ကျွန်တော့်ရဲ့.. ငယ် | အပြာစာအုပ် | အောစာအုပ်

ရန်ကုန်မြို့… မှောင်လုဆဲ ညတစ်ညရဲ့ ညနေခင်း… ပေတစ်ရာလမ်းအထက်… အနီရောင်ကားလေးတစ်စင်းထက်… ကျွန်တော်တစ်ယောက် ငယ်ရဲ့လက်ကိုတွဲထားရင်း ဖြတ်ကျော်လာခဲ့တယ်။

ဟုတ်တယ် ငယ်… ကျွန်တော့်ရဲ့ ချစ်လှစွာသော ဇနီးလေး။ ငယ်ဆိုတာ အိမ်နာမည်ပေါ့၊ နာမည်အပြည့်အစုံက သက်ထားငယ်။ အိမ်ထောင်ကျတာ အခုဆို ၃ နှစ်တောင် ရှိတော့မလားပဲ။ ငယ်က အသားဖြူတယ်။ အတော်လေးလည်း လှတယ်။ သွေးကြောစိမ်းကလေးများ သန်းနေတဲ့အထိကို ဖြူတယ်။ နှာတံရှည်ရှည်၊ မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်း၊ ထူပြီး သွေးရောင်သန်းသော နှုတ်ခမ်းများလည်းရှိတယ်။ ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအစားက အရမ်းမပိန်လွန်း၊ မဝလွန်းသော… သို့ပေမယ့် ဆူဖြိုးသော ရင်သားနဲ့… ဖွံ့ဖြိုးသော တင်ပါး… သေး၍ချိုင့်ဝင်နေတဲ့ ခါးတို့က ပုရိသယောက်ျားတို့ ကာမရမ္မက်ကို နိုးကြွစေသည့်အလား ထင်ရအောင်ပင် ဖွံ့ဖြိုးကြံ့ခိုင်လှ၏။ တစ်ခါတစ်ခါ ငယ်ကိုတွေ့တဲ့ ယောက်ျားသားတို့က အံကိုကြိတ်၊ တောက်တခေါက်ခေါက်နဲ့ပင် ငယ်ကို အမဲဖြတ်မည့် မုဆိုးများသယောင် ကြည့်တတ်ကြသေး၏။

ဒါပေမယ့် ငယ်လက်ကိုတွဲရင်း အတူယှဉ်တွဲပြီး ကျွန်တော့်ကိုမြင်ရင်တော့ နှာခေါင်းရှုံ့တတ်၏။ အကြောင်းမူကား အသားမဲမဲ ဗိုက်ရွှဲရွှဲနဲ့ ပျိုတကာ အလွယ်တကူမကြိုက်နိုင်တဲ့ လူစားမျိုးဖြစ်နေတာကိုးဗျ။ ဒါပေမယ့် ငယ်ကတော့ ကျွန်တော့်ကို ချစ်ရှာတယ်။ ငယ်ကိုလည်း ကျွန်တော် အရမ်းချစ်တယ်။

ရုံးတွင်တော့ ငယ်အချစ်ခံရတဲ့ ကျွန်တော်မှာ မျက်နှာအလွန်ပွင့်၏။ ရုံးကလုပ်သောပွဲများ၊ ရုံးသူရုံးသားများ၏ မွေးနေ့ပွဲ၊ လက်ထပ်ပွဲ၊ ပါတီပွဲတွေဆိုလျှင် ငယ်ကို လူတိုင်းက လာစေချင်ကြတယ်။ ရုံးက အမျိုးသမီးတွေကတော့ ဇနီးငယ်ငယ်ချောချောလေးရထားသော ကျွန်တော့်ကို အမြဲလိုလို စတတ်၊ နောက်တတ်၏။

“ကိုကျော်က ဇနီးငယ်ငယ်ချောချောလေးရထားတော့… ပျော်လို့ရွှင်လို့ပေါ့…” “ကိုကျော့်ဇနီးက ချောလိုက်တာ… ကိုကျော် မုန့်လိုက်ဝယ်ကျွေးသင့်တယ်နော်” အဲဒီလိုစကားတွေကြားတိုင်း ရှက်ကိုးရှက်ကန်းနဲ့ အမြဲလိုလို မျက်နှာနီတာရဲကြီး ဖြစ်ရစမြဲပါပဲ။

တစ်နေ့… ရုံးတွင် နေ့လည်စာစားနေခိုက်… လက်တစ်ဖက် ကျွန်တော့်ပုခုံးကိုပုတ်လျက်…

“ကိုကျော် နေ့လည်စာ စားနေပြီပေါ့” အခြားလူမဟုတ် ကျွန်တော်တို့နဲ့ တစ်ချိန်တည်း ရုံးအလုပ်အတူဝင်တဲ့ ကိုခင်ဇော်ပင်။

“ဟာ… ကိုခင်ဇော်… လာလာ ကျွန်တော်နဲ့အတူ လာစားအုံး”

“ရပါပြီဗျာ… ကျွန်တော် အပြင်မှာ တစ်ယောက်နဲ့ချိန်းထားလို့ နေ့လည်စာ အပြင်မှာပဲ စားလိုက်မလို့… ဒါနဲ့ ဇနီးချောလေးက ဘာတွေ ချက်ပေးလိုက်တာတုန်းဗျ”

“မပြောတတ်ပါဘူးဗျာ… စားလို့ကတော့ မဆိုးပါဘူး… မိန်းမလှလှယူထားတော့လည်း မချက်မပြုတ်တတ်တာတော့ ဘယ်တတ်နိုင်မလဲဗျာ”

“ဒါဆို ကျွန်တော် သင်ပေးလိုက်ရမလား… တစ်ရက်လောက် ကျွန်တော့်ဆီ လာပို့ထားလိုက်…”

ခင်ဇော်က အမြဲအဲဒီလိုပဲဗျ… ရိသဲ့သဲ့နဲ့ ကျွန်တော့်မိန်းမကို အမြဲနောက်တယ်။ အဲဒီလို အနောက်ခံရတိုင်း ကျွန်တော် ရင်ထဲမှာ စိတ်အမြဲလို ဘဝင်မကျလှ။ သို့ပေမယ့် ခင်ဇော်က ငွေရှိဂုဏ်ရှိတဲ့ သူဌေးသား… သူ့မိဘတွေက ဒီကောင် ခြေငြိမ်အောင်ဆိုပြီး ဒီရုံးမှာ အလုပ်လုပ်ခိုင်းထားတာ… သူတို့မိဘနဲ့ ကျွန်တော်တို့ သူဌေးက သူငယ်ချင်းဆိုလားပဲ… အဲဒီတော့ သည်းခံပြီးသာ နေခဲ့ရသည်။

ခင်ဇော်က သူဌေးသားပီပီ… သုံးနိုင်ဖြုန်းနိုင်တော့ ပြောင်ပြောင်ရောင်ရောင် အဝတ်အစားနဲ့ အမျိုးလိုလို ရုံးတက်တယ်။ ရင်အုပ်ကားကား၊ အရပ်မြင့်မြင့်၊ ထွားကြိုင်း သန်မာတဲ့အပြင်ကိုမှ ဥပတိရုပ်ကလည်း ကောင်း၏။ ရုပ်ချောပြီး ငွေရှိသလောက်လည်း ခင်ဇော်က အတော်မိန်းမပွေတယ်။ တစ်ခါတစ်ခါ ရုံးထဲက ခပ်ငယ်ငယ်ချောချော ကောင်မလေးများပင် သူနဲ့ မကြာခဏ အချစ်ရေးကိစ္စတွေ ကြားရတတ်၏။ ဘယ်သူ့ကိုမှလည်း အတည်တွဲသွားတာမျိုးလည်း မရှိ။ တကယ့်ကိုမှ ကိလေသာရမ္မက် ကောက်ကောက်လိုက်ရင်း စည်းစိမ်ခံနေသူပင်တည်း။

“ကိုကျော်… ကိုကျော် ဘာတွေ တွေးနေတာလဲ…”

ကျွန်တော် ရုတ်တရက် တွေးမိတွေးရာ တွေးနေရာက သတိပြန်ဝင်လာ၏။

“ဒီလိုပဲဗျာ… ဟိုဟိုဒီဒီပေါ့…”

ဒီနေ့ ကျွန်တော် အလုပ်ထဲမှာ စိတ်မပါလှ… ခင်ဇော် ပြောတဲ့ “ခင်ဗျားမိန်းမ ကျွန်တော့်ဆီ တစ်ရက်လောက် ပို့လိုက်” ဆိုတဲ့ စကားက ဘာအဓိပ္ပာယ်လဲ။ ဒီကောင် ငယ်ကို ဘာလုပ်ချင်နေတာလဲ ကျွန်တော့်ရဲ့ အတွေးတွေထဲ… ငယ်သာ ဒီကောင်နဲ့တွေ့ရင် ဘာတွေဖြစ်လာမှာလဲ… ရှေ့တစ နောက်တစနဲ့ အတွေးတွေ တွေးရင်းတွေးရင်း နယ်ကျွံလာ၏။ မျက်စိထဲမှာ ခင်ဇော်တစ်ယောက် ငယ်ကို အတင်းဖက်ပြီး… ကာမဆက်ဆံနေတဲ့ မြင်ကွင်းတွေ… ငယ်ကို အတင်းနှမ်းတဲ့ ပုံရိပ်တွေ… ငယ်တစ်ယောက် မျက်စိလေးတွေ စင်းရင်း ကျေနပ်အားရပုံလေးတွေ ဝိုးတဝါးပေါ်လာ၏။ သတိရလို့ ကိုယ့်ဟာကိုယ်ပြန်ကြည့်တော့မှ ကျွန်တော့်ငယ်ပါးက အစွမ်းကုန်တောင်မှတ်နေလေပြီ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ကျွန်တော် ဒီခံစားချက်ကိုတော့ မကြိုက်… ကိုယ့်အမျိုးသမီး သူတစ်ပါးနဲ့ပျော်ပါးနေတာကို ဘယ်သူကများ ကြည့်နေနိုင်မည်နည်း။

အဲဒီနေ့ နေ့လည်ပိုင်းတစ်ခုလုံး ကျွန်တော် လုံးလုံး သေချာ အာရုံပြုပြီး အလုပ်မလုပ်နိုင်ခဲ့… အာရုံပြုဖို့ ကြိုးစားတိုင်းလည်း ငယ်နဲ့ခင်ဇော်အကြောင်းသာ စဉ်းစားနေမိတယ်။

“ငယ် အဆင်ပြေရဲ့လား” “အင်း… အား… ကို… ငယ်ကို အားစိုက်လုပ်ပေးပါအုံး ငယ်အရမ်းဖြစ်နေလို့…” ကျွန်တော်ရဲ့ လိင်တံတစ်ချောင်းလုံး… ငယ့်ယောနိထဲ အားပြင်းပြင်းနဲ့ အသွင်းအထုတ် လုပ်နေရာက… ငယ့်မျက်နှာလေး ကြည့်မိတယ်။

မျက်စိထဲမှာ ငယ်နဲ့ခင်ဇော် ဆက်ယှက်နေကျဟန်တွေ ဝိုးတဝါး မြင်လာတယ်။ ဘာကြောင့်မှန်းတော့မသိ လိင်တံက အစွမ်းကုန် တောင်မှတ်လာတယ်လို့ ခံစားနေရတယ်။ နှလုံးခုန်သံတွေလည်း သိသိသာသာ မြန်လာတယ်။

“ကို့ နှလုံးတွေ အရမ်းခုန်နေတယ်… အင်း”

ငယ်တစ်ယောက် ညီးစီစီအသံ… အားမလိုအားမရသံဖြင့် တိုးတိုးလေး ပြောတယ်။

“ငယ်… ကို့လီးကို ကြိုက်လား…” “အင်း… ကြိုက်တယ်… အင်း” “တကယ်ကြိုက်တာလား… ကို့ဟာ ဒီထက်ကြီးစေချင်သေးလား…” ဒီလိုမေးခွန်းမျိုး ကျွန်တော် ငယ်နဲ့ ဆက်ဆံနေချိန်အတွင်း အကြိမ်ကြိမ်အခါခါ မေးဖူးတယ်။ အမြဲတမ်း ငယ်က… ကိုယ့်ဟာလောက်ဆို ရပြီလို့သာ ဆိုတတ်တယ်။

