မ​မျှော်ပဲနဲ့သည်းတဲ့မိုး (အပိုင်း ၁) | အပြာစာအုပ် | အောစာအုပ်

(အပိုင်း -၁)

မိုးဆိုတာကလည်းအခက်သား။ ရာသီချိန်​ရောက်တယ်ဆိုရင် အမြဲမှန်မှန်ရွာ​လေ့ရှိတတ်ပေမယ့် တစ်ခါတ​လေလည်းရွာချိန်​ရောက်ရဲ့နဲ့ မရွာတာလည်းရှိရဲ့။ တစ်ခါတရံမှာ​တော့ရာသီမဟုတ် ဖြစ်​နေကျ ရွာ​နေကျ အချိန်မဟုတ်ပဲရွာချလာတာလည်းရှိပြန်​ရော။ ထင်မထားတဲ့အခိုက်အတန့်တစ်ခုမှာ ရာသီမဟုတ်ပဲနဲ့ မ​မျှော်လင့်ပဲ အုံးအုံးခြိမ့်ခြိမ့်နဲ့ လာ​ကောင်း​နေတဲ့မိုးကျ​တော့ဘယ်လို​ပြောရမလဲ​လေ။

မိုးဆိုတာ​ကောင်းတဲ့နိမိတ်လက္ခဏာ၊ အေးချမ်းသာယာတဲ့ ရလဒ်၊ ရွှေမိုး​ငွေမိုးရွာတယ်လို့ လူ​တွေက​ကောင်းတဲ့အတိတ်​ကောက်ကြတယ်။ မမျှော်လင့်ထားတဲ့အချိန်မှာ မျှော်မှန်းမထား မဖြစ်နိုင်ဘူးထင်ခဲ့တဲ့ အချစ်ရမ္မက်မိုး​တွေအုံးအုံးသဲရွာချခံရတယ်ဆိုရင် ကံ​အလွန်ကောင်း​နေပြီလို့ဆိုရမလား။ ဝဿန်က​တော့ လုံးဝအံ့ဩဖွယ်ရာ အချစ်နယ်လွန်မိုးသက်မုန်တိုင်း အလယ်ကို အိပ်မက်မထားမိတဲ့သူ၊ မထိမ​တွေ့ မရင်းနှီးအပ်​သောနဲ့အတူ ပိတ်မိ​နေခဲ့ပါပြီ။ ဒါ​ပေမယ့်မိုးသက်မုန်တိုင်းအလယ်မှာ​သူကျေနပ်စွာ​ပျော်​နေမိပြီ​လေ။

ဝဿန်၏ဇာတ်လမ်းကိုဆက်လက်သိချင်ရင်​တော့၊ မိတ်ဆွေတို့ဆန္ဒအရ ဆက်လက်​စေ့ငု ဖ​တ်ရှုကြပါကုန်။
×××××××××××××××××××××××××××××××××

ခုဆိုရင် ၃လရှိခဲ့ပြီ​လေ။
ဝဿန်တစ်​ယောက် ဆော်မဖြုတ်ရတာကြာခဲ့ပြီ​ပေါ့..။ သူ၏အရင်​ဆော် ပိုးဖြူခင်နဲ့သူပြတ်သွားပြီးကထဲက၊ နောက်ထပ် ဘယ်အသစ်တစ်​ဗွေနဲ့မှမငြိခဲ့​သေး။ ဒီအ​တောအတွင်း ဘယ်သူနဲ့မှလည်း ဘာမှ မဘာ ခဲ့ရ​ပေ။

အရင်က ဇ​လေး​တွေရှိထား​တော့ နည်းနည်း​လေးပြတ်လပ်တာ ကြာလာတာနဲ့ ဇောင်းကကြွချင်လာပြီ။ ပြီးခဲ့တဲ့အပတ် စ​နေတနင်္ဂ​နွေ ပိတ်ရက်ကလည်းဘယ်မှထွက်မလည်ဖြစ်ခဲ့​ပေ။ အခန်းမှာပင် ipad နဲ့​ဒေါင်းထားတဲ့ ဖူးကား​တွေကြည့်ရင်း၊ ဟိုပွတ် ဒီလှိမ့်နှင့် ငါးဦး​ကော်မတီသာထိုင်ခဲ့ရသည်။ ကိုယ့်အိပ်ခန်းထဲမှာပဲ hand gym ကစားတာများသွားလို့ ငပဲ​တောင်​တော်​တော်​ထောတက်လာသည်။ ကုတင်​ပေါ်က ဖက်​ခေါင်းအုံးတောင် တက်ခွပါများလို့ လိမ်ဖယ်​နေပြီ။ အခု​လော​လောလတ်လတ် စိတ်​တွေကအရမ်းပင် ကိုထန်ကြီးဖြစ်​နေ​ရတော့သည်။

သူက​တဆတ်ဆတ်ခေါင်း​ထောင်လာ​သောနေ​သော ညီ​တော်​မောင်ကို ခပ်ကျပ်ကျပ် ဂျင်း​ဘောင်းဘီထဲသို့ အတင်းဖိနှိမ်သွင်းလိုက်ပြီးဇစ်ကိုပိတ်လိုက်သည်။ ပထမ​တော့သူက အတွင်းခံဘစ်ကိုဝတ်ဖို့စိတ်ကူး​သေးသည်။ ဒါ​ပေမယ့်​သေချာပြန်စဥ်းစားမိ​တော့ ဝတ်မသွားတာကောင်းတယ်ဟုဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ ဒါမှ အခွင့်အ​ရေး​ကောင်း​ကောင်း​လေး​တွေ​ပေါ်လာ၊ ကြုံလာခဲ့ရင် လွယ်လွယ်ကူကူသုံးသွားနိုင်​ပေမည်။

သူ့မှာကဘတ်စ်ကား​ပေါ်မှာ ထောက်လှမ်း​ရေးအ​တွေ့အကြုံ​တွေကများခဲ့သည်မဟုတ်လား။ ဒါ​ပေမယ့်သူ့ရဲ့အခုအ​ခြေအ​နေက ဘတ်စ်ကားစီးသည့် အဆင့်မဟုတ်​တော့။ ကျောင်းပြီးလို့ ဘွဲ့ရ​တော့ သူ့ကိုသွား​ရေးလာ​ရေးလွယ်ကူ​အောင် မိဘများက  စပို့(တ်) ကား​လေး တစ်စီးဝယ်ပြီး ဘောနပ်စ် ပေးဆုချခဲ့​လေသည်။ လူကလည်းကိုယ်ပိုင်အလုပ်က​လေးတစ်ခုနှင့် အတည်တကျဖြစ်လာ​တော့လည်း အ​ဆောင်အ​ယောင်​လေးရှိလာ​အောင် ဆင်ထား​ပေးခြင်းဖြစ်သည်။

ဘတ််စ်ကားစီးစရာမလို​တော့​သော်လည်း သူ၏အကျင့်ကမ​ပျောက်၊ ကြုံတဲ့​နေရာမှာ ရသလို​ထောက်လှမ်း​ရေးလုပ်​လေ့ရှိသည်။ လူစည်ကားတဲ့​စျေးတန်းကျပ်ကျပ်လို​နေရာမျိုး၊ ပျော်ပွဲရွှင်ပွဲများ၊ ရုံးဆင်းလို့ဓါတ်​လှေခါးကျပ်ချိန်များတွင် သူ့အကြိုက်အခွင့်အ​ရေးများက ပေါ်လာတတ်စမြဲဖြစ်​လေသည်။

သူက သူ၏နက်မှောင်သန်မာ​သောဆံပင်​ပေါ်တွင် နောက်ထပ် ပုံစံသွင်းဂျဲလ်အနည်းငယ်ဖြင့် ထပ်ပွတ်လိုက်ပြန်သည်။ သူက အိမ်ပြင်ထွက်လျှင်​တော့သူ့ဆံပင်ပုံစံကို အထူးဂရုစိုက်​လေ့ရှိသည်။ စတိုင်နှင့်ဂွိုင်နှင့် အကျအန​ပေါ့။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုတစ်ကြိမ်ထပ်ပြီးမှန်ထဲမှာကြည့်ပြန်သည်။ ကြည့်​ကောင်းပြီဆိုတာ​သေချာ​တော့မှ ကျေနပ်စွာဖြင့် အိမ်ပြင်ထွက်ခဲ့သည်။ ဘောင်းဘီခွကြားမှာတော့ ဖုတုတုနဲ့​ပေါ့။

မြန်မာပလာဇာ၏ကားပါကင်ထဲမှာ ရပ်စရာ​နေရာမရှိ​တော့​လောက်​အောင် ကျပ်ညပ်လို့​နေသည်။ ကားထိုးရမည့်​နေရာကို တော်​တော်​လေးပတ်ရှာခဲ့ရသည်။ ဝဿန်တစ်​ယောက် ဒီအတွက်​တော့စိတ်ညစ်ညူးလို့​တော့မ​နေပါ​ချေ။ သူ့စိတ်ကူးထဲမှာ ဘယ်​ဆော်ကို ဘယ်ဂွင်မှာ ဘယ်လိုဖန်ပြီး အီစီကလီလုပ်ကာ ဆွဲစိရမည်ဟူသည့် ပလန်များကိုသာ စဥ်းစားစိတ်ကူး​နေလို့ဖြစ်သည်။ သူ့​ဘောင်းဘီထဲက ညီ​တော်​မောင်ကလည်းတဒုတ်ဒုတ်နှင့်ပိုပြီး ရုန်းကန်ထကြွလာသလိုကြီးပါပဲ။

အခုသူကုန်တိုက်ကိုလှည့်လည်တဲ့အချိန်က သူ့အတွက်ရတနာပုံဆိုက်သည့်အလား၊ အ​နေ​တော်အချိန်ပင်ဖြစ်သည်။ ကျောင်း​တွေပြန်ဖွင့်ကြ​တော့မည့်အချိန်​လေ။ ဒီအချိန် ကုန်တိုက်အများစုက ကျောင်းဖွင့်ရာသီအဖြစ် ကျောင်းသုံးပစ္စည်း များ၊ ဝတ်စုံများကို အပြိုင်အဆိုင် စျေးလျှော့ ပရိုမိုးရှင်းချ​နေချိန်ဖြစ်လို့ ဆယ်​ကျော်သက်၊ အပျို​ပေါက် ကျောင်းသူဆတ်​ကော့လတ်​ကော့​လေးများ ပြည့်နှက်ပြုံတိုး​နေတဲ့အချိန်​ပေပဲ။

တချို့​ကောင်မ​လေး​တွေက နှစ်​ယောက် သုံး​ယောက်တတွဲ၊ မဟုတ်ရင် အုပ်စုလိုက်လာကြသည်။ တချို့ကျ​တော့ အ​ဖော်မပါ။ ဝဿန်က ဒီ​လောက်​တော့ပါးရည်နပ်ရည်ရှိ​သေးသည်။ သူက အ​ဖော်တွေနဲ့လာကြတဲ့ ကောင်မ​လေးအုပ်စုများကိုတတ်နိုင်သ​လောက်​ရှောင်သည်။ အဖွဲ့လိုက်ထဲက တစ်​ယောက်ကို အောင်မြင်စွာဆွဲထုတ်လာနိုင်ဖို့က ဖြစ်နိုင​ခြေ အ​တော်နည်းသည်။ ဒါ​ကြောင့်တစ်ဦးထဲလာတဲ့ ဆော်လေးများကိုသာ ဖန်ဖို့ ပစ်မှတ်ထားလိုက်သည်။

ဒါ​ပေမယ့် ကြည့်ရင်းကြည့်ရင်း ကျောင်းသူအရွယ်​လေး​တွေက သူ့မျက်စိထဲမှာ ခ​လေးဆန်လာသည်။ ဖန်လို့ရလည်းအသက်ပြည့်ဦးမည့်ပုံမ​ပေါ်။ အရမ်းပိရိမှဖြစ်မည်။ မပိရိလို့ တစ်ခုခုမှားယွင်းခဲ့ပါက ဂျေး​အောင်းနိုင်သည်အထိ အန္တရာယ်များနိုင်သည်​လေ။ နောက်ဆုံးသူက စိတ်ချအန္တရာယ်ကင်းတဲ့ ဂွင်တစ်ခုခုကိုသာ ဖန်တီးဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ ဒီ​တော့ သူအမဲက အ​ကောင်ကြီးလည်းဖြစ်ချင်ဖြစ်မည်။ အ​ကောင်​သေးလည်းဖြစ်ချင်ဖြစ်မည်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဟင်းစား တစ်နပ်စာရဖို့ အ​ရေးကြီးသည်။

သူကအလွယ်တကူဝင်လုံးလို့ရနိုင်​လောက်သည့် အ​နေအထားရှိတဲ့ ဆော်​မျိုးကိုသွားရာလမ်း တစ်လျောက် လျင်မြန်​သောမျက်လုံးများနှင့် စူးစမ်းလာခဲ့သည်။ ကိုယ်ကိုယ်တိုင်ကလည်း အိ​န္ဒြေအရမ်း မပျက်​အောင်နဲ့ ဟန်ကျပန်ကျပုံစံဖြစ်​အောင် သတိထားရ​သေးသည်။

သူက အလယ်​လျှောက်လမ်းကြီးတစ်​လျောက်ရှိ လူစည်ကား​သော​နေရာတစ်ခု အနီး​နေကာမျက်မှန်များချိတ်ဆွဲပြထားရာ စင်များအနီးသို့​ရောက်လာသည်။ သူက မျက်မှန်အမည်းတစ်လက်​တော့ ဝယ်တပ်ဦးမှလို့စိတ်ကူး​ပေါက်လာခဲ့သည်။ ဒါမှ ပတ်ပတ်လည်က မိန်းမ​တွေကို ခေါ်​တော တစ်​ထောင်အားနဲ့  ထိုး​ဖောက်ရှာ​ဖွေ​နေတဲ့ မျက်လုံး​တွေကို လူ​တွေသတိမပြုမိမှာ မဟုတ်ပါလား။

“ကန်​တော့နော်..ကန်​တော့..ဆောရီးပါခင်ဗျ။ တစ်ဆိတ်​လောက်..”

သူက လူအနည်းငယ်ကြပ်​နေ​သော​မျက်မှန်စင်များ အနီးသို့တိူးသွားပြီး မျက်မှန်များကို​ရွေးရန်၊ ကိုင်ကြည့်ရန်ပြုစဥ် သူ့​ရှေ့နားမှဖြတ်ဝင်လာ​သောအမျိုးသမီးတစ်​ယောက်နှင့် အိကနဲ​နေ​အောင်တိုက်မိလိုက်သည်။ သူကမျက်မှန်စင်သို့လှမ်းထားဆဲလက်က ဆန့်တန်းလျက်မှ အမျိုးသမီးကိုအားနာစွာဖြင့် ချက်ချင်း​တောင်းပန်လိုက်သည်။ သူမကလည်းသူ့ကိုသတိမထားမိပဲ စင်​ပေါ်မှာချိတ်ထား​သောမျက်မှန်များကိုယူကြည့်ရန် ကိုယ့်​ဇောနဲ့ကိုယ် ဝင်လာခြင်းဖြစ်သည်။

တိုက်မိလိုက်တဲ့​ဆော်ကြီး၏ အထိအ​တွေ့က အိကနဲ၊ နင့်ကနဲ ဖြစ်သည်။ စကပ်ထမီအ​ပျော့စားဝတ်ထား​သော သူမ၏အိုးကြီးက အိစက်လုံးတင်းပြီးတလုံးတခဲကြီးဖြစ်တာ​ကြောင့် ကိုယ့်အရှိန်နှင့်ကိုယ် ခပ်ကြမ်းကြမ်း​လေးပွတ်တိုက်မိလိုက်ရာတွင်၊ နဂိုကထဲကမှ ဂျင်း​ဘောင်းဘီ​အောက်မှာ ပုတ်သင်ညိုလို​ခေါင်းတဆတ်ဆတ်ထောင်​နေတဲ့ သူ့ငပဲက ဆော်ကြီးဖင်ကို ဒလိမ့်တိုက်ပွတ်ဆွဲသွားလေသည်။

သူက လျှပ်စီးဓါတ်လိုက်သကဲ့သို့အရသာကို ရှိန်းကနဲ ခံစားလိုက်ရ​သော်လည်း ချက်ချင်းပင် ဘေးသို့နှစ်လှမ်း သုံးလှမ်း​လောက်ဖယ်၍ဆုတ်​ပေးလိုက်သည်။ စက္ကန်ပိုင်း​လေးအတွင်းမှာပင်သူက​ ဆော်ကြီး၏ အ​နေအထား၊ အသွင်အပြင်​တွေကို​ အ​တွေ့အကြုံနဲ့ပေါင်းစပ်ပြီးလေ့လာသုံးသပ်မိလိုက်ခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။

အမျိုးသမီးက သူရင်ခုန်ခဲ့ဖူးသည့် သူ့စိတ်ကြိုက် မားချားအရွယ် ဆော်​တောင့်​တောင့်ကြီးဖြစ်​နေသည်​လေ။ သူကရုတ်တရက်အားနာစွာဖြင့် ဖယ်​ပေးလိုက်​မိတာက​တော့ သူမသည် သူအရွယ်​လောက်ရှိမည့် တစ်စုံတယောက်​သောသူ၏ အ​မေတစ်​ယောက်ဖြစ်​နေနိုင်သဖြင့် ကိုယ်ချင်းစာစိတ်က​လေးဝင်သွားလို့ဖြစ်သည်။ ဆော်ကြီးက သူ့မိခင်အသက်အရွယ်​လောက်နှင့် သူ့အမေပုံစံမျိုး လုံးကြီး​ပေါက်လှကြီးဖြစ်သည်။ ရုတ်တရက် သူ့အ​မေ ကိုလည်းသတိရသွားလို့ဖြစ်သည်။

“အာ..တိုက်ပြန်ပြီ..၊ ကန်​တော့..ကန်​တော့.. ဆောရီးပါ အမ..”

သူ​နောက်တစ်ကြိမ်ထပ်​တောင်းပန်လိုက်ရပြန်သည်။ သူ​ဘေးထွက်​ရှောင်ပြီး​တွေး​နေစဥ်မှာပင်၊ အမျိုးသမီးကြီးက​ဘေးဘီကိုမကြည့်ပဲ သူရပ်​နေရာနှင့်တည့်တည့် နောက်ထပ်တစ်ကြိမ်မျက်မှန်စင်ဆီသို့ ဘေးတိုက်​ရွှေ့လာပြန်သဖြင့် နောက်တစ်ခါ ထပ်တိုက်မိလို့ပဲဖြစ်သည်။ ဒါ​ပေမယ့်ဒီတစ်ခါမှာ​တော့ ဆော်ကြီး၏ဖင်ဆုံအိစက်စက်ကြီးကိုကျကျနနကြီးတိုက်မိခြင်းဖြစ်ရာ၊ အ​ချောင်းလိုက်ဖု​ထနေ​သော သူ့ဖွားဘက်​တော်က ဆော်ပြီး၏ ဖင်​မြှောင်းကြီးထဲသို့ နင့်ကနဲဖိသွတ်မိသလိုဖြစ်သွားသည်။ ဖင်သားနဲ့ဖင်ကြားကြီးရဲ့အထိအ​တွေ့အရသာက သူ့အရှိုက်ထိသွားသည်။

“ကျ​နော် အမသွားတဲ့လမ်းတ​လျှောက် တချိန်လုံးပိတ်ပြီး အ​နှောင့်အယှက်​ပေးသလိုများဖြစ်​နေပြီလားမသိဘူး”

သူက​ပြောလိုက်​တော့ အမျိုးသမီးကြီးက

“ကိစ္စမရှိပါဘူး..ရပါတယ်ရှင့်”

သူမက ဘာမှမဖြစ်သလို ပြန်​ဖြေသည်။ သူမ၏ ဖင်ကြီးကြားထဲနင့်ကနဲဝင်လာတဲ့ မာထန်ထန် အ​ချောင်းကြီးရဲ့အထိအ​တွေ့ကို မသိလိုက်ပဲ​နေမည်မဟုတ်၊ သို့​ပေမယ့် သူမကမသိသလို​နေ​နေသည်။ ဝဿန် အ​ခြေအ​နေကို မှန်ကန်စွာသုံးသပ်မိလိုက်ပြီ။ သူအလိုရှိလို့ ရှာ​ဖွေ​နေ​သောဂွင်ထဲသို့ အမဲတစ်​ကောင်က​တော့ဝင်လာခဲ့​ပေပြီ။
သူတစ်ချက်ပြုံးလိုက်မိသည်။

ပထမသူ ပစ်မှတ်ထားတာက ဆယ်​ကျော်သက်မဒန်းအရွယ်​ကျောင်းသူ လေးများရမလားဟုထင်ခဲ့သည်။ ဒါ​ပေမယ့်တကယ် ဂွင်ထဲဝင်လာတာက မားချားမမကြီးပါလား၊ ဒါလည်း​ကောင်းတာပဲ​လေ။ သူအဖို့ မားချားအရွယ်မမကြီး​တွေကို သ​ဘောကျ၊ ခရေဇီဖြစ်​နေတာကြာပြီဆို​ပေမယ့် တခါမှတိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်ဂွင်မ​တည့် ခဲ့ဖူး​သေး​ပေ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်သူက ဝင်လာ​သောအခွင့်အ​ရေးကို အမိအရဆုပ်ကိုင်ရန်​ရှေ့တိူးရ​တော့မည်ဖြစ်သည်။

သူ့​ရှေ့ကအမျိုးသမီးသည် သူ့ကို ကိစ္စမရှိပါဘူးဟု တစ်ချက်သာ​ပြောပြီး သိပ်စိတ်မဝင်စားသလိုဖြင့် တဘက်သို့ပြန်လှည့်ပြီးမျက်မှန်​တွေကိုဆက်​ရွေး​နေပြန်သည်။ သူမက​ရှေ့သို့ကိုယ်ကိုကိုင်း၍ငုံ့ပြီး စင်​အောက်နားကျကျက မျက်မှန်များကိုဆွဲယူကြည့်​နေပြန်ရာ ဖင်ကြီးကုန်း​ပေးလိုက်သလိုဖြစ်ပြီး သူမ၏ဖင်တုံကြီးက​နောက်သို့ပြူးထွက်လာကာ ယခုပိညပ်​နေသာ့်ကြားမှ ထောင်ထ​နေပြီဖြစ်​တဲ့ သူ့လပြွတ်ကြီးကို နောက်ပြန်လာပြီးတွန်းဖိ​နေပြန်သည်။

(လုပ်ပြန်ပြီ..ဒီဟာမကြီး​နော်..) သူ့စိတ်ထဲက​ရေရွတ်ပြီး သူက​ နောက်တစ်လှမ်း ဘေးသို့​ရွှေ့​ပေးလိုက်ရပြန်၏။ သူ၏စိတ်ထဲမှာ​တော့ အရမ်းထန်​နေပြီ။ ဆော်ကြီးကို နေရာမှာပင်ဆွဲ၍ ဖင်ကြီးထဲသွတ်ပစ်လိုက်ချင်စိတ်​တွေက​ထောင်းကနဲထလာသည်။ သူ့လီးက​ဘောင်းဘီကျပ်ကျပ်ထဲမှ အတင်းရုန်းထွက်​နေတာ နာလှပြီ။ ဒါ​ပေမယ့်သူ အရမ်းကာ​ရောကြီးမိုက်ရူးရဲမဆန်ချင်​သေး။ အ​ခြေအ​နေကို သေချာကြည့်ရဦးမည်။ မ​တော်တဆ သူထင်သလိုမဟုတ်ဘဲ ဂျင်းနဲ့​တွေ့သွားပြီး ဆော်ကြီးက ဝူးတူးဝါးတားတွေ ထလုပ်ရင်​သေပြီ။

ထိုအချိန်မှာပဲ သူမျက်လုံး​တွေက မျက်မှန်စင်​ပေါ်​ရောက်သွားပြီး သူနှင့်လိုက်မည်ထင်​သောမျက်မှန်တစ်လက်ကို မျက်စိကျသွားရာ၊ လှမ်းယူလိုက်၍ စမ်းတပ်ကြည့်ပြီး စင်အ​ပေါ်တန်းမှာကပ်ဆင်​ပေးထား​သောမှန်တွင် ကြည့်လိုက်သည်။

“ဟင့်အင်း.. မ​ကောင်းဘူး..”

အမျိုးသမီးကမှန်ထဲမှတဆင့်သူ့ကိုမြင်ပြီး သူ့ဘက်လှည့်ကြည့်လာကာ​ခေါင်းခါပြသည်။

“ဘာဖြစ်လို့လဲ..ကြည့်လို့မလိုက်ဘူးလားခင်ဗျ

မျက်မှန်ကိုပြန်ချွတ်ရင်း ဝဿန်က​ပြန်မေးလိုက်သည်။

“ဒီတစ်လက် စမ်းတပ်ကြည့်ပါလား”

————————————-

အပိုင်း(၂) ဆက်ရန်

(အပိုင်း -၂)

အမျိုးသမီးက မျက်မှန်တစ်လက်ကိုရွေး၍ ဆွဲယူလိုက်ရင်း သူ့အားကမ်းပေးလိုက်သည်။ ဝဿန်ကလှမ်းယူလိုက်သော်လည်း အလောတကြီးဆွဲလိုက်မိသဖြင့် မမိပဲလွတ်ကျသွားရာ သူမက

“ဟဲ့..ပလုပ်တုတ်..”

ဟုယောင်ကာ မျက်မှန်ကိုအလောတကြီးလိုက်ဖမ်းလိုက်ရလေသည်။

အမျိုးသမီးကမျက်မှန်ကိုလက်ထဲမှာ ပြန်ဆုပ်မိသောအခါတွင် သူ၏လက်ထဲသို့ကမ်းမ​ပေး​တော့ပဲ၊ တလက်စထဲနှင့် ဝဿန်၏ မျက်နှာပေါ်တွင်စွပ်၍တပ်ပေးလိုက်သည်။

ယခုအခြေအနေတွင်သူမကသူနှင့်ကပ်၍ရပ်နေသည်မှာ အရမ်းနီးကပ်လွန်းနေသည်။ မျက်မှန်တပ်ပေးနေစဥ် သူမ၏ ကျိုက်ထိုက ဓါတ်ကျွဲကောသီးဆိုဒ်လောက်ရှိသည့် နို့အုံကြီးနှစ်လုံးမှာ သူ၏ရင်အုပ်ပေါ်တွင်ဖိကပ်မိနေသည်။

“ဒီမှာကြည့်လေ..ဒီ ဒီဇိုင်းက ပိုပြီးမိုက်တယ်..၊ ပိုပြီးကြည့်လို့ကောင်းသွားရော မဟုတ်လား..”

သူက သူမပြောနေသောစကားများကို သိပ်ပြီးနားမဝင်၊ စိတ်မဝင်စားအား၊ သူ့ရင်ဘတ်တွင်နင့်ကနဲဖိမိနေတဲ့ အိစက်စက်ချန်ပီယံလိဂ်ဘောလုံးကြီးရဲ့အထိအတွေ့ကြောင့် တကိုယ်လုံးတရှိန်းရှိန်းနဲ့ သွေးတွေဆူပွက်လာသည်။ ဆူပွက်သောသွေးတွေက၊ သူ့ရဲ့ရေပြွတ်ကြီးထဲသို့ ထိုးသွင်းဖြည့်တင်းပေးလိုက်သဖြင့် အကောင်ကြီးက ဘောင်းဘီကြားမှရုန်းထလာလေသည်။ သူမကတော့သူ့ကိုတစ်ခွန်းပဲပြောပြီးတဘက်သို့ပြန်လှည့်သွားကာ နောက်ထပ်မျက်မှန်တွေကိုရွေးနေပြန်သည်။

ဝဿန်က အမျိုးသမီးကြီးစွပ်ထားပေးခဲ့တဲ့မျက်မှန်နဲ့ သူ့ရုပ်ကိုမှန်ထဲမှာပြန်ကြည့်လိုက်ပြီး

“အင်း..သူရွေးပေးသွားတာက မဆိုးဖူးပဲဟ..”

ဟုမှတ်ချက်ပြုလိုက်သည်။

“ကျေးဇူးတင်ပါတယ် အမရေ”

သူကပြောလိုက်တော့ အမျိုးသမီးကလှည့်ပြီးပြည့်ပြည့် ဝဝကြီး တစ်ချက်ပြုံးပြလိုက်သည်။ သူက အမျိုးသမီးကိုထားခဲ့ပြီး သူစိတ်ဝင်စားရာ အခြားပစ္စည်းအနည်းငယ်ကိုလှည့်ပတ်ကြ့ည့်နေခဲ့သော်လည်း ကုန်တိုက်၏ထိုအထပ်မှမခွာပဲ အမျိုးသမီးကို သူ၏မြင်ကွင်းတွင်အမြဲထား၍ မျက်စိထောင့်စွန်းတစ်ဘက်ဖြင့် စောင့်ကြည့်နေခဲ့လေသည်။

မကြာခင်မှာပဲ အမျိုးသမီးက သူဝယ်ခြမ်းစရာများ စုံစေ့သယောင်ရှိလို့ ဆွဲခြင်းကိုင်ပြီး ငွေရှင်းကောင်တာဘက်ကိုလာနေကြောင်း သတိပြုလိုက်မိပြီး သူကထိုနေရာသို့ဦးစွာကြိုလျှောက်သွားလိုက်သည်။ အိုးပင်းဖွင့်ထားသောငွေရှင်းကောင်တာ ၄-၅ ခုရှိသော်လည်း ကောင်တာတိုင်းမှာငွေရှင်းဖို့တန်းစီနေသည့်လူတန်းကအတော်ပင်ရှည်နေသည်။ ရက်ကပိတ်ရက်ဖြစ်သည့်အပြင် ပရိုမိုးရှင်းရာသီကာလမို့ ဝယ်သူတွေကျပ်ညပ်နေတတ်တာကမဆန်းဘူးလေ။

ဝဿန်က ခပ်လှမ်းလှမ်းမှလျှောက်လာသော အမျိုးသမီးကိုမျက်တောင်မခတ်တမ်း ကြည့်နေမိသည်။ သူမ၏ခန္ဓာကိုယ်က ကျော့ကျော့ရှင်းရှင်း လုံးကြီးပေါက်လှဖြစ်ကာ ခန္ဓာ၏ အခုံးအမို့ အဟိုက်အရှိုက်များက ဖုထစ်မို့မောက်လျက်သူ့နေရာနှင့်သူ ပြေပြစ်စွာရှိနေကြသည်။

သူမ၏အသက်က ၄၀ ပတ်ချာလည်လောက်ရှိမည်ဟုမှန်းရ၏။ ဒါဆိုသူ့အမေဖြစ်သူဒေါ်ခင်နွဲ့နှောင်းနှင့ အသက်ချင်းမတိမ်းမယိမ်းလောက်ရှိပေမည်။ သူက သူမ၏တင်းရင်းအိစက်သောဖင်ဆုံသားကြီးများနှင့် သူ့ရင်ဘတ်ကြီးကိုဖိထားခဲ့သောနို့လုံးကြီးများ၏ အထိအတွေ့များကို ပြန်တွေးမိနေသည်။ သူ့စိတ်ကူးထဲတွင် အမျိုးသမီး၏ဖင်လုံးထွားထွားကြီးကိုလက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ဆုပ်ကိုင်ကာ နောက်ဘက်မှဆောင့်ချက်ပြင်းပြင်းနဲ့လိုးနေမိလေသည်။

သူ့အတွေးတွေကစိတ်ကူးယဥ်ကမ္ဘာထဲမှာပဲရှိနေစဥ် သူမက သူ့ဘက်သို့တည့်တည့် စူးစိုက်ကြည့်နေတာကို သတိမပြုမိလိုက်နိုင်ပေ။ သူက သူမ မသိဘူးအထင်ဖြင့် ခပ်ရိုင်းရိုင်းကြည့်နေမိစဥ် သူမ၏တန်ပြန်အကြည့်တွေကသူ့ဆီရောက်လာသဖြင့် ရှက်ကိုးရှက်ကန်းနှင့် လိပ်ပြာမလုံဖြစ်သွားမိလေသည်။ သူမကလျှောက်လာစဥ် သူ့ကိုချိုမြသောအပြုံးဖြင့်လှမ်းပြုံးပြနေရင်းမှ၊ သူတန်းစီထားရာဆီသို့ဦးတည်လာနေသည်။ ဝဿန်ကပြုံးတုံ့တုံ့ဖြင့် လက်မြှောက်ပြလိုက်ပြီးမျက်ခုံးပင့်ကာ သူမကို သူ့ဆီလာခဲ့ဖို့အချက်ပြလိုက်သည်။ အနားရောက်တော့..

