၁
ကိုလာမောင် ဆိုတာက တရားရုံး
ဘီလစ်စာရေးကြီးတစ်ယောက်ပေါ့။တိုင်း
ရင်းသားပါ။ဗမာလူမျိုးမဟုတ်ပါဘူး။ရိုးသား
တယ် ပွင့်လင်းတယ် တဏှာကြီးတယ် ။
တဏှာကြီးပေမယ့်..အရှက်ကြီးတတ်ပြန်တယ်။ဖာလဲမလိုးရဲဘူး..ရှာလဲမရှာဘူး။မြို့
လေးတစ်မြို့မှာတာဝန်ကျတော့ သူ့အသက်က ၃၀ကျေ ာ်…၃၁လောက်ရှိပြီပေါ့..။
ဆတ်ကော့လတ်ကော့ ရွတတ ကောင်မလေးတစ်ယောက်နဲ့အိမ်ထောင်ကျပါလေရော.။အဲဗျ ာ..ကောင်မလေးကငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ် အထန်လေး..လင်ရတော့ ၁၅နှစ်ပြည့်ခါစ။
မြို့လေးကလဲသေး..အမှုအခင်းကလဲပါး..
ဆိုတော့…နေ့မအားညမနားလိုးလိုက်တာ
တစ်နှစ်လဲပြည့်ရော.ကလေးတစ်ယောက်
မွေးရော..။မိန်းကလေး..မကြီးတဲ့။ကလေး
တစ်ယောက်ရလို့ နားလားဆိုတော့ မနား
ဘူးဗျ ား..။ဘွတ်တာပဲ…။နောက်တစ်နှစ်
နေတော့….မငယ်မွေးတာပဲ။
အဲ..ဒါလဲဆွဲတုန်းပဲ။လျှေ ာ့ကိုမလျှေ ာ့
တာ။ညားပြီးသုံးနှစ်နေတော့..မလေး တဲ့ ။
သမီးချည့်ပဲသုံးယောက်မွေးတော့ စိတ်က
တယ်မသက်သာဘူး။ခါတိုင်းထက်ပိုလိုးလာ တယ်။မြရင်ကလဲ ခုမှအသက်၁၈နှစ်
ဆိုတော့ ခံကောင်းတုန်း…လိုးပေါ့.။လိုးသာလိုး ပေါ့..။နောက်တစ်နှစ်နေတော့…
ယောကျ ာင်္းလေးလားထင်မိပါတယ်..မိန်းမ
လေးပဲဖြစ်နေပြန်ရော..။မထွေး…တဲ့။မြရင်
ရေ…ငါတော့ ယောကျ ာင်္းလေးမမွေးမချင်း
လိုးမှာပဲ…ဆိုပြီးဆက်လိုးတယ်..။ဟဲ..ဟဲ..
နံပါတ်ငါးရောက်မှ…ကိုရွှေကျ ားလေးမွေး
ပါတယ်ဗျ ား..။အားလုံးစိတ်ချမ်းသာစေလို့
မောင်သုခ…တဲ့။
ကဲ…မြရင်ရေ…ယောကျ ာင်္းလေးမွေး
ပြီဆိုတော့ ငါလျှေ ာ့ပြီကွာ…ဆိုလို့အဟုတ်
လားမှတ်နေတာ..နေ့ တစ်…ညနှစ်..လင်း
ဆွဲ သီးသန့်…တဲ့..။မြရင်ကလဲ ဘယ်ငြင်း
မှာလဲ…ဒီအလုပ်ပဲရှိတဲ့ဟာ။ကလေးတော့
ထပ်မယူတော့ဘူး ဆိုပြီး ဆေးပူကြီးတွေ
စားတယ်။လူလဲ ပိန်ချူံ းကျ သွားတယ်။အ
သက်က ၂၀..၂၁ ရှိသေး ။ကလေးတွေက
ငါးယောက် အစီအရီ။
မောင်သုခ ကံကောင်းချက်ကအငယ်
ဆုံးလဲဖြစ်..ယောကျ ာင်္းလေးလဲဖြစ်ဆိုတော့..အားလုံးကဝိုင်းချစ်ကြတာ။၁၁နှစ်အ
ရွယ်အထိ အမေ့နို့စို့တုန်း..။မပြတ်တန်းစို့
တာပြောတာနော်….စိတ်လာရင်အခုပြောအခုကောက်စို့တာ။အမေက မအားရင်ပဲ
ဖြစ်ဖြစ်၊အမေမရှိရင်ပဲဖြစ်ဖြစ်..မကြီးနို့ကို
စို့တယ်။တစ်ယောက်မှမရှိရင် မငယ်နို့ကို
စို့တယ်။အဲလို..ကံကောင်းတာ…။မတိုက်လို့မရဘူး..ကိုလာမောင်ကဆူတယ်။
နာမည်ပေးလို့သာ မောင်သုခ..။အိမ်
မှာတော့…မောင်..ပဲခေါ်တယ်။ဟိုအစ်မ
ကလဲ..မောင်၊ဒီအစ်မကလဲ..မောင်၊ကြာ
တော့..အမေကလဲ..မောင်..။တစ်အိမ်လုံး
မောင်..ပဲခေါ်တယ်။အဲဒါက ဇာတ်လမ်းပဲ
ပြောရမယ်ထင်ပါရဲ့။
မကြီးနဲ့မောင်…ငါးနှစ်ကျေ ာ်ကျေ ာ်
လောက်အသက်ကွာသည်။မကြီး ၈နှစ်အ
ရွယ်ကတည်းက မောင့်ကိုအပျေ ာ်တမ်း..
အစမ်း..ဆိုပြီးနို့တိုက်ခဲ့ရသည်။မောင်နို့စို့
လျင်ရွစိစိ.ယားတားတား ခံစားရတာလေး
မကြီးအလွန်သဘောကျ သည်။ဘယ်သူ့
်ကိုမှတော့မပြောပြခဲ့ပါ။သဘောကျတော့
ခဏခဏ နို ့ခေါ်တိုက်ခဲ့သည်။နို့ရည် က
မထွက်ပေမယ့် မောင်ကတပြွတ်ပြွတ်စို့နေ
ရလျ င်ကျေနပ်သည်မို့ နို့ရည်မလိုပါ။ငယ်
စဉ်က ခံစားမှုကိုနားမလည်ခဲ့ပေမယ့်..အ
သက် ၁၂နှစ်ေကျ ာ် ၁၃နှစ်လောက်ရောက်တော့…နားလည်ချ င်သလိုလိုဖြစ်လာ
သည်။အဲဒီတုန်းက မောင်..၈နှစ်..။နို့တွေ
စူပြီး ကြီးလာသည်။နို့အကြိတ်ကလေး
တည်လာသည်။ခ်ခ်…စောက်မွေးလေးတွေ ပေါက်လာပြီး ရာသီလည်းဆင်းလာ
သည်။နေ့လည်ပိုင်းတွေမှာကျေ ာင်းသွား
နေရတော့ ညညဆိုမောင့်ကိုအခန်းထဲမှာ
နို့ခေါ်ခေါ်တိုက်ရသည်။အော်…မကြီးတို့
အိမ်က တစ်ထပ်..သွပ်မိုး..သံမံတလင်း
ခင်း..ပျဉ်ကာ…နှစ်ဆောင်ပြိုင် ။အဆောင်
နှစ်ဆောင်ကြားမှာ..အခန်းလေးဖွဲ့ပေးထားပြီး..အရှေ့ဖက်အခန်းက မကြီး…၊အ
နောက်ဖက်အခန်းက..မငယ် တို့အိပ်ကြသည်။မလေးနှင့်မထွေးတို့က အမေတို့နှင့်
အိပ်ပြီး မောင်က ကြုံသလိုအိပ်သည်။
မောင်နို့စို့လျ င်လက်တစ်ဖက်က နို့
ကျန်နို့တစ်လုံးကို အမြဲကိုင်ဆော့နေတတ်
သည်။နို့သီးခေါင်းလေးကို လှိမ့်၍လှိမ့်၍
နို့စို့မပြီးမချင်းဆော့သည်။နို့စို့ပြီးမည့် အ
ချိန်ကိုတော့ မခန် ့မှန်းနိုင်ပါ။ဆော့စရာ..
စိတ်ဝင်စားစရာတွေလျင်…ခဏလေး..ဒါမှ
မဟုတ် ချက်ချ င်းထ,သွားပြီး..အဲဒါတွေမရှိရင်တော့..အိပ်ချ င်..အိပ်ပျေ ာ်သည့်အချိန်ထိစို့သည်။မကြီးအပျို ဖြစ်ဖြစ်ချင်းတော့
မောင့်ကိုနို့တိုက်ဖို့ကြောက်နေပြီး မငယ်
ကိုတိုက်ခိုင်းသည်။နောက်တော့..နို်အစို့မ
ခံရတာကိုပဲ ရင်ထဲမှာမပြည့်စုံသလိုဖြစ်နေ
၍ ခေါ်တိုက်မိတော့…ကျေနပ်တင်းတိမ်သလိုဖြစ်သွားတာမို့..ညတိုင်းနို့တိုက်ခဲ့ပါသည်။။မောင် လှိမ့်ဆော့ရင်းနဲ့ နို့အကြိတ်
ကလေးတွေလည်း ကျေ သွားရသည်။အဲ..
နောက်ပိုင်းမှာတော့ မောင်နို့စို့နေရင်..
ဆော့နေရင်…လှိုင်းပဲစီးနေရသလိုလို..မိုး
တိမ်ပေါ်မှာပဲပြေးလွှားနေရသလိုလို..ရေပဲ
မွန်းနစ်နေသလိုလို..ရင်ထဲအသဲထဲ ကလီ
စာတွေပဲနှုတ်ယူခံလိုက်ရသလိုလို…အဲလို
လိုလို..လိုလိုတွေ အချိန်ပြည့်ခံစားနေရပြီး
သတိရလို့ကြည့်လိုက်တိုင်းစောက်ရည်တွေ ရွှဲနေအောင်ထွက်နေတာမှတ်မှတ်ရရ
သိလာသည်။စောက်ရည်တွေကိုထမီနဲ့
သုပ်ရင်း..စောက်စေ့လေးကိုပွတ်မိတော့
တစ်ကိုယ်လုံးကြက်သီးဖျဉ်းကနဲ.ဖျဉ်းကနဲ
ထ,ပြီးစောက်ရည် ထွက်လာပြန်သည်။
စိုပြီးရင်းစို…။ပေါင်ခြံမှာရွှဲ နေသည်။အရသာရှိလွန်းလို့…ညမှောင်စ,ပျိုးပြီဆို
ထမင်းစားပြီး..နို့တိုက်ဖို့ပဲပြင်တော့သည်။
” လာ..မောင်..” ဆိုလက်ဆွဲပြီးအခန်းထဲပဲ အမြန်ဆုံးဆွဲခေါ်သွားတော့သည်မှာ..
စာတောင်မကျ က်မိတော့..။မောင်ကလဲ
ဘာရယ်မဟုတ်…နို့မှမစို့ရလျင် မအိပ်တော့ပါ။အမေ့နို့မစို့ရလျင်..မကြီးနို့၊ဒီနှစ်
ယောက်နို့မှမစို့ရလျင်..မငယ်
နို့..။
လာမောင်
၂
ပြောခဲ့သလိုပါပဲ..။နို့စို့ခံ..နို့ဆွဲခံရင်း
စောက်ရည်တွေတစ်စိမ့်စိမ့်ထွက်ရာက..
ပထမတော့ ထမဲ့သုပ်ရင်း စောက်စေ့ပွတ်
တတ်လာရော..။နောက်တော့အဆင့်တက်ပြီး စောက်ခေါင်းထဲလက်ချေ ာင်း ထိုးထည့်ဆောင့်တတ်လာသည်။စောက်
ခေါင်းထဲလက်ချေ ာင်းထိုးထည့်ပြီးဟိုဟို
ဒီဒီ မွှေတော့ စောက်ခေါင်းထဲကဘာမှန်း
မသိတဲ့တစ်ခုခုကို ထိုးပွတ်မိတိုင်းကြက်သီး အလိုလိုထ,ပြီးမူးမိုက်မေ့သွားအောင်
ကောင်းတာသိလာသည်။နို့ကလည်းအစို့
ခံလို့ကောင်း…စောက်ပတ်ကလည်းအထိုး
ခံလို် ့ကောင်း…အကောင်းတွေဆင့်ပြီး..
စောက်ရည်တွေဗွက်ပေါက်အောင်ထွက်
သည်။အထွတ်အခေါင်အဖျ ားသို့ရောက်
သွားသလားထင်ပြီးမျက်စေ့မှိတ် မှိန်းနေမိ
ရသည်။
နောက်တော့ဆက်စပ်တွေးရင်း..ဒီလို
ကြောင့် အဖေနဲ့အမေ လိုးတာကိုး…ဟု
ဖျ တ်ကနဲသဘောပေါက်သွားပြီး..လီးနဲ့အ
လိုးခံကြည့်ချင်စိတ်တွေ အချိန်ပြည့်ဖြစ်နေ
သည်။ယောကျ ာင်္းမြင်တိုင်းအလိုးခံချင်လာ
မိသည်။သူတို့လီးကိုမြင်ချင်လာမိသည်။
လစ်ပြီဆိုလျင် လီးမြင်ရဖို် ့..ပုဆိုးဆွဲချွတ်ချ
ဖို့လောက်ပဲကြည့်မိတော့သည်။နို့စို့ခံနေရ
တိုင်း နေ့လည်က..ညနေက..မနေ့က..ထိ
တွေ ့ဆက်ဆံခဲ့မိသည့်ယောကျ ာင်္းတစ်
ယောက်ယောက်ကိုစိတ်ကူးနဲ့မှန်းပြီး..
စောက်ပတ်ထဲလက်ထိုးထည့်ကာအလိုးခံနေရတဲ့အရသာကို ဘယ်အရာနဲ့မှမလဲချ င်တာပါ။တစ်ခါတစ်လေအဖေ့ကိုမျ ား
ပင်..မှန်းမိသည်။အဖေ့လီးကြီးကိုအနီးကပ်ခဏခဏ မြင်ခဲ့ရဖူးတော့အလိုလိုမြင်လာမိပြီး မှန်းဆအလိုးခံပစ်တာပါ။အမေနဲ့
အဖေတို် ့လိုးနေတာကို ငယ်ကတည်းက
မြင်ဖူးနေတော့လဲ…မကြီးအဖေနဲ့စိတ်ကူးထဲမှာ အမျ ားဆုံးအလိုးခံခဲ့ပါ သည်။အဖေ့
ပုဆိုးခါးပုံစ,ကိုလည်း လေးငါးခါလောက်
ဆွဲဆွဲချွတ်ခဲ့ဘူးသည်။ဒါပေမယ့်အဖေက
ပုဆိုးကိုပြန်ပြန်ဖမ်းသဖြင့် ကွင်းလုံးကျွတ်မကျသွားပဲ လီးကြီးမြင်ရရုံလောက်သာကျွတ်ကျခဲ့၍ စိတ်ထဲမတင်မကျ ဖြစ်ခဲ့ရသည်။
မြရင်က အစ်ကို့ရွာသွားလည်သည်။အငယ်နှစ်ယောက်လိုက်သွားတော့ အိမ်
မှာကိုလာမောင်နှင့် မကြီး၊မငယ်၊မလေးတို့
ပဲကျန်ရစ်သည်။မကြီးကအဝတ်တွေမီးပူ
တိုက်နေစဉ် ကိုလာမောင်ဖြတ်သွားတော့
ပုဆိုးအောက်နားစ,ဆွဲပြီးချွတ်ချသည်။ခါးပုံစ,ကိုဖမ်းထား၍ ကျွတ်မသွားပါ။လေး
ငါးခါရှိပြီ..အလုပ်ခံရတာ။မကြီးကိုထိုင်ကြည့်နေရင်း တွေးနေမိသည်။လည်ဟိုက်အ
ကျႌဝတ်ထား၍ နို့တွေအပေါ်ပိုင်းကိုမြင်နေ
ရသည်။ဝင်းဝင်းအိအိနဲ့ ကိုင်ချင်စရာ..။ခဏ နေတော့မီးပူတိုက်ပြီးသွား၍သိမ်း
ဆည်းနေသည်။ကိုလာမောင်အခန်းထဲဝင်
မည်လို့သွားတော့..လီးကိုလှမ်းဆွဲပြန်ရော။လီးကတော့ တောင်မနေပါ။ထိထိမိမိ
အကိုင်ခံလိုက်ရသည်။
” ခိခိ…အဖေ့လီးကြီးက ပျေ ာ့ပျေ ာ့
ကြီးနော်…ကိုင်လို့တော့ကောင်းသား ”
“. မကြီး..လွှတ်စမ်း..အဖေ့ကို…လူ
တွေမြင်ကုန်ရင်မကောင်းဘူး..”.