“ကို့ လီးကြီးကြီး ဖြစ်စေချင်တယ်” ကျွန်တော် နားကြားများ လွဲသွားသလား… ငယ်အထံမှ ဒီလိုစကားမျိုး ထွက်လာလိမ့်မယ်လို့တော့ မထင်ခဲ့။ ငယ်ရဲ့မျက်နှာလေးကို သေချာစူးစိုက်ကြည့်လိုက်ပေမယ့်… လိမ်၍ပြောနေတာ မဟုတ်တာတော့ ကျွန်တော် သိလိုက်မိတယ်။ “လီးကြီးကြိုက်တာလား… လာထား” “အင်း… ကို လုပ်ပေး… အင်း… လီးကြီးကြီးနဲ့လုပ်ပေး” ကျွန်တော့်အတွေးတွေ ခင်ဇော်ထံ ပြန်ရောက်သွားတယ်။ တစ်ခါတစ်ခါ တင်းပြီး သိသိသာသာဖောင်းနေတတ်သော ခင်ဇော်ရဲ့ ဂွကြား… တစ်ဖန် ဖွံ့ဖြိုးပြီး ရမ်းနေသော ငယ်၏ ရင်သားအစုံအား ပြန်မြင်မိတယ်။ ငယ်ရဲ့ အားကောင်းသော ညီးသံများကို ကြားယောင်မိတယ်။ ဒီကောင်သာ ငယ်ကို လုပ်ပေးရင် ဘယ်လိုဖြစ်နေမလဲ… ဒီညတော့ ငယ်နဲ့ကျွန်တော် ကာမအရသာကို ပြိုင်တူပြီးကြတယ်။ ငယ်က ကျွန်တော့်ရင်ဘတ်ကို သူ့ခေါင်းလေးမှီပြီး… “ငယ် ဒီနေ့ အရမ်းကျေနပ်တယ်…” ငယ်ရဲ့ ခေါင်းလေးတွေကို လက်ဖဝါးနဲ့ပွတ်သပ်ရင်း… “ငယ် ကို့ဟာ ငယ့်အတွက် သေးလွန်းနေမလား” ငယ် မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ ကျွန်တော့်ကို မော့ကြည့်တယ်။ “ငယ်အတွက် ကို့ဟာက အဆင်ပြေပါတယ်… ငယ်လည်း ကောင်းနေတာပဲ မဟုတ်လား” ငယ် ကျွန်တော့်ကို နှစ်သိမ့်သလို၊ အားနာသလို အသံဖြင့် ပြောသည်။

“ငယ်ပဲ ခုနက လိင်တံကြီးကြီးနဲ့ ခံချင်တယ်ဆို” “ငယ်ပြောတာက… ကို့ဟာကို အကြီးကြီး ဖြစ်စေချင်တယ်လို့ ပြောမိတာ မဟုတ်ဘူးလား… ကိုပဲ ငယ်ကို လိင်တံကြီးကြီးနဲ့ ခံချင်လားလို့ ခဏခဏ မေးနေပြီးမှ”

ဟုတ်တော့လည်း ဟုတ်နေတာပဲလေ… ငယ်များ စိတ်ဆိုးသွားပြီလား… ငယ်မျက်နှာလေးကို တစ်ချက် အကဲခတ်ကြည့်ရင်း…

“ငယ် ကိုတစ်ခုမေးကြည့်လို့ရမလား… ငယ်စိတ်မဆိုးရင်ပေါ့… ပြီးတော့ အမှန်အတိုင်းလည်းပြောရမယ်…”

ငယ်ခေါင်းလေး ငြိမ့်ပြတယ်။

“ဒါဆို ကိုမေးမယ်နော် ငယ်… ငယ်တကယ်ပဲ လိင်တံကြီးကြီးနဲ့ တစ်ညတာ ကုန်ဆုံးချင်သလား…”

တော်တော်ကြာသည်အထိ ငယ့်ဆီက ပြန်ဖြေသံ မကြားရ။

“အင်း…” တိုးငြင်းတဲ့အသံလေးနဲ့အတူ ငယ်ဆီက ဝန်ခံသံလေးကို ကြားလိုက်ရတယ်။ ကျွန်တော့်စိတ်တွေ ဗလောင်ဆူသွားတယ်။

“လိင်တံကြီးကြီးက ကိုဖြစ်နေတယ်ဆိုရင်တော့ ငယ်ပိုကျေနပ်မိမှာ အမှန်ပဲ”

ငယ်စကားကြောင့် ကျွန်တော် အရမ်းသိမ်ငယ်မိသွားတယ်။ ငယ်စိတ်မခုသွားဖို့ ဟန်ဆောင်အပြုံးလေးနဲ့တော့ အားတင်းပြီး ပြုံးပြနေရတယ်။

အဲဒီနေ့ နောက်ပိုင်း ငယ်နဲ့ ကျွန်တော်နဲ့ကြားမှာ လိင်စိတ်ဆန္ဒနဲ့ပတ်သက်ပြီး အရင်ကထက် တစ်စပြီးတစ်စ ပိုပိုပွင့်လင်းလာခဲ့ကြတယ်။ နှစ်ယောက်အတူ လိင်ဆက်ဆံတဲ့ ဇာတ်ကားမျိုးတွေ အများကြီး ကြည့်ဖြစ်ခဲ့ကြတယ်။ ကိစ္စအများအပြား ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း တိုင်ပင်ခဲ့ကြတယ်။

ငယ်အကြောင်းပြောရရင်… ငယ်က ကာမစိတ်နဲ့ပတ်သက်လာရင် ကျွန်တော်ထက် အတော်လေး ပိုများတယ်။ သူအလိုဆန္ဒ ပြည့်ဝတဲ့အထိ ဖြည့်ဆည်းပေးဖို့ ကျွန်တော့်မှာ ပါရမီမပါတာလည်း ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။ တစ်ခါတလေ ငယ်တစ်ယောက်တည်း ဇာတ်ကားတွေ ကြည့်ရင်း အာသာဖြေတတ်တယ်။ တစ်ခါတလေ ရေချိုးခန်းမှာ… တစ်ခါတလေ အိပ်ခန်းမှာ… ဒီအခုနောက်ပိုင်း ငယ်တစ်ယောက် ကာမရာဂစိတ်တွေ အတော်ပိုများလာတယ်။ တစ်ခါက ကျွန်တော်ဝယ်ပေးတဲ့ လိင်တံအတုတောင် အစစ်နဲ့တူတဲ့ ခံစားချက်မရလို့ဆိုပြီး ပစ်ထားတာ… အခုတော့ ငယ်ရဲ့ အသုံးတော်ခံဘဝနဲ့ ပျော်ပျော်ကြီး ပျော်တော်ဆက်နေလေရောပေါ့။

လိင်တံအတုလို့သာပြောတာ ကျွန်တော်စိတ်ထင် ကျွန်တော့်လိင်တံထက်တောင် တော်တော်ကြီးတယ်။ ၆ လက်မ နီးနီးလောက် ရှည်တယ်။ ငယ်တစ်ယောက် ဒီလိင်တံတုကြီးနဲ့ အားရပါးရ ဆက်ယှက်နေတဲ့အချိန်ဆို… ကျေနပ်အားရနေတဲ့ ငယ်ကိုကြည့်ပြီး… ကိုယ့်ဟာကို အာသာဖြေရတာက ဘာနဲ့မှမတူတဲ့ ခံစားချက်ထူးတစ်ခုလေလားပါပဲ… ငယ်တစ်ယောက်လည်း ကာမဂုဏ်အာရုံမှာ ကျေနပ်နေရောမလား။

အခန်း (၃)

တစ်နေ့သောည… အချိန်က ကိုးနာရီ… “ငယ် ကိုငယ်ကိုပြောစရာရှိတယ်” “ပြောလေ… ကို” ကျွန်တော့်ဘေးက ကုတင်အစွန်းမှာ ငယ်လာထိုင်ရန် ပုတ်၍ပြ၏။ ငယ်ရဲ့ ဖြူဖွေးသော လက်တစ်ဖက်ကို ကိုင်ရင်း… “ငယ် ကိုယ်တစ်ခုမေးကြည့်ချင်တယ်… ငယ်စိတ်မဆိုးရင်ပေါ့” “ပြောလေ… ကို…” အတန်ကြာသည်အထိ အသံမထွက်လာတော့… ငယ်က ကျွန်တော့်မျက်နှာများကို ကြည့်ရင်း မေးငေါ့ပြီး မေး၏။

“ငယ် တစ်ခြားတစ်ယောက်နဲ့ ငယ်အတူနေကြည့်ချင်လား”

ငယ်အတန်ကြာ ကျွန်တော့်မျက်လုံးများကို စိုက်ကြည့်နေတယ်။ ဒါပေမယ့် ဘာမှတော့မပြော… စိတ်ဆိုးတဲ့အမူအရာလည်းမတွေ့ရ။

“ငယ်ကို တကယ် ဆက်ဆံကြည့်စေချင်တာလား ကို”

ကျွန်တော်ဘာမှတော့ ပြန်မပြောဖြစ်… ဆိတ်ဆိတ်နေခြင်းသည် ဝန်ခံခြင်း မဟုတ်ပေဘူးလား။

“ငယ် တခြားလူတွေနဲ့ အတူတူနေကြည့်ချင်တဲ့ စိတ်ဆန္ဒတော့ ရှိပါတယ်… ဒါပေမယ့် ဘယ်သူဘယ်ဝါတော့မဟုတ်ဘူး… ငယ်စိတ်ကူးထဲမှာတော့ မျက်နှာမပါတဲ့ ယောက်ျားတစ်ယောက်ပေါ့…”

“ငယ် ဘယ်လိုလူမျိုးကို သဘောကျသလဲ…” “ငယ်လည်း မပြောတတ်ဘူးလေ ကို… ငယ် ဘဝစကတည်းက လိင်ဆက်ဆံတယ်ဆိုတာ ကိုနဲ့ပဲ ကြံဖူးတာမဟုတ်ဘူးလား” “အင်း ဟုတ်ပါတယ်…” “ကယ်ပြော ငယ်ကို ကိုက ဘယ်သူနဲ့နေစေချင်တာတုန်း” “ကို… ခင်…” “ကိုခင်ဇော်လား… ကိုပြောနေကြ ကို့ရုံးက အရမ်းပွေတယ်ဆိုတဲ့ တစ်ယောက်လား…”

ကျွန်တော်ဘာမှ မဖြေ… ငယ်တစ်ယောက် ကိုခင်ဇော်အကြောင်း ကောင်းကောင်းမသိပေမယ့်… အပြင်မှာလည်း နှစ်ခေါက် သုံးခေါက်မြင်ဖူးတယ်။ ကြားဖူးတဲ့စကားတွေက ကိုခင်ဇော်ကို မိန်းကလေး တော်တော်များများ အစွဲအလမ်းကြီးစွဲလမ်းကြတယ် မဟုတ်လား… နောက် ကိုခင်ဇော်က သူကြိုက်ပြီဆို အပျိုအအိုရှောင်တာမှမဟုတ်ဘဲ… ငယ်တစ်ယောက် ကိုခင်ဇော်ရဲ့ ကိုယ်ရေကိုယ်တာကိစ္စတွေကို မကြိုက်ပေမယ့်… ကုတင်ပေါ်မှာတော့ သူမတူ အတွေ့ထူးအောင် စွမ်းဆောင်နိုင်မည့် အာဂယောက်ျားမျိုး ဖြစ်တာမို့ ငယ်တစ်ယောက် ရင်ခုန်မိသည်။