“လာလေ..မမ၊ ကျနော်စောင့်နေတာကြာပြီ၊ ဘာတွေများဒီလောက်ဝယ်နေတာလဲ”

ဟုပြောရင်းမိမိရှေ့သို့ ဆွဲသွင်းလိုက်သည်။ တန်းစီနေကြသူများက၊ သူတို့နှစ်ယောက်ကိုအတူလာကြသူများထင်၍ ဘာမှမပြောကြတော့။ သူမကလည်း ဝမ်းသာအားရရှေ့သို့ဝင်ရင်း

“ကျေးဇူးတင်ပါတယ် မောင်လေး၊ မမနာမည် ကမနီလာပါ။ သိရတာဝမ်းသာပါတယ်ကွယ်”

အမျိုးသမီးကအခုမှသူ့ကိုယ်သူမိတ်ဆက်လာတော့ သူကလည်း

“ကျနော်က ဝဿန်ပါ မမနီလာ ကျနော်ကလည်းမမနဲ့သိရတာဝမ်းသာပါတယ်..”

အမျိုးသမီးကဘာမှမပြောပဲ သဘောကျစွာဖြင့်တခိခိရယ်နေသည်။

“နောက်တစ်ကြိမ်ကျေးဇူးတင်ရဦးမယ်၊ မောင်လေးတန်းစီပြီး နေရာဦးပေးထားလို့ပေါ့။ ဒီနေ့တန်းကလည်း ရှည်လိုက်တာနော်”

“ဟုတ်တယ်..အရှည်ကြီးပဲ၊ လူအရမ်းများတယ် မမ”

တန်းကတဖြည်းဖြည်းနှင့်သာရွေ့နေသည်။ သိပ်တောင်မလှုပ်ချင်။ နောက်ကတန်းစီသည့်လူတန်းရှည်လာလေ၊ ရှေ့ကစီနေသောသူများက ကပ်၍ ထပ်လေလေဖြစ်သည်။ နောက်ကလူတွေ၏ တွန်းအားကြောင့် သူ၏ရှေ့က ပေါင်ခြံအစပ်မှာ နီလာဆိုသောအမျိုးသမီး၏ ဖင်တုံအိအိကြီးနှင့်ကျကျနနကြီးပိညပ် ထိကပ်လို့နေ၏။ သူကကျပ်ညပ်မှုကိုစကားဖြင့်ဖြေလျော့နေသည်။

“တန်းကတော့ ကျနော်ကြုံဖူးသမျှထဲမှာ ဒီနေ့ အကျပ်ဆုံးပဲလို့ထင်တယ်..”

ပြောရင်းမှသူ့ပေါင်ကို ရှေ့သို့ပိုတိုးကပ်ပ်ြီးဖိလိုက်သည်။

“ဒစ်စကောင့်ချတဲ့အချိန်ဆို ဒီလိုချည်းပဲလေ”

အမျိုးသမီးကြီးနီလာက သူမဖင်ကြီးကို မသိမသာနောက်သို့တွန်းလိုက်ရင်းကပြန်ပြောလိုက်သည်။ ဖင်ကြီးကြားထဲ ပိမြုပ်နေသောဝဿန်၏လီးကြီးကထိမ်းမရအောင် တဆတ်ဆတ်နှင့် အစွမ်းကုန်တုန်ခါနေသည်။ ဗိုင်ဘရေတာနှင့်ထိုးသလိုအထိအတွေ့မျိုးကို အမျိုးသမီးကြီးရနေမည်ဟု သူသိသော်လည်း သူမထံကဘာတစ်ခုမှ ပြစ်တင်ပြောဆိုသံထွက်မလာခဲ့ပေ။ ဝဿန်ပိုပြီးတော့ ယုံကြည်မှုမြင့်မားလာခဲ့သည်။

ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် ဒီဆော်ကြီးငြိမ်ခံနေပုံက သူ့ဘက်ရာခိုင်နှုန်း တစ်ဝက်ကျော်ပါနေပြီဖြစ်ကြောင်း သုံးသပ်လိုက်နိုင်ကာပို၍လည်းရဲရဲတင်းတင်း လှုပ်ရှားနိုင်ပေပြီ။ သူမတင်သားကြီးများ၏ နူးညံ့အိစက်သောအတွေ့နှင့် ဖင်မြှောင်းကြားထဲမှာအတောင့်လိုက်ကပ်ဆွဲနေရသောလီးတံကြီးမှအရသာတွင် သူမိန်းမောနှစ်သက်သွားခဲ့သည်။

“ဒီလိုမျိုးကျပ်ကျပ်ညပ်ညပ်လူတန်းကြားမှာ၊ အခုလိုတိုးတိုးခွေ့ခွေ့နေရတော့ အရမ်းရင်နှီးတဲ့သူငယ်ချင်းတွေလိုတောင်ခံစားလာရတယ်။ မမရောအဲ့လိုမထင်ဘူးလားဟဲဟဲ..”

သူကကျဥ်းကျဥ်းကျပ်ကျပ်အခြေအနေကို ရယ်ရယ်မောမောနှင့် ဟာသလုပ်ပြောလိုက်ရင်း သူရပ်နေသည့်ကိုယ်အနေအထားကိုပို၍လမ်းကြောင်းချောအောင်ပြင်လိုက်သည်တွင်၊ အမျိုးသမီးကလည်း သူပြောသည့်အဓိပ္ပါယ်ကိုနားလည်သည့်သဘောဖြင့် လွင်လွင်လေးပြန်လည်ရယ်မောလိုက်ရင်း သူဖင်ကြီးကိုနောက်သို့ပိုတွန်းပြီးဖိပေးလာခဲ့သည်။

“အခု ကျနော်ကလူကျပ်လို့ညည်းနေတာမဟုတ်ဘူးနော်..မမ၊ ဒါပေမယ့် ကျပ်ကျပ်ညပ်ညပ်မှာယောက်ျားတစ်ယောက်အစား မမလိုကိုယ်သင်းနံ့မွှေးမွှေးနဲ့ မိန်းမလှတစ်ယောက်ဖြစ်နေတာတော့ ကျနော်ပိုကံကောင်းတယ်လို့ထင်တာပဲ..”

သူကပေါ်တင်ပဲပြောချလိုက်ရင်း လီးကဖင်ကြားထဲတစ်ချက်တိုးဝင်သွားပြန်သည်။

“မောင်လေးပြောချင်တာ မမသဘောပေါက်ပါတယ်။ ယောက်ျားချင်းသာတိုးနေရရင် အခုဆို တော်တော်စိတ်ကျဥ်းကျပ်နေမှာပဲနော် ..အဟိ..”

သူမကရယ်မောရင်း ဖင်ကြီးကိုလီးနဲ့တည့်အောင်ထပ်ရွှေ့ပေးလိုက်ပြန်၏။ ဝဿန့်လက်တွေက အလိုလိုပင် သူမ၏တင်သားကြီးများကိုဆုပ်ညှစ်မိလျက်သားဖြစ်ကာ သူမ၏လှုပ်ရှားမှုနှင့်ဟန်ချက်ညီအောင်ထိမ်းပေးနေလိုက်ရသည်။

“ကျနော်ပြောရရင်တော့..မမနဲ့အတူတန်းစီရတာ ကံကောင်းလိုက်တာ..”

သူကခပ်သောသောလေးပြောသည်။

“မမဘယ်လိုထင်လဲ၊ ကျနော်က အရမ်းဘွင်းဘွင်းကြီးပြောတတ်တဲ့လူဆိုပြီးစိတ်ခုမသွားပါဘူးနော်”

သူက အခုသူတို့နှစ်ယောက်ဖြစ်နေတဲ့လှုပ်ရှားမှုများအပေါ် သူမ၏တုန့်ပြန်မှု ဘယ်လိုရှိတယ်ဆိုတာသိရန်တစ်ခုခုပြန်ပြောစေလိုသည်။ သူကဘေးလူများသတိမထားမိစေရန်ထိမ်းပြီး နီလာမမ၏ဖင်ကြီးကိုဆွဲကာ ကပ်ညှောင့်ပေးနေသည်။ လူအုပ်များ၍ ဆူညံနေသောပတ်ဝန်းကျင်တွင် ဘေးလူများကလည်း ကိုယ့်အာရုံနှင့်ကိုယ်ရှိနေကြကာ သူတို့နှစ်ယောက်ဘာလုပ်နေသည်ကို အထူးသတိထားကြည့်နေသူများမရှိပေ။

ဝဿန်ကသူလိုချင်သောအဖြေတစ်ခုခုကိုမျှော်လင့်နေမိသည်။ နီလာဆိုသောအမျိုးသမီးက ဖင်ကြီးကိုသိသိသာသာနောက်သို့တွန်းပင့်ပေးရင်းက တိုးတိုးလေးရယ်ပြီးပြောသည်။

“ဝဿန့်ရဲ့အိမ်က ဒီကနေဆိုရင် သွားရတာဝေးလား”

သူမဆီကပြန်ပြောလာတဲ့စကားက သူလိုချင်သောအဖြေမျိူးမဟုတ်၊ မေးခွန်းတစ်ခုသာဖြစ်ချေသည်။

“ဪ..အဟဲ..ဒီကနေသိပ်မဝေးပါဘူး၊ ဒီကမ္ဘာအေးဘုရားလမ်းပေါ်မှာပါပဲ..”

“သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ အတူတူနေကြတာလား”

“မဟုတ်ပါဘူးမမ..အလတ်စားကွန်ဒိုအခန်းတစ်ခုပါ။ တစ်ယောက်ထဲနေလောက်ရုံပါပဲ”

“မမလေ သိချင်နေတာတစ်ခုရှိတာကြာပြီ။ ဒီခေတ် စင်ဂယ်လ် လူပျိုလေးတစ်ယောက်ရဲ့ အခန်းက ဘယ်လိုပုံရှိသလဲ၊ ဘယ်လိုနေသလဲ ဆိုတာကိုလေ”

သူမပြောလာတဲ့စကားက ဘယ်အဓိပ္ပါယ်အထိ တာသွားသလဲဆိုတာ သူသဘောပေါက်လိုက်တော့ သူ့ရင်ထဲမှာဗြောင်းဆန်ကာကုလားမီးနင်းပွဲလှည့်သွားသည်။ သူမက သူ့လိုယောက်ျားပျိုလေးတစ်ယောက် နေထိုင်ရာဆောင်ခန်းကို လိုက်လည်၊ လိုက်ကြည့်ချင်တာတဲ့လေ။

“အမလိုက်ပြီးလေ့လာကြည့်ချင်တယ်ဆိုရင် ကျနော် ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာနဲ့ကြိုဆိုပြီး အခန်းဖွင့်ပြပေးပါ့မယ်ခင်ဗျ။ ကျနော့်အတွက်အပန်းမကြီးပါဘူး”

သူကရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားစွာနဲ့ပြန်ဖြေလိုက်သည်။ တချိန်ထဲမှာပဲ သူ့လက်တွေက ဆော်ကြီး၏ တင်ပါးဆုံသားအိအိကြီးတွေကို ထက်အောက်စုံဆန် ဖျစ်ညှစ်ပေးနေပြန်သည်။

“အမယ်..ဒီလိုဆိုရင် ဒီလူတန်းကြီးရှေ့ကိုမြန်မြန်ရွေ့စေချင်လိုက်တာ။ မြန်မြန်သွားကြည့်လို့ရအောင်”

ဝဿန်တစ်ယောက်ဝမ်းသာစိတ််ဖြင့် တံတွေးကို ဂလုကနဲမြိုချလိုက်မိလေသည်။ စီထားသောတန်းကတရွေ့ရွေ့ ရှေ့သိုရွေ့လျားနေခဲ့ပြီးအချိန်တစ်ခုကြာတော့ ကောင်တာတွင်ငွေရှင်းသည့်ကိစ္စများပြီးသွားခဲ့သည်။

သူတို့နှစ်ယောက်စကားအနည်းငယ်ပြောဆိုပြီး သဘောတူညီချက်တစ်ခုရလိုက်သည်။ နီလာ၏ကားသည် ပါကင်လော့အတွင်းဖွင့်ထားသော car care စင်တာတွင် ရေဆေး၊ ဖုန်စုပ် သန့်ရှင်းရေးအပ်ထားခဲ့တာကမပြီးသေးသဖြင့် စင်တာမှာပင်အပ်ခဲ့ပြီး ဝဿန်၏ စပို့(တ်)ကားလေးနှင့်ပင် သူ၏ကွန်ဒိုအခန်းသို့ခေါ်သွားရန်နှင့်ပြီးမှ ပလာဇာသို့ပြန်လာပို့ပေးရန်ဖြစ်သည်။
————————————-

အပိုင်း(၃) ဆက်ရန်

(အပိုင်း -၃)

သူတို့နှစ်ယောက် ဝဿန်၏ကားထဲတက်ထိုင်ပြီးစတင်မောင်းထွက်ခဲ့စဥ်တွင် ဝဿန်က

“မမနီလာ..မမကကျနော့်အခန်းကို တကူးတက လိုက်လည်မယ်ဆိုတာ ကျနော့်ကိုချီးမြှင့်သလိုပါပဲ အရမ်းဝမ်းသာပါတယ်..”

သူကပြောလိုက်တော့ အမျိုးသမီးကသဘောကျစွာ လွင်လွင်ကလေးရယ်လိုက်ပြန်သည်။ ပြီးမှ…

“မင်း..မမနာမည်ကိုခေါ်တာမှားနေတယ်ကွ၊ မမနီလာ လို့ခေါ်ရမှာမဟုတ်ဘူး။ မမနာမည်အစစ်က (မ)နီလာ မဟုတ်ဘူး (မ)မနီလာကွဲ့၊  ရှင်းအောင်ပြောရရင် မစ္စ မနီလာ (Ms. Manila) ပေါ့ကွယ်”

“ဟင်! မမနာမည်ကြီးကတမျိုးကြီးပဲ။ ဖိလစ်ပိုင်မြို့တော်နာမည်ကြီးလား ဘာလား”
မနီလာက ခွက်ထိုးခွက်လှန်ရယ်၍

“အစစ်ပေါ့..၊ အဲဒီ မနီလာပဲ။ ဒီလိုကွဲ့ မမရဲ့ ဖေဖေကအရင်မြန်မာသံရုံးအငယ်တန်းအရာရှိလေးဖြစ်တုန်းက တာဝန်ကျရာနိုင်ငံတွေလှည့်ရင်း မိသားစုပါ ပါသွားတော့ ဖိလစ်ပင်း မနီလာသံရုံးမှာရှိတုန်း မမကိုမွေးတာလေ၊ အဲဒါ..ဖေဖေ မေမေတို့က အမှတ်တရလည်းဖြစ်အောင် ချစ်စနိုးနဲ့ မနီလာဆိုတဲ့ နာမည်လေးနဲ့ပဲခေါ်ခဲ့ရာက အတည်ဖြစ်သွားတာကို။၊(မ) နီလာ ဆိုတဲ့အသံထွက်မဟုတ်ဘူး။ မနီလာလို့ တဆက်ထဲခေါ်ရမှာ၊ မမလည်းဒီနာမည်လေးကိုပဲကြိုက်တယ်။

“ဩ..ဒီလိုကိုး ကျနော်သဘောပေါက်ပြီ။ ဒါကြောင့် ကုန်တိုက်မှာတုန်းက ကျနော်က (မမ)နီလာခေါ်တာကို ရယ်နေတာကိုး၊ (မမ) မနီလာ လို့ခေါ်ရမှာခုမှပေါက်တယ်”

“တော်ပါကွာ.. ခေါ်ရင်းနဲ့ စကားတွေရှုပ်ကုန်ပါပြီ၊ မနီလာလို့ပဲ ခေါ်တော့ ရှေ့ကဘာမှထည့်မနေနဲ့..” “အဲဒါဆိုရင်.. ကျနော်ကတာ့ မမလို့ပဲခေါ်တော့မယ်..”

“မင်းသဘောပဲလေ”

လမ်းတွင်သူတို့နာမည်ကိစ္စတွေနှင့်စကားတွေရှုပ်ပြီးလာခဲ့ရာ ဝဿန်၏ကွန်ဒိုသို့ မကြာမီပင် ရောက်တော့မည်ဖြစ်သည်။

ယခုမှ ဝသာန်မှာ သူ၏အမေအရွယ်လောက်ရှိသောအမျိုးသမီးတစ်ယောက်အား သူ၏ကိုယ်ပိုင်လူပျိုအခန်းသို့ ဖိတ်ခေါ်ပြီး မ ချလာမိခြင်းကို မယုံနိုင်အောင်ပင်ဖြစ်နေမိသည်။

သူတို့ဘယ်လိုရည်ရွယ်ချက်နှင့်လာခဲ့ကြတာကိုလည်း နှစ်ယောက်စလုံးကသိနေသလိုပင်။ ဝဿန်၏ရင်ထဲတွင် အမေအရွယ်မိန်းမကြီးနှင့် အီစီကလီလုပ်၊ မူစကူးဒူးရတော့မည့်အခြေအနေသည် မြန်မာ့လူမှုဓလေ့အနေနှင့်တော့ဖြစ်တောင့်ဖြစ်ခဲသော အတွေ့အကြုံဖြစ်ရာ သူပုံမှန်ထက်ရင်တွေခုန်နေတာ မဆန်းလှပေ။ မနီလာဆိုသောဆော်ကြီးကလည်း၊ သူ့လိုပင်စိတ်လှုပ်ရှားနေကြောင်း သူမ၏မျက်နှာမှာပေါ်လွင်နေသည်။

သူမကခေတ်မှိမှီ ခပ်ဟော့ဟော့ဒီဇိုင်းဖြစ်သည်။ အေးလေ..သူမပြောစကားအရ မွေးကထဲကနိုင်ငံခြားမှာမွေးလာတာပဲ၊ ဒီလောက်တော့ရှိမှာပေါ့။ သူမဝတ်လာတာကထမီပုံစံဘေးကွဲစကတ်ကြီးဖြစ်သည်။ သူ့ဘေးမှခုံတွင် ထိုင်ပြီးခြေနှစ်ချောင်းကိုထပ်၍ထိုင်လိုက်သောအခါ၊ ထမီစကတ်၏ဘေးကွဲကြောင်းက ဟထွက်လိပ်တင်သွားပြီး၊ ခြေသလုံးနှင့်ဒူးခေါင်းလေးများအပြင် ပေါင်သားတစ်တစ်ဖွေးဖွေးလေးများအထိထွက်၍နှုတ်ဆက်သမှုပြုကြသည်။

သူမတစ်ချက်လှည့်၍ကိုယ်ခန္ဓာအနေအထားကိုပြင်လိုက်စဥ်တွင်ပေါင်အရင်းကြားမှပင်တီလေးကိုပင်တစွန်းတစ မြင်လိုက်ရလေ၏။ ပန်းရောင်နုနုလေးဖြစ်သည်။ ဝဿန်က ထိုလျှို့ဝှက်သည်းဖိုမြင်ကွင်းကိုအလွတ်မခံပဲ ကားမောင်းနေရင်းမှ မျက်စိစွေပြီးခိုးကြည့်ဖြစ်အောင် ကြည့်လိုက်သေးသည်။

မိနစ်ပိုင်းလေးအတွင်းမှာပင် ဝဿန်၏ကွန်ဒိုတည်ရှိရာဝင်းထဲသို့ကားကွေ့ပြီးဝင်ရောက်လာခဲ့သည်။ ဝဿန်ကသူ့ကားအတွက်သတ်မှတ်ထားသော ပါကင် နေရာမှာဝင်ရပ်လိုက်ကာ စက်သတ်လိုက်ပြီးနောက် တစ်ဘက်ခြမ်းသို့ပတ်လျောက်ပြီး မနီလာထိုင်သည့်ဘက်မှကားတံခါးကိုဆွဲဖွင့်ပေးကာ ရပ်စောင့်နေလိုက်၏။ မနီလာကအထာပေါက်လိုက်သည်။ သူရပ်နေသောနေရာက သူမခုံပေါ်မှနေရာရွှေ့၍လှမ်းဆင်းလိုက်လျှင်ထမီကွဲကြောင်းကြားမှအတွင်းသားတွေကိုလှစ်ဟမြင်ရမည့်အကောင်းဆုံးမြင်ကွင်း နေရာဖြစ်နေသည်ပဲ။

သူမက..(နေဦး..နေဦး ဒင်းကလေးတော့သိဦးမယ်) ဆိုပြီး ကြိတ်ပြုံးလေးနဲ့ကြိမ်းဝါးကာ ပေါင်ရင်းအထိခြေတစ်ချောင်းလုံးပေါ်အောင် ထမီကွဲကြောင်းကို တမင်ပင်အကျယ်ဆုံး ဆွဲမတင်လျက် ကားထိုင်ခုံပေါ်မှခွဆင်းလာခဲ့သည်။ ပြီးတော့မျက်ခုံးလေးချီကာသူ့ဘက်လှည့်ရှိုးရင်း၊ သိပြီလားဆိုသကဲ့သို့ ပြုံးစိစိနှင့်ကြည့်၏။ ဝဿန်ကလည်း စပ်ဖြဲဖြဲနဲ့ပင် မနီလာလျှပ်စီးလက်ပြတာကိုဇိမ်ခံကြည့်နေခဲ့သည်။

သူတို့ နှစ်ယောက် ဝဿန့်အခန်းရှိရာအလွှာသို့ရောက်ခဲ့ကြပြီး တံခါးသော့အိမ်ထဲသို့ သော့တံထည့်ဖွင့်နေစဥ်တွင် ဝဿန်တစ်ယာက် အလွန်အမင်းလှုပ်ရှားနေသော သူ့စိတ်ကိုမနည်းထိမ်းကွပ်နေရသည်။ ခြေတွေလက်တွေက အနည်းငယ်ပင်တုန်ချင်နေသည်။

ဒီလိုဖြစ်နေတာကလည်း သူဆော်မဖြုတ်ရတာ၊ မိန်းမတစ်ယောက်နှင့် အတူမအိပ်ရတာအတော်ကြာခဲ့သာ့်အတွက် ကယောင်ကတမ်းနည်းနည်းဖြစ်နေလို့အပြင် ဒီ MILF အရွယ်မမကြီးနှင့် ပထမဆုံးအကြိမ် ထိပ်ဆိုက်ရင်ဆိုင်ရမည်ကြောင့်လည်းဖြစ်သည်။ မနီလာဆိုသောဆော်ကြီးက သူ့အခန်းထဲသို့ခြေချလှမ်းဝင်လိုက်ပြီး ဒေါက်ဖိနပ်ကိုချွတ်လျက် ဆိုဖာပေါ်ဝင်ထိုင်ရင်း သူမ၏ဟန်းဘက်အိတ်ကို ဘေးမှာချလိုက်စဥ် သူ၏နှလုံးတွေကအခုန်လွန်ပြီးရပ်တန့်လုမတတ်ဖြစ်နေသည်။

“အခန်းလေးက ကြည့်လို့ကောင်းသား၊ သပ်သပ်ရပ်ရပ်ကလေးပဲ..”

မနီလာကအခန်းပတ်ချာလည်သို့မျက်စေ့ကစားကြည့်ရင်း မှတ်ချက်ပြုလိုက်သည်။

“ခင်ဗျားထင်နေတာက လူပျိုခန်းဆိုတော့ ဘီယာပုလင်းခွံတွေ၊ မြေပဲခွံတွေ၊ တစ်ရှူးစတွေ၊ ပြန့်ကြဲနေတဲ့ အတွင်းခံတွေ၊ ပုဆိုးတွဲလောင်းတွေတွေ့မယ်လို့ ထင်ထားတာမဟုတ်လား..”

ဝဿန်ကပြောရင်း အခန်းအလယ်မှ ရေခဲသေတ္တာ ဆီသို့လျှောက်သွားလျက် သောက်လက်စ ဝိုင်နီပုလင်းကိုဖွင့်ပြီး ဖန်ခွက်နှစ်ခွက်ထဲထည့်လျက်ပြန်လျှောက်လာကာ မနီလာဆီသို့ကမ်းပေးလိုက်သည်။ သို့သော်အမျိုးသမီးကလှမ်းမယူသေးပဲ အခြားအရာများကိုစိတ်ဝင်စားနေပြန်သည်။ သူမ၏မျက်လုံးတွေက အလှဆင်ပန်းအိုးများ၊ အရုပ်များ၊ ဓါတ်ပုံများ တင်ထားရာ နဲရံကပ်ရှိုးကေ့စ်စင်လေးပေါ်သို့ရောက်သွားပြန်သည်။

“ဒါက မောင်လေးရဲ့အမေလား..”

သူမက ထရပ်လိုက်၍ စင်ပေါ်မှထောက်နှင့်တင်ထားသော ဓါတ်ပုံကို ဆွဲယူကြည့်ရင်း မေးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ ပုံထဲတွင် ဝသာန်နှင့်အတူ တွဲ၍ရိုက်ထားသော သူမနှင့်အသက်အရွယ်ချင်းမတိမ်းမယိမ်းလောက်ရှိမည့် အမျိုးသမီးချောချောကြီးပုံကို သူမတွေ့ရလေသည်။

“ဟုတ်ပါတယ် မမ..၊ ရိုက်ထားတာတောင် သိပ်မကြာသေးဘူး၊ လပိုင်းလောက်ပဲရှိဦးမယ်..”

“မင်းမေမေက ချောသားပဲ၊ အပျံစားပဲကွ.. နုဖတ်နေတာများသားအမိလို့တောင် မထင်ရဘူး။ ဒီလို အမေချောချောရှိတာ မောင်လေးကံကောင်းတာပဲ”

မနီလာကပြုံး၍ပြောရင်း အခုမှဝဿန်ကမ်းပေးနေသောဝိုင်ဖန်ခွက်ကိုလှမ်းယူလိုက်သည်။

“ဟိုဟာကရော.. မောင်လေးရဲ့အိပ်ခန်းလား..”

မနီလာက ရပ်လက်စနှင့် သူ့ကိုမေးခွန်းဆက်ထုတ်ပြီး သူ့အိပ်ခန်းဘက်ဆီသို့လျောက်သွားသည်။ လက်ထဲမှာကလည်း ဝိုင်ဖန်ခွက်ကတစ်ဘက်၊ စောစောကကိုင်ကြည့်နေသည့် ဓါတ်ပုံကတစ်ဘက် ရောယောင်၍ပါလာသည်။ ဝဿန်က သူမနောက်မှကပ်ရက်လိုက်ပါသွားသည်။ သူ့လက်တွေကလည်းအလကားမထား တွန်းတွန်းတိုက်တိုက်နှင့် သူမ၏ဖင်ကြီးကိုညှစ်ရင်းပါသွားခြင်းဖြစ်သည်။

မနီလာက အိပ်ခန်းထဲကိုတစ်ချက်ဝေ့ကြည့်လိုက်ပြီးနောက် လက်တွင်ကိုင်လာသော ဝိုင်ဖန်ခွက်ကို ကုတင်ခေါင်းရင်းဘေးမှ စားပွဲပုလေးပေါ်တွင်တင်လိုက်သည်။ ဓါတ်ပုံကိုတော့ ခေါင်းအုံးပေါ်တွင်ချလိုက်လေသည်။

“ခေါင်းအုံးလေးတွေကလည်း လှလိုက်တာ၊ မွေ့ယာကလည်းတင်းတင်းရင်းရင်း အိပ်လို့ကောင်းမယ့်ပုံပဲ..”

သူမကပြောရင်းကုတင်ပေါ် ကိုယ်တစောင်းလှဲချလိုက်ပြီး မွေ့ယာကိုလက်နဲ့ပုတ်ကြည့်နေပြန်သည်။ သူမ၏ဖင်အိုးကြီးကသူ့ဘက်လှည့်၍ တစောင်းကြီးမျက်စပစ်ပြနေသလိုလို။ ဝဿန်မနေနိုင်တော့။ သူ့လက်ထဲကဝိုင်ခွက်ကို စားပွဲပေါ်တင်လိုက်ပြီး ဘောင်းဘီကိုဟ၍ သူ့လီးကိုဆွဲထုတ်ကာ ဖင်သားအိအိကြီးကိုလီးနဲ့ကပ်ဖိလိုက်သည်။ အား..သူ့လီးကြီးကတဆတ်ဆတ်ခုန်နေပါလား။ သားကောင်နံ့ရသောကျားလိုခုန်အုပ်ရန်အဆင်သင့်ဖြစ်နေသလိုပင်။

သူက မနီလာ၏ထမီစကတ်ကို လျှပ်တစ်ပြက်ဇစ်ဆွဲချလိုက်ပြီး ထမီစကိုသူမ၏ဖင်ကြီးမှဆွဲချွတ်ချလိုက်သည်။ တစ်ဆက်ထဲပန်းနုရောင်ပင်တီလေးပါ လိပ်ပါလာခဲ့သည်။ လက်တွေက မြန်လိုက်သည့်ဖြစ်ခြင်း..။ ဒီနောက်တော့ သူက သူမ၏အင်္ကျီကိုပါ တဆက်ထဲဆွဲချွတ်ရန်ကြိုးစားနေလေရာ၊ သူမက အလိုက်တသိပင် မိမိ၏အင်္ကျီနှင့် ဘရာစီယာကိုပါကိုယ်တိုင်ချွတ်ချပေးလိုက်သည်။

အားပါးပါးချွတ်ချလိုက်တော့ နို့ကြီးတွေက အပြင်ကမြင်ရပြီး မှန်းခဲ့သည်ထက်ပင် ကြီးမားနေပြီးတလုံးတခဲ စို့ချင်စရာကြီးဖြစ်သည်။ ဒါပေမယ့် ဝဿန်တစ်ယောက် နို့စို့တဲ့ဆီ စိတ်မရောက်အားသေး လီးက သားကောင်ကို တအားခဲချင်နေပြီ။သူက မနီလာကိုတွန်းလှဲမလိုလုပ်တော့ သူမကသူ့ရင်ဘတ်ကိုအသာတွန်းထားရင်း ပြောသည်။

“နေဦး..မမမေးဦးမယ်။ ရိုးပလေးကစားကြမလား မောင်လေး”

“မမက ဘာပြောချင်တာလည်း ကျနော်နားမလည်ဘူး”

“အမယ်လေး..ဝဿန်ရယ်၊ မမထင်တာမမှားဘူးဆိုရင်တော့ မောင်လေးရဲ့စိတ်ထဲမှာရှိနေတဲ့ အတွင်းစိတ်အခံဓါတ်ကိုမမဆွဲထုတ်ပေးရမယ်။ ဟောဒီဓါတ်ပုံထဲက မောင်လေးရဲ့မျက်လုံးတွေက အရမ်းအသက်ဝင်လွန်းနေတယ်လေ။ မင်းမေမေကိုကြည့်နေတဲ့မင်းရဲ့မျက်လုံးတွေကပေါ့။ မင်းမျက်လုံးတွေက စကားတွေအများကြီးပြောနေတယ်။ မောင်လေးစိတ်အမှန်တွေကို မင်းကိုယ်တိုင်မကြာခင်မြင်ရတော့မယ်။ မင်းမယုံရင် အခုပဲမမနဲ့ဖောလိုးလုပ်ပြီး ခဏလောက်လိုက်ခဲ့ကြည့်ပါလား”

“ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ကျနော်အရမ်းလိုးချင်နေပြီမမ..”

“မင်းကတော့..တကယ့် ဒဲ့သမားလေးပဲနော် ဝဿန် ..ခိ..ခိ..ပြောပုံကိုက။ ဒဲ့ကြိုက်တော့လည်း နောက်ကနေဒဲ့ပဲလုပ်လိုက်တော့။ မင်း တစ်မနက်လုံး မမဖင်ကြီးကိုစိတ်ဝင်စားနေတာကိုသိပါတယ်..”

