သူဌေးသမီးလေးနဲ့ ဗယာကြော်ရောင်းတဲ့ကုလား ကပ်ကိုး (အပိုင်း ၁) 👈 ဖတ်ရန်နှိပ်ပါ။
ရန်ကုန်နွေကားပူပြင်းလှ၏။
လူအသွားအလာနည်းသော လှိုင်မြို့ ဓမ္မသုခကျောင်းလမ်းမှာကား ပို၍ ပူသည်ဟုထင်ရသည်။ ဆိုက်ကားသမားများ၊ ကလေးငယ်များမှအပ လူသိပ်မရှိ။ The leaf ကွန်ဒိုမျက်စောင်းထိုး အပင်ရိပ်တစ်နေရာမှာတော့ ကုလားမာမွတ်အကြော်များထိုင်ရောင်းနေသည်။
ဤနေရာသည် ဝယ်သူသိပ်မလာ တစ်ခါတစ်ရံဈေးဦးပင်မပေါက်တတ်သည်ကိုသူသိ၏။ အနားတွင် The leaf နှင့် Royal Thukha ကွန်ဒိုများရှိသော်လည်း ထိုနတ်ဘုံနတ်နန်းများမှ သူဌေးများက မာမွတ်၏ဘယာကြော်တို့အား မျက်စောင်းပင်မထိုးချေ။ ထိုအရာကိုလည်း မာမွတ်သိသည်။ သို့သော် စီးပွားအပျက်ခံ၍ ဤနေရာတွင် သုံးရက်တိုင်လာထိုင်ရောင်းနေခြင်းအား ကိုယ့်ကိုယ်ပင်စဉ်းစားမရနိုင်။ ဘတ်စ်ကားပေါ်မှရွှေရုပ်လေးပမာ သူဌေးသမီးလေးအားတွေ့လိုတွေ့ငြားနှင့် ရူးနှမ်းမိသည်မှာအမှန်။ တွေ့လျှင်ကော ဘာလုပ်၍ရနိုင်မည်နည်း ကံကောင်း၍ ဘတ်စ်ကားပေါ်တွင်အကြောင်းဆုံခဲ့သည်ပင်လျှင် သူ့အတွက်နည်းသည့် ကုသိုလ်ကံမဟုတ်ပေလား။
The leaf condo အခန်းနံပါတ် 6 …
“မ ရေ မောင်သွားပီနော်” “ဟုတ် မောင် ကားကိုသေချာမောင်းဦးနော်”
ရေချိုးပီးခါစ နှင်းဝတီ၏ခန္ဓာကိုယ်မှာ ဖြူဝင်း၍ ဉနုနေသည်။ တစ်ပါတ်ရစ်ဖြစ်သလို ကလစ်ဖြင့် ကုတ်ထားသော ဆံပင်လေးနှင့် တဘက်အဖြူအားမလုံ့တလုံပတ်ထားသော ပုံလေးမှာ အလွန် hot နေလေ၏။ တဘက်လေးအားဖိုသီဘတ်သီကိုင်ကာ ဇွဲခန့်ကိုဓါတ်လှေကားကဒ်လေးပေးကာ နှုတ်ဆက်ပြီး တံခါးပိတ်လိုက်သည်။
အနက်ရောင် BMW ကားလေးတစ်စီးမှာ The Leaf ကွန်ဒိုမှ ဖြည်းဖြည်းချင်းမောင်းထွက်လာသည်။ ကား၏တောက်ပြောင်မှု လှပမှုတို့မှာ မာမွတ်၏မျက်လုံးကိုဆွဲဆောင်သွားသည်။ ကားလေးမှာ ဖြေးဖြေးချင်းမောင်းလာ၍ မာမွတ်ရှိရာလမ်းဘေးသို့ အသာလေးထိုးရပ်လိုက်သည်။ ကားပေါ်မှလူငယ်တစ်ဦး သူ့ထက်လေးနှစ်လောက်ငယ်မည်။ ရုပ်ရည်၊ ဝတ်စားဆင်ယင်မှု ပြောစရာကိုမရှိပေ။ မာမွတ်နှင့် လားလားမျှမဆိုင်။
“အင်း ငါသာ သူ့လိုရုပ်ရည် ပိုက်ဆံရှိလို့ကတော့ ဟိုနေ့ကတွေ့ခဲ့တဲ့ စော်လေးကို ကောင်းကောင်းကြီးရနိုင်သား”
မာမွတ်စိတ်ကူးနေရင်း ဇွဲခန့်က သူ့ရှေ့ရောက်လာသည်။
“ဘာတွေရလည်းဗျ” “ရတာတော့အစုံပဲညီလေး ဘယာကြော်၊ စမူဆာ၊ ပဲပြားကြော်၊ ပဲလိပ် ဘာယူမလဲ” “အစုံထည့်ပေးဗျာ ၁ သောင်းဖိုး”
တစ်နေကုန်ဈေးဦးမပေါက်သေးသော မာမွတ်တစ်ယောက်ပျော်သွားသည်။
“ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့” “ဒီမှာ ကျတော့်ကို ဒီအကြော်တွေ အိမ်သွားပို့ပေးလို့ရလား ဒီရှေ့ကကွန်ဒိုကိုပဲ” “ရ ရတော့ရပါတယ် ဒါမယ့် ကျတော်ဝင်လို့မရဘူးထင်တယ်” “ရပါတယ်ဗျာ လေးလွှာ အခန်း 6 ကလို့ပြောလိုက် ရော့ဒီမှာ ဓါတ်လှေကားကဒ်လေး ဒါလေးပြပြီးဝင်သွားလိုက်ပါ အိမ်မှာလူရှိတယ်”
ဇွဲခန့် ဓါတ်လှေကားကဒ်အားထုတ်ပေးလိုက်သည်။
“ဟုတ်ကဲ့ ဒါဆို ကျတော်သွားပို့လိုက်ပါမယ်ဗျ” “ဟုတ်ပီ ဟုတ်ပီ ပိုက်ဆံကဟိုရောက်မှယူလိုက်နော်”
ဇွဲခန့် ကားဆီသို့ပြန်လှည့်လာကာ ကားပေါ်တက်၍ ခပ်သော့သော့လေးမောင်းသွားသည်။ ဇွဲခန့်ထွက်သွားသည်နှင့် မာမွတ်အကြော်များသွားပို့ရန်ပြင်ရသည်။ ဒယ်ထဲတွင်ရှိသော အကြော်တို့မှာ တစ်သောင်းဖိုးထည့်လိုက်သည်နှင့် ကုန်လုနီးနီးဖြစ်သွားလေပြီ။ မာမွတ်အကြော်ဒယ်အား မလှမ်းမကမ်းမှ ကွမ်းယာဆိုင်သို့အပ်ခဲ့ပြီး The leaf ကွန်ဒိုသို့သွားလိုက်သည်။
“ဟေ့ ဘယ်သွားမလို့လဲ ဘာကိစ္စလဲ”
လုံခြုံရေးတစ်ဦးကလှမ်းအော်လိုက်သဖြင့် ဝန်းအတွင်းဝင်အံ့ဆဲဆဲ ခြေထောက်များအားတန့်လိုက်သည်။
“ဟို ကျတော်အကြော်ဝယ်သွားတာ ဒီကို လာပို့ပေးဆိုလို့ပါ” “ဘယ်သူလည်းကွ ဘယ်အခန်းလို့ပြောသွားလဲ”
လုံခြုံရေးမှ မယုံသင်္ကာဖြင့် ပြန်မေးလိုက်သည်။ မေးလည်းမေးချင်စရာပေကိုး။ အဝါရောင်ရောင်ပေါက်နေသော တီရှပ်အဖြူညစ်ညစ်နှင့် ပုဆိုးအနွမ်းအစိမ်းလေးနှင့် မာမွတ်မှာ ဒီတိုက်ခန်းနှင့်လားလားမျှမဆိုင်ပေ။
“အခန်းနံပါတ် ၆ ကပါ လေးလွှာလို့ပြောတယ်ဗျ ဒီမှာ ကျတော့်ကို ဓါတ်လှေကားကဒ်လေးပေးခဲ့တယ်”
ကဒ်လေးထုတ်ပြလိုက်ကာမှ
“အေး အေး ဟုတ်ရက်လည်းပီးတာပဲ ဟိုဘက်ကနေတက်သွား ဓါတ်လှေကားရှိတယ် မကြာနဲ့နော်” “ဟုတ်ကဲ့ ဟုတ်ကဲ့”
ဟုတ်ကဲ့သာပြောလိုက်ရသည် စိတ်ထဲတော့ သိပ်ဘဝင်မကျချင် customer ကမှာထား၍ သွားပို့ရမည်ကို မကြာနဲ့တဲ့။ မာမွတ်ဓါတ်လှေကားထဲဝင်၍လေးလွှာအားနှိပ်လိုက်သည်။
“အင်း… တိုက်ကတော့ အမိုက်စားပဲကွာ ငါနဲ့ ကောင်းကင်နဲ့မြေကြီးပဲ ဘာမှမဆိုင်ဘူး။ ငါဟိုနေ့ကတွေ့တဲ့ ငါ့နတ်သမီးလေးလည်း ဒီမှာများနေသလားမသိဘူး”
လေးလွှာသို့ရောက်သော် အခန်းနံပါတ် ၆ အားအမြန်ရှာလိုက်သည်။ အညိုရင့်ရောင်တံခါးထိပ်တွင် နံပါတ်ခြောက်။ တံခါးရှေ့မှဘဲလ်လေးအား တစ်ချက်အသာအယာတီးလိုက်သည်။
“တင်း… တောင်”
ဘဲလ်လေးအားတီးပြီး စောင့်နေလိုက်သည်။ မည်သူမျှပေါ်မလာသေး။ ထပ်တီးရန်ဘဲလ်ပေါ်သို့လက်ရွယ်လိုက်သည်။ သို့သော် လက်မရောက်သေးခင်မှာပင် တံခါးလေးအသာအယာပွင့်လာသည်။
