ငါ့လင်ငါ့သားငါ့သမက် ၁ဆယ်တန်းဖြေပြီးလို့အားလပ်နေတဲ့ကျနော့်ကို အိမ်အလည်ရောက်နေတဲ့ ကြီးကြီးဒေါ်ထွေးရီက သူတို့ရွာလိုက်လည်ဖို့ခေါ်တယ် ကြီးကြီးဒေါ်ထွေးရီက အမေနဲ့ညီမ ဝမ်းကွဲလည်းတော်သလို ငယ်သူငယ်ချင်း
အမေကလည်းလိုက်သွားတဲ့
ကျနော်မလိုက်ခြင်ဘူး
၁ပတ်လောက်ပဲနေ လူတွေဘယ်လိုပင်ပင်ပန်းပန်းလုပ်ကိုင်စားသောက်ရလဲ မင်းကို သိစေခြင်လို့တဲ့
ကြီးကြီးကတော့ ရွာရောက်ရင်မင်းပျော်မှာပါ
ဖုန်တစ်ထောင်းထောင်းနဲ့ကုန်ကားကြီးစီးပြီးသွားရတယ်
မနက်သွား ညနေစောင်းမှရောက်တယ်
တစ်လမ်းလုံးကျနော့်ကို ဖုန်ကာပေးတဲ့အနေနဲ့ သူ့ကိုယ်လုံးကြီးနဲ့ ကာပြီးဖက်ထားပေးတယ်
ကြီးကြီးဒေါ်ထွေးရီကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်က ယောကျ်ားတွေနဲ့အရပ်အမောင်းအတူတူလောက်ရှိတယ်
တောင့်လည်းတောင့် တင်ပါးကြီးက ချွန်ပြီးလုံးတယ်
ကွမ်းတစားစားနဲ့ မေးရိုးတောင့်တောင့် အသားညိုညို
ကျနော်စိတ်ပျက်သွားမှာစိုးလို့တစ်လမ်းလုံးဂရုစိုက်လာတယ် ကားပေါ်ကခရီးသည်အဒေါ်ကြီးတွေက အမသားလေးလားလို့မေးကြတယ်
“ဟုတ်တယ် မြို့မှာကျောင်းတက်နေတာ စာမေးပွဲပြီးလို့
ပြန်ခေါ်လာတာ”
“အသားလေးကဖြူတယ်နော်”
“ဟုတ်တယ် သူ့အဖေတူတာ”တဲ့
ပြီးတော့ ကျနော့်ပါးကိုနမ်းရင်း မေ့သားလေး ပင်ပန်းနေပြီလားတဲ့
ရွာက အိမ်ခြေ၁၀၀လောက်ပဲရှိမယ်
နှစ်ထပ်ပျဉ်ထောင်အိမ်ကြီးကတော့ အတော်ကြီးတယ်ပြောရမယ်
ကြီးကြီးဒေါ်ထွေးရီမှာ ကျနော်နဲ့ရွယ်တူသမီးတစ်ယောက်
အငယ်၂ယောက်နဲ့ ယောကျ်ားရနေတဲ့ သမီးအကြီးဆုံးတစ်ယောက်ရယ်လို့ရှိတယ်
ကျနော်နဲ့ရွယ်တူက သဉ္ဇာတဲ့
ရောက်စက ကျနော့်ကို မောင်လေးတဲ့
ကြီးကြီးက ဟဲ့နင်နဲ့ရွယ်တူပဲ နင့်ထက်တောင်လကြီးအုံးမယ်
ဖိုးသားမွေးတော့ ငါတောင်နင့်ကိုယ်ဝန်ကြီးနဲ့ ခလေးသွားကြည့်သေး
ယောကျ်ားလေးလိုခြင်လို့ ဒီခလေးလိုလေးမွေးပါစေဆုတောင်းသေးတယ်
အငယ်မ၂ယောက်က ဖွေးဖွေး နဲ့ ထွေးထွေး
၂နှစ်ကြီး၂နှစ်ငယ်တွေ
ကြီးကြီးက သားယောကျ်ားလိုခြင်တော့
ကျနော့်ကိုသားလိုပါပဲ
ရောက်တဲ့ညကတော့ထမင်းစားပြီးတာနဲ့ အိပ်ပျော်သွားတယ်
မနက်နေရောင်မျက်နှာထိုးမှ အိမ်ကြီးရဲ့အောက်ထပ်
ကြီးကြီးရဲ့အခန်းထဲမှာမှန်းသိရတယ်
သဉ္ဇာတို့ ညီအမ၃ယောက်နဲ့စလိုက်နောက်လိုက်နဲ့
ခင်သွားကြတယ် အမအကြီးဆုံးအိမ်သွားလည်လိုက်
လယ်ကွင်းတွေထဲလျှောက်သွားကြလိုက်နဲ့
ပျော်လာတယ်
ညဘက်ရောက်ရင်စကားတွေစုပြောကြတယ်
ကြီးကြီးကတော့ကျနော်ရှိလို့သာ ညစောစောမအိပ်ခိုငိးတာတဲ့
ဒါတောင်စကားပြောကောင်းတုန်းရှိသေး
သားလာအိပ်ကြမယ်ဆိုပြီးခေါ်တာပဲ
ညီအမ၃ယောက်ကတော့အပေါ်ထပ်မှာ
ကျနော်က ကျနော့်အသက်ထက်၃နှစ်လောက်ပိုငယ်တယ်ထင်ရအောင် လူကောင်လည်းမကြီး ခလေးရုပ်မပျောက်ဘူးလို့ လူတိုင်းကပြောပေမဲ့ အသက်က၁ရပြည့်ပြီ
တခါတလေဒါကိုပဲ မခံခြင်ဖြစ်ပြီးအသက်ကြီးခြင်ပြန်တယ်
ရုပ်ရင့်အောင်ဆေးလိပ်ခိုးသောက်တယ်
အသက်ကြီးတဲ့ကောင်တွေက ဂွင်းထုရင်ရုပ်ရင့်တယ်ပြောလို့ ထုတာပဲ
အရွယ်ရောက်ကြောင်းပြခြင်တာနဲ့ ဖာသွားချတာ
ဖာသယ်မကြီးက ဟဲ့နင်တို့ဘယ်ကခလေးလေးခေါ်လာတာလဲဆိုပြီး လှောင်ရီတာခံရသေး
ရှက်ရှက်နဲ့ဖာသယ်မကြီးကို ဆော်ပစ်တာ
အမလေးအမလေး လူကသာခလေး ဂွေးက တက္ကသိုလ်ပဲဟေ့ နောက်ဧည့်သည်တောင် လက်မခံနိုင်တော့ဘူးဆိုပြီး
ကွတကွတနဲ့ ဖြစ်သွားတယ်
ငါကွဆိုပြီး ဂုဏ်တောင်ယူသေး
ကျနော်ပျက်စီးနေတာကို အိမ်ကရိပ်မိတယ်
အပေါင်းအသင်းတွေနဲ့ဝေးအောင်ရွာကိုထည့်ပေးလိုက်တယ်ဆိုတာ ကျနော်ကသိပြီးသား
ရွာမှာတစ်ပတ်ပဲကြိတ်မှိတ်နေရမှာမို့ လိုက်လာတယ်ပေါ့
ဘာလိုလိုနဲ့ တစ်ပတ်တောင်ပြည့်တော့မယ်
တညတော့ လသာသာ
လေမတိုက်ပူလောင်အိုက်စက်နေတော့
အခန်းတံခါးဖွင့်အိပ်ရတယ် ကျနော်လည်းပူတော့
စွပ်ကျယ်နဲ့ဘောင်းဘီအတိုလေးနဲ့
ပက်လက်ကလေးလှန်နေတယ်
ကြီးကြီးကလည်း အကျီတွေချွတ်ပြီး ဘော်လီအကျီနဲ့
ကျနော့်ကို ယက်တောင်နဲ့ဘေးတစ်စောင်းလှဲပြီးယက်ခတ်ပေးတယ် ဗိုက်လေးကိုပွတ်ပေးတယ်
ကျနော့်ခြေတစ်ဖက်ကကြီးကြီးအပေါ်တင်ထားတယ်
လရောင်အောက်မှာ
ကြီးကြီးကိုမြင်ရတာခါတိုင်းနဲ့မတူ သလိုပဲ
ချခဲ့ဖူးတဲ့ ဖာသယ်မအန်တီကြီးနဲ့ဆင်သလိုလိုဖြစ်နေတယ်
ချခဲ့တာတွေကလည်းပြန်သတိရလာတယ်
ကြီးကြီးလက်ဖဝါးလက်ချောင်းတွေက စွပ်ကျယ်ကိုလှန်ပြီးရင်ဘက်ကနေ ချက်အောက်ထိ ဆော့ကစားနေတယ်
ဆီးခုံကလမွှေးတွေဟာ ချက်အောက်နားအထိ
ပေါက်နေတာကို ကြီးကြီးကစမ်းမိတော့
ထူးဆန်းနေတယ် အမွှေးတွေကိုတပင်ခြင်းကိုင်ကြည့်နေတယ် ကျနော်မျက်လုံးမှိတ်ပြီးအာရုံလွှဲနေရတယ်
ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့.ကျနော့်လီးထောင်မတ်လာတာမို့ပဲ
ရှက်သလိုကြောက်သလိုဖြစ်နေတယ်
အမွှေးလမ်းကြောင်းအတိုင်းကြီးကြီးလက်ချောင်းတွေဆင်းလာပြီး ဘောင်းဘီသားရေကြိုးအဆက်ရောက်တော့
လက်ချောင်းကလေးတွေနဲ့ဘောင်းဘီအောက်ထိုးစမ်းတယ်
ကျနော်အမွှေးတအားသန်တာ
ကြီးကြီးကျနော့်ကို ခလေးလို့ထင်နေတာအထင်ပြောင်းသွားပြီဘောင်းဘီကို တိုးထွက်ထောင်နေတဲ့ ကျနော့်ဟာကို
ကြည့်နေတာကျနော်ခိုးကြည့်ရင်းတွေ့နေရတယ်
သက်ပြင်းတွေချလိုက် ကျနော့်ကိုကြည့်လိုက်နဲ့
ကျနော်အိပ်ပျော်နေရင်း ကိုယ်လှည့်လိုက်သလိုမျိုးကြီးကြီးဘက်လှည့်လိုက်တယ်
ကြီးကြီးလက်ဖဝါးနဲ့ကျနော့်ဟာသွားထိပါရော
ကျနော်ဟာကြီးက တဆတ်ဆတ်တုန်နေတယ်
ကြီးကြီးလက်ကတွန့်ဆုတ်နေသေးတယ်
ပြီးတော့လက်နဲ့အုပ်ကိုင်ကြည့်တယ်
ကျနော့်ဟာလည်းအဆမတန်ထွားလာတယ်
ကြီးကြီးသက်ပြင်းချပြီးတစ်ဖက်စောင်းလှည့်အိပ်တော့တယ်
ကျနော့်မှာကာမစိတ်ရိုင်းတွေမွှန်နေပြီ
ရှည်လျားတုတ်ခိုင်တဲ့ပေါင်တံ ပေါ်နေတဲ့ ခြေသလုံးသွယ်သွယ် မို့မောက်စွင့်ကားတဲ့တင်သားဆိုင်နှစ်ခုကြားကနေ
ထမိန်သားတွေချိုင့်ဝင်နေတဲ့ ပုရိသတို့ရဲ့ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်အပေါ်အတပ်မက်ဆုံးအလိုခြင်ဆုံး
ရတနာတွေရှိတဲ့ ဂူ အဲဒိဂူထဲကို ပုရိသတိုင်းဟာ
မိမိပိုင်ကာမတုတ်ခြောင်းနဲ့ထိုးသွင်းရှာဖွေခြင်ကြတာမဟုတ်လား
ကျနော့်အနေနဲ့ ကျနော့်ဟာနဲ့ထိကြည့်ခြင်စိတ်ပြင်းပြနေပေမဲ့ သားအရင်းလိုသဘောထားနေတဲ့ ဒေါ်ထွေးရီအပေါ်
မလုပ်ရဲမလုပ်အပ်ဘူးဖြစ်နေတယ်
အိမ်သာသွားပြီးထုပလိုက်မှ အေးမယ်
ခြင်ထောင်လှန်အပြင်ထွက်တော့
“သား ဘယ်လဲ”
“သေးပေါက်ခြင်လို့”
“သေးပေါက်တာဆိုရင်တော့ အိမ်သာမသွားနဲ့ မြွေပါးကင်းပါးနဲ့ ရေကပျဉ်ကပေါက်ချလိုက်နော်”
“ဟုတ်”
“အိမ်သာထဲသွားထုမို့ဟာ”
ရေကပျဉ်တံခါးဖွင့်ရင်း ကိုယ့်ဟာကိုကိုင်နေမိတယ်
လရောင်ကြောင့်
ထရံကြိုးတန်းမှာလှန်းထားတဲ့ ကြီးကြီးထမီ
ကျနော့်အဖြစ်ကရှက်လည်းရှက်ဖို့ကောင်းတယ်
ကြီးကြီးထမီဆိုတဲ့အသိက ထမိန်ကို ငပဲနဲ့ထိကြည့်နေမိတယ် ထမိန်ဘေးနားတံခါးခြောင်အစပ်မှာ
ကြီးကြီးစာစမိုင်ဒါအကြီးကြီးဟိုဟာမတွေဟာကသေးတယ်လေ
ရင်တွေတောင်ဖိုတယ်
တုန်ရင်စွာယူပြီးနမ်းကြည့်တော့ မလျှော်ရသေးဘူး
ကြီးကြီးစောက်ဖုတ်နဲ့အထိတွေ့ဆုံးရှေ့ပိုင်းအကျဉ်းမြောင်းဆုံးနေရာကို လရောင်အကူအညီနဲ့ရှာတယ်
အခြားနေရာတွေထက်ညိုညစ်နေတယ်
နမ်းကြည့်တော့မွှေးနေတာပဲ အဖုတ်နံ့မွှေးလိုက်ထုလိုက်
လျှာနဲ့လည်းယက်ရင်း
ကြီးကြီးအဖုတ်လို့စိတ်ထဲကပြောမိတယ်
လူမိမှာလည်းကြောက်တာနဲ့ အသာပြန်တင်ထားရတယ်
ငပဲကိုရေအေးအေးနဲ့ပျော့သွားအောင်ဆေးရတယ်
အခန်းထဲရောက်တော့ပုဆိုးပိုင်းနဲ့လဲဝတ်လိုက်တယ်
ခါတိုင်းလည်းခွအိပ်နေကြပဲ
ကြီးကြီးခါးကိုခြေထောက်နဲ့ချိပ်ခွလိုက်ပြီး
လက်မောင်းကိုဖက်အိပ်လိုက်တယ်
ကြီးကြီးကကျနော့်တင်ပါးကို သူ့ဘက်ဆွဲယူပြီးဖင်ကိုပုတ်ပေးတယ်
အိပ်မယ်ပေါ့
ကြီးကြီးတင်ပါးနဲ့ကျနော့်ငပဲထိနေတယ်ဆိုတဲ့အသိကြောင့်
ပြန်တောင်လာတယ်
စိတ်ရိုင်းကလည်းပြန်ထလာတယ်
ကျနော့်ဟာကကြီးကြီးရဲ့ဖင်ပေါက်အပေါ်တင်ကိုထောက်မိနေတာဆိုတော့ သိပ်မကျေနပ်ခြင်
ကြီးကြီးအိပ်ပြီလားကြည့်ရသေး
ကိုယ်ကို အောက်ဖက်လျှောဆင်းလိုက်ပြီးမှာ
ကြီးကြီးရဲ့ တင်ပါးနှစ်ခုကြားအဖုတ်တည့်တည့်နေရာကိုသေသေချာချာချိန်ပုဆိုးအသာလှန်ပြီး
ငပဲကိုအပြင်ထုတ်
ကြီးကြီးကိုအသာပြန်ခွရင်း
မထိရဲသေးဘူး
တင်ပါးကြီးကကြီးတော့မရဘူး
ကြီးကြီးအိပ်နေပြီပဲမသိနိုင်ပါဘူး မခွတော့ပဲပုစွန်ထုတ်ကွေးအောက်ကနေပင့်ထောက်လိုက်တယ်
ကြီးကြီးဘက်ကမလှုပ်တာနဲ့
ရဲလာပြီး ချိုင့်ကြားထဲကို ထောက်လိုက်တယ်
ပြီးတော့ဖက်အပ်လိုက်တယ်
တင်ပါးကြီးနှစ်ခုကကျနော့်ဆီးခုံကိုပြန်ထောက်ထားတော့
ဖီးတွေလာတာပေါ့
လက်နဲ့အသာထုလိုက်ထောက်လိုက်နဲ့မကြာဘူး
လရည်တွေကြီးကြီးထမိန်ကို ပန်းထုတ်မိတယ်
သုတ်လည်းမသုတ်ရဲ
ကြောက်လည်းကြောက်ပေါ့
ကျနော်အိပ်ယာကနိုးတော့အတော်လန့်နေတယ်
ကြီးကြီးက သားရေထမင်းစားမယ်တဲ့ လာနိုးတာပုံမှန်အတိုင်းပဲဆိုတော့
ဒါတောင်ထမိန်တန်းကိုသွားကြည့်မိသေး
ညကပန်းထုတ်ခဲ့တဲ့ထမိန်ရေချိုးပြီးလှန်းထားတာတွေ့ရတယ်
ဒေါ်ထွေးရီယောကျ်ားဦးမြသန်းဟာ အငယ်ဆုံးမလေး
ထွေးထွေးလသားအရွယ်မှာဆုံးသွားတယ်ဆိုတော့
ထွေထွေးပဲဆယ့်နှစ်နှစ်ရှိပြီ ယောကျ်ားထားခဲ့တဲ့ လယ်ဧကရာကေျာ်ကို ချစားပြီးရတဲ့ငွေကို အတိုးပြန်ပေး
စပါးပဲလှောင်တော့ အခြေအနေမပျက်ဘူး
ရွာမှာတတိယမြောက်ချမ်းသာတယ်လို့ပြောလို့ရတယ်
စပါးလှောင်တဲ့သစ်သားကျီဘေးမှာတောင်ထန်းအမိုးဆွဲချထားပြီး ကွပ်ပျစ်တစ်ခုရှိတယ်
နေ့လည်နေ့ခင်းညီအမ၃ယောက်နဲ့စကားပြောရင်း
အမေတူသမီးဖြစ်တဲ့ သဉ္ဇာကို ဒေါ်ထွေးရီအမှတ်နဲ့ဖီးလာနေတယ် မောင်နှမတွေလိုရင်းနှီးသွားပြီဖြစ်လို့
အသားခြင်းထိထိုင်လို့ရတယ်
တခါတလေအခွင့်ကောင်းယူပြီးလက်ကိုင်လိုက်သေး
တစ်ဖက်ကတော့မသိရှာ