မနီလာ ကုတင်ပေါ်မှာ သူမ၏တတောင်တွေ ဒူးတွေကိုသုံး၍လေးဘက်သွားအားလျားမှောက်လိုက်သည်။ ပြီးတော့မှ ဒူးဆစ်ကိုအားပြုထောက်ကာ ဖင်ကြီးကိုနောက်ပစ်ကော့တင်ပေးလိုက်သည်။  ခြေနှစ်ချောင်းကို ခပ်ကားကားဖြဲပေးထားတော့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကနောက်သို့ပြူထွက်လာသည်။ သူမ၏စောက်မွေးစပ်စပ်က ခပ်ပါးပါးပဲရှိလေရာ စောက်ဖုတ်၏အလှကိုခပ်ရှင်းရှင်းပြတ်ပြတ်မြင်နေရသည်။ ပေါင်ကား၍ထောက်လိုက်သဖြင့်ခပ်အာအာလေးဖြစ်သွားသောစောက်ဖုတ်က ကျမအဆင်သင့်ဖြစ်ပြီလို့ပြောနေသလိုပင်။ စောက်ပတ်နှစ်ခြမ်းကြားမှာ အရည်များပင်လဲ့နေလေပြီ။

မနီလာက ခေါင်းအုံးပေါ်တင်ထားသော ဝဿန်နှင့်သူ့အမေတို့၏ သားအမိစုံတွဲဓါတ်ပုံကိုဆွဲယူ၍လက်ထောက်ထားသည့်သူမဘေးတွင်ချထားလိုက်စဥ်တွင်ပင် သူမ၏စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားများကြားမှဖြတ်၍ အရည်ကြည်တွေရွှဲအိနေသောစောက်ခေါင်းထဲသို့ ဝဿန်၏လီးထိပ်ဒစ်ကြီး နင့်ကနဲတိုးဝင်လာတာကို ခံစားလိုက်ရသည်။

ဝဿန်ကသူ၏လီးကြီးကို နက်နိုင်သမျှအနက်ဆုံးနစ်ဝင်သွားစေရန် တချက်ထက်တချက်ပိုပြင်းအောင်နှဲ့၍ဆောင့်သွင်းလျက်ရှိသည်။ ဆောင့်လေလေ နင့်ကနဲ၊ အင့်ကနဲ ဖြစ်သွားသောမနီလာ၏ ရမ္မက်ယစ်မူးသောညည်းသံလေးတွေက တစ်ချက်ခြင်းပိုကျယ်လာခဲ့သည်။ မနီလာ၏ညည်းသံပိုကျယ်လာလေ သူကအံကြိတ်၍ဆောင့်လေဖြစ်သည်။

“အား..ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေးဆောင့်စမ်း.. သား..၊ ဝဿန်..မေမေ့ကိုလိုးပေးစမ်းပါ သားရယ်.. အီး..ဆောင့်..ဆောင့်ပေး..”

အောက်မှဖင်ကြီးကိုနောက်သို့ပစ်..ပစ်ပြီးကုန်းခံနေသော မနီလာထံမှထွက်လာသောအသံကြောင့် ဝဿန်မှာရုတ်တရက်အံ့ဩပြီး လန့်တောင်သွားရသည်။ အောက်မှခံနေသောမိန်းမက ရုတ်တရက်သူ့အမေ ဖြစ်သွားရသလား၊ ဘယ်လိုဖြစ်တာပါလိမ့်။

သူကဖင်လုံးလုံးကြီးကိုစုံကိုင်ရင်းအရှိန်ဖြင့်ဆောင့်လိုးနေရာက လက်တစ်ဘက်ကိုလွှတ်ပြီး မျက်လုံးကိုပွတ်ကြည့်လိုက်မိလေသည်။
————————————-

အပိုင်း(၄) ဆက်ရန်

(အပိုင်း -၄)

ဟုတ်သည်.. သူအမြင်မမှားပါ။ မနီလာဆိုသောဆော်ကြီး သူ့အလိုးကိုခံနေတာသာဖြစ်သည်။ ဒါပေမယ့်သူမအော်ညည်းနေတာက ဖီလင်သံကြီးဖြင့် သား..သား..မေမေ့ကိုလိုးပေးဟု အော်ကာခံနေခြင်းဖြစ်သည်။ ဝဿန် အခုမှသဘောပေါက်လိုက်သည်။ စောစောကလေးတင်မှ မနီလာပြောခဲ့သောစကားကိုနားလည်လာသည်။ ဒါသူမကြာခဏကြားဖူးနေကျဖြစ်သည့် ရိုးပလေးကစား သည်ဆိုတာပဲဖြစ်မည်။

အခု မနီလာဆိုတဲ့အမျိုးသမိးကြီးက သူ့အမေ ဒေါ်ခင်နွဲ့နှောင်းနေရာတွင် ဇာတ်ရုပ်ဝင်၍ အတုလုပ်အစားထိုးကာ အမေနေရာမှဝင်ပြီးသား၏အလိုးခံနေရသလို ဇာတ်ခင်းနေခြင်းဖြစ်သည်။ သူက သူ့အမေအရင်းကို တကယ်လိုးနေရသလို ထင်ယောင်ထင်မှားလုပ်ပေးနေခြင်းပေပဲ။ ဒါပေမယ့် မနီလာ၏အသံက တကယ်ပဲ သူ့အမေကိုလိုးနေရသလိုအော်ညည်းပြနေသည့်အပြင် အသံကလည်း သူ့အမေ၏အသံနှင့်မတိမ်းမယိမ်းဖြစ်လေရာဖီလင်တွေစွတ်တက်လာပြီး လီးကစောက်ခေါင်းထဲတွင်ပိုမိုကြီးထွားလာခဲ့သည်။

သူ့အနေနှင့်တစ်ခါတလေသူ့အမေအနား နီးနီးစပ်စပ် နေရစဥ်တွင် အထိအတွေ့နှင့်ပုံပန်းသဏ္ဌာန်ကြောင့် စိတ်ကစားဖောက်ပြန်မှုရှိခဲ့သော်လည်းစိတ်ကူးထဲတွင်သာဖြစ်ခဲ့၏။ တခါမှထိထိရောက်ရောက်ကြီး အမေကိုလိုးချင်စိတ် မပေါ်ခဲ့ပဲစိတ်ရိုင်းကိုထိန်းချုပ်နိုင်ခဲ့သည်သာဖြစ်သည်။ သူ့အမေကလည်းသူ့အပေါ်ဆန်းဆန်းပြားပြားအမူအရာဖြင့်တစ်ခါမှ မဆက်ဆံခဲ့ဖူးပေ။ အခုမှ မနီလာ၏သရုပ်ဆောင်ကောင်းမှုကြောင့် မွေးသမိခင်ဒေါ်ခင်နွဲ့နှောင်းကို အားရပါးရလိုးနေရသည်ဟုထင်ကာ တကိုယ်လုံးသွေးတွေပွက်ပွက်ဆူ ထကြွလာခဲ့လေပြီတည်း။

ဝဿန်သည်ဖင်ကုန်းပေးထားသော မနီလာ၏နောက်မှ ဖင်ကြီးကိုမြဲမြဲဆုပ်ကိုင်၍ဆောင့်လိုးနေစဥ် မွေ့ရာပေါ်ထောက်ထားတဲ့သူမရဲ့ တတောင်ဆစ်နားမှာ မြင်သာအောင်ချပြထားသော သူနှင့်သူအမေဖက်ရိုက်ထားသည့်ဓါတ်ပုံက သူ့ကိုပိုလို့ပင်စိတ်သွေးတွေနိုးကြွလာစေပြီး၊ သူသွင်းနေသောစောက်ဖုတ်ကြီးအား သူ့အမေစောက်ဖုတ်ကြီးအစစ်လို့မှတ်ယူကာ ဒလစပ်ဆောင့်လိုးနေမိလေ၏။

သူက လိုးရင်းမှပိုပြီးစိတ်ပါလာကာ ခါးနှင့်ဖင်ဆုံကြီးအစပ်နားကို တင်းတင်းညှစ်၍ဆွဲဆောင့်နေရာမှ မနီလာကို တွန်း၍ခန္ဓာကိုယ်ကိုတစ်ပတ်ဆွဲလှည့်ပေးလိုက်ပြီး ပက်လက်လှန်ချလိုက်သည်။ လီးကတန်းလန်းကြီးစွပ်ရက်ကကျွတ်မသွားပေ။သူကမျက်နှာလေးကိုကြည့်၍လိုးချင်သည်။ မနီလာ၏မျက်နှာလေးမှာကာမရမ္မက်ဖီလင်တက်လျက်မျက်လုံးရွဲကြီးများဖြင့်တစ်ချက်လှန်ပြီးသူ့ကိုကြည့်နေလျက် တခဏအတွင်းမှာပင်ပြန်ပြီးမှေးစင်းကျသွားသည်။

သူကလီးကိုမချွတ်ပဲ ကိုယ်ကိုရှေ့သို့ကုန်းရင်း မနီလာ၏နှုတ်ခမ်းစူထော်ထော်လေးကိုပြတ်မတတ် တအားကုန်းစုပ်လိုက်သည်။ သူတအားထန်နေသည်လေ။ သိုသော်မျက်နှာချင်းတအားကပ်သွားစဥ်တွင် မနီလာ၏မျက်နှာက သူ့အမေခင်နွဲ့နှောင်း၏ဆက်စီကျကျ လှပစွဲမက်စဖွယ် မျက်နှာလေးအဖြစ်သို့ကူးပြောင်းသွားသည်။ သူဆွဲစုပ်၍ နမ်းနေသောနှုတ်ခမ်းမှာ သူစိတ်ကူးယဥ်ခဲ့ရသောမေမေ့ရဲ့ နှုတ်ခမ်းထူထူဖူးဖူးကြီးဖြစ်နေလျက်၊ သူလိမ်းလှည့်နေသောလျှာမှာ အမေ့ရဲ့ချိုမြိန်နူးညံ့သောလျှာဖြစ်နေပြန်သည်။ သူ၏တစ်ကိုယ်လုံးတက်ဖိထားသော ဝတ်လစ်စလစ် ကိုယ်ခန္ဓာလေးမှာလည်း မေမေ့ကိုယ်လုံးတစ်တစ်လေးပါပဲ။

သူကမေမေ့နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးကို အငမ်းမရ တရှိုက်မက်မက် တမေ့တမောကြီးစုပ်နမ်းနေလိုက်ကာ  လျှာချင်းလှိမ့်၍အရသာခံနေသည်။ နှုတ်ခမ်းစုပ်၍ဝတော့ သူ့ခေါင်းကိုအောက်ဖက်သို့ရွှေ့ဆင်းလာခဲ့ကာ တစ်လုံးတခဲကြီးရှိသော နို့အုံတင်းတင်းကြီများကိုအားရပါးရညှစ်လျက် နို့သီးခေါင်းစူစူချွန်ချွန်လေးများကို တစ်လှည့်စီဘယ်ပြန်ညာပြန်ကုန်းစို့ပေးနေပြန်ရာ သူအောက်မှ မမ မနီလာ သိုမဟုတ် မေမေခင်နွဲ့နှောင်းမှာ ဖီလင်တက်၍ တဟင်းဟင်းညည်းလျက် သူမ၏ရင်သားများကိုကော့တင်ပေးလာသည်။

အောက်ပိုင်းမှမချွတ်ပဲထားခဲ့သောသူ့လီးကိုလည်း စောက်ဖုတ်ထဲစိမ်ထားလျက်က နို့စို့နေစဥ် မှန်မှန်လေးတော့၍လိုးပေးနေသည်။ သူကနို့စို့အပြီးမှာတော့ ပေါင်ကြားကတြိဂံနယ်မြေလေးကို အနီးကပ်စူးစမ်းရန် သူကပစ်မှတ်ကိုရွှေ့လာခဲ့သည်။ သူ့စိတ်ထဲမှာအလွန်အမင်းသိချင်လာတာက သူ့ကိုအမေခေါ်ပြီးလိုးခိုင်းနေသူ၊ သူကသူ့ကိုမွေးထားတဲ့မိခင်ရဲ့ပစ္စည်းလို့ ရည်စူးပြီးလိုးနေမိတဲ့ စောက်ပတ်ကြီးက ဘယ်လိုပုံပန်းသဏ္ဌာန်ရှိသလဲသေချာကြည့်ချင်သည်။ ဒါကြောင့်နို့စို့လို့အပြီးတွင်တော့ လိုးနေရာကလီးကိုချွတ်လိုက်ပြီး သူ့ခေါင်းကို မနီလာ၏ ပေါင်ခွကြားသို့လျှောချခဲ့ကာ ဟက်ပဲ့လေးဖြစ်နေသော မျက်စိရှေ့ကစောက်ဖုတ်ကြီးကိုကမ္မဌာန်းရှုတော့၏။

သူ့မေမေ၏စောက်ဖုတ်က မနီလာ၏စောက်ဖုတ်နှင့်တစ်ထပ်တည်းတူသည် မတူသည်တော့သူမသိပေ။ သူ့အနေနှင့် အပြာဝတ္ထုဇာတ်လမ်းတွေထဲကရေးသလိုမျိုး သူအမေကို ရေချိုးတာကအစ သူတစ်ခါမှချောင်းမကြည့်ခဲ့ဖူးသဖြင့် သူ့အမေစောက်ဖုတ်၏ပုံပန်းသဏ္ဌာန်ကို အမှန်တကယ်ဘယ်လိုရှိကြောင်း သူမခန့်မှန်းနိုင်ပါ။

လက်ရှိမနီလာ၏စောက်ဖုတ်ကတော့ အတော်ပင်ကြည့်လို့ကောင်းသည်ဟုတော့ ဆိုရပေမည်။ သူမတွင်သူနှင့်အရွယ်တူသားသမီး တစ်ယောက်နှစ် ယောက်လောက်တော့ရှိချင်ရှိပေလိမ့်မည်။ ရှိခဲ့သည်ဆိုတာတောင်သူမ၏ စောက်ဖုတ်ကလှပတုန်းလတ်ဆတ်တုန်းဟုဆိုရလိမ့်မည်။ နှုတ်ခမ်းလွှာနှင်းဆီဖတ်လေးများက အတော်ပင်ပိရိသေသပ်နေသေးသည်ကိုတွေ့ရသည်။ စောက်ခေါင်းအတွင်းသားလေးတွေကိုဖြဲကြည့်တော့ နီနီစွေးစွေး ရဲတွတ်နေသည်။ သူ့အမေစောက်ပတ်နဲ့ တကယ်တူသည်မတူသည်ကသူ့အတွက်အကြောင်းမဟုတ်ပါ။ အခုသူဖြဲကြည့်နေသောစောက်ခေါင်းသည်  သူ့ကိုမွေးထုတ်ခဲ့ရာလမ်းကြောင်းပေါက်ကြီးအဖြစ်စိတ်ကူးယဥ်ဈာန်သွင်း၍သာ အားရပါးရလျှာစောင်းထိုးသွင်းပြီးယက်ပေးလိုက်တော့သည်။

“စူး…ရှီးးးး အားးး သားရယ်..မေမေ့ကိုဘာတွေလုပ်နေတာလဲကွာ.. အူးးး ကောင်းတယ်..အားးး စစ်ရှ် ဒါပေမယ့်တော်ဦး၊ စောက်ဖုတ်ကို သားလီးကြီးနဲ့ပဲ လိုးပေးစမ်းပါ။ မေမေ မနေနိုင်တောဘူး ဟင့်. ဟင့်..”

မနှီလာကတော့ အမေအဖြစ်သရုပ်ဆောင်တာ တာဝန်တော့ကျေသည်။ သူ့မရဲ့ပါဖောင်းမန့်က အကယ်ဒမီရလောက်သည်။ ဝဿန်လို အမေကိုထိထိရောက်ရောက်မပစ်မှားဖူးသူ သားတစ်ယောက်ကိုပင်၊ အမေကိုချက်ချင်းတက်ပြီးမုဒိန်းကျင့်ချင်စိတ်များတဖွားဖွားပေါက်လာအောင် ဆွဲဆောင်နိုင်စွမ်းရှိလှသည်။ ဝဿန်ကသူ့အမေစောက်ဖုတ်ဟုစိတ်သွင်း၍ယက်ပေးနေသော မနီလာ့ပေါင်ကြားမှပါးစပ်ကိုရုတ်လိုက်ပြီးတော့

“ကောင်းပါပြီမေမေ.. လီးနဲ့ခံရတာပဲကြိုက်တယ်ဆိုတော့ မေမေ့စိတ်ကြိုက်လီးနဲ့ပဲလိုးပေးမှာပေါ့၊ လာလေ..မေမေ..”

ဝဿန်ကသူမကိုပက်လက်အနေအထားမှ သူ့ဘက်သို့ဒရွတ်တိုက်ဆွဲကပ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုဘေးနှစ်ဘက်သို့ဖြဲချကာဖိထားပြီး ဟက်ပဲ့လေးဖြစ်နေသောစောက်ပတ်ကွဲကြောင်း နှုတ်ခမ်းသားများအကြားသူ၏ သွေးရောင်ညိုရင့်ရင့် ပြောင်တင်းနေသောဒစ်ထိပ်ကြီးဖြင့်တေ့လျက် အကွဲကြောင်းကြီးတလျှောက်ထက်အောက်စုန်ဆန် ကပ်ဖိဆွဲပွတ်နေသည်။ ဒစ်ဖူးကြီးကစောက်စိလေးကိုမထိခလုတ်ထိခလုတ်ပွတ်ဆွဲကလိနေတော့ သူအမေ၏ကိုယ်ပွားဝင်နေသော မနီလာမှာ အကြောလေးတွေတဆတ်ဆတ်တုန်ပြီး တထွန့်တွန့်ဖြစ်နေ၏။

“မေမေ..သားလိုးတော့မှာနော်..”

“ပါးစပ်နဲ့ချည်းပြောမနေနဲ့..ဟွန့်..”

မနီလာကအထွန့်တက်သည်။ ဝဿန်က ဘာမှဆက်ပြောမနေတော့။ သူ၏ပွတ်ဆွဲချက်များမှာ တဖြည်းဖြည်းနှင့် လေးပင် အားပါလာပြီး နောက်ဆုံးတွင် ဒစ်ကိုအားပါပါဖိချလိုက်ရာ နှုတ်ခမ်းလေးနှစ်လွှာဟက်တက် ဟသွားပြီး လီးက ပြစ်ခနဲ အသံမြည်၍စောက်ဖုတ်ထဲနစ်ဝင်သွားတော့သည်။

“အား..သူ့ဟာကြီးဝင်သွားပြီ..ဟင့်..ဟင့်.. ကောင်းလိုက်တာသားရယ်။ လိုးပေး..အားရပါးရလိုးပေးစမ်းပါ။ မေမေ အရမ်း ဖြစ်နေပြီ..အာ့ ဟားးး အင်းးး..”

“အရမ်းဖြစ်နေရင် အရမ်းလုပ်ပေးမယ်မေမေရေ..”

ဝဿန်က သူမ၏ပေါင်ကြီးနှစ်ချောင်းကိုသူ့ပေါင်ခြံရင်းအထိဆွဲကပ်လိုက်ပြီး ခြေဖျားလေးနှစ်ချောင်းကိုမြှောက်၍ ခြေထောက်များကိုပုခုံးနှစ်ဘက်ကပေါ်ထမ်းတင်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ အသေအကြေဆောင့်တော့၏။ သူ့ဆီးစပ်က မနီလာရဲ့ဖင်လုံးကြီး၏ ပါးသားထွတ်ထွတ်ကြီးတွေကိုတဖတ်ဖတ်မြည်သံပေး၍ရိုက်ခတ်နေသည်။ ပြင်း လိုက်သည့်ဆောင့်ချက်တွေကတော့၊ စောက်ဖုတ်ထဲကို သူ့ဖင်တစ်ခုလုံးကျွံဝင်သွားမလားအောင်းမေ့ရသည်။

သူတို့လိုးနေသည့်ဘေးတွင်ပက်လက်ကလေး ချထားသည့်ဓါတ်ပုံက သူ့ကိုညှို့ငင်ပြီး လောလောလတ်လတ် သူ့အမေအားတကယ်လို့းနေရသည်ဟုပင်ထင်နေမိသည်။ သူက သူ့အမေဒေါ်ခင်နွဲ့နှောင်းနှင့် နီးနီးကပ်ကပ်နေခဲ့စဥ်က အထိအတွေ့များကိုပြန်လည်၍စိတ်ထဲမှာပုံဖော်နေမိသည်။ အမေ့ကို ဖက်ခြင်း နမ်းခြင်း၊ ကိုယ်ခြင်းဖိကပ်ပွတ်တိုက်မိတာမျိုးတွေရှိခဲ့တိုင်း၊ မေမေ့ နို့ကြီးတွေ ဖင်ကြီးတွေကရသော၊ နွေးထွေးအိစက်သည့်ကို အရသာမျိုးကို အခုမှပြန်တွေးမိပြီး ရင်ခုန်မိရာက လီးတအားတောင်ထလာပြီး စိတ်ထည့်လိုးမိသည်။ ဒီတော့အောက်ကခံနေရသော မနီလာမှာသူ့အမေအစား ဓါးစားခံအဖြစ်လူးလဲနေရတော့သည်။

“အေး..အေး..အဲဒီလို..အဲဒီလိုမျိုး ကြမ်းကြမ်းသာဆောင့်..သား၊ သားလီးအကြီးကြီးနဲ့မေမေ့ကို စိတ်ကြိုက်လိုးစမ်းသား..”

မနီလာကလည်းသူမစိတ်တွေကို တဆုံးလွှတ်ပေးလိုက်ပြီလေ။ လွန်ခဲ့သောတစ်နာရီခန့်ကမှစတင်သိကျွမ်းခဲ့သောတစိမ်းယောက်ျားပျိုအပေါ်တွင် သူကိုယ်တိုင်အမေတစ်ယောက်အနေနဲ့ဇာတ်ရုပ်ဆင်ပြီးစိတ်လွတ်လက်လွတ်ခံနေလိုက်သည်။

“အားးဟာ့ဟ် မေမေ..ရှစ်ထ်..မေမေ့စောက်ဖုတ်ကြီးကလိုးရတာမြိနေတာပဲ.. အားးးငါလိုးမ.. မေမေ”

ဝဿန်ကိုယ်တိုင်မှာလည်း ဖီလင်အတက်ကြီးတက်ပြီး ဒီလိုစကားတွေ ဘယ်လိုထွက်ကုန်မှန်းမသိတော့ပေ။

“အိုးး..အင့်..အင့်..ဟင်းးး  မေမေပြီးတော့မယ်..ဟင့်..အားးးး ထွက်တော့မယ်.. အီးးး ထွက်ကုန်ပြီ..ငါ့စောက်ရေတွေ ထွက်ကုန်ပါပြီ..ရှီးး”

မနီလာကအသံလွှတ်၍ကြုံးအော်သည်။ ဝဿန်ကလည်း ကိုယ့်အမေကိုလိုးနေရသည်ဟု စိတ်စွဲဖြင့်ဖြစ်လေရာ ယခင်ကဆော်ဖြုတ်ခဲ့ဘူးတာတွေနဲ့မတူပဲ သွေးသားတွေတအားဆူပွက်နေ၍ သူလည်းပြီးခါနီး ထွက်ရန်တဲတဲလေးပဲလိုတော့၏။ ဒါကြောင့် နသိုးကြိုးပြတ် အသကုန် ဆောင့်လိုက်လေရာ မနီလာတစ်ယောက် အရှိန်ဖြင့်ပါသွားပြီး ကုတင်ပေါ်ကပြုတ်ကျမလိုပင်ဖြစ်ခဲ့ရသည်။

သူက သူမကိုကုတင်ပေါ်ပြန်တည့်မတ်ပေးပြီး လီးကိုတဆုံးရိုက်အချတွင် ရက်အတန်ကြာစုဆောင်းထားတဲ့ လရည်ပျစ်ပျစ်တွေက အားသန်စခါအရှိန်ဖြင့်ပန်းထွက်ပြီး၊ မနီလာ၏စောက်ခေါင်းထဲတွင်ပြည့်လျှံထွက်သွားတောသည်။ သူကလီးကိုအဆုံးအထိ ဖဖိချထားဆဲတွင် လီးအကြောတွေကတဒုတ်ဒုတ် တဆတ်ဆတ်ခုန်နေပြီး လရည်များကုန်သည်အထိ တစ်စက်မကျန်အောင်ညှစ်ထည့်ပေးနေလိုက်သည်။

“စူးးး အားးး စစ်ရှ်ရှ်. မောပြီးအီဆိမ့်သွားတာပဲ ခလေးရယ်..”

နှစ်ယောက်သားကာမဂုဏ်ဆက်ဆံခြင်း၏အထွတ်အထိပ်သို့ပြိုင်တူရောက်သွားခဲ့ပြီး မနီလာ၏ရမ္မက်နောက်ဆက်တွဲ ညည်းတွားဖီလင်သံလေးများက နှုတ်မှလွတ်ထွက်လာခဲ့သည်။ ဝဿန်ကလီးကိုချွတ်လိုက်အပြီး မနီလာကသူ၏လီးကြီးကိုပါးစပ်ထဲကောက်ထည့်၍ပေကျံနေသောလရည်များကိုမှုတ်ပြောင်းဖြင့် သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးလေသည်။

သူတို့သည်ကမ္ဘာ့သတ္တဝါတို့၏ ဓမ္မတာအရ ဖိုနှင့်မတို့၏သဘာဝအတိုင်း မိတ်လိုက်သံဝါသပြုခြင်းကိုစိတ်လိုက်မာန်ပါပြုခဲ့ကြပြီးလေပြီ။ ရမ္မက်ရာဂစိတ်များအလွန်အမင်းမွှန်ထူနေသောကြောင့် ကွန်ဒုံးစွပ်ရန်ပင်သတိမရကြပေ။ သူကတော့ဘာမှစဥ်းစားမနေတော့ပါ။ မနီလာသည် ရှေ့နောက်မဆင်ခြင်တတ်သည့် ဆယ်ကျော်သက် ရွယ်လေးမဟုတ် အတွေ့အကြုံရင့်ကျက်ပြီးသူ မားချားကြီးတစ်ယောက်ဖြစ်ရာ၊ ဒီကိစ္စ၏ဖြစ်တတ်သောအန္တရာယ်ကိုသူမကြိုတင်ဖြေရှင်းကာကွယ်ပြီးရှိလိမ့်မည်ဟု သူယူဆလေသည်။

အစစအရာရာ သပ်သပ်ရပ်ရပ်ဖြစ်အောင် ရှင်းလင်းရေးများလုပ်ပြီးတော့၊ ဝဿန်က မနီလာ၏ကားထားခဲ့ရာ မြန်မာပလာဇာသို့ပြန်လိုက်ပို့ခဲ့သည်။ ပြန်ပို့ရာလမ်းတစ်လျှောက်တွင်လည်း မနီလာက ဝဿန့်ဘေးက ကားထိုင်ခုံတွင်မှောက်ရက်တစောင်းလေးလိုက်လာလျက် ပုလွေမှုတ်ဖြစ်အောင်မှုတ်လာခဲ့သေးသည်။

ကားပေါ်ကမဆင်းခင် သူတို့နှစ်ယောက် ဖုန်းနံပါတ်တွေအလဲအလှယ်လုပ်ကြသည်။ မနီလာက ဝဿန်ကို မှာနေသည်။ တကယ်လို့ သူမနဲ့ ထပ်မံအိပ်ချင်၊ ပျော်ပါးချင်သေးတယ်ဆိုရင် အချိန်မရွေးဖုန်းဆက်လိုက်ဖို့ပေါ့။

သူမက သူ့အခန်းကပြန်မထွက်ခင်မှာ သူမချွတ်ထားခဲ့သောပင်တီပန်းရောင်ဖျော့ဖျော့လေးကိုပြန်မဝတ်တော့ပဲ ယင်းအပေါ်တွင်ဘောပင်ဖြင့်သူမ၏ဖုံးနံပါတ်ကိုရေးကာ၊ ဝဿန့်ကိုပေးထားခဲ့သေးလေသည်။ ဒါကတော့သူမကို သူမမေ့စေရန် အမှတ်တရ ခွဲခွာလက်ဆောင်လေးတစ်ခုပေါ့။
————————————-

အပိုင်း(၅) ဆက်ရန်

(အပိုင်း -၅)

ဝဿန်တစ်ယောက်ကတော့ အသက်ကြီးကြီးမိန်းမကြီးတွေကို ယခင်က မချဥ်းကပ်ရဲပဲရှိခဲ့ရာမှအခုတော့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ယုံကြည်မှုတွေပိုပြီးတိုးပွားလာခဲ့ရသည်။ ယခုအချိန်အထိသူနှင့်အတူအိပ်ခဲ့ဖူးသောမိန်းမများထဲတွင် မနီလာက အသက်အကြီးဆုံးဟုဆိုလို့ရနိုင်သည်။

ပြီးတော့ သူကိုယ်တိုင်လက်ခံမိသွားတာက အသက်ကြီးကြီးအတွေ့အကြုံရင့်ပြီးမိန်းမတစ်ယောက်ကိုလိုးရတဲ့ အရသာက သူနှင့်သက်တူရွယ်တူ မိန်းမရွယ်များနှင့်လိုးရသည်ထက် အပြတ်အသတ်ပိုကောင်းနေသလားပဲ။ နောက်ကိုတော့ MILF ကြီးတွေကိုပဲအဓိကဦးစားပေးပစ်မှတ်ထားရှာဖွေရန် သူဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

မနီလာ၏ သားအမိလို ရိုးပလေးကစားသွားမှုကြောင့် သူ၏ငုပ်လျှိုးနေသောမသိစိတ်များကနိုးကြွလာကာ သူ့အမေဖြစ်သူဒေါ်ခင်နွဲ့နှောင်းအပေါ်သိသိသာသာကြီးစိတ်ပါ၊ ပြစ်မှားလာမိလေသည်။ သို့သော် သူ့အမေနှင့်တကယ် ကြီးတော့ဘယ်လိုဖြစ်နိုင်ပါလိမ့်မည်နည်း။

အမေအရင်းကြီးကိုတော့ တကယ်အခွင့်အရေးရဖို့က ကောင်းကင်ကအပ်တစ်စင်းနှင့် မြေပြင်ကအပ်တစ်စင်းထိခတ်မိဖို့ထက်ပိုခက်ခဲပေလိမ့်မည်။ သူ့လိုသားအရင်းတစ်ယောက်ကို ဘယ်လိုအမေဖြစ်သူက တဏှာရာဂစိတ်နဲ့တပ်မက်ပြီး ပေးလိုးပါလိမ့်မည်လဲ။သူ့အ​နေနဲ့ အ​မေ့ကိုလိုးချင်လို့ထကြွလာတဲ့အတွင်းစိတ်​တွေကို စိတ်ကူးယဥ် ကမ္ဘာထဲမှာပဲထား၍ မားချားအရွယ်မိန်းမကြီးတွေကိုပဲရွေးဖန်ကာ အမေအနေနဲ့ ရိုးပလေးလုပ်ပြီးကစားခြင်းဖြင့်ထွက်ပေါက်ရှာရတော့မည်လော။
××××××××××××××××××××××××××××××

မြန်မာပလာဇာမှ နောက်တစ်ခေါက်ပြန်ရောက်လာသော ဝဿန်၏စိတ်ထဲမှာ တခုခု ထူးဆန်းလို့နေသည်။ မနီလာဆိုသော မိန်းမချောကြီးကိုဖြုတ်အပြီး သူ့ကားဖြင့်မြန်မာပလာဇာသို့ပြန်လိုက်ပို့ပြီး၍ သူ့ကွန်ဒိုသို့ပြန်အဝင်တွင် ကားပါကင်ကိုပတ်ပြီးဝင်လာခဲ့သည်။ သူ့အတွက် သတ်မှတ်ပေးထားသောကားရပ်ရမည့်ဘလောက် သို့မောင်းလာစဥ်၊ Toyota Vios အဖြူရောင်ကားလေးတစ်စီးကို ဧည့်သည်ကားများရပ်ရန်ပါကင်တွင် ရပ်ထားသည်ကို သူဖြတ်မောင်းရင်းတွေ့ခဲ့ရသည်။

သူတွေ့လိုက်သည့်ကားကသူ့ အမေရဲ့ကားပါလား၊ သူလုံးဝမမှားနိုင်ပါ။ အဖြူဆွတ်ဆွတ်ကားဘော်ဒီပေါ်တွင် စင်ဒရဲလား ကာတွန်းရုပ် စတစ်ကာနှင့်ကားက နှစ်ကားဆင်တူရှိဖို့အတော်ရှားမည်။ ဒီစတစ်ကာကသူ့အမေဒေါ်ခင်နွဲ့နှောင်း၏ကားအတွက် သူကိုယ်တိုင်ဝယ်လာပြီးကပ်ထားပေးခဲ့တာလေ။

“ဟင်..အမေက ဒီကိုဘာလာလုပ်တာပါလိမ့်”

သူ့နှုတ်ကတီးတိုးရေရွတ်လိုက်မိရင်းကွန်ဒိုပေါ်သို့တက်လာခဲ့သည်။

“ဟိုင်း!..ဘယ်လိုလဲသားရေ အဆင်ပြေရဲ့လား”

ဒေါ်ခင်နွဲ့နှောင်းက သူ့အခန်းတည်ရှိရာ အထပ်လှေခါးထိပ်မှစောင့်ကြို၍ နှုတ်ခွန်းဆက်လိုက်လေသည်။

“သားဆီကိုကြိုမပြောပဲနဲ့ လမ်းကြုံလှည့်ဝင်လာတာ မေမေ့ကို စိတ်မဆိုးဘူးလို့ မျှော်လင့်ပါတယ်”

“လမ်းကြုံလှည့်ဝင်လာတာတဲ့လား မေမေ။ မေမေ့အိမ်က မိုင်ပေါင်းရာချီဝေးတာ နီးနီးလေးမှမဟုတ်ပဲ။ ဒါကိုလမ်းကြုံဝင်လာတာလို့မခေါ်နိုင်တော့ဘူးလေ။ ဘာကိစ္စထူးထူးထွေထွေများရှိလာပြန်ပြီလဲ မေမေရ”

“သားကိုမေမေကတွေ့ချင်လို့လာတာ၊ ဘာများမှားလို့လဲ သားရယ်”

ဒေါ်ခင်နွဲ့နှောင်းကပြန်မေးလိုက်သည်။

“ဘာမှမမှားပါဘူးမေမေရာ၊ ဗြုန်စားကြီး ဆိုင်းမဆင့်ဗုံမဆင့်နဲ့ဆိုတော့ အံ့ဩသွားလို့ပါ..”

