မှားသွားသောခြေတစ်လှမ်း | အပြာစာအုပ် | အောစာအုပ်

၁
အိမ်​​ရောက်​ခါနီးပါပြီ။​နောက်​ကလည်​း​ကောင်​
​လေးတစ်​​ယောက်​နီလာညို့ဖင်​ကြီးကိုငမ်​းပြီးလိုက်​လာသည်​ ကိုခပ်​လှမ်​းလှမ်​းကတည်​းကသတိပြုမိခဲ့
သည်​။​ကောင်​​လေးကတည်​တည်​တန်​့တန်​့ပုံစံ​လေး
ပါ။ရုပ်​ရည်​..ဝတ်​စားဆင်​ယင်​မှု..​ခြေဆန်​လက်​ဆန်​တို့ကလူရည်​သန်​့​လေးမှန်​းသက်​​သေပြ​နေသလိုပါ။
နီလာညိုကလည်​းငမ်​းချင်​စရာ။ရုပ်​ရည်​ကိုမမြင်​
ရ​သေးခင်​ ဖင်​ကြီးမြင်​ရုံနဲ့အနည်​းဆုံးနှလုံး​တော့ခုန်​
သွားရမည်​။နှလုံးမခုန်​ရင်​​တောင်​မှ နှစ်​လုံး​တော့တုန်​
သွား​စေရမည်​။ခ်​ခ်​….ဖင်​ကြီးဖူးတစ်​​ဖောင်​းမို့ရုံမက
ကားလို့မျ ားတာင်​ထွက်​​နေ​သေး။ပြီး​တော့ တမင်​မ
လုပ်​ယူရပါပဲ တစ်​လုံးဆင်​း တစ်​လုံးတက်​။ရုပ်​ရည်​
ကလည်​းကြည်​လင်​သည်​။​ကျေ ာင်​းဆရာမဆိုသည်​့
အလုပ်​၏ဂုဏ်​အဂါင်္ရပ်​နှင်​့လည်​းကိုက်​ညီလွန်​းလှပါ
သည်​။ဆံနွယ်​တို့ကလှိုင်​းထ,​နေပြီး​ကျေ ာအလယ်​
​လောက်​ထိအုံ​ကောင်​း​ကောင်ထု​ကောင်​း​ကောင်​း
ရှည်​လျ ားသည်​။ပုခုံး​တော့နဲနဲကျယ်​ပါသည်​။ရင်​အုံ
အ​ကြောင်​း..နို့အ​ကြောင်​း​တော့ မ​ပြောချင်​​တော့ပါ။
​ကျေ ာင်​းစည်​းကမ်​းဘရာစီယာမဝတ်​ရ​တော့​ဘော်​လီ
ကိုကျပ်​ကျပ်​တည်​းတည်​းဝတ်​ထားရတာအသက်​ရှူ
လို့ပင်​မဝ,ချင်​။ကျပ်​ကျပ်​မဝတ်​၍လည်​းမရ..ပုံမှန်​သာ
ဝတ်​လိုက်​လျင်​..ပြူ းကား​နေသည်​့နို့လုံးကြီး​တွေကို
ကြည်​့ပြီး လမ်​း​ပေါ်မှာယာဉ်​တိုက်​မှု​တွေ​နေ့တိုင်​းဖြစ်​
ကြ​တော့မည်​။​တော်​​တော်​​လေးကြီးပြီးဝန်​းဝိုင်​းမို့တက်​
​နေသည်​မို့ ​တောင်​ပူစာ​လေး​ကောက်​တင်​ထားသလို
ကျွဲ​ကောသီးကြီး​တွေလိုလို..အုန်​းသီးကြီး​တွေလိုလို
မာကျစ်​​နေသည်​။ဖူးထ,​နေသည်​။ဒီဖင်​နှင်​့ဒီနိုု့သီး​တွေ
ကိုမှန်​းပြီးဂွင်​းတိုက်​ကြသူ​တွေမရှား​ကြောင်​း​ကျေ ာင်​း
တက်​တုန်​းကသိခဲ့တာကြာပါ ပြီ။​ဘော်​လီကျပ်​ကျပ်​
ဝတ်​တာ​တောင်​ရုန်​းထွက်​ချင်​​နေကြ​သေးသည်​။
ခါးကလည်​း​သေးပါသည်​။အဆီ​လေးအိအိရှိချင်​​ပေ
မယ်​့ထမီကိုတင်​းတင်​းဆွဲဝတ်​ပစ်​​တော့ ခါး​သေးသလို
ဖင်​လည်​းကားထွက်​လာသည်​။
ဒီ​တော့လဲ…လမ်​း​လျှေ ာက်​သွားလျင်​ အငမ်းခံရ
တာသိပ်​အဆန်​းတကျယ်​မဟုတ်​​တော့ပါ။ဒါ​ပေမယ်​့
​နောက်​က​ကောင်​​လေးကို ဘာ​ကြောင်​့မှန်​းမသိရှိုးတိုး
ရှန်​့တန်​ု့ဖြစ်​​နေမိသည်​။ခ်​ခ်​…ကိုယ်​့မှာလဲ ဟိုဟာဒီဟာ
ရှိ​နေရဲ့သားနဲ့…ခ်​ခ်​..။
အဲ..ပလုပ်​တုပ်​….အ​တွေးလွန်​ပြီး​ခြေလှမ်​းမှား
​တော့..ဖိနပ်​တစ်​ဖက်​ပြတ်​သွားပြီ။ဒုက္ခပါပဲ…အိမ်​နဲ့
လဲနည်​းနည်​းလှမ်​း​နေ​သေးသည်​။အမှတ်​တမဲ့ဖိနပ်​
ကုန်​းကိုင်​​တော့ ဖင်​ကြီးကအ​နောက်​ကိုပြူ းကနဲထွက်​
သွားပြီး အဝန်​းအဝိုင်​းလည်​းကျယ်​ပြန်​့စွာကားထွက်​
သွားသည်​။
မင်​းတင်​..​ရှေ့က​ကျေ ာင်​းဆရာမဝတ်​စုံနှင်​့အစ်​မလှလှ​လေး၏​ဘော်​ဒီကိုမက်​​မောစွာ​ငေးငမ်​းရင်​းလမ်​း
​လျှေ ာက်​လာခဲ့သည်​..။အဲ…ဆရာမ​လေးဖိနပ်​ပြတ်​
သွားပုံရသည်​…ကုန်​းလိုက်​တာဖင်​ကြီးပြူ းကား​နေ
သည်​။အမြန်​​လေး​လျှေ ာက်​သွားကြည်​့​တော့…မှန်​
တာ​ပေါ့…ဖိနပ်​အပြတ်​​လေးကိုင်​ပြီးရပ်​​နေရှာတာ..
သနားစရာ..။အနီးအနားကိုမျက်​လုံး​ဝေ့ကြည်​့​တော့
ဖိနပ်​ဆိုင်​မရှိ…။
” မမ…ကန်​​တော့ပါရဲ့…ကျွန်​​တော်​့ဖိနပ်​​လေး
စီးသွား​နော်​…”
” အို…​မဟုတ်​တာ…အားနာစရာ..”
” စီးသွားပါမမ…ကျွန်​​တော်​့ကိုခွင်​့ပြုပါဦး…ကျွန်​
​တော်​နဲ့အတူသွားရင်​မမအခက်​​အခဲဖြစ်​​နေမှာစိုးလို ့”
​ကောင်​​လေးထွက်​သွားသည်​။ဘယ်​သူမှန်​းလဲ
မသိ။ဘယ်​မှာ​နေမှန်​းလဲမသိ။​ကျေးဇူးတင်​စွာဖြင်​့ဖိနပ်​
လဲစီးပြီးအိမ်​ပြန်​လာခဲ့သည်​။
ခြံထဲဝင်​​တော့​ဖေ​ဖေက တံခါးဝ,မှာကြို​နေသည်​။
​ဖေ​ဖေ့လက်​​မောင်​းကိုမှီတွဲပြီးလိုက်​​တော့​ဖေ​ဖေကဆွဲ
ခြင်​း​လေးကိုဆွဲလာသည်​။​ခြေလှမ်​းမှားပြီးဖိနပ်​ပြတ်​ခဲ့
သည်​့အ​ကြောင်​း​ပြောပြ​တော့ ရယ်​ရယ်​​မော​မော..
​နောက်​​ပြောင်​​နေ​သေးသည်​..။
” သမီး..ဖူးစာရှင်​ဖြစ်​​နေမလားမှမသိ..ခ်​ခ်​..ဒါမှ
မဟုတ်​….”
​ဖေ​ဖေ့စကားမဆုံးခင်​ ​ကျေ ာပြင်​ကြီးကိုဘုန်​းကနဲ ထုပြီးအိမ်​​လေးထဲ​ပြေးဝင်​အဝတ်​အစားလဲ​နေလိုက်​သည်​။မျက်​နှာက အပြုံးရိပ်​​ငွေ့​ငွေ့သမ်​း​နေဆဲ..။အကျႌ
ချွတ်​…​ဘော်​လီကိုခက်​ခက်​ခဲခဲဖြုတ်​လိုက်​​တော့နို့လုံး
ကြီး​တွေက​လှောင်​အိမ်​ကလွတ်​လာသည်​့ချိုးဖြူ ​လေး
​တွေလို ​ဖွေးကနဲခုန်​​ပေါက်​လှုပ်​ရှား​ပြေးကစားကြသည်​။နီလာညိုက လွတ်​လပ်​လိုက်​တာ…ဟုကိုယ်​ကို
လှုပ်​ရမ်​းလိုက်​​တော့…အိုး…ဘယ်​ယိမ်​းညာနွဲ့ခါရမ်​း
​ပြေးကစား​နေကြတာ..တစ်​လုံးနဲ့တစ်​လုံးပူးတုံခွာတုံ
လက်​နှစ်​ဖက်​နှင်​့ဆုပ်​နယ်​ဖိထိန်​းထားရသည်​ထိ။ဆုပ်​
နယ်​လို့မ​ပြေနိုင်​​တော့နို့သီး​ခေါင်​း​လေး​တွေလက်​ညှိုး
လက်​ခလယ်​..လက်​မတို့ဖြင်​့ဆယ်​့​လေးငါးချက်​​ပွတ်​​
​ချေ​ပေးပြီး မာ​တောင်​လာ​တော့မှလွှတ်​လိုက်​သည်​။
နှာတန်​​လေးနှင်​့နှာ​ခေါင်​းလုံးလုံး​လေး​ပေါ်မှာ​ချွေး​လေး
များ​တောင်​ စို့ထွက်​လာသလိုလို..ခ်​ခ်​..။
ု      ပြီးမှ ပင်​တီကိုချွတ်​..အဝတ်​ခြင်​းထဲပစ်​ထည်​့ပြီး
ထမီကိုကွင်​းလုံးကျွတ်​ပုံချထားခဲ့ကာ ဘီရိုထဲကဂါဝန်​
ပါးပါးတစ်​ထည်​ကိုယူပြီး​ခေါင်​းကစွပ်​ချလိုက်​သည်​။
ဂါဝန်​က​ပေါင်​လည်​​လောက်​သာရှည်​ပြီးဇာအနား​လေး
မျ ားကွပ်​ထားသည်​။အ​ရောင်​ကလည်​းအဝါ​ဖျေ ာ့​လေးမို့ အဝန်​းအဝိုက်​ အဖုအ​ဖောင်​း အားလုံးကိုထင်​း
ကနဲမြင်​​နေရသည်​။လက်​နှစ်​ဖက်​ကုတ်​ပိုး​ပေါ်​နောက်​
ပြန်​ပစ်​ပြီးဇစ်​ကိုဆွဲ​တော့..နို့လုံးကြီး​တွေကမာန်​ထ,
​ခေါင်​း​မော့လာပြီး အ​ပေါ်သို့လိုက်​တက်​လာကြပြန်​
သည်​။ပြီးမှ..​ရေချိူ းခန်​းထဲဝင်​ပြီး ​ခြေ​တွေ လက်​​တွေ
ဟိုဟာ ဒီဟာ​တွေ ​ရေ​အေး​အေး​လေးနှင်​့သန်​့စင်​
​အောင်​​အေး​အေး​ဆေး​ဆေးအချိန်​ယူ ​ဆေး​ကြော
ပွတ်​သပ်​ဆုပ်​နယ်​သည်​။​ရေချိူ းခန်​းကပြန်​ထွက်​လာ
​တော့..​ဖေ​ဖေ လင်​ပန်​းတစ်​ချပ်​ထဲဖန်​ခွက်​က​လေး
တစ်​လုံးထည်​့၍တင်​ထား​ပေးသည်​..
” သံပုရာရည်​​လေး​သောက်​လိုက်​ဦးသမီး..
​ဖေ​ဖေသံပုရာသီးစစ်​စစ်​​လေးနဲ့​ဖျေ ာ်​ထား​ပေးတယ်​ ”
” ခ်​ခ်​…​ဖေ​ဖေက​တော့..သံပုရာရည်​တစ်​ခွက်​ အရင်​းပြု ပြီး.အမြတ်​ထုတ်​​တော့မယ်​..ခ်​ခ်​..”
မှားသွား​သော​ခြေတစ်​လှမ်​း
၂
သံပုရာရည်​ခွက်​​လေးနှုတ်​ခမ်​းမှာ​တေ့၍တစ်​​မြေ့
​မြေ့စုပ်​ယူ​သောက်​​နေ​သောသမီး​လေးကို ဦးခင်​ညို
အပြုံး​နွေး​နွေးဖြင်​့ကြည်​့​နေမိသည်​။
” ခ်​ခ်​..​ဖေ​ဖေကလဲမမြင်​ဘူးတဲ့အတိုင်​းပဲ..ုကြည်​့
​နေလိုက်​ထာ..ခ်​ခ်​…”
” သမီး​လေးကိုချစ်​လွန်​းလို့ကြည်​့​နေတာ​ပေါ့
သမီးရယ်​…”
” ခ်​ခ်​…​ဖေ​ဖေချစ်​လို့ကြည်​့တာကလဲ သမီးနို့အုံ
လုံးကြီး​တွေ…ခ်​ခ်​…ချစ်​မှာလား..စို့မှာလား​ဖေ​ဖေ ခ်​ခ်​
သမီးအူယားလာပြီ..”
” သမီး​လေးရယ်​…​ဖေ​ဖေကချစ်​လွန်​းလို့တယုတယပြုစုပျိး​​ထောင်​​ပေးလာတာ.သမီးအသိပါ..”
” သိပါတယ်​အ​ဖေရယ်​…သမီးကလဲ ချစ်​လို့စ,
တာပါ​နော်​…ဒါကြီး​ကောမချစ်​ဘူးလား​ဖေ​ဖေ..ခ်​ခ်​.”
ဂါဝန်​ဇာနားစ,​လေးကိုအသာမ, ပြီး​ပေါင်​ကြီး
​တွေဖြဲပြလိုက်​​တော့ ​စောက်​ဖုတ်​​ဖောင်​း​ဖောင်​းအိအိ
ကြီးက ပြူ းကနဲဦးခင်​ညိုကိုမျက်​စ,ပစ်​ပြသည်​။​စောက်​
​မွေးရိတ်​ထားတာမို့ ဖြူစင်​ဝင်​းလဲ့​နေပြီး ဖားကြီးအ​ရေ
ခွံချွတ်​ ​ခွာထားသလို​ဖောင်​းအိ​နေသည်​။
” သမီး​လေးရဲ့..အဲဒါကြီးက ဒီမျက်​​စေ့နဲ့မှမြင်​ရ
တာ..သမီးရဲ့…”
ဦးခင်​ညိုကပုဆိုးချွတ်​ပုံချလိုက်​​တော့ ​တောင်​မတ်​​နေသည်​့လီးကြီးက ​ခေါင်​းတစ်​ခါခါ လတန်​တစ်​လှုပ်​လှုပ်​ဖြင်​့ အ​ကြောတင်​းတင်​း​ပေါ်လာသည်​။သား
အဖနှစ်​​ယောက်​….​စောက်​ဖုတ်​ကိုလီးကတပ်​မက်​…
လီးကို​စောက်​ဖုတ်​ကြီးကတပ်​မက်​…ညီမျှသည်​့တပ်​
မက်​မှုများဖြင်​့အားပြိုင်​ကြည်​့​နေကြပြီးဦးခင်​ညိုက
နီလာညို့လက်​ထဲကအ​အေးဖန်​ခွက်​​လေးကိုဆွဲယူ
ပြီး စားပွဲ​ပေါ်တင်​ထားလိုက်​သည်​။
နီလာညိုက အလိုက်​သိပါသည်​။လွတ်​သွား​သော လက်​တစ်​ဖက်​ကဦးခင်​ညို၏လီး​ချေ ာင်​းကြီး
ကိုဆုပ်​ကိုင်​ပွတ်လှိမ့်​​ပေးေ​နလိုက်​သလို ကျန်​လက်​တစ်​ဖက်​က ဦးခင်​ညို၏လည်​ကုတ်​ကိုတင်​းကြပ်​စွာ
ဖက်​ပြီးနှုတ်​ခမ်​း​လေးထိုး​ပေးလိုက်​သည်​။ဦးခင်​ညို၏
လက်​တစ်​ဖက်​ကလည်​းနီလာညို၏နို့အုံထွားထွား
ကြီးအ​ပေါ်အ​ခြေမှဆုပ်​နယ်​အုပ်​ကိုင်​​ပေးသလိုကျန်​
လက်​တစ်​ဖက်​ကလည်​းနီလာညို၏ခါး​လေးကိုရစ်​
နွယ်​ဖက်​ပြီး နီလာညိုထိုး​ပေးလာသည်​့နှုတ်​ခမ်​းကို
စုပ်​ယူနမ်​းပစ်​လိုက်​သည်​မှာတစ်​​မေ့တစ်​​မော.။အ​လေ့
အကျင်​့မျ ားပြီးအထာကျွမ်​း​နေကြသူများဖြစ်​၍အနမ်​း
မှာရှည်​ကြာသည်​။လျှ ာချင်​းစစ်​တိုက်​​နေကြပြီး ဦးသူ
စုပ်​ယူစတမ်​း အကြိတ်​အနယ်​အလုအယက်​ လုယူ
စုပ်​ယူကြသည်​။လက်​​တွေကလည်​းအငြိမ်​မ​နေကြပါ.
