အလဲအလှယ် ကပ်ကိုး (အပိုင်း ၁) | အပြာစာအုပ် | အောစာအုပ်
“ကြည့်၊ ခုမှ ၉ နာရီခွဲ ပဲရှိသေးတယ်။ အစောကြီး ရောက်နေပြီ။ ကိုက တအားလောတာပဲ။ အေးဆေးမှ ထွက်ရင် ရပါတယ်လို့ ဘယ်လောက်ပြောပြော မရဘူး။ စောရောက်လို့ အခန်းမရသေးရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ”
“စောရောက်တော့ စောနားရတာပေါ့ကွာ။ နေမြင့်ရင် ကားမောင်းရတာ ပင်ပန်းလို့ပါ။”
“အခန်းမရသေးရင် ငုတ်တုတ်ကြီး ထိုင်စောင့်နေရမှာပေါ့လို့”
“ဘာဖြစ်လဲ၊ အညောင်းအညာပြေ လမ်းလျှောက်နေလဲ ရတာပဲ၊ ငုတ်တုတ်မစောင့်ချင် မတ်တတ်စောင့် ဟဲ ဟဲ”
“များသောအားဖြင့် ဧည့်သည်တွေကလည်း ၁၂ နာရီထိ မနေကြပါဘူးကွာ။ နေမမြင့်ခင် ပြန်ကြတာပါပဲ။ ခုနကတင် လမ်းမှာ အပြန်ကားတွေ အများကြီး ဆုံခဲ့တဲ့ဟာ၊ ချို အတွေ့ပဲ”
ပြောရင်းနှင့်ပင် xxx ဟိုတယ် ဧည့်ကြိုကောင်တာရှေ့ ထိုးဆိုက်လိုက်ရင်း ၂ ဦးသား ကားပေါ်မှ ဆင်း၍ ဧည့်ကြိုကောင်တာဆီ သွားကြပါသည်။ Sea View အခန်း ဘွတ်ကင် ယူထားသည့် အကြောင်းပြောဆို၊ လိုအပ်တာတွေ ပေးချေအပြီး . . .
“ဧည့်သည်တွေ စောပြန်သွားလို့ အခန်းကတော့ အားနေပါပြီရှင့်။
ဦးနဲ့ မမ ပစ္စည်းတွေ ထားပြီး အနားယူလို့ရပါတယ်ရှင်။ အခန်းရှင်းဖို့ကတော့ ကလေးတွေကို အတတ်နိူင်ဆုံး စောလွှတ်ပေးလိုက်ပါ့မယ်။ ခု ဒီက မောင်လေး လိုက်ပို့ပါလိမ့်မယ်။”
“ကျေးဇူးတင်ပါတယ်”
ဟု ကျော်က ပြောရင်း
ချို့ဘက်လှည့် ဆရာကြီး အထာနှင့်
“ကဲ . . အေးဆေးပါ”
ဟု လှည့်ပြောလိုက်သည်။
ချိုက ပြုံးဖြီးဖြီး နှင့်
“ဦး နဲ့ မမ တဲ့ ဟီဟိ”
လို့ ပြောင်ပြပါသည်။
ချိုက ထိုကဲ့သို့ပင်။ သူ့ကို မမ ခေါ်ရင် ကျေနပ်သလို ကျော့်ကို ဦး တို့ ဘဘ တို့ အခေါ်ခံရရင်လည်း စ တတ်ပါသည်။ ကျော်ကလည်း ကိုယ့်မိန်းမကို နုတယ် လှတယ် ပြောရင် သွားအဖြီးသားနဲ့ ကျေနပ် ဂုဏ်ယူနေတတ်တာမျိုး။
ပစ္စည်းတွေ ပစ်ချပြီး ကျော်တယောက်ကားမောင်းလာရတာ ပင်ပန်းသမို့ ရှေ့ ဝရံမှာထိုင် ပင်လယ်ကြီးကို ငေးကြည့်နေလိုက်သည်။
ချိုကတော့ မိတ်ကပ် ဖျက်၊ အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ပြီး
“Check out က ၁၂ နာရီ ဆိုတော့ အခန်းက တော်တော်နဲ့ လာရှင်းဦးမယ် မထင်ပါဘူး” ဟု သူ့ကိုယ်သူ ပြောသလို တကိုယ်တည်း ရေရွတ်ရင်း ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားပါသည်။
xxxx
ကျော်နေလတ် နှင့် လင်းလက်ချိုတို့ နှစ်ယောက်မှာ သာယာသည့် အိမ်ထောင်သည်ဘဝကိုပျော်ရွှင် အေးချမ်းစွာ ဖြတ်သန်းနေကြသည့် လိုက်ဖက်သည့် ဇနီးမောင်နှံ။ အချမ်းသာကြီးမဟုတ်သော်ငြား ပြေလည်ကြသည်။
ပြည့်စုံသည့် နှစ်ဘက်မိဘများအတွက် အပူအပင် မရှိ။ သူတို့မှာလည်းကိုယ်ပိုင်လုပ်ငန်းနှင့် ဝင်ငွေနှင့်။
ကမ်ပဏီတခုတွင် မန်နေဂျာရာထူးဖြင့် တာဝန်ထမ်းဆောင်ရင်း
လင်က နေ့စဉ် ပုံမှန် ရုံးတက်ရုံးဆင်း အလုပ်နှင့်၊ မယားက သားသမီးနှစ်ယောက်နှင့် အိမ်ဖော်မထား၊ အိမ်ဝေယျာဝစ္စလုပ်ရင်း လိင်ဆက်ဆံမှုကို နေ့စဉ်ပြုနေကျ။
ယခု ၁၂ နှစ် မင်္ဂလာနှစ်ပတ်လည်တွင် အလုပ် နားရက်နှင့်လည်း တိုက်ဆိုင်သဖြင့် သားနှင့်သမီးကို အဖိုးအဖွားထံ အပ်ခဲ့ကာ လင်မယား နှစ်ဦးတည်း လွတ်လွတ်လပ်လပ် ချစ်ရည်လူးရန် အပန်းဖြေခရီး ထွက်လာကြခြင်း ဖြစ်သည်။
ကျော်က ရံခါ အသောက်အစားလေးမှ လွှဲ၍ ကျန်းမာရေး ဂရုစိုက်သူ။ လေ့ကျင့်ခန်း မလုပ်ဖြစ်သဖြင့်သာ ဘီယာဗိုက်လေးဟု ဆိုနိူင်သည့် ဗိုက်ခေါက်လေး နည်းနည်း ထွက်နေသည်ကလွှဲ၍ သန်တုန်း မြန်တုန်းဟု ဆိုနိူင်သလို ချိုကလည်း သူ့ကိုယ်သူ လှအောင် တသသ နေတတ်သူ။
တရုတ်သွေး ပါသူမို့ အသားအရည် လှသလို၊ အစားအသောက်ကို ချင့်ချိန်စား၍ အိမ်ရှင်မကောင်း တဦးပီပီ အိမ်အလုပ်လည်း ကိုယ်တိုင်လုပ်၊ လေ့ကျင့်ခန်း ပုံမှန် လုပ်ကာ ပိန်ပိန်သွယ်သွယ် ကိုယ်လုံးအလှ ထိန်းထားနိူင်သူ။ ပိန်သွယ်သော်လည်း သူ့နေရာနှင့်သူ ရှိသင့်သည့် ကောက်ကြောင်းများက အပိုအလိုမရှိ။ မို့သည့်နေရာမို့၊ ဟိုက်သည့်နေရာ ဟိုက်၍ ယောကျ်ားသားများ အာရုံကို ဆွဲငင်နိူင်စွမ်းရှိသူ။ ကလေး နှစ်ယောက် မိခင်ပေမယ့် အပျိုရှုံးလောက်အောင် လှမြဲ။ လုံးကျစ်သည့် တင်ပါးအစုံမှာ အကိတ်ကြီး မဟုတ်သော်လည်း သေးကျဉ်သော ခါးအောက်မှာတော့ အနောက်သို့ ကောက်၍ ဘေးသို့ စွင့်ကားနေသည်ပင်။
သဘာဝအတိုင်း မီးဖွားပေမယ့် လေ့ကျင့်ခန်းမှန်လို့ အလှ မပျက်ယွင်း၊ ဗိုက်ကြော မပြတ်၊ ခွဲစိတ်ဒဏ်ရာ မရှိ။ မိခင်နိူ့ကိုလည်း ၆ လထက် ပိုမတိုက်။ နိူ့ဗူးနှင့် ဖြည့်စွက်စာကို သူ့အရွယ်နှင့်သူ တိုက်ကျွေးခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့်လည်း နို့သီးခေါင်းမှာ ပန်းရောင် သန်းလျက်ပင် ရှိနေသေးကာ ရင်သားများလည်း အပျိုစင်လောက် မတင်းရင်းသော်ငြား တွဲကျခြင်းသိပ်မရှိလှ။
မိန်းမကိုယ်အတွင်းကြွက်သားများကိုပင် ဂရုတစိုက်ပြန်လည်လေ့ကျင့်ထားသဖြင့် အပျိုတုန်းကလိုပင် စီးစီးပိုင်ပိုင် ကျဉ်းမြဲ ကြပ်မြဲ။ ထိုကြွက်သားကို လိုအပ်သလို ညှစ်ပေးရာမှာတော့ အတွေ့အကြုံမရှိသည့် အပျိုစင် တစ်ဦးထက် သာသည်ကား အထူးပြောရန်မလို။
အဆီပိုမရှိ ပြားချပ်နေသည့် ဗိုက်သားပြင်အောက် ဆီးခုံမွှေးများကိုလည်း သပ်ရပ် သန့်ရှင်းစွာ ထားတတ်စမြဲ။ ပါးစပ်ဖြင့် နှိုးဆွလေ့ရှိကြသူတွေမို့လည်း မိန်းမအင်္ဂါ သန့်ရှင်းမှုကိုလည်း အလေးထား ဂရုစိုက်တတ်သူ။
သဘာဝ အတိုင်းမွေးသည့် ကလေး၂ ယောက် မိခင် ဆိုပေမယ့် နီညိုရောင် အတွင်းသားပွင့်ဖတ်လေးများမှာ ပွင့်အာသည် ဆိုရုံသာ။ လန်ထွက်မလာခဲ့။ ၄င်း ပွင့်ဖတ်လေးများက ဖြူဝင်းသည့် နဘေးသား နှုတ်ခမ်းထူထူဖောင်းဖောင်း ကြားထဲမှ ပြူထွက်သည် ဆိုရုံ။ ပွင့်ဖတ်လေးများထိပ်မှ ဖူးတံသဖွယ် အစေ့လေးမှာ ပုံမှန်အချိန် ဖုဖုဖောင်းဖောင်းလေး၊ ရှိသည်ပင် မထင်ရ။ ကာမစိတ်အထူးထကြွနေချိန် ဘေးနှုတ်ခမ်းသားများ ဖောင်းမို့လာပါက ပွင့်ဖတ်လေးများမှာ အတွင်း၌ ညှပ်၍ ပုန်းကွယ်နေတတ်ကာ ဖူးတံလေးသဖွယ် အစေ့လေးက ကာမစည်းစိမ်ခံစားရန် ခေါင်းပြူထွက်လာလေ့ရှိသည်။
ထို အစေ့လေးသည်ကား အစပိုင်း၌ ကျော်က နှိူးဆွရန် အဖွင့် ခလုတ် ဖြစ်သလို
ချို ပြီးခါနီးတိုင်း ကျော်က မီးကုန်ယမ်းကုန် ထိုးသွင်း ထိုးထုတ် လုပ်ချိန် ချို ကိုယ်တိုင် အားပါးတရ ပွတ်သပ် ညှစ်ချေ၍ ကာမပန်းတိုင် ပြိုင်တူ ချီတက်ရန် အဓိက အပိတ် ခလုတ်တခုဟုလည်း ဆိုနိူင်ပေသည်။
ခေတ်ပညာတတ်များမို့ လိင်မှုကိစ္စကိုပွင့်လင်းစွာ ဆက်ဆံလေ့ရှိကြပြီး ကာမသုခကို တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့် ခံစားနေကြသူများပင်။
နှုတ်ကြမ်းလေ့မရှိပေမယ့် လိင်ကိစ္စအကြောင်းနှင့် လိင်ဆက်ဆံချိန် တစ်တစ်ခွခွ ပြောဆိုသုံးနှုန်းလေ့ရှိကြသည်။
လိင်ဆက်ဆံတိုင်း ကျော်နေလတ်၏ မှိုပွင့်သဏ္ဍာန် ထိပ်ဖူးကြီးက စောက်ဖုတ်အတွင်းသား နံရံတလျှောက် ချိတ်ချိတ်ဆွဲသည့် ပွတ်တိုက်မှုအရသာ၊ အတွင်း နှုတ်ခမ်းသား ပွင့်ဖတ်လေးများ၏ လီးဒစ်ကြီးနှင့်အတူ လိပ်ဝင် လိပ်ထွက်မှုများကား လင်းလက်ချို အနှစ်သက်ဆုံးပင်။ အူတွေ ကလီစာတွေ တပြုံလုံး ပြုတ်ထွက်သွားမတတ် ကောင်းလွန်းလှသဖြင့် ကွန်ဒုံး သုံးလျှင် ကျေနပ်အားရမှု မရှိလှ။ တစ်လွှာကိုပင် ကမ္ဘာခြားသလို။ ထို ထိပ်ဖူးကြီးကို မိမိ စောက်ဖုတ် အတွင်းမှ မွေးလမ်းကြောင်းတလျှောက် ကြွက်သားများနှင့် ဖမ်းဆုပ် ညှစ်၍ နှစ်ဦးသား ကာမစည်းစိမ်ကို မြိန်မြိန် ခံစားလေ့ရှိကြသည်။
ယခင်က တားဆေးသုံးရ၊ ရက်တွက်ရ၊ အပြင်မှာ သုတ်လွှတ်ရနှင့် ကရိကထ များပေမင့် ယခု ဒုတိယကလေး မီးဖွားပြီး သားကြောပါဖြတ်လိုက်တော့ စိတ်ရှိလက်ရှိ လိင်ဆက်ဆံနိူင်ကြလေပြီ။
အိုင်တီခေတ်တွင် နည်းမျိုးစုံ လေ့လာ စမ်းသပ်ဖူးပြီး မိမိတို့နှင့် အကိုက်ညီဆုံး၊ နှစ်ဦးစလုံး ကျေနပ်မှု အရှိဆုံး ပိုဇေရှင်များနှင့် စခန်းသွားနေကြသူတွေ။
လင်မယား ကတောက်ကဆဖြစ် စိတ်ဆိုးစိတ်ကောက်ချိန်ပင် နေ့စဉ် အလိုးမပျက်။ လူချင်း စကားမပြောသော်ငြား လီးနှင့်စောက်ဖုတ်ကား မိတ် မပျက်။ ကိစ္စပြီးလို့ စိတ်ကောက်မပြေလျှင်သာရှိမည်၊ စကားမပြောလျှင်သာ နေမည်။ နောက်တကြိမ်အတွက်လည်း အသင့် ရှိနေမြဲ။
ထိုအချိန်မျိုးဆို ချိူတယောက် ကျောပေးအိပ်စဉ် ပုဇွန်တုတ်ကွေး အနောက်မှ လိုးပေး၍ အရှိန်ရလာပါကလည်း ကာမပန်းတိုင် အတူ ချီတက်မြဲ။
မည်သည့်အချိန်၊ မည်သည့်နေရာ ဖြစ်ဖြစ် ဆက်ဆံတိုင်းလည်း နှစ်ဦးစလုံး ပြိုင်တူ ကာမ အထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်စမြဲ။ ရံဖန်ရံခါ တဦးဦးက နောက်ကျ ကျန်ခဲ့လည်း ကျန်တဦးက တနည်းနည်းဖြင့် ပြန်လည် ဖြည့်ဆည်းပေးလေ့ရှိသည်။
တစ်ဦး ဆန္ဒပြည့်ဝစွာ ကာမပန်းတိုင်သို့ရောက်တိုင်း ကျန်တစ်ဦးကလည်း ကျေနပ်စမြဲ။ ယုတ်ဆွအဆုံး မီးနီပြနေချိန်ပင် ချိုက ပါးစပ်ဖြင့်ရော လက်ဖြင့်ပါ ကျော့် လီးကြီးကို စုပ်ပေး၊ ထုပေးခြင်းဖြင့် ဆန္ဒဖြေဖျောက်ပေးလေ့ရှိသည်။
ကျော်ကလည်း ချိူ့ကို နိူ့စို့ပေး၊ အစိပွတ်ပေး ခြင်းဖြင့် ကာမသုခအပြည့်အဝ မဟုတ်တောင် အာသာပြေရန် အပြန်အလှန်လုပ်ပေးလေ့ရှိကြသည်။
ငေးနေသည်မှာ မည်မျှကြာသွားသည် မသိ။
“မင်္ဂလာပါ ဦး”
ဆိုပြီး ကောင်လေး ၂ ယောက် နှင့် ကောင်မလေး တယောက် အထုပ်တွေ ခြင်းတွေ အိတ်တွေ တံမျက်စည်း ဂေါ်ပြား တွေနဲ့ အခန်းရှင်းဖို့ ရောက်လာတော့မှ သတိ ပြန်ဝင်လာပါသည်။ ချိုတယောက် ရေချိုးခန်းထဲ ရှိနေသည်ကို အမှတ်တမဲ့။
ကျော်လည်း ငေးကောင်းကောင်းနဲ့ ငေးနေသလို သူတို့လည်း လုပ်စရာ ရှိတာ သွက်သွက်လက်လက် လုပ်နေကြပါသည်။ ကောင်မလေးက တံမျက်စည်း လှည်း၊ ကောင်လေး၂ယောက်က အိပ်ယာခင်း အဟောင်းတွေလဲပြီး အသစ်တွေ ဆွဲဆန့် ခင်းနေချိန်
“တလက်စတည်း ရေပါချိုးပစ်လိုက်ပြီ။ ခုမှပဲ ညီးစီစီဖြစ်နေတာ သက်သာသွားတော့တယ်။
ကို့အတွက်ပါ ရှယ် ကတုံးတုံး ထားလိုက်ပြီ။ အဟင်းဟင်း . . . ကြိုက်ရဲ့လား”
ဟု ဆိုကာ
ဆံပင် အဖျားများကို ပါလာသည့် သဘက် အသေးလေးနှင့် ခေါင်းငုံ့သုတ်ရင်း ချိုတယောက် ရေချိုးခန်းထဲက ဘွားကနဲ ထွက်လာပါသည်။
ချို့ အဖုတ်လေး ကတုံး ပြောင်ရှင်းနေမှ ကျော်ကလည်း ကြိုက်သည်။ ပါးပြင်ကို နမ်းသလိုကို နမ်းလေ့ရှိသည်။ ပါးစပ်နှင့် ငုံနေ စုပ်နေကြ။
ချို့အနေနဲ့ကျ နေ့တိုင်းကြီးတော့ ရိတ်မနေနိူင်။ တပါတ်/ ၁၀ ရက် ကြာမှသာ တခါ ရိတ်လေ့ရှိသည်။
အပြောင်ရိတ်ပြီး ၂ရက်၃ရက် အကြာ အမွှေးသစ်ထွက်ချိန် စူးသလိုလို ယားကျိကျိ အရသာမှာ ချိုလည်း သာယာတတ်သည်။
ယခုလို ၂ဦးတည်း လွတ်လပ်စွာ ခရီးထွက်လာစဉ်
ကျော့်အကြိုက်ကို အဆင်သင့် ကြိုတင် ပြင်ဆင်ထားသည့် အနေဖြင့် တလက်စတည်း ရိတ်ပြီး အံ့ဩ ဝမ်းသာအောင် လုပ်လိုက်ခြင်းလည်း ဖြစ်သည်။
မိမွေးတိုင်း၊ ဖမွေတိုင်း ကိုယ်ပေါ်မှာ အဝတ်အစား မရှိ။ အပြင်မှာ ဝန်ထမ်းတွေ ရှိတာ မသိ။ အေးဆေးပင်။
ဝန်ထမ်းလေးများက အသံကြားရာ လှမ်းအကြည့်
‘ဟင်’ ကနဲ ‘ဟာ’ ကနဲ
ပါးစပ် အဟောင်းသား ကြောင်အမ်းအမ်းနှင့် အကြည့်များအားလုံး ချို၏ ဖြူဝင်း ပြောင်ရှင်းနေသည့် ဆီးခုံ နှင့် ပေါင်ကြားဆီမှာ စု ကုန်ကြပါသည်။
ကျော်တယောက်လည်း ရုတ်တရက် ကိုယ့်မိန်းမ ကိုယ် မမြင်ဖူးသလို မှင်သက်ကာ စိုက်ကြည့်နေမိပါတော့သည်။
ချိုကတော့ ဘာမှ မသိသေး။ ခေါင်းငုံ့ရင်း ဆံပင်ကို ရေသုတ်နေဆဲ။ နိူ့အုံ နှစ်ခုက ထက်အောက် ဘေးတိုက် လှုပ်ခါ ရမ်းလျက် . . .