ဖွေးဖွေးနဲ့ထွေးထွေးကိုမုန့်သွားဝယ်ခိုင်းပြီး
သဉ္ဇာကို လက္ခဏာကြည့်ပေးသလိုလိုနဲ့ လက်ဖဝါးကိုပွတ်လိုက် ခါးကနေသိုင်းဖက်လိုက်နဲ့
အချိန်ရှိသမျှဒီနှာစိတ်ထန်တာလည်းသဘာဝကျတယ်
အိမ်မှာနေတုန်းက တစ်ပတ်တစ်ခါ ဖာဘိသွားတာ
အခုသွားမှမသွားရတာကိုး
ညရောက်တော့ ဒေါ်ထွေးရီက
“ဒီညတော့ တို့သားအမိ၂ယောက်အိမ်အပြင်ကွပ်ပျစ်မှာထွက်အိပ်မယ်ဟေ့
ဟိုဟာမတွေအပေါ်ထပ်ကလေတိုက်တော့အေးတယ်
အောက်တံခါးတွေအသေအချာပိတ်ကြ
ကွပ်ပျစ်ကတောင်ထန်းအမိုးခပ်စိုက်စိုက်အောက်မှာဆိုတော့အပြင်ကိုအတိုင်းသားမြင်ရပြီး
အပြင်ကအထဲကိုမမြင်ရဘူး
ဇာခြင်ထောင်ပါးပါးလေးထောင်ထားတော့အိမ်ထဲမှာထက်အေးတယ်
ကျနော့်ဗိုက်ကိုပွတ်ပေးရင်း
“မိန်းမတွေကိုစိတ်ဝင်စားနေပြီလားတဲ့”
ဒေါ်ထွေးရီနှာခေါင်းကမှုတ်ထုတ်တဲ့လေကမျက်နှာကို
တိုးထိနေတယ်
“စိတ်မဝင်စားပါဘူး”
“တကယ်ဟုတ်လို့လား”
“အင်း”
“ဖိုးသားကို ခလေးလို့ထင်နေတာ
ခလေးမှမဟုတ်တော့ဘဲ လူကြီးဖြစ်နေပြီ ကောင်လေး”
ကျနော်လိပ်ပြာမလုံသလိုဖြစ်သွားတယ်
“အသက်၁ရမလား
ရွာမှာဆို ၁၅နှစ်နဲ့မိန်းမယူခလေးမွေးကြတာကို”
“ကဲမှန်မှန်ပြော”
“သားခလေးမဟုတ်ဘူးဆိုတာဘယ်လိုသိလဲ”
စကားလမ်းကြောင်းလွှဲလိုက်တယ်
“သိတာပေါ့ ခလေးမဟုတ်ရင် မိန်းမတွေကိုစိတ်ဝင်စားမှာအမှန်ပဲ”
ကျနော့်နှာခေါင်းကို ညှစ်ရင်း
ဟုတ်လားတဲ့ ကျနော်ဆိတ်ဆိတ်နေရင်းဝန်ခံလိုက်တယ်
အိမ်သာသွားတော့ကျနော်နောက်ကလိုက်ပေးရတယ်
အိမ်သာထဲကဒေါ်ထွေးရီသေးပေါက်သံကတဗြဲဗြဲ
ကျနော်တက်တော့သေးနံ့တွေရှူရတာဖီလင်ပဲ
အမှောင်ထဲမှာဒေါ်ထွေးရီခါးကိုဖက်ပြီးလမ်းလျှောက်ရတာ
ကျနော့်ကိုကြည်နူးစေတယ်လေ
ဒီညတော့ ဒေါ်ထွေးရီမအိပ်သေးမှန်းသိပေမဲ့
မနေ့ညကလိုမကြောက်တော့
သိသိသာသာထောက်တယ်
ခါးလေးကိုအသံမကြားရအောင်ကစားပြီး
ထိလိုက်ထောက်လိုက်ပေါ့
ဒေါ်ထွေးရီကလည်းပူသလိုအိုက်သလိုနဲ့ထမိန်ကို
ပေါင်ရင်းထိဆွဲလှန်တော့ ပြန်ခွာရတယ်
ဒေါ်ထွေးရီငြိမ်သွားမှ လိင်တံနဲ့ထမိန်ကိုထပ်လှန်တင်လိုက်တယ် ဒီတခါတော့တကယ်ရင်တုန်ရတယ်
အသားခြင်းထိရတော့မှာ
ရေဆေးထားတာကြောင့်ဖင်မှာရေစိုမခြောက်သေး
ဖင်ကြားထဲလိင်တံကိုထိကြည့်တယ်
ဒေါ်ထွးရီဟောက်သံတောင်ပေးလာတယ်
အိုကေပဲ
ဖင်ကြားထဲထိုးသွင်းလိုက်တယ်
တင်ပါးနှစ်ခုဖိကပ်ထားတာကြောင့်
ထိပ်လေးပဲရတယ်
စောက်ဖုတ်ကအဝေးကြီးမှာ
ဒေါ်ထွေးရီ ယောင်သလိုဟောက်သလိုအသံထွက်လာတော့
အသာပြန်ခွာရတယ်
အံမယ် ပေါင်တွေဖင်တွေကိုကုတ်ပြီး
ပြန်လှည့်အိပ်တာ
ဖင်ကြီးက ကျနော့်ဘက်ပစ်ထားပြီး
ထောက်ဖို့အကောင်းဆုံးအနေအထား အဖုတ်ထဲမဝင်ရင်တောင်လီးနဲ့အဖုတ်ထိလို့ရတဲ့ပုံစံပဲ
ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ဖင်ကြီးတဲ့မိန်းမတွေကိုလိုးရတာ
ပိုမလွယ်တာကြောင့်ပဲ
ဖင်ကြားကို လီးနဲ့ထောက်ရတာဒီတခါအတော်လွယ်တယ်
လက်ညိုးနဲ့စမ်းကြည့်တော့အမွှေးတွေစမ်းမိတယ်
လီးတစ်ချောင်းစာတော့ဟနေသေးတော့
ဟန်ကျတယ်
ဖင်သားနှစ်ခုကြားထဲအဝင်အထွက်လေးလိုးလို့ရနေတော့
စောက်ဖုတ်ထဲမဝင်ရလဲ ကျေနပ်စရာ
စောက်ဖုတ်နဲ့လီးထိပ်နဲ့တော့ထိနေရတာ ပျော်ရွှင်ဖွယ်ရာ
ဖြေးဖြေးလေးဒစ်မြုပ်အောင်လိုးကြည့်တယ်
တင်ပါးနှစ်ခုကဒစ်ကိုညှစ်ပေးထားတော့
စောက်ဖုတ်လိုးရသလိုပဲ
ဖင်ကြီးကိုကိုင်ပြီးအသာအယာထိုးရတယ်
မကြာပါဘူး
ဖင်ကြီးထဲမှာလရည်တွေထွက်ကုန်တယ်
အဲ့ကျမှ စိုးရိမ်ပြန်ရော
ထမိ်န်ပြန်ဖုံးပေးပြီး ကျနော့်ခေါင်းအုံးဘက်အသာလှဲ
ငြိမ်နေလိုက်တယ်
၅မိနစ်လောက်ကျနော်ငြိမ်နေရင်း
ဒေါ်ထွေးရီ လှုပ်ရှားသံကြားရတယ်
ကျနော့်ဘက်လှည့်ကြည့်တော့ ကျနော်အိပ်ခြင်ယောင်ဆောင်လိုက်တယ်
ဓာတ်မီးကိုဖွင့်ကြည့်ပြီးပြန်ပိတ်လိုက်တယ်
လမင်းကြီးကမ္ဘာတစ်ဖက်ရောက်သွားတဲ့အချိန်ဆိုတော့
မှောင်ပြီပေါ့
ကျနော်လုပ်တာကို ဒေါ်ထွေးရီသိနေတယ်မသိဘူးဒွိဟစိတ်ကဟိုဖက်ဒီဘက်ကူးနေတယ်
ဒေါ်ထွေးရီအိမ်သာသွားတာ
ကျနော်အသာလိုက်ချောင်းတယ်
အိမ်သာက ပီနံအိတ်ခွံနဲ့ကာထားတာ
အိမ်သာအောက်ကအသာလျိုကြည့်ရင်လည်းမြင်ရနိုင်တယ်
လက်နှိပ်ဓာတ်မီးဖွင့်လိုက်တော့
အိမ်သာဘေးဘက်ကနေကျနော်ချောင်းကြည့်တယ်
လက်နှိပ်ဓာတ်မီးကိုသူ့ဘက်လှည့်ပြီးကြမ်းပြင်ချထားတယ်
ပြီးတော့ခေါင်းငုံ့ပြီးဖင်ကြားထဲနိုက်တယ်
လက်ညိုးလက်ခလယ်နဲ့ကျနော့်လရည်တွေကို
ကြည့်လိုက်နှိုက်လိုက်
ပြီးတော့နမ်းကြည့်တယ်
ဖြေးဖြေးအေးအေးကိုလုပ်နေတာ
သူ့အဖုတ်ကိုလည်းအဲ့လရည်တွေပေနေတဲ့လက်နဲ့
စမ်းလိုက်ပွတ်လိုက်နဲ့
ရေခွပ်ကိုခက်ပြီးရေဆေးတော့
ကျနော်လစ်ထွက်လာခဲ့တယ်
ကျနော်ညှောင့်တာဒေါ်ထွေးရီသိနေပြီးငြိမ်ခံနေတယ်
ဆိုတော့ ရှေ့ဆက်ခရီးကဖြောင့်ပြီပေါ့
ကွပ်ပျစ်ပေါ်ထွက်အိပ်တာ၃ည
အဲ့အဆင့်ကမတက်နိုင်သေးဘူး
ဟိုညီအမ၃ယောက်တစ်ဘက်ရွာသူ့အဖေအမျိုးမဂ်လာဆောင်ညအိပ်သွားတဲ့ ညနေမှာ
ဒေါ်ထွေးရီထန်းရည်၃အိုးသယ်လာတယ်
ညနေမိုးချုပ်စဆိုတော့ ထန်းရည်ကပုစွန်ဆိတ်ခုံနေပြီ
ဒီညဒို့သားအမိသောက်ကြမယ်
ဟိုကောင်မတွေမသိစေနဲ့နော် သားလေးတဲ့
ထန်းလျက်အရက်၂လုံးကို ခလေးတစ်ယောက်သွားဝယ်ခိုင်းပြန်တယ်
ဒေါ်ထွေးရီ လုပ်သမျှ အသာကြည့်နေတယ်
ကြက်တစ်ကောင်ကိုလည်လိမ်ပြီးကိုယ်တိုင်သတ်ချက်တယ် အတော်တော့ဖြုံသွားတယ်
အိမ်အပေါ်ထပ်မှာ
ထန်းရည်၃အိုးနဲ့ကြက်သားဟင်းနဲ့
ကျနော်တို့၂ယောက်
ကျနော်ကတော့ထန်းရည်၃အိုးကိုကြည့်ပြီးကုန်မှာမဟုတ်ဘူးတွေးနေတယ်
ယောကျ်ားဆိုတာသောက်တတ်ရမယ်မစွဲဖို့ပဲလိုတယ်တဲ့
တကယ်သောက်တော့
ထန်းရည်၃အိုးကပြတ်သွားတယ်
ဒေါ်ထွေးရီမျက်နှာတစ်ချက်မပျက်ဘူးမူးပုံလည်းမရ
ကျနော်သာမူးနေပြီ
အရက်တစ်လုံးကိုဒေါ်ထွေးရီကသာဦးဆောင်ဖြိုတယ်
နောက်တစ်လုံးဖွင့်တော့ကျနော်အတော်မူးနေပြီ
အရက်အရှိန်ကြောင့်တဏှာရာဂကလည်း
ဖုံးဖိမရအောင်ဖြစ်နေတယ်
ဒေါ်ထွေးရီသမီးတွေမသိအောင်သောက်ပုံရတယ်
နောက်တစ်လုံးကုန်ခါနီးမှ ဒေါ်ထွေးရီလည်းပလပ်ကျွတ်လာမှန်းကျနော်သိတယ်
အိမ်သာထိသေးဆင်းမပေါက်ဘဲ ရေကပျဉ်မှာသေးအတူပေါက်ကြတယ်
ရေနံဆီမီးခွက်ကို အခန်းထဲမထွန်းစဖူး
ထွန်းထားတယ်
ဝါကျင့်ကျင့်မီးရောင်က ခြင်ထောင်ထဲခပ်ဖျော့ဖျော့နေရာယူထားတယ်
ပက်လက်ကိုယ်စီလှန်ရင်း
“သားသောက်လို့ကောင်းလား”
“ဟုတ်ကဲ့အရမ်းသောက်ကောင်းတယ်”
“ဒေါ်ဒေါ့မှာ သားလေးမွေးရင်ဒီလိုပဲသောက်ခိုင်းမှာ”
ရီဝေစွာခြင်ထောင်အမိုးကိုမော့ကြည့်နေတဲ့
ဒေါ်ထွေးရီဘာပြောမလဲနားထောင်နေရင်း
“ငါ့မှာ သားလေးရှိရင် ညည ဂျိုးကလေးကို ကိုင်ပြီး
အိပ်မယ်ပေါ့”
“အခုလည်း ငါ့မှာသားလေးတစ်ယောက်ရှိနေပြီပဲ”
ကျနော့်ဘက်လှည့်စောင်းရင်း
“ဒီသားလေးကတော့ ဂျိုးကိုင်လို့မရတော့ဘူး
လူကြီးဖြစ်နေပြီ”
“ခလေးပါဆို မေမေကလည်း”
“အာ့ဆိုကိုင်ကြည့်ရမလား”
“ကိုယ့်အမေကိုင်တာပဲကိုင်ပေါ့”
ဒေါ်ထွေးရီလက်တစ်ဖက်ကတံတောင်ထက်မှီရင်း
ကျနော့်ပုဆိုးကိုအသာဖြေလိုက်တယ်
“ကိုင်မယ်နော် ခလေးလားလူကြီးလား”
ရှည်လျားတဲ့လက်ချောင်းတွေကဆီးခုံပေါ်ကအမွှေးတွေကို
ပွတ်ပြီးမှ ဂွေးတံကိုကျော်ပြီး
ပေါင်ကြားထဲဆင်း
ဂွေးဥကိုအသာကိုင်တယ်
ကျနော့်မှာအူထဲကလှိုက်တက်လာတဲ့ခံစားမှုတွေ
ပြီးတော့မပျော့မမာကျနော့လိင်တံလဲကျနေတာကို
လက်နဲ့ထူမတယ်
ဖြည်းဖြည်းညင်သာညှစ်ပေးနေတယ်
နဂိုကတည်းကစိတ်ထနေတော့ ငေါက်ခနဲထလာတယ်
လက်ထဲကြီးလာတဲ့ကျနော့လီးကို လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့
ကစားနေပြန်တယ်
“ခလေးလားလူကြီးလား
ဒါကြီးက”
“မိန်းမယူလို့ရနေပြီ”
လီးဒစ်ကိုလက်နဲ့ပွတ်တော့ကျိန်းခနဲကျိန်းခနဲ
ခါးတွေကော့ကော့သွားတယ်
တဖန်လီးကိုစုပ်ကိုင်ပြီးအပေါ်အောက်ဆွဲတော့အရသာကခံလို့ကောင်းနေတယ်
ဒေါ်ထွေးရီကျနော်သူလုပ်ပေးတာကောင်းကြောင်းပြနေတော့ သဒ္ဒါတရားပိုဖြစ်လာတယ်ထင်တယ်
ငုတ်တုတ်ထထိုင်ပြီး
ဂွင်းထုပေးလာတယ်
ဒေါ်ထွေးရီရဲ့တင်းသားဆိုင်ကြီးကို ကျနော်ပြန်ပွတ်တယ်
အိစက်နေတဲ့တင်ကြီးတွေကိုပွတ်ရတာဖီးအတော်လာတာပဲ
နောက်တော့
အကျီကိုနောက်ကလှန်ပြီးကျောတွေကိုပွတ်တာပေါ့
ဘော်လွချိပ်ကိုဖြုတ်တာမရတာနဲ့ထပြီးဖြုတ်ရတယ်
ကျနော်ပြန်မလှဲခြင်တာနဲ့
ဒေါ်ထွေးရီဆံပင်တွေကိုဖြေချလိုက်တယ်
ဆံပင်တွေဖြေချလိုက်တော့ငယ်ရွယ်ပုံပေါက်လာတယ်
ပါးတွေကိုနမ်းလိုက်ဆံပင်တွေကိုနမ်းလိုက်
နောက်တော့နို့တွေကိုကိုင်ဖို့အထိရဲလာတယ်
ဒေါ်ထွေးရီကတော့စိတ်ပါလက်ပါထုပေးနေတာ
ဒီအတိုင်းဆိုကျနော်လရည်ထွက်တော့မှာ
“မေမေ သားမေမေ့နို့ကိုစို့ခြင်တယ်:”
“စို့လေ”
အကျီတွေပါချွတ်ပေးတယ်
ဘော်လီကိုချွတ်ပြီးဘေးကိုချတယ်
“ဘယ်လိုစို့မှာလဲ”
“မေမေပက်လက်လှန်လိုက်သားအပေါ်ကစို့မယ်”
.”အင်း”
အပေါ်ပိုင်းဗလာကျင်းနေပြီဖြစ်တဲ့ဒေါ်ထွေးရီအပေါ်ခွပြီး
နို့တွေကကြီးမယ်ထင်တာအနေတော်ပဲ
နို့အုံကြီးတွေကိုညှစ်ပြီး
တပြွတ်ပြွတ်နဲ့စို့တယ်
နို့သီးခေါင်းကိုလျှာနဲ့သိမ်းယက်လိုက်နဲ့နို့စို့ခြင်းအတတ်ကို
တတ်သမျှစို့ရတာပေါ့
“ကောင်းလားသား”
“ကောင်းတယ်မေမေ”
နို့စို့လို့ဝတော့
“မေမေ မေ့မေ့အဖုတ်ကို စို့ခြင်တယ်”
“သားရယ် နို့စို့တာပဲကြားဖူးတယ် အဖုတ်စို့တယ်လို့
သားဘုန်းနိမ့်မှာပေါ့ နောက်ပြီးညစ်ပတ်နေတဲ့နေရာကို
ပါးစပ်နဲ့”
“ကိုယ့်အမေကိုချစ်လို့လုပ်ခြင်တာကို
စို့ပါရစေနော်”
ကျနော်ပူဆာလွန်းမကပူဆာတော့
“ဒါဆိုရေသွားဆေးလိုက်အုံးမယ်”
“ရပါတယ် မဆေးနဲ့:”
“အရည်တွေနဲ့ကိုသားရယ် :”
ကျနော်လည်းအရည်တွေထွက်နေတဲ့အဖုတ်ကိုပိုယက်ခြင်တာနဲ့
ထမိန်ဆွဲလှန်ပြီးယက်လိုက်တာ
အားပါးပါးအရည်တွေကညှီစို့စို့ငန်ကျိကျိ
ဒေါ်ထွေးရီအဖုတ်ကြီးကဘေးနုတ်ခမ်းသားတွေညိုပြာပြာ
ကြီးကြီးဖြစ်ပေမဲ့အဖုတ်အဝကတော့ခပ်ကျဉ်းကျဉ်း
ပလပ်ပလပ်
စောက်စိကို ယက်တော့
