ရွာတွေမှာက
ဆွေမျိုးသားခြင်းမကင်းသူများပင် အိမ်ထောင်ပြုကြသည် အကိုဝမ်းကွဲတော်သူကိုမြင့်နိုင်နှင့်သူ့မိန်းမမစန်းဌေးတို့က
မောင်နှမ၂ဝမ်းကွဲ
သူနဲ့ကျတော့ မစန်းဌေးက အဒေါ်တစ်ဝမ်းကွဲတော်နေပြန်သည် ပဲသီးနှံများရိတ်သိမ်းပြီးသည့်အချိန် နွေနှောင်းလက်ကျန်လေပြေတို့က ရိုးပြတ်တောအတိုင်းတိုက်ခတ်နေကြသည်
လေပွေများ ဝှေ့ယမ်းတော့ ဖုံကတော့များ လယ်ကွင်းတွေထဲ ဆော့ကစားနေကြသည်
အစ်ကိုလုပ်သူကိုမြင့်နိုင် တမြန်နှစ်ကဒီလိုအချိန်
ပိုးထိသည် မြွေကိုက်သည် မနည်းကုလိုက်ရသည်
သားသမီးတွေ ထိုင်းမှပို့သောငွေနှင့်မလောက်ငှ၍
သူ့ဆီက ငွေချေးရသည်
သားသမီး၂ယောက်က ၁၈ ၂ဝ အရွယ်တွေ
အိမ်ထောင်မကျသေး၍ တော်ပေသေးသည်
သို့သော် မြွေဆိပ်က မျက်လုံးများက ခပ်လှမ်းလှမ်းဆိုလျှင်ကြည့်မရ ဝိုးတဝါးဟုဆိုသည်
အလုပ်ကြမ်းမလုပ်နိုင်တော့
လယ်နဲနဲကိုပဲ မစန်းဌေးက ဦးစီးနေရသည်
ရွာနှင့်ခပ်လှမ်းလှမ်းတွင် နွားများကြက်ဝက်ဘဲတို့ထားရ
တဲတစ်လုံးရှိသည်
သူ့အနေနှင့်လည်း နားအေးပါးအေးနေခြင်၍ ထိုတဲမှာနေပါရစေဟု ပြောခါနေသည်
အင်တာနက်လိုင်းများလည်းရ၍ လက်တော့တစ်လုံးနှင့်အဆင်ပြေသည်
စင်္ကာပူတွင် ၁ဝနှစ်ကျော်အလုပ်လုပ်ခဲ့ပြီး
မြန်မာပြည်တွင်အလုပ်ကလေးတစ်ခု ဇောက်ချလုပ်ဖို့
ခေါင်းလာဆေးရင်း
ကိုမြင့်နိုင်တို့လင်မယား ရွာလာလည်ပါဆိုသည်နှင့်
ရောက်လာရခြင်းဖြစ်ပေသည်
မစန်းဌေး နွားစာ ဝက်စာကြွေးဖို့လာရင်း
သူ့အတွက် ထမင်းချိုင့်ယူလာသည်
လာလျှင်လည်း သူနှင့်စကားတွေ ဖောင်ဖွဲ့သည်
သူ့အသက်၃၅ဆိုတော့ သူ့ကိုမိန်းမမယူသေးဘူးလား
မေးသည် ဟင့်အင်းပေါ့
သူမှာချစ်သူတစ်ယောက်ရှိခဲ့ဖူးတာ မိဘတွေသဘောမတူ၍
ငယ်ချစ်ဦးနှင့်လမ်းခွဲခဲ့ပြီး
တစ်ခုလပ်မတစ်ယောက်နဲ့ တွဲသည်
အိမ်ကသဘောမတူဘူးထင်ရသောမိန်းမမှန်သမျှတွဲပြ
အရွဲ့တိုက်ခဲ့သည်
နောက်တော့ အရက်စွဲ
ပြီးတော့ စင်္ကာပူထွက်သွားခဲ့သည်
ယခုတော့ သူ့အဖေမရှိတော့ သူ့အမေလည်းမာန်လျှော့က
ချစ်ဦးသူနှင့်သဘောတူသည်တဲ့ ချစ်ဦးသူကလေး၂ယောက်ပင်ရ၍ နေလေပြီ
စိတ်ပြန်လေခြင်တာမို့
တောမှာ တည်ငြိမ်အောင်နေဖို့ ကြိုးစားဆောက်တည်နေရသည့် သူ့အဖို့
လှိုင်းဂယက်တစ်ခု ထ လာပြန်သည်
မစန်းဌေးပင်
အသားညိုညို ကွမ်းတစားစား ခန္ဓာကိုယ်သွယ်သွယ်
ဗိုက်ချပ်ချပ်နှင့် ရုပ်ရည်ကတော့ အသားသာဖြူလျှင် ချောသည်ဟုတောင်ဆိုရမည် ၄၀ကျော် သူ့ထက်ကြီးလျှင်
ဆယ်နှစ်ပေါ့
နေ့လည်ခင်း တဲထဲထိုင်ရင်း
မစန်းဌေးက စကားအဆက်အစပ်မရှိဘဲ
!”ငါ့တူ ငါ့မောင်ကို အကူအညီတောင်းစရာရှိတယ်
ဟိုကွာ မင်းအကို မြွေကိုက်ပြီးကတည်းက သူ့ဟာက
တိုသွားပြီး မလာတော့တာ အဲ့ဒါ ဆေးများရှိသလား”