နို့သီး​ခေါင်​း​လေးကို​ချေ​ပေးသူက​ချေ​ပေး​နေသလို
ဒစ်​ကြီး ကိုပွတ်​သပ်ဆုပ်​​နယ်​သူက ပွတ်​သပ်​​ပေး​နေ
သည်​။ဖင်​လုံးကြီး​တွေကိုဆုပ်​ကိုင်​​ချေမွ​ပေးသူက​ချေမွ
​ပေး​နေသလို..ရင်​ဘတ်​..မျက်​နှာ​တွေကိုပွတ်​သပ်​သူ
ကပွတ်​သပ်​​ပေး​နေသည်​။ဦးခင်​ညိုက နီလာညို၏ခါး
​လေားကိုတင်​းတင်​းဆွဲကပ်​ဖက်​လိုက်​​တော့နီလာညို
​ခြေ​ထောက်​နှစ်​​ချေ ာင်​း​ပေါ်မရပ်​​နေနိုင်​​တော့ပဲကုတင်​
​ပေါ်ပက်​လက်​က​လေးလန်​ကျသွားသည်​။ဦးခင်​ညိုက
ထပ်​ချပ်​မခွာလိုက်​ပါသွား​တော့နီလာညို့အ​ပေါ်​မှောက်​လျက်​ပူး​နေပြီး..လီးကြီးက​စောက်​ဖုတ်​ကြီးကိုထိုးဆွ​နေသလို…။
” ​ဖေရယ်​…လိုး​တော့မလို့လားဟင်​…သမီးက
လီးကြီးစုပ်​ပစ်​ချင်​​သေးတာကို…”
” ​ဖေလဲ သမီး​စောက်​ဖုတ်​ကြီးကိုယက်​ချင်​ပါ
​သေးတယ်​သမီးရယ်​…ဒါ​ပေမယ်​့​ဖေက​စောက်​ရည်​
ရွှဲမှယက်​ချင်​တာ..”
” ရွှဲ နစ်​​နေပါပြီရှင်​…ချစ်​​ဖေ​ဖေအလိုကျ  ခ်​ခ်​ ”
ချက်​ချင်​းပဲ…ဦးခင်​ညိုက​အောက်​ကပက်​လက်​
နီလာညိုကအ​ပေါ်က​မှောက်​လျက်​….ဦးခင်​ညိုလီးကြီး
ကနီလာညို့ပါးစပ်​ထဲမှာ…နီလာညို့​စောက်​​စေ့ပြူ းပြူ း
​လေးကဦးလင်​ညိုနုတ်​ခမ်​းကြားမှာ..လျှ ာဖြင်​့ထိုးပြီး
စုပ်​ယူခြင်​းခံ​နေရသည်​။နီလာညို​စောက်​ပတ်​နှင်​့ပွတ်​
ထားသဖြင်​့ဦးခင်​ညိုမျက်​နှာတစ်​ပြင်​လုံးလည်​း​စောက်​
ရည်​​တွေရွှဲနစ်​တာရွှဲ…​ခြောက်​ကပ်​တာ​ခြောက်​ကပ်​
မျက်​ခုံး​မွေး​တွေပူးကပ်​ကုန်​ကြသည်​။​စောက်​ရည်​ကို
စုပ်​၍မဝ,နိုင်​။မျိုချ၍မဝ,နိုင်​။နီလာညို​စောက်​ပတ်​ကလည်​း ​စောက်​ရည်​​တွေတွင်​းတူး​လှောင်​ထားသလားမ
သိ။အ​တောမသတ်​ထွက်​သည်​။​စောက်​ခါင်​းကြီးက
လည်​းလျှ ာ ဖြင်​့ထိုးသွင်​းဆွထားခြင်​းအကြိမ်​ကြိမ်​ခံ
​နေရသဖြင်​့ ဟစိ..ဟစိ..ဖြစ်​​နေပြီ။နီလာညိုကလည်​း
လီးကြီးကိုသွားက​လေးဖြင်​့ကိုက်​​တောင်​ဆွဲယူသည်​။
ပြတ်​ပါသွားရင်​မျိူ ၍မျ ားချ​လေမလားမသိ။လီးတစ်​
​ချေ ာင်​းလုံးတံ​တွေးမျ ား..လျှ ာရည်​မျ ားဖြင်​့စိုရွှဲ ပြီး
အ​ရောင်​တစ်​လက်​လက်​​တောက်​​နေသည်​။နီလာညို
အတွက်​​တော့…ရတနာတစ်​​ချေ ာင်​း​ပေါ့..။နီလာညိုက လီးရည်​​သောက်​ချင်​သည်​..။မျိုချင်​သည်​။ဦးခင်​ညို
ကမပြီး​သေး..။အငမ်​းမရစုပ်​ပြီး ဂွင်​းတိုက်​​ပေးသည်​။
” ငမ်​…ငမ်​…​ဖေ​ဖေ…ငမ်​..လီးရည်​​သောက်​ချင်​
တယ်​…ငမ်​..လီးရည်​​တွေမျိုချချင်​တယ်​​ဖေ​ဖေရယ်​..
ငမ်​..ငမ်​..ပြွတ်​..ပြွတ်​..”
” သမီး​လေး​ရေ..​ဟေ..​ဟေ..​ဖေ​ဖေလိုးပြီးထုတ်​
​ပေးမယ်​..ဖွား…သမီး​စောက်​ပတ်​ကြီး​ဖေ​ဖေလိုးပြီး..
ဖူး…လီးရည်​ထုတ်​​ပေးမယ်​​နော်​…ဂလု..”
” လိုး​တော့..​ဖေ​ဖေ…သမီး​စောက်​ဖုတ်​ကြီးထဲ
​ဖေ​ဖေ့လီးကြီးထည်​့ပြီးလိုး​ပေး​တော့..သမီးတို့သား
အဖက လီးကြီး..​စောက်​ဖုတ်​ကြီး…ပြိုင်​ဖက်​ကင်​း
သားအဖ…လိုး​ပေး​ဖေ​ဖေ…မြန်​မြနိလိုး..အင်​့ ”
နီလာညိုက ကြီးမားသည်​့ဖင်​ကြီးကိုသာသာ
ယာယာ​ရွှေ့ပြီးပက်​လက်​လှန်​ကာဒူး​ထောင်​​ပေးထား
သည်​။​စောက်​ဖုတ်​ကြီးမှာတံ​တွေး..လျှ ာရည်​.​စောက်​
ရည်​မျ ားစိုရွှဲ​ပြောင်​ဝင်​း​နေပြီးအသားနုနုပန်​း​ရောင်​
​လေး​တွေ ရဲရဲထ,​နေသည်​။​စောက်​​မွေးမရှိ​ပေမယ်​့
နခမ်​းသားထူထူများကညိုတိုတို..။ကြက်​သီးဖု​လေး
မျ ား​နေရာအနှံ့ ထ,​နေပြီး လီး​ခေါ်​နေသည်​။
​
မှားသွား​သော​ခြေတစ်​လှမ်​း
၃
တကယ်​​တော့ နီလာညို ဆိုတာ လူကကိတ်​
သ​လောက်​ နှာကကြီးသည်​။လူကြားထဲမှာ​ကျေ ာင်​း
ဆရာမ​လေးရယ်​လို့ဣ​န္ဒြေ သိက္ခာ​တွေထိန်​း​နေရ​ပေ
မယ်​့..နှာစိတ်​ကို​တော့မထိ်​န်​းနိုင်​ရှာပါ။မြင်​မြင်​သမျှ
​ယောကျ ာင်္း​တိုင်​းကိုစိတ်​ဝင်​စားသည်​။ပျို…အို မ​ရွေးပါ။
​ယောကျ ာင်္း​တွေကိုမြင်​တိုင်​းလူကိုမကြည်​့..လီးကိုသာ
ကြည်​့သည်​။အဓိက လီးပါဖို့..လီးကြီးဖို့..အလိုးသန်​ဖို့..ဒါ​တွေသာပါလာခဲ့..လူမျိူ း ဘာသာ ရုပ်​ရည်​မ​ရွေး ကုန်​း​​ပေးဖို့တစ်​စက်​မှဝန်​မ​လေးသူဖြစ်​သည်​။​မေတ္တာ​တွေ သစ္စာ​တွေ လာမ​ပြောပါနဲ့..ဒစ်​ပါဖို့အဓိက ဆိုတာနီလာညိုပါပဲ။ဒါမျိုးဆိုတာကလဲ သိနိုင်​ခဲသည်​။ရင်​းနှီးသူချင်​းမှအရိပ်​​လောက်​နားလည်​နိုင်​သည်​။​အကိတ်​ကိုဆရာမဆိုတဲ့ဂုဏ်​ကဖုံးထား​တော့ နီလာညို​ ​စောက်​ပတ်​ရွတာ ဘယ်​သူမှ မသိ​တော့..။
ဒါ​တွေကို အ​ဖေဖြစ်​သူဦးခင်ညို​က ငယ်​စဉ်​ကတည်​းက သိသည်​။ဆယ်​့​ခြောက်​နှစ်​သမီးမှာအလိုး
ဘာသာရပ်​ကိုဂုဏ်​ထူးရ​အောင်​လက်​​တွေ ့သင်​​ပေး
လိုက်​သည်​။ဦးခင်​ညို​ လီးကကြီးသည်​။ဗမာလူမျိုး
ထဲမှာရှားရှားပါးပါး..ခုနစ်​လက်​မ​ကျေ ာ်​ရှည်​သည်​။
နီလာညိုအခုထိ ဒီ​လောက်​ကိတ်​လာတာ​တောင်​
တစ်​​ပေါင်​​ကျေ ာ်​လိုးလျင်​ ရင်​ထဲစူးနစ်​​အောင်​ခံ​နေရ
တုန်​းဖြစ်​သည်​။ဘာ​ပြောင်​း..ဘာ​ဆေးမှ မသုံး။သဘာ
ဝမျိုးရိုးဇာတိက​ပေးလာ​သောအ​မွေ ဖြစ်​၍သန်​မာပြီး
အ​တောင်​မြန်​တတ်​သည်​။မာကျစ်​​နေတာကလည်​း
နီလာညိုလက်​သည်​းရှည်​နဲ့ဆိတ်​တာ..လက်​သည်​း
တိုးမ​ပေါက်​။နီလာညို ​စောက်​​ခေါင်​းသာ​ပေါက်သွား
ခဲ့ရသည်​။ဒီလီးမျိုးထပ်​မ​တွေ့မှာစိုး၍လင်​​တောင်​မယူ
ရဲ။လူတိုင်​းမှာရတနာမရှိနိုင်​တာကို​တော့ နီလာညို
သ​ဘော​ပေါက်​လက်​ခံပါသည်​။ဒါ​ကြောင်​့လည်​းအချို့
​တော်​ရုံတန်​ရုံ လီးမျိုးကိုလက်​ခံနိုင်​ပါသည်​။ဒါ​ပေမယ်​့
အလိုးမကျွမ်​းသူ..အ​ပေးအယူနားမလည်​သူမျ ားကို
​တော့ လုံးဝလက်​မခံ…။ငါပြီးရင်​ပြီး​ရော တစ်​ကိုယ်​
​ကောင်​းသမားမျ ားကိုနီလာညို​ရှောင်​သည်​။
အခု..သူကြိုက်​သည်​့အ​ဖေ..သူကြိုက်​သည်​့လီး
ကြီးဖြင်​့အလိုးခံရ​တော့မည်​မို့. အထာနပ်​​နေသည်​့  နီလာညို​ က​စောက်​ပတ်​ဖြဲကားပြီးအသင်​့ကြို​နေသည်​။
“. လိုး​တော့​လေကွာ..​ဖေကလဲ…သူမျ ား​စောက်​
ပတ်​ကို ရွ​နေ​အောင်​ဆွထားပြီး​တော့…ဆဲမှာ​နော်​..
​စောက်​ပတ်​စားကြီး..​စောက်​ရည်​ကြိုက်​ကြီး….”
ဆဲသံမှမဆုံး​သေး…လီးကြီး​စောက်​ပတ်​ထဲတိုး
​ဝှေ့ဝင်​လာ​တော့အတင်​းထ,ပြိီးနမ်​းလိုက်​​သေးသည်​။
ပြီးမှပက်​လက်​ပြနိအိပ်​လိုက်​ပြီး လီးကြီးကို​စောက်​ပတ်​ နံရံကြွက်​သားမျ ားအားစိုက်​၍ တစစ်​စစ်​ ညှစ်​
စုပ်​ဆွဲပစ်​သည်​။မျက်​လုံးမျ ားကတနှာစိတ်​ကြွပြီးပြူ း
ထွက်​​နေသည်​။ညှစ်​​နေစုပ်​​နေရုံဖြင်​့အားမရ..ဖင်​ကြီး
​ကော့​ကော့ပြီးလီးကြီး​နောက်​ကပ်​လိုက်​သည်​။
” ​ဆောင်​့​လေ..​ဖေရဲ့..​ဆောင်​့..အင်း…ဟုတ်​
တယ်​…​ဆောင်​့…နို့ဆွဲကွာ​ဖေ…အင်​း…အင်​း..
လိုးကွ…လိုးထား….အင်​့…လိုးထား…အာ့..လိုး..
​စောက်​ချီးစားကြီး…လိုး..အင်​့..အင်​့..​စောက်​ပတ်​
ယက်​ကြိီး..အာ့…လိုး…ယက်​ခိုငိးဦးမှာ..အင်​့..လိုး..
​စောက်​ရည်​​တွေထွက်​ကုန်​ုပီ..အားဟူး…လိုး..အာ့..
ထွက်​ကုန်​ပြီ​ဖေ​ရေ့…အားဟား…​ဆောင်​့လှချည်​့လား
အာ့..အင်​့…ပီးပီ…​စောက်​ချီးစားကြီးရဲ့..ပီးပီ..အာ့.
လိုးကွာ…ဆက်​​ဆောင်​့..အင်​့..ဆက်​​ဆောင်​့..အူးဟူး
​ကောင်​းလိုက်​ထာ…လိုး..လိုး..အ​ေ​သသာလိုး..အင်​့
အာ့..အာ့..အင်​့..”
နှာကြီး​တော့ နဲနဲအပြီးမြန်​သည်​။တင်​းတိမ်​သွား
သလားဆို​တော့..မတင်​းတိမ်​​သေး..။ဦးခင်​ညို​ က
နီလာညိုကိုလိုးလာတာ​ခြောက်​နှစ်​​ကျေ ာ်​ခဲ့ပြီမို့ဒီသမီး
ဒီအကိတ်​ကြီးအ​ကြောင်​း​ကောင်​းဗကာင်​းသိသည်​။
​စောက်​ပတ်​သာမက..ဖင်​ပါလိုးပြီးပြီ။ဖင်​လိုးတုန်​းက
ကွဲပြဲသွား၍​ကျေ ာင်​းကတစ်​ပါတ်​​လောက်​ခွင်​့တင်​ခဲ့
ရ​သေးသည်​။အဲဒီတုန်​းက​တော့​ကျေ ာင်​းသူ။ခု​တော့
ဆရာမကြီး…အလိုးဆရာမကြီး…အထင်​​သေးလျင်​ခံ
သွားရမည်​။ဒီ​တော့…​ချေ ာ့လိုက်​..တင်​းလိုက်​..​နှေး
လိုက်​..မြန်​လိုက်​..အပြန်​ပြန်​အလှန်​လှန်​ တစ်​နာရီ
ပိုပို တစ်​နာရီခွဲ​လောက်​လိုး​ပေးလိုက်​မှဆရာမကြီး
မာန်​ချ..​ကျေ နပ်​သွားပြီး လီးရည်​​သောက်​ပါရ​စေ ဟု
​တောင်​းဆိုလာ​တော့သည်​။
” ​ဖောင်​း..ပြွတိ ​ဖောင်​း..ပြွတ်​ ​ဖောင်​း.ပြွတ်​ပြွတ်​
​ဖောင်​း..ပြွတ်​ပြ်​ွတ်​ပြ်​ွတိပြွတ်​.​ဖောင်​း..ဖာသည်​မ​ရေ…
ငါလိုးမ​ရေ..​စောက်​ပတ်​ပြဲမ​ရေ…ပြီး​တော့မယ်​..ပြီး
​တော့မယ်​..ပါးစပ်​ဟ….ပါးစပ်​ဟ..​ရော့..​ရော့..​ရော့..
​ရော့….”