မာမွတ် တံခါးနောက်သို့လှမ်းကြည့်လိုက်ရာ ရင်ထဲတွင် မိုးကြိုးမုန်တိုင်းများတိုက်ခတ်သွားသကဲ့သို့ခံစားလိုက်ရကာ ခြေလက်များပင်တုန်သွားလိုဖြစ်သွားလေသည်။ တံခါးလာဖွင့်ပေးသောသူမှာ အခြားသူမဟုတ် သူအရမ်းကိုမျှော်မှန်းတမ်းတ တွေ့ချင်နေသောသူ၏နတ်သမီးလေး… ပိုဆိုးသည်က သူမ၏ကိုယ်ပေါ်တွင်အဝတ်မပါ အဖြူရောင်တဘတ်လေးတစ်ထည်တည်းအားပတ်ထားသော သူမခန္ဓာကိုယ်မှာ မလုံ့တလုံ။ ညတိုင်းမအိပ်ခင်မှန်းခဲ့ရသော ဝိုးတဝါးကိုယ်လုံးလေးကို ယခုတွေ့နေရပြီ ခန္ဓာကိုယ်အလယ်ပိုင်းလေးသာ လုံနေသော သူမ၏ခန္ဓာကိုယ်လေးမှာ ဖြူဝင်းဉနုနေသည်။ တဘတ်လေးကြားမှ တိုးထွက်နေသော ရင်သားနှစ်မွှာမှာလည်း တင်းရင်းနေလေသည်။ ဆံပင်ရှည်လေးများအား နောက်သို့သိမ်း၍ ဖြစ်သလိုလေးထုံးထားသော သူမှမျက်နှာလေးမှာ ကြည်လင်ဝင်းပနေသည်။ ကြည့်ရင်းကြည့်ရင်း မာမွတ်လီးမှ ငေါက်ကနဲထတောင်လာသည်။
“အော် ဘာကိစ္စများလဲရှင့်” “ဟို ဟို အကြော်လာပို့တာပါ အကိုတစ်ယောက်မှာသွားလို့ ဒီမှာ ဓါတ်လှေကားကဒ်”
မယုံမှာစိုး၍ ဓါတ်လှေကားကဒ်လေးပါထုတ်ပြလိုက်သည်။
“အော် ဟုတ် ဟုတ် မောင်မှာသွားတယ်ထင်တယ်” “ဟုတ်ကဲ့”
မာမွတ် မရဲတရဲဖြင့် အကြော်ထုပ်လေးအားလှမ်းပေးလိုက်သည်။
“အကြော်ဖိုးက တစ်သောင်းပါ” “အော် ဟုတ်ကဲ့ရှင့် ခဏလေးနော် ပိုက်ဆံသွားယူလိုက်ဦးမယ်”
ဟုပြောကာ နှင်းဝတီအသာလှည့်ထွက်သွားသည်။ တံခါးကားမပိတ်ခဲ့။ အကြော်ထုပ်အား ထမင်းစားပွဲပေါ်တင်ပြီး ဆိုဖာပေါ်သို့လျှောက်သွားလိုက်သည်။
လမ်းလျှောက်သွားစဉ် အပိုအလိုမရှိ တင်းရင်းဝိုင်းစက်နေသော တင်များမှာ ကုလား၏လီးအားအစွမ်းကုန်တောင်စေတော့သည်။ ဖြူဝင်းပြည့်တင်းနေသော ခြေသလုံးသားများမှာ ကိုင်လျက်လိုက်ချင်စရာပင်ဖြစ်နေသည်။ ခြေသလုံးလေးများပင်ထိုမျှဖြူလျှင် အပေါ်ဆက်တက်သွားပါက… မာမွတ်ဆက်၍ပင်မတွေးနိုင်တော့။
နှင်းဝတီ ကုလားရှေ့မှ လှည့်ထွက်လာကာ ဆိုဖာရှေ့စားပွဲလေးပေါ်မှာ ပိုက်ဆံအိတ်ကိုလှမ်းဖွင့်ကာ ပိုက်ဆံယူနေသည်။
မာမွတ်တစ်ယောက် တိုက်ခန်းရှေ့မှာရပ်ကာ သူ့ရှေ့ ကုန်းကုန်းလေးဖြစ်နေသော နှင်းဝတီအားကြည့်ကာ တစ်ကိုယ်လုံးသွေးသားဆန္ဒများ တစ်ဖြည်းဖြည်းထကြွသောင်းကျန်းလာသည်။ ရှေ့တွင်ရှိနေသော နတ်သမီးလေးမှာ သူ့အားစိန်ခေါ်နေသယောင်။
မာမွတ်၏ခန္ဓာကိုယ်အတွင်းမှ ကာမဘီလူးမှာ မာမွတ်အား ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခုကို မျက်စိမှိတ်ချခိုင်းလိုက်လေပြီ။
အိတ်ထဲမှ တစ်သောင်းတန်တစ်ရွက်ထုတ်၍ နှင်းဝတီကုန်းထလိုက်သည်။ မာမွတ်မှာ ဖိနပ်အားအသာအယာချွတ်၍ အခန်းထဲသို့ဝင်ကာ တံခါးအားညင်သာစွာပိတ်လိုက်သည်။ မာမွတ်ပဲသွက်လွန်းသလော၊ နှင်းဝတီပဲနှေးသလော မပြောတတ်။ ပိုက်ဆံထုတ်ကာ နောက်လှည့်လိုက်စဉ်ပင် နောက်တွင်ရပ်နေသော မာမွတ်အားတွေ့ကာ နှင်းဝတီလန့်သွားလေသည်။
“အမလေး ရှင် ရှင် ဒီကို ဘာလာလုပ်….”
