အလဲအလှယ် ကပ်ကိုး (အပိုင်း ၃) (ဇာတ်သိမ်းပိုင်း) | အပြာစာအုပ် | အောစာအုပ်
အလဲအလှယ် ကပ်ကိုး (အပိုင်း ၁) ဖတ်ရန်နှိပ်ပါ။
အလဲအလှယ် ကပ်ကိုး (အပိုင်း ၂) ဖတ်ရန်နှိပ်ပါ။
“ချို . . မမ နိူ့သီးခေါင်းတွေကို ညှစ်လိုက် . . ”
ချိုလည်း အားစိုက်ညှစ်ကြည့်သည်။ ငယ်လေး မဖြုံ ။
“ဒီလို ညှစ်ရတာ ချိုရ . . .”
ဆိုကာ ကျော်က သူ့အားကြီးနှင့် အသားကုန် ညှစ်ကာ လိမ်ဆွဲသည်။ ရှည်ထွက်လာကာ ပြတ်ထွက်တော့မတတ်ပင်။ တော်တော်နှင့်မလွှတ်ပေး။ ငယ်လေးမျက်နှာ ရှုံ့မဲ့နေသည်။ လက်ထဲက ကျော့်လီးကြီးကို အားပြု၍ တင်းတင်း ဆုပ်ထားသည်။ ချိုပင် အံကြိတ်နေမိသည်။
ဆတ်ကနဲ လွှတ်လိုက်သည်။
“အား ား ား” ” ကျွတ် ကျွတ် . . ” စုပ်သပ်ယူနေရသည်။ စူးရှသည့် စပ်ဖျဉ်းဖျဉ်း ခံစားမှုက သွေးကြောထဲ တစိမ့်စိမ့် စီးဝင်သည်။
“ချို . . နောက်တဖက်ကို ညှစ်ထား . . ”
ကျော်က ပြောရင်း လက်တဖက်က နိူ့သီးခေါင်း၊ နောက်တဖက်က စောက်စေ့ကို ညှစ်သည်။ ချိုက ငယ်လေးခြေထောက်တွေကို လက်တဖက်နှင့်ထိန်းရင်း နိူ့သီးခေါင်း နောက်တဖက်ကို အားရှိသမျှ ညှစ်သည်။
“အစ် အစ် အ အ ”
ငယ်လေး အံကြိတ်နေသည်။ စောက်စေ့ရော နိူ့သီးခေါင်းပါ ထုံကျဉ်နေသည်။
“ချို ဆက်ညှစ်ထား . . .”
“အ အ . . နာ တယ် နာ တယ် . . ”
ချိူက လွှတ်ပေးချင်ပြီ။ ကျော်က ခေါင်းခါပြသည်။
ငယ်လေး အံကို တင်းတင်းကြိတ်ထားသည်။ ကျော်လီးကြီးကို ဆုတ်ကိုင် အားပြုထားရသည်။ အသက်အောင့်ထားသည်။ ခေါင်းကို ထောင်ကာ ငုံ့ကြည့်သည်။ ကိုဆွေကိုလည်း သတိမရနိူင်တော့။ စောက်စေ့နှင့် နိူ့သီးခေါင်းမှာ သာ စိတ်ကရှိတော့သည်။
ကျော်က ခေါင်းတချက်ဆတ်လိုက်သည်။ ချို လက်လွှတ်လိုက်သည်။ ကျော်လည်း လွှတ်လိုက်သည်။
“အား ား ား အ အ အ ”
“ဖူး ဟူး ဟူး ”
ဦးခေါင်းပြန်လှန်ကျသည်။ အသက်ပြန်လုရှူနေရသည်။ သွေးကြောတလျှောက် ထုံကျဉ်မှုက ပြန့်နှံ့စီးဆင်းသွားသည်။
စောက်ရည်အချို့ ပွက်ကနဲ လျှံထွက်၍ စအိုဝလေးပေါ် ဖြတ်စီးကာ ကျောအောက် အိပ်ယာခင်းမှာ ကွက်သွားသည်။
ကျော်က ထိန်းမ ထားသော ခြေထောက်များအား အသာ ချလိုက်သည်။ ပက်လက် ဆန့်ဆန့်ကြီး နေစေလိုက်သည်။ ချို့ပေါင်ပေါ် ခေါင်းအုံးထားရာမှ ချို့ကို ဘေးထွက်နေရာယူစေလိုက်သည်။
ခြေဆင်းလိုက်သော ငယ်လေး ပေါင်ကြားမှာ ခုံးထနေသည့် စောက်ဖုတ်အုံပေါ်က စောက်မွှေးများကို ဆုပ်ယူ၍ တပြုံလုံး ပြုတ်ထွက်မတတ် ဆွဲမလိုက်သည်။ သန်မာလှသည့် ကျော့်လက်မောင်းအားအောက်မှာ ဆီးခုံ အရေပြားပင် တင်းလာပြီး ငယ်လေးလည်း ခါးကော့တက်လာသည်။ ငယ်လေး ကြာကြာ တောင့် မခံနိူင်။ ခါးပြန်အိကျ လာသည်။ ဖင်တုံးအကိတ်ကြီးများ၏ ဝိတ်ကို စောက်မွှေးများနှင့်မ, ထားသလို ဖြစ်နေသည်။
“အား ား ား ”
ကျော်ကလွှတ်မပေးသေး။
အနားစပ်ရှိ စောက်မွှေးအချို့ပင် ပြုတ်ထွက်ကုန်သည်။ နာလွန်းသဖြင့် ငယ်လေး တံတောင်ဆစ်နှင့် ထောက်၍လိုက်ကော့ပေးထားရသည်။ ကျော်က ပိုမ သည်။ ဆန့်ထားသည့် ဒူးကိုကွေးယူ၍ ထောက်ကာ ကော့နိူင်သမျှ ဆက်ကော့ထားပေးသည်။
ဖင်တုံများက မွေ့ယာမှ တထွာလောက် လွှတ်နေပြီ။
ကျော်က နောက်လက်တဖက်ဖြင့် နိူ့သီးခေါင်းကို ဆွဲညှစ်၍ မပြန်သည်။ ချို့ကိုလည်း မျက်ရိပ်ပြတော့ ချိုလည်း နောက်တဖက်ကို ညှစ်၍ ကူမသည်။
တံတောင်ထောက်ထားသည့် လက်များကို ဆန့်ကာ လက်ဖဝါးဖြင့် ထောက်၍ လိုက်ကြွလာသည်။
ကျွမ်းဘားမယ်တယောက် အနောက်သို့ လှန်ကာ လက်ထောက်သည့်ပမာ။
သို့သော် ငယ်လေးခန္ဓာကိုယ်က ကျွမ်းဘားမယ်နှင့်တခြားစီ။ တုတ်တုတ်ခိုင်ခိုင် မာတောင့်တောင့်မို့ ကိုးရိုးကားယား နိူင်လှသည်။
မွေ့ယာမှ တတောင်ခန့် ကြွနေပြီ။ ခေါင်းက အနောက်လန်ကျနေသည်။ အံကြိတ်ခံသည်။
“အား ား ား . . နာတယ် . . နာလိုက်တာနော် . . ”
ချွေးများပင် တောက်တောက်ကျလာပြီ။
ခြေဖျားထောက်ကြည့်သည်။ မနိူင်။ တံတောင်ဆစ်နှင့် ဒူးတွေ တဆတ်ဆတ် တုန်နေပြီ။
ဘယ်လိုမှ တောင့်မခံနိူင်တော့။ ငယ်လေး ထောက်ထားသည့် ဒူးကို ဆန့်၍ လွှတ်ချလိုက်ရပြီ။
ဧရာမဖင်တုံးကြီးများ ဝိတ်က စောက်မွှေးများဆီမှာ စုသွားသည်။ စောက်မွှေးအချို့ ဖျစ်ဖျစ် ဖျစ်ဖျစ်နှင့် ပြုတ်ထွက်ကုန်သည်။ ကျန်စောက်မွှေးများ ကျော်လက်ထဲမှ လျှောထွက်ကုန်သည်။
ဖင်တုံးကြီးနှစ်လုံး ဝုန်းကနဲ မွေ့ယာပေါ် ပြုတ်ကျသည်။
နိူ့သီးခေါင်းထိပ်နှစ်ခုလည်း နာလှပြီ။ နောက်ပြန်လှန် ထောက်ထားသော လက်များလည်း တောင့်မခံနိူင်တော့။ တံတောင်နှစ်ဘက်ကို ကွေးချလိုက်ရတော့သည်။ နိူ့သီးခေါင်းများ ပြတ်ထွက်တော့မတတ် ရှည်ထွက်လာပြီး ဆတ်ကနဲ လွှတ်ထွက်ကာ ကိုယ်လုံးက ဝုန်းကနဲ မွေ့ယာပေါ် ပြုတ်ကျသည်။
“ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ် . . .”
“ဖူး ဟူး ဟူး . . ”
ချွေးသီးများ ပေါက်ပေါက်ကျနေသည်။
မောဟိုက်လွန်း၍ အသက်လုရှူနေရသည်။
ခေတ္တ အနားပေးပြီး
“ကဲ . . ချို နောက်တခေါက် . . . သေသေချာချာ ညှစ်ထားနော် . . . မလွှတ်ထွက်စေနဲ့ . . .”
ငယ်လေး အထိတ်တလန့် နှင့် ခုနကလို လက်နှင့် ခြေထောက်များကို အဆင်သင့် ပြင်လိုက်သည်။ ကျော်က နိူ့သီးခေါင်း တဖက်ကို ညှစ်၍ ချိုက ကျန်တဖက်ကို ညှစ်သည်။ စောက်မွှေးအဖုတ်လိုက်ကို ကျော် နောက်လက်တဖက်က သေချာ ဆုပ်ကိုင်သည်။
“ကဲ . . မ မယ် ချို . . .”
ငယ်လေး သိထားပြီးသားမို့ လက်ကို ဆန့်ထောက်၊ ဒူးကွေးကာ ထောက်၍ ကိုယ်ကို လိုက်ကော့တင်ပေးသည်။ ခြေဖျားပါ ထောက်သည်။
ဒူးများတုန်လာသည်။ တံတောင်ဆစ်လည်း ခါနေသည်။ ဒီတခါ ပိုတောင့်ခံကြည့်သည်။
“ဖူး ဟူး . .”
လေပူများမှုတ်ထုတ်ရင်း
တံတွေးများပင် ပါးစပ်မှ လျှံကျလာသည်။ချွေးများပြိုက်ပြိုက်ကျသည်။
မရတော့။ ကိုယ်လုံးကြီး ပြုတ်ကျသည်။ စောက်မွှေးများ အချို့ကျွတ်ထွက်ပြီး ကျန်သောစောက်မွှေး အုံလိုက် နှင့် နိူ့သီးခေါင်းများ လွှတ်ထွက်ကာ ဖြိုးကနဲ ဖျဉ်းကနဲ စူးစူးရှရှ နာသည်။
“အား ား . . .ဖူး ဟူး ဟူး ”
အသက်လုရှူရင်း အမောဖြေသည်။
ကျော်က စောက်ဖုတ်အုံကို ဖောင်းကနဲ ဖောင်းကနဲ ၃ချက် ဆက်တိုက် ရိုက်လိုက်သည်။
“အား ား ား အား ား”
ဆတ်ကနဲဆတ်ကနဲ ကျုံ့ ကျုံ့သွားအောင် နာသည်။
စောက်မွှေးတွေ ဆွဲနှုတ်ခံရသည့် စူးရှနာကျင်မှုသည် စောက်ဖုတ် တပြင်လုံး အရိုက်ခံရသည့် နာကျင်မှုများနှင့် ရောထွေးသွားသည်။
စောက်ဖုတ်နှင့် နိူ့သီးခေါင်းကို ဗဟိုပြုကာ လှိုင်းသဖွယ် ခန္ဓာကိုယ်အနှံ့ ပြန့်သွားသည်။
ရှိန်တိန်းတိန်းနှင့် သက်သာလာသည်။ ကျော်က စောက်ဖုတ်ထဲ လက်နှိုက်စမ်းလိုက်သည်။ စောက်ရည်များက ရွှဲရွှဲစိုနေသည်။ ရသလောက် ကလော်ထုတ်ကာ စောက်ဖုတ်အုံ အနှံ့ ပွတ်သပ်လိမ်းကျံပေးလိုက်သည်။ ဆုပ်ကိုင် နှိပ်နယ်ပေးသည်။ စောက်မွှေးများမှာလည်း ချွေးများ စောက်ရည်များနှင့် စွတ်စိုနေလေပြီ။
ငယ်လေးကို ခေတ္တ အနားပေးထားလိုက်သည်။
ချိုကလည်း နို့သီးခေါင်းကို ဖွဖွချေပေးကာ နို့အုံကို ပွတ်သပ် ဆုပ်နယ်ပေးသည်။
ငယ်လေး တယောက် ဒီလိုနာကျင်အောင် နှိပ်စက်မှုမှာ သာယာတတ်မှန်း သူ့ဘာသာသူပင် အံ့ဩ တုန်လှုပ်မိသည်။ ထပ်မျှော်လင့်နေမိသေးသည်။
“မမ . . အဆင်ပြေတယ်နော် . . ”
“အင်း ပြေပါတယ် ချို ရဲ့ . . တမျိုးကြီးပဲ ချိုရယ် . .
မမလည်း အရှက်တွေ ကုန်ပါပြီ . . .”
“မကုန်ပါနဲ့အုံး မမရဲ့ . . ချန်ထားပါအုံး . .
ကျော့်လီးကြီးနဲ့ မမကို လိုးပေးရအုံးမှာ . . . ခ် ခ် . .”
ငယ်လေးလည်း ရှက်ကိုးရှက်ကန်း တချက် ရယ်လိုက်မိသည်။
အသက်ရှူမှန်လာကာ အမောပြေတော့ ကျော်က
“မမ မှောက်လိုက် . . .”
ငယ်လေး မှောက်လိုက်သည်။ မျက်စိအစုံကို မှိတ်၍ ဘာလုပ်အုံးမလဲ ရင်တထိတ်ထိတ်နှင့် စောင့်နေသည်။ စောက်ဖုတ်ထဲမှလည်း တစစ်စစ်နှင့်။
ငယ်လေး၏ ဖင်တုံးကြီးများကို ကြည့်၍ ကျော် ကျေနပ်နေမိသည်။ ချို့လိုတော့ လုံးကျစ်ကျစ်မဟုတ်။ အဆီပိုများနှင့် အရစ်ထနေသည်။ ပေါင်ရင်းနားမှာ အတုံးလိုက် အထစ်အထစ် ဖြစ်နေသည်။ လက်ဖဝါးနှစ်ဖက်နှင့် အရသာခံကာ ဆုပ်နယ်သည်။ လီးလည်း တဆတ်ဆတ်နှင့် တုန်နေပြီ။ လိုး ချင်နေပီ ဖြစ်သော်လည်း ဒီဆော်ကြီး ပြီးအောင် မဆော်လိုက်နိူင် ဖြစ်မှာစိုးသည်။ နှစ်ရှည်လများ ချုပ်တီးထားသူမို့ အကြောမာနေပုံရသည်။
မလိုးပေးသေးပဲ အကြောဆက်လျှော့ပေးရန် စဉ်းစားလိုက်သည်။ ဒီတင်ပါးကြီးတွေက ကျော့်လက်ဖဝါးလောက်တော့ ဖြုံမည်မဟုတ်။
ခါးပါတ်တခုသွားယူလိုက်သည်။ ချိုကတော့ ငယ်လေး၏ ခံနိူင်အားကို အံ့ဩနေမိသည်။
တင်ပါးကြီးများကို ဆုပ်နယ်ပေးတာခံရင်း ဘာဆက်လုပ်မည်လဲ ရင်တဖိုဖို စောင့်နေရာမှ
“ဖျောင်း” ကနဲ အရိုက်ခံလိုက်ရသဖြင့်
“အား ား ”
အလန့်တကြား အော်လိုက်မိသည်။
အဆီတုံးကြီးများ လှိုင်းထသွားသည်။
ဖင်ကြောကို ရှုံ့မိသည်။ အနီရောင် အရှိုးရာကြီးက ထင်းကနဲ ပေါ်လာသည်။
နောက်တချက် ထပ်ရိုက်မည် အထင်နှင့် အသက်အောင့်၊ ဖင်ကြောကို ရှုံ့ ၍ ရင်တထိတ်ထိတ် စောင့်နေသည်။ ကျော်က မရိုက်။
စပ်ဖျဉ်းဖျဉ်း နာကျင်မှုက ကျောရိုးထဲ စိမ့်သည်။
“ဟူး . . ”
သက်ပြင်းချရင်း အသက်မှန်မှန်ပြန်ရှူသည်။ ဖင်ကြောပြန်လျှော့လိုက်သည်။
ကျော်က အချိန်ကောင်းကို စောင့်၍
ဖျောင်းကနဲ ထပ်ရိုက်ပြန်သည်။
ခုနလိုပင် နာကျင်လှသည်။ နာကျင်ပေမယ့် အောင့်ခံနေမမိဆဲ။
ချိုက ငယ်လေးဘေးမှာ ထိုင်ရင်း ကျောပြင်ကို ကြင်ကြင်နာနာ နှစ်သိမ့် ပွတ်သပ်ပေးနေသည်။
ကျော်က အရိုက်ရပ်ချိန် စောက်ဖုတ်ထဲ လက်နှိုက်၍ စောက်ရည်ကလော်ထုတ်ကာ အရှိုးရာပေါ် ပွတ်သပ်လိမ်းကျံပေးသည်။
ရိုက်မည် ပြင်လျှင် သဘာဝ အလျောက် ဖင်ကြောရှုံ့ အသက်အောင့်မိသည်။ ကျော်က မရိုက်။ အသက်ပြန်အရှူ ၊ ဖင်ကြောပြန်အလျှော့ မှာ ချိန်ရိုက်သည်။
ငယ်လေး တယောက် နာကျင်မှုနှင့် သာယာမှု နှစ်ခုကို မီးနှင့်ရေပမာ တလှည့်စီ ခံစားနေရသည်။
အရှိုးရာ ၂၀ ခန့် ထင်ပြီးနောက် ရိုက်တာ ရပ်လိုက်သည်။
ငယ်လေးကား ချွေးပြန်ကာ မောဟိုက်နေပြီ။
ချိုက ကျောပြင်ပွတ်သပ်ပေးနေရာမှ ကျော်လုပ်သလို စောက်ဖုတ်ထဲက စောက်ရည်ကလော်၍ တင်ပါးက အရှိုးရာတွေအပေါ် လိမ်းကျံ ပွတ်သပ်ပေးနေလိုက်သည်။ မိန်းမ အချင်းချင်း စောက်ဖုတ်နိူက်မိတော့ ချိုစိတ်ထဲ မရိုးမရွ တမျိုးခံစားရသည်။ ငယ်လေး စောက်ဖုတ်ထဲက ရှုံ့ပွရှံ့ပွ ဖြစ်နေတာလည်း လက်ချောင်းများက ခံစားသိရသည်။
ငယ်လေးဘဝက တသက်လုံး ကိုယ်လက်လှုပ်ရှားမှုမရှိ၊ အိမ်မှုကိစ္စလည်း လုပ်စရာမလို၊ အားပါးတရ လိင်ဆက်ဆံမှုမျိုးလည်း မရှိခဲ့လေတော့ လေးလံထိုင်းမှိုင်းသလို ရှိခဲ့သည်။
ယခုလို ချွေးပြိုက်ပြိုက်ကျသည်အထိ ပြုမူခံလိုက်ရတော့ သွေးလည်ပတ်မှုကောင်းမွန်လာကာ၊ ပေါ့ပါးလန်းဆန်းသလို ဖြစ်လာသည်။
ချုပ်တည်းမြိုသိပ်ထားသမျှလည်း အကုန်ပွင့်ထွက် ပေါက်ကွဲလေပြီမို့ လိင်ကိစ္စလည်း အလွန်စိတ်ပါလာလေပြီ။
ချိုလည်း ဝင်နွဲရန်အတွက် အဝတ်အစားများကို ချွတ်လိုက်သည်။ မှောက်နေသည့် မမငယ်လေး၏ ကိုယ်ပေါ် ထပ်လျက် မှောက်ချလိုက်သည်။ အိစက်သည့် နို့နှစ်လုံးက လက်ပြင်နေရာမှာ ဖိမ်သည်။ မိန်းမချင်းပေမယ့် အသားစိုင်အိအိ ထိတွေ့မှုမှာ နွေးထွေးသာယာသည်။ ချို၏ စောက်မွှေးငုတ်စိလေးများနှင့်ငယ်လေး၏ဖင်တုံးကြီးများပေါ် ပွတ်သပ်ပေးသည်။
အရှိုးရာထင်အောင် ရိုက်နှက်ထားသည့် ဖင်တုံးများက ခုလို စူးစူးလေးပွတ်သပ်ခံရတော့ ငယ်လေး အရသာတွေ့လှသည်။ ကျော်က ငယ်လေးဖင်ကြား မရမကနှိုက်ကာ လက်ချောင်းနှင့် ညင်ညင်သာသာမွှေနှောက် ကလိပေးနေသည်။
“မမ . . ဟို . . ကျော့်လီးနဲ့ အလိုးခံဖို့ အသင့် ဖြစ်ပြီလား ဟင် . . . ”
“အင် . . မသိ . . မသိဘူးလေ . . ”
“ဟိုလေ . . ပြီးဖို့ နီးပြီလား . . လို့ . . ”
“မသိဘူး ချို ရဲ့ . . သေးပေါက် ချင်သလိုလို . . အထဲက တခုခုကို ညှစ်ချင်သလိုလိုတော့ ဖြစ်တယ် . . .”