” အိုး..အဖေကလဲ..သားအဖပဲ..မြင်
လဲဘာဖြစ်လဲ…အဲ..အဖေ့လီးကတောင်
လာပြီ..ခ်ခ်..အကြီးကြီးပဲ..”
” ဟဲ့ကောင်မလေး..လွှတ်ဆို..လူမြင်
ကွင်းမှာ..စောက်ရှက်ကွဲအောင်..”
မကြီးကလီးကိုလွှတ်..လျှ ာထုတ်ပြပြီး
အခန်းထဲဝင်သွားသည်။အရွယ်ရောက်စ,
ဆိုတော့..နို့တွေကကြီးနေသည်။အစို့ခံအ
ကိုင်ခံထားရတာကိုတော့ကိုလာမောင်မ
သိပါ။ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် လီးကတောင်လာတာ
မို့ မကြီးအခန်းထဲနောက်ကလိုက်ဝင်သွားသည်။အခန်းထဲရောက်တော့လည်းမကြီး
က လီးဆွဲကိုင်ပြန်သည်။ကိုလာမောင် မ
ကြီးကိုပုခုံးဖက်ထားပြီးလက်တစ်ဖက်က
နို့ကိုအုပ်ကိုင်ကြည့်သည်။ဗုဒ္ဓေါ…နို့အုံ
ကြီးကအကြီးကြီးပါလား..။အသက်နဲ့မှမ
လိုက်..ကြီးလှသည်။ဆုပ်နယ်ကြည့်တော့
မကြီး ကော့လာသလိုလို..။မကြီးက ပုဆိုး
ကိုကွင်းလုံးကျွတ်ချွတ်ပြီးလီးကိုသေသေ
ချ ာချ ာကြည့်နေသည်။စကားတိုးတိုးပဲ
ပြောသည်…ရင်ခုံသံကြားနေရသည်..
” အဖေ့လီးမွေးတွေက သမီးထက်
ရှည်တယ်နော်…”
” သမီးက စောက်မွှေးပေါက်ပြီလား ”
” ကြာပေါ့..အဖေကလဲ..ကြည့်ဒီမှာ ”
ထမီချွတ်ချပစ်လိုက်သည်။မကြီး အ
လိုးခံချင်နေပြီ…ဒါကို..ကိုလာမောင်က မ
ရိပ်မိ..။
“. ကိုင်ကြည့်..အဖေ..”
လက်ကိုဆွဲယူပြီး စောက်ဖုတ်ပေါ်သို့
တင်ပေးသည်။စောက်မွေးမျ ားကမဲနက်
နေပြီး..စောက်ပတ်ကိုဖုံးချင်သလိုပင်ဖြစ်
နေပြီ။စောက်ပတ်ကိုအုပ်ကိုင်ရင်းစောက်
ခေါင်းထဲလက်ခလယ် စွတ်ဆိုဝင်သွား
တော့ စောက်ရည်တွေရွှဲစိုနေပြီ။အခုမှ
မကြီးစောက်ပတ်အလိုးခံချင်နေမှန်းသိ
သည်။
” နင့်အမေ ပြန်မတိုင်နဲ့နော်..”
” အဖေက ဘာလုပ်မလို့တုန်း “.
” လိုးမယ်လေ..သမီးခံချင်နေတာမ
ဟုတ်ဘူးလား..”
”
” မသိဘူးအဖေ..လိုးရင်တော့ခံလိုက်မှာပဲ…”
” ကုတင်ပေါ်တက်..ပက်လက်လှန်
အိပ်လိုက်…”.
” သမီးခံတတ်ပါတယ်အဖေကလဲ..
အဖေတို့လိုးတာ သမီးခဏခဏမြင်နေရ
တာကြီးကို..”
ကုတင်ပေါ်ပက်လက်လှန်အိပ်နေ
သောသမီးဖြစ်သူကိုကြည့်တော့ ပီဘိ
မိန်းမကြီးဖြစ်နေသည်။သူ..မြရင်နဲ့ညား
တုန်းက မြရင်ဒီလောက်ပဲ။နို် ့ကြီးတွေ
စောက်ဖုတ်ကြီးတွေက တကယ့်မိန်းမကြီး
နဲ့တန်းတူလိုက်နေပြီ။ကောင်းကောင်းလိုး
လိုက်မည်..။မကြီးပေါင်ကြားမှာဒူးထောက်
ပြီးနေရာယူလိုက်သည်။လီးကိုကိုင်ပြီး
မကြီးစောက်ခေါင်းပေါက်ကိုတေ့တော့…
” ရတယ်အဖေ…လိုး ”
” ကွဲပြဲကုန်မှာစိုးလို့သမီးရဲ့…”.
” ကွဲရင်ကွဲ…ပြဲရင်ပြဲ…လိုးအဖေ..”
၃
ကိုလာမောင်..မကြီးစောက်ပတ်ထဲ
ဖြေးဖြေးဖိပြီး ဒစ်ကြီးကိုသွင်းသည်။မဝင်
ပါ။စောက်ခေါင်းကစေ့ပြီးတင်းခံနေသည်။
လီးကိုလက်နှင့်ကိုင်ပြီးဒစ်ဖျ ားဖြင့်ဆယ့်
လေးငါးချ က်ထပ်ဆောင့်သွင်းပြန်တော့
လည်းမဝင်..။စောက်ရည်တော့လိုက်လာ
ပြီ။လီးထိပ်မှာတောင်ချွဲနေပြီ။ဒါနဲ့စောက်
ပတ်ထဲ တံတွေးထွေးထည့်ပြီး တေ့ဆောင့်
ပြန်သည်။အချက်လေးငါးခြောက်ဆယ်..
ဆောင့်နေသော်လည်း မဝင်။စိတ်ဓာတ်ကျ
ပြီးဒီတစ်ခါမရရင်တော့ တော်ပြီဟုဆုံးဖြတ်ပြီးစောက်ပတ်ထဲတံတွေးထပ်ထွေးထည့်သည်။လီးကိုလက်ဖြင့်ထိန်းကိုင်တေ့ဆောင့်သွင်းတော့ လေးငါးကြိမ်လောက်အရောက်မှာ..ပလွတ်ကနဲအသံထွက်လာ
ပြီးဒစ်ကြီးဝင်သွားသည်။မကြီးမျက်နှာကြည့်မိတော့ ဘာမှမဖြစ်သလို..။နှာဇောတွေထ,ပြီး နီနေသည်။နှာခေါင်းပတ်ဝန်းကျင်ကပိုပြီးနီနေသည်။
” ဝင်ပြီအဖေ..ဝင်ပြီ..ဝင်ပြီ..”
သူက ဝမ်းမျ ားတောင်သာနေသေး
သည်။ကိုလာမောင်လီးကသိပ်မကြီးပါ။
ငါးလက်မ..ငါးလက်မခွဲလောက်တော့ရှည်မည်။တုတ်တာလဲသိပ်မတုတ်.။ပရုပ်ဆီဗူး
ထဲထိုးထည့်လို့ရသည်။မကြီးအတွက်တော့ အကြီးကြီးပေါ့လေ..။ခေါင်းဝင်ကိုယ်
ဆန် ့ပါပဲ..။ဆောင့်ပါလေရော..။ကိုယ်မွေး
ထားတဲ့သမီးလေးလဲဖြစ်…စောက်ပတ်က
လည်း ပါကင် ဆိုတော့ကိုလာမောင်သိပ်
ကြာကြာမဆွဲနိုင်အောင်စိတ်တွေလှုပ်ရှား
ပြီး ဆယ်မိနစ်လောက်နဲ့ လီးရည်တွေပန်း
ထွက်သွားသည်။တော်တော့တော်ပါသေး
သည်။မကြီးအခန်းထဲကအထွက်မှာ မြရင်
တို့အိမ်ထဲအဝင်။ခပ်တည်တည်နဲ့မကြီးကို
အခန်းရှင်းထား..သန့်သန့်ရှင်းရှင်းနေ..
ဘာညာ..ဆူလိုက်သေးသည်။အဲဒီတုန်းက
မကြီး၁၄နှစ်လောက်..။မကြီးကကျေ ာင်း
စာတော့တော်သည်။စာမကျက်လဲအောင်
သည်..။ရည်းစားတွေလဲထားပါသည်။ဘယ်ရည်းစားမှအဖြစ်မရှိ..။လိုးဖို့ဝေးလို့.နှုတ်ခမ်းလေးတောင်အဆင်ပြေပြေမ
စုပ်တတ်။နောက်တော့အားလုံးစိတ်ညစ်
ပြီးအဖေနဲ့ပဲ တိတ်တိတ်ပုန်းအလိုးခံနေ
လိုက်သည်။ပြီးရော….
ဒီလိုပဲ…မငယ်လဲ။နို့စို့ခံရင်း စောက်
ပတ်နှိုက်ရတာပဲ။ဒါပေမယ့်သူတစ်ခုသာ
တာက..မောင့်ကိုစောက်ပတ်ယက်ခိုင်းခဲ့
တာ..စောက်ပတ်ယက်ခံခဲ့ရတာ မကြီး
ထက်သာသည်။အဲ…စောက်ပတ်ယက်ခံ
ရဖို့အရေး..မောင့်ကိုလဲ လီးစုပ်ပေးခဲ့ရ
တော့..ဒါလဲသာတာပါပဲ..။မောင့်မှာလဲ
ငယ်ငယ်ကတည်းကစောက်ပတ်အနံ့ကို
ကြိုက်တဲ့ရောဂါစွဲလာတာ အခုထိကုလို့မ
ပျေ ာက်နိုင်တော့။
မမြရင် အသက်သုံးဆယ်ကျ ာ်ေရာက်လာတော့..ဘော်ဒီကအကိတ်ဖြစ်လာ
ပါလေရော.။ကလေးတော့ငါးယောက်မွေး
ပြီးပြီ။ဒါပေမယ့် ဘယ်လိုမှမထင်ရ။သမီး
တွေနှင့်ညီအစ်မလို့ထင်ကြသည်။သူတို့က
ဆင်းလဲမဆင်းရဲ..ချမ်းလဲမချမ်းသာ။ပင်ပင်
ပမ်းပမ်းလည်းအသက်မမွေးရ။လိုတ,ရ
လည်းမဟုတ်။ကိုလာမောင်ကတော့ချူ ချ ာ
ချင်လာသည်။တောင်ပေါ်တိုင်းရင်းသား
ဆိုတော့ ပန်းနာလိုလို..ဘာလိုလိုဖြစ်ချင်
လာသည် ။မိန်းမလည်းတစ်ရက်တစ်ချီ
တောင်အနိုင်နိုင်လိုးရတော့သည်။ဒီကြား
ထဲအရက်သောက်ရင်ကြာကြာလိုးနိုင်တယ် ဆိုပြီးငယ်ကတည်းကအရက်ကိုစွဲ
စွဲမြဲမြဲသောက်လာခဲ့တာ..အရက်ရော..
ပန်းနာရောနှိပ်စက်တော့..မမြရင် ငတ်ပါ
လေရော..။လိုးလည်းမလိုးနိုင်…လိုးပြန်
တော့လည်းအမောမခံနိုင်လို့မြန်ြမန်ပြီး..
အကိတ်ကြီးနေ့တိုင်းငတ်..။
ဒီကြားထဲ သားဖြစ်သူကကြီးတောင့်
ကြီးမားနဲ့ နို့တောင်းတောင်းစို့နေတော့
မမြရင်မှာနို့စို့ခံပြီးရင်..မနေနိုင် မထိုင်နိုင်
တွေဖြစ်ကုန်ရော..။အဲ…ပြောရင်းကျန်ခဲ့
လို့….မောင်က အဲဒီအချိန်ကျ မိန်းမလိုး
တတ်ပြီးနေပြီဗျ ား။မလေးတို့ မထွေးတို့နဲ့
လင်မယားလုပ်တမ်းကစားရင်း တကယ့်
တကယ်လိုးတတ်ခဲ့ကြတာ။လူပျိူ မဖြစ်ခင်
ကလိုးတတ်တာ။မလေးက အပျိုပေါက်စ
ပေါ့။မလေးနို့လဲမောင်ကစို့တာပဲ။သူစို့ချင်ရင် ဘယ်သူ့နို့ဖြစ်ဖြစ်တောင်းစို့တာ။အားလုံးကလဲ ပေးစို့တာပဲ..အလိုလိုက်တာပဲ..။အဲဒါ..မလေးကအပျိူပေါက်။အဖေနဲ့အမေ ညဆိုလိုးကြတာကိုမြင်နေကြတာဆိုတော့..ကစားတဲ့အခါ အပြောအဆိုကအစအတုယူတာ.တကယ့်ကိုလိုးတာဗျ ား။လီးလေးကလဲစောက်ခေါင်းထဲ တကယ်ဝင်သွားတယ်။တံတွေးတော့ဆွတ်ရတာ
ပေါ့လေ..။အဟဲဆောင့်လဲဆောင့်တယ်နော..မယုံမရှိနဲ့။အပြောအဆိုကအစ..
” အို..အစ်ကိုကလဲ..ချေ ာ်သွားပြီ..
ပြန်ထည့်..”
” ဟာ..မိန်းမ ထည့်ပေးကွာ..”
” ဆောင့်ပါတော်…ဘိန်းစားကျနေ
တာပဲ…တအားဆောင့်..ဆောင့်..”
” အင့်ကွာ..အင့်ကွာ..အသေလိုးသတ်ပစ်မယ်..အင့်..”
” ဆယ်ခါပြန်သေပေ့စေ..ဆောင့် ”
အောင်မယ်လေး…အကုန်အတုယူ
ပြီး လိုးတမ်းကစားတာ။မကြီးတို့ မငယ်တို့
က မိတာပေါ့..။ဒါနဲ့ပဲ…ည.ထမင်းစားပြီး
ရင် မကြီးနဲ့မငယ်..”. လာ..မောင် ” ဖြစ်
သွားကြတာ။
အဲ….ဒီလိုနဲ့…လူပျိူ ဖြစ်လာရတာ။လူ
ပျိူ ဖြစ်မှန်းမကြီးတို့မငယ်တို့က မသိသေး
ဘူး။အဲဒီရက်ပိုင်းက အမေနဲ့အိပ်ဖြစ်တာ
မျ ားနေတာ။လူပျိူ စိတ်ဖြစ်လာတော့..
စောက်ဖုတ်က ဒီလောက်မဟုတ်ဘူး။နို ့
ကြီးတွေက မောင့်စိတ်ကိုဆွဲဆောင်တာ။
အင်မတန်နို့ကိုင်ချ င်တယ်။အချိန်ပြည့်နီး
ပါးနို့ကိုင်ချင်တယ်။အစ်မတွေကလဲပေး
ကိုင်ပါတယ်..လူစိမ်းမရှိရင်..ကိုင်ပဲ..။
အဲ..နို ့ကိုင်တော့ လီးကတောင်တယ်ဗျိူ့ ့။
လီးကလဲတစ်နေ့ထက်တစ်နေ့ကြီးလာတာ..တစ်ရေးနိုးကိုင်ကြည့် ပိုပို ကြီးလာ
သလိုပဲ။အစ်မတွေနို့မှမဟုတ်ဘူး..ဘယ်
နို့တွေ ့တွေ ့ကိုင်ချ င်တယ်။လီးကကြီးလာ
တော့ ကြောက်လဲကြောက်တယ်။ဘာဖြစ်
လာတာလဲ..ပေါ့နော်..။ညရောက်တော့..