“အား အ သားရေ ဘယ်လိုတွေလုပ်နေတာလဲကွယ်:”
ကျနော့်ခေါင်းကိုဖိထားပြီး
မယက်ပေးမှာစိုးနေတယ်သဘော
:”အား အင်း အင်း”
ဒေါ်ထွေးရီအတော်ကောင်းနေုပြီ
“သားအပေါ်တက်တော့”
ဒူးထောက်လိုက်ပြီး
ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုဖြဲတယ်
“သား သားလေး အရည်တွေအထဲမထည့်နဲ့နော်
မေမေတို့ဗိုက်ကြီးကုန်မယ် သားသတိထားနော်:”
“ဟုတ်ကဲ့အပြင်ထုတ်လိုက်ပါ့မယ်:”
တကယ့်တကယ်လိုးမယ်ဆိုတော့
ခလေးလေးယောက်မွေးထားတဲ့စောက်ဖုတ်အဝက
လီးဝင်ဖို့မနည်းထိုးရှာရတယ်
စောက်စိကိုလီးနဲ့ထိုးရင်းအသွားအပြန်ရှာနေတဲ့အလုပ်ကို
ဒေါ်ထွေးရီ ဖီးတက်နေပြီ
တွေ့ပြီ
ကျနော့်လီးကအတော်ထွားတာဆိုတော့
ဒစ်ဖျားမြုပ်ရုံဝင်သွားပြီဆိုတော့
ဒေါ်ထွေးရီအပေါ်အုပ်မိုးပြီး
လက်ကိုဒေါ်ထွေးရီဘေးထောက်ပြီး
ဒေါ်ထွေးရီနုတ်ခမ်းကိုကောက်စုပ်လိုက်တယ်
“မေမေ မေလေး လိုးတော့မယ်နော်:”
လီးကိုဖြည်းဖြည်းညင်သာထိုးသွင်းတော့
နှစ်များစွာပိတ်ဆို့အရောက်အပေါက်နည်းတဲ့လမ်းကြောင်းကအဆီးအတားတွေကိုဖြတ်တိုက်ပွတ်သွားတယ်
“အ အား အမေ့:”
ဒေါ်ထွေးရီစောက်ဖုတ်ထဲလီးဝင်တာလေးကို
အတော်ဖီးတက်နေရှာတယ်
နုတ်ခမ်းစုပ်ရင်းအသာလှုပ်ရှားပေးတယ်
အထဲကပြန်ညှစ်ပေးနေတော့
ကောင်းနေတယ်
လက်ထောက်ပြီး
ကျနော်အားပါပါဆောင့်လိုးတယ်
:”ဖတ် ဖတ်ပြွတ် ဗြွတ် ”
:”အား အား အ အား”
ကျနော်အချက်၃၀လောက်ဆောင့်တော့ပြီးခြင်နေပြီ
လီးကိုပြွတ်ခနဲဆွဲထုတ်ပြီး
ထမိန်ထဲပန်းထည့်ရင်း
နုတ်ခမ်းတွေဖိစုပ်ပလိုက်တယ်
ကျနော်ပြီးတာဒေါ်ထွေးရီသိမှာစိုးတာကြောင့်ပါ
လီးကပျော့မသွားဘူး
ပြန်ထည့်ပြီးပြန်လိုးတယ်ကျနော်လိုးတာနှေးသွားတာကြောင့်
“သားမောနေရင် မေမေအပေါ်ကတက်ပေးမယ်”
ကျနော်လည်းပက်လက်လှန်ပေးလိုက်တော့
ကျနော့ကိုခွလိုက်တယ်
လီးကိုယူပြီး ကိုယ်တိုင်ထည့်
ပြီးတော့ကျနော့်အပေါ်ကိုယ်ကိုကိုင်းချလိုက်ပြီး
ညှောင့်တယ်
ကျနော်လည်းနို့စို့ရင်း
တင်ပါးကြီးကိုကိုင်ရတာအတော်ဖီးလာတယ်
မကြာဘူး
ဒေါ်ထွေးရီဖီးတွေတက်လာပြီး
ကျနော့်ကိုဆွဲထူပြီး
ပုခုံးကိုကိုင်ခါ
ဆောင့်တော့တယ်
ပါးစပ်ကလည်းညီးလိုက်တာ
အားနဲ့ကော့ပွတ်ပြီးငြိမ်ကျသွားတယ်ပြီးသွားတာ
ဖြေးဖြေးလေးပြန်ညှောင့်ပေးတယ်
“မေ မောသွားပြီ
လေးဘက်ထောက်လိုက်:”
ခြေတံရှည်တော့ဒူးထောက်လိုးလို့မရဘူး
လီးကိုဖင်နဲ့ရိုက်လိုက်တယ်
ပြီးတော့မှ
စောက်ဖုတ်ထဲသွင်းတယ်
ရှည်တော့သားအိမ်ထိပုံရတယ်
”အောင့်တယ်သားရယ် ဖြေးဖြေးလုပ်နော်:”
ပြောတာပြောသာ
ကျနော်အဆုံးထိသွင်းလိုက်ရင်ဖင်ရှုံ့ပြီးနာလို့အော်တဲ့
အသံကြောင့်
ပိုတောင်ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ပစ်တယ်
“အမလေး..အား.ကျွတ် အားရှီး:”
အောင့်တယ်သားရယ် နာတယ် အားဆောင့်ဆောင့်”
ကျနော့်ဆောင့်ချက်တွေကလည်း
ပြင်းသထက်ပြင်းလာ
နာကျင်တာကိုပဲဒေါ်ထွေးရီကော့ကော့ခံလာတော့
ပြီးခြင်လာတယ်
လီးကိုအဆုံးထိဆွဲထုတ်ပြီးမှ
ဘွတ်ခနဲပြန်သွင်းပြန်ထုတ်လိုးလိုက်တာ
မကြာလိုက်
လီးကိုဆွဲထုတ်ပြီးစအိုဝပေါ်လရည်ပန်းထုတ်လိုက်တော့တယ်
ဒေါ်ထွေးရီကပြောတယ်
“မေမေ့သားမဟုတ်တော့ဘူး ဒီညကစလို့
မေမေ့လင်ဖြစ်သွားပြီ
မေမေလို့မခေါ်နဲ့တော့:”
“ဘယ်လိုခေါ်ရမလဲ”
“အင်း…..မထွေးရီလို့ခေါ်:”
:”မိန်းမလို့ ခေါ်ရင်ရော”
“ငါ့သားသဘော အဲ ငါ့မောင်လေးသဘော
ယောကျ်ားသဘော”
ရေဆေးကြပြီး လုံချည်လဲကြတယ်
အိပ်တော့
ကျနော့်လီးကိုသူမအဖုတ်ထဲထည့်အိပ်ခြင်တယ်ဆိုတာ
ခွင့်ပြုရှာတယ်
မနက်၈နာရီလောက်နိုးလာတော့
ဒေါ်ထွေးရီ
ကျနော့်ပါးကိုနမ်းရင်းတိုးတိုးလေးပြောတယ်
“ယောကျ်ားထတော့ ရှင့်သမီးတွေထမင်းစားဖို့စောင့်နေတယ်:”တဲ့
ဆက်ရန်
အမရာမောင်
ငါ့လင်ငါ့သားငါ့သမက် ၂
ဟိုညီအမ၃ယောက်က
အတော်နဲ့မအိပ်လို့ ဒေါ်ထွေးရီဟောက်ဟမ်းနေရတယ်
ကျနော်ကလည်းအရင်ညလိုစကားတောင်တက်မပြောဘဲ
အဖွားကြီးကိုလိုးရဖို့ပဲ အခန်းထဲအောင်းနေတယ်
“တိုးတိုးနော် အရမ်းမကြမ်းနဲ့ မောင်ဖိုးသား”
တကယ့်တကယ်ကာမပြင်းထန်လာတော့
အိမ်အပြင်ဘက်ကွပ်ပျစ်ဆီသွားကြရတယ်
ကျနော်လုပ်ဖူးသမျှထဲမှာ ဒေါ်ထွေးရီဟာအကောင်းဆုံးပဲ
ယူပါဆိုတောင်ယူမှာ
ကျနော်ရွာရောက်တာတစ်လပြည့်တော့မယ်
ဒေါ်ထွေးရီမြို့သွားပြီး
တားဆေးဝယ်မယ်
ဟိုညီအမတွေအတွက် တီဗီအောက်စက်မီးစက်ဝယ်မယ်ဆိုပြီးမနက်စောစောကားထစီးတယ်
ရွာအပြင်ဘက်ကားလမ်းမှာကားစောင့်ရင်း
“မပျော်လို့ပြန်လိုကိခြင်လိုက်လို့ရတယ်နော်”
စတယ်
“မိန်းမကလည်း အမြန်ပြန်လာကွာ:”
“အင်းပါ ခလေးကိုကြိုက်ရတာ ဒို့လည်းခလေးစိတ်ဖြစ်နေပြီ ပြန်လာလို့ရအောင်ကြိုးစားမယ်
ညနေစောင်းလို့ပြန်မလာရင် တော့ကြိုးစားအိပ်နော်”
ကုန်ကားကြီးနောက်ကဖုန်တအိအိလိုက်နေသလို
ကျနော့်စိတ်ကဒေါ်ထွေးရီနောက်ကိုလိုက်ပါသွားရှာတယ်
တနေ့လုံးလည်း
စိတ်တွေထွေနေတယ် နှာမွှန်တယ်ဆိုတာဒါပဲ
ညနေစောင်းတော့ရွာတောင်ဘက်ထွက်လာလိုက်တယ်
ရွာကကာလသားခေါင်းမဲကြီးတို့အဖွဲ့နဲ့တစ်ဘက်ရွာ
ပိုက်ဆံကြေး ဘောလုံးစိန်ခေါ်ကန်ကြတာကြည့်တယ်
ရွာကအိမ်ခြေနည်းတော့ဘောလုံးကန်တတ်တဲ့လူငယ်တွေလည်းသိပ်မရှိဘူး
တောကန်တောင်ကန်တွေနဲ့ဆိုတော့ အသင်းကနိမ့်နေတယ်
မဲကြီး ဒစ်ကုတ် လေးမောင်တို့လောက်သာကန်တတ်တာ
ပထမပိုင်းပြီးတော့၄ဂိုးအသွင်းခံနေရပြီ
ဟိုညီအစ်မ၃ယောက်ဘယ်ကနေဘယ်လိုရောက်လာသည်မသိ ကျနော့်ကိုတော့ဘောလုံးကိုတောင်သယ်နိုင်ပါ့မလားအထင်သေးတဲ့အကြည့်တွေနဲ့
မဲကြီးပြူးပြဲပြီးလူရှာနေတယ်
သူကမခံခြင်စိတ်နဲ့တစ်ဖကိရွာကိုစိန်ခေါ်ထားတာကိုး
ကျနော့်ရှေ့ရောက်လာပြီးပွဲကြည့်ထဲ ဘောလုံးကန်နိုင်မဲ့သူရှာတယ် ဟိုဟိုဒီဒီရှာကြည့်တယ်
ပြီးတော့မှ
ငါ့ညီ မင်းဘောလုံးကန်တတ်သလား
ကျနော်ခေါင်းငြိမ့်လိုက်တယ်
အာ့ဆိုကွင်းထဲဝင်တဲ့
ကျနော့်မှာဘောင်းဘီမပါဘူးဆိုတော့
လူစားလဲမဲ့ခြေထောက်နာနေတဲ့ကိုမြင့်စိုးဆီကဘောင်းဘီချွတ်ပြီးပစ်ပေးတယ်
ကျနော့်ကိုအားလုံးကကန်တက်ပုံမပေါ်
လူကောင်ကိုကြည့်ပြီးမျှော်လင့်ချက်မရှိတဲ့မျက်လုံးတွေနဲ့
ကျနော်ဘောလုံးကိုခရိုင်တိုင်းအထိကန်ဖူးတယ်
မြန်မာ့လက်ရွေးစင်နည်းပြတွေကသင်တန်းနဲ့လေ့ကျင့်ပေးတာအထိ လေ့ကျင့်ကစားဖူးတယ်
အသင်းတိုင်းအဖွဲ့တိုင်းကလိုလားတဲ့ကစားသမားတစ်ယောက်ဒါပေသည့်ကျနော့်ကိုအသက်ငယ်လွန်းလို့သာ
လေ့ကျင့်ရေးကေျာင်းသွားဖို့အကြံပေးကြတယ်
ကျနော်ဘောလုံးမကန်တာပညာရေးကြောင့်ရယ်
ပျက်စီးနေတာကြောင့်ရယ်ပါ
ကျစ်လျစ်သွယ်လျတဲ့ခြေသလုံးကြွက်သား
တုတ်ခိုင်တဲ့ ပေါင်တံက သက်သေပဲမဟုတ်လား
အလယ်တန်းနေရာကဝင်ကစားရင်း
ရွာသားတွေထဲမှာဘယ်တစ်ယောက်မျှကျနော့်ကိုယှဉ်နိုင်သူမရှိဘူးဆိုတာပရိတ်သက်ကသိလာရတယ်
ပထမဆုံးခြေပဂိုးကို အဝေးကကန်ထည့်ပေးလိုက်တယ်
မဲကြီးကိုတစ်ဂိုးဖန်ပေးလိုက်တယ်
နောက်အနိုင်ဂိုးထိကျနော်သွင်းယူတော့
အားလုံးကအံဩတာ ချီးကျူးတာ ကျေးဇူးတင်တာတွေဖြစ်လာတယ်
မဲကြီးကဘောလုံးအောင်ပွဲရွာကတစ်ခုတည်းသော
အရက်ဆိုင်မှာဂုဏ်ပြုကျင်းပတယ်
ကျနော်ကမင်းသားပေါ့
အိမ်အရောက်လိုက်ပို့ကြတယ်
အိမ်ရောက်တော့ရေချိုးပြီး
အဝတ်လဲရင်းအိပ်ယာထဲမူးကြောင်ကြောင်နဲ့လှဲနေရတယ်
ဟိုညီအမ၃ယောက်ကတော့လေးစားအထင်ကြီးစွာနဲ့ဆက်ဆံလာကြတယ်
မကန်တာကြာတော့ကိုက်ခဲနေတယ်
သဉ္ဇာအိမ်အောက်ဆင်းလာတာနဲ့
သဉ္ဇာကို လှမ်းခေါ်လိုက်တယ်
:”အိပ်တော့မလား”
“မအိပ်ခြင်သေးပါဘူး ဟို၂ယောက်တော့အိပ်သွားပြီ:”
“သဉ္ဇာအပန်းမကြီးဘူးဆိုရင်ငါ့ကိုဆေးလိမ်းပြီးနှိပ်ပေးပါလားကိုက်ခဲနေလို့”
ဆေးဗူးသွားရှာပြီးသဉ္ဇာပြန်ရောက်လာတယ်
ဘယ်ကိုနှိပ်ပေးရမလဲ
ခြေထောက်
သဉ္ဇာ့ခြေထောက်တွေကို ဆေးလိမ်းပြီးနှိပ်ပေးတယ်
ပေါင်ကိုနှိပ်ခိုင်းတော့ လက်တွေကမဝံ့မရဲနဲ့ အပျိုမ သဉ္ဇာ
မအေတူသမီးလေး
ဒေါ်ထွေးရီနေရာမှာစိတ်ကအစားထိုးလာတယ်
“ပေါင်ရင်းကိုနှိပ်ပေး သဉ္ဇာ ဆေးမလိမ်းနဲ့”
သဉ္ဇာ့လက်တွေကမဝံ့မရဲ
ကျနော့်လီးကသူ့လက်တွေနဲ့ထိလာတော့
အပျိုမခမျာ
ကျနော်ခြေဆင်းထိုင်လျက်က
“သဉ္ဇာ မနှိပ်ခြင်တော့လို့လား”
“ဟို..ဟာ ”
သဉ္ဇာ့လက်နဲ့ကျနော့်လီးထိနေတော့ အသံတွေတုန်နေတယ်
သဉ္ဇာ့လက်ကို ကျနော့်လီးပေါ်ရွှေ့လိုက်တယ်
နှိပ်ပေး
“မကိုင်ရဲဘူးဟာ:”
“နင်ကလည်း ကိုင်စမ်းပါ”
သဉ္ဇာ့ကို ဆွဲဖက်ပြီး နုတ်ခမ်းစုပ်ပလိုက်တယ်
အပျိုမမေ့မျောသွားရှာတယ်
သူမလက်ကိုကိုင်ပြီးဆွတယ်
တောင်လာတဲ့လီးပူပူကိုသေသေချာချာထည့်ပေးလိုက်တယ်
သဉ္ဇာသူ့ဘာသာသူဆွပေးလာတဲ့အထိ
ပျိုးရတယ်
နို့တွေညှစ်လိုက်နုတ်ခမ်းစုပ်လိုက်နဲ့ပေါ့
“ငါကြောက်တယ် ဖိုးသားရယ်”
သဉ္ဇာ့ပေါင်တံတွေကို ပွတ်ရင်း
နုတ်ခမ်းကိုဖိစုပ်
အသာတွန်းလှဲလိုက်တယ်
ထမိန်ကြားကလက်လျိုသွင်းရင်း
အဖုတ်ကိုအုပ်ကိုင်ပွတ်တယ်
“ဖိုးသား မလုပ်နဲ့ဆို:”
ငြင်းသာငြင်းတယ်ပေါင်တွေဖြဲထားတယ်
ဒေါ်ထွေးရီသမီးဆိုတော့ အမေအတိုင်းပဲ
အပျိုဆိုတော့စောက်ဖုတ်က သေးသေးလေး
လျှာစွမ်းပြ
သေသေချာချာယက်ပေးလိုက်တယ်
အိမ်အပေါ်ထပ်က
ခြေသံကအနှောင့်အယှက်ပေးလာတယ်
သဉ္ဇာထမိန်ကောက်ဝတ်ပြီးအပြင်ထွက်သွားရှာတယ်
အိမ်ပေါ်ပြေးတက်သွားရရှာတယ်
ဖွေးဖွေးသေးပေါက်ဖို့ဆင်းလာတယ်
အိပ်ခြင်မူးတူးနဲ့
အတော်ကြာတဲ့အထိ သဉ္ဇာအိမ်ပေါ်ကမဆင်းလာဘူး
ကျနော်လည်းမီးခွက်ကလေးမှုတ် တံခါးကဝင်လာတဲ့မပီဝိုးတဝါးအလင်းရောင်နဲ့ မျှော်တော်ရောင်ဖြစ်နေတယ်
နောက်ဆုံးစိတ်လျှော့လိုက်တယ်
အိပ်တော့မယ်ပေါ့
အဲ့ကျမှ ကျနော့်ခြေထောက်ကို ကိုင်လှုပ်တာခံရပြီး
သဉ္ဇာလာနှိုးမှန်းသိရတယ်
သဉ္ဇာကိုခြင်ထောင်ထဲဆွဲသွင်းတော့
“မဝင်ခြင်ဘူး”တဲ့
“အပြင်မှာခြင်ကိုက်ပါတယ် သဉ္ဇာရယ်”
သဉ္ဇာ့ပုံစံက စောစောကလိုမဟုတ်