ပထမဆုံး သတိ ဝင်လာသူက ကျော်
‘ချို . . . ချို . .
ဟို ဟို ဒုက္ခပါပဲ’
အဲတော့မှ ချိုကလည်း ကျော့်ဆီက ကျေနပ် ချီးမွမ်းသံ အစား မထင်မှတ်တာ ကြားရတော့မှ ခေါင်းမော့အကြည့်
‘ဟာ ‘
သူ့ အောက်ပိုင်းကို ဝိုင်းကြည့်နေကြတဲ့ မျက်လုံးတွေကို မြင်ပြီး ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ ဖြစ်ပေတော့သည်။
လန့်ဖျတ်ပြီး ကိုယ့်ဟာကို ငုံ့ကြည့်တော့ ပြောင်ရှင်းနေသည့် ရတနာ ရွှေကြုတ်လေးက သူနဲ့ ဘာမှ မဆိုင်သလို အပြစ်ကင်းစွာ ချစ်စရာကောင်းနေမြဲ။
မော့ကြည့်လိုက်တော့ ဝိုင်းကြည့်နေကြသည့် မျက်လုံးများ။
သဘာဝ တုန့်ပြန်မှုအရ အယောင်ယောင် အမှားမှား ဆတ်ကနဲ လက်နှစ်ဘက်ကို ယှက်ရင်း သဘက်သေးလေးနဲ့ ရင်သားအစုံကို ဖုံး အုပ်လိုက်ပါသည်။ သို့ပေမယ့်၊ အဓိက အလှက တခြားနေရာမှာ။ ပေါင်နှစ်လုံးကို လိမ်ကျစ်လိုက်မိသည်။
ဒီတော့မှ ဘေးနှုတ်ခမ်းသားတွေကို ဖိညှစ်သလို ဖြစ်ပြီး တြိဂံ ဇောက်ထိုး စမူဆာပုံ ဆီးခုံက ပိုမို့လာပြီး စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းလေးက ဓားရှရာလေးပမာ ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲ ငုတ်လျှိုးသွားရာ အသဲယားစဖွယ် ပိုဖြစ်သွားလေသည်။ ချိုက မျက်လုံးအပြူးသားနဲ့ အားလုံးကို ဝေ့ကြည့်နေမိဆဲ . .
အားလုံးရဲ့ မျက်လုံးများကလည်း ထိုနေရာမှ မခွာ။ မသင့်တော်လို့ အကြည့်လွှဲရန် မည်သူမှ သတိမရ၊ အားနာရကောင်းမှန်းလည်း မသိကြတော့။ လက်တဝါးစာပင် မရှိသည့် စောက်ဖုတ် အလှ၏ ဆွဲငင်အား အောက်မှာ လောကကြီးနှင့် တဒင်္ဂ အဆက်ပြတ်ကုန်ကြသည်။
ချို့မှာလည်း တသက်နှင့်တကိုယ် ဒီလို အဖြစ်မျိုး မကြုံစဖူးမို့ ရှက်လွန်းလှကာ လက်ထဲရှိသဘက်ကိုသာ ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုတ်ထားမိ၍ ဆီးခုံကို ဖုံးအုပ်ရန် သတိမရ။
လူအများရှေ့ ကိုယ်လုံးတီးအလှ ပြသလို ဖြစ်နေလေတော့သည်။
ပေါင် နှစ်ဘက်ကို လိမ်ထားရုံနှင့် မလုံခြုံမှန်းသိ၍ လုပ်မိလုပ်ရာ ရုတ်တရက် ထိုင်ချလိုက်ပါသည်။
မျက်လုံးများ အားလုံးက အညို့ခံထားရသည့်အလား။ အကြည့်များက ထိုင်ချလိုက်တဲ့ဆီ ထပ်ချက်မကွာ ကပ်ပါလာကြ၏။
ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်ချလိုက်တော့မှ သွယ်စင်းတဲ့ ပေါင်တံ နှစ်လုံးကြားက ဖောင်းမို့မို့ စောက်ဖုတ် ဘေးနှုတ်ခမ်းသား အခြမ်းနှစ်ခြမ်းကိုဟပြသလို ဖြစ်ပြီး ကွင်းကွင်းကွက်ကွက်ကြီး ဖြစ်နေပါတော့သည်။
ရေချိုးခန်းထဲမှာ ကျော့်အတွက်လို့ တွေးရင်း သေသေချာချာ အမွှေးတွေ အပြောင်ရိတ်၊ မကြာမီ ချစ်ရည်လူးတော့မည့်အကြောင်း အာရုံထဲ ရောက်နေတော့ စောက်ဖုတ်အုံကြီးတခုလုံးကလည်း ကာမစိတ်နဲ့ သွေးတွေပြည့်ကာ ဖောင်းကြွလို့ နေပါသည်။ ရိတ်သင်ပြီးစ နေမထိ လေမထိ အသားနုလေးများကို ကာကွယ်သည့်အနေနှင့် ဘော်ဒီလိုးရှင်း နှင့် ပွတ်သပ် လိမ်းကျံထားရာ နဂို ဖြူဝင်းသည့် အသားနုလေးများမှာ အရောင်တလက်လက်။
စောက်ဖုတ်ဘေးခြမ်းနှစ်ခြမ်း ဆိုသည်မှာလည်း ပိန်သွယ်သည့် ခန္ဓာကိုယ်နဲ့မှ မလိုက်ဖက်အောင် ဖောင်းပြည့် ခုံးထနေပါသည်။ ဟ နေသည့် ဘေးသားအခြမ်းကြားက ပွင့်ဖတ်လေးနှစ်ခုကလည်း အပေါက်ဝ တဖက်တချက်မှာ၊ အပြည့်အဝ ကာမထားနိူင်တော့။ အလိုးခံရန် အသင့်အနေအထားရောက်နေသည့် ပန်းနုရောင် အပေါက်ဝလေးက ဟတတနှင့် ရွှန်းလဲ့လဲ့ ကာမအကြို ချစ်ရည်ကြည်လေးများ ကိုပင် မြင်နေရလေပြီ။ အစေ့လေးပင် ဘာမသိ ညာမသိ၊ သူ့အခန်းကဏ္ဍရောက်တော့မည့်အလား ငေါက်တောက်လေး ပြူထွက်နေလေပြီ။
ယခုမှပင် စောက်ဖုတ်ကြီး တပြုံလုံးကို အသေးစိတ် ပြသလို ဖြစ်ပေတော့သည်။
ဆောင့်ကြောင့်ကြီး ထိုင်ချလိုက်ပြီးမှ ပိုဆိုးသွားသည်ကို ချို ချက်ချင်းသတိဝင်ပြီး ပေါင်နှစ်ဘက်ကို ပူးစေ့၍ ဘေးတိုက် လှည့်၍ မြင်ကွင်းကို ကာလိုက်သည်။ လက်နှစ်ဘက်ကလည်း သဘက်ကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုတ်ကိုင်လျက် ရွှေရင်အစုံပေါ် အုပ်ထားဆဲမို့ ဟန်ချက်ပျက်ခါ ပက်လက်လန်ကျပေတော့သည်။ လက်ထောက်ရန် နောက်ကျသည်မို့ ကြမ်းပြင်နှင့်ကျော တသားထဲ ထိသည်အထိ ပြိုလဲသွားလေသည်။ အရှိန်နှင့်မို့ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းက မြောက်တက်ကာ ကားသွားတော့သည်။
အဖြစ်အပျက်များက မြန်ဆန်လွန်းလှသော်ငြား မြင်ကွင်းများက တခုပြီးတခု ဆက်တိုက်။ ပုံစံ တမျိုးပြီး တမျိုး။ အားလုံးက မှင်သက် ငေးကြည့်နေဆဲ။
ယခုမှပင် အရှင်းဆုံး အနေအထား။
OG မမထံ အစမ်းသပ်ခံ ဝင်သလို၊ မီးဖွားခါနီး ဒူးထောင်ပေါင်ကားကာ ဖြဲပေးထားသည့်နှယ်ပင်။ ရွှေရင်အစုံမှာလည်း အကာအကွယ်မဲ့လေပြီ။
ရုတ်တရက်မို့ မထနိူင်။
အား . . ကျွတ် ကျွတ် . . .
သတိဝင်သည်နှင့်ချက်ချင်း ဘယ်ဘက် ဘေးကို လှိမ့်၍ ဒူးထောက်ထရန် ကြိုးစားလိုက်သည်။ ဒူးကွေးလျက် ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုစေ့ ဘေးတိုက်လှဲလိုက်သည့် အနေအထားမို့ ပုဇွန်တုတ်ကွေးလို ဖြစ်သွားပြန်ပါသည်။ ချို စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားကြီး ၂ ခုကို ညှစ်ထားသလိုဖြစ်၍ လုံးဝန်းကျစ်လစ်သည့် တင်သားနှစ်ခု၏ အနောက်ဘက် ပြူးထွက်လာပါသည်။ စောက်ဖုတ်အပေါက်ဝ၊ အစေ့ပြူးတစ်တစ်နှင့် အတွင်း ပွင့်ဖတ်များကား နှုတ်ခမ်းသားကြီး နှစ်ခုအောက် ပျောက်ကွယ်၍ အကွဲကြာင်းကြီးသာ ဝင်းလက်စွာ ပေါ်နေလေသည်။
ဒီအတိုင်း ဆက်နေ၍ မရ။ ကုန်းထပြန်ရာ သေးကျဉ်သည့် ခါး၏ ကျောပြင် အချိုင့်မှ ပြေပြေလေး တောင်ပူစာသဖွယ် မို့မောက်တက်လာသည့် လုံးဝန်းသော တင်သားများက ကော့တင်ထားသည့်နှယ်။ ထိုတင်သား နှစ်ခြမ်းကြားက ပြူထွက်နေသည့် ဘော်ဒီလိုရှင်းနှင့် ပြောင်လက်နေသည့် ဖောင်းမို့မို့ နှုတ်ခမ်းသားကြီးများ။ ထင်ရှားလှသည့် အကွဲကြောင်း၊ သူ့အပေါ်မှာ နီညိုရောင် ရှုံ့နေသည် စအိုဝ စသဖြင့် ဒီမြင်ကွင်းက အားလုံး၏ အမြင်အာရုံကို ဆွဲဆောင်ထားသည်။
ချိုလည်း ကုန်းရုန်းထပြီး ဒရောသောပါး ရေချိုးခန်းသို့ လေးဘက်ထောက် သွားလေတော့သည်။ ဒူးထောက်၍ လှမ်းတိုင်း တင်ပါးအစုံက နိမ့်ချည် မြင့်ချည်၊ ပြူထွက်နေသော စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသား တဘက်တချက်ကလည်း တက်ချည် ဆင်းချည်နှင့်၊ အကွဲရာလေးကလည်း ဘယ် ညာ ရွဲစောင်း လိုက်နှင့် စည်းချက်ညီညီ လှုပ်ရှားနေကြလေသည်။
ရေချိုးခန်းတံခါးဝအရောက် အမြန်မတ်တပ်ထ၊ တံခါး တွန်းဖွင့် ဝင်လိုက်မှသာ ချိုလည်း သက်ပြင်းမောကြီးချ၍ မောဟိုက်တုန်ရင်နေပေတော့သည်။
ရုပ်ရှင်ပြကွက်ကို ပေါ့စ် နှိပ်၍ ရပ်တန့်ထားရာမှ ပြန်လည် အသက်ဝင် လှုပ်ရှားသလို အပြင်မှ လူတွေအားလုံးလည်း ခုမှ သတိပြန်ဝင်လာကြသည်။ အသီးသီး သက်ပြင်းများချကာ ယခုမှပင် အသက်ပြန်ရှူရန် သတိဝင်ကြတော့သည်။ ကောင်လေးများက ဟနေသော ပါးစပ်များ ပြန်ပိတ်၍ တံတွေးမြိုချ၊ကာ အကြည့်လွှဲ၍ အလုပ်ဆက်လုပ်နေကြသည်။ ကောင်မလေးကတော့ အခြားယောကျ်ားသားများရှေ့မို့ ခေါင်းကို တွင်တွင် ငုံ့လျက် အလုပ်ဆက်လုပ်နေလေသည်။
ကျော်တယောက်လည်း မြန်ဆန်လှသော အဖြစ်အပျက်များထဲ မှင်သက်ငေးကြည့်မိရာမှ ခုမှ အသက်ဝင်လာပြီး ရင်တွေ တဒိန်းဒိန်း ခုန်ကာ အမျိုးအမည် မသိ ခံစားမှု တခုကို လှိုက်ကနဲ လှိုက်ကနဲ ခံစားမိနေတော့သည်။ ကိုယ့်မိန်းမကိုပင် မမြင်ဖူးသလို၊ အသစ်အဆန်းတခုကို တွေ့မြင်လိုက်ရသလို ရင်ဖို စိတ်လှုပ်ရှားနေမိသည်။ နကိုဖြူသော ချိုရဲ့ မျက်နှာ တပြင်လုံး ရှက်သွေးဖြာကာ ရဲတွတ်နေသည်ကို မြင်တော့ ပထမဆုံး လိင်ဆက်ဆံစဉ်အချိန်ကို ပြေးသတိရမိပေတော့သည်။
မိမိအောက်က ဖွားဘက်တော်မှာလည်း အလိုလို ရုန်းထနေသည်ကို သတိထားမိသည်။ ကောင်လေးတွေကို လှမ်းကြည့်မိတော့လည်း မိမိလိုပင်။ ဝန်ထမ်းဘောင်းဘီအောက် ဖောင်းထွက်နေတာ သတိပြုလိုက်မိသည်။
ထူးဆန်းစွာပင် မနာလိုလည်း မဖြစ်မိ၊ သဝန်မတိုမိလို့ မိမိကိုယ်ကို အံ့ဩမိနေသည်။
မိမိချစ်ဇနီး၏ ကိုယ်လုံးတီး အလှနှင့်အတူ စောက်ဖုတ် အသေးစိတ်မြင်ကွင်းကို သူများတွေမြင်တွေ့သွားသည့်အပေါ် ဂုဏ်ယူနေမိသလိုလို၊ ကျေနပ်နေမိသလိုလို ပင် ဖြစ်နေသေးတော့သည်။ မိမိတဦးတည်းသာ တသက်လုံး မြင်တွေ့ခွင့်ရှိသည့် အတွင်းပုန်းရတနာ ပစ္စည်းအား အခြားယောကျ်ားသားများကို ကြွားဝါ လိုက်ရသလို ခံစားလိုက်ရသည်။ ထိုခံစားမှုနှင့်အတူ ဒုတ်ကလည်း နှလုံးခုန်သံနှင့်အတူ တဆတ်ဆတ်နှင့် မာတင်းနေသည်ကို မိမိကိုယ်မိမိ မယုံကြည်နိူင်ပင် ဖြစ်နေမိသည်။
အားလုံး တိတ်ဆိတ် ငြိမ်သက်စွာ တက်သုတ်ရိုက် မြန်မြန်လုပ်ကိုင်ကြပြီး . . .
“ဒီမှာ မျက်နှာသုတ်ပုဝါနဲ့ သဘက် အသစ်တွေ၊ ပြီးတော့ ဒါတွေ”
ရေချိုးခန်းသုံး ပစ္စည်းတွေကို ကုတင်ပေါ်တင် ညွှန်ပြရင်း အာခေါင်ခြောက်၍ အက်ကွဲကွဲ အသံတုန်တုန်နှင့် ကောင်မလေးက ခေါင်းငုံ့ပြောရင်း
“ခွင့်ပြုပါဦး”
၃ ဦးသား တချိုးတည်း ထွက်သွားကြလေသည်။
ခုမှ ကျော်လည်း အခန်းတံခါးပိတ်၊ သဘက်ကြီးတထည်ကို ယူကာ ရေချိုးခန်းထဲ လှမ်းဝင်လိုက်ပါသည်။
ချိုတယောက် ဘိုထိုင် အိမ်သာအိုးပေါ်မှာ ကိုယ်လုံးတီး ထိုင်လျက် အသက်မှန်မှန်ရှူရင်း
“ပြန်သွားကြပြီလား . . .
ကို ဘယ်လို လုပ်လိုက်တာလဲကွာ၊ အသံမပေး ဘာမပေးနဲ့။
သူတို့တွေ ရောက်နေကြောင်း ဝင်ပြောလိုက်ပါလား”
“ချို ခုလို ရေဝင်ချိုးမှန်းမှ မသိလိုက်တာ၊ ခနတဖြုတ် အိမ်သာဝင်တက်၊ မျက်နှာဝင်သစ်ရုံလောက် ထင်မိတာပေါ့။ အဝတ်အစားတွေ ချွတ်သွားတာ မသိလိုက်ဘူးလေ”
“ခုတော့ ရှက်စရာ ကောင်းလိုက်တာ။ ဘယ်လို မျက်နှာနဲ့ ဆက်နေရမှန်းတောင် မသိတော့ဘူး။ အဲ့ဒီကောင်လေးတွေနဲ့ ပြန်တွေ့ဦးမလား မသိ။ သူတို့တွေ လျှောက်ပြောရင် ဟိုတယ်တခုလုံးလည်း သိကုန်ကြတော့မှာ။ ပြန်ကြတော့မှ ထင်တယ် ကိုရာ”
“အာ . . မဟုတ်တာ၊ ချိုကလည်း။ အဲလောက်ကြီး မလိုပါဘူးကွာ။ လာ ရှေ့သွားရအောင်”
သဘက်အသစ်ကို ကမ်းပေးလိုက်ပြီး ပုခုံး အသာဖက်၍ တွဲခေါ်လိုက်ပါသည်။
ချိုက သဘက်ကို ရင်လျား ပတ်ပြီး သက်ပြင်းတချက်နှင့်အတူ ကုတင်ပေါ် ထိုင်ချလိုက်သည်။
“ရှက်စရာကောင်းလိုက်တာ ကိုရာ။ တသက်လုံး ဖုံးထားသမျှ အကုန်ပေါ်ကုန်တော့တာပဲ”
ချို့ အရွယ်ရောက်ပြီး သိတတ်စ အရွယ်မှ စ၍ အုပ်ထိန်းမှုကောင်းသည့် မိဘများနှင့် ကြီးပြင်းလာသူ ပီပီ အတွင်းပစ္စည်းကို ဘယ်ယောကျ်ားသားမှ မမြင်ဖူး။ ကျော်တယောက်သာ အိမ်ထောင်ကျသည့် မင်္ဂလာဦးညမှ စ မြင်ဖူးခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။
အခြား မြင်ဖူးသည်မှာ OG မမ နဲ့ နာ့စ်တွေသာ။ ကလေးမွေးသည်ပင် ပုဂ္ဂလိက ဆေးရုံမှာမို့ ဘယ်ဆရာဝန်လောင်း ယောကျ်ားသားမှ မရှိ။
“စိတ်ထဲ သိပ်ထားမနေပါနဲ့ ချိုရာ။ ပြီးတော့လည်း ပြီးသွားတာပါပဲ။ ကြာရင် မေ့သွားကြမှာပါ။
မိန်းမတိုင်း ရှိတာပဲ ဥစ္စာ။ မထူးဆန်းပါဘူး ဟဲ ဟဲ ”
ရှက်စိတ်ပြေအောင် ကျီစယ်လိုက်ရင်း တခါတည်း ဆွဲလှဲလိုက်ကာ ရင်ခွင်ထဲ ထည့် ဖက်ထားလိုက်ပါသည်။
“သွားပါ။ ရှိပေမယ့် တူမလား။
ခုဟာက ပိုးစိုးပက်စက်ကြီး ဖြစ်ကုန်တာ။
အကုန် ပြူးပြူးကြီး မြင်ကုန်ကြတာလား ဟင် . . .