“ဒါဆို . . ဟုတ်ပါပြီ. . မမ ပြီးခါနီးပြီ ထင်တယ် . .” “လိုးကြစို့နော် မမ . . . မမကို ပြီးအောင် လိုးပေးလိမ့်မယ် . . ”
ချိုကား ပွဲစီစဉ်သူ၊ ရှုတင်မန်နေဂျာ၊ ဒါရိုက်တာ ပင်။
“ကို . . မမကို အပီသာ လိုးပေးပေတော့ . . .”
ကျော်ကား ဖိုးကျိုင်းတုတ် ဖြစ်ပြီ။
ချိုက ဦးဆောင် ထ ၍ ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းလိုက်သည်။ ငယ်လေးလည်း လိုက်ဆင်းလာသည်။ ဒုတ်တရမ်းရမ်းနှင့် မတ်တပ်ရပ်နေသည့် ကျော့်ခြေရင်းမှာ နှစ်ဦးသား ယှဉ်၍ ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်လိုက်ကြသည်။ ကျော့်လီးကြီးကို ချိုက စယက်ပေးလိုက်ကာ ငယ်လေးဘက် ယိုင်ပေးလိုက်သည်။ ငယ်လေး ငုံလိုက်သည်။ ပါးစပ်ထဲ မဆန့်မပြဲ တိုးဝင်လာသည်။
ဒီလောက်ကြီးတဲ့ဒစ်ကြီးကို မငုံစဖူးမို့ အားရမိသည်။ တလှည့်စီ ငုံလိုက် စုပ်လိုက် ယက်လိုက်နှင့် လီးကြီးမှာ တင်းတောင့်နေပြီ။ စောက်ဖုတ် ဖောင်းဖောင်း၊ ဖင်တုံး ကိတ်ကိတ်ကြီးကို ဖြိုရတော့မည်မို့ ကျော်လည်း ရင်ဖိုကာ ခါတိုင်းထက်ပင် ပိုမာနေသယောင်ရှိသည်။ နှစ်ယာက်တောင် လိုးပေးရမည်မို့ သုတ်ထိန်းထားနိူင်ရန် အရေးကြီးသည်။ တော်လောက်ပြီ။
“လာ . . လာ . . မမ . . ကုတင်ပေါ် တက်တော့ . . ”
ကျော်က ပုဆိုးနှစ်ကွင်း သွားယူခဲ့သည်။ ကွင်းဖြစ်အောင် လိပ်လိုက်ပြီး
ပက်လက်လှန်ထားပေးသည့် ငယ်လေး ခြေတဘက်စီ ဒူးခေါက်ကွေးနေရာမှာ ချိတ်လိုက်သည်။ ပြီး ဘယ်ခြေထောက်မှ ပုဆိုးကွင်းကို ဆွဲယူကာ ငယ်လေး ဂုတ်မှာ ချိတ်လိုက်သည်။ ညာခြေထောက်မှ ပုဆိုကွင်းကိုတော့ ငယ်လေး လည်ပင်းကို တပတ်ပတ်၍ ချိတ်လိုက်သည်။
ငယ်လေးကား တစ်တီတူးမိုးမျှော် ဖင်ထောင်အနေ အထားနှင့် စောက်ဖုတ်ကလည်း ပက်လက် ဟပြဲ၊ ဖင်တုံးကြီးများ စွင့်ကားထွက်ကာ ခါးလည်လောက်မှစ၍ မွေ့ယာနှင့် လွှတ်နေသည်။ ဦးခေါင်းကိုပါ ချိတ်ဆွဲထားသည်မို့ မိမိစောက်ဖုတ် မိမိ ငုံ့ကြည့်နေသလို ကွေးကောက်နေသည်။ အတန်ထူသော ဗိုက်ခေါက်က အတစ်လိုက် အတစ်လိုက် အရစ်ထနေသည်။ ပုဆိုးကွင်း တင်းလေ လည်ပင်း အစ်နေသလိုဖြစ်၍ ညာဒူးခေါက်ကွေးကို မိမိဘာသာ အစွမ်းကုန် ဆွဲကွေးထားရသည်။
ကျော်က ငယ့်ခြေရင်းမှာ နေရာအသေအချာယူ၍ ချိုကလည်း ငယ့်ဘေးမှာ အဆင်သင့် ဖြစ်လေပြီ။ ငယ် ပန်းတိုင်ရောက်မည်ဟု ယုံကြည်သည်။
ငယ် ပြီးဆုံးခြင်း ကာမသုခ ခံစားရန် အသင့်ပြင်ထားလိုက်သည်။ စောက်ရည်များကား တစိမ့်စိမ့် စီးထွက်လျက်။
ကျော်က ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်နေရာယူကာ သူ့လီးအချောင်းလိုက် ငယ်လေး စောက်ဖုတ် အကွဲကြာင်းထဲ ပွတ်ဆွဲပေးသည်။ ဒစ်ဖျားကြီးက မတ်ထောင်နေသည့် စောက်စေ့ကို သွားသွားထိသည်။ အချက်တိုင်းမှာ ငယ်လေး တွန့်ကနဲ တွန့်ကနဲ။ ဘယ်တော့ သွင်းမလဲ ရင်ဖိုစောင့်စားနေရသည်။ ကျော်က စောက်စေ့ကို လက်နှင့်ကလိရင်း လီးဒစ်ကို တအိအိ ဖိသွင်းလိုက်သည်။ ချိုကတော့ အပေါ်ပိုင်းမှာ တာဝန်ကျေပွန်စွာ နိူ့အစုံကို ပွတ်သပ်ချော့မြူပေးနေသည်။
“အ အ အား ား ကောင်းလိုက်တာနော် . . .”
ဆက်သွင်းစေလိုသည်။ ကွေးကောက်နေသည့် ခန္ဓာကိုယ်နှင့်မို့ ထပ်ပင့် ပေး၍လည်းမရ။ ပေါင်နှစ်ချာင်းကို ဆွဲယူ၍ စောက်ဖုတ်ကို ကြိုးစား ပင့်ပေးသည်။ ကျော်က လီးဒစ်ကြီးကို အဝမှာသာ ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက် လုပ်ပေးသည်။ စောက်ခေါင်းတွင်းမှာတော့ ပွစိပွစိနှင့် လိုချင်လှပြီ။
“အင့် အင့် သွင်းလေကွယ် . . .”
ကျော် လက်နှစ်ဖက်ကို ငယ်လေး ပေါင်လုံးတုတ်တုတ်ကြီးများပေါ် ဖိထောက်၍ ဆတ်ကနဲ တဆုံး ထိုးထည့်လိုက်သည်။
“အ အား ား ငယ်လေး”
ခေါင်းလှန်ကာ ကော့တက်သွားသည်။ ချိတ်ထားသော ပုဆိုးကွင်းများကြောင့် စောက်ဖုတ်ကို ဆွဲမလိုက်သလို အဝင် ပိုထိသည်။
ကျော် စလိုးပြီ။
ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်၍ ရှေ့နောက် လိုးသဖြင့် လီးတံကြီးက ရေပြင်ညီ တိုးဝင်နေသည်မို့ ကော့ထောင်နေသည့် စောက်ဖုတ်ထဲ လျှောလျှောရှူရှူ မဟုတ်ဘဲ ကန့်လန့် ပွတ်တိုက်နေသည်။ ဒစ်ကြီးက ဂျီစပေါ့ကို ထိထိမိမိ ဖိတိုက် ချိတ်ဆွဲသည်။ ဂွေးဥများက စအိုဝကို တဖတ်ဖတ် ရိုက်နေသည်။
ချို့ လက်တဖက်က ရမ်းခါနေသော နိူ့အုံပေါ်ပွတ်ပေး၍ ကျန်လက်တဖက်က စောက်စေ့သို့နေရာရွှေ့သည်။ ကျော့်လိုးချက်နှင့်အညီ စောက်စေ့ကို ပွတ်ပေးသည်။ ထက်အောက် ဘေးတိုက် ပွတ်သည်။ တချက်ချက် ညှစ်ပေးသည်။
ငယ်လေး အလူးအလဲ ခံရင်း စိမ့်နေအောင် ကောင်းလာသည်။ အဖျားတက်သလို တုန်ရီလာသည်။ ကြက်သီး တဖျန်းဖျန်း ထသည်။ “တအားအား တဟင်းဟင်း” အသံမျိုးစုံနှင့် ညည်းညူနေသည်။
ပန်းတိုင် နီးလာပြီဆိုတာ သိသည်။ တခုခု လာတော့မည်။ တင်းကြပ်နေတာ ပေါက်ကွဲထွက်တော့မည်။
“ပြီးပြီ . . . ပြီးပြီ . . . ”
တောင့်တင်းသွားသည်။ အသက်အောင့်၍ တကိုယ်လုံးရှိ ကြွက်သားများ ညှစ်သလို ဖြစ်သည်။ ။ မျက်စိမှိတ် အံကြိတ်ထားသည်။ လက်သီးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ထားသည်။ မေးကြောများထောင်တက်လာသည်။ တလောကလုံး အမှောင်ဖုံးသလို ဘာမှမမြင်တော့၊ မသိတော့။ ကွေးကောက်နေသည့် ခန္ဓာကိုယ်ကို အားရပါးရ ဆန့်ထုတ်လိုက်ချင်သည်။
ခြေထောက်ကို အားစိုက် ဆန့်ထုတ်သည်။ လည်ပင်းအစ်လာသည်။ အသက်ရှူ၍ မရတော့။ မျက်ဖြူလှန်လာသည်။
ငယ်လေးတယောက် ကာမအထွတ်အထိပ်ကို ရောက်နေမှန်းသိ၍
ချို က စောက်စေ့ကို သွက်သွက် ဖိပွတ်ပေးသည်။ ကျော်က အမြန်နှုန်းတင်သည်။ တဗြန်းဗြန်း မြည် အောင် လိုးပေးသည်။
“အစ် အစ် အားအား ား ား . . .”
စောက်ရည်များ ပန်းထွက်လာသည်။ စောက်ခေါင်းထဲ စောက်ရည်ကျဲကျဲများ စိုရွှဲလာ၍ ကျော်က သူ့လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ အပေါက်ပျောက်သွားသည့် လီးကြီးက ဆန့်ငင်ဆန့်ငင် နှင့် တဆတ်ဆတ် တုန်နေသည်။
စောက်ရည်များ ပန်းထွက်ကာ ကျော့်ဗိုက်တပြင်လုံး ရွှဲရွှဲစိုသွားသည်။ ချိုလည်း မကြုံစဖူးမို့ အံ့ဩနေမိရင်း စောက်စိကိုသာ သွက်သွက်ဖိပွတ်ပေးသည်။ သေးများလည်း ပန်းထွက်လာသည်။
ဖင်ဆုံကြီး တခုလုံး တွန့်လိမ် ရမ်းခါကာ ပန်းထုတ်သောကြောင့်
ထောင်တက်သွားသည့် သေးများ ငယ်လေးစောက်ဖုတ်ပေါ် ပြန်ကျသည်။ အချို့ကား ကျော်ဗိုက်မှ တဆင့် အိပ်ယာခင်း စိုရွှဲကုန်သည်။
ငယ်လေး ကိုယ်လုံးကြီး တောင့်တင်းနေရာမှ တဆတ်ဆတ် တုန်ခါကာ ဝုန်းကနဲ ပျော့ကျသွားသည်။ ပုဆိုးကွင်း တင်းနေရာမှ အတန်ငယ်လျှော့သွား၍ အသက်ပြန်လုရှူနေရသည်။ သို့သော် လည်ပင်းတပတ်ပတ်ထား၍ ကြပ်သွားသော ပုဆိုးကွင်းက ပေါင်လုံးကြီးများ ဝိတ်နှင့်တင်းနေသေးသဖြင့် လိုအပ်သလောက် ပြန်မလျော့။ အသက်ရှူကြပ်နေဆဲ။ မျက်ဖြူလှန်နေဆဲ။ သွေးဆုတ်သလို ဖြူဖတ်ဖြူရော် ဖြစ်လာတော့မှ ကျော်က အလျင်အမြန် ပေါင်လုံးကြီးများကို ဖိတွန်းပြီး ပုဆိုးကွင်းကို ချွတ်လိုက်ကာ ခြေထောက်များကို ဆန့်ချပေးလိုက်သည်။
ငယ်လေးတယောက် ပျော့ဖတ်ကာ နူံးချိနေသည်။ အသက်ကို ဖုတ်လိုက်ဖုတ်လိုက် ကြိုးစားရှူနေသည်။ အမြောက်ထဲ ထည့်ပစ်ခံရသူလို အမြင့်သို့ ထိုးတက်သွားပြီး လေထီးဖြင့် တဖြေးဖြေး ပြန်ဆင်းလာသူလို တညိမ့်ညိမ့် အသဲတအေးအေး ရင်တဖိုဖိုနှင့် အာရုံ ပြန်စုစည်း၍ သတိပြန်ဝင်လာသည်။
ကျော်နေလတ်က နှုတ်ဆက်အနမ်းအဖြစ် ငယ်လေးပါးပြင်နှစ်ဘက်ကို တလှည့်စီ မွှေးမွှေးပေးလိုက်သည်။
ချိုကလည်း ကျော် လုပ်သလို လိုက်လုပ်ရင်း
“မမ . . အဆင်ပြေတယ်မလား ဟင် . . .”
ငယ်လေး နှုတ်ဖျားမှ မပွင့်တပွင့် တိုးတိုးလေး ရေရွတ်နေသည်။ ကျော်နေလတ် နှင့် လင်းလက်ချိုတို့ နှစ်ဦးသား နားစွင့်လိုက်ရာ . . မိမိငယ်တယောက်ကား လောကကြီးနှင့် အဆက်ပြတ်ကာ ရှိန်းဖိန်းဖိန်းနှင့် နတ်ပြည်ရောက်နေဆဲ။
အသက်ကို ဖြေးဖြေးမှန်မှန်ရှူရင်း အိပ်တဝက် နိူးတဝက် အိမ်မက်ထဲ မျောလွှင့်နေသူတယောက်လို ဘိန်းမှိန်း မှိန်းနေလေသည်။
” ပြီးသည် ” ဆိုသည်မှာ ဒီလောက်တောင် ကောင်းတာ အသိနောက်ကျလေခြင်း ဟု နောင်တ ရမိသည်။ အိမ်ထောင်ကျနောက်ကျခြင်း၊ ကိုဆွေက အကြောင်းကြောင်းကြောင့် မဖြည့်ဆည်းပေးနိူင်ခြင်းမှာ ကံဇာတ်ဆရာ ကြောင့်ဟု ဆိုနိူင်သော်ငြား ကျော်နှင့်ချိုတို့ လိုးပွဲအပြီး ယခုလို အကောင်အထည်ပေါ်ဖို့ ၄ လ ခန့်ကြာမြင့်ခဲ့သည်မှာ မိမိ၏ နှောင့်နှေးတွေဝေခဲ့မှုကြောင့်မို့ နောင်တရ နှမြောနေမိသည်။
ယခုမှပင် စိတ်ပေါ့ပါး လန်းဆန်းကာ အထီးကျန်သလိုလို၊ ငြီးငွေ့သလိုလို ဖြစ်နေသည့် စိတ်ကျနေမှု သက်သာပျောက်ကင်းသွားသည်။ လောကကြီး တခုလုံး သာယာသလို ထင်လာမိပြီ။ လူဖြစ်ရကျိုး နပ်လေခြင်း ၊ လူ့ဘဝကား နေပျော်လှချည့် ဟု ခံယူလာမိပြီ။
ကိုဆွေကို ရင်ထဲမှ အထူး ကျေးဇူးတင်နေမိသည်။ သဘောထားကြီးစွာ စီစဉ် ခွင့်ပြုပေးသည့် ချို နှင့် အားကောင်းမောင်းသန် လိုးပေးခဲ့သည့် ကျော် တို့ကိုလည်း ကျေးဇူးတင်မိသည်။ ကျေးဇူး ပြန်တုန်ြ့ပန်ရမည်ဟု တွေးသည်။ ပိုးစိုးပက်စက် ခံခဲ့သည်အတွက်လည်း မျက်နှာပူခြင်း၊ ရှက်ခြင်းများ လျော့ပါးသွားပြီ။ သွေးသားဆန္ဒဆိုတာ သဘာဝ တစ်ခု အဖြစ်ခံယူကာ နောက်နောင်လည်း ယခုလို အားရပါး ခံပစ်မည် ဟု တွေးသည်။ ချို ပြောဖူးသည့် ဝ သည့် အမျိုး မဟုတ်ဆိုသည်မှာ မှန်လိုက်လေခြင်းဟု လက်ခံမိသည်။
ချွေးများ စိုရွှဲနေသည်မို့ အအေးမမိအောင် ချိုက စောင်ပါးလေးတထည် လွှမ်းပေးလိုက်သည်။ ငယ်လေးလည်း ထိုစောင်ကို ဆွဲခြုံကာ သူတို့ဘက် တစောင်းလှည့် ကွေးနေလိုက်သည်။
ကျော်ကား အသားကုန် လိုးလိုက်ရသဖြင့် မောဟိုက်ကာ ပက်လက်လန်သွားသည်။ ဆော်ကြီးကို စောက်ရည်များ၊ သေးများပင် ပန်းထွက်အောင် ဖြုတ်လိုက်နိူင်သဖြင့် ကျေနပ်လှသည်။ မိမိ မပြီးအောင် ထိန်းနိူင်ခဲ့သည်အတွက်လည်း အားရမိသည်။ ရေရှည်မှာ ချို စေတနာ မပျက်အောင် သူ့လည်း လိုးပေးရဦးမည်၊ အလှည့်ပေးရမည်ကို သဘောပေါက်သည်။
ချို့ကို မိမိအပေါ်လှမ်းဆွဲယူကာ အနမ်းကြမ်းကြမ်းပေးလိုက်သည်။ ချိလည်း ယခင်က သူများကို လိုးပြရတာ ဖီးလ်တက်ဖူးပြီး ယခု သူများလိုးကြတာ အနီးကပ် အရှင်လတ်လတ် မြင်ရသဖြင့် ကျေနပ်မိသည်။ မမြင်ဖူးမကြုံဖူးတာမျိုး ကိုယ်တိုင်မြင်တွေ့၊ ပါဝင် လှုပ်ရှားခဲ့ရသဖြင့် စောက်ဖုတ်ထဲမှ ငတ်မွှတ်နေပြီ။ မိမိကို လိုးနေကျ လီးကြီး သူများစောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်ထွက်နေတာကြည့်ပြီး သဝန်တိုသလိုလိုနှင့် ကျေနပ်အားရမှုလည်း ရှိသည်။ ထိုလီးကြီး ယခုတော့ မူလပိုင်ရှင် ကျွင်းမှန်ကို ဝင်ရတော့မည်။
ကျော့်အပေါ်ခွနေရင်း အနမ်းမပျက်ဘဲ စောက်ဖုတ်နှင့်တည့်အောင်ချိန်၍ ထိုင်ချလိုက်သည်။ စီးစီးပိုင်ပိုင် လျှောကနဲ ဝင်သွားသည်။ အထဲမှ ယားယံမှု သက်သာသွားသည်။ ထက်အောက် ဘေးတိုက် ဘယ်ညာ နှဲ့ကာ အရသာခံသည်။
မွေ့ယာ လှုပ်ခါမှုနှင့်အတူ ငယ်လေး နိူးလာသည်။ အာရုံ စုစည်းကာ မူလ အခြေအနေပြန်ရောက်ပြီမို့ ချိုတို့ကို တချက်ကြည့်လိုက်သည်။ လိုးနေကြပြီမို့ ပြုံးပြလိုက်သည်။ မိမိတယောက်တည်းအတွက် ဆိုပါက ချို့ကို လွန်စွာ အားနာရမည်။
“ကိုဆွေ့ကို အဆင်ပြေကြောင်း ပြောပြလိုက်မယ်နော် . . .”
“ဟုတ်တယ် မမ . . ကိုဆွေတယောက် စိတ်ပူနေမှာ . . . ”
ကျော့်အပေါ် မြင်းစီးနေရင်း ပြန်ပြောသည်။
ချို အကြံရပြီ။ တချက် ရင်ဖိုသွားသည်။ ဟုတ်သည်။ အရင်က မတော်တဆပုံစံနှင့် ကျော်ဦးဆောင်တိုက်တွန်းမှုနှင့် လိုးပြခဲ့ဖူးသည်။ ယခု တမင်ပြရလျှင် ကောင်းမည်ဟု အတွေးပေါ်သည်။ နောင်ကိုလည်း ကိုဆွေ့ကိုပါ ဒီပွဲတွေထဲ ဝင်နွဲစေမည်မို့ ခုကတည်းက အစပြုထားလိုက်မည်။ လိင်စိတ်အားနည်းနေသည့် ကိုဆွေကို မိမိတို့ အစွမ်း ခပ်ကြွားကြွားလေးပြမည် စိတ်ကူးပေါ်သည်။
“ဟို ဗွီဒိုကောလ် နဲ့လား ဟင် . . မမ”
ကျော်ကလည်း ဒါမျိုးဆို အကြိုက်မို့ လက်မထောင်ပြသည်။
ချို ဘာကို ဆိုလိုမှန်း သိသည်။ ငယ်လေးလည်း ထိုအိုင်ဒီယာကို သဘောကျသည်။ ကိုဆွေ့ကို တယောက်တည်း ပစ်ပယ်မထားရက်။
အွန်လိုင်းတက်လိုက်တော့ ထင်သည့်အတိုင်းပင်။ ကိုဆွေ မီးလေးစိမ်းနေသည်။
Hi လုပ်လိုက်သည်။ အသဲပုံ ပို့လိုက်သည်။
ကိုဆွေတယောက် တချိန်လုံး စောင့်နေပုံပင်။ ချက်ချင်းပင် အကြောင်းပြန်သည်။
“ငယ်လေး . . . အဆင်ပြေရဲ့လား . . .”
