ဖျောက်လို့ မရတဲ့ အကျင့် (အပိုင်း ၁) 👈 ဖတ်ရန်နှိပ်ပါ။
ဖျောက်လို့ မရတဲ့ အကျင့် (အပိုင်း ၂) 👈 ဖတ်ရန်နှိပ်ပါ။
ဖျောက်လို့ မရတဲ့ အကျင့် (အပိုင်း ၃) 👈 ဖတ်ရန်နှိပ်ပါ။
အခန်း ၃၁။
“လာပါဦး သမီး ရဲ့ သမီးနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် စကားပြောရတာ အော်ပြောနေရတယ်၊ ဖေဂျီးနား လာထိုင်ပါလား”
မေသက်ထားမောင် က သူမ သောက်နေသည့် ဖန်ခွက် ကလေးကို ကိုင်ကာ ယိုင်တိ ယိုင်ထိုးဖြင့် စားပွဲကို ပတ် ကာ ဦးမိုးမျှော်ဘက် သို့ လျှောက်သွားသည်။ ဦးမိုးမျှော် ထိုင်နေသည့် နှစ်ယောက်ထိုင် ဆိုဖာနား ရောက် တော့ လည်း ယိုင်တိယိုင်ထိုး ဖြင့် ထိုင်ချလိုက်ရာ၊ ဦးမိုးမျှော် ပေါင်တဖက် ပေါ် သူမ ဖင်တခြမ်း သွား ကျသဖြင့် ဟန် ချက်မခိုင်ပဲ လဲ မလို ဖြစ်သွားသည်။ လက်မြန်သော ဦးမိုးမျှော်က မေသက်ထားမောင် ခါးလေးကို လှမ်းကိုင်ကာ သူ့ ဖက်ကို ဆွဲယူလိုက်သဖြင့် ဦးမိုးမျှော် ပေါင်ခြံပေါ် သို့ သူမ ဖင်ကြီး တည့်တည့် ကျ သွားတော့သည်။
“အင့် ..အိုးးး ဆောရီး ဖေဂျီး”
“အာ ရပါတယ်ကွာ၊ ဒီတိုင်းပဲ ထိုင်တော့ ဖေဂျီး ဖက်ထားပေးမယ်”
“ဖေဂျီး နော် သိတယ်၊ မီး မူးနေတာကို အခွင့် ကောင်းယူ မလို့ မဟုတ်လားဟင့်”
“ဟုတ်ပါဘူးကွာ မီးလေး မူးနေတာ ချစ်စာ ကောင်းလွန်းလို့ ပါ”
ဦးမိုးမျှော် က မေသက်ထားမောင် လည်တိုင်လေး ကို ဘေးမှ အသာနမ်းလိုက် သည်။ သူ့ လက် တွေ ကလည်း မေသက်ထားမောင် ဒရက်စ် အကွဲကြောင်းမှ တိုးဝင် ကာ ပေါင်လုံးကြီးများကို ပွတ်သတ်ပေးနေလေသည်။ မေသက်ထားမောင် ကလည်း ဆက်ဆီသံကလေးဖြင့် ငြီးတွားကာ သူမ ဖင်ကြီး ကို လှုပ်ရှားပေးရာ အောက်မှ မာတောင် နေပြီ ဖြစ်သော လီးကြီးကို ဖိပွတ်မိနေလေသည်။
“အာ သူ ချစ်စာ ကောင်းတယ် ဆိုပြီး လက်ကြီး က ဘယ်ရောက်နေတာလဲ”
ဦးမိုးမျှော် နှင့် မေသက်ထားမောင် တို့ ဟန်ဆောင် မျက်နှာဖုံး နှစ်ယောက်စလုံး ကွာကျ သွားကြလေပြီ၊ ဦးမိုးမျှော် ပေါင်ပေါ် ထိုင်လျှက် ဖြင့် ခေါင်းကို လှည့်ကာ ဦးမိုးမျှော် နှင့် မေသက်ထားမောင် တို့ နှုတ်ခမ်းချင်း အပြီအပြင် တပြွတ်ပြွတ် စုပ်နမ်းနေကြပြီ။ ဦးမိုးမျှော် လက်ဖဝါးတဖက်က လည်း မေသက်ထားမောင် စောက်ဖုတ်ကို ပင်တီ ပေါ် မှ ပင် အုပ်ကိုင် ပြီး စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးကို ဖိပွတ်ပေးနေ လေသည်။
ထိုသို့ အတန်ကြာနေကြပြီးမှ မေသက်ထားမောင် က ထရပ်လိုက်ကာ ဦးမိုးမျှော် ဒူးနှစ်လုံးကြား ရှေ့ ကြမ်းပြင် မှာ ဒူးထောက် ထိုင်လိုက်သည်။ ဦးမိုးမျှော် ပုဆိုးခါးပုံစ ကို ဖြည်လိုက် ပြီးအတွင်းခံ ဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်လိုက် တော့ ဦးမိုးမျှော် က ဖင်ကို ကြွပေးလိုက်သည်။ ဦးမိုးမျှော် လီးကြီးက အကြောပြိုင်းပြိုင်းထကာ အလံတိုင်ကြီး အလား ထောင်မတ်နေလေပြီ။ မေသက်ထားမောင် က ဦးမိုးမျှော်လီးကြီးကို သူမ လက်ကလေး ဖြင့် ဖွဖွလေး ဆုပ်ကိုက်ကာ တချက်နှစ်ချက် ဂွင်းထု ပေးလိုက်သည်။ လီးထိပ်ဖူး အကွဲကြောင်းမှ အရည်ကြည် လေး များစို့ တက်လာကာ ထွက်ကျလာခဲ့သည်။