“ကိုကျော်…” အနောက်အရပ်က ခေါ်သံကြား၍ ကိုကျော် နောက်လှည့်ကြည့်မိလိုက်သည်။ “ကိုခင်ဇော်… ပြောပါ” “ကိုခင်ဇော်တို့ မနက်ဖြန်ညနေ အားလား… ကျွန်တော့် မွေးနေ့ပွဲရှိလို့ အဲဒါဖိတ်ချင်လို့…” “အားပါတယ်ဗျာ… ဘယ်မှာလုပ်မှာလဲ…” “အစကတော့ အိမ်မှာလုပ်မလို့ပဲ… ကျွန်တော်အသိမိတ်ဆွေတွေက နည်းနည်း ကဲချင်တယ်ဆိုတာနဲ့ ဘားတစ်ခုမှာ စီစဉ်ထားတယ်ဗျ…” “ရုံးကလူတွေကော ဖိတ်ထားသေးလားဗျ…” “ရုံးအဖွဲ့ထဲကတော့ သိပ်မဖိတ်ထားမိဘူး… အမှန်အတိုင်းပြောရရင်… ကိုကျော်တို့ လင်မယားနှစ်ယောက်ပဲ သီးသန့်ဖိတ်ချင်တာ…” “ဟုတ်ပါပြီဗျာ… ကျွန်တော်တို့ လာခဲ့ပါမယ်”

“ငယ် ဒီနေ့ ကိုခင်ဇော် မွေးနေ့ပါတီဖိတ်တယ်” “ဟုတ်လား ဘယ်မှာတဲ့လဲ…” “ကိုယ်တို့အိမ်နဲ့ သိပ်မဝေးဘူး ဘားတစ်ခုမှာပဲ”

မွေးနေ့ညနေပိုင်း… ပွဲသွားဖို့ နှစ်ယောက်သား ပြင်ဆင်ကြ၏။ ကျွန်တော်အဆင်သင့်ဖြစ်တော့ ဧည့်ခန်းထဲမှာ ငယ်ကို စောင့်၏။ အတန်ကြာတော့မှ…

“ကို ငယ်လှလား…” အခန်းတံခါးဝဆီမှာ တံခါးကျည်းဘောင်ကို မခို့တရို့မှီရင်း ပြုံးနေသော ငယ်မျက်နှာ… ပေါင်တံနားအထိ တိုလွန်းသော ရင်နှာမွှာကို လုံးဝန်းစွာ လစ်ဟင်းဖော်ပြနေသော နီရဲတောက်ပြောင်နေသော ပိုးသားစကပ်… ငယ်၏ ဖြူဖွေးသော ပေါက်တံများကို မဖုံးနိုင်သော စတော့ကင်… အနက်ရောင် ဒေါက်မြင့်ဖိနပ်… နီရဲသော နှုတ်ခမ်း… ပြာဝေသော မျက်လုံးများက လှသည်… အတော်ကို လှသည်။ လှသည်ဆိုသည်ထက် ငယ်ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်နှင့် ယှဉ်တွဲလိုက်တော့ ရမ္မက်ဖိုစေတဲ့ အလှမျိုးပင် ဖြစ်နေလေတော့သည်။

“ငယ်ရယ်လှလိုက်တာကော… ငယ်ကို အခြားယောက်ျားတွေကို ပြရမှာတောင် နှမြောလာပြီ” “ကိုပဲ အခြားတစ်ယောက်နဲ့ အတူတူနေစေချင်နေပြီးမှ” “ငယ်ကို ကိုမပေးနိုင်တဲ့ ကာမအရသာမျိုး ခံစားစေချင်လို့သာ အခြားသူနဲ့ ပေးတွေ့စေချင်တာလေ… ငယ်ကအရမ်းလှနေတော့ အခြားသူတွေ ကိုရဲ့ ရွှေရုပ်ကလေးကို အပိုင်လိုချင်သွားမှာတော့ စိုးရိမ်တာပေါ့လို့” “သွားပါ… အပိုတွေ”

ဒီလိုနဲ့ ကိုခင်ဇော် မွေးနေ့ကိုရောက်ခဲ့ကြတယ်။ မွေးနေ့က အတော်စည်တယ်။ လှလှပပနဲ့ ပြင်ဆင်ချယ်သထားသော မိန်းမပျိုလေးများ၊ ယောက်ျားပျိုလေးတွေ အများသား။ မွေးနေ့ကိတ်ခွဲပြီးတော့… ပါတီကပိုမြူးလာတယ်။ ဘားမှာလည်း စိတ်တိုင်းကျ သောက်နိုင်ဖို့ စီစဉ်ထားဟန်ပါပဲ။ အရမ်းလင်းတဲ့ စလိုက်မီးလုံးများ ပိတ်ချလိုက်ပြီး ကာလာစုံ ရောင်စုံ ဒစ်စကိုမီးလုံးများနဲ့အတူ ပါတီရဲ့ ကကွင်းမှာ ပျော်မြူးဖို့ လူငယ်တွေ စုရုံးလာတယ်။

“ငယ် အများကြီးမသောက်နဲ့နော်… ခဏနေ အရမ်းမူးနေအုံးမယ်…” ငယ်က အရင်ကတည်းက သောက်တတ်သည်… ဘားတွေ၊ ကလပ်တွေလည်း ကြိုက်တယ်… ကျွန်တော်ကိုတိုင်လည်း ငယ်ကို ဘားတစ်ခုမှာ တွေ့ခဲ့သည်မဟုတ်ပါလား… လူတွေ တိုးဝှေ့ပြီး ကရသည်ကိုလည်း ငယ်တစ်ယောက် နှစ်သက်တယ်။

“ငယ်သွားကလို့ရမလား… မကရတာတောင် အတော်ကြာနေပြီ…” ငယ်တစ်ယောက် ရီဝေဝေနဲ့ ပြောပုံက အရမ်းကြည့်ကောင်းတယ်။ “သွားကလေ ငယ်” “ငယ်နား တခြားယောက်ျားတစ်ယောက် လာကပ်ရင် ကိုစိတ်ဆိုးမှာလား…” “စိတ်မဆိုးဘူးနော် ဟုတ်ပြီလား… သွားကချင်သွားက… ကို ဒီဘားနားမှာပဲ ထိုင်နေမယ်”

ဒီလိုနဲ့ ကိုခင်ဇော် မွေးနေ့ကိုရောက်ခဲ့ကြတယ်။ မွေးနေ့က အတော်စည်တယ်။ လှလှပပနဲ့ ပြင်ဆင်ချယ်သထားသော မိန်းမပျိုလေးများ၊ ယောက်ျားပျိုလေးတွေ အများသား။ မွေးနေ့ကိတ်ခွဲပြီးတော့… ပါတီကပိုမြူးလာတယ်။ ဘားမှာလည်း စိတ်တိုင်းကျ သောက်နိုင်ဖို့ စီစဉ်ထားဟန်ပါပဲ။ ထိန်လင်းတဲ့ စလိုက်မီးလုံးများ ပိတ်ချလိုက်ပြီး ကာလာစုံ ရောင်စုံ ဒစ်စကိုမီးလုံးများနဲ့အတူ ပါတီရဲ့ ကကွင်းမှာ ပျော်မြူးဖို့ လူငယ်တွေ စုရုံးလာတယ်။

ငယ်ကအရင်ကတည်းက နည်းနည်းသောက်တတ်တယ်။ ဘားတွေ၊ ကလပ်တွေဆိုလည်း တစ်ခါတလေ သွားတတ်တယ်။ ကလည်း ကတတ်တယ်။

“ငယ်နည်းနည်းပဲ သောက်နော်… ခဏနေ အရမ်းမူးနေလိမ့်မယ်” ငယ် ဝီစကီတစ်ခွက်မော့သောက်လိုက်တယ်။ “ငယ်သွားကလိုက်အုံးမယ်နော်… ငယ်နား အခြားယောက်ျားတွေ ကပ်လာရင် စိတ်မဆိုးဘူး မလား…” “စိတ်ဆိုးမိမလားပဲ”

ငယ် ကျွန်တော့်နားနား ကပ်လျက်… “သူပဲ အခြားသူနဲ့ အတူတူနေစေချင်ပြီး အခုတော့ သဝန်တွေ တိုနေပြီပေါ့” “ကိုက စတာပါငယ်ရဲ့… သွားကချင်သွားကလေ”

ငယ်တစ်ယောက် လူတွေစုရုံးပြီး ကနေတဲ့ ကွင်းပြင်ကိုရောက်တော့… ရမ္မက်ဖိုနေတဲ့ ယောက်ျားသားအပေါင်းက ငယ်ကို စားမယ့်ဝါးမယ့် ပုံမျိုးနဲ့ စူးစိုက်ပြီး ကြည့်နေကြတာ ငယ်တစ်ယောက်… ရီဝေဝေနဲ့ သတိထားမိမလားပင်မသိ။

“ဘားဆရာရေ… ဝီစကီတစ်ခွက်” ရေခဲများများနှင့် ခပ်ခါးခါး ဝီစကီတစ်ခွက်ကို ခပ်ပြင်းပြင်း မျိုချလိုက်တယ်။ တစ်ခဏကြာတော့ ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်ပင် ရီဝေဝေဖြစ်လာနေတယ်ပေါ့ဗျာ။

ငယ်ရှိရာ လူအုပ်ဘက်သို့ကြည့်လိုက်တော့ ငယ်ကို တော်တော်နဲ့ရှာမတွေ့… အတန်ကြာ တွေ့လိုက်တာ ခဏမှာတော့ ကျွန်တော် ကြက်သေသေသွားမိသည်။

ငယ်တစ်ယောက် ခင်ဇော်ကို ကျောပေးရင်း ကနေလျက်… ခင်ဇော်လက်များက ငယ်ရဲ့ခါးများကို စုပ်ကိုင်ထားတယ်။ ငယ်ရဲ့ ပုခုံးကျောပြင်များက ခင်ဇော်ရဲ့ရင်ဘတ်ထဲမှာ… ငယ်ရဲ့တင်ပါးများက လှုပ်ရမ်းနေပြီး… တစ်ချက်တစ်ချက် ဖောင်း၍တင်းကားနေသော ခင်ဇော်ရဲ့ ဂွကြားကို ပွတ်၍ပွတ်၍ နေတယ်။

ငယ်မျက်နှာမှာ ပန်းရောင်သန်းပြီး မျက်လုံးများမှိတ်၍ ဇိမ်ယူနေသည့်အလားပင်။

ထိုမြင်ကွင်းကို မြင်ရလျှင် အခြားယောက်ျားသားများအဖို့ စိတ်တိုစရာပင် ဖြစ်ပေမည်။ ကျွန်တော်တော့ စိတ်မတို… ဒါပေမယ့် ဝမ်းနည်းတယ်။ တစ်ဖက်ကလည်း ရင်တွင်းက ကာမရမ္မက်တွေ ဆူပွက်လာတယ်။ ပေါင်ကြားထဲက လိင်တံတစ်ခုလုံး သံချောင်းတစ်ချောင်း မာကျောနေပြီဟု ထင်ရတယ်။

ငယ်က မငြင်းတော့ ခင်ဇော်က ရဲတင်းလာသည်။ သူ့ရဲ့ ဂွကြားကို ငယ်ရဲ့တင်ပါးကြားကို ဖိကပ်နေတယ်။ ခင်ဇော်ရဲ့လက်များက ခါးကိုကျော်ပြီး ငယ်ရဲ့ဆီးစပ်ခုံနားကိုပင် မထိတထိ ဖြစ်နေတယ်။ ကျန်လက်တစ်ဖက်က ငယ်ရဲ့ ရင်သားများအောက် ဖိကပ်ထားသည်… တကယ်က နှစ်ယောက်အတူကနေသည်ထက်… အတူလိင်ဆက်ဆံဖို့ နူးနပ်နေသလားပင်။

ဒီမြင်ကွင်းကြောင့်… ကျွန်တော်စိတ်တွေ အကုန်ရှုပ်ထွေးကုန်တယ်… အခုအချိန်… ငယ်ကိုပဲ သွားဆွဲရင်ကောင်းမလား… ဒါမှမဟုတ် ငယ်နဲ့ခင်ဇော်ကိုပဲ ဆက်ကြည့်နေရမလား… ရင်ထဲမှာ သဝန်တိုစိတ်၊ ဒေါသစိတ်၊ မနာလိုစိတ်တို့နဲ့ မနေနိုင်မထိုင်နိုင်အောင် ဖြစ်နေရတယ်။ ကျွန်တော် မှားသွားပြီလား။