အမေနဲ့အိပ်ရော..။နို့တောင်းစို့ရော..နို် ့
တစ်လုံးကိုင်..တစ်လုံးစို့ပေါ့..။
၄
သားလေးသုခ ကသူ့အစ်မတွေခေါ်
နေကြတဲ့ကြားက ဒီညအမေနဲ့ပဲအိပ်မယ်
အမေ့နို့ပဲစို့မယ် ဆိုပြီးညကျ မမြရင်နှင့်အ
တူလာအိပ်တယ်။ကိုလာမောင်ကတော့
ကုတင်တစ်လုံးနှင့်သီးခြားအိပ်ပါတယ်။
အသက်ကလည်းငါးဆယ်နီးပြီိ၊ပန်းနာရော
ဂါကလဲရှိချင်ပြီ..မိန်းမနဲ့မလိုးနိုင်တာလဲ
ကြာပြီဆိုတော့အခန်းထဲမှာပဲကုတင်ခွဲအိ်ပ်တယ်။မမြရင်က၃၃နှစ်ရှိသေး။သွေးသား
ကောင်းတုန်း..ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ခပ်တာင့်တောင့်.။ကလေးမွေးထားတာမို့ဗိုက်
ကလေးအဆီပျဉ်ရှိချင်ချင်ပေမယ့် မပေါ်လှ
ပါဘူး။ငယ်ကတည်းက ခါးစည်းကြိုးကျပ်
ကျပ်စည်းပြီးစောင့်ရှောက်ခဲ့တဲ့ကျေးဇူးပေါ့။
ပြောရဦးမယ်..စောက်ပတ်ကလည်းကျဉ်း
ကျဉ်းပဲ။ကလေးမွေးတိုင်းအမေကအုတ်ခဲမီးဖုတ် ကျပ်ပူထိုးပေးထားတာ၊ရောင်လဲမ
ရောင်ဘူး၊စောက်ခေါင်းလဲမကျယ်ဘူး။ခ်ခ်
လိုးလိုက်ရင်..စေးနေတာပဲ..။အဲ..ဖင်ကြီး
တွေကတော့ကြီးတယ်..တုန်ခါနေတာပဲ။
ဒါလဲနောက်ပိုင်းမှပါ၊အစောပိုင်းလေးတုန်း
ကခပ်သွယ်သွယ်ပါပဲ။နောက်..အသက်အ
စိတ်ကျေ ာ်လောက်မှတစ်နေ့တစ်ခြားကြီး
လာတာ။
ငယ်တုန်းကတော့ အလိုးခံလိုက်ရ
တာမှ ဖန်တစ်ရာကိုတေနေတာပဲ။အနည်း
ဆုံးတစ်ရက် ခုနစ်ခါတော့အလိုးခံရတယ်။
ဒါလဲ..သူပြီးတာပြောတာနော်..ကိုယ်ပြီး
တာမဟုတ်ဘူး။ပြောချင်တာက လီးနဲ့
စောက်ပတ်မပြတ်အောင်အလိုးခံရတာကို
ပြောတာပါ။တစ်ခါတစ်လေ ကိုးခါ ဆယ်ခါ
လောက်ကိုလိုးတယ်။သားလေးသုခ မွေး
ပြီးတဲ့နောက်တော့လျေ ာ့သွားတယ်။လေး
ခါ..ငါးခါလောက်ပဲ။နောက်တော့..တဖြည်း
ဖြည်း လျေ ာ့လာတာပေါ့။အသက်ကလဲရ
အမောကလဲမခံနိုင်တော့ဘူး..ဆိုတော့
စိတ်ဘယ်လောက်ရှိရှိ နေ့ပိုင်းဆိုမလိုးကို
မလိုးနိုင်တော့တာ။ညပိုင်းတော့ နှစ်ခါ
လောက်လိုးပါတယ်။ကျ န်းမာရေးကျတာကတော်တော်မြန်ပါတယ်..။လေးငါးလအတွင်းမှာပဲ တစ်ညတစ်ခါ…နှစ်ညတစ်ခါ..
တစ်ပါတ်တစ်ခါ နဲ့တော်တော်မြန်တယ်
ကျ တာ။ရောဂါကလဲ..အရင်ကမရှိတာတွေ အခုရှိချင်လာတယ်။ဒီတော့..မမြရင်
အလိုးမခံရတော့ဘူး။ခံလို့ကောင်းမယ့်
အရွယ်မှာမှ လီးပြတ်သွားတာ။ဒုက္ခ ကို
ရောက်ရော..။အချိ န်အကြာကြီးဒီအရသာ
အားရပါးရခံခဲ့ရပြီး ရုတ်တရက်လိုလိုပြတ်
သွားတော့..သာမန်ဒုက္ခထက်ပိုတယ်။မခံ
ဘူးတဲ့သူမျ ားကျ မထောင်းတာဘူး။
အလိုးခံချင်လွန်းလို့ယောကျ ာင်္းတွေ
ကိုခြေပုတ်လက်ပုတ်လုပ်..စကားတွေနဲ့
အထာပေးပြန်တော့လဲ..တကယ်လိုးမယ့်
ယောကျ ာင်္းတွေ ့ပါဘူး။ဟိုပုတ်ဒီပုတ်ထိမိ
တာ..ပါးစပ်အရသာခံတာလောက်ကလွဲ
ရင်သတ္တိရှိရှိလိုးမယ့်ယောကျ ာင်္းတွေ ့ကို
မတွေ ့ခဲ့ဘူး။ရှိချ င်လဲရှိမှာပေါ့လေ..ကိုယ်
မတွေ ့တာကိုပြောတာ။လင်ကြီးငုတ်တုတ်
ရှိနေလို့လဲဖြစ်ချင်ဖြစ်မှာပေါ့နော်..။ဘာပဲ
ဖြစ်ဖြစ် ငတ်နေတာကတော့ ငတ်နေတာပဲ။လီးမရှိတာတော့မရှိတာပဲ။ဒါကအဓိက
ပြောချင်တဲ့အချက်ပဲ..။
ည..ဆယ်နာရီထိုးခါနီး..ကလေးတွေ
စာကျက်ပြီးတော့ အိပ်ယာဝင်ပါတယ်။
မမြရင်ရယ်။မထွေးရယ်၊သားလေးရယ်..
သုံးယောက်တစ်ကုတင်ပေါ့။မထွေးလေးက နံရံဖက်ကပ်အိပ်ပြီးမမြရင်ကအလယ်
က၊မောင်က ဒီဖက်အစွန်ကပေါ့။အိပ်ယာ
ထဲဝင်ဝင်ချင်း..မောင်ကနို့ဆွဲတာပဲ။နေပါ
ဦးဟဲ့..ပြောလဲမရဘူး။ပြီးတော့..ဇွတ်လှန်
စို့တာ။မြရင်နို့က သေချ ာထိန်းသိမ်းထား
တဲ့နို့လေ။နို့ပျဉ်းကျကြီးမဟုတ်ဘူး။မာခဲ
မနေပေမယ့် တင်းတင်းရင်းရင်း..ပြည့်ဖြိူ း
နေတာ။တော်ရုံ မိန်းမနဲ့ယှဉ်ရဲတယ်။လုံး
ဝန်းမို့မောက်ပြီး အိနေတာ။တွဲကျ နေတာ
မျိူ းမဟုတ်တော့..အာရုံခံစားရတာထိထိ
မိမိရှိတယ်..မီးတောက်လွယ်တယ်ပေါ့ ။
ပြီးတော့..ပြောဦးမယ်…မောင်ကိုင်တာက
လဲ ငယ်တုန်းကလို ကလေးကိုင် ကိုင်တာ
မဟုတ်ဘူး။လူကြီးလို..လူပျိူ ပေါက်လို..
နုနုရွရွ ထိထိမိမိ ဆုပ်နယ်ပွတ်လှိမ့်ကိုင်
နေတာ။စို့ပြန်တော့လဲ..ကလေးလိုမဟုတ်
ပြန်ဘူး။နို့အုံကြီးကိုပါးစပ်ထဲဝင်သလောက်..ဆန့်သလောက်သွင်းပြီးအာရှိပါးရှိစုပ်
ယူလိုက်..၊နို့သီးလေးတွေလျှ ာနဲ့ထိုးလှိမ့်
လိုက်..၊ပလွတ်..ပလွတ်နဲ့.နှုတ်ခမ်းထိုးစို့
လိုက်..၊သွားလေးနဲ့မထိတထိကိုက်လိုက်
အဲလို..အဲလို…စို့တာ။
နို့အကိုင်အဆွဲခံရတာရော..အစို့ခံရ
တာရော…အားလုံးဟာ သမီးရည်းစား..
လင်မယား…မလိုးခင်နှူ းနေတာနဲ့အတူ
တူပဲ။ဒီလိုအခံခဲ့ရတာ ကြာပြီလေ..။ဘယ်
ခံနိုင်မလဲ..စောက်ရည်တွေတစ်စိမ့်စိမ့်ယို
ထွက်ပြီးစိတ်တွေကရောက်ကယက်ဖြစ်
ကုန်တာပေါ့။မောင့်ခေါင်းကိုလက်နှစ်ဖက်
နဲ့အုပ်ဆွဲပြီး နို့နဲ့ကပ်ဖိထားပစ်တာ..လွှတ်
ကိုမလွှတ်နိုင်ဘူး။ခေါင်းကြီးကို အထက်နဲ့
အောက်လှုပ်လှုပ်ပြီး နို့တွေကိုဖိချေ ပစ်
တာပဲ..။အကြာကြီးစို့တာ..။စောက်ရည်
တွေဆို..စိုရွှဲနေအောင်ထွက်တယ်။ရင်ထဲ
မှာလဲ မောနေတာပဲ။
အဲ…စောက်ရည်တွေ ပေါင်ကြားထိ
စီးထွက်စိုအိနေတော့..သုပ်ပစ်ဖို့ထမီစ,ဆွဲ
တာပေါ့နော်..။စောက်ပတ်ကြား..ပေါင်
ကြားကိုထမီစ,ညှပ်ထားမယ် လို့ဆွဲခါမှ
မောင့်လီးကြီးနဲ့လက်ခုံနဲ့ထိမိပါလေရော။
ပူနွေးနွေး အကြီးကြီးမို့…ငါ့သားလီး ဟုတ်
သေးပါဘူးဆိုတဲ့အတွေးနဲ့ စမ်းပြီးဆုပ်ကိုင်
မိမှ..မြွေခေါင်းကိုင်မိတာထက်ဆိုးသေး..
ချက်ချ င်းလွှတ်ချ မိတယ်။တကယ့်ကို အ
ကြီးကြီး ရှင်….။နှစ်ခဲထိုးဓာတ်မီးလောက်
မရှိတရှိ ပေါ့။ရှည်လိုက်တာကလဲ လက်နဲ့
ဆုပ်ကိုင်ထား တာ..လက်အပြင်ကိုပိုထွက်
နေတယ်။ဦးဏှောက်ထဲ ပြာသွားတာပဲ။
အောင်မယ်လေး…ငါ့သားလူပျိူ ကြီးဖား
ဖားဖြစ်နေပါရော့လား..လို့တွေးပြီးရင်ထဲ
ဖိုကနဲဖြစ်သွားမိတာ…နောက်တစ်ခါပြန်
ခံစားလို်မရနိုင်တော့တဲ့ ခံစားချက်ပေါ့..။
နောက်ပိုင်းနို့စို့ခံရင်းနဲ ့မှအလိုးခံချင်စိတ်
ဖြစ်လာတာ။ချက်ချ င်းတော့မဖြစ်သေးပါ
ဘူး။
၅
ကယောင်ကတမ်းနဲ့ လီးကြီးလွှတ်ချ
ပြီး ကယောင်ကတမ်းနဲ့ပဲချက်ချ င်းပြန်ဆွဲ
ကိုင်မိတာ..။လက်ထဲမှာ..ခုန်နေတာလေ..
တစ်ဆတ်ဆတ်နဲ့.သွေးကြောတွေထဲသွေး
တွေတိုးဝင်နေတာဖြစ်မှာပေါ့။တုတ်ချက်က သူ့အဖေထက်နှစ်ဆမကဘူး။ရှည်တာ
လဲ ဒီလိုပဲ။ဒီလိုလီးကြီးနဲ့မျ ားအလိုးခံလိုက်
ရရင်တော့…လို့တွေးပြီးပုခုံးတွန် ့မိတယ်။
အာင်မယ်လေး..အဲဒီ ပေါက်တတ်ကရ အတွေးတွေဝင်လာမှ..စောက်ပတ်ထဲက
စောက်ရည်တွေဒလဟောထွက်လာပြီး
သားနဲ့အလိုးခံချင်လာတာရှင့်…။စဉ်းစား
ကြည့်လေ..။အရွယ်က တကယ့်နှာကြွတဲ့
၃၃နှစ်အရွယ်…သွေးသားကတောင့်တင်း
လင်ဖြစ်သူကမလိုးနိုင်..လိုးမယ့်လူကမရှိ..
သားဖြစ်သူလီးကစံချိန်မီ…ဆိတ်ကွယ်ရာ
လဲဖြစ်..သားအမိမို့ဘယ်နေရာ ဘယ်ကို
တွဲသွားသွားအမြင်ကတင့်တယ်..ဆိုတဲ့
အခြေအနေမှာ..သားနဲ့အလိုးခံချင်စိတ်
တွေဖြစ်လာရတာ..သဘာဝကျ ပါတယ်။
ဖြစ်မလာရင်သာ သဘာဝမကျ မှာ..။
သားကတော့ နို့စို့တုန်းပဲ။ဆုပ်နယ်
တုန်းပဲ။ဒီမယ်…ပြောပါရစေတော့..သား
ရဲ့လီးကြီးကိုပုဆိုးပေါ်ကအုပ်ကိုင်ဆုပ်ပြိီး
ဂွင်းတိုက်ပေးလိုက်တာ.ဆယ်ချက်တောင်
မဆွဲရဘူး လီးရည်တွေပန်းထုတ်ပါလေရော…။သူလဲလီးရည်ေတွပန်းထုတ်ရော
ကိုယ်လဲလီးကြီးကိုအားကုန်ကိုင်ဆုပ်လို့
တင်းတင်းကြီးအံကြိတ်ညှစ်ထားလိုက်တာ
ကိုယ်လဲပြီးတယ်ရှင့်…ကိုယ်လဲ တစ်ကိုယ်
လုံးတစ်ဆတ်ဆတ်တုန်ခါစောက်ရည်တွေ
ပန်းထွက်ပြီးအထွတ်အထိပ်ထိကို ရောက်သွားတယ် ..ယုံလား ။လီးရည်တွေသာ
ထွက်သွားတယ်…သူ့လီးကြီးကပျေ ာ့ခွေမ
သွားဘူး။မတောင်တော့ပေမယ့်မာနေတုန်းပဲ။အားရလိုက်တာလေ..လက်ထဲကကိုမလွှတ်လိုက်ချ င်တာ။သားကလဲလေ..နို့
သီးခေါင်းကိုရှေ့သွားလေးတွေနဲ့တေ့ကိုက်
ပြီးကောင်းနေတာ.. ..မေးကို .တစ်ဆတ်ဆတ်ခါနေတာပဲ။နို့သီးခေါင်းလဲပြတ်ထွက်မလားတောင်ထင်မိတယ်။တကယ်က
မပြတ်ပါဘူး..သူလဲအသိနဲ့ထိန်းသွားတာ
ပါ။နို့ကိုကိုင်ဆုပ်ထားတဲ့လက်ကလဲညှစ်
ထားလိုက်တာ စွန်ကုတ်ထားတဲအတိုင်း
ပဲ။ပြန်တည်ငြိမ်နိုင်တော့မှပဲစကားပြော
နိုင်တော့တတယ်။မထွေးကိုကြည့်တော့
အိပ်ပျေ ာ်နေပြီပေါ့..တရှူ းရှူ းနဲ့။
” သားသေးတွေပေါက်မိသွားလား
မသိဘူးအမေ ”
” သေးမဟုတ်ဘူးသားရဲ့..အဲဒါလီး
ရည်တွေထွက်တာ ”
” ဟင်..သားတစ်ခါမှမထွက်ဖူးဘူး
အမေ ”
” လူပျိူိဖြစ်မှလီးရည်ထွက်တာသားရဲ့
အခုသားလူပျိုူ်ဖြစ်ပြီ..မိန်းမလိုးလို့အထွတ်
အထိပ်ကောင်းတဲ့အခါ အဲလိုလီးရည်တွေ
ထွက်တယ် ”
” အခုသားမှမိန်းမ မလိုးပဲအမေ..”