လက်မ အကြီးကြီး ထောင်ပြလိုက်သည်။
“Can Video call ?”
လက်မ အကြီးကြီးတခု ပြန်ရတော့ ဗွီဒိုကောလ် ခေါ်သည်။
စပီကာ ဖွင့်ထားလိုက်သည်။
“ကိုကို . . ”
“ငယ်လေး . . အဆင်ပြေလား . . ”
“ဟုတ် ကိုကို အရမ်းအဆင်ပြေတယ် . . ကိုကို့ကို သတိရနေတာ . . . အရမ်းကျေးဇူးတင်တယ် . . ကိုကိုရော . . . ခု ဘာလုပ် . . .”
“ထုံးစံအတိုင်းပေါ့ . . .”
မဲ့ပြုံးလေးနှင့် ဝီစကီ ဖန်ခွက်လေး မြောက်ပြသည်။
“သူတို့တွေရော . . ”
“သူတို့တွေက ခုမှ စ လုပ် နေကြတာပေါ့ ခ် ခ် . . .”
“ကိုကို ကြည့်မလား . . လိုက်ဖ် ပြမယ် . . .”
“ကြည့်မယ်လေ ငယ်လေး . . ငယ်လေးကရော ဟင် . . ”
ကင်မရာ ပြောင်းလိုက်သည်။
“ငယ်လေး . . ပြီးသွားပြီ ကိုကို . . . တကိုယ်လုံးကို နူံးချိသွားတယ် . . . ကိုကျော်ရော ချို ရောက ပြုစုပေးတာ တအားတော်တာပဲ . . .”
“ကိုကိုက ငယ်လေး ကို ကြည့်ချင်တာ . . ”
“ကြည့်ရမှာပေါ့ ကိုကို . . နောက်တခါဆို ကိုကိုပါ ပါမှာ . . . ”
“တကယ် ?
“ဒါနဲ့ . . ကိုကို ချိူ့ ကိုရော မလုပ်ချင်ဘူးလားဟင် . . ”
“အာ . . ငယ်ကလည်း . . .”
“မလုပ်ချင်ဘူးပေါ့ . . .”
“အခုလား လို့ . . ဟီး ဟီး . . ”
“အခုတော့ အဲ့ကနေကြည့်ပြီး စိတ်ကူးနဲ့ လှမ်းလိုးပေတော့ ကိုကို . . . ငယ်လေး ရိုက်ပြနေမယ်လေ . . . ကိုကို ထုပေါ့ နော် . . .”
“အိုကေ”
ကိုဆွေကား တသက်လုံး ထုနေကျမို့ ချက်ချင်းပင် ပုဆိုးကိုချွတ်ချ၍ ငယ်ပါကို ဆုပ်ကိုင်ပြီးသား ဖြစ်နေပြီ။ မိမိမိန်းမ ငယ်လေးကို ဟိုကောင် ဘယ်လို လိုးလေမလဲ တချိန်လုံး တွေးနေတော့ လီးက တောင်ချင်ချင်မှာ ခုလို သူ့မိန်းမက တက်ဆောင့်နေတာ မြင်တော့ ချက်ချင်းထောင်တက်လာသည်။ ငယ်လေး လှဲနေရာမှ လူးလဲထကာ အကောင်းဆုံး မြင်ကွင်းရအောင် လှည့်ပတ် ရိုက်ပြသည်။ ကျော်တို့ လင်မယား ၂ ဦးလုံးက ကင်မရာဘက်လှည့် ပြုံးပြကြသည်။
ခါချဉ်ကောင် မာန်ကြီး၊ တောင်ကြီးဖြိုမယ်ကြံ ခါးကမသန် ဆိုသလို ကိုယ်၌က လီးတောင်အားမကောင်းပေမယ့် ချိုလို လုံးလုံးကျစ်ကျစ် ဖြူဖွေးဖွေး ဆော်မျိုးကို ကစ်ချင်သေးသည်။ ကျော့်လီးကြီးကို တချက်တချက်တွေ့ရသည်။ ဒီလီးကြီးနှင့် သူ့မိန်းမကို လိုးပြီးသွားပြီ ဆိုသည့်အသိကလည်း ကိုဆွေ့ကို စိတ်ကြွစေသည်။ မိမိလက်ကို ထက်အောက် စရွှေ့ လိုက်သည်။
“အဝင်အထွက် သေချာရိုက်ပြလေ ငယ်လေး . . ”
ငယ်လေးက ချို စောက်ဖုတ်ကို အနီးကပ် ရိုက်သည်။ ချိုက ရိုက်ပြနေမှန်းသိ၍ ပီပီပြင်ပြင်ဖြစ်အောင် နှေးနှေးမှန်မှန် တဆုံးထုတ် တဆုံးသွင်း လုပ်ပြသည်။
“ကိုဆွေ ပိုရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်ရအောင် လှည့်လိုက်မယ် . . .”
ဟု ပြောကာ လီးကို စောက်ဖုတ်မှ မကျွတ်စေဘဲ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ကာ ကျော့်ဘက်ကို ဖင်ပေးအနေအထားဖြစ်အောင် လှည့်သည်။ လီးကို တပ်လျက် လှည့်သည်မို့ ကျော်တယောက် အီဆိမ့်သွားသည်။ ဆောင့်ကြောင့်အနေအထားနှင့် ကျော့် ပေါင်နှစ်ချောင်းကို အားပြုထောက်ကာ မှန်မှန်ဆောင့်ပေးသည်။
“အား လှလိုက်တဲ့ မြင်ကွင်းကွာ . . ”
ကိုဆွေ လက်ကို မြန်မြန် အလုပ်ပေးသည်။
“ကိုဆွေကြီး ညီမကို မလိုးချင်ဘူးလား”
ချိုက လှမ်း စသည်။
“အခုလား . . ”
ကိုဆွေလည်း ခေသူတယောက်တော့မဟုတ်။
“ဟုတ်တယ် . . ခု ချို လိုးပေးနေတာ ကိုဆွေ့ လီးကြီးလေ . . ကောင်းလား ကိုဆွေ . .”
ပြောရင်းနှင့် မြင်ကွင်း ပိုကောင်းအောင် အနောက်ဘက် လှန်ရင်း လက်ကို ကျော့်ရင်ဘတ်ပေါ် ထောက်လိုက်သည်။ ဖင်ကို ထက်အောက် လှုပ်ရှားရင်း သေချာ လိုးပြနေသည်။ နှဲ့ကာ ဝှိုက်ပြသည်။ ကျွတ်ထွက်လုမတတ် ဆွဲထုတ်သည်။ စောက်ဖုတ်ပွင့်ဖတ်လးများ အရည်တဝင်းဝင်းနှင့် လန်ထွက်လာသည်။ တအိအိ ပြန်ထိုင်ချသည်။ စောက်ဖုတ်ချိုင့်ကာ အဖတ်လေးများ လိပ်ဝင်သွားသည်။
ကျော် အစပြု၍ လိုးပြခဲ့သည့်နောက်ရယ်၊ မမငယ်လေးကိုယ်တိုင် ပက်ပက်စက်စက် မိမိရှေ့မှာ အလိုးခံခဲ့တဲ့နောက်ရယ်၊ ချိုခုလို ပြရတာ မရှက်တော့တဲ့အပြင် ဖီးလ် ပိုတက်လာသည်။ ကျော်က ချို့ တင်ပါးအစုံကို ကိုင်ကာ မလိုက်ချလိုက် ကူပေးသည်။ ချို့ကိုယ်က ခပ်လန်လန် နှင့်မို့ လီးအဝင်အထွက်က ဂျီစပေါ့ကို အချက်တိုင်း ထိုးမိသည်။
ပြောင်ရှင်း ဝင်းလက်နေသည့် စောက်ဖုတ်ထဲ လီးတံကြီး ဝင်ထွက်နေသည်မှာ အတိုင်းသား မြင်နေရသည်။ အဝနားထိ ဒစ်ကြီးကျွတ်ထွက်တော့မလို ရောက်ရောက်လာပြီး နင့်ကနဲ ပြန်ဝင်သွားပုံမှာ ပီပြင်လှသည်မို့ ကိုဆွေ တအား ဖီးလ်တက်နေသည်။ ငယ်လေးစောက်ဖုတ်နှင့်မတူ တမူလှပသည့် စောက်ဖုတ်လေးမို့ လည်း အာရုံရလှပေသည်။
“ညီမရယ် . . . စောက်ဖုတ်လေးက လှလိုက်တာကွာ . . အမွေးတွေပြောင်ရှင်းနေတော့ ချာတိတ်မလေး ကျနေတာပဲ . .
ကိုယ် အဲဒီထဲ ထည့်ချင်လိုက်ထှာ . . .”
“အင်း . . . ထည့်ရမယ် ကိုဆွေ . . .
ခုလည်း . . ကို့ဆွေ့ဟာလို့ ချို မှန်းနေတာ . . ”
ဒီစကားမှာ ကိုဆွေ လီးကြီး ဆတ်ကနဲ မာသည်။
“ကိုယ်လည်း ဟို ဟိုတယ်မှာ ညီမ စောက်ဖုတ်စမြင်ဖူးကတည်းက မျက်စိထဲက မထွက်ဘူး ညီမရယ် . . .”
“လိုးလေ ကိုဆွေ . . ဆောင့်ပေး ဆောင့်ပေး . . အား ကောင်းနေပြီ . . အား . . .သွက်သွက် လုပ်ပေး . .”
ချို၏ ညုတုတု စကားသံကြောင့် ကိုဆွေ ထိုင်ထုနေရာမှ ခါးကော့ တင်ပါးများစုညှစ်ကာ သွက်သွက်ကြီး ထုလိုက်တော့ သုတ်ရည်တွေ ကြမ်းပေါ် ပန်းထွက်ကုန်သည်။
“အား အစ် အစ် . . .”
ကိုဆွေမျက်နှာကြီး ရှုံ့မဲ့သွားကာ စခရင်ပေါ်မှ ပျောက်သွားသည်။ မြင်ကွင်းများက မျက်နှာကျက်ရောက်လိုက် နံရံဘက်ရောက်လိုက်၊ ကြမ်းပြင် ဖြစ်လိုက်နှင့်။ ကိုဆွေ ဖုန်းကို ပုံမှန်ကိုင်မထားနိူင်တော့။
ငယ်လေး ကင်မရာကို သူ့ဘက် ပြန်ပြောင်းပြီး
“ကိုကို . . နေလို့ကောင်းသွားပြီလား . . ခ် ခ် . . ”
“အင်း . . ဟုတ်တယ် . . . ငယ်လေး ခုကိစ္စ အကောင်အထည်ဖော်ဖြစ်တာ ကျေးဇူးတင်တယ် သိလား . . .
ငယ်လေးကို ပိုပိုပြီး ချစ်လာတယ် . .”
“ဟုတ် . . ကိုကို . . ငယ်လေးလည်း ကိုကို့ကို တအားချစ် . . အများကြီးချစ် . . . ”
“ကိုကို အိမ်သာသွားဆေးလိုက်ဦးမယ် . . .”
“ဟုတ် ကိုကို . . ဘိုင့်ဘိုင် . . .”
ကိုဆွေကြီးလည်း တချီကောင်းကောင်း ထုလိုက်ရသည်မို့ ငယ်လေး ကျေနပ်မိသည်။ ကျော်တို့ လင်မယားကို ကျေးဇူးတင်ပြီးရင်း တင်နေမိသည်။ မိမိ အားရပါးရ ပြီးပြီးသားမို့ နုံးချိနေ၍ ကာမစိတ်မပါလှသော်ငြား ယခု သူတို့ ပြီးရန်အလှည့်မို့ မိမိ တတ်နိူင်သလောက် ဝင်ကူကြည့်မည် စိတ်ကူးသည်။
မိမိအား ချို စောက်စေ့ပွတ်ပေးခဲ့သလို ပြန်ပွတ်ပေးသည်။ ထက်အောက် ခုန်ဆွခုန်ဆွ လုပ်နေသည့် ချို့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်း သေးသေးလေးကို အုပ်ကိုင်ကာ စောက်စေ့ကို ပွတ်ပေးသည်။ ကျန်လက်တဘက်က ကျော့်ရင်ဘတ်ကို ပွတ်ပေးလိုက်သည်။
ပြင်ပ လက်တချောင်း၏ ပွတ်သပ်နူးဆွပေးမှုကြောင့် ကျော်ရော ချိုပါ တမူထူးခြား ကောင်းလှသည်။ မိမိတို့လိုးပြတာကြည့်ပြီး ကိုဆွေ တယောက်ထုလိုက်သည့်အသိကြောင့်လည်း ပိုရင်ဖိုရသည်။ နှစ်ဦးသား ကာမပန်းတိုင် နီးလေပြီ။
“ဟူး . . မောပြီ ကိုရယ် . . ချို့ ကို အပေါ်က လိုးပေးတော့ နော် . . .”
ချိုက အလိုးရပ်ပြီး ပက်လက်လန် အိပ်ချလိုက်သည်။ ကျော်ကလည်း ခပ်သွက်သွက်နေရာယူသည်။
ပေါင်စေ့ထားသည့် ချို့အပေါ် ခွကာ ဒူးထောက်ထိုင်ပြီး ပြောင်ဝင်း ကော့ထောင်နေသည့် လီးတံကို လက်နှင့်ဖိ စောက်ဖုတ်အခြမ်းကြားတအိအိ သွင်းလိုက်သည်။
ချိုကလည်း ပွဲသိမ်းအနေအထားယူကာ ဝင်လာသည့် ကျော့်လီးကြီးကို တင်ပါးများခွက်သည်အထိ ဆွဲစုပ်ယူသည်။ ငယ်လေးက ချို့ နိူ့သီးများကို ပွတ်သပ်ပေးသည်။ ကျော် လက်ထောက်ကာ ဒိုက်ထိုးသလို တဖျောင်းဖျောင်းနှင့် လိုးတော့သည်။
ဆီးခုံ နှစ်ခုကြားညာလက်ဝါးကို အပြားလိုက် ထည့်ကာ ချို ကိုယ်တိုင် စောက်စေ့ကို မြန်မြန်ပွတ်သည်။ ငယ်လေး က ချို့နိူ့လေးများကို ဆုပ်နယ်ပေးသလို ကျော့် ကျောပြင်ကြီးကိုလည်း ပွတ်ပေးသည်။
“အား ား ား . . .ကောင်းလိုက်ထှာ ပြီးတော့မယ် . . . ပြီး အီး အီး တော့မယ် . . .”
ချိုတယောက် တင်းတောင့်သွားကာ ခေါင်းထောင်လိုက် ပြန်ကျလိုက်နှင့် ပန်းဝင်နေလေပြီ။
ငယ်လေးလည်း ချို့ နိူ့သီးခေါင်းကို ညှစ်ပေးကြည့်သည်။ ချို တယောက် တကိုယ်လုံး တင်းတောင့်လာသည်။
“ကို . . . လုပ်ထား လိုးထား . . .”
“အား ား ား ပြီးပြီ ပြီးပြီ”
ချို့ ခန္ဓာကိုယ်လေး ပျော့ကျသွားသည်။
ကျော်က တဖန်းဖန်း လိုးနေဆဲ။
ချိုက အရှိန်မပျက် စောက်ဖုတ်အတွင်းသားများနှင့် ဆက်ညှစ်ပေးသည်။ ငယ်လေးက ကျော့် ကျောပြင်ကြီးကို ပွတ်နေရာမှ တင်ပါးပေါ် ပွတ်ပေးသည်။ ထိုမှ တဆင့် ဖင်အကွဲကြောင်းထဲ အမြောင်းလိုက် ပွတ်ပေးလိုက်သည်။ စအိုဝပေါ် ပွတ်ဆွဲပေးသည်။
“အီး ကောင်းတယ် မမ . . ဟုတ်ပြီ . . ဂွေးဥတွေကို ပွတ်ပေး . . အူး ဟူး . . ”
ငယ်လေးလက်များ ကျော့် ဂွေးဥတွေကို ဆုပ်ကိုင်ပွတ်ပေးသည်။ ဖွဖွညှစ်ပေးလိုက်သည်။
“အစ် အိ အိ အား ား ား ပြီးပြီ . . အစ် အစ် . . ”
ကျော်တယောက် အောင့်အီးထိန်းထားခဲ့သမျှ သုတ် တွေကို အားရပါးရ ပန်းထဲ့လိုက်ကာ ဝုန်းကနဲ ချိူ့ပေါ် ပြုတ်ကျ၍ ပျော့ခွေသွားသည်။ တချက်နှစ်ချက် ဆန့်ငင်ဆန့်ငင် ဖြစ်ကာ ငြိမ်သွားတော့သည်။
xxxx
နောက်တနေ့ ကျော်လည်း ရုံးတက်ရမည်မို့ ခနအကြာ ကိုဆွေကငယ်လေးကို လာရောက်ကြိုသွား၍ စိတ်ကြည်နူးလန်းဆန်းစွာ အိမ်ပြန်လာကြသည်။ ကျော်နေလတ် ငယ်လေးကို ဘယ်လို လိုးပေးလို့ ငယ်လေး ကာမအရသာကို ဘယ်လို ခံစားရသလဲ ဆိုသည်ကို ကိုဆွေက တဖွဖွ မေးသော်လည်း ငယ်လေးက ရှက်ကိုးရှက်ကန်းနှင့် ဝေ့လည်ကြောင်ပတ်သာ ဖြေလေသည်။
“လာမယ့် စနေနေ့ကျ သိရမှာပေါ့ ကိုကိုရာ . . .”
“အင်းပါလေ . . .
ငယ်လေး အရမ်းကောင်းတာပဲလား . . .”
“ဟုတ် . . ကောင်းတယ် ကိုကို . . ”
ကိုဆွေ စိတ်ထဲ တချက် မနာလိုသလို ဖြစ်မိသော်လည်း မိမိ အသက်အရွယ်အရ အခြေအနေမှန်ကို လက်ခံရမည်လေ။
“ဒါနဲ့ ကိုကို . . နောက်တခါကျရင် အမွေးတွေ ရှင်းခဲ့ဖို့ မှာလိုက်တယ် . . .”
“အင်း . . ကောင်းတာပေါ့ . . ချို့ ဟာလိုမျိုးပေါ့ . . .”
“ဟုတ် . . ကိုကိုရော ကြိုက်လားဟင် . . ”
“ကြိုက်တာပေါ့ ငယ်လေး . . ”
“ငယ်လေးလေ . . တားဆေးတွေ သောက်လည်း မသောက်ချင်၊ ထိုးလည်းမထိုးချင်ဘူး ကိုကို . . OG မမနဲ့ တိုင်ပင်ကြည့်လိုက်မယ်နော် . .”
“ငယ်လေး အဆင်ပြေသလို လုပ်လေ . . ”
“ကိုကို . . . ဟိုလေ . . ချိုတို့အတွက် ငယ်လေးကတော့ အိပ်ယာခင်း ၃ စုံ လောက်နဲ့ ကလေးတွေအတွက် ချောကလက်တွေ ဝယ်ပေးမလား လို့ . . တခြား ဘာလက်ဆောင် ပေးရင် ကောင်းမလဲ ဟင် . . . ”
“အင်း . . ကိုကိုစဉ်းစားထားတာ ရှိတယ် . . ကားအသစ် တစ်စီးကို ရုံးထဲထည့်ပြီး လက်ရှိကားကို ကျော်အတွက် သီးသန့် ပေးထားမလားလို့ . . ”
“နောင်ကို ရေရှည် အမြဲ လက်တွဲသွားနိူင်ရင် တိုးကျော် ကမ်ပဏီကနေ branch အသစ် တစ်ခု ခွဲဖွင့်ပြီး ကျော်နေလတ်ကို ဒါရိုက်တာ ခန့်ဖို့ထိ စဉ်းစားထားတယ် . . .”