ချိုတော့ ပူထူနေတာနဲ့ ကောင်းကောင်း မမှတ်မိတော့ဘူး”
ရှက်စိတ်နှင့် မွှန်ထူကာ ချို့ခေါင်းထဲ၌ ထိုကိစ္စက တချိန်လုံးစိုးမိုးနေလေတော့ရာ စိတ်က မိမိ စောက်ဖုတ် မှာသာ ရှိနေသလို ဖြစ်နေတော့သည်။ ဒီတော့လည်း ခန္ဓာကိုယ်၏ သဘာဝ အရပေလား မသိ။ ကာမ ချစ်ရည်ကြည်များ စိမ့်ထွက်ကာ တစစ်စစ်နှင့် လိင်ဆက်ဆံမှု ဆာလောင်တောင့်တသလိုလည်း ဖြစ်နေသည်။
“ကိုယ်လုံးတီး အလှပေါ့ ချိုရ . . . လူတိုင်းရှိပေမယ့် မတူတာ သိသားပဲ . . . ချို့ဟာက “ရှယ်” လေ . . . ရှယ်တောင်မှ “ထူးထူးရှယ်” သိလား . . . ကိုတောင် ကြောင်ပြီး စိုက်ကြည့်နေမိတာ”
“ရှက်လို့ သေတော့မှာပဲ။ သူတို့လည်း စိုက်ကြည့်နေမှာပေါ့”
“သေချာတာပေါ့”
“ကိုက သူတို့ကို စိတ်မဆိုးဘူးလား။ ဘာလို့ မောင်းမထုတ်လိုက်သလဲ။ ဟေ့ကောင်တွေ မကြည့်ကြနဲ့ လို့ တားပါ့လား”
“မသိဘူးလေ။ ကိုလည်း ကြောင်ကြည့်နေမိတော့တာပဲ။ ချိုက တအားလှတာကိုး၊ ပုံဆိုးပန်းဆိုးကြီးကို သူများတကာမြင်ရင်သာ ရှက်ဖို့ကောင်းတာ၊ ပြစ်မျိုးမှဲ့မထင် ဆိုသလို ချို့ထူးထူးရှယ် လေးက ဘယ်နေရာမှာ ရှက်စရာ ကောင်းလို့တုန်း ချိုရ။ ”
ပြောလည်းပြော၊ လက်ကလည်း သဘက်ကိုတွန်းဖယ်ပြီး ချို့ ဆီးခုံပေါ် သာသာလေးပွတ်ပေးနေလိုက်ပါသည်။
ကျော့်လီးကြီးမှာလည်း ခုန အဖြစ်အပျက်နှင့်အတူ ရှက်သွေးတွေ ရဲတွတ်နေသော ချို့မျက်နှာလေးကိုမြင်ကာ တအားပင် မာတောင်နေပေတော့သည်။
လှသည်ပြောတော့လည်း ချိုတယောက် မိန်းမပီပီ သာယာသလို ကျေနပ်သလို ခံစားရသည်ပေါ့။ ရှက်စိတ်ပင် အနည်းငယ် သက်သာသွားသလိုလို။
“နေ့တိုင်း တွေ့နေကျ ကို့အဖို့တောင် ကြည့်မဝတဲ့ ဒီ စောက်ဖုတ်လှလှလေး၊ သူတို့တွေဆို ဘယ်လောက်တောင် သဘောကျလိုက်မလဲ မသိ။ ဒီကောင်တွေ ခုဆို အိမ်သာထဲဝင် ထုနေလောက်ပြီ”
“အာ . . ဘာတွေ ပြောနေမှန်းမသိဘူး။ ကိုက ကို့မိန်းမတယောက်လုံး အရှက်တကွဲ ဖြစ်တာကို ပျော်နေသလိုပါလား။ ဘယ်လိုကြီးလဲ။ လီးကလည်း တောင်နေလိုက်ပြီ”
“အရှက်တကွဲ မဟုတ်ပါဘူး ချိုရာ။ ချို့ အလှတွေကို ပြလိုက် ကြွားလိုက်ရတယ် သဘောထားပေါ့။ ဟုတ်ဘူးလား။ ချိုတို့ မိန်းမတွေ ကိုယ်ကိုကိုယ်လှကြောင်း အတိုအပြတ်တွေ ဝတ်၊ မပေါ့်တပေါ်တွေ ဝတ်တာ အလှကို ပြချင် ကြွားချင်တာပဲမဟုတ်လား၊ ခုဆို မထင်မှတ်ဘဲ အတွင်းက အလှပါ ပြခွင့်ရလိုက်တယ် သဘောထား လိုက် ဟီး ဟီး ”
“ဘာဆိုင်လို့လဲ။ ပေါင်ပေါ် ရင်ညွန့်ပေါ်တာ မျိုးက မိန်းမတိုင်း ဝတ်စားနေကြတာပဲ။ ခုဟာ ချို့ စောက်ဖုတ် တခုလုံး၊ ကတုံးက ပြောင်နေသေး၊ ဖြဲပြသလိုက ဖြစ်သေး၊ ရှက်လိုက်တာနော်”
“အဲ့လို ရှက်ပြီး မျက်နှာကြီး နီရဲနေတာ မြင်တော့ ကိုလေ ဟိုး မင်္ဂလာဦးညကို သတိရပြီး ချို့ကို ကြည့်ရတာ အရမ်း ဖီလ်း တက်သွားတာပဲ၊ သိလား”
ထိုစကားကြားရတော့ ချိုလည်း ကြည်နူးမိကာ စိတ်လှုပ်ရှား ရင်ဖိုလာလေသည်။
“ကို ပါကင်ဖွင့်ခဲ့ရတဲ့ ဒီ စောက်ဖုတ် ဖောင်းဖောင်းလေး ကို အရမ်းချစ်တာပဲ။”
ပြောရင်း ချို ့ စောက်ဖုတ်ကို လက်ဖဝါးနှင့် အုပ်ကိုင်ပြီး လက်ခလယ်နှင့် အကွဲကြောင်းထဲ ပွတ်ဆွဲပေးနေလိုက်ပါသည်။ အရည်များကလည်း ရွှဲစိုနေသည်။ လက်မနှင့်လည်း အစေ့ထိပ်လေးကို မထိတထိ ကလိပေးနေလိုက်သည်။
လက်က အောက်မှာ အလုပ်များနေသလို ပါးစပ်ကလည်း စကားတပြောပြောနှင့် ချို့ ညာဘက် နိူ့သီးခေါင်းလေးအား စို့ပေးနေလိုက်သည်။
ချိုလည်း မကြာမီက အဖြစ်အပျက်များကြောင့် ရှက်သွေးဖြာ ရင်ဖို၍မှ မရပ်သေး။ စိတ်ထဲမှာလည်း ဒီကိစ္စပဲ ကြီးစိုးနေချိန် ကျော်ကလည်း ဒီ စောက်ဖုတ်အလှကို စာဖွဲ့၍ တဖွဖွ ပြောလိုက် နူးလိုက် ဆွလိုက် လုပ်နေလေရာ ကြက်သီးဖျန်းဖျန်းထ၍ တုန်တုန်ရီရီပင် ဖြစ်လာလေတော့သည်။
“အ . . .အင်း ဟင်း ဟင်း ”
“ဒီ စောက်ဖုတ်ပေါ့။ သူတို့ မြင်ကုန်တာ။ ဒီလိုလေးတောင် ပါသေး”
ဟုဆိုကာ ထထိုင်လိုက်ပြီး ချို့ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဒူးခေါက်ကွေးကကိုင် မလိုက်ပါသည်။ ဒူးထောင်ပေါင်ကား အနေအထားဖြစ်အောင် ပေါင်နှစ်ချောင်းအား ဖြဲလိုက်ပြီး
“အဲ့လိုပေါ့၊ ချို။ သူတို့တွေ မြင်ကုန်တာ”
“သေပါပြီ ကိုရယ်။ အင့် အဟင့် ဟင့်။ အကုန်လုံးကို ပြူးပြူးကြီး ဖြစ်ကုန်တာပေါ့”
“အင်းပေါ့။ ရှင်းမှ ရှင်း။ ကွင်းကွင်းကွက်ကွက်ကြီး”
ပြောရင်း ကျော်က ကောက်ခါငင်ခါ ငုံ့၍ မုန့်ပေါင်းလေးပမာနူးညံ့အိစက်နေသည့် အခြမ်းကြား အကွဲကြောင်းထဲ လျှာနှင့် ထက်အောက် စုန်ဆန် စယက်ပါတော့သည်။
“အင့် အဟင့် . . အား အား . . ကို ရယ် ”
ချိုလည်း မပြေသေးသည့် ရှက်စိတ်နှင့်အတူ ထူးကဲစွာ စိတ်ထကြွ၍ ကောင်းလာပါတော့သည်။ တခု သတိပြုမိသည်မှာ ခါတိုင်း ဘယ်တုန်းကမှ နဲ့ မတူအောင် တမူထူးခြား ကောင်းမွန်နေခြင်းပင်။
သူများတွေ မြင်သွားတာရော၊ ကျော်ခုနက ပြောသလို မင်္ဂလာဦးညကလို ရှက်စိတ်မွှန်ရင်း ပထမဆုံးအကြိမ် ကာမခရီး စကြသည်ကို သတိတရဖြစ်တာရော၊ ရင်ဖို စိတ်လှုပ်ရှားမှုများ ရောပြွန်းကာ ထူးဆန်းလှသည့် ကာမဆိပ် တရိပ်ရိပ် တက်နေပေတော့သည်။
အားလုံးပေါ်ကုန်တာ၊ သူတို့တွေ ဝိုင်းကြည့်ကြတာကို မဖြစ်သင့်သည့်ကိစ္စတခုဟု မမြင်တော့ဘဲ သာယာမှု လိုလို၊ ကြည်နူးမှုလိုလို အမျိုးအမည်မသိ ခံစားလာရသည်။
ကျော်တယောက် ချို့ စောက်ဖုတ်ကို ယက်ပေးနေသည်မှာ ချို့မျက်နှာ လှလှလေးကို အမြတ်တနိူး ကြင်နာစွာ နမ်းရှုပ်နေသကဲ့သို့ပင်။
အမွှေးအမျှင်ပြောင်ရှင်းကာ နုဖတ်နေသည့် ဘေးသားကြီးများကို ချို့ ပါးပြင်အလား လျှာနှင့် ယက်လိုက်၊ ငုံလိုက်၊ စုပ်လိုက်၊ အစေ့ လေးကိုလည်း ချို့ နှာသီးဖျားလေးပမာ ဖွဖွလေး ငုံလိုက်၊ စုပ်လိုက်၊ စောက်ဖုတ် အဝကိုလည်း ချို့ နှုတ်ခမ်း၊ ပါးစပ် များကဲ့သို့ ကစ်ဆင်ဆွဲ လိုက် နှင့်။ အလုပ်ရှုပ်နေလေပြီ။
ချို တယောက် ငှက်မွှေးလေး ပမာ ပေါ့ပါးညင်သာစွာ လေထဲ လွှင့်မြောသလို ဖြစ်လိုက်၊ ချောက်ကမ်းပါးစွန်းမှ ပြုတ်ကျသလို အသဲထဲ အေးကနဲ ဖြစ်လိုက်၊ လူပုံအလယ် ကိုယ်လုံးတီးနှင့် ပြေးလွှားဆော့ကစားနေသလို ရင်ဖိုလှိုက်မောလိုက်၊ သဲကန္တာရ ခရီးကြမ်းထဲ ရေငတ်နေသူလို မောဟိုက်တုန်ရီ ဖြစ်လိုက်၊ ဆောင်းမနက်ခင်းမှာ နှင်းစက်များ လာထိသလို စိမ့်နေအောင် အေးကနဲ ဖြစ်လိုက်နှင့် ကျော့် လျှာစွမ်းအောက်မှာ ဆတ်ဆတ်တုန်အောင် ပြုသမျှ နုလေပြီ။
“ဒီလောက်လှပြီးချစ်စရာကောင်းတဲ့ စောက်ဖုတ်ကို မကြိုက်ဘယ်သူရှိမလဲ. . .”
ပလပ် ပလပ် . .
“ဒီစောက်ဖုတ်ကို ယက်ခွင့် လိုးခွင့်ရနေတဲ့ ကို့လောက်ကံကောင်းသူ ရှိပါ့ဦးမလား။ ဟင် ချို ။ ပြောစမ်းပါအုံး”
ဒူးခေါက်ကွေးကို အတင်းတွန်းတင်ရင်း ယက်လည်း ယက်၊ ဗလုံးဗထွေးလည်း ပြောကာ မိုးပေါ်ထောင်နေသည့် ချို့ ပေါင်နှစ်လုံကြား မှ စောက်ဖုတ်ပေါ် မေးတင်ကာ ခေါင်းပြူ မော့ကြည့်လေသည်။
ချိုလည်း ဘာပြန်ပြောရမှန်းမသိ။ ကောင်းလွန်းသည်မှာလည်း ထွန့်ထွန့်လူးနေပြီ။
မိမိခြေထောက်ကို မိမိဘာသာ သိုင်းဖက်ထားလိုက်သည်။ ကျော်လည်း အားသွားသည့် လက်မနှစ်ချောင်းနှင့် ချို့စောက်ဖုတ်နှစ်ခြမ်းကို ဖြဲကာ အစေ့လေးကို လျှာဖျားလေးနှင့် သွက်သွက်လေး ထက်အောက် ဘယ်ညာ ခတ်ပေးလိုက်သည်။
“အ . . အ. . အိ . .”
ကျော့်ပြုစုမှု၊ ကျော့်အပြောတွေကြောင့်လည်း တစစ
ရှက်စိတ်အစား ကျေနပ်ဂုဏ်ယူမှုက အစားထိုးဝင်ရောက်၍ သာယာသလိုပင် ခံစားလာရသည်။
“သူတို့တွေကို ပြလိုက်ရတာ ကြွားလိုက်ရတာ ပိုမကောင်းဘူးလားဟင် ”
“ဟင် . . မပြောနဲ့ ၊ ရှက်တယ် ဘာတွေမှန်းလဲ မသိဘူး”
“ချို့ စောက်ဖုတ်လှလှလေးကို မြင်သွားကြပြီ . . မှန်းနေကြပြီ . . ထုနေလောက်ပြီ . . . စိတ်ကူးနဲ့ မှန်းလိုးနေကြပြီ . . ဟင် . . ချို . . အဲ့ဒီစောက်ဖုတ်ပိုင်ရှင်က ကိုလေ . . လိုးခွင့်ရနေတာ ကိုလေ . . ဘယ်လောက် အားကျနေကြမလဲ . . တွေးကြည့်စမ်း”
ချို့မှာ ခုလို ကြားရလေ ကြက်သီးတဖြန်းဖြန်းထကာ ရှိန်းဖိန်းလာလေ ဖြစ်ပြီး ပြီးချင်ချင် ဖြစ်လာတော့သည်။ အိမ်ထောင်သက် ကြာလာတော့ အပီအပြင်မလိုးဘဲ ခုလို ဆွရုံ နူးရုံနှင့် ပြီးမလို တခါမှ မဖြစ်စဖူး။
“ဘာလဲ။ အ အ ။ အင့် အဟင့် ကိုက သူများမြင်သွားတာ ကျေနပ်နေတာလား။ မှန်းလိုးနေမှာ ဝမ်းသာနေတာလား ဟ င်”
“အင်း ဟုတ်တယ် . . အရမ်း ကျေနပ်တယ်၊ ကို့မိန်းမ စောက်ဖုတ် လှလှလေး မြင်သွားကြပြီ . . .
အဲဒီစောက်ဖုတ်ကို လိုးခွင့်ရနေတာ ကိုပဲ။ ဒီလောက် ကံထူးတဲ့ ကို့ကို မနာလို အားကျ နေကြမှာ သေချာတယ်”
ပြောရင်း ချို့ကို ဘေးစောင်း လှဲချ လိုက်ပါသည်။
ကျော့် အောက်မှကောင်ကလည်း ရုန်းလှပြီမို့ ဘောင်းဘီကို အမြန်ချွတ်၍ လွတ်လပ်ခွင့်ပေးလိုက်သည်။
ဒူးကို ရင်ဘတ်နှင့် ထိသည် အထိ တွန်းတင်ရင်း တင်ပါးအစုံကြားမှ ပြူထွက်လာသည့် ဝင်းလက်အိစက်နေသည့် အခြမ်းနှစ်ခြမ်းကို ငုံ့ကြည့်ရင်း
“ဒါမျိုး ပေါ့ ချို။
သူတို့ မြင်သွားတဲ့ အထဲ ဒီလိုလည်း ပါသေးတယ်”
“အာ . . ကိုကလည်း ဘာတွေပြောနေတာလည်း မသိဘူး ၊ တော်ပါတော့”
ရှက်ကိုးရှက်ကန်း ပြန်ပြောရင်း ကာမဆိပ်က အထွတ်အထိပ် ရောက်ခါနီးနေလေပြီ။
“ဒီလို စောက်ဖုတ်လေး ပြူးနေတာလေ ချို”
ဟု ပြောကာ ဖောင်းမို့ရွှဲစိုနေသော အခြမ်းနှစ်ခြမ်းကို လက်ဖဝါးဖြင့် အုပ်ကိုင်ကာ ပေါင်နှစ်ချောင်းကြားမှ အပြင်သို့ ပို ပြူးထွက်အောင်ကလော်၍ ဆွဲယူလိုက်သည်။ အကွဲကြောင်းထဲ လက်ခလယ်နှင့် ထိုးဆွ၍ ကာမချစ်ရည်များရော တံတွေးများပါ နှိုက်ယူ၍ စောက်ဖုတ် တပြင်လုံးကို နှိပ်နယ် ပွတ်သပ် လိမ်းကျံပေးလိုက်သည်။
“ချို တအားရှက်သွားတာလား ဟင်။ ကို ပထမဆုံး စမြင်တုန်းကလို လား ၊ အဲ့တုန်းက ချို့ မျက်နှာလေး ရဲတွတ်နေတာ တအားလှတာပဲ သိလား”
လက်နှင့် ပွတ်ပေးရင်း၊ စကား တတွတ်တွတ် ပြောကာ ကျော်က ဆောင့်ကြောင့်ထိုင် နေရာယူလိုက်သည်။
“အင့် အဟင့် ဟင့်။ ကျော့်ကို ပထမဆုံးပြတုန်းက ဆို ချိုလေ ရှက်လိုက်တာ၊ သိလား။ ခုထိတောင် တွေးလိုက်ရင် ရှက်မိတုန်း၊ အင့် အ ”
ကျော်က စောက်ဖုတ် အခြမ်းကြား အကွဲကြောင်းတလျှောက် ဒစ်ကြီးကို ပွတ်တိုက် ဆွဲပေးလိုက်သည်။ စေ့နေသည့် နှုတ်ခမ်းသားကြီးများကြားက အပေါက်ဝ စမ်းသည့်ပမာ။ အစေ့လေးကိုလည်း ဖိဖိ ပြီး ခလုတ်တိုက်ပေးလိုက်သည်။
“အင့် အဟင့် ထည့်တော့လေ ကိုရာ၊ ဒီမှာ နေရခက်လှပြီ”
ချို ထုတ်ပြောရလောက်အောင်ပင် လိုချင်လှပြီ။
တကိုယ်လုံးလည်း ကာမဆိပ်နှင့် တုန်ရီနေပြီ။ တင်ပါးအစုံကိုလည်း တွန့်လိမ်လှုပ်ရှားနေမိပြီ။
“အဲ့တုန်းက ရှက်ရှက်နဲ့ ကို့လီးကြီး ထည့်ခံချင်နေခဲ့တာမလား”
ဟု ပြောကာ ကျော်က သူ့ အချောင်းကို ဆတ်ကနဲ ထိုးထည့်လိုက်တော့သည်။
“အ ဟား . . . ကောင်းလိုက်တာ ကိုရယ် . . ”
“ဟုတ်တယ်။ အဲ့တုန်းက ရှက်သာရှက်တာ။ ကို့လီးကြီးကိုလည်း ထည့်စေချင်တာ။ ယောကျ်ားယူတဲ့ အရသာ အရမ်းသိချင်ခဲ့တာ . . .”