မေသက်ထားမောင် က ဦးမိုးမျှော် လီးထိပ်မှာ အရည်ကြည်လေးကို လျှက်လိုက်ပြီး လျှာထိပ်လေး ဖြင့် လီးထိပ်အပေါက် အကွဲလေးကို ထိုးလိုက်သည်။ ဦးမိုးမျှော် ကြက်သည်းတောင် ထသွားရသည်။ အရင်တုန်း က အတွေးဖြင့် မှန်းလိုက်တာတောင် လရည်ထွက်ကျချင်နေခဲ့တဲ့ သူ့ ချွေးမ အချောအကိတ် ဆက်ဆီလေး။ အခု သူ့ လီးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ လျှာကလေး နှင့် လျှက် ပေးနေတာ အခု တော့ လက်တွေ့ ခံစားနေရပြီ မဟုတ်လား။
ဦးမိုးမျှော် က မေသက်ထားမောင် ခေါင်းမှ ဆံပင်တွေကို လက်ဖြင့် ထိုးဖွ ဆော့ ကစားရင်း နောက်လက် တဖက် ကပါးလေးကို ပွတ်သတ်ပေးနေလိုက်သည်။ မေသက်ထားမောင် က သူမရဲ့ နှုတ်ခမ်းထူထူ ကြီးကို ဝလုံး ပုံစံ လေးဟ လို့ ဦးမိုးမျှော် လီးကြီးကို တန်းငုံ လိုက်သည်။ မေသက်ထားမောင် ၏ နွေးထွေးနူးညံ့ စိုစွတ်သော အာခံ တွင်း က ဦးမိုးမျှော် လီးကြီးကို အီစိမ့်နေအောင် အရသာ ပေးလေသည်။ မေသက်ထားမောင် ၏ ကျွမ်း ကျင် လှသော ပုလွေပညာ စွမ်းက ဦးမိုးမျှော် ကို ဆိုဖါပေါ် မှ ဖင်တကြွကြွ ဖြစ်အောင်ပင် စွမ်းဆောင်နိုင်လေ သည်။
“ပလပ်..ပလပ်..ပြွတ်စ် ..ပြွတ်စ်..”
“အားးး ကောင်းလှခြေလား သမီးလေးရယ်..အိုးးးးးးးးး ”
“ပြွတ်စ်ပြွတ်စ်…ပလွတ်..ပြွတ်စ်”
ဦးမိုးမျှော် က ဘယ်ဖက်လက်ချောင်းများ ဖြင့် မေသက်ထားမောင် ဆံပင်တွေကို ထိုးဖွ ဆုပ်ကိုင်ရင်း သူမ ခေါင်းလှုပ်ရှားမှု ကို ထိန်းထားသလို၊ နောက်လက်တဖက်က ပါးလေးကို ပွတ်ပေးနေသည်။ မေသက်ထားမောင် ပါးလေးက သူ့ လီးကြီးဝင်သွားတိုင်း ဘေးသို့ ဖေါင်းတက်လာသည်ကို ပါ သူစမ်းမိနေလေသည်။ မေသက်ထားမောင် အစုပ်ကောင်းလှသဖြင့် သူ့ လီးကြီးမှာ တအားမာတောင် တောင့် တင်းလာပြီး သူမ ပါးစပ်ထဲ မှာ ပြီးချင်လာ ခဲ့သည်။ ဦးမိုးမျှော် က မေသက်ထားမောင် မေးလေးကို တွန်းကာ သူမ ပါးစပ်ထဲ မှ သူ့ လီးကြီးကို ထုတ်စေလိုက် သည်။
“အိုး သမီးလေး ခနလေး တော်တော့ နော် တော်ကြာ သမီးလေး ပါးစပ်ထဲ ဖေဂျီး ပြီးသွားလိမ့်မယ်၊ လောလော ဆယ်တော့ သမီးလေး စောက်ဖုတ်ကို လိုးချင်တာ”
“ဖေဂျီး သဘောပဲ ဟွန့်”
မေသက်ထားမောင် က သူမ နှုတ်ခမ်း ကို လျှာဖြင့် လျှက် လိုက်ရင်း ဦးမိုးမျှော် ကို မျက်စောင်းလှလှလေး တချက်ထိုး လိုက်သည်။ ဦးမိုးမျှော် က သူမ ဒရက်စ် ကို ခါးပေါ်ထိ လှန်တင်ကာ ပင်တီကို ဆွဲချလေသည်။ မေသက်ထားမောင် က ထိုဒရက်စ်စကို ဆွဲမကာ သူမ ခေါင်းပေါ် မှ လှန်ချွတ်လိုက်သည်။ သူမ ဒူးခေါင်းအောက် ကျလာသော ပင်တီကို လည်း ခြေထောက် တဖက်ချင်းစီ လှုပ်လျှက် ကြမ်းပေါ် ကျသွားစေလိုက်သည်။