ခြင်ထောင်အပြင်ဘက် ဘေးခြင်းကခြေချထိုင်ရင်း
ပုခုံးလေးကိုဖက် လက်မောင်းအိုးလေးကို ပွတ်ရင်း
နူးကြည့်တယ်
“ဖိုးသား နင်နဲ့ငါက ရည်းစားလည်းမဟုတ်ဘဲ
လင်မယားအဆင့်လုပ်နေတာ မဖြစ်သင့်ဘူး”
ကျနော့်လက်ကို အသာဖယ်ထုတ်တယ်
ကျနော်ဘယ်လိုပြောရမလဲ
“ပြောစရာမရှိရင်ငါသွားတော့မယ်”
စကားလုံးတွေကစဉ်းစားမရ
သဉ္ဇာထိုင်ရာက ထလိုက်တယ်
သဉ္ဇာလက်ကို ဖမ်းဆွဲပြီး မတ်တပ်ရပ်ဆွဲလှည့်လိုက်တယ်
“ငါနင့်ကိုချစ်နေတာကြာပြီ
စရောက်ကတည်းက မပြောရဲလို့ပါဟာ
ဒီနေ့ည ကြီးကြီးမရှိတော့မှ ငါလည်းအရက်သောက်ပြီး
ရဲဆေးတင်ပြောရတာပါဟာ”
“ချစ်တယ် သဉ္ဇာရယ်”
ကျနော်ပါးစပ်ထဲရှိသမျှ လျှောက်ပြောပလိုက်တယ်
သဉ္ဇာငြိမ်နေတာ လက်ခံသွားပုံရတယ်
သဉ္ဇာမေးစေ့လေးဆွဲမော့ပြီး
နုတ်ခမ်းလေးစုပ်လိုက်တယ်
“သဉ္ဇာ အဖြေပြန်ပေးအုံး ချစ်ရယ်”
“ပါးစပ်က ပြောမထွက်ဘူး”
“ပြောပါ ငါကြားခြင်လို့ပါ”
ခေါင်းငုံပြီးရှက်နေတယ်
“ပြောပါ ဒို့၂ယောက်ထဲရှိတာ”
“အင်း”
“ချစ်လား”
“ချစ်တယ်”
“ပျော်လိုက်တာကွာ”
သဉ္ဇာကို ဆွဲဖက်ပြီးရင်ခွင်ထဲသွင်းလိုက်တယ်
ကျောကုန်းတင်ပါးပွတ်သက်ပေးပြီးမှ
ပြန်ခွာပြီး
ပါးလေးကိုနမ်း
နုတ်ခမ်းလေးစုပ်ရင်း
အိပ်ယာထဲ ဆွဲသွင်းလိုက်တယ်
အစကနေပြန်နူးနှပ်နေရတာ စိတ်မရှည်ခြင်စရာ
သို့သော် အပျိုပါကင်ဖွင့်ရတော့မှာဆိုတော့
စိတ်ရှည်ရမယ်လေ
ယဉ်ဖိုတောင်မသန်းဖူးသေးမှန်းသိသာတယ်
နို့သီးခေါင်းလေးတွေကသေးသေး နို့လေးတွေကစုဖွဲ့တည်ခါစအတိုင်း အသာအယာညှစ်စို့ရတာပေါ့
အပျိုမခမျာ ခေါင်းအုံးကို လက်နဲ့ညှစ်ထားရှာတယ်
ပေါင်ဖြဲပြီး မှုတ်တော့ စက်ပက်ကလေးကအထိမခံနိုင်
လူးလွန့်နေရှာတယ်
ကျနော့်မှာ ပါကင်ကို မိမိလက်ညိုးကိုတောင် မိမိလီးထက်ဦးတာမခံနိုင်
တံတွေးဆွတ်ပြီး လီးကိုစိုအောင်ပတ်ချာလည်သုတ်
အဖုတ်ကို အလျားလိုက်ပွတ်ပေးပြီး
အပေါက်ဝကိုသေသေချာချာစမ်းပြီး တေ့ထားတယ်
သဉ္ဇာကို ကစ်ဆင်ပြန်ပေးရင်းမှ
အနူးညံဆုံးအသာယာဆုံး ဖြေးညှင်းစွာ လီးကို စက်ပက်အသစ်စက်စက်ကလေးထဲထိုးသွင်းလိုက်တယ်
ဒစ်ဖျားမြုပ်ပြီးတစ်ဝက်မရှိတရှိလောက်ဝင်သွားတယ်
ထပ်ထိုးသွင်းတာမရတော့
အားစိုက်သွင်းတော့ အရည်ခွံတွေပါပွတ်တိုက်ခံရပြီး
ကျိန်းလာတယ်
သဉ္ဇာ ကျနော့်ရင်ဘက်ကို တွန်းတယ်
“ဖိုးသား နာတယ် အရမ်းနာတယ်.”
သဉ္ဇာ နဖူးလေးကိုနမ်းလိုက်တယ်
ဝင်သလောက်ပဲ အသွင်းအထုတ်လုပ်ရတယ်
“သဉ္ဇာ နာသေးလား”
“ဒီအတိုင်းကမနာဘူး”
“ဒီအတိုင်းလေးလုပ်ပေးမယ်နော်”
“အင်း”
တစ်ဝက်လောက်အနေအထားနဲ့ပဲ ညှောင့်ပေးရင်း
သဉ္ဇာလည်းကောင်းလာနေတယ်
ကျနော့်ခါးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ဖက်လာတယ်
ကျနော်အရဲစွန့်လိုက်တယ်
ပေါင်၂ဖက်ကို ဖြဲဖိလိုက်ရင်းက သဉ္ဇာမသိလိုက်ခင်
ဖိသွင်းထိုးထည့်လိုက်တော့
“ဗြိ ဗြိ ”
လီးအရည်ခွံတွေပါညပ်ပါသွားပြီး
စစ်ခနဲဖြစ်သွားတယ်
ပြီးတော့ကျဉ်းကျပ်မှုကနေလွတ်မြောက်သွားပြီး
လီးဟာ အပျိုအမှေးကို လွန်မြောက်ပြီး
အဖုတ်လမ်းကြောင်းအဆုံးလေဟာနယ်မှာ ရှေ့အနည်းငယ်တိုးရင် သားအိမ်
နာကျင်မှုက နောက်ကျပုံရတယ်
ကျနော်ငြိမ်လိုက်မှ
“အား အမေလေး ကျွတ်ကျွတ်..နာလိုက်တာ
သေပါပြီ ”
သဉ္ဇာ ရုန်းလာတယ်
ကျနော့်ကို တွန်းဖယ်တယ်
ကျနော်ပြန်ဖက်ထားလိုက်တယ်
“အား.နာလိုက်တာ ဖိုးသားရယ်”
“ခဏလေးသည်းခံလိုက်ပါ သဉ္ဇာရယ် ခဏလေး”
၁ မိနစ်မရှိတရှိအချိန်လောက်မှာ
“သဉ္ဇာနာသေးလားဟင်”
“သိပ်မနာတော့ဘူး”
“အာ့ဆို ပြန်လုပ်ကြည့်မယ်နော်”
“နာရင်တော့မလုပ်တော့ဘူးနော်”
“အေးပါ”
တံတောင်တစ်ဖက်ထောက်ရင်း
ဖြေးဖြေးခြင်းအသွင်းအထုတ်လေးငါးဆယ်ချက်လုပ်ကြည့်တယ်
“ရလား”
“အင်း”
သဉ္ဇာ မနာတော့ဘူး
ပါကင်ဖွင့်လိုက်ရတဲ့ ဂုဏ်ယူပီတိဖြစ်စိတ်က
အားအင်တွေပြည့်ဖြိုးနေတယ်
ဖြေးဖြေးမှန်မှန်ပဲ
ကြပ်ကြပ်စီးစီးအဖုတ်ကလေးက ချောဆီတွေညှစ်ထုတ်ပေးလာတယ်
“ပလွတ် ပလွတ် ဗြစ် ဗြစ် ဖပ်ဖပ်”
“သဉ္ဇာ ကောင်းလား”
“ကောင်းတယ် မနာတော့ဘူး”
“နည်းနည်းဆောင့်ကြည့်မယ်နော်”
“အင်း”
လီးကို အဖုတ်အပြင်လွတ်လွတ်ကျွတ်ကျွတ်ဆွဲထုတ်လိုက်တယ် ဓားအိမ်ထဲကဓားဆွဲထုတ်သလို
ပြီးတော့ အဖုတ်ဝသေချာတေ့
အဆုံးထိ တအိအိပြန်သွား
“စွပ် အင့်”
မကြမ်းလွန်းမနုလွန်းအလယ်အလတ်လမ်းစဉ်မှာ
သဉ္ဇာ့ကို ချည်နှောင်ထားလိုက်ပြီ
အရည်တွေကလည်း ထမိန်ပေါ်ထိစိုရွှဲကျလာနေတာ
ကျနော့်ဂွေးဥတွေပါစိုနေပြီ
ခပ်မြန်မြန်ဆောင့်လိုးတယ်
“ဖတ်ဖတ် ဖတ်ပလွတ်အင့်”
သဉ္ဇာ ကျနော့်ကိုအတင်းဖက်ထားတယ်
ကျနော်ပြီးတော့မယ်
အားရှိသမျှဆောင့်လိုးရင်း
လီးကိုဆတ်ခနဲအပြင်ဆွဲထုတ်လိုက်ရတယ်
ဖင်ကြားလီးကိုကပ်ထားရင်း
“ပြွတ် ပြွတ်:”
သုတ်ရည်တွေ ဖင်ကြားထဲပန်းထည့်လိုက်တယ်
“ဗိုက်တွေကြီးမှာလားဟင်”
သဉ္ဇာစိုးရွံသံနဲ့
“မကြီးပါဘူး ကိုယ်အပြင်ထုတ်လိုက်တယ်”
သဉ္ဇာ ကနားမလည်ဟန်ဖြင့်
“ဘာကိုထုတ်လိုက်တာလဲ”
“ဒီလိုကွာ ယောကျ်ားလေးလီးထဲကလီးရည်က
မိန်းခလေးအဖုတ်ထဲဝင်သွားမှ ဗိုက်ကြီးတာ မဝင်ရင်ဘာမှမဖြစ်ဘူး”
“အင်း အာ့ဒါတွေ ဘယ်လိုသိလဲ
ဒါဆို ကိုယ်က မိန်းမတွေနဲ့ အတွေ့အကြုံရှိတယ်ပေါ့”
“မရှိပါဘူး စာအုပ်ထဲဖတ်ဖူးတာပါ”
“မယုံဖူး”
“တကယ်ဘုရားစူးကွာ ဟောဒိက သဉ္ဇာ နှမလေးက
ကိုယ့်လူပျိုဘဝကို ပထမဆုံးယူသွားတာပါ”
“တကယ်နော် ကိုယ်”
“တကယ်ပါ မိန်းမရယ်”
“ကဲကြည့် သူများကို”
သဉ္ဇာသူ့ထမိန်ကို သွားဖွက်ထားရတယ်
၂ယောက်သားလင်မယားလိုအတူအိပ်ခြင်ပေမဲ့ လမ်းခွဲလိုက်ရတယ်
မနက်စာ.သဉ္ဇာကိုယ်တိုင်ပြင်ပေးတယ်
ပြီးတော့ ကျနော့်ကို အကြည့်ခြင်းမဆုံရဲဘူးရှက်နေတယ်
ရေထခပ်ပေးတဲ့ သဉ္ဇာ့ဖင်လုံးလေးက လှုပ်လီလှုပ်လဲ့
အခုမှ သဉ္ဇာ့ကို ဇနီးမယားအဖြစ် ပိုင်ဆိုင်ခြင်စိတ်ကဖြစ်လာတယ် “အချစ်” သဉ္ဇာကပြာကလျာ “ကြားသွားအုံးမယ်”
ညနေဘက်ဒေါ်ထွေးရီပြန််ရောက်လာတော့တီဗီမီးစက်
အစုံပါလာတယ်
တောရွာထုံးစံအတိုင်းလူတွေဝိုင်းအုံနေတယ်
တီဗီပရိတ်သတ်ကအိမ်ပြည့်အိမ်လျုံ
ဒေါ်ထွေးရီခရီးပန်းလာတာကြောင့်စောစောစီးစီးအိပ်ယာဝင်သွားတယ်
သဉ္ဇာနဲ့ကျနော်လည်းလွတ်လွတ်လပ်လပ်မတွေ့ရ
တီဗီဝယ်လိုက်တာ
အိမ်မှာလူမပြတ်တာကြောင့်
ဘာမှမဘာရအောင်ဖြစ်နေရတယ်
မီးစက်ပျက်လို့ဆိုပြီးကျနော်ပညာပြလိုက်တဲ့ည
ဒေါ်ထွေးရီနဲ့ကျနော်
တားဆေးသောက်ထားပြီးတာကြောင့် ၂ဦးစလုံးလွတ်လပ်သွားကြတယ်
ကျနော်လည်းသုတ်တွေလွတ်လွတ်လပ်လပ်ပန်းထည့်ရတဲ့ဖီးကိုကြိုက်တယ်
သဉ္ဇာ့အပေါ်ထားတဲ့စိတ်ဟာ ဒေါ်ထွေးရီဘက်ပြန်ရောက်သွားတယ်
အိမ်မှာလူတွေရှိနေတာတောင်တံခါးပိတ်ကြိတ်လိုးလိုက်သေး
တကယ့်လင်မယားလို
သဉ္ဇာ နဲ့ ဒုတိယအချီက မပြီးခင် လူလာတာနဲ့ လမ်းခွဲလိုက်ရတယ်
ကျနော်ဆယ်တန်းအောင် တက္ကသိုလ်ဝင်ခွင့်လျှောက်လွှာကျလာပြီဆိုမှ
ရွာကပြန်တယ်
ဒေါ်ထွေးရီက ကျောင်းပြီးရင် သမီး၁ယောက်ယောက်နဲ့
ကျနော့်ကိုပေးစားဖို့ အမေ့ကိုပြောထားတယ်
ကျနော့်အိမ်မက်တွေက အဆုံးအစမဲ့လို့ပေါ့
သို့သော် ……
အမရာမောင်
အပိုင်း၃မျှော်
ငါ့လင်ငါ့သားငါ့သမက်၃
ကျောင်းပြီးရင် သဉ္ဇာ့ကို ယူမယ် ဒေါ်ထွေးရီ ကတွဲလုံး အိမ်မက်
ဘဘဦးသုခရဲ့ဘဝသံသရာသီချင်းထဲက ဖြစ်ခြင်တာတွေလည်းမဖြစ်ရပါ မဖြစ်ခြင်တာတွေလည်းဖြစ်ရတာ
ဘဝသံသရာက
ပထမနှစ်တစ်ဝက်မှာပင်
အဖေဆုံးတယ်
အဖေဆုံးတော့ မိသားစုဝင်ငွေပင်မသွေးကြောပြတ်သွားသလိုပင်
ရစရာရှိသောငွေကြေးများပြန်မရဘဲ
ပေးစရာရှိသောကြွေးသမားများကိုတော့ဆပ်ရ
ဒုတိယနှစ်ဝက်လောက်ရောက်တော့အဆောင်စရိတ်တောင်မတတ်နိုင်တော့
ဖာချခြင်သောကျောင်းသားများကို ဖာခေါ်ပေးရင်း
ဖာသယ်မများအပေါ်ဖျံမကျသော ကျနော်
ဖာခေါ်ပေးပွဲခရ
ဖာသယ်တွေနဲ့ရင်းနှီးဖာခေါင်းတစ်ပိုင်းလိုဖြစ်လာတယ်
လောင်းကစားကော်မရှင်
မာဆတ်ကယ်ရီပွဲစားစသဖြင့် ကျောင်းစားရိတ်ဖူလုံသဖြင့်
ငွေနောက်လိုက်မိတယ်
စာမေးပွဲလည်းကျပါရော
ဒေါ်ထွေးရီတို့ကတော့ပြောင်းပြန်
သူတို့ရွာအနီးမှာ စီမံကိန်းလိုလို နိုင်ငံတကာလေဆိပ်လိုလို
တည်ဆောက်မည်ဟူသော သတင်းကြောင့်
လယ်အများစုပိုင်သောဒေါ်ထွေးရီ
လယ်ဈေးကသိန်းထောင်ချီတန်သောမြေဈေးရပြီး
ချက်ခြင်းသူဌေးမကြီးဖြစ်သွားတယ်
ခြံမြေပွဲစားလည်းလုပ်သေး
ပိုဆိုးသောအဖြစ်က
ဝင်ငွေမရှိ အနေရိုးအေးသောအမေ ဒေါ်ထွေးရီ၏ အစီအမံအောက်မှာ ပြောင်းလဲသွားခြင်းပင်
အမေနောက်အိမ်ထောင်ပြုတော့မယ်တဲ့
ဒေါ်ထွေးရီအသိလူကြီးတစ်ယောက်နဲ့တဲ့
ပထမတော့ ကျနော့်အတွက်ပဲအိမ်ထောင်ပြုရသလိုလို
နောက်တော့ နောက်ယောကျ်ားလိုခြင်လို့ဆိုသောအပေါက်ရောက်လာတယ်
သူဌေးမကြီးဒေါ်ထွေးရီက ကျနော့်လိုကောင်ကို
သဉ္ဇာ နဲ့သဘောတူဖို့မပြောနဲ့ သူနဲ့တောင်မပက်သက်ဖို့
ရိပ်ဖမ်းသံဖမ်းအိမ်ပြန်မှာ ဆုံတော့ပြောလာတဲ့အထိ
အားလုံးပြောင်းလဲသွားကြပေါ့
ကျနော့်ဘဝရပ်တည်ချက်အတွက်ကျောင်းတက်ရင်း
အသက်ကြီးကြီးမိန်းမကြီးတွေရဲ့ လင်ငယ်လုပ်ဖူးတယ်
နောက်မာဆတ်ထောင်တဲ့မသူဇာနဲ့
မသူဇာစိတ်ပါရင်သွားအိပ်ပေးရင်း
လင်မယားလိုလိုboyfriendလိုလိုဖြစ်လာခဲ့တယ်
မသူဇာကကောင်းပါတယ်
မာဆတ်တစ်ခုကို လွှဲပေးတယ် အရာရှိတွေ ကတော်တွေ
နဲ့မိတ်ဆက်ပေးရင်း
လူမှုပညာ မိန်းမကျမ်းတွေကအစ သင်ပေးတယ်
ကျနော့်ဘဝအကြော.င်းလည ်းအကုန်သိတော့
ကိုယ်ချင်းစာတာလည်းပါတာပေါ့
ကျနော်ကောင်းတာနဲ့အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းမလုပ်တတ်ပေမဲ့ ရပ်တည်နိုင်တဲ့အဆင့်
ငွေရလွယ်တော့ ကိုယ်ပိုင်တိုက်ခန်းကားနဲ့ဘဏ်စာအုပ်
ကျောင်းပြီးခဲ့ပြီ
ခုရက်ပိုင်းမာဆတ်မှာမူးယစ်ဆေးဧည့်သည်တစ်ယောက်ကထားခဲ့ပြီး ရဲတိုင်လို့ မနည်းရှင်းရတယ်
လူကြီးတွေကရှောင်နေပါဆိုတာနဲ့
နယ်ကအိမ်ပြန်ဖို့ဖြစ်လာတယ်
မသူဇာမအားလို့မလိုက်ဖြစ်ဘူး