ရှက်စိတ်တွေ၊ ကျော်၏ အနိူးအဆွတွေနှင့် ချစ်ရည်ကြည်ရွှဲစိုကာ ရွထနေသော စောက်ဖုတ်လေးမှာ ယခုမှ စီးကနဲ ပိုင်ကနဲ ဒင်းပြည့်ကြပ်ပြည့် ခံစားရကာ ဝုန်းကနဲ ကာမ အထွတ်အထိပ်ကို ချဉ်းကပ်သွားတော့သည်။
“ကောင်းလိုက်တာ ကိုရာ”
“ချို့ဟာ သူများတွေ မြင်သွားတာ၊ ပြလိုက်ရတာ ကောင်းတာလားဟ င် ”
“အာ. . ဟုတ်ပါဘူး။ ကို့လီးဒစ်ကြီး ချို့ စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်တာ ကောင်းလွန်းလို့ အင့် အဟင့် ”
“ခါတိုင်းထက် ပိုပြီး ဖီးလ် တက်လား ဟ င်”
“အာ မသိဘူး . မတက်ပါဘူး . .”
ငြင်းဆန်ရင်း ပြီးချင်နေပြီ။
ဘေးစောင်း အနေအထား ပေါင်နှစ်ချောင်းကြား စောက်ဖုတ်က ညှပ်နေသဖြင့် ကြပ်နေသော်လည်း၊ စောက်ရည်များကလည်း ရွှဲရွှဲစိုနေသလို၊ စောက်ဖုတ်ကြွက်သားများကလည်း ဝင်လာသည့် လီးကြီးအား ဖွင့်ဟ ဆွဲငင်ကြသဖြင့် အဝင်ချောလေသည်။ အဆုံးထိ ဖိသွင်းထားပြီး
ကျော်က မလိုးသေး။ စိမ်ထားလိုက်သည်။ အထဲမှ ကြွက်သားများ၏ တုန့်ပြန်လှုပ်ရှားမှုကို လီးဒစ်ကြီးမှ တဆင့် အရသာ ခံ နေလေသည်။
“ကို လုပ်ပါ လုပ်လေ အ အ ”
“ပြောစမ်းပါ . သူများမြင်သွားတာ အရသာ ထူးတယ် မလား ”
အထုတ်အသွင်း မလုပ်ဘဲ ကျော်က အတင်း စွတ်မေးနေသည်။
ချို့မှာ စိတ်လှုပ်ရှားလွန်း၍ ကျော့်လီးကြီးကို စောက်ဖုတ် အတွင်း ကြွက်သားများနှင့် စုပ်ကာ ညှစ် ညှစ်ဆွဲမိနေသည်။ ခါးကို နွဲ့ကာနွဲ့ကာ နှင့် တင်ပါး အစုံကိုလည်း ရှေ့နောက် အပေါ်အောက် လှည့်ပတ် မွှေနေသည်။
ညှစ်အား ဘယ်လောက်ကောင်းကောင်း၊ ဘယ်လောက်မွှေ့မွှေ့ ကျော်ရဲ့ မှိုပွင့်ကြီးလို လီးဒစ်နဲ့ စောက်ဖုတ်အတွင်းသား နံရံ ပွတ်တိုက်မှု မရှိတော့ အပြည့်အဝ မခံစားရ။ ဆတ်တငံ့ငံ့နှင့်။
“အား အား မဆိုင်ပါဘူး ၊
အား ကောင်းနေပြီ၊ ဆောင့်လေ ဆောင့်ပါ။ ဒီမှာ ပြီးတော့မယ် ”
ညီးရင်း ညူရင်း ဝန်မခံချင်။
တင်ပါးအစုံမှာတော့ ဝေ့ဝှိုက်လှုပ်ရှားနေသည်။
“လုပ်လေ ကို။ ဘာလို့ ရပ်နေရတာလဲ”
“ခါတိုင်းထက် ပိုကောင်းနေတယ် မဟုတ်လား၊
သူတို့တွေမြင်သွားလို့ စိတ်လှုပ်ရှား ပြီး ချို ခါတိုင်းထက် ပို ကောင်းနေတယ်မလား”
ကျော်က တချက်နှစ်ချက် ဖြေးဖြေးလေး စ လိုးလိုက်သည်။
“အင့် အ အား ကောင်းလိုက်တာ ကိုရာ။ လုပ်ပါ။
လိုးစမ်းပါ””
“သူတို့မြင်သွားလို့ ပိုကောင်းနေတာလား ချို ”
ဟုမေးရင်း စည်းချက်မှန်မှန်လေး စလိုးလိုက်သည်။
ဝန်မခံချင် ဝန်မခံရဲသာ်လည်း ကျော်က ချို့ကို မထိတထိလိုးပေးကာ ညှင်းဆဲရင်း အတင်းမေးနေသဖြင့် ချို စိတ်ကို လွှတ်ပေးလိုက်သည်။
“အာ မသိဘူး ဟုတ်ရင်လည်း ဟုတ်မှာပေါ့”
ထိုစကား ကြားတော့ ကျော်လည်း ဝုန်းကနဲ ဖီးလ် အလွန် တက်လာပေတော့သည်။ ချိုရဲ့ မသိစိတ်ထဲမှာလည်း သူ့လို သာယာနေတာ အမှန်ပင်။
ချိုရဲ့ ငုတ်လျှိုးနေသော ကာမရမ္မက်ဆိုးကို ဖွင့်လှစ်ချိန်တန်လေပြီ။
ဘေးတစောင်းမို့ ဖိမိနေသော အောက်ဘက်မှ ချို့ ခြေထောက်တချောင်းကို ဆန့်ထုတ်လိုက်ကာ အပေါ်ဘက် ခြေတချောင်းကိုတော့ ကွေးလျက်ထားကာ ဘေးစောင်းမှ မှောက်ခုံ မကျတကျ အနေအထားမျိုး ပြင်လိုက်သည်။
ချိုကလည်း အလိုက်သင့်ပင် ခါးကိုကောက်၍ ဖင်ကို ကော့တင်ပေးလိုက်သည်။
ကျော်က လီးကို ဒစ်မြုတ်ရုံသာချန်၍ ဆွဲထုတ်လိုက်ကာ ချို့
အပေါ်ဘက် တင်ပါးကို ညှစ်၍ တွန်းတင်လိုက်ပြီး တင်ပါးနှစ်ခြမ်းကို ဖြဲလိုက်သည်။
ပန်းနုရောင် စောက်ဖုတ် အတွင်းသားနုနုလေးပင် လန်ထွက်လာသည်ထိ။
ချိုက ညာဘက်လက်ကိုဗိုက်အောက်မှ လျှိုကာ ထောင်မတ်နေသော စောက်စေ့လေး ကို ဖိ၍ ညှစ်ထားမိသည်။
ကျော်က ပို၍မြန်မြန် လိုးပေးလိုက်သည်။
“အ အင့်၊ ထိတယ် ကိုရာ၊ တအား ထိတာပဲ။ ဖင်ကို ဖြဲလိုက်တော့
အတွင်းထဲက အသားနုလေးတွေပါ လန်ထွက်ပြီး တအားထိတယ်”
ကျော်ကလည်း အားပေးအားမြောက် စကားကြားရတော့ ချို့ အလိုကျ မြန်မြန်လေး လိုးပေးနေလိုက်သည်။
“ကိုတော့လေ၊ ချို့ စောက်ဖုတ်လေး သူများတွေ မြင်သွားတာ တွေးလေ၊ ဖီးလ် တက်လေ ဖြစ်နေတော့တာပဲ။ ဘာကြောင့်မှန်းလည်း မသိဘူး။ ခုလည်း လိုးရတာ ခါတိုင်းထက် ပိုကောင်းနေသလိုပဲ”
“အ ၊ ကောင်းတယ် ၊ ကောင်းလိုက်တာ။ မြန် မြန်လုပ်၊ ပြီးခါနီးပြီ။ ဆောင့်ပေး ကိုရယ်၊ သွက်သွက်လေး ဆောင့်စမ်းပါ”
“ချိုရော ပိုကောင်းလား ဟင် ”
ချိုငြင်းဆန်ဖုံးကွယ်မနေချင်တော့။ ပန်းတိုင်ရောက်ရန် တဲတဲလေးသာ လိုတော့သည်။ ခပ်သွက်သွက် အချက်၂၀ ခန့်ဆို ပြီးတော့မည်ကို အတွေအကြုံအရ သိနေသည်။ စောက်ဖုတ်တအုံလုံးလည်း ထုံ၍ လူတကိုယ်လုံးလည်း ဆတ်ဆတ်တုန်နေလေပြီ။ အသိစိတ်တွေလည်း လွှတ်ကုန်ပြီ။ အရှက်တွေ သိက္ခာတွေ ဘာဆိုဘာမှ မသိတော့။
“ဟုတ်တယ်၊ သူများတွေ မြင်သွားတာ အင့် အင့်
ပို စိတ်လှုပ်ရှားပြီး ပိုကောင်းတယ်”
ထိုစကား ကြားလိုက်ရတော့ ကျော်လည်း စိတ်အလှုပ်ရှားကြီး လှုပ်ရှားသွားပြီး ချို့အလို ဖြည့်ရန် သွက်သွက်ကြီး ဖိထိုးပြီး အသားကုန် လိုးလေတော့သည်။
ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်
“အား ကောင်းလိုက်တာ ကိုရာ။ အား . . .
လုပ်ပါ မြန်မြန်လေး လိုးပလိုက်စမ်းပါ အင့် အင့်”
ချို့ လက်ကလည်း စောက်စေ့ကို သွက်သွက် ပွတ်လေတော့သည်။ အတွင်းမှ ကြွက်သားများကလည်း ကျော့် လီးတချောင်းလုံးကို အားကုန် ညှစ်လေသည်။ ကြပ်သိပ်နေသော်လည်း ချောမွတ်နေသည့် ပွတ်တိုက်မှုက အမြင့်ဆုံး အချိန်။
ကာမသုခ လှိုင်းလုံးကြီးများ တလိပ်လိပ်တက်လာကာ အသက်ရှူပင် မှားကုန်တော့သည်။
“ချို့ စောက်ဖုတ် လှလှလေး ပြလိုက်ရတာ အရမ်း ရင်ဖိုတယ် မဟုတ်လား ချို. . ဟင် . ဟုတ်လား ”
“ဟုတ်တယ် သူတို့မြင်သွားတော့ ချို ဖီးလ် တအားတက်နေတယ်။ လုပ် လုပ်
ပြီးပြီ ပြီးပြီ
အား ကောင်းလိုက်တာ ကိုရာ ”
ဆိုကာ ချိုတယောက် ဆတ်ကနဲဆတ်ကနဲ တွန့်လိမ် ကာ ကာမအထွဋ်အထိပ်သို့ ရောက်သွားလေသည်။
ကျော်လည်း ချိုတယောက် ပီးတာ ကြည့်ရင်း၊
စောက်ဖုတ် အတွင်းမှ ကြွက်သားများ၏ လီးကြီးအား အတင်းညှစ်မှု၊ ချို၏ တင်ပါးများကိုလည်း လှုပ်ခါ ကော့တင်ပေးမှု၊ ချို့ပြောစကားများကြောင့် ခါတိုင်းနှင့်မတူ ထူးခြားလှစွာ စိတ်များလွန်စွာ ထကြွ၍ အသားကုန် ဖိလိုးရင်း
“အ အစ် အစ် ပြီးပြီ ပြီး အီးအီး ပြီ”
ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် အချိန်တိုအတွင်းမှာပင် ကာမပန်းတိုင်ဆီ ရောက်သွားတော့သတည်း။ကျော်နေလတ် နှင့် လင်းလက်ချိုတို့ နှစ်ဦး မထင်မှတ်ဘဲ ဖြစ်ပျက်သွားသည့် အပေါ် ရှက်စိတ်နှင့်အတူ ရင်ဖို စိတ်လှုပ်ရှားမှုများကြောင့် ခါတိုင်းထက် လွန်စွာကောင်းလှသည့် ကာမသုခကို မြိန်ယှက်စွာ ခံစားရင်း နတ်ပြည်အသစ်သို့ ရောက်သွားသကဲ့သို့ပင်။
ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်ဆိုသလို ကာမအထွဋ်အထိပ်သို့ ရောက်ကာ သုတ်ရည်များကို ချို့ စောက်ဖုတ်ထဲ အားရပါးရ ပန်းထဲ့ပြီး မှောက်ချလိုက်ကာ ချို့ကို ရင်ခွင်ထဲသွင်း ဖက်ထားရင်း ဝက်မှိန်းမှိန်းနေလိုက်လေသည်။
ချိူကလည်း သူ့စောက်ဖုတ်ကို တခြားသူတွေ မြင်သွားသည့်အပေါ် ရှက်စိတ်မွှန် ရင်ဖို၍ အလိုးခံရာ ခါတိုင်းထက် သာလွန်စွာ ကောင်းနေသော်လည်း ဝန်မခံလို။ ဖြစ်လည်း မဖြစ်သင့်ဟု ခံယူမိလေသည်။
ကျော်ကလည်း သဝန်တိုစိတ် ဖြစ်သင့်ပါလျက် ထူးခြားစွာပင် ကာမစိတ် ပိုကြွနေလေသည်။
စိတ်ကြွနေချိန်၊ လိုးနေကြချိန် တစ်တစ်ခွခွ ပြောရင်း ကာမသွေးဆိုး အလိုနောက် ကောက်ကောက်ပါ လိုက်ခဲ့ကြသော်လည်း ခုခါမှာတော့ ပုံမှန်အသိစိတ်ဝင်ချိန်၊ သွေးအေးချိန် ပြန်လည် ပြောဆိုရန်၊ ဝန်ခံရန် မဝံ့မရဲ ုဖြစ်နေကြလေသည်။
ချို ရှက်မည်စိုး၍ ကျော် ကလည်း စကားအစ ပြန်မဖော်။
ချိုကလည်း လိုးနေကြစဉ် ကာမစိတ်ထကြွနေချိန် ပြောမိပြောရာတွေကို ဘူး ခံငြင်းရန်သာ စိတ်တင်းထားသည်။
သူတို့၏ ငုတ်လျှိုးနေသော အတွင်းစိတ်ကိုကား သူတို့ကိုယ်တိုင် နားမလည်နိူင်ကြတော့။
အတန်ကြာ အမောဖြေ နားနေကြပြီး နေ့လည်စာကို ချိုက ဟိုတယ်မှာ မစားလို။
ကျော်ကလည်း သိနေပြီးသားမို့ ဘာကြောင့်ဟု မေးမနေ။ အလိုက်တသိပင် ကားနှင့် အပြင်ထွက်စားကြသည်။
ပြန်လာ တရေးတမော အိပ်၍ နေမစောင်းမီ လှိုင်းစီးကြဖို့ ပြင်ဆင်ကြလေသည်။
ချိုက တီရှပ် ခါးတို၊ ဂျင်းဘောင်းဘီ အတိုအပြတ်နှင့်။
ဘရာတော့ ခံထား၍ ပင်တီ ဝတ်မနေတော့။
ကျော်နေလတ် စိတ်ထဲ တမျိး စမ်းသပ်လိုလေပြီ။
“ချို ”
“ဟင်”
“ဟိုလေ၊ ဘရာ မဝတ်နဲ့လေ။ တချိူ့တွေ swim suit ဘီကီနီ ဝတ် ရေဆော့နေကြတာပဲ ဥစ္စာ”
“အွန်၊ ဖြစ်ပါ့မလား ကိုရာ။ ဟောင်းလောင်းကြီး။ ဒီ တီရှပ်ကလည်း တိုနှံ့နှံ့နဲ့။ နိူ့အောက် နည်းနည်းပဲ ဖုံးတာ”
“လုပ်ပါ ချိုရာ ။ ကိုယ့်လည်း သူ မသိ၊ သူ့လည်း ကိုယ်မသိ။ နောင် တွေ့ကြမှာလည်း မဟုတ်။ ဘရာမပါတာ မြင်လည်း ဘာဖြစ်တာ မှတ်လို့”
ချိုလည်း ငြင်းမနေ။ တစိမ်းများနှင့် နီးကပ်လှစရာ အကြောင်းလည်း မရှိလှသဖြင့် ကိစ္စ မရှိတန် ဟု သဘောထားမိ၏။
ဘရာ ကို ချွတ်၍ တီရှပ် ခါးတိုလေး ပြန်ဝတ်ရင်း မိမိကိုယ်ကို ပြန်ငုံ့ကြည့်လိုက်သည်။ သိပ်မဆိုးလှ။ အသေအချာ ကြည့်မှသာ သိနိူင်သည်။
“ဘီကီနီ လို ဖြစ်သွားအောင် အောက်က ပင်တီနဲ့ပဲ သွားပါလား ဟင်”
“အန် . . . အဲ့လိုတော့ မဖြစ်ပါဘူး။ ဘီကီနီက သူ့ဟာနဲ့သူ လုံခြုံသလိုလို အမြင် တင့်တယ်သေးတယ်။ ပင်တီကတော့ အမြင်ရိုင်းတာပေါ့။ မသွားရဲပါဘူး . . .”
ကျော်လည်း အတင်းတိုက်တွန်းမနေတော့။
ရေဆော့ လှိုင်းစီးရန် နှစ်ဦးသား လက်ချင်းချိတ်၍ လွှတ်လပ်ပေါ့ပါးစွာ ကြင်စဦး မောင်နှံ အလား ထွက်လာကြသည်။
ကျော်က လိုလိုမယ်မယ် ချို ရဲ့ ပင်တီ အနီရောင်လေးကို ကောက်ယူ၍ ကျစ်ကျစ် လိပ်ကာ သူ့ဘောင်းဘီ အိပ်ထဲ ထိုးထည့်လိုက်သည်။
ချိုက ရေမကူးတတ်။ ရေကြောက်သဖြင့် ဘောကွင်းမစီးရဲ။ ပေါင်လည်လောက် ရေမှာသာ နေသည်။
“လာပါ ချို ရဲ့။ ခါးလောက်ထိတော့။ ကိုတယောက်လုံး ရှိနေတာပဲ။ အဲ့ဒါမှ လှိုင်းလာရင် ခြေထောက်လွှတ်ပြီး ကိုယ်ဖော့သလို ဖြစ်မှ လှိုင်းစီးလို့ ရမှာပေါ့”
ချို မရဲတရဲ ရှေ့တိုးလာသည်။
ခါးလည်လောက် ရေထဲရောက်သည် အထိ။
နှစ်ဦးသား မျက်နှာချင်းဆိုင် ရင်ချင်းကပ် သိုင်းဖက်ထားရင်း၊ လှိုင်းလာလျှင် အတူခိုစီးလိုက်နှင့် မြူးပျော်နေကြသည်။
တဖြည်းဖြည်း ရေကစားသူ များလာပြီ။
ချိုက ကျော့်လည်ပင်းကို ခိုတွဲလိုက်သည်။ ကျော်ကအလိုက်သင့် ချို့ ခါးကို ဖက်ထားလိုက်သည်။ ကြင်စဦး ဇနီးမောင်နှံပမာ။ချို့ကို ကြင်နာစွာ အနမ်းလေးပေးလိုက်သည်။ နှုတ်ခမ်းချင်း စုတ်နမ်း၍ ပေါ့ပါးလွတ်လပ်စွာ ရီမောလိုက်ကြသည်။အောက်မှာလည်း လိင်အင်္ဂါချင်း ထိမိတော့ ကျော်နေလတ် စိတ်ကူးဆန်းဆန်း ပေါ်လာသည်။
ရေထဲ မော်တော်ဆပ် ကြည့်လိုသည်။
အတွေးနှင့်အတူ ဖွားဘက်တော်က ရုန်းထလာ၏။
ဝတ်ထားသည်မှာ စပန့်ဘောင်းဘီမို့ မျော့ကြိုးနှင့်ဆိုတော့ လီးတံကို အသာပင် အပြင်ထုတ်လိုက်သည်။
ချို့ ပေါင်ခြံကြား ကပ်ထိုးလိုက်တော့ ချို အလန့်တကြား မော့ကြည့်သည်။
“ဟာ . . ဘလိုကြီးတောင်လား . .