“အား လှလိုက်တဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကွာ”
မေသက်ထားမောင် ၏ အမွှေးပြောင်စင် ကာ ချောမွှတ် ဖေါင်းတင်းနေသည့် စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကြည့်ရင်း ဦးမိုးမျှော် အားမလို အားမရ ပြောလိုက်မိသည်။ မေသက်ထားမောင် က သူမ ဘရာဇီယာ ဂျိတ်ကို လက်နောက်ပြန်ဖြင့် ချွတ်ပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ် လှမ်းပြစ်ချ လိုက်ပြီး တခစ်ခစ် ရီမောလိုက်သည်။
“ဖေဂျီး ကတော့ မီး တကိုယ်လုံးက ပစ္စည်း တစ်ခု ချင်း လှတယ် ပဲ ပြောနေတော့ တာပဲ ခစ်ခစ်”
ဘရာဇီယာ ကျွတ်သွားသဖြင့် ဘွားကနဲ ပေါ်လာသည့် မေသက်ထားမောင် နို့ကြီးတွေ ကလည်း ကျွဲကောသီး တွေ အလားလုံးထပြီး နို့သီးခေါင်း ညိုညိုလေး တွေ က ထောင်ထ နေသည် ကို ဦးမိုးမျှော် မော့ ကြည့်ရင်းက သူ့ လီးကြီးကလည်း သူ့ နာမည် အတိုင်း မိုးမျှော် လာလေသည်။
“အို မီးလေး တကိုယ်လုံး က လည်း လှနေတာကိုးကွာ၊ နို့ကြီးတွေက လည်း ကြည့်ပါဦး အားရပါးရပဲ၊ လာပါဦး ဖေဂျီး စို့ချင်လို့”
“အင်း ပါ စို့စို့ ဖေဂျီး အတွက်ပဲဟာ”
“ခန လေး ရှေ့တိုးပါဦး ဖေဂျီး မီးလေး စောက်ဖုတ်ကို အရင် လျှက်ဦးမယ်”
“ဖေဂျီးသဘော”
မေသက်ထားမောင် က ပြောရင်း ဖြင့် ရှေ့ကို တိုးလာတော့ ဦးမိုးမျှော်က သူမ ရှေ့ ကြမ်းပြင်မှာ ဒူးထောက် ထိုင်လိုက်ရင်း သူမ စောက်ဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းကြီးကို မော့ ကာ လျှက်လိုက်သည်။
“အားးးး ဖေဂျီး ရယ် အိုးးးး ”
“ပလတ်..ပလတ်..ပြွတ်စ်..ပလွတ်”
ဦးမိုးမျှော် ကလည်း မေသက်ထားမောင် ၏ ပြောင်ချော နေသော စောက်ဖုတ်ကြီးကို အငမ်းမရ လျှက်ပြီး စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသား ညိုညိုတွန့်လိမ်လိမ်လေး တဖက်ကို စုပ်ဆွဲလိုက်ပြီး စိမ့်ကျနေသည့် စောက်ရည် တို့ ကို စုပ်မျိုချလိုက်သည်။ လျှာကြီးကို မာတောင့်တောင့် လုပ်ကာ နွေးထွေး စိုစွတ်နေသည့် စောက်ဖုတ် တွင်း ဝင်သလောက် ထိုးထိုးထည့်လိုက်၊ စောက်စေ့လေး နေရာကို လျှာထိတ် ဖြင့် ထိုးလိုက် လုပ်ပေးနေသဖြင့် မေသက်ထားမောင် မှာ ဒူးများ ပင် ညွှတ်ချင်လာခဲ့သည်။ သူမ လက်ဖြင့် ဦးမိုးမျှော် ခေါင်းကို ကိုင်ကာ ထိန်းထား လိုက်ရသည်။ ဦးမိုးမျှော် က စောက်ဖုတ်ကို လျှက်ပေးနေရင်း နောက်လက်တဖက်က မေသဇင်မောင့် ဖင်ကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ပေးလျှက် နောက်တဖက်က လက်ခလည်ကို