ဝဿန်ကပြန်ပြောရင်းမှ ရှေ့ကဦးဆောင်၍ သူ့အခန်းဆီသို့လျှောက်လာခဲ့သည်။

“အေးပါ..သားရယ် ဆပ်ပရိုက်တိုက်ချင်လို့ သားကို ဖုန်းတောင်ကြိုမဆက်မိဘူး..။ ဒါနဲ့…မေမေအဝေးကြီးကလာတာကို၊ နည်းနည်းလောက်များ မဖက်တော့၊ မနမ်းတော့ဘူးလား၊ ဒီသားကတော့လေ..”

သူ့အမေပြောတော့မှ ဝဿန်က သူ့အမေကို နှုတ်ဆက်နေကျအတိုင်း နှုတ်ဆက်ဖို့ သတိရတော့သည်။ သူ့စိတ်ထဲမှာ အခန်းအတွက်စိတ်ပူနေလို့ဖြစ်သည်။ စောစောလေးကမှ သူအခန်းမှာ မနီလာကဝင်ရောက်ပြီး အချစ်ပလူးခဲ့ရာ အခန်းကဖရိုဖရဲဖြစ်နေမလား သိပ်မသေချာ။ သူနေသားတကျ အခန်းပြန်မရှင်းရသေးခင် သူ့အမေက လက်စလက်နများကို တွေ့သွားမှာစိုးရိမ်ပြီး စိတ်တွေက ကိုယ်နှင့်ကပ်မနေလို့ဖြစ်သည်။

အခုအမေပြောမှသတိဝင်လာပြီး ဒေါ်ခင်နွဲ့နှောင်းကို အခန်းတံခါးမှမဝင်မီပင် တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဆွဲဖက်ပြီးပါးစုံ့လေးတွေကို ဘယ်ပြန်ညာပြန် အာဘွား ပေးလိုက်လေသည်။ ထိုအခါမှ ဒေါ်ခင်နွဲ့နှောင်း ကျေနပ်သွားသည်။ ဒါကလည်း ငယ်စဥ်ကထဲက သားအမိနှစ်ယောက် အပြင်သွား၍ပြန်ဆုံတိုင်း ပွေ့ဖက်မွှေးမွှေးပေးပြီးနှုတ်ဆက်နေကျ အလေ့ပင်ဖြစ်လေသည်။

အခုမှ ဝဿန်၏ သူ့အမေက မပြောပဲလာတဲ့ ခရီးစဥ်အတွက် သံသယတွေ၊ စောစောကအခန်းကို မိန်းမတစ်ယောက်လာလည်သွားလို့စိတ်ရှုပ်ထွေးနေတာတွေ အကုန်လုံးပြေလျော့သွားသည်။

ဝဿန်က အမေဖြစ်သူဒေါ်ခင်နွဲ့နှောငိး၏ ဖွံ့ထွားသောကိုယ်လုံးကျစ်ကျစ်လေးကို တင်းကျပ်စွာ ဖက်ထားမိရာ၊ အမေဖြစ်သူ၏ နူးညံ့သော ရင်သားထွားထွားအိအိကြီးတွေက သူ၏ရင်ခွင်ထဲတွင် ပြားကပ်နေအောင် ဖိမိ၊ ပွတ်တိုက်မိသည့်အထိအတွေ့ကို ခံစားမိလိုက်ရသည်။ ခုနက နာရီပိုင်းလေးတင်ကမှ သူပယ်ပယ်နယ်နယ်ကြီးကိုင်ခဲ့စို့ခဲ့ရသော မနီလာဆိုသောဆော်ကြီး၏ နို့ကြီးတွေရဲ့အထိအတွေ့ကပြန်လည်နိုးကြားလာခဲ့သည်တွင် သူ့အောက်က ဂဏှာပြန်ငြိမ်နေပြီဖြစ်သော ငပဲကောင်က အော်တိုမက်တစ် ပြန်လည်ခေါင်းထောင်ထလာပြန်သည်။

သူ့အမေ၏နို့အုံကြီးတွေက မနီလာ၏နို့ကြီးတွေနှင့် နင်လားငါလား တစ်ဆိုက်ထဲလောက်ရှိသည်။ နူးညံ့သည့်အသားစိုင်များ၊ အိစက်သော်လည်းတင်းရင်ချပ်ရပ် တစ်လုံးတခဲ ရှိနေပုံများကလည်း အတူတူလောက်ရှိမည်။ သူသည် ယခင်က သူ့အမေဖြစ်သူ၏ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကိုကြည့်ရင်းစိတ်ထဲမှာ ဘာလိုလိုဖြစ်ခဲ့ဘူးသည်။ မသိစိတ်က အမေ့ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကို တဏှာရသဖြင့်အမှတ်မထင်စွဲလမ်းလာခဲ့ရာက သူ၏ မားချားအရွယ်၊ အမေအရွယ်၊ အမျိုးသမီးကြီးတွေအပေါ်ကိုစိတ်ဝင်စားလာမှု၏ အစဖြစ်သည်ဟုဆိုရမလား။

ဒါပေမယ့်တစ်ခါမှနဖူးတွေ့ဒူးတွေ့ ပတ်သက်ကြုံဆုံခဲ့ရခြင်းမရှိခဲ့ပဲ၊ ဒီနေ့မှ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် မနီလာဆိုသည့် မမကြီးကိုဖြုတ်ခွင့်ရလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ အခုလေးတင် မမ မနီလာကို ဆုံခဲ့ရာ မြန်မာပလာဇာသို့ပြန်ပို့ခဲ့အပြီ၊ ပြန်ရောက်ရောက်ချင်းပင် နယ်အဝေးမှာနေသောသူ့အမေက အခန်းဝကစောင့်နေခဲ့ရင်း ရင်ခွင်မှာဖက်ရက်နမ်းရှုတ် နှုတ်ဆက်သမှုပြုလိုက်ရာတွင်၊ မိနစ်အနည်းငယ်အကြာက အားရပါးရ သံဝါသပြုခဲ့ရသော မားချားခေါ် အတွေ့အကြုံရင့်မိန်းမသားကြီး၏ အထိအတွေ့ကပြန်လှုံ့ဆော်သည့်အပြင် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်၊ အသက်အရွယ်၊ အဆင်အပြင် တစ်ပုံစံထဲဖြစ်သောအမေဖြစ်သူ ၏ အမဓါတ်အထိအတွေ့က ဝဿန်၏သွေးသားများကိုဆူကြွက်လာအောင် မီးထိုးပေးလိုက်သလိုဖြစ်သွားသည်။

သူ့ဘောင်းဘီကြားကညီတော်မောင်၏ခေါင်းထိပ်ကဖြောင်းကနဲကြွတက်လာပြီး မာကြောကြောကြွက်သားစိုင် အတံကြီးက အလိုက်ကမ်းဆိုး မသိ၊ ထိမ်းမရပဲ၊ မိခင်၏ထမီကွဲကြောင်းအကြားမှ ရမ်းတမ်းရမ်းတမ်းဝင်သွားကာပေါင်ကြားသွားထောက်နေလေတော့သည်။ ပိုဆိုးသည်က မနီလာဆိုသည့်မမကြီးက ရိုးရိူးတန်းတန်းမဟုတ်ပဲ သူ့ကို မေမေတွေ သားတွေခေါ်ပြီး သာအမိအဖြစ်ရိုးပလေးလုပ်ပြီး ခံသွားရင်း သူ့ရဲ့အတွင်းခံအင်းစက်စိတ်ကိုဆွပေးခဲ့တာပဲဖြစ်သည်။

ဝဿန်မှာ တဏှာစိတ်တွေကတအားထလာပြီး သူ့အမေအရင်းခေါက်ခေါက်ကြီးကိုဆွဲလိုးပစ်ချင်စိတ်များတဖွားဖွားပေါ်လာနေလေသည်။ သူအမေဒေါ်ခင်နွဲ့နှောင်းကလည်း သူ့ကိုပြန်၍နမ်းရှုတ်ရင်း တစထက်တစတင်းတင်းကြီးပြန်ဖက်လာလေသည်။ သားအမိနှစ်ယောက် အခန်းတံခါးရှေ့မှာငြိမ်၍ အတော်ကြာကြာကြီး ဖက်ထားနေမိကြသည်။

ဖက်တာကြာလေ သူ့ရဲ့ဟော့ဒေါ့ချောင်းကြီးကသံချောင်းတမျှမာလာလေဖြစ်ပြီး မိခင်ဖြစ်သူ၏ပေါင်တွင်းသားတွေကိုတရမ်းရမ်းနှင့်ထိုးမိ၊ ထောက်မိနေလေသည်။ ကြားကဘောင်းဘီတစ်ထပ် ထမီတစ်ထပ်အခံရှိလို့တော်သေးသည်ဟု ဆိုရမည်၊ ဒါပေမယ့် ဒီအထိအတွေ့ပွတ်တိုက်မှုကြီးက သိသိသာသာကြီးဆိုတော့ သူ့အမေဒေါ်ခင်နွဲ့နှောင်းတစ်ယောက်သတိထားမိလောက်သည်။ သူမက သားဖြစ်သူအားဖက်ပေးဖို့တောင်းဆိုခဲ့တာကို အခုနောင်တများရနေပြီလားမသိ။

ဒါပေမယ့်သူမက သားဖြစ်သူကိုတင်းတင်းကျပ်ကျပ်ဖက်ထားမြဲဖြစ်ကာ သူမ၏မျက်လုံးများက မှေးစင်း မိန်းမော၍ နေသလိုပင်။ နောက်ဆုံးမတော့ ဒေါ်ခင်နွဲ့နှောင်းက ဖက်ထားသောလက်များကိုဖြေလျှော့ကာလွှတ်ပေးလိုက်ရင်း..

“သား..ဝဿန် ၊ မေမေ..သားကိုသတိရလို့လာတာလို့ပဲမှတ်လိုက်နော်။ ဒီအချိန်မှာတခြားဘာအကြောင်းမှ မေမေမပြောချင်သေးဘူး..”

သူ့အမေ၏စကားက ထူးဆန်းနေသော်လည်း သူကအလိုက်သင့်ပဲပြန်ပြောလိုက်သည်။

“ဟုတ်ကဲ့..ရပါတယ်မေမေ..”

ဝဿန်ကပြန်ပြောရင်းမှ အခန်းတံခါးသော့ကို သော့အုံထဲထိုးလှည့်ပြီး တံခါးကိုဖွင့်လိုက်သည်။ သူ့လက်ထဲမှလည်းသူ့အမေယူလာသော ခရီးဆောင်သေတ္တာကိုလက်ပြောင်းယူပြီး အခန်းထဲသို့အရင်ဝင်လိုက်သည်။ သူ့စိတ်ထဲတွင် သူ့အမေရောက်မလာခင်မှာ ဟို မနီလာဆိုတဲ့မမကြီးကအပြန်စောသွားတာကိုပင် ဝမ်းသာနေမိသည်။ သူကအရှေ့ဧည့်ခန်းထဲကို အလျင်အမြန်ခြုံ၍ အကဲခတ်လိုက်သည်။ တော်သေးသည် ဘာထူးထူးခြားခြားမသင်္ကာစရာ လက်စလက်နမှ မကျန်ခဲ့။ သူက အဲကွန်းရီမု(တ်)ကိုကောက်နှိပ်လိုက်ရင်း..

“မေမေ..ဆိုဖာမှာခဏထိုင်နားလိုက်ဦးနော်၊ သားအဝတ်အရင်ဝင်လဲလိုက်ဦးမယ်..”
“အေးပါ..၊ ကျေးဇူးပဲ သားရေ..”

ဝဿန် အိပ်ခန်းထဲသို့မပြေးရုံတမယ် ဝင်သွားလိုက်သည်။ အမှန်တော့သူအပြင်က ပြန်ရောက်ရောက်ခြင်း  အဝတ်အစားလဲသည့်အကျင့်မရှိပါ။ ဒါပေမယ့် မနီလာဖုန်းနံပတ်ရေးပြီးပေးထားခဲ့သောပင်တီလေးက ကုတင်ပေါ်မှာပဲ ကပုံလိုက်အလေးရှိနေသေးသည်လေ။ ဒါကိုအရင်လက်စဖျောက်ရန် ကတိုက်ကရိုက် ဝင်သွားရခြင်းဖြစ်သည်။ သူကပင်တီကိုဆွဲယူလိုက်ပြီး သူ၏အတွင်းခံဘောင်းဘီများထည့်သည့်အံဆွဲကိုဖွင့်ကာ အောက်ဆုံးအထပ်ကြားထဲထိုးသွင်းဖွက်လိုက်သည်။

တွန်ကြေရွဲ့စောင်းနေသော အိပ်ရာခင်းများကိုလည်းအမြန်ပင်သပ်သပ်ရပ်ရပ်ဖြစ်အောင်ပြန်လုပ်လိုက်ရသည်။ ဝဿန်ပြန်ထွက်လာတော့ ဒေါ်ခင်နွဲ့နှောင်းက နောက်ဖေးဘက်မီးဖိုခန်းသို့ရောက်နေပြီဖြစ်သည်။ မီးဖိုကောင်တာပေါ်တွင်သောက်လက်စ ဝိုင်ဖန်ခွက် ၂ခွက်ကိုတွေ့ရသည်။ တစ်ခွက်၏ ဖန်ခွက်အနားတွင် နှုတ်ခမ်းနီအနည်းငယ်စွန်းပေနေသည်။ ဒါကိုဒေါ်ခင်နွဲ့နှောင်းသတိပြုမိခြင်းရှိ မရှိမပြောတတ်။ ဒီအတွက်ဘာမှ မှတ်ချက်တစုံတရာမပြုပဲ ပြောလာတာက..

“အင်း..ဒါက ဝိုင်တွေလား၊ ဝိုင်ထက်ပြင်းတာ တစ်ခုခုမရှိတော့ဘူးလား..သား”

ဖန်ခွက်တွေက စောစောကမနီလာမပြန်ခင်မှာ မီးဖိုထဲရွှေ့ခဲ့ခြင်းဖြစ်ပြီး မဆေးရသေးပေ။

“အိပ်ခန်းထဲက ဘီရို အပေါ်ထပ်မှာရှိတယ်မေမေ၊ သားက ကြိုက်တာဆို လက်တကမ်းမှာပဲထားတာ အဟီး..”

သူကသူ့အမေကိုခပ်သောသောပြန်ဖြေလိုက်ရင်း ဘီရိုထဲဝှက်ထားသော ဝီစကီပုလင်းကိုယူပေးရန် အခန်းထဲဝင်ခဲ့သည်။လက်ကသူ့အမေ၏ ဘီးတပ်ခရီးဆောင် လက်ဆွဲသေတ္တာကို တပါတည်းဆွဲသွင်းလာခဲ့ပြီး ကုတင်ခြေရင်းတွင် ထောင်ထားလိုက်၏။ သူ့အမေက သူယူပေးသောဝီစကီပုလင်းကိုအခန်းဝကပင် ဆွဲယူ၍ မီးဖိုခန်းထဲသို့ပြန်ဝင်သွားသည်။

ဝဿန်၏ ဂျင်းဘောင်းဘီခပ်ကျပ်ကျပ်ထဲတွင်တော့ ယခုထိ ညပ်ညပ်သပ်သပ်ကြီးခံစားနေရဆဲဖြစ်သည်။ သူက ခါးကြယ်သီးဖြုတ်၊ ဇစ်ကိုအနည်းငယ်ဟ၍ အသက်ရှူပေါက်ချောင်အောင်လုပ်လိုက်ရသည်။ ဒါပေမယ့် ခုနကအခန်းတံခါးဝမှာ နို့ကြီးနှင့်ဖိ၍ သူ့အမေဖက်ထားခဲ့သည့်ဖီလင်ကိုပြန်တွေးရင်း မောနေတုန်းဖြစ်သည်။

သူ့အနေနှင့် အမေဖြစ်သောဒေါ်ခင်နွဲ့နှောင်းအပေါ်တွင် ဒီလို အတွေး ခံစားချက် ဖီလင်မျိုး တစ်ခါသားမျှ မပေါ်ဖူးခဲ့ချေ။ ယုတ်စွအဆုံး သူငယ်ငယ်က သူ့ရှေ့တွင် အမေဖြစ်သူ ဘရာစီယာချွတ်၍ အထက်ပိုင်းဗလာဖြင့်အဝတ်လဲခဲ့စဥ်က၎င်း၊ အိမ်နေရင်းအခြား လွတ်လွပ်လပ်လပ် ဖရီးစတိုင် မပေါ့်တပေါ်ဝတ်စားဆင်ယင် တာတွေရှိခဲ့စဥ်က၎င်း၊ နည်းနည်းလေးတောင် သူခိုး၍၊ မျက်ထောင့်ကပ်၍ပင်မကြည့်ဖူးခဲ့ချေ။ အမေ့အပေါ် သူ့စိတ်တွေဖြူခဲ့သန့်ခဲ့သည်။

ဒါပေမယ့် သူ့အမေနှင့်ပူးပူးတွဲတွဲခရီးသွားရင်း၊ လှပပြည့်တင်းသော အမို့အမောက်ကောက်ကြောင်းများဖြင့် ခန္ဓာကိုယ်ကလှ သူ့စိတ်ကိုဆွဲဆောင်စပြုလာသည်မှာသိပ်ပင်မကြာသေးချေ။ သူမှတ်မိသလောက်ဆိုလျှင် ယခုကုတင်ပေါ်မှာရှိနေဆဲဖြစ်သော သူနှင့်သူအမေတွဲဖက်ရိုက်ထားသည့် ခရီးကိုထွက်ခဲ့စဥ်လောက်ကဖြစ်လိမ့်မည်။

ဓါတ်ပုံထဲတွင် သူ့အမေကို သူကဖက်ရင်း၊ ရွှန်းရွှန်းစားစားကြီးကြည့်နေမိသောအကြည့်ကို မနီလာက အဓိပ္ပါယ်ကောက်ကာ သူ့အားပြောသွားခဲ့သေးသည်မဟုတ်လား။ စိတ်၏အတွေးအဆုံးတွင် မွေ့ယာပေါ်ကဓါတ်ပုံဆီသို့ သူ့လက်ကရောက်သွားကာ ဆွဲယူကြည့်လိုက်မိပြန်သည်။

သူ၏စိတ်တွေကလွင့်မြောနေသည်။ လေပေါက်ရရန် အနည်းငယ်ဟထားသောဘောင်းဘီထဲမှ သူ့လီးကခေါင်းထုခံရသော်လည်း အသက်ပြင်းသောငါးရံ့တစ်ကောင်လို တစ်ချက်တစ်ချက် ထထလှုပ်နေသည်။

“ဒီပုံလေးက..ရိုက်ထားတာ အရမ်းကောင်းတာပဲနော်..”

ဒေါ်ခင်နွဲ့နှောင်းက ဝီစကီနှင့်ဆိုဒါစပ်ထားသော ဖန်ခွက်ကိုကိုင်ပြီး အိပ်ခန်းထဲသို့လျှောက်ဝင်လာရင်း ပြောလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။
————————————-

အပိုင်း(၆) ဆက်ရန်

(အပိုင်း -၆)

ဒေါ်ခင်နွဲ့နှောင်းသည် ယခင်က ဝိုင်တို့ ဘီယာတို့လိုယမကာ အပျော့စားတွေသာသောက်လေ့ရှိပြီး ဝီစကီလိုအပြင်းစားအရက်မျိုးကို မထိမကိုင်ခဲ့ပေ။ ယနေ့ သူမမှာ ဘာတွေဖြစ်လာသည်မသိ၊ အရက်ကိုမူးအောင်သောက်မည်ဟု စိတ်ပိုင်းဖြတ်ထားပုံရလေသည်။ သူမက လက်ထဲမှ ခွက်ထဲကဝီစကီများကို တကျိုက်ထဲနှင့်မော့ချလိုက်ပြီး..

“မေမေ ရေအရင်ချိုးလိုက်ဦးမယ်ကွာ၊ ကားကိုအဝေးကြီးကမောင်းလာရတာ တစ်ကိုယ်လုံးလည်း ချွေးတွေနဲ့ စေးထန်းနေတာပဲ..”

“ဒါဆို သား ကိုယ်သုတ်ပုဝါ ယူပေးဥိးမယ် မေမေ ခဏနေဦး..”

ဝဿန်ကပြောပြီး ကုတင်ဘေးကျဥ်းကျဥ်းကျပ်ကျပ်လမ်းလေးတွင် သူ့အမေနောက်မှ တွန်းတွန်းတိုက်တိုက်ဖြင့်ဖြတ်ပြီး ဘီရိုကိုဖွင့်ကာ ကိုယ်သုတ်ပုဝါ နှစ်ထည်ကိုဆွဲထုတ်ယူလာခဲ့သည်။ သေချာတာပေါ့ ယခုတစ်ခေါက်သူ့အမေ၏နောက်ကကပ်အဖြတ်တွင် ကောက်ထွက်နေသောဖင်ကြီးအားလီးဖြင့်ဖိပြီးပွတ်ဆွဲသွားခဲ့သည်။ လုပ်အပြီးတွင်တော့သူက သူ့ကိုယ်သူတောင်မယုံနိုင်အောင်ဖြစ်သွားသည်။ ဒါကိုယ့်အမေအရင်းကြီးလေ ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး ဒီလိုလုပ်လိုလုပ်ရတာလဲ။

ဒါက သူ့စိတ်ထဲကဆောင်ပြီး တမင်သက်သက်ကို လုပ်မိလိုက်ခြင်းပေတည်းသူ့ဒီဖင်ကြီး၏အသားကိုသူ့လီးနဲ့ကျကျနနထိတွေ့ချင်သည်စိတ်က ဖြစ်သင့်သည့်အဆင်ခြင်ဥာဏ်ကိုအနိုင်ယူသွားခြင်းဖြစ်သည်။ ထိုအချိန် သူ့ခေါင်းထဲတွင် သူ့ရှေ့ကဆွဲဆောင်နေတဲ့ဖင်ကြီးထဲကို သူ့လီးဖြင့်သပ်ရိုက်သွင်းလိုသည့် အတွေးသာရှိနေတော့တာပဲဖြစ်သည်။

သူကမသိချင်ယောင်ဆောင်ကာ ကိုယ်သုတ်မွေးပွတဘက်များကိုသူ့အမေ၏လက်သို့ကမ်းပေးလိုက်ပြီး၊ သူ့အမေထွက်သွားတော့မှသူကိုယ်တိုင်သောက်ဖို့အတွက် ဝီစကီတစ်ခွက်သွားစပ်နေသည်။ လက်ထဲမှာကလည်း ကိုင်လက်စသူ့အမေနှင့်စုံတွဲဓါတ်ပုံကယောင်ရမ်း၍ပါလာသည်။  သူကဧည့်ခန်း ဆက်တီတွင် ပြန်သွားထိုင်ကာဝီစကီသောက်ရင်း ဓါတ်ပုံကိုတစိမ့်စိမ့်ကြည့်နေသည်။

သူထိုင်နေစဥ် ဒေါ်ခင်နွဲ့နှောင်းက ရေချိုးပြီးလို့အိပ်ခန်းအတွင်းတွင် အဝတ်ဝင်လဲကာပြန်ထွက်လာသည်။ ဝတ်ထားတာက အိမ်နေရင်းလွတ်လပ်ပေါ့ပါးစွာဝတ်လေ့ရှိသည့် မိန်းမဝတ် ချိုင်းပြတ်အင်္ကျီအနက်ရောင်ခပ်ပွပွနှင့် အောက်ပိုင်းကလည်း ဘောင်းဘီတို ပါးပါးပွပွဖြစ်သည်။ အရောင်ကတော့မိန်းမဖြစ်သည့်အတိုင်း ပန်းရောင်ကိုရွေးချယ်ထားပြီး ဘေင်ဘီပွပုံက လက်ဝှေ့သမားတွေဝတ်တဲ့ဘောင်းဘီနဲ့တောင်တူနေသေးတော့သည်။

အပေါ်ပိုင်းကဝတ်ထားသော ဂျိုင်းပြတ်စွပ်ကျယ်၏အောက်တွင်အတွင်းခံဘော်လီ (သို့) ဘရာစီယာကိုလုံးဝတ်မထားပဲရှိရာ၊ ကြီးမားသောနို့လုံးကြီးများက အထိမ်းအကွပ်မရှိ ရုန်းထနေပြီး ရင်သားအထက်ပိုင် တစ်ဝက်ကျော်ကို၎င်း၊ အင်္ကျီသားပါးပါးအောက်မှ လက်သန်းလုံးထိပ်မျှရှိသည့် နို့သီးခေါင်းစူစူလေးမျာကို ပြတ်ပြတ်ထင်ထင် မြင်နေရတော့၏။

ဒေါ်ခင်နွဲ့နှောင်းက ဆိုဖာတွင်ဝင်ထိုင်လိုက်ရင်းခြေထောက်ကိုရုတ်၍တင်လိုက်ကာ အကျအန တင်ပလ္လင်ခွေထိုင်လိုက်သည်။ ဒီမှာတင်မျက်နှာချင်းဆိုင်ဆိုဖာမှာထိုင်နေသော ဝဿန်၏မြင်ကွင်းရှုထော့င်ထဲသို့ သူ့အမေ၏လျှို့ဝှက်အပ်သောပစ္စည်းကြီးကတည့်တည့်ကြီး ဝင်လာသည်။ သူမဝတ်ထားတဲ့ဘောင်းဘီပွပွ အဝကျယ်ကြီးက ပေါင်ကြားမှ ပေါင်ရင်းခွဆုံ၊ နောက်တော့ အတွင်းခံဝတ်မထားလို့အပိတ်အကာမရှိတဲ့စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကို ဒေါ်ခင်နွဲ့နှောင်းပေါင်ကြီးတွေကိုထပ်မထိုင်လိုက်ခင် စက္ကန့်အတန်ကြာမျှ ရှင်းရှင်းပြတ်ပြတ်ကြီးမြင်လိုက်ရလေရာ သူ့ခမြာ နှလုံးသားတွေကအခုန်ရပ်သွားပြီးပြုတ်ထွက်သွားသလို ထင်လိုက်ရသည်။

ယခုတော့လည်း ပေါင်ကြီးတွေကိုပိပိပြားပြားထပ်ပြီးထိုင်လိုက်တော့ ရင်ခုန်စဖွယ်မြင်ကွင်းကြီးက ဖလင်ကဒ်ချိန်းလိုက်သလိုပြတ်သွားပြန်သဖြင့် သူ့မှာဟတ်ကော့ကြီးဖြစ်သွားရပြန်သည်။

“သားလဲရေချိုးသွားချိုးဦးမှပါပဲ”

ဝဿန်ကထိုင်နေရာမှခုန်ထလိုက်ရင်းပြောလိုက်သည်။ ပြီးတော့ အခန်းထဲမှာတံဘက်ဝင်ယူပြီး ရေချိုးခန်းသို့လျှောက်သွားသည်။ သွားရင်းကလောလောလတ်လတ်မြင်ခဲ့ရသော သူ့အမေ၏သေနတ်ပစ်ကွင်းကြီးကို ပြန်လည်မြင်ယောင်မိရင်း လီးကပြန်တောင်လာပြန်သည်။ သူက အမေ့ကိုမှန်း၍ ဂွင်းထုရင်ကောင်းမလားစဥ်းစားသေးသော်လည်း မလုပ်တာကောင်းတယ်ဟုစိတ်ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

သူကလီးတောင်နေရတဲ့ဖီလင်ကိုနှစ်ခြိုက်နေမိသည်။ သူ့အမေဒေါ်ခင်နွဲ့နှောင်း၏ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ စောက်မွေးကိုပြောင်လုနီးနီးရှင်းထားလို့ရှင်းရှင်းပြတ်ပြတ်ကြီးထင်းလင်းစွာမြင်နေရတဲ့မိန်းမလိင်အင်္ဂါဇတ်ကြီးက အမေအရင်းကြီးပင်ဖြစ်နေပစေ၊ ဆွဲဆောင်ညှို့ငင်မှုအားကကြီးမားလှသည်ဖြစ်ရကား သူ့အမေကို အမှန်တကယ်လိုးချင်သည့်စိတ်ရိုင်းများက ပိုတိုး၍လာရတော့သည်။

သူ့စိတ်ထဲတွင်မတော်တဆသူ့အမေကိုလိုးခွင့်ပေါ်လာခဲ့ရင် ဆိုသည့် မရေရာမသေချာသော စိတ်ကူးယဥ် မတော်တဆကိုမျှော်မှန်းရင်း အမေ့ကိုလိုးဖို့အားတွေချန်ထားဦးမှ ဟုရည်ရွယ်၍ ဂွင်းပင်မထုဖြစ်တော့ပေ။ သူခုလောက်အထိရူးသွပ်သွားရခြင်းမှာ မနီလာကစခဲ့သောရိုးပလေးဇာတ်လမ်းက တရားခံပင်ဖြစ်လေသည်။

သူရေချိုးခန်းကထွက်လာတော့ စဥ်းစားလာသည်။ သူ့အမေက ပေါ့ပေါ့ပါးပါးခပ်ပွပွအဝတ်တွေဝတ်လာတော့၊ သူကရောဘာဝတ်ရမလည်းမတွေးတတ်။ သူ့အမေလိုပင်ဝတ်ပြီး သူပြိုင်ကိုယ်ပြိုင် ဖော်ရှိုးပဲလုပ်ရလေမလား။  နောက်ဆုံးတော့သူက သူအမေဝတ်သလို မွေ့ထိုင်းဘောက်ဆင် ဘောင်းဘီပွပွကြီးမျိုးကိုဆင်တူဝတ်လိုက်သည်။ အင်္ကျီကတော့သာမန် တီရှပ်ရိုးရိုးအဖြူရောင်ပေါ့။

ဘောင်းဘီအောက်မှသူ့လီးတော်မောင်က လွယ်လွယ်ကူကူ လျောလျောလျူလျူ ထောင်ထပြီးအလမ္ပာယ် ဆရာ၏မြွေလိုတရှူးရှူးထွက်လာပါစေ၊ သူဂရုမစိုက်တော့ပါ။ သူကလည်းမသိမသာနှင့်သူ့အမေကို ပြချင်နေသည်မှာ မနီလာကသူ့ကိုဆွသွားပြီး သူ့စိတ်တွေကမောက်ကမ ဖြစ်ကုန်သည်ကစခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

အဝတ်လဲပြီး၍ မီးဖိုထဲမှာဝီစကီတစ်ခွက် ထပ်စပ်ခဲ့ပြီး အိမ်ရှေ့ခန်းသို့ပြန်ထွက်အလာ၊ မြင်လိုက်ရသည့်မြင်ကွင်းကြောင့် သူ့လက်ထဲကဖန်ခွက်ပင် လွတ်ကျမတတ်ဖြစ်သွားရသည်။

သူ့အမေက ဆိုဖာပေါ်မှာ ထိုင်ပြီးTV  ကြည့်နေသည်။ သူရေချိုးခန်းထဲမဝင်ခင်တုန်းကလိုမဟုတ် သူမ ထိုင်တဲ့ပုံကပြောင်းသွားသည်။ ယခုကဒူးနှစ်ချောင်းထောင်ထိုင်နေကာ ထောင်ထားသောဒူးထိပ်နှစ်ဘက်ကိုလက်ဖြင့်ဝိုက်၍ပိုက်ထားသည်။ အထက်ပိုင်းဒူးနှစ်ချောင်းက စိနေသော်လည်း အောက်ကခြေဖျားလေးတွေရဲ့အကွာအဝေးကတစ်တောင်လောက်ရှိမည့်အပြင်၊ ခြေဖျားလေးတွေကိုကားကား ကော့ကော့လေးထောင်ထားသေးသည်။

ထိုအနေအထားတွင် အော်လံ လိုဘောင်းဘီပွပွကြီး၏အဝမှတဆင့်ပေါင်တံကြီးတွေကိုဖြတ်ကာ၊ ဟက်ပဲ့လေးဖြစ်နေသော၊ ပေါင်ခွကြားစောက်ဖုတ်ကြီးဆီအထိ တိုးယိုပေါက်မြင်နေရတာကတစ်ချက်ဖြစ်ပြီး သူဖန်ခွက်လွတ်ကျလုမတတ်ဖြစ်သွားတာက သူ့အမေကြည့်နေသည်မှာ TV ပရိုဂရမ်မဟုတ်ပံ သူရဲ့ လက်ရွေးစင်သိမ်းထားသော အောကားCD ချပ်ကို ရှာရှာဖွေဖွေ အံဆွဲထဲကနှိုက်ထုတ်လာ၍ဖွင့်ကြည့်နေခြင်းပင်တည်း။

“ဟင်…မေမေ၊ ဘာတွေဖွင့်ကြည့်နေရတာလဲ။ မေမေကြည့်ချင်ရင်သားမှာတခြားရုပ်ရှင်အခွေတွေရှိတယ်လေ..”