” ဒါဂွင်းတိုက်တာခေါ်တယ်သား .
ယောကျ ာင်္းတွေသူတို ့လက်နဲ ့သူတို ့ဂွင်းတိုက်ရင်လဲပြီးတဲ့အခါလီးရည်ထွက်တယ်
အခုသားထွက်သလိုပေါ့..”
” ကောင်းတာအမေရာ..ကတုန်ကယင်နဲ့..”
” အဲလိုကောင်းလို်မိန်းမယူတာ.မိန်းမ
လိုးတာပေါ့သားရဲ့..မိန်းမတွေလဲအဲလို
ကောင်းလို့ယောကျ ာင်္းယူပြီးအလိုးခံတာ
အဲလိုလိုးလို့သားတို့မွေးလာတာ..”
သားကို လိုအပ်တာတွေပြောပြ ရှင်း
ပြရင်း..နှာစိတ်တွေပြင်းပြလာတယ်၊ အ
လိုးခံချင်လိုက်တာမှ ရွရွတက်ပဲ။ဒါပေမယ့်
ဟိုဘက်ကုတင်က ကိုလာမောင် ချေ ာင်း
တစ်ဟွတ်ဟွတ်ဆိုးပြီး ခဏခဏထ,နေ
တော့ပေါ်တင်မခံရဲဘူး။
ဒါနဲ့ နေရာချင်းလဲအိပ်ပြီးစောင်လေး
တစ်ထည် နှစ်ယောက်အတူခြုံ..စောင်ထဲ
မှာပဲ ပုဆိုးတွေထမီတွေချွတ်ပေါ့။အောက်
ပိုင်းဗလာနဲ့သားကိုခွအိပ်လိုက်တော့သား
လီးကြီးကစောက်ပတ်ထဲတန်းနေတာပဲ။
အဲဒါ..သားလီးကြီးကိုလက်နဲ့ကိုင်ပြီးမြရင်
စောက်ခေါင်းထဲ တေ့ပေးတာပေါ့..။
” ကော့သွင်းလိုက်သား..”
သားကကော့သွင်းတော့ တင်းတင်း
ကျပ်ကျပ်ထိုးပြီးဝင်လာတယ်။ပူပူနွေးနွေး
မာမာတောင်တောင်ကြီး..။ကောင်းလိုက်
တာလေ..ဖင်ကြောတွေတောင်ရှုံ ့ထားမိ
တယ်။လီးကရှည်ပေမယ့် အဲလိုလိုးတော့
ခံနိုင်တယ်။အဲ..သားလက်မောင်းကိုခေါင်း
အုံး..သားလက်တစ်ဖက်ကပုခုံးကိုဆွဲပြီး
ဆောင့်လိုးတာပဲ။ကောင်းလိုက်တာလေ.။
တစ်ညလုံးလိုးတာ..။လီးကိုမချွတ်ပဲလိုး
တာ။လီးရည်တွေ စောက်ရည်တွေဆို ရွှဲ
နေတာပဲ။ခဏခဏ သုတ်ပစ်ပေးရတာ
ပေါ့။လိုးချက်က ကိုလာမောင်နဲ့ညားခါစ,
တုန်းကတောင် ဒီလိုမလိုးနိုင်ဘူး။မြရင်
ဘဝမှာ ပထမဆုံးကောင်းတဲ့ညပဲ။မနက်
မိုးစင်စင်လင်းတဲ့အထိ လီးကြီးကတောင်
နေတုန်းပဲ။
ဘယ်နှစ်ကြိမ်..ဘယ်နှစ်ခါပြီးလဲတော့
မေးမနေနဲ့..တစ်ညလုံးလိုး..တစ်ညလုံးပြီး
နေတာပဲ..။ရင်ထဲမှာတစ်ငြိမ်ငြိမ့်ပေါ့.။ကိုယ်မွေးထားတဲ့သားက ကိုယ့်ကိုပထမဆုံးလိုးတာလေ..။အလိုးခံရလို့ကောင်းတာက
တစ်မျိုး၊လိုးတဲ့လူကကိုယ်မွေးထားတဲ့ကိုယ့်သားဖြစ်ေနတာကတစ်မျိုး၊သူ့ကိုပါကင်
ဖွင့်လိုက်ရတာကတစ်မျိုး…လင်ကိုနောက်
ကျေ ာမှာထားပြီးအလိုးခံနေရတာကတစ်
မျိူ း…နောက်နောင်ဆက်ပြီးအလိုးခံသွား
ချင်တာကတစ်မျိူ း…အိုး..ခံစားချက်တွေ
နဲ့ကောင်းနေတာ…လီးကြီးကအချိန်ပြည့်
မာနေတော့ ကြျိုက်သလိုညှစ်..ကြိုက်သလိုဆွဲစုပ်..ကောင်းနေတာပဲ..၊
၆
မနက်လင်းတော့လဲအေးအေးဆေး
ဆေးပါပဲ။သားအမိအိပ်ယာပုံစံအတိုင်းပါ
ပဲ။စိတ်ထဲမှာတော့ ရှိတာပေါ့နော်။မလုံမ
လဲတော့မဖြစ်ပါဘူး။အားလုံးကမိသားစု
လေ။ပုံမှန်ပဲပေါ့။မထွေးလဲ..လင်းမှနိုးတာပဲ။တစ်ညလုံးဘာမှသိလိုက်တဲ့ပုံမပေါ်ဘူး။
မျက်နှာသွားသစ်တော့သားနဲ့တူတူပဲ။
အိမ်မှာကရေတွင်း၊အုတ်ေရကန်၊ရေချိူ း
ခန်းသီးသန့် ရှိတယ်လေ။
” အမေ..သားလီးနဲနဲစပ်ဖျဉ်းဖျဉ်းဖြစ်
နေတယ်.”
” ရေကန်ရောက်ရင်ပြ..သား”
ရေကန်ရောက်ေတာ့..အုတ်ခုံနဲ့ကွယ်
ပြီးသားကလီးလှန်ပြပေးတယ်။ညကတစ်
ညလုံးလိုးထားတော့..မေးသိုင်းကြိုးနဲနဲ
ပွန်းနေတာပေါ့။ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး။သား
ကိုပြောပြရှင်းပြရင်း လီးကြီးကိုကိုင်ထား
နေမိတယ်။တစ်ညလုံးသာအလိုးခံခဲ့တာ
လီးကိုမမြင်ခဲ့ရဘူး။အခုမှမြင်ရတာမို့ကြည့်
မဝ,နိုင်ဘူး။တုတ်တုတ်ခဲခဲကြီး..အပြစ်အ
နာအဆာဆိုစရာမရှိဘူး.။အကောက်အကွေးမရှိဘူး။ဖြောင့်တန်းမော့တက်ေနတာပဲ။အရင်းကယောင်ယောင်သေးပြီး သန်မာတောင့်တင်းတယ်။အဖျ ားကကြီးကား
ပြီးဒစ်ဖူးကြီးကိုကတစ်လက်မကျေ ာ်တယ်၊အရစ် အမြောင်းကြီးကလဲအသဲယားစရာ
သွေးကြောကြီးတွေကလဲထောင်ပြီးထင်း နေတယ်..အထစ်တွေလိုပဲပေါ့၊လီးမွေးကဆီးခုံမှာရောဂွေးဥမှာရော..ဖင်ကြားတွေမှာရောနုနုလေးတွေပေါက်နေပြီ၊ဂွေးဥ
ကြီးနှစ်လုံးလဲတွဲကျနေတာအကြီးကြီး မဲညိုညိုနဲ့။လီးတန်က သန့်ရှင်းပြီးပင်ကိုယ်အ
ရောင်ထက်ရင့်ပေမယ့် ထိပ်ဒစ်ဖူးကြီးက
နီရဲနေတာ ချစ်စရာကြီး..ခ်ခ်။
” ဘာမှမဖြစ်ပါဘူးသားရဲ့..တစ်ည
လုံးအမေ့စောက်ခေါင်းပေါက်နဲ့ပွတ်တိုက်
နေတော့ မေးသိုင်းကြိုးပွန်းတာလောက်
ဖြစ်တာပါ..စိတ်မပူနဲ့..ဆက်လိုးသိလား”
” အခု လိုးလို့ရလားအမေ..”
” လီးကလိုးလို့ရတယ်သားရဲ့..လိုးစ
ရာနေရာလဲမရှိသေးဘူး..သားတို့ကျေ ာင်း
လဲသွားရဦးမယ်..နောက်တော့ လိုး..”
” ဟုတ်..ညတော့ထပ်လိုးလို့ရတယ်
မဟုတ်လား အမေ..”
” ရတယ်..သား.။နင့်အစ်မတွေခေါ်
အိပ်ရင်လိုက်မသွားနဲ့..အမေနဲ့အိပ်မှာလို့
ပြောလိုက် ”
” ဟုတ်…”
” အမေနဲ့လိုးတာဘယ်သူ့မှလျှေ ာက်
မပြောနဲ့ဦးနော် ငါ့သား..နင့်အစ်မတွေလဲ
မပြောနဲ့..”
နေ့လည် ထမင်းစားကျေ ာင်းဆင်း
ပြန်လာတော့..အမေကနေ့ဝက်ခွင့်တင်
ပေးပြီးရွာကိုခေါ်သွားတယ်။ရွာကနှစ်မိုင်
ပဲဝေးတာပါ။လမ်းလျှေ ာက်သွားရင်နာရီ
ဝက်ပေါ့။ရွာမှာအမေ့အစ်ကိုရှိတယ်။ဆန်
စက်လုပ်တာပေါ့။ခါတိုင်းလဲသွားနေကျပါ။
ဒီတစ်ခါတော့စက်ဘီးနဲ့သွားတယ်။စက်
ဘီးကို တဲမှာထား..ဘကြိီးနဲ့စကားနည်း
နည်းပါးပါးပြောပြီးစပါးကျည်တဲသွားကြတာ။အမေကခေါ်သွားတာပေါ့..။တဲထဲမှာ
စပါးကျည်တွေကအမျ ားကြီး၊ပျဉ်ခင်းပျဉ်
ကာ..သွပ်မိုး။စပါးကျည်နှစ်ခုကြားမှာအမေ
ကပုဆိုးပိုင်းတစ်ထည်ခင်းရင်း..
” သား..အမေ့ကိုလိုးမှာမဟုတ်လား”
” လိုးမှာအမေ..အခုလား..”
” ခုပေါ့သားရဲ့…ခုလိုလိုးတာ ဘယ်သူ့ကိုမှမပြောရဘူးနော်..သားတစ်သက်
လုံးမှတ်ထား..”
” ပြောပါဘူးအမေရဲ့..သားသိပါတယ်
စိတ်ချ ”
အဲဒါနဲ့အမေက အခင်းပေါ်ပက်လက်
ွှ်အိပ်ပြီး ထမီအောက်နားစ,ကိုခါးပေါ်ထိဆွဲ
တင်ပစ်လိုက်တယ်။မိန်းမစောက်ပတ် မြင်
ဖူးတာတော့မျ ားပါပြီ။အစ်မတွေအားလုံး
ရဲ့စောက်ပတ်တွေမြင်ဖူးတယ်။အမေ့ကို
လဲမြင်ဖူးပါတယ်။ဒါပေမယ့်..အဲဒါတွေက
လူပျိူ မဖြစ်ခင်ကမို့ သိပ်လဲရငိမခုံဘူး၊လီး
လဲချက်ချ င်းမတောင်ဘူး။ခုဟာကကိုယ်
လိုးရမယ့်ကိုယ့်အမေစောက်ပတ်ဆိုတာ
သိနေတော့ လီးကချက်ချ င်းတောင်တာ
ထူးဆန်းတယ်..။
ထမီဆွဲလှန်ပြီးအမေက ခြေထောက်
နောက်ဆွဲ ဒူးထောင် ပေါင်ကားထားပေး
တယ်။
” ဒူးထောက်ထိုင်လိုက် သား”
ဆိုလို့အမေ့ပေါင်နှစ်လုံးကြားဒူးထောက်ထိုင်လိုက်တော့..အမေ့ပေါင်တွေနဲ့ခါး
ကိုချိတ်ပြီးဆွဲယူတယ်။အလိုလိုအမေ့နံဘေးလက်ထောက်လျက်ဖြစ်သွားရော..။
ဒီတော့မှအမေကလီးတန်ကိုလက်နဲ့ကိုင်
ပြီးသူ့စောက်ခေါင်းပေါက်တေ့ပေးတာပဲ။
” ဖြည်းဖြည်းထိုးထည့်…စိတ်မလော
နဲ့..ပြီးရင်ဖြည်းဖြည်းချင်းပဲအထုတ်အသွင်း
ဆောင့်..တအားမဆောင့်နဲ့…”
အမေပြောတဲ့အတိုင်းဖြည်းဖြည်းချင်း
ပဲထိုးသွင်းလိုက်တယ်။ပူပူနွေးနွေး..ချွဲချွဲ
ပျ စ်ပျ စ်..စေးစေးပိုင်ပိုင် ဝင်သွားတယ်
ဗျ ာ..။လီးတစ်ချေ ာင်းလုံးဝင်သွားတော့
အမေကသူ့ခြေထောက်တွေနဲ့ခါးကိုချိတ်ဆွဲပြီးဖင်ကြီးကော့ကပ်ထားတယ်။လှု ပ်
လို့မရတော့ဘူး။စောက်ပတ်ထဲက လီးကို
တစစ်စစ် ဆွဲစုပ်တယ်ဗျ ာ..။ဒစ်ကြီးကရော..လီးအချေ ာင်းလိုက်ကြီးကပါသိနေ
တယ်။ဂွေးဥကလဲ အမေ့စောက်ပတ်ကြီး
နဲ့ထိကပ်နေတော့အစုပ်ခံရတာပဲ။မွစိမွစိ
နဲ့ အကြာကြီးဆွဲစုပ်ထာ။စောက်ရည်တွေ
လဲအမေ့စောက်ပတ်ထဲမှာဖြိုင်ဖြိုင်ထွက်နေ
တယ်။ဖင်ကြီးလဲကော့ကော့ပြီးညှောင့်နေ
တာ။မရဘူး..။ဘယ်လိုမှမထိန်းထားနိုင်ဘူး။စောက်ပတ်ထဲတင် ဇတ်ဇတ်ဇတ်ဇတ်
နဲ့ဆယ်ချက်လောက်ဆက်တိုက်ဆောင့်ပြီး
လီးရည်တွေပန်းထုတ်တာပဲ။ပါးစပ်ကလဲ
အော်တာပဲ..။
” အား…အမေရေ..ကောင်းတာ…
ထွက်ကုန်ပီ…ထွက်ကုန်ပီ..လရေတွေ
ထွက်ကုန်ပီ..ကောင်းတယ်အမေရေ…တ
အားကောင်းတယ်…”
အမေကပါးစပ်ကိုလက်ဝါးနဲ့လိုက်ပိတ်တာပဲ။လေသံနဲ ့..