စကားမဆုံးခင်ပင် နှင်းဝတီ၏ခါးမှဆွဲကာ ဆိုဖာပေါ်သို့ အလှဲခံလိုက်ရသည်။
“အင့် အမလေး ရှင် ဘာလုပ်မလဲ မလုပ်ပါနဲ့…”
မာမွတ် စကားပင်မဆိုနိုင်။ သူ့စိတ်ထဲမှကာမဘီလူးကြီးက သူ့အားကိစ္စများအားအမြန်ဆောင်ရွက်ရန် တွန်းအားပေးနေလေတော့သည်။
“အာ့ ဖယ်ပါ ကျွန်မ တောင်းပန်ပါတယ်”
နှင်းဝတီ အားလေးသုံးပြီး မာမွတ်အားရိုက်ပုတ်တော့သည်။ သူဌေးသမီးနုနုထွတ်ထွတ်လေး၏ အားလေးကိုတော့ မာမွတ်မှာ မဖြုံ။ နှင်းဝတီ၏လက်နှစ်ဖက်လုံးအား မာမွတ် ဘယ်ဖက်တစ်ဖက်တည်းဖြင့် ခေါင်းပေါ်ကျော်ကာ ချုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ ယခုအခါမှာတော့ နှင်းဝတီမှာ လက်မြှောက်ထားသောအခြေအနေဖြင့် ပေါင်ကြားတွင်တော့ မာမွတ်ကကောင်းကောင်းနေရာယူထားသည်။
မာမွတ် နှင်းဝတီ၏ဖြူဝင်းနေသောပါးလေးတို့အား ရမက်ထန်စွာနမ်းတော့သည်။ ခေါင်းရမ်းကာ ငြင်းဆန်သောနှင်းဝတီမှာ မျက်ရည်လေးပင်ဝဲလာသည်။ ထို့နောက် နှင်းဝတီ၏နှင်းဆီဖူးရောင်နှုတ်ခမ်းလေးများအား ဆေးလိပ်တန်ခိုးကြောင့်မဲနေသော နှုတ်ခမ်းကြမ်းကြီးများဖြင့် လိုက်လံစုပ်ယူနေသည်။ အငြိမ်မနေသော နှင်းဝတီကြောင့် မာမွတ်စိတ်မရှည်ကာ သူမ၏လည်ပင်းအား ညာလက်ဖြင့်ဆုပ်ကိုင်ကာ ငြိမ်စေလိုက်သည်။
နောက်ဆုံးတော့နှုတ်ခမ်းအစုံအားဖမ်းမိလေသည်။
ဂျယ်လီလိုပျော့အိနေပြီး နှင်းဆီရနံ့ နှုတ်ခမ်းနီနံ့လေးဖြင့် နှုတ်ခမ်းနုနုလေးအားအငမ်းမရစုပ်နမ်းတော့သည်။
“အ အု အင်း”
အတော်ကြာနမ်းသည်အထိ နှင်းဝတီမှာ တုန့်ပြန်မှုမရှိသေး။ သွားများစိ၍ ပိတ်ထားသေးသည်။ သို့နှင့်မာမွတ်လည်း ဖြူဝင်းသောလည်ပင်းလေးအားစုပ်ကာ နမ်းပေးလိုက်သည်။
“အင်းးးး”
ညည်းသံသဲ့သဲ့ထွက်လာပြီးနောက် တစ်ကိုယ်လုံးရှိန်းဖိန်းသောခံစားမှုအားခံစားလိုက်ရသည်။ လည်ပင်းအားစိတ်ကြိုက်နမ်းပြီးနောက် မာမွတ်၏ညာလက်မှာ တဘတ်ဖြူလေးပေါ်သို့ရောက်လာကာ တဘတ်အားဆွဲချွတ်လိုက်လေသည်။
“အားးး မလုပ်ပါနဲ့ တောင်းပန်ပါတယ်”
တဘတ်ကျွတ်သွားသောအခါ ထွက်လာသော နှင်းဝတီ၏ ဟင်းသောက်ပန်းကန်လုံးလောက်ရှိသော နို့ဖြူဖြူနှစ်လုံးကို မာမွတ် အငမ်းမရ ကုန်းစို့တော့သည်။
“အာ့ အာ့ အင်း အင်းးး အမလေးးး”
ဇွဲခန့်၏အသာအယာစို့ခြင်းကိုသာခံဖူးသော နှင်းဝတီအဖို့ခံစားမှုများပြင်းထန်လာသည်။ အောက်မှစောက်ဖုတ်ကလေးကလည်း အရည်များစို့လာသည်။
နို့စို့ရင် ညာလက်ဖြင့်နောက်နို့တစ်လုံးအားအားပါးတရကိုင်ညစ်ကာ နို့သီးခေါင်းများအားဆွဲပေးနေသည်။ နို့သီးခေါင်းမှနို့အုံလေူများအားစို့ပေးလိုက်သောအခါ နှင်းဝတီတစ်ကိုယ်လုံး ကြက်သီးများထကာ ကော့တက်လာ၏။
နှင်းဝတီမှာ လောကကြီးအားခဏတာမေ့သွားသည်။ ကာမရေယဉ်ကြီးက သူ့အားတစ်ဖြည်းဖြည်းဆွဲခေါ်လာလေပြီ။
မာမွတ် နို့ကိုင်ထားသောလက်များက စောက်ဖုတ်လေးဆီသို့ဆင်းသွားသည်။ ပါးစပ်မှလည်း နို့၊ လည်ပင်း၊ နှုတ်ခမ်း၊ ဗိုက်သားများနှင့် ပြောင်းရှင်း၍ ဖြူမွတ်နေသော ချိုင်းများမကျန် နှမ်းရှုံးပေးလိုက်လေရာ နှင်းဝတီမှာ ကော့ပျံနေတော့သည်။