ဒါပေမယ့်သူ့အမေကသူ့ဘက်ကို လုံးဝလှည့်ကြည့်မလာပေ။ သူမကိုယ်တိုင်ဖျော်စပ်ထားသော ဝီစကီခွက်ကိုရီဝေစွာသောက်၍၊ ကြည့်လက်စ အပြာကားကိုသာ စူးစိုက်၍ စိတ်ဝင်တစားကြည့်နေတော့၏။ ဝဿန်၏စိတ်ထဲမှာ အထူးဆန်းကြီးထူးဆန်းနေသည်။ သူ့အမေ ဒေါ်ခင်နွဲ့နှောင်းတစ်ယောက် အခုလို စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်နှင့် အထိမ်းအကွပ်မရှိ ဖြစ်သလိုနေတာ တစ်ခါမှ မတွေ့ဖူးခဲ့လို့ဖြစ်သည်။

သူမ ဖြစ်သလိုနေတာကအရေးမကြီးပါ။ ဒါပေမယ့် အဲ့ဒီဖြစ်သလိုနေနေတာကြီးအားတွေ့နေရတဲ့ ဝဿန်အား စိတ်တွေ ဂဏှာမငြိမ် ကရောက်ကယက်အကြီးကြီးဖြစ်သွားစေသည်။ သူ့အမေအရင်းကြီး ငုတ်တုတ်ထိုင်နေတာကိုတွေ့ပေမယ့် သူ့အဖို့တော့ ရာဂအမှောင်စိတ်တွေပေါက်ပွားလာခဲ့ရပေပြီ။ ရာဂစိတ်သည်မည်သည့်ပုတုဇဥ်ကိုမှ အမှန်အမှားကွဲပြားအောင်မထိမ်းချုပ်နိုင်ပါ။

ဝဿန်သည် ဆူပွက်လာသောတဏှာသွေးများဖြင့်ယစ်မူးကာ သူ့အမေ၏ရှေ့တည့်တည့်ထိုင်ခုံတွင် ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ တချိန်ထဲမှာပင်ဒေါ်ခင်နွဲ့နှောင်းကလည်းဒူးထိပ်နှစ်ချောင်းကိုပိုပူးစေလျက်။ ခြေဖျားနှစ်ခုဘက်ကိုလည်း နဂိုကထက်ပို၍ချဲကားလိုက်ရာ  ဘောင်းဘီအဝမှတဆင့် တိုက်ရိုက်မြင်နေရသော စက်ကွင်းကြီးက ပိုပြီးထင်းလို့ပြတ်လို့လာခဲ့လေသည်။ စက်ကွင်းကြီးသာမက အိစက်စွာဖိထိုင်ချထားသော ဖွေးဥနေသည့် ဖင်စုံ့ကြီးနှစ်ဘက်ကိုပင် အတိုင်းသားမြင်နေရသည်။

“အာ့ဟ်..အာ့ဟ်…အားးး အင့်..အင့် ဟင်း..ဟင်း..အာ့ဟ်..”

အောကားထဲက မင်းသမီးဆီမှ ဇာတ်ဝင်ခန်းညည်းသံလေးများက တန်းစီထွက်လာလို့နေသည်။ လိုးသံဆော်သံတွေကလည်း တဖတ်ဖတ်၊ တကျွိကျွိနှင့်ညံလို့နေသည်။

“အား..ဟား..အီးးး..အူးးးအိုကားစံ”

မင်းသားဆီက ညည်းတွားသံကလည်းမရှေးမနှောင်းမှာပင် ပြိုင်တူထွက်လာပြန်သည်။ ကားက ဂျပန်အင်းစက်ဖူးကားဖြစ်လေရာ။ ဇာတ်လိုက်ကောင်လေးက တအားအား အော်ရင်းက..”အူးး အမေ” ဟုဂျပန်လိုညည်းသံပြုရင်းနှင့် တဖတ်ဖတ်ဆောင့်လိုးနေသည်။

ကားထဲမှဇာတ်လိုက်မင်းသားနှင့်မင်းသမီး နှစ်ယောက်လုံးမှာ မွေးရာပါဝတ်စုံ ကိုယ်တုံးလုံးကြီးတွေနှင့်လိုးနေကြသည်။ ကားနာမည်က မြန်မာလိုပြန်ရရင် (“အမေနဲ့သား သံယောဇဥ်”) ဟု အကြမ်းဖျင်းအဓိပ္ပါယ်ပေါက်ပေလိမ့်မည်။ တကယ်ကတော့သားအမိလိုးကားသာဖြစ်လေသည်။

ဒီကားက သူတမင် ဝယ်ယူစုဆောင်းထားသော သူ့စိတ်ကြိုက်လက်ရွေးစင်ကားထဲကအကြိုက်ဆုံးကားဖြစ်သည်။ ဒါ့ကြောင့်လည်းမကြာခဏဖွင့်ကြည့်ရင်း အလွယ်တကူပင် အံဆွဲအပေါ်ဆုံးထဲထည့်ထားမိရာက အခုသူ့အမေကဆွဲယူဖွင့်ကြည့်နေခြင်းဖြစ်သည်။

အခုသူအံ့ဩနေမိတာက  အမေ့ကိုဖြစ်သည်။ သားဖြစ်သူ ဒီလိုကားမျိုးကြည့်နေတာကို သိသွား၊ မိသွားလို့ အဆူခံထိတော့မည်ဟုထင်ထားမိရာက၊ သူမကိုယ်တိုင်က စိတ်ဝင်တစား စီးမြောကြည့်ရှုနေလို့ဖြစ်သည်။ ကြည့်နေသောသု့အမေသည် ဂျပန်စကား ရေရာစွာနားလည်မည် မဟုတ်သော်လည်း ဇာတ်ကျောကိုတော့ရိပ်မိမှာမလွဲပေ။ စင်းစက်ကားမှန်းသိမည်ဖြစ်သော်လည်း ဒါကိုပင်သူမကအရမ်းစိတ်ဝင်စားနေပုံရသည်။

သူ့စိတ်တွေကထွေပြားလာခဲ့ပြီး သူ့အမေဘာလို့ ဒီလိုမဖြစ်စဖူးမလုပ်ဖူးတာတွေလုပ်နေတဲ့အကြောင်းရင်းကို သိချင်လာ၏။ နောက်ဆုံးတော့သူ့အမေကိုဘာတွေဖြစ်လာတယ်ဆိုတာသေချာမေးဖို့စိတ်ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

“မေမေ..မေမေ..ဘာကားကြီးတွေကြည့်နေတာလည်း၊ မကောင်းပါဘူးမေမေရယ်၊ သားမှာ ရိုးရိုးရုပ်ရှင်ခွေတွေရှိသေးတယ်လေ။ ဒါကြီးတွေမကြည့်ပါနဲ့မကောင်းပါဘူးမေမေရယ်..”

သူ့အမေက ပထမ ဘာမှပြန်မပြော၊ ကြည့်လက်စကိုသာစိတ်ဝင်တစားဆက်ကြည့်နေသည်။ ရုပ်ရှင်ထဲတွင် အသက်ကြီးကြီးမင်းသမီးက အသက်အများကြီးငယ်သော သားအရွယ်လူငယ်လေးကို မြိန်ရေရှက်ရေ ပုဘွေမှုတ် လီးစုပ်ပေးနေတာကို မမှိတ်မသုံ ကြည့်နေလေသည်။ ဝဿန်ကနောက်တစ်ကြိမ်ထပ်ပြောရပြန်၏။

“မေမေ..သားပြောတာကြားလား၊ အဲဒါကြီးတွေမကြည့်ပါနဲ့မေမေရာ၊ မေမေနဲ့မသင့်တော်ပါဘူး”

ဒီတော့မှဒေါ်ခင်နွဲ့နှောင်းကလှည့်လာပြီး..

“ဘာဖြစ်လို့မသင့်တော်ရမှာလဲ..သားရ၊ ဘာများဆန်းလို့လဲ..”

အဲဒီကားက သားဆို့အလုပ်ကသူငယ်ချင်းကောင်လေးတွေ ယောက်ျားလေးအချင်းချင်း မျှပြီးကြိတ်ကြည့်ကြတဲ့ကားမျိုးပါမေမေ။ မေမေ့လိုအိန္ဒြေရှိရှိအမျိုးသမီးမျိုးကြည့်ဖို့ မကောင်းပါဘူး။ အော့အော့ကြီးတွေ..”

ဝဿန်၏ထိုစကားကိုကြားတော့ ဒေါ်ခင်နွဲ့နှောင်းက အလွန်ရယ်ရသောဟာသပြက်လုံးတစ်ခုကိုကြားရသည့်အလား သဘောကျစွာ ထရယ်သည်။

“သားရယ်..ဒါကြီးတွေက အော့အော့ကြီးတွေဆို သားတို့ယောက်ျားလေးတွေက ဘာလို့တိုးတိုးကြိတ်ကြိတ် ကြည့်နေကြသေးလဲ။ ယောက်ျားနဲ့မိန်းမလိုးကြတာက သဘာဝတွေလေ။ သတ္တဝါတွေမှာအဖိုရော အမရောဒီစိတ်တွေရှိကြတာပဲ၊ ဘာလို့ယောက်ျားလေးမှကြည့်ရမှာလဲ။ မိန်းခလေးကျတော့ ဘာလို့မသင့်တော်ရတာလဲ၊ မကြည့်ရဘူးလား။ အဲ့လိုအော့အော့ကြီးလို့တွေးရင် မေမေသားကိုတောင်မွေးလာမှာမဟုတ်ဘူး..။ မေမေတို့ခေတ်ကရော ဒါတွေမရှဲခဲ့၊ မကြည့်ခဲ့ဘူးထင်လို့လား..သား”

သူ့အမေကချက်ကျလက်ကျပြန်ပြောနေတော့ ဝဿန်အဖို့ဘာမှပြန်ငြင်းစရာတောင်မရှိဖြစ်သွားသည်။ သူ့အမေက လိုးသည်ဆိုတဲ့အသုံးအနှုန်းကိုပေါ့ပေါ့ပါးပါးပင်သုံးသွားသည်။ သူ့အမေအဲဒီလောက်အထိပွင့်လင်းတာ အရင်က တစ်ခါမှသူမတွေ့ဖူးခဲ့ပေ။ ဒါပေမယ့်သူ့အမေရဲ့ပြဿနာအရင်းအမြစ်ကိုတော့မေးရပေဦးမည်။

“ဒါပေမယ့်မေမေ..၊ မေမေဒီနေ့၊ ဒီရန်ကုန်ကိုတစ်ယောက်ထဲ ခရီးထွက်လာတာ အကြောင်းတစ်ခုခုတော့ရှိရမယ်လို့ သားထင်တယ်။ မေမေအခုဒီရောက်မှ အရင်ကမလုပ်ဖူးတာတွေလုပ်နေတယ်။ အရင်ကအရက်ပြင်းမသောက်တတ်တဲ့ မေမေက အခုဝီစကီကိုမူးအောင်သောက်နေတယ်။ အမြဲသပ်သပ်ရပ်ရပ်နေတတ်တဲ့မေမေက အခုဝတ်ပုံစားပုံကဖရိုဖရဲနဲ့၊ ပြီးတော့မေမေ ဒီလိုကားတွေကြည့်နေ တယ်။ မေမေပတ်ဝန်းကျင်ကိုဂရုမစိုက်၊ လွှတ်ချထားချင်လောက်အောင် စိတ်မချမ်းသာစရာတစ်ခုခု တွေ့လာခဲ့တယ်လို့ သားထင်တယ်။ မေမေဘာတွေဖြစ်လာတာတုန်းဆိုတာကိုလည်း သားကိုပြောပြစမ်းပါဦးမေမေ။ ဘာပြဿနာရှိလို့လဲ။ သားဘာအကူအညီပေးရမလဲ။ မေမေ့မှာ ဒီသားပဲရှိတာ သားကိုမှမပြောပြရင် မေမေဘယ်သူကိုရင်ဖွင့်မှာလဲ..”

သူတို့တွေ စကားလက်ဆုံကျစပြုလာပြီဆိုတော့ ဖူးကားကြည့်နေတဲ့ဒေါ်ခင်နွဲ့နှောင်းလည်း အာရုံမလာတော့၊ ဒါကြောင့် သူမကရီမုတ်ဖြင့် တီဗွီ စကရင်ကိုပိတ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့.

“သား..လာစကားပြောတော့ ဆက်ကြည့်ချင်စိတ်မရှိတော့ဘူး။ နောက်မှပဲပြီးအောင်ပြန်ကြည့်တော့မယ်။ သားမေးတာတွေလည်းမေမေအခု ဖြေဖို့အဆင်သင့်မဖြစ်သေးဘူး။ ဟုတ်တယ်..မေမေ အခုမသောက်ဖူးတာတွေသောက်ပြီး မူးနေတယ်။ ကားမောင်းလာရတာလည်း အတော်ပင်ပန်းနေပြီ။ မေမေ မရတော့ဘူးအရမ်းအိပ်ချင်နေပြီ။ သားသိချင်တာတွေနောက်မှပြောပြမယ်။ မေမေဝင်အိပ်လိုက်ဦးမယ်၊ ညနေကျမှမေမေ့ကိုနှိုးနော်၊ သားအိပ်ရာမှာမေမေဝင်အိပ်လို့ရပါတယ်နော်..သား..၊ ဒီဆိုဖာပေါ်မှာဆိုခွေခွေခေါက်ခေါက်နဲ့ အဆင်ပြေမှာမဟုတ်ဘူး..”

ဒေါ်ခင်နွဲ့နှောင်းကပြောပြီးတာနဲ့ ဝဿန့်အဖြေကိုတောင်မစောင့်ပဲ အိပ်ခန်းဆီသို့လျှောက်သွားလေသည်။

ဝဿန်မှာ သူ့အမေ၏အတွင်းပစ္စည်းကြီးကို ဘောင်းဘီတိုတိုပွပွကြီးကြာမှအတိုင်းသားမြင်ရပြီး လီးတောင်နေစဥ် သူမကထသွားပြီးရှေ့မှနေ၍ ဖင်ကြီးနှစ်လုံး လှုပ်လီလှုပ်လဲ့ရမ်းခါပြလျက်လျှောက်သွားသဖြင့်မျက်စိတဆုံးကြည့်ရင်း ဖိုးထောင်က တရမ်းရမ်းဖြင့်ကျန်ရစ်ခဲ့တော့သည်။
————————————-

အပိုင်း(၇) ဆက်ရန်

(အပိုင်း -၇)

ဒေါ်ခင်နွဲ့​နှောင်းက သူ၏အိပ်ခန်းထဲသို့​ဝင်သွားခဲ့​ပေပြီ။ ဝဿန်မှာ လီးကြီး​တောင်လျက်သားနှင့် ဧည့်ခန်းမှာငုတ်တုတ်ကျန်ရစ်ခဲ့ရ၏။ လူကငုတ်တုတ်ဖြစ်​နေသလို အ​တွေးအမြင်​တွေကလည်းထိုင်းမှိုင်းသွားရ​လေသည်။ သူရုတ်တရက်ဘာဆက်လုပ်ရမှန်းမသိ။

သူ့အ​မေက သူ့​ရှေ့တွင်သားအမိလိုးကားဖွင့်ကြည့်ကာ စောက်ဖုတ်ကြီး​ပေါ်​အောင် ပေါ်တင်ပြသွားပြီးမှ အိပ်မည်ဆိုပြီးအခန်းထဲဝင်သွားတာက ဘာလှုပ်ရှားမှုလည်းဆိုတာ သူမ​တွေးတတ်​သေး​ပေ။ သူ့ကို သူမ​နောက်ဝင်လိုက်သွားပြီးတစ်စုံတခုလုပ်​စေချင်သလား၊ အထာတစ်ခုခု​ပေး​နေတာများလား။ ဒါမှမဟုတ်သူကပဲအ​တွေးလွန်​နေတာများလား။

သူ့အ​မေက​တော့ သူ့လိုသားအရင်းတစ်​ယောက်ကို တဏှာစိတ်ဖြင့် အလွယ်တကူ အထာ​ပေးဖို့က​တော့ ဘယ်လိုမှမဖြစ်နိုင်တဲ့မိုက်မဲ​သောအ​တွေးပင်ဖြစ်​ချေလိမ့်မည်။ သူ့အ​မေ၏အပြုအမူ​တွေမှာတစ်ခုခု စိတ်ဖိစီးမှုကိုထွက်​ပေါက်ရှာရင်း စိတ်လွတ်စွာပြုမိ​တာလည်းဖြစ်နိုင်သည်။ သူ့အ​မေတကယ်ပဲ ပင်ပန်းလာတာမို့ အိပ်ချင်သည်ဆိုတာက တကယ်ပိုဖြစ်နိုင်တာ​ပေါ့။ သူထိုင်စဥ်းစား​နေပြီးမှ တဏှာ​တွေးဖြင့် အထာ​ပေးသလားဆိုပြီးအိပ်ခန်းထဲလိုက်သွားတာကမိုက်မဲရာကျ​ပေမည်။ သူ့အ​မေပင်ပန်းလာတာ အိပ်ပါ​စေဆိုပြီး သူ့စိတ်ဆင်ရိုင်းကိုချွန်းအုပ်လိုက်နိုင်​တော့၏။

ဒါ​ပေမယ့် တောင်​နေ​သောသူ့လီးက အ​တောင်မကျ​သေးပဲ​နေရာ၊ သူ့အ​မေဖွင့်ထားလက်စ ဂျပန်သားအမိကားကို ဆက်ဖွင့်ကာ ပြီးတဲ့အထိ ထိုင်ကြည့်​နေလိုက်သည်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ဒီကားကလည်း သူ့အကြိုက်ဆုံး ဖေးဘရိတ်ကားမဟုတ်လား။ ဘယ်နှစ်ခါပြန်ကြည့်ကြည့် ရိုးသွားသည်ဟုမရှိ​ပေ။ သို့နှင့်ပင်သူ၏တစ်​နေ့လုံး​တောင်လက်စလီးမှာ အ​တောင်မကျ​တော့…။

သူ အောကားကိုပြီး​လုနီးနီး ကြည့်ပြီးသွား​တော့ နောက်ထပ် တစ်နာရီနီးပါးကြာသွားခဲ့သလား မ​ပြောတတ်ပါ။ အိပ်ခန်းထဲတွင်ကားငြိမ်သက်နေသည်။ သူအ​မေနှစ်ခြိုက်စွာအိပ်​မောကျ​နေပြီထင်၏။ အခုမှ သားအမိလိုးကား၏ဇာတ်ရှိန် အမြင့်ဆုံးအခန်းကိုဖြတ်သန်းခဲ့ပြီး ဇာတ်လမ်းပြီးဆုံးသွားခဲ့ရာ သုတ်ရည်​တွေ တပျစ်ပျစ် တရွှဲရွဲနှင့်စီးထန်းစွာ တစက်စက်ကျ​နေ​သောအ​မေဖြစ်သူဇာတ်လိုက်မင်းသမီး၏ စောက်ဖုတ်ကြီးက သူ့လီးကိုအစွမ်းကုန်​တောင်​နေ​စေပြန်​တော့သည်။

ရုပ်ရှင်ထဲမှာ အ​မေဖြစ်သူအိပ်​မောကျ​နေတုန်း ခိုးဝင်၍အ​မေ့မျက်နှာနား ကပ်ဂွင်းထုပြီး လရည်​တွေညှစ်ချခဲ့​သောအခန်းကိုပြန်စဥ်းစားရင်း သူ့အ​မေကို အပြင်မှာဒီလိုမျိုးတကယ်လုပ်လို့ရနိုင်သလား ဟူ​သောစိတ်ရိုင်းကပြန်ဝင်လာပြန်ရာ။ သူ့အ​မေအခုဆိုဘယ်လိုပုံစံမျိုး အိပ်​နေသလဲဟုစူးစမ်းချင်လာပြီး အိပ်ခန်းဖက်ဆီသို့​လျှောက်လာခဲ့မိသည်။

သူ့အ​မေ သူ့အိပ်ခန်းမှာဝင်အိပ်​နေတာက တံခါးပိတ်မထားပါ။ သူက အခန်းတံခါးဘုသီးကိုလှည့်လိုက်ရုံဖြင့်ပွင့်သွား​တော့သည်။ သူထင်ထားသည့်အတိုင်း သူ့အ​မေကနှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်အိပ်​ပျော်​နေသည်။ သူ့စိတ်ထဲမှပေါက်ကရစိတ်ကူးမိသလို အထာ​ပေးပြီးအိပ်ချင်​ယောင်​ဆောင်​နေတာမျိုးမဟုတ်ပါ။ သူ့အ​မေမှာအမှန်တကယ်ရိုးသားပါ​ပေသည်ဟုသူလက်ခံသွားသည်။ ဒါ​ပေမယ့်​ပေါ့ အိပ်​မောကျနေ​သော သူ့အ​မေကိုသူရင်ခုန်စွာကြည့်​နေမိသည်။ ရင်မခုန်ဘဲ ခံနိုင်ရိုးလား၊ သူ့အ​မေ​ဒေါ်ခင်နွဲ့​နှောင်းမှာ ကိုယ်တ​စောင်း လေးပုံသုံးပုံ​မှောက်ရက်အ​နေအထားဖြင့် ကုတင်​ပေါ်မှာ သူ၏ဖက်​ခေါင်းလုံးကို ပေါင်ကြီးတစ်ဘက်တင်၍အားရပါးရခွကာအိပ်​နေခြင်းဖြစ်သည်။

သူ့အ​မေဝတ်ထား​သော ဘောင်းဘီတိုဖားဖားကြီးမှာ အလွန်ပွ​ယောင်းလှရကား အနားသား​တွေလန်လျက် ပေါင်ရင်းဆီးစပ်အထိပင်လိပ်တက်နေ​လေသည်။ ဖက်လုံးကြီး​ပေါ်တွင် ဒူးချိတ်တင်ပြီးခွထားတဲ့ ပေါင်လုံးတစ်တစ်ကြီး​တွေက ဖွေးဥ​နေပြီး ပေါင်​ပေါ်မှ အ​ကြောစိမ်း​လေးများကို​တောင်မြင်​နေရ၏။  တ​စောင်း​မှောက်ရက်ခွထားပြီးသူ့ဘက်ကို​ကျော​ပေးထားတာဖြစ်လို့ ကြီးမားဖွံ့ထွားလှ​သောတင်ပါးဆုံသား ဂျောကြီးနှစ်လုံးကဝင်ကြုံးချင်စရာ ကားစွင့်လို့​နေပြန်သည်။ ဝဿန်သည်ပါးစပ်မှတဆင့် လည်​ချောင်းထဲသို့စီးဝင်လာ​သော တံတွးများကိုကြိတ်၍မြိုချလိုက်ရ၏။

သူက သူ့အ​မေ၏ဖင်ဆုံကြီးများ အနားသို့က​ယောင်ကတမ်းဖြင့်ကပ်သွားရင်း အနီးကပ်ကြည့်မိသည်၊ လိပ်တက်လျက်ရှိ​သော ဘောင်းဘီပွကြီးမှာ အော်လံအဝကကျယ်လှသဖြင့်ဖင်လုံးပြူးပြူးကြီးများ၏ပါးသားကြီးများပါ်သည့်တိုင်​အောင်ပြူးပြဲစွာဖြဲ​ခြောက်​ပြနေသလိုပင်။ သူကဖင်ကြီး​တွေကိုသူ့မျက်နှာနှင့် တစ်ထွာခန့်မျှ​တောင်မကွာ​အောင်ကပ်၍ကြည့်​လေရာ သူ့နှာ​ခေါင်းက ဖင်ကြားကြီးကိုနမ်းမိမတတ်အကွာအ​ဝေးဖြစ်သည်။ သူဒီ​လောက်အနီးကပ်ကြည့်ရဲတာကလည်း သူ့အ​မေ အိပ်​မောကျ​နေတာ​သေချာလို့ဖြစ်သည်။ သူမထံက ဟောက်သံမျှင်းမျှင်း​လေးများပင်ထွက်​နေတာကိုး။

သူက အ​မေ၏ဖင်ကြီးကို ညှစ်ကြည့်မလို၊ တို့ကြည့်မလိုလုပ်ပြီးမှ ဘာမှမလုပ်ပဲ သူ့အ​မေ၏ကိုယ်ခန္ဓာ အထက်ပိုင်းနားအထိ ကုန်းကုန်း၊ ကုန်းကုန်းဖြင့် တိုးသွားပြီး စွပ်ကျယ်လက်ပြတ်လောက်မျှသာရှိ​သော ချိုင်းပြတ်အင်္ကျီ ၏​အောက်မှ ကြွရွစွာကန်၍ ရုန်းထွက်​နေ​သော နို့အုံတင်းတင်း၊ ဖွေး​ဖွေးအိအိကြီးအားစူးရဲစွာကြည့်​နေပြန်သည်။ နို့အုံ​ကျော်အပြီးတွင်ဖြူ​ဖွေး​သောလည်တိုင်​ကျော့​ကျော့​လေးရှိ၍ ၎င်းအလွန်တွင် အ​မေ့ရဲ့လှပ၍ပြစ်မျိုးမှဲ့မထင်မျက်နှာ​လေးက နှစ်ခြိက်စွာအိပ်​ပျော်​နေသဖြင့်မျက်ခွံမို့မို့​လေးများက မှေးစင်း​လို့နေသည်။ နှာတံစင်းစင်း​လေးများ၊ ဝီစကီအရှိန်​ကြောင့်ရဲ​နေ​သောပါးအီု့နီနီ​လေးများ က အာဘွား​ပေးချင်စရာ​ကောင်း၍ ပန်း​သွေး​ရောင်နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးထွတ်တွတ်​လေးများကဆွဲစုပ်၍နမ်းချင်စရာ​အတိရှိလှသည်။

သူကသူ့အ​မေ၏ပုခုံးစွန်းလုံးလုံး​လေးများကို နှာ​ခေါင်းဖျား​လေးဖြင့် အသာ​လေး မထိတထိနမ်းလိုက်မိရာ။ ဒေါ်ခင်နွဲ့​နှောင်းမှာ အိပ်​နေရင်းမှ၊ ပုခုံးစွန်းမှာယင်​ကောင်လာနားသလိုမျိုးအထိအ​တွေ့​ကြောင့် ယောင်ရမ်းပွတ်သပ်မိ​လေ၏။ ဝဿန်က နှာ​ခေါင်းကိုကမန်းကတန်းပြန်ရုပ်လိုက်သည်။  ဒါ​ပေမယ့်သူ့ရဲ့တားဂက်ကတစ်မျိုး​ပြောင်းသွားပြန်သည်။ အ​မေ၏ဂျိုင်းပြတ်စွပ်ကျယ်အနက်က​လေးမှာမှာ လည်ပင်း​ပေါက်နှင့် ဂျိုင်း​ပေါက်​တွေက ကျယ်လွန်းလှသဖြင့် လက်တစ်လုံးသာသာပဲရှိ​သော ပုခုံးသိုင်းကြိုးကို ဘေးသို့အသာဆွဲဟရုံဖြင့် ဘရာစီယာလုံးဝဝတ်မထားသည့် နို့လုံးကြီးတစ်ဘက်၏ နို့သီး​ခေါင်း​လေးကစူစူ​လေးပြူထွက်၍ လေထွက်ရှူ​လေ​တော့၏။

နို့အုံသား​ဖွေး​ဖွေးကြီးများမှာလည်း အန်ထွက်ကျလာ​လေရာ ဝတ်ထား​သော ဂျိုင်းပြတ်အနက်​ရောင်နှင့်လိုက်ဖက်ညီစွာထင်းထင်းကြီးရှိ​နေသည်။သူကနို့သီး​ခေါင်းအညိုနု​ရောင်​လေးကို ကိုင်ညှစ်ကြည့်မလို့စိတ်ကူးမိပြီးမှ သူ့အ​မေနိုးလာမလားစိုးရိမ်မိလို့ လက်ကိုပြန်ရုပ်လိုက်ပြန်သည်။ သူက မ​ရေရာ၊ မ​သေချာ​သေးပဲနှင့် သူ့အ​မေကိုကိုယ်ထိလက်​ရာက်လုပ်ရန် မလုပ်သင့်​သေးဟုယူဆသည်။

အ​မေ့စိတ်ထဲကသူ့ကိုဘယ်လိုသဘောထားမှန်းမသိခင် သွားလုပ်ရင်းနိုးလာလို့ ပြဿနာထဖြစ်ရင် သူ့အနာဂတ်မဲ့သွားနိုင်သည်။ ဒါ​ကြောင့်အ​မေ့ကို​ဘေးကအသာကြည့်ရင်း ဂွင်းထုရုံ​လောက်ဆို​တော်ပါပြီဟုသူ​တွေး၏။ စောစောကသူကြည့်ခဲ့​သောကားအမိ​အောကားထဲမှ ဇာတ်လိုက်လုပ်သလို အ​မေ့ဖင်ကြီးနားကပ်ပြီးဂွင်းထုသည့်အရသာကိုခံကြည့်ချင်လာသည်။

ဒါ​ကြောင့်ကုတင်​ဘေးမှာတည့်တည့်မှာပြန်ရပ်လိုက်ပြီး သူဝတ်ထားတဲ့ ဘောင်းဘီတိုကိုကြိုး​လျှော့၍ အောက်ကိုတစ်ထွာခန့်​လျှောချလိုက်ကာ ညီအငယ်​ကောင်ကိုဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ သူ့​ဘောင်းဘီ​အောက်မှာအတွင်းခံဝတ်မထားခဲ့​ပေ။ ဆီးစပ်​အောက်အထိ​လျော့သွား​သော ဘောင်းဘီထဲကလီးကသူ့အ​မေဘက်ဆီသို့တန်းတန်းကြီးထန်ခနဲထွက်လာသည်။ သူက​ဘောင်းဘီခါးစကို ဘယ်လက်ဖြင့်ဆွဲနှိမ့်ထားရင်း ညာလက်က လီးကို ဖြည်းဖြည်း​လေးဆုပ်ကိုင်ကာ ဂွင်းစထု​တော့သည်။ သူ့မျက်လုံးများက သူ့အ​မေ၏​ ခန္ဓာကိုယ်​ကောက်​ကြောင်းများအ​ပေါ် အပြည့်အဝအာရုံသွင်းထား၍ခံစားလိုက်သည်။