” မအော်နဲ့..မအော်နဲ့..ခ်ခ်..သူမျ ား
ကြားမယ်..မအော်နဲ့.. သားအမိ ခိုးလိုးပါ
တယ်ဆိုမှ..ခ်ခ်..”
၇
လီးရည်တွေပန်းထွက်သွားပေမယ့်
ဆက်ဆောင့်နေတုန်းပဲ။လီးကလဲပျေ ာ့မ
သွားဘူး။အသံတွေကတော့ ပြွတ်..ပြတ်..
စွတ်..ပတ်..ပြွတ်..ပြတ်..နဲ့ထွက်နေတယ်။
အမေကစောက်ရည်တွေ လီးရည်တွေကို
သူ့ထမီနဲ့သုတ်ရင်း..
” ဖြည်းဖြည်းဆောင့်..ဖြည်းဖြည်း..
ဖြည်းဖြည်း…အင်း..ဟုတ်တယ်…အင်း….
ဟုတ်ပြီ…အဲလိုဆောင့်..အဲလိုဖြည်းဖြည်း
ချင်းဆောင့်..ဟုတ်ပြီ…ကောင်းတယ်မဟုတ်လား..အင်း..”
အမေပြောမှသတိရပြီး အရှိန်ကိုလျှေ ာ့
ရတယ်။ဖြည်းဖြည်း တစ်ချက်ချင်းလိုးတော့
စောက်ပတ်နဲ့လီးထိနေတဲ့ အထိအတွေ့ကို
အာရုံပြုပြီးသတိထားမိတယ်။နူးညံ့တာတွေ..ပူနွေးတာတွေ..ချေ ာင်တာတွေ..
ကျပ်တာတွေ..အားလုံးကို သိနေရတယ်။
အဲဒီလိုကွဲပြားချက်တွေကိုသိလာတော့
မြန်ုမြန်ဆောင့်လိုးဖို့အာသီသနည်းသွား
တယ်။ဖြည်းဖြည်းပဲထုတ်တယ်..ဖြည်း
ဖြည်းပဲသွင်းတော့တယ်။ဒီတော့မှအမေလဲ
မှိန်းပြီးတော့အလိုးခံတာ..။
အမေ့စောက်ပတ်ကလဲစုပ်တယ်၊ညှစ်
တယ်…အားလုံးကိုသိနေတယ်။ဒီလိုနဲ့..
အမေက တစ်နေ့လုံးအလိုးသင်ပေးတာ။
တော်တော်ကောင်းကောင်းလေးလိုးတတ်
သွားတယ်။နှေးသင့်တဲ့အချိန်..အခြေအနေ၊မြန်သင့်တဲ့အချိန်..အခြေအနေ၊သွက်
သွက်လိုးသင့်တဲ့အချိန်..အခြေအနေတွေ
ကို အမေက အလိုးခံရင်းသင်သွားတာ။
နေလဲဝင်ရော..ဗွက်လဲပေါက်ရော။အမေ
ဆို ဒီလောက်ဖင်ကြီးတာ.လမ်းလျှေ ာက်
တော့ကွတကွတဖြစ်နေပြီ။ဆန်လေးတစ်
ပိုင်းလောက်ယူပြီးသားအမိနှစ်ယောက်
စက်ဘီးတစ်စီးနဲ့အိမ်ြပန်ခဲ့ကြတယ်။လူပျိူ
ပေါက်ဆိုတော့ မောရမှန်းလဲမသိဘူး၊ပမ်း
ရမှန်းလဲမသိဘူး။မောလဲမမောဘူး၊ပမ်းလဲ
မပမ်းဘူး။တစ်ချိန်လုံးပဲ လိုးချင်နေတယ်။
လိုးတတ်ခါစ,ဆိုတော့ပိုဆိုးတယ်။တက်
ကြွပြီး..တတ်ကြောင်းလေးပြချင်နေတယ်။
” ညတော့…မကြီးနဲ့ဖြစ်ဖြစ်..မငယ်
နဲ့ဖြစ်ဖြစ် အိပ်တော့…အမေနည်းနည်းနား
လိုက်မယ်..နော်ငါ့သား..”
” ဟာဗျ ာ….”
မကျေမနပ်နဲ့အိမ်ပြန်ရောက်သွားရ
ရော..။
မကြီးကဆယ်တန်းအောင်ပြီးသမဝါ
ယမမှာအလုပ်ရသွားပြီ။မငယ်ကဆယ်
တန်း။စာတွေဘာတွေကျက်ပြီးတော့မကြီး
အခန်းထဲကထွက်လာပြီးခေါ်တယ်..
” လာ မောင် ”
မငယ်က မခေါ်လိုက်ရလို့ ဒေါပွသွား
တယ်။မတတ်နိုင်ဘူး…ခေါ်တဲ့လူနောက်
လိုက်ရမှာပဲ။
မကြီး အလိုးခံဖူးသည်။အဖေကျန်းမာ
ရေးကောင်းစဉ် အမေ့အလစ်..မောင်နှစ်မ
တွေအလစ်ကိုချေ ာင်းပြီးခိုးလိုးရသည်က
အရသာတစ်ခု။ရင်တစ်ဖိုဖိုနဲ့အလိုးခံခဲ့ရ
သည်။
” အဖေ..မြန်မြန်လိုးနော်..”
” အင်းပါ သမီးရဲ့..မကောင်းလို့လား”
” မဟုတ်ဘူးအဖေရဲ့..တစ်ယောက်
ယောက်မိသွားမှာစိုးလို့..”
အဖေကလည်းအလိုက်သိပါသည်။
ငါးမိနစ်လောက်အတွင်းပြီးအောင်အမြန်
လိုးပြီးထွက်သွားတတ်သည်။အကြာဆုံး
ဆယ်မိနစ်ပေါ့။အိမ်မှာက လူမျ ားသည်။
တစ်ယောက်ယောက်မိသွားမှာစိုးတော့
အမြန်လိုး အမြန်လစ်ရသည်။အခွင့်အရေး
ကလည်းသိပ်မရပါ။တစ်လမှတစ်ခါပေါ့။
ဒီတော့..မောင်လေးကိုခေါ်အိပ်..ညဆိုနို့
စို့ခိုင်းရင်းစိတ်ဖြေရသည်။မောင်လေးလီး
သေးသေးလေးနှင့်အလိုးခိုင်းရင်း ရသေ့
စိတ်ဖြေလုပ်ရသည်။မကြီးသင်ပေးထား
လို့မောင်လေးလဲလိုးတတ်နေပြီ။ဒီအခွင့်
အရေးလေးရဖို့တောင်မငယ်နှင့်လုနေရ
သည်။နောက်ကျလျင် မငယ်စားသွားမည်
ဖြစ်၍ အလစ်မပေးရဲ ။
မောင့်လက်ကိုဆွဲ၍မကြီးအခန်းထဲသို့
ဝင်ခဲ့သည်။လုပ်ရိုးလုပ်စဉ်ပါပဲ။ဘာတစ်ခုမှ
တုန်လှုပ်မှုမရှိပါ။အခန်းထဲရောက်တော့နဲနဲလည်းအိုက်သလိုဖြစ်နေ၍အဝတ်တွေ
ချွတ်ပြီးထမီတွေရင်လျှ ားလိုက်တော့ပင်
ကိုယ်ကြီးည့်နို့ကြီးတွေဖောင်းစူမို့တက်နေ
တာကြည့်ပြီးမိမိကိုယ်မိမိကျေ နပ်နေမိပါ
သည်။စိတ်လွတ်လက်လွတ်အခြေအနေမို့
လက်နှစ်ဖက်နှင့်ဆုပ်နယ်ချေ မွနေလိုက်မိ
ပြီးမှမောင့်ကိုကြည့်မိသည်။မောင်သည်မိမိ၏စပါယ်ရှယ်နို့ကြီးတွေကိုမျက်တောင်မခတ် စူးစူးစိုက်စိုက်ကြည့်နေပါပေါ့လား။
မောင်းလေးနို့စို့ချင်နေရှာရော့မည်..ဟုသတိတရအတွေးဖြင့် လက်ကိုဆွဲ၍နို့အုံ
ကြီးပေါ်တင်ပေးလိုက်သည်။မောင်ထမီအ
ပေါ်မှနို့အုံကြီးတစ်လုံးကိုဆုပ်နယ်နေပြီး
ကျန်လက်တစ်ဖက်ဖြင့်မလေးလက်ကိုဆွဲ
ယူကာကုတင်ပေါ်အတူထိုင်လိုက်သည်။ပြီးတော့..နို့ကိုဆုပ်နယ်နေသည့်လက်က
ထမီကိုဖြည်လျှေ ာ့နေသည်။စို့ချင်လှပြီထင်ပါရဲ့။
” မကြီး…နို့စို့မယ်နော်..ထမီဖြည်လိုက်တော့မယ်..”
” အင်းအင်း..စို့မောင်..စို့. ”
မကြီးနို့ကိုဆုပ်ချေခံနေရပြီးထူးခြားမှု
တစ်ခုကိုအာရုံကခံစားသိရှိနေသည်။နို့အုံ
ကိုကိုင်ဆုပ်နေသည့်မောင့်၏လက်မှာခွန်
အားတစ်ခုခုစီးဝင်နေသလိုလို..ခံစားရ၍
ထိတ်ကနဲရင်ဖိုမိသွားသေးသည်။မောင်က
ထမီရင်လျှ ားကိုဖြည်လျှေ ာ့လိုက်တော့နို့အုံကြီးနှစ်လုံးပြူးကားကားကြီးပေါ်လာသဖြင့်တစ်လုံးကိုအောက်ကပင့်မ,ကာ
မောင့်ခေါင်းကိုလက်တစ်ဖက်ဖြင့်နှိမ့်ချပြီး
ပါးစပ်ထဲထည့်ပေးသည်။ထမီကခါးထိပြေ
ကျသွားပြီဖြစ်ပြီး လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ကုတင်
ကိုနောက်ပြန်ထောက်ခါ နို့ကြီးတွေကို
ကော့ထားပေးတော့ ဖင်ကကောက်ချိတ်
နေသည်။
” စို့…မောင်..၊အားရပါးရစို့..စို့လို့ဝ,ပြီ
ဆိုရင် ဒီည မကြီးတို့ လိုးရအောင်..”
လက်နောက်ပစ် ဖင်ကော့ပြီးနို့ကြီး
တွေကိုမြှင့်တင်ပေးထားသဖြင့်မောင်ကနို့
ကြီးတစ်လုံးကိုပါးစပ်ထဲအပြည့်သွင်းပြီး
အားရပါးရစို့လိုက်တော့..မကြီးစိတ်တွေ
တနှာပြောင်းပြီး “.အား.ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်
ကောင်းတာမောင်ရာ..အားရပါးရပဲ..စို့စို့
ကြိုက်သလိုစို့ “ဟုနှုတ်မှပင်ဖွင့်ပြောမိသွား
သည်။
လာမောင်
၈
မောင်ကကျန်လက်တစ်ဖက်ဖြင့်နို့
ကြီးတစ်လုံးကိုအခြေမှပင့်ကာဆုပ်နယ်ချေ
မွသည်။နို့ကြီးတွေမှာမာတင်းနေပြီးနို့သီး
ခေါင်းလေးတွေထောင်နေသဖြင့်လက်ညှိုး
လက်မ လက်ခလယ်တို့ကိုအသုံးပြုပြီးလှိမ့်
ပေးနေမိတော့..မကြီးကမောင့်လက်ကိုသူ့
လက်တစ်ဖက်ဖြင့်အုပ်ကိုင်ဖိပေးထားသည်။နို့သီးခေါင်းကိုညှစ်ဆော့တော့စောက်
ပတ်ထဲကစောက်ရည်တွေတစိမ့်စိမ့်ထွက်
လာပြီးဖင်ကြီးကိုဘယ်ဘယ်ညာညာ လူး
နေသည်။အလိုးခံချင်လာပြီ။မောင်နှင့်နှမ
မေးနေကျ မို့မကြီးမရှက်မကြောက်ပဲပြော
ပါသည်..
” မောင်..မကြီးစောက်ပတ်ရွနေပြီကွ
မကြီးကိုလိုးပေးရင်း စို့ကွာနော်..”
ပြောပြောဆိုဆိုပါပဲ..မကြီးခေါင်းအုံး
ပေါ်လှဲချ အိပ်လိုက်ပြီးဒူးထောင်ပေါင်ကား
ပေးထားခါ လက်နှစ်ဖက်ကိုခေါင်းနောက်
ပစ်၍ပတ္တာယှက်ထားလိုက်သည်။နို့ကို
လည်းပင့်ကော့ထားပေးသဖြင့်ဖင်ကောက်ပြီးစောက်ခေါင်းပေါက်ကအောက်ဖက်
ရောက်သွားသည်။မောင်ကမကြီးပေါင်နှစ်
လုံးကြားဒူးထောက်ထိုင်တော့အလိုက်တသိပဲ မကြီးပေါင်ေတွကွေးပြီး မြှင့်ထားပေး
လိုက်သည်။အလိုးခံနေကျမို့လီးသေးသေး
လေးဝင်လာမှာကိုသိနှင့်နေပြီးရင်သိပ်မခုံ
မိပါ။သူအလိုးခံခဲ့ဖူးသည့်အဖေ့လီးကြီးကို
မှန်းဆတွေးလိုက်တော့စောက်ရည်တွေ
စိမ့်လာပြန်သဖြင့် မျက်စေ့မှိတ်ပြီးအရသာခံနေလိုက်သည်။
မောင် မကြီးပေါင်ကြားမှာဒူးထောက်
ထိုင်ပြီးလီးတန်ကိုကိုင်၍ မကြီးစောက်ပတ် အကွဲကြောင်းနှစ်လွှာကြားထဲထိုး
ထည့်သည်။စောက်ခေါင်းထဲမထည့်သေးပဲ..အကွဲကြောင်းအထက်..အောက်..ကို
ခေါက်တုန့်ခေါက်ပြန်ပွတ်ထိုးသည်။အမေ
နဲ့လိုးထားတာတစ်နာရီကျေ ာ်နှစ်နာရီနီးနီး
ကြာပြီမို့လီးကြီးမှာခွန်အားပြန်ပြည့်နေပြီး
ဒစ်ကြီးဖူးကားပြောင်တက်နေသည်။မကြီး
စိတ်ထဲလီးသေးသေးလေးတိုးဝင်လာမှာ
လို်ယုံကြည်မျှေ ာ်လင့်ထားခဲ့ပြီးအဖေ့လီး
ကြီးကိုစိတ်ကူးယဉ်နေစဉ်..တကယ့်လီးအ
ကြီးကြီးကစောက်ပတ်အကွဲကြောင်းကို
လာပွတ်ထိုးနေတာသိလိုက်တာကြောင့်
အဖေမျ ားလာလိုးတာလားဟုအတွေးမှား
ယောင်ယမ်းတွေးပြီးမျက်လုံးဖွင့်ကြည့်မိပါ
သည်။မဟုတ်သေးပါဘူး…မောင်ပါ…ဟု
အတွေးမှမဆုံးသေး…စောက်ခေါင်းထဲသို့
လီးအကြီးကြီးတိုးဝင်လာသည်မို့ပြည့်ပြည့်
နင့်နင့်ဖြစ်လာသည်။မယုံမကြည်ဖြင့်လက်
တစ်ဖက်ကလီးကိုစမ်းကိုင်ကြည့်ပြီးမှလန့်
ပြီးပြန်လွှတ်ကာ..တိုးတိုးမေးမိသည်..
” မောင်….လီးအကြီးကြီးဟဲ့…နင့်လီးကဟုတ်မှဟုတ်သေးရဲ့လား..သေးသေးလေးမဟုတ်တော့ဘူးလား..”
” ဟုတ်ပါတယ်.မကြီးကလဲ..သားလီး
ကြီးလာတာ…သားလူပျိူ ဖြစ်ပြီ..”