အပြောင်ရှင်းထားသော စောက်ဖုတ်လေးအားလက်မှစမ်းမိသောအခါ မာမွတ်စိတ်များ အလွန်ထကြွသောင်းကျန်းလာသည်။ စောက်ဖုတ်ဆိုလျင် ယခင်က မွှေးထူထူ အနံ့ထောင်းထောင်း ဖာသည်မများစောက်ဖောက်သာလိုးဖူးသော သူ့အဖို့ယခုလိုနုထွတ်ပြောင်ရှင်းနေသော စောက်ဖုတ်လေးမှာ အတိုင်းထက်အလွန်စိတ်ပါစေသည်။
စောက်စိလေးအားစမ်းမိသည်နှင့် မာမွတ် ခပ်ကြမ်းကြမ်းဖိပွတ်ပေးလိုက်ကာ နှင်းဝတီ၏တုန့်ပြန်မှုကိုတစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်။
“အာ့ အားးးးးး”
မျက်လုံးများမှိတ်ကာ ကာမခလုတ်များပွင့်သွားဖြစ်သော နတ်သမီးလေးမှာ နှုတ်ခမ်းအစုံအားကိုက်ကာညည်းနေသည်။
စောက်စိလေးအားနာနာပွတ်ပေးပြီး အောက်ဆင်းကာ စောက်ဖုတ်လေးအားစမ်းလိုက်သည်။ အားးးပါးးး စောက်ရည်များအိုင်ထွန်းနေသည်။ မာမွတ် လက်တစ်ချောင်းအား စောက်ဖုတ်ထဲသို့ဖြည်းဖြည်းချင်းထိုးထည့်လိုက်ရာ စောက်ရည်များဖြင့် ချောချောချူချူဝင်သွားသည်။ လက်တစ်ချောင်းမှာ သိပ်မသိသာသေး၍ နောက်တစ်ချောင်းအားထပ်ပူးထည့်လိုက်သည်။
“အားးး မလုပ်ပါနဲ့ အာ့ အ”
မာမွတ်အံ့ဩမိသည် သူ့လက်ဆစ်များတုတ်ခိုင်၍လားမပြောာတတ် နှင်းဝတီစောက်ဖုတ်လေးမှာ စီးစီးလေးကြပ်နေသည်။ လက်နှစ်ချောင်းအားအသာအယာ အသွင်းအထုတ်လုပ်ကာ နှင်းဝတီအားအစွမ်းကုန်နှိုးဆွလိုက်သည်။
“အင်းးးး ဟင်းးးးး အင် အင်”
နှင်းဝတီဆီမှ အသံပေါင်းစုံထွက်လာလေသည်။ လက်လေးများမှာရုန်းဟန်မပြုတော့သော်လည်း မာမွတ်လက်များအားကျစ်ကျစ်ပါအောင်ပြန်လည်ဆုပ်ကိုင်ထားသည်။
အကြိမ်နှစ်ဆယ်လောက်အလျင်အမြန်အသွင်းအထုတ်လုပ်နေရင်း မာမွတ်လက်များအားကိုင်ထားသည်ကိုလွှတ်ကာ သူ၏ပုဆိုးနွမ်းလေးအားဖြေချလိုက်သည်။
နှင်းဝတီ ကုလား၏လက်ချောင်းများဖြင့် စုံဆန်လိုက်၍ခံစားနေစဉ် ကုလားညပုဆိုးချွတ်လိုက်သည်ကို ခံစားမိလိုက်သည်။
“ဟင် သူ သူ ငါ့ကို လုပ်တော့မယ် သူ့ဟာကြီးက အို”
နှင်းဝတီတွေးရင်း ကြက်သီးများထလာသည်။ ထို့နောက် ကုလားလီးကြီးအား မသိမသာခိုးကြည့်လိုက်ရာ
“အို…. အမလေး လေး”
၈ လက်မလောက်ရှိပြီး လုံးပတ်မှာ လက်တစ်ဆုပ်ထက်ကျော်သော လီးမည်းကြီးမှာ သူ့အောက်တစ်တဆတ်ဆတ်ထောင်ကာနေသည်။ ကုလားမှာ ဘယ်လက်ဖြင့်လီးအားအပေါ်အောက်ဆွဲကာနေသည်။
နှင်းဝတီ လက်များချုပ်ကိုင်ထားခံရခြင်းမရှိတော့သောကြောင့် ဆိုဖာနောက်မှီအားဆွဲယူကာ ထထိုင်ရန်ကြိုးစားလိုက်သည်။ သို့သော် ကုလားမှာ သူ့ပုခုံးအားတွန်းဖိလိုက်ပီး စောက်ဖုတ်ထဲမှာလက်ကလည်း အလွန်မြန်လာသည်။
“အားးးး အမလေးးး”
နှင်းဝတီ ကော့ပျံနေကာ ရုန်းရန်အားမရှိတော့။
ကုလားမာမွတ်မှာ စောက်ဖုတ်ထဲမှလက်အားဆွဲထုတ်လိုက်ပီး သူ၏ဘယ်လက်ဖြင့် နှင်းဝတီလည်ပင်းအားထောက်လိုက်သည်။ အကြပ်ကြီးမဟုတ်သော်လည်း နှင်းဝတီမှာအသက်ရှုနည်းနည်းကြပ်သွားသည်။ ထို့နောက် မာမွတ်မှာသူ၏လီးကြီးအား နှင်းဝတီစောက်ဖုတ်ဝတွင်တေ့လိုက်သည်။
လီးကြီးဖြင့် မတရားလိုးခံရတော့မည်ကိုသိလိုက်သည်နှင့် နှင်းဝတီမျက်ရည်များဝဲလာသည်။
“မလုပ်ပါနဲ့ရှင် တောင်းပန်ပါတယ်။ ကျွန်မကိုသနားပါနော်”
“မင်းလေးရဲ့စောက်ဖုတ်နုနုလေးကို လိုးခွဲရမှာ အားတော့နာတယ်ကွာ ဟား”
နှင်းဝတီ၏တောင်းပန်သံလေးက မာမွတ်အားဆက်လုပ်ရန်တွန်းအားပေးလိုက်သလိုဖြစ်နေသည်။