နီလာညို.ဦးခင်​ညို​ ​ရှေ့မှာတုံးလုံးကြီးထိုင်​ပြိီးလီး
စုပ်​​နေသည်​။ဦးခင်​ညိုကမတ်​တပ်​…နီလာညိုက
ဦးခင်​ညို​ခြေ​ထောက်​နှစ်​​ချေ ာင်​းကိုကားယားခွထိုင်​
​နေပြီး​စောက်​ပတ်​ထဲက​စောက်​ရည်​​တွေစီးထွက်​​နေ
သည်​။ည​နေကနီလာညိုမဟုတ်​​တော့..။ည..နီလာညို။
နှာကြီးသည်​့နီလာညို။လီးကြိုက်​သည်​့နီလာညို။ဖာ
သည်​မ နိလာညို….။
လီးရည်​​တွေကုန်​စင်​​အောင်​စုပ်​ပြိီးမှ လီးတန်​ကြီး
ကိုပါးစပ်​ကချွတ်​ပြီး ပက်​လက်​လန်​ချလိုက်​သည်​။ပြီး
သူ့လင်​..သူ့အ​ဖေ ကိုတအားဖက်​ပြီး သူ့အ​ပေါ်မှာ
​မှောက်​အိပ်​​စေလိုက်​ပြီး စကားတိုးတိုး​လေး​တွေ​ပြော
ကြသည်​..။လီးအ​ကြောင်​း…​စောက်​ပတ်​အ​ကြောင်း
လိုးတ​ဲ့အ​ကြောင်​း​တွေပါပဲ…။​ပြောလို့မကုန်​..မဝ,နိုင်​
” ​စောက်​ပတ်​ကြီးကလိုးလို့​ကောင်​းလိုက်​တာ
ကွာ…တစ်​ညလုံးလိုးမယ်​….”
” လီးကြီးကအလိုးခံလို့​ကောင်​းလိုက်​တာကွာ.
တစ်​သက်​လုံးအလိုးခံမယ်​..”
” နင်​့​စောက်​ပတ်​ငါလိုး..”
” နင်​့လီးကြီးငါတက်​လိုး..ပြွတ်​ပြွတ်​ပြွတ်​နဲ့လိုး ”
” ငါလိုးမ ဖာသည်​မ..”
” ​စောက်​ချီးစား..​စောက်​ပတ်​ယက်​..”
​ပြောရင်​း ​ပြောရင်​း နှာ​တွေထ,ပြီးဦးခင်​ညို နီလာညို ကိုတက်​လိုးပါ​တော့သည်​။နီလာညိုကလည်​းအ
ညံ့မခံပါ။ဦးခင်​ညိုကိုပြန်​လိုးပါသည်​။အနိုင်​မခံသလို
အရှုံးလည်​း​ပေးဖို့ဘယ်​သူမမှစိတ်​မကူးကြပါ။

၄
​      ” ​ဖေ​ဖေ..တကယ်​အလိုးသန်​တယ်​​နော်​..အ​မေ
​ပြောတုန်​းကမယုံခဲ့ဘူး..ခုမှလက်​လန်​တယ်​.”
” သမီးကလဲထူးပါဘူး…သမီးအ​မေဆိုဒီ​လောက်​အလိုးမခံနိုင်​ဘူး…အ​ဖေထင်​တာ သမီးကိုနိုင်​
​အောင်​လိုး​ပေးနိုင်​တဲ့လူမရှိ​လောက်​ဘူး..ခဏ​လေး
တစ်​ဖြန်​ပဲနိုင်​ချင်​နိုင်​မယ်​…တစ်​သက်​လုံး​တော့နိုင်​
မယ်​့လူမရှိ​လောက်​ဘူး…”
” ခ်​ခ်​…တစ်​ချီ​ကောင်​းလိုး​ပေးနိုင်​ရင်​လဲမဆိုးပါ
ဘူး​ဖေ​ဖေကလဲ..ခ်​ခ်​..ရှိ​လောက်​ပါတယ်​ ”
” မလွယ်​ဘူးသမီး…သမီး​စောက်​ပတ်​က လီးလဲ
ကြီးမှ..အလိုးလဲကျွမ်​းမှ..သန်​လဲသန်​မှ ရမယ်​့​စောက်​
ပတ်​မျိူ း…ဖင်​ကြီး​တွေကလဲ ဒဏ်​ခံနိုင်​တယ်​..ကြိုက်​
သ​လောက်​​ဆောင်​့လိုး..မကျဘူး..အ​ဖေသမီးကိုလိုး
လာတာ ​ခြောက်​နှစ်​​ကျေ ာ်​ပြီ သိတာ​ပေါ့ ”
” သမီးဖင်​ကြီးကတကယ်​​တောင်​့တာလား​ဖေ ”
” အား…​တောင်​့ပြီလားသမီးရယ်​…အပျို့ဖင်​..
အ​လျေ ာ့အလျဲမရှိ…တင်​းပြည်​့​နေတာပဲ..ဖူးအိ​နေတာ
ပဲ…တကယ်​​တောင်​့တာသမီးရဲ့..”
” ခ်​ခ်​…ဘဝင်​မြင်​့သွားပြီ…ဒါ​ပေမယ်​့သမီး​စောက်​ပတ်​ကအ​ဖေ့လီးနဲ့​တွေ့ပြီး​နောက်​ ​တော်​ရုံလီးနဲ့
မတိုး​တော့ဘူး..ကျယ်​သွားပြီ…ခ်​ခ်​..”
” သမီးလက်​​တွေ့စမ်​းဖူးလို့လား..”
“. ခ်​ခ်​….စိတ်​မဆိုးနဲ့​နော်​​ဖေ…သမီးလူတစ်​
​ယောက်​နဲ့အလိုးခံဖူးတယ်​…ခ်​ခ်​..သူ့လီးလဲသမီး
​စောက်​ပတ်​ထဲဝင်​​ရော..သမီးညှစ်​လိုက်​တာ.ပလွတ်​
ဆိုပြန်​ထွက်​သွား​ရော..ခ်​ခ်​..အပြင်​မှာပြီးလဲပြီးသွားတယ်​ .ဖီလင်​​အောက်​လိုက်​တာ​ဖေ​ဖေရာ…ခ်​ခ်​ ခ်​ခ်​ ”
” တစ်​ချက်​မှမ​ဆောင်​့လိုးလိုက်​ရဘူးလား ”
” ​ဆောင်​့လိုက်​ရပါဘူး​ဖေ​ဖေရာ…အဲဒီလူလဲ
ခုထိသမီးမျက်​နှာမကြည်​့ရဲ​တော့ဘူး..ခ်​ခ်​..သူ့မြို့သူ
ပြန်​​ပြေး​တော့တာပဲ..ခုထိ…ခ်​ခ်​..”
ဦးခင်​ညို စိတ်​ထဲမချင်​့မရဲဖြစ်​လာ၍နီလာညိုနှုတ်​ခမ်​းကိုငုံပြီးဖြည်​းဖြည်​းချငိးမြှင်​းပြီးစုပ်​ယူ​နေခိုက်​ နီလာ
ညိုက မျက်​ဝန်​း​လေးဖွင်​့ပြီးသူ့ကိုပြနိကြည်​့​နေသည်​။
စူးစမ်​​း​သောအကြည်​့ပဲဖြစ်​ပါလိမ်​့မည်​။တစ်​​အောင်​့​နေ​တော့​နွေး​ထွေး​သောအနမ်​းမျ ားတုန်​့ပြန်​လာသည်​။
ထို့ထက်​ပိုအချိန်​ေ​ပးနမ်​း​တော့…ပူပြင်​း​သောအနမ်​း
ရမက်​ထန်​​သောအနမ်​းများနှင်​့တုန်​့ပြန်​လာပြီးလိုးချင်​
ခံချငိစိတိမျ ားအလုအယက်​​ပြေးဝင်​လာကြသည်​၊
ဦးခင်​ညို၏လက်​မျ ားက နီလာညို ၏နို့အုံကြီး​ပေါ်
နှင်​်​့​စောကိဖုတ်​ကြီး​ပေါ်တွင်​​ပြေးလွှား​ဆော့ကစား
​နေသလို..နီလာညိုမှာလည်​းဦးခင်​ညို၏လီးကြီး​ပေါ်မှ
လက်​ကိုမခွာနိုငိ​တော့။ဦးခင်​ညိုကို​ပေါင်​လုံးကြီးဖြင်​့
ခွထားပြီးလီးဒစိဖူးကြီးနှင်​့သူ့​စောက်​ပတ်​အကွဲ​
ကြောင်​းကို ပွတ်​တိုက်​​ဆော့သည်​။​ဒစ်​ကြီးကို​ေ စာက်​
​ခေါင်​းဝ,တွင်​ထိုးထည်​၍လှုပ်​ခါ​ဆော့ရမ်​းသည်​။နှုတ်​
ခမ်​းကိုသွားဖြင်​့မနာ့တနာဖိကိုက်​ပြီး ဖင်​လုံးကြီးကို
လှုပိရမ်​း၍သု့​စောက်​ပတ်​ထဲလီးကြီးမဝင်​.ဝင်​ေ​အာင်​
​ကော်​ထိုးသည်​။လည်​​ချောင်​းသံ​ပေး​၍သူခံချင်​လှပြီ
ဖြစိ​ကြောင်​းအချက်​ပြသည်​။ဦးခင်​ညိုအလိုက်​သိပါ
သည်​။နီလာညိုကိုဖက်​ပြီးလှိမ်​့လိုက်​​တော့သူ့ကိုယ်​လုံး ကနီလာညို့​ပေါင်​ကြားတွင်​အလိုလို​မှောက်​လျက်​
​နေရာယူပြီးဖြစ်​သွားသည်​။
နီလာညို့ရင်​ထဲတနှာလှိုင်​း​တွေအတိုင်​းအဆမဲ့ရိုက်​ခတ်​ခံ​နေရသည်​။သူက​ကော့ထိုး​နေ​သော်​လည်​းအ​ဖေ့လီးကြီးဝင်​မလာနိုင်​​သေးပဲ ​ရှောင်​ဖယ်​​နေသလို
မို့ မရ.ရ​​အောင်​ယူချင်​သည်​။ဒီ​တော့ဦးခင်​ညို​မှောက်​ချ
လိုက်​သည်​့ခဏအတွင်​းလီးတုတ်​တုတ်​ကြီးကိုအမြန်​
ဆုံးမလွတ်​တမ်​းဆွဲဆုပ်​၍သူ့​စောက်​ပတ်​ထဲ့ထည်​့​ပေး
သည်​။တစိပြိုင်​တည်​းလိုလိုဦးခင်​ညိုခါးကိုသူ့​ပေါင်​လုံး
ကြီးနှစ်​လုံးနှင်​့ခွပြီး​ခြေဖ​နောင်​့​ခြေဖျ ားချိတ်​ကာတင်​ပါး
ကြီးကိုဆွဲကပ်​ဖိထားခိုက်​သည်​။ဦးခင်​ညိုခါးလည်​းမ
ဆုတ်​နိုင်​..ဖင်​လည်​းမဆုတ်​နိုင်​…​ရှေ့သိုသာတိုး၍ရ
​တော့သည်​။​ရသ​လောက်​​လေး​ရှေ့ကိုတိုးပြန်​​တော့
လီးတုတ်​တုတ်​ရှည်​ကြီးကနီလာညို​စောက်​​ခေါင်​းထဲသို့တစ်​အိအိထိုးဝင်​သည်​။​နောက်​ဆုတ်​ဖို့ ခါးအား..
ဖင်​အား..ရှိသမျှအားအကုန်​ထုတ်​ပြီးကျိူ းစား​ပေမယ်​့
နီလာညိုကခွဖက်​ထားသမို့ သူ့ကိုယ်​လုံးကြီးသာကပ်​
၍ပါလာသ်​ည။​စောက်​​ခေါင်​းထဲကလီးကြီးကျွတ်​ထွက်​မလာနိုင်​ပါ။နီလာညိုက အဲသလိုအထာနပ်​​လေ​တော့
ဦးခင်​ညိုလက်​​လျှေ ာပြီးလီးအဆုံးထိုးထည်​့ကာ သား
အိမ်​​ပေါက်​ဝကိုဒစ်​ဖူးကြီးဖြင်​့ထိုးဖွင်​့၍ အိကနဲ အိကနဲ
ဝင်​သွား​အောင်​အားစိုက်​​ပေး​နေမိ​တော့သည်​။ဒစ်​ဖူး
ကြီးသားအိမ်​​ခေါင်​းဝ,ထဲမြုတ်​သွား​တော့နီလာညိုခမျှာ
အသည်​းခိုက်​​အောင်​​ကောင်​းသညိ့အရသာကိုခံစား
ရသည်​။ဒီအရသာကိုလက်​လွှတ်​မခံနိုင်​​လောက်​​အေါင်​မူးမူး​မေ့​မေ့ခံစားလိုသဖြင်​့ဦးခင်​ညိုကိုဖက်​အား..ခွ
အားမျ ား​လျှေ ာ့မ​ပေး​တော့။​ရွေ့​လေရာသိုလိုက်​၍ပူး
ကပ်​ဖကိတွယ်​ထားသည်​။ဆီးခုံချင်​းကပ်​​နေ၍​စောက်​
​စေ့​လေးအပွတ်​ခံ​နေရ​သော​ကြောင်​့​ကောင်​းရတာက
တစ်​မျိူ း..သားအိမ်​ဖွင်​့ခံရတာကတစ်​မျိူး..လီးတန်​ကြီး
ကျပ်​သိပ်​​နေတာကတစ်​မျိူ း..​ကောင်​းမျိူ းစုံရ​နေ​တော့
ညှစ်​စုပ်​​နေရင်​းအံကြိတ်​ခါအရသာထူးကိုရယူရင်​းအထွတ်​အထိပ်​သို့​ရောကိရသည်​။​အောကိမှ​နေ၍အဆက်​မပြတိ​ကော်​​ကော့ထိုးတင်​ရင်​း​စောက်​ရညိ​နွေး​နွေး
​တွေပွက်​ကနဲ ပွက်​ကနဲ ထွက်​ကုန်​သည်​မှာ ​စောက်​ပတ်​ထဲကလှိုင်​သံထွက်​ပြီး နား၌ပင်​ကြား​နေရသည်​အထိ ပြီးသွားသည်​။အထွတ်​အထိပိကိုမူး​မေ့စွာခံယူ
ပြီးမှ သက်​ပြင်​းကြီးချကာ..​ကျေ ာပြင်​ကိုအိပ်​ယာနဲ့ထိ
​အောင်​​လျှေ ာချမိသည်​။ပြီးမှအ​ဖေ့​နားထင်​နှစ်​ဖက်​ကို
သူ့လက်​ဖဝါး​တွေနှင်​့ဆွဲယူပြီးမျက်​လုံးချင်​းဆုံ​အောင်​
​သေ​သေချာချာကြည်​့သည်​။နားနားကပ်​ပြီး​လေသံတိုး
တိုးဖြင်​့ရင်​ဖိုစွာ​ပြောမိသည်​..
” လိုး​တော့…ငါ့ကိုလိုးတဲ့​ယောကျ ာင်္း..ငါ့အ​မေ
ကိုလိုးတဲ့​ယောကျ ာင်္း…အ​မေ့ကို​ရောငါ့ကို​ရော လိုးတဲ့
​ယောကျ ာင်္း….ငါလိုးမ​ယောကျ ာင်္း…ငါ့​စောက်​ပတ်​ပြဲ
​အောင်​လိုး​တော့…လိုး​ပေး​တော့..​နော်​…”
ဦးခင်​ညို.လည်​းနီလာညို့ကိုတိုးတိုး​လေးပြန်​​၍
​ပြောပြီးစတင်​​ဆောင်​့လိုးသည်​…
“. ​ဆောင်​့​တော့မယ်​​နော်​..ငါလိုး​မွေးတဲ့ငါ့မိန်​းမ
ငါ့လီးရည်​နဲ့လူဖြစ်​လာတဲ့ငါ့မိန်​းမ…မင်​း​စောက်​ပတ်​
ကြီးနဲ့ထိုက
မှားငွား​သော​ခြေလှမ်​းမျ ား
၅
ဖြဘ်​းဖြည်​းချင်​း​လေး​ဆောင်​့လိုး​ပေး​တော့ငြိမ်​့ငြိမ်​့​လေး
​ကောင်​းသည် ။မှန်​မှန်​​လေး​ဆောင်​့လိုး​ပေး​တော့ ထန်​
ထန်​​လေး​ကောင်​းပြန်​သည်​။အဲ…သွက်​သွက်​ကြီး
​ဆောင်​့လိုး​တော့ ရမက်​မီး​တွေညှိမ်​းလို့မနိုင်​​အောင်​
​ကောင်​းလှသည်​။ဦးခင်​ညိုကသူ့လီးတုတ်​တုတ်​ကြီး
ဖြင်​့နီလာညို့​စောက်​ပတ်​အုံကြီးအတွင်​းမြှုပ်​သွင်​းကာ
အပြန်​ပြန်​အလှန်​လှန်​ စုန်​ချည်​ဆန်​ချည်​ တစ်​နာရီပိုပို
တစ်​နာရီခွဲ​လောက်​လိုး​ပေး​နေ​တော့..နီလာညို့မှာငြိမ်​့
လိုက်​ သိမ်​့လိုက်​ ထန်​လိုက်​ ပြီးလိုက်​…အ​ကောင်​းသံ
သရာမှာဝဲလည်​ခံ​နေရသည်​။​ကောင်​းတာက​တော့
ဘယ်​အရာနှင်​့မျှ အစားထိုးမရ​အောင်​​ကောင်​းလှပါ
သည်​။နတ်​သုဒ္ဓါလည်​းမလိုချ င်​ပါ။သိကြားမင်​းမယား
လည်​းမဖြစ်​ချင်​ပါ။ဦးခင်​ညိုမယားအဖြစ်​…ဦးခင်​ညိုသမီး အဖြစ်​နှင်​့သာအလိုးခံချင်​ပါ​တော့သည်​။ဒါကလွဲ
ရင်​ ဘာကိုမှမလိုချင်​ မ​တောင်​့တ​တော့ပါ။ဒါ​ပေမယ်​့..
အ​ကောင်​းဆုံးတစ်​ခု ခံစားဖို့ကျန်​​နေ​သေးသည်​​လေ…..သမီးကို​ပေးပါ​ဖေ​ဖေရယ်​…။
” ​ဖေ…သမီး​ခြောက်​ချီ​တောင်​ပြီးပြီ​ဖေ..​စောက်​ပတ်​ကြီးလဲဗွက်​​ပေါက်​​နေပြီ…​ဖေ့လီးရည်​​တွေပန်​းပန်​း
ထည်​့​ပေးပါ​တော့ ​ဖေရယ်​….သမီးခံစား စံစားလိုက်​ပါ
ရ​စေ​တော့​နော်​….”