” ဖူးဟူးဟူး…ကြီးလိုက်တာ သားလီး
ကြီးက..ကဲ.လိုး.လိုး..ဆက်လိုး..ဆက်ပြီးထည့် ”
မောင်..မကြီးကိုယ်တစ်ဖက်တစ်ချက်
မှာလက်ထောက်လိုက်ပြီးအမေသင်ပေးခဲ့
သလို စောက်ခေါင်းထဲသို့လီးတန်ကြီးကို
ဖြည်းဖြည်းချ င်းထိုးထည့်နေသည်။မကြီး
စောက်ပတ်မှာစောက်ရည်တွေချွဲနေသည့်
အပြင်အဖေ့လီးနှင့်လည်းအလိုးခံဖူးထားခဲ့
သဖြင့်လုံးဝမထိတ်လန့်ခဲ့သော်လည်း ဒစ်
ဖူးကြီးစောက်ခေါင်းထဲအမြုတ်တွင်မကြီး
ထိတ်ကနဲဖြစ်သွားသည်။အားပါး.စောက်
ပတ်ထဲပြည့်ကျပ်ပိတ်ဆို့သွားပါလား…။
တစ်အိအိနဲ့ဆက်တိုးဝင်လာတော့ပူပူနွေး
နွေး မာမာခဲခဲ ဒစ်ဖူးကြီးကစောက်ပတ်အ
တွင်းသားမျ ားကို ထုတ်ကနဲ ထုတ်ကနဲ
တိုးတိုက်၍ဝင်လာတာကိုသိနေရသည်။
အား…ကောင်းလှချည့်လား..။ကောင်းထာ
ကောင်းထာ..အားဟား..ကောင်းလိုက်ထာ…ဟုခံစားရင်း လီးကြီးကိုစောက်ပတ်
ကြွက်သားမျ ားဖြင့်ညှစ်စုပ်ဆွဲယူနေမိသည်။စောက်ရည်တွေတစစ်စစ်ထွက်နေတာ
ကိုတောင် သတိမထားမိ။လီးကြီးကမဆုံး
နိုင်သေးပါလား…အဲ တော်တော်ရှည်တာ
ပဲ..။ထုတ်..ဆိုစောက်ပတ်အခေါင်းထံမှာ
လီးထိပိဖူးဒစ်ကြီးကသားအိမ်ခေါင်းဝ,ကို
ထိုးတိုက်မိတာကိုချက်ချ င်းသိလိုက်ပြီး
ဆက်တိုးဝင်လာတော့ သားအိမ်ခေါင်းပွင့်
ပြီးအောင့်လာသည်။မောင့်ရင်ဘတ်ကိုလက်ဖဝါးဖြင့်တွန်းပြီးတားရသည်။
” ခဏနေဦးဟ…သားအိမ်ထောက်
နေပြီ..အောင့်တယ်…ဖြည်းဖြည်းသွင်းပေး
နော်…”
မောင်ဆက်မသွင်းသေးပဲစိမ်ထားလိုက်တော့ မကြီးစောက်ပတ်ထဲက စုပ်နေ..
ညှစ်နေပြန်တာကို လီးတန်ကြီးကခံစားသိ
နေသည်။လီးတစ်ေချ ာင်းလုံးမွစိမွစိနဲ့ ပုရွက်ဆိတ်အုံ တုတ်ထိုးသလို ရွစိတက်ပြေး
နေသည်။ကြာတော့မခံနိုင်မှာစိုး၍ လီးကို
အဆုံးထိထိုးထည့်ပြီးဆီးခုံချ က်းဖိကပ်ထိ
ထားလိုက်သည်။နောက်မှပွတ်ပေးရတယ်
ဟုအမေသင်ေပးသံကိုနားထဲကြားယောင်
ကာ..မကြီး၏စောက်စေ့နေရာလောက်ကို
မှန်းဆဖိကပ်ပြီး ဝန်းဝိုက်ပွတ်နေလိုက်သည်။ညှောင့်ညှောင့်ထိုးပေးနေလိုက်သည်။မကြီးမှာ မမျှေ ာ်လင့်ပဲစောက်စေ့
ကိုဆီးခုံလီးအရင်းပိုင်းဖြင့်ဖိကပ်ချေမွခံနေ
ရသည့်အပြင် လီးတန်ကြီးကလည်းစော
က်ပတ်ထဲအပြည့်..သားအိမ်ခေါင်းလည်း
ပွင့်..ဒစ်ကြီးကလည်းမာမာ အိအိဖြင့်ထိုး
ထည့်ထားခြင်းကို မခံစဖူးခံနေရသော
ကြောင့်အရသာထူးကိုမူးမေ့မတတ်ခံစား
နေရပြီး စောက်ရည်တွေဖြိုင်ဖြိုင်ထွက်ကာ
ခဏခဏအထွတ်အထိပ်ရောက်မျှ ခံစား
နေရသည်။ပါးစပ်ကလည်းလည်ချေ ာင်း
သံဖြင့်ကြိတ်ပြီးငြီးနေရသည်။အီး..အား.
အု.အူး.ဟီး..ရှီး..ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်..ဟူး
အီးဟီး…အာဟား…ကောင်းထာမောင်ရာ
ကောင်းထာ…ကောင်းထာ….အား…
တွန့်လိန်ကောက်ေကွးပြီး ဖင်ကြီးတဆတ်ဆတ်ပင့်တင်ပေးသည်။မောင်က ဖိထည့်သည်။ဖိညှောင့်လေလေ ဖင်ကြီးကမြှင့်
မြှင့် တက်လေလေ..။လေးငါးမိနစ်ခန့်ပင့်
တင်ထားပြီးမှ အား..ဟား…..ကနဲလေသံ
ဖြင့်အားရပါးရတိုးတိုးအော်ကာ..တဆတ်
ဆတ်တုန်ပြီးအိပ်ယာပေါ်ပြုတ်ကျလာသည်။
၉
မမကြီးတစ်ခါမှဒီလိုမခံစားဖူးပါ။အဖေသူ့ကိုမကြာခဏလိုးခဲ့ဖူးပါသော်လည်း
တစ်ကြိမ်မှဒိလိုအရသာမခံစားခဲ့ဘူး။ဒီလို
အရသာမျိူ း ရှိတယ်ဆိုတာတောင် မသိခဲ့ဖူးပါ။စောက်ပတ်ထဲလီးဝင်၊ဆောင့်၊လီိးရည်ထွက်၊ဖုတ်ဖက်ခါထသွား…ဒီလောက်
ဆိုရင် လိုးမှုကိစ္စပြီးပြီ လို့သာသိခဲ့သည်။
ခုတော့မဟုတ်ပါလား…။လိုးတယ်ဆိုတာ
ရဲ့နောက်ကွယ်မှာ ဒီိလိုအရသာတွေပုန်းကွယ်နေတာပါလား..ဟုသိလာရ၊လက်ခံလာရသည်။တွေးနေဆဲ တစ်ငြိမ့်ငြိ်မ့်ဖြစ်
လာလို့ပစ္စုပ္ပန်ကိုအာရုံလှည့်လိုက်တော့..
မောင်ကသူ့လီးကြီးကိုတစ်ဝက်ကျေ ာ်ခန့်
ဆွဲဆွဲထုတ်ပြီးဆောင့်ပေးနေတာသတိပြု
မိသည်။အို…တစ်ငြိမ့်ငြိမ့်ကောင်း…။ဆိမ့်
ဆိမ့်အီအီလေးကောင်းနေတာပါလား။လီး
ကြီး၏ သန်မာတောင့်တင်းမှု၊ပူနွေးကြံ့ခိုင်
မှု၊ထိုးဖောက်နောက်ဆုတ်ေရွ့လျ ားမှု၊ပြည့်
သိပ်တင်းကျ ပ်မှုတို့ကိုစောက်ပတ်မှတဆင့် အချက်ကျကျ သိနေရပြန်သည်။ကောင်း
ပြန်ပြီနောက်တစ်မျိူ းပေါ့။အကောင်းတွေ
ခံစားရင်း ဆောင့်ချက်နှင့်အညီ စောက်ပတ်ကဆုပ်ညှစ်စုပ်ဆွဲ တုန့်ပြန်ပေးနေလိုက်မိသည်။ညှစ်တာမျ ား…ကောင်းလွန်း
လို့အံတွေကြိတ်ပြီးစအိုပေါက်လေးပါရှုံ ့
ထားမိသည်။မောင်ရယ်…လိုးတတ်ပါပေ
ရဲ့..ဟုလည်းချီးမွမ်းကျေးဇူးတင်နေမိပြီး
အချ စ်တွေပိုလာ၍ မောင့်နှုတ်ခမ်းတွေ
ကိုအငမ်းမရစုပ်နမ်းနေမိသည်။
ပြွတ် စွတ် ဖတ် ပြွတ် ပြွတ် စွတ် ပတ်
ဆောင့်ချက် လိုးချက် မျ ားအလိုက်သံစုံလေးတွေကစည်းချက်လိုက်ပေးနေပြီး
ဆောင့်ထည့်လိုက်တိုင်းမမကြီးလည်ချေ ာင်းထဲမှ အင့်ကနဲ အင့်ကနဲ အသံထွက်နေသည်။နို့ကြီးနှစ်လုံးကလည်းဆောင့်လိုး
လိုက်တိုင်းခုန်ေပါက်စုံဆန်လှုပ်ရှားနေကြ
သည်မှာ ရမက်ကြီးသူအဖို့ မြင်ရရုံနှင့်ပြီး
သွားနိုင်သည်။
အချိန်ကြာလာတော့ မောင်ကလီးကြီး
တစ်ချေ ာင်းလုံးကိုစောက်ပတ်ထဲကထုတ်
ပြီးဆောင့်ဆောင့်လိုးပေးသည်။ဆောင့်လိုးချက်တွေမြန်လာလေလေကောင်းလေ
လေ..သွက်လေလေ..ကောင်းလေလေ..
အကြိမ်ကြိမ် အခါခါစောက်ရည်တွေပန်း
ထုတ်မိသည်။
မောင်ရေ..ဆောင့်..ဆောင့်..ပြင်းပြင်းဆောင့်..အား…တအားသာဆောင့်..
အင့်..ဆောင့်မောင်…ကောင်းတယ်..
အားးး..လိုးပါမောင်ရဲ့…လိုး…အင့်..အင့်.
ကောင်းထာကွာ…အင့်..အင့်..ဆောင့်..
အား…
အပေးနှင့်အယူမျှ နေသည်။မောင်က
ဆောင့်လိုးပေးလျှင် မမကြီိးကကော့ခံ
ပြန်လိုးသည်။စောက်ပတ်ကြွက်သားမျ ား
ဖြင့်လီးကြီးကိုအဆက်မပြတ်ဆွဲညှစ်ပြီး
ပြန်ပြန်ကော့လိုးသည်။နှစ်ယောက်လုံးက
တစ်ယောက်အလိုကိုတစ်ယောက်သိပြီး
ဖြည့်ဆည်းပေးနေကြသည်။မမကြီး၏
လက်သည်းမျ ားမှာမောင်၏ပုခုံးမျ ားအ
တွင်းစူးနစ်ဝင်နေတာမသိနိုင်လောက်သည်အထိ နှစ်ဦးသားနစ်မွန်းစွာလိုးနေ
ကြသည်။
ကောင်းတယ်..ကောင်းတယ်မောင်
ဆောင့်..ဆောင့်..အားရပါးရဆောင့်..အင့်
ဟင့်..ဟင့်..အု..ဆောင့်..တအားကောင်း
လာပြီ….ဆောင့်ပေးပါ…အင့်..
မမကြီးမရှက်မကြောက်အော်သည်။
ဆောင့်ခိုင်းသည်။မမကြီးပြီးခါနီးပြီ။မောင်
ဒစ်ဖူးကြီးကိုစောက်ပတ်အပြင်ဆွဲထုတ်ပြီး
စောက်ခေါင်းဝမှာ ဆွဆွလိုးပေးတော့
ဖင်ကြီးမြှင့်မြှင့်ပေးပြီး
ဆောင့်ပေးမောင်ရေ…ဆောင့်တော့
ဆောင့်ထည့်လိုက်ပါဟဲ့…ဆောင့်ထည့်..
ဆောင့်ထည့်…အီး…ဆောင့်..ဆောင့်.
အား…ပြီးပြီဟဲ့မောင်ရဲ့..ပြီးပြီ…ပီးပီ..
အား…အား…ဟား…ပြီးပြီ…
စောက်ခေါင်းဝကိုဆွဆွလိုးနေရင်း
လီးအဆုံးထိဆောင့်ဆောင့်လိုးတော့
မမကြီးစောက်ရည်တွေတဖျစ်ဖျစ်ထွက်
ပြီးအကြောတွေတဆတ်ဆတ်တုန်ခါ
အထွတ်အထိပ်သို့ရောက်သွားမှမောင်
လီးထဲကလီးရည်တွေပန်းထွက်လာသည်။
မမကြီးမထိန်းနိုင်မသိမ်းနိုင် မောင့်ပုခုံးကို
ဆွဲကိုက်ထားမိသည်။ဖင်ကြီးကလည်း
အိပ်ယာထက်မှတဘုန်းဘုန်းခုန်တက်နေ
သည်။
ဆယ်မိနစ် ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက်ကြာသည်အထိစကားမပြောနိုင်၊မမကြီးပက်
လက်လန်နေသလို မောင်ကလည်းအပေါ်
မှာမှောက်လျက်မှိန်းနေသည်။ခဏနေမှ
မမကြီးကမောင့်ပါးနှစ်ဖက်ကိုလက်နှင့်အအုပ်ကိုင်မ,ပြီးမျက်နှာကိုစေ့စေ့ကြည့်ပြီး
ပြောသည်။
” မောင်…မမကြီး တအားကောင်း
တယ်…မောင်ဘယ်လိုလိုးလိုက်တာလဲ..
ဘယ်ကတတ်လာတာလဲ ဟင်..”
” မမကြီးပဲသင်ပေးပြီးတော့..”
” မမကြိီး သင်ပေးတာ ဒါတွေမပါဘူး
ဒါတွေမမကြီးလဲမတတ်ဘူး..”
” စောက်ပတ်ထဲ..လီးထိုးထည့်ပြီး
ဆောင့်တာပဲ..မမကြီးရဲ့..”
” မဟုတ်ဘူး…မောင်ညာတာ..ဘယ်
ကတတ်လဲပြော..စာအုပ်ထဲကလား..ဖူး
ကားတွေထဲကလား…မောင်စာအုပ်တွေ
ဖတ်နေပြီလား ပြော..”
” မမကြီးစောက်ဖုတ်ကသင်ပေးတာ
မမကြီးစောက်ဖုတ်ကိုကြည့်ကြည့်ပြီးစိတ်
ကူးတည့်သလို လိုးတာ..”
မကြီးမယုံပါ။ဒါပေမယ့်..မောင်ကအ
မှန်အတိုင်းဖြေတာလည်းဖြစ်ချင်ဖြစ်နိုင်ပါ
သည်။
” လီးကဘယ်တုန်းက ကြီးလာရတာ
တုန်း..မမငယ်ကိုရော..ဒီလီးကြီးနဲ့လိုးပြီး
ပြီလား…”
” မမငယ်ကိုမလိုးရသေးဘူး…သူသိ
တောင်မသိသေးဘူး..လီးကြီးလာတာက
လေးငါးရက်ပဲရှိသေးတယ်..”
” မမငယ်ကိုရော..လိုးဦးမှာလား..”
” သူပေးလိုးရင်လိုးမှာပေါ့ မကြီးရဲ့..
ကိုယ်လိုးချင်တိုင်း လိုးလို့ရတာမှမဟုတ်
တာ..ပေးလိုးရင်လိုးမှာပေါ့..”
” အမေ့ကိုရော..”
” ဟာ…မကြီးကလဲ…သားအမိကို ”
” သားအမိလဲ..လိုးလို် ့ကောင်းတယ်
ဟဲ့…နင်ဘာသိလဲ….ငါဆို ဟိုတုန်းက
အဖေနဲ့လိုးနေတာ..”