ရေထဲ လာတောင်နေပါ့လား . . ”
ရီကျဲကျဲ နှင့် ပြောလေသည်။
လီးတောင်နေတာ ပြရုံဟုသာ ထင်ပုံ။ ကျော့် စိတ်ကူးကို မရိပ်မိသေး။
ကျော်က ချို့ ပေါင်ခြံထဲ ထောက်ထားသည်။ စိတ်ကူးဆန်းနှင့်အတူ မာတောင်နေလေပြီ။ ချို့ ဘောင်းဘီတိုက ဖစ်ဆိုက် အကြပ်မို့ ဘေးတခြမ်းကပ်၍ ဆောင်ဖုတ်ပေါ်အောင် ဟ မရ ဖြစ်နေသည်။
ကျော်က ချို့ ဂျင်းဘောင်းဘီတို ကြယ်သီးကို ဆတ်ကနဲ ဖြုတ်လိုက်၏။ ချို အလန့်တကြား မော့ကြည့်သည်။ ဇစ်ဖွင့်၍ အောက်သို့ တွန်းချလိုက်သည်။ ချိုက ကျွတ်ကျသွားမှာ စိုး၍ ပေါင်ကားကာ ဘောင်းဘီကို ပေါင်လည်လောက်မှာ ရပ်ထားစေသည်။
ပေါင်ကားထား၍ စောက်ဖုတ်ကား ဟတတ အသင့်အနေအထား။
ကျော်နေလတ်က သူ၏ မာတင်းနေသည့် လီးတံကြီးကို စောက်ဖုတ်ဝ မှာ တေ့ထောက်လိုက်သည်။
ဆားငံရည်တွေထဲမှာမို့ ချောဆီမရှိ။ သွင်းမရ။ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းထဲမှာ ပွတ်တိုက်ရင်းသာ အောင့်အီးကျေနပ်နေရသည်။
ချိုတယောက် ယခုလို လူပုံအလယ်မှာ အလိုးခံဖို့ တွေးကြည့်မိတော့ ကြက်သီးထကာ ရင်ဖို စိတ်လှုပ်ရှားလှသည်။ ကျော်၏ အဆန်းထွင်မှုကို အပြစ်မတင်လို။ အိမ်ထောင်သက် ၁၂ နှစ် ကြာပြီမို့ တမျိုးတဖုံ အပြောင်းအလဲလုပ်လိုသည်မှာ သဘာဝပင်။ အခြားလူမှုရေး ရှုပ်ထွေးမှုများ နှင့်ပတ်သက်၍ကား တဦးအပေါ် တဦး သံသယ မြူမှုန်မျှ မရှိကြ။
မနက်လေးကတင် မမျှော်လင့် မထင်မှတ်သည့် အဖြစ်ကြောင့် ငုတ်လျှိုးနေသည့် ကာမဆန္ဒတခု ပွင့်ထွက်လာရာ နှစ်ဦးစလုံး တခါမှ မကြုံဖူးသည့် ကာမအရသာကို ထူးကဲစွာ ခံစားခဲ့ကြရသည် မဟုတ်ပါလား။
ချိုလည်း ရင်ဖိုလွန်းလှ၍ စောက်ရည်များ စိမ့်ထွက်နေပြီ။ ဘေးမှာ ရေဆော့နေကြသူများ၊ လှိုင်းစီးနေကြသူများကား မည်သူမှ သူတို့ကို ဂရုစိုက်မနေကြ။ ချို စိတ်သက်သာသလိုတော့ ရှိသည်။
“အကုန်ချွတ်လိုက်ကွာ၊ ရှုပ်တယ် . .”
ဟု ပြောကာ ကျော်က ချို့ကို ဖက်၍ မ လိုက်ရာ အောက်ခြေလွှတ်သွားသည်။ တပြိုင်တည်း ဘောင်းဘီတိုကို အတင်းချွတ်လိုက်တော့သည်။ ချို တားဆီးချိန်ပင် မရလိုက်။ မှင်သက်နေမိကာ တကယ်ကျွတ်သွားမှန်း အသိနှင့်အတူ စောက်ရည် ဝေါကနဲ စီးထွက်လာသလို ခံစားလိုက်ရသည်။
“ကို၊ ဟို ဟို ဘောင်းဘီ ပျောက်သွားဦးမယ်”
“အင်း ၊ မပူပါနဲ့၊ ကို့ လက်မှာ စွပ်ထားလိုက်တယ်”
ရေအောက်ထဲမှာ ဖင်ပြောင်ကြီး မမြင်ရသော်လည်း လူပုံအလယ်မှာ အောက်ပိုင်း ကိုယ်လုံးတီး အကာအကွယ် မရှိ ဟူသော အသိက ချို့ စိတ်ကို ဗြောင်းဆန်စေတော့သည်။
ချို စိတ်လှုပ်ရှားလှကာ စောက်ဖုတ်က တဆစ်ဆစ် ဖြစ်လာသည်။
ကျော်က စောက်ဖုတ်ဝမှာ လီးထောက်၍ ကြိုးစားသွင်းနေသော်လည်း သွင်းမရ။
ကျော့်အခက်အခဲကြောင့် ချို အရှက်ကို မငဲ့နိူင်တော့။ ကာမစိတ်ကလည်း သောင်းကျန်းပြီမို့ စိတ်အလို လိုက်ရုံသာ။လှိုင်း အငြိမ်မှာ
ဘယ် ခြေတချောင်းကို မြောက်၍ ကျော့်ခါးကို ချိတ်လိုက်သည်။ ကျော်ကလည်း ရလာသည့် အခွင့်အရေးကို ကောင်းကောင်း အသုံးချကာ ချို၏ခွချိတ်ထားသည့် တင်ပါးကို ပင့်မ၍ ဖိကာဖိကာ ထိုးသွင်းသည်။
အဝမှာ ဆားငံရေကြောင့်စောက်ရည်မရှိ၊ ထိပ်ဖူး ကြီးက စောက်ဖုတ်အဝကို ဖိထိုးနေရာ စောက်ဖုတ်သာ ချိုင့်သွားသည်။ မဝင်။ ကျော်က စိတ်မရှည်စွာ လက်ခလယ်နှင့် စောက်ဖုတ်ထဲမွှေ၍ စောက်ရည်ကို ကလော်ထုတ်ကာ အဝမှာ ပွတ်ပေးလိုက်သည်။ ပင်လယ်ရေထဲ စောက်ရည် ပျော်မသွားမီ လျင်မြန်စွာ ထိပ်ဖူးကြီးကို တဖန် ဖိထိုးပြန်သည်။ ထိပ်ဖူးတော့ ကြပ်တပ်တပ် တွန်းထိုး ဝင်သွားလေပြီ။ တချောင်းလုံးကိုကား သွင်းမရသေး။
အ အင့် ဟင့်
အပြင်မှာ ကျန်နေသည့်အပိုင်းက ချို့ စောက်ဖုတ်အဝမှာ စောက်ရည်မရှိသေးတော့ အသားချင်း ကပ်၍ နေသည်။ လီးဒစ်နှင့် အတွင်းမှ စောက်ရည်ကို ကော်ထုတ်သလို အပြင်သို့ အနည်းငယ် ဆွဲထုတ်လိုက်၊ သွင်းလိုက် လုပ်လိုက်သည်။ နှဲ့ ကာ နှဲ့ကာ သွင်းရင်း အထဲမှ စောက်ရည် လိုက်လာကာ လမ်းကြောင်း ချောမွေ့လာတော့မှ တချောင်းလုံး ဝင်သွားတော့သည်။ အဆုံးထိသွင်းပြီးချိန်မှာတော့ စီးစီးပိုင်ပိုင်နှင့် စောက်ရည်အိုင်ထဲ အဝင်အထွက် ညင်သာလာလေပြီ။
ဒစ်ကြီး ဆွဲအထုတ်မှာ ချိတ်ဆွဲယူသွားသော စောက်ရည်များက စောက်ခေါင်းတလျှောက်ကို ချောမွေ့စေသည်။ စောက်ဖုတ်ကလည်း လိုအပ်သလောက် စောက်ရည်ကို အလျင်မပြတ် ထုတ်လွှတ်ပေးနေလေသည်။ ကျော်က သူ့ကို ခွချိတ်ထားသော ခြေထောက်၏ ဒူးခေါက်ကွေးအောက် လက်လျှို၍ တင်ပါးကို မ,တင်ပေးထားကာ ကျန်လက်တဘက်ဖြင့် ထိန်း ဖက်ထားရင်း စောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင်လျက် လှိုင်းစီးနေကြပေတော့သည်။
လှိုင်းအပုတ်မှာ စောက်ဖုတ်ထဲမှ လီး ကျွတ်မထွက်စေရန် တင်းတင်း ဖက်ထားကြရင်း လှိုင်းအငြိမ်မှာ နဘေးနဘီကို အကဲခတ်၍ ညှောင့်လိုက်ကြနှင့် သာသာလေး လိုးနေကြလေသည်။
ဘေးနားတဝှိုက် မှာ အော်ဟစ်ဆူညံဆော့ကစားနေကြသူများကြား တိတ်တဆိတ် ကြိတ်လိုးနေကြသည်မှာ နှစ်ဦးစလုံးအတွက် ထူးဆန်းသည့် အတွေ့အကြုံ ဖြစ်နေရာ စိတ်လှုပ်ရှားဖွယ် ကောင်းလှချေသည်။
ချိုလည်း လူပုံအလယ်မှာ ခါးအောက်ပိုင်းက ရေအောက်ထဲ မြုတ်လျက် မတ်တပ်လိုးနေသည့် အဖြစ်ကြောင့် မလုံမလဲ ဘေးဘီဝေ့ကြည့်ကာ ကာမဆိပ် တက်၍နေလေသည်။ တခါမှ စိတ်ပင်မကူးဖူးသည့် ပုံစံဖြင့် တကယ်လက်တွေ့ လုပ်နေတာပါလား ဆိုသည့် အသိက ထူးကဲလှစွာ ရင်ဖို စေသည်။
“ချို ကောင်းလား ဟင်”
“အင့် အဟင့် ဟင့်၊ ကောင်းတယ်။ ကို သူများတွေ သိကုန်အုံးမယ်နော် . . ”
ကျော်ကတော့ ပတ်ဝန်းကျင်ကို သိပ် ဂရုမစိုက်။ သူက ယောကျ်ားကိုး။ ချို့မှာသာ တယောက်ယောက် သတိပြု မိလေမလား တွေး၍ ပူပန်နေမိသည်။ ထိုသို့ စိုးရိမ်နေရသည်ကပင် စောက်ဖုတ်မှ ရွစိရွစိ ပိုဖြစ်စေသည်ကို ချို သတိပြုမိလာသည်။ မတ်တပ်လိုးတာမို့ လီးတံက စောက်ခေါင်းကို ကန့်လန့်ဖြတ် ပွတ်တိုက်နေရာ ခါတိုင်း မထိသည့် နေရာသစ်များကို ပွတ်တိုက်၍ ထင်သည်။ တချက်တချက် ကောင်းလွန်းလှသည်။ အသိသာဆုံးမှာကား အဝင်အထွက်တိုင်းမှာ စောက်စေ့ကို ပွတ်တိုက်နေခြင်းပင်။
ဒီပုံစံနှင့်တော့ ကာမပန်းတိုင်ထိတော့ မရောက်နိူင်။ ရေထဲမို့ ဆောင့်ရသည်မှာလည်း စိတ်ရှိသလို မသွက်လှ။ ရသလောက် နှိုးဆွကာ ဆတ်တငံ့ငံ့နှင့် တင်းတိမ်၍ အခန်းသို့ပြန် အပီးလိုးကြရန်သာ နှစ်ဦးသား အကြံတူကြပေသည်။
“အင့် အ အရမ်း ကောင်းလာပြီ ကိုရာ . . .
အခန်းပြန်ကြရအောင် နော် ”
ကျော်ကလည်း သဘောတူသည်။
စိတ်ကူးသစ်ကို အကောင်အထည်ဖော်ဖြစ်၍လည်း ကျေနပ်မိသည်။ ကာမဆိပ် အရှိန်ကလည်း အတော်မြင့်နေလေပြီ။ အပီအပြင် ခပ်သွက်သွက်သာ လိုးလိုက်ပါက တခနတွင်း ပြီးဆုံးခြင်း ပန်းတိုင်ရောက်တော့မည်ကိုလည်း သိနေကြပြီ။
မချွတ်ချင် ချွတ်ချင် လီးကို အသာ ဆွဲထုတ်၍ ဘောင်းဘီအောက် ပြန်ထိုးထည့်ထားလိုက်သည်။
ဒီအတိုင်းထားလို့တော့မရ။ ၉၀ ဒီကရီ တန်းနေသည်မို့ လူမြင်ကွင်းရှေ့ ဖြတ်လို့မဖြစ်။ လီးကို အပေါ်ထောင်ထားပြီး မျှော့ကြိုးနှင့် ဖိထားလိုက်သည်။ မျှော့ကြိုးအားကိုတွန်းကန်ကာ ရှေ့တည့်တည့်သာ ထိုးထွက်ရန် ရုန်းနေသဖြင့် ချက်အောက်မှာ ဘောင်းဘီက ဟ နေသည်။ ကြိုးစ နှစ်ဘက်ကို ဆွဲတင်းချည်ပြီး ဖိထားလိုက်မှ သာ ချက်အောက်မှာ ဗိုက်နှင့်ကပ်၍ နေလေတော့သည်။ ငုံ့ကြည့်ပါက ဆီးနှင့် သုတ်ရည် ထွက်ပေါက်လေးက ပြန်လည် မော့ကြည့်နေသလိုပင်။
အမှတ်တမဲ့ ဆိုလျှင် ဘယ်သူမှ သတိမပြုနိူင်လောက်ဟု ယူဆလိုက်သည်။
“အင်း ပြန်ကြမယ်လေ”
ဆိုကာ ချို့ကို အနမ်းကြမ်းကြမ်းပေးလိုက်သည်။ ကမ်းစပ်နှင့်လည်း အတန် ဝေးသည်မို့ သိပ်ဂရုမစိုက်။
“ရော့ ချို ဘောင်းဘီ ပြန်ဝတ်လိုက်တော့”
ဟု ဆိုကာ ဖွက်ယူလာသည့် ပင်တီ အနီလေးကို ချို့လက်ထဲ ထည့်ပေးလိုက်သည်။
ချို့ကို စိတ်လှုပ်ရှားမှု အသစ်ပေးရန် ဖန်တီးလိုက်သည်။
” ဟင် . . .
ဘယ်လို ဖြစ်တာလဲ၊ ဂျင်းပင် ကဘယ်ရောက်သွားပြီလဲ ”
“မသိဘူး ရေထဲ ပါသွားပြီ ထင်တယ်။ မရှိတော့ဘူး။ အဲ့ဒါပဲ ဝတ်လိုက်တော့ ”
“အာ . . ကိုနော်၊ မလုပ်နဲ့၊ ချို တကယ် စိတ်ဆိုးမှာ”
ချို တကယ်လည်း လန့်သွားသည်။ ဒီ ပင်တီလေးနဲ့ လူတွေကြားဖြတ်ပြီး ဘယ်လို ပြန်ရမလဲ။
ထိုအတွေးနဲ့အတူ မနက်က စောက်ဖုတ်ကြီးတခုလုံး သူများမြင်သွားတာ ပြန်သတိရမိပြီး ရင်ဖိုသွားပြန်သည်။ ကျော်က ချို့လက်ကိုဖြုတ် ကမ်းစပ်ဘက် နောက်ပြန် ဆုတ်၍ တရွေ့ရွေ့ သွားနေပြီ။
“ကိုနော် . . ဂျင်းပင် ပြန်ပေးပါ။ ဒါနဲ့ ဘယ်လို ပြန်မလဲ. . ”
အော်ရင်း အနောက်က အမြန်လိုက်လေသည်။
“ဝတ်နော် မဝတ်ရင် ဖင်ပြောင်ကြီး ဖြစ်မှာ . .”
ဟု ပြောမှ သတိရသည်။ လှိုင်းအကျမှာ ဖင်က အေးကနဲ လေနဲ့ထိမှ အလန့်တကြား ကိုယ်ကို နိမ့် ချလိုက်ရသည်။
ကျော်က ရောက်နေသည့်နေရာမှာရပ်ကာ စပ်ဖြီးဖြီး နှင့် ဂျင်းပင်ကို ဝေ့ပြသည်။ ရေက တိမ်နေပြီမို့ သွားလုယူ၍လည်း မရတော့။ ကျော့်ကို စိတ်ဆိုးမိလာသည်။ ပြန်ရောက်မှ ရန်တွေ့မည်၊ စိတ်ကောက်လိုက်မည် ဟု တေးထားကာ မတတ်သာသည့်အဆုံး ပင်တီကို အသာလျှို၍ ဝတ်လိုက်သည်။ ဒီပုံစံနှင့် လူအများရှေ့ ဖြတ်လျှောက်ရမှာ မလုပ်စဖူး လုပ်ရမှာဖြစ်လို့ တွေးပြီး ကြောက်လည်းကြောက် ရင်လည်းတုန်လှသည်။
ဝတ်ပြီးသည်နှင့် ကျော့်ထံ ပြေး၍ ရှက်ရမ်းရမ်းကာ လက်သီးဆုတ်နှင့် ထုရိုက်ပစ်သည်။
“ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲ။ ချို့ကို အရှက်ခွဲနေတာလား
ကို တအားလွန်နေပြီနော် . . .”
“ရှူး ဖြေးဖြေး ချို . . . တွန်းလားထိုးလား လုပ်မှ သူများတွေ သတိပြုမိကုန်မယ်”
ကျော်ပြောတာလည်း အမှန် . . .