“မပူပါနဲ့ ငါ့မယားလေးကို ကောင်းအောင်လိုးပေးပါ့မယ် ဟား ဟား”
မယားလေးဟုမတန်မရာအခေါ်ခံလိုက်ရသောအခါ နှင်းဝတီမောင့်အားသတိရသွားကာ ကုလားမယားလုပ်ရတော့မည်ဟုတွေးမိရင်း စောက်ရည်များပိုထွက်လာလေသည်။
လီးကြီးအားအပေါက်ဝသို့သေချာတေ့ပြီးသည်နှင့် ဒစ်လေးဝင်အောင် တစ်ရစ်ရစ်ထိုးထည့်လိုက်သည်။ စောက်ရည်များအိုင်ထွန်းနေ၍ အဝင်ချောသော်လည်း သူ၏၈လက်မလီးကြီးအတွက် နှင်းဝတီအဖုတ်လေးမှာ ကြပ်နေလေသည်။
“အ… အားးး အမေ သေပါပြီ နာလို့ပါ သနားပါရှင် အင့် ဟင်းးးး” “နာမှာ ကြောက်တယ်ဟလား နင့်လင်ကနင့်ကိုမလိုးဘူးလား ဟမ်းး” “အင့်” “ဖြေလေ ငါမေးနေတယ်”
ဟုဆိုကာ နှင်းဝတီနို့သီးခေါင်းရဲရဲလေးကို နာအောင်ဆွဲလိမ်လိုက်သည်။
“အာ့ သေပါပြီ” “နင့်လင် နင့်ကိုမလိုးဘူးလားလို့”
မာမွတ်ပို၍လိမ်ဆွဲလိုက်သည်။ နာကျင်သည်လား၊ ကောင်းသည်လား နှင်းဝတီမကွဲ။
“ဟုတ် ဟုတ် လိုးပါတယ် အာ့” “လိုးရင် ဘာလို့နာမှာကြောက်လဲကွ ဟမ်း ကောင်းသွားမှာပေါ့ လာစမ်းးး”
ပြောရင်းဆိုရင်း လည်ပင်းကိုအားယူ၍ထောက်ကာ လီးကိုထိုးသွင်းလိုက်သည်။ သုံးပုံတစ်ပုံမျှပင်မဝင်သေး ကြပ်၍နေလေသည်။
“အားး သေပါပြီ အမေ့ မထည့်ပါနဲ့တော့ တောင်းပန်ပါတယ်” “ဖြေစမ်း ကောင်မ ဘာလို့ကြောက်တာလဲ” “အားး ရှင့်လီးပိုကြီးလို့ပါ အားးး သေပြီ” “ဟား ဟား မင်းရဲ့ကောင်လေးထက် ငါကပိုခံလို့ကောင်းအောင်လည်း လုပ်ပေးဦးမှာကွ လာခဲ့”
မာမွတ်ပြောပြီး နှင်းဝတီ၏သေးသွယ်သောခါးအစုံကိုဆုပ်ကိုင်ကာ ကိုယ်ကိုသူမအပေါ်ဖိ၍ လှမ်းစုပ်နမ်းကာ လီးကိုတစ်ရစ်ချင်းထိုးသွင်းလိုက်သည်။
“အွန်းးးးး အူး မလုပ်ပါ အူးးးးး သေပြီ အမေ့”
နှင်းဝတီ၏လုံးထွေးနေသောအော်သံတို့မှာ တစ်ခန်းလုံးပဲ့တင်ထပ်နေသည်။ သူမ၏သေးသွယ်နေသောခါးလေးအားအမိအရကိုင်ကာ ကိုယ်ကိုဖိထားသောကြောင့်ရုန်းမရပဲရှိရာ ရှစ်လက်မလီးကြီးက မဆန့်မပြဲတစ်ထစ်ချင်းဝင်လာသည်ကို မျက်ရည်များဖြင့်အံကြိတ်၍သာခံရတော့သည်။
“အွန်းးး အမေ့”
မာမွတ်နမ်းနေသည်ကိုလွှတ်ပြီး ကျန်နေသောလီးအားအားကုန် ဆောင့်ထည့်လိုက်လေသည်။
“အားးး”
မဆန့်မပြဲလီးကြီးဝင်ထားသောကြောင့် နှင်းဝတီဆီးခံလေးမှာဖောင်းနေပြီး စောက်ဖုတ်လေးမှာလည်းအနည်းငယ်ကွဲသွားသည်။
မာမွတ်ကိုယ်ကိုယ်မတ်လိုက်ပြီး နလက်တစ်ဖက်က နှင်းဝတီ၏နို့လေးအားကိုင်ကာ တစ်ဖြည်းဖြည်းချင်းညှောင့်လိုးတော့သည်။
“အ အင်းးး သေပြီ သေပြီ အမေ့”
နှင်းဝတီမျက်လုံးမှိတ်ကာ တစ်အင့်အင့်ရှိုက်ငိုရင်းညည်းနေရာ အောက်မှလီးအဝင်အထွက်က သူမစိတ်ကိုနေရာယူနေလေသည်။ တစ်ဖြည်းဖြည်းအထုတ်အသွင်းအနည်းငယ်ဆီပုံမှန်လုပ်နေရင်း အချက်နှစ်ဆယ်လောက်ရောက်သောအခါ နှင်းဝတီမှာခံနိုင်ရည်ရှိလာ၍ စောက်ဖုတ်ကလည်းအရည်များပိုရွှဲလာကာ အဝင်အထွက်ပိုချောလာသည်။
“ကောင်းလာပြီ မလားဟင် မိန်းမလေး ဒီထက်ပိုကောင်းအောင် ကိုလုပ်ပေးမယ်နော်”
မာမွတ် လီးကိုတစ်ဝက်လောက်ထုတ်ပြီးမှ ဆောင့်ကာသွင်းလိုက်သည်။
“ဒုတ်” “အာ့”
နှင်းဝတီလန့်ဖြန့်သွားကာ မာမွတ်၏လက်ကိုဆုပ်ကိုင်မိသည်။ လီးမှာသားအိမ်ကိုလာဆောင့်သော်လည်း နှင်းဝတီနာကျင်မှုကိုမခံစားရတော့ပဲ လီးအဝင်မှာပြည့်ကြပ်ပြီး စောက်ဖုတ်အတွင်းသားများနှင့်ပွတ်တိုက်သွားမှုမှာ နတ်ပြည်ရောက်သွားသကဲ့သို့ခံစားလိုက်ရသည်။