“ဆရာဝန်နဲ့တိုင်ပင်ကြည့်ပါလား
ပြောပြဖူးလား”
“ပြောတော့ ပြောပြဖူးတယ်
ဆေးလည်းပေးတယ် မထူးခြားဘူး”
သူလည်းလက်တော့ဖွင့်ပြီး
ဖေ့ဘုတ်က ဆေးကြော်ငြာတွေပြသည်
လက်တော့ကို မစန်းဌေးဘက် လှည့်ပေးလိုက်သည်
မျက်မှောင်ကုတ်ပြီး ပုံတွေစာတွေကြည့်ရင်း ပါးစပ်က
တဖွဖွနဲ့ စာဖတ်နေသည်
ပြီးတော့
“ဆေးတွေကလည်း ဈေးကြီးတယ်နော်
တကယ်ရော ရှည်လို့လား” ဟုမေးသည်
“အင်း သူ့ဆေးညွှန်းအတိုင်းသုံးရင်တော့ သူပြောသလောက်မဖြစ်လာရင်တောင် ပုံမှန်ထက်တော့ ထူးခြားလာတာပဲ”
သူပဲ သုံးဖူးသလိုလို ပြောလိုက်သည်
မစန်းဌေး ခေါင်းကုတ်ပြီး
“မရှက်တမ်းပြောရရင် ဘာမှမဘာရတာ တစ်နှစ်လောက်ရှိပြီ နင့်အကိုကလည်း အဲ့စိတ်တွေ မဖြစ်တော့ဘူးတဲ့”
“အင်း …ဒါမျိုးကို ကျနော်တော့ ကိုယ်ချင်းစာတယ်
ကျနော့်လို လူပျိုလူလွတ်တောင် ဘယ်မနေနိုင်တာ
အိမ်ထောင်သယ်တွေက ပိုအခက်အခဲရှိတာပေါ့
ကျနော်စုံစမ်းပါအုံးမယ်”
မစန်းဌေး ခမောက်ကလေးဆောင်းပြီး ထွက်သွားတော့မှ
သေသေချာချာကြည့်မိသည်
တင်သားနှစ်ခုက တင်းရင်းပြီး ထမိန်အပြင်ဘက်ကန်ထွက်နေတယ် အရင်က ဖင်ကပ်ကပ်ပြားပြားရယ်ပါ
သူမပြောသလို မလုပ်ရတာကြောင့်ဖြစ်မယ် ဟုတစ်ယောက်တည်း သုံးသပ်ကျန်ရစ်ခဲ့သည်
တဲဘက်လာတတ်တဲ့ခလေးတွေမုန့်ဖိုးပေးပြီး
ဝီစကီလေးနှင့်ဘီယာလေးရောကာ
ညဘက်ဆွဲရင်း အင်တာနက်ပေါ်က japanese mature
တွေကြည့်မိသည်
ဦးလေးမိန်းမနှင့်တူဆွဲတာမျိုးတွေ မွေးစားသားနဲ့အမေဖြစ်ကြတဲ့ဇာတ်လမ်းမျိုးတွေက သူ့ကိုအတော်ဖီးလာစေသည်
Matureတွေနေရာမှာ မစန်းဌေးကိုအစားထိုးခံစားကြည့်တော့ သူ့စိတ်တွေ ဖောက်ပြန်လာကြသည်
ဂွေလှိမ့်လိုက်မှ အာသာပြေသွားတော့သည်
မစန်းဌေးတဲသို့လာလျှင် အရင်လိုဖာသိဖာသာမနေတော့ပဲ
ရေကူခပ်ပေးတာ နွားစာသယ်ပေးတာ ဝက်စားကျင်းဆေးပေးတာ ကူလုပ်ပေးရင်း အနေနီးအောင်ဖန်တီးနေမိသည်
မစန်းဌေးဝက်စာထိုင်ကြွေးရင်း အကျီဟသွားလျှင်
ရဲရဲပင်ကြည့်မိသည် မစန်းဌေးက သိပေမဲ့ အက်ျီဆွဲမတင်
သယ်တာမတာအလုပ်မျိုးမှာ လက်ကိုင်မတာမျိုး
အကျ်ီပေါ်အမှိုက်တင်နေတာမျိုးဆို အသာအယာခါပေးရင်းအသားကို ပွတ်ပေးလိုက်တာမျိုးတွေမှာ
အရသာခံယူနေရတာကလွဲလို့ ရှေ့ဆက်မတိုးနိုင်
ကိုမြင့်နိုင်၁ဝရက်တရားစခန်းဝင်ခြင်သည်ဟု ဆိုသဖြင့်
မြို့လိုက်ပို့ရင်း
သောက်ခြင်သော အရက်ဘီယာ ရိက္ခာ အစုံဝယ်ခဲ့သည်
လိုရမည်ရ ဆီဒိုရာ၁ကဒ်ပင် ဆွဲခဲ့မိတဲ့ သူ့အဖြစ်
ကိုမြင့်နိုင်သွားပြီဆိုတော့ မစန်းဌေး တစ်ယောက်တည်း
အဖော်ခေါ်အိပ်မှာပေါ့
တရုတ်ဆိုင်ကယ်ကလေးနှင့် အိမ်ဝင်လိုက်သည်
ရေချိုးပြီးစ ဆံပင်တွေဖြီးနေသည့် မစန်းဌေးဘာမှာမလဲ
မေးသည်
သူတဲပြန်မည်ပြင်တော့