ခဏနေတော့မှ ခင်ဇော်တစ်ယောက် ငယ်အနားကခွါသွားသည်။ ငယ်မျက်လုံးများက ကျွန်တော့်ကို ရှာနေသလိုပင်။ ငယ် ကျွန်တော့်အနားကို ပြေးသလိုနဲ့ ရောက်လာတယ်။

“ကို အိမ်ပြန်ရအောင်…” ကျွန်တော်စိတ်ပူသွားမိတယ်။

“ငယ် ဘာဖြစ်လို့လဲ” ငယ်ကျွန်တော့်နားနား ကပ်ပြီး ရီဝေသော အသံဖြင့် တိုးတိုးလေး ပြောတယ်။ “ရှင့်မိန်းမ အရမ်းအလိုးခံချင်လို့ အရမ်းကို စိုရွှဲနေပြီ… အခုအိမ်ပြန်ပြီး ငယ်ကိုလိုးပေးရင်ပေး… မပေးရင်တော့ ခင်ဇော်ဆီသွားပြီး သွားအလိုးခံလိုက်တော့မယ်”

အဲဒီစကားဆုံးသည်နှင့် ငယ်ရဲ့လက်ကို အတင်းဆွဲပြီး… ကားကိုအတင်းမောင်းကာ အိမ်ကိုပြေးလာရတော့တယ်။

ကျွန်တော့်ရဲ့ လိင်တံမှာ မကြီးမားတော်လည်း… ငယ်ရဲ့ ယောနိကို ဖြိုခွင်းရန် မာန်ထောင်နေလေပြီ။ ငယ်က ကုတင်ပေါ်မှာ စကတ်ကို အပေါ်လှန်ပြီး ကုန်းပေးတယ်။

ဒီည ငယ်နဲ့ ကျွန်တော် လိင်ဆက်ဆံရတာဟာ ဘဝမှာ အကောင်းဆုံးလိုပါပဲ။ ငယ်တစ်ယောက်ရဲ့ ညီးညူသံတွေလည်း အရင်ကထက် ပိုပြင်းထန်လို့နေတယ်။ ကျွန်တော့်ရဲ့ လိင်တံလည်း အပြင်းထန်ဆုံးသော ဆောင့်ချက်တွေနဲ့အတူ ငယ်ရဲ့ ယောနိအတွင်း အသွင်းအထုတ်လုပ်လျက်… ငယ်ရဲ့အတွင်းစိတ်ထဲမှာတော့ ကျွန်တော့်နေရာမှာ ခင်ဇော်များ ဖြစ်နေမလား။

“ကို ကို… ခင်ဇော့်လီးက အကြီးကြီးပဲ… အား… အင်း” “ဘယ်လိုသိလဲ” “သူ့လီးငယ့်ရဲ့ ဖင်ကိုလာထိတော့… စိတ်ထဲမှာ ခံစားလို့ရတယ်… သူ့ဟာက သံချောင်းလိုကို မာနေတာ… ကို့ရဲ့ ချစ်ဇနီးကို ခင်ဇော်က လိုးချင်နေတာ ကိုသိလား” ငယ်ရဲ့ တင်ပါးများကို နောက်ကနေတင်းကြပ်စွာ ဆုတ်ပြီး လိင်တံ တဆုံးအတွင်းအထုတ်လုပ်နေရင်းက… “ခင်ဇော်က သူ့လီးကြီးနဲ့… ငယ်ကိုလိုးချင်နေတာပေါ့… ငယ်ကရော ခံမှာလား…” “အင်း… အင်း… ငယ်ခံမှာ… ငယ်သူ့လီးကြီးနဲ့ အားရပါးရကို ခံချင်တယ်…” “သူ့လီးကြီးနဲ့ ငယ်ကိုလိုးတာကို ငယ်သိပ်ခံချင်တယ်ပေါ့…”

ဒီလိုနဲ့ ငယ်နဲ့ ကျွန်တော် တစ်ညလုံးနီးပါး တစ်မေးလောက် အိပ်လိုက်၊ တစ်ရေးနိုး ထဆက်ဆံလိုက်နဲ့… တစ်ညလုံးနီးပါး လိင်ဆက်ဆံခဲ့ကြတယ်။ ငယ်ရဲ့ နှုတ်ဖျားက ခင်ဇော်ဆိုတဲ့ နာမည်ကို တစ်ညလုံးနီးပါး နားထောင်ပြီးနေရတာက ရင်တွေအသည်းတွေ မွကြေနေသလို ခံစားနေရတာ မှန်ပေမယ့်… ကျွန်တော့်ရဲ့ လိင်တံကတော့ ခင်ဇော်အကြောင်းကြားရတဲ့ အချိန်တိုင်း ပိုပိုပြီး အစွမ်းထက်လာသလိုပါပဲ။

ဒီလိုနဲ့ တစ်ပတ်ဆိုတဲ့ အချိန်တစ်ခု ကုန်ဆုံးခဲ့တယ်။

“ငယ် ရေ… ကိုပြောစရာရှိလို့…” “ပြောလေ…” “အင်း… ကိုခင်ဇော် ပြောလာတယ်… ဟိုးတစ်နေ့က ငယ်နဲ့ ကို့ကို သူ့မွေးနေ့မှာ ကောင်းကောင်း ဧည့်မခံလိုက်ရလို့တဲ့” “ဟုတ်လား… ကြည့်ရတာ ငယ်ကို ထပ်များတွေ့ချင်နေလားပဲ” “ကိုယ်လည်း ထင်တာပဲ… ကြည့်ရတာ ငယ့်ကိုများ စွဲလမ်းသွားပြီလားမသိဘူး” “ကိုကတော့ ရှောက်ပြောပြီ” “ကို တစ်ခုတော့ မေးကြည့်ချင်တယ်…” “ဘာမေးမလို့လဲ…” “ငယ်စိတ်မဆိုးရင်ပေါ့… ငယ်စိတ်ထဲမှာ ရှိတဲ့အတိုင်းလည်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောစေချင်တယ်” “ပြောပါ… ကိုနဲ့ ငယ်လည်း စကားအများကြီးပြောခဲ့ပြီးပြီပဲ… ငယ်စိတ်မဆိုးပါဘူး” “အင်း… ဒါဆို… မေးမယ်နော်… ငယ် ကိုခင်ဇော်နဲ့ တစ်ညလောက် အတူတူ ရှိချင်လား…”

ငယ်တစ်ယောက် အခြားဘက်ကို မျက်နှာလှည့်ပြီး အတန်ကြာ မဖြေဘဲ စဉ်းစားနေတယ်။

“အင်း… ငယ် တစ်ကြိမ်လောက်တော့ ကိုခင်ဇော်နဲ့ အတူနေကြည့်ချင်တယ်” “အဲဒါဆို ကိုစီစဉ်ပေးရမလား” “ကိုက ဘယ်လို စီစဉ်ပေးမလို့တုန်း” “ကိုခင်ဇော် ထမင်းဖိတ်ကျွေးတဲ့နေ့ကျ… ငယ်အရင်သွားနှင့်လိုက်လေ… ခင်ဇော်နဲ့နှစ်ယောက်တည်း စကားပြောကြပေါ့… ကို အခြားအလုပ်တစ်ခုရှိလို့ နောက်ကျမယ်လို့ ပြောထားလိုက်… အကယ်လို့ ကို့ကို ငယ်တို့ဆီ လာစေချင်ရင် ဖုန်းကနေ စာတိုဖြစ်ဖြစ် ခင်ဇော်အကွယ်မှာ ဖုန်းဆက်တာပဲဖြစ်ဖြစ် လုပ်လိုက်… အဲဒီကျ ကိုယ်လာခဲ့မယ်” “အင်း… ဟုတ်ပြီလေ…”

အဲဒီနေ့ ညနေချမ်း… ငယ်တစ်ယောက် အရမ်းလှသော အနီရောင် ခပ်ဟော့ဟော့ စကတ်လေးတစ်ထည် ဝတ်ဆင်ထားတယ်။ ရင်အဟိုက်က ရင်သားလေး မပေါ်တပေါ်… တင်ပါးလေး မလုံတလုံ…

“ကိုခင်ဇော်လား…” “ငယ်လား…” ငယ် မခို့တရို့ အပြုံးလေးနဲ့ ပြန်ဖြေတယ်။ “အင်း…” “ငယ်က ဒီနေ့ လှလိုက်တာနော်… ကိုကျော်တော့ သိပ်ကံကောင်းတာပဲ… ဒါနဲ့ ကိုကျော်ရော ပါမလာဘူးလား…” “ကိုကျော် အခြားကိစ္စရှိလို့ နောက်ကျမယ်လို့ ပြောတယ်…” “ဪ ဟုတ်လား… ဒါနဲ့ ကိုကျော်ခေါ်သလို ငယ်လို့ပဲ ခေါ်မယ်နော် အဆင်ပြေတယ် မလား” “အင်း… အဆင်ပြေပါတယ်… ပိုရင်းနှီးတယ်လို့လည်း ခံစားရတာပေါ့”

ထမင်းစားပွဲဝယ်… စားသောက်ဆိုင်ဆိုပေမယ့် အခန်းက လူ ၈ ယောက်လောက်အထိ စားလို့ရမယ့်… သီးသန့်စားပွဲဝိုင်း… အခန်းက အရမ်းကြီးတော့ မီးရောင်မလင်းလှ… တစ်နည်းပြောရရင် ရိုမန်းတစ်ဆန်သည်။

“ငယ် ဘာစာမလဲ” “ကိုခင်ဇော် စိတ်ကြိုက်မှာလေ…” “ဝိုင်လေးဘာလေးရော သောက်တတ်လား” “ရပါတယ်… နည်းနည်းတော့ အဆင်ပြေတယ်”

ကိုခင်ဇော်နဲ့ ငယ် နှစ်ယောက် ထမင်းစားပွဲဝိုင်းကြီးဝယ် ဘေးချင်းကပ်လျက် ထိုင်တယ်။ ငယ်ရဲ့ ညာဘက်ခုံမှာ ကိုခင်ဇော်က ဝင်ထိုင်တယ်။

ငယ်နဲ့ ကိုခင်ဇော် နှစ်ယောက် ထမင်းလက်ဆုံစားရင်း… တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် စကားတွေအများကြီး ပြောဖြစ်ကြတယ်… ငယ်ရဲ့ ငယ်ဘဝအကြောင်း… ကိုခင်ဇော်ရဲ့ မိသားစုအကြောင်းတွေရော၊ အချစ်ရေးအကြောင်းတွေရောပေါ့။