ဦးခင်​ညိုဘာမှပြန်​မ​ဖြေပါ။ဒါ​ပေမယ်​့…သူ့လက်​အစုံက နီလာညို့နို့အုံကြီး​တွေကိုအ​ခြေအရင်​းကထိထိမိမိဖြစ်​​အောင်​ပြန်​လည်​ဆုပ်​ကိုင်​လိုက်​သည်​။အားရ ပါးရ ဆုပ်​ကိုင်​ဆွဲသည်​။​ပေါင်​တန်​မှ​ခြေကျင်​း
ဝတ်​ထိ​ဖြောင်​့တန်​းစွာထားပြီး​ခြေဖျ ား​လေး​တွေကို
ကားကား​လေး​ထောက်​လိုက်​သည်​။နီလာညိုကအရိပ်​
အခြည်​ကြည်​့လျင်​သိ​နေသူမို့ ​ပေါင်​တန်​ကြီး​တွေမြှင်​့..
တံ​ခေါက်​​ကွေးနှစ်​ဖကိလက်​ဖြင်​့ဆုပ်​တွဲ…​စောက်​ပတ်​
ကြီးဟင်​းလင်​းဖွင်​့ပြီး ​စောင်​့ကြို​ပေးသည်​။အ​ဖေ​ကောင်​းပါ​စေ……အ​ဖေ​ကောင်​းမှသူ​ကောင်​းမည်​ပဲ​လေ..။
ဦးခင်​ညို လီးတန်​ကြီး​စောက်​​ခေါင်​းထဲကဒစ​်ဖူးကြီး    ​
​ပေါ်လာသည်​အထိဆွဲထုတ်​ပြီး ဒစ်​ဖျ ားဖြင်​့​စောက်​
​ခေါင်​းဝ,ကိုဆယ်​ချက်​ခန်​့ဆွလိုးသည်​။​ကောင်​းလွန်​း
လှသဖြင်​့​စောက်​​ရေ​တွေလျှံထွက်​ပြီး စွတ်​စွတ်​စွတ်​စွတ်​ မည်​ေ​နသည်​။ဖင်​ကြီး​ကော့လို်​မဆုံးနိုင်​။လည်​
​ချေ ာင်​းသံတအင်​့အင်​့ထွက်​​နေသည်​။မထင်​မှတ်​တဲ့
အချိန်​မှာမှ..​ဖောင်​းကနဲ လီးတန်​ကြီးတစ်​ဆုံး​ဆောင်​့
လိုးပစ်​သည်​။အားပါး….​စောကိ​ခေါဂ်​းဝ,မှာ​ကောင်​း
လိုက်​…သားအိမ်​ဝ,မှာ​ကောင်​းလိုက်​..နီလာညို၏
​ခေါင်​း​ကြီး ဘယ်​ညာယိမ်​းထိုး​နေပြီးဆံနွယ်​​တွေဝဲပျံ
​နေသည်​။​အချက်​​ပေါင်​းသုံး​လေးဆယ်​​လောက်​​ဆောင်​့လိုးချခြင်​းခံရပြီးသည်​့​နောက်​မှာ​တော့..နီလာညိုဖင်​
ဆုံကြီးဆတ်​ခါဆတ်​ခါပင်​့တင်​ပြီးအထွတ်​အထိပ်​သို့
​ရောက်​ရသည်​။တစ်​ချိန်​တည်​းမှာပဲ ဦးခင်​ညိုကလီးရည်​​တွေနင်​့နင်​့သည်​းသည်​း ပန်​းထုတ်​​ပေးလိုက်​​တော့
အ​ကောင်​း​ပေါ်အ​ကောင်​းဆင်​့ပြီး ​လောကကို​မေ့သွား
ရ​တော့သည်​….။အားမ​လေး…..လိုးတတ်​လိုက်​တာ
အ​ဖေရယ်​….ချစ်​ေ​ဖ​ဖေရယ်​…..။အနီ​ရောင်​​သွေး​တွေ
ကို…အဖြူ ​ရောင်​​လေး​တွေ​ပြောင်​းသွားရ​လောက်​တဲ့
အထိ…နီလာညို့ကိုချစ်​ပြလိုက်​တာလားကွယ်​……..
​ဖေ​ဖေ့​သွေး​တွေကိုနီလာညို်​တစ်​ကိုယ်​လုံးမှာအချိန်​
ပြည်​်​ ပျံ့ နှံ့တည​်​ေ​အာင်​..နီလာညိုထိန်​းသိမ်​း​စောင်​့
​ရှောက်​သွားမှာပါရှင်​…….
နီလာညို ​လောကကြီးထဲကိုပြန်​လည်​သတိရ
​ရောက်​ရှိလာချိန်​မှာ ဦးခင်​ညိုက သူ့ကိုစိုးရိမ်​ပြီးစွာ
ကြည်​့​နေသည်​ကို သတိပြုမိသည်​။စိတ်​​ပေါ့ပါး​စေရန်​
ရညိရွယ်​၍ အမှန်​ကိုဝန်​ခံ​ပြောမိသည်​..။
” သမီးအ​ကောင်​းလွန်​ပြီး ​မျှေ ာ့သွားတယ်​​ဖေ.။.
​ဖေ..လိုး​ပေးတာသမီး.​မျှေ ာ့သွား​အောင်​​ကောင်​းမိ
တယ်​…သိပ်​ကြာသွားလားဟင်​….”
” သိပ်​မကြာပါဘူး…သမီး​မွေးလိုကိတဲ့က​လေး
​လေး..မူကြို​ကျေ ာင်​းပို့လိုက်​ရပြီ…ခိခိ..”
” ခ်​ခ်​….ကိုလိုးကြီး​နော်​…ကိုလိုးကြီး…လီးကြီးလဲ ​စောက်​ပတ်​ထဲကချွတ်​ဖို့စိတ်​ကူးအုံး…ဟွန်​….
ဒါကြီးနဲ့ဒီသမီးကိုညာညာလိုး​နေတာ…ခ်​ခ်​…”
” တစ်​သက်​လုံး ထည်​့ထားမယ်​ ဆို…”
” ခ်​ခ်​….လိုးတုန်​း​ပြောတဲ့စကားနဲ့ မူးတုန်​း​ပြောတဲ့စကား ​တွေကိုအတည်​မယူရဘူး..တဲ့က​လေးရဲ့
ခ်​ခ်​…”
” အင်​့…အင်​့…”
” အာ….​ဆောင်​နဲ့​လေကွာ…သူ့လီးကြီးကပြန်​
​တောင်​လာမှာ…ခု​တောင်​မာတာတာနဲ့…ခဏချွတ်​
ထား​နော်​…​ကောင်​းလွန်​းလို့..မခံစားရဲလို့​ပြောရတာ
ပါ..​ဖေရယ်​….​မောင်​ရယ်​….လင်​ရယ်​….​နော်​ ”
” ​ဖေက…သမီး​စောက်​ဖုတ်​ကြီးထဲလီးအမြဲထည်​့
ထားချင်​တာ…”
” နီလာညိုကလဲ…​မောင်​့လီးကြီးကို​စောက်​ဖုတ်​
ထဲအမြဲထည်​့ထားချင်​ပါသတဲ့ရှင်​….ကဲ ထည်​့သာ
ထည်​့ထား​တော့….​တောင်​လာရင်​လဲ ​မောင်​့မယား
လိုးသာလိုးပစ်​….ဟုတ်​ပြီလား ​မောင်​…”
” ခ်​ခ်​….ချစ်​ကညှစ်​ရင်​…လီးက​တောင်​လာမှာပဲ
ချစ်​ ​စောက်​ပတ်​သာ ချစ်​ထိန်​း​ပေ​တော့…​တောင်​လာ
ရင်​​တော့ လိုးမှာပဲ….”
“. ​မောင်​ရယ်​….လိုးသာလိုးပစ်​လိုက်​ပါဆိုမှ ခ်​ခ်​
နီလာညို​စောက်​ပတ်​က ​မောင်​့လီးအတွက်​သက်​သက်​ပါ….မ​တောင်​လဲလိုး…​တောင်​လဲလိုး..ခံမယ်​
ခ်​ခ်​….”
” ​ပြောပြီ…​မောင်​့လီးအတွက်​သက်​သက်​တဲ့…
လူမသိ​အောင်​ တခြားလူနဲ့သွားကုန်​း​ပေးပြီး​တော့
ခုမှလာချွဲ….​ပြော..ဘယ်​နှစ်​ေ​ယာက်​ ကုန်​းပြီးပလဲ ”
“. ခ်​ခ်​…​မောင်​ကလဲ…စ,တာပါ..​နောက်​တာပါ..
အတည်​​ပြောတာပါ…ခ်​ခ်​ ခ်​ခ်​…ဂျဲလက်​စီကြီး..ခ်​ခ်​ ”
” ​အေးပါကွာ….ကုန်​းပါ…ကုန်​းပါ…..အချိန်​တန်​
အိမ်​ပြန်​လာခံရင်​ပဲ…​ကျေနပ်​လှပါပြီ….”
” ကုန်​းပါဘူးဆိုကွာ..​မောင်​ကလဲ…ကုန်​းချင်​ရင်​
​မောင်​ခွင်​့ပြုမှ ကုန်​းမှာ…ခ်​ခ်​…”
” စိတ်​တိုလာပြီ​နော်​…လိုးမိ​တော့မယ်​..”
” ခ်​ခ်​….တိုလိုက်​ပါရှင်​…စိတ်​ကြီးရယ်​..တိုလိုက်​
စမ်​းပါ….အလိုးခံချင်​လွန်​းလို့ပါ…ခ်​ခ်​ ခ်​ခ်​  ”
အင်​့ကွာ..အင်​့ကွာ…အင်​့ကွာ…အာ့…အား..
​ရော့…အင်​့…အာ့…အာ့…​ဆောင်​့.​မောင်​..​ဆောင်​့..
အားဟာ့…​ဆောင်​့..​ဆောင်​့..​မောင်​​ရေ..​ကောင်​းလိုက်​ထာ…အာ့…​ဆောင်​့ပါ ​ဆောင်​့လိုးစမ်​ပါ..အင်​့..
​ကောင်​းတယ်​ေ​မာင်​​ရေး….အား..
မှားသွား​သော​ခြေတစ်​လှမ်​း
၆
နီလာညို..ဖိနပ်​အ​ဟောင်​း​လေးကိုဂရုတစိုက်​
ပက်​ကင်​သန်​့သန်​့​လေးဖြင်​့ထည်​့ပြီး​ကျေ ာင်​းသွား
​တော့ယူလာသည်​။​ကျေ ာင်​းဝတ်​စုံ​လေးနှင်​့မို့အစစ
သိက္ခာတရားကို​ရှေ့တန်​းတင်​မိ​ပေမယ်​့ မျက်​ဝန်​း
​တွေက​တော့ မ​နေ့က​ကောင်​​လေးကို​ဝေ့ဝိုက်​ရှာ​နေ
မိတာဝန်​ခံပါသည်​။ဘာရယ်​မဟုတ်​ပါ။သူတပါး ၏
အခက်​အခဲကို ကူညီ​ဖြေရှင်​း​ပေးတတ်​တာ​လေးကို
​လေးစားပြီး…​ကျေးဇူးတင်​တာ​လေးရယ်​..ဖိနပ်​​လေး
ပြန်​ေ​ပးချင်​တာ​လေးရယ်​ေ​ကြာင်​့ပါ…။
ထင်​တဲ့အတိုင်​းပါပဲ…။မ​နေ့ကဖိနပ်​ပြတ်​ခဲ့သည်​့
​နေရာ​လေးအနီး​ရောက်​ေ​တာ့ ​ကောင်​​လေးကို​တွေ ့ရ
သည်​။​ကောင်​ေ​လးကသူ့ကိုမမြင်​ပါ..။ကွင်​း​လေးထဲမှာက​လေး​တွေ​ဘောလုံးကစား​နေကြတာကိုထိုင်​​ငေး
ကြည်​့​နေသည်​….
” ရွှတ်​…ရွှတ်​…”
​ကောင်​​လေး ​ယောင်​ယမ်​းလှည်​့ကြည်​့ပြီးပါးစပ်​
က​လေး ဟ,သွားသည်​။
” ဟို…မမ…အာ…”
ဒီလို နဲ့​ပေါ့​လေ…ဒီလိုနဲ့ပဲစ,ကြရတာပါပဲ…။
​ကောင်​​လေးနာမည်​က..​မောင်​မင်​းတင်​..တဲ့။ခ်​ခ်​….
အသက်​က ၁၉နှစ်​။အ​ဝေးသင်​တက်​ေ​နတုန်​းပါပဲ ။
မိဖက အစိုးရမဟုတ်​တဲ့အဖွဲ့အစည်​းတစ်​ခုမှာ ဝန်​
ထမ်​း​တွေ။​မောင်​နှစ်​မသုံး​ယောက်​မှာအငယ်​ဆုံးတဲ့။
ထားပါ​လေ….ဒါ​တွေက ဘာမှမသက်​ဆိုင်​သလိုမို့
သိပ်​အာရုံမထားမိပါဘူး။ခ်​ခ်​….မ​ယောင်​မလည်​​ဝေ့
ဝဲကြည်​့​တော့…ဆိုးဘူးပဲ..။ခ်​ခ်​…ခ်​ခ်​  ​ခြောက်​လက်​မ
​တော့ရှိ​လောက်​တယ်​..။ဟင်​့…​ခြေဆန်​လက်​ဆန်​လဲ
ခပ်​တုတ်​တုတ်​​လေး…။​ခြေမ,လက်​မ,လဲ…ဟင်​့…
ဘာ​တွေ​တွေး​နေမှန်​းမသိပါဘူး..ခ်​ခ်​ ။မထင်​မှတ်​ပဲ
အိမ်​လိပ်​စာ..​ကျေ ာင်​းလိပ်​စာ​လေး​တွေ​ပြောပြမိခဲ့
တယ်​။ဖုန်​းနံပါတ်​​တော့​ပြောပါဘူး..ခ်​ခ်​ ။သိတယ်​
​နော်​…အိမ်​ကမလွယ်​ဘူး…ခ်​ခ်​….မ​နေ့ညကမျ ား
လူ​တောင်​​မျှေ ာ့ဆင်​းသွားတယ်​..။ကိတ်​တာ​တွေ ဘယ်​​နေရာ​ရောက်​သွားမှန်​း​တောင်​မသိ​တော့ဘူး။
ကိတ်​သ​လောက်​ကို ​ကော့သွား​တော့တာပဲ ခ်​ခ်​ ။
​ကျေ ာင်​းထိလိုက်​ပို့ပြီး သူပြန်​လှည်​့သွားတယ်​။ ပြန်​
လှည်​့သွားတယ်​ဆို​ပေမယ်​့ တစ်​​နေရာရာက​စောင်​့
ကြည်​့​နေမယ်​ဆိုတာသိ​နေလို့ ဖင်​လုံးကိုခပ်​ခါခါ​လေး
လှုပ်​​လျှေ ာက်​မိ​သေးတယ်​။အစာချ​ကျွေးကြည်​့တာ
​လေ…ခ်​ခ်​..။
မင်​းတင်​ ရင်​ထဲထိပ်​ကနဲခုန်​သွားသည်​။အကိတ်​
ကြီးသည်​့ဆရာမ​လေးပါလား…။ဖိနပ်​​အ​​ဟောင်​း​လေး
ကိုပက်​ကင်​​လေးဖြင်​့​လေး​လေးစားစားထုပ်​ပိုးပြီးပြန်​
လာ​ပေး​တော့ ​နွေးကနဲရင်​ခုံရသည်​။တကယ်​​တော့
ကိုယ်​စိတ်​ဝင်​စားခဲ့သည်​က အကိတ်​ပါ။ဖင်​အိုးကြီး​တွေ ထယ်​လှ၍စိတ်​ကူးဖြင်​့လိုးမိရာမှ အခက်​အခဲ
တစ်​ခုကို​ဖြေရှင်​းကူညီခဲ့ခြင်​းမျှ သာပါ။ဆရာမဆို​သည်​့ရပ်​တည်​မှုကို​လေးစားသမှုလည်​းပါပါသည်​။အခုလို လူပီသစွာတစ်​​လေးတစ်​စားအသိအမှတ်​ပြု
တုန်​့ပြန်​လာလိမ်​့မည်​ဟုလုံးဝမထင်​မှတ်​ မ​မျှေ ာ်​လင်​့
ခဲ့ရိုးအမှန်​ပါ။ဖိနပ်​​ဟောင်​း​လေးပဲ..လွှင်​့ပစ်​လိုက်​ရင်​လဲစိတ်​ထိခိုက်​စရာမရှိပါ။ဘယ်​သူက ​နေရာ​ပေးပြီး
သိမ်​းထားမှာလဲ​လေ….။ခု​တော့ မှတ်​ယူထင်​ထားခဲ့
သမျှလွဲပြီးမထင်​တာ​တွေဖြစ်​လာသည်​။သူ့ရင်​ထဲမှာ
အကိတ်​ က အချစ်​အဖြစ်​​ပြောင်​းလဲဖြစ်​တည်​သွားခဲ့
သည်​ကိုသတိပြုမိ​တော့ ​ကြောက်​သွားမိသည်​။ပြုစား
တတ်​လှချည်​့လား..နီလာညိုရယ်​…။အနီးကပ်​ခင်​မင်​
ခွင်​့က​လေးဆုံးရှုံးသွားမှာကိုစိုးရိမ်​မိလာသည်​။ပိုင်​ဆိုင်​
လိုတဲ့အရာ​တွေမျ ားလာသည်​။အရင်​လိုစိတ်​ကူးဖြင်​့
လိုးရုံသက်​သက်​မဟုတ်​​တော့..။ဖင်​ကြီး​တွေ​ကြောင်​့
တပ်​မက်​ရုံသက်​သက်​မက,​တော့ပဲ ရင်​ခုံတတ်​လာ​
​အောင်​ပက်​ကင်​​လေးကစွမ်​း​ဆောင်​ပဲ့ကိုင်​သွားသည်​
မှာယုံနိုင်​စရာ​တောင်​မရှိ…။ဖိနပ်​​ဟောင်​း​လေးကို
ပက်​ကင်​မပျက်​ မြတ်​နိုးစွာထိန်​းသိမ်​းထားဦးမည်​။
သူ့အိမ်​​ရှေ့ လမ်​း​ဘေးအုတ်​ခုံ​လေးမှာညတိုင်​းဂီတာ
သွားတီးရဦးမည်​။ “ဆရာမကိုပဲ..အသဲစွဲ​အောင်​ ချစ်​
မိသည်​ ” ​ပေါ့..။ဒီသီချင်​း​လေးဆိုတာနဲ့​တော့စိတ်​မ
ဆိုး​လောက်​တန်​​ကောင်​းပါဘူး ဟုကြိုတင်​ပူပန်​​တွေး
မိ​တော့ မိမိ ကို မိမိ ​လှောင်​မိလိုက်​ပါ​သေးသည်​။ခ်​ခ်​..