“ဟုတ် . . ကောင်းတာပေါ့ ကိုကို . . အဲ့လိုဆို ချိုလည်း အရမ်းပျော်ရှာမှာ သိလား . . ”
စနေနေ့ ရောက်ရန် တပါတ်ကာလသည် ခါတိုင်းထက် ကြာနေသလိုပင်။ နိူ့သီးခေါင်း နှင့် စောက်စေ့များမှ ဒါဏ်များ တရက်နှစ်ရက်အထိ တဆစ်ဆစ် နာနေသေး၍ သတိတရ ဖြစ်နေမိသည်။ ရေချိုးတိုင်း အရှိုးရာများကြည့်ကာ နှိပ်စက်ခံ၊ အလိုးခံခဲ့သည့် မြင်ကွင်းများ ပြန်လည် မြင်ယောင်နေမိသည်။ ဒီကြားထဲတွင် ငယ်လေးထံလည်း မသွားဖြစ်။ ဖုန်းနှင့်သာ ဆက်သွယ်ဖြစ်ကြသည်။
အရှိုးရာများ ပျောက်သည့် တရက်မှာတော့ ပြနေကျ OG မမ နှင့် တိုင်ပင်ကာ IUD ထည့်ဖြစ်သည်။ နကို ဝနေသူမို့ တားဆေး သောက်ဆေး ထိုးဆေးများ မသုံးလို။
ဆရာဝန်မှာကြားသည့်အတိုင်း လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ရန် အနီးရှိ ဂျင် တခုတွင် စာရင်းသွင်း၍ စလုပ်ဖြစ်နေသည်။ စားဝင်အိပ်ပျော်၍ ပေါ့ပါးလန်းဆန်းသလို ခံစားရသည်။
ချိုတယောက်တော့ ညတိုင်း အလိုးခံနေရတာ ကံကောင်းလိုက်တာ ဟု တွေးမိသည်။
ကိုဆွေကတော့ အားရပါးရ ထုလိုက်ရသည်မို့ တပါတ် ၁၀ ရက်ခန့် ကာမစိတ် ကုန်ခမ်းနေဆဲ။
သောကြာနေ့တွင်တော့ ငယ်လေးတယောက် ပြီးခဲ့သည့် တညကို ပြန်မြင်ယောင်ကာ မနက်ဖြန်အတွက် စိတ်များက ကြွနေသည်။ စနေနေ့ မှသာ စောက်မွေးရိတ်ရန် တွေးထားသော်လည်း ယခုထဲက ရိတ်ထားမည် စိတ်ကူးလိုက်သည်။
စောက်မွေးများကို ကပ်ကြေးနှင့် အရင်ဖြတ်ပြီးမှ ဂျုပ်နှင့် အပြောင်ရှင်းလိုက်သည်။ မီးဖွားချိန်မှ လွှဲ၍ တခါမှ မရိတ်ဖူးသဖြင့် မိမိဟာ မိမိ ငုံ့ကြည့်ရင်း အသစ်အဆန်းလေး အဖြစ် ကျေနပ်နေမိသည်။ စောက်မွေးများ မရှိတော့သဖြင့် ယခင်တခေါက်လို အမွေးမှ ဆုပ်ကိုင် မြောက်၍ ရတော့မည် မဟုတ်။ ဒီတခေါက် မည်သို့များ လုပ်ဦးမလဲ တွေးနေမိသည်။ စောက်စေ့ကို ညှစ်၍တော့ မ မ,လောက်ဘူးဟု ထင်သည်။
“အို . . ဘယ်လိုပဲ လုပ်လုပ် ကြိတ်မှိတ် ခံရမှာပဲ . . ”
စနေနေ့ နေ့လည်မှာတော့ ငယ်လေးတယောက် လာမည့် စနေည အတွက် ရင်ဖိုနေလေပြီ။
ထိုသို့ နာကျင်အောင် နှိပ်စက်ခံရပြီး ပြန်လည်သက်သာချိန်၌ အလိုးခံရမှသာ အထူးကောင်းသည်ကို ငယ်လေးသိနေသည်။ ကိုယ်က သူတို့လို ညတိုင်း ကာမစည်းစိမ် ရတာမဟုတ်တော့ တခါဆို ဆိုသလောက် ပယ်ပယ်နှယ်နှယ် ခံထားမှ တပါတ်စာ လုံလောက်မည်မှန်းသိသည်။
စနေနေ့ ည ရ နာရီ ခန့်မှာတော့ ကိုတင်အောင်ဆွေတို့ လင်မယား လက်ဆောင်များ၊ အရက်တလုံး၊ စားစရာများနှင့် အတူ ကျော်နေလတ်တို့အိမ် ရောက်လာကြသည်။ ကျော် တို့လင်မယားလည်း အားနာပါးနာနှင့် ဝမ်းသာအားရ လက်ခံကြသည်။
“ညီ . . ကားကို ပြန်ရောင်းရင် ရောင်းလိုက်လို့ရပြီ။ ငွေပို ထွက်လာတာပေါ့ . . ရုံးက xxxx ကားလေးကို ညီ ကိုယ်ပိုင်သုံးဖို့ ပေးထားလိုက်မယ် . . . ရုံးသုံးအတွက် ပိုကြီးပြီး လူပိုဆန့်တဲ့ xxxx ကားတစီး ဝယ်ထည့်ထားပြီ . . ”
ကျော်ရော ချိုပါ ထင်မှတ်မထားသည်ကြောင့် အလွန် ဝမ်းသာသွားသည်။ ချိုက ကားရောင်းရငွေကို ဘဏ်ထဲထည့် ငွေတိုးရဖို့ထိ တန်းတွက်လိုက်မိပြီ။ ကျော်ကတော့ ဒီတခါ ဆော်ကြီးကို အရင်ထက် ပိုကောင်းအောင် လိုးပေးပြီး ကျေးဇူးဆပ်ဖို့ မြန်မြန် အကွက်ချ စဉ်းစားလိုက်သည်။
ခနတဖြုတ် စကားပြောဆိုကြပြီး . . .
“ကဲ . . ညီတို့ သဘောနော် . . . စချင်ရင် စတော့ . . . ”
“လုပ်စရာ ရှိတာ အရင် လုပ်ကြပြီးမှ အေးအေးဆေးဆေး သောက်ကြစားကြ စကားပြောဆိုကြတာ ကောင်းမယ်ထင်တယ် . . .”
ကိုဆွေကပဲ လူကြီးပီပီ ပွဲစဖို့ တိုက်တွန်းလိုက်သည်။
xxxx
အားလုံး အခန်းထဲသို့ ဝင်လိုက်ကြပြီ။
“ကိုဆွေ့ကို အရင်တခေါက်အကြောင်း ဘာမှ မပြောပြထားဘူး . . .”
ငယ်လေး က ကျော်တို့ကို အသိပေးလိုက်သည်။
“ဟင် . . ဒီလိုဆို . . ဟို ဟို . . မမ ပဲ ပြောပြလိုက်လေ . . . သူ့မိန်းမကို နှိပ်စက်နေတယ် ဆိုပြီး ကျွန်တော့်ကို ထသတ်နေပါ့မယ် မမ ရယ် . . ”
ကိုဆွေက နားမလည်သလို အားလုံးကို တလှည့်စီ ကြည့်နေသည်။
ချိုကပဲ
“ဒီလို . . ကိုဆွေ ရေ . . မမငယ်လေးက မြိုသိပ်ချိုးနှိမ်ထားရတာ ကြာလွန်းလို့ ထင်ပါရဲ့ . . . အကြောတွေ တင်းပြီး မာတောင့်နေလို့ အကြောလျှော့ပေးဖို့ လိုတာကို ပြောတာ . . ”
ဒီအထိလည်း ကိုဆွေကား နားမလည်နိူင်သေး။ အကြောလျှော့စေချင်လို့ လာအလိုးခံနေတာ တခြား ဘာကို ဆိုလိုနေမှန်း သဘောမပေါက်။
အူကြောင်ကြောင်နှင့် ငယ်လေးထံ ကြည့်မိသည်။
“ကိုကိုရေ . . BDSM ကို ပြောတာ . . ငယ်က BDSM ကို ကြိုက်သလို ဖြစ်နေတာ . . . ငယ်တို့ နားလည်မှု ရပြီးသား . . ကိုကို အသာ ကြည့်နေရုံပဲ . . ”
“ေဩာ် . . ”
ကိုဆွေ ပါးစပ်ကြီးအဟောင်းသား အံ့ဩမိရုံမှ တပါး ဘာစကားသံမှ ထွက်မလာတော့။ မိမိ ကာလကြာရှည် ပေါင်းသင်းလာသည့် ဇနီးမယား အကြောင်းကို မိမိမသိ။ တချီတည်းနှင့် ငယ်လေး၏ ငုတ်လျှိုးနေသော ဆန္ဒ hidden desire ကိုဖွင့်လှစ်နိူင်သော ကျော်နေလတ်ကို အံ့ဩတကြီးနှင့် အထင်တကြီး ငေးနေမိသည်။ ေဩာ် ဆယ်စုနှစ် တခုကျော်ကွာတာနဲ့ အတော်ပြောင်းလဲတာပဲ ဟု အတွေးဝင်သည်။
“ဟုတ် ပြီ ဟုတ်ပြီ . . ပေါက်ပြီ . . အကိုက audience� ပဲ လုပ်ပါမယ် . . အို ခေ . . ”
ကျော်က ကုတင်ဘေးရှိ အံဆွဲထဲမှ Eye mask ထုတ်လိုက်သည်။ ငယ်လေး မျက်လုံးများကို အုပ်လိုက်သည်။ ငယ်လေး ရင် ထိတ်ကနဲ ဖိုသည်။ ချိုက ထိန်း၍လက်မောင်းကိုကိုင်ထားပေးသည်။ ကိုဆွေလည်း မိမိမိန်းမကို မမြင်ဖူးသည့် တစိမ်းတယောက်လို ကြည့်နေမိသည်။ အသစ်အဆန်း တခုလို မြင်ရ၍ ရင်ခုန်မိသည်။
ကျော်က လက်သန်းလုံးခန့် ကြိုးတပင်သွားယူလာသည်။
အရင်က ကလေးပုခက် ဆင်သည့်ကြိုး။ အပေါ် ဆလပ် တန်းမှာ ဝေါလ်ပလပ်နှင့် သံကွင်းနှစ်ကွင်းရှိသည်။ ကြိုးကို သံကွင်းထဲ ရှိုကာ အစများကို တွဲလောင်းချထားလိုက်သည်။
ငယ်လေးကတော့ ဒါတွေကို မမြင်။
ကျော်တို့ လင်မယားက တွဲခေါ်၍ ငယ်လေး စမ်းတဝါးဝါးနှင့် သူတို့ တွဲခေါ်ရာနောက် လိုက်လာခဲ့သည်။
တမင်ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ဝတ်လာသည့် ညအိပ် ဂါဝန်ရှည်ကို ခေါင်းမှ ကျော်၍ ချွတ်လိုက်သည်။
ဘရာ နှင့် ပင်တီ ချန်ထားလိုက်သည်။
ကျော် တချက် အကဲခတ်လိုက်တော့ စောက်မွေးရိတ်လာမှန်းသိသည်။ အပြောင်လား၊ တိရုံပဲလားဆိုသည်တော့ မသိသေး။ ရိတ်မလာလျှင် စိတ်ကြိုက် ကိုယ်တိုင် ရိတ်ရန်လည်း ပြင်ထားပြီးသား။
လက်ကောက်ဝတ် နှစ်ဘက်မှာ ကြိုးချည်တာခံရသည်။ ငယ်လေး အင်တာနက်မှာ ကြည့်ဖူးသည့် BDSM အတိုင်း လုပ်တာခံရတော့မည်မှန်းသိတော့ ရင်ဖိုလာသည်။
ဘာမှ မမြင်ရတာကိုက ဘယ်နေရာကို ဘယ်လို လုပ်မည် မသိ။ စိတ် တအားလှုပ်ရှားစေသည်။
ကြိုးနှစ်ပင်ကို ဆွဲတင်းတော့ လက်များကား၍ မြောက်တက်လာသည်။ နို့အုံကြီးများပင် အပေါ်ကြွလာသည်။ လက်တဆုံးဆန့်၍ ကြိုးတင်းသွားသည်အထိ မရပ်သေး။ ဆက်ဆွဲသည်။ လက်ကောက်ဝတ်မှ နာလာသည်။ ခြေဖျား ထောက်လိုက်ရသည်။ သဇင်HD ကို ပြန်မြင်ယောင်မိသည်။ အဲ့တုန်းက အထူးအဆန်း ဖြစ်ခဲ့မိသည်မှာ ယခု မိမိလောက် မဟုတ်မှန်း သတိရသည်။ ခြေဖျား စမ်းကာစမ်းကာ ထောက်ပြီး မတ်မတ်ရပ်မိတော့မှ ကျော်က ကြိုးစကို အနားသတ် ချည်သည်။
နောက်တော့ ကျော်က ငယ်လေး ခြေနှစ်ဘက်ကို ကားလိုက်သည်။ ထိပ်နှစ်ဖက်မှာ အပေါက်ဖောက် ကြိုးတပ်ထားသည့် ၂ ပေခန့် pvc ပိုက် တချောင်းကို ငယ်လေး ခြေကျင်းဝတ်မှာ တဘက်စီ ချည်လိုက်သည်။
ငယ်လေးတယောက် လက်ကားယား၊ ခြေကားယား နှင့် ခြေဖျားထောက် ရပ်လျက် မယိုင်လဲအောင် ထိန်းနေရသည်။ လဲမလို ဖြစ်ပါက လက်ကောက်ဝတ်မှ ကြိုးကို အားပြု ပြန်ထိန်းရသည်။ လက်ကောက်ဝတ်မှာ ကြာကြာ အားပြုထား၍ လည်းမရ။ မိမိ ဝိတ်နှင့် နာလှသည်မို့ ခြေဖျားပေါ်မှာသာ အားပြုရပ်ရသည်။ တချက်တချက် လဲမလိုလို ဖြစ်၍ တွဲလောင်း ဖြစ်သွားသည်။ လူတကိုယ်လုံး ဟိုဒီရမ်း သည်။ ခြေဖျားကို စမ်းကာစမ်းကာ ထောက်ပြီး ပြန်ရပ်ရသည်။
ဒူးတွေ တဆတ်ဆတ် တုန်သည်။
ကျော်က ဘရာ ချိတ်ကို ဖြုတ်လိုက်သည်။ ကလစ်ကနဲ ပြုတ်ထွက်သွားသည်နှင့် နို့လုံးကြီးများ တွဲလွဲ ကျလာသည်။ ဘရာကို လက်မောင်းတလျှောက်မတင်ပြီး ဦးခေါင်းကို ကျော်၍ လည်ဂုတ်ပေါ် တင်ထားလိုက်သည်။
အယောင်ကျသွားပြီ ဖြစ်သည့် နိူ့သီးခေါင်းတွေကို အဝတ်လှန်းသည့် ကလစ်နှင့် ညှပ် လိုက်သည်။
“အား အ အ . . ”
အစမှာ တအား နာလှသည်။ တဖြေးဖြေး ထုံလာသည်။ မနာတော့။
ပင်တီကို ခွကြားညှပ်အောင် ဆွဲလိုက်သည်။ စောက်ဖုတ်အမြောင်းကြီး နှစ်ခု အမွေးအမျှင် ကင်းရှင်းစွာ ပေါ်လာသည်ကို အားလုံး ရှင်းရှင်းလင်းလင်းကြီး မြင်လိုက်ရသည်။
ကျော်က ပင်တီ အရှေ့နှင့် အနောက် အနားစများကို ကိုင်၍ စောက်ဖုတ်အမြောင်းကြားထဲ ပင်တီစ မြုတ်ဝင်ပျောက်ကွယ်သွားသည် အထိ တင်းနေအောင် မလိုက်သည်။ ခြေဖျား ထပ်ထောက်စရာ မရှိတော့။ အမြောင်းထဲက ပင်တီစက လုံးလိပ်ကာ စောက်စေ့ကို ဖိမိသည်။ ကိုဆွေပင် မိမိမိန်းမ စောက်ဖုတ်ကို ခုမှ မြင်ဖူးသူလို လီး မာလာသည်။
ပြီးတော့ စောက်ဖုတ် ဘေးနခမ်းသား အမြောင်း တလျှောက်၌ ကလစ် ၃ ခုကို တဖက်စီ၌ညှပ်သည်။ ကလစ်လေးများ၌ အပ်ချည် ကြိုးတန်းလန်းနှင့် စတီးဇွန်း တစ်ချောင်းစီ ချည်၍ တွဲလောင်းချထားလိုက်သည်။ တချက်တချက်
တခုနှင့် တခု ရိုက်ခတ်သံ တချွမ်ချွမ် မြည်လေသည်။ နဂိုဖောင်းမို့သည့် စောက်ဖုတ်ဘေးခြမ်းများ တွဲလွဲဆွဲခံထားရသည်မို့ ဖောင်းမို့ ရှည်ထွက်နေသည်။
စပ်ဖျဉ်းဖျဉ်းနှင့် စူးစူးရှရှ နာသည်။ နာကျင်မှုက တကိုယ်လုံးသို့ တစိမ့်စိမ့်ပြန့်နေသည်။
အံကြိတ်ခံရင်း တဖြေးဖြေး သက်သာသလို ရှိလာသည်။ စိမ့်ထွက်လာသည့် စောက်ရည်များ ကို လိပ်ညှပ်နေသည့် ပင်တီက စုပ်ယူသည်။
ငယ်လေးတယောက် မမျှော်လင့်ထားသည်ကို ပြုမူခံရသည်မို့ ရင်ဖိုရသည်။
လူ ၃ ယောက်ရှေ့မှာ မိမိကို ပိုးစိုးပက်စက် လုပ်နေကြသည်မှာ အလွန် ရှက်စရာကောင်းသော်လည်း မိမိကို အားလုံးအာရုံစိုက်၍ ဒီလို အလုပ်ခံနေရသည်ကို သာယာနေမိသည်။ နောက်ဆက်တွဲလိုက်လာသည့် ကာမအရသာမှာ ကောင်းလွန်းလှသဖြင့် မသိစိတ်ထဲမှ လိုချင်တောင့်တနေမိသည်။ ဆားငံရည်လို သောက်လေ ငတ်လေ၊ ထပ်သောက်ချင်လေ ဖြစ်နေပြီ။
ဘာဆက်လုပ်ကြမလဲ ရင်တထိတ်ထိတ်နှင့် စောင့်နေရသည်။ ဖင်တုံးတွေကို ရိုက်မည်ပဲ ဖြစ်မည်။
ကျော်က ငယ်လေးလက်ကောက်ဝတ်၌ ချည်ထားသော ကြိုးအရွယ် နောက်တပင် ယူလိုက်သည်။
“ရွှီး . . ရွှီး . . ”
လေထဲ ရမ်းရင်း ငယ်လေးနားကပ်သွားသည်။
အသံကြောင့် ငယ်လေး ထိတ်ကနဲ တုန်တက်သွားသည်။ ခါးပါတ်ပြားမဟုတ်မှန်း သိလိုက်သည်။
“ဝှစ် . . ဖြန်း . . ”
“အင့် . .”
ဖင်တုံးကြီးပေါ် မဟုတ်ဘဲ ဗိုက်ခေါက်ကို ရိုက်သည်။ ဖင်ရိုက်လျှင် ရှုံ့မည်၊ ကော့မည် ပြင်ထားရာ ဗိုက်ကို ရိုက်တော့ ကုန်းသလိုဖြစ်သည်။ ခြေထောက်များလွှတ်၍ တကိုယ်လုံး ယမ်းနေသည်။ ဇွန်းများက တချွင်ချွင် မြည်သည်။ ခြေဖျား စမ်းကာ စမ်းကာ ထောက်၍ လက်ကောက်ဝတ်မှ ကြိုးများကို အားပြုကာ ပြန်ထောက်ရသည်။ မတ်မတ်ပြန်ထိန်းရသည်။
ကိုဆွေက ရိုက်တာလား၊ ကြည့်နေတာလား မသိ။
မိမိကိုယ်တိုင် မမြင်ရသည်ကိုက ရင်ထိတ်ရသည်။
ခြေဖျားထောက်နေရ၍ ချွေးများပြန်လာသည်။ ဖြေဖျားလွှတ်ပါက လက်ကောက်ဝတ်မှ နာလွန်းသဖြင့် မနည်း ငြိမ်အောင် ထိန်းရပ်၍ အံကြိတ်ခံရသည်။
၃ ခါလောက် အရိုက်ခံရတော့ စောက်ဖုတ်မှာ ချိတ်ထားသည့် ကလစ် ၂ ခု ပြုတ်ကျသည်။ ကလစ် လွှတ်သွားသည့် နေရာ စစ်ကနဲ နာသည်။ ကလစ် ပြန်တပ်သည်။ တဖန် စူးကနဲ နာပြန်သည်။
ချွေးများ ပြိုက်ပြိုက် ကျနေပြီ။
ထပ်ခါ ရိုက်လိုက်၊ ခြေဖျား လွှတ်သွားလိုက် ပြန်ထိန်းလိုက်နှင့် ငယ်လေးတယောက် ချွေးပြိုက်ပြိုက် ကျနေပြီ။
ဗိုက်ခေါက် ပေါ်တွင်လည်း အရှိုးရာများ ထင်နေပြီ။
ဒီကြားထဲ ကလစ် ပြုတ်ကျတိုင်း စူးကနဲ နာကျင်မှုက တမျိုး၊ ကလစ် ပြန်ညှပ်ချိန် တင်းကနဲ နာကျင်မှုက တဖုံ တကိုယ်လုံး စပ်ဖျဉ်းဖျဉ်း နှင့် တရှိန်းရှိန်း ဖြစ်နေသည်။
ကိုဆွေတယောက်ကား လီး တတောင်တောင် နှင့် ငယ်လေးအစား အံပင် ကြိတ်နေမိသည်။ မိမိ တသက်လုံး ကြင်ကြင်နာနာ ချစ်လာခဲ့သည့် ဇနီးကို ခုလို ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း ကိုင်တွယ်နေတာ တွေ့တော့ လီးက တစစ်စစ်နှင့် မာလာသည်။
အချက် ၂၀ ခန့်မှာတော့ ငယ်လေး ဘယ်လိုမှ မခံနိူင်တော့။ ဒူးများလည်း ပျော့နေပြီ။ ခြေထောက်ကို လျှော့ချလိုက်လျှင်လည်း တွဲလောင်း ဟိုဒီရမ်း၍ လက်ကောက်ဝတ်မှ နာလှပြီ။
Mercy . . . Mercy . . .