ပြီးနောက်တစ်ချက်ပြီးနောက်တစ်ချက် ပုံမှန်ဖြေးဖြေးလေးဆောင့်ဆောင့်ကာလိုးတော့သည်။
“အာ့ အားးး အားးး” “ကောင်းလိုက်တာ ကောင်မလေးရာ အားး”
လီးအဝင်အထွက်မှန်လာသည်နှင့်အမျှ နှင်းဝတီလည်း ဖင်ကိုကော့ကော့ပေးလာမိသည်။ အဝင်တိုင်းကပြည့်စုံလာသလို အထွက်တိုင်းမှာ ဟာ၍ကျန်ခဲ့လေရာ နောက်တစ်ခေါက်လီးအဝင်ကိုမျှော်လင့်လာမိသည်။
“ဗြွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် အားးး ကောင်းလိုက်တာကွာ လီးလိုပဲ” “အားး အာ့ အမေ့ အားးး”
မာမွတ် နှင်းဝတီ့ခါးလေးအားသေချာဆုပ်ကိုင်ကာ ဆောင့်ချက်များတိုးမြှင့်လိုက်သည်။
“ဖောင်း ဖတ် ဖတ် ဗြွတ် ဖောင်း ဖောင်း အင်းးး ရှီး မင်းစောက်ဖုတ်က ကြပ်နေတာပဲကွာ ငါ့မယားလေး ငါ့လီးကို ကြိုက်နေပြီမလား” “အား ရှီးးး အင့် ဟင်းးးး ရှီးးး အားးး အမေ့”
နှင်းဝတီထံမှညည်းသံများပိုပီပြင်လာကာ သူဌေးသမီးလေးခဗျာ သူ့အားဘယာကြော်သည်ကုလားကြီးက မုဒိန်းကျင့်နေသည်ကိုမေ့သွားဟန်တူသည်။
“ဟင့် အားး ရှီးး အမေ့ အားးး ဟင့် အင့်” “ဖတ် ဖတ် ဖတ် အားး ကောင်မ ကောင်းလားဟင် ကောင်းလား နင့်ကိုကုလားကြီးလိုးနေတာ မရုန်းတော့ဘူးလား ဟင် ကောင်မ”
ထိုသို့ပြောလိုက်သည်နှင့် နှင်းဝတီ၏ဖင်လေးမှာဆိုဖာနှင့်ပင်မထိတော့ ကုလားအားကော့ကာကော့ကာခံလေတော့သည်။ မာမွတ်မှာ နှင်းဝတီ၏ကာမစိတ်များကိုအစွမ်းကုန်ဖွင့်ပေးလိုက်လေသည်။
အသိစိတ်လေးအားပြန်လည်နိုးထစေလိုက်သည်နှင့် နှင်းဝတီမှာ ကုလားအားပြန်တောင်းပန်ရန်သတိရတော့သည်။
“အားးး မဟုတ်ဘူး မဟုတ်ဘူး အမေ့ မလုပ်ပါနဲ့တော့ရှင် သေပါပြီ မခံနိုင်တော့လို့ပါ ရှီးးးး အားးး အမေရေ အင့် အားးး အ ဟင့် ဟင့်” “ကောင်မ လာလိမ်နေတယ် ဟုတ်လာ မင်းကို သေချာဆုံးမရမယ် ကောင်မ”
နှင်းဝတီ၏ငိုယိုတောင်းပန်သံမှာ ကုလားမာမွတ်ကိုပိုလုပ်ပေးရန်ပြောသလိုပင်ဖြစ်လေသည်။ မာမွတ်ကိုယ်ကို ပြန်မှောက်ချလိုက်ပြီး ဘယ်လက်ဖြင့်နို့အုံကြီးအားအားပါးတရညှစ်ကာ နှင်းဝတီ၏လည်ပင်းဖြူဖြူလေးအားကိုက်ခဲကာ ခွေးလိုးနွားလိုးအသားကုန်ဆောင့်လိုးတော့သည်။
“ဖတ် ဖတ် အားးး ရှီးးး အမေရေ အားးးး အင့် ဟင့်”
နှင်းဝတီ၏အော်ညည်းသံနှင့် လိုးသံတို့မှာ တစ်ခန်းလုံးကျယ်လောင်စွာ ထွက်ပေါ်နေလေသည်။ နုနုထွတ်ထွတ်သူဌေးသမီးလေးမှာ ကိုယ်ပိုင်ကွန်ဒိုအခန်းလေးထဲမှာပင် ကုလားကြီး၏ရင်ခွင်ထဲ၌ ပိုးစိုးပက်စက်အလိုးခံနေရတော့သည်။
ကုလား၏မနားတမ်းဆောင့်လိုးမှုအောက်တွင် တဇတ်ဇတ်ခံနေရင်း နှင်းဝတီမှာကာမရေယဎ် အထွတ်အထိပ်သို့ရောက်ပြီး တစ်ချီပြီးသွားလေသည်။
“အ့ အင့် ထွက်ကုန်ပြီ ထွက်ကုန်ပြီ ရှီးးး အမလေးး”
နှင်းဝတီစောက်ဖုတ်မှာထွက်လာသော စောက်ရည်များမှာ ဖင်အောက်တဘက်နှင့်ဆိုဖာပေါ်တွင်ကွက်ကုန်၏။ နှင်းဝတီသာပြီးသွားသည် ကုလားမှာရပ်မည်မဟုတ်သေး။ စောက်ရည်များထွက်ကုန်၍ ပိုလိုး၍ကောင်းသွားသော စောက်ဖုတ်လေးအားအားကုန်ဆောင့်ဆောင့်လိုးလေသည်။