နေအေးစပြု ပြီမို့ သောင်ပြင်ပေါ်မှာ လမ်းလျှောက်၊ စက်ဘီးစီး၊ မြင်းစီး၊ ပြေးလွှားဆော့ကစား၊ ဓာတ်ပုံရိုက် နေကြသူများနှင့် အတန်အသင့် စည်ကားနေပြီ။ လူပြတ်သည့်နေရာရယ်လို့ မရှိတော့။
စိတ်ဆိုးပြီး တယောက်တည်း လျှောက်သွားရန်လည်း မဖြစ်။ ပိုသတိပြုမိပြီး အားမနာစတမ်း ပိုကြည့်ကြလိမ့်မည်။
“လာ ကို့လက်ကို တွဲပြီး ဘေးကပ်လိုက်ခဲ့”
ပင်တီ လေးက တြိဂံပုံ စောက်ဖုတ်ကို အုပ်မိသည် ဆိုရုံ။ ဆီးခုံကို တဝက်လောက်ထိသာ အုပ်မိသည်။ အကွဲကြောင်းလေးပင် ပေါ်လုလု။ စောက်မွှေးများရိတ်သင်ထား၍သာ တော်သေးသည်။ ဗိုက်သားပြင်နှင့် ဆီးခုံမှာ နယ်စည်းမခြား တဆက်တစပ်တည်း။ တင်ပါးအခြမ်းများက တဝက်ခန့် ပေါ်နေသည်။
ဖုံးမိသည့်အပိုင်းကလည်း ဇာနဲ့မို့ အတွင်းက အသားရောင်က အထင်းသား။ ပေါင်တံများကတော့ အကုန်လုံးနီးပါး သဘာဝ အရှိအတိုင်း၊ မဖုံးမကွယ်။
ခုနကမှ ဆန္ဒမပြည့်မဝ အလိုးခံထားသည့်အရှိန်နှင့် ကာမသွေးများပြည့်ကာ ဖောင်းမို့နေသည့် စောက်ဖုတ်ကို ဘေးပေါင်တံရှိ အနားရစ်များက တင်းတင်း ဆွဲထုပ်ထားသလိုကြပ်ထုပ် ခုံးထနေသည်။ အကွဲရာက အထင်းသား။
ယခုတဖန် လူကြားထဲ ပင်တီနှင့်ဖြတ်လျှောက်ရတော့မှာမို့ ရင်တုန်ကာ စောက်ဖုတ်က ပိုမို ဖောင်းမို့လာသည်။
ထိုအနားရစ်ကြိုးများ ပေါင်ခြံမှနေ၍ စောက်ဖုတ် အခြမ်းကြီးများကို ကျော်၍ အကွဲကြောင်းထဲ လာညှပ်ပါက စောက်ဖုတ်အခြမ်းကြီးများ ပင်တီ အပြင်ဘက် ပြူးထွက်ကုန်မှာလည်း စိုး၍ သတိထားလျှောက်နေရသည့်အပြင် လူလစ်သည်နှင့် မျှော့ကြိုးကို ဘေးတဘက်တချက် ဆွဲဆွဲဆန့်နေမိသည်။
လုံးဝန်းကျစ်လစ်သည့် တင်ပါးများကတော့ ခြေလှမ်းတိုင်းမှာ နိမ့်တုန်မြင့်တုန် လှပစွာ လှုပ်ရှားနေကြသည်။ သွယ်စင်း ကြော့ရှင်းသည့် ပေါင်တံများကလည်း ကျနေရောင် အောက်မှာ ဖြူဝင်းလှပစွာ။
မျက်နှာချင်းဆိုင် တည့်တည့် လူတွေနှင့် မဆုံအောင်သာ ဆုတောင်းရင်း ချို စိတ်လှုပ်ရှားလာသည်။
ကျော်ကိုလည်း စိတ်ပဲ ဆိုးရမလို၊ ကာမစိတ်ကြွဖွယ် အသစ်အဆန်းထွင်သည့်အတွက် ခွင့်လွှတ်ပေးရမလို ဖြစ်နေသည်။
“ချို . . . ဘာမှ မဖြစ်သလို ခပ်တည်တည်သာ ကို့ကိုကွယ်ရင်း လျှောက်လာခဲ့။ ဒီမှာ ရှိတဲ့လူတွေ ဆိုတာကလည်း စရိုက်တွေ မဟုတ်ပါဘူး ချိုရာ။ မရိုင်းကြပါဘူး . . .”
“ဘာလို့ ခုလို လုပ်ရတာလဲ။ မိန်းမကို အရှက်ခွဲနေ တာလား။ တန်ဘိုးမထားလို့လား။ အစကတည်းက မိန်းမကို အရှက်ခွဲဖို့ ကြို စဉ်းစားထားတာမဟုတ်လား”
မြည်တွန်တောက်တီးရင်း လူအုပ်ညာဘက်ရှိလျှင် ကျော့် ဘယ်ဘက် အနောက်ချန်ကပ်လျှောက်၊ လူအုပ် ဘယ်ဘက်ရှိလျှင် ကျော့် ညာဘက် အနောက်ချန် ကပ်လျှောက်နှင့် ချိုတယောက် မျက်လုံးများ မအား သလို လူလည်း ဗျာများ နေရသည်။
အချို့က မသိမသာ၊ အချို့ကလည်း သိသိသာသာပင် လှမ်းကြည့်ကြသည်။
ချို နောက်ပိုင်း မလုံသော်လည်း မတတ်နိူင်။ ရှေ့ပိုင်းကို ပိုဂရုစိုက်နေရသည်။ တီရှပ်မှာလည်း ရေစိုနေ၍ ထောင်ထနေသော နိူ့သီးခေါင်းလေး မြင်ရအောင်ပင် အသားကပ်နေသည်။ စောက်ဖုတ်မှာလည်း အကွဲရာကြီးက အထင်းသား။
တင်ပါးသားကြီးများကို အားမနာတမ်း ကြည့်ကြမည်မှာ အသေအချာ။ ဒီလောက်ကတော့ ကြည့်ကြပါစေ။ နှစ်ရှည်လများ အစာငတ်ခံ၊ အပင်ပန်းခံ လေ့ကျင့်ထားရသည့် လုံးကျစ်သည့် တင်သားတွေ။ ရင်တဖိုဖို ရှက်စိတ်နှင့်အတူ ပီတိလိုလို ထူးထူးခြားခြား ခံစားနေမိသည်ကို မိမိဘာသာ နားမလည်နိူင်။
ကျော့်လီးကြီးကတော့ အတော်အသင့်မာန်ကျ၍ ပျော့သွားပြီ ဖြစ်သဖြင့် ဗိုက်နှင့်ကပ်ချည်ထားရာမှ ဖြုတ်ချလိုက်ပြီ။ မမာ့တမာ အနေအထားနှင့် ဘောင်းဘီ အနည်းငယ် ဖောင်းထနေရုံလောက်သာ ရှိ၍ တရမ်းရမ်းနှင့်။
ခပ်တည်တည် ပုံမှန်ပင် လျှောက်လာကြသည်။ ဟိုတယ် ရောက်ခါနီးမှာတော့ အထဲမှ ထွက်လာသူ ယောကျ်ားမိန်းမ တအုပ်စု။ ကျော့် အနောက်ကို ကိုယ်ကို ရို့၍ ကွယ်ကာ လျှောက်ရတော့သည်။ သူတို့ကလည်း သတိပြုမိသွားပြီ။ မသိမသာ စူးစမ်းသည့် အကြည့်များက ချို့ စောက်ဖုတ်ရှိရာ ပင်တီပေါ်မှာ။ တချက်တချက် မျက်လုံးများက နိူ့အုံပေါ် တလှည့်။ မသိမသာမှ သိသိသာသာကြီး ဝိုင်းကြည့်လာကြသည်။
ချို ခေါင်းကို ငုံ့ထားလိုက်သည်။ အရှက်က စောက်ဖုတ်မှာ ဆိုသော်လည်း ဖုံးမရသည့် အတူတူ အရှက်က မျက်နှာမှာ ဟု သဘောပိုက်ကာ မျက်နှာကိုသာ ဖွက်ထားလိုက်တော့သည်။
ရင်တော့ ဖိုလှသည်။ မနက်ခင်းကထက်ပင် ပိုသည်။ မနက်က ကိစ္စက မတော်တဆ ဆိုတော့ မိမိအပြစ်မဟုတ်။ ခုဟာက တမင် ဖော်ချွတ်ပြတာမို့ ပို၍ ရှက်စရာ၊ ရင်တုန်စရာ ဖြစ်နေသည်။ ဖော်ချွတ်ပြရတာ နှစ်သက်မိနေပြီလားဟုလည်း မိမိကိုယ်မိမိ ဆင်ခြင်မိ၍ တုန်လှုပ်မိသည်။
ဝင်ပေါက်နား အရောက်တွင်တော့ ဝေးဝေး ရှောင်စရာ နေရာမရှိ။ အတော်လေး နီးလာချိန်မှာတော့ ကျော်က သူ့ဘောင်းဘီအိတ်ထဲ လိပ်ထည့်ထားသည့် ဂျင်းပင် ကိုထုတ်ယူ၍ ချို့လက်ထဲ ထည့်လိုက်သည်။
ချိုလည်း အမြန်ဖြန့်လိုက်ကာ ဆီးခုံရှေ့မှာ ကာထားလိုက်သည်။ ထိုအခါမှ လူအုပ်လည်း သူတို့ အကြည့်ရိုင်းမှန်း သတိပြုမိသလို မျက်လုံးများလွှဲ၍ မသိယောင်ဆောင် ဆက်လျှောက်သွားကြတော့သည်။
ကျော်က ခုလို ချိူ့ အရှက်ကို ကာကွယ်ပေးလိုက်တော့ အနည်းငယ် စိတ်ဆိုး ပြေမိသည်။
ဘန်ဂလိုဘက် သွားရာမှာတော့ တန်းစီနေသော အခန်းဝရံတာများမှ လူတွေအကြည့်ကို ရှောင်မလွှတ်တော့။ သူ့နေရာနှင့်သူ အားလုံးက အရှေ့ကိုသာ ဝိုင်းကြည့်နေကြရာ လက်ရှိအချိန်မှာ မိမိတို့ကိုပဲ ဝိုင်းကြည့်နေကြမှာ အသေချာပင်။
အထူးသဖြင့် အခန်းချင်းကပ်ရက်မှ လူကြီးကား သူတို့ကို အသေအချာ ကြည့်၍ အရက်နှင့်မြည်းနေသလို ခံစားမိသည်။
စောက်ဖုတ်ကို ဂျင်းပင်နှင့် ကာထားနိုင်သဖြင့် အတန်အသင့် လုံခြုံသလို ခံစားရ၍ ခပ်တည်တည်ပင်။
မိမိဘန်ဂလိုရှေ့ရောက်သည်နှင့် ရေပန်းအောက်အမြန်ဝင်၍ ဆားငံရည်များကို ဆေးကြောလိုက်ပြီး ရေချိုးနေစဉ်မှာပင် ဂျင်းပင်ကို ဝတ်လိုက်သည်။
ယခုမှပင် လုံခြုံမှုရှိသွားကာ သက်ပြင်းမောကြီးချရင်း ဖြစ်ခဲ့သည်များကို ပြန်တွေးလိုက်သည်။ ရေထဲတွင် မတ်တပ် လိုးခဲ့ကြသည်များ၊ သောင်ပြင်ပေါ် ပင်တီလေးနှင့် လူအများကြား ဖြတ်လျှောက်ခဲ့သည်များ ခေါင်းထဲ အစဉ်လိုက် ပေါ်လာကာ ရင်ဖိုလာသည်။
ကျော့် လုပ်ရပ်များကို စိတ်ဆိုးသလိုလိုနှင့် မိမိကိုယ်တိုင် သာယာသလို ခံစားမိသည်။ ကျော့်ကို ချစ်လွန်း၍ အလိုလိုက်ခြင်းလား၊ အစပြုသူ ရှိ၍ မိမိကိုယ်တိုင် သာယာမိကာ လိုက်လျောနေသည်လား ဆိုသည်ကိုလည်း အဖြေရှာမနေချင်။
ရေချိုးပြီးတော့ ဆံပင်ကိုရေသုတ်ကာ ဝရံတာလေးပေါ်တက်၍ လက်တန်းကို လက်ထောက်၍ ခုနက ဖြတ်လာခဲ့သည့် ပင်လယ် ကမ်းစပ်ဘက် ငေးမျှော်လှမ်းကြည့်လိုက်ကြသည်။ ကိုယ်တိုင်က ပင်တီနှင့် ဖြတ်လျှောက်ခဲ့သူမို့ သူများတကာတွေ ရေဆော့ချိန် ဝတ်စားဆင်ယင်တာ ဂရုတစိုက်ကြည့်နေမိသည်။
ကျော်က ဘေးနား အသာယှဉ်ရပ်ကာ လက်ကို အသာ မိန်းမ ဖင်တုံးတွေပေါ်တင်ပြီး ပွတ်ပေးနေလိုက်သည်။ ဒီအတွေ့အထိမျိုးက ခါတိုင်းဆို ရိုးနေပေမင့်၊ ခုနလေးတင်က စိတ်လှုပ်ရှားမှုနဲ့အတူ ကာမစိတ်ကြွကာ တွန့်သွားသည်။
ကျော်ကလည်း အရိပ်မြင်တော့ အကောင်ထင်ပြီ။ အနီးရှိ အဝတ်လှန်း စင်ပေါ်လွှားထားသော သဘက်ကြီး နှစ်ထည်ကို လှမ်းယူ၍ ဝရံတာလက်တန်းပေါ်လှန်းတင်ရင်း အောက်ပိုင်းကို လုံခြုံအောင် ကာလိုက်သည်။
ကျော်လုပ်ရပ်ကြောင့် ချို သွေးဆူလှုပ်ရှားသွားရပြန်သည်။ ဒီဝရံတာ လူမြင်ကွင်းမှာ ကျော် တခုခု အဆန်းထွင် လုပ်ဦးမှာပါလား။
ခုနလေးတင် ရေထဲဖင်ပြောင်အလိုးခံခဲ့သကဲ့သို့ စိတ်လှုပ်ရှားသွားပါသည်။
တချက်တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားပြီး ရှက်ပြုံး ပြုံးပြဖြစ်ပါသည်။
သည်နေရာမှာ လိုးဦးမှာလား ဟုလည်း ရင်ဖိုမိသည်။ ဖြစ်မှဖြစ်ပါ့မလား။ မြင်ကုန်၊ သိကုန်မလား ဟုလည်း စိုးထိတ်မိသည်။
မလုပ်သင့် မလုပ်ချင်သော်လည်း ဘာကြောင့်ရယ်မသိ။ မတားမိ၊ တားရန် ဝန်လေးနေမိသည်။ ရှက်စိတ်နှင့် ရင်ဖိုရသည့် အရသာကို နှစ်ခြိုက်နေမိပြီ။
ဂျင်းပင် ကြယ်သီးကို ဖြုတ်တော့ အလိုက်သင့် နေပေးလိုက်သည်။
နှဲ့ကာချွတ်ချသည်ကို အသာခွင့်ပြုရင်း အောက်ပိုင်းကို အပြင်က မမြင်ရကြောင်း သေချာစေရန် အပြင် ခေါင်းထုတ် ငုံ့ကြည့်လိုက်သည်။ တလက်စတည်း တဘက်ခန်းကို ခေါင်းပြူကြည့်လိုက်တော့ ခုနလူကြီး၏ ခြေထောက် စားပွဲပေါ် လှမ်းတင်ထားသည်အထိသာ မြင်ရသည်။
ဂျင်းပင်လေးကား ခြေရင်းထိ လျှောကျသွားလေပြီ။
ပင်တီလေးပေါ်ကနေ သာသာ ပွတ်ပေးနေရင်း နှစ်ဦးသား ပုံမှန် မျက်နှာတည်တည်ထားကာ ရှေ့ကို ကြည့်နေကြသည်။ မလှမ်းမကမ်းမှာတော့ ဖြတ်သွားဖြတ်လာ လူတွေနှင့်၊ ၂ခန်းတွဲ ဘန်ဂလို ဘေးခန်းက ဝရံတာမှ စကားပြောဆိုသံ၊ လှုပ်ရှားသံ သဲ့သဲ့ ကြားနေရသည်။ ဘေးခန်းနဲ့ သူတို့ ဝရံတာကြား အလုံပိတ် ကာရံထားသည်မို့ ခေါင်းပြူ မကြည့်သရွေ့ တဘက်ကို မမြင်နိူင်။
ပင်တီပေါ်မှ ပွတ်နေရာကနေ ခွကြားကို ဘေးတွန်းပြီး စောက်ဖုတ်ကို စမ်းကြည့်လိုက်တော့ ချိုလည်း စိတ်လှုပ်ရှားမှုနဲ့အတူ အရည် စိုနေလေပြီ။
လက်တဘက်တည်းနှင့် မသိမသာလေး တဘက်စီ နှဲ့ကာနှဲ့ကာ တွန်းချရင်း ပေါင်လည်လောက်ရောက်တော့ ခန ရပ်ထားလိုက်သည်။ ချိုကလည်း ဝရံတာ လက်ထောက်ထားရာ ပုံစံမပျက် ဆက်နေမြဲ။
စောက်ဖုတ်က အဖုံးအကာ မရှိတော့ပဲ ကျော့်လက်ချောင်းများ လွတ်လပ်စွာ လှုပ်ရှား၍ ရနေပြီ။
“သူများတွေ မြင်လိမ့်မယ်”
“မမြင်ရပါဘူးကွာ။ မြင်လည်း အပေါ်ပိုင်းပဲ မြင်ရတာ။ အလွန်ဆုံး ခေါင်းလှုပ်နေတာပဲ တွေ့မှာပေါ့”
“အာ ဒုက္ခပါပဲ။ ကိုကတော့ လုပ်ပြီ။ အင့် အဟင့် ”
စကားတပြောပြော၊ ချိုကလည်း ဟန်ဆောင်ပန်ဆောင်ငြင်းလျက်နှင့်ပင် ကျော့်လက်များကလည်း သူ့အလုပ်သူ ဆက်လုပ်နေပေသည်။
ချိုလည်း တွန့်ရင်း လိမ်ရင်းနှင့် ပေါင်လည်တွင် ရပ်နေသည့် ပင်တီလေးကို တရွေ့ရွေ့ အလိုလိုလျှောကျစေလိုက်သည်။
ကျော်ကလည်း ဘေးဘီ တချက်အကဲခတ်ကာ ဆတ်ကနဲ ထိုင်ချလိုက်သည်။ ပင်တီကို အဆုံးထိ ချွတ်ချရင်း ဂျင်းပင်နှင့်အတူ ခြေထောက်များမှ ထုတ်လိုက်သည်။ ချိုကလည်း ခြေထောက်တွေကို တလှည့်စီ ကြွပေးလိုက်သည်။
ကျော်က အောင်မြင်သူ စစ်သူကြီးတယောက်အပြုံးမျိုးနှင့် ဂျင်းပင်နှင့် ပင်တီကို စုကိုင်ကာ အနီးရှိ ထိုင်ခုံပေါ်လှမ်းပစ်တင်လိုက်သည်။
ယခုမူကား ချိုတယောက် အောက်ပိုင်း ဗလာနှင့် ဘန်ဂလို ဝရံတာတွင် မတ်တပ်ရပ်လျက်သား။
ရင်ဖို စိတ်လှုပ်ရှားမိသည်နှင့်အတူ စောက်ရည်များ စီးကျလာသည်။
အောက်တွင် ပုန်းလျိုးကွယ်လျှိုး ထိုင်လက်စနှင့် ကျော်က ချို့ တင်ပါးနှစ်ခြမ်းဖြဲကာ စောက်ဖုတ် အနောက်ဖက်ခြမ်းကို လျှာနှင့် မထိတထိ လှမ်းယက်ပေးသည်။ တင်ပါးများကို ဆုတ်ချေကာ သွားနှင့် တဆတ်ဆတ် နေရာအနှံ့ လိုက်ကိုက်ပေးနေသည်။ ယားကျိကျိနှင့် တွန့်လိမ်လိုသော်လည်း ချိုတယောက် အောင့်အီးနေနေရသည်။
“အင့် အ အာ . . ဘာတွေ လုပ်နေမှန်း မသိဘူး . . ”
ကျော်က မတ်တပ်ပြန်ရပ်ကာ ချို့ဘေးမှာ ပြန်လည်နေရာယူလိုက်သည်။
လက်က တင်ပါးနှစ်ခြမ်းကြားမှ ကွဲကြောင်းတလျှောက် ထက်အောက် ပွတ်လိုက်၊ စောက်ဖုတ် အဝကို ထိုးလိုက်၊ အစေ့ထိရောက်အောင် နှိုက်လိုက်နှင့် ချို့ခါးမှာ အလိုလို ကော့မိလျက်သား ဖြစ်လာလေပြီ။
ခြေထောက်တွေက မတ်မတ်ရပ်ရန် မခိုင်တော့။
တံတောင်ဆစ်နှင့် လက်တန်းကို အားပြုထောက်ထားရလေပြီ။ ကိုယ်ကို နိမ့်ချလိုက်သဖြင့် အလိုက်သင့် ကုန်းပေးသလို ဖြစ်ကာ ဖင်တုံးများမှာလည်း ကော့တင်ပြီးသား ဖြစ်နေလေပြီ။
မလှမ်းမကမ်း တွင် ဖြတ်သန်းသွားလာသူများ၊ ဆော့ကစားနေသူများ ရှိသော်ငြား မိမိတို့အား အထူးတလည် အာရုံစိုက်ကြည့်နေသူမရှိ၊ မိမိအခန်း ဝရံတာမို့ လုံခြုံမှု ရှိသလိုခံစားရကာ စိတ်အလိုဆက်လိုက်မိနေကြလေသည်။
ကုန်းထားသော ချို့ ဖင်တုံး နှစ်ခြမ်းကြားမှ အနောက်သို့ ပြူနေသော စောက်ဖုတ်အား အားရပါးရ ပွတ်သတ်ကိုင်တွယ်ရာမှ ချိုတယောက်လည်း ကာမ အရှိန်တက်လှချေပြီ။
ကျော်လည်း အရှိန်ရလာသည်နှင့်အတူ စောက်ဖုတ်ထဲ လက်ခလယ်ထိုး၍ အဝင်အထွက် မှန်မှန် လိုးပေးနေလိုက်သည်။
ရံခါ ဘန်ဂလိုရှေ့ ကွန်ကရစ် လမ်းလေးမှ ဖြတ်သန်းသွားလာသူရှိချိန်မျိုး၌ ကျော်ကလည်း ခေတ္တရပ်ထားလိုက်သည်။ ချိုကလည်း အဝေးကို ငေးနေသလို မျက်နှာလွှဲ၍ ခပ်တည်တည် ပုံမှန်နေနေလိုက်ကြသည်။
ပြင်ပ ဟာလာဟင်းလင်းထဲတွင် အောက်ပိုင်းဖင်ပြောင်နှင့် ကလိခံရသည်က တမျိုး၊ မတော်တဆများ တယောက်ယောက် မြင်တွေ့လေမလား ရင်ဖိုရသည်က တဖုံ၊ အသံမထွက်အောင် အံကြိတ်ရသည်က တနည်း၊ ချိုတယောက် အရသာ ထူးလှပေသည်။
လူမြင်ကွင်းထဲက ကိုယ်ခန္ဓာအပေါ်ပိုင်းကို ငြိမ်အောင် သတိထား၍ အောက်ပိုင်း တွန့်လိမ်လှုပ်ရှားကာ ကျော့်လက်ချောင်းများအတူ စောက်ဖုတ်ကို ထက်အောက် စုန်ဆန်၊ ဘေးတိုက်ဝဲယာ ကစားပေးနေလေသည်။
ခါတိုင်းဆိုလျှင်ဖြင့် ဤမျှ ကောင်းလွန်းသည့်အချိန် အားရပါးရ အသံထွက် ညည်းညူကာ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ပြုမူမြဲ ဖြစ်သော်ငြား ယခုလို ကာမ စည်းစိမ်ခံစားနေရင်း ကောင်းနေချိန် အတင်း မြိုသိပ်ထိန်းချုပ်ထားရသည်မှာ အနေရခက်လှပေသည်။ အရှိန်အဟုန်နှင့် စီးဆင်းနေသည့် ရေစီးအား တာတမံတုတ်ထားသလို။ ပေါက်ကွဲ ပွင့်ထွက်တော့မည့် ဆဲဆဲ။
မျက်နှာ အမူအယာ မပျက်အောင်လည်း အတော် သတိထားရပေသည်။
“အင့် အ အ ကောင်းလိုက်ထှာနော် . .