“နေဦး ငါ့မောင် အဒေါ်တဲလိုက်စရာရှိလို့”တဲ့
ဆိုင်ကယ်မောင်းရင်း အသားခြင်းထိနေရတာကိုပင်
ဖီးယူနေမိသည်
ပီနံအိတ်တစ်လုံးပေါင်ပေါ်တင်လိုက်၍
သူ့ခါးကအကျီစကိုကိုင်ထားသည်
လူရှင်းသည့်နေရာသို့ ရောက်တော့ ခါးကိုဖက်လိုက်သည်
အခြေအနေကောင်းလာနေသည်ကို သိလာရတော့
သူရှေ့တိုးဖို့ကြိုးစားရမည်
တဲရောက်တော့
သူရေချိုးသည်
မစန်းဌေးတဲကြမ်းပြင်တံပျက်လှဲနေသည်
ညနေစောင်း၍မိုးချုပ်စပြုလုလု
“ငါ့နှယ် ထမင်းချိုင့်မေ့ခဲ့တယ်”
ပြောပြီး ဆိုင်ကယ်ကိုခွကာ ထွက်သွားတော့သည်
ဝယ်လာတဲ့ အထုပ်တွေဖြည်ပြီး
အမြည်းထုပ်ဖောက်ခါ ပန်းကန်ထဲထည့်ရင်း
ထိုင်နေမိသည်
အတော်ကြာသည်အထိ မစန်းဌေးမရောက်လာသဖြင့်
အရက်နဲ့ဘီယာရောခါချလိုက်သည်
ဓာတ်ခဲအားသုံးlcdမီးလေးဖွင့်ရင်း
အမှောင်ထုဆီငေးမိသည်
မူးယစ်ရီဝေစပြုပြီ
ဆိုင်ကယ်မီးရောင်နှင့်အတူ မစနိးဌေးပြန်ရောက်လာပြီး
တဲပေါ်တက်လာသည်
“ဟင်းချက်နေလို့ကြာသွားတာ
ကြက်သားနဲ့ဆေးခြောက်စားကြည့်လျှာလည်သွားမယ်”
ဟင်းချိုင့်၂ချိုင့်ဆိုတော့
“များလှချည်လား”
“မများပါဘူး.ငါလည်းစားမှာ:”
ဘီယာနဲ့အရက်ဖန်ခွက်ထဲဖြည့်တာ
“ငါလည်းသောက်ကြည့်မယ် မူးသွားမလားပဲ”
“မမူးပါဘူး”
ဘီယာနဲ့အရက်ကို သောက်ကောင်းရုံ
ရောပေးလိုက်သည်
၂ခွက်လောက်နဲ့တင် မစန်းဌေးမူးနေပြီ
၃ခွက်ကုန်အောင် တိုက်လိုက်ပြီး
ထမင်းစားကြသည်
တဲအောက်ဆင်းသေးပေါက်သလိုနဲ့ ဆိုင်ကယ်ပလပ်
ကို ဖြုတ်ထားလိုက်သည်
“အင်း မူးတယ်နော် ပြန်ရမှာက သရဲကလည်းကြောက်တော့”
“ကျနော်လိုက်ပို့ပေးမယ်လေ”
စကားအဖြစ်ပြောရပေမဲ့
ဆိုင်ကယ်သော့ဖွင့် နိုးလိုက်သည်
ဆိုင်ကယ်မနိုး
ဟိုကလိ ဒီကလိ လုပ်သည်
နိုးသည်
“အမရေ ဆိုင်ကယ်က ဘာထဖောက်လဲမသိဘူး”
“အေးဟယ်”
:”မရရင်လည်းနေပစေတော့”
မစန်းဌေးပီနံအိတ်ဖွင့်ပြီး
ထုတ်နေသည် ခေါင်းအုံးနဲ့စောင်
အိပ်ဖို့ရည်ရွက်ချက်ရှိသည်သိရတော့ စီဒိုရာသောက်ထားပြီး မစန်းဌေးကို လုံးဖို့လုပ်ရတော့မည်
သူ့အိပ်ယာဘေးမှာပင်အိပ်ယာခင်းနေသည့်မစန်းဌေး
တဲတံခါးပိတ်
အိပ်ယာပေါ်ထိုင်ရင်းလက်တော့ ကလိရင်းမှ
ဘယ်လိုစရမလဲ စဉ်းစားရင်း
“အမ ဟိုဆေးမဝယ်တော့ဘူးလား
ကျနော် ဈေးဆစ်ထားတယ်:”
ဗီဒီယိုကလစ်တစ်ခု စခရင်ပေါ်ရွှေ့ထားရင်း
“ဒီဆေးကတော့ လက်တွေ့စွမ်းတယ်”
မစန်းဌေးဘက်တိုးသွားလိုက်ရင်း
ဝမ်းယားမှောက်တံတောင်ထောက်ထားတဲ့ မစန်းဌေးမျက်နှာရှေ့လက်တော့တိုးပေးလိုက်ရင်း
“အမကြည့်ခြင်တဲ့ဟာ ဒီမှာမြှား ဒီဟာလေးကို တွန်းရွှေ့
နှိပ်လိုက်ရုံပဲ”
ဘယ်လုပ်တတ်ပါ့မလဲ
ပုခုံးပေါ်ကကျော်ခါ မစန်းဌေးလက်ကိုကိုင်ပြီးသင်ပေးသည်
အသားခြင်းထိပြီး
ကြာကြာလေးပြပေးပြီး လုပ်တတ်ပြီဆိုမှ
“အမ ကြည့်ထားနှင့် ကျနော်အိမ်သာတက်အုံးမယ်”