အချိန်တွေလူတွေပြောင်းလဲသွားပေမဲ့ သဉ္ဇာအပေါ်ထားတဲ့အချစ်ကမပြောင်းလဲသေး
သဉ္ဇာ အိမ်ထောင်မကျသေး ပထွေးလုပ်သူက ဆိုင်မှာလိုက်ကြွေးခြင်သပဆိုလာတော့
စားသောက်ဆိုင်တစ်ခုသီးသန့်ခန်းမှာစုံဖို့ချိန်းလိုက်တယ်
အမေကတော့ နေရခက်နေတယ်
ပထွေးကချည်းစကားတွေပြောနေတယ်
အရက်ပြင်းမှာပေးတယ်
အမေကဘီယာတွေသောက်တတ်နေပါပေါ့
ပထွေးမှာ.အခက်အခဲတစ်ခုဖြစ်နေတယ်
သူ့သစ်တွေကို ဖမ်းထားတယ.်မြို့နယ်အဆင့်ကိုရှင်းနိုင်ပေမဲ့ အပေါ်ကညှိမရဖြစ်နေ ပစ္စည်းဆုံးမလားလူထိုးကြွေးပြီးငွေပုံပေးလိုက်ရမလားဖြစ်နေကြောင်းရင်ဖွင့်တယ်
ပြင်ပပုံပန်းအားဖြင့် ပထွေးဦးသိန်းက တမျိုးဖြစ်ပေမဲ့
စကားပြောဆိုးတာတစ်ခုပဲ ဝမ်းတွင်းစိတ်ထားကောင်းသူဆိုတာ သိလိုက်ရတော့
အမေ့ဆီဖုန်းလာသံကြားရတော့စကားပြတ်သွားတယ်
ဖုန်းပြောနေရင်း ဦးသိန်းက ဘယ်သူလဲ မြ
ထွေးရီလေ အကို
လာမလို့တဲ့
ခေါ်လိုက်လေ
အင်းသူ့အဖော်လူကြီးတစ်ယောက်ပါတယ်တဲ့
လာခဲ့ မထွေးရီရေ့ လို့ဦးသိန်းက ဘေးကနေလှမ်းပြောတယ်
ကျနော့်အသိ လူကြီးအကောင်ကြီးကြီးတစ်ယောက်ကို
ဖုန်းဆက်တီးခေါက်ကြည့်တယ်
ဖြစ်ခြင်တော့ ဦးသိန်း ကိစ္စကို ရှင်းပေးလို့ရမဲ့ တာဝန်ရှိသူတွေက ကျနော့်ဘော်ဒါအရင်းတွေဖြစ်နေတယ်
ဒေါ်ထွေးရီနဲ့သူ့အဖော်၆၀လောက်ရှိမဲ့လည်ကတုံးလက်ရှည်နဲ့လူကြီးတစ်ယောက်ဝင်လာတယ်
ဒေါ်ထွေးရီကျနော့်ဘေးမှာဝင်ထိုင်တယ်
ခွက်တွေဝိတ်တာကငှဲ့ပေးအားလုံးချီးယားလုပ်ကြတယ်
ကျနော့်ကိုဒေါ်ထွေးရီကျနော်မှန်းတောင်မသိ
ကျနော်အရပ်အမောင်းတောင့်တောင့်
အသားလတ်လတ် ကျစ်လျစ်တဲ့ဘော်ဒီ ဆံပင်တိုတိုသက်သက်ခပ်ခပ်ဝတ်စားဆင်ယင်မှုကြောင့် လူကြီးအသိုင်းအဝိုင်းထဲကဖြစ်မယ်ထင်ပြီးသေချာမကြည့်မရောသေးမှန်းကျနော်သိတယ်
အမေက
“ထွေးရီ ဒီဘက်က ဘယ်သူလဲ သေသေချာချာကြည့်ပါအုံး”
ဒေါ်ထွေးရီ
ကျနော့်ဘက်လှည့်လာတယ်
သေသေချာချာကြည့်တယ်
အံဩနေတယ်
“ဖိုး…သား ဟယ်လုံးဝမမှတ်ဘူး”
ကျနော့်အကြောင်းတွေတရစပ်မေးတော့
ကျနော်ဘွဲ့ရကြောင်း ကုမ္ပဏီတစ်ခုမှာလခစားလုပ်နေကြောင်း အမှန်တစ်ဝက်မုသားတစ်ဝက်နဲ့
ခပ်လျိုလျိုပြောလိုက်တယ်
ရေပေါ်ဆီမိန်းမတွေနဲ့ဆက်ဆံဖူးတော့ ဒေါ်ထွေးရီပြောင်းလဲမှုလောက်တော့စာမဖွဲ့ပါဘူး
ဒေါ်ထွေးရီနဲ့ပါလာတဲ့လူကြီးကတော့ တလေးတစားနားထောင်ပေးတတ်တဲ့ စရိုက်ရှိပုံရတယ်
ကျနော့်ဆီဖုန်းဝင်လာတာနဲ့ကိုင်လိုက်
တယ် ဦးသိန်းကိုခေါင်းငြိမ့်အသိပေးလိုက်တယ်
“ဟုတ်ကဲ့ ဗိုလ်ကြီး ကျနော်ပါ ဖိုးသားပါ
နယ်ရောက်နေတာ
အခြေအနေတွေစိုပြေနေတယ်ပေါ့”
စပီကာဖွင့်လိုက်တယ်
“ပြေတယ်လည်းမဟုတ်ဘူးပေါ့ ကိုဖိုးသား ကိုဖိုးသားလုပ်ငန်းတွေရော ”
“ပြေပါတယ် အခုတော.့နယ်ပြန်နာ.းနေတာ”
“ဗိုလ်ကြီးလှမ်းဆက်တယ် ကိုဖိုးသားကိစ္စကို
ကိုဖိုးသာ.းအဖေ ဦးသိန်းကိစ္စဆိုတော့ ကူညီရမှာပေါ့”
“ဟုတ်ကဲ့”
“ဒီလိုဗျာအခုကအဆင့်ဆငိ့အစီရင်ခံနေရတယ်
ကြပ်တယ်ပေါ့ဗျာ
အဲဒီcaseကို မကြာခင်အထက်လွှဲဖို့လုပ်နေတာ
အခုကအထက်ကလည်းပြောပြီးသားဆိုတော့
ဆုံးဖြတ်ချက်ကကျနော်တို့ဆီမှာ
အေးဆေးကိုဖိုးသား ပြီးပြီလို့သာမှတ်လိုက်
အိုကေ အိုကေ ”
“ကျေးဇူးပါ:”
“နိုး နိုးဆရာ ဒီလူနဲ့ဒီလူကို
ခင်ဗျားအဖေဦးသိန်းကိုပြောလိုက်ဘာမှမပူနဲ့
စိတ်ချလက်ချနေနေပေရော့လို့ အိုကေ အိုကေ
စီးယူ.”
ပထွေးဦးသိန်းထကတော့မတတ်
အမေကတော့သူ့သားကမထင်မှတ်ဘဲ ပြဿနာအကြီးကြီးကိုရှင်းပေးတာကြောင့်.သူ့ယောကျ်ားရှေ့မှာ မော်ကြွားနေတယ်
ဒေါ်ထွေးရီ အထင်ပဲသေးရမလား အထင်ပဲထကြီးပစ်ရတော့မလား မျက်နှာကပြောင်းလဲနေတယ်
ဦးသိန်းကိစ္စသူတို့လည်းဖြေရှင်းပေးဖူးပြီးသား
အထက်ထိမပေါက်တော့ဘယ်ရမလဲ
တောမြို့ကလေးကအဆင့်လောက်နဲ့ဘယ်ရပါ့မလဲလေ
အပြန်ပထွေးနဲ့အမေကားနဲ့လိုက်ပို့ရင်း
အိမ်မှာထိုင်ပြီးကျေးဇူးတင်ကြောင်းတဖွဖွပြောနေတယ်
ကျနော့်ကိုတစ်ပတ်လောက်နေဖို့
သူတို့ဧည့်ခံကျွေးမွေးခြင်ပါတယ်လို့ပြောတယ်
နောက်နေ့မနက်
ဒေါ်ထွေးရီကိုယ်ပိုင်ကားနဲ့ အမေ့ကိုတင်ပြီးခေါ်လာတယ်
သူလာခြင်လို့မဟုတ်ဘဲ
အမေနဲ့လမ်းကြုံလို့ဆိုတဲ့ ပုံစံ
ကောင်မလေး၂ယောက်လောက်ကို အိမ်သန့်ရှင်းရေးခိုင်းနေတယ်
ကျနော့်ကိစ္စတွေက တစ်ခုပြီးတစ်ခုပေါ်လာကြတော့
အခန်းထဲဝင်ပြောရတယ်
အမေကတော့ ဒေါ်ထွေးရီနဲ့ကျနော့်ကိုအရင်လို
ဆက်ဆံရေးထင်ပုံရတယ်
ထွေးရီ နင့်သားကို နင်ကိုယ်တိုင်ပြုစုဖို့နေခဲ့အုံးတဲ့
ဒေါ်ထွေးရီ ကျနော့်အပေါ်ခွဲခြားဆက်ဆံခဲ့တာတွေရှိခဲ့တော့
ကျနော့်ကို ဆက်ဆံရခက်နေတယ်
ကျနော်ကိုယ်တိုင်က တရင်းတနှီးမရောတာကြောင့်လဲပါတယ်
“မြရယ် ခလေးမှမဟုတ်တော့ လူကြီးစိတ်နဲ့ လူကြီးကို
ဖြစ်သွားပြီလေ ရည်းစားကိုပိုချစ်တဲ့အရွယ်မလား”
ကျနော်ကြားအောင်လှမ်းပြောနေတယ်
ဒေါ်ထွေးရီအရွယ်ကျမသွားဘဲ ခေတ်ဆန်ဆန်ဆံပင်ဆေးဆိုးချယ်သဝတ်ဆင်နေတာမို့ sexxyတောင်ပိုကျလာတယ်
ယောကျ်ားတွေအပေါ်ကစားတဲ့မာယာအတတ်လ ည်း
တတ်လာတော့ ကျားသစ်မတစ်ကောင်နဲ့တူလှတယ်
မြရေ အရင်လို ခလေးအရွယ.်မဟုတ်တော့ဘူး
ဒို့လို အပျိုကြီးတစ်ယောက်တည်းနေခဲ့ရမှာ ကြောက်တယ.်တဲ့ ကျနော့်အမေထွက်သွားတာကြာပြီ
သိသားနဲ့ ပြောနေတယ.်
ကျနော်မကောင်းတတ်တာနဲ့
“ကိုက်မစားပါဘူး”လို့ပြောရတယ်
“ကိုက်စားရအောင်လည်း အိုမင်းရွတ်တွနေပါပြီ”
စလင်းဘတ်အိတ်ချိပ်ရင်း
ပြန်မယ့်ဟန်ပြင်နေတဲ့ ဒေါ်ထွေးရီ
“ပြန်တော့မလို့လား”
“အင်းအိမ်မှာဘယ်သူ့မှမရှိဘူး.ဖွေးဖွေးတို့ညီအစ်မက
အဝေးသင်သွားတတ်နေတော့ .”
သဉ္ဇာအကြောင်းမေးခြင်ပေမဲ့
“ဒီလိုလုပ်ပါလား အိမ်လိုက်လည်ပါလား
တခါတည်းကားနဲ့လိုက်ခဲ့တဲ့ ”
မက်တူးကားအဖြူလေး
ဒေါ်ထွေးရီကားသော့ပေးတယ်
လမ်းပြပေးမယ်တဲ့
နှစ်ထပ်တိုက်ရှေ့ရောက်တော့ ခြံထဲကို .လှမ်းအော်တယ်
ကောင်မလေးတစ်ယောက်တံခါးလာဖွင့်ပေးတယ်
နယ်အဆင့်နဲ့ဆိုခမ်းနားတယ်ပြောရမယ်
ဒေါ်ထွေးရီက ရေချိုးပါလားပြီးရင်ထမင်းစားကြမယ်တဲ့
ရေချိုးဖို့အကျီချွတ်ထားတဲ့ကျနော့်ကို
မသိမသာခိုးကြည့်နေတာသိတာပေါ့
ပြီးတော့ဒေါ်ထွေးရီရေချိုးပြီးဆံပင်တွေခြောက်အောင်
ဒရိုင်ယာနဲ့မှုတ်နေတယ် အိမ်ဖော်ကောင်မလေးကိုခိုင်းလိုက်သေး ကိုယ့်အခန်းထဲမှာကိုယ်လုပ်လို့ရတာကို ဧည့်ခန်းမှာထိုင်နေတဲ့ကျနော်မြင်အောင်
အိုးကြီးတွေက အရင်ထက်ပိုကြီးလာပြီး ပြဲလာတယ်
ကျနော်နဲ့ပြီးတော့ ကြားထဲမှာ တစ်ယောက်ယေ.ာက်ကို
ကုန်းထားတယ် ဒါမှမဟုတ် သိပ်မကြာမကြာကုန်းထားတဲ့
လက္ခဏာဆိုတာအတွေ့အကြုံရသိနေတယ်
ဘဲသန့်သန့်ချော..ချောတွေနဲ့ဆိုပြန်ငယ်ခြင်တဲ့အရွယ်
၄၀ကျော်၅ဝတွင်းမမဒေါ်ထွေးရီပေါ့
သဉ္ဇာ အကြောင်းတော့ မပြောဘဲ အငယ.်မတွေအကြောင်းချည်းထမင်းစားဝိုင်းမှာ ဧည့်ခန်းထဲမှာ.
တနေ့လုံး
ညမိုးချုပ်တော့ ပထွေးနဲ့အမေဖုန်းဆက်တယ်
စားမယ်သောက်မယ် ကာရာအိုကေဆိုမယ်ကဲမယ.်ပေါ့
ကာရာအိုကေမှာသောက်ကြစားကြတယ.်
မြို့က မျက်နှာရှိတဲ့လူကြီးစုံတွဲပါဖိတ်ထားတယ်
ကျနော်နဲ့မိတ်ဆက်ပေးတယ်
ဆိုကြကကြသောက်ကြပေါ့
ကျနော့်အတွက်တော့ဒါမျိုးဝိုင်းတွေဆိုတာကြုံဖူးပြီးသား
ဘယ်ဆော်ကြီးက နှာကြွနေတယ်
ဘယ်သူကဟန်ဆောငိမြူဆွယ်တာကအစ
အကဲခတ်လို့ရတဲ့ အမဲလိုက်ကွင်းကိုး
ဒေါ်ထွေးရီက လူရှေ့မှာ အမေ့သားလေးဆိုပြီး
ခေါ်တယ်ပြီးတော့ ဘေးမှာကပ်ထိုင်ရင်း
ပေါင်ပေါ.်လက်တင်လိုက်အသာ း ခြင် းထိ လ်ိုက်
ကျနော့် ကိုအက ခတ်လိုက်
မသိခြင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်တယ်
အရက်ကိုcheerလုပ်သောက်တယ်
အတော်သောက်နိုင်ကြတယ်
အမေကတော့မူးလာတော့ မထိန်းနိုင်ပထွေးနဲ့နမ်းလိုက်ကလိုက်
ဒေါ်ထွေးရီသူ့အိမ်ပြန်လိုက်ဖို့
ခေါ်တယ်
ပထွေးနဲ့အမေကလည်းလိုက်သွားပါတိုက်တွန်းတယ်
အိမ်ရောက်တော့ ပုလင်းဆွဲပြီးဧည့်ခန်းကြမ်းပြင်မှာသောက်မယ်တဲ့
အိမ်ဖော်မလေးအိပ်ခြင်မူးတူးနဲ့ပြင်ပေးတယ်
သွားအိပ်တော့ ငါမခေါ်ဘဲထွက်မလာနဲ့တဲ့
“မှတ်မိသေးလား ရွာမှာဒို့၂ယောက်သောက်တဲ့ည”
“မှတ်မိတာပေါ့”
“မမှတ်မိတော့ဘူးလားလို့”
ကျနော့်ဘေးမှာဆိုဖာကိုမှီထိုင်ရင်း
:”အဲ့တုန်းကမထွေးရီ မွေးစားသားလေးနဲ့
အခု ရုပ်နဲ့တခြားစီပဲနော် ”
“အင်း”
“ဒီညတော့ အန်တီမူးအောင်သောက်မယ်
သည်းခံပေးနော် ကိုဖိုးသား”
“ရပါတယ်”
“အဘွားကြီးတစ်ယောက်ကိုဧည့်ခံပေးရတာဆိုတော.့
ဘယ်ပျော်ပါ့မလဲ:”
“အန်တီကအဘွားကြီးမှမဟုတ်သေးဘဲ”
“ဒီလိုဆိုတော့ ပျော်ပြီလေ”
ဒေါ်ထွေးရီသိပ်မထိန်းချုပ်နိုင်တော့ဘူး
လွတ်လာပြီ
ကျနော့ပုခုံးကိုမှီလာတယ်
သက်ပြင်းတွေချလိုက်
အိပ်လည်းအိပ်ခြင်တယ်အိပ်လည်းမအိပ်ခြင်ဘူးတဲ့
အခန်းထဲသွားလှဲနေမလား
ကျနော်ထလိုက်တော.့လက်ကမ်းပေးတယ်
ခါးကိုဖက်ပြီးတွဲခေါ်လာတယ်
ဒီလိုဟန်ဆောင်မာ.ယာနဲ့မိန်းမကြီးတွေဟာအရက်မူးတာကိုကာဗာ.ယူတတ်ကြတယ်လေ
မနက်ကျတော့ဘာမှမမှတ်မိဘူးလုပ်လို့ရတာကိုး
အခန်းမီးဖွင့်လိုက်တယ်
အဲကွန်းဖွင့်တယ်
မူးတဲ့လူက
ခုတင်ပေါ်တင်ပေးတော့ ကျနော့်လက်ကိုမလွှတ်ဘူး
နေပါအုံးလားကွယ်တဲ့
မျက်နှာခြင်းကပ်ပြီးစကားပြောတယ်
ကျနော့်နုတ်ခမ်းကိုစိုက်ကြည့်လိုက်မျက်လုံးကိုကြည့်လိုက်နဲ့
ပြီးတော့နဖူးခြင်းထိမှီလိုက်တယ်
တော်တန်ရုံကျားဆိုနုတ်ခမ်းစစုပ်လိုက်ပြီပေါ့
ဘယ်ရမလဲ ကျနော်လေ
ကျနော်ကမစတော့
ပါးစပ်နံနေလားတဲ့
မနံပါဘူး
ဒါဆို စခြင်နေပြီ တဲ့
ဘာစခြင်နေတာလဲ လို့ခြေလှမ်းနောက်ဆုတ်ပေးလိုက်တယ်
ကိုယ်လူချောကမသိဘူးလားတဲ့
ကျနော့်နုတ်ခမ်းကို ခပ်ဖွဖွကိုက်တယ.်
ပြီးတော.့ဒေါ်ထွေးရီနုတ်ခမ်းစစုပ်တော့တယ်
ကျနော်ပြန်စုပ်တော ့ကျေနပ်သွာ.းပြီးပြုံးတယ်
ဒီကမိန်းမတန်မဲ့သူ့ကိုရေလာမြောင်းပေးနေရတယ်
ကိုယ်လူချောကြီးရဲ့တဲ့မူနွဲ့နွဲ့
ဆံပင်အုံကြီးကို လက်နဲု့ထိုူးဖွ လက်၂ဖက်နဲ့.