အားရပါးရ ခံပလိုက်ချင်နေပြီ အီး အီး ”
ထိုစဉ်မှာပင် ဝန်ထမ်း ကောင်လေး ၂ ယောက် လျှောက်လာသည်ကို လှမ်းတွေ့နေရသည်။ အနားရောက်လာတော့ မနက်က ချို့ စောက်ဖုတ်ကို ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း အထင်းသား မြင်သွားကြသည့် သူတွေပင်။ မိမိတို့ဆီ လာနေတာများလား။
ချို ရှိန်းကနဲ ထူပူသွားသည်နှင့်အတူ ကာမဆိပ်က ရိပ်ကနဲဖြစ်ကာ ပြီးချင်ချင်ပင် ဖြစ်သွားသည်။ အံကို မသိမသာကြိတ်ရင်း မျက်နှာမပျက်အောင် ထိန်းထားလိုက်သည်။
စောက်ဖုတ်ကြွက်သားများကို ညှစ်ပြီးတောင့်ထားလိုက်သည်။ ကျော့်ကို ခန ရပထားစေလိုသည်။ အဝင်အထွက် ပို၍ ကြပ်သိပ်ကာ စီးစီးပိုင်ပိုင် ဖြစ်လာသည်။
ကောင်လေးတွေ ရှေ့အရောက်မှာ ကျော်က လက်ခလယ်နှင့် လိုးပေးနေခြင်းကို ခန တန့်ထားလိုက်သည်။
“ဒီက မမတို့ ညစာ ဘာများသုံးဆောင် လိုပါသလဲ။ အခန်းကိုလည်း လာပို့ပေးပါတယ် . . ”
“အင်း . .အင့်
မ . . မလို သေးပါဘူးကွယ် . .”
ကျော်က လက်ချောင်း အသွင်းအထုတ်ရပ်ထားသော်လည်း ညှစ်ထားသည့် စောက်ခေါင်းထဲ လှည့်ပတ်မွှေနှောက်နေသည်။ တချက်တချက် ဂျီစပေါ့ကို ဖိဖိပေးလိုက်သည်။
“စားသောက်ဆောင်မှာ လာသုံးဆောင်လည်း ရပါတယ် ခင်ဗျ . . .”
“အ . .အင့် အဟင့် . . အေး လာခဲ့တာပေါ့ . .”
ချိုတယောက် အထစ်ထစ် အငေါ့ငေါ့ ပြန်ဖြေနေရသည်။ မနက်က မိမိစောက်ဖုတ် မြင်သွားကြသည့် ချာတိတ်လေးများ ဖြစ်နေသည်က တကြောင်း၊ ယခု လောလောလတ်လတ် အောက်ပိုင်း ဖင်ပြောင်နှင့် ဝရံတာမှာ လှန်းထားသော သဘက်လေးသာ ခြားကာ ကာမအရသာ ခံစားနေရသည်က တကြောင်း စိတ်တအားလှုပ်ရှားနေသည်။
ထိုသို့ စကားပြန်နေစဉ်မှာပဲ ကျော်က ခေတ္တ ရပ်တန့်ထားသော လက်ချောင်းကို ရုတ်တရက် သွင်းထုတ် ပြန်လုပ်လိုက်သည်။
“အ အဟ အင့် ဟင့် ”
ချို အသံမထွက်အောင် လည်ချောင်းထဲ မြိုချ လိုက်ရသည်။ မျက်နှာကတော့ တချက် ရှုံ့တွသွားသည်။ မူမပျက်အောင် အားတင်း၍ မျက်နှာကို ပုံမှန်အတိုင်း ခပ်တည်တည်ဖြစ်အောင်နေသည်။
“ကျွန်တော်တို့ ဟိုတယ်မှာ အားပေးပါနော်။ စျေးနှုန်းလည်း သင့်သလို လက်ရာလည်း ကောင်းပါတယ်။ ပြီးတော့ သန့်ရှင်းမှုက အဓိကပါ ခင်ဗျ။ အပြင်စားသောက်ဆိုင်တွေထက် ပိုကောင်း၊ ပိုသန့်တာတော့ စိတ်ချပါ”
ကောင်လေးက အလုပ်သဘောအရ စကားကြောရှည်နေသည်။ ဒီမှာက ကာမဆိပ်က တက်လှပြီ။ စိတ်လွှတ်လက်လွှတ် ခပ်သွက်သွက်သာ လုပ်လိုက်ရပါက ပြီးတော့မည်။
“အေး အေး . . လာ မှာ . . ပါ . . အာ့ အာ ”
ကျော်က လက်ချောင်းကို အသွင်းအနှုတ် မြန်လိုက်သည်။
“အင့် အဟင့် . . .”
“ဟိုလေ။ မမ။ ညဘက် ၈ နာရီလောက်ကျရင် ကျွန်တော်တို့ ခြင်ဆေးဖျန်းရင်း လိုအပ်တာရှိရင် ပို့ပေးပါတယ်။ မမ တို့ လိုအပ်တာရှိရင် ကောင်တာကို မှာထားလို့ ရပါတယ်နော် . . ”
“အ အ အေး အေး . .ပါကွယ် . . . ဟုတ်ပါပြီ . . .”
“ခွင့်ပြုပါဦး ခင်ဗျ”
“အင့် အင်း အ အ . . ”
ကောင်လေး ၂ယောက် လှည့်ထွက်အသွားမှာတော့ ကျော်က နောက်လက်တချောင်း တိုး၍ လက်နှစ်ချောင်းပူးနှင့် အမြန်နှုန်းကို တင်လိုက်သည်။ ချိုကလည်း အောင့်ထားရသမျှ လွှတ်ထုတ်လိုက်လေသည်။
“အား . . .ဟား . . . အင်း . . ”
ကနဲ ညည်းညူသံ ပြုရင်း ခေါင့်မော့ မျက်စိမှိတ်ကာ ပတ်ဝန်းကျင်ကို လစ်လျူရှုလိုက်တော့သည်။ စောက်ဖုတ်မှ လှိမ့်တက်လာနေသော ကာမ လှိုင်းတံပိုးများက မီးတောင်ပေါက်သည့်နှယ် ခန္ဓာကိုယ် အပေါ်ပိုင်းသို့ ဒလဟော ပွင့်ကန် ထိုးတက်လာသည်။
လှည့်ထွက်သွားသော ဝန်ထမ်းကောင်လေးများက သူတို့ကို ခေါ်သည်အထင်နှင့် လှမ်းအကြည့် ကျော်နေလတ်က ဆတ်ကနဲ လက်ပြန်ထုတ်ကာ ဘာမှမဟုတ်ဘူး ဆိုသည့် သဘောနှင့် ခေါင်းခါပြရင်း ချို့ကို ဇက်ကြောဆွဲပေးနေသလိုလို ဆံပင် သပ်တင်ပေးနေသလိုလို လုပ်နေလိုက်လေသည်။
စောက်ခေါင်းပေါက် ဟာကနဲ ဟ သွားသလို ချို့ရင်ထဲမှာလည်း ဟာကနဲ ဖြစ်သွားသည်။ အမြန်ပြန်ထည့်စေလိုသည်။ တင်ပါးများ အငမ်းမရ လှုပ်ရမ်းလာသည်။
ကျော်က လူလစ်သည်နှင့် ဆတ်ကနဲ လက်နှစ်ချောင်းပူးကို အဆုံးထိ ဖိထိုးလိုက်သည်။
ချို တယောက် ကာမသွေးတွေ တရိပ်ရိပ်နှင့်တက်၍ ထူပူရှိန်းဖိန်းကာ ပတ်ဝန်းကျင် တခုလုံးအမှောင်ကျသွားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။
ဟာလာဟင်းလင်းပြင်တခု။ ဘာမှမရှိ။ နတ္ထိ။ အရာရာ လွှင့်မျောနေသလိုလို။ လင်းသည် မှောင်သည် မကွဲ၊ ဖြူသည် မဲသည် မရှိ၊
မြင့်သည်နိမ့်သည် မရှိ၊ ဝေးသည်နီးသည် မရှိ။
ပျော်ရွှင်ခြင်း၊ ကျေနပ်ခြင်း၊ ပီတိဖြစ်ခြင်း စသည့် စကားလုံးများဖြင့် ဖော်ပြမရနိူင်သည့် သာယာချမ်းမြေ့မှုတခုတည်းသာ ရှိသည်။ ထိုအရာကလည်း ခန္ဓာကိုယ်ထဲမှာပင် တလှိမ့်လှိမ့် ပြန့်နှံ့စီးဆင်း၍ အာကာသဟင်းလင်းပြင်ထဲ လွှင့်မျောနေသလို ခံစားနေရသည်။
ကျော်ကလည်း ချို့ အရိပ်အကဲကိုကြည့်ကာ လက်နှစ်ချောင်းပူးနှင့်သွက်သွက်လေး လိုးပေးနေသည်။ ချိုတယောက် ခေါင်းမထောင်နိူင်တော့။ တံတောင်ထောက်ထားသော ဝရံတာပေါ် မျက်နှာအပ်ချလိုက်ကာ ဖြစ်လိုရာဖြစ်၊ မြင်ရင်လည်း မြင်ကြပစေတော့ သဘောထားကာ စိတ်ကို လျှော့ချလိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်ဆီမှ အရသာထူးထံ အာရုံစုစည်းထားလိုက်တော့သည်။
ကာမပန်းတိုင်ကား အလွန်နီးကပ်နေလေပြီ။
ဒူးနှစ်ဘက်ကို ကွေးလိုက် ဆန့်လိုက်လုပ်ကာ ခုန်ဆွခုန်ဆွ နှင့် စောက်ဖုတ်ကို နိမ့်မြင့်ကစားပေးနေမိသည်။ လက်ချောင်းများကို အားမရသလိုလည်း ဖြစ်လာသည်။
“အ အင့် အဟင့် ပြီးတော့မယ် ပြီးတော့မယ် အ အား . . .”
လေသံတိုးတိုးနှင့် ညည်းရင်း ကျော့်ကို အသိပေးလိုက်သည်။
ကျော်က ဆတ်ကနဲ ရပ်လိုက်သည်။
“အ အာ . . ဘာလို့ . . အင့် အဟင့် . . ”
ကျော်က ချိုနှင့် ဘေးချင်းယှဉ်နေရာမှ ခွာကာ ချို့နောက်မှာ နေရာယူလိုက်သည်။
မည်သည့်အချိန်ကတည်းက ထုတ်ထားသည်မသိ၊ မာထန်တောင့်တင်းနေသော လီးတံကို စောက်ဖုတ်ဝ တေ့လိုက်သည်။
ချို ဘာမှ မသိတော့။ ကာမစိတ်မွှန်ထူနေပြီ။ လူမြင်ကွင်းလည်း ဂရုမစိုက်နိူင်တော့။ ကျော့်လီးဒစ်ကြီးနှင့် နှစ်ချက်၃ချက်လောက်သာ အလိုးခံရလျှင် ပြီးတော့မည်ကို သိနေသည်။ ဒီတဒင်္ဂလေးနှင့်တော့ဖြင့် လူတွေ မရိပ်မိနိူင်ဟု အားတင်းလိုက်သည်။
ဆာလောင်မွတ်သိပ်စွာပင် စောက်ဖုတ်ဝတေ့ထားသော ကျော့် လီးဒစ်ကို အထဲဝင်အာင် တင်ပါးကို ပင့်ထိုးလိုက်သည်။
စီးကနဲ ဝင်သွားသည်နှင့် အတွင်းမှ ညှစ်ထားလိုက်သည်။
အမြင့်မှ ပြုတ်ကျသူတယောက် အသဲတအေးအေး ရင်တလှပ်လှပ် ဖြစ်နေရာမှ မြေပြင်ကို ညင်သာစွာ သက်ဆင်းပြီး၊ မိမိရရ လက်ဆုပ်လက်ကိုင် တခုခုကို အားပြုမိသလို နွေးထွေးလုံခြုံ သလို ခံစားလိုက်ရသည်။
“အာ့ အား ကောင်းလိုက်ထှာ . . ”
ချိုကား ခေါင်းပြန်မဖော်တော့။
တင်ပါးကြီးတွေကို ဝှေ့ဝှိုက် လှုပ်ရမ်းနေသည်။
“ငြိမ်ငြိမ်လေးနေလေ . . . သူများတွေ ရိပ်မိသွားလိမ့်မယ် . .”
ကျော်က အထဲ ထည့်စိမ်ထားရင်း သတိပေးလိုက်သည်။
“အာ . . မရတော့ဘူး . . . ကိုရာ . . ပြီးတော့မှာ . . .နီးနေပြီ
အင့် အဟင့် . . ”
“မြင်ကုန်တော့မှာပဲ . . .”
ကျော်က တမင်ပင် ဆွပေးလိုက်သည်။
“မြင်လည်း မြင်ပစေတော့
လုပ်ပါ လိုးလိုက်စမ်းပါ . . တချက် နှစ်ချက်လောက်ပဲ . . .
သွက်သွက်လေး . . . . .”
ကျော်လည်း ဘေးဘီးတချက် ဝေ့ကြည့်ရင်း ခပ်ဆတ်ဆတ် သွက်သွက်လေး လိုးပေးလိုက်သည်။
ချိုတယောက် လုံးဝ အရှက်ကုန်သွားလေပြီ။ ဘေးပတ်ဝန်းကျင် အကုန်မေ့ပြီး မျက်နှာကို ဝရံတာပေါ် အပ်ကာ
“အ အား အား ”
အော်ရင်း တဆတ်ဆတ်တုန်ကာ ပြီးသွားလေပြီ။
အသံကြား၍ပဲလား၊ လှုပ်ရှားမှုကြောင့်လားမသိ၊ အချို့လူများက သံသယ အကြည့်များနှင့် လှမ်းကြည့်ကြသဖြင့် ခုနတုန်းကလိုပင် ကျော်လည်း လီးကို အမြန်ဆွဲထုတ် ချိုနှင့် ဘေးချင်းယှဉ်ရပ်ကာ ဇက်ကြောဆွဲပေးသလိုလို၊ ကျောကုန်း ပုတ်ပေးသလိုလို လုပ်ကာ ခပ်တည်တည် ပြန်နေလိုက်တော့ အကြည့်များလည်း လွှဲသွားကြလေပြီ။
ချိုတယောက် . .
အရုပ်ကြိုးပြတ်ပမာ ဒူးများပျော့ခွေ၍ လက်တန်းပေါ်အားပြု လက်ထောက်ကာ မျက်နှာအပ်လျက် ခေတ္တ မှေးနေလိုက်သည်။
ဆတ်ကနဲ ပြန်ထုတ်သွားသော ကျော့်လီးတံကြီးကြောင့် စောက်ခေါင်းက ဟပြဲပြဲ ရှုံ့ပွရှုံ့ပွ ဖြစ်ကာ သုတ်ရည် နှင့် စောက်ရည်များကို ပွက်ကနဲ ပွက်ကနဲ ပန်းထုတ်နေမိသည်။ အချို့မှာ ပေါင်ခြံတလျှောက် စီးကျလျက် . . .
ကျော်က အလိုက်တသိပင် ချို့ စောက်ဖုတ်တအုံလုံးကို အသာအယာ လက်ဖဝါးနှင့် အုပ်ကိုင်ကာ ကာမချစ်ရည်ကြည်များနှင့် နှိပ်နယ်ပွတ်သပ်ပေးနေလိုက်သည်။
ဝရံတာလူမြင်ကွင်းတွင် အလိုးခံတာပါလား ဆိုသည့် ရင်ဖို စိတ်လှုပ်ရှားမှုက ဦးဆောင်ကာ တကယ်တမ်း လီးနှင့် လေးငါးဆယ်ချက်ခန့်သာ အလိုးခံပြီး အံ့ဩဖွယ်ပင် ကာမပန်းတိုင်သို့ ရောက်ခဲ့သည်ကို တစိမ့်စိမ့် ခံစားရင်း ကျော့်လက်များ၏ ပွတ်သပ်နှိပ်နယ်ပေးမှုအောက်မှာ ချိုတယောက် ရှက်သွေးဖြာလျက် . . .