တံတွေး စွတ်ကာ မေသက်ထားမောင် ဖင်ပေါက် ကို ကလိ ပေးနေလေသည်။ မေသက်ထားမောင် လည်း ဖီးအရမ်းတက်လာခဲ့ ရသည်။ သူမ အရင်က ခေါင်းကိုင်ဖို့ နေနေသာသာ၊ သူ့ ရှေ့ တွင် ပင် ရိုရိုကျိုးကျိုးလေး ခေါင်းငုံ့ နေခဲ့ ရပေမဲ့ အခုတော့ သူမ စောက်ဖုတ်ကို အားရပါးရ လျှက်ပေးနေသည့် ဦးမိုးမျှော် ခေါင်းကို အားရပါးရ ကိုင်ကာ သူမ စောက်ဖုတ်နှင့် ဦးမိုးမျှော် မျက်နှာကို ပွတ်ပြစ်နေလေသည်။ ခနအကြာတော့ ဦးမိုးမျှော် ပင် အသက်ရူ ရ ကျပ်လာသဖြင့် သူ့ မျက်နှာ ကို မေသက်ထားမောင် စောက်ဖုတ်မှ ခွာလိုက်ကာ၊
“လာကွာ လိုးရအောင် ”
ဟု ပြောရင်း ကြမ်းမှ ထကာ ဧည့်ခန်းတွင်း လက်ရမ်း မပါသည့် ကုလားထိုင် တလုံးပေါ် ထိုင်လိုက်သည်။ မေသက်ထားမောင် က ဦးမိုးမျှော် ပေါ် မျက်နှာချင်းဆိုင် ပြီး ဦးမိုးမျှော် ပေါင်ပေါ် ခွ လိုက်သည်၊ သူမလက်ကလေး ဖြင့် ဦးမိုးမျှော် လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ သူမ စောက်ဖုတ်အဝ မှာ တေ့ ပြီးမှ ဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုင်ချလိုက်သည်။
ဦးမိုးမျှော် လီးကြီးက မေသက်ထားမောင် ၏ နူးညံ့ အိထွေး စိုစွတ်နွေး နေသော စောက်ဖုတ်ထဲ သို့ ခေါင်းထိုးဝင် သွားလိုက်သည်မှာ နူးအိနေသည့် ထောပတ်တုံး ထဲ ဒါးထိုးထည့်လိုက်သလိုပင်၊ စေးစေးလေးနှင့် အိပြီး တိုး ဝင်သွားသည်။ နွေးထွေး အိစက်နေသည့် မေသက်ထားမောင် စောက်ခေါင်း အတွင်းသား တွေက ဦးမိုးမျှော်လီး ကြီးကို ထွေးပိုက် ကာ ကြိုဆိုလိုက်သလိုပင်၊ စောက်ရည်ကြည်တို့ လည်း စိုအိနေတော့ လီးထိပ်ဖူး နှင့် လီးတန် တစ်ချောင်း လုံး က အရသာ ကြောတွေ က အိစိမ့်နေအောင် ခံစားလိုက်ရသည်။ မေသက်ထားမောင် အဖို့လည်း သူမ ၏ ယားယံ နေပြီ ဖြစ်သည့် စောက်ခေါင်းအတွင်းသား များကို အယားဖြေ ကုတ်လိုက်ရသလို ဦးမိုးမျှော် လီးမာချောင်း ကြီးက တိုးဝင် ပွတ်တိုက်လိုက်တော့ အယားလေး အနည်းငယ် ပြေသွားကာ စောက်ခေါင်း တခုလုံး ပြည့်တင်း သွားပြီး အစားကောင်းတခု စားလိုက်ရသလို စိတ်ကျေနပ် သွားရသည်။ သူမ ဖင်ကြီး ဦးမိုးမျှော် ပေါင်ပေါ် ဖတ်ကနဲ ထိမိသလို ဦးမိုးမျှော် လီးထိပ်ဖူး ကလည်း သူမ စောက်ခေါင်းအဆုံး သားအိမ်ဝ အထိ ကို ပင် ထိသွား သလားမိ အတွင်း မှ အောင့် ကနဲ ပင်ခံစားလိုက်ရသည်။ သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံး အရသာကောင်းကြောင့် ပါးစပ် မှ အသံများ ထွက် ကာ ညီးတွား မိကြလေသည်။
“အား ……….ရှီးးးးးးးးးးးးးးးးးးး..ဖတ်ခ် …ကောင်းလိုက်တာ”
“အီးးးးးးးးးးရှီးးးးးးးးးးးးးးးကျွတ်စ်….အို့..ဖေဂျီးးးးးးးးးးးးး”
အခန်း ၃၂။
“ဖွတ်…ဖြစ်..ဖလွတ်…ဖတ်..”
“အ…အ…ရှီးးးးးးး…အူးးးးး”
“ပြွတ်စ်…ပြွတ်စ်..”