အချစ်​ဆိုတာဘာမှန်​းမသိခဲ့ပါပဲ…စမ်​းတဝါးဝါးလမ်​းမှား ​လျှေ ာက်​​နေတာလား မင်​းတင်​ ရယ်​..။
ဒီ​နေ့…​ဖေ​ဖေလာမကြိုပါလား။ခ်​ခ်​…မ​နေ့ညက
နန်​းစ​တော့ပ်​ ကြုံးပြီးပက်​လက်​လန်​​နေပြီထင်​ပါရဲ့။ဘယ်​ရမလဲ…​ယောကျ ာင်္းရယ်​….ဒီက​တော်​ရုံကိတ်​
တာမှမဟုတိတာ။ပညာစုံတဲ့ စူပါအကိတ်​​လေ ခ်​ခ်​။
​ပြောမယ်​့သာ​ပြောရတယ်​…ကိုယ်​လဲ​မျှေ ာ့သွားခဲ့ရ
တာပါပဲ။အဲ​ဒီထက်​ကာင်​းတာ​တွေ​တောင်​  အဲဒီလို
​မျှေ ာ့သွား​အောင်​ ​ပေးစွမ်​းနိုင်​လိမ်​းမည်​မထင်​ပါ။ဒါ​ပေ
မယ်​့ လာမကြိုတာကို​တော့ စိတ်​​ကောက်​ရမှာပဲ..။
ပက်​ပက်​စက်​စက်​..” လိုးကပစ်​ ” လို့​ပြောပစ်​မည်​။
အားရ​အောင်​လိုးပြီး ခုလိုပစ်​ထားတာ​တော့ရက်​စက်​
လွန်​းတယ်​ဆိုရမည်​..။စိတ်​​ကောက်​ရမှာပဲ…ခ်​ခ်​..။
အိမ်​အဝင်​လမ်​းနံ​ဘေးပန်​းခြုံအနီး​ရောက်​ေ​တာ့…
” ဘွား……”
” အိုး…အ​မေ့…..ဟင်​…ကိုကို ”
အစ်​ကိုဖြစ်​သူ ​သော်​​သော်​ညိုပါလား…။​အော…
ဒါ့​ကြောင်​့ ဟို​ယောကျ ာင်္း လာမကြိုတာကိုး ။ခွင်​့လွှတ်​
လိုက်​ပီ….ခ်​ခ်​..။
” ကိုကို..ဘယ်​တုန်​းက​ရောက်​….​မေ​မေ​ရောပြန်​
ပါလာတယ်​​ပေါ့​နော်​…”
“. ​နေ့လည်​ နှစ်​နာရီ​ကျေ ာ်​​ကျေ ာ်​​လောက်​ ပြန်​
​ရောက်​တာ…​မေ​မေလဲပြန်​ပါလာတာ​ပေါ့..လက်​​ဆောင်​​တွေလဲ ဝယ်​လာတယ်​…ခ်​ခ်​..ညီမ​လေး​ရော..
အဆင်​​ပြေရဲ့လား…”
“. ​ပြေမှ​ပြေ ကိုကို​ရေ…​ပြေမှ​ပြေ….”
အိမ်​ထဲဝင်​သွား​တော့ ​ဖေ​ဖေ့ကို​မေ​မေနှင်​့ထိုင်​ပြီး
စကား​ပြော​နေတာ​တွေ့ရသည်​။တံခါးဝ ကိုလာကြိုပြီး
ခြင်​း​တောင်​း​လေးဆွဲယူ​တော့ လက်​ဖမိုးခုံကြီးကိုကြိတ်​ပြီး ဆိတ်​ပစ်​လိုက်​သည်​။တကယ်​ဆိတ်​ပစ်​ချင်​တာက တစ်​​နေရာ…။ခ်​ခ်​….လီးကြီးလှန်​ဆိတ်​ပစ်​ချင်​
​ပေမယ်​့..လက်​ဖမိုးက ကြားကအနာခံလိုက်​ရသည်​။

၇
​      ​မေ​မေ့ရင်​ခွင်​ထဲတိုး​ဝှေ့ဝင်​ပြီး ခါး​လေးဖက်​ထား
​တော့အ​မေက​ကျေ ာက​လေးသပ်​ပြီးပြုံး​နေသည်​။အ
မှန်​​တော့ တကယ်​့ကိုသနား​နေတာပါ။သမီး​လေးက
အကိတ်​။မိမိငယ်​စဉ်​က​တောင်​ သူ့​လောက်​မကိတ်​ခဲ့။
အကိတ်​ဆို​တော့..ဟင်​းဟင်​း…သဘာဝအတိုင်​းပဲ
​ပေါ့​လေ…အားရပါးရ ဖြို​ပေးမယ်​့လီးကို​မျှေ ာ်​လင်​့မိ
​တောင်​့တမိမှာမလွဲမ​သွေပါပဲ။ကိုယ်​့တုန်​းကလဲဒီလို
ပဲ​လေ…။ကံ​ကောင်​းလို့ ကြီးလဲကြီး ​လိုးလဲလိုးနိုင်​တဲ့
​မောင်​ခင်​ညိုနဲ့​တွေ့ခဲ့ရသည်​။ခ်​ခ်​…သူ့​ရှေ့က နှစ်​​ယောက်​လား..သုံး​ယောက်​လား…အစမ်​းအလိုးခံပြီးရှာခဲ့
ရသည်​။အကိတ်​ဆို​တော့…​တော်​ရုံလူတင်​းပြည်​့တယ်​ မထင်​။လိုးချင်​တဲ့လူ​တွေကလဲတန်​းစီ​နေ​တော့..
တိတ်​တိတ်​ကြိတ်​ခံပြီးကြိုက်​တာ​ရွေးထုတ်​ရတာပါပဲ။
​မောင်​ခင်​ညိုကံ​ကောင်​းသွားတာ​ပေါ့။သူ့​ရှေ့နှစ်​​ယောက်​ သုံး​ယောက်​ပဲ အစမ်​း​ရွေးခံရ​တော့..ဗွက်​မနင်​းရ
​တော့ဘူး​ပေါ့..ခ်​ခ်​..။ပက်​ကင်​က​တော့အ​ဖောက်​ခံ
ထားခဲ့ရတာ ကြာပါ ပြီ။​ပြောရရင်​ရှည်​လိမ်​့မည်​။​ကေသီ့ကို​ဖောက်​တာ..​ဖေ​ဖေပါပဲ..ခ်​ခ်​။အကိတ်​​လေးဘဝ
​ဖေ​ဖေ​ ​ဖောက်​ပစ်​မှ​သွေး​လေသန်​့ပြီးအကိတ်​ကြီးဖြစ်​
လာခဲ့ရသည်​။​တော်​ပါ​သေးရဲ့.​ဖေ​ဖေ့လီးကသိပ်​မကြီး
​တော့..ပုံစံ​လေးမ​စောင်​းသွားခဲ့။​မောင်​ခင်​ညို​တောင်​
မရိပ်​မိခဲ့ဘူးထင်​တာပဲ။ခ်​ခ်​….​မောင်​ခင်​ညိုစ,လိုး​တော့
သူ့လီးကြီး​ကြောင်​့တကယ်​ပြဲ..တကယ်​နာပြီး….တကယ်​​အော်​ခဲ့ရ​တော့…သဘာဝကျသွားခဲ့တာလဲ ​ကေသီ့
အတွက်​ဆုလာဘ်​တစ်​ပါးပါပဲ။​မောင်​ခင်​ညို စံပြအ​ရွေး
ခံရပြီး လက်​ထပ်​ပစ်​ခဲ့သည်​ထိ ​ကေသီပြတ်​ပြတ်​သား
သားဆုံးဖြတ်​ခဲ့သည်​။ဟုတ်​တယ်​​လေ..တစ်​သက်​လုံး
အလိုးခံသွားဖို့အ​ရေး ဒီလို​ရွေးမှလဲ​တွေ့နိုင်​မှာမဟုတ်​
ပါလား။​လေလံ​ခေါ်လို့လဲ ဖြစ်​တဲ့ကိစ္စမှမဟုတ်​..။သမီး
​လေး…ဘယ်​လိုရှာမလဲ…။လမ်​း​လေး​တော့ထွင်​​ပေးမှ
ရမည်​….။​မောင်​ခင်​ညိုနဲ့တိုင်​ပင်​ရင်​​ကောင်​းမလားမ
သိ။သမီး​လေး​တော့ ဆာ​နေရှာမှာပဲ…။ခ်​ခ်​..သူ့ကိစ္စကို​တွေးခါမှ ကိုယ်​့​စောက်​ပတ်​ကရွလာသည်​။မစားရ
တာလဲနဲနဲကြာသွားပြီ။​ကျွေးလိုက်​ဦးမှ ။​
” သမီးအတွက်​ လက်​​ဆောင်​​လေး​တွေပါလာ
တယ်​..ကိုကိုဆီမှာယူလိုက်​​နော်​…​မေ​မေခဏနားဦး
မယ်​…ငြီးစီစီမို့..”
” ဟုတ်​​မေ..ခ်​ခ်​..​မေ့နို့ကြီး​တွေက မာခဲ​နေတုန်​း
ပဲ…ခ်​ခ်​…​ပေးစို့ဦးသမီးကို…”
” အိုး…က​လေးမဟုတ်​..ကလားမဟုတ်​..ခ်​ခ်​…
ဆရာမကြီးရယ်​..သမီး​ဖေ​ဖေစို့ဖို့ချန်​ထား..ခ်​ခ်​..”
” က​လေးပဲ​မေရဲ့…ဒီမှာကြည်​့..”
” ခိခိ…နို့ကြီးတစ်​လုံးတစ်​လုံး..ကျွဲ​ကောသီးကြီး
​လောက်​ရှိ​နေပြီ…က​လေးတဲ့..ခ်​ခ်​…မှန်​း..​စောက်​ဖုတ်​
ဘယ်​​လောက်​ကြီးပီလဲလို့…”
” ခ်​ခ်​….​မေ​မေ့​လောက်​ပဲ..ခ်​ခ်​…သွား.သွား.ဟိုမှာ
​ဖေ​ဖေက ​ထောင်​းဖို့​စောင်​့​နေတာ..ခ်​ခ်​..”
” ​မေ​မေ့​လောက်​ဆိုရင်​​တော့..သမီး​ဖေ​ဖေလို
ဒုတ်​မျိူ းရှာ​ပေးမှရမှာ..ခ်​ခ်​…တင်​းပြည်​့ကျပ်​ပြည်​့..”
” ​မေ​မေ့ထဲပြည်​့​နေတာပဲလား ခ်​ခ်​  ”
” အဟင်​း…သူ့ဟာထည်​့ထားရင်​..သွားကြား
ထိုးတံ​တောင်​ ထပ်​ထည်​့လို့မရ​တော့ဘူး ခ်​ခ်​ ”
နှစ်​​ယောက်​သားရယ်​သလို ​မောသလို​ပြော​နေ
ကြ​ပေမယ်​့.နှာ​တွေထ,ပြီး​စောက်​ရည်​​တွေစိမ်​့လာကြ
သဖြင်​့ပြိုင်​တူလိုလိုပင်​​စောက်​ပတ်​​တွေအုပ်​ကိုင်​ပြီး
ထမီစ,ုဖြင်​့ညှပ်​ထားမိကြသည်​။
” သွားမယ်​သမီး…အ​မေ အပမ်​း​ပြေ လီးသွား
စားလိုက်​ဦးမယ်​..ခ်​ခ်​…”
” သမီးတွက်​ ပိုစားခဲ့…ခ်​ခ်​  ခ်​ခ်​  ”
အခန်​းထဲဝင်​သွား​တော့ ​မောင်​ခင်​ညိုအိပ်​​ပျေ ာ်​
​နေသည်​။ဒီကခံချင်​လှပြီ…ဒါ​မျိုးဆိုသိပ်​စိတ်​တိုုတာပဲ..
ခ်​ခ်​…ရတယ်​​လေ..။​ဒေါ်​ကေသီ..အဝတ်​​တွေလဲ..ထမီ
က​လေးရင်​လျှ ားပြီးဦးခင်​ညိုနံ​ဘေးလဲ​လျေ ာင်​းလိုက်​
ကာ လီးကြီး​ပေါ်လက်​ဖဝါးအုပ်​တင်​စမ်​းလိုက်​သည်​။
ပူ​ပူ​နွေး​နွေး ဖုဖု​ဖောင်​း​ဖောင်​း အ​မြောင်​းလိုက်​ကြီးက
​စောက်​ရည်​ကိုပိုစိမ်​့​စေသလားမသိ။​ပေါင်​ခြံကြားထိ
ကပ်​​စေး​စေးစိုလာသည်​။ထမီရင်​လျှ ားကိုခါးထိလှန်​
တင်​ပြီး​မောင်​ခင်​ညို​ပေါင်​​တွေကိုခွထားကာလီးတန်​
ကြီးကိုဖြည်​းဖြည်​းဖွဖွ စုံချည်​ဆန်​ချည်​ပွတ်​​ပေးလိုက်​
​တော့တင်​းမာ​ခေါင်​း​ထောင်​လာသည်​။​မောင်​ခင်​ညို
မနိုးပါ..နိုးလည်​းမနိုး​စေချင်​ပါ။အိပ်​မက်​ထဲမှာနတ်​သမီး ​လေးပွတ်​​ပေး​နေတယ်​လို့မျ ားမက်​​နေသလား
မသိ..မျက်​နှာကပြုံး​ယောင်​​ယောင်​..။နှစ်​ချက်​သုံးချက်​
ဆက်​ဆွဲ​ပေး​တော့ ​ငေါက်​​တောက်​​ထောင်​လာသည်​။
အင်​ပြည်​့အားပြည်​့ ​တောင်​လာပြီ..။ပုဆိုးကို​ဖြေ​လျှော့
​ပေးပြီး ​အောက်​​လျှေ ာချပစ်​သည်​။ပု​လွေမှုတ်​မယ်​လို့
စိတ်​ကူးလိုက်​​သေး​ပေမယ်​့ နိုးလာမည်​စိုး၍မမှုတ်​​တော့ပဲ..ထမီရင်​လျှ ားကို​ဖြေချွတ်​ကာ လီးတန်​ကြီး
တည်​့တည်​့​စောက်​ဖုတ်​ကြီးကိုချိန်​မှန်​းပြီးကားယားခွ
ထိုင်​လိုက်​သည်​။လီး​ချေ ာင်​းကြီးက ဒစ်​ကြီးဖူးဖူးကား
ကား..အ​ကြောပြိုင်​းပြိုင်​းထိုးထ,ကာ ​ငေါက်​​တောက်​
​ငေါက်​​တောက်​နှင်​့မ​ကြောက်​​သေးဘူးလားဟု​မေး​နေသ​ယောင်​​ယောင်​…။ ​ကြောက်​ကိုမ​ကြောက်​တာ
​မောင်​ခင်​ညို​ရေ့….ဟုစိန်​ထဲက​ပြောရင်​းလီး​ချောင်​း
ကြီးကိုလက်​ဖြင်​့ကိုင်​ ​စောက်​​ခေါင်​းဝမှာတစ်​ချက်​နှစ်​
ချက်​ကစားပြီး ဖင်​ကြီးတစ်​အိအိထိုင်​ချသည်​။​မောင်​
ခင်​ညိုမျက်​နှာကြည်​့လိုက်​​တော့ မဲ့တဲ့တဲ့​လေး​တွေ့ရ
သဖြင်​့ ​ မှတ်​ပလား​မောင်​ခင်​ညို ဟုစိတ်​ထဲကကြိမ်​း
​မောင်​းပစ်​လိုက်​သည်​။တအိအိ..တအိအိ ထိုင်​ချ​တော့
လီးတန်​ကြီးက ဇိကနဲ ဇိကနဲ တိုးဝင်​လာပြီး​ပေါင်​ရင်​း
ခွဆုံ​ပေါ်ဖင်​ဆုံကြီး ထိမိချိန်​မှာ ဒစ်​ဖူးကြီးကသားအိမ်​
​ခေါင်​းဝ,ကိုစတင်​ထိုးဖွင်​့သည်​။​အောင်​့သလိုဖြစ်​သွား
သဖြင်​့ခဏ​လေးလက်​​ထောက်​နားပြီး ဆက်​ထိုင်​ချ
​တော့ဖင်​လုံးကြီးလည်​း​ပေါင်​​ပေါ်ကျကျနနထိုင်​မိ​ရော
ဒစ​ခေါင်​းကြီးလဲသားအိမ်​ထဲမြုတ်​ဝင်​သွား​ရော..။
​အောင်​မယ်​​လေး…​ကောင်​းလိုက်​တာ ​မောင်​ရယ်​…
ဟုကြိတ်​ညည်​းရင်​းမျက်​ရည်​​တွေဝိုင်​းတက်​လာရ
သည်​။ခဏဆိုင်​းထားပြီးမှ လက်​​တွေကိုကုတင်​​မွေ့
ယာ​ပေါ်​ထောက်​ပြီးဖင်​ကြီး​မြောက်​ကာ​မြောက်​ကာ
လီးတစ်​ဝက်​​လောက်​အထိထုတ်​ပြီးဖွဖွလိုး​ပေးသည်​။
အချက်​အစိတ်​​လောက်​ပုံမှန်​​လေးလိုး​တော့အားမရ
နိုင်​​တော့ပါ။ဒစ်​ဖူးကြီးအ&
မှားသွား​သော​ခြေတစ်​လှမ်​း
၇..အဆက်​
ဒစ်​ဖူးကြီးအထိဆွဲထုတ်​ပြီး ဖုတ်​ကနဲ..တစ်​ချက်​ပြင်​း
ပြင်​း​လေး ​ဆောင်​့ထည်​့လိုက်​သည်​…..