ကျော်နေလတ် က လင်းလက်ချိုကို ဘန်ဂလို ဝရံတာ လူမြင်ကွင်းတွင် အောက်ပိုင်းကို သဘက်နှင့်ကာ၍ ကာမပန်းတိုင် အရောက် လိုးပေးခဲ့သော်လည်း အခြေအနေမပေးသဖြင့် သူကား မပြီးလိုက်ချေ။ သို့သော် ချို နှင့်အတူ စိတ်လှုပ်ရှားဖွယ် အတွေ့အကြုံသစ်တခု ဖန်တီးလိုက်နိူင်သလို ချိုတယောက် ကောင်းကောင်းကြီး ပြီးသွားသည်ကို ကျေနပ်နေမိသည်။
ညကျမှ ဒီထက်ပိုမိုကောင်းအောင် အပီထပ်လိုးရန်အားခဲထားပြီး၊ မာန်ကြွနေသော လီးတန်ကြီးကို ပျော့ကျစေရန် သောင်ပြင်ပေါ် လမ်းလျှောက်ထွက်ဖို့ အာရုံပြောင်းလိုက်သည်။
ရေမိုးချိုး အဝတ်အစားလဲကြကာ ညနေ ဆည်းဆာမှာ ဓာတ်ပုံရိုက်ရန် သောင်ပြင်ပေါ် လေညင်းခံ လမ်းလျှောက်ထွက်လာကြသည်။
မိမိတို့အဖြစ်ကို ရိပ်မိ၍လား၊ မလုံမလဲ စိတ်ကြောင့် စိတ်ထင်၍ပဲလား မဆိုနိူင် လူအချို့ ကွက်ကြည့်ကွက်ကြည့် လုပ်သလို ထင်မိသည်။ ချိူ့အလှကြောင့် ကြည့်သည်လည်း ဖြစ်မည်။
ထွန့်ထွန့်လူးအောင် ပြီးသွားသည့် ချို ရှက်ကန်ကန်မည်စိုး၍ ဝရံတာကိစ္စ ဘာမှ ထပ်မပြောဘဲ နေသည်။
ချိုတယောက် ကာမသုခကို ပြည့်ဝစွာ ခံစားထားရသောကြောင့်ထင့်။ မျက်နှာမှာ ရွှန်းပ လန်းဆန်း၍ ဆည်းဆာ တိမ်တောက်ချိန်နှင့်အပြိုင် လှချင်တိုင်း လှနေတော့သည်။
ချိုကို ဆက်ဆီကျကျ စတိုင် အမျိုးမျိုး နေစေကာ အလှပုံများ ရိုက်ယူ၊ အတူတူ ဆယ်လဖီ ဆွဲကြနှင့် လေညင်းခံ လမ်းလျှောက်ပြီး ဟိုတယ်မှာပင် ညနေစာ စားသောက်ကြလေသည်။
ချိုကတော့ ဝရံတာ လူမြင်ကွင်းကြီးမှာ ကာမပန်းတိုင်ထိ အရောက် စိတ်အလိုလိုက်ကာ အလိုးခံခဲ့သည်ကို မှားသလိုလို၊ နောင်တရသလိုလို ဖြစ်မိသော်ငြား . . .
အခြားသူ မြင်မှာကို စိုးထိတ်နေရသည်ကိုက ကာမစိတ် ပိုကြွစေသည်ကို အံ့ဩစွာ ကြုံတွေ့နေရသည်ကား အမှန်။ ခါတိုင်း ပုံမှန် လိင်ဆက်ဆံချိန်လို တသမတ်တည်း အရှိန်တက်လာကာ ပန်းတိုင်ရောက်ပုံမျိုးနှင့်မတူ။
အစပိုင်းမှာ လူမှုကျင့်ဝတ်တွေကြောင့် ရှက်စိတ်က လွှမ်းမိုးထားသော်လည်း စိတ်အလိုလိုက်မိချိန် အရှက်ကင်းမဲ့သလို ဖြစ်သွားသည်မှာ animal instinct တိရစ္ဆာန်အရိုင်းစိတ်ကြောင့် ဖြစ်ပေမည်။
အောင့်အီး ထိန်းချုပ်ထားရာမှ ရုတ်တရက် ဖွင့်ချလိုက်ချိန် အရှိန်အဟုန် ပြင်းပြင်း နှင့် ဝုန်းကနဲ ဒိုင်းကနဲ အထွတ်အထိပ်ကို ရုတ်ချည်း ရောက်သွားသည့် ထူးခြားသည့်အရသာမျိုး တခါမှ မခံစားဖူးခဲ့။
ကျော်ကတော့ ယခုလို လူမြင်ကွင်းတွင် ကြိတ်လိုးသည့် အတွေ့အကြုံသစ်အပေါ် ကျေနပ်၍မဆုံး။ ဒီထက်ပိုကာ အခြားသူ တကယ် မြင်အောင် လိုးပြရလျှင် မည်မျှကောင်းလေမည်နည်းဟု တွေးနေမိပြီ။
ချို့ကို မည်သို့ စပြောပြီး စည်းရုံးရပါ့မလဲ ဟု အကြံထုတ်နေမိသည်။ ယခုထိတော့ မိမိအစပြု ဦးဆောင်ရာနောက် လိုက်ပါရင်း ချိုကိုယ်တိုင် ကာမစည်းစိမ်ကို ထူးကဲစွာ ခံစားနေသည်ကား လက်တွေ့ပင်။ လူမြင်ကွင်းတွင် ကြိတ်လိုးကာ ရင်ဖိုစိတ်လှုပ်ရှားရသည့် အရသာကို ချိုကိုယ်တိုင် ကြိုက်နှစ်သက်နေမိသည်ကို ဝန်မခံသော်ငြား၊ ငြင်းမရ၊ ဖုံးမရချေ။
စားသောက်ပြီး မှောင်ရီပျိုးလေပြီ။ နှစ်ဦးသား လက်ချင်းချိတ်၍ သောင်ပြင်ပေါ် လမ်းလျှောက်ထွက်ခဲ့ကြသည်။ အခြေအနေပေးပါက သောင်ပြင်ပေါ် ကြိတ်လိုးရန်လည်း ကျော့်မှာ ဆန္ဒရှိနေသည်။
သို့သော် မိမိတို့လို လမ်းလျှောက်နေကြသူတွေ အများအပြားပင်။ ဟိုတယ်မှ ထွန်းထားသည့် မီးအလင်းရောင်များက လျှံထွက်ကာ မှောင်ရိပ်ရယ်လို့ မရှိလှ။ ဟိုတယ်များအလွန် လူပြတ်သည့်ဘက်များသို့လည်း မသွားလိုပေ။
“ချို . . ဘာလိုလိုနဲ့ ၁၂ နှစ် တောင် ရှိပြီနော် . .”
“အင်း . .”
“ေဩာ် . . ခုလို စိတ်လှုပ်ရှား ရင်ဖိုပြီး အားရပါးရ ပြီးတာမျိုး အိမ်ထောင်ကျခါစ ဟန်းနီးမွန်းပြီး ခုဟာ ပထမဆုံး ပဲနော်”
“. . . ”
“တနေ့ထဲ ၂ ချီ အားရပါးရပြီးတာမျိုး မရှိတာ ဘယ်လောက်တောင် ကြာပြီလဲ . . .”
“. . . ”
“အပြောင်းအလဲ ဆိုတာ တကယ် လိုအပ်တာပဲ . . သိလား . . ဒါကြောင့် မကြာမကြာ အပန်းဖြေခရီး ထွက်သင့်တယ်လို့ ပညာရှင်တွေ ပြောကြတာ ဖြစ်မယ် . . နေရာ၊ ပတ်ဝန်းကျင်၊ အတွေ့အကြုံ အပြောင်းအလဲ ပေါ့”
“ဘာလဲ . . လူပါ ပြောင်းချင်နေတာလား”
“အာ ဟုတ်ပါဘူး . .
ချို့ကို ဘယ်တော့မှ သစ္စာ မဖောက်ဘူး၊ စိတ်တောင် မကူးဖူးဘူး။ ဒီတယောက်ကိုပဲ ပုံစံအမျိုးမျိုး၊ နေရာအမျိုးမျိုး၊ အခြေအနေအမျိုးမျိုး နဲ့ မရိုးရအောင် လိုးနေချင်တာ . . . ကို့အပေါ် အလိုက်သိ အလိုလိုက်တတ်တဲ့ ချို့ကို ဘာနဲ့မှ မလဲနိူင်ပါဘူး . . ဟီး . . ”
ပြောရင်း ချို့ လက်ကို ဆွဲ၍ နဖူးပြင်ကို ကြင်နာစွာ အနမ်းလေး ပေးလိုက်သည်။
“သူများမမြင်အောင် ကြိတ်လိုးရတာတောင် ဒီလောက်ကောင်းရင် တကယ်မြင်အောင်များ လိုးရရင် ဘယ်လောက်တောင် ကောင်းမလဲလို့ တွေးမိလို့ပါ . . .”
“ဟိုး ဟိုး . . တော်ပြီ ဆရာ . .
ခုတောင် ဟိုကောင်လေးတွေ လျှောက်ပြောပြီးလို့ ချို့ ဖင်ပေါ်တာ ဟိုတယ်တခုလုံး အကုန်သိနေလောက်ပြီ . . .
ဒါတောင် မတော်တဆ ဖြစ်တာ မို့လို့ ဖြေသာနေတာ . . .
ခုနကတောင် တယောက်ယောက်များ သတိထားမိသွားမလား မသိဘူး . . .”
“ကို ပြောတာကလည်း မတော်တဆ သဘောမျိုးပေါ့ ချိုရဲ့ . . .
လာ . . ကြည့်ကြဟေ့ လို့တော့ ဘယ်ပြပါ့မလဲ . . ”
“. . . ”
“အခန်းထဲမှာ ခန်းဆီး မပိတ်မိဘဲ လုပ်နေတုန်း အမှတ်မထင်တယောက်ယောက် မြင်တာမျိုးပေါ့ . . .”
ချို၏ မူလပုံမှန် စိတ်မှာ ရှက်သလို၊ နောင်တရမိသလို ဖြစ်ပြီး နောက်နောင် လူမြင်ကွင်းတွင် ဤကဲ့သို့မဖြစ်အောင် ထိန်းမည် ရည်ရွယ်ထားခါမှ၊ ယခုတဖန် ကျော်က အသစ်တဖန် အတတ်ဆန်းချင်နေပြန်တော့
ကန်ရေပြင်ပေါ် ကျောက်စရစ်ခဲ ပြုတ်ကျသလို ကာမဆိပ်က ဝုန်းကနဲ ဂယက် ထလာပြန်သည်။
“ကိုတို့ မသိအောင် လာချောင်းကြည့်တာမျိုးပေါ့ . .”
“ဘယ်သူ့ကို လာချောင်းခိုင်းဦးမလို့လဲ . . . ကိုနော် . .ဒီမှာ ချိုလည်း အရှက်ကုန်ပြီ။ ဖင်လည်း ပေါ်ပြီးပြီ၊ ခု ချိုတို့ လုပ်တာပါ မြင်ရင်တော့ ဘာကျန်အုံးမှာလဲ . . . အပြာ မင်းသမီး ဖြစ်တော့မယ် . . .”
အတင်းငြင်းဆန်နေသော်လည်း ထိုအတွေးက ချို့ရင်ကို လှုပ်ခတ်စေသည်။ ကြည့်ဖူးသော အပြာကားများထဲက မင်းသမီးနေရာ မိမိကိုယ်မိမိ ဖြတ်ကနဲ မြင်မိသည်။
“နောက်လည်း ဘယ်တော့မှ ပြန်တွေ့မှာမှ မဟုတ်တာ ချို ကလည်း . .
ကိုယ့် သူမသိ၊ သူ့ ကိုယ်မသိ ပဲဥစ္စာ . . . ပြီးတော့လည်း ပြီးသွားမှာပဲ. . မနက်ဖြန်မနက် ဒီကနေ ပြန်ပြီပဲ . . .
သူများ မြင်တာ မမြင်တာထက် ကိုတို့တွေ ထူးခြားတဲ့ အရသာ ခံစားရတာက အဓိကပဲလေ . . မြင်တဲ့သူတွေကတော့ ကံထူးရှင်ပေါ့ . . ကုသိုလ်တောင် ရသေး . . . ဟီး . .”
“. . .”
ချိုက အင်းမလုပ် အဲမလုပ်။
ညနေက စိတ်ရိုင်းနှင့်အတူ အရှက်ကုန်အောင် ဝရံတာမှာ အလိုးခံခဲ့ပြီး မိမိတဦးတည်း ကာမပန်းတိုင်ရောက်ခဲ့သော်လည်း ကျော်တယောက် ဆတ်တငံ့ငံ့ ဖြစ်ခဲ့သည်ကိုလည်း စိတ်မကောင်း။ ကျော် ဘာစိတ်ကူးနေသည်မသိ။
“စဉ်းစားကြည့်လေ . . ကိုတို့ မင်္ဂလာဦးညပြီးကတည်းက ဒီနေ့ဟာ ဘဝမှာ
တကျော့ပြန် မင်္ဂလာဦးညပဲ . . . ခုဟာက ပိုတောင် ကောင်းနေသေး . . .”
“. . . ”
“ဟုတ်တယ်မလား . . . မင်္ဂလာဦးညကဆို အချီများများဆော်ဖို့ပဲ မဲနေတာ . . .ဒီလောက်ကောင်းလှတာ မဟုတ်ဘူး . . ”
ငြင်းလည်း မငြင်းရက်၊ ခွင့်ပြုရန်လည်း အခက် ဖြစ်နေသည်။ ကျော်ပြောတာတွေကလည်း သူ့ဟာနှင့်သူတော့ ယုတ္တိရှိသလိုလို။ ချို ကိုယ်တိုင်လည်း ငုတ်လျိုးနေသော ကာမဆန္ဒ အလိုလိုက်ကာ အတွေ့အကြုံ အသစ်၌ ထူးခြားစွာ ကောင်းနေသည်မှာ အမှန်။ ယခုပင် ကျော့် စိတ်ကူးဆန်းက ချို့ရင်ကို လှုပ်ခတ်စေပြီ။
“အလင်းရောင် ခပ်မှိန်မှိန်အောက်ပေါ့ ချိုရာ။ တို့တွေ လိုးနေတယ်ဆိုတာ မြင်ရုံလောက်ပါပဲ။ ပွန်း ထဲကလို ပြူးပြူးကြီး မဟုတ်ပါဘူး . . .ဟတ်ဖ် ကား လိုပေါ့ ဟဲ ဟဲ . . .”
အဲဒီလောက် ဆိုရင်တော့မဆိုးလှ ဟု ချို တွေးမိသည်။
နေ့စဉ် အိမ်မှုကိစ္စများနှင့် လုံးပန်းရင်း ည အိပ်ယာဝင် တချီလိုးပြီး အိပ်ကြနှင့် ဖြတ်သန်းလာခဲ့ကြသည့် နှစ်များ မနည်းလှတော့ပေ။
ယခုလို စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ငယ်မူပြန်ကာ စိတ်ကူးသစ်၊ ပတ်ဝန်းကျင်သစ်၊ အတွေ့အကြုံသစ်နှင့် လိုးရဆော်ရသည့် အရသာမှာ သာယာမိသလိုလို . . . ညနေစာစားရင်း သောက်ထားသည့် ကောက်တေးလ် အရှိန်လေးနှင့် လူကလည်း ယစ်မူးကာ ရီဝေဝေ။
“ဒီလိုလေ . . . ည ၈ နာရီလောက်ကျရင် ခြင်ဆေးလာဖြန်းပေးလိမ့်မယ် လို့ ညနေက ပြောသွားတယ် . . . အဲ့ အချိန်မှာ ကိုတို့ လှုပ်ရှားနေလိုက်တာပေါ့ . . . ဘာဆက်ဖြစ်မလဲ ငွေရောင်ပိတ်ကားပေါ် ဆက်လက် ရှုစားကြမယ်လေ . . . အဟဲ . . ”
ကျော်က အရွှန်းလေးဖောက်ကာ ပေါ့ပေါ့လေး ပြောနေသော်ငြား ဇွတ်တရွတ်ပင် အကောင်အထည်ဖော်ချင်နေမှန်း ချို သိနေသည်။
“. . . ”
“ချို . . . ဘလိုလဲ . . ”
“တော်ကြာ ဖုန်းနဲ့ ဗွီဒီယို ရိုက်သွားမှ အွန်လိုင်းပေါ် ပြန့်ပြီး အရှက်တွေ ကွဲနေပါ့မယ် ကိုရာ . . .
အဆန်း သိပ်မထွင်ချင်ပါနဲ့တော့ . . .”
ချို က မခိုင်လုံသည့် ဆင်ခြေပေးသည်။ ခါးခါးသီးသီးတော့ မငြင်း။ ကျော် အားတက်လာသည်။
“အဲလို မဖြစ်အောင် ကို တွေးထားပြီးသားပါ . . . ဝရံတာမှာ go pro နဲ့ ချိန်ထားပြီး ဖုန်းကနေ သူတို့ကို ပြန်ကြည့်နေမှာပေါ့ . . .”
ကျော် ဒီလောက်တောင် စိတ်အားထက်သန်နေတော့ ချို ဆက်လက်ငြင်းဆန်ဖို့ အားမရှိတော့။ ကျော့်အလိုကိုလည်း လိုက်ချင်သည်။ ကျော့်အပြောအရတော့ သိပ်မဆိုးလှပေ။
“မီးပိတ်ထားနော် . . . ပြီးတော့ စောင်လည်း ခြုံထားမှာ . . .”
“အင်း . . . ချို့သဘော . . .”
မီးစိမ်းပြပြီဆိုတော့ ကျော်တယောက် လာမည့်အရေး တွေးကာ ညနေက ဆန့်ငင်ငင်ဖြစ်ခဲ့ရသည့် ဒုတ်က စည်းရုံးရေးဆင်းနေဆဲ မမာ့တမာ အနေအထားမှ ရုတ်ချည်း ဒိုင်းကနဲ ထောင်ထ လာသည်။
“ကျေးဇူးပါ ချိုရာ . . . ဒီမှာ ကြည့်ပါဦး . . .”
ချိူ့လက်ကိုဆွဲကာ ကျော့် ဒုတ်ပေါ် ဖမ်းတင်လိုက်သည်။
မိမိအပေါ် ရင်ခုန်ဆဲ၊ စွဲလန်းဆဲ မှန်းသိရ၍ ချိုတယောက် ကြည်နူးမိသည်။ ချို့ကို ပူဆာနေရင်းပင် ကျော့်လီးကြီးဒီလောက်မာတောင်နေတော့ ကျော့်အလို လိုက်ချင်မိပြီပေါ့။
“အမလေး . . . ကြောက်စရာကြီးပါလား . . ”
ချိုက အမူပိုပို ပြောလိုက်ရင်း မကြာမီ သူများမြင်အောင် အလိုးခံရမှာပါလား ဟုတွေးကာ စောက်ဖုတ်မှ ဝေါကနဲ စောက်ရည်စီးကျလာသလို ခံစားလိုက်ရသည်။
ကျော်ကလည်း ဒီလိုအချိန်မှာ ချို့ အခြေအနေကို အကဲခတ်ရန် ဖတ်ကနဲ စကပ်ကို မ၍ စောက်ဖုတ်ကို ဖမ်းကိုင်လိုက်သည်။ ချို အတွင်းခံ ဝတ်မလာ။
စောက်ရည်များက ရွှဲစိုကာ ပေါင်ခြံကြားမှပင် စီးကျနေပြီ။ ချိုလည်း စိတ်ပါနေပြီကို သဘောပေါက်ကာ ကျော် ဝမ်းသာသွားသည်။ ချို အနေခက်မှာ စိုး၍ မစတော့။ မကြာမီကျမှသာ မျှော်မှန်းထားသလို အခြေအနေပေးပါက ချို့ကို အရှက်ကုန်အောင် အပီအပြင်လိုးပြ၍ ကာမအထွတ်အထိပ်ကို တူနှစ်ကိုယ် အပြိုင်လှမ်းမည်ဟုသာ အားခဲထားလိုက်သည်။
အလဲအလှယ် ကပ်ကိုး (အပိုင်း ၂) ဖတ်ရန်နှိပ်ပါ။
အလဲအလှယ် ကပ်ကိုး (အပိုင်း ၃) (ဇာတ်သိမ်းပိုင်း) ဖတ်ရန်နှိပ်ပါ။
➡️တင်ထားပြီးသမျှ အပြာစာအုပ် အောစာအုပ်များ စာရင်းကြည့်ရန်နှိပ်ပါ။⬅️