“ငယ် ကျောင်းတုန်းက တော်တော်လူကြိုက်များမှာနော်” “ကိုခင်ဇော်တော့ လျှောက်ပြောနေပါပြီ” “တကယ်ပြောတာ ငယ်ကတကယ်လှတယ်… မျက်နှာရော… ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ရော…” “ပြောချင်တာက ငယ်က Sexy ဖြစ်တယ်ပေါ့” “ဟဲဟဲ… အဲဒီလိုလည်းပါတယ်…” “ရယ်စရာလည်းမပါဘဲနဲ့… ဒါနဲ့ ကိုခင်ဇော်ရော မိန်းကလေး ဘယ်နှစ်ယောက်လောက် တွဲဖူးလဲ” ခင်ဇော်ဘာမှ အတော်ကြာသည်အထိ ဘာမှပြန်မဖြေ… တစ်ခုခုကို စဉ်းစားနေသလိုပင်။ “ဟဲဟဲ ကိုလူချောက တွဲခဲ့ဖူးတဲ့ ကောင်မလေးတွေများလို့ အတော်စဉ်းစားနေရတယ်နဲ့ တူပါရဲ့…” “အမှန်အတိုင်း ဝန်ခံရရင်တော့ ဟုတ်တယ်… ဘယ်လိုပြန်ဖြေရင် ကောင်းမလဲ စဉ်းစားနေတာ” “မိန်းကလေးတွေ အများကြီးနဲ့ တွဲဖူးတယ်ဆိုတော့ မိန်းကလေးအကြောင်းတွေ အများကြီး သိမှာပေါ့” “အင်း… သိတော့သိပါတယ်ဗျာ… အခုတော့ ငယ့်အကြောင်းတွေ ပိုသိချင်နေတယ်…” “ကိုလူချောကတော့ လုပ်ပြီ…” “တကယ်ပြောတာပါ… ကိုကျော်နဲ့ ငယ်ဘယ်လိုများ လက်ထပ်ဖြစ်ခဲ့တာလဲလို့” “အင်း… ပြောပြရရင်တော့ အရှည်ကြီးပေါ့… ငယ်နဲ့ ကိုကျော်က ကျောင်းကတည်းက တွဲခဲ့တာလေ… ကျောင်းပြီးသိပ်မကြာဘူး အိမ်ထောင်ပြုဖြစ်ခဲ့တာပဲ” “ဟုတ်လား… စိတ်ဝင်စားစရာပဲနော်…” “ငယ် တစ်ခုမေးကြည့်မယ်နော်… ကိုခင်ဇော်” “ကိုခင်ဇော် ငယ့်ကိုများ စိတ်ဝင်စားနေတာများလား” “အင်း… Sorry ပါငယ်ရယ်… စိတ်များဆိုးသွားမလား” ကိုခင်ဇော်မျက်နှာလေး ညိုးကျသွားတယ်။ “စိတ်ဆိုးချင်စရာဆိုပေမယ့်… စိတ်မဆိုးရက်ပါဘူးလေ… ငယ်ကလည်း စွဲဆောင်မှုရှိတယ် မဟုတ်လား” “အင်း… ငယ်က စွဲဆောင်မှုရှိလွန်းတယ်… ဟိုးတစ်နေ့ ငယ်နဲ့အတူတွဲကကတည်းက ငယ့်အကြောင်း ခေါင်းထဲက ထုတ်လို့မရဘူးဖြစ်နေတာ…” “ငယ်လည်း အမှန်အတိုင်း ဝန်ခံရရင်… အင်း… ကိုခင်ဇော်လိုပါပဲ…” ကိုခင်ဇော် မျက်လုံးများ အရောင်တောက်သွားတယ်။ မိန်းမကျမ်းကျေတဲ့ ယောက်ျားတစ်ယောက်ပီပီ… ငယ်နှုတ်ရဲ့ အောက်နှုတ်ခမ်းသားလေးများကို သူရဲ့ထူပိန်းသော နှုတ်ခမ်းများနဲ့ စုပ်နမ်းလိုက်တယ်… ညှင်သာတဲ့ အထိအတွေ့မျိုးမဟုတ်… ရမ္မက်ထန်ပြီး မင်းက ငါ့အပိုင်ပဲဆိုတဲ့ အနမ်းမျိုး… ငယ်ရဲ့ရင်ခုန်သံတွေ မြန်လာတယ်… အသားတွေပင် တဆတ်ဆတ်တုန်လာတယ်။

အဖြစ်အပျက်တို့က မြန်ဆန်လွန်းတယ်… ခင်ဇော်ရဲ့ အားကောင်းပြီး သွေးကြောတွေ ဖောင်းနေတဲ့ ဘယ်ဘက်လက်ဖဝါးက ညာဘက်ပေါင်ကို ဆွဲညစ်ထားတယ်… တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ငယ်ရဲ့ပေါင်ကြားနား တိုးဝင်လာနေပြီ… ငယ်ရဲ့သက်ပြင်းရှိုက်သံတို့ ပိုပိုကျယ်လာတယ်… ငယ်ရဲ့ ပေါင်ကြားထဲက အတွင်းခံတစ်ခုလုံး ယောနိကကျလာတဲ့ အချွဲတို့နဲ့ ရွှဲရွှဲဆိုနေပြီ။

“ကိုခင်ဇော်… ငယ်ကို တစ်နေရာရာ ခေါ်သွားပါလား… ငယ်နေလို့မရတော့ဘူး”

ဒီလိုနဲ့ ခင်ဇော်လက်ဆွဲပြီး ခေါ်ရာနောက် ငယ်တစ်ယောက် ပါသွားခဲ့တယ်။ ငယ်ရဲ့စိတ်ထဲမှာတော့… “ကိုကျော်ရေ တောင်းပန်ပါတယ်… ငယ် မနေနိုင်တော့ဘူး… ကိုခင်ဇော်နဲ့ အတူနေဖို့ ငယ်လိုက်သွားပြီ” ခင်ဇော်ရဲ့ ကုတင်ထက်ဝယ်… “ငယ်က အရမ်း Sexy ဖြစ်တယ်ကွာ” “တကယ်ပဲ… ကိုခင်ဇော်… ငယ် မတိုင်ခင်လဲ အခြားမိန်းမတွေနဲ့ ဆက်ဆံနေပြီးမှ” “ငယ်က အခြားသူတွေနဲ့မှ မတူတာကွာ… ငယ်အလှက ကို့ကို ရမ္မက်ဖို့စေတာ အမှန်ပါပဲကွာ”

မွေ့ယာထက်ဝယ် ကျောပေးရင်း လှဲလျောင်းနေသော ငယ်ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ထက်ဝယ်… ခင်ဇော်ရဲ့ တောင့်တင်းသော ခန္ဓာကိုယ်ကို လွှမ်းခြုံလျက်… ညို့အားပြင်းတဲ့ ခင်ဇော်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းချင်းတေ့စုပ်ချက်တွေကြောင့်… ငယ်တစ်ယောက် မျက်နှာလေးစင်းကာ ရမ္မက်တွေ ဖိုနေပြီ။

ထိုအချိန် ငယ်ဖုန်းက ဖုန်းတစ်ခု ဝင်လာတယ်။ ငယ်ဖုန်းကိုင်လိုက်တယ်။ “ငယ် ဘယ်ရောက်နေတာလဲ…” “ကို… တောင်းပန်ပါတယ်နော်… အင်း…” “ငယ်… ငယ်… တစ်ယောက်ယောက်နဲ့ အတူရှိနေတာလား…” “အင်း… အင်း… ငယ်အခု ငယ်အခု… ကိုခင်ဇော်ရဲ့ ကုတင်ပေါ်မှာ… တောင်းပန်ပါတယ် ကို့ကို ဖုန်းမဆက်ပေးမိတဲ့အတွက်” “ငယ်… တကယ်ပဲ ကိုခင်ဇော်နဲ့ အတူနေတော့မလို့လား…” “အင်း… ငယ်ကို ခွင့်ပြုပေးပါနော် ကို… ငယ်အရမ်းကို ခံချင်နေပြီ… အင်း… ငယ်ဖုန်းချလိုက်တော့မယ်နော်”

အချိန်က ၈ နာရီ… ကျွန်တော် နောက်ထပ်အကြိမ်ကြိမ်အခါခါ… ဖုန်းထပ်ဆက်ပေမယ့်… ငယ်ဖုန်းမကိုင်တော့… ထိုအချိန် ကျွန်တော့်ရင်တွေ ပြောမပြတတ်တဲ့ ခံစားချက်တွေ တစ်ခုပြီးတစ်ခု စပြီးခံစားလာရတယ်။ အသည်းကွဲတဲ့ ခံစားချက်လား… အထီးကျန်တဲ့ ခံစားချက်လား… မနာလို၊ သဝန်တိုတဲ့ ခံစားချက်လေလား… ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်ပင် မပြောတတ်တော့… တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ငယ့်ကိုလည်း နှမြောလာတယ်။ ဖြစ်နိုင်ရင် ငယ်လက်ကိုဆွဲပြီး ပြန်ခေါ်လာချင်ပေမယ့် အခြေအနေက မဖြစ်နိုင်… အိပ်ခန်းထဲသွားလိုက် ဧည့်ခန်းထဲသွားလိုက်၊ နာရီကြည့်လိုက်၊ ဖုန်းသံလေးများ ဝင်လာမလားလို့ပင် ဖုန်းကိုကြည့်လိုက်နဲ့ တကယ့်ကို ဆောက်တည်ရာမရခဲ့ပါဘူးဗျာ။

အချိန်က ဆယ်နာရီခွဲ… တီး… တီး… ဖုန်းခေါ်သံတွေ ဝင်လာတယ်… ဖုန်းကိုကြည့်လိုက်တော့ ငယ်ရဲ့ဖုန်း… မြန်မြန်သွက်သွက်ပဲ ကောက်ကိုင်လိုက်တယ်။ “ဟဲလို… ငယ်လား… ငယ်” အရမ်းကို မောဟိုက်နေတဲ့ အသံမျိုးနဲ့ ငယ်ဆီက စကားလုံးလေးတွေ ထွက်လာတယ်… “ဟင်း… ဟင်း… ကိုလား…” “ငယ်… ငယ်… စိတ်ပူလိုက်ရတာငယ်ရယ် အဆင်ပြေရဲ့လား” “အင်း အင်း… ငယ်အဆင်ပြေပါတယ်… အရမ်းတော့ မောတယ်… ကို… ကိုခင်ဇော်က အရမ်းအလိုသန်တယ် ကို… ငယ်စိတ်တိုင်းကျအောင်လည်း… အတော်လိုးပေးနိုင်တယ်…” “ဟုတ်လား ငယ်… ငယ်အရမ်းကောင်းနေမှာပေါ့… ငယ် အရမ်းမောနေပြီလား…” “အင်း အရမ်းကောင်းတယ်… အရမ်းလည်းကြိုက်တယ်… ကို့ကို စိတ်မကောင်းစေချင်တာ မဟုတ်ပေမယ့်…” ငယ် စကားသံလေးတိုးပြီး ပျောက်သွားတယ်… “ဘာဖြစ်လို့လဲ ငယ် ဆက်ပြောလေ…” “ငယ်ဘဝမှာ အကောင်းဆုံး အလိုးခံရခြင်းလားပဲ” “အဲဒီလောက်တောင်ပဲလား ငယ်ရယ်…” “အင်း… အင်း… ရှီး… အင်း… တအားကြီး ဆောင့်မထည့်နဲ့လေ… ဒီမှာ ငယ်ဟာကြီး ပြဲကုန်တော့မယ်… အား အား အား” “ငယ် အဆင်ပြေရဲ့လား…” “အင်း… အင်း… အား… အား… ကောင်းတယ်… အား ကောင်း… အား… ကိုရေ… ငယ်ဒီနေ့ အိမ်ပြန်နောက်ကျ… အား… နောက်ကျမယ်နော်…”

အော်… ငယ်ရယ်… ချစ်လိုက်တာငယ်ရယ်… ချစ်လို့လည်း ငယ်ရဲ့ လိင်စိတ်ဆန္ဒတွေ ကျေနပ်အောင် ကိုယ် ကိုယ်တိုင် ခွင့်ပြုပေးမိခဲ့တယ် မဟုတ်လား… အခုတော့ ကိုယ့်ရင်တွေ ကျိုးနေရသလိုပါပဲကွာ…

ကျွန်တော့်မျက်လုံးထဲက မျက်ရည်တွေ ပါးပြင်ပေါ် တလဟော စီးကျလာတယ်… ကိုယ်ချစ်တဲ့၊ ကိုယ်တန်ဖိုးမြတ်နိုးတဲ့ ကိုယ့်ချစ်ဇနီးလေး အခြားလူတစ်ယောက်ရဲ့ လိင်တံမှာ ပျော်မွေ့နေတာကို ရင်ကွဲမတတ် နာကျင်နေရပေမယ့်… ကျွန်တော့်ရဲ့ လိင်တံကတော့ သစ္စာဖောက်ပြီး အစွမ်းကုန် တောင်မှတ်နေလေပြီ။

“တုန်း…” ဖုန်းထဲက message တစ်စောင်ဝင်လာတယ်… “ကို တစ်ယောက်တည်း ပျင်းနေမှာဆိုးလို့ ငယ့်ပုံလေးတွေ ပို့လိုက်တယ်နော်… လောလောဆယ်တော့ ဒါပဲကြည့်ထားလိုက်အုံးနော်…”