အိမ်သာတက်သလိုနှင့် ခြောင်းကြည့်သည်
မကြာလိုက် ဗီဒီယိုကလစ်ကို ဖွင့်မိသွားသည်
အဒေါ်နှင့်တူ ဦးလေးမသိအောင်ဖောက်ပြန်ကြသောကား
လစ်ရင်လစ်သလိုခိုးစားရင်း
ဦးလေးခရီးထွက်သွားသောညမှာ
လွတ်လွတ်လပ်လပ်လိုးကြသောအခန်းက
အဓိကပြသည်
မိနစ်၂၀လောက်ကြာသည်
မစန်းဌေးစိတ်ဝင်တစားကိုကြည့်နေတာ
ဗီဒီယိုဆုံးတော့ စခရင်မှောင်သွားသည်
ခြေသံပေးပြီး တဲပေါ်တက်ရင်း စီဒိုရာအစွမ်းကပြလာသည့်
မာသည့် သူ့ဟာကို ပုဆိုးကပုံစရှည်ပြီးဖုံးထားရသည်
မစန်းဌေးဆံပင်တွေပြင်စည်းပြီးဘီးနှင့်ပတ်သည်
လက်တော့ ပြန်ရွှေ့ပြီး အားဖျော့လာနေသည့်မီးရောင်အောက်မှာ လက်တစ်ကမ်းအလိုထိုင်ကြရင်း
“ဘယ်လိုလဲ ဆေး…”
“ဝယ်တော့ဝယ်ခြင်တယ် မစွမ်းရင်:”
“အဲ့ဒါတော့ စိတ်ချ ကျနော်ကိုယ်တိုင်”
စကားစဖြတ်သည်ကို
“သုံးဖူးတယ်ပေါ့ လူပျိုလေးက”
“ဪ မရှက်ပါဘူး ပြလို့ရရင်ပြလိုက်ခြင်သေး”
“အံမယ် မပြရဲဘဲနဲ့”
“အံမယ် မကြည့်ရဲဘဲနဲ့”
“ကြည့်ရဲပ:”
မစန်းဌေးဘက်တိုးထိုင်လိုက်ပြီး
“အဲ့မှာ”
ပုဆိုးဖြေပြတာဘယ်မြင်ရပါ့မလဲ မီးရောင်ကပိုမှိန်လာတော့
“မမြင်ရရင် ”
ပုဆိုးဆွဲလှန်ပြီးမစန်းဌေးလက်ဖဝါးကို ဂွေးတံပေါ်တင်ပေးလိုက်သည်
Lcdမီးအချက်ပြနေသည် မှိတ်တော့မည်
လောကအမှောင်နှင့်အတူကာမအမှောင်သည်လည်း
၂ဦးစလုံးဆီ ဖုံးလွှမ်းလိုက်လေပြီ
တိတ်ဆိတ်ခြင်းမှာ မစန်းဌေးသက်ပြင်းခိုးချနေသည်
တံတွေးအသာမျိုချပေမဲ့ အသံထွက်သွားသည်
မာတင်းနေသည့်လိင်တံကိုကိုင်ထားရသည့်ခံစားမှု
“ဘယ်လိုနေလဲ ”
“အင်း အကြီးကြီးပဲ မာတောင့်နေတာပဲ
ကြောက်စရာကြီးနော်”
မစန်းဌေးကို အသားမထိဘဲ သိုင်းဖက်လိုက်ရင်းမှ
လိင်တံကိုင်တံလက်ကို
လိင်တံကိုဆုပ်ကိုင်နိုင်အောင်လုပ်ပြီး
“ဆွကြည့်ပေး ပိုတောင်ကြီးလာတာသိလိမ့်မယ်”
ပြောပြောဆိုဆို လက်ကိုအုပ်ပြီး ဆွစေသည်
မစန်းဌေးသူ့ဘာသာဆွပေးသည်အထိ
အဲ့တော့မှ မစန်းဌေးကို ဖက်ရဲပြီး
ခါးကိုပွတ်ရင်း
“ကိုင်ရတာဘယ်လိုလဲ”
နားရွက်နားကပ်ပြီး တီးတိုးပြောသည်
“ကြီးလာတယ်နော်”
“မစန်းဌေးဆိုတဲ့ ညိုချောမလေးကြောင့်ပိုကြီးလာတာ
သူလည်းဆာနေပြီ”
“စောစောကထမင်းစားပြီးပြီကို”
“အခုက မစန်းဌေးညီမလေးကိုစားခြင်နေတာ”
“ဘာတွေပြောမှန်းမသိဘူး”
“သိပါတယ်”
“သိဘူး”
“မသိရင်ပြမယ်”
မစန်းဌေးမျက်နှာကို ဆွဲလှည့်
နုတ်ခမ်းစုပ်လိုက်သည်
“ပြွတ် ပြွတ် အင်း အင်း”
လီးကိုင်လျက် တောင့်တောင့်ကြီး လှဲချသွားသည်
သူအလိုက်သင့် အပေါ်ကခွလိုက်ရင်း
နုတ်ခမ်းပြန်စုပ်သည်
ငတ်မွတ်နေသည့် မစန်းဌေးက
ဖက်ပြီးကို ပြန်စုပ်သည် အတော်ကြာကြာစုပ်ရင့်း
တဦးနှင့်တဦးအတားအဆီးမရှိ ပွင့်လင်းသွားကြရာ