ခေါင်းကိုူင်ပြီးစုပ်တယ်
မျက်နှာလေးမော့လို့ငြိမ်ခံတယ်နားရွက်ကိုနမ်းရင်း
နွားရွက်ထဲလျှာထိုးယက်လိုက်တယ်
ပြီးတော့နုတ်ခမ်းပြန်စုပ်တယ်
ဒေါ်ထွေးရီလည်ပင်းကိုနမ်းတော့ အင်းအင်း အသံထွက်လာပြီးလက်တွေကကျနော့ခေါင်းကိုအောက်ဆင်းစေခြင်တော့နို့ဆီတွန်းပို့တယ်
သူ့ဘာသာအကျီအမြန်ချွတ်တယ်
ဘော်လီကိုအမြန်ချွတ်ရင်းစိတ်လောနေတာစိတ်ထန်နေတာထင်ရှားလှတယ်
အားကောင်းမောင်းသန်ယောကျ်ားတစ်ယောက်ယောက်
ဒါမှမဟုတ်ကြမ်းတဲ့လူတစ်ယောက်အကြိမ်များစွာ.
ညှစ်ထားခဲ့တာ.အရင်ဒီလောက်ကြီးတာမှမဟုတ်တာ
နို့ကြီးတွေကကားစွင့်နေတယ်
ထိုင်လျက်ကနေအသာတွန်းလှဲရင်းအပေါ်ကနေတက်
စို့လိုက်တယ်
“ပြွတ်ပြွတ် တဖက်စို့ရင် တစ်ဖက်ကိုညှစ်ပေးတယ.်
နို့စို့ရင်းထမိန်စကတ်ကိုဆွဲချွတ်လိုက်တယ်
မိန်းမကြီးတွေဝတ်လေ့ရှိတဲ့အသားကပ်ဘောင်းဘီ
ပေါ်ကနေပေါင်တွင်းသားတွေပွတ်ရင်း
ဗိုက်ကိုလျှာနဲ့ယက်ဆင်းလာတယ်
ဘောင်းဘီသူ့ဘာ.သာချွတ်ပေးရှာတယ်
စောက်ဖုတ်ကိုယက်တော့မယ်လို့ ဒေါ်ထွေးရီတွေးထားတုန်းအပေါ်ကိုပြန်တက်ပြီးနို့စို့ ကစ်ဆင်ပြန်ဆွဲနေလိုက်တယ်
ပြီးတော့ကုတင်အစွန်းကို ရွှေ့လိုက်တယ်
တဖြည်းဖြည်းအောက်ကိုပြန်နမ်းရင်း
ကုတင်အောက်ဆင်းလိုက်တယ်.
ဆီးခုန်နားရောက်တော.့ရိတ်ထားတဲ့အမွှေးတိုတိုတွေ
စောက်ဖုတ်ယက်ပေးမှာကိုရင်ခုန်နေရှာတယ်
မီးရောင်နဲ့အသေအချာကြည့်တော့ စောက်ပတ်ကြီးကပြဲလန်နေတယ်
ညိုမဲမဲစောက်ပတ်နှစ်လွှာကတံခါးဖွင့်ထားသလို
ဘေးတစ်ဖက်စီကပ်နေတယ်အရင်ထက်ပိုပြဲတယ်
စောက်ခေါင်းထဲတောင်မြင်နေရတယ်
အထဲကအသားဆိုင်တွေလှုပ်နေကြပြီ
စောက်စိကြီးကပြူးတောင်နေတယ်
စောက်ပတ်နုတ်ခမ်းညိုညိုူကြီးတွေကို.စယက်ပေးလိုက်တယ်
:”အားအ:”တိုူးညင်းစွာဆွဲငင်ညီးတယ်
စက်ဝိုင်းဆွဲယက်တော့ကျနော့်ကိုူကိုင်လာတယ်
.စောက်ခေါင်းထဲလျှာထိုူးသွင်းယက်တယ်.
ဒီလိုအရွယ်တွေကိုဗာဂျာဘယ်လိုပေးရတယ်ဆိုတာ
မသူဇာကသင်ပေးခဲ့တာရယ်အဘွားကြီးတွေနဲ့ဆွေးနွေးကြည့်တာ နောက်အတွေ့အကြုံအရ
ဗာဂျာမှာတင်ပြီးအောင်ယက်ပေးနိုင်တာဆွဲသွားအောင်ကိုယက်နိုင်တဲ့အဆင့်
စောက်စိတောင်မယက်ရသေးဘူး
ခါးကော့ကော့ပြီးမရိုးမရွဖြစ်နေပြီ
စောက်စိကို လျှာအကော့လေးနဲ့ အသာတွန်းလိုက်တယ်
“အိုး အမေ့”
မထိခလုတ်ထိခလုတ်အသာကလေးထိလိုက်အလျားလိုက်ပြန်ဆင်းသွားလိုက်နဲ့
ကျနော့်ခေါင်းကို လက်၂ဖက်နဲ့ကိုင်လာတယ်
ဘေးထွက်သွားမှာစိုးသည့်အလား
စောက်စိကို ဖိယက်လိုက်စောက်ပတ်တစ်ခွင်မွှေလိုက်နဲ့
မထွေးရီ ငြီးသံက ကျယ်လာပြီ
ဘာမှမရှိ နှာစိတ်ကလွဲလို့
“ကျွတ် ကျွတ်အား အားရှီ းအိုး”
ဆက်ယက်ရင်ပြီးတော့မယ်
ပေါင်ဖြဲလိုက်ပြီးထလိုက်တယ်
ခုတင်အောက်မှာပုဆိုးချွတ်ချလိုက်ပြီး
လီးကိုဆွလိုက်တယ်
ပေါင်ကြီးကိုဖြဲကာပက်လက်ကလေး
ဒေါ်ထွေးရီ
ကျနော့်လီးကသူမကြုံဖူးရင်းနှီးဖူးတဲ့လူပျိုဖြစ်စ
ဖိုးသားလီးမဟုတ်တော့ စံချိန်မှီ နောက်အဖုအထစ်တွေနဲ့
ဂေါ်လီအကြီးကြီးတွေ စီတပ်ထားတဲ့
မော်တာလက်နက်
ပြဲစမ်းပါစေဒီထက်မကပြဲခြောင်နေတဲ့စောက်ပတ်ကြီးတွေတောင်စောက်ရည်တဗြန်းဗြန်းငိုခဲ့ရတာ
ခုတင်စွန်းဖက်မယူပြီး
လီးကိုကိုင်
ပေါင်ကိုလက်နဲ့ဖိထားရင်း
ယက်ထားလို့စိုရွှဲလက်ထနေတဲ့အဖုတ်ကြီးကို
ပွတ်လိုက်တယ.်
ဂေါ်လီတွေပါစိုအော.င်
ဒေါ်ထွေးရီစိတ်လှုပ်ရှာ.းနေတယ.်
အသက်ရှူသံတွေပြင်းလာနေတယ်
အိပ်ယာခင်းကို လက်နဲ့ဆွဲစုပ်ကိုင်ထားတဲ့
မျက်နှာကိုတစ်ဖက်လှည့်ထားတယ်
စောက်ဖုတ်ကို လီးနဲ့ပွတ်တော့
မျက်နှာဟိုလှည့်ဒီလှည့်နဲ့
လီးတစ်ခုလုံးစိုသွားပြီ
ထည့်တော့မယ်
ဒေါ်ထွေးရီစိတ်လှုပ်ရှားစွာစောင့်နေတဲ့အရာ
ဒစ်ကိုအဖုတ်အဝမှာတေ့
ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ပြဲအောင်ဖိတော့ စောက်ဖုတ်ကြီး
ဆူထွက်လာတယ်
ထိုးထည့်ပြီ
ဒစ်မြုပ်ဝင်သွားပြီ
“အား အ အားအ အ”
ထပ်ဖိသွင်းလိုက်တယ် ပထမဆုံးဂေါ်လီ၃လုံးဆင့်
နောက်ဖိုခနောက်ဆိုင်ဂေါ်လီအတွဲလိုက်
စောက်ဖုတ်ကိုတိုက်တွန်းပြီးဝင်သွားတယ်
ဂေါ်လီအကုန်လီးအဆုံးဖိသွင်းလိုက်တယ်
ပါးစပ်ကြီးဟပြီး
အော်ငြီးနေတယ်
လက်နစ်ဖက်ကိုပေါင်ကြားကဆွဲယူပြီး
အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးတယ်
ဂေါ်လီတွေက တဒုတ်ဒုတ်တိုက်နေတယ်
“အား ဟင်း အီး ဟီးဟီး.
အားအ အားအ အားအ”
အရည်တွေစိမ့်ကျလာတယ်
ခပ်သွက်သွက်လိုးလို့ရလာပြီ နို့မို့အရည်မထွက်ရင်
ဂေါ်လီကစောက်ဖုတ်နာလို့ မခံနိုင်ဘူး
စောက်ဖုတ်အဆုံးလီးအဆုံးဆွဲထုတ် ထိုးဆောင့်တယ်
အားမရလို့ကုတင်ပေါ်ဒူးထောက်
ခြေနှစ်ချောင်းလက်နဲ့သိမ်းဖိ
ပြူထွက်နေတဲ့တင်ပါးနဲ့ဆီးခုံရိုက်မိတဲ့အထိ
ပြစ်ဆောင့်ပလိုက်တယ်
မထွေးရီကိုနာကျင်အီစိမ့်သွားစေ့ခြင်တယ်
မသာမကြီးငါ့အစွမ်းသိရမယ်
အချက်၅၀လောက်စောင့်ပလိုက်တာ
မထွေးရီပြီးတော့မယ်
လက်ကိုမထွေးရီအပေါ်ခွထောက်ရင်းပုခုံးကိုအောက်ကနေဖက်
မထွေးရီခြေနှစ်ဖက်ကခါးကိုလာချိပ်တယ်
ကျိတ်လိုးဖက်လိုးဆိုတာပေါ့
ကျနော်လှုပ်မရအောင်အတင်းဖက်ပေါင်နဲ့ညှပ်ရင်း
စောက်ရည်တွေပန်းထုတ်တယ်
“အား အ အား ကော.င်းလိုက်တာ အားအ”
ဖက်ထားညှပ်ထားတာငြိမ်သွားတဲ့အထိ
ငြိမ်ပေးရင်း
ဆံပင်လေးနမ်းနဖူးလေးနမ်းပေါ့
ပြေကျသွားမှ
ကစ်ဆင်ဆွဲပြီးပြန်လိုးပေးတယ်
ဒုတိယအချီစိတ်ပြန်ထန်တဲ့အထိအဲ့ပုံစံ
ညီးသံပြန်ထွက်လာတယ်
ဒိုက်ဗင်ထိုးသလို လက်ထောက်အားပြုခါးနဲ့လုပ်ရ
ဒေါ်ထွေးရီ
စိတ်ထန်လာပြီ
“အမ မမ လေးဘက်ထောက်လိုက်”
ဖင်ကြီးကလီးကိုပိုတောင်စေတယ်
ကားထွက်နေတယ်
ဂေါ်လီက လေးဘက်ထောက်ပုံစံမှာပိုတိုက်တယ်
တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ ပွတ်သိပ်ဝင်နေရတယ်
ဒေါ်ထွေးရီ
ပိုအော်တယ်
“အမလေး အား ငါ့မောင်ရယ်
အားကိုဖိုးသားရယ်..ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲ
အားအား”
လိုးတာ အရှိန်မလျော့ဘူး
“-နာလို့လား မ:”
“ဟင့်အင်းရတယ် ငါ့မောင်အားရှိသလို ုလုပ်”
ကျနော်ဖင်ကြီးကိုကြည့်ပြီးလိုးရတာ မှာ.
