထိပ်ရောက်၍ ကားပေါ်မှ ပျောက်သွားချင်စိတ်ပေါက်လာသည်။ မျက်နှာများလည်း နီလာ၍ ချွေးများပင်စို့လာသည်။
ကုလားက အတင့်ပိုရဲလာကာ လိုးနေရင်း နှင်းဝတီ့ခါးလေးအားစမ်းလာပြန်သည်။ ထို့နောက် ခါးလေးအားအသာအယာဖက်လိုက်သည်။ လူကြပ်နေ၍ မည်သူမျှသတိမထားမိ။ ကားကလည်း ယိမ်းထိုးနေကာ ကုလားကလည်း နှင်းဝတီ့ပေါင်သားနုနုလေးအားလိုးကာ ဖီးလ်တက်နေ၏။
နှင်းဝတီ ဘာလုပ်လို့လုပ်ရမှန်းမသိတော့။ ရှေ့မှတ်တိုင်ရောက်ရင်ဆင်းမည်ဟုသာစဉ်းစားမိတော့သည်။ သို့သော် ခဏအကြာ သူမပေါင်ကြားထဲမှ ကုလားလီးကြီးကို သတိထားမိသွားသည်။
“ဟင် သူ့ဟာကြီးက အတော်ကြီးတာပဲ အနည်းဆုံး ၇ လက်မ ၈ လက်မတော့ အသာလေးရှိမယ်။ လုံးပတ်က ငါ့လက်တစ်ဆုပ်လောက်ရှိမယ်… ဒီဟာကြီးနဲ့သာ ငါ့ကို တစ်ကယ် လိုးသွားရင်”
“ဟင်…”
နှင်းဝတီစိတ်ထဲတွင် တစ်မျိုးတစ်မည်ခံစားလိုက်ရသည်။ တစ်ဆက်ထဲ ဇွဲခန့်လီးက အဲ့လောက်မကြီး ၅ လက်မကျော် ၆ လက်မနီးပါးသာရှိပြီး လုံးပတ်ကလည်း ၁ လက်မကျော်လောက်သာရှိသည်။
ထိုသို့တွေးလာရင်း ဇွဲခန့်နှင့်သူမတို့လိုးပုံတို့အားပြန်မြင်ယောင်လာကာ
“ဒီကုလားသာ ငါ့ကို မောင့်လို အတင်းတက်လိုးသွားလို့ကတော့ ဟင်းးး”
နှင်းဝတီ စိတ်ထဲတွင် ဖုတ်လှိုက်ဖုတ်လှိုက် စဖြစ်လာသည်။ ရှက်စိတ်များပျောက်သွားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။ နောက်မှကုလားကလည်း ထမိန်ပေါက်မတတ်ထိုးထိုးထည့်နေသည်မှာ တစ်ချက်ချက် နှင်းဝတီ့စောက်ပတ်လေးအားလာလာပွတ်ဆွဲမိသည်နှင့် နှင်းဝတီ တုန်ပါတုန်သွားသည်။
ဒီတစ်ခါ ဇောချွေးပြန်နေသည်မှာ ရှက်၍မဟုတ် ကာမစိတ်များရောထွေးလာသည်။ ပေါင်ကြားထဲသို့ တိုး၍တိုး၍ ဝင်လာသော ကုလားလီးနှင့် သူမပေါင်အထိအတွေ့အား လိုက်ခံစားနေမိသည်။ သူမစောက်ဖုတ်အား တစ်ချက်တစ်ချက်မှ လာထိသော လီးအဝင်အားမျှော်နေမိသည်။ မျက်စိမှိတ်ကာ လျှာများသပ်၍ ကွတတ ဖြစ်ချင်လာသည်။ ကားအလှုပ်အားစောင့်ကာ မသိမသာ ကုလားလီးဖြင့် ဖင်အားလိုက်လှုပ်မိနေသည်။
တစ်ချက် ကုလားက ဒူးအသာကွေး၍ ငေါ့ထိုးလိုက်ရာ သူမစောက်ပက်ဝသို့လီးက ဒဲ့လာထောက်သည်။
“အင်းးးးးး”
သူမ ညွှတ်ခွေသွားတော့မလို ရုတ်တရက် ဒူးများချောင်သွားသည်။ လက်ကိုအားပြုကာ ခွေမကျသွားအောင် ထိန်းထားရသည်။ စောက်ဖုတ်ကလည်း အရည်များထွက်နေလောက်မည်။ ဖင်မှာကွက်မနေစေဖို့သာ ဆုတောင်းရသည်။