“​အောင်​မယ်​​လေး..မုဒိမ်​းကျင်​့ခံ​နေရပါတယ်​ခင်​ဗျ…ကယ်​​တော်​မူုကြပါ….”
​မောင်​ခင်​ညိုကထ,​အော်​ပြီး​ကေသီ့အဝတ်​မဲ့ခန္ဓာ
ကိုယ်​ကြီးကိုလက်​ဖြင်​့သိုင်​းဖက်​ဆွဲယူကာနှုတ်​ခမ်​း
​တွေကိုရမက်​ပြင်​းပြစွာနမ်​းစုပ်​သည်​။​ကေသီ ​မောင်​့
ကိုယ်​​ပေါ်​မှောက်​လျက်​ဒူး​ထောက်​လိုက်​ပါသွားပြီးဆီး
ခုံချင်​းကပ်​ပွတ်​ခါ အချက်​တစ်​ရာ​ကျေ ာ်​​လောက်​ပြင်​း
ပြင်​းထန်​ထန်​ပွတ်​​ဆောင်​့လိုးပစ်​သည်​။​စောက်​ရည်​
​တွေလီး​ချေ ာင်​းကြီးမှာစိုရွှဲ​ပြောင်​လက်​​နေကာ​ဂွေးဥ
​တွေမှာ​ရော..​ကေသီ့ဖင်​ကြား​တွေမှာ​ရောအိအိစိုကုန်​
ကြသည်​။လီး​မွေး​တွေမှာလည်​း​စေးကပ်​​ပေကျံ​နေကြသည်​။နမ်​းဆဲ..​ပွတ်​ဆဲ.​ဆောင်​့ဆဲ..ကြမ်​းဆဲ..။​နောက်​
​တော့​မောင်​ကပက်​လက်​​ကော့ထိုး ​ဆောင်​့လိုး​ပေး
သည်​။​ကေသီ ဒူးကိုကွ..​ပေါင်​ကြီးချွ ပြီး  လီးလမ်​း
​ကြောင်​းတည်​့​အောင်​​စောက်​ပတ်​ကိုချိန်​​ပေးကာ ခွခံ
သည်​။ပြွတ်​..ဘွတ်​..ပြွတ်​..ဘွတ်​..ဖတ်​..ဖတ်​..ပြွတ်​.
ဖတ်​..​ဖောင်​း..​ဖောင်​း..ပလွတ်​..
အ​ရေးထဲလီးကျွတ်​သွား၍ လိုက်​ဖမ်​းပြီး​စောက်​
​ခေါင်​းဝ,မှာပြန်​​တေ့​ပေးရသည်​က​ ​လေးငါးကြိမ်​။အလစ်​အလပ်​မခံနိုင်​၍အ​လောတ​ကော လိုက်​စမ်​းရှာပြီး
​တေ့​ပေးရသည်​။ ဒီလီးကြီး​တော့ကြိုးနဲ့ချည်​ပြီး​စောက်​
ပတ်​ထဲထည်​့ထားပါမှအဆင်​​ပြေမယ်​ထင်​ပါရဲ့..ခ်​ခ်​။
​မောင်​့လိုးချက်​​တွေပြင်​းထန်​လာသည်​။​မောင်​အားမရ
​တော့..။​ကေသီသိတာ​ပေါ့..။ကြမ်​းကြမ်​းကြီးလိုး​ပေး
​တော့မည်​။အနမ်​းကိုဖြည်​ပြီး ပါးနှစ်​ဖက်​အုပ်​ကိုင်​ကာ
​မောင်​့ကိုမျကိလုံးချင်​းဆိုင်​ကြည်​့လိုက်​​တော့..​ဒေါ့ ဂီ
ဆွဲမယ်​..​ကေသီ…တဲ့။မြန်​မြန်​​လေးဒူး​ထောက်​ခါ​ခေါင်​း
အုံးဖယ်​ပြီး ကိုယ်​ကိုဝပ်​ခ​ျ​ပေးလိုက်​သည်​။ဖင်​ဘူး​တောင်​း​ထောင်​…​စောက်​ပတ်​ကြီး​ဟောင်​း​လောင်​းပွင်​့
​ကေသီ့ဖင်​ကြီးဆွဲဆွဲပြီး လိုး​ပေးပါ​တော့​မောင်​..။
မှားသွား​သော​ခြေတစ်​လှမ်​း
၈
​မေ​မေက အ​ဖေနဲ့နှစ်​ပါးကြည်​ အလိုးခံဖို်​ ့အိမ်​
​ပေါ်ထပ်​တက်​သွားပြီ။အနည်​းဆုံးတစ်​နာရီပိုပို နှစ်​
နာရီ​တော့ ကြာမည်​။အ​ဖေ့ လီးအ​ကြောင်​းသိထားပြီး
သားမို့ ပုခုံး​လေးအသာတွန်​့ပြီး မဲ့ပြုံး​လေးပြုံးလိုက်​ပါ
သည်​။ကိုကို​သော်​့ကိုမျက်​​စေ့ကစားကြည်​့​တော့ ကား
ဂို​ဒေါင်​နံ​ဘေး အ​လေးမ,ခန်​းအနီး​ ဘောင်​းဘီတို​..စွပ်​
ကျယ်​လက်​ပြတ်​တို့ဖြင်​့ ​တွေ ့ရသည်​။နီလာညို သူ့အ
ခန်​းပြန်​​ပြေးပြီးအဝတ်​လဲလိုက်​သည်​။​မောင်​နှစ်​မချင်​း
လူမြင်​တင်​့​အောင်​ ထမီ​ပျေ ာ့​ပျေ ာ့ပါးပါး​လေးနှင်​့
လည်​ဟိုက်​ဘ​လောက်​စ်​ အနွမ်​း​လေး​ပျေ ာ့​ပျေ ာ့ ဆို
မဆိုးပါ။ပင်​တီကို​တော့ အိမ်​​နေရင်​းဘယ်​​တော့မှမ
ဝတ်​။​စောက်​ပတ်​​လှောင်​သည်​။ပူသည်​။အပြင်​ထွက်​
လျင်​​တော့သင်​့​တော်​သလိုဝတ်​​ပေးပါသည်​။ပင်​တီအ
နားကွပ်​ထင်​းထင်​း​လေးက ​ယောကျ ာင်္း​တွေမျက်​​စေ့
ကို​တော်​​တော်​​လေးဆွဲ​ဆောင်​​ပေးတာနီလာညို ငယ်​
စဉ်​ကတည်​းကသိသည်​။ပြီး​တော့ အ​ကြောင်​းညီညွတ်​လို့​စောက်​ရည်​ထွက်​ရလျင်​လည်​း သူကလူမသိ
​အောင်​ထိန်​းထား​ေး​သေးသည်​​လေ ။ထမီ​လေးပြင်​
ဝတ်​ပြီး ကြက်​​တောင်​ရိုက်​ရန်​ရက်​ကက်​နှစ်​ခုယူပြိီး
အပြင်​ထွက်​ခဲ့သည်​..။
” ကိုကို…ညီမ​လေးနဲ့​ဆော့မယ်​..”
​သော်​​သော်​ညို အိမ်​နဲ့​ဝေး​နေတာ ​လေးနှစ်​ရှိပါပြီ။
စီးပွား​ရေးအဖွဲ့အစည်​းတစ်​ခုတွင်​ အစုအဖွဲ့ခွဲတာဝန်​ခံ
အဖြစ်​​တောင်​တန်​း​ဒေသတစ်​ခုသို့သွား​ရောက်​၍တာဝန်​ထမ်​း​ဆောင်​​နေခဲ့ရသည်​။တက်​ကြွ​သောမျိူ းဆက်​
သစ်​အဖြစ်​ပြန်​လည်​​နေရာ​ပေးသဖြင်​့ခုမှပဲပြန်​လာဖြစ်​
​တော့သည်​။​လေးနှစ်​လုံးအိမ်​မပြန်​နိုင်​ခဲ့..။​မေ​မေက
မန္တ​လေးထိလာကြိုပြီး​ခေါ်လာတာ ဒီ​နေ့မှအိမ်​သို့ပြန်​
​ရောက်​ရသည်​။ငယ်​စဉ်​က အသုံးပြုခဲ့သည်​့အ​လေးမ
အခန်​း​လေးပြန်​သန်​့ရှင်​း​ရေးလုပ်​​နေရင်​းညီမ​လေးကို
မြင်​​ယောင်​မိသည်​။အ​ဝေးကမြင်​ရစဉ်​..မမှတ်​မိပါ.။
ခြံတံခါးတွန်​းဖွင်​့ဝင်​လာ​တော့​မေ​မေက..ဟိုမှာ..သား
ညီမ​လေး ​ကျေ ာင်​းဆင်​းလာပြီ…ဆို၍လှမ်​းကြည်​့မိ
​တော့ ဟုတ်​ရဲ့လား လို့ဇ​ဝေဇဝါ​တွေးမိ​သေးသည်​။
သူအိမ်​ကထွက်​ခွာသွားစဉ်​က ညီမ​လေးပုံစံကိုပဲမှတ်​
သားထားမိခဲ့သည်​။ခု​တော့…အကိတ်​ကြီးပါလား !
နို့ကသိပ်​မသိသာ​ပေမယ်​့..ဖင်​ကြီးက အယ်​​နေသည်​
မှာ သာမန်​ဂီတာအိုးထက်​ကြီးသည်​။ဖုထွတ်​ကားထွက်​​နေသည်​။ကိုယ်​့ညီမ​လေး မဟုတ်​လျင်​မလွယ်​..။
အနည်​းဆုံးနှစ်​ချီ​လောက်​​တော့မှန်​းပြီး ထုပစ်​မိမှာ​သေ
ချ ာသည်​။ဒါနဲ့ပဲ အားကစားရုံ​လေးဖက်​ထွက်​လာခဲ့မိ
သည်​။​မေ​မေ​ရောညီမ​လေးပါ အကိတ်​​တွေချည်​့မို့..
အပြင်​တွဲသွားလျင်​​ယောက်​ဖအ​ခေါ်ခံရဖို့မျ ားသည်​။
နှစ်​​ယောက်လုံးက ကြက်​​တောင်​မရိုက်​တတ်​။
​သော်​​သော်​ညိုကနဲနဲ​တော်​ပါ​သေးသည်​။နီလာညိုက
ရိုက်​လိုက်​မှဖြင်​့ တလွဲ..။တလွဲဆို​တော့ ကြက်​​တောင်​
က​မြေကြီး​ပေါ်ပဲ ကျတာ​ပေါ့။​မြေကြီး​ပေါ်ကျ​တော့
ကုန်​း​ကောက်​ရတာ​ပေါ့​လေ…။နီလာညိုဖက်​ချည်​့ပဲ
ကျ​တော့ နီလာညိုချည်​့ပဲ ကုန်​းရ​တော့တာ​ပေါ့။အဲဒီ
မှာ လီး​တောင်​ရတာပဲ..အဟဲ..။မြင်​စ,တုန်​းက​တော့
​ကျေ ာင်​းဝတ်​စုံနဲ့မို့ နို့​တွေမထင်​ရှားပဲဖင်​ကြီးသာ
ကြည်​့ခဲ့ရသည်​။ခု​တော့…ကုန်​း ကုန်​း​ကောက်​​နေရ
တာမို့ ဘ​လောက်​စ်​လည်​ဟိုက်​ ​အောက်​ကနို့လုံး
ကြီး​တွေကိုပြိုးပြိုးပြက်​ပြက်​ ဝင်​းဝင်​းလက်​လက်​မြင်​
ရသည်​။အားရပါးရ ကြီးလှပါလား ​နော်​..။​သော်​​သော်​
ညို လီး​တောင်​လာတာမထိန်​းနိုင်​။အတွင်​းခံဝတ်​ထား
​ပေမယ်​့ဖုဖု​ဖောင်​းတက်​လာသည်​။နို့လုံးကြီးကြည်​့
လိုက်​…ဖင်​ကားကြီးကြည်​့လိုက်​…လီးချည်​့​ပဲ​တောင်​
​နေရသည်​။ညီမ​လေးမမြင်​​အောင်​တစ်​ဖက်​လှည်​့ပြီး
လီးကိုဆီးပုံးနှင်​့ကပ်​​ထောင်​ထားရသည်​။လီးကရှည်​
​နေ​တော့ အ​တော်​ဒုက္ခ​ရောက်​ရသည်​။ကြာလျင်​ပိုဆိုး
​တော့မည်​..။
” ​တော်​ပြီကွာ..ညီမ​လေး…ကိုကို​ရေချိုးချင်​ပြီ ”
နီလာညို ပြုံးပြီးပြန်​သွားသည်​။ခ်​ခ်​…ဆိုးဘူးပဲ။
​ဖေ​ဖေ့​လောက်​ေ​တာ့ ရှိနိုင်​သည်​..ဟီဟိ ။ကိုကို့လီး
ခန့်​မှန်​းကြည်​့​တော့..ဟို​ကောင်​​လေး​ခြောက်​လက်​မ
​လောက်​ဆိုတာက…​သေး​သေး​လေးဖြစ်​သွားသည်​။
​ဖေ​ဖေ့​လောက်​မရှိ​တောင်​​ဖေ​ဖေ့နီးပါး​တော့ရှိမည်​။
ပစ္စည်​း​ကောင်​း​ပေမယ်​့စွမ်​း​ဆောင်​ရည်​..စိတ်​ဓာတ်​
​တွေလို​သေးသည်​။စွမ်​း​ဆောင်​ရည်​ဆိုတာက အိပ်​
ယာထဲ​ရောက်​မှသိနိုင်​မည်​။သူ​ကောင်​းကိုယ်​​ကောင်​း
စိတ်​ဓာတ်​ကို​တော့ လုပ်​​ဆောင်​ချက်​​တွေကြည်​့ရင်​း
အကဲခတ်​မည်​..။ခ်​ခ်​…​ယောကျ ာင်္းကိုအသိမ​ပေးပဲ
ခိုးစားရမှာကလဲ…တစ်​​နေ ့ထဲမဟုတ်​တဲ့အလုပ်​မို့
​ပေါ်မှာ​သေချ ာသည်​။တတ်​နိုင်​ဘူး…သားအဖပဲရှင်​း
ကြ​ပေ​တော့…​ယောကျ ာင်္းကို..​မောင်​့ကို..​ဖေ့ကို​တော့
ဖွင်​့​ပြောပြီးအသိ​ပေးထားလိုက်​မည်​။ခ်​ခ်​…ဆိုးပါဘူး
နီလာညိုမသိဘူးအထင်​နဲ့ ​ဘောင်​းဘီထဲမှာသူ့လီး
ကြီး​ထောင်​ကပ်​ထားတာမျ ား..ထင်​း​နေတာပဲ ဟိဟိ။
​စောက်​ရည်​​လေး​တွေ စို့လာပြန်​လို့အ​ဖေ့ကိုယက်​ခိုင်​း
ရ​ကောင်​းမလားမသိ…လို့​တွေးရင်​းအိမ်​ထဲဝင်​လာစဉ်​
အ​ပေါ်ထပ်​မှဆင်​းလာသည်​့အ​ဖေ့ကို​တွေ့ပြီး​မေ​မေ
မပါလာ၍ အခန်​းထဲ​ ဆွဲ​ခေါ်သွင်​းပြီး ကုတင်​​စောင်​း
မှာဖင်​ချထိုင်​၍ထမီလှန်​​ပေးလိုက်​သည်​။အ​ဖေကလည်​း အလွန်​နပ်​သည်​..။ဘာတစ်​ခုမှမ​မေးပဲကုတင်​​
​အောက်​​ပေါင်​ကြားမှာဒူး​ထောက်​ထိုင်​ချလိုက်​ပြီး​စောက်​ပတ်​ကြီးကို ​စောက်​​ခေါင်​းထဲအထိလျှ ာဖြင်​့ထိုးစုပ်​
ပြီး​ပြောင်​စင်​​အောင်​ယက်​​ပေးသည်​။​ပြောင်​စင်​​သွား
​လောက်​ပြီဆိုမှ ​ဖေ့ပါးနှစ်​ဖက်​ကိုလက်​ဖဝါးနှင်​့အုပ်​
ကိုင်​မ,ယူကြီး တစ်​ဝကြီးနမ်​းရှိုက်​ပစ်​လိုက်​သည်​။
” သိပ်​ချ စ်​တာပဲ ​မောင်​ရယ်​….”