သူကလီးကိုတဆတ်ဆတ်ထုရင်း ဖြည်းဖြည်းချင်း​ရှေ့တိုးလာခဲ့သည်။ နောက်ဆုံး​တော့သူလက်ဖြင့်ဆုပ်ကိုင်၍ ငြိမ်​အောင်ထိမ်းထားရ​သောလီးကြီးက၊ ဘောင်းဘီလန်တက်​နေတဲ့သူ့အ​မေရဲ့ဖင်တုန်​ဖွေး​ဖွေးကြီး​တွေနဲ့ တစ်လက်မသာ ကွာ​တော့သည်။ သူကလီးထိပ်ဖြင့်သာသာ​လေး သူ့အ​မေ၏ဖင်ကိုတဆတ်ဆတ်တို့ထိ၍ ရိုက်လိုက်သည်။ ပြီး​တော့သူအ​မေ​ဘေးမှကျန်​နေ​သော​နေရာလပ်တွင်ကပ်ကပ်သပ်သပ်ဝင်လှဲလိုက်သည်။ သို့​သော်ခန္ဓာကိုယ်လယ်ဗယ်က သူ့အ​မေအိပ်နေတာနဲ့တတန်းတည်းမဟုတ်ပဲ​အောက်ကိုအများကြီး​လျှောချထားသည်။

သူ၏မျက်လုံး​တွေက အ​မေ့ဖင်ကြီးကို အနီးကပ်ကြည့်ချင်လို့ မျက်နှာကိုဖင်နှင့်တတန်းထဲ လျှောချလာခဲ့တာဖြစ်သည်။ သူကဖင်ကြီးကိုနှာ​ခေါင်းဖြင့်ထိ၍ တစ်ချက်နမ်းလိုက်သည်။ ဒေါ်ခင်နွဲ့​နှောင်းက​တော့ သားဖြစ်သူ ဝဿန်သည် သူမ၏နောက်နားမှကပ်၍  မဟုတ်တရုတ်ပြုမူနေသည်ကိုလုံးဝမသိ​သေးပဲဆက်လက်အိပ်​မောကျ​နေတုန်းဖြစ်သည်။

ဝဿန်သည် သူ့အ​မေ၏ဖင်ဆုံကြီးထံမှလာ​သောကိုယ်ရနံ့သင်းသင်းကို မက်​မောစွာရှိုက်ယူလိုက်သည်။ သူ့လက်ကလည်းအငြိမ်မ​နေ၊ လီးကြီးကို​တော့၍​၊ တော့၍ စွန်လွှတ်သလိုကြိုးဆွဲ​နေ​လေသည်။ ဖင်ကြီးကိုအနီးကပ်အားရပါးရနမ်းရှိုက်ပြီးတဲ့အခါမှာ​တော့ သူက မွေး​မေ​မေအ​ပေါ်တွင် ပထမဦးဆုံးအကြိမ်အဖြစ် တသက်မှာ တခါမှမထိတို့ဖူးခဲ့​သေး​သော အရာကိုစတင်ထိ​တွေ့လျက် စူးစမ်းမှုကိုအစပြု​တော့၏။

သူကလိပ်တင်၍ပွင့်ဟ​နေ​သော​အ​မေ့ရဲ့ဘောင်းဘီကြားကိုကြည့်လိုက်သည်။ ပွ​ယောင်း​သော​ဘောင်းဘီ​ကြောင့် တင်သားကြီး​တွေကအထင်းသား အပြုံလိုက် အပြင်မှာပဲထွက်​နေရာ ဘာမှဝတ်မထားသကဲ့သို့ရှိ​နေ၏။ ဖင်ကြားအစပ်နားရှိ ဖင်စုံ့သားကြီးများကိုပင်မြင်​နေရသည်။ ဒါ​ပေမယ့်ဖင်ကြားအ​ရောက်တွင်​တော့ ဘောင်းဘီဂွဆုံကြားက ပိတ်စက အတိအကျညပ်လျက် မြင်ကွက်ရှုခင်းကိုပိတ်ထားခဲ့​လေပြီ။ ထို​နေရာကိုမမြင်ရ၍ ဝဿန်မှာအသည်း​တွေတရွရွယားလာသည်။ မြင်ချင်စိတ်​တွေက ထိမ်းမနိုင် သိမ်းမရဖြစ်လာသဖြင့် အတားအဆီးကိုဖယ်ရှင်းရန် သူကြိုးစားကြည့်​လေသည်။

သူ့လက်​တွေက တုန်တုန်ယင်ယင်ဖြင့်ပင်ဖင်ကြားညပ်​နေ​သော ဂွကြားထဲက​ဘောင်းဘီစကိုအသာ​လေးဆွဲ၍ လက်​ချောင်းဖြင့် ကလန့်တင်လိုက်သည်။ ဘောင်းဘီစသည် ညပ်တယ်ဆိုရုံမျှသာရှိပြီး တင်းကြပ်စွာညပ်သပ်​နေခြင်းမရှိပါ။ ဘောင်းဘီကြားညပ်စ​လေးကိုက​လော်တင်လိုက်​တော့ သူ့လက်​ချောင်းဖျားက နူးညံ့အိစက်​သောအထိအ​တွေ့တစ်ခုကို ရလိုက်ပြီး ဓါတ်လိုက်သလိုလို၊ ကျင်စက်ဖြင့်တို့လိုက်သလိုလို၊ သူ့ကိုယ်သူထင်မိသည်။ သူ့အ​မေ​ဒေါ်ခင်နွဲ့​နှောင်းမှာလည်း တွန့်ကနဲဖြစ်သွားပြီးအနည်းငယ်လူးလွန့်လာသဖြင့် သူ့လက်ကိုအမြန်ပြန်ရုပ်လိုက်ရပြန်သည်။

သူကခဏငြိမ်၍ သူ့အ​မေမျက်နှာဘက်သို့ကြည့်ကာ အကဲခတ်​နေလိုက်သည်။ သူ့ရင်​တွေကလည်းထိတ်ခနဲခုန်သွား​လေသည်။ အတန်ကြာမှ

သူ့အ​မေ ပုံမှန်အသက်ရှူသံဖြင့်ပြန်အိပ်​ပျော်​နေ​ကြောင်း​သေချာသွားသဖြင့် ဖင်ကြားကအစကိုလက်ဖြင့်တဖန်​ ကော်တင်ကာ ပေါ်လာ​သော​စောက်ဖုတ်ကြီးကို ရင်ခုန်စွာဖြင့်ကြည့်လိုက်သည်။ လက်ဖျားက​တော့ နောက်ထပ်တစ်ကြိမ် အ​မေ့အသားကိုမထိမိရန် အထူးသတိထားခဲ့​လေသည်။ ယခုသူ့အ​နေဖြင့် သူ့အ​မေ၏​စောက်ဖုတ်ကြီးကို ဘဝမှာ ပထမဆုံးအကြိမ်အဖြစ် နဖူး​တွေ့ဒူး​တွေ့ အနီးကပ်​တွေ့လိုက်ရခြင်းဖြစ်သည်။ အရင်က အ​မေ့​စောက်ဖုတ်ကို​ကြည့်ရဖို့ဆိုတာ အိပ်မက်ထဲမှာ​တောင်ထည့်မမက်ခဲ့​ဖူးပေ။

မိန်းမများနှင့်လိင်ကိစ္စအ​တွေ့အကြုံဆိုသည်မှာ သူ့အဖို့မစိမ်းလှပါ။ အရွယ်ရွယ်အစားစားရှိ​သော​ဆော်​ပေါင်းစုံကိုသူဖြုတ်ဖူးခဲ့သည်။ ဒါ​ပေမယ့် အခုမြင်လိုက်ရတဲ့​စောက်ဖုတ်ကြီး​လောက် တစ်ခါမှ သူရင်တုန်ပန်းတုန်မဖြစ်ခဲ့ရပါ​ချေ။ အခုဟာကြီးက သူလိုသားတစ်​ယောက်အ​နေနှင့် မထိ​တွေ့အပ်၊ မမြင်အပ်၊ မကြည့်အပ်တဲ့ မွေးသမိခင်၏​စောက်ဖုတ်ကြီး၊ သို့မဟုတ် သူ့ကို​မွေးထုတ်ခဲ့ပြီး ဤလောကကြီးထဲသို့ဆောင်ယူခဲ့ရာလမ်း​ကြောင်း​ပေါက်ဝကြီးဖြစ်​နေလို့ပါပဲ။ စောက်ဖုတ်ကြီးအပြင် ဖင်ကြားထဲကိုအသာ​လေး ဟကြည့်​လိုက်တော့ စအိုဝက ခ​ရေပွင့် စူစူလှလှ​လေးကိုပါ​တွေ့လိုက်ရ​တော့ ဝဿန် ရင်ပါ​မောသွားရသည်။

သူကထို​မြင်ကွင်း​လေးကိုအားရ​အောင်ကြည့်​နေရင်းကပင် သူ့လက်​တစ်ဘက်ကလည်း သူ့အ​မေ၏ ဖင်တုံကြီးနားမှာကပ်ပြီး မရပ်မနားပဲ ဒရစပ်ကြီးမှန်မှန် ဂွင်း​ဆောင့်​နေ​လေသည်။ အချိန်အနည်းငယ်အကြာမှာတော့၊ သူက ခြေဖျား​တွေကို​မွေ့ယာ​ပေါ်မှာကုတ်၍အားယူကာ ကိုယ်ကိုပြန်​တွန်းတင်၍တက်လာပြီး ပုဇွန်ထုပ်ကွေး​ကွေး​နေ​သောသူ့အ​မေနှင့်အပြိုင် နောက်မှာကပ်၍အိပ်လိုက်ပြန်၏။ အိပ်သည်ဆိုတာက အဖြစ်​ပြောတာပါ။ အမှန်က တ​တောင်တစ်ဘက်ကို​ထောက်၍ အားယူပြီးကိုယ်တ​စောင်းမတ်မတ်ထားကာ အ​မေ့အိုးကြီး​နောက်မှာ ကားယားခွပြီး​နေရာယူလိုက်ခြင်းသာဖြစ်သည်။

ယခုအချိန်တွင် သူတို့သားအမိ၏​ခေါင်းချင်းက လယ်ဗယ် တ​ပြေးညီတန်းသွားပြီဖြစ်သည်။ ဒေါ်ခင်နွဲ့​နှောင်း၏ နောက်​ကျောဘက်ကကပ်ခွလျက်ပုံစံရှိ​နေ​သောဝဿန်၏မျက်နှာက သူမ၏လည်ဂုတ်သား​လေးများနှင့် မထိခလုတ် ထိခလုတ်ဖြစ်​နေသည်။ သူက စိတ်​တွေမထိမ်းနိုင်​တော့ပဲ၊ အ​မေ၏လည်ဂုတ်သားဝင်းဝင်း​လေးနှင့်အတူ ဂုတ်တဝိုက်မှဆံနွယ်စနုနု​လေးများကို ညင်သာစွာ နမ်းရှုတ်​ပေး​နေလိုက်သည်။

ဒေါ်ခင်နွဲ့​နှောင်းမှာ အိပ်မက်ထဲတွင်တစ်စုံတ​ယောက်က သူမအား မထိတထိကလူကျီစယ်သလိုမျိုးခံစား​နေရပြီး အိပ်မှုံစုဲဝါးနှင့် အနည်းငယ်လူးလွန့်လာ​သေး​သော်လည်း နိုးကြားလာခြင်းမရှိပဲ ဆက်လက်အိပ်​ပျော်​နေဆဲဖြစ်သည်။

သူကဖင်ကြီး​နောက်မှာ​ ပေါင်ကြီးကား၍ကပ်ခွရင်း ဖင်ကြား၊ ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲလက်နဲ့အရင်စမ်းကြည့်ပြန်သည်။ ဒီတစ်ခါ​တော့သူနည်းနည်းရဲလာသည်။ တော်ရုံထိ​တွေ့မှု​လောက်နဲ့​တော့ အနည်းငယ်လှုပ်ရုံ​လောက်ကလွဲလို့ သူ့အမေကနိုးဦးမှာမဟုတ်​သေး​ပေ။ သူ့လက်က​ပေါင်ကြားထဲကိုနှိုက်စမ်း​တော့ စို​နွေးနွေး စောက်ဖုတ်ဝကိုစမ်းမိသည်။

သူက အ​မေ၏ဖင်ကြား​မြှောင်းကြီးထဲသို့ လီးဖြင့်လမ်း​ကြောင်း​ပေးချိန်ပြီး စောက်ဖုတ်ရှိမည့်​နေရာ​လောက်ကိုမှန်းထိုးသွင်းလိုက်သည်။ ဒါ​ပေမယ့်သူက​စောက်ဖုတ်ထဲတကယ်ဝင်သွားသည်အထိကြိုးစားဖို့​ကတော့ သူအဆင်သင့်မဖြစ်​သေးပါ။ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးတကယ်ဝင်သွားလို့က​တော့ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ်နိုးလာမှာ​တော့​သေချာသည်။ ဒါ​ကြောင့်သူက ပေါင်နှစ်​ချောင်းကြားထဲကိုသာလီးကို​လျှောထိုးသွင်း၍ ဖြည်းဖြည်းချင်းကပ်​ညှောင့်​နေရုံမျှသာလှုပ်ရှားရဲသည်။ သူသည်အ​မေ့​စောက်ဖုတ်ကြီးကိုလိုး​နေရသည်ဟု ဖီလင်ခံကာစိတ်​မြော၍ ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲသို့အတန်ကြာ​အောင်​မျှောထိုးပြီးပွတ်လိုး​နေခဲ့သည်။

ခဏကြာ​တော့ ပေါင်ကြားထဲသို့လိုး​နေတာကိုရပ်ပြီး ထထိုင်လိုက်ကာ၊  အ​မေ့​နောက်နားမှာပင်ဒူးထောက်ပြီး ဖင်ကြီးကို ကသိုင်းရှုရင်း မျက်လုံး​မှေးဖီလင်ယူကာ စိတ်လိုက်မာန်ပါခပ်သွက်သွက်ဂွင်းတိုက်​နေ​လိုက်ရာ မကြာမီမှာပင်လက်ရှိန်က​မော်တာခုတ်သလိုဒလကြမ်းမြန်လာပြီး လူက တအာ့အာ့နှင့်ညည်းတွားကာ လရည်​တွေက ဆောင့်ပန်းပြီးထွက်လာသည်။

သူ၏သုက်ရည်ဖြူဖြူပျစ်ပျစ်များသည် မိခင်ဖြစ်သူဒေါ်ခင်နွဲ့​နှောင်း၏ဖင်အိုးကြီး​ပေါ်တွင်ဗရမ်းပတာ စင်၍​ပေ​ရေကုန်​တော့သည်။ ဝဿန်က တပြစ်ပြစ်နှင့်ပန်းထွက်ပြီးဖင်ကြီး​ပေါ်တွင်အပုံလိုက်ကျသွား​သောလရည်စက်များကို စိတ်လှုပ်ရှားခြင်းကြီးစွာဖြင့် ကြည့်နေမိပြီးမှ သတိဝင်လာကာ ချက်ချင်းပင် စားပွဲ​ပေါ်မှတစ်ရှူးဗူးထဲမှ တစ်ရှုးစက္ကူများဖြင့် အ​မေ့ဖင်​ပေါ်က လရည်များကိုကမန်းကတန်းဖြင့်သုတ်ပေးလိုက်ရသည်။ နို့မို့ဖြင့် သူ့အ​မေနိူးလာပါက စေးထန်းထန်း ညှီစို့စို့ သုက်ရည်နံ့​တွေက သဲလွန်စ​တွေကျန်ရစ်ကာပြဿနာတက်ပေလိမ့်မည်။

သူက​လျှောချထား​၍ ပေါင်လယ်​ရောက်​နေ​သော ဘောင်းဘီကိုပြန်ဆွဲတင်ပြီးတာနဲ့ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ထား​သော တစ်ရှူးစများကို အမြန်စုထုပ်ပြီး၊ အခန်းထဲမှခပ်သုတ်သုတ်ပြန်ထွက်သွား​လေသည်။ သူ့ အ​မေပြန်ပြီးနိုးမလာခင်​ပေါ့။
————————————-

အပိုင်း(၈) ဆက်ရန်

(အပိုင်း -၈)

ဝဿန် အိပ်ခန်းထဲမှပြန်ထွက်လာပြီး​နောက် လော​လောလတ်လတ် အခုသူ့အ​မေအ​ပေါ် သူပြုမူခဲ့သည်များ​ကြောင့် ရင်တွေမငြိမ်ဖြစ်ပြီး ဗလောင်ဆူ​နေသည်။

ရာဂစိတ်​တွေနှင့်ထကြွ​နေတာ​ရော၊ အဆမတန်စိတ်လှုပ်ရှားရတာ​ရော၊ မဟုတ်တာလုပ်မိ၍​ကြောက်တာ​ရော၊ နောင်တရသလိုလိုရှိ​နေတာရော၊ ရှေ့ဆက်ပြီးအဆင့်တက်၍ တဆုံးတစလုပ်ပစ်ချင်လိုက်တာ​ရော အားလုံးစုပြုံလှုပ်ခတ်၍ သူ့အားတိုက်ခတ်​နေ​သော​ကြောင့်ဖြစ်သည်။

သူက အဲဒါကိုငြိမ်သွား​အောင် ဝီစကီနှစ်ပက်​လောက်ငှဲ့ခဲ့ပြီး ရေမ​ရောပဲ နိကြီး​မော့လိုက်ကာ ဆိုဖာရှည်​ပေါ်လှဲ​နေလိုက်ရာမှ ခဏ​လောက်ကြာ​တော့အိပ်​ပျော်သွားခဲ့သည်။ ဒီလိုနှင့် ဒေါ်ခင်နွဲ့​နှောင်းကလည်း မော​မောနဲ့အိပ်၊ ဝဿန်ကလည်း မူးမူးနဲ့အိပ်​ပျော်သွားကြရာ၊ ည​နေအ​တော်​စောင်းလို့မိုးချုပ်ကာနီးမှ ပြန်နိုးလာကြ​တော့သည်။

တော်​သေးသည် ဒေါ်ခင်နွဲ့​နှောင်းပြန်နိုးလာ​တော့ သူမကိုယ်မှာဘာမှထူးထူးခြားခြားပျက်ယွင်း၍ မ​နေသဖြင့် ဘာမှမသင်္ကာစရာအ​ငွေ့အသက်ကိုမှ သတိမပြုမိခဲ့​ချေ။ ဝဿန်ကံ​ကောင်း​နေသည်ဟုပဲဆိုကြပါစို့။

ပြန်နိုးလာပြီးတဲ့​နောက်​ဒေါ်ခင်နွဲ့​နှောင်းက ရေတစ်​ခေါက်ထပ်ချိုး​သေးသည်။ ပြီး​တော့သူမကအဝတ်အစား​တွေလဲပြီးပြန်ထွက်လာသည်။ ဆွဲသား လည်ဟိုက် ဘ​လောက်စ်အင်္ကျီနှင့် အောက်ဘက်တွင်​တော့​ပေါင်လယ်​လောက်ရှိ​သောစကတ်အတိုနှင့်ဖြစ်သည်။ သူမ၏စိတ်ကူးက မိုးချုပ်စပြုပြီဖြစ်သဖြင့် သားကို​ခေါ်ပြီးအပြင်ကစား​သောက်ဆိုင်တစ်ခုခုမှာညစာသွားစားဖို့ရည်သန်ပြီး အဝတ်လဲလာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

သူမက ည​နေပိုင်းအပြင်ထွက်ရင်းစားမှာမို့လို့ အဝတ်​တွေကို သိပ်လုံလုံခြုံခြံကျပ်ကျပ် တည်းတည်း မဝတ်လိုပဲ ပေါ့​ပေါ့ပါးပါးသာလှုပ်ရှားလို့ရ​အောင်၊ ထမီ​တောင်မဝတ်ပဲ စကတ်နှင့် ဘ​လောက်စ်ပဲဝတ်ခဲ့ခြင်း​ပေတည်း။ ဝဿန်ကိုလည်းအပြင်မှာပဲစားဖို့ အဝတ်အစားလဲရန် သူမက ပြောလိုက်သည်။

ဒါ​ပေမယ့် လူ့​လောက၏သဘာဝအရ ဖြစ်ချင်တာကမဖြစ်ရပဲ၊ ဆန္ဒကတမျိုး ဖြစ်လာတာကတမျိုးနှင့်ကြုံလာ​တော့၏။ ရာသီဥတုက တစ်​နေ့လုံးသာယာ​နေရာမှ သူတို့အပြင်ထွက်မည်ဟုကြံစည်​သောအခါတွင် အပြင်သို့ကြည့်လိုက်ရာ ရုတ်တရက်မ​မျှော်လင့်ပဲနှင့်မိုးမုန်တိုင်းကဆင်လာ​တော့သည်။ သူတို့အခန်းတံခါးဝကထွက်မည်အလုပ် အပြင်​လောကတစ်ခုလုံးမှာမိုးကသည်းကြီးမဲကြီးရွာချလိုက်​တော့သည်။ မ​မျှော်ပဲနဲ့သည်းတဲ့မိုး​ပေတည်း။

ဝဿန်က​တော့ ဘယ်​လောက်မှမဟုတ်​ပေမယ့် ဒေါ်ခင်နွဲ့​နှောင်းက​တော့အကြီးအကျယ်စိတ်ပျက်သွားရ​တော့သည်။ သူမကအပြင်မှာထွက်စားဖို့အားခဲထားသည်ဖြစ်ရာ တဖျစ်​တောက်​တောက်နှင့် ရေရွတ်မြည်တမ်းရင်း ဆိုဖာ​ပေါ်မှာပင်စိတ်ပျက်လက်ပျက်ပြန်ထိုင်ချလိုက်သည်။ သူမတို့​ပေ​တေပြီးအပြင်ထွက်လျှင်လည်းရွှဲရွှဲရိုက်မှာ​သေချာသည်။ အပြင်မှာ​လေ​ရောမိုးပါဆင်​နေသည်မဟုတ်ပါလား။

ဝဿန်ကစိတ်ပျက်လက်ပျက်နှင့်ပြန်ထိုင်ချလိုက်​သောသူ့အ​မေကိုကြည့်၍ပြုံးရင်းက။

“မေ​မေ..အရမ်းဆာ​နေပြီလား..”

“မေး​နေရ​သေးတယ်၊ အခုဘယ်အချိန်ရှိ​နေပြီလဲကြည့်ဦး။ ထွက်မယ်လုပ်​တော့မှ ဒီမိုးကလည်းတ​မှောင့်ပဲ၊ တော်​တော်နဲ့ရပ်မဲ့ပုံမ​ပေါ်ဘူး၊ တကထဲ..စိတ်တိုလိုက်တာ..။ နင့်အခန်းမှာကလည်း​ခေါက်ဆွဲ​ခြောက်ထုပ်ကလွဲလို့ဘာစားစရာမှရှိမှာမဟုတ်ဘူး ကြည့်ပြီးပြီ.. ”

“မေ​မေကလည်း..အိမ်မှာစားရရာမရှိလည်းရှိလာ​အောင်လုပ်ရမှာ​ပေါ့။ ဘာမှမခဲယဥ်းပါဘူး..”

“ဘယ်လိုလုပ်မှာလဲ၊ ချက်စားဖို့ကလည်း ရေခဲ​သေတ္တာထဲမှာဘာမှမရှိဘူး။ ချက်ဖို့လဲငါ ကရိကထမခံနိုင်ဘူး”

“မလိုဘူး​လေ​မေ​မေ​ရာ..၊ မေ​မေအခု​ရောက်​နေတဲ့​နေရာကို​မေ့​နေပြီလား..၊ ရန်ကုန်​လေ၊ မေ​မေတို့ နယ်မြို့မဟုတ်ဘူး။ ဒီမှာက အပြင်ထွက်ဖို့အဆင်မ​ပြေရင် အိမ်အ​ရောက်ပို့ ဒီလီဗာရီဆားဗစ်​တွေနဲ့ ကြိုက်တာမှာစားလို့ရတယ်​လေ။ မေ​မေဘာစားချင်သလဲ​ပြော။ ဖုဒ်ပန်ဒါက​နေမှာ​ပေးမယ်။ မိုးထဲ​လေထဲ အစိုခံပြီးထွက်စရာမလိုပါဘူး​မေ​မေရ..”

ဟဲ့..အဲဒါဆိုလည်း​စော​စောစီးစီးက​ပြောပါ​တော့လား။ ငါကရန်ကုန်ကိုခဏခဏ​ရောက်တာမဟုတ်လို့ အထာမသိဘူး။ မေ​မေကလည်းအစထဲကသိပ်ထွက်ချင်တာမဟုတ်ပါဘူး။ နင်မှာတတ်ရင်မှာ​ပေး​လေ..”

“ဒါဆိုခဏ​နေဦး​မေ​မေ။ ဘာပရိုမိုးရှင်း​တွေရှိသလဲ စစ်ကြည့်ဦးမယ်”

ဝဿန်က သူ့အိုင်ပက်ဒ် ကိုဖွင့်၍ ဖုဒ်ပန်ဒါအပလီ​ကေးရှင်းတွင် ရှိနိုင်​သော ပရိုမိုးရှင်းများကိုစစ်​ဆေးပြီး သူ့အ​မေကိုပြကာ ရွေးချယ်​စေပြီး စား​သောက်ဆိုင်များမှစားစရာများ၊ ဟင်းလျာများအပြင်၊ အရက်နဲ့မြည်းလို့ရမည့်ဖွယ်ဖွယ်ရာရာများကို မှာ​ပေးလိုက်သည်။ သူတို့သားအမိစိတ်ဒုံးဒုံးချ၍ အပြင်မသွား​တော့ပဲ ပြန်ထိုင်လိုက်ကြသည်။

ဝဿန်က နောက်ထပ်ဝီစကီအသစ်တစ်လုံး​ဖောက်ကာ ရေခဲ​ဆော်ဒါစသည်များကိုပြင်ဆင်ပြီး အိမ်​တွင်ရှိ​နေ​သေး​သော အာလူး​ကြော် ဘူးလေးများကိုပါဖွင့်၍ယူလာခဲ့သည်။ မကြာခင်မှာပင် သူတို့မှာထား​သောအစားအ​သောက်များပို့လာသဖြင့်​ငွေရှင်းပြီး စတင်စား​သောက်ရင်း သားအမိနှစ်​ယောက်သား အိမ်တွင်းပါတီ​လေးကိုအိမ်​ရှေ့ခန်းဆက်တီစားပွဲမှာပင်ထိုင်၍ စတင်လိုက်ကြသည်။

သူတို့​နေထိုင်ရာကွန်ဒို၏အပြင်တွင်​တော့ လေ​ရောမိုး​ပါ အကြီးအကျယ်ချ​နေဆဲပင်။ အေး​အေး​ဆေး​ဆေးစား​သောက်ကြရင်း အစား​လေးနည်းနည်းဗိုက်ထဲဝင်သွား​တော့မှ သားအမိနှစ်​ယောက်အကြား စကားဝိုင်းက အချီအချနှင့်အသက်ဝင်လာ​လေသည်။

“ကဲ…ပြောပါဦး​မေ​မေရ၊ မေ​မေဒီကိုရုတ်တရက်ကြီး ဘာလို့​ရောက်ချလာရတဲ့အ​ကြောင်းနဲ့ ဘာ​တွေဖြစ်လာတယ်ဆိုတာကို​လေ။ နေ့ခင်းထဲက​မေး​နေတာ နောက်မှ​ပြောမယ်၊ နောက်မှပြောမယ်နဲ့..”

ဒီ​တော့မှသူ့အ​မေကရင်ဖွင့်လာ​တော့သည်။ အ​ကြောင်းက သူ့ ပါပါး ကစ်ပင်ထားသည့်အ​ကြောင်းပါ။

အေးဟုတ်တယ်..မေ​မေကိစ္စရှိလို့လာတာ။ ကိစ္စကအကြီးကြီးပဲ၊ နင့်ပါပါးနဲ့ ငါမ​နေချင်​တော့လို့ အပြီးဆင်းလာတာ​လေ။ ရောက်​ရောက်ခြင်း ဆောက်နဲ့ထွင်းဆိုသလိုဖြစ်​နေမှာစိုးလို့ သားကို​မေ​မေ မ​ပြောချင်တာ။ မေ​မေငိုလည်းမငိုချင်မျက်ရည်ခံလည်းမထိုးချင်​တော့ဘူး။ မျက်ရည်မကျ​လောက်​အောင်လည်း ငါ့အသည်းကမာခဲ့ပြီ။ စစချင်း​တော့ငါငိုခဲ့​သေးတယ်။ အခု​တော့ငါငိုဖို့မျက်ရည်လည်းမရှိ​တော့ဘူး။ ငိုလည်းမငိုတတ်​တော့ဘူး”

“ပါပါးနဲ့ ဘာ​တွေဖြစ်လာပြန်တာလည်း မေ​မေရဲ့။လင်မယားဆိုတာဒီလိုပဲ စိတ်အခန့်မသင့်ရင် က​တောက်ကဆဖြစ်တတ်တာပဲ။ ပါပါးကဘာဆိုးပြန်ပြီလည်း။ မူးပြီး​မေ​မေ့ကိုရိုက်ပြန်ပြီလား။ နည်းနည်း​တော့သည်းခံ​ပေး​ပေါ့​မေ​မေရယ်..”

“နင်ကလဲ. မသိပဲနဲ့ ဘာ​တွေ​လျှောက်​ပြော​နေတာလဲ၊ မူးပြီးရိုက်တာ​လောက်ကစကားထဲထည့်မ​ပြောဘူး။ ငါသည်းခံနိုင်တယ်။ အခုကငါသည်းခံနိုင်စွမ်းကကုန်သွားပြီ​။ နင့်ပါပါးမှာ အခုနောက်​ကောင်မရှိ​နေပြီ​လေ။ သူ့အလုပ်က အတွင်း​ရေးမှူးမနဲ့​ ဝက်မထား​နေတာ​လေ”

“အာ..မျောက်မလုပ်စမ်းပါ မေ​မေရ။ အဲ ဟုတ်​သေးပါဘူး မျောက်မဆိုတာမိန်မ​တွေလင်ငယ်​နေတဲ့​နေရာမှာသုံးတာပဲ။ ယောက်ျား​တွေကျ​တော့ ဘယ်လိုသုံးရမလဲ၊ မယားငယ်ယူတယ်ပဲဒဲ့​ပြောစမ်းပါ​မေ​မေရာ

“အေး..နင့်ပ​ထွေးကမယားငယ်လာ​နေတာ​ဟေ့။ ဝက်မလို့ငါ​ပြောတာမမှားဘူး၊ သူ့ကောင်မက ငယ်ဂုဏ်​လေးပဲရှိတာ၊ ငါ့လိုအသက် ၄၀ အလှကို​တောင်မမီဘူး။ ကိုယ်က​တော့မဝပါဘူး။ ဒါ​ပေမယ့် နှာ​ခေါင်းကတိုတို နှုတ်ခမ်းက စူ​ထော်​ထော်နဲ့ ဝက်ရုပ်၊ နင့်ပါပါး မသာကြီးက စောက်ရမ်း​သောင်းကျန်းတာ၊ မိန်းမဆိုရင် ငမ်းငမ်းတက်၊ စောက်ဖုတ်ပါရင်ပြီး​ရော၊ အနား​ရောက်လာတာနဲ့ဆွဲစား​တော့တာပဲဟဲ့။ တကယ့်ဏှာတကာ့ထိပ်​ခေါင်၊ တကယ့်ဖွန်ဗူးကြီး။ စာ​ရေးမ​တွေ ဟောက်စ်မိတ်​တွေလည်းမချန်ဘူး၊ ဟိုတ​လောကဆို လင်ကြီးငုတ်တုတ်နဲ့ ဌာနခွဲမှူးမ ကိုတောင်မ​ရှောင်၊ ဟိုတယ်​ခေါ်စား မျောက်ဇာတ်ခင်း​နေတာ”

“ဟာ..ပါပါးက​တော့လုပ်ချလိုက်ပြန်ပြီဗျာ. ”

အေး ငါလည်းနင့်အ​ဖေနဲ့ စောက်စကားများပြီးအကြီးအကျယ် ရန်ဖြစ်ကြတယ်။ မေ​မေလဲ နင်ဒီ​စောက်ချိုးနဲ့ဆို၊ နင်နဲ့​ ငါနေလို့မဖြစ်ဖူး၊ ငါ့ကိုလိုက်မရှာနဲ့ဆိုပြီး အထုပ်ဆွဲပြီးကား​မောင်းထွက်ခဲ့တာပဲ”

“မေ​မေရယ်၊ စိတ်လိုက်မာန်ပါ​တွေချည်း​လျှောက်လုပ်မ​နေနဲ့ဦး။ မေ​မေက ပါပါးအ​ကြောင်းလဲသိသားနဲ့ သူကဒီလိုပဲဟာ နောက်ဆုံးတော့ မေ​မေ့ကိုမခွဲနိုင်ပါဘူး၊ ချည်တိုင်ကိုပြန်လာ​နေကျပဲဟာ။ အဲဒါ​တွေက အ​ပျော်​တွေပါ”

သူ့အ​ဖေ ဦးမင်းနိုင်အ​ကြောင်းကောင်းကောင်းသိ​သော၀ဿန်က​ပြေရာ​ပြေ​ကြောင်း​လေးဖြစ်ရန်သူ့အ​မေကိုသတိ​ပေးသည်။

“မေ​မေ့ကို ရွှေပြည်​အေးတရား လာ​ဟောမ​နေနဲ့​တော့ ဝဿန်၊ ဒီတစ်ခါက အ​ပျော်မဟုတ်​တော့ဘူး။ သူကအဲ့​ကောင်မနဲ့ တိတ်တိတ်ပုန်းခ​လေး​တောင်ရ​နေပြီဟဲ့။ ခ​လေး​တောင် လမ်း​လျှောက်​တော့မယ်လို့ကြားရတယ်။ ဒီတစ်ခါ​တော့ ငါ့ရဲ့လစ်မစ်ကုန်သွားပြီ သား။ ငါသူနဲ့​နေလာခဲ့သမျှ သူ့အ​ပေါ်ဘာများပျက်ယွင်းခဲ့ဖူးလို့လဲ”

“အဲ့​တော့​မေ​မေဘာဆက်လုပ်ဖို့စိတ်ကူးသလဲ”

“အေးငါလဲ နောက်​လင်ရှာဖို့ဆင်းလာတာ​ဟေ့၊ ငါ့ကို​ဒီလိုကျောလို့ဘယ်ရမလဲ။ နင်​ပြောသလို မျောက်မကိုထားပစ်ဦးမှာ။ ယောက်ျား​တွေကသူတို့ချည်းပဲဒါမျိုးလုပ်လို့ရ​နေတယ်ထင်​နေတာလားမသိဘူး။ ငါနဲ့ဆိုရင်​တော့အိုးရွဲ့ကို စ​လောင်းရွဲ့နဲ့ပဲ​တွေ့သွားမယ်..”