ကျော်နေလတ် ချည်ထားသော ကြိုးကို ငယ်လေး ခြေဖဝါး ကြမ်းနှင့် ထိသည်အထိ လျှော့ချပေးလိုက်သည်။
သူတို့ချင်း တခါကြုံဖူးရုံနှင့် အပြန်အလှန် နားလည်မှုတွေ ရနေပါ့လား ဟု ကိုဆွေ အံ့ဩဘနန်း ဖြစ်ရပြီ။ အရင်တခေါက် ဘယ်လောက်တောင် ဖွတ်ဖွတ်ညက်ညက်ကြေအောင် လိုးလွှတ်လိုက်သည် မသိ။ ယခင်လို ငိုင်တိုင်တိုင်၊ ထိုင်းထိုင်းမှိုင်းမှိုင်း မဟုတ်ဘဲ တပတ်လုံး ငယ်လေးတယောက် စိတ်ကြည်လင်လန်းဆန်းနေတာ မိမိအမြင်။ မိမိ မဖြည့်ဆည်းပေးနိူင်၍ ငယ်လေးအတွက် စိတ်မကောင်း ဖြစ်စရာ မလိုတော့မှန်းလည်း သိရပြီ။ ရှေ့လျှောက် မိမိ သင်္ဘောထွက်လျှင်လည်း ငယ်လေး အတွက် စိတ်ပူစရာ မလိုတော့။
“ဖူး ဟူး ဟူး . . ”
ခြေဖဝါးပေါ် သက်တောင့်သက်သာ ရပ်၍ လက်မှ ကြိုးလည်း ခပ်လျှော့လျှော့ အနေမို့
ငယ်လေး ခုမှ အသက် ဝအောင် ဖြေးဖြေးမှန်မှန် ပြန်ရှူရသည်။ ခြေကားယား လက်ကားယား ရပ်လျက် အမောဖြေသည်။ ဘာများဆက်လုပ်မလဲ ရင်ဖိုရသည်။
“မမ . . ဒီတခါတော့ mercy အော်ရပြီ . . ”
ချိုက မခံချင်အောင် ကျီစယ်လိုက်သည်။
“ဟူး . . အတော် ထိ တာကိုး . . သေတော့မယ် ချိုရဲ့ . . ”
ခုမှ ရီရီမောမော စကားပြောနိူင်တော့သည်။
ကျော်က eye mask ကို ဖြုတ်ပေးလိုက်သည်။
ငယ်လေး အားလုံးကို ရှက်ကိုးရှက်ကန်း ကြည့်မိသည်။ အားလုံး၏ ဂရုစိုက်မှု ခံယူရင်း အသက်မှန်မှန်ပြန်ရှူနေလိုက်သည်။
ကျော်က ငယ်လေး နိူ့သီးခေါင်းမှ ကလစ်၌ စတီးဇွန်း တခုစီ ချည်ထားပေးလိုက်သည်။ နိူ့့သီးခေါင်း ထိပ်လေး ရှည်ထွက်၍ တွဲလွဲ ကျသည်။ တင်းပြီးအနည်းငယ် ပိုနာလာသည်။
ကတ်ကြေးနှင့် ငယ်လေး ပင်တီ ခွကို ဆွဲယူ၍ ဖြတ်လိုက်သည်။ ပြောင်ရှင်းနေသည့် ဆီးခုံ ဘွားကနဲ ပေါ်လာသည်။ ခါးမှ အစကိုပါ ဖြတ်၍ လွှင့်ပစ်လိုက်သည်။
“အကို . . ကျွန်တော်တို့ ဂိမ်းလေး တခု ကစားကြရအောင် . . .”
ကျော်က ဒီတခါ ပွဲစီစဉ်သူ ဒါရိုက်တာ။
ကိုဆွေက မျက်ခုံးတချက် ပင့်ကြည့်၍ နားထောင်နေသည်။
“ကျွန်တော် ပြမယ် . . .”
မတ်ကာပင် နှင့် ငယ်လေး စောက်စေ့ကို ဗဟိုပြုကာ ဖောင်းမို့မို့ ဆီးခုံ ကို စက်ဝိုင်းဝိုင်းသည်။
ယားကျိကျိနှင့် ငယ်လေး တွန့်သည်။ မိမိစောက်ဖုတ်ကို လုပ်ချင်ရာလုပ်၍ ရသည့် ကစားစရာ အရုပ်တခုပမာ ဝိုင်းလုပ်နေကြသည်လေ။
စက်ဝိုင်းခြမ်းတခု ရသည်။ သူ့အပြင်ဘက် ၂ လက်မခန့်ခွာ၍ နောက်စက်ဝိုင်းတခု ထပ်ဝိုင်းသည်။ ဒီစက်ဝိုင်းက ပေါင်ရင်းပေါ် ထိ ရောက်၍ စက်ဝိုင်း ၃ စိတ်စာတော့ ရသည်။
ထောင်မတ်၍ ပြူထွက်နေသည့် စောက်စေ့ထိပ်ကို မှင်နှင့် ထပ်ခါထပ်ခါ တို့သည်။
“အွန့် . . အွန့် . . .”
စောက်စေ့က အပြာရောင် ဖြစ်သွားသည်။
ကျော်တို့သား အကြီးကောင် ဆော့သည့် ပလပ်စတစ် ကျည်ဆံ ထည့်ပစ်ရသည့် လေသေနတ် ပစ္စတို လေးကို ယူကာ . .
“ဒီလိုလေ အကို . . မမ စောက်ဖုတ်မှာ စက်ဝိုင်းဝိုင်းထားမယ် . .
အကို ဒီလေသေနတ် နဲ့ ပစ် . . ”
“အပြင်ဆုံး စက်ဝိုင်းထဲ ထိရင် ချိုက အကို့ကို strip dance နဲ့ ဧည့်ခံပြီး အကုန်စချွတ်မယ် . . ”
“အတွင်း စက်ဝိုင်း ဆို အကို့ကို မှုတ်ပေးမယ် . . ထုပေးမယ် . . .”
“ပစ်မှတ်တဲ့တဲ့ မှန်ရင် ချို ကို အကို စိတ်ကြိုက် လိုးပေတော့ . . ”
“ဟာ . . ကောင်းတာပေါ့ ညီ . . ”
“ညီ့ ခေါင်းက ရွှေချထားရမယ့် ခေါင်းမျိုးပဲ . . ” ကိုဆွေ ဝမ်းသာအားရ ထအော်သည်။ မိမိ ဒီလောက်အထိ မျှော်လင့်မထားရဲခဲ့။
ငယ်လေး ကတော့ အတော်ပင် ထိတ်လန့်သွားသည်။ မိမိစောက်ဖုတ်ကို လေသေနတ်နှင့် ပစ်မည် ဆိုပါလား။
“ေဩာ် . . အကို . . ကျည်က ၁၀ ခုပဲနော် . .
အကွာအဝေးကတော့ သတ်မှတ်ချက်မရှိဘူး . . ”
ငယ်လေး ကိုဆွေကို တချက်လှမ်းအကြည့် ကိုဆွေဆီမှ အားပေးပြုံး တခု ရသည်။ ကိုဆွေ တယောက် ချိုကို လိုးချင်ဇောနှင့် တက်ကြွနေသည်ကို တွေ့နေရသည်။ မိမိကို အသည်းခိုက်သည်အထိ နာအောင် ပစ်မှ ချို့ကို လိုးရမည်မို့ ကိုဆွေ မြန်မြန်လိုးရအောင် အနာခံရမည်ဟု အားတင်းထားသည်။ ငယ်လေး ရင်ထိတ်နေသည်။ စောက်စေ့ ကို ကျည်ဆံမှန်လျှင် မည်မျှ နာမည် မသိ။ သူတို့အားလုံးထံ တလှည့်စီ ကြည့်မိသည်။
အားလုံး မိမိ စောက်ဖုတ်ကို အာရုံစိုက်နေကြတာ တွေ့ရသည်။
ပလပ်စတစ် ကျည်ဆံလုံးလေးများကို မြေဖြူမှုန့်များနှင့် ရောမွှေ၍ ခွက်လေးထဲ ထည့်ထားသည်။
“ကဲ . . ကျွန်တော်တို့လည်း ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ချွတ်ထားကြစို့ . . . မမ တယောက်ထဲ ဆိုတော့ အားငယ်နေရှာမယ် . . .”
ကျော်ရော ကိုဆွေရော အဝတ်တွေ ချွတ်လိုက်တော့မှ မမာ့တမာ ဒုတ်များ အသီးသီး လွတ်လပ်သွားကြသည်။
“ကဲ . . မမလည်း သက်တောင့်သက်သာ ဖြစ်အောင် ဒါတွေ ဖယ်လိုက်စို့ . . ”
ပြောလည်းပြော လက်ကလည်း တပြိုင်တည်း နိူ့သီးခေါင်းက ကလစ်တွေကို ဆတ်ကနဲ ဆွဲဖြုတ်လိုက်သည်။
“အား ား ား”
ဖျဉ်းကနဲ ဖျဉ်းကနဲ နာလှသည်။ အသက်ရှူပင် မှားသည်။
ခနအကြာ အသက်ပုံမှန်ပြန်ရှူတော့မှ စောက်ဖုတ်ဘေးခြမ်းများမှ ကလစ်များ၌ ချိတ်ဆွဲထားသာ ဇွန်းများကို စုကိုင်ကာ တပြိုင်တည်း ဆွဲဖြုတ်လိုက်သည်။ အဆီမြောင်းကြီးများ ရှည်ဆန့်ထွက်လာကာ ကလစ်များ ပြုတ်ထွက်၍ နဂို အတိုင်း ပြန်ရုန်းတက် သွားသည်။
စောက်ဖုတ် အခြမ်းကြီးများ နီရဲ ယောင်ကိုင်းနေသည်။
“အား လား လား . . .ဖူး ဖလူး အူး . . ”
ငယ်လေး အီစိမ့်သွားသည်။
ကျော်က ဇက်ကြောနှိပ်သည့် လက်ကိုင် အနှိပ်စက်လေး ယူလာကာ မီးပလပ်တပ်၍ ခလုတ်ဖွင့် စမ်းလိုက်သည်။
ပြီး ရောင်ကိုင်းနေသည့် မိမိငယ် စောက်ဖုတ်ပေါ် လက်ဖဝါးအုပ်၍ ငြင်ငြင်သာသာ ဆုပ်နယ်ပေးသည်။ အနှိပ်စက်လေးကို လက်ဖမိုးပေါ် ကပ်၍ တုန်ခါမှုကို လက်ဖဝါးမှ တဆင့် စောက်ဖုတ်၊ စောက်စေ့များဆီသို့ ပြန့်စေသည်။
“အင်း အဟင်း ဟင်း . . .
ငယ်လေး တယောက် ခုနက နာကျင်မှုများ သက်သာ၍ အရသာတွေ့လာသည်။ ယခင်တခေါက် စောက်စေ့ကို လက်နှင့် ဆုတ်နယ် ပွတ်ပေးသည်နှင့် လားလားမျှ မဆိုင်၊ အပုံကြီးသာသည်။ ဒူးနှစ်ချောင်း တလှည့်စီ ကွေးလိုက် ညွှတ်လိုက်နှင့် တကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်လာသည်။
မျက်စိမှေး၍ အရသာ ရှိနေစဉ်မှာပင် . .
“ကဲ . . အကို . . စပစ်ပေတော့ . .”
ငယ်လေး ပြန်သတိဝင်သည်။ နာကျင်မှုအတွက် ပြန်ပြင်ဆင်ရပြန်သည်။
ငယ်လေး နာမည် စိုး၍ ကိုဆွေက ၆ ပေခန့်အကွာ ခပ်လှမ်းလှမ်းမှ ပစ်သည်။
“ဖောင်း ”
အသက်အောင့် ဗိုက်ရှပ်လိုက်သည်။ မထိ။
ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲ ဝင်သွားသည်။ ပြောင်းတိုမို့ ချိန်တာ တခြား၊ ကျည်သွားတာ တခြား ဖြစ်သည်။
အနည်းငယ် ရှေ့တိုးလာသည်။ ထပ်ချိန်ပစ်သည်။
“ဖောင်း ”
“အ . . ”
ပေါင်ပေါ်ထိသည်။ မြေဖြူစက်လေး ထင်သည်။ စက်ဝိုင်းတွင်းတော့ မဝင်။ သိပ်မနာလှ။
နောက်တချက် ထပ်ပစ်သည်။
“ဖောင်း ”
“အ . .”
ဗိုက်မှ အရှိုးရာ အနီရောင်ပေါ်မှာ မြေဖြူစက်လေး ထင်သည်။
ငယ်လေး မနာမှန်းသိ၍ ကိုဆွေ အတော်နီးနီးထိ တိုးလာကာ ကပ်ပစ်သည်။ ၃ ပေ ခန့် ရှိမည်။
“ဖောင်း”
“အား ား . . ”
ပေါင်ခြံနား အပြင် စက်ဝိုင်းထဲ မှန်သည်။ ငယ်လေး တချက်တော့ စူးကနဲ နာသည်။ သို့ပေမယ့် ကိုဆွေ့ မျက်နှာကြီး ပြုံးသွားတာ မြင်တော့ ကျေနပ်မိသည်။ ချို ဧည့်ခံတာ ကိုဆွေ မျက်စိအရသာ ခံရတော့မည်လေ။
ကျော်က ငယ်လေး ခြေကျင်းဝတ်၌ ချည်ထားသော ပိုက်လုံးကို ဖြုတ်ပေးလိုက်သည်။ ငယ်လေးလည်း အနည်းငယ် သက်တောင့်သက်သာရှိကာ ပွဲကြည့်၍ ရပြီ။
ချိုက လှုပ်လီလှုပ်လှဲ့ နှင့် အဝတ်အစားများကို စ ချွတ်သည်။ မျက်စိထဲ ကားရောင်းရငွေများကို မြင်မိသည်။ ကျေးဇူးရှင်ကို ကျေးဇူးဆပ်ရမည်မို့ သေချာ ပြုစုဧည့်ခံရမည်မှန်း သိသည်။ ကြာကြည့်တချက်ကြည့်သည်။
ကျော်ကလည်း မိမိမိန်းမ အလှကို ပြရတာ ကျေနပ်လှသည်။ မမငယ်လေးစောက်ဖုတ်ပေါ် လက်ဖဝါးနှင့် အုပ်ကိုင်ထားရင်း နိူ့သီးခေါင်းကို လျှာနှင့် ကလိပေးသည်။
ကိုဆွေတယောက် လေသေနတ်ကို ခနမေ့ထားသည်။ အကြည့်က ချို စောက်ဖုတ်မှာကပ်၍ အာရုံက တောင်လာသောလီးမှာ ရောက်သည်။
ငယ်လေးကတော့ မတ်တပ် လက်ကားယားနှင့် ကိုဆွေ မျက်နှာမှ တနှာရိပ်များကိုကြည့်၍ ကိုဆွေလည်း ကျေနပ်အားရနေသည်ကို မြင်ပြီး ဝမ်းသာမိသည်။ နိူ့သီးခေါင်းနှင့် စောက်ဖုတ်ကို ပြုစုပေးမှုမှာ အရသာ ခံနေလိုက်သည်။ နာကျင်မှုအပြီး ယခုလို ပြုစုခံရမှုမှာ ဘာနဲ့မှ မတူသည့် သာယာမှု ရသည်။
ကိုယ်လုံးတီးနှင့် လှုပ်လီလှုပ်လဲ့ လုပ်ပြနေတော့ ချိူ့ စောက်ဖုတ်လှလှလေးကို ကြည့်ရင်း ကိုဆွေ ရင် တဒိန်းဒိန်း ခုန်လှပြီ။ ခါတိုင်းထက် ထူးခြားလှစွာပင် လီးလည်း တောင်လှပြီ။ ချို့ နှုတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေးနှင့်သာ အစုပ်ခံရလျှင် . .
လေသေနတ်ကို တင်းတင်း ပြန်ဆုတ်လိုက်သည်။
ပစ်မှတ် အတွင်းစက်ဝိုင်းက ဆီးခုံပေါ်မှာသာ ရှိသည်မို့ ပေါင်ကားပေးရန်မလိုပေ။
သေချာချိန်၍ ပစ်သည်။
ကျော်က အသာဘေးဖယ်လိုက်သည်။ ငယ်လေး အသက်အောင့်၍ ငြိမ်ငြိမ်လေး ရပ်လိုက်သည်။
“ဖောင်း . . ”
စိတ်လှုပ်ရှားလွန်၍ လက်များ တုန်ရီကာ ဘေးသို့ လုံးဝကြီး လွှဲသွားသည်။ လက်ကျန် ကျည်ကို ကြည့်လိုက်သည်။ ၅ တောင့်သာ ကျန်တော့သည်။
ရှေ့တိုး၍လည်း အနီးကပ် ပစ်လိုသည်။ ငယ်လေး နာမည်ကိုလည်း စိုးသည်။
ကျော်မယား လှလှလေး၏နှုတ်ခမ်းလေးများနှင့် လီးအစုပ်လည်း ခံလိုလှပြီ။ သူ့လင်ကို စုပ်ပေးသည်ကို မျက်ဝါးထင်ထင် မြင်ဖူးထား၍လည်း မည်မျှကောင်းမည်ကို မှန်း၍ ရသည်။
ငယ်လေး လည်း ကိုဆွေ့မျက်နှာပေါ်မှ တနှာရိပ်များနှင့် အရောင်တောက်နေသည့် မျက်လုံးအစုံကို ကြည့်၍ ပစ်မှတ်ကို ထိစေချင်မိသည်။
“ကိုကို အရှေ့ကို တိုးပြီး ရဲရဲကြီးသာ ပစ်ထည့်လိုက်ပါ . . .” ဟု ဗိုလ်အောင်ဒင်လေသံနှင့် မချိတင်ကဲ ပြောလိုက်သည်။
ကိုဆွေ တနှာခိုးများနှင့် တချက် ပင့်ကြည့်၍ ခေါင်းတချက် ဆတ်သည်။ ငယ်လေးကို အားတော့နာသည်။ သနားလည်း သနားသည်။ မတတ်နိူင်။
ချိုက ကိုယ်လုံးတီးနှင့် ကိုဆွေ့ လက်မောင်းကို ပွတ်ပေးသည်။ လှုပ်လီလှုပ်လဲ့ လုပ်ပြသည်။ မထိသေးဘူးလား ဟူသည့် အဓိပ္ပါယ်နှင့် ပြီတီတီ ပြုံးပြသည်။ နှုတ်ခမ်းလေးကို ဖူးဖူးလေး စူပြသည်။
ကိုဆွေ အာရုံများလှပြီ။ မိမိ မျက်စိရှေ့နားမှ ကျော့်မယား ချိူ၏ နိူ့လှလှ တစုံ၊ မိမိဒုတ်ကို ငုံစုတ်ပေးတော့မည့် နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးတစုံ၊ အောက်ဆက်ဆင်းကြည့်တော့ များမကြာမီ လိုးရတော့မည့် လုံးကျစ်ကျစ် ခန္ဓာကိုယ် နှင့် ဖောင်းမို့မို့ ဖြူဝင်းဝင်း စောက်ဖုတ် တခု။
ကိုဆွေ အားတင်း၍ ရှေ့တိုးကာ ၁ ပေ ခန့်အကွာမှ ပစ်လိုက်သည်။
“ဖောင်း ”
“အား ား ား . . ”
ငယ်လေး ခါးကုန်းသွားသည်။ ကြိုးကို ခိုစီးမိသည်။ ခြေတဖက်စီ ကွေးကာ ကိုယ်ကို ကွေး၍ အနာသက်သာအောင် တွန့်လိမ်နေသည်။
ဆီးခုံဖောင်းဖောင်းပေါ်က
ကျည်မှန်သည့်နေရာ မြေဖြူစက်မှာ အဖြူရောင်မှ ချက်ချင်း အနီရောင် ဖြစ်သွားသည်။
“ဆောရီး ငယ်လေး ရယ် . . ”
ကိုဆွေက လက်ဖဝါးနှင့် ငြင်ငြင်သာသာ ပွတ်ပေးရင်း
“ဥုံဖွ ဥုံဖွ နော် . . ”
“ရတယ် ကိုကို . . ရတယ် ဘာမှ မဖြစ်ဘူး . . ”
ငယ်လေး နာကျင်မှုတွေ ဘယ်ပျောက်သွားမှန်းပင်မသိ။ ကိုဆွေ ဒီလို ကြင်နာပြတာ ခုမှ ကြုံဖူးသည်။ ကိုဆွေ့ကို မှုတ်ပေးတော့မည့် မြင်ကွင်းဆီ အာရုံရောက်သည်။ သူ့မယားကို သဘောထားကြီးစွာ ပက်ပက်စက်စက်ပေးလိုးရှာသည့် ကိုဆွေကိုလည်း အပြည့်အဝ ပျော်စေချင်သည်။
ချိုက တာဝန်ကျသည့် အတိုင်း ကိုဆွေရှေ့ အသာ ဒူးထောက်ကာ မတ်ထောင်နေသည့် လီးကြီးကို ဆုတ်လိုက်သည်။ လုံးပတ်အနေနှင့်ကား ကျော့် လီး အရင်းလောက်သာ ရှိသည်။ ကျော့်လို အရင်းသိမ် အဖျားတုတ်သည့် အမျိုးအစားမဟုတ်။ တဖြောင့်တည်းမို့ ကြီးလှသည် မဆိုနိူင်။
ကျော်က ခုနနေရာပြန်ယူသည်။ မမငယ်၏ ဆီးခုံပေါ် အသာအယာ ဖွဖွ ပွတ်ပေးသည်။ နိူ့အုံကို တလှည့်စီ စုပ်လိုက် လျက်လိုက်လုပ်ပေးသည်။
ချိုလည်း ကိုယ့်လင်ဟာက လွှဲ၍ တခြားလီး တခါမှ မထိဖူး မကိုင်ဖူး မို့ ရင်ဖိုသည်။ မမငယ်လေး တယောက် ပိုးစိုးပက်စက် ခံနေသည့်နောက် မိမိမှာလည်း ရှက်ရွံ့တွန့်ဆုတ်မှုမျိုး မရှိတော့။ ကာမ အရသာ ဟူသည် ပြည့်ပြည့်ဝဝ ခံစားသင့်သည် ဟုသာ မှတ်ယူတော့သည်။
ဒစ်တဝက် ဖုံးနေသည့် အရေပြားကို ဆွဲချ လိုက်သည်။ ဒစ်ကလည်း ပင်မ ဒုတ် လုံးပတ်ထက် ပိုမကားလှချေ။ ဒါကြောင့်လည်း မမငယ် တယောက် ယခင်တခေါက် ကျော့် ဒစ်ဖျားအောက်မှာ အလူးအလဲ သေးရော စောက်ရည်များပါ ပန်းထွက်တာ ဖြစ်မည်။
လျှာနှင့် ဒစ်တဝိုက် စလျက်ပေးလိုက်သည်။
ကျော်က ခုံတလုံးယူ၍ ကိုဆွေကို ထိုင်စေလိုက်သည်။ ပြီး အနှိပ်စက် လှမ်းယူကာ မမငယ်ဆီ သွားသည်။ ငယ်လေးကလည်း သူ့လင်လီး တခြားမိန်းမ စုတ်တော့မည့် မြင်ကွင်းကို ကြည့်နေသည်။
ကိုဆွေ က ထိုင်ခုံပေါ် ဖင်လျှောထိုင်ရင်း မျက်စေ့မှေး၍ ဇိမ်စခံလေပြီ။
ချိုက လီးပေါ်မှ အရေပြားကို ထက်အောက်ရွှေ့ရင်း ကွင်းတိုက်ပေးသည်။ ကျော့်ဟာလို မဟုတ်ဘဲ လီးက တိုသဖြင့် အရေပြား အပိုအများကြီးရှိ၍ ဂွင်းတိုက်ရသည်မှာတော့ အားပါးတရ ရှိသည်။ ပါးစပ်ထဲ ထည့်ငုံလိုက်သည်။
“အ . . အင်း . . အင်း . . ”
ကိုဆွေ တွန့်သွားသည်။ ပြီးချင်ချင် ဖြစ်လာသည်။
ကျော်က သူ့လင်လီးစုပ်ခံနေသည့် မြင်ကွင်းထဲ ငေးနေသည့် ငယ်လေး စောက်ဖုတ်ပေါ် အနှိပ်စက် ၏ ဘုလုံးမဟုတ်သည့် ဘက်ကို တင်လိုက်သည်။ ပြီးမှ ခလုတ် တဆင့် ဖွင့်လိုက်သည်။
“အင်း အင်း . . ”
ငယ်လေး ဖင်ရမ်းလာသည်။
လင်မယား နှစ်ယောက်လုံး ကိုယ်စီ အပြုစုခံလျက် တယောက် ကို တယောက် ကြည့်ရင်း အရသာ နှစ်မျိုး နှစ်ဖုံ ခံစားနေကြရသည်။
ချိုလည်း လီးအသစ်မို့ ဂရုတစိုက် သေသေချာချာ အစွမ်းပြသည်။ ငုံထားသည့် ဒစ်ကို လျှာနှင့် ပတ်လျက်လိုက်၊ ဆီးထွက်ပေါက်လေးကို ထိုးလိုက်၊ လီးချောင်းပေါ်မှ အရေပြားကို ထက်အောက် ထုလိုက်နှင့် ဖြေးဖြေးမှန်မှန် လုပ်ပေးနေသည်။
“အ အစ် အစ် . ”
ကိုဆွေ တယောက် မကြုံစဖူး အတွေ့ထူးထဲတွင် မိန်းမော ယစ်မူးကာ ကာမဆိပ်တက်လျက် တကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်နေပြီ။
စိတ်အစဉ်ကတော့ တိမ်တိုက် တခုပမာ လေနှင်ရာ မျောလွင့်နေသည်။
မတ်တပ်ရပ် လက်မြောက်အနေအထားနှင့် ကြိုးချည်ခံထားရသည့် ကိုယ့်မိန်းမ စောက်ဖုတ် ကို ကျော်က ကလိနေသည့် မြင်ကွင်း၊ သူများမယား၏ စောက်ဖုတ်လှလှလေးကို မကြာမီ လိုးရမည့် အတွေး၊ လောလောလတ်လတ် မိမိလီးကို အထူးရှယ် မှုတ်ပေးနေသည့် သူများမယား . . .