” ​ဖေ..ည လာလိုး​ပေးမယ်​​နော်​..”
” အင်​….​မေက​ရော..ဘယ်​လိုလုပ်​မယ်​ ”
” ​ဖေ.အဝ,​ကျွေးထားတယ်​…ကား​မောင်​းလာရ
တာလဲပမ်​း​တော့..အနားယူမယ်​​ပြောတယ်​​လေ..သူ
အားရပါးရ စားပြီးပြီ…စိတ်​ချသမီး…”
” ​ပျေ ာ်​လိုက်​တာ​မောင်​ရယ်​…တစ်​ညလုံး​နော်​.
နန်​းစ​တော့ပ်​…ခ်​ခ်​..”

၉
အ​ဖေ့နှုတ်​ခမိး​တွေက​နွေး​ထွေးလွန်​းပါသည်​။
နီလာညို အ​ဖေ့အနမ်​းခံရတိုင်​း အမြဲလိုလို​သွေးသား
​တွေဆူပွက်​ရသည်​။နီလာညိုက အ​ပေါ်နှုတ်​ခမ်​း​လေး
နဲနဲထူချင်​သည်​။ဒီနှုတ်​ခမ်​းထူထူ​လေးကိုပဲအ​ဖေကစုပ်​
ယူပြီးလျှ ာနှင်​့ထိုး..သွားနှင်​့ဖွဖွ​လေးကိုက်​ပြီး​ဆော့က
စား​နေတတ်​သည်​။ဒီ​တော့လဲ အ​ဖေ့​အောက်​နှုတ်​ခမ်​း
သားကြီးကနီလာညို့ပါးစပ်​ထဲအလိုလိုဝင်​​နေသည်​​။
အ​ဖေ့နှုတ်​ခမ်​းသားကြီးကိုသာအားရပါးရစုပ်​ယူရင်​း
အ​ဖေ့လိုပဲလျှ ာနှင်​့လှိမ်​့ကစား​ပေး​နေမိ​တော့ ​သွေး
​တွေကပူလာပြီးအ​ဖေ့လျှ ာကိုလိုက်​ရှာပြီးစုပ်​ဆွဲပစ်​မိ
သည်​။သွားပါ​လေ​ရော….မျက်​ေ​စ့က​လေးစင်​းပြီးအား
ရပါးရ စုပ်​စုပ်​ဆွဲ​တော့.​စောက်​ရည်​ကအလိုလိုစိမ်​့ပြီး
​ဖောက်​ဖုတ်​အုံကြီးတစ်​ခုလုံး ဖူး​ရောင်​ကြွလာသည်​အ
ထိ ​သွေးဆူသည်​။​စောက်​ဖုတ်​နခမ်​းသား​တွေမျ ားထူ
ပိန်​းတက်​လာသည်​။​စောက်​ရည်​ဘယ်​​လောက်​စိမ်​့စိမ်​့
နခမ်​းသားကြီး​တွေက​တော့ ထူပိန်​းတက်​​နေတာပါပဲ။
​ပြောရမယ်​ဆို ​စောက်​​စေ့​လေး​တောင်​ပြူ တစ်​ပြူ တစ်​
ဖြစ်​လာတာပါ။ကြွက်​သား​တွေက အလိုလိုညှစ်​​နေ
တာ​လေ…​စောက်​​စေ့​လေးလဲပြူ းလာတာ​ပေါ့။
ခုလဲ..အဲလိုပဲ။ကိုးနာရီမထိုးခင်​​လေးထဲကအ​ဖေ
လာလိုးသည်..​။ခု..သူနှစ်​ချီဆွဲပြီးပြီ။သန်​း​ခေါင်​ကြက်​
လဲတွန်​ပြီ။နီလာညို​တော့ နှစ်​ချီမကပါ။အ​ဖေ့လီးကြီး
​စောက်​ပတ်​ထဲအဆုံးထိုးထည်​့​ညှောင်​့​ပေးခဲ့ကတည်​း
က တစ်​ချီပြီးခဲ့တာကိုမှတ်​မိသည်​။နို့နှစ်​လုံးစုံကိုင်​ဆွဲ
ဆုပ်​ပြီး​ဆောင်​့လိုးမယ်​ပြင်​​တော့ ​ကော့တက်​ပြီးတစ်​
ချီပြီးခဲ့သည်​။ဆက်​အလိုးခံ​နေရင်​းအိမ်​​ရှေ့လမ်​း​ဘေး
အုတ်​ခုံက ​ကောင်​​လေးဂီတာတီးပြီးသီချင်​းလာဆိုသံ
ကြား​တော့..စိတ်​​တွေဒင်​းကြမ်​းကြွလာပြီးအ​ဖေ့ကို
​ကော့​ကော့လိုးပစ်​​တော့တစ်​ချီပြီးသည်​။ဘာတဲ့…​ငွေ
​သော်​တာ​ရောင်​ခြည်​ဆိုလား..ဆရာမကိုပဲအသဲစွဲ
​အောင်​ချစ်​သည်​ဆိုလား..ခ်​ခ်​..။ဘာဖြစ်​ဖြစ်​ ​ဆောင်​့
​ဆောင်​့လိုးခိုင်​းပြီိး​ကော့​ပေးလိုက်​တာ တစ်​ချီ​တော့
ုပီးသွားတာပါပဲ။
အ​ဖေပထမအချီ ပြီးခါနီးခပ်​ပြင်​းပြင်​းလိုး​ေ​ပး
တော့တစ်​ချီ..​နောက်​အ​ဖေလီးရည်​​တွေပန်​းထည်​့​ပေး
​တော့တစ်​ချီ..​လေးငါးချီ​လောက်​ပဲမှတ်​မိနိုင်​​ပါ​တော့
သည်​။အခုသူ့အနမ်​း​ကြောင်​့​စောက်​ပတ်​ကအလိုးခံ
ချင်​လာပြန်​ပြီ။အ​ဖေ့လီးကီုစမ်​းကြည်​့​တော့လဲ မာ
​တောင်​​နေတာပါပဲ..။လီးကိုင်​မှပိုအလိုးခံချင်​လာပြန်​သည်​။
” လာ​နေပြီိလား  သမီး ”
” လာ​နေတယ်​​မောင်​…ဖြစ်​တယ်​မလား ”
” ​ပေါင်​​လေးနဲနဲမြှင်​့ထားလိုက်​..ရိုးရိုး​လေးနဲ့
​ကောင်​း​ကောင်​း​လေး စားရ​အောင်​​နော်​..”
” ကြိုက်​တယ်​​မောင်​…ဒီလိုမျိူ းဆိုတစ်​ညလုံးမ
ထုတ်​တမ်​းအလိုးခံလို့ရတယ်​..အင်​့..”
ရိုးရိုး​လေးပါပဲ။ပက်​လက်​​လေးပဲလိုးပါသည်​.။
​ပေါင်​လုံးတုတ်​တုတ်​ကြီး​တွေကိုနို့လုံးကြီး​တွေနှင်​့ထိလုနီးပါး ဒူး​ကွေးပြီးဆွဲတင်​​ပေးလိုက်​သည်​။အ​ဖေက
ဖင်​လုံးကြိီိး​တွေနှင်​့သူ့ဒူး​ခေါင်​းထိ​နေ​အောင်​​တေ့​ထေ၊ာက်​ လိုက်​ပြီိး​စောက်​​ခေါင်​းဝ,ကိုလီးဒစ်​ဖူးကြီိး
​တေ့လိုက်​​တော့ ဖင်​ကြီးအသာပင်​့​ပေးလိုက်​သည်​။
​ရှောကနဲလီးကြီးထိုးဝင်​လာ​တော့မှအ​ဖေကနို့​တွေ
ဆုပ်​နယ်​ရင်​းလိုးသည်​။ဘယ်​လိုလိုးလိုး​ကောင်​း​နေ
တာပါပဲ။လိုး​ေ​လလိုးလေ မဝ,​လေပါပဲ။ဖြည်​းဖြည်​းလိုုး
မယ်​လို့ဘယ်​​လောက်​​ပြော​ပြော..ဘာကတိ​တွေ​ပေး
​ပေး…အရသာထူးကိုမလွန်​ဆန်​နိုင်​ပါဘူး။စွတ်​.ပြွတ်​
စွတ်​..ပြွတ်​..စွတ်​..စွတ်​..စွတ်​..အသံ​တွေက. ကြမ်​း
ကြမ်​းလိုးဖို့ တွန်​းအား​တွေလိုနှာ​တွေထန်​လာသည်​ ။
အသက်​ရှူ​တွေပြင်​းလာသည်​။ဖြည်​းဖြည်​းမှမြန်​မြန်​
ဖြစ်​လာသည်​။မမြန်​လျင်​လဲ နီလာညိုကဖင်​ကြီးပင်​့
ပြီး မြန်​ခိုင်​းသည်​။ဖင်​ပင်​့​ပေးလိုက်​တာနှင်​့တစ်​ပြိုင်​
နက်​ အ​ဖေကအချိန်​မဆိုင်​းပါ။​ဖောင်​းကနဲ​ဖောင်​းကနဲ
လိုး​တော့သည်​။
​” ​ဆောင်​့​တော့အ​ဖေ​ရေ…ဘယ်​လိုမှစိတ်​မထိန်​း
နိုင်​ဘူး..ပက်​ပက်​စက်​စက်​သာ​ဆောင်​့လိုး​တော့..”
စွတ်​..ပြွတ်​..​ဖောင်​း.အင်​့…စွတ်​..ပြွတ်​..​ဖောင်​း
​စောက်​ရည်​​တွေထွက်​လာပြန်​သည်​။​စောက်​ဂည်​ထွက်​​လေ..လမ်​း​ကြောင်​း​ချေ ာပြီးလီးဝင်​​ဖြောင်​့​လေ..လိုးလို့​ကောင်​း​လေ..လိုး​လေ..ပတ်​ချ ာလည်​လိုက်​​နေသည်​။ အင်​့..အင်​့…​ဆောင်​့​မောင်​..ပြင်​းပြင်​း​ဆောင်​့..
​ဖောင်​း ​ဖောင်​း …အား…​ကောင်​းတယ်​..အင်​့..
​နောက်​​တော့အ​ဖေကနို့​တွေကိုလက်​လွှတ်​ပြီး
​ပေါင်​ကြီးတစ်​​ချေ ာင်​းကိုဆွဲ​ထောင်​ကာဖက်​ပြီးလိုးပြန်​
သည်​။​စောက်​ဖုတ်​ကြီးမှာ ဖူးကား​ဖောင်​းဲကြွ​နေပြီးလီး
ဝင်​လိုက်​တိုင်​း အိကနဲ အိကနဲ ပိပိကျသည်​။ကြာလာ
​တော့အသက်​ရှူ သံပိုပြင်​းလာပြီး ကျန်​သည်​့​ပေါင်​ကြီး
တစ်​​ချေ ာင်​းကို​ဆောင်​့​ကြောင်​့ခွထိုင်​ပြီးလီးအဆုံးထိ
​ဆောင်​့​ဆောင်​ထည်​့လိုးပြန်​သည်​။​စောက်​ပတ်​ကစုပ်​
​နေညှစ်​​နေရင်​း ​စောက်​ရည်​​တွေစီးထွက်​သည်​။
​” ​မောင်​​ရေ…အပီးလိုး​ပေး..အပီး..အပီး..အာ့
​ကောင်​းတယ်​​မောင်​​ရေ့….​ဆောင်​့..​ဆောင်​့..အ​သေ..
အ​သေ…အ​သေ​ဆောင်​့..အင်​့..အု..အား..လ​ရေ​တွေ
​မောင်​…​မောင်​့လ​ရေ​တွေ..အား..​ကောင်​းလိုက်​တာ
ပန်​းကွာ..ထုတ်​ကွာ..အင်​့..အင်​့..​မောင်​..​မောင်​…”
နှစ်​​ယောက်​အတူပြီး​အောင်​စိတ်​တူကိုယ်​တူလိုး
ကြသည်​။ရည်​မှန်​းသလိုအတူပြီး​တော့ အငမ်​းမရ
နမိးစုပ်​ကြသည်​။မဆုံးနိုင်​ကြ။အနမ်​းရပ်​​တော့မှအ​ဖေ
လီးကြီးကိုဆွဲထုတ်​သည်​။လီးရည်​​တွေ ​စောက်​ရည်​​တွေ​ပေကျံ​နေသည်​့လီးကြီးကိုနီလာညိုအားရပါးရ
စုပ်​ပစ်​သည်​။ဒစ်​ဖူးကြီးကိုတအားစုပ်​ပြီး လျှ ာဖြင်​့
ရစ်​ဝိုက်​ဆွဲယူသည်​။မတင်​းတိမ်​နိုင်​ပါ..သွား​လေးဖြင်​့
မချင်​့မရဲကိုက်​ပြီးခါရမ်​းပစ်​မိသည်​။နာသွားမှာစိုး၍သာ
လွှတ်​လိုက်​ရသည်​…မလွှတ်​ချင်​…။အ​မေနိုး​နေမှာကို
လည်​းစိုးရိမ်​ရသည်​​လေ….​နောက်​​နေ့​တွေဆက်​လိုး
ကြတာ​ပေါ့ အ​ဖေရယ်​…
မှားသွား​သော​ခြေတစ်​လှမ်​း
၁၀
သမီးအခန်​းကပြန်​လာ​တော့ ​ကေသီမနိုး​သေး
ပါ။​စောင်​ပါး​လေးတစ်​ထည်​ခါးထိလွှမ်​းပြိီးအသက်​ရှူ
မှန်​မှန်​ဖြင်​့ ​စောင်​းလျက်​က​လေး အိပ်​​ပျေ ာ်​​နေသည်​။
​ကျေ ာဖက်​မှ အသာဖက်​ပြီးလှဲအိပ်​​တော့ ​ကေသီနဲနဲ
လှုပ်​လာသည်​။နို့အုံကြီးကိုညာလက်​ဖြင်​့ဆုပ်​ကိုင်​ပြီး
လည်​ကုတ်​​လေးကိုနမ်​းရှိုက်​မိသည်​။အိမ်​​ထောင်​
သက်​ နှစ်​​ပေါင်​းအစိတ်​ကြာခဲ့သည်​့တိုင်​ ​ကေသီက
အကိတ်​မပျက်​။​လေးဆယ်​့ငါးနှစ်​ဆိုသည်​့အသက်​အ
ရွယ်​နှင်​့မမျှ အသားအရည်​က ဝင်​းမွတ်​တင်​းရင်​း​နေ
ဆဲ။​စောက်​ဖုတ်​ကြီးက အ​နေအထားမပျက်​ ပိပိရိရိ
​ဖောင်​း​ဖောင်​း​စေ့​စေ့ လှ​နေဆဲ။နို့ကြီးဆိုတာလည်​း
အိတွဲ​လျေ ာ့လျည်​းခြင်​းမရှိ တင်​းရင်​းမို့​မောက်​​နေတာ
ယုံနိုင်​ဖွယ်​ရာမရှိ။
ခါး​ပေါ်မှ​စောင်​ပါး​လေးကိုဆွဲပြီး နှစ်​​ယောက်​အတူခြုံလိုက်​ကာ လီးကြီးကို​ကေသီ့ဖင်​လုံးကြီးနှင်​့ဖိ
ကပ်​ပြီး နို့အုံကြီးလက်​ဖြင်​့ဆုပ်​အိပ်​လိုက်​သည်​။အခု
မှနီလာညို ကိုလိုးလာခဲ့တာမို့ လီးကမ​တောင်​ပါ။မာ
​တော့မာ​နေပါ​သေးသည်​။​ခေါင်​းက​လေးကိုမ,​ပေးပြီး
ဘယ်​ဖက်​လက်​​မောင်​း​ပေါ်တင်​​ပေးလိုက်​​တော့..
​ကေသီနိုးလာပြီး လက်​ဖျ ား​လေး​တွေကိုသူ့လက်​ဖဝါး
ဖြင်​့ ဆုပ်​ကိုင်​ထားသည်​။သမင်​လည်​ပြန်​​လေးလှည်​့
လာပြီး.တိုးတိုး​လေး​မေးသည်​…
“လိုးမလို့လား ​မောင်​…”
” ​ကေသီပင်​ပမ်​း​နေမလားလို့…”.
” ခ်​ခ်​..​မောင်​ကလဲ…​ကေသီက အလိုးခံချင်​လို့
လင်​ယူထားတာ…လင်​နဲ့မယား…ညဆိုဘာလုပ်​ကြ
လဲ…ခ်​ခ်​..”