“စန်းရယ် စန်းကို ဖြည့်ဆည်းပေးခြင်တာကြာပြီ
အောင့်ထားရတယ်”
“စန်းမသိဘူးမလား”
“သိတော့သိတယ် ”
“ဘာသိတာလဲ”
“သူ သူများကို ကြည့်နေတာကို”
“အခုချစ်လို့ရပြီနော်”
“ချစ်ပေါ့”
အကျီချွတ်ပေးအုံး ဘာလို့ နို့စို့ခြင်လို့ ကလေးကျနေတာပဲ
ကလေးပဲဟာ
ဘာကလေးလဲ သူ့ဟာကြီးကို ခံနိုင်ပါ့မလားမသိဘူး
ခံနိုင်အောင်လုပ်ပေးမှာပေ့ါ
နို့အုံက ရှုံ့တောင်နေပြီး လက်ဖဝါးထဲမှာ သေးသေး
နို့သီးခေါင်းက ကြီးသည် မာသည်
နို့စို့ရင်း
“စောက်ဖုတ်ယက်တာခံဖူးလား”
“ဟင့်အင်း ကောင်းပမလား”
“ကောင်းတာပေါ့”
“အဲ့လိုပြောတာမဟုတ်ဘူးလေ ဘုန်းတွေနိမ့်မလား”
“မနိမ့်ပါဘူး”
“သဘော သဘော”
ထမိန်ချွတ်လိုက်ပြီး
ပေါင်သားတွေ ဟိုဘက်သည်ဘက်နမ်းရင်း
အမွှေးတွေဖုံးအုပ်ထားသည့် စောက်ပတ်ကို
မနည်းရှာရသည်
အတော်ပင်သေးငယ် ကျုံ့နေသည့် စက်ပတ်
အမှောင်ထဲမှာ အတွေ့အကြုံမှီခါ ယက်ရတော့သည်
“ပလပ် ပလပ်”
စောက်စိကို ကော်ယက်ရင်း
“ကောင်းလား:”
“အင်း ကောင်းတယ် အရမ်းကောင်းတယ်နော်”
“ယက်ပေးစေခြင်လား:”
“အင်း”
“မောင် ကျမ စက်ပတ်ကို ယက်ပေးပါလို့ ပြောပေး”
“ဟာကွာ”
“ဘာလဲ မယက်ခြင်ဘူးပေါ့”
“ညစ်တယ်ကွာ သက်သက်
မောင် ကျမ စက်ပတ်ကို ယက်ပေးပါနော်:”
မစန်းဌေးကပြောပြောဆိုဆို သူ့ခေါင်းကို ပေါင်ကြားထဲ
ဖိသွင်းတော့တယ်
ပလပ် ပလပ် ပြွတ်
အား အား ကောင်းလိုက်တာ မောင်ရယ်
ယက်ယက်
အစိကို လျှာနဲ့ယက်ပေး အား….
မစန်းဌေးအတော်ထန်သည်
အားမလိုအားမရဖြစ်လာပြီး
သူပက်လက်လှန်ပေးလိုက်သည်
“မျက်နှာကို ပြောင်းပြန်ခွလိုက် ငါ့လီးကိုစုပ်ပေး
ငါနင့်စောက်ဖုတ်ကိုပြန်ယက်ပေးမယ်”
69ပုံစံ အပေးအယူမျှကြသည်
အတော်ကြာတော့မှ
“လိုးကြရအောင်ကွာ”
မစန်းဌေးအတော်ခံခြင်နေသည်
ပေါင်၂ဖက်အသင့်ဖြဲထားပေးရာ
သူဒူးထောက်ခါ
လီးကိုကိုင်ပြီး စောက်မွှေးတွေ ကြားက စိုသောအဖုတ်ရှုံ့ရှုံ့အား ထိုးဖြဲရသည်
အဝလမ်းကြောင်းရှင်းသွားတော့
လီးဒစ်ဖျားဝင်ရုံသွင်းသည်
“အား ကျွတ် ကျွတ်
ဖြေး ဖြေး နော်”
ဖင်ကို ခပ်ချွချွမြှောက် ခါးကိုအားယူ
ပေါင်နှစ်ဖက်ဖြင့် မစန်းဌေး ပေါင်နှစ်ဖက်ကို
ထိန်းထား
ကိုယ်ကို မစန်းဌေးပေါ်သို့ ငိုက်ခါ လက်နှစ်ဖက်ထောက်လိုက်ပြီ
စိတ်လှုပ်ရှားပြီး အသက်ရှင်သံတွေပြင်းနေသော
မစန်းဌေးသူမ၏ အရောက်အပေါက်နည်းလှပြီဖြစ်သော
စောက်ခေါင်းထဲ တောရှင်းကာဝင်လာတော့မည့်
အကြင်သူရဲကောင်းလီးချောင်းကြီးဘယ်လိုဝင်လာမည်လဲ
စောင့်မျှော်နေသည်မှာ ငံ့လင့်နေသည်မှာ
လာပါပြီ
သူဖြည်းဖြည်းခြင်းဖိသွင်းပါပြီ
“ဗြစ် ဗြစ် ပလွတ် ပလွတ် ဗြစ်”
သူ့ထောက်ထားတဲ့လက်ကို ကိုင်လိုက် ခေါင်းအုံးကို
ပြောင်းကိုင်လိုက် မစန်းဌေး..
“အား အ ရှီး အားရှီး..”