ရင်ဘတ်တွင်ကပ်ထားသော လွယ်အိတ်အောက်မှ နို့သီးခေါင်းများမှာလည်း ထောင်လာသည်ကို ခံစားမိသည်။ ဒီအချိန်လက်ဖြင့် ဆုပ်နယ်လိုက်ရလျှင်ဆွေမျိုးမေ့သွားနိုင်သည်ဟု တွေးကာ လွယ်အိတ်နှင့်အသာအယာ ဖိပွတ်နေမိသည်။ ခါးတွင်ဖက်ထားသော ကုလားလက် အပေါ်တက်လာလျှင် ကောင်းမည်ဟုပင်တွေးမိသည်။
ခဏတာသတိလွတ်ကာ ကုလား၏လီးအဝင်အထွက်နောက်မျောသွားပြီးနောက် အသိတစ်ခုပြန်ဝင်လာသည်။
“ဟင် ငါ ငါ ဘာဖြစ်နေတာလဲ.. နောက်က ကုလားနဲ့အများ ဟို အလိုးခံချင်နေတာလား… နောက်က အောက်တန်းစားစုတ်နဲ့များ ငါ…”
ထိုသို့တွေးမိမှ ပိုဆိုးလာသည်။ ပေါင်ကိုလိမ်ကာ ကုလားလီးကြီးအားညှပ်ထားလိုက်သည်။ သို့သော် ကုလားအတွက်တော့ ပိုကောင်းသွားသည်။ သူမခါးအားအသေအချာကိုင်ကာ သူမ၏ဆံနွယ်လေးများကား နှာခေါင်းနှင့်ကပ်၍ ရှူရှိုက်ပြီး အားနှင့်လိုးညှောင့်တော့သည်။ တစ်မှတ်တိုင်ပြီး တစ်မှတ်တိုင်ကျော်၍ လာသည်။
“သံလမ်း သံလမ်း သံလမ်းမှတ်တိုင်ဆင်းမယ့်သူတွေပြင်ထားပေးပါ”
ကားဆရာ၏အသံနှင့်အတူ သံလမ်းဆင်းမည့်သူများ နောက်သို့တိုးဝှေ့လာသည်။ ကုလားက အခွင့်ကောင်းယူကာ လက်ကိုလွယ်အိတ်အောက်သို့ထိုးထည့်ပြီး ညာဘက်နို့အားဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။
“ဟင်”
အငိုက်မိသွားသောသူမ ဘာမှပင်မတတ်နိုင်လိုက်။ ကုလားက နို့အားတစ်ချက်ညှစ်လိုက်ပြီး လီးအားအားကုန်ဆောင့်ထည့်လိုက်သည်နှင့် ကာမအထွတ်ထိပ်ရောက်ကာ ပြီးသွားချေသည်။
“အင်းးးး”
နှင်းဝတီမှာ တောင့်တနေသော နို့အညှစ်မှာ ကမ္ဘာပျက်မတက်ခံစားလိုက်ရသည်။
“ကျွီ …”
ကားမှာလည်း သံလမ်းမှတ်တိုင်တွင် ရပ်လိုက်သည်။ နှင်းဝတီ သတိပြန်ဝင်လာ၍ နောက်မှ သူ့နို့အားကိုင်ကာ ဆံနွယ်များအားလိုက်နမ်းကာ အမောဖြေနေသော ကုလားလက်ထဲမှ အတင်းရုန်းကာ ကားပေါ်မှဆင်းလိုက်သည်။
ကုလားမှာလည်း ရုတ်တရက်ဆင်းသွားသော နှင်းဝတီ့အားမျက်စိဖြင့်လိုက်ဖမ်းကာကာ ထွက်ခါနီးကားပေါ်မှပြေးဆင်းလိုက်သည်။ ထို့နောက် နှင်းဝတီ့နောက်မှ အသာလေးလိုက်လာသည်။ လမ်းချိုးတစ်ခုရောက်သော် သူ့သူငယ်ချင်းမာမွတ်ကတွေ့၍ လှမ်းခေါ်သည်။ ထို့နောက် နှင်းဝတီ့အားမျက်စိဖြင့်ပင်လိုက်ကြည့်၍ ကျန်ခဲ့လိုက်သည်။
ဇွဲခန့်နှင့်နှင်းဝတီ
“အားးးးး ကောင်းလိုက်တာ မ ရယ်”
နှင်းဝတီ၏အပြုအစုအောက်တွင် ဇွဲခန့်အကောင်းကြီးကောင်းနေသည်။ နှင်းဝတီ လီးအားပါးစပ်တစ်ဆုံးထည့်ကာ ငုံထားလိုက်သည်။ ဇွဲခန့်ဖင်ကိုကျုံ့ကာကျုံ့ကာတောင့်ထားလိုက်သည်။ သို့သော် ပြီးချင်စိတ်က မထိန်းနိုင်တော့
“အ … အ … ရပြီ မ ရပြီ”