​ပြော​ပြောဆိုဆို ​ကေသီ ​စောင်​ပါး​လေးကိုခွာပြီး
ပက်​လက်​က​လေးလှန်​လိုက်​သည်​။ပြီးမှ သူ့နို့အုံကြီး
​ပေါ်ကလက်​ကိုဆွဲယူပြီး ​စောက်​ဖုတ်​​ပေါ်အုပ်​တင်​
​ပေးထားလိုက်​သည်​့အပြင်​ သူ့လက်​ကလည်​းကိုခင်​
ညို့ လီးကြီးကိုဆုပ်​ကိုင်​​ဆော့လိုက်​​သေးသည်​။
” ​မောင်​့ပါးစပ်​ကသာ ​ကေသိပင်​ပမ်​း​နေလား
​ပြောတာ..​မောင်​့လီးကြီးက ​တောင်​လို့..တွင်​း​အောင်​း
ချင်​​နေတာ..ခ်​ခ်​ ”
ကိုခင်​ညို ဘာမှမ​ပြော​တော့ပဲ​ကေသီ၏နှုတ်​ခမ်​း
အစုံကိုငုံခဲလိုက်​သည်​။ကိုယ်​ကငုံခဲရုံရှိ​သေး​ကေသီက
လျှ ာက​လေးထိုးသွင်​းပြိီး ​ဆော့​တော့သည်​။ကိုခင်​ညို
​ကေသီ့အ​ပေါ်​မှောက်​တက်​လိုက်​​တော့​ကေသီကထမီကို​ခြေ​ထောက်​​တွေဖြင်​့ကန်​ချွတ်​လိုက်​ပြီး​ပေါင်​လုံး
ကြီးမျ ားဖြဲကား​ပေးထားလိုက်​သည်​။ကိုခင်​ညို​ပေါင်​
ကြားမှာ​မှောက်​ပြီး​နေရာယူ​တော့ ​ကေသီကလီးကြီး
ကိုလက်​ဖြင်​့ကိုင်​ပြီိး​စောက်​​ခေါင်​း​ပေါက်​တွင်​​တေ့ထား
​ပေးသည်​။ ထည်​့….တဲ့။အားပါး…​ကေသီ​တော်​​တော်​
ထန်​ေ​နတာပါလား….။
မ​ကေသီနှာထန်​​နေ​ပေမယ်​့ ကိုခင်​ညိုကလီးကို
ဖြည်​းဖြည်​းချင်​းပဲဖိသွင်​း​ပေးသည်​။​မြန်​မြန်​သွင်​းပြီး
​လေးငါးချက်​ပြင်​းပြင်​း​ဆောင်​့လိုး​ပေးလိုက်​လျင်​ ​ကေသီ ပြိီးသွား​တော့မည်​…။ကိုခင်​ညိုလုပ်​​နေပုံကို​ကေသီ
သိသည်​။သူ .စိတ်​တို​အောင်​စ,​နေသည်​..။
” မဆဲချင်​ဘူး​နော်​..​မောင်​…သိတယ်​​နော်​..ဟင်​း
အလိုးခံလာတာ နှစ်​​ပေါင်​းအစိတ်​​ကျေ ာ်​ပြီ..”
ကိုခင်​ညိုတစ်​ခစ်​ခစ်​ရယ်​ပြီး အချက်​နှစ်​ဆယ်​အ
စိတ်​ခန်​့ပြင်​းပြင်​းသွက်​သွက်​ကြိီိး ​ဆောင်​့လိုးထည်​့​ပေး
လိုက်​​တော့မ​ကေသီ ဖင်​ကြီး​ကော့​ကော့ပြီးတွန်​့လိမ်​
​ကောက်​​ကွေးကာ..ပြီးသွားသည်​..။ကိုခင်​ညို လီးအ
ယားမ​ပြေ​သေး။​စောက်​ရည်​ရွှဲရွှဲ ​စောက်​ဖုတ်​ကြီးထဲက လီးကိုဆွဲထုတ်​ပစ်​ပြီး ​စောက်​ပတ်​ကြီးကိုကုန်​း
ယက်​ပစ်​​တော့ မ​ကေသီဖင်​ကြီးအိပ်​ယာ​ပေါ်မှတစ်​
​တောင်​​လောက်​မြင်​့​အောင်​​ကော့တက်​လာပြီး​လေထဲ
ဝဲယာလှုပ်​ရမ်​း​နေသည်​မှာအကြာကြီး။​ပါးစပ်​ကလည်​း
ဗလုံးဗ​ထွေး အသံ​တွေ​အော်​ဟစ်​​နေသည်​။ကိုခင်​ညို
မ​လျှေ ာ့ပါ။​စောပ်​​စေ့ကြီးကိုလျှ ာနှင်​့နှုတ်​ခမ်​းဖိကပ်​ယူ
ပြီးအကြာကြီးဆွဲစုပ်​ပစ်​သည်​။မ​ကေသီ ရူး​လောက်​
​အောင်​​အော်​သည်​။​စောက်​ရည်​​တွေ​စောက်​ပတ်​ထဲ
ရွှဲပြည်​့​နေ​အောင်​ထွက်​သည်​။​ကိုခင်​ညို ​စောက်​​ခေါင်​း
ကြီးထဲလျှ ာဖြင်​့ထိုးသွင်​းစုပ်​သည်​။ာက်​သည်​။အဆက်​
မပြတ်​ ​သေလု​အောင်​​အော်​ဟစ်​ခါရမ်​းပြီးမှဖြုန်​းဆိုအိပ်​ယာ​ပေါ်ပြုတ်​ကျသွားပြီး​ခြေပစ်​လက်​ပစ်​ပက်​လက်​
လန်​​နေသည်​။ကိုခင်​ညို ကလီးကြီးကို​စောက်​ပတ်​ထဲ
ပြန်​ထိုးထည်​့ပြီး မ​ကေသီအ​ပေါ်တက်​​မှောက်​​နေလိုက်​​တော့ ​ကျေ ာပြင်​ကိုတင်​းကျပ်​စွာဖက်​ပြီး​ခြေ​ထောက်​​တွေဖြင်​့ခါးကိုခွထား​ပေးကာငြိမ်​​နေသည်​။
အကြာကြီး​နေမှ သက်​ပြင်​း​မောကြီးပင်​ပင်​ပမ်​း
ပမ်​းချ ပြီး​ခြေ​ထောက်​​တွေ..လက်​​တွေမှဖက်​အား
ညှပ်​အား​တွေ​ပြေ​လျေ ာ့ကျ သွားသည်​။
” ဖူးဟူးဟူး……​မောင်​ရယ်​…”
” သိပ်​​မောသွားလား ​ကေသီ…”
” ​ကျေ နပ်​လွန်​းလို့ပါ​မောင်​ရယ်​…​မောလွန်​းလို့
​သေသွားလဲ ​ကေသီ​ကျေ နပ်​ပါတယ်​..”
” လီး ထုတ်​​ပေးရမလား ဟင်​..”
” ​သေ​တောင်​မထုတ်​နဲ့…​ကေသီ​သေရင်​​တောင်​
​မောင်​့လီးကြီး​စောက်​ပတ်​ထဲဖြတ်​ထည်​့​ပေးလိုက်​ ”
” ခ်​ခ်​…​မောင်​က ဘာနဲ့​သေး​ပေါက်​ရမှာလဲကွ ”
” မ​ပေါက်​နဲ့ကွာ..​ကေသီ့ကိုချစ်​ရင်​ဖြတ်​ထည်​့
​ပေး….ဘာလဲ ​မောင်​က ​မောင်​့သမီးအတွက်​လီးမရှိ
မှာစိုးလို့လား ခ်​ခ်​ ”
” ဟွန်​့..လုပ်​ပြီ…”
” ​ကေသီသိတယ်​​မောင်​…​ကေသီ​​မောင်​့ကိုချစ်​
သလို သမီးကိုလဲချစ်​တာပဲ…​မောင်​့သမီး​မောင်​လိုး
တာ ​ကေသီ​ကျေ နပ်​တယ်​…”
” ​ဟောဗျ ာ…”
” ကိုယ်​့အ​ဖေနဲ့ကိုယ်​ပြန်လိုး​​နေကြတဲ့သမီး​တွေ
​လောကမှာအမျ ားကြီးရှိတယ်​ ​မောင်​…မ​ပြောအပ်​
လို့မ​ပြောကြတာပဲရှိတယ်​…သ​ဘော​ပေါက်​ ”
” ဟုတ်​ကဲ့…ဟုတ်​ကဲ့…”
” ဘာ.ဟုတ်​ကဲ့လဲ…အကိတ်​နှစ်​​ယောက်​ကို
နိုင်​​အောင်​ဖြို….မဖြိုနိုင်​ရင်​ ဖြိုမယ်​့လူဆီသွားကုန်​း
မယ်​…ဒါပဲ..ခ်​ခ်​…”
မှားသွား​သော​ခြေတစ်​လှမ်​း
၁၀
​နောက်​တစ်​ရက်​​ နံနက်​​စော​စော​သော်​​သော်​ညိုနိုင်​ငံခြားခရီးစဉ်​အတွက်​ရန်​ကုန်​ရုံးချုပ်​သို့ချက်​ချင်​းသ
တင်​းပို့ရန်​အ​ကြောင်​းကြားလာသည်​။ခရီးစဉ်​အတွက်​
​ရွေးချယ်​စီစဉ်​ထားတာက​တော့ကြာပါပြီ။​ခြောက်​လ
​လောက်​ပင်​ရှိ​ရော့မည်​။အ​မေကလိုက်​ပို့မည်​​ပြော​ပေ
မယ်​့တိုက်​ရိုက်​ကားလက်​မှတ်​ဝယ်​ကာတစ်​​ယောက်​
ထဲပဲထွက်​လာခဲ့သည်​။ခရီးစဉ်​က ချက်​ချင်​းသတင်​းပို့
ဆို​တော့ချက်​ချင်​းပဲထွက်​ခဲ့ပါသည်​။
နီလာညိုအိပ်​ယာထ,​တော့​သော်​ေ​သာ်​ညို ရန်​ကုန်​
သွားပြီ။​ကျေ ာင်​းလည်​းပိတ်​…အ​ဖေနဲ့လည်​းအားရပါး
ရလိုးထားသဖြင်​့​စော​စောမထ,နိုင်​ခဲ့။ရှစ်န​ာရီ​ကျေ ာ်​မှ
အခန်​းထဲကထွက်​နိုင်​သည်​။​မေးကြည်​့​တော့ခုနစ်​နာရီ
ကားဖြင်​့သွားခဲ့ပြီဖြစ်​​ကြောင်​းသိရသည်​။နှုတ်​ပင်​ဆက်​
မသွားပါလား….။ဒီကဖြင်​့မနက်​က​ရေချိုးရင်​းစိတ်​ကူး
​တွေယဉ်​ခဲ့ရင်​း​စောက်​ရည်​မျ ား​တောင်​စိမ်​့ခဲ့ရ​သေး
သည်​။​နေ​ပေါ့…ငတ်​​ပေါ့..။​မောင်​မလာ….​မောင်​သာ
ငတ်​..​မောင်​့​နေရာ လူမလပ်​ ပဲ။​ကောင်​ေ​လးဖက်​ကိုလှည်​့​တွေးလိုက်​သည်​။​ခြောက်​လက်​မလဲဆိုးပါဘူး။
” အိပ်​​ရေးဝ,သွားပြီလား သမီး ”
လှည်​့ကြည်​့​တော့ ​မေ​မေ့ကိုလန်​းဆန်​းစွာမြင်​ရ
သည်​။
” ဝ,တယ်​​မေ​မေ…ပိန်​​နေတာတစ်​ခုပဲရှိတယ်​ ”
” ဘာလဲသမီးရဲ့…မထိတ်​သာမလန်​့သာ..”
” ခ်​ခ်​…ချို ချို ​လေ..​မေ​မေ့ ချို ချို မစို့ရ​သေးလို့စိတ်​
ပိန်​​နေတာ..ခ်​ခ်​..”
” ခ်​ခ်​…မိုးမလင်​း​သေးဘူး​နော်​သမီး..အရှိန်​​တွေ
​လျှေ ာ့…ခ်​ခ်​ ”
”  ခ်​ခ်​…မိုးမလင်​း..ဆို​တော့…မင်​းမလိုး​ပေါ့​နော်​
​မေ​မေ…ဟိဟိ…​ဖေ​ဖေလားမလိုးပဲ​နေမှာ..”
” သမီးက ​လျှေ ာ့ပါဆိုမှ ပိုတိုးလာ​သေး ခ်​ခ်​..
မိုးလင်​းပါတယ်​ရှင်​…မိုးလင်​းပါတယ်​..အသက်​​တောင်​
ဝ,​အောင်​မရှူ လိုက်​ရဘူး…ခ်​ခ်​ ”
” ​အောင်​မယ်​​လေး…ဒီ​လောက်​ကိတ်​တဲ့အ​မေ့
ကို…”
” ဟုတ်​ပါ့ရှင်​…ရှင်​့အ​ဖေ အသက်​ကြီး​လေ ပိုဆိုး
​လေဖြစ်​​နေတာ…ခ်​ခ်​ ”
” ခ်​ခ်​…​မေက အ​ကျွေး​ကောင်​းလို့ဖြစ်​မှာပါ..ခ်​ခ်​
အကိတ်​ကြီးဆို​တော့…အ​ဖေကမြင်​တာနဲ့ဝါးချင်​​နေ
မှာ..ခ်​ခ်​..”
“. ​ကောင်​မ​လေး…အ​မေ့ကိုမျ ား​ပြောလိုက်​တာ
သမီးကိုသမီးလဲ ပြန်​ကြည်​့ဦး​နော်​..အကိတ်​​လေး ..
ကျွဲ​ကောသီး….”
” ခ်​ခ်​….အ​မေတူပါဆိုမှ…ဟိုဟာတူရင်​ဒီဟာလဲ
တူမှာ​ပေါ့…​မေရဲ့..ခ်​ခ်​..​ပြောရင်​းဆိုရင်​း မ​နေ့ကလို
သွားမစားလိုက်​နဲ့ဦး​နော်​ ​မေ​မေ..”
” ခ်​ခ်​…သမီးစားဖို့ကျန်​ပါတယ်​သမီးရဲ့..အကုန်​မ
စားပါဘူး…အ​မေ​ပြော​နေမှပဲ..သမီးအ​ဖေက အို​လေ
လိုး​လေ ပါဆို…ခ်​ခ်​..”
” ခွီး….အ​မေကလဲ..”
” ဘာအ​မေကလဲမှလုပ်​မ​နေနဲ့…သမီးပါးစပ်​လုံ
အ​မေ​ပြောပြမယ်​….”
” လုံ မယ်​…​ပြောပြ..”
” ခ်​ခ်​…..​မေ​မေလဲ ငယ်​တုန်​းက သမီးအဖိုးနဲ့
အလိုးခံဖူးတယ်​…သမီးရဲ့…ခ်​ခ်​…ယုံလား ”
” အင်​…​ပြောပြအ​မေ…အစ,အဆုံး​ပြောပြ..”
” ​ပြောမယ်​…ဟိုမှာ ​မောင်​ခင်​ညိုလာပြီ…သူမသိ
ဘူး…ဘာမှမ​ပြောနဲ့​တော့..”
နီလာညို ဘာမှမ​ပြော​တော့ပဲ တိတ်​တိတ်​က​လေး ​တွေး​နေမိသည်​။အင်​း…အ​မေက​တော့လုပ်​ချ
လိုက်​ပြန်​ပြီ..။နီလာညို ရင်​ထဲရှင်​းသွားသည်​။​ခြောက်​
လက်​မ ​ပျေ ာက်​ပြီး ​ဖေ​ဖေ့လီးကြီး​ရောက်​လာသည်​။
ခ်​ခ်​….
​နေ့လည်​..​ကျေ ာင်​းမှာသင်​ခန်​းစာ​ဆွေး​နွေးပွဲရှိ၍
​ကျေ ာင်​းဝတ်​စုံ​လေးလဲပြီးထွက်​ခဲ့သည်​။​ကောင်​​လေး
လိုက်​လာပြန်​ပြီ…။​အချိန်​နဲနဲ​စော​သေး၍​ကျောင်​းက
ကန်​တင်​းတွင်​ အ​အေး​သောက်​ရင်​းဧည်​့ခံလိုက်​ မှ
​ကောင်​​လေးအထာနု​သေးမှန်​းနီလာညိုသိလာသည်​။
​အချစ်​​တွေ ​မေတ္တာ​တွေ သစ္စာ​တွေ လုပ်​လာသည်​။
ဒါ​တွေမလိုပါ..​ကောင်​ေ​လး…။​ကျေ ာင်​းဆရာမ မို့
​ခေါင်​းမာလှပါသည်​။​ခြောက်​လက်​မလဲ…ငယ်​ပါ ​သေး
သည်​။ပြတ်​ပြတ်​သားသားပါပဲ…လစ်​ ။

ည…သန်​း​ခေါင်​​လောက်​ အိပ်​ေ​ပျ ာ်​​​​အောင်​ကြိုး
စား​နေဆဲ ပါးပြင်​ကို ဖွဖွ​လေးအနမ်​းခံ​နေရမှန်​းသိ၍
နီလာညို မျက်​​စေ့မဖွင်​့ပဲ ပြုံးပြီး​ပြောလိုက်​သည်​…
” ​စောက်​ရည်​​တွေရွှဲ ​နေပြီ….​စောက်​ပတ်​ယက်​
​ပေးပြီး မြန်​မြန်​တက်​လိုး​တော့​နော်​…”

​နောက်​တစ်​ရက်​မနက်​….ဆရာမ​လေးလမ်​း
​လျှေ ာက်​လာတာမြင်​​တော့ ​နောက်​မှလိုက်​ရန်​ကပျ ာ
ကယာ ထ,လိုက်​သည်​။​ခြေတစ်​လှမ်​းပဲလှမ်​းလိုက်​ရ
ပါ​သေး…တစ်​​နေ့ကဝယ်​လာသည်​့ဖိနပ်​​လေးကြိုးပြတ်​
သွားသည်​။​အော်​….တိုက်​​ဆွေးကြီးပဲဖြစ်​မှာပါ…..ဟု
​တွေးပြီး ဖိနပ်​အ​ဟောင်​း​လေးကိုပက်​ကင်​ဖျက်​ပြီး
ပြန်​စီးလိုက်​သည်​။ဆရာမ​လေးဖင်​ကြီးကို လိုက်​၍မ
ကြည်​့ဖြစ်​​တော့ပါ……

အား​ပေးမှုကို​ကျေးဇူးတင်​ပါသည်​။
​မောင်​​ကျေ ာ်​

➡️တင်ထားပြီးသမျှ အပြာစာအုပ် အောစာအုပ်များ စာရင်းကြည့်ရန်နှိပ်ပါ။⬅️