“ဗြွတ် ဗြိ ဘွတ်”
အဆုံးထိ ပွတ်တိုက်ဝင်သွားပြီ
ဖြည်းဖြည်းစတင်ထုတ်ပြီ
ဖြည်းဖြည်းစတင်သွင်းပြီ
ဆယ်ကြိ်မ်လောက်တွင် ဆောက်ရည်ကြည်တို့ချောဆီအဖြစ်ကူညီကြလေသည်
ငတ်မွတ်ဆာလောင်ခြင်းတည်းဟူသော ကာမရမက်အရှိန်ကြောင့်
သူခက်သွက်သွက်ဆောင့်လိုက်သည်
“အီး အီး ဟင်း ဟင်း အိုး ရှ် ရှီး…”
မစန်းဌေးလည်ပင်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ချိပ်ရင်း
သူ့ခေါင်းကို နဖူးခြင်းထိအောင်ဆွဲကပ်လာသည်
“ဖတ် ဖတ် ပလွတ်ပလွတ်”
ဆောင့်ချက်၅ချက်တောင်မရောက်လိုက်
မစန်းဌေးကော့တက်လာပြီး
ပြီးသွားပြီ
ဆောင့်ချက်အရှိန်မလျော့
အချက်၂၀လောက်ဆက်ဆောင့်လိုးရင်း
ပေါင်နှစ်ဖက်ကို လက်နဲ့ဖိကာ
ငုတ်တုတ်ဆောင့်ကာ
အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးရင်း
ကာမအရှိန်ပြန်အတက်ကိုစောင့်လိုက်သည်
အမှောင်ဝိုးတဝါးတွင်
မစန်းဌေးခေါင်းကိုဟိုဘက်ရမ်းလိုက်ဒီဘက်ရမ်းလိုက်
ကာမဆိပ်တက်နေသည်တွေ့ရသည်
ထိုင်ချပြီး မစန်းဌေးပေါင်ကြားခြေ သွင်းခါ
မစန်းဌေးကို ဆွဲထူလိုက်သည်
ခြေဆင်းထားသောသူ့အပေါ်ခွထိုင်စေပြီး
နို့တွေစို့လိုက်သည်
မာတောင်နေသောနို့သီးခေါင်းတွေတလှည့်စီစို့ရင်း
“ပြွတ် ပြွတ်”
မစန်းဌေးတင်ပါးနှစ်ဖက်ကို လက်နှင့်မလိုက်ချလိုက်လုပ်
ဆောင့်စေရာ
အတွေ့အကြုံကသင်စရာမလို
မစန်းဌေး တအီးအီးအော်ခါ သူ့ဘာသာဆောင့်လေတော့သည်
အပျိုလေးလိုဖြစ်နေသောစဖုတ်
ပိန်ပါးသော ခန္ဓာကိုယ်ကြောင့်
မစန်းဌေးတက်ဆောင့်ပေးမှုက ကောင်းမွန်သောစည်းစိမ်ကိုဖြစ်ထွန်းစေသည်
မစန်းဌေးညောင်းနေမည်စိုး၍
သူ့နှင့်အတူ
လှဲစေပြီး
အောက်ကနေပြန်ညှောင့်ရင်း
ကြွတက်နေသော ဖင်ကြီးကို လက်နှစ်ဖက်နှင့်
ဖြဲကိုင်ဆောင့်ပစ်ရာ
“ပြွတ် ပလပ် ပြွတ် ဒုတ်:”
“အား အ ရှီး အားအ”
အော်ညီးသံတွေအထိန်းအချုပ်မဲ့လာပြီ
လက်ထောက်ခါ ခေါင်းမော့ အဖုတ်ထဲလီးဝင်မှူအရသာခံနေရှာသော မစန်းဌေး ခါးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ကာ
ငရုတ်ဆုံကြီးများထောင်းသလို
တဒိုင်းဒိုင်း တဒုတ်ဒုတ်အောင်ကိုင်ဆောင့်လိုက်သည်
အောက်မှ လီးကို တောင့်အားစိုက်ထားတော့
“အား အမေ့ အားအမေရေ အားအ
ဟီး ဟီး”
တုန်တက်သွားပြီး
လက်ပင်မထောက်နိုင်ဖြစ်ခါ
သူ့အပေါ်ရင်အပ်ခါဖိကျလာတော့
နောက်ဆုံးဆောင့်ချက်စောင့်လိုက်ရင်း
သုတ်များ တဟုန်ထိုးပန်းထည့်လိုက်တော့သည်
အောင့်တောင့်တောင့်ဝေဒနာသည် ကာမစည်းစိမ်ကိုပေးလေသည်
၂ဦး၂ဖက်ကျေးဇူးတင်စွာ
မစန်းဌေးကအပေါ်ကမှောက်လျက် စည်းစမ်ယူသည်
သူကမစန်းဌေးကိုသိုင်းဖက်က လီးစိမ်ခါ
ဖီလင်ယူသည်
အမောပြေမှ
“ရေသွားဆေးကြရအောင်နော်”
မစန်းဌေး ကြာသံပါပါနှင့်ပြောသည်
ဆံပင်တွေဖားလျားကျနေသော မစန်းဌေးမျက်နှာကို
ဆံပင်သက်ခါကြည့်ရင်း ဆွဲယူကစ်ဆင်ရိုက်လိုက်သည်
ပြွတ်ပြွတ်
“ပြီးမှပေါ့ ကိုယ်တော်”
တဲအပြင်က မြေအိုးတွင်ရေဆေးကြသည်
ဖယောင်းတိုင်ထွန်းပြီး ခြင်ထောင်ထောင်လိုက်သည်
လက်တော့ခြင်ထောင်ထဲယူကာ
တူနှင့်အဒေါ် ညဘက်ဆောင်တော်ကူးလိုးကြသော
ကားဖွင့်ခါ
အတူကြည့်ကြသည်