ပြီးခြင်သလိုဖြစ် လာတယ်
တပိုင်းတစလရည်တွေအဖုတ်ထဲပန်းထည့်မပေမဲ့
ပြန်ထိမ်းထားတော့
ပြန်ငြိမ်သွားတယ်
:”မထွေးရီ အပေါ်ကတက်ဆောင့်ပေး”
ပက်လက်လှန်ပြီးလီးကိုူကိုင်ထားတယ်
မထွေးရီခွထိုင်ပြီးကြွပေးထားတယ်
အဖုတ်နဲ့တည့်သွားတော့ဖြေးဖြေးဖိထိုင်ချလိုက်တယ်
“ပြွတ့် ဗြွတ် စွိ
အားရှီး”
ဒေါ်ထွေးရီစိတ်ကြိုက်လုပ်ဖို့မျက်လုံးမှိတ်ငြိမ်နေလိုက်တယ်
ကျနော့်ရင်ဘက်ကိုလက်ထောက်ကာ
ရှေ့နောက်အဖုတ်နဲ့ပွတ်တယ်
သဘောရှိအကြိုက်တွေ့သွားပြီး
စကောဝိုင်းလှည ့်ပွတ်တယ်
လိင်တံကို နှဲ့ချိုးနေသလိုပဲ
နောက်တော့ငုတ်တုတ်ထိုင်ဆောင့်တယ်
“ပြွတ် ဖတ်ဖတ် အား အ
မြန်လာတယ်အားရဟန်မတူဘူး
ကျနော်ထဲလိုက်တော့ ကျနော့်ပုခုံးကိုကိုင်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ချတယ်
လက်နဲ့ဖင်ကြီးကိုမပေးချပေးရင်း
ကျနော်လည်းအောက်ကကူဆောင့်တော့
ကုတင်ကတကျီကျွီ
“ဆောင့် ထွေးရီ ဆောင့်ဆောင့်”
“အားအင်း အိုး:”
မထွေးရီမကြာခင်ပြီးတော့မယ်
ကျနော်စိတ်လွှတ်လိုက်ပြီး
ဆောင့်တော့တယ်
ဒေါ်ထွေးရီဖင်ကြီးလီးနဲ့ကျွတ်လုမတက်ကြွတက်ပြီးခါးကော့ပြီး နောက်လန်ကျမတတ်ဖြစ်လာတယ်
ပြန်ထိုင်ပြီး
လီးနဲ့အဖုတ်ကို ကလန့်တိုက်ဆွဲရင်း
ကြွတက်
ကျနော်အောက်ကအဆုံးသတ်ဆယ်ချက်လောက်ထိုးဆောင့်ပေးလိုက်တယ်
အားအ သက်ပြင်းတွေချ အသက်ရှူသံ မာန်တင်းတုန်တက်ပြီး ငြိမ်ကျသွားတယ်
ကျနော့လရည်တွေရော သူမအရည်တွေရော
ကျနော့လိင်တံကတဆင့်ဆီးခုံပေါ်ပူနွေ့းစွာကျလာတော့တယ်။
အမရာမောင်
ငါ့လင်ငါ့သားငါ့သမက် ၄ ဇာတ်သိမ်း
မနက်စောစောနိုးတယ်
သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီး အိမ်ထဲဒေါ်ထွေးရီကိုရှာတာမတွေ့ အိမ်ဖော်ကောင်မလေးအထုပ်အပိုးနဲ့ဆိုတော့
ဟဲ့ဒေါ်ထွေးရီရော
နင်ကရော
ဈေးသွားတယ်ပြန်လာရင်သမီးကိုကားဂိတ်လိုက်ပို့မလို့
ဘာဖြစ်လို့
သမီးကိုတစ်ပတ်လောက်ပြန်နားခိုင်းတာ
လခရောမုန့်ဖိုးရောပေးထားတယ်
ကောင်မလေးကပျော်နေတယ်
မနက့်စာစားပွဲပေါ်မှာ
ဦးနိုးလာရင်စားဖို့တဲ့
မနက်စာစားပြီးအားဆေးတစ်လုံးသောက်အခန်းထဲပြန်လှဲရင်းမှေးခနဲ
ကျနော့်နဖူးကိုလာစမ်းမှနိုးလာတယ်
ဒေါ.်ထွေးရီ လက်ပြတ်အကျီသနပ်ခါးအဖွေးသားနဲ့
ကျနော်ကုတင်ပေါ်ဆွဲတင်လိုက်တယ်
ရွာမှာတုန်းကဒေါ်ထွေးရီပြန်ဖြစ်သွားပြီ
“ကျနော်တရစပ်နမ်းပလိုက်တယ်
ကျနော့်ကို ု့ကြင်နာစွာပြန်ကြည့်နေတယ်
“အရင်လိုပြန်နေခြင်တယ် ဖိုးသားရယ်”
“ဖိုးသားရင်ထဲ သဉ္ဇာရှိနေတာ အမသိပါတယ်
သဘောလည်းတူတယ် သဉ္ဇာကိုလည်းသနားတယ်
မင်းကို အမြဲသတိရနေတာ
ဒို့မင်းတို့၂ယောက်ဖြစ်နေတာသိတယ်
သဝန်တိုမိလို့ ဒီလိုဝေးကုန်တာ
နောက်ပြီးဟောဒိကိုဖိုးသားနဲ့ဝေးတော့
ယောကျ်ားတွေနဲု့ပက်သက်ဆက်နွယ်ခဲ့ပေမဲ့
ဖိုးသားနဲ့လိုအရသာမျိုးအာသာမပြေမကျေနပ်ခဲ့ဘူး
ယောကျ်ားအဖြစ်နဲ့ဖိုးသားနဲ့အမယူဖို့က
ပတ်ဝန်းကျင်ရှိသေးမို့လား
ထာ.းပါတော့ ဒီညတော့နေပေးအုံး
မနက်ဖြန်ရွာကိုသွားကြမယ် သဉ္ဇာ ရှိတယ်
.”သဉ္ဇာ့ကို ချစ်သူရည်းစားလိုနှမလေးလိုပဲချစ်တာ
လင်မယားလိုမချစ်ခြင်ဘူး”
“လင်မယားလိုမချစ်ခြင်လို့ပဲ ၂ခါတောင်လိုးတယ်ဆို:”
“အဲ့ဒါက ဟောဒိက ထွေးရီဆိုတဲ့ မောင့်မိန်းမကို
တောင့်တလွန်းလို့ ဖြစ်သွားတာ”
“အပိုတွေစကားတတ်တိုင်း”
“မရီကလည်း မရီကို မိန်းမအဖြစ်နဲ့ယူခြင်တာ ဒီက”
“ယူလို့ရမလား”
“လင်မယားမဖြစ်ခြင်ဘူးပေါ့”
“အဲ့လိုပြောတာမဟုတ်ဘူး ပတ်ဝန်းကျင်ရှိသေးတယ်
သင့်ပါ့မလား အချစ်မွှန်ရမဲ့အရွယ်မဟုတ်ဘူး
သမီး၄ယောက်အမေ မြေးတောင်ရနေပြီ
ကိုယ့်သာ.းအရွယ် သူငယ်ချင်းရဲ့ သားနဲ့ယူတယ်ဆို
လူကြားကောင်းပါ့မလား”
“ခုခေတ်ကြီးမှာ ကြားကောင်းပါတယ်:”
“တော်ပီစကားကပ်မပြောနဲ့ ကိုလီးသရမ်း
ဟောဒိလီးက ရီနဲ့ဝေးပြီးဘယ်၂ယောက်သရမ်းလဲပြော”
လီးကိုအတင်းလာကိုင်တော့
ရှောင်လိုက်တယ်
သူများဟာကြတော့ရှင်လုပ်ခြင်သလိုလုပ်ပြီး
မရဘူးကိုင်မယ် ကြည့်မယ.်
ကျနော်မရှောင်တော့ဘဲ ပက်လက်လှန်ပေးလိုက်တယ်
ကျနော့်လီးကိုကိုင်မိတော့
အံဩနေတယ်
ဘာတွေလဲ
ပုဆိုးလှန်ပြီးကြည့်တယ်
ဘာတွေလဲလို့
အမလေးပြောင်းဖူးကြီးကျနေတာပဲ
ဂေါ်လီလုံးအသားကိုခွဲထည့်ရကြောင်း
မိန်းမတွေအရသာရှိအောင်ထည့်ရခြင်းဖြစ်ကြောင်း
ရှင်းပြရတယ်
မနာဘူးလား
နည်းနည်းတော့နာတာပေါ့
ထွေးရီ ဂေါ်လီနဲ့လိုးတာမကြိုက်ဘူးလား
ကြိုက်ပါတယ်
အရသာတမျိုးပဲ ကြိုက်လွန်းလို့ခက်နေတယ်
ဆရာကြီးရဲ့
အာ့ဆို တချီလောက်
လီးစုပ်ပေးအုံး
ဟင့်အင်းမစုပ်ရဲဘူး
စုပ်ပါကွာ. ထွေးရီမောင့်အပေါ်ခွလိုက်
မောင်ပြန်ယက်ပေးမယ်
ဒေါ်ထွေးရီမဝံမရဲနဲ့
လီးကိုငုံ့ပြီးစုပ်ရင်း ဖီးလာပြီးသေသေချာချာစုပ်ပေးလာတော့ ခြေထောက်ကိုဆွဲခွခိုင်း
ထမိန်လှန်
ဖင်ကြီးကိုကိုင်က
စောက်ဖုတ်ပြန်ယက်ပေးတော့
လီးကြီးကိုကိုင်ပြီးဖီးတက်နေတယ်
ဂွင်းထုလိုက်လီးစုပ်လိုက်
အပေးအယူမျှနေတယ်
ပြီးတော့ပက်လက်လှန်ပြီးလှေကြီးထိုးရိုးရိုးနဲ့တချီပြီးအောင်လိုးလိုက်တယ်
အိမ်ရှေ့ကလူခေါ်ခေါင်းလောင်းတီးနေတာခုမှသတိထားမိပြီး
ထမိ်န်ဆွဲ ဆံပင်တွေသပ်ပြီး.ဒေါ်ထွေးရီထွက်သွားတယ်
အကျီတွေလည်းပြုတ်လို့
အမေလာတာ
“ညီးနဲ့အော်မကြားခေါ်မကြား
ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ.”
“ဘာမှမလုပ်ပါဘူး
အိမ်ခန်းသန့်ရှင်းရေးလုပ်နေတာ”
“ဟုတ်လို့လားခလေးမလေးခိုင်းလို့ရတာ
ခလေးမလေးရွာပြန်သွားလို့
“ဪ ဒါနဲ့ငါ့သားရော”
“အိပ်နေတယ်နဲ့တူတယ် ”
“ညီးတို့သားအမိ အရင်လိုပြန်ဖြစ်သွားပြီလာ.း”
“အရင်လိုပဲဟာကို”
“ကောင်မနော် နင်မွေးစားခြင်တာ ငါမသိဘူးမှတ်နေလးာ”
.”မြနော် မရစ်နဲ့”
:”ရစ်တာမဟုတ်ဘူး နင်နဲ့ဆိုတော့ ငါ့သားလေးမိန်းမလည်တွေနဲ့မတိုးဘူးပေါ့”
“အံမယ် နင်ကတပ်အပ်ပေးစားနေတာပေါ့”
“နင့်သားကအရင်လိုခလေးမဟုတ်ဘူး”
ဒေါ်ထွေးရီ မထူးတော့ဘူးဆိုပြီး ပြောပါလေရော
“နင်မြင်ဖူးကြုံဖူးမှာမဟုတ်ဘူး ဖိုးသားလီးမှာဂေါ်လီတွေနဲ့:”
ဂေါ်လီအကြောင်းရှင်းပြနေတယ်
မတူဘူး ခံရတာပိုကောင်းတယ်
နင်ခံကြည့်ပါလား
မသာမသားအမိခြင်းပေးစားနေတယ်
အေးပါ နင့်သားကိုနင်ခံလို့မှမရဘဲ
ငါခံတာ.နင်ကျေနပ်တယ်မလား
အေးပါ.
ငါတစ်သက်လုံးချုပ်ကိုင်မထားပါဘူး
သဉ္ဇာနဲ့ပေးစားပြီးအမွေခွဲပေးမှာပါ
အေးပါနင့်ကိုငါယုံပြီးသား
နင်ဂေါ်လီအရသာစမ်းခြင်ငါစီစဉ်ပေးမယ်
မသာမ ငါပြန်တော့မယ်
အမေပြန်သွားတော့
ဒေါ်ထွေးရီ အခန်းထဲဝင်လာတယ်
သူငယ်ချင်း ယောက္ခမ တော့ပြန်သွာ.းပြီ
ဒီက သားသမက်လင်လေးနားမှာလားကစားမှာလား
မေမေ မမ ယောက္ခမ မိန်းမကလည်း
ကစားမှာပေါ့ဆိုတော့ရီတယ်
သဉ္ဇာရှိရာရွာသို့သွားဖို့ ပထွေးဦးသိန်းရဲ့surfနဲ့လဲထားတယ်
ရွာလမ်းတွေက ကားလေးဗိုက်မလွတ်ဘူးဆိုလို့ပါ
ရွာသွားရာလမ်းတွေကမြင်ကွင်းတွေပြောင်းလဲနေတော့မမှတ်မိဒေါ်ထွေးရီပြတဲ့လမ်းအတိုင်းမောင်းရတယ်
တွေ့ခြင်လေပိုကြာလေ
ကားရှေ့ပိတ်နေတဲ့ဆိုင်ကယ်တွေကိုဟွန်းကြမ်းကြမ်းဖိတီးပစ်တယ်
နွားလှည်းတွေကို ချောက်ထဲကပတ်ပြီးကျော်တက်
အလျင်လိုနေတဲ့ကျနော့်ကို ဒေါ်ထွေးရီနားလည်ပါတယ်
ရွာရိပ်မှာသစ်ပင်ရိပ်တွေနဲ့အေးမြနေတယ်
ကားနောက်ကဖုန်လုံးကြီးတွေကိုထားခဲ့ပြီ
ရွာလယ်လမ်းအတိုင်းကားအရှိန်ကိုလျော့မောင်းရင်း
သဉ္ဇာ့ကိုတွေ့ရင် ??စဉ်းစားရင်း
ဘာမှထွက်မလာ
ရင်တလှပ်လှပ်ခုန်နေတာသာ ပိုကျယ.်လောင်လာနေတယ်
ခြံထဲ ကားထိုးရပ်တော့
“သား ဟွန်းတီးလိုက်”
”တီ တီ တီ”
သဉ္ဇာ တစ်ပတ်လျိုဆံထုံးလေးနဲ့အကျီခပ်နွမ်းနွမ်းကို
သပ်ရပ်စွာဝတ်ထားပြီး
လူကောင်တောင့်လာတာကလွဲလို့ အရင်အတိုင်း
မျက်နှာကတော့မရွှင်လန်းသလိုပဲ
ကားတံခါးဖွင့်ဆင်းလာတဲ့ဒေါ်ထွေးရီတွေ့မှ
ဪအမေ့ အိမ်ကကားမဟုတ်တော့ လေတဲ့
ကျနော့်ကိုမမြင်ဘူး
ကားတစ်ဖက်မှာကျနော်ရပ်နေမိတယ်
“သမီး သဉ္ဇာ ကြည့်စမ်း ဘယ်သူလဲလို့”
ကျနော့်ဘက်လှည့်ပြီး ကြည့်တယ်
ကျနော့်ကို သေသေချာချာကြည့်တယ်
အံဩသွားတယ် ဆွံအသွားတယ်
ပြီးတော့ သဉ္ဇာချာခနဲ လှည့်ထွက်ပြေးတော့
ဒေါ်ထွေးရီ
“သမီး သမီးလေး”
“သား လိုက်ပါအုံး”
သဉ္ဇာ့ကို ဒေါ်ထွေးရီ ယောကျ်ားအခါခါပေးစားခဲ့ပေမဲ့ငြင်းခဲ့တယ်လို့ဆိုတယ်
ကျနော်နဲ့ သဉ္ဇာရဲ့အချစ်ရေးကို ခွဲပစ်လို့ရပေမဲ့
သဉ္ဇာရဲ့ ကျနော့်အပေါ်ထားတဲ့စိတ်ကို နှိမ်နင်းလို့မရတဲ့အဆုံး
ဒေါ်ထွေးရီ သဉ္ဇာကို ရွာမှာ ခပ်နွမ်းနွမ်းနဲ့အိမ်စောင့်သဘောလိုထားခဲ့တာအခြားသမီးတွေကိုအဆောငိအေ
ယာင်ပေးပေမဲ့ သဉ္ဇာ့ကိုတော့ မပေးခဲ့ဘူး
ဒေါ်ထွေးရီ ငိုတယ်
“သဉ္ဇာ သဉ္ဇာ ကျနော်ခေါ်ရင်းပြေးလိုက်သွားတယ်
လယ်ကွင်းထဲက ဇီးပင်တစ်ပင်အောက်မှာ
သဉ္ဇာ့ကို ဖမ်းတာ.းနိုင်လိုက်ပြီ
ရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းဖက်ထားလိုက်တယ်
သဉ္ဇာ ငိုနေတယ်
သဉ္ဇာ ငိုတော.့ကျနော်လည်း မျက်ရည်တွေကျ
သဉ္ဇာနားမှာ နားပေါက်ကဟောင်းလောင်းနားကပ်ကလေးတရံတောင်ဆင်ထားတာမတွေ့
သဉ္ဇာ အားရအောင်ငိုချလိုက် အချစ်ရယ်
ဇီးပင်ရိပ်မှာ သဉ္ဇာ အငိုတိတ်သွားတဲ့အထိ
ကျနော်ဘာစကားမှမပြောထွေးပွေ့ထားတယ်
သဉ္ဇာ ရှိုက်သံတိတ်သွားတော့မှ
“သဉ္ဇာ ကိုယ်လည်းအိမ်ထောင်မပြုဘဲ သဉ္ဇာ့ကို ခုထိစောင့်နေတာ ခုတော့အားလုံးပြီးပါပြီ
အိမ်ပြန်ရအောင်နော်”
သဉ္ဇာ့ကို အမြန်ဆုံးလက်ထပ်ပြီး အတူတူနေဖို့ ဆိုင်းပြင်းရတော့မယ်
သဉ္ဇာ့ကို တခါတည်းကားပေါ်တင်ခေါ်ပြီး
မြို့ခေါ်လာခဲ့တယ်
ဒေါ်ထွေးရီ သဉ္ဇာ့ကို လက်ဝတ်လက်စားတွေဆင်တယ်
အဝတ်အစားကောင်းပေ့ဆိုတာသွားဝယ်
ပြီးတော့beauty saloonမှာ ခေါင်းကနေခြေအထိ
သတော့တယ်
အမေနဲ့ပထွေးရောက်လာပြီး
ရပ်ကွက်ထဲက လူကြီးတွေရှေ့မှောက်မှာ
စေ့စပ်ကြောင်းလမ်းမဂ်လာပွဲလုပ်တယ်
ချိပ်ထမီဝမ်းဆက်နဲ့လှလိုက်တဲ့ သဉ္ဇာ
ရင်ခုန်သံတွေအသစ်ဖြစ်စေခဲ့ပြီ
မဂ်လာဆောင်ကို ဒေါ်ထွေးရီက အကြီးအကျယ်လုပ်ခြင်တယ် အားလုံးသူကျခံမယ်ချည်း
အမေနဲ့ပထွေးက ကျနော်တို့နေတဲ့အိမ်ကို အပြီးအပိုင်လွှဲပေးမယ် မဂ်လာဆောင်ကုန်ကျငွေပါတာဝန်ယူမယ်
ပြောလာတယ်
ကျနော့်ပိုက်ဆံနဲ့ သဉ္ဇာကို တင့်တင့်တယ်တယ်လက်ထပ်ယူခြင်တာ ကျနော့်ကို သာမန်လခစားဝန်ထမ်းဆိုတာလို့ပဲ
သိထားတာကြောင့်လဲပါတယ်
ကျနော်လူကြီးတွေရှေ့မှောက်မှာပဲ
တရိုတသေပြောတယ်
သဉ္ဇာ နဲ့ ကျနော် မဂ်လာပွဲကုန်ကျမယ့်ငွေကို
မိဘမဲ့ကလေးတွေအတွက်လှူပြီး ဘုန်းကြီးရှေ့မှာ ရေစက်ချသာဓုခေါ်မယ်
မဂ်လာပွဲကုန်ကျငွေ ဘယ်လောက်ကုန်ကုန်ကျနော်ကျခံနိုင်ပါတယ်
ဒေါ်ထွေးရီကျနော့်အမေနဲ့ပထွေးတို့က မယုံဘူး
ဒီတော့ ကျနော်ဘဏ်အသီးသီးမှာအပ်ထားတဲ့ ဘဏ်စာအုပ်တွေကို အသင့်ယူလာတဲ့သားရေအိတ်ထဲကထုတ်ပြီး ချပြလိုက်တယ်