လီးတချောင်းလုံး ကျဉ်တက်လာပြီ။
“အ အိ အိ အစ် အစ် . . ”
ကြိုးစားထိန်းသည်။ မရ။ သုတ်များက လီးအရင်းထိပင် တက်လာသည်ကို သိနေသည်။ ချို စောက်ဖုတ်လေးကို လိုး ရဦးမည်။
အောင့်ထား . . ထိန်းထား . . မှ
ကိုယ့်ဘာသာ အားတင်းသည်။
ကြိုးစားထိန်းလေ အတွေးထဲ ချို့ စောက်ဖုတ်လေးကို လိုးသည်ပဲ ပေါ်လာလေ။
“အ . . အစ် . . အစ် . . ”
“ဟာ . . သွားပြီကွာ . . ”
သုတ်များ ချိူ့ ပါးစပ်ထဲ ပန်းထွက်ကုန်သည်။
ချိုလည်း ဒီလောက်မြန်လိမ့်မည် ထင်မှတ်မထားသည်ကြောင့် အလန့်တကြား ထွေးထုတ်လိုက်သည်။
သုတ်ပန်းနေဆဲ ကိုဆွေ့ လီးကိုတော့ အလိုက်တသိ လက်နှင့် ဆက်ထုပေးနေလိုက်သည်။
ကျော်ပင် တခါမှ ချို့ ပါးစပ်ထဲ မပြီးစဖူး။ ယောကျ်ားတွေ ပြီးခါနီးလျှင် ဗြောင်းဆန်အောင် လိုးသည်သာ ကြုံဖူးသည်မို့ ယခုလို ကိုဆွေ ထိုင်လျက် ကြိုးစားသုတ်ထိန်းနေချိန် အောင့်အီးငြိမ်သက်လျက် ပြီးမည် မထင်ခဲ့။
“ဆောရီး ညီမလေး . . ဆောရီး နော် . . ”
“ရတယ် ကိုဆွေ . . ကိစ္စမရှိပါဘူး . . ”
ချိုက ရေအိမ်ထဲပြေး၍ လက်ကျန်များကို ထွေးထုတ် ပလုပ်ကျင်းလိုက်သည်။
“ညီမလေးက အရမ်းလှတော့ ကိုယ် မထိန်းနိူင်ဖြစ်သွားတယ် . . . ဟီး . . ”
ရှက်ရယ် ရယ်ရင်း ပြောလိုက်သည်။
ကိုဆွေက လူကြီးရှက်တော့ရယ် ဆိုသလို
ကျော်ကို တချက် ရယ်ပြသည်။
ငယ်လေးပင် မိမိယောကျ်ား အဖြစ်ကြောင့် အနည်းငယ် ရှက်သယောင် ဖြစ်မိသည်။ ကြည့်လေ။ ဒီလို ယောကျ်ားနှင့်ဆိုတော့ မိမိ ဘယ်လို အိမ်ထောင်သုခ ရမည်နည်း။
ပွဲက ခေတ္တ ခိုးလိုးခုလု ဖြစ်သွားသဖြင့် ကိုဆွေက “အင်း . . အဲ . . ညီတို့ ဟို . . ဟိုလေ . . လုပ်စရာ ရှိတာ ဆက်လုပ်ကြလေ . . ”
ကျော် နှင့် ချိုက ဒီလို ဖြစ်နိူင်မှန်း ကြိုခန့်မှန်းမိပြီးသား။ ငယ်လေးကို ချည်ထားသော ကြိုးများကို ဖြုတ်ချပေးလိုက်သည်။
“ဖြေးဖြေးပေါ့ အကို . . . အချိန်တွေ ရှိပါသေးတယ် . . . Half time ပေါ့ . . .”
“သွေးပူအောင် နည်းနည်း ကစ်ကြရင် မကောင်းလား . . .”
ကျော်က ဒီတခေါက် ကိုဆွေနှင့်အတူ သူ့မယားကို ညှပ်၍ ချချင်သည်။ ဒါကြောင့်လည်း ကြိုဝယ်ထားသည့် Viagra ကို ကိုဆွေကို သောက်စေလိုက်သည်။ အမှန်ပြောလျှင် ကိုဆွေ တခါမှ မသောက်ဖူးပေ။ ဂွင်းသမားမို့ သောက်စရာလည်း မလို။ အိမ်ပြန်နားချိန်လည်း ယမကာလေး တမြမြ နှင့်မို့ လိင်ကိစ္စလည်း သိပ်စိတ်မဝင်စားလှ။ သုတ်စုမိချိန် ဟိုမုန်းကြောင့် လီးတောင်မှသာ တက်လိုးနေကျ ဖြစ်နေသည်။
ယခုလို ပွဲကြီးပွဲကောင်းမှာတော့ ဆေးကူမှဖြစ်မည်။
“အမှန်ပြောရရင် ကိုယ် တခါမှ မသောက်ဖူးဘူး ညီ . . .”
“ရတယ် အကို . . စမ်းကြည့်ပါ . . အဓိက က အကို့ဟာ မာနေဖို့ပဲ . . ကျန်တာ ချို့ တာဝန်လို့သာ သဘောထား ပါ . . .”
ဒီလို ဝန်ထမ်းကောင်းမျိုး ရသည့်အတွက် ကိုဆွေ အထူးကျေနပ်မိပြီ လေ။
အားလုံး အတွင်းခံများ ပြန်မဝတ်ကြတော့ဘဲ ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ဝတ်ကြကာ တခွက်တဖလား ချီးယားစ် လုပ်၍ သွေးပူအောင် သောက်ကြသည်။ သွားရည်စာ အနည်းငယ် စားကြသည်။
ကျော်က ချို့ကို ရင်ခွင်ထဲ ဖက်ထားသလို ငယ်လေးကလည်း ကိုဆွေ့ ပုခုံးကို ခေါင်းမှီထားလေသည်။
ကိုတင်မောင်ဆွေက သူလည်း များမကြာမီ သင်္ဘောပြန်ထွက်မည့်အကြောင်း၊ သင်္ဘောလောကမှ အနားယူချိန်အတွက် လက်ရှိကမ်ပဏီမှ ရှယ်ယာ ပြန်ထုတ်ကာ ကုမ္ပဏီအခွဲတခု ဖွင့်လှစ်ရန် စီစဉ်နေကြောင်း၊ တိုးကျော်ကလည်း အစစ ကူညီမည့်အပြင် ကျော်နေလတ်ကိုပင် MD အဖြစ် ဦးစီးစေမည် ဖြစ်ကြောင်း၊ လစာမှာလည်း ယခုထက် ၂ ဆထိ တိုးသွားမည်ဖြစ်ကြောင်း များ ပြောပြလေသည်။
ကျော်တယောက် နားထောင်ရင်း မယုံကြည်နိူင်လောက်အောင် ဝမ်းသာမိသည်။ လောကကြီးတွင် တကယ်တော့ လုပ်ရည်ကိုင်ရည် အပြင် လိုးရည် မှုတ်ရည်လည်း အရေးပါလှပုံကို သိနားလည်သွားပြီ။
မိမိတို့၏ ကျေးဇူးရှင် သူဌေး ကိုတင်အောင်ဆွေ နှင့် မိမိငယ် တို့၏ ကာမစည်းစိမ် ကျေနပ်မှု အပြည့်အဝ ရရှိရေးပါ မိမိ နှင့် ချို၏ တာဝန်သစ် တခု ဖြစ်ကြောင်း သိရပြီ။ ချို့ကို တချက်ကြည့်သည်။ မျက်လုံးချင်း အပြန်အလှန် စကားတွေပြောကြသည်။ ချိုလည်း သူ့တာဝန်ကို သူသိလေပြီ။
ကိုဆွေ တယောက် ဆေးတန်ခိုးကြောင့် ရင် တဒိတ်ဒိတ်နှင့် သွေးတိုးနှုန်း မြန်လာသည်။ မျက်နှာလည်း အရက်ရှိန်ရော ဆေးရှိန်ပါ ပေါင်း၍ ရဲတက်လာပြီ။
နာရီဝက်ခန့် အကြာမှာတော့
“ကိုဆွေ အဆင်ပြေလောက်ပြီ ထင်တယ်နော် . . .”
ကျော်စကားစလိုက်သည်။
“အင်း . . . ရင်တွေ တဒိတ်ဒိတ်နဲ့ ခုန်တာ အရမ်းမြန်နေတယ် . . ”
“ဟုတ်တယ် အကို ဒီလိုပဲ . . ဘာမှ မစိုးရိမ်နဲ့ . . ”
အခန်းထဲ ပြန် ချီတက်ကြသည်။ ယခုတော့ မည်သူမျှ မည်သူ့ကို ဦးဆောင်နေစရာ မလို၊ ကိုယ့်တာဝန်ကိုယ် ကျေပွန်စွာ အဝတ်အစားများချွတ် မူလနေရာ အတိုင်း ပြန်ယူကြသည်။
ခေတ္တနားလိုက်ကြသဖြင့် သွေးလေးသွားသည်ကို ပြန်၍ သွေးဆူစေရန် ကျော်က ငယ်လေးကို ကနဦးတုန်းကလို ခြေဖျားထောက်မိသည်အထိ ကြိုးကို တင်းအောင် ပြန်ချည်သည်။ ပေါင်ပြန်ကားစေ၍ ပိုက်လုံးကို ခြေကျင်းဝတ်မှာချည်သည်။
ငယ်လေး သွေးပြန်ပူလာသည်သာမက ချွေးပါ စို့လာရပြန်သည်။
“ဖောင်း ဖောင်း . . ”
“အု . . အု . . ”
စောက်ဖုတ်ကို လက်ဖဝါးနှင့် အုပ်၍ နှစ်ချက် ရိုက်လိုက်၊ ခန နားလိုက် နောက်နှစ်ချက် ရိုက်လိုက် လုပ်သည်။
ကိုဆွေက လေသေနတ်ကို ကောက်ကိုင်ကာ ကျည်ထည့်၍ လက်ထဲ ဆ ကြည့်နေသည်။ ရ ခုမြောက် ကျည်က သေနတ်ထဲမှာ။ လက်ကျန် ကျည်ဆံ ၃ လုံးက ခွက်ထဲမှာ။
စောက်စေ့ကို တေ့၍ တခါတည်း ပစ်ရမည်လား။ နောက်ဆုံး ကျည်အထိ စောင့်၍ လက်တည့် မတည့် စမ်းရမည်လား တွေဝေနေသည်။
လက်တည့်စမ်းနေပါက ငယ်လေး အကြိမ်ကြိမ် ခံရမည်။ နောက်ဆုံးတော့လည်း တေ့ပစ်ရမည်သာ ဖြစ်သည်ကို သိသည်။
ကိုဆွေ မသိစိတ်ထဲကတော့ ငယ်လေးစောက်ဖုတ်ကို ၄ ခါ ပစ်လိုသည်။ တခါတည်း တေ့ပစ်လျှင် တကြိမ်သာ နာမည်။ ပွဲ မြန်မြန်ပြတ်မည်။
ဒီအခက်အခဲကို ကျော်ကပဲ ဝင်ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။
“ကဲ . . ပွဲလေးလည်း ကြည့်ကောင်းအောင် နောက်ဆုံး တထောင့်အထိ တေ့ပစ်ခွင့် မရှိဘူးလို့ စည်းကမ်း ပြန်သတ်မှတ်မယ် . . . ဖြစ်လား အကို . . ”
ကိုဆွေ၏ ချီတုံချတုံ ဖြစ်နေမှုကို ကျော် ဝင်ဖြေရှင်းလိုက်သဖြင့် ကျေနပ်သွားသည်။
ငယ်လေးအတွက် အတော်တော့ ထိတ်လန့်စရာ ဖြစ်သည်။ ခြေဖျားထောက် ကို့ရို့ကားယား နေရ၍ ချွေးစို့နေရာမှ စောက်စေ့ထိပ် ကျည်ဆံမှန်မည့်အရေးတွေးမိတော့ ချွေးများ တဒီးဒီးပင် စီးကျလာပြီ။
နောက်ဆုံးပစ်ထားသည့် အကွာအဝေး ၁ ပေ ခန့်မှ စောက်စေ့ကို သေချာ ချိန်၍ ပစ်သည်။
“ဖောင်း . .”
“အ အား ား . . ”
ဆီးခုံသာ မှန်သည်။
ငယ်လေး ခြေဖျားလွှတ်သွားသည်။ ယမ်းခါသွားကာ ကြိုးစားထိန်းရင်း ပြန်ရပ်သည်။ ကိုဆွေ ကျည်ထည့် မောင်းတင်သည်။ အချိန်ဆွဲမနေတော့။ ငယ်လေး ငြိမ်သည်နှင့် ထပ်ပစ်သည်။
“ဖောင်း . .”
“အား လား လား . . ”
ခါးကုန်းသွားသည်။ ကြိတ်ခံသဖြင့် ခြေဖျားတော့ မလွှတ်။ စောက်စေ့ အပေါ် ဘေးနား အသားနုနုကို ထိသည်။
လက်ဆ ရနေတုန်းမို့ အချိန်မဖြုန်းလို။
ကိုဆွေ နောက်ကျည်တခု ထပ်ထည့်၍ ထပ်ပစ်သည်။
“ဖောင်း . . .”
“အ အား ား အား ား . . ”
ငယ်လေး ခြေဖျားများလွှတ်ကား ကြိုးတန်းလန်းနှင့် ယမ်းခါသွားသည်။ စမ်း၍ စမ်း၍ ထောက်ကာ မူလနေရာ ပြန်ယူရသည်။
ခုနလိုပင် စောက်စေ့နားကပ်၍ အသားနုနုကို ထိသည်။ အနီရောင် အစက်လေးများ ဝန်းရံနေသည့် စောက်စေ့ပြာပြာလေးမှာကား ပြူတစ်တစ်နှင့် လှောင်ပြောင်နေသလို။
နောက်ဆုံး တတောင့်သာ ကျန်တော့သည်။
ငယ်လေး အသည်းခိုက်အောင် နာရတော့မည်မှန်းသိသည်။ ကိုဆွေ ငယ်လေးကို တချက် မဝံ့မရဲ ကြည့်သည်။ ငယ်လေးခမျာ မျက်နှာ အပျက်ပျက်နှင့် အားတင်း ပြုံးပြသည်။ ကို့ရို့ကားယား အပြုံး။ ကိုဆွေ ချို့ကို လိုးရမည်လေ။ မိမိလည်း မြင်လိုသည်။
ကိုဆွေ သေနတ်ကိုင်လက် တွန့်နေသည်။
“ကဲပါ . . ကိုကို . . မြန်မြန်သာ ပစ်လိုက်ပါ . . ”
ငယ်လေးကပဲ လာမည့်ဘေး ပြေးတွေ့ရန် အားတင်းပြောလိုက်သည်။
ပြောပြီး မျက်စေ့ကို အတင်းပိတ်၊ အံကြိတ်၍ အသက်အောင့် ထားလိုက်သည်။
ကိုဆွေ ပစ္စတို ပြောင်းဝကို ငယ်လေး စောက်စေ့ ငုံမိသည်အထိ တေ့လိုက်သည်။
ငယ်လေးတင်မက။ ချိုပါ ရောယောင် အံကြိတ်ထားမိသည်။
“ဖောင်း . . ”
“အား ား ား . . ”
“အားလား လား . . ”
“နာလိုက်ထှာ . . အား . . ”
ဖြေဖျားရော တကိုယ်လုံးပါ လွှတ်သွားတော့သည်။ ဒူး နှစ်ချောင်းလုံးကွေး၍ ကျုံ့သော်လည်း ခြေနှစ်ချောင်းမှာ ကားလျက်မို့ ကို့ရို့ကားယား နိူင်လှသည်။ ခြေကားယား အစုံမှာ ဒူေးကွးလျက် လေထဲ မြောက်တက်ကာ တကိုယ်လုံး ဝိတ်က လက်ကောက်ဝတ်မှာမို့ ကြိုးစကို လက်နှင့် အမြန်ဖမ်းဆုတ်ကိုင် ထိန်းရသည်။ လေထဲ ရမ်းကာ ဘယ်ညာ လည်နေ သည်မို့ .
“Mercy . . . Mercy . .”
ကျော်နေလတ် ငယ်လေးကိုယ်ကို အမြန်ပွေ့ကာ ထိန်းလိုက်သည်။
“ချို . . လာ ကြိုးဖြည်ပေး . . .”
ချိုက မမငယ်၏ လက်ကောက်ဝတ်ကြိုးများ ဖြေချလိုက်သည်။ တကိုယ်လုံး ကျော့် ရင်ခွင်ထဲမှာ။ ကားလျက် ရှိနေသေးသည့် ခြေကျင်းဝတ်မှ ကြိုးတွေကိုလည်း ဖြေပေးလိုက်သည်။
အသာပွေ့ချီ၍ ကုတင်ပေါ် တင်ပေးလိုက်ပြီး ပက်လက်အိပ်စေကာ ငယ်လေး၏ စောက်စေ့ကို အားလုံး ဝိုင်းကြည့်ကြသည်။
ကျည်မထိမီက ငယ်လေးမှာ ကာမစိတ်ကြွနေသည်မို့ စောက်စေ့ကြီးမှာ သူ့ကို ဖုံးအုပ်သည့် ဦးထုပ်မှ ပြူထွက်ကာ ထောင်ထွက်နေပေသည်။ ထို အမိုးအကာ လွှတ်နေသည့် အသားနုထိပ်လေးကိုမှ ကျည်ထိမှန်သည်မို့ အသည်းခိုက်အောင် နာလှပေသည်။ ကျော်က အရေပြားလေးကို ပိုဖြဲကြည့်လိုက်သည်။ မှင်အချို့တော့ ချွေးများကြောင့် ပျက်ကုန်ပြီ။
“အား ား နာတယ် နာတယ် . . .”