သူတို့သားအမိနှစ်​ယောက် ရင်ဖွင့်လိုက်၊ စကားတွေ​ပြောလိုက်၊ သောက်လိုက်၊ အမြည်းစားလိုက်နှင့် အ​တော်ပင်​ထွေစပြုလာခဲ့​ပေပြီ အရက်ပုလင်းပင်တဝက်ကျိုးလုနီးပြီ။

“မေ​မေရယ် စိတ်က​လေး​တွေလည်းနည်းနည်း​လျှော့ထားပါဦး။ တော်ကြာကျန်းမာ​ရေးထိခိုက်​နေမယ်။ ပါပါးဘက်ကအလွန်ဆိုရင်လည်း ဒီအတွက်​မေ​မေစိတ်အဖိစီးမခံပါနဲ့​တော့။ မေ​မေလုပ်တာမှန်ပါတယ်။ သူလုပ်ချင်တာလုပ်ပ​စေပစ်ထားလိုက်။ စိတ်ချမ်းချမ်းသာသာနဲ့​ပျော်​ပျော်ပဲ​နေပြီး အနိုင်နဲ့ပိုင်းလိုက်စမ်းပါ။ သူ့အ​ကြောင်းကို​ခေါင်းထဲကိုထည့်မထားနဲ့။ မေ​မေက အရွယ်နဲ့လှဂုဏ်ရှိ​နေ​သေးတာပဲ။ သူကြင်မှကိုယ်ကြင်​တော့မပေါ့။ သားဆီမှာလာ​နေတုန်း​ပျော်​ပျော်​နေ။ မေ​မေစိတ်ချမ်းသာ​အောင်ထားဖို့အဆင်သင့်ပဲ။ မေ​မေ စိတ်လိုက်မာန်ပါ​တွေ​နဲ့​ နောက်လင်ရှာမှာတွေ ဘာ​တွေ လျှောက်ပြီးလုပ်မ​နေပါနဲ့ဦး။ မေ​မေ့မှာ သားတစ်​ယောက်လုံးရှိပါသေးတယ်”

“ဟဲ့..နောက်လင်မရှာလို့ ၊ နင်ရှိ​တော့​ရော ငါ့လင်​နေရာမှာ နင်ကအစားထိုးနိုင်မှာမို့လို့လား..”

သူ့အ​မေက ဘာရယ်မဟုတ် ပက်ခနဲပြန်​ပြောလိုက်ခြင်းသာဖြစ်မည်။ သူမစကားကဘယ်အဓိပ္ပါယ်​ရောက်လို့​ရောက်သွားမှန်းမသိ။ ဒါ​ပေမယ့် မူးမူးနှင့်​ရီ​ဝေပြီး ထွေစပြု​နေ​သော ဝဿန်မှာသူ့အ​မေစကားကိုကြားရ​သောအခါအရက်ရှိန်​ကြောင့်ပူ​နွေးစပြု​နေ​သော​သွေး​ကြောများမှာ သူ့အ​မေ​၏ အဓိပ္ပါယ်​ပြောင်းသွား​သောစကားဦး​တည်ချက်ကြောင့်၊ ရာဂ​တွေး​လေး​တွေဝင်သွားကာ သွေး​တွေဆူပွက်ပြီးထကြွလာခဲ့သည်။

သူသည် ယ​နေ့ပင်လျှင်သူ့အ​မေ ဒေါ်ခင်နွဲ့​နှောင်းအ​ပေါ်ခံစား​နေရ​သောခံစားချက်မျာ​၊ ခံယူချက်များက မသိမသာ​ပြောင်းလဲလာခဲ့သည်မှာ၊ မနက်တုန်းက သူ့အ​မေ အိမ်သို့ စ​ရောက်ကထဲကဖြစ်သည်။ ယခင်က သူ့အ​မေကို အပြင်ပန်းအ​နေဖြင့် စိတ်ကစား၊ စိတ်ဝင်စားခဲ့ခြင်းသာဖြစ်သည်​။ (သားအမိဓါတ်ပုံကို နောက်ဆုံးတွဲရိုက်ခဲ့စဥ်ကကိုဆိုလိုသည်)

ဒါကလည်သူ့အ​မေ၏အလှတရားများနှင့် အတူ ရှိုက်ဖိုကြီးငယ်တို့ဖြင့်ပြည့်လျမ်း​သော သူ့မ၏ခန္ဓာကိုယ်နှင့်အနီးကပ်တွေ့ထိခွင့်ရခဲ့ရာက၊ လူပျိုသွေးကြွဆဲဖြစ်သောသူ့အား ညှို့ဓါတ်တစ်မျိုးကဆွဲငင်စိတ်လှုပ်ရှား​စေခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ နောက်တဖန်ဒီမနက်ပိုင်း​လေးတင်၊ သူမ​ရောက်မလာခင်မှာ၊ မနီလာဆို​သော သူ့အ​မေနှင့်ရွယ်တူ ဆော်​တောင့်​ဆောင့်​ဖြောင့်​ဖြောင့်ကြီးနှင့် မူစကူးဒူးခွင့်ရခဲ့ရင်း၊ ဆော်ကြီးကအတတ်ဆန်းပြီးရိုးပ​လေးလုပ်ခဲ့မှု​ကြောင့်၊ သူ့အမေအ​ပေါ်မှာ ရမ္မက်ရာဂစိတ်များစတင်​ပေါက်ပွားလာခဲ့ရတာဖြစ်သည်။

ဒါတင်မက သူ့အခန်း​ရောက်မှ သူ့အ​မေ၏ထူးဆန်း​သောပြုမူလှုပ်ရှားမှုများ၊ ဝတ်စားဆင်ယင်မှုများက သူ့အ​မေအ​ပေါ်သက်​ရောက်​နေ​သောရာဂတဏှာစိတ်များကိုပို၍အား​ပေးသလိုဖြစ်လာပြီး နေ့လည်ကသူ့အ​မေအိပ်တုန်းမှာ အိပ်ခန်းထဲခိုးဝင်ပြီး ဂွင်းထုရင်း​၊ ပေါင်ကြားထဲခိုးလိုးမိသည်အထိအဆင့်​တွေတက်ခဲ့​လေသည်။ သူ့အ​မေဘာမှမသိခဲ့သည်ပဲထားဦး၊ သူက​တော့နေ့လည်က ကုတင်​ပေါ်မှအဖြစ်အပျက်များကိုအ​တွေးကပြန်နှိုးဆွရင်း သူ့ငပဲကပြန်ကြွလာ​တော့၏။

ဒီအချိန်မှာမှ.. သူ့အ​မေ၏ (ငါ့လင်​နေရာမှာ နင်ကအစားထိုးနိုင်မှမို့လို့လား) ဟူသည့်စကားဦးက သူ၏ရမ္မက်စိတ်အင်ဂျင်ကို စတတ်လုပ်လိုက်ခြင်းဖြစ်​လေသည်။ သူသည်ရီ​ဝေယစ်မူး​သောမျက်လုံးများနှင့် ကိုယ့်အ​မေကိုကိုယ်၊ စူးစူးရဲရဲစိုက်ကြည့်လိုက်မိရင်း စိတ်ထဲမှလည်း (မေ​မေ​အလိုရှိရင် သား​ကကျေ​ကျေနပ်နပ်ကြီး​ ပါပါး​နေရာမှာအစားထိုး​ပေးဖို့ ဝန်မ​လေးပါဘူး မေ​မေ) ဟု​ပြော​နေမိသည်။ ပြောရင်းမှ မ​ပျော့တပျော့သူ့ငပဲကအပြည့်အဝကြီးပြန်​ထောင်မတ်လာပြန်​တော့သည်။

အမှန်​တော့ ဒေါ်ခင်နွဲ့​နှောင်းမှာသူ့လင်ဖြစ်သူ ဝဿန့်အ​ဖေ ဦးမင်းနိုင်ကိုစိတ်ကုန်​သော်လည်း တဏှာရာဂကို​တော့စိတ်မကုန်​သေး​ချေ။ သူမလိုလှပ​တောင့်​ဖြောင့်​ပြီး ဂရုစိုက်တတ်​သော မယားတစ်​ယောက်လုံး ရှိ​နေရဲသားနဲ့၊ ကိုယ့်မယားကို​ကျော်၍၊ မိန်းမရှုပ်ချင်​သောစိတ်ရင်းခံတစ်ခုတည်းဖြင့် ချဥ်ချဥ်တူးတူး မူးပြီး​ရောဆိုသည့်သူ့လင် ဦးမင်းနိုင်၏အပြုများကို စိတ်ပျက်ရွံရှာလာပြီး၊ သူနဲ့ဝေးရင်ပြီး​ရောဆိုပြီး ထွက်လာခဲ့​သော်လည်း၊ သူမက​သွေးသား​ကောင်းတုန်း ဆာ​လောင်တတ်တုန်းအရွယ်မဟုတ်လား။ သူ့လင် လျစ်လျူရှုထား၍ ပြတ်လပ်​နေ​သောကာမဆန္ဒများက သူမ၏အိမ်​ထောင်​ရေးသုခကိုအကြီးအကျယ်ထိခိုက်​စေသည်။

သူမ၏အိမ်​ထောင်​ရေးဘဝက၊ သာယာမှုအပြည့်အဝမရှိခဲ့​ပေ။ သူမလဲ​လေ​လောကီသား​ပေမို့ကာမဂုဏ်မှာစိတ်မကုန်​သေး​ပါချေ။ သူမရဲ့ဘဝနဲ့ ကာမဆန္ဒအလိုကိုတကယ်ဖြည့်ဆည်းနိုင်၊ သာယာမှု​နဲ့ နားလည်မှု ပေးနိုင်တဲ့ ဘဝလက်တွဲ​ဖော်​ကောင်း၊ အ​ဖော်​ကောင်းယောက်ျားတစ်​ယောက်နဲ့​တော့ လက်တွဲချင်​နေမိသေးသည်။

ဒါ​ပေမယ့် သူ့လိုအိ​န္ဒြေရှိအမျိုးသမီးတစ်​ယောက်အဖို့၊ စိတ်လိုက်မာန်ပါ လုပ်ချင်သလိုလုပ်လို့လည်း မဖြစ်ဖူးမဟုတ်လား။ မည်သို့ဆို​စေ၊ သူမ၏ငုပ်လျှိုးနေ​သောဆန္ဒက သူ့သားနှင့်စကား​ပြောရင်းရုတ်တရက် လွှတ်ကနဲပွင့်ထွက်လာခဲ့​လေသည်။
————————————-

အပိုင်း(၉) ဆက်ရန်

(အပိုင်း -၉)

ဝဿန်သည် သူ့အ​မေထံမှမ​မျော်လင့်ပဲလွတ်ထွက်လာ​သောစကား​ကြောင့်စိတ်​တွေလှုပ်ရှားလာရသည့်အပြင်၊ သွေး​တွေပါဆူကြွတက်လာ​သော်လည်းသူတကယ်တန်းအ​မေ့ကိုပြန်​ပြောဖြစ်တာက တစ်မျိုးဖြစ်သည်။

ဒေါ်ခင်နွဲ့​နှောင်းက TV နှင့်မျက်နှာချင်းဆိုင်လျက်ရှိ​သောနှစ်​ယောက်ထိုင်ဆိုဖာရှည်​ပေါ်တွင်ထိုင်​နေ၍၊ ဝဿန်က ယင်းနှင့်​ထောင့်မှန်ကျသည့်စားပွဲထိပ်က တစ်​ယောက်ထိုင်တွင်ထိုင်​နေခြင်းဖြစ်သည်။ သူကအ​မေ့ကို​ ဖြေသိမ့်လို၍ နှစ်ယောက်ထိုင်ဆိုဖာ​ပေါ်ရှိ သူ့အ​မေ​ဘေးမှ​နေရာလွတ်တွင် နေရာပြောင်း၍ဝင်ထိုင်လိုက်ရင်း၊

“မေ​မေရယ်ဘာဖြစ်လို့ဒီလိုစကား​တွေ​ပြော​နေရတာလဲ?။ သားဆိုလိုတာက​ မေ​မေ ပါပါးဆီမပြန်ချင်​တော့လို့မေ​မေတစ်​ယောက်ထဲ အထီးကျန်​နေတယ်လို့စိတ်ထဲမှာမထားပဲ၊ အားမငယ်အောင်​နေနိုင်ဖို့ ပြော​ပေးတာ​ပါ။ ဟုတ်တယ်​လေ၊ ပါပါးမရှိလည်းမေ​မေအထီးကျန်ဆန်မ​နေရပါဘူးသားနဲ့​နေလို့ရတာပဲဟာ”

“ဒီမှာဝဿန် မေ​မေ​ပြောတဲ့စကားကရှင်းပါတယ်။ အိမ်​ထောင်သည်ဘဝရဲ့အဓိကလိုအပ်ချက်က ဘာလဲဆိုတာကို သားတကယ် နားမလည်​သေးပါဘူး။ အ​ဖော်မမဲ့​စေဖို့အတွက် ဘယ်သူနဲ့မဆို နေလို့ရ​ပေမယ့်၊ အိမ်​ထောင်သည့်ဘဝရဲ့ပြီးပြည့်စုံတဲ့လုပ်​ဆောင်ချက်အရာရာကို​တော့ သူတို့ရဲ့အိမ်​ထောင်ဖက်​တွေကလွဲပြီး ဘယ်သူကမှအစားထိုး​ပေးနိုင်မှာမဟုတ်ဘူး။ သား​မေ​မေ့ကိုအ​ဖော်လုပ်​ပေးနိုင်​ပေမယ့်၊ မေ​မေလိုချင်တဲ့နက်နက်နဲနဲအရာမျိုးကို​ရောလုပ်​ပေးနိုင်လို့လား”

“မေ​မေပဲ ပါပါးကိုစိတ်ကုန်တယ်ဆို၊ အခု​ပြောပုံကျ​တော့ တစ်မျိုးဖြစ်​နေပြီ။ ဒါဆိုမေ​မေတကယ်စိတ်မကုန်​သေးဘူးဆိုတာ​သေချာ​နေပြီ။ ပါပါးကို​တော့စိတ်ကုန်တယ်။ ဒါ​ပေမယ့် ပါပါး​လုပ်ပေးခဲ့တဲ့​ လေး​လေးနက်နက်အရာ​တွေကို​တော့ စိတ်မကုန်ဘူးဆိုပါ​တော့။ သားသိသွားပြီ..၊ ပါပါးက မေ​မေ့ကို​ပေးရမယ့်ဟာ​တွေကိုသူများ​တွေကိုချည်းသွား​ပေး​နေတယ်။ ဒါ​ကြောင့်ပါပါးကို​မေ​မေမ​ကျေနပ်ဘူး။ ပါပါးဆီလဲပြန်မသွားချင်​တော့ဘူး။ ဒါ​ပေမယ့်​မေ​မေအလိုရှိနေတဲ့ အရာကို​ ပါပါးအစား​ပေးလာမယ့်သူကို​တော့ စိတ်ထဲက​မျှော်လင့်​နေမိတယ်။ ဒီလိုမဟုတ်လား​မေ​မေ”

“ဟုတ်တာ​ပေါ့သားရဲ့ ဒါ​ကြောင့် အဲဒီဆန္ဒ​တွေကို​ မေ​မေဒီလိုပဲမူးမူးနဲ့​ဖြေ​ဖျောက်နေရတာ​ပေါ့၊ ဘယ်သူကမှကိုယ့်ကိုလာမကူကြတာပဲ​လေ..”

ဒေါ်ခင်နွဲ့​နှောင်း​ကိုကြည့်ရတာ ပြောရင်း​သောက်ရင်းနဲ့​တော်​တော်​လေးမူးပြီးရွဲစပြုလာ​ချေပြီ။

“ဒါ​ကြောင့်​မေ​မေ နေ့ခင်းကကြည့်တဲ့ကားမျိုးကိုကြည့်တယ်။ မေ​မေ့မှာလည်းအဲဒီလိုမျိုး စီဒီ​ခွေတချို့ရှိတယ်၊ အွန်လိုင်းက​နေမှာထားတာ။ ကိုယ့်ရဲ့စိတ်ဆန္ဒ​တွေကိုဖြည့်ဆည်း​ပေးမယ့်သူမရှိတိုင်း အဲ့ဒီကား​တွေထဲက သူများ​တွေလုပ်တာကိုပဲကြည့်ပြီးစိတ်ဆန္ဒ​တွေကိုဖြေသိမ့်ရတယ်..သား”

“သားနားလည်ပါပြီ​။ ဆောရီးပါ​ မေ​မေရယ်၊ အဲလိုမှန်မသိခဲ့လို့ နေ့လည်က​မေ​မေကြည့်​နေတာကို သားအပြစ်​တင်မိတာပါ။ အခု​တော့​မေ​မေ့ကိုမ​ပြောရက်​တော့ပါဘူး”

“ငါ့သား​လေးက မေ​မေ့ကိုနားလည်​ပေးတာ ဝမ်းသာလိုက်တာ၊ သိပ်တော်တာပဲ..။ ဒီသားမျိုးရထားတာ မေ​မေကံ​ကောင်းတာ​ပေါ့ ။ မေ​မေ့ကိုအရာရာအားလုံးအလိုက်သိ​ပေးရင် ပို​ကောင်းမယ်..ခိခိခိ..”

“အလိုက်သိ​ပေးချင်တာ​ပေါ့​မေ​မေရာ၊ တော်ကြာအလိုက်သိလွန်းလို့​ မေ​မေစိတ်ဆိုးသွားမှာလည့်စိုးရ​သေးတယ်.. ဟဲဟဲ..”

“အမယ် ကိုယ့်သားဘာလုပ်လုပ်စိတ်ဆိုးစရာလားလို့၊ အလိုက်မသိရင်သာဆိုးမှာ​နော်..ခစ်ခ်ခ်”

ဒေါ်ခင်နွဲ့နှာင်းက မူးရိပ်ဖြင့်ရီ​ဝေ​နေ​သော မျက်လိုးရွဲကြီးများနှင့်ပြော​နေ၏။ သူမစကား​တွေက ဘယ်အဓိပ္ပါယ်​ရောက်လို့ ရောက်မှန်းမသိ၊ အ​တော်​တော့လွတ်​နေပြီဖြစ်သည်။

“ဒီလိုလုပ်​လေ..မေ​မေစိတ်မရှိဘူးဆိုရင် မေ​မေအ​ဖော်ရ​အောင် သားလည်း​မေ​မေနဲ့အတူကြည့်ချင်တာ​တွကို ကြည့်​ပေးမယ်​လေ၊ မ​ကောင်းဘူးလား”

ရဲ​နောင်လည်းမူး​နေပြီသူ့အ​မေစကား​တွေကိုလိုက်နင်းပြီး၊ ဟ​ပေးထား​သောလမ်း​ကြောင်းသို့စမ်းဝင်ကြည့်သည်။ သို့သော်..ချက်ချင်းကြီး​တော့ဝင်မလုံးရဲ​သေး၊ ဒါ​ကြောင့် အ​မေနဲ့ အတူတူ အောကားပြန်ကြည့်ရန် ဂွင်တည်လိုက်ပြီး အ​မေ့ရဲ့ကာမဆန္ဒ​တွေကိုကြွလာ​စေရန်နှိုးပေးရ​ပေတော့မည်။

“ရတယ်​လေ မေ​မေကဘာမှစိတ်ထဲထားတတ်တဲ့သူမဟုတ်ဘူးသားအမိချင်းဒီလိုပွင့်ပွင့်လင်းလင်း​နေရဲ​၊ ပြောရဲ၊ ဆိုရဲမှ​ မေ​မေကကြိုက်တာ။ ဒါ​ပေမယ့် နင့်ကိုပဲစိုးရိမ်ရတာပဲ၊ ဒါမျိုးကစိတ်မနိုင်တဲ့သူ​တွေ မကြည့်သင့်ဘူး​နော် ဟိ၊ ကြည့်ရင်းနဲ့ ဟိုပင်လယ်​မျှော့ကြီးလန်းလန်းလန်းလန်းနဲ့ထွက်လာရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ ခွိ..ခွိခွိ..”

ဒေါ်ခင်နွဲ့​နှောင်းကအူရွှင်စွာရယ်သွမ်း​သွေးလျက်​နောက်​တောက်​တောက်​တွေပြောလာသည်။ သူမကလက်ခုပ်​လေးနှစ်ဘက်ကိုတီးလျက် ဆိုဖာ​နောက်မှီ​ပေါ်သို့​ကျောကိုလှန်ချလိုက်ရင်းရယ်​နေပြန်သည်။ ကြည့်ရတာသူမအ​တော်​လေးမူးနေပြီ။ သူ့အ​မေဒီလိုအ​ခြေအ​နေမျိုးဖြစ်လာ​တော့ ဝဿန်လည်း​သွေးရဲလာသည်။

“မျှော့ကြီး ထွက်လာ​တော့​ရောဘာဖြစ်မှာမို့လို့လဲ”

“မေ​မေ့ကိုလာတွယ်မှာစိုးလို့​ပေါ့ ခစ်ခစ်ခစ်”

“ဟားဟားဟား”

သူတို့သားအမိနှစ်​ယောက်အမူးရှိန်တက်လာပြီး ရီ​မောကာပေါက်ကုန်ကြ​လေပြီ။

“ကဲ. ဒါဆို နေ့လည်က​မေ​မေကြည့်လက်စအ​ခွေကိုပြန်ဖွင့်​ပေးစမ်းပါဦး ဝင်အိပ်လိုက်တာအဆုံးအထီ မကြည့်ရ​သေးဘူး။ သားက​မေ​မေနဲ့အတူကြည့်​ပေးမယ်ဆို”

“အင်း​လေအ​မေရ”

“ဒါဆိုပြန်ဖွင့် ကြည့်​မယ် မနက်က​မေ​မေမကြည့်လိုက်ရတဲ့​နေရာကစပြီးပြန်ဖွင့်​ပေး”

ဝဿန်က ဒေါ်ခင်နွဲ့​နှောင်း​ပြောတဲ့အတိုင်းပြန်ဖွင့်​ပေးလိုက်သည်။

“ဟဲ့ဖွင့်ပြီးရင်လည်း​မျှော့ကြီးထွက်မလာစနဲ့ဦး​နော်ဟားဟား”

“မျှော့လို​ပျော့စိစိကြီး​တော့ထွက်လာမှာမဟုတ်ဘူး​မေ​မေ..ဟော့​ဒေါ့ဝက်အူ​ချောင်းကြီးဖြစ်ချင်ဖြစ်​နေမှာ..”

ဝဿာန်က ခပ်ရဲရဲပင်ပြန်​နောက်လိုက်သည်။

“အေးပါ..သတ္တိရှိရင်ထွက်လာခဲ့​လေ၊ ငါကအခုနင်မှာ​ပေးတဲ့ အမြည်း​တွေနဲ့ဗိုက်ပြည့်​နေလို့ ဆာလာရင်​တော့ဘာမှမချန်ဘူးမှတ်”

ဒေါ်ခင်နွဲ့​နှောင်းကတစ်လုံးအတင်မခံပြန်ပက်​နေသည်။ သူတို့နှစ်​ယေက်သား တဦးနှင့်တဦး တွန်းထိုးကာ ပုခုံးပုတ် ပေါင်ပုတ် လက်​မောင်းရိုက်တာ​တွေကစလာခဲ့သည်။ စကား​တွေကလည်းအ​နှောင့်အသွားမလွတ်ကြ​တော့၊ ဟို​ရောက်ဒီ​ရောက်​တွေ ရောက်ကုန်ကြပြီ။

ဝဿန်က သူ့အ​မေ​တောင်းဆိုသည့်အတိုင်း DVD စက်ကိုဖွင့်ကာ မနက်ကြည့်လက်စ​ သားအမိအင်းစက် အောကားကို ပြန်ဖွင့်​ပေးလိုက်ပြီးထိုင်ကြည့်ကြ​တော့သည်။သို့​သော်လည်း သူတို့နှစ်​ယောက်မှာမူးလက်စအရှိန်နှငံ့ ဗွီဒီယိုကို​ကောင်း​ကောင်းမကြည့်ကြနိုင်ပဲ၊ စကား​တွေဆက်များ​နေ​လေသည်။

“မေ​မေက အ​မေ့လင်ကြီးပါပါး​နေရာကိုအစားထိုးနိုင်တဲ့သူကို​မျှော်​နေတာလား”

“မေ​မေလဲပုထုဇဥ်တစ်​ယောက်ပဲသားရယ်”

“မေ​မေ ..၊ မေ​မေ့ကိုသားသနားတယ်၊ ကိုယ်ချင်းလဲစာတယ်၊ အခုက သားကတခြားလူဖြစ်မ​နေတာက ခက်​နေတာပေါ့။ သားက တခြားလူသာဆို နှစ်ခါစဥ်းစားမ​နေဘူး မေ​မေ့ရဲ့အထီးကျန်ပြီးလိုအပ်​နေတဲ့ ကွက်လပ်​လေးကို တောင်းဆိုပြီး ဖြည့်​ဆည်းပေးပြီး​နေပြီ”

“တခြားလူဆိုလို့ မေ​မေက​ရော တွေ့ရာ တခြားလူ​တွေနဲ့ကစားလိမ့်မယ်လို့​ရော သားကထင်​နေတာလား”

“ဒါဆို​မေ​မေဆန္ဒရှိ​နေတဲ့အရာကို ဘယ်က​နေ ရမလဲ​မေ​မေ”

“ခက်တယ်သားရယ်.. မေ​မေဆိုလိုချင်​နေတာကိုသား အတိအကျသ​ဘောမ​ပေါက်ဘူး ”

ဒေါ် ခင်နွဲ့​နှောင်းက ညည်း​ပြော​ပြောသည်။ သူမ၏လက်​တွေကလည်းဂဏှာမငြိမ်စွာဖြင့် အရက်ဖန်ခွက်ထဲမှထည့်ထား​သော​ရေခဲတုံး​လေးမျာကိုရည်ရွယ်ချက်မရှိလက်​ချောင်း​လေးများဖြင့်က​လောက်..က​လောက် မြည်​အောင် ထိုး၍​မွှေ​နေ၏။

“သားသ​ဘော​ပေါက်ချင်တယ်​မေ​မေ ဒါ​ပေမယ့်”

“ဒါ​ရပေမယ့်ဘာဖြစ်လဲ ကိုယ်မိသားစုထဲကရှိ​နေတဲ့လျို့ဝှက်အပ်တဲ့ဆန္ဒကိုတခြားလူ​တွေ​ပေးသိသင့်တယ်လို့သားထင်လို့လား။ ကိုယ်မိသားစုထဲကအ​ရေးကိုသားကူပြီး​ဖြေရှင်းဖို့ မကြိုးစားချင်ဘူးလားဟင်..”

“ရှင်း..ရှင်း​ပေးချင်တာ​ပေါ့​မေ​မေ”

“ရှင်းကိုရင်းရမှာ​ပေါ့သားရဲ့၊ သားသ​ဘော​ပေါက်​နေပြီပေါ့။ ဒါဆိုရင်ဆက်​သောက်၊ စကား​တွေအများကြီးမ​ပြောနဲ့​တော့..”

ဒေါ်ခင်နွဲ့နှောင်းကသူမ၏ ဖန်ခွက်ကို ဝဿန်မျက်နှာ​ရှေ့သို့ကပ်၍​မြှောက်ပြလိုက်ရင်း

“ချီးယားစ်”

“ချီးယားစ်​”

ဝဿန်က ဖန်ခွက်ချင်းတိုက်၍ တုန့်ပြန်သမှုပြုလိုက်သည်။ ပြီး​တောသူတို့နှစ်​ယောက် တစ်​ယောက်ကိုတစ်​ယောက်ပြီတီတီဖြင့် မျက်လုံးချင်းပြူးကြည့်ကြကာ အဓိပ္ပါယ်မဲ့ အူရွှင်ကာရယ်သွမ်း​သွေး​နေကြပြန်သည်။ သူတို့နှစ်​ယောက်သည် ကိုယ်ချင်းပူးလိုက်၊ မျက်နှာချင်းကပ်သွားလိုက်နှင့် ယိမ်းထိုး​နေကြသည်။

၀ဿန်က​ဒေါ်ခင်နွဲ့​နှောင်း၏ ခေါင်း​လေးကိုသူ့ဘက်ဆွဲပြီး နဖူးချင်းထိလျက်ရယ်လိုက်၏။ အ​မေဖြစ်သူကလည်းရယ်ရင်း ဝဿန်၏ပုခုံးနှစ်ဘက်ကိုခပ်ဖွဖွဖြန်းကနဲရိုက်ကာကျီစယ်​နေပြန်သည်။ ပြီးတော့ နှစ်​ယောက်သားလည်ချင်းယှက်၍ တစ်​ယောက်ပုခုံး​ပေါ် တစ်​ယောက်စက္ကန့်ပိုင်းမျှ​ခေါင်းတင်ထားကြပြီးပြန်ခွာလိုက်ကြပြန်သည်။

ဝဿန်ကသူနှင့် ဆိုဖာတစ်ခုထဲ​ပေါ်မှာကပ်ထိုင်​နေ​သောသူ့အ​မေ ဒေါ်ခင်နွဲ့​နှောင်းဝတ်ထားသည့် ပေါင်အလည်​လောက်ရှိ​သောစကတ်တို​လေး​အောက်မှစင်းစင်းကြီး​တွေ​ပေါ်​နေ​သော ရွှေဘိုမင်းကြိုက်၊ ပေါင်တံလုံး​ဖွေး​ဖွေးကြီးများကိုမျက်​စောင်းထိုး ဝေ့ဝိုက်ကြည့်လိုက်ရင်း..၊

“မေ​မေ​သိလား..၊ မေ​မေပြောလိုက်တဲ့စကား​တွေ​ကြောင့် သားရင်​တွေ ခုန်​နေတယ်​မေ​မေ”

“အဟုတ်လား..မယုံပါဘူး..”