မေသက်ထားမောင် က သူမ ဖင်ကြီးကို ကြွကာ ကြွကာ ဖြင့် ဦးမိုးမျှော် လီးကြီး ပေါ် ဆောင့်ဆောင့်လိုး နေသလို၊ ဦးမိုးမျှော် ကလည်း သူ့ မျက်နှာရှေ့ မှာ တုန်ခါယမ်းနေသည့် မေသက်ထားမောင် နို့ကြီးနှစ်လုံးကြားကိုသူ့ မျက်နှာ အပ်ကာ ပွတ်လိုက်နမ်းလိုက်၊ နို့သီးခေါင်းတွေကို သူ့ပါးစပ် ဖြင့် လှမ်းကိုက်ကာ စို့လိုက် လုပ်နေလေသည်။
နောက်တော့ ဦးမိုးမျှော်မှာ ဆောင့်လို့ မရ သဖြင့် အားမရတော့ ပဲ မေသက်ထားမောင် ဖင်ကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ မတ်တတ်ထ ရပ်လိုက်လေသည်။ မေသက်ထားမောင် က လည်း ဦးမိုးမျှော် လည်ပင်းကို ဖက်ထားပြီး ပေါင်နှစ်လုံးက ဦးမိုးမျှော် ခါးထစ်ကို ခွကာ ချိတ်ထားလိုက်သည်။ ဦးမိုးမျှော် က မေသက်ထားမောင် စောက်ဖုတ်ထဲ လီးတပ်လျှက် ဖြင့် မချီကာ သယ်ယူ သွားပြီး နီးစပ်ရာ ဆက်ရှင်းနယ် ဆိုဖာရှည်ပေါ် ပက်လက်လှန် ချလိုက်သည်။ မေသက်ထားမောင် က ဆိုဖာရှည်ပေါ် တွင် ပက်လက်လေး ဖြစ်သွားတော့ မှ သူမ ဒူးခေါက်ကွေး နှစ်ဖက် ကို သူ့ လက်ဖြင့် တဖက်တချက် မထောင်လိုက်သည်။ ထိုအခါကျမှ ဦးမိုးမျှော် က မေသက်ထားမောင် ပေါင်နှစ်လုံးကို တွန်း၍ ကြွလာသော စောက်ဖုတ်ကို အပေါ် မှ ဖိဆောင့် ကာ လိုးလေသည်။
“ဖွတ်..ဖေါင်း..ဖတ်..ဖတ်..”
“ဖွတ်…ဖလွတ်..ဖတ်..ဖတ်”
“အား ကောင်းလိုက်တဲ့ စောက်ဖုတ်ကွာ အီးးးးးး အိုးးးးးးး အားးး”
ဦးမိုးမျှော် မှာ ဆောင့်ကောင်းကောင်းနှင့် ဆောင့်နေရာမှ မေသက်ထားမောင် တစ်ယောက် ပြီးသွားသဖြင့် သူမ ကိုယ်လေး တောင့်တင်းသွားပြီး စောက်ဖုတ်တွင်း မှ လည်း သူ့ လီးကြီးကို ညှစ်ထား လေရာ သူကိုယ်တိုင်လည်း မထိန်းနိုင်တော့လရည် များ တပြွတ်ပြွတ် ပန်းထုတ်ရင်း ကာမဆန္ဒ အထွတ်အထိပ် သို့ ရောက်ရလေတော့ သည်။
ဦးမိုးမျှော် က မေသက်ထားမောင် ပေါင်လုံးတွေကို ဆိုဖာပေါ် ပြန်ချလိုက်ရင်း လီးကို မချွတ်သေးပဲ မေသက်ထားမောင် ပေါ် မှောက်အိပ်ရင်း မှ ဖက်ကာ ဘေးတိုက် လှိမ့်ချလိုက်သည်။ သူတို့ နှစ်ယောက်သား ဆိုဖာကျဥ်းကျဥ်း ကျပ်ကျပ် လေး ပေါ် မှာ တင်းတင်းလေး ဖက်ရင်း ခနတာ နားနေလိုက်ကြသည်။
ဆယ်မိနစ်လောက် ကြာမှ ဦးမိုးမျှော် က မေသက်ထားမောင် ပါးလေးကို ရွှတ်ကနဲ နမ်းလိုက်ကာ၊ လှဲနေရာမှ ထလိုက်သည်။ သူ့ လီးကြီး က မေသက်ထားမောင် စောက်ဖုတ်လေး ထဲ မှ လျောကနဲ ထွက်လာခဲ့သည်။
“မီးလေး ဖေဂျီ ရူးသွားပေါက် ဦးမယ်”
“ဟုတ်”
ဦးမိုးမျှော် ရေချိုးခန်းထဲ ဝင် သေးပေါက် လီးဆေး လုပ်ပြီး တော့ အပြင်ထွက်လာတော့ ရေချိုးခန်းပေါက် ဝမှာ ထဘီရင်လျှား နှင့် စောင့်နေသော မေသက်ထားမောင်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။