” ဟင်…”
၁၀
နောက်တစ်ရက်မနက်..မမငယ်အိပ်
ခန်းထဲကအပြင်ထွက်မယ်ပြင်နေတုန်းမျက်နှာချင်းဆိုင်အခန်းမှမောင်မောင်နှင့်မမ
ကြီးထွက်လာကြသည်။မောင်မောင့်လက်
မောင်းကိုမမကြီးကမှီဆွဲကိုင်ထားပြီးထမီ
မှာလည်းအရည်တွေအကွက်လိုက်အကွက်လိုက်ရွှဲစိုနေတာမြင်ရတော့တိတ်တိတ်
ကြိတ်ပြုံးမိသေးသည်။မမကြီးတော်တော်
နှာထန်တာပဲ..ကလေးကိုဘယ်နှစ်ချီမျ ား
လိုးပစ်တယ်မသိဝူး…ဟုတွေးပြီးရေကန်
သို့နောက်ကလိုက်သွားသည်။မမကြီးမှာ
တစ်ညလုံးအလိုးခံထားရ၍စောက်ပတ်က
ကျိမ်းနေသဖြင့်လမ်းတောင်မလျှေ ာက်ချင်
မောင့်ကိုမှီပြီးလျှေ ာက်ခဲ့ရသည်။သူ့ရင်ထဲ
မှာတော့ ကစားစရာအရုပ်ကလေးကောက်ရသည့်ကလေးတစ်ယောက်လိုပျေ ာ်
ရွှင်တက်ကြွနေသည်။မောင့်လီးကြီးကို
မျက်စေ့ထဲ မြင်ယောင်နေဆဲ။
” မမကြီး…ဘယ်နှစ်ချီလိုးပစ်လိုက်
လဲ…ကလေးကိုမဟားဒယားမလုပ်နဲ့နော်
လီးကျိူ းသွားဦးမယ်..ခ်ခ်..”
” ခ်ခ်…လိုးပါဘူး…နင်ကလဲ..အသာ
လုပ်ပါ…ခ်ခ်..”
” နင့်ထမီမှာ..စောက်ရည်တွေရွှဲ လို် ့.
နင်ကလဲ ညီအစ်မချင်းရှို ပြန်ပြီ..”
” တစ်ချီိ..နှစ်ချီ ပါဟယ်..နင်ကလဲ ”
” လီးသေးသေးလေးနဲ့..နင်အားရလို့
လားဟယ်…ငါ ဖြင့်မရှိလို့သည်းခံနေရတာ
သိပ်အားမရဘူး ..နဲနဲပိုကြီးရင်ကောင်းမှာ
မောင်မြန်မြန်လူပျိူဖြစ်စေချင်ပြီ..”
” ခ်ခ်..မောင်လူပျိူဖြစ်ရင် နင်ကအလိုး
ခံမလို့လား..”
” ခံမှာပေါ့ဟဲ့…ကိုယ့်မောင်လိုးတာ
ကိုယ်ခံမှာပေါ့..ဘာဖြစ်လဲ..ခ်ခ်.နင်တောင်
ခံသေးတာပဲ..”
” နင့်စောက်ပတ်ပြဲသွားရင်ကော..”
” ခ်ခ်..ပြဲနိုင်ပါဘူး..နင်ကလဲ..ငါ့ဖင်လဲကြည့်လိုက်ဦး..အကိတ်..ခ်ခ်..စောက်
ပတ်လဲ ဟဲဗီးပဲ..တော်ရုံလီးတော့ဆောရီး
ခ်ခ် တောက်ပစ်လိုက်မယ် ”
” ခ်ခ်..ဘာနဲ့တောက်မှာလဲ.ဟဲ့ ”
” စောက်စေ့နဲ့..ခ်ခ်…ထားပါ..ဒီည
ငါမောင့်ကိုခေါ်အိပ်မယ်..နင်တစ်ညပြီးပြီ
ဟုတ်ပြီနော်..”
” ဟင်….ငါမဝ,သေးဘူး ဟဲ့ ”
” နင်ကလဲဟာ..ညီအစ်မချ င်း တစ်
ယောက်တစ်လှည့်…ဟုတ်ပြီလား..ငါလဲ
စောက်ပတ် တအားရွတယ်ဟဲ့..”
” အေးလေ…သဘော..သဘော ”
မမြရင်ကတော့ မမကြီးပေါင်ကွနေ
တာကိုမြင်ပြီးပြုံးနေသည်။တစ်နေ့ခင်းလုံး
မအေနဲ့လိုးထားပြီး..အစ်မနဲ့တစ်ညလုံး
ထပ်လိုးရ သည့်အတွက်သားလေးပင်ပမ်း
နေပြီ။ကြက်ဥလေးမကျ က်တကျက်ကြော်
ပြီးကျွေးဦးမှ ဟုတွေးပြီးကြော်နေသည်။
တစ်လုံးအားမရတော့နှစ်လုံး…နှစ်လုံး
အားမရတော့ သုံးလုံးကြော်လိုက်သည်။
မောင် အနားရောက်လာတော့ကပ်မေးရ
သေးသည်..
” သား..အမေနဲ့လိုးတဲ့အကြောင်း
ပြောမိသေးလား..”
” မပြောဘူးအမေ…မကြီးမေးတော့
မေးတယ်..ဘယ်ကလိုးတတ်လာတာလဲ
တဲ့…သား ယောင်ခြောက်ဆယ်ဖြေပစ်ခဲ့
တယ်..အမေသင်ေပးတာလို့မပြောခဲ့ပါ
ဘူး..စိတ်ချ…”
” ဘယ်နှစ်ချီ လိုးပေးခဲ့လဲ..”
” ခြောက်ချီ အမေ…မကြီးတော့ခဏ
ခဏပြီးမယ်ထင်တယ်..သားမသိဘူး ”
” အင်း..အင်း..သားပင်ပမ်းနေမယ်
ကော်ဖီနဲ ့ကြက်ဥကြော်..စားနော်..”
” ဟုတ်..အမေ…ဒါနဲ့ ဒီညအမေနဲ့
အိပ်မယ်နော်…”
” ညပိုင်းမကောင်းဘူးသား .အဖေရှိ
နေတော့ လိုးရ ခံရ မလွတ်လပ်ဘူး.မငယ်
နဲ့အိပ်လိုက်…အမေတို့ ရွာမှာသွားလိုးကြ
တာပေါ့..ညနေကျေ ာင်းဆင်းရင်စက်ဘီး
နဲ့ ရွာခဏသွားမယ်..”
” ဟုတ်..အမေ…သားလီးကြီးတောင်
နေပြီ..”
” မကြီိးကို တစ်ချီ ထပ်လိုးလိုက်..ခ်ခ်မနက်ထ,ရင် လီးတောင်တာပဲ ခခ်..အမေဟိုဖက်က ချေ ာင်းကြည့်မယ် ”
မမကြီးနှင့်မမငယ် တွတ်ထိုးပြီးပြန်ဝင်
လာကြတာမြင်မှ အမေအိမ်ရှေ ့ခန်းသို့
ထွက်သွားသည်။မကြီးအခန်းထဲဝင်သွား
တော့ မောင်အနောက်ကလိုက်ဝင်သွား
ပြီး နောက်ကဖင်လုံးကြီးကိုဆုပ်ကိုင်လိုက်
သည်။မကြီးကခေါင်းကလေးငဲ့ကြည့်ပြီး
ပြုံးတော့..ထမီကြားကစောက်ဖုတ်ကိုနှိုက်
လိုက်ပြီး တိုးတိုးကပ်ပြောသည်..
“မမကြီး..တစ်ချီလောက် ”
” မောင်ကလဲကွာ…ရုံးသွားရဦးမှာ
လေ..မမကြီးပေါင်တွေလဲကွနေပြီ.စောက်
ပတ်လဲ ကျိမ်းတယ်…နေ့လည်မှလိုးပါလား
မောင်ကလိမ္မာပါတယ်နော်..”
ပြောမယ့်သာပြောရသည်..မငယ်နှင့်
စကားပြောနေတော့ မကြီးနှာတွေထ,ပြီး
စောက်ပတ်ရွနေခဲ့သည်။အခု..ဖင်ကြီးကို
ဆုပ်ချေ ခံနေရတော့ စောက်ရည်ေတွယို
စီးလာပြီးပေါင်ခြံမှာ..စောက်ပတ်ထဲမှာ
ရွစိရွစ်ဖြစ်လာ၍ ထမီကိုမသိမသာဖြည်
လျှေ ာ့ထားလိုက်သည်။မောင်ဆွဲလိုက်လျင် အကျွတ်ပေါ့..။မောင်ကစောက်ဖုတ်ကြီး
နှိုက်ကြည့်တော့စောက်ရည်တွေစိုရွှဲနေ
တာစမ်းမိလို့ မကြီးအလိုးခံချင်နေပြီဆိုတာ
သိသည်။ဒါပေမယ့် ပါးစပ်ကငြင်းနေတော့
လက်တွေလွှတ်ပြီး.နောက်ဆုတ်မိသည်။
မမကြီိး အချိန်မဆွဲနိုင်တော့…
” ရော့…လိုးတော်မူ…မျက်နှာက ဖြစ်
သွားလိုက်တာ..တကတည်း..”
ကုတင်စောင်းမှာဖင်တေ့ထိုင်ပြီးထမီ
ကိုလှန်ပေးသည်။လက်နှစ်ဖက်နောက်ပစ်
ပြီးကုတင်ကိုလက်ထောက်လိုက်တော့
စောက်ဖုတ်ပြူ းပြူ းကြီးက မောင့်ကိုလျှ ာထုတ်ပြောင်ပြနေသလိုလို…
ပုဆိုးကိုကွင်းလုံးကျွတ်ပုံချလိုက်တော့
လီးတန်တုတ်တုတ်ရှည်ရှည်ကြီး ခေါင်း
မော့ထောင်တက်နေတာကိုကြည့်ပြီး မမ
ကြီးစောက်ပတ်ပိုရွလာသည်။ကျိမ်းချင်လဲ
ကျိမ်းပါစေတော့..ပြဲချင်လဲပြဲပါစေတော့..
အလိုးခံချင်သည်။ဒါနဲ့ ခြေထောက်နှစ်ဖက်
ကိုကုတင်ဘောင်စွန်းပေါ်ခြေဖဝါးချ တင်
ထားပေးလိုက်ေတာ့ ဒူးထောင်ပေါင်ကား
ဖြစ်သွားပြီး လီးနှင့်စောက်ပတ်တန်းတန်း
လေးဖြစ်သွားပြီး မောင်ရှေ ့ကိုနည်းနည်း
တိုးလိုက်တာနဲ့..ဝင်ပြီ ။ခြေထောက်ကို
အားပြုပြီး ဖင်ကိုပင့်မ,ပေးရင်း..
” လိုးလေမောင်…အင့် စောက်ပတ် ”
၁၁
မောင် မမကြီးခါးကိုလက်တစ်ဖက်က
ဖက်ထားလိုက်ပြီး လီးတန်ကြီးကိုလက်
တစ်ဖက်ဖြင့်ကိုင်၍မမကြီးစောက်ပတ် န
ခမ်းလွှာကြီးကိုဖောက်ထိုးထည့်သည်၊လီး
ဒစ်ကြီးစောက်ခေါင်းထဲမြုပ်ဝင်သွားတော့
စွိ ဆိုအသံထွက်လာသည်။ဧည့်ခန်းဖက်
ကချေ ာင်းကြည့်ရသည်မှာအဆင်မပြေ။
လူတွေပဲမြင်ရပြီး လီးနှင့်စောက်ပတ်ကိုမ
မြင်ရ။ပီပီပြင်ပြင်မြင်ချင်သည်။သားနှင့်သမီး လိုးတာကို အမေကမြင်ချင် ကြည့်
ချင်နေသည်။ကုတင်ပေါ်မှာလှေကြီးထိုး
ရိုးရိုး လိုးကြရင်တော့ မြင်နိုင်မည်..
မောင်..မိန်းမလိုးနေရင်း နေအိမ်၏ ပင်မဆောင်ဧည့်ခန်းမှ အမေ့သီချင်းဆိုသံ
ကြားနေရသည်..
” လှေလေးကိုလှော်မည်ဘေးမသန်း
ပဲလအေးချမ်းတော့မည်….လှေလေးကို
လှော်မည်..ဘေးမသန်းပဲအေးချမ်းတော့
မည်…”
မမကြီးလက်နောက်ပြန်ကြာကြာကြီး
ထောက်မထားနိုင်။လက်ထောက်ထားတာ
ဖြုတ်ပြီး ပက်လက်လှန်ချလိုက်သည်။ပေါင်
ကိုလည်းမိုးပေါ်ထောင်ပြီးတံခေါက်ကွေး
ကိုလက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ဆွဲထိန်းပေးထားလိုက်
တော့..မောင်မတ်တပ်ရပ်လိုးရတာအဆင်
ပြေသွားပြီးအသည်းအသန်ဆောင့်လိုးပေး
သည်။
အင့်..အင့်..အ..အား..ပြွတ်..စွတ်..
ပတ်..အ..ပတ်…ပြွတ်..စွတ်…ဆောင့်..
အင့်…မောင်..အ…ဆောင့်..
အသံတွေတိုးတိုး…တိုးတိုး ကြားနေ
ရတော့မြရင်မနေနိုင်။ချေ ာင်းကြည့်ချင်လှ
ပြီ…ထပ်ချေ ာင်းသည်..လီးနှင့်စောက်ပတ် ကိုမမြင်ရ။အားမရ၍ သီချင်းထပ်ဆို
ပြန်သည်..
” လှေလေးကိုလှော်မည်.ဘေးမသန်း
ပဲအေးချမ်းတော့မည်..လှေလေးကိုလှော်
မည်..ဘေးမသန်းပဲအေးချမ်းတော့မည် ”
ဒီလောက်လိုးလို့ကောင်းနေတဲ့အထဲ
အမေကသီချင်းအော်ဆိုနေတော့..အင်း.
မောင် သဘောပေါက်သွားသည်။မမကြီး
ကိုကုတင်ပေါ်သေသေချ ာချ ာတင်ပြီး
ဒူးထောင်ပေါင်ကား အနေအထားပြင်ပြီး
လှေကြီးထိုး ရိုးရိုးလေးလိုးလိုက်သည်။
ကုတင်ပေါ်က လှုပ်လှုပ်ရွရွ အသံတွေ
ကြားရသဇြင့် မြရင်ပြန်ချေ ာင်းကြည့်တော့
မျက်စေ့အောက်တည့်တည့်မှာ မကြီး၏
စောက်ပတ်ထဲ မောင့်လီးကြီးဝင်နေထွက်
နေတာကိုရှင်းရှင်းကြီးမြင်ရသည်။မကြီး
မျက်နှာရှုုံုုုု့ တာတွေ..အံကြိတ်ခံတာတွေ
နှုတ်ခမ်းကိုလျှ ာနဲ့ယက်လိုက်တာတွေ..
ဖင်ကြီးပြန်တွန်းတွန်းပြီးဆောင့်တာတွေ
မြင်နေရတော့ မြရင်လည်းဇောသန်ပြီး
စောက်ရည်တွေထွက်လာသည်။လိုးကြ
သူတွေက သားနှင့်သမီး ဖြစ်နေတော့
ကြည့်ရတာအရသာဘယ်လိုရှိမှန်းမသိ
ကောင်းပြီးရင်းကောင်း…ဆောင့်.ဆောင့်
အားရပါးရဆောင့်…ဟုစိတ်ထဲကအားပေး
နေမိသည်။လက်ကလည်းမိမိစောက်ပတ်
ကိုပွတ်၍ ပွတ်၍..နှိုက်၍ နှိုက်၍ ..
နာရီဝက်ကျေ ာ်.တစ်နာရီလောက်လိုး
ပြီးမောင်နှင့်မမကြီး အခန်းထဲကထွက်လာ
ကြသည်။အမေကတံမြက်စည်းလေးကိုင်
ပြီးအရှေ ့ပင်မဆောင်ဖက်ကပြန်ဝင်လာ
သည်။မျက်နှာကပြုံးစေ့စေ့..သီချင်းလေးက
တစ်အေးအေး…လှေလေးကိုလှော်မည်..