နှင်းဝတီ မျက်စိသူငယ်လေးနှင့်မော့ကြည့်သည်။ လီးကိုပါးစပ်ထဲမှ ကမန်းကတန်းထုတ်ကာ
“ဘာလို့လဲ မောင်” “ပြီးသွားလိမ့်မယ် မ လာ အိပ်”
နှင်းဝတီ ပက်လက်ကလေးလှဲအိပ်လိုက်သည်။ ဇွဲခန့်ချက်ချင်းပင် ဒူးလေးဆွဲထိုင်ပြီး ပေါင်ကြားထဲနေရာယူလိုက်သည်။
အရည်ရွှဲနေသော နှင်းဝတီစောက်ပက်လေးအား လီးဖြင့်တစ်ချက်ဆွဲပွတ်လိုက်သည်။
“အားးးး”
အရည်တောက်တောက်ထွက်နေသော စောက်ပက်လေးက နှင်းဝတီစိတ်ပါနေသည်ကိုပြသနေသည်။
“မ” “အင်းး” “အခုကစပြီး မကိုလိုးမှာ မောင်မဟုတ်ဘူးလို့မှတ်နော်” “ဟင်” “မကို ကားပေါ်မှာထောက်ခဲ့တဲ့ ကုလားကောင်က မကိုလိုးနေတာလို့စိတ်ထဲမှာမှတ်” “အင်းးး”
နှင်းဝတီ ဇွဲခန့်ပြောသလို မြင်ယောင်ကြည့်လိုက်သည်။ နှင်းဝတီလက်လေးက ဇွဲ့ခန့်လက်မောင်းအားဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။
“ကုလားကြီးက ငါ့ကို။ ငါ့အပေါ်မှာ… အို”
စောက်ပက်ကမနိုင်အောင် ယွတက်လာသည်။ ဇွဲခန့်လီးကြီးအား ဒစ်မှစတစ်ရစ်ချင်း အိအိလေးသွင်းသွားသည်။ စေးစေးကြပ်ကြပ်စောက်ပက်လေးက အဆုံးထိဆွဲစုပ်လိုက်သည်။
ဒီချိန်ကုလားဒီနေရာမှာ သူမဟုတ်ပဲ ကုလားကြီးသာဖြစ်လျှင်ဟု မြင်ယောက်လိုက်လျှင်ပဲ ဇွဲခန့်စိတ်များနွားရိုင်းတစ်ကောင်လိုပင်ဖြစ်လာလေတော့သည်။
ထို့နောက် လီးအားစောက်ပက်မှ ထုတ်ချီသွင်းချီဖြင့် ဆောင့်လိုးတော့သည်။
“မ ကုလားကြီးလိုးတာကောင်းလားဟင်” “အင်းးးး” “မ ကုလားလီးက အကြီးကြီးနော်” “အာ ကွာ မောင်ကလည်း”
နှင်းဝတီ တစ်ခါမှမရဖူးသောကာမအရသာအားရလိုက်ကာ နို့များကိုကိုယ်တိုင်ဆုပ်ကာဆုပ်ကာ နယ်နေတော့သည်။ ဇွဲခန့်နှင်းဝတီ့မျက်နှာလေးအားကြည့်ကာ ဆောင့်ဆောင့်လိုးသည်။ တစ်ခါမျှ ယခုလိုထန်မနေဖူးချေ။ နှင်းဝတီနှင့်ပင်မတူတော့ချေ။
ထိုနေ့တွင် ဇွဲခန့်တို့မှာ cuckold ဖီလင်များအတူယူရင်း လေးငါးချီမကဆွဲလိုက်ကြသည်။ ရည်းစားဖြစ်တုန်းသကာလ တစ်ခါမျှ ဤမျှလောက်မကောင်းခဲ့ဖူးချေ။
လက်မောင်းပေါ်တွင်မှေးနေသော နှင်းဝတီအားကြည့်ကာ ဇွဲခန့်ပြုံးလိုက်သည်။ ယနေ့မှစ၍ နှင်းဝတီကို cuckold ဇာတ်သွင်းရတော့မည်။ သူတို့တိုင်ပင်ထားသည့်အတိုင်း တစ်ကယ်အကောင်အထည်ပေါ်လိုက်လျှင်တော့ဟုတွေးမိပြီး အောက်မှလီးက ပြန်တောင်လာတော့သည်။
သူဌေးသမီးလေးနဲ့ ဗယာကြော်ရောင်းတဲ့ကုလား ကပ်ကိုး (အပိုင်း ၂) (ဇာတ်သိမ်းပိုင်း) 👈 ဖတ်ရန်နှိပ်ပါ။
➡️တင်ထားပြီးသမျှ အပြာစာအုပ် အောစာအုပ်များ စာရင်းကြည့်ရန်နှိပ်ပါ။⬅