လီးစုပ်တာ စောက်ဖုတ်ယက်တာ
လျှာခြင်းစုပ်တာ
ပုံစံစုံလိုးတာတွေကို ကြည့်ရင်းနောက်တခါလုပ်လျှင်
ပါဝင်အောင် မှတ်ကြသည်
ဇာတ်ကားပြီးတော့
မစန်းဌေးစောက်ရည်ရွဲနေပြီ
မစန်းဌေးကလည်းဖယောင်းတောင်မီးရောင်ဖြင့်
သူ့လီးကို အသေအချာကိုင်ကြည့်သည်
ပလွေပေးသည်
သူကလည်း
မစန်းဌေးစောက်ပတ်ကို သေသေချာချာဖြဲကာ
ကြည့်ရင်းယက်သည်
ပုံစံစုံအောင်လိုးကြသည်
မနက်လင်းကြက်တွန်သံကြားချိန်တွင် မစန်းဌေးသူ့ကို
နှိုးသည် ကိုယ်တော်မနက်လင်းတော့မယ် တဲ့
သည်တခါတော့
နူးနူးညံညံညင်ညင်သာသာ အလျင်မလိုကြတော့ပဲ
တဆင့်ခြင်းစခန်းသွားကြသည်မှာ
အလင်းရောင်ဖြာကျသော လူလုံးကွဲချိန်အထိပင်
မစန်းဌေးပြန်သွားသည်
မနက်စာသွားယူခါ စားကြသည်
လူအသွားလာကြည့်ခါ
တင်းကုပ်ထဲ မတ်တပ်လိုးကြရသည်
ညနေတော့ ရွာကအိမ်မှာလိုက်အိပ်ခါ လိုးကြဖို့စီစဉ်သည်
သူတို့နှစ်ယောက်ဖူးစာဆုံ နတ်ဖက်သည့်အလား
ကိုမြင့်နိုင်ပြန်မလာခင်အထိ လိုးကြသည်
ကိုမြင့်နိုင်ပြန်ရောက်ပြီး၂ရက်တွင်
မှာထားသော လီးတောင်စေမည့်ဆေးရောက်မည်ဆိုသဖြင့်
မြို့ကားဂိတ်တွင်သွားယူရသည်
ဟော်မုန်းဆေးပါတွဲဖက်ဝယ်ခဲ့သည်
နေ့ခင်းဘက်သာ မစန်းဌေးနှင့်သူလိုးရသည်မှာမဝခြင်
ကိုမြင့်နိုင်ဆေးစသောက်ပြီးတစ်ပတ်တွင်
တိုဝင်နေသောလီးအနည်းငယ်ပြန်ထွက်လာပြီး
မစန်းဌေးကို တက်လိုးသည်တဲ့
သိပ်တောင်မကြာဘဲ ပြီးသွား၍ မစန်းဌေးခမျာ တဲသို့အာသာလာဖြေရရှာသည်
ဆေးအရှိန်ဖြင့်၃ညတော့ လိုးသည်တဲ့
အားပျက်ပြီး နေမကောင်းပြန်ဖြစ်နေသဖြင့်
ရွာကျေးလက်ဆေးခန်းတွင်ဆေးထိုးရသည်ဆိုသည်
မိုးကြို မိုးပေါက်ကလေးများကျလာသောအခါသမ
ဆွတ်ပျံ့လွမ်းဖွယ်၂လပင်ကြာခဲ့ပြီ
သူပြန်မည်ဆိုတော့
မစန်းဌေးကလည်း အကြောင်းရှာခါ လိုက်ခဲ့သည်
ကြားမြို့တစ်မြို့က တည်းခိုခန်းတွင်
၂ညအိပ်ရင်းနုတ်ဆက်အလွမ်းတွေသယ်ကြသည်
အလုပ်တစ်ခုပုံမှန်လည်ပတ်နိုင်ဖို့
တစ်နှစ်တန်သည်တော့အာရုံစိုက်ရသည်ပင်
မှန်အလူမီနီယံစတီးလုပ်ငန်းကို အလုပ်သမားဆယ်ယောက်
လောက်နှင့် လည်ပတ်နိုင်လာပြီး
ဖုန်းတစ်လုံးနှင့်စီစဉ်ညွှန်ကြားနိုင်လောက်သည့်အဆင့်ရောက်ဖို့မှာ ကိုယ်ရောစိတ်ပါနှစ်ထားရသည်
စိန်ခေါ်မှုတွေ သင်ခန်းစာအသစ်တွေ များစွာရင်ဆိုင်သင်ယူရင်းမှ ဒီအဆင့်ရောက်သည်
သူ့အမေကတော့ စစ်ကိုင်းတောင်ရိုးသို့အပြီးအပိုင်ထွက်ခွာသွားလေပြီ
“ဆရာ ဆရာ ဆရာ့ကို တွေ့ခြင်လို့တဲ့”
“ဘယ်သူလဲကွ”
“အန်တီတစ်ယောက်”
“ဘာကိစ္စ”
“မသိဘူး”
စားပွဲကထပြီးဆိုင်ရှေ့အဝင်အဝထွက်ကြည့်သည်
“ဟင် ..မစန်းဌေး ဘယ်လိုလုပ်”
“တွေ့ခြင်တဲ့သူဆိုတော့ ရှာရတာပေါ့”
“လာလေအထဲဝင်”
ပြောရင်းသူရှေ့ကသွားတော့
“ဒီမှာကြည့်ပါအုံးဧည့်သည်တော်ပါတယ်”
ကိုယ်နှင့်ကွယ်ထားရာက လက်ဆွဲပြီးပြတယ်
၂နှစ်အရွယ် ယောကျ်ားလေး
အသားဖြူဖြူဝဝကလေး
ကလေးကိုချီပြီးသူနောက်ကလိုက်လာသည်
နားနေရာအခန်းထဲရောက်မှ
“သားဖေဖေလို့ခေါ်လိုက်လေ”
သူ့နားသူမယုံ
“ဟုတ်တယ် ဒါ ရှင့်သားပဲ ကိုအောင်:”
ခလေးကမျက်နှာတောင်မခတ်သူ့ကိုကြည့်နေသည်
ဟုတ်သည် သူနှင့်တစ်ပုံစံ
ခလေးကိုပေါင်ပေါ်တင်ထားရင်းမစန်းဌေး