အိုး… ခင်ဇော်လီးက ကြီးလှချည်လား… လိင်တံက ငယ်ရဲ့ ယောနိအရည်တွေနဲ့ ပြောင်လက်နေတာ… လိင်တံတစ်လျှောက်မှာလည်း သွေးကြောတွေ အဖြိုင်းဖြိုင်းထလို့… ငယ်သုံးနေကျ လီးတုထက်တောင် အများကြီးကြီး နေပါသေးတယ်… ဒါကြီးနဲ့သာ ငယ်ရဲ့ ယောနိကို ဆက်တိုက်ထိုးခွဲနေလို့ကတော့ ကျွန်တော့်လိင်တံနဲ့ ဆက်ဆံရင် ငယ်အရသာရော ရှိပါ့အုံးမလားကွာ။

အဲဒီအချိန်မှာပဲ မသိစိတ်ရဲ့ လှုံ့ဆော်မှုက… တောင်မှတ်နေတဲ့ လိင်တံကို လက်တစ်ဖက်က အပေါ်အောက် ထုမိနေပြီး… အား လိင်တံတစ်ခုလုံး ကောင်းလိုက်တာကွာ… ကိုယ့်ချစ်တဲ့မိန်းမတစ်ယောက်လုံး သူများရဲ့ အသုံးတော်ခံ၊ အလိုးခံနေရတဲ့ အချိန်မှာတောင် လိင်တံက အရမ်းကို တောင်မှတ်ပြီး ကောင်းနေတာပါလားကွာ… စိတ်ထဲက နာကျင်ကြေကွဲမှုတွေ… ငယ်ပို့ပေးလိုက်တဲ့ ဓာတ်ပုံတွေဆီက ခင်ဇော်လီးကြီး ငယ်ယောနိကို ထိုးခွဲနေတာတွေ… အား… ငယ်ရေ ငယ်တစ်ယောက် ကောင်းနေသလို ကိုယ်လည်း ရမ္မက်ထန်ပြီး ကောင်းနေပါပြီကွာ… အား အား…

သိပ်တောင်မကြာလိုက် လိင်တံထိပ်က သုတ်ရည်တို့ ပန်းထွက်ပြီး အားကောင်းတဲ့ ပြီးဆုံးခြင်းနဲ့အတူ ပြီးခဲ့ရလေပြီ… အားကွာ အရသာရှိလိုက်တာကွာ… ကိုယ့်မိန်းမကို အခြားသူ လိုးတာကိုကြည့်ပြီး ခံစားရတဲ့ လိင်စိတ်က မိုက်လိုက်တာကွာ… အဲဒီနေ့ည… လိင်တံက သုတ်ရည်တို့ ထွက်၍မထွက်နိုင်တဲ့အထိပင် ကိုယ့်လိင်တံကို ကိုယ်ဆွဲရင်း အာသာဖြေနေမိခဲ့တာပေါ့။

အချိန်က မနက် ၃ နာရီ… အိမ်ရှေ့မှာ ကားတစ်စီး ရပ်သံကြားလိုက်တယ်… ငယ်ပြန်လာပြီလားမသိဘူး… အိမ်ရှေ့တံခါးဝနားမှာ ခြေသံတစ်ခုကြားလိုက်တယ်… တံခါးကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့…

“ငယ်…” ငယ်ကျွန်တော့်ရင်ခွင်ထဲ… အားမရှိသယောင် လဲပြိုကျလာတယ်… ဆံပင်တွေ ပွထပြီး… နှုတ်ခမ်းနီတွေ ပြန့်ကျဲလို့ပေါ့။

“ကို… ငယ် ပြန်လာမှာကို စောင့်နေတာလား…”

ငယ်ရဲ့ အားနွဲ့နေတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လေးကို… အားတင်းတင်းနဲ့ ညှစ်ဖက်လိုက်တယ်။

“ကိုယ့်ရဲ့ ငယ်လေး ပြန်မရောက်လာသေးတော့… ဒီလိုပဲ စောင့်နေမိတာပါ”

“ကို ငယ်ကို စိတ်ဆိုးနေပြီလား…” ငယ့်နှုတ်ခမ်းလေးတွေ ဆူလျက်…

“စိတ်မဆိုးပါဘူး ငယ်… ကိုယ် ကိုယ်တိုင် ငယ်ရဲ့စိတ်ဆန္ဒကို ဖြည့်ဆည်းပေးချင်ခဲ့တာ မဟုတ်လား”

နာရီပေါင်းများစွာ… အကြိမ်ပေါင်းများစွာ ကာမအထွတ်အထိပ်ရောက်အောင် လိင်ဆက်ဆံခဲ့လို့ အားနည်းနေတဲ့ ငယ် ခန္ဓာကိုယ်လေးကို ပွေ့ဖက်ရင်း… အိပ်ခန်းဘက်ရှိရာကို ပွေ့ချီလာခဲ့မိတယ်။

ပန်းဆီရောင်အိပ်ယာခင်းပေါ်… ငယ့်ခန္ဓာကိုယ်လေးကို ချပေးရင်… ငယ်ဘေးနား တိုး၍ လှဲလျောင်းနေမိတယ်… ငယ့်ပုခုံးကို အပေါ်ကနေ ဖက်ရင်…

“ငယ်… ကျေနပ်ခဲ့ရဲ့လား” “အင်း… ငယ် ဒီနေ့ အရမ်းကျေနပ်တယ်… ငယ်ဘဝမှာ တစ်ခါမှ မကျေနပ်ဖူးတဲ့အထိတောင် ငယ်ကျေနပ်ခဲ့တယ်… ငယ့်ကို ခွင့်ပြုပေးခဲ့တဲ့အတွက် ကျေးဇူးပါ ကို…” “အဲဒီလောက်တောင်ပဲလား ငယ်ရယ်… ခင်ဇော် ဆက်ဆံတာ အဲဒီလောက်တောင် ကောင်းတာလား” “အင်း… အရမ်းကောင်းတယ်… သူ့ဟာကြီးက အရမ်းလည်း ကြီးတယ်… ကို… ငယ်ရဲ့ဟာထဲ သူ့ရဲ့ လိင်တံကြီးစထည့်တော့ ငယ်နောက်တစ်ခေါက် အပျိုရည်ပျက်သလားပဲ… လိင်တံကြီးက တုတ်လည်းတုတ်တယ်… သွေးကြောတွေနဲ့ ဖုထစ်နေတာပဲ… အဲဒီအချိန်တုန်းက ရင်တွေ အရမ်းခုန်ပြီး ပေါက်ထွက်တော့မလားပဲ… ကြောက်လည်း အရမ်းကြောက်တယ်… မျက်ရည်ပူတွေတောင်ကျမိတယ်… ဒါပေမယ့် ခင်ဇော်က ညှင်သာပါတယ်… အတင်းချည်းတော့ ဖိမသွင်းခဲ့ဘူး… သူ့ဟာတဆုံးဝင်သွားတဲ့အထိ ဖြည်းဖြည်းချင်းပဲ လုပ်သွားတာ…” “ဆက်ပြောပြပါအုံးငယ်ရယ်” “ငယ် ဗီဒီယိုရိုက်လာတာရှိတယ်… နည်းနည်းတော့ရှက်တယ်… ကို ကြည့်ချင်လား” “အင်း… ပြလေ… ကိုကြည့်ချင်တယ်…” “ကိုခင်ဇော်က အစပိုင်းပဲ ငယ့်ကို ညှာတာတာပါ… နောက်ပိုင်းတွေများ သူ့လိုးချက်တွေ ကြမ်းလွန်းလို့ ငယ့်စောက်ခေါင်းတောင် ကွဲအက်တော့မလားပဲ… ကောင်းတာတော့ အရမ်းကောင်း… ကိုသိလား… ငယ် သူ့မွေ့ယာပေါ်မှာ ရှူးတွေသေးတွေ မထိန်းနိုင်တော့တဲ့အထိကို ကောင်းခဲ့တာ…” “တကယ်ချည်းလား… ဘယ်နှစ်ကြိမ်တောင်လည်း…” “အစပိုင်း နှစ်ကြိမ် သုံးကြိမ်လောက်ပါပဲ… နောက်ပိုင်းကျ ငယ်ပြီးပေမယ့် ရှူးတွေသေးတွေတော့ မထွက်တော့ဘူး… ကိုခင်ဇော်က သက်လုံအရမ်းကောင်းတယ်… ငယ်မှာ ဘက်ဘက်မောပြီး ခြေတွေလက်တွေ တုန်ပြီး အားပျက်နေတာတောင် သူ့ဟာက သံချောင်းတစ်ချောင်းလို မာတုန်း… နာရီအတော်ကြာ ဆက်ဆံပြီးမှ ငယ့်ဟာထဲပြီးသွားတာ… သူပြီးခါနီး ငယ်ကြက်သီးတွေတောင် ထတယ်… မသိရင် မုဒိန်းသမားတစ်ယောက်က ငယ်ကို မညှာမတာ လိုးနေသလားပဲ… အဲဒီအချိန်မှာပဲ ငယ်လည်း ကြောက်ကြောက်လန့်လန့်နဲ့ နောက်တစ်ကြိမ်ပြီးခဲ့ရတယ်… ဟူး ပြန်တွေးရင်းနဲ့တောင် ကြက်သီးတွေ ထတယ်… သူ့ရဲ့လိင်တံ ဒစ်ထိပ်ကြီး ငယ်ရဲ့ သားအိမ်ခေါင်းကို ထောက်ပြီး သုတ်တွေ ပန်းထုတ်တာ ငယ့်ရဲ့သားအိမ်ထဲမှာတောင် နွေးသွားသလိုပါပဲ… ငယ်အရမ်းကျေနပ်ခဲ့တယ်…” ငယ်လက်ဖဝါးလေး ကျွန်တော့်ရဲ့ လိင်တံလေးကို လာကိုင်တယ်… “ကို့ရဲ့ဟာက မာတောင်နေတာပဲကော… တောင်းပန်ပါတယ်နော် ဒီနေ့ ငယ်ထပ်ခံနိုင်မယ် မထင်တော့ဘူး… ငယ့်စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေ ပူထူးပြီး အရမ်းတွေ စပ်နေတာ… လက်နဲ့တောင် မထိချင်တော့ဘူး… နောက်ပြီး ကိုခင်ဇော် လိုးပေးတုန်းက ခံခဲ့ရတဲ့ ကာမအရသာလေးကို တဆိမ့်ဆိမ့်ခံစားရင်း ငယ်အိပ်ချင်တယ်… တောင်းပန်ပါတယ်နော် ကိုရေ… ငယ်ယူလာပေးတဲ့ ဗီဒီယိုလေးကြည့်ပြီး ဒီနေ့တော့ ကိုယ့်ဟာကို အာသာဖြေလိုက်တော့နော်…”

အချိန် သိပ်ပင်မကြာလိုက်… ငယ်တစ်ယောက် ကျွန်တော့်ရင်ခွင်ထဲမှာ လှလှလေး အိပ်ပျော်သွားရှာတယ်… ငယ်ရဲ့အနားကနေထပြီး… ငယ့်ခန္ဓာကိုယ်လေးကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးတော့… ယောနိထဲကနေ ချွဲပြစ်စေးနေတဲ့ အရည်တွေ တလဟော လိမ့်ဆင်းလာတယ်… ငယ်ရဲ့ ယောနိနှုတ်ခမ်းသားတွေ နီရဲပြီး ညိုမဲနေသလားပါပဲ… ဪ… ခင်ဇော်ရယ် သူများရဲ့ တန်ဖိုးထားရတဲ့ ချစ်ဇနီးလေးကို မင်းဒီလောက်တောင်များ နှိပ်စက်ရသလားကွာ… ကိုယ့်ကသာ ချစ်တဲ့စိတ်နဲ့ စိုးရိမ်နေတာ… ငယ့်ရဲ့မျက်နှာလေးကြည့်တော့ ကျေနပ်တဲ့ ပီတိတွေနဲ့ အိပ်မောတောင်ကျနေရောသလားကွယ်…