“ဟိုက် သမီး က ဘယ်ကနေ ထဘီရင်လျှား နဲ့ ဖြစ်နေရတာလဲ ဟဟ”
“ခစ်ခစ် ထဘီက တခြားဟာတွေ ထက်လွယ်တယ်လေ ကောက်ယူပြီး ရင်လျှားလိုက်ရုံပဲ”
“ဟုတ်တာပဲ၊ ဖုံးရလွယ်၊ ချွတ်ရလည်းလွယ်တယ် လေ ဟားဟား ”
“ကဲ ပါ ဖေဂျီး အိမ်ရှေ့ ကစောင့်နေ မီးလည်း ရေချိုးခန်း ခနဝင်ဦးမယ်”
…………………………
အိမ်ရှေ့ရောက် တော့ ဦးမိုးမျှော် က သူ့ အင်္ကျီ ကို ပါ ချွတ်ပြစ်လိုက်သဖြင့် ကိုယ်လုံးတီး နိကပ် ဖြစ်သွားသည်။ စားပွဲခုံပေါ် ရှိ အမြီး တချို့ ကို ကောက်ဝါးလိုက်ပြီး မက်ကော်လန် ကို ခွက်ထဲ လက်နှစ်လုံး လောက် ထည့် ကာ စုပ်ရင်း သောက်နေလိုက်သည်။ ခနနေတော့ မေသက်ထားမောင် က အိမ်နောက်ဖေး မှ ထဘီရင်လျှား နှင့် ထွက် လာသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ မေသက်ထားမောင် မှာ ကိုယ်လုံးပြည့်ပြည့် ခါးအနည်းငယ်ကျင်ကာ တင်လုံး ကြီးများ က ထွားလှသဖြင့် ထဘီရင်လျှားထားကာ အောက် မှ ဘာမှ ဝတ်ထားတာ မဟုတ်သဖြင့် တင်လုံး ကြီးများ က တဖက်နိမ့် တဖက်ဆင်း လှုပ်ရှား နေလေသည်။ လှုပ်ရှားတိုင်းလည်း အထက်အောက် တည့်တည့် မဟုတ် တခါတရံ ဘေးသို့ အနည်းငယ် ရမ်း သွားသည်မှာ ကြည့်လို့ အရမ်းပင် ဆက်ဆီ ဖြစ်လှ ပေသည်။ နို့ကြီး များက လည်း ဖွံ့ဖြိုးလှသူမို့ ရင်လျှားထားသည့် အစည်း နေရာမှာကို မို့မောက် တက်နေလေသည်။
“အာပါး ထဘီရင်လျှား ထားတာ တောင် အရမ်းလှနေတာပါလား ငါ့ သမီးရယ်၊ လာပါဦးဖေဂျီး ပေါင်ပေါ် လာထိုင်ပါဦး”
မေသက်ထားမောင် က ဦးမိုးမျှော် နား လျှောက်လာပြီး သူ့ ပေါင် ပေါ်ကို တည့်တည့် ပင် ထိုင်ချလိုက်သည်။ ဦးမိုးမျှော် ပေါင်ခြံပေါ် အိကနဲ လာဖိသည့် မေသက်ထားမောင် ဖင်ကြီး အထိအတွေ့ ကြောင့် ဦးမိုးမျှော် လီးကြီး လည်း သွေးပူ လာ မာလာရလေသည်။
“ဖေဂျီး ကောင်ကြီး ကလည်း မာလာပြန်ပြီ ခိခိ”
“မီးလေး နားနေရလို့ ကတော့ ဘယ်တော့ မှ ပျော့ မယ်မထင်ဘူး”
“ဟွန့် အာ့ ကြောင့် မီးလေး အနားနေချင်လို့ သူ့ သား နဲ့ ပေးစား တာ မဟုတ်လား၊ ”
“အို တော်လိုက်တဲ့ မီးလေး ဘယ်လိုတောင် တတ်နေရတာလဲကွာ ဟားဟား”
“မသိပဲ နေမလား ဖေဖေ့ ဆရာသမား ပဲဟာ ဒီလို ပညာတွေ ဘယ်နေရာမှာ သုံးတယ် ဆိုတာ မသိပဲ နေမလား”
“ဟားဟား အမှန်ပဲ၊ စောတင်မောင် က ငါ့ ပညာတွေ အကုန်ရလိုက်တာ၊ မီးလေး ကို ဒီကောင်ပဲ ပါကင်ဖွင့်လိုက်တာလား၊ ”
“ဟင့်အင်း မဟုတ်ပါဘူး”
“အော် လိုးတော့ လိုးတယ်ပေါ့၊ ဒီကောင်ကွာ၊ လက်စွမ်းတော်တော် ထက်တာပဲ ငါ့ထက် သာသွားပြီ၊ ငါက သမီးမရှိလို့ အဲဒါတော့ လုပ်လို့ မရဘူး၊ ဟဲဟဲ”
မေသက်ထားမောင် မှာ စစ်သားဟောင်းပုလိပ်ဟောင်း ကြီးရဲ့ အစ်မေးမေး လိုက်တာကို အလစ်မှာ ခံလိုက်ရသည်။ သို့ သော် လည်း ဒီအခြေအနေ မှ တော့ မထူးတော့ ပြီမို့ ပြန်မဖြေရှင်းတော့ပဲ နေလိုက် လေသည်။