ပြောတာတွေနားထောင်နေမိသည်
သူနှင့်လမ်းခွဲပြီးမကြာ မစန်းဌေးကိုယ်ဝန်ရသည်
ကိုမြင့်နိုင်နှင့်က၃ခါ
သူနှင့်ကကိုမြင့်နိုင်မတိုင်ခင်မရေတွက်နိုင်အောင်
ကိုမြင့်နိုင်ကတော့သူ့ကိုယ်ဝန်ဟုထင်သည်
ကိုယ်ဝန်၆လမှာကိုမြင့်နိုင်ဆုံးသည်
သမီးများကားအဖေဆုံးသည်ကိုပြန်ရောက်လာသည်
ယောကျ်ားကိုယ်စီနှင့်
ရက်လည်ဆွမ်းသွပ်ပြီးကတည်းကပြန်သွားတာ
ပိုက်ဆံလည်းမပို့ လူကြုံလည်းမလာတော့
ဒုက္ခ ခါးစည်းခံ အကြွေးပင်လယ်ဝေရင်း
ကလေးတစ်နှစ်သားအထိ
သူ့ကိုစုံစမ်း၍မရ
နောက်တော့မထင်မှတ်ဘဲ တဲသစ်သားတိုင်မှာ
မီးသွေးနှင့်ရေးမှတ်ထားတဲ့ သူ့ဖုန်းနှင့်ဖုန်းနံပါတ်တချို့
သူ့ဖုန်းကလည်းအခြားသူပြန်ရောင်းခဲ့၍ မရ
အခြားဖုန်းတွေကလည်းစက်ပိတ်တာမအားတာ
ဝင်တော့လည်းမကိုင်
နောက်တော့ လက်လျှော့မည်ဟုသဘောပိုက်ခါ
နောက်ဆုံးခေါ်ကြည့်တဲ့ဖုန်းဝင်သွားပြီး
သူ့နာမည်ကိုအောင်နိုင်ထွန်းနာမည်မေးမှ လိပ်စာရ
သေချာတော့မှ
ကြွေးတွေဆက်ဖို့လယ်တွေရောင်း
စွန့်စားခြင်းရှာပုံတော်ခရီးထွက်လာရသည်ဟုဆိုသည်
ဆိုင်ကိုတပည့်တွေဖြင့်လွှဲခါ
သူ့တိုက်ခန်းသို့ ခလေးရောခလေးအမေပါခေါ်လာခဲ့သည်
သွေးကစကားပြောသည်ဆိုရမည်
ခလေးကသူ့ကိုခင်သွားသည်
ရေချိုးသန့်စင်ကြပြီး
ခလေးကိုကစားကွင်းလိုက်ပြ
စားသောက်ဖွယ်စုံစားကြ
လိုအပ်တာတွေဝယ်ကြဖြင့် ည၉နာရီမှပြန်ရောက်တော့သည်
ခလေးကသူ့ပေါ်မှာပင်အိပ်ပျော်လာခဲ့သည်
နှစ်ယောက်ထိုင်ဆိုဖာပေါ်ထိုင်ကြရင်း
“မစန်းဌေး ဘယ်လိုလုပ်ခြင်လဲ”
ပြောပြီးမှ သူ့စကားမှားသွားကြောင်းသိသည်
တသားမွေးခါ တသွေးလှစိုပြေနေသော
ညိုဝင်းမွှတ်သည့်မစန်းဌေးမျက်နှာ တစ်ဖက်လှည့်ခါ
သက်ပြင်းတွေချမှ
ရင်ဖုံးအကျီပေါ်ငှါးစွင့်နေသည့်ရင်သား
ထမိန်ကိုသပ်ရပ်စွာဝတ်ဆင်ထားပြီး
ခါးကလှစ်ဟနေသည့်ချပ်ရပ်သည့်ဗိုက်သား
တင်းရင်းစွာပြူထွက်နောက်သို့စွင့်ကားသည့်တင်သားတို့ကို
အမှတ်မဲ့ကြည့်မိရင်း
မစန်းဌေးပုခုံးကို သူ့ဘက်ဆွဲယူခါဖက်ရင်း
“စန်းကို ကိုယ်တာဝန်ယူပါရစေ”
“ရွာမပြန်နဲ့တော့”
“ပြန်ပြောအုံးလေ”
“ဘာပြောရမှာလဲလို့ အစကတည်းကသူ့ဆီဒီကအားကိုးလို့လာခဲ့တာကို”
ရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းရင်း နုတ်ခမ်းပါးအစုံကို မက်မောစွာနမ်းလိုက်သည်
“စန်းနဲ့ကိုယ်မနက်ဖြန်ရုံးတက်လက်မှတ်ထိုးရအောင်”
မစန်းဌေးသူ့မျက်နှာမဝံ့မရဲမော့ကြည့်သည်
“ကိုအောင်ရယ်ယုံပါတယ် စန်းအတွက်ဒါတွေမလိုပါဘူး
”
“လိုတာပေါ့ သားလေးရှိသေးတာကို”
မျက်နှာခြင်းနီးကပ်သွားကြပြန်သည်
ဒီတခါတော့မခွာတော့
တဲတွင်ပထမဆုံးသောညကိုသတိရကြပြန်ပြီးပြိုင်တူရီလိုက်ကြသည်
ဧည့်ခန်းဆိုဖာပေါ်တွင်ဒီတခါပန်းထည့်သောသုတ်ရည်များသည်တရားဝင်ဟု
သူကပြောတော့
သွား လူဆိုး အရမ်းကြမ်းတာပဲ
အထဲကအောင့်နေတာပဲ
ချစ်လို့ပါမိန်းမရာ သူချွဲတော့
ရှင်ချစ်တာကျမသိတယ်ခလေးထည့်ခြင်လို့မလားတဲ့
တကယ်တမ်းလည်း
မစန်းဌေးမှာမကြာခင်ဗိုက်ကြီးတော့သည်
ဒီတခါတော့ မိန်းခလေး တဲ့။ ။
အမရာမောင်
➡️တင်ထားပြီးသမျှ အပြာစာအုပ် အောစာအုပ်များ စာရင်းကြည့်ရန်နှိပ်ပါ။⬅️