တစ်ပါးသူရဲ့ မွေ့ယာထက်မှာ… ကျေကျေနပ်နပ် အားရပါးရ… ချစ်ပွဲဆင်ပြီး အားရလို့မှ ပြန်လာတဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်ကို ဘာလို့များ ဒီလောက်တောင် ချစ်မိနေရတာလဲကွာ… ဒီချစ်ခြင်းမျိုးက ပူလောင်တဲ့ချစ်ခြင်းမျိုးလားကွာ… ဒီချစ်ခြင်းတွေကြောင့်ပဲ ကိုယ့်ကိုယ်တိုင် မပေးနိုင်တဲ့ ကာမအထွတ်အထိပ်ရဲ့ သာယာတဲ့… အရသာကို ခံစားစေချင်ခဲ့တာ မဟုတ်ပေဘူးလား…

ညတစ်ညလုံးနီးပါး ငယ်ပေးတဲ့… ခင်ဇော်နဲ့ အချစ်ရည်းလူးပွဲ ဗီဒီယိုကြီးကိုကြည့်ရင်း အတွေးတွေ ဇာချဲ့နေမိတယ်… ကိုယ်မပေးတဲ့ လိင်ဆက်ဆံရတဲ့ ခံစားချက်မျိုး ပေးနိုင်တဲ့ ခင်ဇော်ကိုလည်း စိတ်ထဲကနေ မနာလိုဖြစ်မိတယ်… သူတစ်ပါးရင်ခွင်ထဲ အကျေနပ်ကြီး ကျေနပ်နေတဲ့ ငယ့်ကိုလည်း စိတ်ဆိုးချင်မိတယ်။

ခင်ဇော်အတွက်တော့ ငယ်က… ကျားတစ်ကောင်ရဲ့ အမဲဖြတ်ခြင်းခံနေရတဲ့ သမင်ငယ်တစ်ကောင်လေပဲလား… ဗီဒီယိုထဲက ငယ်ရဲ့ညည်းညူသံတွေက… တစ်ကြိမ်တစ်ခါမှ မကြားဖူးတဲ့ ညည်းညူခြင်းမျိုး… အားမလိုအားမရတဲ့ ညည်းညူခြင်းမျိုးမဟုတ်… ကျေနပ်အားရလွန်းလို့ ညည်းညူခြင်းမျိုး… ကော့လှန်ပြီးတက်လာတဲ့ ကော့ပင့်ချက်တွေကို… အပေါ်ကနေ စည်းဝါးကျကျ ပြန်ဆောင့်ချက်တွေက အတွဲညီလွန်းနေတယ်… ငယ်ယောနိက တလဟော ထွက်ကျလာတဲ့ အရည်ကြည်တို့က အိပ်ယာခင်းအပေါ်မှာ အိုင်လို့ ရွှဲလို့… ငယ့်မျက်နှာ၊ ခင်ဇော်မျက်နှာတို့က ချွေးသီးချွေးပေါက်တွေကျရင်း… နှစ်ယောက်သား အပြန်အလှန်အကြည့်တွေက… ရမ္မက်တွေ ထန်လွန်းတယ်… တစ်ကြိမ်တစ်ခါ ပြီးတိုင်း… ငယ်ရဲ့ အော်ရှိုက်သံတွေ… တဟင်းဟင်းနဲ့ တုန်ရီပြီး… ကျေနပ်အားရနေတဲ့မျက်နှာတွေ… ခင်ဇော်ရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေကြား တင်ပါးချင်းထိပြီး ထွက်ခါတဲ့ အသံတွေ အခန်းတစ်ခုလုံး ဆူညံလို့…

ငယ်နဲ့ခင်ဇော်ရဲ့ အဖြစ်ကိုကြည့်လျက်… ရင်ထဲက ပူဆွေးသောကတွေ ပေါက်ကွဲလာမတတ်ပါပဲ… လိင်တံကို ဒစ်တဆုံးထိ ဆွဲထုတ်ပြီး… စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား၊ ဆီးခုံနဲ့ ရိုက်မိတဲ့အထိ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ချက်တွေက… ဒီရင်ကို ဓားနဲ့မွန်းနေသလား… အားရကျေနပ်ပြီး အော်ဟစ်ညီးညူနေတဲ့ ငယ်ရဲ့ညည်းညူသံတွေက ကြိမ်းဆဲနေတာထက်ပင် အနေရခက်သလား… ရင်တွေ ကွဲမတတ် ခံစားချက်တွေနဲ့အတူ… အမျိုးအမည်မသိ လိင်စိတ်ခံစားချက်တွေပါ ထိန်းမနိုင်သိမ်းရဖြစ်လာတယ်… လိင်တံတစ်ချောင်းလုံး သံချောင်းတစ်ချောင်းအလား မာကျောနေတယ်… ဒီနေ့ည ငယ်ဗီဒီယိုလေးကြည့်ရင်း… တစ်ကိုယ်တည်း ကိုယ့်လက်နှင့်ကိုယ် အကြိမ်ပေါင်းမြောက်များစွာ အာသာဖြေခဲ့မိတယ်… အရင်က မရဖူးတဲ့ ပြီးမြောက်ကျေနပ်တဲ့ ခံစားချက်မျိုးကိုလည်း အကြိမ်ကြိမ်အခါခါ ခံစားနေမိတယ်။

ဪ… ငါ ကိုယ်တိုင်လည်း ရှုပ်ထွေးလွန်းလှသည့် ဒီကာမရမ္မက်နွံထဲမှာ နစ်မွန်းခဲ့ရလေပြီ…

နောက်နေ့မနက်တော့… ကျွန်တော့်ရင်ခွင်ထဲကနေ ငယ်တစ်ယောက် ဘဝအသစ်တစ်ခုအနေနဲ့ နိုးထလာခဲ့ရပြီ။

“ငယ်… နိုးပြီလား…” “ကို…” ငယ့်အသံတို့ တုန်ရီနေတယ်… မျက်ရည်လေးလည်း ဝဲလို့ပေါ့… ငယ်ရဲ့ လက်မောင်းလေးကို တင်းနေအောင် ဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။

“…ပြောလေငယ်… ငယ်… ဘာပြောချင်လို့လည်း” “ငယ့်ကို… အရင်လိုချစ်သေးရဲ့လား…”

ထိုအချိန် ငယ်ငိုငယ်ပြီး သိမ်ငယ်နေတဲ့… မျက်လုံးလေးတွေကို ကြည့်ရင်း… ငယ့်နှုတ်ခမ်းသားအစုံကို စုပ်နမ်းလိုက်တယ်။

“ချစ်တာပေါ့ ငယ်ရယ်”

အဲဒီနေ့တစ်နေ့ ရုံးကိုခွင့်တိုင်ပြီး… တစ်နေ့လုံးနီးပါး ငယ်နဲ့အတူ လိင်ဆက်ဆံဖြစ်ခဲ့ကြတယ်… ငယ်ရဲ့ နဖူးတွေ၊ ပါးတွေ… ငယ်ရဲ့ ရင်သားတွေ၊ တင်ပါးတွေ၊ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး အနမ်းပန်းတွေ ချွေခဲ့မိတယ်… ငယ်ရဲ့ ယောနိကတော့ ခင်ဇော်လက်ချက်နဲ့ သိသိသာသာကြီး လျော့ရွှဲပြီး… ကျယ်သွားတယ်လို့ ခံစားနေရပေမယ့်… သူတစ်ပါးလက်ထဲမှာ ပျော်ပါးပြီး ကာမဆက်ဆံခဲ့တဲ့… ကိုယ့်ချစ်တဲ့မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကို လိင်ဆက်ဆံရတာက ဘာနဲ့မှမတူတဲ့ ကာမအရသာထူးကို ပေးနေတာတော့အမှန်ပါပဲ… ငယ်တစ်ယောက်လည်း အရမ်းအတွေ့ထူးတဲ့… လိင်စိတ်ခံစားချက်မျိုးနဲ့ ခံစားနေရတယ်ဆိုတာ… ငယ်ရဲ့ညည်းညူသံတွေက သက်သေပါပဲ…

ငယ်ကတော့ ပြောပါတယ်… “တခြားသူတွေနဲ့ လိင်ဆက်ဆံရတဲ့ ကာမအရသာက ဘယ်လောက်ပဲ ကောင်းကောင်း… ဘယ်လောက်ပဲ ကျေနပ် ကျေနပ်တဲ့ ပြီးမြောက်မှုကိုပဲ ပေးနိုင်ပေးနိုင်… ငယ်အတွက်တော့ ရင်ကိုနွေးပြီး ချမ်းမြေ့တဲ့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတွေ အပြည့်ပါတဲ့ ကို့နဲ့အတူ လိင်ဆက်ဆံရတဲ့ အရသာကို လိုအပ်နေအုံးမှာပဲ” တဲ့…

ငယ်လောက်တောင် ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက် သလဲငယ်ရယ်…

ဇာတ်သိမ်း

ဒီလိုနဲ့ တစ်လဆိုတဲ့ အချိန်တစ်ခုကို ဖြတ်သန်းလာခဲ့ကြတယ်… ငယ်ရဲ့ ဖြူဖွေး… နုညံ့နေတဲ့ လက်ဖဝါးလေးကို ကိုင်ရင်း…

“ငယ်… ငယ်… အရင်တစ်ခေါက်လို ပြန်ကြုံချင်သေးလား”

ငယ်နှုတ်ခမ်းကနေ ဖြေသံတော့ မကြားရ… ကျွန်တော့်မျက်လုံးများကို စိုက်ကြည့်ပြီး… အသာလေး ခေါင်းညိတ်ပြတယ်။

“ကို စီစဉ်ပေးမယ်နော်…”

နောက်တစ်ကြိမ်… ငယ်ကို ခင်ဇော်ထံ အခစားဝင် အသုံးတော်ခံဖို့… ခွင့်ပြုပေးမိခဲ့ပြန်တယ်… ဒီတစ်ကြိမ် အရင်အခေါက်လောက်တော့ စိတ်တွေ မလေးလံခဲ့ပါ… အိမ်က ဧည့်ခန်းလေးထဲ အားပျက်ပြီး ပြန်လာမယ့်… ငယ်အပြန်ကိုပဲ ကျေကျေနပ်နပ်ကြီး စောင့်ကြိုနေမိတယ်။

ဒီလိုနဲ့… ငယ်လည်း မကြာမကြာ ခဏဆိုသလို ခင်ဇော်နဲ့ လိင်ဆက်ဆံဖြစ်ခဲ့ကြတယ်… တစ်ခါတလေ ညသန်းခေါင်မှာ ပြန်လာတတ်သလို… တစ်ခါတလေလည်း မနက်မိုးလင်းမှ အိမ်ပြန်ရောက်တဲ့ နေ့တွေလည်းရှိတယ်။

တစ်ခါတလေလည်း… ခင်ဇော်ကိုယ်တိုင် ကျွန်တော်တို့ရဲ့ မင်္ဂလာကုတင်ပေါ်မှာပဲ ငယ့်ကိုလာဆက်ဆံသွားတာမျိုးလည်း အကြိမ်ကြိမ်အခါခါပါပဲ။

ငယ်နဲ့ ခင်ဇော်နဲ့ လိင်ဆက်ဆံနေတဲ့အချိန်တွေဆိုရင်… ကုတင်ရဲ့ဘေးက ဆိုဖာထိုင်ခုံမှာ ထိုင်ရင်း ကိုယ့်ဟာကိုယ် အာသာဖြေရတာလည်း အရသာတစ်ခုပါပဲ။

နောက်ပိုင်းတော့… ငယ့်မှာ ခင်ဇော်အပြင် အခြားလိင်ဆက်ဆံဘက်တွေ အများအပြားရှိလာခဲ့တယ်… သိပ်မရင်းနှီးတဲ့သူ၊ တစ်ခါတလေမှ ဆက်ဆံဖြစ်တဲ့သူတွေနဲ့ လိင်ဆက်ဆံဖြစ်တဲ့အချိန်တွေဆိုရင်တော့… အကာအကွယ်တွေ သုံးဖြစ်ကြပေမယ့်… ဆက်ဆံနေကျ လူရင်းတွေဆိုရင်တော့… အလွတ်ချည်း လိင်ဆက်ဆံပြီး… သားအိမ်ခေါင်းထဲ သုတ်ရည်ပန်းထည့်ပြီး ပြီးကြတာချည်းပါပဲ။