မောင်..အမေ့ကိုလှည့်ကြည့်ပြီး..လီးလှန်
ပြလိုက်သည်..။အမေက..ခ်ခ်ခ်…တဲ့ ။
ကျေ ာင်းခန်းထဲစာသင်နေဆဲ မလေး
ကပျ ာ ကသီ ဝင်လာသည်။သူ ့နားကပ်၍
အဖေဆေးရုံတက်ရသည့်အကြောင်းပြော
ပြသဖြင့် ဆရာ့ထံ အကျိူ းအကြောင်းပြော
ခွင့်ပန်ပြီးဆေးရုံလိုက်ခဲ့ကြသည်။အဆုပ်
ရောဂါ..သီးသန့်ဆောင်မှာအတွင်းလူနာ
အဖြစ်တက်ရောက်ကုသမှုခံယူရသည်။
အဖေ့ရုံးကိုပြန်ပြေးပြီး ဆိုင်ရာ ဆိုင်ရာတို့
နှင့်တွေဆုံ..လိုအပ်သည့်စာရွက်စာတမ်း
တွေရေးခြစ်..ဆေးရုံပြန်ပြေး..မောင်နှစ်မ
နှစ်ယောက် ချွေးတစ်လုံးလုံး ညနေစောင်း
မှအိမ်ပြန်နိုင်ကြသည်။ပူအိုက်လွန်းလို့ရေ
ချို းမည်ပြင်တော့..မလေးက
” ယောကျ ာင်္း…ရေအရင်ချိုးမလား
ထမင်းအရင်စားမလား..” တဲ့ ။
ငယ်တုန်းကလင်မယားလုပ်တမ်းက
စားတော့ ဒီလိုနှင့်ဇာတ်လမ်းစ,ခဲ့ကြတာ
ဖြစ်သည်။မောင်ကလည်း ဘာရယ်မဟုတ်
ငယ်တုန်းကလိုပဲ…
” မိန်းမအရင်လိုးမယ်ကွာ…ကျန်တာ
နောက်မှစဉ်းစားမယ်..”
” ခ်ခ်…ယောကျ ာင်္းရယ်..ဒါလေးမျ ား
ကဲ..လာ..။ကလေးတွေမရှိတုန်း မြန်မြန်
လာလိုး…ကျူ ပ် လဲစောက်ပတ်ရွလှပြီ ”
ဆိုတော့…မောင် မလေးကိုလှည့်
ကြည့်မိသည်။မလေးက ကုတင်ပေါ်မှာ
ဒူးထောင်ပေါင်ကား…ထမီလှန်လျက်ပြုံး
ပြပြီးလက်ယပ်ခေါ်နေသည်။စောက်ဖုတ်
ဖောင်းဖောင်းကြီးကို လက်တစ်ဖက်ကဖြဲ
ပြထားလိုက်သေး။ မောင်မနေနိုင်ပါ။ပုဆိုး
ကွင်းလုံးကျွတ်ချွတ်ချပြီးအကိႌျ ချွတ်နေဆဲ
” ယောကျ ာင်္းရဲ့ မြန်မြန်လာစမ်းပါ
ကလေးတွေပြန်လာမှ ငတ်နေပါ့မယ် ”
ဆိုတော့ ကုတင်ပေါ်အမြန်ပြေးတက်
သည်။မလေး…မောင့်လီးကြီးမြင်တော့
ပက်လက်လှန်အိပ်နေရာမှ ငုတ်တုတ်ထ,
ထိုင်သည်။မျက်လုံးပြူ းမျက်ဆန်ပြူ းနဲ့..
” မောင်…အဲဒါ…အဲဒါ..အဲဒါနင့်လီး
လား…”
” မလေးကလဲ…ဘာအဆန်းလုပ်နေ
တာလဲဟဲ့…လိုးမယ်.လာ..”
” ဟဲ့…အကြီးကြီး…ငါကြောက်တယ်
နင့်လီးကြီး…”
” ဒါဆို အလိုးမခံတော့ဘူးလား ”
” ခံလဲခံချင်တယ်.ကြောက်လဲကြောက်
တယ် ဟဲ့ ”
” ဒါဆိုလဲ သွားမယ်ဟာ…မောတယ် ”
” လာလိုး..ကိုယ်တော်..လာလိုးလှည့်
ဟောဒီစောက်ပတ်ကြီးကို တော့်လီးကြီးနဲ့
လာလိုး…ကတည်း စိတ်ချည့်ပဲ..”
ပြောပြောဆိုဆိုသူ့ထမီကိုအောက်
ခြေ မှဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်သည်။မောင်နှစ်မနှစ်ယောက်လင်မယားလုပ်တမ်းကစားရာမှ တကယ့်လင်မယားအစစ်ဖြစ်သွားသည်။
၁၂
မလေးကအပျိူ ပေါက်။ကစားသလိုလို
အတည်လိုလို လုပ်နေပေမယ့်..တကယ်ခံ
မည်။အစိမ်းလိုးလိုက်လျင် ကွဲပြဲသွားနိုင်
တာအမေပြောပြလို့သိထားပြီးပြီ။အဲဒီ
တော့….
မောင်..မလေး၏စောက်ဖုတ်ကြီးပေါ်
မျက်နှာအပ် နမ်းရှိုက်လိုက်တော့..မလေး
အိ…ကနဲအော်သည်။ပြီးမှပါးစပ်ကိုလက်ဖ
ဝါးလေးနဲ့အုပ် မျက်လုံးလေးမျ ားပြူ းသွား
သည်။စောက်ပတ်ကို စိုရွှဲနေသည့်လျှ ာ
ပြားကြီးဖြင့်အကွဲကြောင်းကြီးအတိုင်းအယက်ခံလိုက်ရမှ ငါစောက်ပတ်အယက်ခံ
နေရပါလား…ဟုလက်ခံလိုက်ရတော့သည်။စိတ်ကအမှန်အတိုင်းလက်ခံလိုက်ပြန်
တော့ စောက်ရည်ကအလိုလိုထွက်သည်။
စောက်ရည်တွေကိုမောင်ကယက်ယက်ပြီး
မျိူ ချနေမှန်းသိတော့ ပိုပြီးရမက်ထန်လာခါ
စောက်ရည်ပိုစိမ့်ပြန်သည်။ခဏနေတော့
စောက်စေ့ကိုအယက်ခံရပါလေရော..။
ဖင်ကြီးလူးနေအောင်လှိမ့်ပစ်လိုက်သည်။
မောင့်မျက်နှာကစောက်ပတ်မှမကွာ..သွား
လေရာလိုက်နေသည်။အဲ…စောက်ခေါင်း
ထဲ လက်နှစ်ချေ ာင်းထိုးထည့်ပြီးဆောင့်
ပေးခြင်းခံလိုက်ရတော့..မလေးသည်းမခံ
နိုင်တော့ပဲအတင်းအော်တော့သည်..
” ယောကျ ာင်္း…ဘယ်လိုလုပ်လိုက်
တာလဲဟဲ့..အား…အားဟားဟား…အ..
ရှီး….ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်…ကောင်းတယ်.
အား..တအားကောင်းတယ်ဟဲ့..ထိုး..ထိုး
အားမလေ့လေ့…ထွက်ကုန်ပီယောကျ ာင်္း
စောက်ရည်တွေထွက်ကုန်ပီ..ကောင်းလိုက်တာ..ကောင်းလိုက်တာဟယ်..အား..
အားဟဟ..အား…
ဖင်လုံးကြီးကော့ကော့ပင့်ပြီးအော်နေ
သည်။အသံကုန်အော်သည်..သူ့လက်နှစ်
ဖက်နှင့်မောင့်ခေါင်းကိုအုပ်ကိုင်ဖိကပ်ပြီး
မျက်နှာကိုစောက်ပတ်နဲ့အကြိမ်ကြိမ်ပွတ်
ပြီး ကော့လန်နေသည်မှာ လေထဲဝဲပျံနေ
သည်။ခေါင်းတစ်လုံးပဲအိပ်ယာပေါ်ကျန်ခဲ့
ပြီး တစ်ကိုယ်လုံးပင့်မြှေ ာက်ထားသည်
မှာငါးမိနစ်ေလာက်ကြာမည်။မောင့်လက်
ကိုဆွဲထုတ်ထားပေးမှ တအိအိနှင့်ဖင်ကြီး
အိပ်ယာနဲ့ပြန်ထိသည်။မျက်နှာမှာနီရဲတွတ်
နေပြီးမျက်လုံးမျ ားရီဝေစွာဖြင့်မောင့်ကို
ကြည့်နေသည်.။ပြီးမှ အသံတိုးတိုးဖြင့်.
” လိုး….လီးနဲ့လိုးပေး..မြန်မြန်လိုး ”
မောင် မလေးပေါင်လုံးကြီးတွေကိုအ
သာပင့်မြှောက်ပြီးရင်ဘတ်ပေါ်တင်ပေး
ထားလိုက်တော့ မလေးကတံခေါက်ကွေး
ကိုလက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ထိန်းကိုင်သည်။ သူ
အမေတို့လိုးတာကိုမြင်တွေ ့အသားကျ
နေပြီးဖြစ်၍ အခက်အခဲမရှိပါ။လီးကိုလက်
ဖြင့်ထိန်းကိုင်ပြီးစောက်ခေါင်းထဲထိုးသွင်း
တော့ နည်းနည်းတင်းခံချင်သည်။ဒစ်ဖျ ား
ဖြင့် လေးငါးချက်တေ့တေ့ဆောင့်ပေးမှ
စောက်ရည်ထပ်လိုက်လာသည်။ဒစ်ကြီး
ကိုထပ်ဖိပြီးသွင်းသည်။
မလေးကစိတ်ထက်သန်သောမျက်လုံး မျ ားဖြင့်တစ်တောင်ဆစ်ထောက်ပြီး
စူးစိုက်ကြည့်နေသည်။စောက်ခေါင်းထဲ
လီးတန်ကြီးမဝင်သေး၍အားမလိုအားမရ
ဖြစ်ပြီး..ထည့်..ထည့်…ဟုတစ်တွတ်တွတ်
ရေရွတ်နေသည်။မောင် ထပ်ဖိလိုးထည့်မှ
ဒစ်ဖူးကြီးဝင်သွားပြီး မလေးပါးစပ်ကြီးဟ,
ခေါင်းနောက်လန်ကျသွားပြီးခါရမ်းနေသည်။အသာလေးအောင့်ထားပြီးတအိအိ
ထိုးထည့်တော့ မလေးမျက်နှာရှုံ ့မဲ့ပြီးဖင်
ကြီးကော့ပေးသည်။ ထည့်…ထည့်..ဝင်နေ ပြီ..ထည့်..အီး..ထိုးထည့်…အာ့..အာ့
အင်း…
လီးဒစ်ဖူးက စောက်ပတ်ထဲကိုတအိ
အိ ထိုးဖောက်ပြီးနခမ်းသားတွေကိုပွတ်
တိုက်ဝင်နေသည်။စောက်ပတ်အတွင်း
သားတွေနှင့်စောက်ခေါင်း၏ပူနွေးမှု..နူ း
ညံ့မှု..အိစက်မှုမျ ားကို ဖြေးဖြေးချင်းခံစား
အရသာယူနေကြသည်။လီးတစ်ချေ ာင်းလုံးအဆုံးထိဝင်သွားပြီးဆီးခုံချင်းကပ်ဖိ
ထားတော့..မလေးစောက်ပတ်ကစုပ်ပေး
သည်။ ” ကျ ပ်သိပ်နေတာပဲ..မိုက်တယ် ”
တဲ့..။
” အော်တော့ဘူးလား မိန်းမ..”
” ခ်ခ်..ကောင်းလို့အော်တာ ဟိဟိ..
သိလဲသိပဲနဲ့…ခ်ခ်..”
” ခု မကောင်းဘူးပေါ့..”
” ကောင်းတာပေါ့ယောကျ ာင်္းရယ်..
မိုက်ပါတယ်ဆိုမှ…ဆောင့်ပေးတော့..လိုး
ပေးတော့.ခ်ခ်.”
ဖြေးဖြေးချင်းဆောင့်ပေးနေတော့
မလေးကအရသာခံပြီးစုပ်ညှစ်နေပါသည်။
လီးတန်ကြီးမှာမလေးစောက်ပတ်ထဲကျပ်
သိပ်နေပြီး စောက်ရည်မျ ားနှင့်ရွှဲရွှဲစိုနေသ
ဖြင့် လီးဝင်လီးထွက် ချေ ာမွေ့ပြီးအရသာ
အပြည့်အဝရနေသည်။မလေးအားမလို
အားမရ ဖင်တစ်ကြွကြွ ဖြစ်လာမှ မောင်က
လီးတန်တစ်ချေ ာင်းလုံးနီးပါးဆွဲထုတ်ပြီး
ပြင်းပြင်းလေးဆောင့်ပေးသည်။ဒစ်ပေါ်
အောင်တော့ဆွဲမထုတ်ပါ။
” ကောင်းလိုက်ထာကွာ..ယောကျ ာင်္း
တကယ်လိုးတတ်တာပဲ..နင့်နေတာပဲ ”
” မိန်းမစောက်ပတ်ကကောင်းတာလဲ
ပြောဦးလေကွာ..”
” လီးကြီးကလဲကြီး…လိုးလဲလိုးတတ်
ယောကျ ာင်္းကိုဘယ်သူအလိုးသင်ပေးတာ
လဲ…အမေလား..”
” ဟုတ်ပါဘူး..မိန်းမရဲ့…ကိုယ့်ဟာ
ကိုယ်လိုးတတ်တာ..”
” ယုံလိုက်မယ်နော်..ယောကျ ာင်္း….
ထွေးက အကုန်ပြောပြပြီးပြီသိလား..လီး
ကြီးတာတစ်ခုပဲ သူမသိသေးလို့မပြောပြ
ခဲ့တာ…ဟိုနေ့ကအမေနဲ့ဘေးစောင်းလိုး
တော့..ယောကျ ာင်္းဖင်နဲ့ထွေးကိုယ်နဲ့တိုက်
တိုက်နေလို့.ထွေးကသိနေတာ ခ်ခ်.”
” အဲ…”
” အမေ့စောက်ပတ်ကြီးက လိုးလို့ တ
့အားကောင်းတာပဲလား ယောကျ ာင်္း ”
” ကောင်းတုန်းပဲ မိန်းမ..စေးပိုင်နေ
တုန်းပဲ..ကလေးငါးယောက်မွေးပြီးလဲ..
စောက်ဖုတ်ကြီးက မကျဘူး ”
” အားကျတယ်ကွာ…ခ်ခ်..လိုး..လိုး
ယောကျ ာင်္း…မိန်းမ တအားကောင်းလာပီ
ဆောင့်..ဆောင့်..လီးရည်တွေစောက်ပတ်
ထဲပန်းနော်..ဆောင့်..ဆောင့်လေကောင်း
လေပဲ…နာနာဆောင့်…”
ဒီတော့မှလီးကိုဒစ်ပေါ်အောင်ဆွဲဆွဲ
ထုတ်ပြီးအားကုန် ပစ်ပစ်ဆောင့်ပေးတော့
မလေးအသံကုန်အော်ဟစ်ပြီးခံနေသည်။
မောင်လည်းဆွကာဆွကာလိုးပေးပြီ း လီးရည်မျ ားကိုမလေးစောက်ပတ်အတွင်းသို့ပန်းထည့်ပေးလိုက်ပါသည်။
လာမောင် (အပိုင်း ၂) (ဇာတ်သိမ်းပိုင်း) 👈 ဖတ်ရန်နှိပ်ပါ။
➡️တင်ထားပြီးသမျှ အပြာစာအုပ် အောစာအုပ်များ စာရင်းကြည့်ရန်နှိပ်ပါ။⬅️