မာမွတ်မှာ လည်ပင်းလေးအားတစ်ခါ၊ နှုတ်ခမ်းဖူးလေးများအားတစ်ခါ လှည့်ကာနမ်းရင်း ကာမအရသာကိုအစွမ်းကုန်ခံစားနေသည်။
လီးအဝင်အထွက်တိုင်းမှာ ချောမွတ်နေ၍ နှင်းဝတီလည်း လက်ရှိလောကနှင့်အဆက်အသွယ်ပြတ်ပြီး ကုလား၏လိုးချက်များအောက်တွင် အသက်ပင်မှန်အောင်မနည်းလိုက်ရှုနေရလေသည်။
“ဖုတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်”
ဒီတိုင်းဆိုဖာပေါ်တွင် တစ်ပုံစံတည်း နာရီဝက်ခန့်လိုးပြီးသောအခါ နှင်းဝတီလည်း နှစ်ချီမြှောက်ပီးသွားလေသည်။ နှစ်ဦးစလုံးချွေးများစို့လာသည်။ ကုလားမှာလိုးနေရင်းကိုယ်ကိုမတ်ကာ သူ့နတ်သမီးလေး၏ရမ္မက်ထန်နေသောမျက်နှာကိုကြည့်ရင်း ပြီးချင်လာသည်။
သို့နှင့် နှင်းဝတီလက်မောင်းအောက်သို့လက်လျှိုဝင်ကာ ပုခုံနှစ်ခုကိုကိုင်ပြီး အသေဆောင့်လိုးတော့သည်။
“ဖုန်း ဖုန်းးး အားး ရှီးးး အားး ကိုယ်ပြီးတော့မယ် အချူကလေး အားး ဖေလိုးးးမ ကောင်းတယ် အားးး ခံပေးစမ်း ကောင်မ ဖတ် ဖတ် ဖတ်” “အားး ပြီး ပြီး အမေ့ အားးး ကယ် ပါဦး အမလေးးး”
ကုလား၏ပွဲသိမ်းလိုးဆောင့်ချက်များပြင်းထန်လွန်း၍ နှင်းဝတီမှာမျက်ဖြူများပင်ဆိုက်လာ၍ နောက်တစ်ချီထပ်ပြီးသွားသည်။
“အားးး အထဲမှာ မပြီးးး အာ့ အားးးး ရှီးးး အားး”
နှင်းဝတီတောင်းပန်ချိန်ပင်မရလိုက်။ ကုလားမှာသုံးချက်လောက်ဆောင့်လိုးပြီး သူ၏သုတ်ရည်များကို နှင်းဝတီစောက်ဖုတ်ထဲသို့တစ်ဇတ်ဇတ်တုန်ရီကာထည့်သွင်းပြီးဆုံးလိုက်သည်။
“အားးး ပြီးပြီး ပြီးပြီး အားးး ကောင်းလိုက်တာကွာ ရှီးး ငါ့မယားလေး အားးး”
Luxury Condo ခန်းလေး၏ဆိုဖာပေါ်တွင် အသားအရေမည်းတူး၍ ပေကျံနေသောကုလားကြီးမှောက်ကာ ငြိမ်နေသည်။ သူ့အောက်တွင် ဖြူစွတ်ပြီး နုဉနေသော သူနှင့်လားလားမျှမသက်ဆိုင်လေသော သူဌေးသမီးလေးတစ်ဇတ်ဇတ်တုန်ရီကာ အမောဖြေနေသည်။
တစ်နာရီနီးပါးအားပါးတစ်ရမုဒိန်းကျင့်ဆောင့်လိုးခံထားရ၍ အသက်ပင်မနည်းရှုကာ ချွေးများဖြင့်မောဟိုက်နေလေသည်။ ကုလားမှာတော့ သူ့အားတင်းကြပ်စွာဖက်ကာ ခဏအမောဖြေနေလေသည်။
နှင်းဝတီတစ်ခါမျှမခံစားခဲ့ဖူးသော ကာမအရသာကြီးကိုခံစားလိုက်ရပြီး ရင်ထဲတွင်အခုထိလှပ်လှပ်လှပ်လှပ်ဖြစ်ကာနေနေသည်။
ခဏမျှကြာသော် မာမွတ်အမောပြေသွားဟန်ဖြင့်ကုန်းထလာကာ နှင်းဝတီအားစိုက်ကြည့်နေသည်။ နှင်းဝတီမှာသနားစရာမျက်နှာလေးဖြင့်
“တောင်းး တောင်းး ပန်ပါတယ်ရှင် ရှင်လုပ်ချင်လုပ်ပြီးသွားပြီမလားဟင် ဖယ်ပါတော့။”
“ဟားးး ဟားး မင်းလိုနတ်သမီးလေးကို အခုလိုအချိန်မှာအဝမလိုးရင် ငါ့ကိုယ်ငါစောက်ရူးလို့ပဲခေါ်ရတော့မှာပေါ့ကွာ မင်းလည်းကောင်းတယ်မလား ဒီထက်ပိုကောင်းအောင်လိုးပေးဦးမယ်နော် ဟားးး ဟားးး”
လမ်းဘေးမှ ဖာခေါ်ချလျှင်တောင် ဖာသည်မပင်တောင်းပန်ရသည်အထိ အနည်းဆုံးနှစ်ချီအဝလိုးတတ်သော မာမွတ်၏လက်ထဲတွင် သူဌေးသမီးလေးနှင်းဝတီ၏ဘဝမှာ ထိုနေ့အဖို့မတွေးရဲစရာပင်ရှိနေလေတော့သည်။
ဆက်ရန် …
(ကုလားမာမွတ်ကတော့ သူဌေးသမီးလေးကို မညှာမတာ ထပ်လိုးဦးမှာပါတဲ့။ သူဌေးသမီးလေးနှင်းဝတီကိုဘယ်လိုလိုးမလဲ စိတ်ကူးထဲရှိတာလေး မန့်ခဲ့ကြပါဦးနော်။)
➡️တင်ထားပြီးသမျှ အပြာစာအုပ် အောစာအုပ်များ စာရင်းကြည့်ရန်နှိပ်ပါ။⬅