ကျနော့်နာမည်နဲ့ပါ တစ်အုပ်ကို သိန်း၅ရာစီရှိပါတယ်
အားလုံးဝိုင်းကြည့်ကြတယ်
အကုန်လုံးအံ့ဩနေကြတာပေါ့
ကျနော်မနက်ဖြန်ရန်ကုန်ပြန်မယ်
လုပ်ငန်းတွေသိမ်းစရာရှိတာသိမ်းမယ်
လည်ပတ်စရာရှိတာကို ရှယ်ယာသမားနဲ့လွှဲဖို့လုပ်မယ်
ပြီးတာနဲ့ မဂ်လာဆောင်မလား မဂ်လာဆွမ်းကြွေးလှူမလားဆုံးဖြတ်ကြပေါ့
သဉ္ဇာ သဘောကရော လို့လူကြီးတွေကမေးတော့
အစ်ကို့သဘောအတိုင်းပဲ ဂုဏ်ပကာသနတွေမလုပ်ခြင်ဘူး
အေးအေးချမ်းချမ်းကုသိုလ်ယူပြီး မဂ်လာပွဲပြီးခြင်တယ်တဲ့
သဉ္ဇာ နဲ့ ကျနော် ညဘက်အတူမအိပ်ရပါဘူး
ဘာမှလည်းမဘာရပါဘူး
ဘာခြင်စိတ်ထက် သနားစိတ်ငဲ့ညာစိတ် အချစ်စိတ်ပဲရှိနေတယ်
ဒေါ်ထွေးရီ ရန်ကုန်လိုက်ခြင်တယ် ကျနော်ပြန်မလာမှာစိုးလို့ တဲ့
၂ရက်နေပြန်လာခဲ့မယ်လို့ ကတိပေးခဲ့တယ်
ကျနော်ဘယ်မှာနေတယ်ဘာလုပ်တယ်ဆိုတာ ဘယ်သူမှအတိအကျမသိဘူးလေ အမေရင်းတောင်မသိဘူးဆိုတော့ ပူရှာမှာပေါ့
သဉ္ဇာ့ပါးလေးကိုမြတ်နိုးစွာနမ်းပြီး
ကိုယ်ကတိပေးတယ်ဒီတခါဒို့ဘယ်လိုအကြောင်းနဲ့မှမဝေးကြတော့ဘူး
မသူဇာဆီသွားပြီး ကျနော့်မပြီးပြတ်တဲ့လုပ်ငန်းတွေ
လွှဲပေးတယ် မသူဇာက စားသောက်ဆိုင် စင်တင်ဘက်ပြောင်းခြင်တယ် သူတစ်ယောက်တည်းမလုပ်ခြင်ဘူး
ကျနော့်ကို ရှယ်ရာတစ်ဝက်ပါစေ့ခြင်တယ်
လောလောဆယ်တော့ သူလုပ်ထားမယ်
ကျနော့မဂ်လာကိစ္စပြီးစီးပြီး၂လလောက်အနားယူပြီးမှ
ဝင်လုပ်ဖို့ ပြောတာနဲ့သဘောတူလိုက်တယ်
မသူဇာက လက်ဖွဲ့ငွေသိန်းတစ်ရာနဲ့ကျနော့်ပိုငွေသိန်းတစ်ရာ့ငါးဆယ်ငွေသားချည်းထည့်ပေးလိုက်တယ်
ကျနော့်ကားလေးအပေါ် လိုအပ်တာတွေဝယ်တင်ပြီးပြန်လာခဲ့တယ်
အိမ်ထဲမှာ လူစုစု ဆူညံညံနဲ့
ကောင်မလေးတံခါးဖွင့်ပေးတော့ ကားမောင်းသွားလိုက်တယ် ဒေါ်ထွေးရီတအံတဩ
ကောင်မလေးကို အထုပ်တွေကူသယ်ခိုင်းရတယ်
သဉ္ဇာအပြေးကလေးထွက်လာတယ်
အကို တဲ့
ရော့ သဉ္ဇာ ဒါငွေထုပ်ပဲ ကိုယ်တို့နေမဲ့အခန်းထဲ ထည့်ထား
လူကြီးအတော်များများဧည့်ခန်းထဲမှာ
သောက်နေကြတယ်
ဒေါ်ထွေးရီခမျာ သမက်မတော်ခြင်ဘဲ လင်တော်ခြင်နေတဲ့မျက်နှာနဲ့
ကျနော့်လုပ်ငန်းတွေကြောင်းအတိုချုံးပြောပြလိုက်တယ်
ဘာလုပ်ငန်းလုပ်တယ်တော့မပြောဖူးပေါ့
နယ်တွေကအထငိသေးတတ်တယ်လေ
ခဏတာ ဝင်ရောပြီး
အခန်းထဲဝင်တော့ သူ့ညီအမတွေနဲ့စကားပြောနေတဲ့
သဉ္ဇာ လိုက်လာတယ်
အခန်းတံခါးချက်ချလိုက်ပြီး
ဆတ်ခနဲ သဉ္ဇာနုတ်ခမ်းကိုစုပ်လိုက်တယ်
ပထမတော့ကြောင်အမ်းအမ်းနဲ့
သဉ္ဇာမျက်လုံးလေးတွေ မှေးစင်းကျသွားတော့မှ
“သဉ္ဇာ ကိုယ်ကတိတည်တယ်မဟုတ်လား”
“ဟုတ်ကဲ့”
“ကိုယ်သိပ်ချစ်တယ်ကွာ”
“ဒီကလည်း သိပ်ချစ်တာကို”
နှပ်မယ်ကြံသေး
ဒေါ်ထွေးရီ တံခါးလာခေါက်တယ်
သားနဲ့သမီးထွက်ခဲ့အုံး ဧည့်သည်တွေရောက်လာလို့
မိတ်ဆက်ပေးမလို့တဲ့
တောိတော်နဲ့ မပြီးဘူး
ဝိုင်းသိမ်းတော့ သဉ္ဇာအိပ်ပျော်နေပြီ
မဂ်လာဆွမ်းကြွေးလုပ်ဖို့ မိဘမဲ့ကလေးတွေအတွက်လှူဖို့နဲ့
အလုပ်တွေရှုပ်လူတွေရှုပ်ဆိုတော့
သဉ္ဇာ နဲ့ ကျနော် ဘာမှမဘာရရှာဘူး
ကေျနပ်တာတစ်ခုက သဉ္ဇာသိပ်ပျော်နေတာကိုပဲ
မဂ်လာဦးညလည်း မဘာရပါဘူး
ဧည့်သည်တွေနဲ့ဖွေးဖွေးထွေးထွေးညီအစ်မတွေ
ကျောင်းပြန်တဲ့ နောက်နေ့ညမှာ
အိမ်ဖော်ကောင်မလေးရယ် ဒေါ်ထွေးရီရယ်
ကျနော်တို့ညားခါစမောင်နှံရယ်ပေါ့
အားလုံးအိပ်ကြပြီဆိုမှ
သဉ္ဇာနဲ့ကျနော်တစ်ကပြန်စရတယ်
သဉ္ဇာကတောသူအရိုးခံလေးဆိုတော့
နုတ်ခမ်းစုပ်တာမှာတင် ရင်တလှပ်လှပ်ခုန်နေရှာတယ်
ပါကင်ဖွင့်ဖူးသားပေမဲ့
ပြန်စိသွားလောက်ပြီလေ
ခုဟာက ဟိုတုန်းကဖိုးသားဟာမျိုးမဟုတ်တော့သတိထားလုပ်ရမှာ
ကျနော်အခန်းပြင်ထွက်မီးတွေမှိတ်ပြီး အကဲခတ်တော့
ဒေါ်ထွေးရီမအိပ်သေးဘူးအခန်းတံခါးစေ့ထားတယ်
အသံဗလံနားစွင့်နေတာဖြစ်မယ်
ကျနော်တို့အခန်းတံခါးကိုလည်းစေ့ရုံစေ့ထားပြီး
ညအိပ်မီးဝါဝါလေးထွန်းထားလိုက်တယ်
သဉ္ဇာကရှက်နေတယ်
မိန်းမရယ် ကိုယ်ယောကျ်ားကိုမရှက်ပါနဲ့လို့ပြောမှ
အဝတ်အစားတွေချွတ်ပေးတယ်
ပထမဆုံးနူးနှပ်တဲ့အဆင့်မှာ သဉ္ဇာညီးသံလေးထွက်လာတယ် ဟိုအရင်ကသဉ္ဇာလိုးတာတောင်အသံမထွက်
အခုတော့ အသံတိုးတိုးလေးထွက်ညည်းလာတယ်
သဉ္ဇာနာမှာစိုးလို့
နူးနပ်ပေးနေရတာ
နို့ကလေးတွေကို ယုယစွာညှစ်ကိုင် လျှာနဲ့ ရစ်ပတ်ခွေ
စုပ်တာ
“ပြွတ် ပလပ် ပလပ်”
အသံကျယ်အောင်စို့တော့
သဉ္ဇာ ခေါင်းလေးမော့လို့
ဗိုက်သားအတိုင်းလျှာထိုးဆင်းလိုက်တယ်
ဗိုက်သားတွေ နိမ့်လိုက် မြင့်လိုက်နဲ့
ချက်တိုင်ထဲ ထိုးဝင်လိုက်ပြီး
ဆီးစပ်ဆီဆင်းတော့
“အစ်ကို ဘုန်းနိမ့်ကုန်လိမ့်မယ်”
ဒါပေသည့်
အဖုတ်နံ့လေးက ကျနော့်ကို စိတ်ကြွစေတယ်လေ
စက်ပတ်နုတ်ခမ်းလွှာကလေးက စက်ပတ်ဝကို အုပ်ထားတယ်လေ လျှာနဲ့ တံခါးတွန်းဖွင့်သလို ဖွင့်ပြီး
ကလော်လိုက်တော့
“အား အ အစ်ကို အ”
ခါးတွေကော့ပြီး
ကျနော့်ခေါင်းကို ကိုင်ထားတယ်
“ပလပ် ပလပ် ရွှတ်”
:”အား ရှ အား”
အစိကလေးကို လျှာနဲ့ပတ်ချာလည်ယက်ပေးတော့
ကျနော့်ခေါင်းကို အတင်းဖိထားတယ်
အပြန်အပြန်အလှန်အလှန်ယက်ပေးရင်း
သဉ္ဇာ့ကို အခန်းတံခါးဖက် ခေါင်းထိုးစေပြီး
ပေါင်ကလေးကို ဖြဲ
လီးနဲ့အဖုတ် ပွတ်ခါ
စောက်ခေါင်းဝလေးမှာတေ့
တဖြည်းဖြည်းဖိသွင်းလိုက်တယ်
အပျိုပဲလေ
အရည်ထွက်နေတာမို့
.”ဗြစ်ဗြစ်
ဒုတ် ဒုတ် ဘွတ်”
သဉ္ဇာ လက်ကလေးနဲ့အသာတွန်းထားတယ်
အဆုံးထိဝင်သွားပြီလေ
သဉ္ဇာ အသက်ရှူသံပြင်းနေတယ်
ခါးကလေးကိုကိုင်ပြီး
တချက်ခြင်းဆောင့်တယ်
“ကျိ ကျိ ” ကုတင်ကမြည်တယ်
“အ အ အ ရှ် အင်း” သဉ္ဇာကအော်တယ်
လက်ထောက်ခါ
တဆုံးထိ ထုတ် တဆုံးထိသွင်း
အချက်နှစ်ဆယ်လောက်လုပ်တော့
သဉ္ဇာကျနော့်လက်တွေကို ကိုင်ထားတယ်
အရှိန်မြင့်လိုက်ပြီ
.”ဖတ် ဖတ် ပြွတ် ပြွတ် ကျိ ကျိ
အား အ အား အား:”
စေ့ထားတဲ့ အခန်းတံခါး နားမှာ လူရိပ်မြင်ရတယ်
ပြီးတော့ ရပ်နေတယ်
ဒေါ်ထွေးရီလေ
သမီးကိုလိုးတာ အမေကကြည့်နေတယ်ဆိုတော့
တအားလိုးလို့ကောင်းတာပဲ
သဉ္ဇာခြေနှစ်ဖက်ပုခုံးပေါ်တင်ပြီးတော့ကို
ဆောင့်လိုးပစ်တယ်
“အား အမေ့ အား အကို အား”
သဉ္ဇာနည်းနည်းတော့နာလိမ့်မယ်
နာပေမဲ့လည်း အရည်တွေထွက်လာတယ်
သဉ္ဇာအတင်းဖက်လာတော့
ကျနော်ပြန်ဖက်ပြီး
တဝုန်းဝုန်းနဲ့ကျူံးတော့တာပေါ့
“အား အကိုရယ် ဆောင့်ပါ နာနာ အားအ
ကိုရယ်.”
သဉ္ဇာ ငြိမ်ကျသွားပြီ
အရည်တွေက ကျနော့်လိင်တံတစ်ခုလုံးပြစ်တွဲစိုရွဲနေတယ်
ဖြည်းဖြည်းကလေးေ ညှာင့်ရင်း
ကစ်ဆင်ဆွဲတော့ သဉ္ဇာအငမ်းမရပြန်စုပ်တယ်
ဒီတော့ နို့ကလေးကို ကိုငိပြီးလိုးပေးလိုက်တယ်
သဉ္ဇာ့ကို ဆွဲထူပြီး
လေးဘက်ထောက်ခိုင်းတယ်
သဉ္ဇာ မကုန်းတက်လို့ ပေါင်နှစ်ဖက်ကာ.းခိုင်းပြီး
ခါးကို နိမ့် ခေါင်းကိုမော့ခိုင်း
အဖုတ်အဝမှာ လီးကိုကိုင်ပြီးမွှေလိုက်တယ်
ဂေါ်လီတွေ တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ ဝင်သွားတာကို
သဉ္ဇာကော့နေတယ်
ဒေါ်ထွေးရီ ကြည့်နေတယ်
တချက်ခြင်းဆောင့်တယ်
.”အား အမလေး သေပါပြီ အကိုရယ်:”
ခါးကုံးပြီး ဖင်ရှုံ့လို့ လက်နဲ့ဖိရတယ်
“အောင့်တယ် အကိုရဲ့ ကျွတ် ကျွတ်”
ခြေထောက်ကို သဉ္ဇာဖင်အပေါ်ကနေ လိုးတော့တယ်
“အား အား.ကျိ ကျွိ အား အမေ့ အား
”
ဂေါ်လီတွေ တဗြုန်းဗြုန်းကစာ.းနေကြတာ
သဉ္ဇာ မခံစားနိုင်
ဒူးထောက်ကွေးပြီး
သဉ္ဇာ့ကို ဆွဲမတ်ရင်း
နောက်ကနေ သိမ်းဖက်
မျက်နှာဆွဲလှ ည ့်ကစ်ဆင်ဆွဲရင်း
ဖြည်းဖြည်းငြိမ့်ငြိမ့်ကလေး
သဉ္ဇာ ခံလို့ကောင်းနေတယ်
“သဉ္ဇာ နာရင် နာတယ.်ပြော အောင့်ရင်အောင့်တယ်ပြော
ကောင်းရင်ကောင်းတယ်ပြော
အကို လေးဘက်ထောက်လိုးရတာကြိုက်တယ်
သဉ္ဇာ ခံလို့ကောင်းရင် ကောင်းကြောင်းပြောနော.်”
“အင်း”
လေးဘက်ထော က်ပြန်လုပ်ပြီ
သဉ္ဇာ ဖင်လုံးလေးကို ဆွဲယူဆောင့်တာမှာ
အဆုံးထိ မလုပ်ဘဲ ဆောင့်ပေးတယ်လေ
“ကောင်းလား ”
:”ကောင်းတယ်”
ဖိသွင်းလိုက်တယ်
“အား အောင့်တယ်”
အဆုံးထိသွင်းတာမှာ နှေးနှေးသွင်းပြီး
ဆက်ကာဆက်ကာလိုးပေးတော့
“ကောင်းတယ် အကို အဲ့လို မြန်မြန်လေး”
“ဖတ်ဖတ်ဖတ် ပလွတ်ပလွတ်
အား အကို နာနာဆောင့် ”
ကျနော်လည်း ပြီးခြင်ပြီလေ
သဉ္ဇာ ပုခုံးကိုကိုင်ပြီး
ဒဲ့ ဆောင့်ပစ်သွင်းလိုက်တာ သားအိမ်နဲ့ထိုးမိတယ်
“သေပါပြီ အကိုရယ်.အားအား
အား ကောင်းတယ်အား”
ဒေါ်ထွေးရီ တံခါးလက်ကိုင်ဘုကို ညှစ်လိုက်သံကိုတောင်
ကြားလိုက်ရတယ်
သဉ္ဇာ စောက်ဖုတ်လေးထဲ နားထားတဲ့ ကျနော့်လီးထဲက
လရည်တွေ တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ဝင်သွားတာပေါ့
သဉ္ဇာနဲ့ကျနော်ညတိုင်းလိုးတာ
၅ရက်မြောက်နေ့ သဉ္ဇာရာသီလာလို့နားရတယ်
၃ရက်လောက်ကျနော်နားရတာပေါ့
ညနေဘက် ဒေါ်ထွေးရီက ရွာမှာ ကြွေးကိစ္စနဲ့မြေကိစ္စရှင်းရမယ်ဆိုပြီး
ကျနော့်ကိုခေါ်ပါလေရော
ဆိုင်ကယ်နဲ့သွားရတာ
လမ်းတစ်လျှောက်ကျနော့ခါးကိုဖက် သူ့နို့ကြီးနဲ့တိုက်တယ်
ဟိုရောက်တော့
ရေမိုးချိုးပြီး သမီးအကြီးမကို ထမင်းဟင်းပို့ခိုင်းတယ်
အရက်၂လုံးနဲ့စားသောက်ရင်း
“အကြွေးသမားတွေလဲမလာပါလား”
“ဘယ်ကလာ ငါ့သမီးလေး သက်သာအောင် မင်းကိုခေါ်လာတာ လူလိုးမလိုးဘူး”
ကျနော်လည်း မူးလာတော့
“ငါ့မိန်းမငါလိုးတာလေ”
“ဟဲ့ ခံနိုင်အောင်လုပ်ပေါ့”
“နင်ကျ ခံနိုင်လို့လား:”
မျက်နှာမဲ့လိုက်သေး
“လာခြင်သပ စာတင်ရ မဟုတ်ဘူး
အဆင်သင့်ပဲ”
ဘယ်ရမလဲ
ခုံပေါ်မှာတင် ထမိန်ချွတ်ပြီး တအားဆောင့်ပစ်တယ်
အဘွားကြီးပဲ ထန်နေလို့လားမသိ
တအီးအီးနဲ့ ကျနော့်ဖင်ကို လက်နဲ့ဆွဲယူပေးနေသေး
နောက်တော့
ဖျာခင်းပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ်
ကျကျနနဇိမ်ခံလိုးတော့မှ
“မောင်ရယ် စောစောကအရမ်းနာတာပဲ
အခုလိုလေးက အရမ်းကောင်းတယ်တဲ့”
နုတ်ခမ်းဆွဲစုပ်ပြီး
စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ လီးတေ့ထားရင်း
“မရယ် သဉ္ဇာ့ကို မယားလိုလိုးရတာဖီးမလာဘူး
ထွေးရီဆိုတဲ့ မယားကြီးကိုပဲ လိုးရတာအရသာရှိတယ်
”
အရသာရှိရင်နေ့တိုင်းလိုးပေါ့”
“ကောင်းပါ့မလား”
“နင်က ငါ့လင် ငါ့သား ငါ့သမက်လေ
ငါပြောတဲ့အတိုင်းလုပ်လေ”
“ဟုတ်ကဲ့ အေးပါကွာ မိန်းမ မေမေ မမ အို ငါလိုးမကြီးရယ်”
စောက်ကောင် စကားသိပ်တတ်”
ဒေါ်ထွေးရီ အဖုတ်ပြဲပြဲကြီးထဲက အရည်ရွှဲရွှဲကျနော့်
ပြောင်းဖူးကြီးကို
ဖင်ပေါက်ဝမှာ တေ့ပြီးသွင်းချလိုက်တော့
တဗြိဗြိနဲ့
စအိုကညှစ်တော့ကောင်းလိုက်တာ
:”အမလေးသေပါပြီ ယောကျ်ား ဘယ်ထဲထည့်တာလဲ
အား အမေလေး ပြန်ထုတ်ပါဆို နာတယ်လို့”
နာတဲ့လူက ကျနော့်ခါးကို ခြေနဲု့ချိပ်ထားတယ်
စောက်ဖုတ်လိုးလိုက် ဖင်လိုးလိုက်နဲ့
သဉ္ဇာ့ကိုတောင် မေ့သွားရတယ် အဲဒိည ။ ။
်
ံ
ပြီးပါပြီ
➡️တင်ထားပြီးသမျှ အပြာစာအုပ် အောစာအုပ်များ စာရင်းကြည့်ရန်နှိပ်ပါ။⬅️