ဪ ဒီနေ့… ဒီနေ့ဟာ ကျွန်တော့်နဲ့ ငယ့်အတွက် အရမ်းထူးခြားတဲ့နေ့တစ်နေ့ပေါ့… သီတင်းကျွတ် ရုံးပိတ်ရက်ရှည်ရဲ့ ညတစ်ညပေါ့။

ဖြူဖွေးနေပေမယ့်… သုတ်ရည်တွေ၊ ယောနိထဲကအရည်တွေ၊ ချွေးတွေနဲ့ ရွှဲစိုနေတဲ့ အိပ်ယာခင်းထက်… အခန်းတစ်ခုလုံး ပြင်းထန်လွန်းလှတဲ့ ချွေးနံ့၊ ဆေးလိမ်းနံ့… အရက်နံ့တို့နဲ့… အော်ဂလီဆန်လှတယ်။

သို့ပေမယ့်… ဖွံ့ထွားတဲ့တင်ပါး… သေးတဲ့ခါး… လုံးဝန်းတဲ့ ရင်သားတို့နဲ့ ပြည့်စုံတဲ့ မိန်းကလေးတစ်ယောက်…

ခါးတွေကို အောက်ကိုနိမ့်ပြီး… ဖဲကားတုတ်ခိုင်တဲ့ တင်ပါးတို့က နောက်ကိုပစ်ပြီး ကော့ပေးထားတယ်… တင်းရင်းပြီး လုံးဝန်းနေတဲ့ တင်ပါးကြွက်သားအစုံပေါ်… အသားအရည် မဲနက်ပြီး… သွေးကြောတွေထနေတဲ့ လက်တစ်စုံက တင်ပါးအစုံကို အားကောင်းကောင်းနဲ့ ညှစ်ရင်း… စောက်ရည်တွေနဲ့ မဲပြောင်နေတဲ့ ခပ်ကြီးကြီး လိင်တံတစ်ချောင်းက… ယောနိအတွင်းသားတွေကို ပွတ်ဆွဲရင်း… အတွင်းအထုတ်ကြမ်းတွေနဲ့ ခပ်ကြမ်းကြမ်းကို လိုးနေတာ… ဂေါ်လီတွေနဲ့ ဖုထစ်ပြီး… တစ်ထွာလောက်နီးနီး လီးတစ်ချောင်းလုံး… ဒစ်ဖျားထိ ဆွဲထုတ်ပြီး… လီးအရင်းထိ တစ်ဆုံး ဆောင့်ထည့်ပြီး… ပြန်အထုတ် စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေ… လီးမှာကပ်ပြီး ကျွတ်ထွက်သွားမလားပင် ထင်ရတယ်… ခံရတဲ့ ငယ်တော့ ဘယ်လောက်ကောင်းလဲမသိ… အကြိမ်ကြိမ်ပြီးထားလို့ ငယ်စောက်ပတ်က ထွက်တဲ့ အရည်ဖြူနောက်နောက်တွေက… လိင်တံအရင်းမှာ ပတ်ပြီး ဂွေးစိကနေ မွေ့ယာပေါ်အထိ တစ်စက်စက်ကျလို့… “ဟင်း… ဟင်း… ဟင်း” “အရမ်းကြိုက်နေတယ်နေတယ်ပေါ့လေ ကောင်မ…” “ဟင်း ဟင်း…” အခန်းတစ်ခုလုံး… ဆောင့်ချက်တွေနဲ့အတူ ထွက်ပေါ်လာတဲ့… ဘုတ်ဘုတ်ဘက်ဘက်ဆိုတဲ့ အသံမျိုးစုံ စည်းချက်ညီညီ ပေါ်ထွက်လာပေမယ့်… ငယ့်ဆီကတော့… ပြန်ဖြေတဲ့အသံ မကြားရ… ပြန်ဖြေနိုင်မည်လည်းမဟုတ်… အကြောင်းက ပါးစပ်ထဲမှာ… လိုးခွဲနေတဲ့ လီးထက် မသေးသော လီးတစ်ချောင်းက နေရာယူထားတယ်… တစ်ချက်တစ်ချက် ငယ်ခေါင်းကို အပေါ်ကနေ ဆံပင်ကိုဆွဲပြီး ဖိချက်တွေကြောင့်… အာခေါင်ကိုထောက်ပြီး အံထွက်တော့မလားပင်… ငယ်ပါးစပ်ထဲက ချွဲသလိပ်တို့ အလိပ်လိုက်ထွက်လာတယ်။

“ညီလေး မင်းမိန်းမက စုပ်ပေးတာ အတော်ကောင်းတယ်ကွာ” “အင်း… အင်း… စောက်ပတ်လည်း လိုးခွဲရတာလည်း စောက်ရမ်းကောင်းကွာ… ဒီလိုကောင်မမျိုး လိုးရတာ သိပ်မိုက်တယ်ကွာ”

နားထဲမှာ ခံပြင်းလှသော်လည်း… ခံနေရတဲ့ ငယ်ကတော့ ပိုပြီးများစိတ်ပါလာသလားမသိ… အနောက်ကနေ အားယူပြီး ဆောင့်လိုး လိုးနေတဲ့ လီးကို ကော့ကော့ပေးရင်း… ပါးစပ်ကလည်း လိင်တံကြီးကို အသွင်းအထုတ်တွေပင် ပိုပိုမြန်လာတယ်။

“အခုတော့… ကျွန်တော့်မိန်းမ မဟုတ်တော့ဘူး… ကိုကြီးတို့ရဲ့ မိန်းမလို့သာ သဘောထားပြီး အားရပါးရသာ လိုးပါတော့ဗျာ”

“အား… ဒီတစ်ခေါက်လှည့်…” ငယ်ရဲ့ ဖင်ကိုဆွဲပြီး အားရပါးရ ဆောင့်နေတဲ့ လိင်တံကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်တော့… ငယ် စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေက ပြန်မစိနိုင်တော့ပဲ… ဂလိုင်တစ်ခုလိုတောင် ဖြစ်နေပြီ… စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေလည်း နီရဲလို့…

ကုတင်ခေါင်းရင်းကိုမှီရင်း… ငယ့်ပါးစပ်က ထွက်ကျလာတဲ့ ချွဲသလိပ်တွေနဲ့… ညှစ်ထေးနေတဲ့ လိင်တံမဲကြီးပေါ် အားပြင်းပြင်း ထိုင်ချလိုက်တဲ့ အတွင်းမှာပဲ လိင်တံတစ်ချောင်းလုံး စောက်ခေါင်းထဲ ဝင်သွားတယ်။

“အား… ကောင်းလိုက်တာ… အား… လိုးပေးပါ… ငယ့်ကို လိုးပေးပါ… စောက်ခေါင်းထဲက အရမ်းယားနေလို့ပါ…”

အောက်က ပင့်ပြီး လိုးတဲ့ ဆောင့်ချက်တွေကြား… ပေါ်က ထပ်ခွပြီး ဆောင့်ချက်တွေကြားမှာ အပေးအယူတွေ မျှလွန်းလှတယ်။

“အား… အား… ငယ် ငယ်… ပြီးတော့မယ်… ပြီးတော့မယ်… အား……”

ငယ်ရဲ့ အားကောင်းဆွဲညှစ်တဲ့ ညည်းသံနဲ့အတူ… မျက်ဖြူတွေပါ လှန်ကုန်တယ်။

“အင်း အင်း… ကောင်းလိုက်တာ… အင်း…”

ငယ့်ယောနိထဲက လိင်တံတစ်ခုလုံး လိင်တံကြီး ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး… ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လေး လှဲအိပ်လိုက်တယ်။

မပြောမပြောနဲ့ပင်… ငယ့်ပေါင်များကို ဖြဲပြီး ဂေါ်လီအလိမ့်လိမ့်နှင့် လိင်တံမဲကြီးက ထပ်လိုးပြန်တယ်…

ဒီလိုနဲ့ပဲ လိင်တံနှစ်ချောင်းလုံး သူတစ်ပြန်ကိုယ်တစ်ပြန်နှင့် ပုံစံမျိုးစုံ၊ နည်းမျိုးစုံနဲ့ လိင်ဆက်ဆံပွဲကြီးက ညအတော်နက်မှ ပြီးသွားတယ်… တစ်ယောက်က ငယ့်ယောနိထဲမှာ သုတ်တွေ ပန်းထည့်ပြီး တစ်ယောက်ကတော့ ငယ့်ပါးစပ်ထဲမှာပဲ ပြီးသွားခဲ့တယ်။

ပြီးပြီးချင်း… ကိုယ်တော်ချော နှစ်ယောက်က အလိုက်မသိပုံများ…

“ညီလေးရေ ကိစ္စရှိလို့ ပြန်လို့အုံးမယ်ကွာ… ဒီနေ့ မင်းမိန်းမ လိုးလို့ သိပ်ကောင်းတယ်… မင်းလည်း မင်းမိန်းမကို ဂရုလေးဘာလေး သေချာစိုက်ပေးလိုက်အုံး… ဒီနေ့ သူအတော်လေး ပင်ပန်းသွားလောက်ပြီ”

ဟုတ်လားဟုတ်တယ်… ငယ်တစ်ယောက် ကုတင်ပေါ်မှာ မလှုပ်မယှက်နဲ့ ခွေခွေလေး… မျက်လုံးလေး မှေးရင်း မိန်းနေသလားပဲ။

ငယ့်ရဲ့ဘေးနားမှာ ခွေခွေလေး ဝင်အိပ်ရင်း… ငယ့်အဝတ်မဲ့နေတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လေးကို ဖက်ထားပေးလိုက်တယ်။

“ငယ်… ဒီနေ့ ကျေနပ်ရဲ့လား…” “အင်း… ငယ် ဒီနေ့ အရမ်းကောင်းခဲ့တယ်… အရမ်းတွေတော့ ကြင်နေပြီ…”

တစ်ပါးသူတွေနဲ့ အားရပါးရ လိင်ဆက်ဆံပြီး ကျေနပ်အားရနေတဲ့ ငယ့်မျက်နှာလေးကပင် ချစ်စရာကောင်းလွန်းလှတယ်။

“ကို… ငယ့်ကို လိုးပေးပါလား…” “ငယ်က ထပ်ခံချင်သေးလို့လား…” “ငယ်… ခံချင်တယ် ဆိုတာထက်… ဒီနေ့ ကို့ကို ငယ့်ဟာထဲ ပြီးစေချင်လို့ပါ…”

ငယ်ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်အပေါ် ကျွန်တော့်ခန္ဓာကိုယ်ပေါ် ရွှေ့လိုက်တော့ ငယ်က အလိုက်သင့်လေး ပေါင်ကားပေးတယ်။

ယောနိထဲ လိင်တံထည့်လိုက်တော့… ငယ့်ဟာက အတော်လေးပင် ချောင်နေတယ်… ဒါပေမယ့် ခုဏက အကြိမ်ပေါင်းများစွာ ဆက်ဆံထားလို့ထင်တယ်… အတွင်းထဲမှာ ပူပြီးနွေးနေတာပဲ။

“အင်း… အင်း… ကို ပြီးတော့မယ်”

ငယ်ရဲ့ ယောနိထဲ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထည့်ရင်း… ငယ့်မျက်လုံးမှေးမှေးလေးတွေကို… အတန်ကြာ စိုက်မိနေခဲ့မိတယ်။

“ကို… ငယ့်ကို အရင်လိုရော ချစ်သေးရဲ့လား… ငယ့်ကို ပြောပြပါအုံး…” “ချစ်တာပေါ့… ငယ်ရယ်… အရမ်းချစ်ပါတယ်ကွယ်”

တစ်ပါးသူသုတ်ရည်တွေ… အညစ်အကြေးတွေနဲ့ ပေပွနေတဲ့ ငယ်ရဲ့ချစ်စရာနှုတ်ခမ်းလေးကိုပဲ… မြတ်မြတ်နိုးနိုးနဲ့ပင် စုပ်နမ်းနေမိတော့တယ်။

➡️တင်ထားပြီးသမျှ အပြာစာအုပ် အောစာအုပ်များ စာရင်းကြည့်ရန်နှိပ်ပါ။⬅