ဟုတ်သည်။ စောက်စေ့ အသားတော့ ပဲ့မသွား။ သွေးခြေဥကတော့ လက်ကျန်မှင်အပြာပေါ်မှာ ရဲတွတ်နေသည်။ ကျော် ချက်ချင်းပင် ပါးစပ်နှင့်ငုံထားလိုက်ကာ အာငွေ့ပေးလိုက်သည်။ ငယ်လေး နာကျင်လှသော်လည်း ခုလို သူ့အပေါ် တယုတယ ပြုစုကြတော့ ကျေနပ်ပီတိ ဖြစ်နေမိသည်။ အာငွေ့ကြောင့် တစစ သက်သာလာသည်။
ကျော်တချက် ခွာကာ အသက်ဝဝ ရှူရင်း သေချာ ပြန်ကြည့်သည်။ အနည်းငယ် သက်သာလာသည်ကို တွေ့ရသည်။ နောက်တကြိမ် ငုံထားလိုက်ကာ အာငွေ့ ပေးပြန်သည်။ ငယ်လေး အတော် ပြန်သက်သာလာပြီ။
“ဟို . . လုပ်စရာ ရှိတာ ဆက်လုပ်ကြပါ . . ငယ်လေး သက်သာပါပြီ . . .”
ကျရောက်လာသည့် တာဝန်ကို ကျေပွန်စွာ ချိုတယောက် ထမ်းဆောင်ရမည်။ ခုနလေးတင် စကားပြောဆိုကြရင်း ကျော့် အနာဂါတ်၊ မိသားစု အနာဂါတ်အတွက် အစွမ်းကုန် ကြိုးစားရမည်။
ကိုဆွေလည်း ဆေးတန်ခိုးကြောင့် မျက်နှာကြီးနီရဲတွတ်နေလေပြီ။ လီးကတော့ မပျော့မမာ အနေမထားမှာပင် ရှိနေသေးသည်။ သူ့မိန်းမ အခြေအနေကို အားနာစိတ်နှင့် အပြစ်ရှိသူလို စောင့်ကြည့်နေသည့် ကိုဆွေကို ချိုက တွဲခေါ်ကာ ကုတင်ခြေရင်းဘက်က နဂို ထိုင်ခုံမှာ ပေးထိုင်လိုက်သည်။ လီးကို ဆုပ်ကိုင်၍ အသာ ပွတ်သပ် ထုလိုက်ရာ ဆေးရှိန်နှင့် ချက်ချင်းပင် မာတင်းလာတော့သည်။ ခုနကလိုပင် လက်နှင့် အရင်းကို ကွင်းဆုပ်ရင်း အရေ ပြားကို ထက်အောက်ရွှေ့ကာ ပါးစပ်နှင့်ငုံ၍ အသေအချာ မှုတ်ပေးလေတော့သည်။
ငယ်လေးလည်း နာကျင်မှု အတော်သက်သာလာသည်မို့ ခေါင်းရင်းဘက်တိုးကာ ခေါင်းအုံးနှစ်လုံးဆင့်၍ ခေါင်းကိုမတ်ရင်း မိမိလင်ကို လှမ်းကြည့်သည်။ ကျော်ကတော့ တာဝန်ကျေပွန်စွာ အာငွေ့ပေးနေဆဲမှ ငယ်လေး အခြေအနေ ကောင်းလာသည်မို့ ငုံထားသည့် စောက်စေ့ကို လျှာဖျားနှင့် မထိတထိ လုပ်ပေးသည်။
ကိုဆွေကား ဤမျှကောင်းသည့် စည်းစိမ် မရစဖူး။ ခုနလေးတင် သုတ်ထွက်ထားသည်မို့ ယခုတကြိမ် သုတ်လွှတ်မြန်မှာ မစိုးရိမ်ရတော့ပေ။ ငယ်လေးကို ဘာဂျာ မှုတ်ပေးနေသည့် ကျော့် လီးတံ တရမ်းရမ်းကလည်း မိမိရှေ့ မြင်ကွင်းထဲမှာ။ မျက်လုံးမှေး၍ ဇိမ်ခံကာ ပြန်ကြည့်နေသည့် မိမိဇနီးလေးမျက်နှာမှာလည်း ကာမဆိပ်တွေ ဖုံးလွှမ်းလျက်။ မိမိကိုယ်တိုင်ကရော။ ချို့ ပုလွေ အစွမ်းအောက်မှာ ထွန့်ထွန့်လူးနေလေသည်။
“ကိုဆွေ . . ကောင်းလားဟင် . . .”
“ဘယ်လိုပြောရမှန်းတောင် မသိတော့ပါဘူး ညီမရယ် . . . ကောင်းလိုက်ထှာ . . တသက်နဲ့ တကိုယ် ဒီလောက်မကောင်းဖူးဘူး . . ”
“ကိုဆွေ . . စိတ်ကြိုက် လုပ်နော် . . ဒီညက ကိုဆွေ့ည လို့သာ သဘောထား . . ”
“ခု ချို အပေါ်က တက်လုပ်ပေးမယ် နော် . . .”
“အင်း . . ကျေးဇူးပါ ညီမရေ . . . ဟို လေ . . အကို မှုတ်ကြည့်ချင်တယ် . . . ရ မလား ဟင် . . ”
“ေဩာ် . . ဒါလေးများ . . လာ . . ”
ကိုဆွေကို ဆွဲထူ၍ ချိုက ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ ဖင်ကို လျှောချထိုင်၍ ပေါင်ကားထားပေးလိုက်သည်။
မိမိငယ်၏ စောက်ဖုတ်နှင့်မတူ ကျစ်ကျစ်ဖောင်းဖောင်း လေးမို့ ကိုဆွေ ရင်ခုန်လှသည်။ အဖတ်လေးများကလည်း သေးသေး၊ စောက်စေ့ကလည်း သေးသေးမို့ ချစ်စရာ တမျိုး ကောင်းလှသည် ထင်သည်။
အမြောင်းအတိုင်း လျှာလေးနှင့် စယက်ကြည့်သည်။ စောက်ရည်များကတော့ စိုနေလေပြီ။ အပေါက်ဝလေး ကို ထိုးကြည့်သည်။ အပေါ်တက်ကာ စောက်စေ့ သေးသေးလေးကို ငုံစုပ်သည်။
ငယ်လေးတယောက်လည်း
ကိုဆွေ ချိုရဲ့ စောက်ဖုတ် ယက်နေတာကို လှမ်းကြည့်ရင်း မိမိစောက်ဖုတ်အယက်ခံရသည်မှာ ကောင်းလွန်းလှသည်။ ယခုန နာကျင်တာတွေ ဘယ်ရောက်ကုန်ပြီ မသိတော့။ ကိုဆွေကို ဦးစားပေးကြရမည်ကို အားလုံး အလိုလို သိနေသည်မို့ ငယ်လေးလည်း အလိုးမခံလိုသေးသလို ကျော်လည်း မလိုးချင်သေးပေ။
“မမ . . နာတာ သက်သာ ပြီလားဟင် . . ”
“အင်း . . သက်သာလို့ ပြန်တောင် နာချင်လာပြီ . . ”
“ဟုတ်ပြီ မမ . . . ကျွန်တော်တို့ ကိုဆွေ နဲ့ ချို တို့ကို အားပေးရအောင် နော် . . . လာ . . .”
ငယ်လေးကို တွဲခေါ်ကာ နောက် ခုံတလုံးမှာ ထိုင်လိုက်စေသည်။
ကျော်ရှေ့မှာ တစိမ်းယောကျ်ားတယောက် အယက်ခံရမှု၌ ချို တယောက် ရင်ဖိုမှုနှင့် အထိအတွေ့ အသစ်မှာ မှိန်းမူးနေသည်။ လက်တစ်ဘက်နှင့် ကိုဆွေ့ခေါင်းကို ထိန်းရင်း ကျန်လက်တဘက်က နိူ့ကို ဖိပွတ်နေမိသည်။
ကျော်က ကြိုးစ အတိုတခုကို ယူကာ ငယ်လေး ညာခြေထောက်ကို ထိုင်ခုံခြေထောက်မှာ ခပ်လျော့လျော့ ချည်လိုက်သည်။ နောက် ကြိုးတစကိုတော့ ငယ်လေးခါးကို တပတ် ပတ်၍ ကျောနောက်မှာ ချည်လိုက်သည်။ ငယ်လေး ရင်တဖိုဖိုနှင့် ပြုသမျှ နုနေသည်။ ဘယ်လို အတတ်ဆန်းဦးမည် မသိ။ သေချာချည်ပြီး ကြိုးကို ဖင်အောက် လျှို၍ ခါးတောင် မြောင်အောင် ကျိုက်လိုက်သည်။ ကြိုးလုံးက ဖင်လုံး နှစ်လုံးကြား ခရေကိုပါ ပိတ်ကာ စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းကြားညှပ်သွားသည်။ ကျော် က တင်းအောင် တချက်ဆွဲကြည့်သည်။ ပြီး ကြိုးကို ဖင်အောက်မှ ပြန်ထုတ်လိုက်သည်။ ငယ်လေး ဖင်ကြား ဟာသလို ပြန်ဖြစ်သွားသကဲ့သို့ ရင်ထဲလည်း ဟာချင်ချင် ဖြစ်မိသည်။ ဟုတ်နေတဲ့ ဥစ္စာ၊ ဘာလို့ ပြန်ဖယ်လိုက်ပါလိမ့် ဟု ပင် အတွေးပေါက်မိသည်။
“ကိုဆွေ ရပြီ . . ချို အပေါ်က လုပ်ပေးမယ်နော် . . ”
ကိုဆွေကို တလှည့် ဖင်လျှော ပြန်ထိုင်ခိုင်းကာ ချိုက ကိုဆွေ၏ လီးပေါ် ချိန်ရင်း ကျောပေးကာ ဖြေးဖြေး ထိုင်ချလိုက်သည်။ ကိုဆွေ့လီး တအိအိနှင့် ချို့ စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်ကာ ပျောက်ကွယ်သွားသည်။ ကျော်တို့ လုပ်နေတာကို လှမ်းကြည့်မိသည်။
ကျော်က ခါးမှာ ပတ်ချည်ထားသည်ကို ပြန် ဖြုတ်သည်။ ငယ်လေး တားပင် တားချင်လာသည်။ ခုနက ခါးတောင်းကျိုက်တာ ဟုတ်နေပြီပဲ။ ကျော်က ခုနက သူ လက်နှင့် မှတ်ထားသည့်နေရာများမှာ ချိန်၍ အထုံးလေးများ ထုံးလိုက်သည်။ ငယ်လေး သဘောပေါက်ပြီ။
ခုနလိုခါးမှာ တပတ်ပတ်ပြန်ချည်၊ ဖင်အောက် ကြိုးလျှို ခါးတောင်း ကြိုက်လိုက်ရာ အထုံးများက ဖင်ကြားတလျှောက် စအိုဝ၊ စောက်ဖုတ်အဝ၊ စောက်စေ့နား အသီးသီး နေရာတကျ ဖြစ်လေသည်။ ကြိုးအရှည်စ တခုလုံးကို ခွေယူကာ ခါးမှာ ပတ်ချည်ထားသည့် ကြိုးကွင်းနှင့် ငယ်လေး ဗိုက် ကြား လျှိုထည့်သည်။ အစကို ပြန်ယူကာ မျက်နှာကျက်မှ သံကွင်းထဲ ထည့်၍ ပြန်ချသည်။ စိတ်တိုင်းကျ ပြင်ဆင် ပြီးတော့မှ ကျော်က ကြိုးစကို ဆ၍ ဆ၍ ဆွဲကြည့်သည်။
ငယ်လေး ထိုင်လျက် ဖင်ကြားထဲ ကြိုးလုံးညှပ်ကာ တင်းကနဲ တင်းကနဲ ကြိုးထုံးများက စအိုဝ ရော၊ စောက်ဖုတ်အကွဲကြားပါ ဖိ ဖိမိသဖြင့် ထူခြားစွာ အရသာ ရှိနေသည်။ ကျော်က ငယ်လေး ဘယ်ခြေထောက်ကို ဖမ်းယူ၍ မြောက်လိုက်သည်။ လူတကိုယ်လုံး ညာဘက် ယိုင်သွားသည်။ ညာလက်တန်းပေါ် လက်ထောက်၍ ကိုယ်ကို မှီထားလိုက်သည်။
ညာခြေထောက်မှာ ချည်ထားသဖြင့် လှုပ်ရှားမရ။ စောက်ဖုတ် ပြဲအာသွားသည်။ ကြိုးထုံးတခုက အပေါက်ထဲ တဝက် ဝင်သွားသည်။ ဘယ်ခြေထောက်ကို ငယ်လေး မျက်စေ့ တတန်းထဲလောက်ထိ မြောက်ပြီး ခြေကျင်းဝတ်မှာ ကြိုးစ ကျန်တဘက်ကို ချည်၍ လွှတ်ချ လိုက်သည်။
“အ အိ အိ . . ”
ချို က ဖြေးဖြေးမှန်မှန် ထိုင်ထ လုပ်ပေးနေရင်း ကျော်လုပ်နေသမျှ ကြည့်နေသည်။ ကိုဆွေလည်း လီးထိပ်မှာ အာရုံစုစည်း ခံစားရင်း အမြင်အာရုံကိုတော့ ချစ်ဇနီး ငယ်လေး၏ စောက်ဖုတ်ကို လှမ်းကြည့်နေသည်။
ငယ်လေး တယောက် ခုနက ကောင်းသလိုလို ရှိနေရာမှ ယခုမှ အပီအပြင် ထိလေပြီ။ ခြေထောက် ဝိတ် ကြောင့် ကြိုးက ဖင်ကြားမှာ တင်းလှကာ အမြောင်းတလျှောက် နာလာသည်။ အနာသက်သာအောင် ခြေထောက်ကို မြောက်ရအောင်ကလည်း ဗယ်လီအားက ရှိလှသည် မဟုတ်။ လက်နှစ်ချောင်းနှင့် ဘယ်ဘက် ပေါင်ရင်းမှ ကိုင်ကာ ကူမ ထားရသည်။ ခြေထောက် မြောက်ထားနိူင်မှ ဖင်အကွဲကြောင်းကြားက နာကျင်မှု သက်သာသည်။ ခြေထောက်မတာ လျှော့လိုက်သည်နှင့် တင်းကာ နာလာသည်။
“ကဲ . . မမ . . . ကိုဆွေ ချို့ကို ပြီးအောင် မလိုးပေးနိူင်သရွေ့ ကြိုးမဖြုတ်ပေးတော့ဘူး . . ”
“အကို . . ချို့ကို ပြီးအောင် လိုးပေးနော် . . . ချိုပြီးမှ မမငယ်လေးကို ကြိုးဖြုတ်ပေးမယ် . . .”
“ဟင် . . ကိုဆွေ လိုးပေးနိူင်ပါ့မလား . . ခုနကတင် သုတ်တွေ ထွက်ထားတာ . . ” ငယ်လေး အထိတ်တလန့်တွေးမိသည်။
“ရမှ ရပါ့မလား မသိဘူး . . ခုနကတင် . . ကိုယ် ထွက်သွားတာ ဆိုတော့ . . ”
“ရပါတယ် အကိုရာ . မပူပါနဲ့ . . . တို့အကိုက အသက်ကြီးပေမယ့် မပျက်စီးသေးပါဘူး . . အကျင့်မရှိလို့ပါ . . .”
“ချိုလည်း ကောင်းနေပြီ မလား ဟင် . . ”
“ဟုတ်တယ် ကို . . ချိုလည်း ကိုဆွေ့ လီးကြီးနဲ့ အလိုးခံရတာ တော်တော်ထိပြီး ကောင်းနေပြီ . . ”
ချို တမင် ပြောလိုက်သည်။ ဒီစကား အဆုံးမှာ ကိုဆွေလီးကြီး ပိုပိုမာလာတာ စောက်ဖုတ် အတွင်းသားထဲက သိလေသည်။
“ကိုဆွေ ချို့ကို အပြီးလိုးပေးတော့နော် . . .အရမ်းကောင်းနေပြီ . . .”
ချိုက ချွဲပစ်ပစ် ပြောရင်း ထရပ်လိုက်သည်။ ကိုဆွေ လီး ဖျွတ် ကနဲ ကျွတ်သွားသည်။
ငယ်လေးကတော့ ကြားရသည့် စကားများကြောင့် ဖီးလ် တက်သလို ခြေထောက်ကို တောင့် မ ထားရသဖြင့် မောလှသည်။ ချွေးပြန်နေပြီ။
ချိုတို့ ကုတင်ပေါ် နေရာယူကြချိန် ကျော်က ငယ်လေးထိုင်ခုံကြီးကို မ၍ လှည့်လိုက်သည်။
ကုတင်ပေါ်မှ မင်းသားမင်းသမီး လိုးပွဲ မစသေး၍ ငယ်လေး ခြေထောက်ကို ခေတ္တ မထား ပေးလိုက်သည်။
“ဖူး ဟူး . . .”
ငယ်လေး ခုမှ အသက်ရှူချောင်သည်။
ချိုက ပက်လက်လှဲရင်း ပေါင်ဖြဲထားလိုက်သည်။ ကိုဆွေ ဒူးထောက် ဝင်ကာ စောက်ဖုတ်ဝတေ့ကာ လီးတဆုံး ထိုးသွင်းလိုက်သည်။ အရှိန်ယူကာ စလိုးလေပြီ။
“ကဲ . . မမရေ . . ပွဲကြည့်ပေတော့ . . မပြီးမချင်း တောင့်ထား . . .”
ကျော်က ငယ်လေးကိုလွှတ်ထားလိုက်ပြီး ချို့ ခေါင်းရင်းဘက် နေရာယူလိုက်သည်။
ချို့ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဆွဲကူမ၍ ထောင်ကာ ဖြဲထားပေးသည်။ ကိုဆွေတယောက် ငုံ့ကြည့်ရင်း အာရုံစုစည်းကာ တဖတ်ဖတ် လိုးလေသည်။ ဆေးအရှိန်ကြောင့် လီးကတော့ မာတောင်နေသည်။
လိုးကျင့်မရှိ၍ အမောမခံနိူင်သော်ငြား အားလုံးရှေ့မှာမို့ သိက္ခာအကျမခံနိူင်။ ချွေများ ပြိုက်ပြိုက်ကျလာသည်။
ချိုတယောက် မိမိ ယောကျ်ားကိုယ်တိုင် ပေါင်ဝင်ဖြဲပေးပြီး တခြားယောကျာ်း တယောက် အလိုးခံနေရတာ စိတ်လှုပ်ရှားလွန်း၍ ပြီးချင်လာသည်။ ကျော့်လီးလောက် ဒစ်က ချိတ်ဆွဲအားမကောင်းလှသော်လည်း ယောကျ်ား နှစ်ယောက်၏ ပြုစုမှုကြားမှာ ကာမဆိပ် တက်နေပြီ။
ချို စောက်စေ့ကို ကိုယ့်ဘာသာ စပွတ်သည်။ ကျော်က ပေါင်နှစ်ချောင်း စုကိုင်ရင်း လက်တဘက်နှင့် နိူ့တွေ ပွတ်ပေးသည်။ ကိုဆွေကား ရှူးရှဲလိုက်ကာ ဖိလိုးနေသည်။ ပေါင်စေ့လိုက်သဖြင့် ပိုစီးသွားကာ ချို ပြီးချင်လာပြီ။
“အကို . . .လိုးထား . . ချိုက အဲလို အားရပါး အလိုးခံချင်တာ . . ဟုတ်တယ်မလား ချို . . .”
“အင်း ဟုတ်တယ် ကို . . အရင်က သူများရှေ့မှာ ကို လိုးတာ ခံရတာ တအားကောင်းတယ် . . .
ခု ကို့ရှေ့မှာ သူများလိုးတာ ခံချင်တာ . . ”
“ပြီးတော့မယ် . . ကိုဆွေ . . ချို ပြီးတော့မယ် . . လိုးပေးပါ . . ချို့ကို တအားလိုးလိုက်စမ်းပါ . . .” “ကို့ရှေ့မှာ ချို့ကို တအားလိုးပစ်လိုက်စမ်းပါ . . .”
ကိုဆွေကား မောဟိုက်ကာ ရပ်လုမတပ် ပင် ဖြစ်ချင်နေပြီ။ ဆေးစွမ်းကြောင့် လီးတံက မာနေသော်ငြား သုတ်က မကြာမီကမှ ထွက်ထားသည်မို့ အားက မရှိလှ။ ခုလို အားပေးအားမြောက်စကား ကြားရတော့ မရှိရှိသည့်အား ညှစ်ထုတ်ကာ စွတ်လိုးပေးနေသည်။
ငယ်လေးမှာတော့ မြင်ကွင်းက ကောင်းလှသော်ငြား ဖင်အကွဲကြား၊ စောက်ဖုတ်အကွဲကြားက နာကျင်မှုနှင့် ခြေထောက်ကို ပင့်မြောက်ထားရသည့် ဗိုက်သားများနာကျင်မှုကြားမှာ နပန်းလုံးနေရသည်။ သူ့ကိုလည်း မေ့လျော့နေကြလေပြီ။ ချို မြန်မြန် ပြီးမှသာ သူလည်း သက်သာမည်။
“အ အား ား ပြီးပြီ . . ကိုဆွေ . .အား” “ကောင်းလိုက်ထှာ . . ”
“ကိုရယ် ကောင်းလိုက်ထှာ . . ကို့ရှေ့မှာ အလိုးခံရတာ ကောင်းလိုက်ထှာ ကိုရာ . . .”