“မယုံရင်ဒီမှာစမ်းကြည့်​လေ​မေ​မေ..”

ဝဿန်က သူ့အ​မေ၏ညာလက်လေးကိုဆွဲယူလျက် သူ၏ဘယ်ဖက်ရင်အုံ နှလုံးသား​နေရာသို့ဆွဲအုပ်​ပေးထားလိုက်သည်။ ဒေါ်ခင်နွဲ့​နှောင်းက ခဏ​လောက်ငြိမ်၍ အ​ခြေအ​နေကိုကြည့်ပြီး

“အလကား ဘာခုန်တာလဲ၊ လှုပ်​တောင်မလှုပ်ဘူး..”

ဝဿန်က ဆွဲထား​သောသူမလက်ကိုပြန်လွှတ်မ​ပေး​တော့။ သူ့အ​မေ၏ခေါင်း​လေးကိုဆွဲပြီးသူ့ဘက်သို့မျက်နှာတည့်တည့်ထားခိုင်းလိုက်သည်။ မေးဖျား​လေးကို လှမ်းဆွဲကာ​မော့ခိုင်းလိုက်၏။ ထိုအခါမှပင် သူမက မျက်နှာကိုငုံ့ချ​ပေးလိုက်သည်။ သူကလည်းအငုံ့မခံ၊ ပါးကိုပါလက်နဲ့ဆွဲပြီး မျက်နှာချင်းကပ်လိုက်ကာနှာ​ခေါင်းချင်းအရင်ထိလိုက်၏။ နောက်တစ်ဆင့် နှုတ်ခမ်းချင်းကပ်သွား၍ ထိလိုက်မည်အလုပ်တွင်၊ ဒေါ်ခင်နွဲ့​နှောင်းက ဆတ်ကနဲခွာလိုက်၏။

ဒါ​ပေမယ့်ဝဿန်က သူမ၏​နောက်စေ့​လေးမှ​နေပြီးလက်ကိုသိုင်းလျက် ဆံပင်အုံထဲဆွဲဖွရင်းက မျက်နှာကိုအတင်းဆွဲကပ်လိုက်ပြန်ကာ အ​မေဖြစ်သူ၏ နှုတ်ခမ်းသားနီ​စွေး​စွေး၊ နုနုဖူးဖူး​လေး​ကို ထိ​တွေ့ဆွဲစုပ်လိုက်​တော့သည်။

နှုတ်ခမ်းချင်းထိ​တွေ့ခဲ့မှုဖြစ်သွားပြီးသည်နှင့် အ​မေဖြစ်သူခင်နွဲ့နှောင်း၏ရမ္မက်ဆန္ဒပြင်းပြ​သောအနမ်းများကပြန်လည်တုံ့ပြန်လာ​တောသည်။ မိနစ်ပိုင်းအတွင်းမှာပင်သားအမိနှစ်​ယောက်သား ခေါင်း​တွေဘယ်ညာရမ်းခါလှုပ်ရှားလျက် တရှုက်မက်မက်နှင့်အပြန်အလှန်နမ်းရှုတ်​နေကြ​လေပြီ။

ခင်နွဲ့​နှောင်းမှာ မေးက​လေးမော့၊ မျက်လုံး​လေးစင်းကျသွားခဲ့​ရ၏။ သားဝဿန်၏လျှာက အ​မေခင်နွဲ့နှောင်း၏နှုတ်ခမ်း မဟတဟ​လေးကိုဖြတ်လျက် ပါးစပ်ထဲသို့ငါးရှဥ့်တစ်​ကောင်လိုတိုးဝင်သွားသည်။ သူတို့နှစ်ဦးသား စက္ကန့်အနည်းငယ်ကြာ​အောင် လျှာချင်းလိမ်းလှည့်ထိုး​မွှေ​နေပြီးမှ၊ ပါးစပ်ချင်းပြန်ခွာလိုက်ကာ အ​မေဖြစ်သူ၏​သွေးများလျှမ်းတက်လာ​သော ပါးစုံ့နီနီ​လေးများဖြင့်တန်ဆာဆင်ထား​သော ပါးပြင်နှစ်ဘက်အားတစ်လှည့်စီနမ်း၍အာဘွား​ပေးလိုက်​လေသည်။

ခင်နွဲ့နှောင်း၏မျက်နှာ​လေးက​ ရှက်​သွေး​လေးများဖြင့်ရဲတက်လာပြီး ခေါင်း​လေးက​မော့သွားကာ မေး​လေးကိုပင့်တင်​ပေးထားသလိုဖြစ်သွားသည်တွင် ဝဿန်က သူမ၏​နောက်​စေ့မှ​နေ၍ လက်ဖဝါးဖြင့်သိုင်းဖက်လျက် လည်တိုင်​ကျော့​ကျော့​လေး​ပေါ်လာ​အောင်ဆွဲ​မော့လိုက်ပြီးမှ လည်ပင်းနှင့်နားသယ်စပ်များကို နမ်းလိုက်၊ စုပ်လိုက်၊ ယက်ပေးလိုက် လုပ်​နေသည်။ ခင်နွဲ့​နှောင်းတစ်​ယောက်မိန်း​မော၍ကျသွား​လေပြီ။

သူမသည်(ယခု ဝဿန်၏မိခင်) မူလရှိရင်းစွဲ ဒေါ်ခင်နွဲ့​နှောင်း၏စိတ်သဏ္ဌာန်မှလွင့်ပျံ​မြောတက်ခဲ့ပြီး တိမ်ဝဠာဘုံဖျားထက်တွင်ချစ်ဗိမ္မာန်၌ မဟာချစ်ဗျူဟာကြီးခင်း​ပေးကာ သူမ၏ဆန္ဒများကိုပြည့်ဝ​အောင်ဖြည့်ဆည်း​ပေးနိုင်သည့် လူစွမ်း​ကောင်း​ယောက်ျားတစ်​ယောက်၏ ရင်ခွင်တွင်းသို့​ရောက်​နေသည်ဟုထင်လာခဲ့သည်။ ဝဿန်၏အမြင်တွင်လည်းဒေါ်ခင်နွဲ့​နှောင်းသည် သူ့မွေးသမိခင်​ မေ​မေမဟုတ်​တော့​ပေ။ သူနှင့်ချစ်ရည်လူးကြည်နူးပတ်သက်ခဲ့ဖူး​သောချစ်သူမိန်းမရွယ်များအထဲမှ သူ့ထံသို့ ရှိသမျှလိုက်​လျော​ပေးအပ်လုဆဲဆဲ​ သောကြာဂြိဟ်သူ၊ မသတ္တဝါတစ်​ယောက်သာဖြစ်​နေခဲ့​လေပြီ။

ဝဿန်သည် အ​မေဖြစ်သူကို ရမ္မက်​သွေးကြွ​သောစိတ်များဖြင့် ဆိုဖာ​ရှည်ပေါ်သို့ပက်လက်​လေးလန်သွား​အောင် ဖိလှဲချလိုက်ပြီး၊ သူကအ​ပေါ်စီးကအုပ်မိုးလိုက်ပါသွားကာ နှစ်ဦးသား လက်ချောင်း၊ လက်ဆုပ်ချင်းယှက်လျက်၊ နှုတ်ခမ်းများကိုဖိကပ်ကာတ​မေ့တ​မောစုပ်နမ်း​နေမိကြ​တော့သည်။
—————————-

အပိုင်း(၁၀) ဆက်ရန်

(အပိုင်း -၁၀)

ယခုအချိန်မှာတော့ ဝဿန့်အတွက်နည်းနည်းလေးမှ တွန့်ဆုတ်တွေဝေနေခြင်းမရှိတော့ပါ။ သူ့လက်တွေကသွက်လက်ရဲတင်းစွာ ကစားလာလေပြီ။

ပထမတွင် အင်္ကျီအပေါ်ကပင်အုပ်ပြီး သူ့အမေရဲ့နို့ကြီးတွေကိုရဲရဲကြီးဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ လက်အစုံက ရင်သားကြီးများကို မုံ့နှဲသလိုနယ်ရင်းမှ လက်အောက်က နို့လုံးကြီးတွေ၏ လှိုင်းထနုအိနေပုံကို ခံစားမိသော်လည်း၊ ဘရာစီယာကပ်၏ မာခေါက်ခေါက် အထိအတွေ့ကခံနေသဖြင့် အရသာတော့သိပ်မရှိလှပါ။

ဝဿန်သည် ကိုင်မိလက်စနှင့်မထူးဘူးဆိုပြီး၊ သူ့လက်တွေကအမေ့ဘလောက်စ်အင်္ကျီကိုပင့်တင်ရင်း၊ အောက်က ဘရာစီယာကိုပါတခါထဲဆွဲမလိုက်ကာ၊ ဘာမှ အခုအခံမရှိတော့သော နို့အုံသားကြီးတွေကို အစိမ်းလိုက် တခါထဲထိထိမိမိ စိကနဲညှစ်ပစ်လိုက်သည်။

“အား..ဟင်းး..အင်း..”

အမေ့ထံကမျက်လုံးလေးစင်း၍ ညည်းသံရှည်လေးထွက်လာသည်။ ဝဿန်က သူ့အမေ၏ကာမဆိပ်တက်လာသောစွဲမက်ဖွယ်မျက်နှာလေးကို မြတ်နိုးစွာကြည့်လိုက်ရင်း အင်္ကျီကိုရော ဘရာစီယာကိုပါ တစ်ပေါင်းထဲဆွဲမချွတ်တင်လိုက်တော့ အမေဖြစ်သူကလည်းချွတ်ရလွယ်အောင် သူမကိုယ်လေးကိုလှုပ်၍ တွန့်၍ ပေးရင်း လက်ကလေးတွေကိုပါမြှောက်တင်ပေးလိုက်သည်။

လှပ၍ဆက်စီကျသော ဗီးနပ်စ်နတ်မိမယ်၏ကိုယ်လုံးလေးက ဘွားကနဲပေါ်လာပြီးသူ့မျက်စိရှေ့မှာအလှပြလို့နေ၏။ သူကအချိန်များများမဆွဲတော့ပဲနို့ကြီးတွေကိုကုန်းစို့ပစ်လိုက်သည်။ သူ့ပါးစပ်ဖြင့်ဟပ်၍ဘယ်ဘက်နို့ကြီးမှနို့သီးခေါင်းဖူးဖူးစို့စို့လေးကိုဆွဲစုပ်စဥ်တွင် လျှာလေးဖြင့်ပတ်ချာလည်လှည့်ကစားရင်း နိ့သီးခေါင်း၏အောက်ခံအရစ် အညိုဝိုင်းလေးကိုညင်သာစွာယက်ပေးနေပြန်၏။

သူ၏လက်တစ်ဘက်က၊ လွတ်နေသောညာဘက်နို့ကိုလည်း အလကားမထားပဲ နို့သီးခေါင်းလေးအား လက်ညှိုးနှင့်လက်မကြားတွင်ညှပ်ပြီး ဖွဖွလေးညှစ်ပေးကာ ပုတီးလုံးလေးစိပ်သလိုကစားနေပြန်သည်။ ယောက်ျားသားတစ်ယောက်၏ တဏှာစိတ်ဖြင့်နို့ကိုကိုင်တွယ်ဖျစ်ညှစ်နှိုးဆွသောအထိအတွေ့ကို ဘယ်မိန်းမကတောင့်ခံနိုင်ပါမည်နည်း။ ခင်နွဲ့နှောင်းသည် သူမ၏ရင်သားတွေကိုကော့တင်ပေးပြီးထွန့်ထွန့်လူးနေရပြီ။

သူမ၏တစ်ကိုယ်လုံးကပြိုကျလာခဲ့ပြီတည်း။ ကိုယ်လုံးလေးကအားပျော့လျော့ရဲစွာဖြင့် ဝဿန်၏ကိုယ်ပေါ်တွင်မှီထားရလေသည်။ ဒီတော့သူ၏လက်တွေက သူ့အမေ၏ကိုယ်လေးကိုထိမ်းထား ဖေးထားရခြင်းမရှိတော့ပဲ ဖရီးဖြစ်လို့နေသည်။ လက်တစ်ဘက်ကနို့ကြီးတွေကိုကိုင်ညှစ်ကစားနေရာ လွတ်နေသောကျန်တစ်ဘက်က သူ့အမေဝတ်ထားသောစကပ်တိုလေးရဲ့ အောက်နားစမှလျှိုဝင်သွားပြီး ပေါင်ကြားခွဆုံကိုဇတ်ခနဲအုပ်ကိုင်လိုက်တော့သည်။

ဒေါ်ခင်နွဲ့နှောင်းသည် ပင်တီအဖြူပါးပါးလေးကိုဝတ်ထား၏။ ပင်တီသားပါးပါးလေးကစက္ကူချပ်လောက်တောင်မထူသဖြင့် အောက်မှကပ်လျက်ရှိသော မို့မို့ဖောင်းဖောင်း အသားစိုင်နုနုကိုပကတိအတိုင်းလောက် နီးနီးထိတွေ့မှုကိုရနေသည်။ အသားစိုင်ကြီးဆီမှပူနွေးအိစက်သောအငွေ့အသက်နှင့်စိုထိုင်းထိုင်းဖြစ်နေမှုကိုသိလိုက်ရသည်သူပွတ်ကြည့်တော့ပိတ်ပါးစလေးကိုဖြတ်၍စိမ့်ထွက်လာသော စိုစိစိ ချွဲကျိကျိ အရည်လေးများကိုစမ်းမိသည်။ သူ့အမေစိတ်တွေကြွပြီး စောက်ရေလေးများပင်စိမ့်နေပြီပဲ။

သူက သူ့အမေကို ဆက်တီဆိုဖာရှည်ပေါ်သို့လုံးလုံးလျားလျားတွန်းလှဲချလိုက်သည်။ ပေါင်အလည်နားလောက်ရှိသောစကပ်တိုလေး သူမ၏စွင့်ကားသောတင်သားကြီးများကိုကုန်စင်အောင် မဖုံးအုပ်ထားနိုင်ပါ။ ပက်လက်လေးလန်ကာလဲသွားတော့ စကပ်လေးကပါတပါတည်းလန်တက်သွားသည်။ ခွကြားကပင်တီဖြူဖြူလေးကိုလည်းစမြင်ရပြီ။ ဝဿန်က စကပ်အောက်စကိုခါးအထိလှန်တင်လိုက်တော့ ပေါင်တွင်းသားဖွေးဖွေးကြီးတွေနှင့် အမေဖြစ်သူရဲ့မြစ်ဝကျွန်းပေါ်ဒေသကြီးကို မြင်လိုက်ရပေပြီ။

ပင်တီတစ်ထပ်ကျန်ရှိနေလင့်ကစား ယခုကဲ့သို့ သားဖြစ်သူတို့အလွယ်တကူမမြင်ဖူးကြသော မိခင်ဖြစ်သူ၏လျှို့ဝှက်အပ်သောဧရိယာအကျယ်အဝန်းကြီးကို ပြက်ပြက်ထင်ထင်တွေ့လိုက်ရတော့ သူ့ရင်တွေဒိန်းကနဲဆောင့်၍ခုန်တက်သွားသည်။ လီးကလည်းထိမ်းမနိုင်သိမ်းမရဖြစ်လာလေ၏။ သူမွှန်ထူသွားပြီး တြိဂံပုံ ပင်တီပါးကလေးသာဖုံးအုပ်ထားသောစောကိဖုတ်အုံအပေါ်သို့မျက်နှာမှောက်ချလိုက်ပြီး စိုစိစိအရည်တွေစိမ့်ထွက်နေသော  ခပ်ရိပ်ရိပ်မြင်နေရသည့် ကွဲကြောင်းရာလေးပေါ်သို့လျှာတင်ပြီးဖိယက်လိုက်တော့သည်။ မိခင်ဒေါ်ခင်နွဲ့နှောင်း၏ပေါင်တွေက ဖားပေါင်လေးလိုတဖြည်းဖြည်းကားလာသည်။

သူ၂မိနစ် ၃မိနစ်လောက်ဆက်ယက်နေသော်လည်း အဝတ်စခံနေသဖြင့် အရသာစစ်စစ်ကိုဘာမှန်းမသိရပေ။ သူ့စိတ်တွေကဆက်ပြီးမထိမ်းနိုင်၊ အားလည်းမရတော့သဖြင့်၊ ညာဘက်ပေါင်ခြံအစပ်မှ ပင်တီစောင်း အနားသားလေးကိုလက်ခလယ်လေးနဲ့လျှို၍ကော်ပြီးဆွဲဟလိုက်သည်။ သူကပေါင်ခြံနှင့်စောက်ဖုတ်ဆက်စပ်ထားသောအသားနုလေးတွေကိုလျှာထိုး၍ တလျှပ်လျှပ်ယက်ပေးလိုက်တော့ခင်နွဲ့နှောင်းမှာခါးကလေးတွန့်ပြီးဘယ်ညာရမ်းသွားခဲ့ရသည်။

ဝဿန်ကယက်ပေးနေတာကိုခဏရပ်လိုက်ပြီးလှုပ်ရှားမှုတစ်မျိုးပြောင်းပစ်လိုက်သည်။ သူ့ဘယ်လက်နှင့်ညာလက်တို့ရှိ လက်ညှိုးနှင့်လက်မလေးနှစ်ချောင်းစီသည် ပင်တီလေး၏ ဘယ်ညာခွကြားအနားစထဲသို့အစီးသီးလျှိုဝင်သွားလျက်၊ စောက်ဖုတ်မို့မို့လေးခပ်ဖိဖိလေးမာဆတ်လုပ်ပေးနေလိုက်သည်။ စောစောက ဖားပေါင်စင်းလေးသာရှိနေသောပေါင်နှစ်ချောင်းမှာယခု ၁၈၀ံ လောက်ကားထွက်သွားပြီဖြစ်သည်။ နောက်ဆုံးတော့ သူက မျက်စိရှေ့မှအထုပ်ကိုဖြည်ပြီး အပီဟဲတော့မည်ဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်တော့သည်။

သူ့၏လက်ကညာဘက်ဆီးစပ်ပင်တီစထဲလျှိုထားရာမှ၊ မုံ့ပေါင်းကြီးတစ်ခုလုံးပေါ်လာအောင်အစကိုဘေးသို့ဆွဲဖယ်လိုက်ကာ၊ ပြူထွက်လာသောပဲစိလေးကိုလျှာတင်၍ဆွဲစုပ်လိုက်လေတော့သည်။ ဝဿန်လိုဆော်ဖြုတ်တဲ့အတွေ့အကြုံမသေးတော့တဲ့သူအဖို့ဘာဂျာကီးတွေကိုမှန်အောင်မှုတ်ဖို့ကအပန်းမကြီးလှပါ။ အမှန်တော့ဒါက အင်ထရိုဝင်ရုံသက်သက်ပဲရှိသေးသည်။ သူကအတန်ကြာအောင်အငတ်ပြေသည်အထိတရှူးရှူး တဖုဖုနှင့်အသံမြည်အောင်မှုတ်နေပြီးမှ သူ့အမေ၏ပင်တီလေးကိုခါးကကိုင်၍ဆွဲချွတ်ချလိုက်တော့ သူမကဖင်လေးကိုကြွပြီးချွတ်ရလွယ်အောင်ကူပေးလိုက်သည်။

သူကလည်းခြေထောက်လေးကိုကူမြှောက်ကာပင်တီကိုခြေဖျားအထိဆွဲတင်လာခဲ့ပြီး ခြေသလုံးအလယ်လောက်ကျတော့ဆက်မဆွဲတော့ပဲထားလိုက်၏။ ပင်တီလေးက ခြေသလုံးမှာ တုပ်လျက်သားလေးကျန်ခဲ့သော်လည်း ပေါင်ကြားကတော့ဖြဲလျက်သားကြီးဖြစ်သည်။ အခုမှပဲစောက်ဖုတ်ကဟပြဲလေးကရှင်းရှင်းပြတ်ပြတ်ကြီးထွက်၍ မျက်နှာပြလာတော့၏။ ဒီတော့မှဝဿန်ကစောစောကပြတ်သွားတဲ့ ဘာဂျာစက်ရှင်ကိုပြန်စလိုက်သည်။

အခုလိုအဖုံးအပိတ်လုံးဝမရှိတော့သည့်အခြေအနေတွင် သူ့မိခင် ခင်နွဲ့နှောင်း၏ စောက်ဖုတ်လေးကစွဲမက်ဖွယ်ရာအတိဖိတ်ခေါ်လို့နေသည်။ သူသည် ယနေ့မနက်ကပင် မနီလာဆိုသောဆော်ကြီးကိုဖြုတ်ရင်း အမေအယောင်ဆောင်အဖြစ်ဘာဂျာကိုင်ခဲ့စဥ်က သူ့အမေအရင်း၏ စောက်ဖုတ်မှာဘယ်လိုပုံပန်းရှိလိမ့်မလဲဟု စိတ်ကူးဖြင့်တွေးပြီးနှိုင်းယှဥ်ကြည့်ခဲ့ဖူးသည်။ ယခုအချိန်မှာတော့သု့ကိုမွေးထုတ်ပေးခဲ့သည့် စောက်ဖုတ်စစ်စစ်ကြီးကိုမျက်စိရှေ့တွင်မြင်နေရပြီဖြစ်သည်။

သူထင်ထားသည့်အတိုင်းပင် မနီလာဆိုသောဆော်ကြီး၏ ပစ္စည်းနှင့်ဆိုဒ်ရော လှပမှုကပါ သိပ်ကွာခြားမှုမရှိပေ။  ကွာခြားမှုကတော့ စောက်မွေးတွေပင်ဖြစ်သည်။ အမေခင်နွဲ့နှောင်း၏စောက်ဖုတ်က၊ မနီလာ၏ စောက်ဖုတ်လိုအမွှေးခပ်ပါးပါးလေးယှက်သန်းရုံမဟုတ်ပဲ၊ အတန်အသင့်အနည်းငယ်ထူ၍ မည်းနက်သော စောက်မွှေးအုံဖြစ်ကြောင်းတွေ့လိုက်ရသည်။ ဒါပေမယ့်သိပ်ထူပိန်းနေတာတော့လည်းမဟုတ်၊ အလယ်အလတ်စားမျှသာပါပဲ။

စောက်ဖုတ်၏လှပမှုက အတူတူလောက်ဆိုသော်လည်း သူ့အမေ၏ အောက်ပါးစပ် နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေက ပို၍ပိရိသေသပ်လို့နေသည်။ ကြွက်နားရွက်လေးတွေက အနည်းငယ်မျှတွန့်လိပ်၍နေသော်လည်းနှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြားမှာချပ်ချပ်ရပ်ရပ်နှင့် လန်ထွက်နေခြင်းမရှိပေ။ အခုမှအိမ်ထောင်ကျတာသိပ်မကြာသေးလို့ခလေးမရှိသေးသောမိန်းမ၏စောက်ဖုတ်လို အရာသိပ်မယွင်းသေးချေ။ စောက်ခေါင်းထဲသို့လိပ်ဝင်သွားမည့် နှုတ်ခမ်းအစပ်ကအသားနုလေးတွေက တချို့သော အအိုမတွေကဲ့သို့ မဲသဲနေခြင်းမရှိပဲအညိုနုရောင်ပြေပြေလေးဖြင့် ချစ်ဖို့တောင်ကောင်းနေသည်။ တကယ့်ကိုပထမတန်းစားပါပဲ။

“မေမေ့စောက်ဖုတ်လေးကအရမ်းလှတာပဲဗျာ”

ဟု သူ့ပါးစပ်ကလွှတ်ခနဲထွက်သွားမိသည်။ သူ့အမေက ပါးစပ်မှတော့ဘာမှပြန်မပြော၊ ရှက်ကိုးရှက်ကန်းတော့ဖြစ်သွားသလိုရှိသည်။ သူမက သူ့လက်တွေကိုတစ်ချက်ဖိညှစ်လိုက်၍ လက်ဖမိုးကိုခပ်ဆတ်ဆတ်လေးရိုက်လိုက်သည်။အဓိပ္ပါယ်က (ပေါက်ကရတွေပြောမနေနဲ့) ဟူ၍တည်း။

ဝဿန်သည် အခုတော့ ပင်တီမပါလွတ်လွတ်လပ်လပ်အိုးပင်းကြီးဖြစ်နေသော မေမေခင်နွဲ့နှောင်း၏ စောက်ဖုတ်ကိုမျက်နှာအပ်၍
နှာခေါင်းကိုနှစ်ပြီးအားရပါးရကုန်းမှုတ်လိုက်၊ လျှာစောင်းလှိမ့်ထိုး၍ယက်ပေးလိုက်၊ စောက်စိကိုကပ်စုပ်လိုက်ဖြင့်မွေးမေမေကိုကောင်းကောင်းပြုစုပေးနေသည်။

ပလပ်..ပလပ်..ကျုကျု ပျိ..ပျိ..ရှူး..ပြွတ်

“အားဟ် ဟာ့ အားးးစူးးးအင်..အင်းမ်..ဟင့်..”

အမေဖြစ်သူ၏ညည်းသံရှည်လေးက မချိမဆန့်ဖြင့်လွတ်ကျလာကာ၊ မျက်လုံးလေးတွေကဘည်း ဖီလင်နဲ့ မှိန်းကျသွားလေတော့သည်။ သူမ၏လက်အစုံက သားဖြစ်သူ၏မျက်နှာကိုသူမ၏စောက်ဖုတ်ဖြင့်အတင်းဆွဲပွတ်ဖိပေးထားပြီး တပြိုင်ထဲလိုမှာပင် သူ၏ခေါင်းမှဆံပင်များကိုထိုးဖွပေးလျက်ရှိသည်။

ဝဿန်မှာလည်းအရှိန်ရသွားခဲ့လေပြီ။ ပါးစပ်ကဘာဂျာကပ်မှုတ်ရင်း စောက်ခေါင်းထဲသို့သူ့လက်ခလယ်ကိုထည့်ကလိုင်းကာ အမေ၏ဖီလင်စိတ်ကိုပိုကြွစေရန်ဆွပေးလျက်ရှိသည်။ သူ၏ရာဂစိတ်တွေကလည်းတထောင်းထောင်းကြွတက်လာသည်။စောက်ဖုတ်ယက်ရင်းမှ အပေါ်သို့တဖန်ဆန်တက်လာပြီး နို့ကြီးတွေကိုကုန်းဟပ်စို့ပြန်သည်။ သူ့သားကနို့တက်စို့နေစဥ် ဒေါ်ခင်နွဲ့နှောင်းက ခြေသလုံးမှာငြိနေတဲ့ပင်တီကိုလုံးဝကန်ချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ မိမိ စောက်ပတ်ကိုမိမိကိုင်ကာဘယ်ညာလက်ချောင်းလေးတွေဖြင့် စုံဖြဲလိုက်တော့ နီစွေးရဲတွတ်နေငသာအတွင်းသားတွေကပေါ်လာတော့သည်။

ဝဿန်သည် သူ့အမေစောက်ဖုတ်ကြီးရှေ့မှာ မျက်နှာချင်းပြန်ဆိုင်လျက်ရှိနေပြန်လေပြီ။ သူ့အမေကိုယ်တိုင်ဖြဲရဲကလိနေသောလက်ကလေး၏ လက်ခုံဖွေးဖွေးလေးများကိုသူကအုပ်ကိုင်လိုက်ပြီးအသာလေးဘေးသို့ဖယ်ချလိုက်ကာသူ့လက်တွေဖြင့်အစားထိုးလိုက်သည်။ ပင်လယ်ခရုတစ်ကောင်၏အဆံအသားများကဲ့သို့ရှိသော နှုတ်ခမ်းဖတ်လိပ်လိပ်ကြီးများကို သူက ဖြဲပွတ်ကစားနေစဥ် စောက်ခေါင်းထဲမှ ချွဲကျိကျိအရည်များက တအိအိလိမ့်ထွက်လာပြီး စောက်ပတ်ဝမှာရွှဲထလာလေတော့၏။

သူ့အမေ၏တစ်ကိုယ်လုံးက ခါးမှလန်တက်နေသည့် စကတ်တိုလေးမှအပ ကျန်တစ်ကိုယ်လုံးက အဝတ်အစားမဲ့သွားပြီဖြစ်သည်။ လွတ်လွတ်လပ်လပ်ကြီးဖြစ်သွားပြီဖြစ်သောစောက်ဖုတ်ပြဲပြဲကြီးကိုသူက လျှာဗြားကြီးဖြင့်အားရပါးရယက်ရင်း တသွင်သွင်စီးကျလာသော စောက်ရေတွေကိုယက်ရင်းမှစုပ်မျိုသောက်သုံးလိုက်သည်။

စောက်ပတ်၏အောက်ဘက်ကပ်ရက်မှာ တဆက်ထဲရှိနေသောစအိုဝဘေးတဘက်တချက်ရှိဖင်စုံ့သားကြီးနှစ်ဘက်ကိုလည်း အနီးကပ်တွေ့နေရရာ၊ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းလွှာလေးတွေကနူးညံ့အိစက်သလောက်၊ ဖင်စုံ့သားပေါ်ကအရေပြားအသားဆဲလ် အဖုသေးသေးလေးတွေက ကြက်သီးဖုလေးများထနေလိုအစီအရီတန်းစီ၍မြင်နေရသည်မှာစိတ်နှလုံးထကြွဖွယ်ကောင်းလှသည်။

မိန်းမတစ်ယောက်၏လိင်အင်္ဂါနှင့် ဖင်သားနုနုကြီးတွေရဲ့အနီးကပ်မြင်ကွင်းကိုယခုမှသူပထမဆုံးအကြိမ်အဖြစ် စိတ်ဝင်စားစွာစေ့ငုမိခြင်းဖြစ်သည်။ ထူးဆန်းတာက ထိုမိန်းမသည်မိမိ၏မွေးသမိခင်အရင်းခေါက်ခေါက်ကြီးဖြစ်နေခြင်းပင်တည်း။ သူကဖင်ဝလေးကို လက်လေးနဲ့အသာဖြဲကြည့်မိသည်။ စအိုအတွင်းသားနီစွေးစွေးလေးကချစ်စဖွယ်ပေါ်လာသည်။ ထိုဖင်ဝလေးကလည်းသူ့အတွက်ဆွဲဆောင်မှုအပြည့်ပါကလား။

ဝဿန်က ဘာဂျာစက်ရှင်ကိုသိပ်အကြာကြီးမဆွဲတော့ပဲဖြတ်လိုက်ကာ ရမ္မက်ထန်မက်မောဖွယ်ကောင်းလှသောသူ့ရဲ့မွေးအမေကိုဖက်၍နမ်းစုပ်လိုက်ပြန်လေသည်။ သားအမိနှစ်ယောက်နှုတ်ချင်းစုပ်၍တရှိုက််မက်မက်နမ်းနေကြရင်း ခင်နွဲ့နှောင်းကသားဖြစ်သူ၏အဝတ်အစားတွေကိုအခုမှဆွဲချွတ်ပေးရသည့်နည်းတူ၊ ဝဿန်ကလည်းသူ့အမေ၏တစ်ခုတည်းသာကျန်နေသေးသော စကပ်တိုလေး၏ခါးမှချိတ်ကိုဖြုတ်ထုတ်ပြီးလုံးလုံးလျားလျားချွတ်ချပေးလိုက်တော့သည်။

ဝဿန်ကသူ့အမေ၏ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်လုံးကြီးကိုအားရပါးရဖက်လျက်နို့ကြီးတွေကိုဘယ်ပြန်ညာပြန် ခဲပြီးစို့တော့သည်။ ဒေါ်ခင်နွဲ့နှောင်းကသားဖြစ်သူ၏ ကျောပြင်ကိုပြန်သိုင်းဖက်ကာ လက်ကလေးတွေဖြင့်ပွတ်သပ်ပေးနေရင်းက

“အခန်းထဲသွားကြရအောင်လား သားရယ်”
—————————-

အပိုင်း(၁၁) ဆက်ရန်

မ​မျှော်ပဲနဲ့သည်းတဲ့မိုး (အပိုင်း ၂) 👈 ဖတ်ရန်နှိပ်ပါ။

မ​မျှော်ပဲနဲ့သည်းတဲ့မိုး (အပိုင်း ၃) (ဇာတ်သိမ်းပိုင်း) 👈 ဖတ်ရန်နှိပ်ပါ။

➡️တင်ထားပြီးသမျှ အပြာစာအုပ် အောစာအုပ်များ စာရင်းကြည့်ရန်နှိပ်ပါ။⬅️