“အခု လည်း ဒီကောင် သမီးအငယ်လေး ကို လိုးနေလောက်ပြီ ထင်တယ်။ သူတို့ နှစ်ယောက် ထဲ နေကြတာ မလား”
“သိဘူးလေ ဖေဂျီး၊ ဒက်ဒီ့ အကြောင်းကို မီး က ဖေဂျီးလောက် မှ မသိတာ”
“ဟဲဟဲ အေးပါဟယ်၊ တို့ အကျင့် တွေ တို့ အချင်းချင်း ပဲ သိတာပါ”
ဦးမိုးမျှော် ပြောလိုက်မှ မေသက်ထားမောင် လည်း ညီမလေး ကို ဒက်ဒီ လိုးနေလောက်ပြီ ဆိုတာကို တွေးလိုက်မိသည်။ ဒါကြောင့်မို့ လည်း သူမ ယောက်ျား ခရီးထွက်သွားတာကို သိရက်သားနဲ့ သူမ ဆီ ရောက်မလာခဲ့တာ မဟုတ်လား။ ဒီလို ဖြစ်ဖို့ ရာ သူမ ကပင် စီစဥ် ပေးထားခဲ့ တာ မဟုတ်လား။ သူမ အနေဖြင့် ဒက်ဒီ့ ကို အငတ်မထားရက်ပါ။ သူမ ဒက်ဒီ နှင့် အတူနေစဥ် က အိမ်ထဲ မှာ နေရာအနှံ့ ၊ ပုံစံ မျိုးစုံ ၊ အပေါက် အကုန်ကို စိတ်တူ ကိုယ်တူ လိုးခဲ့ကြတာ၊ သူမ ယခု ယူထားသည့် လင်ထက်ပင် ဒက်ဒီ နှင့် လိုးခဲ့သည့် အရည် အတွက်က ပိုဦးမည်။ နောက်ပိုင်းကျရင် သာ မပြောတတ်တာ။ ဒက်ဒီ့ ကို အဖေ လို တမျိုး၊ လင်လို တမျိုး၊ ချစ်သူလို တမျိုး စွဲလမ်းကာ ချစ်နေရတာ ဆိုတော့ ဒက်ဒီ လီးတောင် ပြီး၊ ဘလူးဘော ဖြစ်မှာ စိုးရိမ်မိတာ။ ခု ညီမလေး ရောက်နေပြီ ဆိုတော့ ဒက်ဒီ့ အလိုကို ဖြည့်ဆည်း ပေးမှာ သေခြာသလောက် ရှိနေပါပြီ။ နောက်တခါ ကြုံ မှ မေးကြည့်ရဦးမည်ဟု တေးထားလိုက်သည်။
ဦးမိုးမျှော် က မေသက်ထားမောင် ထဘီ ရင်လျားထားတာကို ဖြည်ချလိုက်တော့ လုံးဝန်းမွတ်နေသည့် နို့ကြီး နှစ်လုံး မှာ တုန်ခါလျှက် ပေါ်ထွက်လာခဲ့သည်။ နို့သီးခေါင်းလေး များမှာလည်း မာမာ တောင်တောင် နဲ့ မို့ တဖက်ကို လက်ချောင်းထိပ်ကလေးများ ဖြင့် လှိမ့်ကာ တဖက်ကို သူ့ နှတ်ခမ်းများ ဖြင့် မနာတနာလေး ဖိကိုက် ကာ တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပေးလေသည်။ မေသက်ထားမောင် ကလည်း သူမ ခါးဆီ ပြေကျသွားသော ထဘီကို အောက်နားမှ မတင်လိုက်တော့ ထဘီမှာ ခါးပေါ်တွင် ကွင်းလုံး ဖြစ်သွားသည်။ သူမ ပေါင်လုံးကြီးများကို ကြွလျှက် ဦးမိုးမျှော် ပေါင်ပေါ် တက်ခွ ပြီး မာတောင် နေသည့် လီးကြီးကို စောက်ဖုတ်ဝ တေ့ကာ ထိုင်ချလိုက်လေသည်။
ထိုညတညလုံး ဦးမိုးမျှော် တယောက် ဗာရာကရာအရှိန်ဖြင့် အဆက်မပြတ်ကို လိုးသော်လည်း ဖြုတ်လို့ မကုန်နိုင်အောင် ကိတ်လှသည့် မေသက်ထားမောင် အတွက် မူ ဆန္ဒပြည့်ပြီးမြှောက် ရုံသာ ရှိခဲ့သည်။ သူမလင်ဖြစ်သူ ထက်တော့ သာသည်ဟု အသိအမှတ်ပြုလိုက်မိလေသည်။ ဦးမိုးမျှော် မှာ မေသက်ထားမောင် လင်ဖြစ်သူ၊ သူ့သား ပြန်မလာမချင်း မေသက်ထားမောင် အား ညစဥ် လာရောက်ကာ လိုးပေး လေသည်။ သူ့ သားဖြစ်သူ ပြန်လာမှ ပင် မလာတော့ ခြေ။
……………………..