ချို ကယောင်ကတမ်း ပြောချင်ရာ ပြော၍ ပြီးသွားလေသည်။
“ရပြီ ကိုဆွေ ရပြီ . . ”
ကိုဆွေလည်း ခုမှ အလိုးရပ်ကာ အမော ဖြေရလေသည်။ လိုးရသည့် အရသာ ဘယ်ဆီနေသည်မသိ။ လူတကိုယ်လုံး ဖတ်ဖတ်မောနေသည်။
ကျော်က မမငယ်လေးဆီသွားကာ ခြေကျင်းဝတ်မှ ကြိုးကို ဖြုတ်ပေးလိုက်သည်။ ထိုင်ခုံခြေထောက်မှာချည်ထားသည်ကိုလည်း ဖြုတ်ပေးလိုက်သည်။
ကိုဆွေရော ငယ်လေးပါ မောဟိုက်နေကြသည်။
ချိုတယောက်ကတော့ ကိုဆွေကိုလည်း အစွမ်းကုန် ပြုစုပြီး တာဝန်လည်းကျေပြီ၊ ပန်းတိုင်လည်း အရင်ရောက်နှင့်ပြီ။
ကိုဆွေကား ကုတင်ပေါ် ပက်လက်။ လူသာ ဖလက်ပြသည် လီး ကား မာန်မကျ . . မတ်နေဆဲ။
ကျော်က မမငယ်လေးကို ကုတင်ဆီ တွဲခေါ်လာကာ ကိုဆွေ့အပေါ် မျက်ရိပ်ပြလိုက်သည်။ ငယ်ကလည်း ချုပ်နှောင်ရာမှ လွှတ်ရုံနှင့်ပင် သက်သာလှပြီ။ အထူးတလည် နားစရာမလို။ မယုံကြည်နိူင်စရာ မတ်ထောင်နေသည့် မိမိလင်၏ လီး ကြီးကို မမြင်စဖူးမို့ အားပါးတရ ဆုပ်ကိုင်ရင်း တက်ခွ လိုက်သည်။
ကိုဆွေလည်း မောဟိုက်လွန်း၍ အပန်းဖြေနေရာမှ ပြုစုသူမဲ့နေသော လီးကြီး စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်အောင်းလိုက်ရ၍ နေလို့ ထိုင်လို့ အတော်ပင် ကောင်းသွားသည်။ ကိုယ်လင်ကိုယ်မယား ယခုမှ ဇာတ်ပေါင်းရသည်မို့ တပ်လျက်နှင့်ပင် ကိုယ်ချင်းထပ်၍ ခေတ္တ မှိန်းနေကြသည်။
ကိုဆွေကလည်း မောဟိုက်လွန်း၍ အားပြန်မွေးနေရသလို ငယ်လေးခမျာ လည်း နာကျင်မှုတွေ တဖြည်းဖြည်း ပြေလျော့ကာ စပ်ဖျဉ်းဖျဉ်း ရှိန်းမြမြ သာယာမှု အဖြစ် ပြောင်းအောင် အကြောအချဉ်များ ဖြေလျှော့နေလေသည်။ ထိုစဉ်မှာပဲ ကျော်က ငယ်လေး တင်ပါးကြီးများကို အုပ်ကိုင်ကာ ထက်အောက် ပင့်မလိုက် ချလိုက် စ လုပ်ပေးလေသည်။ ငယ်လေးလည်း သိပ်အားမစိုက်ရဘဲ သက်သက်သာသာ အလိုက်သင့် မျောနေလေသည်။ စောက်ဖုတ် နှင့် လီး အဝင်အထွက် ရှိတော့လည်း ဖီလင်က တဖြေးဖြေး တက်လာပြီ။
ကျော်က ချို့ကို မျက်စပစ်၍ ky jelly သွားယူခိုင်းလိုက်သည်။
ချို လည်း ပြီးပြီ၊ ယခု မိမိတို့ လင်မယား၊ ကျော်တယောက်သာ ဘေးလူအနေနှင့် အဖြည့်ခံသက်သက်ပါလား ဟု ငယ်လေး အားနာတွေး တချက်တွေးမိသည်။
ကျော် ဆင်ကြံ ကြံနေသည်ကို မသိသေး။
ချို အနားရောက်လာသည်။ ငယ်လေးက ကိုဆွေ့ ရင်ဘတ်ပေါ် နိူ့ကြီးများနှင့် ကပ်ကာ ကိုဆွေနှင့် ပါးချင်း အပ်ထားလိုက်သည်။ ကျော်က အနောက်မှ ဖင်တုံးတွေစုံကိုင်ကာ တင် ချ လုပ်ပေးနေသည်။ ကိုဆွေက ငယ်လေး ကျောပြင်ကို သိုင်းဖက်ထားသည်။
စအိုဝ မှာ အေးကနဲ တချက်ဖြစ်သည်။ ဆီလို ချောကျိကျိ အရည်ကို ပွတ်လိမ်းနေသည်။ ကျော့်လက်အစုံက တင်ပါးတွေ အပေါ်မှာ။
“အို . . ဒါ ချို ပဲ . . . ချို့လက်က ငါ့ ဖင်ဝ မှာ ဆီသုတ်နေတာပါလား . . .”
ငယ်လေး သိလိုက်ပြီ။ အထိတ်တလန့် ဖြစ်ရသည်။ တခါမှ ဖင်မခံဖူး။ ဖင်ချလို့ ရမှန်းတော့ ကြားဖူးနေသည်။ ကျော် ဖန်တီးသမျှ အထိတ်တလန့်တိုင်းက အဆုံး၌ မိမိငယ်အတွက် နတ်ပြည်ရောက်မှန်း၊ အတွေ့အကြုံသစ်၊ အရသာ ထူးမှန်းတော့ သိထားသည်။ ဖင်ရှုံ့မိပေမယ့် မငြင်းဆန်မိ။
ချို့ လက်ချောင်းလေးကို အဝ အနားစပ်လေးထဲ မဝင်တဝင် ကလိသည်။ ရှုံ့ပွ ရှုံ့ပွ တုန့်ပြန်မှု ဖြစ်သည်။ ခုနက ကြိုးထုံးကြီး၏ ပွတ်တိုက်မှုက ခိုးလိုးခုလု ဖြစ်ရာမှ ယခုတော့ ချောမွေ့ညင်သာသည့် အတွေ့မှာ ငယ်လေး သာယာမိသည်။ ချို က ကျန်လက်တဘက်နှင့် ကျော်၏ တောင်စပြုနေသည့် လီးကို ဆုပ်၍ jelly နှင့် နယ်ပေးသည်။
ကျော်ကား အထူးနိူးဆွရန်မလိုလှတော့ချေ။ ခရေခူးရမည်မို့ အထူးစိတ်အားထက်သန်နေလေပြီ။
ချိုနှင့်တခါကြိုးစားဖူးပြီး လက်လျော့ခဲ့ရသည့် ခရေ ခူးခွင့် တဖန် ပြန်ရလေပြီ။ ဒီဆော်ကြီး ငြင်းမည် မဟုတ်မှန်း ကြိုခန့်မှန်းနိူင်သည်။ ယခုလည်း အခြေအနေ ကောင်းနေသည်။ အချိန်သိပ်ဆွဲမနေချင်တော့။ကိုဆွေကတော့ အခြေအနေကို မရိပ်မိသေး။ကျော်က တင်ပါးလုံးကြီးများကို တင်ချ လုပ်ပေးနေရာမှ ရပ်၍ အသေအချာ နေရာချပြီ။ လီးတံကြီးကို လက်နှင့် ဆုပ်ကိုင်၍ ငယ်လေး စအိုဝ၌ သေချာ တေ့လိုက်သည်။ ချိုက တင်ပါးအခြမ်းကို ဟ နေအောင် ဖြဲကူပေးသည်။
ငယ်လေး၏ အသက်အောင့်ကာ အောက်နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်လိုက်သည်နှင့်အတူ ကျော်၏ ကုန်းကုန်းကွကွ လှုပ်ရှားနေသည်ကြောင့် ကိုဆွေ သဘောပေါက်လိုက်ပြီ။ တသက်လုံး အရှက်ကြီးစွာ မြိုသိပ် ခဲ့ရှာလေသော ချစ်ဇနီးကို မိမိအပါ နှစ်ယောက်ညှပ်ချနေမှန်း သိတော့ ဖီးလ် ပိုတက်လာသည်။ ငယ်လေးကျောပေါ် သိုင်းဖက်ထားသည့်လက်များကို ပိုတင်း ကြပ်လိုက်သည်။
ငယ်လေးကား သူ့ယောကျ်ားကိုယ်တိုင်က ချုပ်ကိုင်ထားပေး၍ ချိုက တင်ပါးဖြဲထားပေးကာ ကျော်၏ ဒစ်ကားကြီး စအိုထဲ မဆန့်မပြဲ ထိုးသွင်းခြင်း ခံနေရပြီ။
“အ အား ား . . . ”
ဒစ်လုံးကြီး ချောဆီအားကိုးနှင့် မဆန့်မပြဲ ဝင်သည်။ စအိုအဝရှိ ကြွက်သားများ ပြဲကား၍ ဒစ်ဝင်အပြီးမှာ ဒစ်အရင်း ပင်မလီးတံကို တင်းကြပ်စွာ ရှုံ့၍ ငုံထားလိုက်ပြီ။ ဒစ်ကို ဆွဲစုပ်ထားသလို ဖြစ်သည်။ ကိုဆွေလည်း အောက်မှ အသာ ငြိမ်နေပေးသည်။ ငယ်လေး နားသယ်စပ်လေးနား ဖွဖွလေး လေမှုတ်ပေးသည်။ လျှာနှင့် တို့ထိပေးသည်။
နာကျင်လှသော်လည်း အားလုံး၏ ဂရုတစိုက် ပြုစု ကြင်နာမှုမှာ ငယ်လေး မွေ့ပျော်သည်။ ကျော်က ဝင်နေသည့် ဒစ် နှင့် ချိတ်၍ ဆွဲထုတ်လိုက် ထိုးသွင်းလိုက် စလုပ်ကြည့်သည်။ စအိုဝ ကြွက်သားများသာ စူထွက်လိုက်၊ ချိုင့်လိုက် ဖြစ်သည်။ ထပ်တိုး မဝင်သေး။ jelly ကို လီးတံပေါ်နှင့် ဖင်ကြားထဲ အစက်ချပေးလိုက်သည်။ အားပိုစိုက်၍ ဖိထိုးတော့ ချောဆီကြောင့် စီးစီးပိုင်ပိုင် ဝင်သွားသည်။
“အ အ အ . . ”
ငယ်လေး ခေါင်းကော့တက်လာသည်။ စောက်ဖုတ်ထဲရှိ ကိုဆွေ၏ လီးအပေါ် နံရံတဘက်ခြား၍ ကျော့်လီးကြီး လာထောက်သလို ခံစားလိုက်ရသည်။ အဆုံးဝင်ပြီမှန်း သိ၍ ကိုဆွေ လက်တွေ ဖြေလျှော့ပေးလိုက်သည်။
ကျော်လည်း လီးတဆုံးသွင်း၍ ဝင်သည်နှင့် အချိန် သိပ်ဆွဲမနေတော့။ ဖင်အစုံကို ထိန်းကိုင်ကာ ဖြေးဖြေးမှန်မှန် သွင်းထုတ်လုပ်သည်။ ငယ်လေး လက်ထောက်၍ ပြန်တောင့်ခံထားပေးသည်။ ကိုဆွေ၏ လီးကြီးအပေါ်လည်း ဖိအား ရောက်သည်။
ကိုဆွေတယောက် ခုနက အစပိုင်းတွင် သူများမယား စောက်ဖုတ်အသစ် လုပ်ရသည်မို့ စိတ်တက်ကြွ အားရလှသော်လည်း တကယ်ဆွဲတော့ အမောမခံနိူင်ဘဲ ချိုပြီးအောင်သာ အရှက်မကွဲအောင် ကြိတ်မှိတ် ကြုံးလိုက်ရသည်။ မောဟိုက်လွန်း၍ အရသာ ဘာမှန်းပင်မသိလိုက်။ ယခုမှပင် ခုနင်က ပင်ပန်းမှုကြောင့် အနားယူနေရာမှ စောက်ဖုတ်နှင့် ဂွင်းတိုက်ပေးနေသလို ဖြစ်သည့်အပြင် ကျော့်လီးကြီးက တဘက်မှ ဖိဖိပေးနေ၍ အရသာ ထူးလှပေသည်။ ဘေးမှ ရပ်၍ ငယ်လေး ကျောပြင်နှင့် ကျော်ခါးပေါ် ပွတ်သပ်ပေးနေသည့် ချို့ စောက်ဖုတ်လေးပေါ် လက်တင်၍ ကလိသည်။ စောက်ဖုတ်၏ နူးညံ့မှုကို လက်နှင့် ဖွဖွ အုပ်ကိုင်ရင်း ဖီးလ် တက်လာချေပြီ။
ငယ်လေး မှာ စောက်ဖုတ်ထဲ မိမိလင် လီး နှင့် နောက်ပေါက်ထဲ ကျော့်ဒစ်ကြီးကြီးလီးတပြိုင်နက် လိုးခံနေရ၍ ကောင်းလွန်းနေပြီ။ ခုနက တုတ်နှောင်မှု နာကျင်မှုတွေ ပြေပျောက်သက်သာကာ ကာမ အရသာ တစိမ့်စိမ့် တက်လာနေပြီ။
အဝင်အထွက် စီးစီပိုင်ပိုင် ဖြစ်သော်ငြား ချော့မွေ့ညင်သာလာမှုနှင့်အတူ ကျော်နေလတ် ခပ်သွက်သွက် စ လိုးလေပြီ။ တသက်နှင့်တကိုယ် ဒီလောက် စီးပိုင် တင်းကြပ်မှုမျိုး မခံစားဖူးသည်မို့ ကျော်လည်း အရသာထူး တစိမ့်စိမ့် ခံရင်း ပန်းတိုင် ချဉ်းကပ်လာပြီ။
ငယ်လေး ဖင်အစုံကို စုံကိုင်ဆောင့်လိုးပေးသဖြင့် ငယ်လေးစောက်ဖုတ်မှာ ရှေ့နောက် ရွေ့လျားနေရကား ကိုဆွေ့ လီးကို အမြန် ဂွင်းတိုက်ပေးနေသလို ဖြစ်နေသည်။ ကျွတ်မထွက်စေရန်ကိုတော့ ကျော့်ဆောင့်ချက်တိုင်း၌ ငယ်လေးက တောင့်ခံထားပေးသည်။
“မမ . . အား . . ကောင်းလိုက်တာ မမရယ် . . .”
“အင်း . .င်း ကိုကျော် လုပ်ထား လုပ်ထား မမ လည်း ကောင်းနေပြီ . . ”
ကိုဆွေကား အသံ မထွက်တော့ . .
သူတို့ အပြန်အလှန်ပြောနေကြတာ ကြားရသလို စောက်ဖုတ်နှင့် ဂွင်းတိုက်ပေးမှုကြောင့်
“အ အစ် အစ် ကိုကို ထွက်ပြီ ငယ် . . အယ် အယ် . .လေး . . ”
ကိုဆွေကြီး ပြီးမှန်းသိရ၍ ကျော် အသကုန် ဝုန်းတော့သည်။ တ ဘန်း ဘန်း နှင့် ဆူညံနေတော့သည်။ ကိုဆွေပြီးသွားပြီမို့ ချို့စောက်ဖုတ်ပေါ်က လက်လည်း ဖယ်သွားပြီ။ ချို ကျော့်အနောက်သွားကာ ကူတွန်းပေးသည်။
“အား အား ား ား . . ”
ငယ်လေး အရင်တခေါက်လိုပဲ စောက်ရည်များ သေးများ ပန်းထွက်ကုန်သည်။ ကိုဆွေ၏ ဂွေးဥနှင့် ပေါင်ခြံကြားမှ စီးကျကာ မွေ့ယာ စိုရွှဲသွားသည်။
“အ အ ား ား ကိုကို . . ကန်တော့ ကိုကို . . .”
“အင့် အင့် ဆောင့်ပါ ဆောင့်ပါ အား ား. . . ”
စအိုကို တင်းကြပ်နေအောင် ညစ်၍ စောက်ရည် ဆက်ပန်းနေသည်။ လက်နှင့်တအားဖျစ်ညှစ်သကဲ့သို့ စအို ကြွက်သား၏ ညှစ်အားကြောင့် ကျော်လည်း သုတ်လွှတ်ချင်ပြီ။
ကျော် နောက်ကျ ကျန်ခဲ့မည် စိုး၍ ချို က ကျော် စအိုဝကို ဖိ၍ ကလိပေးသည်။ ခုနက jelly နှင့် စိုနေသဖြင့် စွတ်ကနဲ ဝင်သွားသည်။ ကျော် တင်းကနဲ တချက်ဖြစ်သည်။
“အစ် အ အ . . .”
ဆောင့်ချက်နှင့်အတူ လိုက်တွန်းပေးရင်း ချို့ လက်ချောင်းကို ဆက်ဖိထိုးလိုက်သည်။ လက်နှစ်တစ်ခန့် ဝင်သွားသည်။ ဆီးကျိတ်ကို ဖိမိသည်။
“အား . . ကောင်းလိုက်တာ . . အား . . ”
“မမ . . ကျွန်တော်လည်း ပြီး မယ် နော် . . .”
“အင်း အင်း . . ပြီးလိုက် ကိုကျော် . . ”
“အား ား ား . . ”
“အိ အိ . . အစ်အစ် . . ”
ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ပြိုင်တူ ကာမပန်းတိုင် အတူရောက်သွားကြလေတော့သတည်း။
xxxx
များမကြာမီ ကာလတွင်တော့ . . .
ကျော်နေလတ်တယောက် ကိုတင်အောင်ဆွေ ခွဲဖွင့်သည့် ကုမ္ပဏီဘရန့်ချ်တွင် အကြီးဆုံး MD အဖြစ် ရာထူးနှင့် လစာလည်း တိုးသွားလေပြီ။
ကျော်နေလတ် တယောက် ရုံးပိတ်ရက်တိုင်း threesome အမြဲ ဆွဲနေရသည်မို့ မည်မျှ ကျေနပ်အားရမည်ကို အထူးတလည် ပြောရန်ပင်လိုမည်မထင်။
လင်းလက်ချို နှင့် မိမိငယ်လည်း လိင်အရသာကို အမျိုးမျိုး အဖုံဖုံ အတူတူ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ခံစားကြလျက် ကျော်နေလတ် တယောက် အပြင်မှာစိတ်ကစားမည်အတွက် စိတ်ပူပင်စရာ လုံးဝ မလိုတော့ပေ။ အထူးသဖြင့် မိမိငယ်မှာ ရုံးဖွင့်သည့်ရက် အားလပ်ချိန်များတွင် လေ့ကျင့်ခန်း မှန်မှန်လုပ်ဖြစ်ကာ ဆီးဝမ်း မှန်၍ ကျန်းမာရေး တိုးတက် ကောင်းမွန်လာသည်။ အဆီပိုများလည်း သိသာစွာ စ ကျ၍ ကိုယ်လုံးအလှ ထိန်းရန် အထူးစိတ်ဝင်စားလာပြီ။
ကိုတင်အောင်ဆွေတယောက်ကတော့ သင်္ဘောလောကမှ အနားယူချိန်အတွက် ကိုယ်ပိုင် ကုမ္ပဏီခွဲတခုကို ယုံကြည်စိတ်ချရသည့်သူနှင့် မျက်နှာလွှဲ တည်ထောင်နိူင်ပြီမို့ စိတ်အေးလက်အေး သင်္ဘောထွက်နိူင်လေပြီ။
ကျော်နေလတ်တို့လင်မယားထံ စိတ်ချလက်ချ အပ်ထားခဲ့နိူင်ပြီမို့ မိမိငယ်ကို ကာမဆန္ဒ မဖြည့်ဆည်းပေးနိူင်သည့်အတွက် မိမိကိုယ်မိမိ စိတ်အားငယ်မှုမျိုး အလျဉ်း မရှိတော့ချေ။ အခါအားလျော်စွာ အင်တာနက် လိုင်းမိသည့်အချိန်၊ မိမိငယ်တို့ threesome ကြုံပါက ကိုတင်အောင်ဆွေလည်း video call နှင့် ဂွင်းထုရင်း ကျေနပ်မှု ရလေသည်။
ကျော်နေလတ်တို့ သားနှင့် သမီးကား ရုံးပိတ်ရက်တိုင်း အဖိုးအဖွားတို့ထံ ညအိပ်ညနေ သွားလည်ကြရစမြဲ . . . ပြန်လာလျှင် ချောကလက်များ မုန့်များ အလျှံပယ် တွေ့ရမြဲ။
လူ ကျင့်ဝတ်၊ စည်း အပြင်ဘက် သို့ ပါးပါးလေး ကျော်ဖြတ်ကာ သူတို့ ၄ ဦးသား၊ တနည်းဆိုသော် မိသားစု နှစ်စု၏ အနာဂါတ် ခရီးလမ်းမှာကား အစစ အဆင်ပြေကာ ရွှေရောင် တောက်ပ လင်းလက်လျက် . . .
(ပြီးပါပြီ)
➡️တင်ထားပြီးသမျှ အပြာစာအုပ် အောစာအုပ်များ စာရင်းကြည့်ရန်နှိပ်ပါ။⬅️