သို့ဖြင့် တနေ့ တော့ မေသက်ထားမောင် သူမ ဒက်ဒီ ဦးစောတင်မောင် ကို ဖုံးဆက်လိုက်တော့ အိမ်မှာ ရှိနေမည်ဟု ဆိုသဖြင့် သူမ ဒက်ဒီအိမ်ကို ထွက်လာခဲ့လေသည်။
“ဒက်ဒီ ညီမလေးရော”
“မီးငယ်လေး အလုပ်သွားတယ်လေ”
“အော် မီးငယ်လေး ပဲ ခေါ်နေတုန်းလား ဟဟ”
“ဟီး မိန်းမ ကလည်း အလာကြီးပါလား ဟဲဟဲ”
ဦးစောတင်မောင် က သူ့ သမီးကြီး မေသက်ထားမောင် ကို ပြုံးဖြီးဖြီး ဖြင့် ပြန်လည် နောက်ပြောင်လိုက်ရင်းက ခါးလေးကို ဆွဲကာ သိမ်းဖက်လိုက်သည်။ မော့ ပေးလာသည့် သမီးကြီး နှုတ်ခမ်းအစုံ ကို စုပ်နမ်းရင်းက လုံးတင်းကား နေသည့် ဖင်ကြီးတွေကို အုပ်ကိုင် ဆုပ်နှယ်လိုက်သည်။ သူတို့ နှုတ်ခမ်းချင်းခွာလိုက်ကြမှ၊
“ဟွန့် ယောက်ျား အကြောင်းများ သိပါ့၊ မိန်းမ ရဲ့ လင်ငယ်လေး ခရီးသွားနေတာတောင် မိန်းမ ကို ခေါ်ဖေါ် မရဘူး ဆိုကတည်းက ယောက်ျား ဘာတွေ နဲ့ အလုပ်ရှုတ်နေလည်း ဆိုတာ သိပါ့၊ ဟွန့်၊ ဒီလီးလား အငြိမ်နေနိုင်မှာ”
ဟု ပြောဆိုရင်းက ဦးစောတင်မောင် ၏ မာတောင် နေပြီ ဖြစ်သော လီးကြီးကို ပုဆိုးပေါ် ကပင် အုပ်ကိုင် ဆုပ်ညှစ် လိုက်သည်။
“အ ဖြည်းဖြည်း လုပ်ပါမိန်းမရယ် နာလိုက်တာ ရှီးး”
“ဘာလဲ မီးငယ်လေး မဟုတ်တော့ တဲ့ သူ့ မယားငယ်လေးကို ညကျ မလိုးနိုင်တော့ မှာစိုးလို့လား”
“မဟုတ်ပါဘူးကွာ၊ အခု ရှေ့ရောက်နေတဲ့ အချစ်ဆုံး မယားကြီးကို မလိုးနိုင်မှာ စိုးတာပါ”
“တော်ပါ အပိုတွေ ပြောမနေပါနဲ့၊ တွေ့ မှ ချွဲမနေပါနဲ့”
“မဟုတ်ပါဘူးကွာ၊ မိန်းမ အိမ်ကို ဆရာ ရောက်နေတယ် ဆိုတာနဲ့ မလာတော့ တာပါ”
“အော် သူတို့ ကလည်း မြွေမြွေ ချင်း ခြေမြင်လိုက်တာ၊ မိန်းမ ယောက်ခထီးကြီးက မိန်းမ ကိုလာလိုးနေပြီ ဆိုတာကိုလည်း သူသိတာပဲပေါ့ ဟုတ်လား”
“အင်းလို့ ပဲ ပြောရမှာပေါ့ မိန်းမရယ်၊ ဘာလဲ ယောက်ျားကို စိတ်ဆိုးနေလား”
“မဆိုးပါဘူး၊ တမင်စနေတာပါ၊ ယောက်ျားလည်း ညီမလေး နဲ့ လိုးနေတာ လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေပါစေ ဆိုပြီးထားလိုက်တာပါ။ ယောက်ခထီးကြီးကလည်း ဒက်ဒီ က မီးကို လိုးမှာပဲ ဆိုတာ တွက်ထားတယ်၊ အံ့သြစရာ ကြီးနော်”
“တကယ်တော့ အံ့သြစရာ မရှိပါဘူးကွယ်၊ ယောက်ျားတို့ က ထရိမ်းလုပ်ခံခဲ့ ရတာ၊ အမြှီးကျက် အမြှီးစား၊ ခေါင်းကျက် ခေါင်းစား၊ ခွင်ရရင် ဘယ်ဟာ မှ လွတ်မပေးတတ်ဘူး ဆိုတာ အချင်းချင်း သိနေတာကိုး ဟီးဟီး”
“အင်း အဲဒါက ဘယ်လို မှ ဖျောက်မရတဲ့ အကျင့် ဖြစ်သွားတာပေါ့နော် ”
“အဲလို ပဲ ဆိုရမှာပေါ့ ကွယ်၊ လာပါကွာ မိန်းမရာ ယောက်ျား လွမ်းလှပြီ လိုးကြရအောင်ပါ”
“အင်းပါ ယောက်ျား အလိုးခံ ဖို့ ကို သက်သက် လာခဲ့တာပဲလေ၊ ပြွတ်စ်ပြွတ်စ်”
…………………………………………………………………
ပြီးပါပြီ။
➡️တင်ထားပြီးသမျှ အပြာစာအုပ် အောစာအုပ်များ စာရင်းကြည့်ရန်နှိပ်ပါ။⬅️
